.

.

Δός μας,

Τίμιε Πρόδρομε, φωνή συ που υπήρξες η φωνή του Λόγου. Δος μας την αυγή εσύ που είσαι το λυχνάρι του θεϊκού φωτός. Βάλε σήμερα τα λόγια μας σε σωστό δρόμο, εσύ που υπήρξες ο Πρόδρομος του Θεού Λόγου. Δεν θέλουμε να σε εγκωμιάσουμε με τα δικά μας λόγια, επειδή τα λόγια μας δεν έχουν μεγαλοπρέπεια και τιμή. Όσοι θα θελήσουν να σε στεφανώσουν με τα εγκώμιά τους, ασφαλώς θα πετύχουν κάτι πολύ πιό μικρό από την αξία σου. Λοιπόν να σιγήσω και να μη προσπαθήσω να διακηρύξω την ευγνωμοσύνη μου και τον θαυμασμό μου, επειδή υπάρχει ο κίνδυνος να μη πετύχω ένα εγκώμιο, άξιο του προσώπου σου;

Εκείνος όμως που θα σιωπήσει, πηγαίνει με τη μερίδα των αχαρίστων, γιατί δεν προσπαθεί με όλη του τη δύναμη να εγκωμιάσει τον ευεργέτη του. Γι’ αυτό, όλο και πιό πολύ σου ζητάμε να συμμαχήσεις μαζί μας και σε παρακαλούμε να ελευθερώσεις τη γλώσσα μας από την αδυναμία, που την κρατάει δεμένη, όπως και τότε κατάργησες, με τη σύλληψη και γέννησή σου, τη σιωπή του πατέρα σου του Ζαχαρία.

Άγιος Σωφρόνιος Ιεροσολύμων

Συναισθήματα που μας αρρωσταίνουν...

«Φοβόμαστε να παραδεχτούμε τα τρομερά συναισθήματα που τρέφουμε στην ψυχή μας, γι αυτό σπρώχνουμε πράγματα κάτω από το χαλί. Με τον καιρό όμως, κάθε συζήτηση που δεν έγινε, συσσωρεύεται και παράγει δυσαρέσκεια και πικρία..» (Jordan Peterson)
Γι αυτό ο άγιος Πορφύριος επέμενε τόσο πολύ να......μην κρατάμε μέσα μας τοξικά συναισθήματα υπογραμμίζοντας «μην αφήνετε κενά μέσα σας, γιατί τα κενά εκδικούνται». Κι αυτή είναι μια μεγάλη αλήθεια. Δεν φτάνει να βγάλεις ένα πάθος από την ζωή σου, σημασία έχει να γεμίσει και το κενό που δημιουργείται, διαφορετικά η οδύνη θα επιστρέψει πίσω με χειρότερη μορφή. Εάν δεν διηγηθούμε την ιστορία της ψυχής μας, το σώμα μας θα αναλάβει το ρόλο του αφηγητή. Και συνήθως οι αφηγήσεις του σώματος γίνονται με τα συμπτώματα μιας ασθένειας. Πολλές φορές μια ασθένεια φανερώνει τον τρόπο που ζήσαμε, και κυρίως που χειριστήκαμε τα συναισθήματα μας.

plibyos.blogspot.com