.

.

Δός μας,

Τίμιε Πρόδρομε, φωνή συ που υπήρξες η φωνή του Λόγου. Δος μας την αυγή εσύ που είσαι το λυχνάρι του θεϊκού φωτός. Βάλε σήμερα τα λόγια μας σε σωστό δρόμο, εσύ που υπήρξες ο Πρόδρομος του Θεού Λόγου. Δεν θέλουμε να σε εγκωμιάσουμε με τα δικά μας λόγια, επειδή τα λόγια μας δεν έχουν μεγαλοπρέπεια και τιμή. Όσοι θα θελήσουν να σε στεφανώσουν με τα εγκώμιά τους, ασφαλώς θα πετύχουν κάτι πολύ πιό μικρό από την αξία σου. Λοιπόν να σιγήσω και να μη προσπαθήσω να διακηρύξω την ευγνωμοσύνη μου και τον θαυμασμό μου, επειδή υπάρχει ο κίνδυνος να μη πετύχω ένα εγκώμιο, άξιο του προσώπου σου;

Εκείνος όμως που θα σιωπήσει, πηγαίνει με τη μερίδα των αχαρίστων, γιατί δεν προσπαθεί με όλη του τη δύναμη να εγκωμιάσει τον ευεργέτη του. Γι’ αυτό, όλο και πιό πολύ σου ζητάμε να συμμαχήσεις μαζί μας και σε παρακαλούμε να ελευθερώσεις τη γλώσσα μας από την αδυναμία, που την κρατάει δεμένη, όπως και τότε κατάργησες, με τη σύλληψη και γέννησή σου, τη σιωπή του πατέρα σου του Ζαχαρία.

Άγιος Σωφρόνιος Ιεροσολύμων

Οι Οικουμενιστές θέλουν να σχηματίσουν την συνείδηση του κόσμου, ώστε να αποδεχθεί την αίρεση!


Εἶναι ἐκπληκτικὸ τὸ πόσο γρήγορα ξεχνᾶμε βασικὲς παραμέτρους καὶ σχεδιασμοὺς τῆς φατρίας τῶν Οἰκουμενιστῶν ποὺ χρονολογοῦνται δεκαετίες, ἀλλὰ κάθε τόσο μᾶς ἀποκαλύπτονται. Καὶ πάλι λοιπόν, στόματα Οἰκουμενιστῶν μᾶς ὑπενθύμισαν (μὲ ἀφορμὴ τὴν Σύνοδο τοῦ Κολυμπαρίου) ὅτι ἐπιδιώκουν νὰ ἐπιβάλουν «σώνει καὶ καλὰ» στὸν Ὀρθόδοξο χῶρο «τὴν ἑνότητα» τῆς νέας Οἰκουμενιστικῆς Ἐκκλησίας καὶ «πίστεως». Ὁ μητροπολίτης Ζάμπια Ἰωάννης σὲ συνέντευξη στὸ «Βῆμα Ὀρθοδοξίας» μᾶς διαβεβαιώνει ὅτι «τώρα που η Αγία και Μεγάλη Σύνοδος καταγράφηκε στην εκκλησιαστική ιστορία», «η “ενότητα της πίστεως” δεν αμφισβητήθηκε…, o“σύνδεσμος της ειρήνης” κυριάρχησε και θα μεταλαμπαδευθεί στο εκκλησιαστικό πλήρωμα. Αυτό όμως θέλει να καλλιεργηθεί σιγά σιγά»! (ἐδῶ)

Γιὰ νὰ μὴ ἔχει λοιπόν, καμία ἀμφιβολία καὶ ὁ πλέον καχύποπτος ἢ ἀδαὴς πιστός, ὅτι οἱ Οἰκουμενιστὲς εἶναι προδότες τῆς Πίστεως καὶ προχωροῦν κατόπιν συγκεκριμένου σχεδίου καὶ χρονοδιαγραμμάτων (ἐλαστικῶν καὶ προσαρμοζομένων ἀνάλογα μὲ τὴν ἀντίδραση τῶν Ὀρθοδόξων), παραθέτουμεκάποιαξεχασμένα πειστήρια τοῦ ἐγκλήματος μαζὶ μὲ ἄλλα σύγχρονα:

