.

.

Δός μας,

Τίμιε Πρόδρομε, φωνή συ που υπήρξες η φωνή του Λόγου. Δος μας την αυγή εσύ που είσαι το λυχνάρι του θεϊκού φωτός. Βάλε σήμερα τα λόγια μας σε σωστό δρόμο, εσύ που υπήρξες ο Πρόδρομος του Θεού Λόγου. Δεν θέλουμε να σε εγκωμιάσουμε με τα δικά μας λόγια, επειδή τα λόγια μας δεν έχουν μεγαλοπρέπεια και τιμή. Όσοι θα θελήσουν να σε στεφανώσουν με τα εγκώμιά τους, ασφαλώς θα πετύχουν κάτι πολύ πιό μικρό από την αξία σου. Λοιπόν να σιγήσω και να μη προσπαθήσω να διακηρύξω την ευγνωμοσύνη μου και τον θαυμασμό μου, επειδή υπάρχει ο κίνδυνος να μη πετύχω ένα εγκώμιο, άξιο του προσώπου σου;

Εκείνος όμως που θα σιωπήσει, πηγαίνει με τη μερίδα των αχαρίστων, γιατί δεν προσπαθεί με όλη του τη δύναμη να εγκωμιάσει τον ευεργέτη του. Γι’ αυτό, όλο και πιό πολύ σου ζητάμε να συμμαχήσεις μαζί μας και σε παρακαλούμε να ελευθερώσεις τη γλώσσα μας από την αδυναμία, που την κρατάει δεμένη, όπως και τότε κατάργησες, με τη σύλληψη και γέννησή σου, τη σιωπή του πατέρα σου του Ζαχαρία.

Άγιος Σωφρόνιος Ιεροσολύμων

Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Γέροντας Αμβρόσιος Λάζαρης. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Γέροντας Αμβρόσιος Λάζαρης. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Να κρατήσουμε την πίστη μας στον Κύριο, και ας έρθουν μέρες δύσκολες και ας έρθουν μέρες δοκιμασίας



Γέρων Αμβρόσιος Λάζαρης περί πίστεως

Στους έσχατους χρόνους οι χριστιανοί θα πορεύονται, όπως θα διατάσσει τότε ό Κύριος.

Όμως εκεί θα είναι ό Κύριος και δεν θ’ αφήσει τον άνθρωπο, θα μας βοηθά σε ότι θέλουμε. Δεν θα μας αφήσει, να είστε βέβαιοι και πιστοί. Γιατί αυτό θέλει να έχουμε εκείνες τις μέρες: ΠΙΣΤΗ!

Πάνω απ’ όλα, παιδιά μου, να κρατήσουμε την πίστη μας στον Κύριο, και ας έρθουν μέρες δύσκολες και ας έρθουν μέρες δοκιμασίας. Μέσα στους αιώνες πέρασαν τέτοιες εποχές. Και βλέπουμε, άλλους τούς σταυρώνανε στον σταυρό, άλλους τούς έκοβαν είκοσι κομμάτια, όμως δεν προδώσανε τον Χριστό και ζούνε στους Ουρανούς στους αιώνες των αιώνων. Πόσο μεγάλη πίστη είχαν!

Και αυτή ή πίστη δεν είναι μόνο για τα δύσκολα μελλοντικά πράγματα, είναι γενικώς.

Ή πίστη είναι ή κινητήριος δύναμις και χωρίς αυτήν ό άνθρωπος δεν θα κατόρθωνε τίποτα.

Ζητούσε πίστη ό Κύριος!

και σε άλλο σημείο είχε πει ο Γέροντας:

~ Την πίστη των πατέρων μας τη στραγγαλίσαμε εμείς και τρέχουμε ακατάσχετα μέσα στην απώλεια. Δεν φυλάγουμε τίποτα από εκείνα πού μάς διατάσσει ο Κύριος. Τίποτα!

Ούτε οι μικροί ούτε οι μεγάλοι. Από τόσο δα παιδάκι. Να, ετούτο εδώ, ρώτησέ το κάτι, έχει άγνοια. Δεν ξέρει να σου πει τίποτα, ενώ έπρεπε να είναι ρήτορας μέσα στα εκκλησιαστικά πράγματα. Κι άμα πάει δεκαεπτά χρόνων, από εκεί τον έχασες εσύ, δεν τον ξαναβρίσκεις. Πάει και ποτίζεται, αντί όπως το λουλούδι μέσα στο νερό το δροσερό, μέσα στην κακία.

Ποιος δίδαξε τη νεολαία; Εμείς οι ιερείς και όλοι όσοι είναι χριστιανοί δεν είπαμε σ’ ένα κήρυγμα: «Πρόσεξε, ο δρόμος αυτός είναι της καταστροφής!”

ΓΕΡΩΝ ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ ΛΑΖΑΡΗΣ. 
Ο ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΣ ΤΗΣ ΜΟΝΗΣ ΔΑΔΙΟΥ.
ΤΟΜΟΣ Β. ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΑΚΡΙΤΑΣ

Γέρων Αμβρόσιος Λάζαρης: “Βγείτε στις πλατείες να κηρύξετε το Ευαγγέλιο…για να συνέλθει ο Ελληνικός λαός”

*Αναρωτιόμαστε γιατί έχουμε φτάσει σ’ αυτό το σημείο ως λαός και ξεχνάμε ότι μόνοι μας διαλέξαμε να ζούμε στην τυραννία του σύγχρονου ορθολογιστικού τρόπου ζωής, αντί να ζούμε στο Φως του Χριστού που οδηγεί στην λύτρωση της ανθρώπινης ψυχής από ότι την βασανίζει και την ταράσσει.


Ο Γέρων Αμβρόσιος Λάζαρης έβλεπε την κατάσταση που πάει και είχε πει χαρακτηριστικά:

~ Οι Έλληνες έχουμε ανάγκη σοβαρής κατηχήσεως. Που είστε κύριοι καθηγηταί; 10.000 καθηγητές θεολόγοι έπρεπε να βγείτε πάνω στις πλατείες να κηρύξετε το Ευαγγέλιο, όχι να περιμένετε μέσα στα Γυμνάσια και μέσα στους άμβωνες. Οι άμβωνες δεν φτιάνουν ανθρώπους!

Γιατί; Δυστυχώς, δεν λέγεται η αλήθεια, η οποία έπρεπε να λέγεται, μέσα στον χριστιανικό ναό. Κρύβεται η αλήθεια από εμάς όλους τους δασκάλους. Σας το λέω με πλήρη συνείδηση αυτό. Κρύβεται η αλήθεια, δεν διδάσκεται ο ελληνικός λαός όπως πρέπει. Αλλού τον προσανατολίζουμε και δεν του λέμε την αλήθεια, για να συνέλθει ο ελληνικός λαός και να συνέλθουμε κι εμείς.

Γιατί είναι τυφλωμένα τα πνεύματα μας, η καρδιά μας είναι σκοτισμένη, δεν έχει Πνεύμα Θεού, για να μεταδώσει και στον πλησίον, να μεταδώσει εις τον συνάνθρωπο Πνεύμα Θεού.

*από το βιβλίο: Ιερά Μονή Δαδίου «Παναγία η Γαυριώτισσα»
Γέρων Αμβρόσιος Λάζαρης.

Γίνε ένα ζωντανό παράδειγμα

Του αρχιμανδρίτου Δανιήλ Σαπίκα - Πτυχιούχου
Θεολογικής και Ιατρικής Σχολής Πανεπιστημίου Αθηνών

Ο Αρχιμανδρίτης Αμβρόσιος Λάζαρης, Γέρων της Ί. Μ. Δαδιού Αμφίκλειας και πνευματικός μου πατέρας, με τον βίο και την πολιτεία του, μας δίδαξε τα πιο κάτω πνευματικά θέματα:

Αυταπάρνηση. Κάνε αυτό που ο Χριστός είπε σε όλους μας να κά­νουμε: Σταμάτα να ψάχνεις για τη δική σου ευχαρίστηση και τη δική σου ταυτότητα.

Να προσεύχεσαι. Καθώς πετάς μακριά σου τους κοσμικούς περισπασμούς, γύρνα στην προσευχή και την αληθινή στήριξη. Άλλα κα­τάλαβε ότι, μέχρι να μάθεις να εγκαταλείπεις τον εαυτό σου ολοκληρωτικά, να απαρνείσαι τις επιθυμίες σου και να ακολουθείς τον κανόνα της νοερής προ­σευχής, οι απαντήσεις στις προσευχές το πιθανότερο θα είναι φαντασιώσεις εκπλήρωσης των επιθυμιών σου και όχι του θελήματος του Θεού.

Να μελετάς. Διάβαζε και μελέτα σαν να εξαρτάται ή ζωή σου άπ' αυτό, διότι πράγματι έτσι είναι.

