.

.

Δός μας,

Τίμιε Πρόδρομε, φωνή συ που υπήρξες η φωνή του Λόγου. Δος μας την αυγή εσύ που είσαι το λυχνάρι του θεϊκού φωτός. Βάλε σήμερα τα λόγια μας σε σωστό δρόμο, εσύ που υπήρξες ο Πρόδρομος του Θεού Λόγου. Δεν θέλουμε να σε εγκωμιάσουμε με τα δικά μας λόγια, επειδή τα λόγια μας δεν έχουν μεγαλοπρέπεια και τιμή. Όσοι θα θελήσουν να σε στεφανώσουν με τα εγκώμιά τους, ασφαλώς θα πετύχουν κάτι πολύ πιό μικρό από την αξία σου. Λοιπόν να σιγήσω και να μη προσπαθήσω να διακηρύξω την ευγνωμοσύνη μου και τον θαυμασμό μου, επειδή υπάρχει ο κίνδυνος να μη πετύχω ένα εγκώμιο, άξιο του προσώπου σου;

Εκείνος όμως που θα σιωπήσει, πηγαίνει με τη μερίδα των αχαρίστων, γιατί δεν προσπαθεί με όλη του τη δύναμη να εγκωμιάσει τον ευεργέτη του. Γι’ αυτό, όλο και πιό πολύ σου ζητάμε να συμμαχήσεις μαζί μας και σε παρακαλούμε να ελευθερώσεις τη γλώσσα μας από την αδυναμία, που την κρατάει δεμένη, όπως και τότε κατάργησες, με τη σύλληψη και γέννησή σου, τη σιωπή του πατέρα σου του Ζαχαρία.

Άγιος Σωφρόνιος Ιεροσολύμων

Γιατί ὁ Χριστιανισμός δέν πρέπει νά ἀλλάζη μέ τούς καιρούς


Ἀφιερωμένο στούς "μεταπατερικούς" 

πού αὐτοτοποθετήθηκαν ὑπεράνω τῶν Ἁγίων Πατέρων

Γιά ὅλο τό χρονικό διάστημα πού μεσολαβεῖ ἀπό τήν πρώτη παρουσία Του στόν κόσμο μέχρι τήν Δευτέρα Παρουσία, ὁ Χριστός ἔδωσε στούς ἁγίους Ἀποστόλους καί στούς διαδόχους τους τόν παρακάτω νόμο:

"Πορευθέντες μαθηστεύσατε πάντα τά ἔθνη...διδάσκοντες αὐτούς τηρεῖν πάντα ὅσα ἐνετειλάμην ὑμῖν" (Ματθ. 28, 19). 
Τοῦτο σημαίνει νά διδάσκετε ὄχι ὄ,τι κάποιος ἄλλος θά ἦταν δυνατόν νά σκεφθῆ, ἀλλά ὅ,τι ἐγώ παρήγγειλα, καί τοῦτο μέχρι τό τέλος τοῦ κόσμου. Καί συμπληρώνει: 
"Καί ἰδού ἐγώ μεθ' ὑμῶν εἰμί πᾶσας τάς ἡμέρας, ἕως τῆς συντελείας τοῦ αἰῶνος. Ἀμήν" (Ματθ. 28, 20). 
Οἱ Ἀπόστολοι ἔλαβαν αὐτόν τόν νόμο καί θυσίασαν τήν ζωή τους γιά νά τόν τηρήσουν. 
Καί σέ αὐτούς πού ἤθελαν νά τούς ὐποχρεώσουν νά μή κηρύττουν ὅσα κηρύττουν ἐπ' ἀπειλῇ τιμωρίας καί θανάτου, τούς ἀπαντοῦσαν:
"Εἰ δίκαιον ἐστίν ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ ὑμῶν ἀκούειν μᾶλλον ἤ τοῦ Θεοῦ, κρίνατε. 
Οὐ δυνάμεθα γάρ ἡμεῖς ἅ εἴδομεν καί ἠκούσαμεν μή λαλεῖν" (Πράξ. 4, 19-20).

Ὁ σαφής αὐτός νόμος παραδόθηκε ἀπό τούς Ἀποστόλους στούς διαδόχους τους, ἔγινε ἀποδεκτός ἀπό τούς δευτέρους καί ἔχει ἰσχύ διαχρονική στήν Ἐκκλησία τοῦ Θεοῦ. 
Ἐξ αἰτίας τοῦ νόμου τούτου ἡ Ἐκκλησία εἶναι ὁ στῦλος καί ἡ βάσις τῆς ἀληθείας. Βλέπετε λοιπόν τί ἀπαραβίαστη σταθερότητα ἔχει; 
Μετά ἀπό αὐτό, ποιός θά εἶναι τόσο θρασύς νά ἀγγίξη πεισματικά ἠ νά κουνήση ὁ,τιδήποτε στό χριστιανικό δόγμα καί νόμο;...
Πῶς θά μποροῦσε κανείς νά εἶναι τόσο θρασύς, πού νά διαστρέψη τά πάντα στό νόμο τοῦ Χριστοῦ, ὅταν αὐτό συνεπάγεται καταστροφή καί στούς δύο, ποιμένες καί ποίμνιο;...

(Ἀποσπάσματα)

Ἅγιος Θεοφάνης ὁ Ἔγκλειστος (1815-1894)
β΄ μέρος


(Ἀπό τό τεῦχος 20 τοῦ 1995 Ο ΟΣΙΟΣ ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ τῆς Ἱ.Μ. Ὁσίου Γρηγορίου Ἁγ. Ὄρους)



"ὁ οὐρανὸς καὶ ἡ γῆ παρελεύσονται, 
οἱ δὲ λόγοι μου οὐ μὴ παρελεύσονται"
(Λουκ. 21:33)

"Ἰησοῦς Χριστὸς χθὲς καὶ σήμερον ὁ αὐτὸς 
καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας. 
διδαχαῖς ποικίλαις καὶ ξέναις μὴ παραφέρεσθε·"
(Ἑβρ. ιγ', 8,9)