.

.

Δός μας,

Τίμιε Πρόδρομε, φωνή συ που υπήρξες η φωνή του Λόγου. Δος μας την αυγή εσύ που είσαι το λυχνάρι του θεϊκού φωτός. Βάλε σήμερα τα λόγια μας σε σωστό δρόμο, εσύ που υπήρξες ο Πρόδρομος του Θεού Λόγου. Δεν θέλουμε να σε εγκωμιάσουμε με τα δικά μας λόγια, επειδή τα λόγια μας δεν έχουν μεγαλοπρέπεια και τιμή. Όσοι θα θελήσουν να σε στεφανώσουν με τα εγκώμιά τους, ασφαλώς θα πετύχουν κάτι πολύ πιό μικρό από την αξία σου. Λοιπόν να σιγήσω και να μη προσπαθήσω να διακηρύξω την ευγνωμοσύνη μου και τον θαυμασμό μου, επειδή υπάρχει ο κίνδυνος να μη πετύχω ένα εγκώμιο, άξιο του προσώπου σου;

Εκείνος όμως που θα σιωπήσει, πηγαίνει με τη μερίδα των αχαρίστων, γιατί δεν προσπαθεί με όλη του τη δύναμη να εγκωμιάσει τον ευεργέτη του. Γι’ αυτό, όλο και πιό πολύ σου ζητάμε να συμμαχήσεις μαζί μας και σε παρακαλούμε να ελευθερώσεις τη γλώσσα μας από την αδυναμία, που την κρατάει δεμένη, όπως και τότε κατάργησες, με τη σύλληψη και γέννησή σου, τη σιωπή του πατέρα σου του Ζαχαρία.

Άγιος Σωφρόνιος Ιεροσολύμων

Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Αποστασία. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Αποστασία. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

ΑΦΟΥ ΟΛΟΙ.... ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΞΕΧΑΣΟΥΝ... ΜΙΛΟΥΝ ΟΙ ΑΓΙΟΙ


ΣΧΟΛΙΟ ΔΙΚΟ ΜΑΣ (salpismazois):
Αφού όλοι σιωπούν... μιλά ένας Άγιος...
π. Φώτιος Βεζύνιας.

Η Εκκλησία του Θεού δεν έχει μείνει χωρίς ποιμένα, μολονότι την έχουν κατατοξεύσει. 
Και «πύλαι άδου» δεν έχουν καταφέρει να την καθυποτάξουν. Ούτε ανέχεται να κάμνει κάτι και να λέγει αντίθετα προς τους καθιερωμένους («κειμένους») όρους και νόμους. 

Όμως πολλοί ποιμένες ποικιλοτρόπως έγιναν άφρονες. Διότι και συνόδους εσυγκρότησαν μεγάλες και πολυπληθείς, και θεώρησαν τους εαυτούς τους ότι είναι Εκκλησία Θεού, και φρόντισαν να φαίνονται ότι υπερασπίζονται τους «κανόνες». 
Στην πράξη όμως εστρέφονταν εναντίον των κανόνων. Λοιπόν, Σύνοδοι δεν είναι όταν μαζεύονται απλώς ιεράρχες και ιερείς, έστω και αν είναι πολλοί. Διότι είναι καλύτερο, λέγει ο λόγος του Θεού, να είναι ένας που κάνει το θέλημα του Κυρίου, παρά μυριάδες που το παραβαίνουν. 

Η Σύνοδος λοιπόν πρέπει να γίνεται εν ονόματι Κυρίου με ειρήνη και με τήρηση των «κανόνων» και οι καταδικαστικές και οι αθωωτικές αποφάσεις να μην λαμβάνονται όπως τύχει, αλλά όπως ορίζει η αλήθεια και οι κανόνες και οι γνωρίζοντες την ακρίβεια. 
Διότι ο τέλειος λόγος του Θεού δεν μπορεί από τη φύση του να δένεται και να ορίζεται όπως θέλει ο καθένας. Και στους ιεράρχες σε καμία περίπτωση δεν έχει δοθεί εξουσία να παραβαίνουν τους «κανόνες», παρά μόνο να συμβαδίζουν με τα όσα έχουν γίνει αποδεκτά και έχουν αναγνωριστεί, και να ακολουθούν τους πριν από αυτούς Πατέρες. Δεν επιτρέπεται λοιπόν ούτε η δική μας τοπική Εκκλησία ούτε καμία άλλη, να κάμνει κάτι παραβαίνοντας τους κείμενους νόμους και «κανόνες». Διότι, αν γινόταν αυτό το Ευαγγέλιο θα ήταν κενό και οι κανόνες άχρηστοι. Οπότε κάθε επίσκοπος κατά την διάρκεια της αρχιεροσύνης του, επειδή θα του ήταν επιτρεπτό να ενεργεί με τους ομόφρονές του όπως θα ήθελε, θα ήταν ένας νέος Ευαγγελιστής ένας άλλος Απόστολος και άλλος Νομοθέτης!!.

Ευτυχώς δεν συμβαίνει αυτό, διότι έχουμε παραγγελία από τον ίδιο τον Απόστολο Παύλο, αν κάποιος διδάσκει η μας προστάζει να κάνουμε κάτι αντίθετο προς αυτό που παραλάβαμε, που να είναι δηλαδή αντίθετο προς τους «κανόνες» των κατά καιρούς οικουμενικών και τοπικών Συνόδων, αυτός να μην είναι αποδεκτός στην Εκκλησία και να μη λογαριάζεται μεταξύ των αγίων χριστιανών.

Σ΄ αυτούς τους χρόνους που ζούμε, που ο Χριστός διώκεται, όποιος έχει κάποιο εκκλησιαστικό αξίωμα και ξεχωρίζει για τη χριστιανική του γνώση, οφείλει να διακρίνεται εις το να λαλεί και να διδάσκει το λόγο της ορθοδοξίας. Όμως και εκτός αυτού. 
Εάν κάποιος είναι απλός μαθητής, έχει χρέος να λέει με θάρρος και παρρησία την αλήθεια, με ελεύθερη τη γλώσσα του….

Αλλά πώς φτάσαμε να προτιμούμε την ησυχία των μοναστηριών μας περισσότερο από το Θεό; και την καλοπέρασή μας από την υπέρ του αγαθού κακοπάθεια; Που είναι η δύναμη και η δόξα του μοναχικού μας τάγματος; Θυμηθείτε πως οι μακάριοι άγιοι Σάββας και Θεοδόσιος, την ώρα που ο βασιλιάς Αναστάσιος πήγε με το μέρος της δυσμενούς αιρέσεως, ξεσηκώθηκαν και πρωτοστάτησαν με ζήλο προμαχώνας για την ορθόδοξη πίστη. 
Και αυτό το έκαναν αναθεματίζοντας μέσα στην Εκκλησία, με τους ομόφρονές τους Ορθόδοξους, τους αιρετικούς, και αποστέλλοντας στο βασιλιά τη διαμαρτυρία τους, βεβαιώνοντας τον ότι θα προτιμούσαν τον θάνατο παρά να μεταβάλλουν κάτι από τα παραδεδομένα και καθιερωμένα δόγματα…

Εάν λοιπόν το μοναχικό τάγμα δεν θεωρήσει ότι όλα είναι σκύβαλα δηλαδή τα τιποτένια, και εννοώ τις όποιες ανέσεις των μοναστηριών και τα συναφή, πως τότε ο λαϊκός, όταν κληθεί να ομολογήσει την πίστη του, (πώς) θα μπορέσει να παραθεωρήσει γυναίκα, παιδιά και τα σχετικά; Γι΄ αυτό σας θυμίζω: να μην σιωπήσουμε μπροστά στην πρόκληση των αιρετικών, για να μη γίνει η σιωπή μας η κραυγή της αμαρτίας των Σοδόμων. 

Ας θυσιάσουμε τα κάτω, για να κερδίσουμε τα άνω. Ας μη γίνουμε σκάνδαλο για την Εκκλησία του Θεού…. Εάν λοιπόν είναι κάποιοι αληθινοί μοναχοί, ας το δείξουν στην παρούσα περίσταση με τα έργα τους. Και έργο του Μοναχού είναι να μην ανέχεται ούτε η παραμικρή καινοτομία να εισχωρήσει στη γνησιότητα του ευαγγελίου και αυτό, για να μη δώσουμε το παράδειγμα στους λαϊκούς ότι προτιμούμε την αίρεση και την αιρετική «συν-κοινωνία», και έτσι έχουμε να δώσουμε λόγο για την απώλειά τους!

«Η εντολή του Κυρίου είναι να μη σιωπάμε τον καιρό που η πίστη μας βρίσκεται σε κίνδυνο. Ώστε, όταν για την πίστη ο λόγος, δεν μπορείς να πεις ποιος είμαι εγώ; ένας απλός ιερέας, άρχοντας, στρατιώτης, γεωργός, φτωχός. Δεν μου πέφτει λόγος και φροντίδα για αυτό το ζήτημα. Αλίμονο, οι λίθοι θα κράξουν και εσύ θα μείνεις σιωπηλός και χωρίς φροντίδα;».

«Αυτή είναι η ευαγγελική πίστη ημών των αμαρτωλών. Αυτή είναι η αποστολική ομολογία ημών των ευτελών. Ακόμα και ο Πέτρος και ο Παύλος αν μας πουν αντίθετα πράγματα, ακόμα και αν έλθει άγγελος από τους ουρανούς και μας διδάξει άλλο ευαγγέλιο, να μην τον δεχτείτε, γιατί δεν ακολουθεί την υγιή διδασκαλία της πίστεως».

«Και όλα τα καλά του κόσμου να προσφέρει ένας άνθρωπος που αποδέχεται την αίρεση φίλος του Θεού δεν γίνεται. Είναι εχθρός Του. Και αν κάποιος καθίσει να φάει και να πιει με αιρετικούς, έχει ευθύνη».

«Δεν είναι ‘οικονομία’ να κάνουμε να αθετούμε αυτά που μας παραδόθηκαν, ούτε να κάνουμε οποιαδήποτε, μικρή παραχώρηση ανάλογα με τις περιστάσεις και τη λογική μας κρίση».

« Όποιοι είναι, στους καιρούς μας, αληθινοί μοναχοί, να το δείξουν εμπράκτως. Και έργο του Μονάχου είναι να μην ανέχεται ούτε την παραμικρή καινοτομία και αλλοίωση στο ευαγγέλιο. Ένας που ευδοκιμεί στο έργο του Θεού είναι προτιμότερος από χιλιάδες άλλους που καμαρώνουν για την αυθάδεια τους. Αλλά συ, αν θέλεις προτίμησε να είσαι με το πλήθος των πνιγμένων παρά να σωθείς μαζί με τον Νώε. Όσο για μένα, επίτρεψέ με να τρέξω και να σωθώ με τους ολίγους μέσα στην κιβωτό δηλαδή στην ασφάλεια της Εκκλησίας».

ΑΓΙΟΣ ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΣΤΟΥΔΙΤΗΣ

ΤΟ ΕΙΔΑΜΕ ΣΤΟ: "ΤΙΠΟΤΕ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΙΣΑΞΙΟ ΤΗΣ ΟΡΘΔΟΞΟΥ ΠΙΣΤΕΩΣ" 
εκδ. "ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΥΨΕΛΗ"

ΤΟΝ ΑΠΟΚΑΛΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ … ΠΑΤΡΙΑΡΧΗ ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ Π Α Ν Α Ι Ρ Ε Τ Ι Κ Ο στο Φανάρι;



Σας παραθέτουμε σε 'βίντεο' που ΔΕΝ έχει προβληθεί διόλου εν Ελλάδι, ακόμα μία ΠΑΝΑΙΡΕΤΙΚΗ ενέργεια αυτού του απολύτως ανεκδιήγητου δήθεν πατριάρχου στο Φανάρι, που έχει εδώ και πολλά-πολλά χρόνια, καταπατήσει και λυπούμεθα να πούμε κατα-εξευτιλίσει κάθε έννοια Ορθοδοξίας, Πίστεως, Κανόνων, Αγίων και Πατέρων της Εκκλησίας!

Καί όμως ακόμα αρκετοί επιλήσμονες και ασφαλώς εξωμότες υψηλόβαθμοι του κλήρου, αιχμάλωτοι ποιός ξέρει τί είδους και τύπου ΔΕΣΜΕΥΣΕΩΝ τον αγκαλιάζουν, τον προστατεύουν και τον "σέβονται"....


...ΑΝΤΙ ΝΑ ΤΟΝ ΕΧΟΥΝ ΠΕΡΙΟΡΙΣΕΙ ΑΠΟ ΠΟΛΥ ΚΑΙΡΟ 'ΕΙΣ ΤΗΝ ΜΟΝΗΝ ΤΗΣ ΜΕΤΑΝΟΙΑΣ ΤΟΥ', ΑΚΟΜΑ ΑΝΕΝΟΧΛΗΤΟΣ ΚΑΙ ΓΕΜΑΤΟΣ ΑΥΤΑΡΕΣΚΕΙΑ ΚΑΙ ΕΓΩΪΣΜΟ, Ο ΚΛΗΡΙΚΟΣ ΑΥΤΟΣ ΕΞΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΝΑ ΚΑ-ΤΑ-ΣΤΡΕ-ΦΕΙ "ΤΟΝ ΑΡΑΦΟ ΧΙΤΩΝΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ" ΜΑΣ!


ΞΕΧΝΑ ΟΜΩΣ, ΟΤΙ ΑΠΟ ΤΗΝ 
'ΘΕΙΑ ΔΙΚΗ' 
ΔΕΝ ΘΑ ΜΠΟΡΕΣΕΙ ΝΑ ΞΕΦΥΓΕΙ…


Τραγική επιβεβαίωση ΠΕΝΤΑΠΟΣΤΑΓΜΑ: Στο Βατικανό ο Βαρθολομαίος για την κοινή «χριστιανική ατζέντα» – Πόσο κοντά είμαστε στην «πλήρη ενότητα»;



Πριν αλέκτωρ φωνήσαι έρχεται η επιβεβαίωση για το ΠΕΝΤΑΠΟΣΤΑΓΜΑ. Λίγες ημέρες πριν γράφαμε πως έρχονται οικουμενιστικές εξελίξεις με τις πιέσεις Βαρθολομαίου και Φραγκίσκου στην κατέυθυνση της πλήρους ενότητας. 
Χθες ήρθε και η είδηση που επιβεβαιώνει αυτά τα σχέδια. Ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος θα μιλήσει για «Κοινή χριστιανική ατζέντα για το κοινό καλό» στο Βατικανό….

Ο Οικουμενικός Πατριάρχης δέχθηκε την πρόσκληση να συμμετάσχει ως επί τιμή προσκεκλημένος στο ετήσιο συνέδριο του ιδρύματος Centesismus Annus. Θα είναι η όγδοη συνάντηση με τον Πάπα.

Ο Οικουμενικός Πατριάρχης λοιπόν αποδέχτηκε την πρόσκληση να συμμετάσχει στο ετήσιο συνέδριο του ιδρύματος το οποίο θα πραγματοποιηθεί στο Βατικανό στις 24 και 26 Μαΐου με θέμα: «Νέες πολιτικές και νέες μορφές ζωής στην ψηφιακή εποχή ».

Ο Βαρθολομαίος θα μιλήσει στις 26 Μαΐου, με θέμα: «Μια κοινή χριστιανική ατζέντα για το κοινό καλό».