Να κατανοείς. Κατάλαβε την αγάπη. Κατάλαβε ότι ο μυστικός χριστιανισμός δεν άφορα στη γνώση για τη γνώση. Δεν είναι θέμα με­γάλης νοητικής ικανότητας. Δεν είναι θέμα ανταλλαγής επιχειρημάτων στο διάλογο με τους άλλους. Δεν είναι θέμα του να εκδηλώσεις την αγιότητα σου, για να τη δουν οι άλλοι και να θαυμάσουν. Δεν είναι θέμα οράσεων και εκστάσεων. Είναι απλά θέμα κένωσης του εαυτού και αγνής αγάπης. Για ν' αγκαλιάσει μία ψυχή με την αγάπη Του, ο Θε­ός δεν κοιτά το μεγαλείο της, αλλά το μεγαλείο της ταπείνωσης της.

Δες λοιπόν τον εαυτό σου σαν ένα τίποτα. Βάλε τον εαυτό σου στην υπηρεσία όλων. Δώσε όλα όσα έχεις και γίνε ένα ζωντανό πα­ράδειγμα αυτής της Θείας Χάρης και Δόξας, πού με τόση λαχτάρα επι­θυμείς. Νιώσε τον πόνο και τη θλίψη όλης της αμαρτίας πού υπάρχει στον κόσμο γύρω σου, αλλά μην ασχολείσαι με ό,τι κάνουν οι άλλοι - αντί γι' αυτό, εστίασε στο δικό σου πόθο για ταπεινή αγνότητα της καρδιάς. Διότι όπως ή αμαρτία είναι ή τιμωρία για την αμαρτία, ή αγά­πη είναι ή ανταμοιβή για την αγάπη.

Πάνω από όλες τις Χάρες και όλα τα δώρα του Αγίου Πνεύματος που ο Χριστός δωρίζει στους φίλους του, είναι ή Χάρη της υπέρβασης του εαυτού και ή θεληματική αποδοχή για την Αγάπη του Χριστού όλης της οδύνης, των τραυμάτων, της ταλαιπωρίας και της περιφρόνη­σης, διότι σε όλα τα άλλα δώρα του Θεού δεν μπορούμε να δοξα­στούμε, βλέποντας ότι δεν προέρχονται από εμάς, αλλά από το Θεό. Άλλα στο σταυρό των δοκιμασιών και των θλίψεων μπορούμε να δοξαστούμε, διότι, όπως λέει πάλι ο Απόστολος, «Δεν θα καυχηθώ παρά μόνο στο Σταυρό του Κυρίου Ιησού Χριστού».
Είναι τόσο απλό, αλλά και τόσο απαιτητικό. Να γιατί θα δεις τόσο πολλούς «Χριστιανούς» να σε χαιρετούν κουνώντας το χέρι ευτυχισμένα, ενώ οδηγούν τα ακριβά τους αυτοκίνητα.

"Αλλά φαίνεται, παιδιά μου, ότι βρισκόμαστε σε μεγάλες εκπλήξεις. Και κατά την Γραφή και κατά τις παραδόσεις της χριστιανικής πορείας από εδώ και πέρα πρέπει να περιμένουμε σοβαρές αλλαγές και πολύ σοβαρές καταστάσεις. Διότι πλησιάζουμε το τέλος και αυτά είναι προφητευμένα "



Ποιος είναι ό στόχος μας

Θέλω, παιδιά μου, να μιλήσω για την εποχή πού διερχόμεθα εμείς, οι τελευταίοι άνθρωποι του 20ου αιώνα. Ό αιώνας αυτός, δυστυχώς για τον Χριστιανισμό, έχει αλλάξει ήθη και έθιμα, έχει αλλάξει παραδόσεις, έχει χαλαρώσει τόσα πολλά στους Έλληνες χριστιανούς, οι όποιοι είχαν απτές αποδείξεις ότι ή μεγάλη δύναμις του Παντοδυνάμου θεού προστάτευε το Έθνος των Ελλήνων.

Πριν από πενήντα χρόνια οι άνθρωποι την πίστη τους την κρατούσαν, φύλαγαν την τάξη και είχαν ακέραια την αγάπη προς τον θεό και προς τον άνθρωπο. Δεν γίνονταν αυτά τα παρατράγουδα πού βλέπουμε σήμερα, παιδιά μου, μέσα στην ελληνική οικογένεια, χωρίς σοβαρές υποθέσεις και σοβαρά προβλήματα να γίνεται ή διάλυση της ελληνικής οικογένειας. Γιατί, παιδιά μου, φτάσαμε σ’ αυτό το κατάντημα; Γιατί πέρασαν έθνη από εδώ και μάς δίδαξαν τα ήθη και τα έθιμά τους, εμείς τα ακούσαμε, τα άκολουθήσαμε και αφήσαμε τα δικά μας. Πρώτα την πίστη, πού είχαν οι προπάτορές μας, την αγάπη, την αλήθεια, τη δικαιοσύνη, τη σταθερότητα την ειλικρίνεια, πού έπρεπε να έχει ό
άνθρωπος στην καρδιά. τότε αγαπούσε ό ένας τον άλλο. Μέσα στο κάθε χωριό δεν υπήρχαν προβλήματα, όπως βλέπεις τώρα, πού δεν υπάρχει καμιά συνεννόηση μεταξύ των χριστιανών. Υπήρχε αγάπη μεγάλη. Αγαπούσαν οι άνθρωποι τον θεό και μεταξύ τους αγαπιούνταν.

Αλλά σήμερα έχουν αλλάξει τα πράγματα και, δυστυχώς, βρισκόμαστε σε μία καμπή δύσκολη, παιδιά μου. Δύσκολη καμπή από ασφάλειας, από έποψη ειλικρίνειας και πίστεως προς το Θεο.

Ό καθένας από εμάς σηκώνει και μία σημαία δική του δεν υπολογίζει τίποτα. Και βλέπεις αυτό το κατάντημα το σημερινό τού ανθρωπίνου γένους, του ελληνικού γένους. Να μη σάς για τούς άλλους, οι άλλοι βαδίζουν μέσα στο σκοτάδι. Αλλά οι Έλληνες, πού μέχρι τινός είχαν και κρατούσαν το φώς, τη λαμπάδα τού φωτός πού ανέδιδε απ’ τον Ουρανό και από την πίστη προς τον θεό;

Αλλά φαίνεται, παιδιά μου, ότι βρισκόμαστε σε μεγάλες εκπλήξεις. Και κατά την Γραφή και κατά τις παραδόσεις της χριστιανικής πορείας από εδώ και πέρα πρέπει να περιμένουμε σοβαρές αλλαγές και πολύ σοβαρές καταστάσεις. Διότι πλησιάζουμε το τέλος και αυτά είναι προφητευμένα. Θα γίνουν όλα, όσα προφητεύουν οι μεγάλοι άνδρες της Εκκλησίας και όσα ό Κύριος έχει αποκαλύψει. θα έλεγα, παιδιά μου, με μια μεγάλη ευχή, εμείς οι τελευταίοι άνθρωποι να μη βρεθούμε σ’ αυτόν τον κυκλώνα να μη βρεθούμε σ’ αυτό το κατάντημα το φοβερό.

Για να γλιτώσουμε κι εμείς από την τελεία καταστροφή, αν θελήσουμε όλοι μας, είναι καιρός ακόμα να μπορέσουμε να βρούμε τον δρόμο μας, τον δρόμο της επιστροφής. Ό δρόμος της επιστροφής είναι ή μετάνοια και ή επιστροφή μας προς τον Χριστό. Εκεί θα βρούμε μόνο παρηγοριά και ζωή αιώνιο, πού μάς υπόσχετε ό Δημιουργός. Ό θεός ό ίδιος, πού ήρθε στη γη για να σώσει τον άνθρωπο, μάς άνοιξε τον δρόμο για τον Ουρανό. Δυστυχώς όμως, παιδιά μου, ένα 20-30% σκέπτεται ότι ή πορεία ότι η πορεία μας δεν είναι εδώ, σ’ αυτή τη ζωή. Ό δρόμος μάς ταξιδεύει και τρέχει ολοταχώς προς τον Ουρανό, γιατί εκεί είναι ή πατρίδα μας, όπως μάς παραγγέλλει ό θείος Απόστολος Παύλος.

Ό άνθρωπος αυτός περιήλθε τότε όλη τη γη και αναμόρφωσε τα ήθη και τα έθιμα των ανθρώπων, από άγριους τούς έκανε να είναι πρόβατα. «Ουκ έχομεν ώδε μένουσαν πόλιν, άλλά την μέλλουσαν έπιζητοϋμεν». (Έβρ. ιγ' 14). Δεν είναι εδώ ή πατρίδα μας.Έδώ είμαστε περαστικοί. Ήλθαμε, είδαμε και παρήλθαμε. Αλλά πρέπει έδώ να αφήσουμε κάποιο σημάδι στο πέρασμά μας. Όλοι μας! Και ποιό είναι αυτό το σημάδι, παιδιά μου; Είναι ή μεταξύ μας αγάπη, ή ειλικρίνεια, ή πίστη, ή αλήθεια και ή δικαιοσύνη. Γιατί, βλέπετε, μέσα σ’ αυτό το πέρασμα έχουμε και έναν εχθρό του ανθρωπίνου γένους, πού έρχεται και προσπαθεί με όλες του τις δυνάμεις να κατακτήσει τη γη. Ή γη είναι του Ουρανού και του θεού, αλλά για ένα διάστημα θα κυριαρχήσει κι αυτός, θα περάσει από τη γη και αλίμονο στους ανθρώπους πού θα βρεθούνε την εποχή εκείνη.

