.

.

Δός μας,

Τίμιε Πρόδρομε, φωνή συ που υπήρξες η φωνή του Λόγου. Δος μας την αυγή εσύ που είσαι το λυχνάρι του θεϊκού φωτός. Βάλε σήμερα τα λόγια μας σε σωστό δρόμο, εσύ που υπήρξες ο Πρόδρομος του Θεού Λόγου. Δεν θέλουμε να σε εγκωμιάσουμε με τα δικά μας λόγια, επειδή τα λόγια μας δεν έχουν μεγαλοπρέπεια και τιμή. Όσοι θα θελήσουν να σε στεφανώσουν με τα εγκώμιά τους, ασφαλώς θα πετύχουν κάτι πολύ πιό μικρό από την αξία σου. Λοιπόν να σιγήσω και να μη προσπαθήσω να διακηρύξω την ευγνωμοσύνη μου και τον θαυμασμό μου, επειδή υπάρχει ο κίνδυνος να μη πετύχω ένα εγκώμιο, άξιο του προσώπου σου;

Εκείνος όμως που θα σιωπήσει, πηγαίνει με τη μερίδα των αχαρίστων, γιατί δεν προσπαθεί με όλη του τη δύναμη να εγκωμιάσει τον ευεργέτη του. Γι’ αυτό, όλο και πιό πολύ σου ζητάμε να συμμαχήσεις μαζί μας και σε παρακαλούμε να ελευθερώσεις τη γλώσσα μας από την αδυναμία, που την κρατάει δεμένη, όπως και τότε κατάργησες, με τη σύλληψη και γέννησή σου, τη σιωπή του πατέρα σου του Ζαχαρία.

Άγιος Σωφρόνιος Ιεροσολύμων

ΟΣΙΟΣ ΘΕΟΔΩΡΟΣ Ο ΣΤΟΥΔΙΤΗΣ ΚΑΙ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ



ΣΧΟΛΙΟ: Άς γίνουμε λοιπόν μέτοχοι της ομολογίας αυτών των Αγίων Πατέρων.

Και στις τρεις περιπτώσεις της αποτειχίσεώς του (μοιχειανική αίρεση και εικονομαχική) ο Όσιος και οι υπόλοιποι ομολογητές Πατέρες διετήρησαν τα ίδια στοιχεία στον αγώνα των και ετήρησαν την ίδια τακτική. Η οδός την οποία ακολούθησαν ήτο αφ’ ενός μεν να είναι τόσο κοντά στην αιρετική εκκλησιαστική ηγεσία, ώστε με την ομολογία της Ορθοδόξου Πίστεως και την καταδίκη της αιρέσεως εκ μέρους της, αμέσως να ενσωματωθούν μαζί της, και συγχρόνως να είναι τόσο μακριά, ώστε να μην μολύνονται από την αίρεση και μην συμφύρονται με αυτήν.
Η γραμμή αυτή τους απηγόρευε κάθε εκκλησιαστική επικοινωνία μετά των αιρετικών και συγχρόνως τους εμπόδιζε να κάνουν μια ιδική των Σύνοδο και μία νέα Εκκλησία.
...Εζούσαν μέσα στον διωγμό και το μαρτύριο… 
Από φυλακή σε φυλακή και από εξορία σε εξορία, εκήρυττον παντού την Ορθοδοξία με έργα, με λόγια, με επιστολές και με τον προσωπικό κίνδυνο της ζωής των. ...........
...Οι Πατέρες όμως αυτοί, ενώ ήσαν αποκομμένοι από την εκκλησιαστική ηγεσία, ήσαν συγχρόνως ενσωματωμένοι με την διαχρονική Εκκλησία και έφυγαν βιώνοντας την Ορθοδοξία στην ιδανική της μορφή, η οποία είναι το μαρτύριο.

Από το βιβλίου του π. Ευθυμίου Τρικαμηνά ‘’Η ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΗΣ ΑΙΡΕΣΕΩΣ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΥ ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΟΣΙΟ ΘΕΟΔΩΡΟ ΤΟΝ ΣΤΟΥΔΙΤΗ’’ , σελ. 59-60