.

.

Δός μας,

Τίμιε Πρόδρομε, φωνή συ που υπήρξες η φωνή του Λόγου. Δος μας την αυγή εσύ που είσαι το λυχνάρι του θεϊκού φωτός. Βάλε σήμερα τα λόγια μας σε σωστό δρόμο, εσύ που υπήρξες ο Πρόδρομος του Θεού Λόγου. Δεν θέλουμε να σε εγκωμιάσουμε με τα δικά μας λόγια, επειδή τα λόγια μας δεν έχουν μεγαλοπρέπεια και τιμή. Όσοι θα θελήσουν να σε στεφανώσουν με τα εγκώμιά τους, ασφαλώς θα πετύχουν κάτι πολύ πιό μικρό από την αξία σου. Λοιπόν να σιγήσω και να μη προσπαθήσω να διακηρύξω την ευγνωμοσύνη μου και τον θαυμασμό μου, επειδή υπάρχει ο κίνδυνος να μη πετύχω ένα εγκώμιο, άξιο του προσώπου σου;

Εκείνος όμως που θα σιωπήσει, πηγαίνει με τη μερίδα των αχαρίστων, γιατί δεν προσπαθεί με όλη του τη δύναμη να εγκωμιάσει τον ευεργέτη του. Γι’ αυτό, όλο και πιό πολύ σου ζητάμε να συμμαχήσεις μαζί μας και σε παρακαλούμε να ελευθερώσεις τη γλώσσα μας από την αδυναμία, που την κρατάει δεμένη, όπως και τότε κατάργησες, με τη σύλληψη και γέννησή σου, τη σιωπή του πατέρα σου του Ζαχαρία.

Άγιος Σωφρόνιος Ιεροσολύμων

ΜΕΡΙΚΑ ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗ ΣΤΑΣΗ ΤΩΝ ΙΕΡΑΡΧΩΝ ΣΤΗΝ ΠΡΟΣΦΑΤΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΤΗΣ ΙΕΡΑΡΧΙΑΣ

1) Επί τη βάσει ποίων κριτηρίων ανετέθη η εισήγηση του όλου ζητήματος στο μητροπολίτη Σερρών; 
Μήπως ένεκα του αντιοικουμενιστικού και φιλοπαραδοσιακού του φρονήματος; 
Μήπως επειδή θεωρείται κάτοχος λιπαράς θεολογικής μορφώσεως; 
Μήπως επειδή δεν διατελεί σε σχέση πνευματικής εξαρτήσεως από το πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως που πρωτοστάστησε στην προετοιμασία και σύγκληση της ληστρικής συνόδου της Κρήτης;
Προφανώς, για τίποτε από όλα αυτά. 
Για ποιον, λοιπόν, λόγο θεωρήθηκε ως ο καταλληλότερος προκειμένου να πραγματευθεί και αναπτύξει το τόσο σοβαρό αυτό θέμα;

2) Τα όσα αποφασίσθηκαν στη σύνοδο του Μαίου σχετικά με τη στάση των ιεραρχών της Ελλαδικής αντιπροσωπείας στην ψευδο-σύνοδο του Κολυμπαρίου τηρήθηκαν; 
Και αν όχι για ποιο λόγο; 

3) Διεξήχθη συζήτηση επί των υπομνημάτων των μητροπολιτών Κυθήρων και Πειραιώς που κατήγγειλαν την αθέτηση των αποφασισθέντων στη σύνοδο του Μαίου; 
Ποιες εξηγήσεις δόθηκαν από τη μεριά των υπευθύνων γι αυτήν την εξέλιξη; 
Αναζητήθηκαν άραγε, και καταλογίσθηκαν οι σχετικές ευθύνες;

4) Πώς αντέδρασαν οι ιεράρχες στη σημειωθείσα αήθη και αντικανονική "εισπήδηση" ετέρας Εκκλησίας (του πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως δηλονότι) στα εσωτερικά ζητήματα της ΑΥΤΟΚΕΦΑΛΟΥ Εκκλησίας της Ελλάδος;

5) Εξέφρασαν τη συμπαράστασή τους στον προπηλακισμό που υπέστη ο συνιεράρχης τους, μητροπολίτης Ναυπάκτου, από συνεπισκόπους του στο Κολυμπάρι αποδοκιμάζοντας τη στάση των τελευταίων;

6) Γιατί δεν προέβησαν, στοιχούμενοι στις επιταγές της αρχιερατικής τους συνειδήσεως και στην εναγώνια προσδοκία του ποιμνίου τους, σε κρυσταλλίνης διαυγείας , πανηγυρική δήλωση, επί τη βάσει της οποίας οι αιρετικές δυτικές ΄"χριστιανικές" κοινότητες δεν δικαιούνται να ονομάζονται Εκκλησίες αλλά "έθαψαν" το όλο ζήτημα διά της παραπομπής του στις περιώνυμες καλένδες αποξενούμενοι, κατ αυτόν τον τρόπο, από τον πιστό κλήρο κα λαό;

7) Τι είδους στάση τήρησαν άραγε οι θεωρούμενοι ως αντιοικουμενιστές και φιλοπαραδοσιακοί επίσκοποι Πειραιώς, Κυθήρων, Γόρτυνος, Αιτωλοακαρνανίας, Γλυφάδος και Κονίτσης; Αποδέχθηκαν, άραγε, τα γενόμενα ή αντέδρασαν και το εκδοθέν ανακοινωθέν απέκρυψε την τυχόν διαφωνία και αντίδρασή τους; 
Και αν συνέβη το τελευταίο πώς σκέπτονται οι τελευταίοι να αντιδράσουν;

8) Πώς αισθάνονται, άραγε, οι υποτιθέμενοι θεματοφύλακες της πατρώας πίστεως μετά την έναρξη νέας σειράς αποτειχίσεων από την πλευρά των πιστών εξ αφορμής της άφρονος και προδοτικής αποφάσεώς τους;

Λυκούργος Νάνης