.

.

Δός μας,

Τίμιε Πρόδρομε, φωνή συ που υπήρξες η φωνή του Λόγου. Δος μας την αυγή εσύ που είσαι το λυχνάρι του θεϊκού φωτός. Βάλε σήμερα τα λόγια μας σε σωστό δρόμο, εσύ που υπήρξες ο Πρόδρομος του Θεού Λόγου. Δεν θέλουμε να σε εγκωμιάσουμε με τα δικά μας λόγια, επειδή τα λόγια μας δεν έχουν μεγαλοπρέπεια και τιμή. Όσοι θα θελήσουν να σε στεφανώσουν με τα εγκώμιά τους, ασφαλώς θα πετύχουν κάτι πολύ πιό μικρό από την αξία σου. Λοιπόν να σιγήσω και να μη προσπαθήσω να διακηρύξω την ευγνωμοσύνη μου και τον θαυμασμό μου, επειδή υπάρχει ο κίνδυνος να μη πετύχω ένα εγκώμιο, άξιο του προσώπου σου;

Εκείνος όμως που θα σιωπήσει, πηγαίνει με τη μερίδα των αχαρίστων, γιατί δεν προσπαθεί με όλη του τη δύναμη να εγκωμιάσει τον ευεργέτη του. Γι’ αυτό, όλο και πιό πολύ σου ζητάμε να συμμαχήσεις μαζί μας και σε παρακαλούμε να ελευθερώσεις τη γλώσσα μας από την αδυναμία, που την κρατάει δεμένη, όπως και τότε κατάργησες, με τη σύλληψη και γέννησή σου, τη σιωπή του πατέρα σου του Ζαχαρία.

Άγιος Σωφρόνιος Ιεροσολύμων

“Όταν σημάνει η σάλπιγγα της αναστάσεως, ο παράδεισος θα παρουσιάσει τίς ψυχές τών πολιτών τού ουρανού, ώστε αυτές να ενωθούν ένδοξα με τα σώματά τους…”



Όταν σημάνει ή σάλπιγγα της αναστάσεως, ό παράδεισος θα παρουσιάσει τίς ψυχές τών πολιτών τού ουρανού, ώστε αυτές να ενωθούν ένδοξα μέ τά σώματά τους, τά όποια θα ζωοποιηθούν μόλις ακούσουν τή φωνή τού Υιού τού Θεού. Τότε καί ό άδης θα παρουσιάσει τούς νεκρούς, πού κρατά δέσμιους, γιά τήν τελική φοβερή Κρίση καί καταδίκη τους. Μετά την αναγγελία της αποφάσεως τού Κριτή, ή μακαριότητα τών δικαίων θα πολλαπλασιαστές καθώς επίσης καί ό κολασμός τών αμαρτωλών, πού θα επιστρέψουν στον άδη.

Οι δίκαιοι, μετά την ανάσταση, «θα είναι όπως οι άγγελοι στον ουρανό», σύμφωνα μέ τή μαρτυρία τού Κυρίου. Ό Ίδιος, προαναγγέλλοντας τή δευτέρα παρουσία Του καί την τελική Κρίση τού κόσμου, γνωστοποίησε ότι στούς δικαίους, πού θα τοποθετηθούν στα δεξιά Του, θα πει: «Ελάτε, οι ευλογημένοι άπ’ τόν Πατέρα μου, κληρονομήστε τή βασιλεία πού σάς έχει ετοιμαστεί απ’ την αρχή του κόσμου». Απεναντίας, στους άμαρτωλούς, πού θα τοποθετηθούν στ’ αριστερά Του, θα πει: «Φύγετε από μπροστά μου, καταραμένοι! Πηγαίνετε στην αιώνια φωτιά, πού έχει ετοιμαστεί γιά τόν διάβολο καί τούς δικούς του». Ή ανταμοιβή, δηλαδή, των αμαρτωλών θα είναι εντελώς διαφορετική από την ανταμοιβή των δικαίων. Ό Θεός, κρίνοντας δίκαια, θ’ ανταποδώσει στον καθένα «ανάλογα μέ τά έργα του». 

Ό ουρανός έχει πολλούς καί διάφορους τόπους διαμονής, σύμφωνα μέ τή μαρτυρία τού Σωτήρα μας, αλλά καί ό αδης έχει πολλά καί διάφορα κολαστήρια. Όποιος αμάρτησε γνωρίζοντας τό θέλημα τού Κυρίου, «θα τιμωρηθεί αυστηρά», ένώ οποίος αμάρτησε αγνοώντας τό θέλημα τού Κυρίου, «θα τιμωρηθεί ελαφρότερα».

Οι χριστιανοί, μόνο οι ορθόδοξοι χριστιανοί, κι αυτοί αν έζησαν στη γή μέ ευσέβεια, καθαρίζοντας τόν εαυτό τους από τίς αμαρτίες μέ ειλικρινή μετάνοια, μέ Εξομολόγηση σε πνευματικό πατέρα καί μέ διόρθωση, θα κληρονομήσουν την αιώνια μακαριότητα καί θα βρίσκονται μαζί μέ τούς φωτεινούς Αγγέλους.

Απεναντίας, οι ασεβείς, όσοι δηλαδή δεν πίστευαν στον Χριστό, οι αιρετικοί, όσοι δηλαδή δεν είχαν ορθή πίστη, καθώς καί εκείνοι από τούς ορθοδόξους πού πέρασαν τή ζωή τους μέσα σε αμαρτίες ή διέπραξαν κάποιο θανάσιμο παράπτωμα καί δεν καθαρίστηκαν μέ τή μετάνοια, θα κληρονομήσουν την αιώνια κόλαση καί θα βρίσκονται μαζί μέ τούς σκοτεινούς δαίμονες.

Οι πατριάρχες της Ανατολικής Εκκλησίας γράφουν

σχετικά: «Των ανθρώπων πού έπεσαν σε θανάσιμα αμαρτήματα καί πού πριν από την άποβίωσή τους δεν απελπίστηκαν, αλλά, μολονότι μετανόησαν όσο ακόμα βρίσκονταν στήν παρούσα ζωή, δεν έφεραν κανέναν καρπό μετανοίας —όπως είναι τά δάκρυα καί οι γονυκλισίες, οι προσευχές καί οι αγρυπνίες, ή συντριβή, ή παρηγόρηση των φτωχών καί ή έμπρακτη επίδειξη αγάπης προς τόν Θεό καί τόν πλησίον, έργα πού ορθά παραδέχθηκε εξαρχής ή Καθολική Εκκλησία ως θεάρεστα καί ευεργετικά—, τούτων (των ανθρώπων) οι ψυχές πηγαίνουν στον αδη καί υπομένουν τιμωρία ανάλογη τών αμαρτημάτων πού διέπραξαν. Από την τιμωρία αυτή, ωστόσο, αισθάνονται ότι θ’ απαλλαγούν. Καί, πράγματι, χάρη στήν υπέρτατη αγαθότητα (του Θεού), λυτρώνονται μέ τίς δεήσεις τών ιερέων καί μέ τίς αγαθοεργίες τών συγγενών τους, προπάντων όμως μέ τή δύναμη της αναίμακτης Θυσίας. Τούτη ή Θυσία τελείται καθημερινά γιά όλους από την Καθολική Αποστολική Εκκλησία, τελείται, όμως, καί μέ την ιδιαίτερη μέριμνα κάθε χριστιανού γιά τούς κεκοιμημένους συγγενείς του».

ΑΓΙΟΥ ΙΓΝΑΤΙΟΥ ΜΠΡΙΑΝΤΣΑΝΙΝΩΦ