Η ημερομηνία που επελέγη καθόλου τυχαία. Πριν 4 χρόνια την ίδια μέρα οι δύο άνδρες συναντήθηκαν στα Ιεροσόλυμα…

Στην επιστολή αποδοχής ο κ. Βαρθολομαίος υπενθυμίζει ότι το συνέδριο θα του δώσει την ευκαιρία να συναντηθεί ξανά με «τον αγαπημένο του αδελφό Πάπα Φραγκίσκο».
Για την ιστορία θα είναι η όγδοη φορά που θα συναντηθούν ο Πάπας Φραγκίσκος και ο Οικουμενικός Πατριάρχης, ενώ υπενθυμίζεται πως ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος είχε προσκληθεί και από τον Πάπα Βενέδικτο XVI να μιλήσει στο Βατικανό στη Σύνοδο Καθολικών Επισκόπων τον Οκτώβριο του 2008.

Η πραγματική οικουμενική πορεία περνά μέσα από συγκεκριμένες πρωτοβουλίες που αντιμετωπίζουν τα προβλήματα μιας παγκοσμιοποιημένης κοινωνίας, δήλωσε το Φανάρι….

Του Μανώλη Κείου

pentapostagma.gr

Η προέλαση του Οικουμενισμού και το τέλος των ψευδαισθήσεων




Καθώς εκπνέει το 2017, μια χρονιά πραγματικά καταιγιστικών εξελίξεων, όσον αφορά τη δράση των Οικουμενιστών και την προώθηση των σχεδίων τους (σε συνέχεια της ψευτοσυνόδου της Κρήτης), βρισκόμαστε ξεκάθαρα στη φάση που και οι τελευταίες ψηφίδες της εικόνας μπαίνουν πλέον στη θέση τους. Προηγήθηκε ένας μακρός κύκλος επαφών, αγαπολογικών δηλώσεων και «διαλόγων», που βρίσκόταν σε πλήρη εξέλιξη επί δεκαετίες και που μπόρεσε λίγο-λίγο (μέσα στο ευρύτερο κλίμα της μιθριδατικής αποχαύνωσης και παθητικοποίησης της κοινωνίας μας) να επιτύχει τη σταδιακή άμβλυνση και εξουδετέρωση των πνευματικών αντισωμάτων του λαού μας απέναντι στην αδηφάγα επέλαση της Νέας Εποχής.
Ταυτόχρονα προχωρούσε επίσης επί δεκαετίες η άλωση των Θεολογικών Σχολών, που πλέον εδώ και καιρό μόνο «μεταπατερική» θολολογία και «νεωτερική» ανοησία παράγουν σε επίπεδο διδακτόρων, μεταπτυχιακών αλλά και απλών αποφοίτων (κατά τον ίδιο ακριβώς δηλαδή τρόπο που ένας εσμός από αποδομητικές συμμορίες ελληνοφοβικών εθνομηδενιστών κι εκκλησιομάχων ψευτοεπιστημόνων έχει αλώσει και λυμαίνεται τις Φιλοσοφικές Σχολές και τα Παιδαγωγικά Τμήματα). Και φυσικά βρισκόταν εν εξελίξει (ιδίως τα τελευταία χρόνια) και η παράλληλη εκστρατεία προβολής του κάθε πλανεμένου οικουμενιστή και «νεωτεριστή» (κληρικού τε και λαϊκού) ως προοδευτικού, χαρισματικού και…φωτισμένου, την ώρα που οι εκφράζοντες λόγον αληθείας και αυθεντικής πατερικής παραδόσεως καθυβρίζονταν χυδαία κι εξουθενώνονταν ως μουχλιασμένοι, οπισθοδρομικοί, σκοταδιστές ή ακόμη και ψυχασθενείς.
Ενώ όμως έτσι είχε η κατάσταση, τα πράγματα δεν ήταν πάντοτε ορατά δια γυμνού οφθαλμού. Επί πολλά χρόνια οι ινστρούχτορες της παναίρεσης δούλευαν υπόγεια και με μεγάλη προσοχή, οι εξελίξεις ήταν αργές και σε μεγάλο βαθμό συγκεκαλυμμένες, σε πολλές περιπτώσεις τηρούνταν τα προσχήματα. Για προφανείς λόγους φυσικά όλα αυτά. Το χωράφι έπρεπε να σπαρεί προσεκτικά, όλες οι διαλυτικές διεργασίες να πραγματοποιηθούν μεθοδικά, το νερό μέσα στην κατσαρόλα να θερμανθεί σταδιακά και με φειδώ, ώστε ο βάτραχος να μη ζεματιστεί απότομα και πηδήξει έξω. Και οι λίγοι που φώναζαν ότι «ο βασιλιάς είναι γυμνός» και προειδοποιούσαν για την επερχόμενη θύελλα, αντιμετωπίζονταν βέβαια με θυμηδία ως γραφικοί συνωμοσιολάγνοι.
Εδώ και καιρό όμως είναι πλέον προφανές ότι έχουμε μπει σε άλλη φάση. Ζούμε πια το τέλος των προσχημάτων. Και ταυτόχρονα βέβαια το τέλος των ψευδαισθήσεων και των δικαιολογιών, για όσους μέχρι χτες αρέσκονταν να στρουθοκαμηλίζουν, βυθίζοντας τα κεφάλια τους στην άμμο.

Όλα πλέον είναι απροκάλυπτα. Ολόκληρο το 2017 χαρακτηρίστηκε από μία συνεχή και ραγδαία κλιμακούμενη αλληλουχία ταξιδιών, συσκέψεων, εκδηλώσεων και συμπροσευχών του πατριάρχη Βαρθολομαίου με όσους αιρετικούς και αλλόθρησκους Ανατολής και Δύσης μπορεί να συλλάβει ακόμη και ο πλέον ευφάνταστος νους. Πριν από λίγους μήνες, ανήμερα του Αγίου Πνεύματος, ο ένας εκ των βασικών του εταίρων, ο ζοφερός αιρεσιάρχης του Βατικανού, είχε δηλώσει expressis verbis ότι βαίνουμε προς μία Παγκόσμια Εκκλησία με…ποικιλομορφία (αυτή είναι προφανώς η κατ’ ευφημισμόν επίκληση του ήδη προκατασκευασμένου πολυδογματικού συγκρητιστικού τουρλού, που με τόση μεθοδική συνέπεια υπηρετούν εδώ και χρόνια τόσο ο ίδιος, όσο και οι ημέτεροι πλανεμένοι Οικουμενιστές). Λίγο αργότερα βγήκε και κατακεραύνωσε (αυτός ο διαχρονικός άρχων του ψεύδους, της αίρεσης και της υποκρισίας) ως υποκριτές και…φίδια όσους τολμούν να προβάλουν λόγο αντίδρασης στα άθλιά τους σχέδια.
Σε ανάλογες πιέσεις για την εφαρμογή των συμφωνηθέντων στην κρητική ψευδοσύνοδο (και την πάταξη των αντιφρονούντων) προβαίνουν συνεχώς ο Βαρθολομαίος και τα οικουμενιστικά του φερέφωνα. Και λίγες μόλις ημέρες πριν, απαντώντας σε νέο…ενωτικό μήνυμα του Πάπα (μέσα στο οποίο γίνεται ξεκάθαρα λόγος για «τον επείγοντα χαρακτήρα της ανάπτυξης σε πλήρη και ορατή ενότητα»!), τόνισε ότι «έφτασεν η ώρα να ασχοληθώμεν και με τα εμπόδια εις την αποκατάστασιν της πλήρους κοινωνίας των Εκκλησιών ημών» με στόχο «να οδηγηθώμεν εις λύσεις αποδεκτάς εκατέρωθεν». Είναι πασιφανές ότι τα πράγματα τρέχουν όντως με πολύ μεγάλη ταχύτητα πια.
Κι ενώ συμβαίνουν αυτά, η κατάσταση όσον αφορά την αναμενόμενη αντίδραση και αντίσταση παραμένει άκρως απογοητευτική. Φυσικά κανείς που στοιχειωδώς γνωρίζει την κατάσταση στην ιεραρχία και τη βαθιά πνευματική κρίση και παρακμή στην οποία βουλιάζει ο λαός μας δεν θα μπορούσε να τρέφει αυταπάτες. Είχαμε ωστόσο την ελπίδα ότι έστω σε ένα βαθμό η αθλιότητα που διαδραματίστηκε το καλοκαίρι του 2016 στην Κρήτη, καθώς και τα συνταρακτικά τεκταινόμενα της επόμενης μέρας, κάποιους θα κινητοποιούσαν και κάποιους θα ξεσήκωναν. Ενάμιση όμως χρόνο αργότερα οι απειροελάχιστοιπου αποφάσισαν να κρατήσουν τις Θερμοπύλες απέναντι στη λαίλαπα της αδηφάγας Παναίρεσης, παραμένουναπειροελάχιστοι. Οι συντριπτικά πλείστοι εξακολουθούν να αδιαφορούν μέσα στην ανοησία της ανίδεης αμεριμνησίας τους, πάμπολλοι από τους οιονεί «εκλεκτούς» του εκκλησιαστικού χώρου συνεχίζουν να μεριμνούν και να τυρβάζονται περί όνου σκιάς ή και ενίοτε να ασχολούνται με όχι μεν ασήμαντα, αλλά πάντως δευτερεύοντα θέματα που αποπροσανατολίζουν, αντί του μείζονος που καίει (και με το οποίο είναι απρόθυμοι να καταπιαστούν λόγω βολέματος, φοβίας ή άλλων επιμέρους αιτίων). Και όλα αυτά, ενώ από την άλλη μία πολυπληθής ορδή από παπαγαλάκια του Οικουμενισμού σε πλήρως διατεταγμένη υπηρεσία εξακολουθεί να κλιμακώνει εδώ και καιρό τη δράση της μέσω κηρυγμάτων, απειλών, υποτιμητικών δηλώσεων και κάθε άλλου μέσου με στόχο να αποτρέψει την αντίδραση, να εντείνει τη φοβία, να διατηρήσει την υπνηλία, να εξουθενώσει την ανυπακοή και την απείθεια στα σχέδια των ινστρουχτόρων και των αφεντικών.

Όπως προαναφέρθηκε όμως, τα προσχήματα έχουν πλέον τελειώσει. Βρισκόμαστε στο τέλος των ψευδαισθήσεων και των δικαιολογιών. Γιατί πλέον έχουν μπει μέσα «στην Πόλη οι οχτροί». Δεν την επιβουλεύονται απλώς, δεν ετοιμάζουν πολιορκητικά όπλα, δεν βαδίζουν εναντίον της, δεν βρίσκονται καν στα πρόθυρα· είναι ήδη πια από καιρό μέσα και τη διαγουμίζουν. Ας τελειώνουμε λοιπόν με τα άλλοθι, ακόμη και τώρα δεν είναι αργά. 
Ξεκαθαρίζουμε ότι αυτές οι σειρές δεν γράφονται με τόνο ελεγκτικό - με αγωνία γράφονται και με σκοπό όχι να επιτιμήσουν, αλλά να παραινέσουν. Και δεν απευθύνονται βέβαια στους μπολιασμένους με το δυσώνυμο πνεύμα του Οικουμενισμού, ούτε στους βολεμένους ή και ξεπουλημένους: αυτοί σε άλλο…αφεντικό δουλεύουν και «ήδη απέχουσιν των μισθών αυτών». Όσοι όμως αντιλαμβάνονται το πρόβλημα και θλίβονται έστω και βαθιά μέσα τους γι’ αυτό, είναι τώρα η ώρα να ξεπεράσουν τους δισταγμούς τους, την όποια φοβία ή τις άλλες αδυναμίες τους και να δώσουν ομολογία πίστεως. O λόγος και για επισκόπους (υπάρχουν ακόμη και τέτοιοι) και για άλλους κληρικούς, αλλά και για λαϊκούς. Να αφυπνιστούν, να μιλήσουν, να συστοιχηθούν με όσους ήδη αγωνίζονται, να κινητοποιήσουν εαυτούς και αλλήλους. Ως πότε θα ασχολούμαστε με δευτερεύοντα θέματα (που φυσικά ουδείς αντιλέγει πως οφείλουμε «κακείνα μη αφιέναι») και θα αρνούμαστε να δούμε κατάματα το βασικό και το μείζον; Ως πότε θα μιλάμε και θα γράφουμε για τα συμπτώματα της βαριάς αρρώστιας που τρώει τις σάρκες μας και θα αφήνουμε ουσιαστικά στο απυρόβλητο την απώτερη αιτία της; Ως πότε θα ανησυχούμε για τα κλαδιά και το φύλλωμα του δέντρου που ξεραίνεται και θα αρνούμαστε να δούμε το προφανές, ότι το πρόβλημα δεν είναι επιτέλους τα φύλλα, αλλά η ρίζα;

Και να ξεκαθαρίσουμε βέβαια εδώ για μια ακόμη φορά (γιατί το λέμε και το γράφουμε επανειλημμένα) ότι η διολίσθηση στην Παναίρεση, σε συνδυασμό με την ευρύτερη αποστασία του λαού μας από τον Θεό (ειδικά κατά τις τελευταίες δεκαετίες), δεν είναι απλώς η ρίζα της πνευματικής κρίσης που μας ταλανίζει. Είναι η ρίζα και η πρωτογενής γενεσιουργός αιτία όλης συλλήβδην της βαθιάς παρακμής και πλήρους κατάρρευσης την οποία ζούμε εδώ και αρκετά χρόνια και σε κοινωνικό, οικονομικό, πολιτικό, πολιτιστικό και φυσικά ευρύτερα υπαρξιακό επίπεδο (γιατί η απομάκρυνσή μας από την Ορθοδοξία δεν είναι καταδικαστική μόνο σε επίπεδο σωτηριολογικό, αλλά ισοδυναμεί και με αποσάθρωση της ταυτότητας και ιδιοπροσωπείας μας και συνεπώς πλήρη μετάλλαξή μας σε επίπεδο συλλογικά οντολογικό). Και ακόμη ας θυμόμαστε και τους «πνευματικούς νόμους» που λειτουργούν, ας μην ξεχνάμε τους τεράστιους κινδύνους που διατρέχουμε και σε εθνικό επίπεδο και τις τεράστιες περιπέτειες και ενίοτε τραγωδίες και συμφορές που έχουμε στο διάβα της Ιστορίας υποστεί ως λαός, όποτε προδώσαμε την πίστη μας.

Όλα αυτά -γραφικά και ακατανόητα προφανώς για τους διαποτισμένους από τη σαρκολατρεία και τη μηδενιστική υστερία των εσχάτων χρόνων, αλλά καταφανή και αυτονόητα για τους έχοντας οφθαλμούς του οράν και νουν του συνιέναι τα «σημεία των καιρών»- είναι εδώ μπροστά μας και οφείλουν επιτέλους να απασχολήσουν σοβαρά όποιον λέει ότι πονάει για την κατάσταση που βιώνουμε ως λαός τα τελευταία χρόνια.
Όσοι πάντως έχουν απομείνει ζωντανοί σε αυτόν τον τόπο, δεν αρκεί απλώς να το ισχυρίζονται. Ήρθε πλέον ο καιρός και να το αποδείξουν…

του Νεκτάριου Δαπέργολα Διδάκτορος Βυζαντινής Ιστορίας

«Νυν τα ανήκουστα ηκούσθη»

Παρακολούθησα σήμερα τη συνέντευξη του π. Βασιλείου Θερμού σχετικά με την ομοφυλοφιλία στην εκπομπή της ΕΤ2 «Στα άκρα» της Βίκυς Φλέσσα στις 14 Οκτωβρίου 2017 και ομολογώ ότι απογοητεύτηκα. 