Ναι, έρχεται αυτός και μάς σερβίρει έναν καινούριο νόμο. Όχι αυτόν πού μάς προσφέρει ό Κύριος, την αγάπη, την ειρήνη, τη χαρά, την υγεία, τη μακροθυμία, τη χρηστότητα, την αγαθοσύνη, την πραότητα, την πίστη, την εγκράτεια, τα χαρίσματα τού θεού δηλαδή, τον νόμο του θεού. Αλλά μάς σερβίρει κάποιον άλλο νόμο. Ό άλλος νόμος αυτός είναι: όχι αγάπη, αλλά μίσος, όχι ειλικρίνεια, αλλά ψευτιά, όχι αλήθεια, αλλά συκοφαντία, κακία, αδικία, πλεονεξία, φιλαργυρία και φόνοι! Ποιος θα το πίστευε, μέσα στην Ελλάδα να περάσουν είκοσι τέσσερις ώρες και να μη γίνουν δύο, τρεις και πέντε φόνοι! Ποτέ δεν γινόταν αυτό. Να πού εκπληρώνεται ή προφητεία, ότι οι άνθρωποι τού καιρού εκείνου δεν θα υπολογίζουν τον άνθρωπο εις καμίαν αξιών.

Αλλά όλα αυτά πού βλέπετε είναι γεγραμμένα. Τα διαβάζουμε και παρέρχονται απαρατήρητα, δυστυχώς, γιατί εμείς, οι τελευταίοι άνθρωποι, δεν προσέχουμε και πολύ. «Έ, έτυχε κάτι να γίνει στην Αθήνα, κάτι να γίνει στη Θεσσαλονίκη, ίσως να γίνει...». Όμως είναι γεγραμμένα και θα περάσουν όλα τα γεγονότα εκείνα, όπου έρχεται αυτός ό φοβερός δαίμων, πού σάς λέγω, να κυριαρχήσει επί της γης και να καταστήσει το βασίλειό του παγκόσμιο.

Και αυτός ό κυρίαρχος θα είναι ό αντίχριστος, πού έρχεται να βασιλέψει για λίγο διάστημα, θα είναι ό καταστροφέας της ανθρωπότητας, θα ανατρέψει το Σύμπαν, θα επιβάλει βία, για να τον προσκυνήσουν οι άνθρωποι. Για τρία χρόνια δεν θ’ αφήσει τίποτα όρθιο, όταν έρθει ό χρόνος. Αλλά λίγο θα είναι το πέρασμά του, για να δείξει και αυτός εκείνα πού έχει μες στην καρδιά του, την κακία δηλαδή. Γιατί έρχεται ό Κύριος και θα ξεκαθαρίσει τα πράγματα, θα καθαρίσει άπαξ διά παντός και θα φέρει την τάξη την καινούρια, την αιώνια, πού θα είναι τάξη ασάλευτη, μέσα από το χέρι του Δημιουργού πού έπλασε τον άνθρωπο και έκτισε τον Ουρανό και τη γη.

Όμως, για να βρεθούμε κι εμείς, παιδιά μου, σε μια πορεία τέτοια, θέλει λίγο να προσπαθήσουμε, ό καθένας με τη θέληση τη δική του, να αφήσουμε τις μικροδιαφορές μας, να αφήσουμε τα μικρά μας ελαττώματα, να αφήσουμε τούς εγωισμούς. 

Και έχουμε ανάγκη αυτή την ώρα από λίγη αγάπη μεταξύ μας, λίγη αγάπη χριστιανική πού θα μένει αιώνια και θα είναι ή πορεία προς τον Ουρανό — με τον τρόπο αυτόν, της αγάπης. Γιατί δεν υπάρχει άλλος δρόμος να βαδίζουμε. Οι δρόμοι πού ακολουθούμε σήμερα είναι παράξενοι και δεν μάς κατευθύνουν προς τον Ουρανό.

Να μη μάς λείπει όμως και ή φιλανθρωπία. Μαζί με την αγάπη, και ή φιλανθρωπία. Μεταξύ μας, αδελφοί μου. Όποιοι έχουν τας δυνάμεις, να βοηθούν τούς αδυνάτους. Γιατί, κατά το παράγγελμα του θεού, οι χριστιανοί είναι όλοι αδελφοί εν Χριστώ. Εκείνη την ημέρα, της Κρίσεως, δεν θα υπάρχει πλούσιος και φτωχός.

Όλοι θα είναι στην ίδια μοίρα αλλά ο καθένας με το έργο, το οποίο θα έχει διαπράξει επί της γης. Και όποιος κατορθώσει να κάνει περισσότερες καλοσύνες, εκείνος θα είναι στην κορυφή- οι άλλοι θα είναι πιο χαμηλά. Δεν ξέρω αν ακολουθείται αυτή ή τακτική, πού μάς την παρέδωσε ή άγια Εκκλησία του θεού, όταν ό Κύριος ετοιμαζόταν να φύγει από τη γη, και είπε: «Αφήνω διαδόχους επί της γης. θέλω να μεριμνάτε, να φροντίζετε και να βοηθάτε τον λαό».

Τέλος, να σάς πω δύο λόγια και για το Μυστήριο της θείας Εξομολογήσεως. Με το Μυστήριο της Εξομολογήσεως, όταν πάει ό άνθρωπος στον Πνευματικό του να εξομολογηθεί, δύο πράγματα κερδίζει- το πρώτο είναι ότι συγχωρούνται οι αμαρτίες του και το δεύτερο ότι συμβουλεύει ό Πνευματικός: «Παιδί μου, από δώ και πέρα θα πάς στον δρόμο τον ευθύ. Μην πάς στον γκρεμό και τσακίζεσαι, μην πάς εκεί πού είναι ό ψυχικός θάνατος, δηλαδή ή αμαρτία». Και τότε, αν ακολουθήσουμε την πορεία αυτή κι εμείς, να είστε βέβαιοι, παιδιά μου, ότι θα έχουμε τη θέση και την τάξη πού είχανε οι πατέρες μας και οι πρόγονοι και οι άνθρωποι πού φύλαξαν τη χριστιανική πορεία με ακρίβεια και με αγάπη.

Σάς ευχαριστώ πολύ πού είχατε την επιμονή και την υπομονή να με ακούσετε γι’ αυτά τα ολίγα. Με πολλή χαρά και με πολλή αγάπη σήμερα βρεθήκαμε εδώ, εσείς μεν να ευλογηθείτε από την Παναγία της 'Ιεράς Μονής Δαδίου, και εμείς να χαρούμε και να μεταδώσουμε τη χαρά μας πού ήρθατε να προσκυνήσετε το Μοναστηράκι αυτό, πού ζει για περισσότερο από οκτώ αιώνες.

"Αλλά φαίνεται, παιδιά μου, ότι βρισκόμαστε σε μεγάλες εκπλήξεις. Και κατά την Γραφή και κατά τις παραδόσεις της χριστιανικής πορείας από εδώ και πέρα πρέπει να περιμένουμε σοβαρές αλλαγές και πολύ σοβαρές καταστάσεις. Διότι πλησιάζουμε το τέλος και αυτά είναι προφητευμένα "
"Αλλά φαίνεται, παιδιά μου, ότι βρισκόμαστε σε μεγάλες εκπλήξεις. Και κατά την Γραφή και κατά τις παραδόσεις της χριστιανικής πορείας από εδώ και πέρα πρέπει να περιμένουμε σοβαρές αλλαγές και πολύ σοβαρές καταστάσεις. Διότι πλησιάζουμε το τέλος και αυτά είναι προφητευμένα "

Γέρων Αμβρόσιος Λάζαρης 

Πηγή: "Τρελογιάννης"

Προφητικά αποφθέγματα Γέροντα Αμβροσίου Λάζαρη (1912-2006)

Βλέπουμε ήδη να επαληθεύεται σε πολλά από αυτά που είπε ο Γέρων Αμβρόσιος Λάμαρης. Ας ελπίσουμε να γίνει το καλύτερο για όλους και να αποφύγουμε τα χειρότερα, αρκεί να μετανοήσουμε και να γίνουμε συνειδητοί άνθρωποι με πίστη και ελπίδα στον Θεό.

ΓΕΡΩΝ ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ ΛΑΖΑΡΗΣ:

-Το 1990 είχε πει ότι σύντομα ο Θεός, επειδή θέλει να στηρίξει τους ανθρώπους, θα αποκαλύπτει τους Αγίους Του οφθαλμοφανώς. Επειδή οι πειρασμοί θα είναι μεγάλοι και τα βάσανα δυσβάσταχτα, θα παραχωρήσει ο Κύριος να εμφανίζονται Άγιοι, και μάλιστα μεγάλοι,όπως ο Άγιος Δημήτριος ή ο Άγιος Γεώργιος. Θα ακούν οι άνθρωποι ότι τη μία εβδομάδα παρουσιάστηκε ο τάδε Άγιος στην Κρήτη, την άλλη ο τάδε στη Μακεδονία, άλλος εδώ,άλλος εκεί.

