.

.

Δός μας,

Τίμιε Πρόδρομε, φωνή συ που υπήρξες η φωνή του Λόγου. Δος μας την αυγή εσύ που είσαι το λυχνάρι του θεϊκού φωτός. Βάλε σήμερα τα λόγια μας σε σωστό δρόμο, εσύ που υπήρξες ο Πρόδρομος του Θεού Λόγου. Δεν θέλουμε να σε εγκωμιάσουμε με τα δικά μας λόγια, επειδή τα λόγια μας δεν έχουν μεγαλοπρέπεια και τιμή. Όσοι θα θελήσουν να σε στεφανώσουν με τα εγκώμιά τους, ασφαλώς θα πετύχουν κάτι πολύ πιό μικρό από την αξία σου. Λοιπόν να σιγήσω και να μη προσπαθήσω να διακηρύξω την ευγνωμοσύνη μου και τον θαυμασμό μου, επειδή υπάρχει ο κίνδυνος να μη πετύχω ένα εγκώμιο, άξιο του προσώπου σου;

Εκείνος όμως που θα σιωπήσει, πηγαίνει με τη μερίδα των αχαρίστων, γιατί δεν προσπαθεί με όλη του τη δύναμη να εγκωμιάσει τον ευεργέτη του. Γι’ αυτό, όλο και πιό πολύ σου ζητάμε να συμμαχήσεις μαζί μας και σε παρακαλούμε να ελευθερώσεις τη γλώσσα μας από την αδυναμία, που την κρατάει δεμένη, όπως και τότε κατάργησες, με τη σύλληψη και γέννησή σου, τη σιωπή του πατέρα σου του Ζαχαρία.

Άγιος Σωφρόνιος Ιεροσολύμων

Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Η παναίρεση του Οικουμενισμού. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Η παναίρεση του Οικουμενισμού. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Παπας Φραγκισκος: «Δεν χρειαζεται να μιλατε για τον Χριστο –Αγκαλιαστε τις αλλες θρησκειες

πατηρ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΜΥΤΙΛΗΝΑΙΟΣ: Ο Οικουµενισµος ειναι ενας δουρειος ιππος, ο οποιος κουβαλα τον Αντιχριστο.


AΚΥΡΩΝΕΙ ΤΗΝ ΕΝΤΟΛΗ ΤΟΥ ΘΕΑΝΘΡΩΠΟΥ ΚΑΙ ΣΩΤΗΡΑ ΜΑΣ: Ματθ. 28,19 πορευθέντες μαθητεύσατε πάντα τὰ ἔθνη, βαπτίζοντες αὐτοὺς εἰς τὸ ὄνομα τοῦ Πατρὸς καὶ τοῦ Υἱοῦ καὶ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος…


ΤΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΤΟΥ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΥ ΚΑΙ Ο ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ

Π. ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΜΥΤΙΛΗΝΑΙΟΣ: Ο Οικουµενισµός είναι ένας δούρειος ίππος, ο οποίος κουβαλά τον Αντίχριστο. Ναι, ναι! Και όµως το σύνθηµα, παρακαλώ, του Οἰκουµενισµού είναι: αγάπη! αγάπη!

Αν με ρωτήσετε όμως· σε τί θα μας χρησίμευε αυτή ακριβώς η περιγραφή του θηρίου, του Αντιχρίστου; Μα είναι πάρα πολύ σπουδαίο. Η αστυνομία όταν αναζητεί κάποιον, κάποιον κακοποιόν, δίνει σ΄ όλους τους χωροφύλακες από μία φωτογραφία αν υποτεθεί ότι έχει τη φωτογραφία του, αν ήταν δυνατόν θα έδινε και στους πολίτες τη φωτογραφία του κακοποιού, ώστε, ή δημοσιεύεται η φωτογραφία, ώστε να δουν τα χαρακτηριστικά ο ι άνθρωποι και όπου τυχόν συναντήσουν να τον συλλάβουν. Αυτό σημαίνει · πρέπει να ξέρουμε μετ’ ακριβείας τα χαρακτηριστικά του Αντιχρίστου ώστε όταν θα εμφανιστεί να μην μας πλανήσει αλλά να γνωρίζουμε πολύ καλά ποιος είναι ο Αντίχριστος.