Είχα για τον άνθρωπο αυτόν πολύ καλή γνώμη. Είχα διαβάσει άρθρα και σχόλιά του πάνω σε ζητήματα λειτουργικής και βρήκα σωστές και ενδιαφέρουσες τις απόψεις του. Ήρθε όμως η συνέντευξή του αυτή για την ομοφυλοφιλία, με αφορμή την κυκλοφορία του βιβλίου του «Έλξη και πάθος», και ανέτρεψε παντελώς την πολύ καλή γνώμη που είχα σχηματίσει για το πρόσωπό του.

Πρώτη απογοήτευση: ο π. Βασίλειος Θερμός είναι θεολόγος και ψυχίατρος, καθηγητής στην Ανώτατη Εκκλησιαστική Σχολή Αθηνών, στην οποία φοιτούν κληρικοί ή υποψήφιοι κληρικοί. Στο τρέιλερ της εκπομπής αναγραφόταν βέβαια μόνο η ιδιότητα του ψυχίατρου. Και όντως μίλησε σχεδόν μόνο ως ψυχίατρος και ελάχιστα ως θεολόγος. Δεν παύει όμως να είναι και θεολόγος και πρεσβύτερος της Ορθόδοξης Εκκλησίας. Θα περίμενα στην εκπομπή αυτή να τοποθετηθεί υπεύθυνα ως εκκλησιαστικό πρόσωπο και όχι ως ουδέτερος ψυχίατρος απέναντι στο ζήτημα των ομοφυλόφιλων. Περιορίστηκε δυστυχώς σε στατιστικά δεδομένα, σε μεθοδολογικά προβλήματα και σε έρευνες που διεξήχθησαν , που κατά τη δική του ομολογία προέρχονται στην πλειονότητά τους από ομοφυλόφιλους. Παρουσίασε τη μία ή την άλλη άποψη και απέφυγε επιμελώς να λάβει υπεύθυνη θέση.

Δεύτερη απογοήτευση: με όσα ανέφερε αμνήστευσε σχεδόν την ομοφυλοφιλία. Αντέκρουσε το επιχείρημα ότι οι ομοφυλόφιλοι δεν είναι ικανοί να έχουν σταθερή σχέση αγάπης μεταξύ τους, και ότι έχουν αναπτύξει πολλές φορές φιλικότερο σύνδεσμο με τον Χριστό από ετεροφυλόφιλους. Ισχυρίστηκε ότι η ομοφυλοφιλία δεν εντάσσεται στα πάθη με την πνευματική έννοια του όρου, όπως π.χ. «της υπέρμετρης σαρκικότητας, της οργής, του φθόνου».

Τρίτη απογοήτευση η άποψη που εξέφρασε και εγγίζει τα όρια αίρεσης ότι η καταδικαστική στάση πατέρων της Εκκλησίας και του Αποστόλου Παύλου «εκφράζει αντιλήψεις της εποχής». Θέτει δηλαδή εν αμφιβόλω το αιώνιο κύρος της Αγ. Γραφής, που απορρίπτει απερίφραστα την ομοφυλοφιλία. Το μόνο που δεν τίθεται εν αμφιβόλω είναι ο δικός του ορθολογισμός. 

Τέταρτη απογοήτευση: Ανέφερε «η ζωή έχει ανάγκη από ποικιλία», στην οποία εννοείται ότι όλοι είναι αναγκαίοι. Χρησιμοποίησε μάλιστα, για να κατοχυρώσει την άποψή του, το παράδειγμα του Αγ. Μάξιμου του Ομολογητή ότι το ίδιο νερό μεταβάλλεται στο ένα λουλούδι σε κόκκινο χρώμα, στο άλλο σε μπλε και στο άλλο σε άσπρο. Ούτε λίγο ούτε πολύ, με όσα ανέφερε, παρουσίασε τον Άγιο Μάξιμο να αποδέχεται τη ομοφυλοφιλία.

Καλύτερο συνήγορο υπεράσπισης στον εκκλησιαστικό χώρο δεν θα μπορούσαν να αναζητήσουν και να βρουν οι ομοφυλόφιλοι από τον π. Βασίλειο. Διάβασα και τα σχόλια των καταξιωμένων ομότιμων Καθηγητών της Ιατρικής Σχολής Θεσσαλονίκης κ. κ. Κουντουρά και Καρακατσάνη. Τι να πει κανείς; Αντί να υπερασπιστεί ο ιερέας και θεολόγος τις απόψεις της Εκκλησίας, τις υπερασπίζονται Καθηγητές της Ιατρικής! Και είναι ο ιερέας αυτός και θεολόγος ένας πολύ ικανός άνθρωπος. Είναι κρίμα να χρησιμοποιεί τις ικανότητές του, για να ικανοποιεί κοσμικά ακροατήρια.

Αναμένω διόρθωση απόψεων, π. Βασίλειε, προκειμένω να ξανακερδίσετε την εκτίμηση που σας είχα. Ευελπιστώ και την εκτίμηση πολλών άλλων που σκέφτονται παρόμοια με εμένα.

Δρ. Γεώργιος Τσακαλίδης
Θεολόγος - Θρησκειοπαιδαγωγός

Ἀπενοχοποίηση τῆς ὁμοφυλοφιλίας;

Τὸ νὰ νομοθετεῖ ἡ πολιτικὴ ἐξουσία ἀντίθεους νόμους εἶναι μὲν πρόβλημα μεγάλο, δὲν εἶναι ὅμως ἀκατανόητο, δεδομένης τῆς ἐξαρτήσεώς της ἀπὸ σκοτεινὰ κέντρα.

Ὅμως «τὰ κάστρα πέφτουν πάντα ἀπὸ μέσα». Κι ἐμεῖς μὲ θλίψη πολλὴ παρακολουθήσαμε διαδικτυακῶς τὴν παρουσίαση σὲ εἰδικὴ ἐκδήλωση στὴν Πάτρα, στὶς 10 τοῦ περασμένου Νοεμβρίου, ἑνὸς βιβλίου κληρικοῦ τῆς Ἐκκλησίας μας γιὰ τὴν ὁμοφυλοφιλία. Στὴν ἐκδήλωση αὐτὴ ὑποστηρίχθηκε ὅτι «ἡ ὁμοφυλοφιλία δὲν ἐντάσσεται στὰ πάθη μὲ τὴν κλασσικὴ ἔννοια τοῦ ὅρου στὴ χριστιανικὴ θεολογία». Θεωρήθηκε αὐτή, μὲ βάση σημερινὲς «ἐπιστημονικὲς» ἀντιλήψεις, ὡς μιὰ ἰδιαιτερότητα. Καμία ὑποψία γιὰ τὸν δαιμονικὸ πειρασμὸ ποὺ πλήττει μανιωδῶς σήμερα τὸν πλανήτη.

Ἡ παρουσίαση μᾶς ἐξέπληξε πρωτίστως γιὰ τὸ χαμηλὸ ἐπίπεδό της. Ἕνα ἀπίστευτο ὑβρεολόγιο κατὰ τῶν διαφωνούντων μὲ τὸν συγγραφέα. Αὐτοὶ εἶναι, ὅπως εἰπώθηκε ἀπὸ τοὺς εἰσηγητές, «ἀνώνυμοι ἀρουραῖοι τοῦ διαδικτύου», βρίσκονται στὸ «σκότος τῶν ὀχετῶν», εἶναι «ἀλυχτῶντα ὄντα τοῦ ταλιμπανισμοῦ» καὶ ἄλλα…

Ἡ ὅλη ἐκδήλωση ἀποσκοποῦσε νὰ ἀποδείξει ὅτι ὁ συγγραφέας ἀδίκως ἐπικρίνεται ἀπὸ πολλοὺς γιὰ τὸ περιεχόμενο τοῦ βιβλίου του. Ὡστόσο τὰ λεχθέντα ἐκεῖ, ἀπέδειξαν τὸ ἀντίθετο. Διότι ὁ ἴδιος ὁ συγγραφέας, μεταξὺ τῶν ἄλλων, ἰσχυρίσθηκε ὅτι τὸ πρῶτο κεφάλαιο τῆς πρὸς Ρωμαίους Ἐπιστολῆς, στὸ ὁποῖο ὁ ἀπόστολος Παῦλος καταδικάζει μὲ βαρύτατες ἐκφράσεις τὴν ὁμοφυλοφιλικὴ διαστροφή, δὲν περιέχει θεόπνευστη ἀλήθεια ἀλλὰ μεταφέρει ἁπλῶς τὶς τότε «ἱστορικὲς ἀντιλήψεις καὶ τὶς ἐπιστημονικὲς ἀντιλήψεις, οἱ ὁποῖες ἀλλάζουν μὲ τὸν καιρό». Θέλουμε νὰ πιστεύουμε ὅτι ἂν ὁ κληρικὸς συγγραφέας βρεῖ χρόνο νὰ ἀποσυρθεῖ σὲ ἥσυχο μέρος καὶ ἐπιχειρήσει αὐτοεξέταση, θὰ διαπιστώσει ὁ ἴδιος τὸ πρωτοφανὲς μέγεθος τοῦ ἀτοπήματός του, τὴν ἄρνηση ἐν προκειμένῳ τῆς θεοπνευστίας τῆς Γραφῆς.

Ἄλλο ἀτόπημα τοῦ συγγραφέα ὑπῆρξε ἡ γνώμη του ὅτι, ὅπως εἶπε, «ἡ Ἐκκλησία μας ἔχει ὑποστεῖ μεγάλη ρύπανση ἰδεῶν καὶ χρειάζεται ἀποκάθαρση ἀρκετή». Καὶ θὰ τὴν ἀποκαθάρει ὁ ἴδιος; Δὲν ἀντιλαμβάνεται ὅτι ἔτσι ὁδηγεῖται στὰ χωρικὰ ὕδατα τοῦἐπαναστατημένου Προτεσταντισμοῦ;

Ἰσχυρίσθηκε ἀκόμη ὅτι τὰ Σόδομα δὲν καταστράφηκαν ἐξαιτίας τῆς ὁμοφυλοφιλίας τῶν κατοίκων τους. Διότι, καθὼς εἶπε, «ὁ Θεὸς εἶχε ἀποφασίσει τὴν καταστροφὴ τῶν Σοδόμων, πρὶν οἱ κάτοικοί τους ἐπιτεθοῦν ἀνήθικα σὲ κείνους τοὺς φιλοξενούμενους ποὺ πῆγαν». Καὶ δὲν καταλαβαίνει ὁ τόσο μορφωμένος κληρικὸς ὅτι τὸ συγκεκριμένο αὐτὸ περιστατικὸ ἦταν τὸ ἀποκορύφωμα τῆς ὁμοφυλοφιλικῆς διαστροφῆς τῶν κατοίκων, γιὰ τὴν ὁποία πράγματι ἀπὸ πρὶν εἶχε ἀποφασίσει ὁ Θεὸς τὴν καταστροφή τους;

Θλίψη πολλὴ προκαλεῖ σὲ κάθε Ὀρθόδοξο πιστὸ αὐτὸ τὸ ὀλίσθημα. Θλίψη, πόνο καὶ θρῆνο. Διότι ἄλλο εἶναι ἡ συμπάθεια πρὸς τὸν ἁμαρτωλό, ποὺ εἶναι χρέος ὅλων μας, καὶ ἄλλο ἡ ἀνατροπὴ τῆς ἀλήθειας τῆς Ἐκκλησίας μας. Ὁ Θεὸς νὰ μᾶς λυπηθεῖ ὅλους.

Πηγή Ο ΣΩΤΗΡ

«ΙΔΟΥ ΠΡΟΕΙΡΗΚΑ ΥΜΙΝ ΑΠΑΝΤΑ»

«Σεις όμως προσέχετε! Ιδού σας τα έχω προείπει όλα, ώστε να μη χωρή δικαιολογία δια την τυχόν αποπλάνησίν σας».(Μαρκ.ΙΓ’23) 

Απαντούν οι Άγιες Γραφές της Εκκλησίας του Χριστού …. στους ασεβείς και βλάσφημους αιρετικούς. 

«Αυτά δε που σας λέγω, τα λέγω δι’ όλους τους 
μέχρι της δευτέρας παρουσίας μου Χριστιανούς. 

Σας επαναλαμβάνω και πάλιν: «ΓΡΗΓΟΡΕΙΤΕ.» (Μαρκ.ΙΓ’37) 

Στα 2 προηγούμενα άρθρα, αδελφοί μου, αναδείχθηκαν έργα και λόγοι «ιεραρχών» που αποδεικνύουν ότι «μέγα χάσμα τους χωρίζει» από την Αγιασμένη Εκκλησία του γλυκύτατου Ιησού Χριστού μας. 

Είναι πασιφανές ότι σε Παν-Ορθόδοξη Οικουμενική Σύνοδο θα καταδικαστούν ως ΑΙΡΕΤΙΚΟΙ και εντελώς ΞΕΝΟΙ της ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ αν ΔΕΝ ΜΕΤΑΝΟΗΣΟΥΝ! 
Στο μεταξύ «οι ψυχές των πλανομένων αδελφών, ως νιφάδες χιονιού πέφτουν στον άδη.» (Γέροντος) 

Διότι οι παναιρετικοί, οικουμενιστές «αρχιερείς» και «ιερείς» αποπλανούν τους ακατήχητους! 

Για όσους δε, λέγουν ότι δεν κινδυνεύουμε από τους αιρετικούς, πριν αυτό το κακόδοξο που είπαν πολυκαιρίσει, τους παρακαλούμε να ανακαλέσουν, αφού προηγουμένως εξετάσουν ΠΡΟΣΕΚΤΙΚΑ τις Άγιες Γραφές! 

Μα κι αν στο βιβλίο της ζωής, είναι καταγεγραμμένοι από καταβολής κόσμου οι σωσμένοι, αυτό σημαίνει ότι είμαστε άμοιροι ευθυνών για τους αδελφούς που θέλουν στήριξη στην Πίστη τους; 

Ή μήπως εμείς γνωρίζουμε ποιοι είναι οι σωσμένοι και ποιοι οι καταδικασμένοι; 

Ή μήπως ο Ποιμήν ο Καλός όταν δει λύκους να σύρουν το πρόβατο… παραιτείται της προσπάθειας, θεωρώντας ότι είναι πλέον καταδικασμένο; ΜΗ ΓΕΝΟΙΤΟ! 

Ούτε όμως …οδηγεί τα πρόβατα προς το μέρος που είναι οι …λύκοι! 