-Από εδώ και πέρα, δεν έχεις διανοηθεί τι θα δεις και τι θα ακούσεις. Δεν έχουν ξαναγίνει ποτέ στον κόσμο, είπε μια μέρα το καλοκαίρι του 2005.
- Στην Ελλάδα θα συμβούν;- Σε όλο τον κόσμο και σ’ εμάς. Και γιατί; Γιατί εμείς, λέει, είμαστε ο φάρος της Ορθοδοξίας, αλλά καταντήσαμε από την αμαρτία χειρότεροι από τους άθεους.

-Επειδή έρχονται πολύ δύσκολες μέρες για την ανθρωπότητα, ο Θεός πήρε ορισμένους ανθρώπους και τους έκανε αξιωματικούς.

-Τα πράγματα θα εξελιχθούν πολύ γρήγορα. Ο διάβολος θα κυριαρχήσει. Όσοι τον πλησιάσουν, θα τους τσακίσει, θα τους συντρίψει. Φίλους αυτός δεν έχει.

-Όσοι κάνουν το χάραγμα, δεν θα βρουν στιγμή ησυχίας. Πρέπει ν’ αποκτήσετε ισχυρή πίστη,μόνοι σας, με υπομονή, με καλοσύνη, με δικαιοσύνη. Να μη χάσουμε την πίστη! Σταθερή πίστη, και ο Θεός θα δώσει βοήθεια. Χωρίς την προσευχή, πάμε χαμένοι. Μη σκέφτεστε για το μέλλον. Είναι όλα στα χέρια του Θεού. Να διαβάζετε Πατερικά κάθε μέρα από λίγο και ο Θεός θα φωτίζει. Ύστερα θα δυναμώνει ο νους σας.

-Από τα 10 εκατομμύρια Έλληνες τα 2 εκατομμύρια θα σωθούν, γιατί κρατάνε. Γιατί, είδες τι μου λες; Δεν αλλάζεις πορεία όπως είσαι, μα να σου κόψουν το κεφάλι. Έτσι είναι τα 2 εκατομμύρια των Ελλήνων.Αλλά τα 8, πού τα πήρε ο λύκος και τα έπνιξε, που είναι; Και δεν ξέρεις τι διαφθορά υπάρχει μέσα στην Ελλάδα. Μέχρι αφάνταστου βαθμού καταστροφή ψυχική και σωματική.

-Οι Έλληνες έχουμε ανάγκη σοβαρής κατηχήσεως. Που είστε κύριοι καθηγηταί;10.000
καθηγητές θεολόγοι έπρεπε να βγείτε πάνω στις πλατείες να κηρύξετε το Ευαγγέλιο, όχι να περιμένετε μέσα στα Γυμνάσια και μέσα στους άμβωνες. Οι άμβωνες δεν φτιάνουν ανθρώπους!
Γιατί; Δυστυχώς, δεν λέγεται η αλήθεια, η οποία έπρεπε να λέγεται, μέσα στον χριστιανικό ναό. Κρύβεται η αλήθεια από εμάς όλους τους δασκάλους. Σας το λέω με πλήρη συνείδηση αυτό. Κρύβεται η αλήθεια, δεν διδάσκεται ο ελληνικός λαός όπως πρέπει. Αλλού τον προσανατολίζουμε και δεν του λέμε την αλήθεια, για να συνέλθει ο ελληνικός λαός και να συνέλθουμε κι εμείς. Γιατί είναι τυφλωμένα τα πνεύματα μας, η καρδιά μας είναι σκοτισμένη, δεν έχει Πνεύμα Θεού, για να μεταδώσει και στον πλησίον, να μεταδώσει εις τον συνάνθρωπο Πνεύμα Θεού.

Από το βιβλίο:
Ιερά Μονή Δαδίου «Παναγία η Γαυριώτισσα»
Γέρων Αμβρόσιος Λάμαρης.

Γέροντα, πώς είναι ό Παράδεισος;



ΔΙΑΛΟΓΟΣ ΣΤΟ ΜΟΝΑΣΤΗΡΙ ΜΕ ΤΟΝ ΜΑΚΑΡΙΣΤΟ
ΓΕΡΟΝΤΑ ΑΜΒΡΟΣΙΟ ΛΑΖΑΡΗ

Πρώτος Διάλογος

- Γέροντα, πώς είναι ό Παράδεισος;

- Είναι ένα ευλογημένο μέρος, χαρούμενο, έχει ποτάμια με νερά μέσα. Τόπος απέραντος, χωρίς κόπο, χωρίς στενοχώρια. Ανάπαυση ψυχής, ελευθερία πνεύματος. Καί θα χαίρεσαι εκεί, δεν θα κλαις, δεν θα πονάς. Χαρά, αγαλλίαση, ευφροσύνη ψυχών. Εκεί μέσα μπαίνουν όσοι φύλαξαν εδώ τη ζωή τους στην καθαρότητα.

- Καί τί είναι ή Χάρις του θεού;

- Δύναμις! Απέραντος δύναμις! Είναι εδώ στη γη καί καλύπτει τον Ουρανό. Ή Χάρις του θεού μπορεί να χτίσει τη γη καί εν ριπή οφθαλμού να τήν γκρεμίσει, να χαθεί. Γιατί ή Χάρις είναι δύναμις καί αλλάζει το Σύμπαν.

- Γι' αυτό βλέπουμε τις μεγάλες καταστροφές από τη μία στιγμή στην άλλη;

- Αυτά να τά προσέχετε, γιατί, όταν ό Κύριος τραβήξει το βλέμμα Του από μία περιοχή, αλλάζει λειτουργία.

- Καί θα γίνουν καί άλλα κακά;

- Καί άλλα ακόμα.

- Γιατί, Γέροντα;

Γιατί αυτό είναι θεϊκό πράγμα. Γι αυτό πρέπει να προσέχουμε τη ζωή μας να μη πέφτουμε σε λάθη απρόσεκτα, ακανόνιστα.

_ Δηλαδή;

Να μη φεύγει ο άνθρωπος από τον εαυτό του του καί πέφτει στη σάρκα.

Μα γέροντα σάρκα είμαστε.

Σάρκα είσαι μα πρέπει αν κανονίσεις ποιος θα μπει σε αυτή τη σάρκα.

Δηλαδή για την μοιχεία και τη πορνεία μου λες;

Ναι στα παράλογα.

Εκεί έρχεται ο θυμός του θεού.

-Ακριβώς! Ακριβώς εκεί έρχεται ό θυμός του θεού.

-Αν κάποιος δεν πέφτει στα σαρκικά, αλλά τά κάνει με το μυαλό του, τί γίνεται;

- Είναι πιο ελαφρύ καί τον συγχωρεί ό θεός. Αλλά, αν μπει στο μυαλό, τότε σίγουρο είναι ότι θα κατεβεί στην καρδιά καί τότε θα κάνουμε την πράξη. Είναι πολύ δύσκολο να μή γίνει, αν κάτσει στο μυαλό. Γι’ αυτό πρέπει να προσέχουμε τούς φεγγίτες τής ψυχής [τά μάτια], γιατί από εκεί μπαίνει ή αμαρτία.

- Γέροντα, τώρα τί συμβαίνει;

- Τώρα είναι κρίση, δεν ακούνε οι άνθρωποι. Κλίνουν περισσότερο στην κακία, είναι δύσκολο να συμμαζευτούμε πάλι, να έχουμε ένα παράθυρο, μια πόρτα στην καλοσύνη, στην Αγάπη. Βλέπεις, είναι πρόβλημα σοβαρό.

-Έρχεται κανένα μεγάλο κακό;

-Οπωσδήποτε θα φανούν καί ουαί καί αλίμονο.

- Καί σέ μάς, στην Ελλάδα;

- Ναι, στην Ελλάδα, θα ’χουμε συμφορά. Αρρώστιες. Μέσα στις πόλεις θα σαρώσουν αρρώστιες.

- Μόνο; Τίποτε άλλο;

- Προς το παρόν. Δεν θέλεις άλλο χειρότερο από αρρώστια.

- Πες μου κάτι ακόμη, σέ παρακαλώ. Αυτή ή διάθεση, να συγχωράμε τούς εχθρούς, έρχεται σιγά-σιγά, με τήν προσευχή;

- Έρχεται. Πρέπει να λες: «Αφού ό Κύριος το βάζει μέσα στην καρδιά μας καί μάς διατάσσει, πρέπει να το εφαρμόζουμε εμείς ανάλογα, δηλαδή να το θεωρούμε κτήμα τής καρδιάς μας». Ότι απρόοπτο καί να συμβεί, εσύ να μην πάρεις ποτέ απόφαση να κάνεις του άλλου κακό, ούτε κουβέντα ούτε βρισιά να μην του πεις, γιατί πέφτει «ξύλο» μετά την απόφαση αυτή καί ηρεμία δεν βρίσκεις. Καί Εκείνος τότε θα θεραπεύσει.

