.

.

Δός μας,

Τίμιε Πρόδρομε, φωνή συ που υπήρξες η φωνή του Λόγου. Δος μας την αυγή εσύ που είσαι το λυχνάρι του θεϊκού φωτός. Βάλε σήμερα τα λόγια μας σε σωστό δρόμο, εσύ που υπήρξες ο Πρόδρομος του Θεού Λόγου. Δεν θέλουμε να σε εγκωμιάσουμε με τα δικά μας λόγια, επειδή τα λόγια μας δεν έχουν μεγαλοπρέπεια και τιμή. Όσοι θα θελήσουν να σε στεφανώσουν με τα εγκώμιά τους, ασφαλώς θα πετύχουν κάτι πολύ πιό μικρό από την αξία σου. Λοιπόν να σιγήσω και να μη προσπαθήσω να διακηρύξω την ευγνωμοσύνη μου και τον θαυμασμό μου, επειδή υπάρχει ο κίνδυνος να μη πετύχω ένα εγκώμιο, άξιο του προσώπου σου;

Εκείνος όμως που θα σιωπήσει, πηγαίνει με τη μερίδα των αχαρίστων, γιατί δεν προσπαθεί με όλη του τη δύναμη να εγκωμιάσει τον ευεργέτη του. Γι’ αυτό, όλο και πιό πολύ σου ζητάμε να συμμαχήσεις μαζί μας και σε παρακαλούμε να ελευθερώσεις τη γλώσσα μας από την αδυναμία, που την κρατάει δεμένη, όπως και τότε κατάργησες, με τη σύλληψη και γέννησή σου, τη σιωπή του πατέρα σου του Ζαχαρία.

Άγιος Σωφρόνιος Ιεροσολύμων

«Η ΑΓΝΟΙΑ, Η ΛΗΘΗ ΚΑΙ Η ΡΑΘΥΜΙΑ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟΙ ΓΙΓΑΝΤΕΣ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ» ΕΙΠΑΝ ΟΙ ΑΓΙΟΙ

Η λήθη μας οδηγεί, αναπόφευκτα, στην άγνοια.

Η ραθυμία (η πνευματική τεμπελιά) μας οδηγεί στο να ξεχάσουμε ό,τι ξέρουμε, δηλ. πάλι στη λήθη και ως επακολούθημα, στο πρώτο στάδιο της άγνοιας.

Μετά, την ποίμανση της ψυχής μας αναλαμβάνει ο «αρχηγός», που δε δίστασε να πειράξει τον ίδιο τον δημιουργό του. Φανταστείτε πόσο ευάλωτοι είμαστε εμείς που και δικαιώματα δίνουμε και άγνοια των Γραφών έχουμε.

Ο Άγιος Νεκτάριος Πενταπόλεως λέει ότι: 

«Μετά ο Κύριος δεν έκανε διάλογο με τον αρχηγό και αποχώρησε», αφού πρώτα τον αποστόμωσε κατά τας γραφάς.

Να λοιπόν, ο τρόπος με τον οποίον μπορούμε να κατατροπώσουμε αυτόν που βρυχάται ως λέων προσπαθώντας ακατάπαυστα να μας καταβροχθίσει.

Εύκολα συνεπώς, ευρισκόμενοι σε λήθη και άγνοια δίνουμε το δικαίωμα σε «ξένους», επιτρέποντας την είσοδό τους αλλαχόθεν.

Είμαστε υπεύθυνοι και γι’ αυτό, διότι μετά επακολουθεί η σφαγή.

Βλέπετε αδελφοί μου πόσο ζημιώνει την ψυχή μας το να ξεχνάμε;… και τον εαυτό μας θέτουμε σε κίνδυνο και στους αδελφούς μας στερούμε τη βοήθεια.

Ο ίδιος ο Κύριος μας είπε:

«Να τρώγομεν το σώμα Του και να πίνομεν το αίμα Του προς ανάμνησιν Αυτού και ζωήν αιώνιον», (και προς ανάμνηση) των πάντων που προείρηκε και που συνέβησαν τότε και που εμείς υποχρεούμεθα ως Ορθόδοξοι Χριστιανοί να θυμόμαστε (να μνημονεύουμε), κρατώντας τα, απαρασάλευτα, όπως έχουμε άλλωστε εντολή, ώστε να μη παραδοθεί ο Λόγος στη λήθη.

Μπορούμε, αδελφοί μου, να ξεχάσουμε τη Σταύρωση του Ιησού Χριστού μας, το μαρτύριο και τους διωγμούς που υπέμεινε;

Όχι βέβαια!