ΑΥΤΑ ΛΕΕΙ Ο ΚΥΡΙΟΣ ΜΑΣ ΚΑΙ ΘΕΟΣ ΜΑΣ ΠΡΟΣ ΕΜΑΣ 

«Ο Ποιμήν ο Καλός παραδίδει την ζωήν του δια να απομακρύνει κάθε κίνδυνο από τα πρόβατά Του και δια να υπερασπιστεί την ζωήν αυτών.» 
«Ο μισθωτός δε υπηρέτης,που ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΟΙΜΗΝ, και δεν είναι τα πρόβατα ιδικά του, βλέπει το λύκο να έρχεται, και επειδή δεν έχει ούτε στοργήν δια τα πρόβατα, ούτε αυταπάρνησιν, αφήνει ανυπεράσπιστα τα πρόβατα και φεύγει δια να μη εκθέση εις τον παραμικρόν κίνδυνον την ζωήν του. Και ελεύθερος τότε ο λύκος αρπάζει και σκορπίζει τα πρόβατα. Τέτοιοι μισθωτοί είσθε και σεις οι σημερινοί λειτουργοί του Ιερού και οι νομοδιδάσκαλοι, που μόνον δια τα πρόσκαιρα οφέλη έχετε προσκολληθεί εις το ποίμνιον του Θεού, το οποίον επιβουλεύεται ως άλλος λύκος ο διάβολος, καθώς και όλοι όσοι γίνονται όργανά του». 
«Μη σας φαίνεται δε παράδοξον,το ότι ο μισθωτός υπηρέτης, όταν ίδη τον λύκον να επιπίπτη κατά του ποιμνίου, φεύγει. Φεύγει, διότι είναι υπηρέτης με ΜΙΣΘΟΝ και επειδή ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΙΔΙΚΑ ΤΟΥ ΤΑ ΠΡΟΒΑΤΑ, δεν τα πονεί. Αυτός ενδιαφέρεται κυρίως να πάρει τον μισθόν του και δεν κινδυνεύει ποτέ την ζωήν του, όπως εκείνος που πονεί και αισθάνεται στοργήν δια τα πρόβατα.» (Ιωαν.Ι’11-12-13) 

«Συμβιβασμούς με την παράταξη του διαβόλου δεν δέχομαι όπως φαντάζεσθε σεις. Εκείνος,που δεν είναι εξ’όλης του της ψυχής μαζί μου, είανι εναντίον μου. Και εκείνος που δεν μαζεύει με εμέ τα πνευματικά πρόβατά μου ούτως σαν άλλος λύκος τα σκορπίζει.» (Λουκ.ΙΑ’23) 

Εδώ αδελφοί μου, ξεκάθαρα μας λέει ότι όποιος δεν είναι με όλη του την ψυχή μαζί με τον Θεό είναι εναντίον του, είναι με τον διάβολο, ανήκει δηλαδή στην παράταξή του. 

Φανταστείτε σε ποια παράταξη ανήκει όποιος λέει ότι…. κάποιες εντολές του Θεού είναι ΠΡΟΣΩΡΙΝΕΣ (Βαρθολομαίου) ή ότι… ΤΗΝ ΟΡΘΗ ΠΙΣΤΗ και ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ ΘΑ ΤΗΝ ΚΑΤΕΧΟΥΝ ΟΣΟΙ ΕΙΝΑΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΙ ΣΤΟΝ ΑΡΙΘΜΟ και ότι πρέπει να πάμε στο κοινό ποτήριο με τους αιρετικούς. (Ιερωνύμου)! 

Θέλει πολλή σκέψη αυτό, ώστε να καταλάβουμε γιατί ο Κύριός μας είπε ότι αυτοί σαν άλλοι λύκοι σκορπίζουν τα πρόβατα; 

Ακόμα δεν έχετε καταλάβει ποιοι σκορπίζουν τα πρόβατα που τους εμπιστεύτηκε ο Θεός να ποιμάνουν; 

Αυτά και τα πάντα μας λέει ο Κύριός μας και Θεός μας και μας πληροφορεί ότι «τα δικά Του πρόβατα που έχουν στενήν σχέσιν και επικοινωνία μαζί Του, και που τα γνωρίζει προσωπικά το καθένα με το όνομά του», διότι είναι εξ’όλης τους της ψυχής μαζί Του «αλλοτρίων την φωνήν (την ΨΕΥΔΟ-διδασκαλία) ουκ οίδασι (δεν αναγνωρίζουν) αλλά …ΦΕΥΞΟΝΤΑΙ (φεύγουν μακριά από αυτούς». 

Από αυτό το τόσο κατανοητό δημιούργησαν οι Άγιοι τον 15ο ΑΒ’ κανόνα , τον έχοντα μεγάλο ενδιαφέρον διότι μας λέει ότι τιμή θα λάβουμε ΟΡΘΟΔΟΞΩΣ όταν απομακρυνθούμε από τους ΨΕΥΔΕΠΙΣΚΟΠΟΥΣ που κηρύττουν αίρεση (αλλότρια). 
Κατ’ αυτόν τον τρόπο ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΟΝΤΑΙ ΟΙ ΠΙΣΤΟΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΜΙΣΘΩΤΟΥΣ-ΨΕΥΔΕΠΙΣΚΟΠΟΥΣ και ΨΕΥΔΟΠΟΙΜΕΝΕΣ, απομονώνονται οι αλλότριοι και προλαμβάνεται το σχίσμα και η εξάπλωση της αίρεσης στην Εκκλησία του ΧΡΙΣΤΟΥ! 

Ο ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ Ο ΥΙΟΣ ΤΗΣ ΒΡΟΝΤΗΣ,Ο ΒΟΑΝΕΡΓΗΣ,Ο ΕΠΙΣΤΗΘΙΟΣ ΜΑΘΗΤΗΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ, ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΜΟΝΟ ΕΚΤΟΣ ΤΗΣ ΜΗΤΡΟΣ ΤΟΥ ΑΚΟΥΣΕ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ, ΩΣ ΕΚΦΡΑΣΤΗΣ ΚΑΙ ΣΥΜΒΟΛΟ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ, δεν είχε κανένα λόγο να αναφερθεί με τόσο σκληρά λόγια στους αιρετικούς. Φανταστείτε λοιπόν τι μεγάλος κίνδυνος ελλοχεύει πλησίον των αιρετικών ώστε να αναγκασθεί αυτός που αντιπροσωπεύει την αγάπη να καυτηριάσει με αυτόν τον τρόπο τους ασεβείς βλάσφημους προκειμένου να μας προφυλάξει. 

Δείτε τι μας λέει! 

ΜΑΣ ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΕΙ ΤΟΥΣ «ΑΛΛΟΤΡΙΟΥΣ» 

«Εκείνος, που επιμένει εις την αμαρτίαν, κατάγεται από τονδιάβολον…» 
«Το ίδιον και εκείνος, πουδεν αγαπά τον αδελφόν του Χριστιανόν, δεν είναι παιδί του Θεού.» 
«Καθένας που έχει γεννηθεί από τονΘεόν, δεν πράττει ποτέ θεληματικώς και με ψυχρόν υπολογισμόν καμμίαν αμαρτίαν..» 
( Α’Ιωάν.γ’8-10-9) 

«Εκείνος που λέγει, ευρίσκομαι εις στενήν γνωριμίαν και οικειότητα με Αυτόν,και συγχρόνως ΔΕΝ ΤΗΡΕΙ τας εντολάς Του, είναι ΨΕΥΣΤΗΣ και δεν υπάρχει μέσα εις τον άνθρωπον αυτόν η Αλήθεια (δηλ.ο Θεός).» 
( Α’Ιωάν.β’4) 

«Εκείνος, που δεν είναι από τον Θεόνκαι δεν έχει αναγεννηθεί από Αυτόν, δεν ακούει και δεν δέχεται την διδασκαλίαν μας. Με το σημάδι αυτό διακρίνομεν το πνεύμα του Θεού, που οδηγεί εις την Αλήθειαν, και το πνεύμα του διαβόλου που οδηγεί εις την πλάνην.» (Α’Ιωάν.δ’6) 

«Αυτοί οι ΨΕΥΔΟΠΡΟΦΗΤΑΙ προέρχονται και εμπνέονται από τον μακράν του Θεούκόσμον. Δι’αυτό διδάσκουν σύμφωνα με το πνεύμα του κόσμου και ο κόσμος τους ακούει και τους δέχεται.»(Α’Ιωάν.δ’5) 

«Από ημάς τους Χριστιανούς εχωρίσθησαν και εβγήκαν έξω της Εκκλησίας. Αλλά δεν ήσαν ΠΡΑΓΜΑΤΙ από ημάς, δεν ήσαν ΠΟΤΕ μέλη ΓΝΗΣΙΑ της Εκκλησίας.» (Α’ Ιωάν.β’19) 

« Σεις όμως, παιδάκια μου, έχετε αναγεννηθεί από τον Θεόν και έχετε νικήσει τους ΨΕΥΔΟΔΙΔΑΣΚΑΛΟΥΣ αυτούς δια της ΕΜΜΟΝΗΣ ΣΑΣ ΕΙΣ ΤΗΝ ΑΛΗΘΗ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑΝ.»(Α’Ιωάν.δ’4) 

«Αυτό είναι το διακριτικόν γνώρισμα, με το οποίον γίνονται εις όλους φανερά τα παιδιά του Θεού και τα παιδιά του διαβόλου..» (Α’ Ιωάν.γ’10) 

«Καθένας που βγαίνει έξω και δεν μένει μέσα ΕΙΣ ΤΗΝ ΔΙΔΑΧΗΝ του ΧΡΙΣΤΟΥ δια της ΑΚΡΙΒΟΥΣ ΤΗΡΗΣΕΩΣ αυτής, αυτός δεν έχει τονΘεόν..» (Β’Ιωάν.9) 

ΜΕΤΑ ΘΕΛΟΝΤΑΣ ΝΑ ΜΑΣ ΠΡΟΦΥΛΑΞΕΙ ΜΑΣ ΠΑΡΑΓΓΕΛΛΕΙ
 
10. «Εάν κανείς σας επισκέπτεται και δεν φέρη την διδαχήν αυτήν (του Χριστού), μη δέχεσθε αυτόν προς φιλοξενίαν εις την οικίαν σας και ούτε χαιρετισμόν να απευθύνετε προς αυτόν.» ( Β’Ιωάν.10) 

Δεν μιλά ο Άγιος μόνο υποδεικνύοντάς μας, αλλά και αιτιολογώντας μας για να γίνει κατανοητή η υπόδειξη. 

Να τι μας λέει επ’αυτού ο Άγιος: 

«Εβγήκαν έξω της Εκκλησίας. ΔΙΟΤΙ, εάντότε,που εφαίνοντο μαζί μας, ήσαν πράγματι από ημάς και γνήσια μέλη της Εκκλησίας, θα είχαν μείνει μαζί μας. Αλλ’ έφυγαν και εβγήκαν από την Εκκλησίαν,δια να μη μείνουν κρυμμένοι, αλλά δια να φανερωθούν, ότι όλοι τους δεν είναι από ημάς, δεν είναι ΓΝΗΣΙΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ.» (Α’Ιωάν.β’19) 

«Και χαίρειν αυτώ ΜΗ ΛΕΓΕΤΕ.» (Β’Ιωάν.10) 

«ΔΙΟΤΙ εκείνος, που χαιρετά αυτόν (τον ΑΙΡΕΤΙΚΟΝ), γίνεται συγκοινωνός προς τα πονηρά του έργα, επειδή με την σχέσιν του και τον χαιρετισμόν του τον ενθαρρύνει εις εξακολούθησιν αυτών.» (Β’Ιωάν.11) 

Μας νουθετεί και μας προτρέπει, ΜΑΣ ΣΥΜΒΟΥΛΕΥΕΙ: 

«Προσέχετε πολύ τους εαυτούςσας, διανα μη χάσομεν όσα έχομεν εργασθεί..» (Β’Ιωάν.8) 

Τέλος, μας ΕΝΗΜΕΡΩΝΕΙ χωρίς να υπολογίσει αν φοβηθούμε, γιατί έτσι μας συμφέρει, λέγοντας: 
«Και τώρα πλέον είναι οΑΝΤΙχριστο ςεν τω κόσμω δια των ΑΙΡΕΣΕΩΝ και των ΨΕΥΔΟ-διδασκαλιών, που προπαρασκεύαζουν το έδαφος δια την προσωπικήν έλευσίν του.» (Α’Ιωάν.δ’3) 

ΠΟΙΟΣ ΤΟΛΜΑ να διαφωνήσει με τον Άγιο Απόστολο; 

ΠΟΙΟΣ ΤΟΛΜΑ να πει ότι ΠΛΗΣΙΟΝ ΤΩΝ ΑΙΡΕΤΙΚΩΝ ΔΕΝ ΚΙΝΔΥΝΕΥΟΥΜΕ; 

Και ποιος είναι αυτός που παίρνει με θράσος πρωτοβουλία να αλλάξει αυτά που είπε ο Κύριος και αποφασίστηκαν στις Άγιες Οικουμενικές Συνόδους, που μάλιστα τα δίδασκε μέχρι πρότινος, και τώρα λέει ότι οι ΣΥΜΠΡΟΣΕΥΧΕΣ, το ΚΟΙΝΟ ΠΟΤΗΡΙΟΝ και η ΕΝΩΣΗ με τους ΑΙΡΕΤΙΚΟΥΣ είναι ΑΓΑΠΗ που θα αναδείξει την Ορθοδοξία; 

Όσοι τα λένε αυτά, όποιοι και αν είναι κατάντησαν ΟΡΓΑΝΑ ΤΟΥ ΔΙΑΒΟΛΟΥ και σκοπό έχουν όχι την ανάδειξη, αλλά την αλλοίωση και την καταστροφή της Ορθοδόξου Πίστεως! 

Ο Απόστολος Πέτρος, το ΣΥΜΒΟΛΟ ΤΗΣ ΠΙΣΤΗΣ που πάνω στην Αλήθεια που είπε ΟΙΚΟΔΟΜΗΘΗΚΕ η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ μας λέει για τους αιρετικούς: 
«Είναι άλογα ζώα…θα καταστραφούν ασφαλώς, επειδή βλασφημούν εις εκείνα που δεν γνωρίζουν.» 
«Είναι ακάθαρτοι και στίγματα της Εκκλησίας και θεωρούν ως απόλαυσιν και τρυφήν το να παραπλανήσουν πολλούς με τας απάτας των και τας πλάνας των, τας οποίας διαδίδουν, όταν συντρώγουν μαζί σας εις τας αγάπας.» 
«Έχουν καρδίαν γυμνασμένην εις την αχόρταστον επιθυμίαν του χρήματος και της ηδονής. Είναι τέκνα κατάρας.» 
«Εγκατέλιπαν τον ίσιον δρόμον και επλανήθηκαν..» 
«Δι’αυτούς έχει φυλαχθεί η μαυρίλα του αιωνίου σκότους.»
«..διότι με εξωγκωμένους λόγους γεμάτους ματαιότητα και πλάνην δελεάζουν αστηρίκτους πιστούς…» 
«..ήτο καλύτερον δι’ αυτούςνα μη είχαν γνωρίσει τον δρόμον της δικαιοσύνης και τον Χριστιανισμόν, παρά, αφού τον εγνώρισαν, να γυρίσουν πάλιν εις την παλαιάν αμαρτωλήν ζωήν τους και να απομακρυνθούν από την παραδοθήσαν εις αυτούς Αγίαν Εντολήν..» 
«Αλλά έχει συμβή εις αυτούς εκείνο, που λέγει η αληθής παροιμία. Σκύλος που εγύρισε πάλιν εις το ξέρασμα του, και χοίρος, η οποία, αφού ελούσθη και εκαθαρίσθη, εκυλήσθη μέσα στην λάσπην και με τα συνεχή κυλίσματά της έγινε περισσότερο ακάθαρτος.»( Β’Πέτρ.β’12-13-14-15-17-18-21-22) 

Αυτά είπε ο Πέτρος που είχε κόψει το αυτί του Μάλχου, που αν τολμούσε κάποιος να το κάνει αυτό, σήμερα, σε αιρετικό, που βλασφημεί τον Θεό δεν θα τον χώραγε όλη η γη! 

Βεβαίως και δεν αρμόζει αυτό, αλλά δικαιολογεί την αγάπη του προς τον Κύριο που εκείνη τη στιγμή θεώρησε ότι κινδυνεύει. 