-Αν δεν τοΰ κάνουμε κακό, αλλά το κρατάμε μέσα μας καί ας μάς πικραίνει, δεν είναι συγχωρητικοτητα αυτό;

-Όχι, πρέπει να βγει από μέσα μας. Να πούμε: «θεέ μου, συγχώρησε εμένα πρώτα, γιατί καί εγώ έχω κάτι καί φταίω, καί συγχώρησε καί τον Αμβρόσιο, πού μου έκανε κακό. Μην τον πονέσεις καί συγχώρησε τις αμαρτίες του. Αν το πεις αυτό με τήν ψυχή σου, τότε συντελείται ένα Μυστήριο. Μυστήριο ολόκληρο! Γιατί αυτό θέλει ό θεός, να καθαρίσει ή δική σου καρδιά καί να συγχωρεθεί καί ό άλλος.

- Δηλαδή, ή συγχώρεση πρέπει να είναι από καρδιάς;

- Ακριβώς! Με επίγνωση. Αν το καταλάβεις καί το κάνεις, σώθηκες. Γιατί μπορεί να λες «εγώ δεν θέλω να του κάνω κακό», αλλά μέσα σου να μένει το μίσος καί ή κακία να λες ότι συγχωρείς, αλλά μέσα σου να τον μισείς τον άλλον. Αυτό είναι το χειρότερο. Κατάλαβες; θα πεις: «θεέ μου, βγάλε από μέσα μου το μίσος». Τέρμα.

- Αυτή ή κατάσταση είναι το πιο καλό πού μπορεί να γίνει στον άνθρωπο;

- Βεβαίως! Μέσα στη ζωή οπωσδήποτε θα έρθουν τέτοια πράγματα κακίας. Αλλά εμείς αμέσως θα τά ρυθμίζουμε αλλιώς.

- Γέροντα, αν κάποια στιγμή κάποιος μάς κάνει ένα κακό, δεν είναι ανθρώπινο για κάποιο διάστημα -μία ώρα ή μία εβδομάδα- να νιώθουμε άσχημα απέναντι του;

- Μπορεί εκείνη τήν ώρα να μην έχεις τη δύναμη να τον συγχωρέσεις, αλλά, άμα περάσει ή μπόρα του θυμού, θα βρεις τον δρόμο καί θα πεις: «Ό Κύριος τι λέει; Να αγαπήσεις τον συνάνθρωπό σου πού σου έκανε κακό καί να τον συγχωρήσεις». Αυτό είναι εντολή, παράγγελμα από τον Ουρανό. Να συγχωρήσουμε! Δεν σου λέω, εκείνη την ώρα είσαι εξαγριωμένος από θυμό, αλλά, άμα περάσει μία μέρα, περάσουν δύο μέρες καί ειρηνεύσει μέσα το πράγμα καί έρθεις καί δεις τον εαυτό σου, τότε θα πεις: «Αφού ό Κύριος παραγγέλλει καλοσύνη καί Αγάπη, αυτό θα βαδίσω». Όχι στην εκδίκηση! Όχι, άμα σου κάνει ένα κακό, να πάς να του κάνεις δέκα κακά. 

Όχι! Συγγνώμη καί συγχώρεση, καί εμείς θα βρεθούμε μέσα στην ανάπαυση τής ψυχής, θα μάς δικαιώσει ό θεός. Δεν είναι δύσκολο αυτό, αλλά δεν μπορούμε να το συλλάβουμε. Δεν είναι δύσκολο. Επειδή είμαστε μπλεγμένοι μέσα στα πράγματα τής γης, δεν συγχωρούμε εύκολα. Κατάλαβες;

Αν μαλώνεις, παιδάκι μου, πάς το βράδυ καί λες : «Συγχώρεσε με, πού σου έκανα κακό, πού σέ έβρισα, είπα λόγια για σένα». Εκεί είναι το μυστικό, αυτό να καταλάβεις. Αν δεις που θα πάς, θα τρίβεις τά μάτια σου από εδώ καί πέρα. Εσύ δεν θα κλαις καθόλου μετά. Ανάπαυση τής ψυχής σου από εδώ, καί μέσα στον Παράδεισο τραβάει ή ψυχούλα σου.

-Όταν γίνεται κάτι βαρύ καί δεν αντέχω, είναι καλό να πω: «θεέ μου, δεν μπορώ, βοήθα με»;

- Ναι, αυτό θα πεις: «θεέ μου, βοήθησέ με». Καί θα σέ βοηθήσει ή Χάρις του θεού καί θα βρεις τον δρόμο. Μόνος σου δεν μπορείς να κάνεις τίποτα χωρίς τη Χάρη του θεού. Πες: «Έλα, Κύριε, γιατί έχω αυτή τήν ώρα τρικυμία μέσα στα πάθη μου». 'Άμα είναι σοβαρό το θέμα, ό εχθρός, πού είναι εκεί, σου λέει στον λογισμό: «Πήγαινε, κάνε του κακό! Σκότωσέ τον!».'Άμα τον ακούσεις, καταστράφηκες. Έχασες τον στόχο σου.

- Πες μου κάτι για τη φιλανθρωπία.

- Πάς κάτω στην Αθήνα σέ κάποιον καί του προσφέρεις ένα φύλλο από το δέντρο. Καί του λες: «Πάρε αυτό το φύλλο». Τούτο να είναι βγαλμένο μέσα από τήν καρδιά σου, γιατί αλλιώς δεν έχει άξια. Κατάλαβες; Σου λέει να εκτελείς τήν εντολή του θεού, πού είναι ή εντολή τής αγάπης. Δεν έχει άξια αν είναι μία δεκάρα, αλλά ή διάθεση εκείνου πού κάνει τήν κίνηση, ή διάθεση τής καρδιάς.

- Δηλαδή, όλα έχουν ουσία, όταν γίνονται καρδιακά;

- Ναι, από τήν καρδιά, δηλαδή από τον θεό ξεκινά. Καί να, γι’ αυτό το πορτοκάλι πού μάς έφερε αυτός, ό θεός θα του δώσει εκατό πορτοκάλια. Για σκέψου, παιδί μου!

- Πάτερ μου, να σου δώσω με τήν καρδιά μου ένα εκατομμύριο, να βρω εκατό;

- Ακριβώς, εκατό θα σου δώσει ό Κύριος, αν δώσεις ένα με τήν καρδιά σου. Όμως χωρίς τήν αίσθηση συμφέροντος, να το θυμάσαι. Δεν είναι ψέματα, ούτε παραμύθια. Όχι! Όχι!

- Ή Γερόντισσα Παρθενία αυτά τά ήξερε;

- Τί ήταν αυτή! Είχε τόση επίγνωση, για να βοηθήσει τον συνάνθρωπό της, πού δεν λέγεται. Εγώ δεν τήν έφτανα ούτε στα νύχια της. Αλλά αυτή είχε έργο. Τήν ήξερα τήν πορεία της.

- Γέροντα, ποιός άκουγε πιο πολύ τον άλλο καί έκανε υπακοή, εσύ ή εκείνη;

-Εγώ πιο πολύ, τις περισσότερες φορές. Είχε ένα πνεύμα σοφίας, πού σπάνια μέσα στους χριστιανούς να βρεις τέτοια κατάσταση, να ταιριάζει ή θεότης με τον άνθρωπο. Δεν είχε δεκάρα στην τσέπη της, αλλά δεν πέρασε φτωχός πού να μην του δώσει. Καί να σου πω ένα πράγμα μυστήριο; Ποτέ δεν τής έλειψαν τά λεφτά. Τά σκορπούσε, αλλά είχε καλοσύνη, φιλανθρωπία, ελεημοσύνη. Έτσι ήταν από παιδί ή ψυχή της. Αυτά είναι γεγονότα, τήν έχω ζήσει σαράντα χρόνια! Ποτέ δεν είχε λεφτά, αλλά κάθε μέρα ήταν φορτωμένη. Πίστευε τόσο πολύ, πού δεν λέγεται ή πίστη της στον Χριστό καί στη χριστιανική πορεία.

- Γέροντα, υπάρχουν σήμερα Άγιοι;

- Ναι, παιδί μου, καί βέβαια υπάρχουν. Υπάρχουν λίγοι. Αυτοί μόνο μάς κρατάνε με τις προσευχές τους.

- Καί ποιός είναι Άγιος;

-Άγιος είναι αυτός πού συγχωρεί από καρδιάς. Γιατί οι Άγιοι, πού τούς έχουμε μέσα στην εκκλησία καί τούς προσκυνούμε, ξέρεις αυτό το έργο τής συγχώρεσης πώς το μεταχειρίζονταν; Δεν λέγεται. Αυτοί συγχωρούσανε καί αγωνίζονταν κιόλας, κάνανε προσευχή καί αγώνα συμφιλίωσης με επίγνωση θεϊκή, όχι ανθρώπινα πράγματα. 'Άμα ξέρεις γιατί γίνεται ή διόρθωσης, απαλλάσσεσαι εσύ από όλα τά γήινα πράγματα τής κακίας καί έρχεται ή Χάρις καί αγιάζει.