Αυτά είναι σωτηριώδη που οικοδομούν την Πίστη μας.

Πώς επομένως, είναι δυνατόν να λησμονήσουμε τη δεύτερη και τελευταία επίσημη προδοσία και σταύρωση του Ιησού Χριστού μας, που έγινε τον Ιούνιο του 2016 στο Κολυμπάρι Κρήτης κατά τη διεξαγωγή της ληστρικής ψευδοσυνόδου που οργανώθηκε μεθοδικά από τους νέους Άννες, Καϊάφες και άρχοντες της συναγωγής, όπως και τότε;

Πώς μπορεί να λησμονηθεί ότι η προδοσία έγινε από τους υποτιθέμενους «ορθόδοξους χριστιανούς»;

Πώς είναι δυνατόν να λησμονηθεί τέτοια εγκληματική πράξη κατά της Εκκλησίας του Χριστού, αναδεικνύοντας και άλλες «εκκλησίες» και θρησκείες προς σωτηρία μας;

Μετά από 2000 χρόνια κατήχησης και γνώση Θεού, αποφάσισαν ορισμένοι «αρχιερείς» ότι κάποιες Εντολές του Θεού είναι προσωρινές, οι Κανόνες της Εκκλησίας μας «τείχη του αίσχους» και οι Άγιοι Απόστολοι που πρώτοι συνέταξαν τους Κανόνες είναι «θύματα του αρχεκάκου όφεως.»

Έτσι λένε οι διεστραμμένοι-αιρετικοί, τα όργανα του ΑΝΤΙ-χρίστου.

Αν τότε διέπραξαν τη Σταύρωση, οι σφαγείς Εβραίοι και εκτελεστές Ρωμαίοι, χύνοντας το Αίμα Του χάμω, υποκρινόμενοι την άγνοια, μη φανταζόμενοι τον Θεό απλό και ταπεινό, υπακούοντας στον «πατέρα» από τον οποίον κατάγονται και όχι στον Αβραάμ και στις εντολές που παρέλαβαν «ου φονεύσεις», τώρα που όλα έχουν χιλιο-ειπωθεί, ερμηνευθεί και αποδειχθεί με θαυμαστά γεγονότα,τι δεν κατανοούν οι βλασφημούντες τις Εντολές και τους Κανόνες της Ορθοδόξου Εκκλησίας μας;

Πώς τυγχάνει να είναι όλοι αυτοί «αρχιερείς», όπως και τότε;

Δεν παραλείπονται, βεβαίως και όσοι τους ακολουθούν, φοβούμενοι μη χάσουν τη βολή τους (τη συναγωγή). Ακριβώς το ίδιο ….οι Εβραίοι διατάζουν, οι παπικοί (Ρωμαίοι) εκτελούν και οι άβουλοι-δειλοί ακολουθούν.

H ιστορία επαναλαμβάνεται για δεύτερη φορά, αλλά και για τελευταία, όπως ο ίδιος ο Κύριος μας το είπε «Ιδού κάνω την τελευταία προσπάθεια να σας σώσω..»

Τότε επικαλούνταν πως δεν γνώριζαν, τώρα που γνωρίζουν επικαλούνται την δήθεν αγάπη για όλον τον κόσμο!

Δεν περισσεύει όμως, ελάχιστη για τους Ορθοδόξους τους οποίους και διώκουν.

Αν οι νόμοι το επέτρεπαν θα προχωρούσαν οι αντίπαλοι της Αλήθειας και παραπέρα…

Τότε για να υποβαθμίσουν και να ξεχάσουν το έγκλημα, ισχυρίστηκαν πως δεν ήταν Υιός Θεού (φθηνή δικαιολογία που δεν τους αθωώνει βάσει της Εντολής που παρέλαβαν «ου φονεύσεις»), τον οποίον Θεόν (Μεσσία) Τον περιμένουν ακόμα με δόξες, προς κατάκτηση της οικουμένης. Το τραγικό είναι ότι τους συμπαρίστανται κάποιοι που υποτίθεται γνώρισαν τον Ιησού Χριστό, με την κλήση που τους έκανε!

Τώρα για να αποσπάσουν την προσοχή των πιστών και να υποβαθμίσουν το έγκλημα, ισχυρίζονται πως ήταν κάτι ασήμαντο …στην ψευδοσύνοδο που δεν το δέχθηκε ο πιστός λαός (αν το δεχόταν θα ήταν και ικανοποιημένοι για το κατόρθωμά τους οι «σοφοί» της εποχής, τέτοια ποίμανση κάνουν), συνεπώς δεν χρειάζεται να το αναμοχλεύουμε ενθυμούμενοι το γεγονός ανασύροντας φαντάσματα του παρελθόντος.

