.

.

Δός μας,

Τίμιε Πρόδρομε, φωνή συ που υπήρξες η φωνή του Λόγου. Δος μας την αυγή εσύ που είσαι το λυχνάρι του θεϊκού φωτός. Βάλε σήμερα τα λόγια μας σε σωστό δρόμο, εσύ που υπήρξες ο Πρόδρομος του Θεού Λόγου. Δεν θέλουμε να σε εγκωμιάσουμε με τα δικά μας λόγια, επειδή τα λόγια μας δεν έχουν μεγαλοπρέπεια και τιμή. Όσοι θα θελήσουν να σε στεφανώσουν με τα εγκώμιά τους, ασφαλώς θα πετύχουν κάτι πολύ πιό μικρό από την αξία σου. Λοιπόν να σιγήσω και να μη προσπαθήσω να διακηρύξω την ευγνωμοσύνη μου και τον θαυμασμό μου, επειδή υπάρχει ο κίνδυνος να μη πετύχω ένα εγκώμιο, άξιο του προσώπου σου;

Εκείνος όμως που θα σιωπήσει, πηγαίνει με τη μερίδα των αχαρίστων, γιατί δεν προσπαθεί με όλη του τη δύναμη να εγκωμιάσει τον ευεργέτη του. Γι’ αυτό, όλο και πιό πολύ σου ζητάμε να συμμαχήσεις μαζί μας και σε παρακαλούμε να ελευθερώσεις τη γλώσσα μας από την αδυναμία, που την κρατάει δεμένη, όπως και τότε κατάργησες, με τη σύλληψη και γέννησή σου, τη σιωπή του πατέρα σου του Ζαχαρία.

Άγιος Σωφρόνιος Ιεροσολύμων

Το φοβερό σήμερα είναι ότι ο άνθρωπος δεν πιστεύει ότι χρειάζεται να μετανοήσει...



Υπάρχει σοβαρός λόγος να βρούμε λίγη ησυχία στη ζωή μας. Ν’αφήσουμε τη διασκέδαση, την τηλεόραση, το κουτσομπολιό, τα περιττά, τα δευτερεύοντα και ασήμαντα. Να ξεκουραστούμε αληθινά και πραγματικά.
Να μάθουμε ν΄αγαπάμε, να προσευχόμαστε, να μελετάμε, να εκκλησιαζόμαστε, να υπομένουμε και κυρίως να μετανοούμε. 
Το φοβερό σήμερα είναι ότι ο άνθρωπος δεν πιστεύει ότι χρειάζεται να μετανοήσει. Έχει γίνει δυστυχώς χοντρόπετσος πνευματικά. Δεν έχει την καλή ευαισθησία και αγωνία. 
Μερικές φορές δεν υποψιάζεται καν ότι οφείλει να μετανοεί συνεχώς. Αυτή η παχυλή αναισθησία είναι παγίδα επικίνδυνη, που οδηγεί στην αμετανοησία, στην αυτάρκεια, στη σύγκριση πάντα με τους χειρότερους, σ’ ένα νοσηρό φαρισαϊσμό.

Μοναχού Μωϋσέως Αγιορείτου

http://www.orthodoxia-ellhnismos.gr