- Αν σκοτώσουν τον αδελφό σου, πώς γίνεται να συγχωρείς τον φονιά από καρδιάς;

- Είναι πολύ δύσκολο. Αλλά έχουμε παραδείγματα στην εκκλησία προς μίμηση: τον Άγιο Διονύσιο.

- Ναι, αλλά αυτός ήταν Άγιος. Εμείς;

- Ναι, αυτός ήταν προχωρημένος πνευματικά. Αλλά καί εμείς εκεί πρέπει να βλέπουμε. Όχι, επειδή είμαστε σέ πιο κάτω επίπεδο, αν ένας έκανε κακό, εμείς να μή θέλουμε να συγχωρήσουμε καί να θέλουμε εκδίκηση. Όχι εκδίκηση! Ακοής; θέλεις να εκδικηθείς; Άσε στον θεό το έργο αυτό. Χωρίς όμως να του το ζητήσεις, γιατί τότε περιέχει τήν κακία. Απλά, άσε τον θεό. Ό Κύριος θα το τακτοποιήσει καί θα σέ βγάλει εσένα κύριο τής κατάστασης. Καί σου λέει: «Ας’ το εσύ καί εγώ είμαι έδώ». Αν πιστεύεις, βέβαια, γιατί, αν δεν πιστεύεις... Έ! Τόσο είναι λεπτά τά πράγματα αυτά. Βέβαια, ταράσσεσαι εσύ από το μίσος, όμως όχι, θα το βγάλεις από μέσα σου, γιατί εσύ κανονίζεις αυτό για τήν ψυχή σου. Κατάλαβες; Να δεις πόση είναι ή διαφορά μεταξύ καλοσύνης καί μίσους.

- Εκείνος πού συγχωρεί πραγματικά τί αισθάνεται μέσα στην καρδιά του;

- Αγαλλίαση ψυχική. Δεν λέγεται ή ικανοποίηση. Σαν να του δώσανε πεντακόσια εκατομμύρια καί τον Παράδεισο να μπει. Εκείνος πού συγχωρεί τον πταίοντα, αυτό γίνεται. Ακούς; Δοκίμασέ το καί θα το δεις. Αλλά με τήν καρδιά σου. Γιατί ό Κύριος είναι μες στην ψυχή μας, ό Δημιουργός ό ίδιος πού μάς έπλασε καί ξέρει αν είναι αλήθεια ότι θέλεις να συγχωρήσεις. 'Άμα έχεις κρυφό εγωισμό καί λες «θέλω να τον συγχωρέσω, αλλά δεν μπορώ», εκεί είσαι μπερδεμένος ακόμα μέσα σου, κατάλαβες; θέλει καθαρά να συγχωρήσεις τον εχθρό σου.

Ο άγιος Νεκτάριος ήταν ένας. Συγχωρούσε τους πάντες . αυτός έτσι ήταν. Συγχωρούσε πραγματικά τους πάντες.


ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ. ΓΕΡΩΝ ΑΝΒΡΟΣΙΟΣ ΛΑΖΑΡΗΣ ΤΟΜΟΣ 2

Γιά την Παναγία...



Ας έχομε, παιδιά μου, ελπίδα και μείς. Ας μη χάσομε την ελπίδα μας. Ας ελπίζομε ότι η Παναγία, που μετεστάθη στον ουρανό, δεν μας εγκαταλείπει. Εδώ είναι και μας βοηθεί, εδώ είναι και μας προσέχει, εδώ και μας προστατεύει. Αυτή, λοιπόν, μην την ξεχάσομε, γιατί είναι η μάνα μας η αληθινή, αυτή που έφερε τη Ζωή στον κόσμο και σώζει τον άνθρωπο. Σ’ Αυτήν και ημείς, με την ταπεινή μας αδυναμία, θα λέμε πολλές φορές την ημέρα:«Δέσποινα Παναγία μας, έλα και σώσε μας, γιατί χανόμεθα. Έλα, Εσύ είσαι η δύναμις η θεϊκή».
Και βλέπεις, και βλέπομε, ότι η Παναγία, όταν με την καρδία μας και με την ψυχή μας, με ειλικρίνεια στην καρδιά και με πίστη σταθερή πούμε και επικαλεσθούμε το όνομά Της το άγιον («Έλα, Δέσποινα του κόσμου, και σώσε μας, γιατί χανόμεθα»), αλλά με την καρδία μας, παιδιά, θα το εκφράζομε και με τη σκέψη την αληθινή της πίστεως, τότε η Παναγία μας δεν θα μας εγκαταλείψει, μέχρι τέλους θα βρίσκεται εδώ, μέσα σ’ αυτόν τον ταλαίπωρο κόσμο της εποχής.
Διότι ο άνθρωπος της εποχής, παιδιά μου, έχει χάσει τον στόχο του, έχασε τον προορισμό, έφυγε απ’ τη γραμμή της πλεύσεως προς τον Ουρανό και τρέχει ακατάσχετα. Που τρέχει; Δεν ξέρει που τρέχει. Εσκοτίσθη το μυαλό, έχασε κάθε ίχνος διακρίσεως και τρέχει ακατάσχετα μέσα στην κακία, εκεί που θα φθάσει στο τέλος. Γιατί είναι και γεγονός ότι βρίσκεται στους έσχατους καιρούς το ανθρώπινο γένος.
Εμείς οι χριστιανοί, που λεγόμεθα, ας προσέξομε, παιδιά μου. Ας συνέλθομε λίγο και να εγκολπωθούμε μέσα στην καρδιά μας και να πούμε: Είδαμε αυτή τη ζωή, και αυτή η ζωή οδηγεί τον άνθρωπο προς την καταστροφή. Μπορούμε όταν το θελήσομε, να γυρίσομε πίσω, στην Παρθένο, και να την παρακαλέσομε θερμώς. Η Παναγία μας πάλι θα δείξει τη Χάρη που έχει από τον Κύριο και θα βοηθήσει και θα σώσει ακόμα μια φορά τους χριστιανούς αυτής της εποχής που θα την επικαλεσθούν και θα πουν: «Παναγία Δέσποινα, σώσε μας, γιατί χανόμεθα». 

π. Αμβρόσιος Λάζαρης

http://periodikoendon.blogspot.gr

Για να μην ξεχνόμιαστε...



τώρα που φτάνουμε στο τέλος….

...σχόλιο Γ.Θ: 

Για λίγο ακόμα...
θα μας χλευάζουν,
 επειδή πιστεύουμε στο Χριστό...
Για λίγο ακόμα θα μας κυβερνάνε.
Για λίγο ακόμα θα έχουμε ψευτορωμαίικο!

Για να μην ξεχνιόμαστε τώρα, που φτάνουμε στο τέλος, δείτε τον παρακάτω "οδηγό" και θυμηθείτε στα δύσκολα που φτάνουν, ότι όλοι οι δρόμοι οδηγούν στην Νέα Ρώμη!

Τουρκική πρόκληση.
π. Παΐσιος: «Όταν θα δούμε η Ελλάδα να παίρνει την Πρεσβεία της από την Τουρκία και η Τουρκία την Πρεσβεία της από την Ελλάδα, τότε θα πρέπει να πούμε: «Ταις πρεσβείαις της Θεοτόκου, Σώτερ σώσον ημάς». «Θα γίνει σύγκρουση στο Αιγαίο. Εμείς δεν θα πάθουμε μεγάλο κακό».

π. Σίμων Αρβανίτης: «Καί ή πρώτη, η πρώτη Ελλάς αυτήν πού θά υποστεί από τους Τούρκους μια μικρή, μια μικρή αυτήν όπως είπωμεν προσβολή».

π. Ιωσήφ Βατοπαιδινός: «θα αναγκάσουν τους Τούρκους να έρθουν εδώ, στην Ελλάδα, για να ξεκινήσουν τη δουλειά τους. Και η Ελλάδα, παρόλο που τυπικά έχει κυβέρνηση, δεν έχει στην πραγματικότητα κυβέρνηση. Της λείπει η δύναμη, και οι Τούρκοι θα έρθουν εδώ».

Μοναχός Γεννάδιος: «Οι Τούρκοι θα μας επιτεθούν, θα περάσουν τον Έβρο ποταμό, προκαλούντες παντός είδους καταστροφάς. Θα φτάσουν ως τα Εξαμίλια».

Κυριάκος Τσίτσικας: «Όταν δεις και κάτσουν οι Τούρκοι μεσ την εθνοσυνέλευσή τους και τραβήξουν πιστόλια να ξέρεις κοντεύει η ώρα. Η Κύπρος θα πιαστεί (καταληφθεί) από τους Τούρκους. Θα κηρυχθεί Ελληνοτουρκικός πόλεμος και η Τουρκία θα μπει στην Ελλάδα».