Δείτε την πανουργία του διαβόλου: ο μισάνθρωπος θέλει τώρα που πέτυχε μέρος του σχεδίου του στην ψευδοσύνοδο Κρήτης (το πρώτο στάδιο δηλ.) να ξεχαστεί το θέμα, έτσι τον συμφέρει, δεδομένου ότι έκανε αυτά που ήθελε εφαρμόζοντάς τα μάλιστα τάχιστα, μέσω των οργάνων του.

Γιατί άλλωστε να ασχολείται περαιτέρω με την ψευδοσύνοδο, με αυτό δηλ. που τον εκθέτει; Τώρα πια έχει ως στόχο το δεύτερο στάδιο του σχεδίου, την ΠΑΝ-θρησκεία, την οποία διαφημίζουν τα όργανά του που τους υποβάλλει να κηρύττουν ότι:

«Αφού η ψευδοσύνοδος δεν έγινε αποδεκτή από τους πιστούς είναι πια ένα περασμένο γεγονός που θα εξετασθεί ενδεχομένως στο μέλλον κατόπιν παραχώρησης Θεού και που πρέπει τώρα να λησμονήσουμε. Επίσης,πρέπει η εκκλησία να ανοίξει την αγκαλιά της προς όλους, χωρίς διακρίσεις.»

Τόσο καιρό δηλαδή, ζούσαν με την ιδέα ότι η εκκλησία είχε κλείσει την αγκαλιά της.
Μη γένοιτο!

Απλά, λόγω πλάνης δεν κατανοούν ότι ο υιός πήγε στον Πατέρα, ο Υιός παρακαλάει τον Πατέρα, ο Υιός ακούει πρώτα τον Πατέρα και κατόπιν ο Πατέρας παραχωρεί στον Υιόν.

Διαφορετικά δεν υπάρχει λόγος μετάνοιας. Σ’αυτό ευελπιστούν οι αμετανόητοι, σωτηρία χωρίς μετάνοια.

Έχουν πλανηθεί και ας κατέχουν πτυχία και γλώσσες.Το ασυγχώρητο προς θάνατο είναι η προσπάθειά τους να τους ακολουθήσουν και άλλες ψυχές στη διεστραμμένη διδασκαλία τους.

Η απάντηση σε όσους λένε αυτά, είναι πως:

Ναι η Στρατευομένη Εκκλησία δεν δέχτηκε την ψευδοσύνοδο, παρόλ’αυτά, την αγνόησαν κάνοντας μάλιστα πλήρη εφαρμογή των παναιρετικών ψηφισμάτων. (βλέπε διωγμούς Ορθοδόξων Πατέρων και μοναχών, όπως και εφαρμογή νέων θρησκευτικών κ.ά.πολλά). Οι αποδείξεις κραυγάζουν.

Η διοικούσα εκκλησία υπέγραψε στην ΨΕΥΔΟσύνοδο, αποδεχόμενη τα ΠΑΝαιρετικά κείμενα και απάντησε μετά από έξι μήνες ενημερώνοντας τους Πιστούς (το Λαό) με το κατάπτυστο κείμενο («Προς το λαό»), αναδεικνύοντας γυμνή τη κεφαλή τα ΠΑΝαιρετικά φρονήματά της.

Πολλοί περιμένουν επέμβαση Θεού χωρίς ανάλογη αντίδραση και καταδίκη όσων συνέβησαν και συμβαίνουν.

Μα όταν στρέφουμε τα νώτα μας στο Θεό, μη μένοντας ενωμένοι μαζί Του, δε γνωρίζουμε ότι και ο Θεός δεν είναι μαζί μας;Ότι θα επέμβει μόνο για το «κλάδεμα» ενδυναμώνοντας την άμπελον;

Περιμένουμε δηλαδή τη βοήθεια του Θεού, χωρίς τη δική μας έμπρακτη προαίρεση;

Μία φατρία, μία σέκτα στην κυριολεξία κάνει ό,τι θέλει αποδίδοντας μάλιστα αυτούς τους χαρακτηρισμούς σε όσους θέλουν ΑΜΟΛΥΝΤΗ την Πίστη τους μακριά από τους αιρετικούς, μη δεχόμενοι το κοινό ποτήριον. (Βλέπουμε ξεκάθαρα να λένε το άσπρο –μαύρο και το αντίθετο, κινούμενοι ιδιοτελώς).

