.

.

Δός μας,

Τίμιε Πρόδρομε, φωνή συ που υπήρξες η φωνή του Λόγου. Δος μας την αυγή εσύ που είσαι το λυχνάρι του θεϊκού φωτός. Βάλε σήμερα τα λόγια μας σε σωστό δρόμο, εσύ που υπήρξες ο Πρόδρομος του Θεού Λόγου. Δεν θέλουμε να σε εγκωμιάσουμε με τα δικά μας λόγια, επειδή τα λόγια μας δεν έχουν μεγαλοπρέπεια και τιμή. Όσοι θα θελήσουν να σε στεφανώσουν με τα εγκώμιά τους, ασφαλώς θα πετύχουν κάτι πολύ πιό μικρό από την αξία σου. Λοιπόν να σιγήσω και να μη προσπαθήσω να διακηρύξω την ευγνωμοσύνη μου και τον θαυμασμό μου, επειδή υπάρχει ο κίνδυνος να μη πετύχω ένα εγκώμιο, άξιο του προσώπου σου;

Εκείνος όμως που θα σιωπήσει, πηγαίνει με τη μερίδα των αχαρίστων, γιατί δεν προσπαθεί με όλη του τη δύναμη να εγκωμιάσει τον ευεργέτη του. Γι’ αυτό, όλο και πιό πολύ σου ζητάμε να συμμαχήσεις μαζί μας και σε παρακαλούμε να ελευθερώσεις τη γλώσσα μας από την αδυναμία, που την κρατάει δεμένη, όπως και τότε κατάργησες, με τη σύλληψη και γέννησή σου, τη σιωπή του πατέρα σου του Ζαχαρία.

Άγιος Σωφρόνιος Ιεροσολύμων

Με αγάπησες τόσο που δεν άξιζα



Σε ευχαριστώ Κύριε γι΄αυτόν τον χρόνο.
Με αγάπησες τόσο που δεν άξιζα. Με ελέησες τόσο που με συγκλονίζει η ελεημοσύνη Σου. Τα σφάλματά μου ήσαν αρκετά και σ’ αυτόν τον χρόνο.
Δεν τα κράτησα πολύ, Κύριέ μου. Κάθε ημέρα, κάθε φορά δεν τ’ άφηνα να ριζώσει το σφάλμα.
Μου έδωσες τον πνευματικό στην τσέπη μου. Σου το έλεγα και Συ μου έλεγες: Εχε θάρρος, παιδί μου. Το Αίμα μου σε λούζει.
Ω, αυτό το Αίμα, το Άγιο του Χριστού μου.
Και Συ, Μεγάλη Μου Μητέρα, δεν έφυγες από κοντά μου.Σε νοιώθω σιμά μου. Μην παύσεις να προστατεύεις το αδύνατο παιδί σου.
Η καλή Μητέρα τα αδύνατα παιδιά Της τα προσέχει. 

Μητροπολίτης Χαλκίδας
+ Νικόλαος Σελέντης