Όταν επί παραδείγματι εμφανίζεται κάποιος με κουστούμι, με ρεπούμπλικα, με γραβάτα, «Κύριος» καθώς πρέπει – βάζω τη λέξη εντός εισαγωγικών-, και μας λέει ότι είναι σπουδαίος, τον κοιτάζουμε πάνω-κάτω και του λέμε · Φύγε απ’ εδώ απατεώνα! Για μια στιγμή θα τρόμαζε κανείς και θα ‘λεγε· Αυτόν τον κύριο, τον καθώς πρέπει, τον αποκαλείς απατεώνα; Ναι, όταν είναι τα χαρακτηριστικά του και μπορείς να βλέπεις τι σκοπούς έχει αυτός, γιατί δεν θα τον πεις απατεώνα, «φύγε απ΄εδώ απατεώνα»…

Και να φανταστείτε αγαπητοί μου ότι ο Αντίχριστος θα εμφανιστεί άγιος, άκακος, αρνίον! θα εμφανιστεί φιλάνθρωπος! όταν θα αναλάβει την εξουσία θα πει· να δώσουμε ψωμί στους φτωχούς, να μην υπάρχει φτωχός στον κόσμο! θα κάνει θαύματα, θα θεραπεύει τους αρρώστους! Δεν θα έλεγε κανένας: τι άλλο υπολείπετε επιτέλους , τι άλλο υπολείπετε… αυτός είναι ο «Μεσσίας»! Και θα προσκυνήσουν το θηρίον, τον απατεώνα, τον ολετήρα των ψυχών.

Γι αυτό λοιπόν οι Πατέρες εφρόντισαν να μας δώσουν – η Αγία Γραφή πρώτα, ο λόγος του Θεού-, και οι Πατέρες να επισημάνουν και να αναλύσουν τα χαρακτηριστικά του Αντιχρίστου για να μπορούμε να ξεχωρίσουμε. Είναι μεγάλο πράμα, θα μου επιτρέψετε να πω, και θα ευχόμουν όσοι ακούτε το λόγο του Θεού να έχετε αυτή τη δυνατότητα, ότι μόνον των πιστών και αγίων προνόμιον είναι να ξεχωρίσουν εις το πρόσωπον του Αντιχρίστου το θηρίον! Μόνο αυτών είναι προνόμιον, οι άλλοι θα πλανηθούν. Δεν θα θέλατε λοιπόν πραγματικά να μπορούμε να γνωρίζουμε; Είναι αναγκαιότατον!

Κι αν λάβετε υπόψιν ότι με τα ίδια χαρακτηριστικά έρχονται και οι πρόδρομοί του, θα δούμε παρακάτω ότι υπάρχει και ψευδοπροφήτης ο οποίος δεν θα είναι παρά σαν τρόπον τινά ο Πρόδρομος που κηρύσσει τον Μεσσία. Και μην ξεχνάτε σας ξαναλέγω άλλη μια φορά, πρόσωπο κι αυτός θα είναι! Αλλά προ του ψευδοπροφήτου υπάρχουν ήδη «καταστάσεις», όχι πρόσωπα, καταστάσεις που έρχονται μ’ αυτά τα σχήματα της Παγκοσμίου Κοινωνικής Δικαιοσύνης, φιλανθρωπίας, αγάπης, κι όλα υπηρετούν τον Αντίχριστον.

Δεν θα ‘θελα παρά να μείνω μόνον, μόνον στο χώρο τον Εκκλησιαστικόν. Θυμόσαστε ότι δεν καταμετρήθηκε όλη η πόλις παρά μόνο ο ναός της και η εσωτέρα αυλή, όπου και το θυσιαστήριον. Ο υπόλοιπος ναός και η πόλις καταπατήθηκαν υπό των Εθνών.