Θα έπρεπε επομένως να ξεσηκωθούν όλοι αυτοί που έχουν κληθεί να υπερασπίζουν τα Ιερά και Όσια της Εκκλησίας μας και όχι να ασχολούνται με τα εκτός του οίκου τους.

Είναι όμως δυνατόν να αντιδράσουν και να διαφωνήσουν εκείνοι οι οποίοι υπέγραψαν στην ψευδο-σύνοδο καθώς και οι υποστηρικτές αυτών;

Είναι δυνατόν να καταδικάσουν τον εαυτό τους;

Αφού λοιπόν πονηρέ δούλε, βλέπεις οφθαλμοφανώς την προπαρασκευή της προσωπικής έλευσης του ΑΝΤΙ-χρίστου, γιατί αναπαύεσαι σαν «δεύτερος καταστροφέας» (Ιερ.Χρυσοστ.) την στιγμή που διαδραματίζονται ενώπιόν σου οι σφαγές των προβάτων; Απαιτείς μάλιστα, έντεχνα από τους Ορθοδόξους Χριστιανούς να λησμονήσουν την ψευδοσύνοδο, αγνοώντας τις ψυχές που χάνονται στην ΠΑΝΑΙΡΕΣΗ του ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΥ.

Θαυμάζουμε τον Μέγα Αντώνιο αλλά δεν του ομοιάζουμε ντυμένοι σε μέρος υψηλό να μας βλέπουν οι αιρετικοί διώκτες,δίνοντας μάλιστα κουράγιο στους διωκόμενους αγωνιστές.
Εάν συμπεριφερόμαστε δειλά τώρα, που θα κρυβόμασταν αν οι διωγμοί ήταν όπως τότε;

Ο ίδιος ο Βαρθολομαίος σε ομιλία του έχει πει ότι: «Το μεγάλο του όνειρο και στόχος του είναι να ενώσει τις «εκκλησίες». Όχι όμως και δια της μετάνοιας των αιρετικών.

Άλλοτε πάλι είπε ότι: «Η διαδικασία της ένωσης πρέπει να γίνει σιγά –σιγά διότι θα έχει μεγαλύτερη επιτυχία» υπονοώντας τη λήθη των χριστιανών.Δεν ενδιαφέρεται ουσιαστικά για ένωση,αφού τον αφήνει αδιάφορο η προϋπόθεση μετάνοιας των αποκομμένων αιρετικών.Αυτός εκτελεί διαταγές.Αυτό που τον απασχολεί είναι να φέρει διαιρέσεις,σκάνδαλα και σχίσματα στην Ορθοδοξία. Φυσικά ως «ξένος» αδιαφορεί για το: «Ούτε το αίμα μαρτυρίου δεν ξεπλένει αυτόν που σχίζει την εκκλησία». Κάποιοι αρχιερείς δε, ακόμα να καταλάβουν τι πρεσβεύει ο ψευτοπατριάρχης και για ποιον σκοπό τον ενθρόνισαν οι αντίχριστοι, όπως και τους πρηγούμενους. Και αντί να σηκώσουν τείχος στην επικοινωνία με αυτόν λόγω των ΠΑΝαιρετικών φρονημάτων του, ασχολούνται με τα περί βίου αυτού μνημονεύοντάς τον κιόλας περί ορθοτόμησης του λόγου της Αληθείας.

Μέχρι χθες έλεγαν ότι σχίζουν την Εκκλησία οι αποτειχισμένοι,τώρα που αρχίζουν να αντιλαμβάνονται σιγά-σιγά και σκέπτονται τη διακοπή μνημοσύνου, θα πουν το ίδιο για τους εαυτούς τους,ότι σχίζουν την Εκκλησία;

Βλέπετε αδελφοί μου ότι θέλουν να έχουν πάντα τον τελευταίο λόγο,αδιαφορώντας αν ο λόγος τους αντιπροσωπεύει την αλήθεια.Δεν εφαρμόζουν αυτά που ο Κύριος μας έχει προείπει να τηρούμε ανά πάσα στιγμή και ώρα,αυτά που μπορεί να τα πρεσβεύει ακόμα και ένας απλός μοναχός.

