.

.

Δός μας,

Τίμιε Πρόδρομε, φωνή συ που υπήρξες η φωνή του Λόγου. Δος μας την αυγή εσύ που είσαι το λυχνάρι του θεϊκού φωτός. Βάλε σήμερα τα λόγια μας σε σωστό δρόμο, εσύ που υπήρξες ο Πρόδρομος του Θεού Λόγου. Δεν θέλουμε να σε εγκωμιάσουμε με τα δικά μας λόγια, επειδή τα λόγια μας δεν έχουν μεγαλοπρέπεια και τιμή. Όσοι θα θελήσουν να σε στεφανώσουν με τα εγκώμιά τους, ασφαλώς θα πετύχουν κάτι πολύ πιό μικρό από την αξία σου. Λοιπόν να σιγήσω και να μη προσπαθήσω να διακηρύξω την ευγνωμοσύνη μου και τον θαυμασμό μου, επειδή υπάρχει ο κίνδυνος να μη πετύχω ένα εγκώμιο, άξιο του προσώπου σου;

Εκείνος όμως που θα σιωπήσει, πηγαίνει με τη μερίδα των αχαρίστων, γιατί δεν προσπαθεί με όλη του τη δύναμη να εγκωμιάσει τον ευεργέτη του. Γι’ αυτό, όλο και πιό πολύ σου ζητάμε να συμμαχήσεις μαζί μας και σε παρακαλούμε να ελευθερώσεις τη γλώσσα μας από την αδυναμία, που την κρατάει δεμένη, όπως και τότε κατάργησες, με τη σύλληψη και γέννησή σου, τη σιωπή του πατέρα σου του Ζαχαρία.

Άγιος Σωφρόνιος Ιεροσολύμων

Τί σημαίνει "μετάνοια";




ΜΕΤΑΝΟΙΑ, σημαίνει:

1. ΑΝΑΝΕΩΣΗ ΤΟΥ ΒΑΠΤΙΣΜΑΤΟΣ ΜΟΥ:
Βαφτίστηκα, ἀλλά ἀμαύρωσα τό μυστήριο τοῦ βαπτίσματός μου. Τόν λευκό χιτώνα, πού θεωρεῖται ὅτι ἐφόρεσα, τόν ἐρρύπωσα καί τώρα ἀποφασίζω μετανοιωμένος νά ἀνανεώσω τό βάπτισμά μου.

2. ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΜΕ ΤΟΝ ΘΕΟ ΓΙΑ ΝΕΑ ΖΩΗ:
Ἀποφασίζω ἀπό δῶ καί πέρα νά ζήσω μιά νέα ζωή. Νά ξεκινήσω νά ζῶ ὄχι Ὄπως πρῶτα, ἀλλά ὅπως ὁ Θεός θέλει. Δηλαδή πνευματικά καί ὄχι "κοσμοπνευματικά", μέ στόχο τόν ἁγιασμό μου.

3. ΚΑΘΑΡΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΣΥΝΕΙΔΗΣΕΩΣ ΜΟΥ:
Μέ καθαρή, εἰλικρινή καί συχνή ἐξομολόγηση, ἀλλά καί μέ καλούς λογισμούς, χωρίς νά παρασύρομαι ἀπό τούς κακούς, ἤ νά πιάνω διάλογο μέ αὐτούς.

4. ΣΚΕΨΕΙΣ ΓΙΑ ΑΥΤΟΚΑΤΑΚΡΙΣΗ:
Κατακρίνω τακτικά μέ τή σκέψη μου τόν ἑαυτό μου. Ἔχω συνεχῶς τό λογισμό τῆς αὐτομεμψίας. Δέν ἔχω μεγάλη ἰδέα γιά τόν ἑαυτόν μου. Βλέπω τά προτερήματα τῶν ἄλλων καί τά δικά μου μειονεκτήματα.

5. ΑΓΟΡΑΣΤΗΣ ΤΑΠΕΙΝΩΣΕΩΣ:
Μετανοῶ, ὅταν "ἀγοράζω" τήν ταπείνωση! Ζῶ ταπεινά. Μιλῶ ταπεινά (χωρίς νά κάνω τόν ἔξυπνο), ντύνομαι ταπεινά (χωρίς νά ἀκολουθῶ τήν μόδα) κλπ. Χωρίς ταπείνωση δέν μπορῶ νά λέω ὅτι ἔχω μετάνοια· μέ ἐμποδίζει ὁ ἐγωισμός μου, ἡ φιλαυτία μου καί ἡ αὐτοδικαίωσή μου.