Πάρτε την περίπτωση του Οικουμενισμού. Αυτός που χαλκεύτηκε στο Παγκόσμιο Συμβούλιο «Εκκλησιών», τι νομίζετε ότι είναι αυτό αγαπητοί μου; Ένας Δούρειος Ίππος, ναι, ένας Δούρειος Ίππος. Τι είναι λοιπόν ο Οικουμενισμός;

Ο Οικουµενισµός είναι ένας δούρειος ίππος, ο οποίος κουβαλά τον Αντίχριστο. Ναι, ναι! Και όµως το σύνθηµα, παρακαλώ, του Οἰκουµενισµού είναι: αγάπη! αγάπη! Και υπηρέτησαν αυτό το σχήµα του Οικουµενισµού, το υπηρέτησαν και το υπηρετούν αυτή την στιγµή, και ορθόδοξοι κληρικοί, ανωτάτων μάλιστα βαθµών! ∆υστύχηµα! Έλεγε ο µακαριστός πατήρ Ιουστίνος Πόποβιτς έλεγε ότι ο Οικουµενισµός δεν είναι µια αίρεση, αλλά είναι παναίρεση, δηλαδή έχει µέσα όλες τις αιρέσεις! Στην πραγματικότητα είναι µία κατάργηση του χριστιανισμού. Και όµως εµφανίζεται εν ονόµατι της αγάπης! Και όταν κανείς στραφεί εναντίον του Οικουµενισµού, του λένε ότι «στρέφεται εναντίον της αγάπης, είναι κήρυκας του µίσους». Ο κήρυξ του μίσους, ε; Ε, λοιπόν γι αυτό πρέπει να ξεχωρίσουμε, κάτω απ’ αυτούς τους δούρειους ίππους, να ξεχωρίσουμε αγαπητοί μου τον Αντίχριστον. Είναι ανάγκη, είναι ανάγκη, προσέξατέ το διότι μπορεί να μη ζήσουμε εμείς τις μέρες του Αντιχρίστου, μπορεί να έχουμε πεθάνει – η γενεά μας-, μπορεί να είναι λίγο πιο κάτω, μπορεί σε 50 χρόνια, μπορεί να είναι 100, 500, 1000 δεν ξέρουμε, μπορεί να είναι όμως και μέσα σην προσεχή τριακονταετία. Κανείς δεν ξέρει τίποτα, κανείς δεν το ξέρει. Τα σημάδια μόνο αρχίζουν να γίνονται πολλά. Δεν έχει σημασία αν, αν αλωθούμε από τον Αντίχριστον ή τους προδρόμους Του. Εάν σήμερα χαθούμε από τους προδρόμους του Αντιχρίστου είναι σαν να χαθήκαμε από τον Αντίχριστο, είναι το ίδιο. Δηλαδή σωτηρία δεν έχουμε!

Ο ΘΡΙΑΜΒΟΣ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ, του Ορθοδόξου Δόγματος!



ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ

Γιορτάζουμε την αποκατάσταση του Ορθού Δόγματος ενάντια στην εικονομαχία.

Μνημονεύουμε τους Αγίους που μας θυμίζουν τους εκάστοτε αγώνες για την διαφύλαξη της Ορθής Δόξας, του Ορθού τρόπου να δοκώ (να βλέπω) και να αντιλαμβάνομαι τον Λόγο της Αλήθειας, τον ίδιο τον ΘΕΟ!

Όπως η Αλήθεια είναι μία, έτσι και η Πίστη στον Αληθινό Θεό είναι μία! Οικοδομείται δε, από τους έχοντες ενδιαφέρον και καλή προαίρεση!

Συνεπώς, η Πίστη δεν αφορά το ξύλο και γενικά την ύλη των εικόνων, αλλά το περιεχόμενο, ως μνημόνευση και απονομή δόξας και τιμής προς διαφύλαξη, ώστε να μη παραδοθεί η Ορθοδοξία και όσοι την υπερασπίστηκαν στη λήθη.

Όταν βλέπουμε φωτογραφία προσφιλούς μας προσώπου δεν θυμόμαστε το κάδρο ή ό,τι περιβάλλει το πρόσωπο. Επικεντρώνεται ο νους και η καρδιά μας στο πρόσωπο της φωτογραφίας.

Ο μεν νους και διάνοια αντιλαμβάνεται το περιεχόμενο, ενώ η «καρδιά» σκιρτά από συγκίνηση.

Αυτό είναι η μνημόνευση. Να θυμόμαστε και να ακολουθούμε την Πίστη και την ενάρετη ζωή (Απ.Παύλος), όχι του ξύλου ή του μουσαμά ,αλλά των Αγίων προσώπων που απεικονίζονται στις εικόνες.

Το 726 μ.Χ. ο αυτοκράτορας Λέων ο Γ’ ο Ίσαυρος (717-741 μ.Χ.) απαγόρευσε την προσκύνηση των Ιερών εικόνων με την πρόφαση παρέκκλισης προς την ειδωλολατρία. 