«Αλλ’ εμένα δεν με ενδιαφέρουν εκείνοι,ένα μόνον με ενδιαφέρει,το να πιστεύσης συ,διότι είναι προτιμότερος ένας που εκτελεί το θέλημα του Κυρίου, παρά οι μύριοι παράνομοι..»
(Ιωανν.Χρυς.ΟΜΙΛΙΑ ΝΘ’ 9,34-10,13 σελ.93 ΕΠΕ)

Είπε, στον μη έχοντα οφθαλμούς όταν αποκατέστησε την ατέλεια, προς Δόξα Θεού αποκαλύπτοντας εις αυτόν την θεότητα.

Όταν τους λες την Αλήθεια,δεν την κατανοούν,πρέπει να την πουν οι ίδιοι για να την θεωρήσουν αλήθεια. Κάθε φορά που ομιλούν νομίζουν ότι λένε την αλήθεια, η οποία είναι πολύ μακριά από κάποιους.

Αυτός είναι ο λόγος που τόσα χρόνια βλέπουν και δεν επεμβαίνουν.

Βλέπουν την επέλαση του οικουμενισμού και δεν σώζουν τα πρόβατα από τη σφαγή, δεν τα ενημερώνουν. Συντάσσονται ταυτόχρονα με τον κάθε σφαγέα λέγοντας ότι ορθοτομεί τον λόγο της Αληθείας, δηλαδή ΟΡΘΩΣ πράττει και σφάζει τα πρόβατα… ο κάθε Βαρθολομαίος και Ιερώνυμος.

Μνημονεύοντας δε τους αιρετικούς «μιμούνται την πίστη και την ενάρετη ζωή τους», δηλαδή τις σφαγές.

Αυτό ακριβώς σημαίνει μνημονεύω κατά τον Απόστ. Παύλο.

Ήξερε ο Ιερ.Χρυσόστομος στην συγκλονιστική ομιλία του ερμηνεύοντας το: 
«Εγώ είμαι ο Ποιμήν ο καλός…» όταν «ανέφερε δύο καταστροφείς, ένα τον κλέπτην, που σφάζει και αρπάζει τα πρόβατα (τον Βαρθολομαίο δηλ. και τους συν αυτώ), άλλον δε εκείνον που δεν κάμνει μεν τίποτα από αυτά, βλέπων όμως να γίνωνται αυτά δεν στρέφεται εναντίον του καταστροφέως, ούτε τον εμποδίζει…». 
(ΟΜΙΛΙΑ Ξ’ Ιω. 10,14-21 σελ.117 ΕΠΕ) (Διάβαστε ολόκληρη την ομιλία).

Όλοι αυτοί είναι οι ρασοφόροι παρατηρητές που βλέπουν και ανεπίτρεπτα σιωπούν.

Αυτά γίνονται βεβαίως,διότι η Πίστη έχει ξεφτύσει,ως εκ τούτου ο φόβος έχει κυριαρχήσει, το ανδρείο ομολογιακό φρόνημα έχει ασθενήσει και οι υποκριτές δεν ομολογούν ότι φοβούνται ή ότι δεν μπορούν να σηκώσουν τέτοιο πνευματικό φορτίο, που σε αυτήν την περίπτωση θα ήταν απαράδεκτοι μεν, ειλικρινείς δε, αλλά λένε καλύπτοντας την ατολμία τους ότι: «περιμένουμε».

Τολμούν μάλιστα να κατηγορούν τους αποτειχισμένους που χρόνια τώρα τους λένε τα ίδια και τα ίδια, υποκινώντας τους «να φύγουν μακράν των αλλοτρίων την φωνήν» σώζοντας ψυχές.

Δεν κατανοούν ότι: «Τον δια της μετανοίας εναγκαλίσθει..»

Δεν πήγε ο Κύριος να τον βρει.Ο άσωτος αμαρτωλός πήγε προς αυτόν.Τα διδάσκουν αλλά δεν τα κατανοούν.Όταν είπε : «Δεύτε προς με, πάντες οι κοπιώντες και πεφορτισμένοι καγώ αναπαύσω υμάς», θέλει περαιτέρω ερμηνεία;

Δεν είπε να καθήσετε εκεί που είστε στο βόρβορο των αμαρτιών, αμετανόητοι στην πλάνη σας και θα έρθω εγώ προς εσάς, αλλά, ελάτε μετανοημένοι με τη θέλησή σας εσείς προς εμένα.

Όταν οι αρνητές του λόγου πηγαίνουν οι ίδιοι προς τους πάσης φύσεως αμετανόητους αιρετικούς, κάνουν το θέλημα του Θεού;

Κάνουν αυτό που τους έχει πει ο Κύριος; Τον ακολουθούν μιμούμενοι τον Λόγο Του; 
’Η κάνουν το δικό τους θέλημα;

Η οικονομία είχε ήδη καταχραστεί παράφορα και πριν την ΨΕΥΔΟσύνοδο. 
Ειδικά μετά την ψευδοσύνοδο δεν υπάρχει καμία δικαιολογία.