* Ὁ μητροπολίτης Ἀχαΐας Ἀθανάσιος, ἐκπρόσωπος τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος στὴν Εὐρωπαϊκὴ Ἕνωση, ἀπολογούμενος μάλιστα στὸ Βατικανό,ἐπειδή καθυστεροῦμε νὰ ἐφαρμόσουμε τὰ μυστικῶς συμπεφωνημένα μεταξὺ τῶν ἡγετῶν Φαναρίου καὶ Βατικανοῦ –ποὺ φυσικὰ ὁδηγοῦν στὴν ὑποταγή μας στὸν Πάπα– εἶπε τὸ 2002 τὰ ἑξῆς ἐξωφρενικά, ἀλλὰ διαφωτιστικά:
«Στην Ελλάδα βρισκόμαστε μπροστά σε πολύ λεπτή κατάσταση, γιατί, ενώ ο αρχιεπίσκοπος (σ.σ. Χριστόδουλος) και οι μητροπολίτες επιθυμούν να έχουνμια σημαντική συνεργασία με την Καθολική Εκκλησία, (σ.σ. ουδεμία αναφορά για επιστροφής τους στην Ευαγγελική Αλήθεια και αποκήρυξη την αιρέσεων) αυτοί έχουν και ευθύνες προς τον κόσμο, τους πιστούς, πολλοί απότους οποίους δεν είναι προετοιμασμένοι στην προοπτική του διαλόγου, ενώ άλλοι έχουν μια άποψη πιο φονταμενταλιστική για την Εκκλησία. Αυτό για μας είναι η μεγάλη πρόκληση να προετοιμάσουμε τον κόσμο, να τονδιαπαιδαγωγήσουμε, για να μη αντιδράσει επηρεασμένος από τις προκαταλήψεις και πληροφορίες, που δεν ανταποκρίνονται στα γεγονότα... Είναι σημαντικό να κατανοηθεί ότι έχουμε ανάγκη χρόνου, ελπίζω όχιυπερβολικού, για να σχηματίσουμετη συνείδηση του κόσμου»!!! («Ὀρθόδοξος Τύπος», 1444, 1/2/2002) (ἐδῶ).

* Αυτές οι δηλώσεις του Αχαΐας Αθανασίου έχουν ιστορία, και η αφετηρία τους βρίσκεται στις αποφάσεις της Β΄ Συνόδου του Βατικανού(!!!), οι οποίες έγιναν αποδεκτές από τον οικουμενιστή πατριάρχη Αθηναγόρα και όσους τον ακολουθούν. Την αποκάλυψη, όσων προαποφασίστηκαν από τα οικουμενιστικά κέντρα και προοδευτικά πραγματοποιοῦνται ἐρήμην τοῦ λαοῦ καὶ μὲ τὴν ἀνοχὴ τῶν «ὀρθοδοξούντων» ἐπισκόπων, μᾶς δίνει ἤδη ἀπὸ τὸ 1967 ὁ τότε ἀρχιμανδρίτης καὶ κατόπιν Μητροπολίτης Τυρολόης Παντελεήμων Ροδόπουλος, παρατηρητὴς τῆς Β΄ Συνόδου τοῦ Βατικανοῦ. Ἔγραφε:
«Διετυπώθη ὑπό τινων ΡΚαθολικῶν συνέδρων μία παράδοξος θεωρία περὶ ἐπιτεύξεως τῆς ἑνώσεως μεταξὺ τῆς ΡΚαθολικῆς Ἐκκλησίας καὶ τῆς Ὀρθοδόξου». Ἡ Ἕνωση θὰ «ἐπιτευχθῆ σταδιακῶς καὶ οὐχὶ διὰ διαπραγματεύσεων ἐκκλησιαστικο-θεολογικῶν» σὲ τρία στάδια:
«α) Φιλία καὶ ψυχολογικὴ προπαρασκευή,
β) μερικὴ μυστηριακὴ κοινωνία καὶ
γ) πλήρης μυστηριακὴ κοινωνία».
Μπιλάλη Σπυρ., ἀρχιμ., Ὀρθοδοξία καὶ Παπισμός, τ. Β΄, σ. 413 (ἐδῶ).