Ο ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΤΩΝ ΕΘΝΩΝ ΠΑΥΛΟΣ ΜΑΣ ΕΝΗΜΕΡΩΝΕΙ, ΜΑΣ ΕΦΙΣΤΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΟΧΗ 
ΚΑΙ ΜΑΣ ΠΡΟΤΡΕΠΕΙ ΛΕΓΟΝΤΑΣ ΜΑΣ: 

«ΠΡΟΣΟΧΗ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΨΕΥΔΟΔΙΔΑΣΚΑΛΟΥΣ»! 

«Σας παρακαλώ δε, αδελφοί,να παρακολουθείτε σαν άγρυπνοι σκοποί εκείνους, που δημιουργούν τας διαιρέσεις και τα σκάνδαλα και πολιτεύονται αντίθετα προς την Αποστολικήν διδασκαλίαν, την οποίαν σεις εμάθατε. ΣΗΜΑΔΕΥΣΑΤΕ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΦΥΓΕΤΕ ΜΑΚΡΑΝ ΑΠΟ ΑΥΤΟΥΣ.» (Ρωμ. ιστ’17) 

«Διότι οι τέτοιοι άνθρωποι δεν δουλεύουν εις τον Κύριό μας ΙησούΧριστό, αλλ’εις την κοιλίαν τους. Ζητούν να καλοπεράσουν εις βάρος των οπαδών τους. Και με καλούς λόγους και επαίνους εξαπατούν τας καρδίας των απονηρεύτων, ακάκων.»(Ρωμ.ιστ’18) 

«Και όσοι ημάρτησαν, ενώ είχε δοθεί εις αυτούς Νόμος γραπτός, αυτοί επί τη βάση του νόμου τούτου θα κριθούν.» (Ρωμ.Β’12) 

«Συ λοιπόν, που διδάσκεις τον άλλον, δεν διδάσκεις καλύτερα τον εαυτόν σου;..»(Ρωμ.Β’21) 

«Ου δύνασθε ποτήριον Κυρίου πίνειν και ποτήριον δαιμονίων. Ου δύνασθε τραπέζης Κυρίου μετέχειν και τραπέζης δαιμονίων.» (Α’Κορινθ.ι’21) 

«Ποία δε συμφωνία μπορεί να γίνει μεταξύ του Χριστού και του σατανά;»(Β’Κορινθ.στ’15)

«Θέλουν να παρουσιάζονται ως διδάσκαλοι του Νόμου, και δεν καταλαβαίνουν ούτε εκείνα που λέγουν,..»(Α’Τιμοθ.α’7)

«Κατά τας τελευταίας αυτάς ημέρας θα έλθουν καιροί δύσκολοι και επικίνδυνοι.» 
«Διότι οι άνθρωποι θα είναι φίλαυτοι και θα αγαπά ο καθένας των μόνον τον εαυτόν του, θα είναι φιλάργυροι, αλαζόνες, υπερήφανοι, βλάσφημοι, απειθείς εις τους γονείς των, αχάριστοι, ασεβείς μη έχοντες Ιερόν και Όσιον.» 
«Θα στερούνται και αυτήν ακόμη την φυσικήν στοργήν, θα είναι αδιάλλακτοι, διαβολείς, ακρατείς εις τας επιθυμίας των, σκληροί και ανήμεροι, εχθροί παντός αγαθού.» 
«Προδόται, αυθάδεις, φουσκωμένοι από υπερηφάνειαν και εγωϊσμόν, άνθρωποι που θα αγαπούν τας ηδονάς μάλλον παρά τον Θεόν.» 
«Και θα έχουν μεν το εξωτερικόν σχήμα της ευσεβείας, θα έχουν αρνηθεί όμως την δύναμίν της…» 
«Αλλά δεν θα προκόψουν περισσότερον. Διότι η ηθική τους αμυαλωσύνη θα γίνη εις όλους ολοφάνερος…»( Β’Τιμόθ.γ’1-2-3-4-5-9) 

«Αιρετικόν άνθρωπον μετά μίαν και δευτέραν νουθεσίαν παραιτού, που επιμένει να δημιουργή σκάνδαλα και διαιρέσεις εις την Εκκλησίαν, μολονότι τον συνεβούλευσες δια πρώτην και δευτέραν φοράν, 
ΠΑΡΑΤΗΣΕ ΤΟΝ ΚΑΙ ΑΠΟΦΕΥΓΕ ΤΟΝ.» 
«Γνώριζε, ότι ένας τέτοιος άνθρωπος ΕΧΕΙ ΔΙΑΣΤΡΑΦΗ και αμαρτάνει…, ων αυτοκατάκριτος.»( Τίτον Γ’10-11) 

Αυτά και πολλά άλλα μας λέει ο Απόστολος Παύλος που μίλαγε ο Θεός δια του στόματός του. 

Αγαπητοί μου το Ευαγγέλιο θα το ερευνούμε και θα το εφαρμόζουμε απ’άκρη σ’άκρη και όχι μόνο θεωρητικά τα περί αγάπης και Πίστεως, που αυτά μόνα τους χωρίς την ΟΡΘΗ ΠΙΣΤΗ είναι ΚΑΛΠΙΚΑ. 

Γι’αυτό είναι αναγκαίο να διευκρινίζουμε για ποια αγάπη μιλάμε, την ΕΝ ΧΡΙΣΤΩ ή του ΑΝΤΙχρίστου; 

Όπως επίσης πρέπει να διευκρινίζουμε και για ποια Πίστη μιλάμε, αν δηλαδή μιλάμε για την ΟΡΘΗ ΠΙΣΤΗ, ΤΗΝ ΟΡΘΗ ΔΟΞΑ ή αυτή του διαβολέα που και αυτός πιστεύει αλλά δεν πράττει τα Θεάρεστα! 

Διότι οι θρασύτατοι και αναίσχυντοι μιλάνε για αγάπη ενώ ταυτόχρονα εκδιώκουν ΟΡΘΟΔΟΞΟΥΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΥΣ … 

Μιλάνε για Πίστη στον Ιησού Χριστό και απ’ την άλλη αγκαλιάζουν τους εχθρούς Του –αιρετικούς! 

«Δεν θα εισέλθει αυτός που λέει: Κύριε-Κύριε», αλλά αυτός που πράττει αυτά που λέει ο Κύριος. 

Σεβαστοί Πατέρες, έχετε την εντύπωση ότι τα παιδιά σας δεν σας καταλαβαίνουν; 

Όχι, δεν είναι έτσι. Εμείς σας καταλαβαίνουμε. Κάντε και εσείς μια προσπάθεια να καταλάβετε εμάς. Όσο και να θέλετε να δικαιολογήσετε τον Βαρθολομαίο, τον Ιερώνυμο και τους συν-αυτούς, δεν μπορείτε πλέον. Όσο και να προσπαθείτε με την οικονομία να κερδίσετε χρόνο προς μεταμέλειά τους το αντίθετο επιτυγχάνετε. 

Τα αμαρτήματα γίνονται πιο βαριά και αν και τώρα δεν τα βλέπετε, τότε λυπόμαστε αλλά το πρόβλημα το έχετε εσείς και όχι αυτοί που ακολουθούν το Ευαγγέλιο! 

Δείτε την πραγματικότητα και πάρτε τις αποφάσεις που σας λέει ο Καλός Ποιμήν, πριν χαθούν και άλλες ψυχές στην αίρεση, το αίμα των οποίων ΘΑ ΖΗΤΗΘΕΙ ΑΠΟ ΕΣΑΣ!! 

Δεν ενημερώνετε ως οφείλετε το ποίμνιο, που αν το κάνατε η ευθύνη θα μεταφέρονταν στο αυτεξούσιο του καθενός και εσείς θα είχατε επιτελέσει το ιερό καθήκον σας κρατώντας τη θέση που αρμόζει στον ΚΑΛΟ ΠΟΙΜΕΝΑ! 

Εάν μετά από όλα τα προαναφερθέντα, δεν αντιλαμβάνεται κανείς τι μας λέει ο Παντοκράτωρ Δημιουργός μας σχετικά με την στάση μας απέναντι στους αιρετικούς, τότε πάλι ο Κύριος θα μας πληροφορήσει: 
«Και δια τούτο θα παραχωρήσει ο Θεός να τους έλθει ενέργεια πονηρά,που θα τους σπρώχνει εις την πλάνην, δια να πιστεύσουν ούτοι εις το ψεύδος.» (Β’Θεσσαλ.β’11) 

Θα χαρούμε αν οι αιρετικοί ΔΙΑ ΤΗΣ ΜΕΤΑΝΟΙΑΣ έλθουν στην ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ!! 

Δεν θα πάει η Ορθοδοξία σ’ αυτούς, όχι γιατί το λέω εγώ ο ανάξιος, αλλά γιατί δεν πήγε ο Πατέρας να πάρει τον Υιόν δια της βίας, πρέπει ο υιός να επανέλθει στον Πατέρα εκουσίως ζητώντας ΣΥΓΧΩΡΕΣΗ. (Εν προκειμένω να ανακαλέσουν τις αιρετικές κακοδοξίες τους…filioque, αλάθητο και όλα τ’ άλλα!) 

Μετά, όλα, χωρίς λόγια τακτοποιούνται με ανείπωτη χαρά!! 

Ο λόγος για την ΔΟΞΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ. 

Για την μεγάλη χαρά «εις τον Ουρανόν μεγαλυτέρα και περισσότερον αισθητή, παρ’όσον είναι αισθητή η χαρά δια τους ενενήκοντα εννέα δικαίους.» 

«ΗΡΘΑΜΕ ΓΙΑ ΝΑ ΑΓΩΝΙΣΘΟΥΜΕ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΟΛΙΓΟΝ, ΚΑΘΩΣ ΠΡΕΠΕΙ, 

«ΟΧΙ ΜΕ ΧΑΡΤΟΠΟΛΕΜΟ», και ΚΑΤΟΠΙΝ Ο ΚΑΘΕΝΑΣ ΘΑ ΚΑΤΟΙΚΗΣΕΙ ΠΑΝΤΟΤΙΝΑ ΣΤΗ ΜΟΝΙΜΗ ΟΙΚΙΑ ΠΟΥ ΑΝΗΚΕΙ, ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑΝ ΕΡΓΑΣΘΗΚΕ ΚΑΙ ΑΓΩΝΙΣΤΗΚΕ»! 

Ο έχων ενδιαφέρον ας εννοήσει!!! 

Κάθαρση και σωτηρία, χωρίς διηνεκή αγώνα, ΔΕΝ ΕΠΙΤΥΓΧΑΝΕΤΑΙ! 

Κάθαρση μέσα στον κόσμο εκ του κόσμου, ΔΕΝ ΕΠΙΤΥΓΧΑΝΕΤΑΙ! 

Κάθαρση μέσα στην αίρεση…, ΔΕΝ ΕΠΙΤΥΓΧΑΝΕΤΑΙ! 

Και ας λένε, όποιοι και αν είναι αυτοί ,…ότι δεν κινδυνεύουμε από τους αιρετικούς. Εάν δεν κινδυνεύαμε ο Ιησούς μας δεν θα μας έλεγε το ΦΕΥΞΟΝΤΑΙ από αυτούς! 

Ούτε ο Άγιος Ιωάννης, το σύμβολο της αγάπης θα μας έλεγε ΟΥΤΕ ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟ ΜΗ ΔΩΣΕΤΕ ΣΕ ΑΥΤΟΥΣ! 

Ούτε ο Απόστολος Πέτρος θα μας έλεγε ότι είναι άλογα ζώα και τέκνα κατάρας! 

Ούτε εσείς αγαπάτε περισσότερο την ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ από τους ΑΠΟΣΤΟΛΟΥΣ και τον ίδιο τον Ιησού που την οικοδόμησε! 

Όταν στο σπίτι έχει μπει όφις, δεν κοιμάσαι, αν δεν βεβαιωθείς ότι τον έβγαλες έξω! 

ΑΔΕΛΦΟΙ ΜΟΥ ΚΟΝΤΡΑ ΣΤΟΝ ΑΝΕΜΟ! 

ΝΑ ΠΗΓΑΙΝΟΥΜΕ ΚΟΝΤΡΑ ΣΤΟΝ ΑΝΕΜΟ, των ΠΑΘΩΝ, των ΑΙΡΕΣΕΩΝ και της Ν.Τ.Π.!! 

Με εν Χριστώ αγάπη και ενδιαφέρον 

Γεώργιος Φλώρος 

Ομιλεί ο πρωτοπρ. Θεόδωρος Ζήσης «Σχολιασμός της δεινής Εκκλησιαστικής επικαιρότητας»

«Σχολιασμός της δεινής Εκκλησιαστικής επικαιρότητας»! --
Κι η ευθύνη για τους εγωϊσμούς, που δεν αφήνουν την ενότητα ν' ανθίσει στο χώρο των Ορθοδόξων!
Πώς “ωρίμασαν” οι καταστάσεις για την σύγκλιση της ψευδοσυνόδου και την αλλαγή του μαθήματος των θρησκευτικών από το Πατριαρχείο Κων/πόλεως.


Ομιλεί ο πρωτοπρ. Θεόδωρος Ζήσης
«Σχολιασμός της δεινής Εκκλησιαστικής επικαιρότητας».