117 χρόνια μετά, το 843 με πρωτοβουλία της βασίλισσας (και μετέπειτα Αγίας Θεοδώρας..) έγινε το κορυφαίο γεγονός της αναστήλωσης των Ιερών εικόνων.

Η ΑΛΗΘΕΙΑ έλαμψε!!

Η ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ θριάμβεψε!!

Το ΟΡΘΟ ΔΟΓΜΑ δικαιώθηκε και οι αγώνες –με τη βοήθεια του Θεού- ανταμείφτηκαν!

Η θριαμβεύουσα και η στρατευομένη Εκκλησία αγαλιάσθηκαν.

Πέρασαν 1176 χρόνια και επί των ημερών μας πλέον, επιδιώκεται το ίδιο φαινόμενο.

Η ιστορία… επαναλαμβάνεται!

Τότε, επί προφάσει δήθεν παρέκκλισης προς την ειδωλολατρία… κατέβασαν τις εικόνες.

Σήμερα, επί προφάσει δήθεν να μην σκανδαλίσουν την ειδωλολατρία (αλλόθρησκους) κατεβάζουν εικόνες και σταυρούς, ακόμα και από τον τράχηλό τους …οι αθεόφοβοι. 
Και ως επακολούθημα δένουν μυλόπετρες καθότι δεν σκανδαλίζουν τους ειδωλολάτρες για να τους συνεφέρουν, αλλά …όλο το Ορθόδοξο ποίμνιο.

Άλλη μία απόδειξη του παραληρήματος των αντίχριστων! Οι εικόνες τους βλέπουν και τους ελέγχουν. Δεν μπορούν να βαστάξουν τέτοιο έλεγχο, γι’αυτό θέλουν να τις «κατεβάσουν»! 

Οι σκοτεινές αντίχριστες δυνάμεις δε θα σταματήσουν να διαβάλουν ως τη συντέλεια του κόσμου. Η Εκκλησία θριαμβεύει και θα θριαμβεύει «Καί πύλαι ἅδου οὐ κατισχύσουσιν αὐτῆς», ΕΙΝΑΙ ΞΕΚΑΘΑΡΟ ΑΥΤΟ!

Η υποτιθέμενη νίκη των οργάνων του διαβόλου είναι το να παρασύρουν απρόσεκτες ψυχές στην απώλεια.

Επί εικονομαχίας έλαμψε η Αλήθεια, οι εικόνες δακρύζουν, συγκεντρώνουν «φιδάκια», αναβλύζουν αίμα και μύρο, μιλάνε…!

Όλα αυτά δεν τα κάνει το ξύλο ή το κρύσταλλο της εικόνας, αλλά η χάρις του Θεού, της Υπεραγίας Θεοτόκου και των Αγίων, προς ενδυνάμωση της Πίστης μας και προς όφελος της ψυχής μας!

ΑΥΤΟΥΣ υμνούμε, δοξολογούμε και ακολουθούμε στην Πίστη.

Για να ακριβολογούμε κιόλας, κατά τους Πατέρες, ακόμα και τα σκεύη των Αγίων χαριτώνονται και δια της απαρασάλευτης Πίστης μπορούν να θαυματουργούν.

Αυτήν την Ορθή Πίστη μισεί και πολεμάει ο διάβολος.

Ο Κύριος μας συμβουλεύει: «Προσέχετε να μη σας πλανήσουν…» και χάσετε την Πίστη σας!!

Απευθύνεται σε όλες τις ψυχές, ο σπόρος πέφτει παντού ο ίδιος, για να μην υπάρχει δικαιολογία ότι δεν έλαβα ή ότι αυτό που έλαβα δεν ήταν καλό.

Γι’ αυτούς όμως των οποίων «προείδε την σκληροκαρδίαν και την κακή προαίρεσή τους, παραχώρησε να τυφλωθούν οι πνευματικοί τους οφθαλμοί και να πωρωθεί η καρδιά τους, ώστε να μην επιστρέψουν και τους γιατρέψει!»

Η μάχη του κακού εναντίον του καλού είναι διηνεκής, αλλά και ο ζήλος της διαφύλαξης της Ορθής Πίστης άσβεστος! Οι εκάστοτε Άγιοι της Εκκλησίας μας το απέδειξαν ανά τους αιώνες σε κάθε χρονική στιγμή που επιβάλλονταν και το απέδειξαν όχι μόνο δια πύρινου λόγου, αλλά και δια του αίματός τους. 

