Τήν Παναγίαν μας, τήν γλυκεῖαν Μαννούλα Του, νά ἔχῃς προστάτιν καί αὐτήν συνεχῶς νά παρακαλῇς. Νά τήν ἀγκαλιάζῃς ὡς ζῶσαν τήν ἁγίαν Εἰκόνα της, νά τήν βρέχῃς μέ δάκρυα ὅπως ἡ Μυροφόρος τούς πόδας τοῦ Ἰησοῦ· καί θά ἀντλῇς παρηγορίαν αἰσθητήν ὥσπερ νά ἦτον πλησίον σου.
Ἡ Παναγία μας παντοῦ προλαμβάνει· καί ὅποιος μέ θερμότητα τήν φωνάζει, τοῦ δίδει πλουσίως τήν χάριν Της. Εἶναι μεσίτης εἰς ὅλους, διότι ἠξιώθη νά γεννήσῃ τόν Κύριον, νά γίνῃ Μητέρα Θεοῦ. Τόν βαστάζει εἰς τήν ἀγκάλην Της κάι διαρκῶς Τόν παρακαλεῖ.
Καί ἡμεῖς οἱ ἁμαρτωλοί, διότι δέν ἔχομεν παρρησίαν νά προστρέξωμεν εἰς τόν Θεόν εὐθύς ἐξ ἀρχῆς, φωνάζομεν τήν Μητέρα Του. Αὐτη μᾶς ἀναγεννᾷ, Αὐτή μεσιτεύει, Αὐτή προλαμβάνει εἰς ὅλας τάς θλίψεις μας.
Εἶναι προστάτις καί βοηθός· τῶν Ἀγγέλων ἁπάντων Τιμιωτέρα, τῶν Χερουβίμ καί τῶν Σεραφείμ ἀσυγκρίτως ἐνδοξωτέρα· τά δευτερεῖα φέρουσα τῆς Ἁγίας Τριάδος.
Μά εἶναι, καλή μου, τόσον καλή, τόσον γλυκεῖα, ὅπου εἰς κάθε στιγμήν θέλεις νά τήν ἀσπάζεσαι· καί ἀντλεῖς παρήγορον χάριν. Καί ὅσον περισσότερον ἀγαπᾷς, τόσον περισσότερο ἀγαπᾶσαι.
Ἀνθολόγιο ἀποσπασμάτων ἐκ τοῦ βιβλίου Γέρων Ἰωσήφ ὁ Ἡσυχαστής
ΕΚΔΟΣΙΣ ΙΕΡΑΣ ΜΟΝΗΣ ΦΙΛΟΘΕΟΥ