Εξαμίλια Τα αναμενόμενα Ελληνοτουρκικά Γεγονότα μέσα από γνωστες Προφητείες της Ελληνορθοδοξίας.
Κοσμάς ο Αιτωλός: «Οι Τούρκοι θα φύγουν, αλλά θα ξανάρθουν πάλι και θα φθάσουν ως τα Εξαμίλια». π. Παΐσιος: «Εξαμιλια είναι κάθε σημείο που απέχει έξι μίλια από τις ακτές της Τουρκίας. Το ίδιο και από τη δική μας πλευρά. Κάθε σημείο που απέχει έξι μίλια από τις ακτές μας, από οποιεσδήποτε νησιωτικές η χερσαίες ακτές, είναι τα Εξαμίλια. Όταν ο τουρκικός στόλος ξεκινήσει κατά της Ελλάδος και φτάσει στα έξι μίλια, πράγματι θα καταστραφεί. Θα είναι η ώρα που θα έχουν τα κόλλυβά τους στο ζωνάρι τους».

Συνέπειες: 2 νησάκια καταλαμβάνονται – Ολιγόμηνη πείνα στην Ελλάδα
π. Παΐσιος: «το πολύ κάνα – δυο νησιά να πειράξουν οι τούρκοι», «εμάς θα μας πιάσει πείνα. Θα πεινάσει η Ελλάδα. Και επειδή θα κρατήσει αυτή η μπόρα κάποιο διάστημα, μήνες θα είναι, θα πούμε το ψωμί ψωμάκι».

π. Σίμων Αρβανίτης: «μια άλλη φορά μου είπε, ότι θα έρθει τέτοια πεινα, που η πείνα του 1941 δεν είναι τίποτα, μπροστά σε αυτή που έρχεται»

π. Αμβρόσιος Λάζαρης: «θα έρθουν χρόνια δύσκολα, αλλά μη φοβάστε. τα παιδιά του ο Θεός δεν τα εγκαταλείπει. θα τα φυλαει σκανδαλωδώς. "δηλαδή γέροντα; τι δηλαδή; να, άμα δεν θα έχεις να φας, θα ξυπνάς το πρωί, θα βρίσκεις μια φραντζόλα ψωμί πάνω στο τραπέζι και θα λες: αυτό από που ήρθε;»

π. Γεννάδιος: «Και εδώ στην Κρήτη θα έλθουν οι Τούρκοι».

Παρέμβαση Ρώσων
Τάφος Μ. Κωνσταντίνου: «Η ξανθιά φυλή μαζί με τους πράκτορες τους θα κατατροπώσουν ολόκληρο τον Ισμαήλ και θα πάρουν την Επτάλοφο μαζί με τα άλλα προνόμια».

Αγ. Ανδρέας Σαλός: «Εγώ όμως πιστεύω ότι θα εισορμήσει και το ξανθό γένος, του οποίου η ονομασία αρχίζει από το δέκατο έβδομο γράμμα της αλφαβήτου (Ρ). Θα μπει λοιπόν και θα κατακόψει, και θα στρώσει τους αμαρτωλούς στο έδαφος».

π. Παΐσιος: «Τότε θα επέμβει από πάνω ο Ρώσος και θα γίνει όπως τα λέει η προφητεία του αγίου Κοσμά.»

π. Ιωσήφ Βατοπαιδινός: «Η δε Ρωσία ξαφνικά εισβάλλει στην Τουρκία.», «η Ρωσία θα μετακινήσει τις δυνάμεις της επίσης, για να αναγκάσει τους Τούρκους σε υποχώρηση».

Κυριάκος Τσίτσικας: «'Ένα ξανθό γένος θα έλθει προς βοήθεια του χριστιανισμού».

Μοναχός Γεννάδιος: «Έπειτα θα τους αντεπιτεθούμε, θα μας βοηθήσουν και άλλοι λαοί, (πιθανόν οι Ρώσοι ή οι Γάλλοι).»

Καταστροφή Τούρκων (διάλυση στα τρία)
Αγ. Κοσμάς: Στο τέλος θα τους διώξουν εις την Κόκκινη Μηλιά. Από τους Τούρκους το 1/3 θα σκοτωθεί, το άλλο τρίτο θα βαπτισθεί και μονάχα το 1/3 θα πάει στην Κόκκινη Μηλιά».

π. Παΐσιος: «Η Τουρκία θα διαλυθεί, και μάλιστα θα τη διαλύσουν οι ίδιοι οι σύμμαχοι», «Θα σβήσουν ως έθνος και η έκταση ολόκληρης της Τουρκίας θα είναι μία αχανής έρημος, στην οποία, για να συναντήσει κανείς άνθρωπο, θα πρέπει να περπατάει εφτά (7) ώρες!»

π. Ιωσήφ Βατοπαιδινός: «Τότε ομού θα ηττηθεί και η δόλιος Τουρκία/ γιατί θα πράξη πονηρά μεγάλη προδοσία».

π. Γεννάδιος: «Οι Τούρκοι θα πάθουν μεγάλες καταστροφές, και θα καταδιωχθούν μέχρι την Κόκκινη Μηλιά (κάπου στη Μέκκα, πρωτεύουσα της Αραβίας). Από τον πόλεμο το ένα τρίτο του Τουρκικού πληθυσμού θα φονευθεί, το άλλο τρίτο θα καταδιωχθεί μέχρι την Κόκκινη Μηλιά, και το υπόλοιπον ένα τρίτο θα βαπτισθεί και θα γίνουν χριστιανοί».

π. Σίμων Αρβανίτης: «Αλλά είναι ο τάφος τους όμως της Τουρκίας. Ο τάφος τους καθώς τό είχανε πει καί αυτοί οι Τούρκοι, όπως είπαν μερικοί τώρα».

Αγ. Μεθόδιος Πατάρων: «Θα δείρουν τους Ισμαηλίτες και θα τους καταδιώξουν ως την Κολωνία».

Κουρδικό – αρμενικό - ελληνικό κομμάτι
π. Παΐσιος: «Η Τουρκία θα διαμελισθεί σε 3-4 κομμάτια. Ήδη έχει αρχίσει η αντίστροφη μέτρηση. Εμείς θα πάρουμε τα δικά μας εδάφη, οι Αρμένιοι τα δικά τους και οι Κούρδοι τα δικά τους. Το κουρδικό θέμα έχει ήδη δρομολογηθεί».

Προσωρινή κατάληψη Πόλης από Ρώσους
π. Παΐσιος: « Θυμήθηκα τότε ότι ο Άγιος Μεθόδιος Πατάρων είχε πει σε μια προφητεία του «…και κρατήσει Επτάλοφον, οι Ρώσοι, το ξανθό γένος και φυτευθήσονται εν αυτή λάχανα…», δηλαδή το ξανθό γένος, οι Ρώσοι θα κρατήσουν την Πόλη, όσο κρατούν τα λάχανα (δηλαδή 5-6 μήνες). Αυτό το επιβεβαίωσε ο Γέροντας.

Αγ. Μεθόδιος Πατάρων: «Και θα επικρατήσει στην Επτάλοφο το ξανθό γένος για έξη ή πέντε μήνες και θα φυτεύουν πάνω σ' αυτήν λάχανα, και θα φάνε πολλοί από αυτούς για να εκδικηθούν τους Αγίους».
Brother Anthony of Aix-la-Chapelle: «In the following year the Russians will war with the Turks, driving the latter out of Europe and seizing Constantinople». (Καθολικός;)

Γ΄ Παγκόσμιος.
π. Παΐσιος: «Ο πόλεμος που θα ξεσπάσει θα είναι παγκόσμιος…»

π. Λεόντιος Σάμου: «το κακό και ο μεγάλος πόλεμος που προετοιμάζουν οι χώρες που δεν έχουν σταυρό στην σημαία τους και αυτοί που τις κατευθύνουν πλησιάζει και μοιάζει σαν το νερό που το μαζεύει τ΄ αυλάκι μετά γίνεται χείμαρρος και ποτάμι και στο τέλος πλημμυρίζει την πεδιάδα και σκεπάζει την γη».

Κυριάκος Τσίτσικας: «Σ' αυτό το Πόλεμο μόνο το 1/3 του πληθυσμού της γής θα μείνει» Προέλασή Ρώσων μέχρι Ιερουσαλήμ.

π. Παΐσιος: «Η καταιγίδα αυτή θα φτάσει μέχρι το Ισραήλ και τότε οι Εβραίοι θα καταλάβουν τα σφάλματα τους».

π. Ιωσήφ Βατοπαιδινός: «Η δε Ρωσία ξαφνικά εισβάλλει στην Τουρκία / και ως χείμαρρος ορμητικός σαρώνει την Περσία. Και προχωρεί ακάθεκτη φθάνει στην Παλαιστίνη». 

π. Ηλίας Διαμαντίδης: «Ο Ρώσος θα νικά. Θα πάει ως τον Ευφράτη ποταμό».

