.

.

Δός μας,

Τίμιε Πρόδρομε, φωνή συ που υπήρξες η φωνή του Λόγου. Δος μας την αυγή εσύ που είσαι το λυχνάρι του θεϊκού φωτός. Βάλε σήμερα τα λόγια μας σε σωστό δρόμο, εσύ που υπήρξες ο Πρόδρομος του Θεού Λόγου. Δεν θέλουμε να σε εγκωμιάσουμε με τα δικά μας λόγια, επειδή τα λόγια μας δεν έχουν μεγαλοπρέπεια και τιμή. Όσοι θα θελήσουν να σε στεφανώσουν με τα εγκώμιά τους, ασφαλώς θα πετύχουν κάτι πολύ πιό μικρό από την αξία σου. Λοιπόν να σιγήσω και να μη προσπαθήσω να διακηρύξω την ευγνωμοσύνη μου και τον θαυμασμό μου, επειδή υπάρχει ο κίνδυνος να μη πετύχω ένα εγκώμιο, άξιο του προσώπου σου;

Εκείνος όμως που θα σιωπήσει, πηγαίνει με τη μερίδα των αχαρίστων, γιατί δεν προσπαθεί με όλη του τη δύναμη να εγκωμιάσει τον ευεργέτη του. Γι’ αυτό, όλο και πιό πολύ σου ζητάμε να συμμαχήσεις μαζί μας και σε παρακαλούμε να ελευθερώσεις τη γλώσσα μας από την αδυναμία, που την κρατάει δεμένη, όπως και τότε κατάργησες, με τη σύλληψη και γέννησή σου, τη σιωπή του πατέρα σου του Ζαχαρία.

Άγιος Σωφρόνιος Ιεροσολύμων

Πρέπει να αποφεύγουμε τους Οικουμενιστές

Οἱ Ἅγιοι τὰ γράφουν, ἀλλὰ ποιός νοιάζεται;

Μ. Βασίλειος: Ἐκεῖνον ποὺ μᾶς ἐμποδίζει νὰ ἐφαρμόζουμε τὶς Ἐντολὲς τοῦ Κυρίου, πρέπει νὰ τὸν ἀποφεύγουμε καὶ νὰ εἶναι γιὰ μᾶς βδελυκτός!

Πειθαρχεῖν δὴ Θεῷ μᾶλλον ἢ ἀνθρώποις μνημονεύοντας τοῦ Κυρίου λέγοντος: Ἀλλοτρίῳ δὲ οὐ μὴ ἀκολουθήσωσι, ἀλλὰ φεύξονται ἀπ΄αὐτοῦ, ὅτι οὐκ οἴδασι τῶν ἀλλοτρίων τὴν φωνήν, καὶ τοῦ Ἀποστόλου τολμήσαντος ὑπὲρ τῆς ἡμετέρας ἀσφαλείας καὶ αὐτῶν καθάψασθαι τῶν Ἀγγέλων δι΄ ὧν φησί: Κἂν ἡμεῖς ἢ Ἄγγελος ἐξ οὐρανοῦ εὐαγγελίζητε ὑμῖν, παρ΄ ὃ εὐαγγελισάμεθα ὑμῖν, ἀνάθεμα ἔστω. Ἐξ ὧν παιδευόμεθα, ὅτι κἂν πολὺ γνήσιός τις ᾖ, κἂν ὑπερβαλλόντως ἔνδοξος ὁ κωλύων τὸ ὑπὸ τοῦ Κυρίου προστεταγμένον ἢ προτρέπων ποιεῖν τὸ ὑπ΄ αὐτοῦ κεκωλυμένον φευκτὸς ἢ καὶ βδελυκτὸς ὀφείλει εἶναι ἑκάστῳ τῶν ἀγαπώντων τὸν Κύριον.

[Μ. Βασιλείου, T.L.G.,: Asceticon magnum sive Quaestiones (regulae brevius tractatae) : Volume 31, page 1160, line 38].

«“Κἂν ἡμεῖς ἢ ἄγγελος ἐξ οὐρανοῦ εὐαγγελίζηται ὑμᾶς παρ’ ὃ παρελάβετε, ἀνάθεμα ἔστω”· πόρρωθεν, ὡς εἰκός, μηδ’ ἐπισκόποις μήδ’ ἄρχουσιν μηδὲ διδασκάλοις προσέχειν, εἰ τὸν ἀληθῆ τῆς πίστεως διαστρέφει τις λόγον, διαστελλόμενος» .

[Εὐσεβίου: Contra Marcellum : Book 1, chapter 1, section 12, line 8].