* Ἀλλά καὶ ἀπὸ τὰ χείλη τοῦ μητροπολίτη Ναυπάκτου Ἱερόθεου, μάθαμε ὅτι καὶ ὁ Πατριάρχης Βαρθολομαῖος, πιστεύει ὅτι θὰ μπορέσει νὰ περάσει ἄμεσα διὰ τῶν Οἰκουμενιστῶν Ἐπισκόπων καὶ ἔμμεσα διὰ τῶν ὑπολοίπων ποὺ φοβοῦνται νὰ ἀντείπουν στὸ Φανάρι γιὰ νὰ μὴ διωχθοῦν τὶς ἀποφάσεις τῆς Πανορθόδοξης Συνόδου:
Δημοσιογρ.: Θὰ ἦταν σκόπιμο νὰ γίνει κάποια θεολογικὴ Ἡμερίδα προκειμένου νὰ ἀναλυθοῦν οἱ ἀποφάσεις τῆς Συνόδου καὶ νὰ μπορέσουν αὐτὲς οἱ ἀναλύσεις, αὐτὰ τὰ ἀποτελέσματα αὐτῆς τῆς Ἡμερίδας νὰ περάσουν στὸν κόσμο, στὸ λαό;
Ναυπάκτου Ἱερόθεος: Ὄχι μόνο εἶναι σκόπιμο, ἐπιβάλλεται. Καὶ μάλιστα ὁἴδιος ὁ Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης τὸ εἶπε, ὅταν τελείωσε (στὴ λήξη τῆς Συνόδου), ὅλα αὐτὰ τὰ κείμενα τώρα, πρέπει νὰ περάσουν στὶς κατὰ τόπους Ἐκκλησίες, στὶς ἐνορίες, γι’ αὐτὸ θὰ σταλεῖ μία Ἐγκύκλιος σὲ ὅλες τὶς Ἐκκλησίες… προκειμένου νὰ γίνουν συνέδρια, συνάξεις, νὰ ἀναλυθοῦν αὐτὰ τὰ θέματα. Πρέπει νὰ γίνεται μία κινητικότητα τῶν θεμάτων αὐτῶν, ἀφ’ ἑνὸς μὲν γιὰ νὰ ἐνημερώνεται κι ὁ κόσμος, ἀφ’ ἑτέρου δὲ νὰ φανεῖ καὶ ἡ συνείδηση τῆς Ἐκκλησίας. Γιατί; Διότι τὴν ἀπόφαση κάθε Συνόδου, τοπικῆς, Οἰκουμενικῆς, στὸ τέλος-τέλος τὴν ἀναγνωρίζει ὁ εὐσεβὴς λαός, ἐκεῖνοι ποὺ ζοῦν μεσ’ στὸν χῶρο τῆς Ἐκκλησίας καὶ πολλὲς φορὲς ὑπῆρχαν Σύνοδοι ποὺ πῆραν ἀποφάσεις, καὶ τελικὰ δὲν πραγματοποιήθηκαν καὶ θεωρήθηκαν ὅτι ἦσαν αἱρετικές, ληστρικὲς Σύνοδοι.
Μποροῦμε νὰ φανταστοῦμε, τώρα, τί θὰ γίνει μ’ αὐτὴν τὴν ἐνημέρωση. Ἡἐμπέδωση τῆς Παναιρέσεως! Ἀφοῦ οἱ ἴδιοι οἱ Ἐπίσκοποι φέρθηκαν ἔτσι στὴ Πανορθόδοξη Σύνοδο, καὶ δεσμεύτηκαν ἐκεῖ μὲ τὴν ὑπογραφή τους, τί ἄλλο θὰ κάνουν, παρὰ νὰ προσπαθήσουν νὰ πείσουν τοὺς ὑφισταμένους τους κληρικοὺς καὶ τὸ λαό, γιὰ τὴν ὀρθότητα τῶν ἀποφάσεών της; Καὶ μάλιστα, ἀφοῦ αὐτὸ ἐπιθυμεῖ κι ὁ παναιρετικὸς Πατριάρχης Βαρθολομαῖος, τὴν ἐπιθυμία-ἐντολὴ τοῦ ὁποίου μᾶς ἀποκάλυψε ὁ Ναυπάκτου;

Λίγο νωρίτερα παρόμοια εἶπε καὶ ὁ μητροπολίτης Γαλλίας Ἐμμανουήλ, σὲ συνέντευξη του στο πρακτορείο ειδήσεων του Βατικανού το 2014:
«Πιστεύω ότι δεν πρέπει να περιμένουμε θεαματικά γεγονότα. Δεν μπορούμε ναδημιουργήσουμε από μια μέρα στην άλλη κοινωνία μεταξύ των δύο Εκκλησιών. Υπάρχει πολλή δουλειά που πρέπει να προηγηθεί και αυτό είναι έργο της Διεθνούς Θεολογικής Επιτροπής. Δεν πρέπει να κρύψουμε ότι εξακολουθούν να υπάρχουν εμπόδια και δυσκολίες»!

Επίσης δήλωσε:
«Θα ήταν ωραίο αν μετά από αυτή τη συνάντηση, υπήρχε κοινωνία από το ίδιο δισκοπότηρο. Είναι επιθυμία μας και αυτός είναι ο στόχος μας. Αυτός είναι ο σκοπός του διαλόγου»! (για την συνάντηση πάπα και Πατριάρχη). Οι μαέστροι του ψεύδους και της απάτης δεν βιάζονται, είδαμε και με τους πολιτικούς, σιγά σιγά να συνηθίσει το κοπάδι»!