.

.

Δός μας,

Τίμιε Πρόδρομε, φωνή συ που υπήρξες η φωνή του Λόγου. Δος μας την αυγή εσύ που είσαι το λυχνάρι του θεϊκού φωτός. Βάλε σήμερα τα λόγια μας σε σωστό δρόμο, εσύ που υπήρξες ο Πρόδρομος του Θεού Λόγου. Δεν θέλουμε να σε εγκωμιάσουμε με τα δικά μας λόγια, επειδή τα λόγια μας δεν έχουν μεγαλοπρέπεια και τιμή. Όσοι θα θελήσουν να σε στεφανώσουν με τα εγκώμιά τους, ασφαλώς θα πετύχουν κάτι πολύ πιό μικρό από την αξία σου. Λοιπόν να σιγήσω και να μη προσπαθήσω να διακηρύξω την ευγνωμοσύνη μου και τον θαυμασμό μου, επειδή υπάρχει ο κίνδυνος να μη πετύχω ένα εγκώμιο, άξιο του προσώπου σου;

Εκείνος όμως που θα σιωπήσει, πηγαίνει με τη μερίδα των αχαρίστων, γιατί δεν προσπαθεί με όλη του τη δύναμη να εγκωμιάσει τον ευεργέτη του. Γι’ αυτό, όλο και πιό πολύ σου ζητάμε να συμμαχήσεις μαζί μας και σε παρακαλούμε να ελευθερώσεις τη γλώσσα μας από την αδυναμία, που την κρατάει δεμένη, όπως και τότε κατάργησες, με τη σύλληψη και γέννησή σου, τη σιωπή του πατέρα σου του Ζαχαρία.

Άγιος Σωφρόνιος Ιεροσολύμων

Ἀγαπᾶτε τούς ἐχθρούς ὑμῶν...



Αγαπάτε τους εχθρούς υμών, ευλογείτε τους καταρωμένους υμάς, καλώς ποιείτε τοις μισούσιν υμάς και προσεύχεσθε υπέρ τών επηρεαζόντων... και διωκόντων υμάς, όπως γένησθε υιοί του Πατρός υμών του εν ουρανοίς.....

Ίησούς Χριστός


"Αφες ημίν τα οφειλήματα ημών, ως και ημείς αφίεμεν τοις οφειλέταις ημών.

Συμβαίνει συχνά στη ζωή μας νά βλέπουμε την αμαρτία με δύο εντελώς διαφορετικούς φακούς. Πριν την διαπράξουμε την βλέπουμε με τον φακό της αναισθησίας, έτσι ώστε νά θεωρούμε την αμαρτία κάτι το τελείως φυσιολογικό. Μετά την διάπραξη της όμως την ίδια αμαρτία την βλέπουμε με τον φακό της απελπισίας, ο οποίος την μεγεθύνει και μάς οδηγεί στην βεβαιότητα ότι δεν είναι δυνατόν νά λάβουμε συγχώρηση από τον Θεό. Έτσι απελπιζόμαστε γιά την ίδια την σωτηρία μας.
Ο Χριστός όμως μας αποκάλυψε έναν σίγουρο τρόπο με τον οποίο μπορούμε νά λάβουμε την συγχώρηση τών αμαρτιών μας, όσο μεγάλες κι αν είναι αυτές: Να συγχωρέσουμε με την καρδιά μας και να αγαπήσουμε όσους με οποιονδήποτε τρόπο μάς αδίκησαν.

Η αγάπη είναι η κορυφή των αρετών. Αυτή έφερε τον Θεό στή γη και αυτή τον ανέβασε πάνω στον Σταυρό. Ο ίδιος ο Χριστός μάς είπε: Αγαπάτε τους εχθρούς υμών, ευλογείτε τους καταρωμένους υμάς, καλώς ποιείτε τοις μισούσιν υμάς και προσεύχεσθε υπερ τών επηρεαζόντων υμάς και διωκόντων υμάς, όπως γένησθε υιοί του Πατρός υμών του εν ουρανοίς, ότι τον ήλιον αυτού ανατέλλει επί πονηρούς και αγαθούς και βρέχει επί δίκαιου και άδικου... 

Γίνεσθε ουν οικτίρμονες, καθώς και ο Πατήρ υμών οικτίρμων εστί. 

Η αγάπη μας λοιπόν είναι πραγματική, μόνον όταν μιμήται τήν αγάπη του Θεού και προσφέρεται προς όλους, χωρίς διακρίσεις. Δεν είναι δυνατόν να λέμε ότι έχουμε αγάπη, και να μήν αγαπούμε όλους, δηλαδή και εκείνους που μάς αδίκησαν ή μας επιβουλεύονται, τους εχθρούς μας. Έκει ακριβώς κρινόμαστε αν έχουμε αληθινή αγάπη.......

(απόσπασμα απο το Βιβλίο του 'Ιερομόναχου Γρηγορίου Αγιορείτου "'Αγαπάτε τους εχθρούς υμών")

Ἱερομόναχου Γρηγορίου Ἁγιορείτου

ahdoni.blogspot.gr