.

.

Δός μας,

Τίμιε Πρόδρομε, φωνή συ που υπήρξες η φωνή του Λόγου. Δος μας την αυγή εσύ που είσαι το λυχνάρι του θεϊκού φωτός. Βάλε σήμερα τα λόγια μας σε σωστό δρόμο, εσύ που υπήρξες ο Πρόδρομος του Θεού Λόγου. Δεν θέλουμε να σε εγκωμιάσουμε με τα δικά μας λόγια, επειδή τα λόγια μας δεν έχουν μεγαλοπρέπεια και τιμή. Όσοι θα θελήσουν να σε στεφανώσουν με τα εγκώμιά τους, ασφαλώς θα πετύχουν κάτι πολύ πιό μικρό από την αξία σου. Λοιπόν να σιγήσω και να μη προσπαθήσω να διακηρύξω την ευγνωμοσύνη μου και τον θαυμασμό μου, επειδή υπάρχει ο κίνδυνος να μη πετύχω ένα εγκώμιο, άξιο του προσώπου σου;

Εκείνος όμως που θα σιωπήσει, πηγαίνει με τη μερίδα των αχαρίστων, γιατί δεν προσπαθεί με όλη του τη δύναμη να εγκωμιάσει τον ευεργέτη του. Γι’ αυτό, όλο και πιό πολύ σου ζητάμε να συμμαχήσεις μαζί μας και σε παρακαλούμε να ελευθερώσεις τη γλώσσα μας από την αδυναμία, που την κρατάει δεμένη, όπως και τότε κατάργησες, με τη σύλληψη και γέννησή σου, τη σιωπή του πατέρα σου του Ζαχαρία.

Άγιος Σωφρόνιος Ιεροσολύμων

ΑΝ ΠΕΡΙΕΡΓΑΖΩΜΕΘΑ ΔΙΑΡΚΩΣ ΤΑ ΣΗΜΕΙΑ ΤΩΝ ΚΑΙΡΩΝ & ΜΙΛΟΥΜΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟ & ΛΙΓΟΤΕΡΟ Ή ΚΑΘΟΛΟΥ ΓΙΑ ΤΟ ΧΡΙΣΤΟ, ΘΑ ΠΕΣΟΥΜΕ ΑΣΥΝΕΙΔΗΤΑ ΣΤΗΝ ΔΑΙΜΟΝΟΛΑΤΡΙΑ & ΘΑ ΚΑΤΑΛΗΞΟΥΜΕ ΣΕ ΠΑΝΙΚΟ & ΑΓΧΟΣ

Aπο το βιβλίο τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου
«ΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΣΤΟΥΣ ΕΣΧΑΤΟΥΣ ΚΑΙΡΟΥΣ», εκδοση Γ ἐπηυξημένη, 2015, σελ. 44-45


Ἄς μὴ τρομοατούμεθα, ἀγαπητοί μου, καὶ ἄς μὴ καταλήγωμεν εἰς ἄγχος, λίαν επικίνδυνον διὰ τὴν πνευματικήν μας ὑπόστασιν. Ὡς εἰς τὴν εποχὴν τοῦ Ἀποστόλου Παῦλου οἱ χριστιανοὶ τῆς Θεσσαλονίκης, ἐξ ἀφορμῆς διαδόσεως ὅτι ἐπίκειται ἡ ἔλευσις τοῦ Χριστοῦ, εἶχον περιέλθει εἰς τελείαν ἀδράνειαν, μὴ θέλοντες οὐδὲ νὰ ἐργασθοῦν, καὶ ὁ Ἀπόστολος Παῦλος ἠναγκάσθη νὰ ἐπιτημήσῃ αὐτοὺς διὰ τὴν ἄσκοπον ἀγωνίαν των (Ἴδε Β΄ Θεσ. κεφ. 2ον), οὕτω καὶ τώρα, ἐξ ἀφορμῆς τοῦ ἀριθμοῦ 666, μέγας θόρυβος ἠγέρθη καὶ αἱ καρδίαι πολλῶν ἔχουν ταραχθῆ σφόδρα. Ἔτσι κατώρθωσεν ὁ πολυμήχανος σατανᾶς, καθὼς λέγει ἅγιος ἀσκητὴς τοῦ ἁγίου Ὄρους, νὰ ἐπιφέρῃ τοιαύτην σύγχυσιν πνευμάτων, ὥστε οἱ ἄνθρωποι νὰ ὁμιλοῦν διαρκῶς περὶ τοῦ σατανᾶ καὶ ὀλίγον ἤ οὐδέποτε περὶ τοῦ Χριστοῦ, τοῦ νικητοῦ τῶν δαιμόνων Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, ὁμιλοῦντες τῆς ἐν Χριστῷ σωτηρίας των, καὶ διαρκῶς περιεργαζόμενοι τὰ σημεῖα τῶν καιρῶν. Κινδυνεύομεν νὰ περιπέσωμεν ἀσυνειδήτως εἰς δαιμονολατρίαν. Φοβούμεθα τὸ 666, καὶ δὲν φοβούμεθα τὴν ἁμαρτίαν, πηγὴν πάσης κακίας καὶ ἀθλιότητος, ποὺ προκαλεῖ τὴν ὀργὴν τοῦ Θεοῦ.Ἄς προσέξωμεν, ἀγαπητοί μου πολύ. Χωρὶς νὰ καταλήγωμεν εἰς πανικόν, ὅπως κάποτε οἱ χριστιανοὶ τῆς Θεσσαλονίκης, πρὸς τοὺς ὁποίους ἀπηύθυνεν ὁ ἀπόστολος Παῦλος τὴν προτροπὴν «Μὴ θροεῖσθε», ἄς διατελῶμεν εἰς ἱερὰν ἐπιφυλακήν, ἀγρυπνοῦντες καὶ προσευχόμενοι κατʼ ἐντολὴν τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ (Λουκ.. 21, 36)….