Προκύπτει αβίαστα από πολλά στοιχεία ότι η επίσπευση της συγκλήσεως της “Συνόδου” στην Κρήτη συνδέεται με πρόσωπα και γεγονότα και ρυθμίσεις.
Συνδέεται με την δημιουργία αυτού του συνδέσμου των “θεολόγων” “ΚΑΙΡΟΣ”, όπως επίσης συνδέεται και με την άνοδο στον αρχιεπισκοπικό θρόνο του Ιερωνύμου. Δηλαδή, από την στιγμή που το Οικουμενικό Πατριαρχείο διεπίστωσε ότι υπάρχει μία ομάδα ‘θεολόγων’ οικουμενιστών η οποία ομάδα των ‘θεολόγων’ μπορεί να προωθήσει τον οικουμενισμό ακόμη και στα σχολεία και να διδάξει τον οικουμενισμό μέσα στα σχολεία -στα παιδιά μας…
Και από την στιγμή που το Οικουμενικό Πατριαρχείο αντελήφθη ότι επικεφαλής της Εκκλησίας της Ελλάδος δεν είναι πλέον ένας Αρχιερεύς δυνατός ο οποίος θα αντιδρούσε σε κάποιες αποφάσεις της “Συνόδου” αλλά ένας Αρχιεπίσκοπος συρόμενος πίσω από το Φανάρι, που κάνει ό,τι του υποδείξουν τα κέντρα που σχεδιάζουν την “Σύνοδο”. Από την στιγμή εκείνη το Οικουμενικό Πατριαρχείο αποφάσισε να επιταχύνει την σύγκληση της “Συνόδου”, διότι ήταν βέβαιο ότι θα είχε μαζί του τους “θεολόγους”, ήταν σίγουρο πως θα άλλαζε το μάθημα των Θρησκευτικών.
Δεν φαντάζεστε τι φοβερό πράγμα είναι ότι το μάθημα των Θρησκευτικών έχει ήδη αλλάξει. Εφέτος στα σχολεία δεν διδάσκονται τα παλαιά βιβλία των Θρησκευτικών. Έχουν αλλάξει, έχουν στείλει “φακέλους” για το μάθημα των Θρησκευτικών, οι οποίοι φάκελοι είναι διαθρησκειακοί, συγκρητιστικοί και οικουμενιστικοί…
Φαντάζεστε πόσο θα έπρεπε να είχε αντιδράσει η Εκκλησία μας και μόνο για το θέμα του μαθήματος των Θρησκευτικών; Έπρεπε να ξεσηκωθούν όλοι. Θα διδάσκουμε στα παιδιά μας τον συγκρητισμό και τον οικουμενισμό; Θα διδάσκουμε για τον Βούδα τον Μωάμεθ... πως θα προσεύχονται στον Αλλάχ;….
Φαντάζεστε δηλαδή τί αλλαγή έχει γίνει. Η προσπάθεια αυτή αλλαγής του μαθήματος των Θρησκευτικών είναι από την εποχή του πρώτου ΠΑΣΟΚ. Από την δεκαετία του ’80 είχε αρχίσει αυτή η προσπάθεια αλλαγής του μαθήματος των Θρησκευτικών αλλά τότε υπήρξε ισχυρή αντίδραση και από το σώμα των θεολόγων, όλων των θεολόγων, αλλά και από την Εκκλησία. Υπήρχε ο Αρχιεπίσκοπος Σεραφείμ ο οποίος μπορεί να μην ήταν μεγάλος θεολόγος και λόγιος … ο οποίος έλεγε, “όχι ο παπισμός είναι αίρεση και εγώ είμαι εναντίον του οικουμενισμού” και δεν άφηνε να προχωρήσουν τα θέματα αυτά. Και οι ιεράρχες οι περισσότεροι της Εκκλησίας της Ελλάδος, οι παλιοί, ήταν παραδοσιακοί... Μετά τον Σεραφείμ ανέβηκε ο Χριστόδουλος και άρχισε να αλλάζει η σύνθεση της Ιεραρχίας και να γίνονται Αρχιερείς οικουμενιστές…. Όσοι πλέον νέοι Αρχιερείς γίνονται και εκλέγονται είναι οικουμενισταί. Έφυγε λοιπόν η παλαιά Ιεραρχία, έφυγε-φεύγει, ανέρχονται νέοι στους επισκοπικούς θρόνους οι οποίοι όλοι είναι οικουμενιστές….
Το μεγάλο συνδικαλιστικό όργανο των θεολόγων είναι η Πανελλήνια Ένωση των Θεολόγων οι οποίοι οι καημένοι αγωνίζονται υπέρ του μαθήματος των Θρησκευτικών να είναι Ορθόδοξο, να είναι ομολογιακό. Και φαντάζεστε τώρα, να μην συμμαχεί η ηγεσία με την Πανελλήνια Ένωση Θεολόγων που θέλει Ορθόδοξο μάθημα για τον Χριστό και την Πίστη μας, την Ορθοδοξία, και να συμμαχεί η ηγεσία της Εκκλησίας της Ελλάδος με τους “θεολόγους” του “ΚΑΙΡΟΥ” οι οποίοι θέλουν συγκρητισμό, οικουμενισμό και οι οποίοι το επέτυχαν. Το μάθημα των θρησκευτικών είναι με την ανοχή της Εκκλησίας συγκρητιστικό….
Θα έπρεπε να είχε ξεσηκωθεί ο κόσμος και μολονότι εγώ συμπαθώ την Πανελλήνια Ένωση Θεολόγων, τους αγώνες που έχουν κάνει… τους κατακρίνω διότι έδειξαν ευπιστία. Ήταν πολύ εύπιστοι και πίστεψαν στον Αρχιεπίσκοπο, πίστεψαν σε πολλούς Αρχιερείς που τους κορόιδευαν. Πως τους κορόιδευαν; Ο Αρχιεπίσκοπος κάποια φορά πριν από κανένα έτος είχε πει ότι τα νέα προγράμματα του μαθήματος των Θρησκευτικών είναι απαράδεκτα και επικίνδυνα και τρίψανε οι καημένοι οι Θεολόγοι τα χέρια τους από τη χαρά τους και λέει, α τον έχουμε τον Αρχιεπίσκοπο μαζί μας. Ο Αρχιεπίσκοπος όμως πίσω από την δήλωση αυτή συνεργαζότανε με τον Γιαγκάζογλου.
Στην επιτροπή Ιεραρχών οι οποίοι θα συνεργάζονταν με τον “ΚΑΙΡΟ” και με το Υπ. Παιδείας, ξέρετε ποιους έβαλε ο Αρχιεπίσκοπος; Έβαλε τον Μεσσηνίας και έβαλε και τον επίσκοπο Ύδρας, τον Εφραίμ, ο οποίος αποδεικνύεται ότι είναι συνεργάτης του “ΚΑΙΡΟΥ” και περιέργως έβαλαν και τον Μεσογαίας ο οποίος κάπως αντέδρασε, είπε κάτι διαφορετικό, αλλά και αυτός ο ευλογημένος δεν στάθηκε στο ύψος των περιστάσεων. Να πει όταν είδε πως τους κοροϊδεύουν … εγώ παραιτούμαι, και να παρουσιάσει αυτήν την κοροϊδία που έκαναν και το κατάντημα στο οποίο έφτασε η Ιεραρχία μας, να μην ξεσηκώνει τον κόσμο .. που θα διδάσκονται τώρα τα παιδιά μας όχι τον Χριστό αλλά τον Μωάμεθ και τον Βούδα. Είναι πολύ σημαντικό το θέμα του μαθήματος.
Και αυτό πηγαίνει, όλα τα χρόνια αυτά, μαζί με την “Σύνοδο” της Κρήτης. Και μέσα στα νέα βιβλία των Θρησκευτικών .. μιλούν πολύ λίγο για τις Οικουμενικές Συνόδους και μιλούν πολύ περισσότερο για την “Σύνοδο” της Κρήτης. Μέσα σε όλα τα βιβλία των Θρησκευτικών διαρκώς προβάλλεται η ψευδοσύνοδος της Κρήτης.

Απομαγνητοφώνηση [19:17 έως 27:38] Φαίη για το ιστολόγιο ΑΒΕΡΩΦ

Ο ένοχος της υπογραφής του νομοθετικού εκτρώματος που προάγει το διαστροφικό μετασχηματισμό της νεοελληνικής κοινωνίας "στεφανώνεται" από επισκόπους της Εκκλησίας, αντί να δεχθεί τους μύδρους τους από άμβωνος και να του απαγορευθεί η είσοδος στους ιερούς ναούς

QUO VADIS Ελλαδική Εκκλησία;

Ο μεν Πατρών τον παρασημοφόρησε ανήμερα του αγίου Ανδρέουστον ομώνυμο ναό ("ξέχασε" το γεγονός ότι υπέγραψε το πανάθλιονομοθέτημα περί "αλλαγής φύλου") , 
ο δε Καλαβρύτων τον επαίνεσεμέσα από το ιστολόγιό του για κάποιες δηλώσεις τουχαρακτηρίζοντάς τον "ομολογητή της Ορθοδόξου Εκκλησίας"!!!! http://mkka.blogspot.gr/2017/12/blog-post.html

QUO VADIS Ελλαδική Εκκλησία;

Ο ένοχος της υπογραφής του νομοθετικού εκτρώματος που προάγειτο διαστροφικό μετασχηματισμό της νεοελληνικής κοινωνίας"στεφανώνεται" από επισκόπους της Εκκλησίας, αντί να δεχθείτους μύδρους τους από άμβωνος και να του απαγορευθεί η είσοδοςστους ιερούς ναούς.
Αυτού του είδους το παράδειγμα κατέλιπαν ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος και ο άγιος Αμβρόσιος Μεδιολάνων;

ΛΥΚ. ΝΑΝΗΣ

Ανατροπή του Ευαγγελίου με την ..."ανοχή" των εκκλησιαστικών ηγετών!

Καί νέα χείρων «ὕβρις»

«Νά δοῦμε ἀκόμα ποῦ θά φτάσουμε! Δέν ἀφήσαμε βρωμιά, δέν ἀφήσαμε σιχαμένη πράξη πού νά μήν τήν κάνουμε, δέν ἀφήσαμε πονηρό διαλογισμό πού νά μήν τόν ποῦμε ἤ νά μήν τόν γράψουμε μέ τή μεγαλύτερη ἀδιαντροπιά. Ξεχαλινωθήκαμε πιά ὁλότελα. Γινήκαμε ἕνα τρελλό κοπάδι, πού μᾶς σαλαγᾶ ὁ διάβολος μέ μιά βουκέντρα κι ἐμεῖς τρέχουμε λαχανιασμένοι... », ἔγραφε πρίν ἀπό μερικά χρόνια ὁ Φώτης Κόντογλου. 

Ἀλήθεια, μποροῦσε κανείς νά φανταστεῖ ὅτι θά φτάναμε τόσο σύντομα σέ τέτοιο σημεῖο παρακμῆς καί ἀπόπτωσης! Μέ νόμο τοῦ κράτους ἀλλάζει κανείς φύ­λο μέ μία ἁπλή αἴτηση, μέσα σέ λίγα λε­πτά! Τήν ἀλλαγή αὐτή μάλιστα μποροῦν νά τήν ἐπιχειρήσουν ἀκόμη καί δεκαπεντάχρονοι ἔφηβοι! Ἐπιπλέον, ἔχει κανείς τή δυνατότητα νά ἀλλάξει φύλο ὄχι μό­νο μία φορά. Ἄν μετά ἀπό κάποιο χρονι­κό διάστημα τό μετανιώσει, μπορεῖ καί πάλι νά ἀλλάξει μέ τήν ἴδια συνοπτική διαδικασία! Ἔτσι, πλέον δημιουργεῖται ἀναστάτωση καί σύγχυση μέ τήν τόσο ἐ­πιπόλαιη θεσμοθέτηση νόμου, ὁ ὁποῖος ἀντιβαίνει πρός τή φυσιολογία, τήν ὀν­τολογία καί τή βιολογία τοῦ ἀνθρώπου καί ὁδηγεῖ στήν ὁμοφυλοφιλία.
Ἀνατρέχοντας στήν ἁγία Γραφή, ἀπό τό πρῶτο κιόλας κεφάλαιο τῆς Γενέσεως πληροφορούμαστε ὅτι ὁ Θεός, πού «ἐποίησε» τά πάντα «καλὰ λίαν», «ἐποίησε» τήν κορωνίδα τῆς δημιουργίας «τὸν ἄν­θρωπον, κατ’ εἰκόνα Θεοῦ...» (1,31). Τόν ἔ­πλασε μέ ἰδιαίτερο τρόπο καί τόν προί­κισε μέ χαρίσματα καί δυνατότητες πού, ἐάν τίς ἀξιοποιήσει σωστά, μπορεῖ νά φτάσει στήν κατά χάρη θέωση. Ὁ ἄνθρωπος πλάστηκε, ὡς «ἄρσεν καὶ θῆλυ» (Γέ 1,26), μέ σκοπό νά γίνει συνδημιουργός τοῦ Θεοῦ. Μέ τόν τρόπο αὐτό ὁ πανάγαθος Κύριός μας ἐξασφάλισε μιά ἁρμονική κοινωνία μέ ψυχικά ἰσορροπημένους καί εὐτυχισμένους ἀνθρώπους. Τώρα, ὅμως, τό ψηφισθέν νομοθέτημα καταστρατηγεῖ τόν νόμο τοῦ Θεοῦ, ἀναιρεῖ τή διδασκαλία τῆς Ἐκκλησίας μας καί πλήττει εὐθέ­ως αὐτό τό κύτταρο τῆς κοινωνίας, τήν οἰκογένεια, τήν ὁποία καί ὑπονομεύ­ει. 
Δυστυχῶς, οἱ ὁρισθέντες ἀπό τόν λαό γιά τήν εὐημερία τοῦ τόπου ταγοί μας -ἀντί νά σκύψουν μέ ὑπευθυνότητα καί νά ἐπιλύσουν τά οὐσιαστικά προβλήματα τοῦ τόπου μας- ψήφισαν, χωρίς νά λάβουν ὑπ᾽ ὄψη τους ὅτι ἕνα τέτοιο νομοθέτημα μπορεῖ νά λειτουργήσει προτρε­πτικά, καθώς πολλοί ἔφηβοι ἔχουν γενικά χαμηλή αὐτοεκτίμηση καί βρίσκονται στήν περίοδο τῶν ἐσωτερικῶν ἀνα­- ζητήσεων καί ἀνακατατάξεων. Οὔτε ὑ­πολόγισαν τίς σοβαρές ἐπιπτώσεις στήν ψυχολογία καί στήν ἀγωγή τῶν παιδιῶν, τά ὁποῖα θά βιώνουν τή σύγχυση φύλου, ὅταν τά ἴδια θά ἐπιχειροῦν τήν ἀλλαγή ἤ «διόρθωση» φύλου· καί ὅταν ἀργότερα γίνουν γονεῖς, θά μεταδίδουν στά παιδιά τους τήν ἴδια σύγχυση φύλου. Τώρα πιά μέσα σέ αὐτό τό ἄφυλο τοπίο, πού δημιούργησαν οἱ ἐθνοπατέρες, τή σκυτάλη τῶν συζητήσεων παίρνει ἡ «διαγραφή φύλου»!
Εὔλογα ἀναρωτιέται κανείς: Πῶς μπορεῖ νά διασφαλισθεῖ ἡ ψυχική ὑγεία τοῦ ἀλλάζοντος φύλο, τή στιγμή πού καταργεῖται ἡ ἰατρική γνωμάτευση καί ἀρ­κεῖ μία «ἁπλή δήλωση»; Τά τόσα περι­- στατικά δυστυχισμένων ὑπάρξεων πού αὐτοκτόνησαν μετά τήν ἀλλαγή φύλου δέν προβληματί­ζουν κανέναν; 
Ἄξιο ἀπορίας, ἐπίσης, εἶναι τό γεγονός ὅτι ἀγνοήθηκε ἡ φωνή τῆς Ἐκκλησίας, ἡ ὁποία μέ ἀνακοίνωσή της ἐπι­σήμανε πρίν τήν ψήφιση τοῦ νομοσχεδίου σέ ὅλους τούς βουλευτές: «Τό φύλο στόν ἄνθρωπο ἀποτελεῖ ἱερή παρακαταθήκη καί ὑπηρετεῖ στή βάση τῆς ψυχο­σω­μα­τικῆς συμπληρωματικότητας τό μυ­στή­ριο τῆς ζωῆς καί τῆς ἀγάπης. Ὑπό τήν ἔννοια αὐτήν, δέν εἶναι ἐπιλέξιμο, ἀλλά ὡς δῶρο ἀποτελεῖ θεῖο χάρισμα στόν ἄν­θρωπο πού πρέπει αὐτός νά ἀξιοποιήσει γιά τόν ἁγιασμό του... Τό προτεινόμενο Νομοσχέδιο προκαλεῖ τό αἴσθημα τῆς κοινωνίας, τορπιλίζει τόν ἱερό θεσμό τῆς οἰκογένειας, ἔρχεται σέ ἀντίθεση μέ τά χρηστά ἤθη καί τήν κοινή λογική καί κυρίως καταστρέφει τόν ἄν­θρωπο. Ἀντί νά λιγοστεύει τή σύγχυση καί τίς ψυχικές διαταραχές, θά τίς αὐξήσει καί θά δώσει διαστάσεις ἐπικίνδυνου κοινωνικοῦ φαινομένου. Ἰδίως ὅταν ἐ­πεκτείνει τίς δυνατότητές του καί μεταξύ τῶν μαθητῶν, δημιουργεῖ ἐκρη­κτική κατάσταση καί στά σχολεῖα». Καί τό Ἅγιο Ὄρος μέ ἀνακοίνωσή του ὑπογράμμισε ὅτι καταστρατηγεῖται «ἀπροκαλύπτως εἰς τήν Ὀρθό­δο­­ξον Πατρίδα μας ὁ νόμος τοῦ Θεοῦ».
Ἀλλά καί ἡ Παιδοψυχιατρική Ἑταιρεία Ἑλλάδος - Ἕνωση Ψυχιάτρων Παιδιῶν καί Ἐφήβων γνωμοδότησε: «Θεω­ροῦμε καθῆκον μας νά ἐκφράσουμε τήν ἀντίθεσή μας γιά τήν ἐπέκταση τῆς δυνα­τότητας ἀλλαγῆς φύλου σέ ἄτομα αὐ­τῆς τῆς ἡλικίας (15 μέχρι τήν ἐνηλι­κίω­ση), ἡλικία ἡ ὁποία χαρακτηρίζεται ἀπό ρευστότητα τῆς διαμορφούμενης ταυ­τό­τη­τας φύλου, καθώς καί τίς ἀνησυχίες μας ὅτι ἡ ἐμπλοκή τῶν ἐν λόγῳ νέων στή διαδικασία θά ἐπιβαρύνει παρά θά βελτιώσει τήν ψυχική ἀποκατάσταση… 
Ἡ σύγχρονη ἰατρική βιβλιογραφία ἐπισημαίνει ὑψηλότερη ψυχοπαθολογία σέ ἄτομα μέ “Δυσφορία Φύλου” σέ σχέση μέ τό γενικό πληθυσμό». Προσθέτει ἀκόμη ὅτι «παρατηρεῖται ὑψηλή συννοσηρότητα κατάθλιψης καί αὐτοκτονικότητας, πού δέν ὑποχωρεῖ μέ ἰατρικές διαδικασίες ἀλλαγῆς φύλου, καί δυσφορία πού παραμένει, πα­ρά τυχόν ἐπιτυχεῖς κοινωνικές μεταβάσεις».
Ὁ καθηγητής τῆς Ἰατρικῆς κ. Σταῦ­ρος Μπαλογιάννης ἐπιβεβαιώνει: «Οἱ δομικές διαφορές στόν ἀνδρικό καί γυναι­κεῖο ὀργανισμό, ἄν παραβιαστοῦν, ὁδηγοῦν σέ σοβαρές ψυχοσωματικές διαταραχές καί εἰδικά στήν παιδική ἡλικία».
Ἀναμφισβήτητα, ἀποτελεῖ παραλογισμό καί παραφροσύνη, ἀλλά καί πρωτοφανῆ «ὕβριν» κατά τοῦ ἁγίου Τριαδικοῦ Θεοῦ, νά ἔχει τήν ἀξίωση ὁ ἄνθρωπος νά ὑπερβαίνει τά ὅρια τῆς πεπερασμένης φύσεώς του. Ἀνελέητη ἀναμένεται ἡ «ἄ­τη». «Στῶμεν κα­λῶς», ἀδελφοί! 
Ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ προειδοποιεῖ: «Πρὸ συντριβῆς ἡγεῖ­ται ὕβρις, πρὸ δὲ πτώματος κακοφροσύνη» (Πα 16,18). 
Ποῦ, λοιπόν, πᾶμε; Ὁδεύουμε ὁ­λο­τα­χῶς πρός τήν αὐτοκαταστρο­φή μας, ὅ­πως συνέβη μέ τά Σόδομα καί τά Γόμορα στήν Παλαιά Διαθήκη; Τελικά, στήν πατρίδα μας, πού κάθε γωνιά της εἶναι ποτισμέ­νη καί μυρωμένη μέ ἅγια αἵμα­τα ἡρώων καί μαρτύρων, δέν θά πρέπει νά μείνει τίποτε ὄρθιο; Τά πάν­τα πρέπει νά γκρεμιστοῦν στό ὄνο­μα τοῦ «ἐκσυγχρονισμοῦ» καί τῆς δῆθεν προόδου; Θά πρέπει νά ἰσοπεδωθεῖ καί νά ἀφανιστεῖ ἀκόμη καί αὐτό τό ἀνθρώπινο πρόσωπο ὡς «εἰκόνα τοῦ Θεοῦ»; Εἶναι φοβε­ρό! Ἡ Ἑλλάδα χάνεται, ἀρ­γοπε­θαί­νει! 
Ἡ ἔνδοξη πατρίδα μας σβήνει μέ τήν εὐθύνη καί ἀνοχή ὅλων μας! 
Ἄς μήν αὐταπατόμαστε! Κανείς μας δέν μπορεῖ νά κοροϊδεύει οὔτε τή συνείδησή του οὔτε τόν Θεό! «Θεὸς οὐ μυκτηρίζεται» (Γα 6,7). Καιρός νά μετανοήσουμε ὅλοι! Διαφορετικά ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ ἀποκαλύπτει: «τοῖς δὲ δειλοῖς καὶ ἀπί­στοις καὶ ἐβδελυγμένοις καὶ φονεῦ­σιν καὶ πόρνοις καὶ φαρμακοῖς καὶ εἰδωλολάτραις καὶ πᾶσιν τοῖς ψευδέσιν τὸ μέρος αὐτῶν ἐν τῇ λί­μνη τῇ καιομένη ἐν πυρὶ καὶ θείῳ, ὃ ἐστιν ὁ θάνατος ὁ δεύτερος» (Ἀπ 21,8).

