.

.

Δός μας,

Τίμιε Πρόδρομε, φωνή συ που υπήρξες η φωνή του Λόγου. Δος μας την αυγή εσύ που είσαι το λυχνάρι του θεϊκού φωτός. Βάλε σήμερα τα λόγια μας σε σωστό δρόμο, εσύ που υπήρξες ο Πρόδρομος του Θεού Λόγου. Δεν θέλουμε να σε εγκωμιάσουμε με τα δικά μας λόγια, επειδή τα λόγια μας δεν έχουν μεγαλοπρέπεια και τιμή. Όσοι θα θελήσουν να σε στεφανώσουν με τα εγκώμιά τους, ασφαλώς θα πετύχουν κάτι πολύ πιό μικρό από την αξία σου. Λοιπόν να σιγήσω και να μη προσπαθήσω να διακηρύξω την ευγνωμοσύνη μου και τον θαυμασμό μου, επειδή υπάρχει ο κίνδυνος να μη πετύχω ένα εγκώμιο, άξιο του προσώπου σου;

Εκείνος όμως που θα σιωπήσει, πηγαίνει με τη μερίδα των αχαρίστων, γιατί δεν προσπαθεί με όλη του τη δύναμη να εγκωμιάσει τον ευεργέτη του. Γι’ αυτό, όλο και πιό πολύ σου ζητάμε να συμμαχήσεις μαζί μας και σε παρακαλούμε να ελευθερώσεις τη γλώσσα μας από την αδυναμία, που την κρατάει δεμένη, όπως και τότε κατάργησες, με τη σύλληψη και γέννησή σου, τη σιωπή του πατέρα σου του Ζαχαρία.

Άγιος Σωφρόνιος Ιεροσολύμων

Η κουβέντα που θα πούμε για τον άλλο είναι χειρότερη



Μέσα μας άς έχουμε πάθη, άς έχουμε όχι μια λεγεώνα, αλλά λεγεώνες δαιμόνων που να μας ρίχνουν κάτω και να αφρίζουμε. Δεν πειράζει.

Η κουβέντα που θα πούμε για τον άλλο είναι χειρότερη. Τα δαιμόνια τα βγάζει ο Χριστός αμέσως και τα πετάει στον γκρεμό, στη θάλασσα... Τον λόγο που θα πούμε, δεν μπορεί να τον διορθώσει. Ο λόγος γίνεται πουλάκι και πάει όπου θέλει. Σκορπάει την αμαρτία σου και την αποκαλύπτει σε όλους τους αγίους και σε όλους τους αγγέλους, και θα την βρείς εκεί επάνω στον ουρανό. 

Μπορεί να συγχωρεθείς γι' αυτό που έκανες, αλλά ο λόγος σου δεν μαζεύεται, ανεβαίνει επάνω. Τον εαυτό σου βρίσε τον, μούντζωσέ τον, ό,τι θέλεις κάνε τον, όχι όμως τον άλλο. Αφού δεν έχεις το δικαίωμα να σχίζεις έναν ξένο χιτώνα, πόσο μάλλον δεν έχεις το δικαίωμα να σχίζεις το σώμα του Χριστού. Και ο άλλος είναι μέλος Χριστού.

Γέροντας Αιμιλιανός Σιμωνοπετρίτης