.

.

Δός μας,

Τίμιε Πρόδρομε, φωνή συ που υπήρξες η φωνή του Λόγου. Δος μας την αυγή εσύ που είσαι το λυχνάρι του θεϊκού φωτός. Βάλε σήμερα τα λόγια μας σε σωστό δρόμο, εσύ που υπήρξες ο Πρόδρομος του Θεού Λόγου. Δεν θέλουμε να σε εγκωμιάσουμε με τα δικά μας λόγια, επειδή τα λόγια μας δεν έχουν μεγαλοπρέπεια και τιμή. Όσοι θα θελήσουν να σε στεφανώσουν με τα εγκώμιά τους, ασφαλώς θα πετύχουν κάτι πολύ πιό μικρό από την αξία σου. Λοιπόν να σιγήσω και να μη προσπαθήσω να διακηρύξω την ευγνωμοσύνη μου και τον θαυμασμό μου, επειδή υπάρχει ο κίνδυνος να μη πετύχω ένα εγκώμιο, άξιο του προσώπου σου;

Εκείνος όμως που θα σιωπήσει, πηγαίνει με τη μερίδα των αχαρίστων, γιατί δεν προσπαθεί με όλη του τη δύναμη να εγκωμιάσει τον ευεργέτη του. Γι’ αυτό, όλο και πιό πολύ σου ζητάμε να συμμαχήσεις μαζί μας και σε παρακαλούμε να ελευθερώσεις τη γλώσσα μας από την αδυναμία, που την κρατάει δεμένη, όπως και τότε κατάργησες, με τη σύλληψη και γέννησή σου, τη σιωπή του πατέρα σου του Ζαχαρία.

Άγιος Σωφρόνιος Ιεροσολύμων

Προλαβαίνω ως τα Χριστούγεννα..;



«Κάποιος γνωστός αυτές τις μέρες,
έπεσε σε σοβαρές αμαρτίες.
Μετάνιωσε. Και μου ‘γραψε:
Ελπίζω ο Θεός να με συγχωρέσει ως τα Χριστούγεννα...

Ήθελα να του γράψω ότι ο Θεός
δεν θα τον συγχωρέσει ως τα Χριστούγεννα,
διότι απλά τον έχει ήδη συγχωρέσει
πριν περίπου 2.000 χρόνια ένα μεσημέρι στο Γολγοθά.
Η άφεση, έχει ήδη δοθεί!! Άπαξ δια παντός.

Αυτό που κάνουμε τώρα - το μυστήριο της Εξομολόγησης -
είναι μια ανάμνηση, αναβίωση,
κι ανανέωση εκείνης της πράξης αγάπης,
της συγχώρεσης και άφεσης.
Δεν συγχωρούμαστε την ώρα που εξομολογούμαστε.
Την ώρα που εξομολογούμαστε
βιώνουμε πάλι την ίδια αυτή αγάπη του Θεού
που ήδη δόθηκε, εκδηλώθηκε,
ξεχύθηκε πλούσια πριν 20 αιώνες.
Πρόσεξε τη λέξη ¨ήδη¨!!!
Ήδη!!!

Αυτά ήθελα να απαντήσω στο μήνυμα,
μα έπεσε η σύνδεση και δεν το ‘γραψα.
Ελπίζω να το διαβάσει εδώ,
μαζί με άλλους συναμαρτωλούς
που έχουν παρόμοιες απορίες,
και να χαρεί την αγάπη του Θεού,
που συγχωρεί τους πάντες και τα πάντα,
από πάντα!!»


π. Ανδρέας Κονάνος