Τέλος α΄ ημιχρόνου - ανακωχή
Διαπραγματεύσεις
Δυνάμεις δύσης και άλλες ξεκινούν για Πόλη.
π. Παΐσιος: «Σ΄ αυτόν τόν πόλεμο όλοι θά γυρίσουν νικημένοι. Ο Ελληνικός στρατός θά παραμείνει θεατής. Γήπεδο θά είναι ή Παλαιστίνη, τάφος τους ή Νεκρά Θάλασσα. Αυτό θά είναι καί τό πρώτο ημίχρονο...», «θα δουν τότε τα άλλα κράτη της Ευρώπης, συγκεκριμένα η Αγγλία, η Γαλλία, η Ιταλία και άλλα έξι-εφτά κράτη της ΕΟΚ, ότι η Ρωσία θα αρπάξει μέρη, οπότε θα πουν: "Δεν πάμε κι εμείς εκεί πέρα, μήπως πάρουμε κανένα κομμάτι;" Όλοι, όμως, θα κυνηγούν τη μερίδα του λέοντος. Έτσι, θα μπουν και οι Ευρωπαίοι στον πόλεμο».

π. Ιωσήφ Βατοπαιδινός: «Η πρώτη φάσις έληξε του τρομερού πολέμου / τόσα δεινά πέντε μηνών δεν επαρκούν Θεέ μου;/
Το ζήτημα της Πόλεως πάλι θα βγει στη μέση / κι ο κόσμος θα περιπλεχθεί και δε θα ξεμπερδεύση», «οι Αμερικάνοι και το ΝΑΤΟ θα προσπαθήσουν να το αποτρέψουν αυτό, ώστε να μην υπάρξει ενότητα, να μην υπάρξει ένωση μεταξύ δύο Ορθοδόξων εθνών. Θα κινήσουν και άλλες δυνάμεις, όπως τους Ιάπωνες και άλλους».

Αγ. Κοσμάς: Όταν θα ιδείτε το χιλιάρμενον στα Ελληνικά ύδατα, τότε θα λυθεί το ζήτημα της Πόλης». «Από τρία μπουγάζια στενά, Κρά, Κράψη και Μουζίνα, θα περνούν πολλά στρατεύματα για την Πόλι. Καλόν είναι τα γυναικόπαιδα να βγουν στα βουνά. Θα σάς ρωτούν αν είναι μακρυά η Πόλι· εσείς να μη λέτε την αλήθεια, διότι θα σας κακοποιήσουν».

Ουδετερότητα Ελλάδας - τριήμερη σύγκρουση στην Πόλη.
Αγ. Κοσμάς: «Στην Πόλι θα χυθεί αίμα πού τριχρονίτικο δαμάλι θα πλέξη (πλεύση)». 

π. Παΐσιος: «Θα βγάλει η κυβέρνηση απόφαση να μη στείλει στρατό. Θα κρατήσει στρατό μόνο στα σύνορα».

Όσιος Ιωάννης Χοζεβίτης: «Οι μεγάλοι και φοβεροί Πόλεμοι θα΄ ναι πυκνοί σαν κρίκοι αλυσίδας αλλά ο τρομερώτερος όλων θα είναι ο των επτά Κρατών στο Βυζάντιο!».

π. Ιωσήφ Βατοπαιδινός: «Τότε τα Έθνη μεληδόν θα σφάζονται αγρίως / στα όρια της Πόλεως για τα Στενά κυρίως», «Θα γίνει φοβερή σφαγή στην περιοχή της πρώην Βυζαντινής Αυτοκρατορίας. Από αυτούς που θα πεθάνουν, θα είναι 600 εκατομμύρια, ξέχωρα».

π. Ηλίας Διαμαντίδης: «Θα γίνει πόλεμος στην Κωνσταντινούπολη».

π. Γεννάδιος: «Εις την Κωνσταντινούπολη θα γίνει μακελειό μεγάλο, και η θάλασσα θα κοκκινίσει από αίματα σφαγμένων ανθρώπων. Τριχρονίτικο δαμάλι (μοσχάρι) θα πλεύσει στο αίμα, όπως λέγει ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός στις προφητείες».

Κυριάκος Τσιτσίκας: «Στην Κωνσταντινούπολη θα συσσωρευθούν όλα τα έθνη. Εκεί θα γίνει η μεγάλη μάχη που το αίμα θα φτάνει μέχρι το χαλινό του ίππου».

Ανώνυμος Προφήτης: «Μάχη στην Κωνσταντινούπολη εφτά κρατών και τρία μερόνυχτα σφαγή. Νίκη του μεγαλύτερου κράτους κατά των έξι κρατών».

Ελληνικός στρατός ξεκινάει για τη Πόλη και φθάνει στο τέλος των συμβάντων.
Αγ. Κοσμάς: «Δεν θα φθάσει ο στρατός στην Πόλη, στη μέση του δρόμου θα΄ ρθει το μαντάτο, ότι έφθασε το ποθούμενο».

π. Ιωσήφ Βατοπαιδινός: «Τότε η Ελλάς θα σηκωθεί πρώτη με το στρατό της/ να εκπληρώσει ολόχαρη τον Ιερόν σκοπόν της. Να καταλάβει αμαχητί, τα ιερά της μέρη/ που της τα πήραν οι εχθροί, που όλος ο κόσμος ξέρει».

π. Μιχαήλ Χατζής: Όταν έφτασαν στη μέση όμως της θάλασσας, ακούγεται άλλο σήμα. Να γυρίσουν πίσω, έγιναν όλα ελληνικά. Γυρίζει πίσω με χαρά όλος ο στρατός μας. Ανοίγουμε την τηλεόραση και βλέπουμε σε έγχρωμο φιλμ να μας λέγει, "Πανηγυρίσατε, διότι έγιναν όλα ελληνικά".

Παράδοση Πόλης στον Τέως Βασιλέα και τους Έλληνες.
π. Παΐσιος: «Όχι. Την Πόλη θα μας τη δώσουν οι Ρώσοι. Θα την πάρουν σε πόλεμο που θα κάνουν με την Τουρκία και θα τη δώσουν σ’ εμάς», «Οι Εγγλέζοι και οι Αμερικάνοι θα μας παραχωρήσουν την Πόλη. Όχι γιατί μας αγαπάνε, αλλά γιατί αυτό θα συμπλέει με τα συμφέροντά τους», «…τότε ο Βασιλιάς Κωνσταντίνος θα συμβάλει ως μεσάζοντας να δοθεί η Πόλη στην Ελλάδα».

π. Ηλίας Διαμαντίδης: «Θ’ ανοίξει η Άγια Σοφιά και θα λειτουργηθεί. Ένας εξαδάκτυλος βασιλιάς θα είναι τότε».

π. Γεννάδιος: «Οι Μεγάλοι, Ρωσία - Αμερική, θα συνορίζονται ποιος θα πάρει την Κωνσταντινούπολη, λόγω της στρατηγικής θέσεώς της και θα είναι επικίνδυνη άλλη πολεμική σύγκρουσης μεταξύ των. Δια να μην έλθουν σε τέτοια πολεμική σύγκρουση και να μην την πάρει μήτε ο ένας, μήτε ο άλλος, θα είναι και εκ Θεού να την δώσουν εις τους Έλληνες, εις τους οποίους και ανήκεν».

Γέροντας «Τ» - Κύπρος: Είπε τότε ο γέροντας, εν έτει 1965: «Η Κωνσταντινούπολη θά δοθεί (ή, θά παραδοθεί...), στον έκπτωτο βασιλέα των Ελλήνων.

Ανώνυμος Προφήτης: «Ο Πόλεμος θα σταματήσει από κάποιον άγγελο και η Πόλη θα παραδοθεί στους Έλληνες».

Αναγέννηση Ορθοδοξίας-Μεγάλωμα Ελλάδας.
π. Παΐσιος: «Το Γένος μας θα μεγαλώσει, αν και οι υποτιθέμενοι φίλοι μας θα ήθελαν να το τσαλακώσουν και θα ήταν γι αυτούς πολύ ευχάριστο. Αλλά ο Θεός δεν θα το επιτρέψει. Θα κανονίσει ο Θεός τις υποθέσεις του Έθνους», «Όλοι ανεξαρτήτως θα πιστέψουν. Δεν θα υπάρχει ούτε ένας άνθρωπος άπιστος. Αλλά, δεν θα έχουν τον μισθό των σημερινών Χριστιανών».

π. Ιωσήφ Βατοπαιδινός: «Ακολούθως αυτής της μεγάλης κλίμακας κάθαρσης, θα γίνει τέτοια αναγέννηση της Ορθοδοξίας, όχι μόνο στην Ρωσία, αλλά σε ολόκληρο τον κόσμο. Τέτοια αναλαμπή της Ορθοδοξίας!!!»

π. Σίμων Αρβανίτης: «Η Ελλάς θά δείτε σε λίγο πόσο θά γίνει μεγάλη, μεγάλη, μεγάλη. Όχι μόνο θά δείτε, θά έχει εξαίρετο καί λαμπρό παράδειγμα εις όλη την οικουμένη».
Όσιος Ιωάννης Χοζεβίτης: «Τότε η Ορθοδοξία εις όλον τον Κόσμον θα ακτινοβολήσει, θα αφανισθεί η κακία και μεγάλη Αγάπη θα υπάρχει!»

π. Εφραίμ Αριζόνας: "Η ζωή αυτών των χρόνων, θα είναι μια παραδεισένια πάνω στη γη από απόψεως αγαθών και από απόψεως πίστεως".