Εὐδοξία Αὐγουστίνου. Φιλόλογος - Θεολόγος

Η Μητρόπολη Γερμανίας ανήκει πια στην Νέα «Εκκλησία» του Οικουμενισμού

Κι ὅμως οἱ ἀντι-Οἰκουμενιστὲς Ἐπίσκοποι
…κοινωνοῦν μὲ ΟΛΟΥΣ!
«Ὅμοιος ὁμοίῳ ἀεὶ πελάζει»!

Κατήχηση των πιστών με …συνεργασία «Ορθοδόξων» και …Παπικών.

Μᾶς ἐστάλη ἀπὸ τὸν Δ.Π.

Πριν από ένα χρόνο είχαμε αναρτήσει άρθρο περί της διανομής φυλλαδίου από την Μητρόπολη Γερμανίας σχετικά με την εορτήτου Πάσχα, στο οποίο τονίζονταν οι ομοιότητες ανάμεσα σε Ορθόδοξους και Παπικούς, όσον αφορά την σημασία και τον εορτασμό της γιορτής (ἐδῶ).
Παρά τις αποκαλύψεις αυτές κανενός επισκόπου το αυτί δεν ίδρωσε, ούτε ακούστηκε τίποτα για διαμαρτυρίες και ενστάσεις από τους «παραδοσιακούς» ποιμένες.
Τώρα η Μητρόπολη Γερμανίας ολοκλήρωσε το «κατηχητικό και ποιμαντικό» της έργο κι έκδωσε και άλλα φυλλάδια περί των εορτών των Αγίων, του Χριστού, της Παναγίας και των Χριστουγέννων. Το απίστευτο είναι ότι όλα αυτά τα φυλλάδια εκδόθηκαν σε συνεργασία με τους Παπικούς Επισκόπους της Γερμανίας. Τα φυλλάδια αυτά τα συνυπογράφουν ο Μητροπολίτης Γερμανίας Αυγουστίνος και ο …Παπικός Επίσκοπος του Μαγδεμβούργου Dr. Gerhard Feige(!!!). «Ορθόδοξοι» και Παπικοί έχουν ιδρύσει από το 2007(!!!) μία κοινή επιτροπή των επισκοπικών συνόδων στην οποία συμμετέχουν.

Για τους Παπικούς:
• Bischof Dr. Gerhard Feige (Ko-Vorsitzender) • Bischof Dr. Gregor Maria Hanke OSB • Weihbischof Dr. Reinhard Hauke • Prof. Dr. Jürgen Bärsch • Abt P. Dr. Marianus Bieber OSB • Prof. Dr. Dr. Johannes Hofmann • P. Dr. Gregor Hohmann OSA (bis 2016) • Prof. Dr. Benedikt Kranemann (bis 2016) • Dr. Britta Müller-Schauenburg • Direktor Dr. Johannes Oeldemann • Dr. Florian Schuppe
Για τους Ορθόδοξους:
Μητροπολίτης Γερμανίας Αυγουστίνος (αντιπρόεδρος) • ΕπίσκοποςΑριστής Βασίλειος Επίσκοπος Κροστάνδης Σοφιάν•Πρωτοπρεσβύτερος Κων/νος Μύρων • Πρωτοπρεσβύτερος ΠέτροςSonntag • Πρωτοπρεσβύτερος Dr. Mircea Basarab • Prof. Dr. Κων/νοςΝικολακόπουλος • Prof. Dr. Assaad Elias Kattan • Prof. Dr. Daniel Munteanu Διευθυντής
Την γενική διεύθυνση της επιτροπής έχουν οι:
Dr. Dorothee Kaes (Sekretariat der Deutschen Bischofskonferenz) • Dr. Κων/νος Βλιαγκόφτης (Αρχιγραμματέας της Ορθοδόξου Επισκοπικής Συνόδου της Γερμανίας).
Στην ανακοίνωση τύπου της επιτροπής (εδώ) για το τελευταίο φυλλάδιο γράφουν οι δύο Επίσκοποι.
«Τα φυλλάδια αυτά είναι σημαντικά για την ευσέβεια των πιστών. Βοηθούν στην κατανόηση του σωτηριακού έργου του Θεού μέσω του Ιησού Χριστού και μέσω των διαφορετικών εκφράσεων τουκαι στην καθιέρωση του στην πίστη των Χριστιανών... Πολλές εορτές γιορτάζονται και από τις δύο παραδόσεις (Ανατολής και Δύσης)...
«Αυτή συνειδητοποίηση θα βοηθήσει να αναγνωρίσουν τόσο οι ορθόδοξοι όσο και οι καθολικοί πιστοί την ενότητα στην πίστη και έτσι να έρθουν πιο κοντά ο ένας στον άλλο» δήλωσε ο Μητροπολίτης Γερμανίας Αυγουστίνος... «Μακάρι η γνώση και οι πολλές ομοιότητες στις εορτές του χρόνου να μας φέρουν πιο κοντά και να ισχυροποιήσουν την αδελφική μας ενότητα της πίστεως»!
Για να καταλάβουν οι πιστοί τι διδάσκεται σε αυτά τα φυλλάδια σας παραθέτουμε μερικά ενδεικτικά αποσπάσματα:
«Η τιμή των αγίων έχει πολλές ομοιότητες σε Ανατολή και Δύση. Αυτό δεν σημαίνει, ότι δεν υπάρχουν διαφορές. Δεν σημαίνει όμως και ότι η Μία αδελφή εκκλησία πρέπει να αποκλείει την άλλη, αλλά να την εμπλουτίζει».
«Ορθόδοξοι και καθολικοί προετοιμάζονται 6 και 4 εβδομάδες για την γιορτή των Χριστουγέννων. Αυτό εκφράζεται και στην Λειτουργία με τους ανάλογους ύμνους και τις ανάλογες αναγνώσεις αλλά και τον χαρακτηριστικό εορτασμό και τα ανάλογα έθιμα. Κοινά είναι η επιδίωξη της πνευματικής αναγέννησης, που βρίσκει την έκφρασή της στην νηστεία, ευλάβεια και στα φιλάνθρωπα έργα».

«Η ἐκπληξη, η ευχαριστία και η βαθειά χαρά χαρακτηρίζουν τις δύο παραδόσεις (Ανατολής και Δύσης) εορτασμού των Χριστουγέννων».
«Η Κυριακή γιορτάζεται και στις δύο παραδόσεις ως ενθύμιση της Αναστάσεως του Κυρίου».

Και όμως ενώ όλα αυτά είναι γνωστά σε όλους τους παροικούντες την Ιερουσαλήμ, οι δικοί μας «αντιοικουμενιστές» Επίσκοποι περιμένουν για να αντιδράσουν το κοινό ποτήριο, ενώ οι πιστοί πίνουν το πικρό ποτήριο της προδοσίας.

Δ.Π.

Δείτε θράσος!

Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης:

«Ο Πανάγιος Τάφος μας καλεί να αποβάλουμε το φόβο άλλων πίστεων, των άλλων θρησκειών, το φόβο του διαφορετικού»!



Ὁ ξεδιάντροπος Πατριάρχης Βαρθολομαῖος, σ’ αὐτὴ τὴν ὁμιλία του, κυριολεκτικὰ “ἀδειάζει” τοὺς Ἁγίους μας, οἱ ὁποῖοι εἶχαν ἀπὸ ὑπακοὴ καὶ εὐλάβεια στὸν Κύριο, αὐτὸν τὸν φόβο τοῦ ἄλλου, τὸ φόβο ΑΚΡΙΒΩΣ τῶν ὑποστηρικτῶν ἄλλων πίστεων, τὸν φόβο τῶν ἄλλων θρησκειῶν, ἀπὸ ἀγάπη στὸν ΜΟΝΟ Κύριο!
Προοδευτικὰ ὁ Πατριάρχης τῶν Ὀρθοδόξων, ἀλλὰ στὴν οὐσία ὁ ψευδεπίσκοπος Βαρθολομαῖος, καταφέρει ἄλλο ἕνα ΑΠΟΦΑΣΙΣΤΙΚΟ πλῆγμα κατὰ τῆς μοναδικότητας τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως!

Ὁ ἀπόστολος Παῦλος, ὅμως, ἐντέλλεται καὶ προφυλάσσει τοὺς ἐπαγρυπνοῦντας πιστούς: «αἱρετικὸν ἄνθρωπον» φοβοῦ, καὶ «μετὰ μίαν καὶ δευτέραν νουθεσίαν παραιτοῦ»· σεῖς οἱ πιστοὶ «ἐξέλθετε ἐξ αὐτῶν καὶ ἀφορίσθητε» καὶ «ἀκαθάρτου» Οἰκουμενιστῆ «μὴ ἅπτεσθε», μὴ κοινωνεῖτε!

Ἀλλ’ ὁ ἐκθεμελιωτὴς τῆς Πίστεως Πατριάρχης δὲν ντρέπεται –βλασφημῶν καὶ ἐπικαλούμενος αὐτὸν τὸν Πανάγιον τοῦ Κυρίου τάφον– νὰ μᾶς καλεῖ νὰ μὴν φοβόμαστε τοὺς αἱρετικοὺς καὶ ἀλλόθρησκους!

Δὲν ντρέπεται, ὁ ξεδιάντροπος, νὰ ἐπιρρίπτει τὸ ἁμάρτημα καὶ πάθος τοῦ μίσους στοὺς χριστιανοὺς πού, μιμούμενοι τοὺς Ἁγίους, μισοῦν τὴν αἵρεση κι ὄχι τοὺς αἱρετικούς!


Δὲν ντρέπεται, ὁ παναιρετικὸς Πατριάρχης, νὰ ἐξισώνει καὶ νὰ ἀναγνωρίζει ἀποστολὴ ἰσάξια μὲ τὴν ἀποστολὴ τῆς Μίας Ἐκκλησίας καὶ τῶν λειτουργῶν της, καὶ στὶς αἱρετικὲς ὁμολογίες καὶ τοὺς ἀβάπτιστους ἡγέτες τους!

Δὲν ντρέπεται νὰ θεωρεῖ εἰλικρινεῖς τοὺς αἱρετικούς! Αὐτοὺς ποὺ μεταχειρίζονται κάθε μέσον καὶ τρόπο, γιὰ νὰ ἁλώσουν τὴν ὀρθοδοξία!

