.

.

Δός μας,

Τίμιε Πρόδρομε, φωνή συ που υπήρξες η φωνή του Λόγου. Δος μας την αυγή εσύ που είσαι το λυχνάρι του θεϊκού φωτός. Βάλε σήμερα τα λόγια μας σε σωστό δρόμο, εσύ που υπήρξες ο Πρόδρομος του Θεού Λόγου. Δεν θέλουμε να σε εγκωμιάσουμε με τα δικά μας λόγια, επειδή τα λόγια μας δεν έχουν μεγαλοπρέπεια και τιμή. Όσοι θα θελήσουν να σε στεφανώσουν με τα εγκώμιά τους, ασφαλώς θα πετύχουν κάτι πολύ πιό μικρό από την αξία σου. Λοιπόν να σιγήσω και να μη προσπαθήσω να διακηρύξω την ευγνωμοσύνη μου και τον θαυμασμό μου, επειδή υπάρχει ο κίνδυνος να μη πετύχω ένα εγκώμιο, άξιο του προσώπου σου;

Εκείνος όμως που θα σιωπήσει, πηγαίνει με τη μερίδα των αχαρίστων, γιατί δεν προσπαθεί με όλη του τη δύναμη να εγκωμιάσει τον ευεργέτη του. Γι’ αυτό, όλο και πιό πολύ σου ζητάμε να συμμαχήσεις μαζί μας και σε παρακαλούμε να ελευθερώσεις τη γλώσσα μας από την αδυναμία, που την κρατάει δεμένη, όπως και τότε κατάργησες, με τη σύλληψη και γέννησή σου, τη σιωπή του πατέρα σου του Ζαχαρία.

Άγιος Σωφρόνιος Ιεροσολύμων

Επισκεπτήριο στην άλλη ζωή


ΜΟΛΙΣ χθές μίλησα με μία νέα κοπέλα 20 χρονών, με ξυρισμένο κεφάλι και με μία φούντα καταπράσινη από μαλλί μπροστά να προεξέχει .

Η συζήτηση στράφηκε στα πνευματικά και τότε την ρώτησα:
-Προσεύχεσαι;
-Ναι, μου απαντά.
-Και τι λες;
-Στην αρχή προσεύχομαι για τους δικούς μου, έπειτα για όλους τους ανθρώπους και κατόπιν για όλους που έχουν πεθάνει σε όλη την γη.
Συγκλονίστηκα λοιπόν με το πώς μία νέα ψυχή, που εκ πρώτης όψεως φαινόταν να μην πολυσκαμπάζει περί πνευματικών θεμάτων , προσεύχεται και θυμάται ακόμη και τους καϋμένους τους κοιμηθέντες που όλοι ,για να πούμε την αλήθεια ,τους έχουμε προ πολλού ξεχάσει .
Ας διαβάζουμε λοιπόν καθημερινά την παρακάτω μικρή Προσευχή για να αναπαύσει ο Χριστός όσους έχουν φύγει από αυτόν τον κόσμο.Έτσι ας τους κάνουμε αυτό το καθημερινό επισκεπτήριο αφού και εμείς κάποτε θα τους ακολουθήσουμε, είτε το θέλουμε είτε όχι.

ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΥΠΕΡ ΤΩΝ ΚΟΙΜΗΘΕΝΤΩΝ

Μνήσθητι Κύριε ημών Ιησού Χριστέ δια πρεσβειών της Παναχράντου Σου Μητρός Δεσποίνης ημών Θεοτόκου και Αειπαρθένου Μαρίας των δούλων σου, των κοιμηθέντων, και συγχώρησον, ανάπαυσον και ανάστησον αυτούς , ψυχή και σώματι, εις ανάστασιν ζωής εν τη εσχάτη Σου ημέρα:
Μνήσθητι των δούλων Σου
πάντων των :
¯ Εν παντί καιρώ και τόπω της Δεσποτείας σου κοιμηθέντων τέκνων Σου. 
¯ Των ακηδεύτων και ατάφων ανθρώπων.
¯ Των εκτρωθέντων και αποβληθέντων παιδίων.
¯ Πάντων ων ουδείς εστίν ο μνημονεύων αυτούς.
¯ Πάντων των περιφρονημένων και λησμονημένων ψυχών.
¯ Πάντων των υπέρ της Ορθοδόξου πίστεως και της Πατρίδος τελειωθέντων.
¯ Πάντων των σήμερον και ως σήμερον απελθόντων εκ του βίου τούτου.
¯ Πάντων των σήμερον εορταζουσών ψυχών.
¯ Παντων των οικείων ,φίλων και συγγενών ημών.
¯ Πάντων των εν πολέμοις και Μ.Ασία μαρτυρικώς τελειωθέντων.
¯ Και πάσης ψυχής μη δυναμένης να ανέλθει.
Μνήσθητι Κύριε.

π. Διονύσιος Ταμπάκης. Ναύπλιον