6. ΣΥΜΦΙΛΙΩΣΗ ΜΕ ΤΟΝ ΚΥΡΙΟ ΕΚΤΕΛΩΝΤΑΣ ΠΛΕΟΝ ΕΡΓΑ ΑΡΕΤΗΣ:
Ἔκανα κακίες; Τώρα θά κάνω ἀρετές. Ἔτσι συμφιλιώνομαι μέ τόν Θεό. Ὅρα καί Ζακαχαῖο:"τά ἥμιση τῶν ὐπαρχόντων μου, δίδωμι τοῖς πτωχοῖς, καί εἴ τινός τι ἐσυκοφάντησα ἀποδίδωμι τεραπλοῦν" (Λουκ. ιθ΄, 8).

7. ΘΕΛΗΜΑΤΙΚΗ ΥΠΟΜΟΝΗ Σ' ΟΛΑ ΤΑ ΘΛΙΒΕΡΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΟΥ:
Ὅλα αὐτά τά δέχομαι ὡς ἐπεμβάσεις τοῦ Θεοῦ στή ζωή μου καί θεληματικά τά ὑπομένω, ἐνῶ συγκχρόνως λέω καί πιστεύω ὅτι μοῦ χρειάζονται περισσότερα λόγῳ τῶν πολλῶν ἁμαρτιῶν μου καί τῆς ἀχαριστίας μου.

8. ΕΛΠΙΔΑ ΚΑΙ ΑΠΟΚΗΡΥΞΗ ΤΗΣ ΑΠΕΛΠΙΣΙΑΣ:
Ὄχι ἀπελπισία (πού εἶναι καταστροφή) ἀλλά "ἀπελπισία" γεμάτη ἐλπίδα. "Ἔχε τόν νοῦ σου στόν Ἅδη καί μήν ἀπελπίζεσαι". Λόγῳ τῆς ἐλπίδας, ἀρνοῦμαι τήν ἀπελπισία. Ἐλπίζω στήν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ.

9. ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΟΣ ΤΩΝ ΣΩΜΑΤΙΚΩΝ ΑΝΕΣΕΩΝ:
Τῶν (ὑπερβολικῶν) διασκεδάσεων, τῶν καλλωπισμῶν (ἐνδυμάτων, βαψιμάτων (...), γευμάτων κλπ.). Ἐάν ἔχω μετάνοια δέν δίνω βαρύτητα σ' αὐτά, δέν συγκινοῦμαι ἀπό αὐτά.

10. ΑΠΑΛΛΑΓΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΝΤΡΟΠΗ:
Ὅπως ὁ Ζακχαῖος. Δέν ντράπηκε νά ἀνεβεῖ στήν συκαμορέα. Πρῶτα ἦταν "ἀξιοπρεπής" κύριος. Ἀναβαίνοντας σ' αὐτήν, ἔγινε ὁ "ἀναξιοπρεπής" κύριος. Δέν ντρέπομαι νά ὁμολογῶ τήν πίστη μου, νά παραδέχομαι τά λάθη μου, νά κάνω τόν σταυρό μου, νά νηστεύω καί δημοσίως κ.λ.π.
Ὅταν ντρέπομαι, ὅταν δικαιολογοῦμαι, ὅταν διστάζω νά κάνω τά ἀνωτέρῳ ἤ καί ἄλλα παρόμοια κάι μάλιστα μέ διάφορες πάντα δικαιολογίες, πού εὔκολα ἐφευρίσκω, σημαίνει ὅτι ΔΕΝ ΕΧΩ μετάνοια!


ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΑΓΙΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ, 
ΜΕΤΟΧΙΟΝ Ι.Μ. ΟΣΙΟΥ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ
ΡΟΤΟΝΤΑ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
Τηλ. 2310-218720


"Δέσποτα Κύριε Ιησού Χριστέ, 
ο θησαυρός των αγαθών, 
δώρησαί μοι μετάνοιαν ολόκληρον, 
και καρδίαν επίπονον εις αναζήτησιν σου"

Κατά τόν Ἅγιο Ἰωάννη τῆς Κλίμακος