Γιατί είναι πονηροί και όργανα του διαβόλου όλοι αυτοί;

1ον Διότι άλλα έλεγαν στη θεωρία μέχρι πρότινος και άλλα, τα εντελώς αντίθετα λένε και κάνουν στην πράξη τώρα.

2ον Την όποια πίστη έχουν δεν την κρατούν για τον εαυτό τους,αλλά ποιμαίνουν ΑΝΑΞΙΩΣ αδύναμες ψυχές διδάσκοντας ΔΙΕΣΤΡΑΜΜΕΝΑ.

3ον Είναι πνεύματα αντιλογίας διότι υποστηρίζουν το δικό τους θέλημα ερχόμενοι σε πλήρη αντίλογο με τον Λόγο του Θεού, απαξιώνοντας τα απαρασάλευτα των Εντολών και Κανόνων, όπως ακριβώς έκανε κάποτε ο πατέρας εκ του οποίου κατάγονται.

Για την ακρίβεια, ο ίδιος ο Θεός, οι Άγιοι Απόστολοι και όλοι οι Άγιοι μας λένε: «Πρέπει γαρ τους αιρετικούς να μισούμεν και να αποστρεφώμεθα, αλλ’ όχι ποτέ και να συμπροσευχώμεθα με αυτούς …» (Κανών ΜΕ’των Αγ.Αποστόλων, σελ.50-Πηδ.)&(Κανών ΞΕ’ των Αγ.Αποστόλων,σελ.84)

Οι αντίθετοι της Αλήθειας λένε: «Να αγαπάμε, να συναναστρεφόμαστε, να συλλειτουργούμε και να κοινωνάμε με τους αιρετικούς» τους ΕΧΘΡΟΥΣ δηλ. του Χριστού μας, σταυρώνοντας και χύνοντας το αίμα Του χάμω συνεχώς. Σε τέτοια διαστροφή έχουν φτάσει!!

4ον Είναι πονηροί διότι με πανουργία προσπαθούν να υποβαθμίσουν την ψευδοσύνοδο στα μάτια των Ορθοδόξων τη στιγμή μάλιστα που τα ψηφίσματά τους εφαρμόζονται εις βάρος των Ορθοδόξων Χριστιανών, αφήνοντάς τους παντελώς αδιάφορους για το που την κεφαλήν κλίναι, ο κάθε ηλικιωμένος διωκόμενος ΟΡΘΟδοξος ασκητής.

5ον Τέλος είναι παναιρετικοί. Ναι, κατέληξαν δυστυχώς παναιρετικοί, αυτή είναι η πραγματικότητα.

Ο Μέγας Βασίλειος μας το αποδεικνύει στο Πηδάλιο λέγοντάς μας: 

«Αιρετικός είναι, κάθε ένας όπου ή κατ’ευθείαν, ή πλαγίως πλανάται περί τι των άρθρων της Πίστεως.» Και αλλού: 

«Το επί δόγμασιν είτε μικροίς ,είτε μεγάλοις,αμαρτάνειν,ταυτόν εστί εξ’αμφοτέρων γαρ ο Νόμος του Θεού αθετείται.»

Και πάλι: «και το παρεκκλίναι μικρόν, αμαρτείν εστίν αμαρτίαν την προς θάνατον.» Επίσης 

«Αιρετικός εστί,και τοις των αιρετικών υπόκειται νόμοις ο μικρόν γουν τι της Ορθής Πίστεως παρεκκλίνων.»(ΠΗΔ.Α’Κανών Μεγ.Βασιλείου σελ.588-589)

Εσείς τώρα βγάλτε τα συμπεράσματά σας για το τι είναι όλοι αυτοί που υποστηρίζουν την ψευδοσύνοδο Κρήτης, αφού κατέλησαν όχι κάτι μικρό αλλά, όλους τους κανόνες και εντολές της Εκκλησίας μας αφού ενώθηκαν με τους πάσης φύσεως καταδικασμένους αιρετικούς.

Είναι αυτά για να τα λησμονήσει ο Ορθόδοξος Χριστιανός ή πρέπει να τα θυμάται συνεχώς προς προφύλαξη;

Είναι να λυπάται κανείς για το κατάντημα κάποιων, «που ενώ είχαν λουσθεί και καθαρισθεί ξανακυλίστηκαν στη λάσπη και έγιναν πιο ακάθαρτοι.»

