.

.

Δός μας,

Τίμιε Πρόδρομε, φωνή συ που υπήρξες η φωνή του Λόγου. Δος μας την αυγή εσύ που είσαι το λυχνάρι του θεϊκού φωτός. Βάλε σήμερα τα λόγια μας σε σωστό δρόμο, εσύ που υπήρξες ο Πρόδρομος του Θεού Λόγου. Δεν θέλουμε να σε εγκωμιάσουμε με τα δικά μας λόγια, επειδή τα λόγια μας δεν έχουν μεγαλοπρέπεια και τιμή. Όσοι θα θελήσουν να σε στεφανώσουν με τα εγκώμιά τους, ασφαλώς θα πετύχουν κάτι πολύ πιό μικρό από την αξία σου. Λοιπόν να σιγήσω και να μη προσπαθήσω να διακηρύξω την ευγνωμοσύνη μου και τον θαυμασμό μου, επειδή υπάρχει ο κίνδυνος να μη πετύχω ένα εγκώμιο, άξιο του προσώπου σου;

Εκείνος όμως που θα σιωπήσει, πηγαίνει με τη μερίδα των αχαρίστων, γιατί δεν προσπαθεί με όλη του τη δύναμη να εγκωμιάσει τον ευεργέτη του. Γι’ αυτό, όλο και πιό πολύ σου ζητάμε να συμμαχήσεις μαζί μας και σε παρακαλούμε να ελευθερώσεις τη γλώσσα μας από την αδυναμία, που την κρατάει δεμένη, όπως και τότε κατάργησες, με τη σύλληψη και γέννησή σου, τη σιωπή του πατέρα σου του Ζαχαρία.

Άγιος Σωφρόνιος Ιεροσολύμων

Το "στράβωμα" της ζωής..



Όσο εμονικά προσπαθείς να πείσεις τον εαυτό σου, ότι έχεις «πάντα δίκιο», τόσο αναβάλεις και ματαιώνεις μέσα σου μια σπουδαία εμπειρία ζωής και ψυχικής εξέλιξης, να διδαχθείς από τα λάθη σου. 
Ένα από τα μεγαλύτερα σχολεία της ζωής είναι......τα λάθη μας, διότι στα λάθη μαθαίνουμε την αλήθεια του εαυτού μας. 

Το στράβωμα της ζωής, έχει μέσα του κάτι αυθεντικό, αρκεί να μπορείς να το δεις. 

Θυμήσου τον άσωτο υιό που μέσα στην τραγωδία του είναι αυθεντικός, ενώ ο μεγάλος αδελφός του, μέσα στην τακτοποιημένη ζωή του είναι ψεύτικος

Εκεί στα λάθη μας, στις αστοχίες μας, χάνουμε και βρίσκουμε αλήθειες ζωής, εκεί πεθαίνουμε και μπορούμε να αναστηθούμε.

plibyos.blogspot.com