Ἐμεῖς, ὅμως, ἐπειδὴ (παρὰ τὶς ἁμαρτίες καὶ τὶς ἐλλείψεις μας) φοβούμαστε τὸν Θεὸ καὶ τὸν μολυσμὸ τῶν αἱρέσεων καὶ θρησκειῶν, ἀποκηρύξαμε καὶ ἀποκηρύσσουμε ἕνα τέτοιο Πατριάρχη!


«Ο Πανάγιος Τάφος μας καλεί να αποβάλουμε το φόβο άλλων πίστεων, των άλλων θρησκειών, το φόβο του διαφορετικού»!

Την έναρξη των εργασιών της 10ης Συνάντησης Διαλόγου που συγκάλεσε το Οικουμενικό Πατριαρχείοκαι συνδιοργανώνει με τη Διεθνή Ιουδαϊκή Επιτροπή για τις Διαθρησκειακές Διασκέψεις, στην Αγία Πόλη των Ιεροσολύμων, κήρυξε σήμερα ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος.

Οπως αναφέρει ανακοίνωση του γραφείου Τύπου του Οικουμενικού Πατριαρχείου, η 10η Συνάντηση πραγματοποιείται με αφορμή τα 40 χρόνια διαλόγου ανάμεσα στην Ορθοδοξία και τονΙουδαϊσμό και έχει ως θέμα, «Η σημασία των Ιεροσολύμων
στην παράδοση των δύο θρησκειών».
Στην ομιλία του ο Οικουμενικός Πατριάρχης επισήμανε ότι η Ιερουσαλήμ «ήταν, είναι, και θα είναι πάντα περισσότερο από μια πόλη. Είναι ένας τόπος αποκάλυψης, ευλογίας και έμπνευσης. Ο Θεός επέλεξε αυτήν την ευλογημένη πόλη».
«Επειδή η Ιερουσαλήμ», σημείωσε σε άλλο σημείο της ομιλίας του ο Οικουμενικός Πατριάρχης, «είναι ο τόπος της θείας αποκάλυψης, ένας τόπος που κάθε μέρα πνευματικά μαρτυρεί το μυστήριο του Χριστού, οι Χριστιανοί συνδέονται με αυτή την περιοχή και ειδικά με το Ναό της Αναστάσεως. Ο Πανάγιος Τάφος μας καλεί να αποβάλουμε έναν φόβο που ίσως είναι ο πιο διαδεδομένος στην σύγχρονη εποχή μας: είναι ο φόβος του άλλου, ο φόβος του διαφορετικού, ο φόβος των υποστηρικτών άλλων πίστεων, άλλων θρησκειών ή άλλων ομολογιών.

Αντιμέτωποι με αυτές τις συνθήκες, το μήνυμα αυτού του ιερού τόπου είναι επείγον και σαφές: αγαπήστε τον άλλο, τον διαφορετικό, τους πιστούς των άλλων θρησκειών και ομολογιών.Αγαπήστε τους ως αδελφούς και αδελφές σας. Το μίσος οδηγεί στο θάνατο, ενώ η αγάπη «απορρίπτει τον φόβο» (1 Ιωάννου 4:18) και οδηγεί στη ζωή. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο όλοι πρέπει να σέβονται και να αγαπούν τα Πανάγια προσκυνήματα αυτής της Αγίας Πόλης ως κληρονομιά των προγόνων μας στην ανθρωπότητα. Θα θέλαμε, επίσης, να αναγνωρίσουμε σήμερα την κρίσιμη αποστολή των τριών μεγαλύτερων Χριστιανικών ομολογιών, προστατών του Παναγίου Τάφου, καθώς και την ειλικρινή και γόνιμη συνεργασία τους».

Ο Οικουμενικός Πατριάρχης αναφέρθηκε στη σημασία του ακαδημαϊκού διαλόγου που διεξάγεται τα τελευταία 40 χρόνια ανάμεσα στην Ορθοδοξία και τον Ιουδαϊσμό και ο οποίος συνέβαλε στον αμοιβαίο σεβασμό και την αλληλοκατανόηση.
«Ο διάλογος μας αποκτά πρόσθετη σημασία σε έναν κόσμο στον οποίο οι αδελφοί και οι αδελφές μας, αντί να αναγνωρίζονται ως η κορυφή της Δημιουργίας, βιώνουν το απάνθρωπο στίγμα των διακρίσεων, της περιθωριοποίησης και της απομόνωσης. Σε τέτοιους καιρούς, όπως λέει ο Ψαλμός, ο Θεός μας διατάζει να άρουμε τις πύλες της Ιερουσαλήμ της καρδιάς μας και να επιτρέψουμε στον «Βασιλιά της Δόξης» να εισέλθει εκεί. Όταν αποτυγχάνουμε να δούμε την εικόνα του Θεού στον πλησίον μας, αμαυρώνουμε την εικόνα που ο Θεός μας κληροδότησε […] Συναντώμεθα στην Ιερουσαλήμ, ώστε να φέρουμε την Ιερουσαλήμ στον κόσμο και να καταδείξουμε ότι η ανθρωπότητα έγινε πράγματι κατ’ εικόνα και ομοίωση του Θεού και ότι κάθε πράξη βίας, κάθε πράξη μισαλλοδοξίας, κάθε πράξη αδικίας, δεν είναι απλώς μία προσβολή στην ανθρωπότητα, αλλά μια αμαρτία ενάντια στον Δημιουργό μας. Αντίθετα, αυτό το συνέδριο καταδεικνύει ότι οι αρχαίες και σεβαστές θρησκείες μας, που έχουν τις ρίζες τους στη γη αυτής της πόλης, έχουν δεσμευτεί σε έναν διάλογο αγάπης, ελέους και δικαιοσύνης, που όλα αυτά αποτελούν ιδιότητες του ζώντος Θεού, ενώπιον του οποίου ελπίζουμε να σταθούμε. Για εμάς, σήμερα, ο διάλογος και η συνάντηση είναι το πραγματικό πνεύμα της Ιερουσαλήμ».

Κατά την έναρξη των εργασιών της διαθρησκειακής συναντήσεως τους συνέδρους υποδέχθηκε, με σύντομο χαιρετισμό του, ο Πατριάρχης Ιεροσολύμων Θεόφιλος. Επίσης χαιρετισμούςαπηύθυναν ο Ραβίνος Daniel Polish, επί κεφαλής της Διεθνούς Ιουδαϊκής Επιτροπής για τις Διαθρησκειακές Διασκέψεις, καθώς και εκπρόσωποι των υπουργείων Εξωτερικών του Ισραήλ και της Ελλάδος.
Νωρίτερα ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος, ο οποίος συνοδεύεται από τους Μητροπολίτες Γαλλίας Εμμανουήλ και Σουηδίας Κλεόπα και τον Αρχιμ. Αγαθάγγελο Σίσκο, Βιβλιοφύλακα του Οικουμενικού Πατριαρχείου, επισκέφθηκε το Πατριαρχείο Ιεροσολύμων όπου τον υποδέχθηκαν ο Πατριάρχης Θεόφιλος και η Αγιοταφιτική Αδελφότητα.

Στη συνέχεια μετέβη, συνοδευόμενος από τον Προκαθήμενο της Σιωνίτιδος Εκκλησιας, στον Πανίερο Ναό της Αναστάσεως όπου προσκύνησε στον Πανάγιο Τάφο του Αναστάντος Χριστού.

Καρδινάλιοι καί ἐπίσκοποι, μέ ποιά Πίστη μπαίνουν στήν ἐκκλησιά μαζί;

Γιά μιά χρονιά ἀκόμη, ἀνήμερα τοῦ Ἁγίου Ἀποστόλου Ἀνδρέου, ὁ Ἱερός Ναός τοῦ Σεπτοῦ μας Πατριαρχείου ξαναμαγαρίστηκε: Μέσα στήν Θεία Λειτουργία, ἐπισήμως προσκεκλημένοι, παρέστησαν ἕνα σωρό καρδινάλιοι, ὡς ἐκπρόσωποι τοῦ ἀρχιαιρεσιάρχη τοῦ πάπα.

Τί μαχαιριά καί τούτη στίς καρδιές τῶν Ὀρθοδόξων, ὅσων ἀκόμα κρατᾶνε κάπως ζωντανή τήν ἐκκλησιολογική τους συνείδηση!
Τό φωτογραφικό ὑλικό, πού φτάνει στά χέρια μας διά μέσου τοῦ διαδικτύου, εἶναι τό ὀλιγότερον σκανδαλῶδες: Περνᾶνε τά Ἅγια τῶν Ἁγίων στήν Μεγάλη Εἴσοδο μπροστά ἀπό τούς αἱρετικούς καί δέν διαμαρτύρεται οὔτε ἕνας ἀπό τούς παρευρισκομένους Ὀρθοδόξους ἱερεῖς καί ἐπισκόπους! Βγαίνει ὁ Πατριάρχης μας στήν Ὡραία Πύλη εὐλογῶντας ἀδιακρίτως Ὀρθοδόξους καί αἱρετικούς μαζί, λές καί δέν ἀκούστηκε τό ‘’τάς θύρας, τάς θύρας ἐν σοφίᾳ πρόσχωμεν’’!

Ἔχουμε ἤ δέν ἔχουμε ἀποφάσεις τῆς Ἐκκλησίας μας, πού ἀπαγορεύουν ρητῶς τίς συμπροσευχές μέ αἱρετικούς;

Ἔχουμε ἤ δέν ἔχουμε Ἱερούς Κανόνες (ἀποφάσεις Οἰκουμενικῶν Συνόδων), πού ἀπαγορεύουν αὐστηρῶς τήν εἴσοδο καί τήν παραμονή τῶν αἱρετικῶν μέσα στούς Ἱερούς μας Ναούς;

Μᾶς δίδαξαν ἤ δέν μᾶς δίδαξαν παλαιοί καί νεοφανεῖς Ἅγιοι γιά τό πῶς ὀφείλουμε νά φερόμαστε ἀπέναντι στούς αἱρετικούς;

Καί μή πεῖ κανείς, ὅτι οἱ παπικοί δέν εἶναι αἱρετικοί, ἄρα τί σᾶς πειράζει πού προσευχόμαστε καί λειτουργούμαστε παρέα μαζί τους, διότι θά βρεθεῖ γυμνός καί ἀναπολόγητος ἐνώπιον ἁπάσης τῆς Ἐκκλησίας, καί προπαντός ἐνώπιον τῆς θριαμβευούσης.

Θά βρεθεῖ πρῶτα ἀπ’ ὅλα μπροστά στήν ἀποστομωτική γραφίδα τοῦ ἀειμνήστου Γέροντος Γαβριήλ τοῦ Διονυσιάτου(*): ‘’Καί μή εἴπῃ τις, ὅτι οἱ Ρωμαιοκαθολικοί, ἵσως, δέν εἶναι αἱρετικοί. Εἶναι δι’ ἡμᾶς τούς Ὀρθοδόξους αἱρετικοί. Ἔχομεν ἀποφάσεις καί ἀποφάνσεις τῆς Ἐκκλησίας μας ἐπ’ αὐτοῦ’’.

Θά βρεθεῖ ἐπίσης μπροστά στόν Χρυσορρήμονα Ἰωάννη(**), ὁ ὁποῖος σέ ἀνάλογη περίπτωση ἔλεγε: ‘’Εἰ τόν Ἰουδαϊσμόν νομίζετε ἀλήθειαν εἶναι, τίνος ἔνεκεν ἐνοχλεῖτε τῇ Ἐκκλησίᾳ; Εἰ δέ ὁ Χριστιανισμός ἐστίν ἀληθής, ὡσπεροῦν καί ἔστι, μένετε καί πορεύεσθε ὀπίσω αὐτοῦ’’. Ἐάν, μέ ἄλλα λόγια, παραδέχεστε ὅτι ἡ Ἀλήθεια βρίσκεται στόν παπισμό καί ὅχι στήν Ὀρθοδοξία, τότε γιά ποιόν λόγο παριστάνοντας τούς Ὀρθοδόξους σκανδαλίζετε τίς συνειδήσεις τῶν πιστῶν; Ἐάν, ὅμως, ὄντως πιστεύετε ὅτι ἡ Ὀρθοδοξία εἶναι ἡ μόνη ἀληθινή Πίστη -ὅπως καί εἶναι- ἀφῆστε κατά μέρος τίς ψευτοαγάπες μέ τούς αἱρετικούς καί ἀκολουθῆστε την (τήν Ὀρθοδοξία) σταθερά καί ἀνόθευτα.
Οἱ παπικοί ἐξακολουθοῦν, δυστυχῶς, μέχρι καί σήμερα νά παραμένουν δαιμονικῶς ἀμετανόητοι. Καί ὡς ἀμετανόητοι αἱρετικοί δέν ἔχουν τό διακαίωμα ὄχι μονάχα παρουσίας σέ ὥρα Θείας λειτουργίας, ἀλλά ἀκόμα καί τῆς ἁπλῆς εἰσόδου σέ Ναό τῶν Ὀρθοδόξων. Πάνω στό θέμα αὐτό, οἱ Ἱ. Κανόνες τῆς Ἐκκλησίας μας εἶναι σαφεῖς: «Μή συγχωρεῖν τοῖς αἱρετικοῖς εἰσιέναι εἰς τόν Οἶκον τοῦ Θεοῦ ἐπιμένοντας τῇ αἱρέσει» (τῆς ἐν Λαοδ. ΣΤ’).

Ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος, καυτηριάζοντας τούς ‘’συνεορτασμούς’’ αὐτούς τῶν Ἁγίων μας (παρέα μέ τούς ἐχθρούς τῆς Ὀρθοδοξίας μας: παπικούς, προτεστάντες, μονοφυσίτες κ.α.), γράφει: ‘’Τῶν μυστηρίων κοινωνεῖς, εἰπέ μοι, τόν Χριστόν προσκυνεῖς ὡς Χριστιανός, παρ’ ἐκείνου τά ἀγαθά αἰτεῖς, καί μετά τῶν ἐχθρῶν ἑορτάζεις τῶν ἐκείνου; Καί ποίᾳ γνώμῃ εἰς τήν Ἐκκλησίαν ἀπαντᾷς λοιπόν’’;
Δηλαδή, γιά πές μου: Ὡς Ὀρθόδοξος Χριστιανός πού εἶσαι, κοινωνεῖς τῶν Μυστηρίων, προσκυνεῖς τόν Χριστό, ζητᾶς ἀπό Αὐτόν τά ἀγαθά, καί συγχρόνως γιορτάζεις μαζί μέ τούς ἐχθρούς τῆς Ὀρθοδοξίας; 

Τότε, ποιά ἡ Πίστις, μέ τήν ὁποία ἔρχεσαι στήν ἐκκλησία; 


(*) Ἀνοιχτή ἐπιστολή πού συνέγραψε τό1970 ὁ Ἡγούμενος τῆς Ἱ.Μ. Διονυσίου Ἁγίου Ὄρους, Γέρων Γαβριήλ. (Ἀπό τό βιβλίο τοῦ π. Θεοκλήτου Διονυσιάτη ‘’Ὁ Γέροντάς μου, Γαβριήλ Διονυσιάτης’’, 
ἐκδόσεις Παπαδημητρίου 1987) 
(**) Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος (Ε.Π.Ε. 34,204)

Γράφει ὁ Φώτης Μιχαήλ, ἰατρός
1/12/2017