«Ητο καλύτερον γι’αυτούς να μη είχαν γνωρίσει τον χριστιανισμόν παρά αφού τον εγνώρισαν να..απομακρυνθούν από την παραδοθείσαν εις αυτούς Αγίαν Εντολήν..» (Β’Πετρ.21-22)

Ας κατανοήσουμε εν κατακλείδι ότι η ΨΕΥΔΟσύνοδος καταγράφηκε, για την ακρίβεια οι ίδιοι οι ανάξιοι την κατέγραψαν, και θα μείνει στην ιστορία ως η μεγαλύτερη και πονηρότερη προδοσία της Εκκλησίας του Χριστού.

Επίσης ας βάλουμε καλά στο νου μας ότι θα σταματήσουν να μιλάνε οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί γι’ αυτήν, όχι όμως και να την ξεχάσουν, μόνο όταν απομακρυνθούν οι «ξένοι» και απόβλητοι σφαγείς των ψυχών, μέσα από την ΜΙΑ και ΜΟΝΑΔΙΚΗ, ΑΓΙΑ, ΚΑΘΟΛΙΚΗ και ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ του ΧΡΙΣΤΟΥ ΜΑΣ, οι οποίοι μολύνουν ως διεφθαρμένοι-αιρετικοί την Ορθόδοξη Πίστη που οικοδομείται από τις αγαθές ψυχές. 

«(…) Έτσι δε και σεις δεν εμβήκατε εις τον δρόμον αυτόν, που θα σας έφερεν εις τον Χριστόν και εις την Βασιλείαν Του, αλλά και εκείνους, που ήθελαν και προσεπάθουν να έμβουν τους ημποδίσατε».(ΛΟΥΚ.ΙΑ’52)

Όσο οι κλέφτες και οι δεύτεροι καταστροφείς (ως παρατηρητές της σφαγής) βρίσκονται ανάμεσα στους Ορθοδόξους Χριστιανούς διαβάλλοντάς τους, σπέρνοντας αιρετικά ζιζάνια, και όσο τα παναιρετικά θέματα της ΨΕΥΔΟσυνόδου και η ίδια η ΨΕΥΔΟσύνοδος δεν καταδικάζονται κανονικώς από τη Διοικούσα Εκκλησία τόσο οι φωνές των Πιστών θα εντείνονται «σημαδεύοντας τους ξένους» προς προφύλαξη των αδελφών πιστών (Απ.Παύλου).

Άλλοι πάλι μιλάνε για αγάπη, που είναι όπως λένε, ο ίδιος ο Θεός και που πρέπει να δείχνουμε προς όλους, αλλοθρήσκους, αθέους, αιρετικούς και σατανιστές, λες και οι Ορθόδοξοι δεν επιθυμούν την ΜΕΤΑΝΟΙΑ τους και την επαναφορά τους στην ποίμνη.

Επειδή όμως πολλοί έχουν ΠΑΡΑ-μορφωθεί, μη κατανοώντας ποια είναι η μεγαλύτερη αγάπη κατά τον ίδιο τον Θεάνθρωπο Ιησού Χριστό, γραμμένο απλά σε μία φράση, ας το κατανοήσουν διαβάζοντας τις τέσσερις εκατοντάδες κεφάλαια περί αγάπης του Αγ. Μάξιμου του Ομολογητού(Φιλοκ.Β’σελ.49-102),μήπως και καταλάβουν κάτι, δεδομένου ότι «οι Γραφές είναι και δυσνόητες για να μην υποτιμηθεί ο Λόγος» από τους ΠΑΡΑ-μορφωμένους της νέας εποχής. Ας διαβάσουν πάλι την αρχιερατική προσευχή του Ιησού μας, να θυμηθούν το: «ου περί του κόσμου ερωτώ» και για ποιους προσευχήθηκε, προκειμένου να γίνουμε όλοι ένα «ίνα πάντες εν ώσι».

Μετά ίσως καταλάβουν ποιών τα σχέδια εξυπηρετούν και εννοήσουν τον τρόπο με τον οποίον ο ΑΝΤΙ-χριστος τους παγίδευσε, τους έδεσε και τους σύρει περιγελώντας υπαγορεύοντάς τους να λένε ψέματα ενώπιον του Ιερού Θυσιαστηρίου περί ορθοτόμησης του Λόγου της Αληθείας, πείθοντάς τους ταυτόχρονα για κοινό ποτήριον μετά των απόβλητων αιρετικών.

Τους κατάφερε να λένε το «ναι» .. «ου» και το «ου»… «ναι», το δε περισσόν τούτων (αγαπολογίες και ακατανόητα) δεν είναι εκ του πονηρού, κατά την άποψή τους.

Όσο για τις κόκκινες γραμμές ας ανοίξουν τους οφθαλμούς τους, όσοι θέλουν, και ας δουν τα σύνορα, τα όρια και την τάφρο που άνοιξε ο Κύριος ασφαλίζοντας την άμπελον πριν φύγει και την εμπιστευτεί σε δούλους γεωργούς, που δυστυχώς αποδείχθηκαν ανάξιοι και που ψάχνουν τα όρια εδώ και 2000 χρόνια και ακόμα να τα βρουν.

Έτσι εννόησαν οι «σοφοί» της εποχής το Ευαγγέλιο του Θεού.

Ανέκαθεν οι αιρέσεις, τα σχίσματα και οι κακοδοξίες προέκυπταν από αυτούς, διότι έβαζαν πρώτα το δικό τους θέλημα εμπιστευόμενοι τις γνώσεις τους και όχι το Άγιο Πνεύμα, τον Λόγο του Θεού.

Επαληθεύοντας τα λόγια του Αγ. Ισαάκ του Σύρου, «επόμενο ήταν συνεπώς, να πέσουν στην οίηση και ως επακολούθημα στην πλάνη, καταλήγοντας αιρετικοί.»

Αδυνατούν βεβαίως να κατανοήσουν ότι ένωση και κοινό ποτήριον με τους αιρετικούς δεν επιτυγχάνεται, χωρίς την ειλικρινή-καρδιακή τους μετάνοια.

Το είπε ο Θεός, το είπαν οι Απόστολοι, το είπαν όλοι οι Άγιοι της Εκκλησίας μας. Εμείς απλά το αποδεχόμαστε!

Είδατε ποτέ κάποιον αιρετικό να παραδέχεται πως είναι αιρετικός;

Είδατε ποτέ πλανεμένο να λέει πως είναι πλανεμένος, έως ότου επανέρθει μετανοώντας (αν ο εγωισμός του μαραθεί;)

Όσων ανθρώπων «ο ηγεμόνας (νους-διάνοια)» φρονεί ένωση των αιρέσεων με την Ορθόδοξη –Αγιασμένη Εκκλησία του Χριστού, αποσκοπώντας σε κοινό ποτήριο, αποδίδοντας μάλιστα μυστήρια σε ξένους και απόβλητους, χτυπάει εις τον λίθον επί του οποίου οικοδομήθηκε η Αλήθεια της Πίστεως.

Ο λίθος αυτός, μετά βεβαιότητα, θα συνθλίψει τους άπιστους και ασεβείς, διότι «Πύλαι άδου ου κατισχύσουσιν αυτής».

Το είπε ο Κύριος, ο Θεός του σύμπαντος κόσμου. Ο δε Ιερός Χρυσόστομος «το κλάδεμα των ακάρπων κλημάτων και την απομάκρυνση αυτών εκ της αμπέλου και της ρίζας, που γίνεται από τον αμπελουργό» ερμηνεύει στην ομιλία του ότι σχετίζεται με «την ζωήν των ανθρώπων». (Ομιλία ΟΣΤ’ σελ.459 ΕΠΕ)

(Διαβάστε όλη την ομιλία).

«Το πίπτειν ανθρώπινον

Το εμμένειν δαιμονικόν

Το μετανοείν θείον.» (Ιωαν. Χρυς.)

Αδελφοί μου οι Γραφές επαληθεύονται, οι Προφητείες πραγματοποιούνται, εμείς ας σώσουμε τις ψυχές μας και ό,τι άλλο μπορούμε, χωρίς να λησμονήσουμε το παραμικρό από αυτά που παραλάβαμε.

Δεν ξεχνώ τίποτα από την ιστορία μου, πόσο μάλλον από την Εκκλησία μου, πάντα με τη βοήθεια του Θεού που Του ανήκουν τα πάντα και η Τιμή και η Δόξα εις τους αιώνας!

ΚΟΝΤΡΑ ΣΤΟΝ ΑΝΕΜΟ ΤΩΝ ΠΑΘΩΝ,ΤΩΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ και ΤΗΣ Ν.Τ.Π.


Με εν Χριστώ αγάπη και ενδιαφέρον 

Γεώργιος Φλώρος