Αυτήν την Πίστην ακολουθούμε παρακαλώντας τον γλυκύτατο Ιησού Χριστό, την Υπεραγία Θεοτόκο μας και όλους τους Αγίους να ενδυναμώνουν την Πίστη μας ώστε «να μη δειλιάσουμε στον αγώνα κατά του θηρίου».

Αυτό που διηνεκώς τελείται ανά τους αιώνας είναι η δοκιμασία του ανθρώπου δια των προσβολών του διαβόλου, που παραχωρεί ο Θεός ώστε να διακριθούν τα δικά Του πρόβατα που ακούνε και γνωρίζουν μόνο τη φωνή Του.

Έτσι και τώρα θα λάμψει η Αλήθεια σχετικά με την παναίρεση του οικουμενισμού.

Στο μεταξύ θα δοκιμασθεί η Πίστη και η υπομονή των Χριστιανών. Θα φανούν ποιοι ακολουθούν τον καλό ποιμένα, το Ευαγγέλιό Του καθώς και το 2ο Ευαγγέλιο (το Πηδάλιο)… και ποιοι ακολουθούν τη γνώμη των «πλειόνων» ( του Ιερώνυμου), αγνοώντας τα Λόγια του Κυρίου που ερμηνεύει ο Ι. Χρυσόστομος: 

«Αλλ’ εμένα δεν με ενδιαφέρουν εκείνοι, ένα μόνον με ενδιαφέρει, το να πιστεύσης συ, διότι είναι προτιμότερος ένας που εκτελεί το θέλημα του Κυρίου, παρά οι μύριοι παράνομοι..» 

(Ιω. Χρυς. ΟΜΙΛΙΑ ΝΘ’ 9,34-10,13 σελ.93 ΕΠΕ) 

Είπε, στον μη έχοντα οφθαλμούς όταν αποκατέστησε την ατέλεια, προς Δόξα Θεού αποκαλύπτοντας εις αυτόν την θεότητα.

Και στη συνέχεια,μας λέει:

«Και κατόπιν από την πίστιν αυτήν, που εξεδήλωσεν ο θεραπευθείς τυφλός κατ’αντίθεσιν προς την απιστίαν των Ιουδαίων, είπεν ο Ιησούς. Ήλθον εγώ εις τον κόσμον αυτόν δια να γίνη κρίσις και δια να ξεχωρισθούν οι καλοπροαίρετοι από τους διεστραμμένους.Και έτσι θα επακολουθήση ως αποτέλεσμα τούτο: Εκείνοι που θεωρούνται από τους εντριβείς του νόμου,γραμματείς, ως τυφλοί και βυθισμένοι εις το σκότος της αγνοίας και της πλάνης, αυτοί θα ίδουν το φως της Αληθείας. Και εκείνοι που παρουσιάζουν τους εαυτούς των ως γνώστας των Γραφών και φρονούν αλαζονικώς ότι βλέπουν, θα καταντήσουν εις πνευματικήν τύφλωσιν.»

Αφού ο διάβολος δεν μπόρεσε τόσα χρόνια με την εικονομαχία και τις αιρέσεις να πετύχει τον σκοπό του, έρχεται τώρα με τον πλέον ύπουλο τρόπο να διαβάλλει την Ορθή Πίστη των Χριστιανών. Ως δόλωμα προτάσσει την αγάπη και το ενδιαφέρον προς τους ανθρώπους με τον οικουμενισμό.

Μιλάει για αγάπη αυτός που μισεί απερίγραπτα τους ανθρώπους, τους αφανίζει, τους διαμελίζει, τους σκορπίζει ώστε να είναι διαχειρίσιμοι και ευκολότερη λεία.

Ας ξεσκεπάσουμε όμως την τακτική του οικουμενισμού προς ωφέλεια των καλοπροαίρετων ψυχών. Ο οικουμενισμός, το θηρίο όχι ως μία αίρεση, αλλά ως ΠΑΝ-αίρεση βρυχάται ,ως λέων, να καταπιεί την ανθρωπότητα.

ΤΙ ΕΙΝΑΙ Ο ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ


Και τώρα θα ερωτήσεις, αναγνώστα τι είναι ο οικουμενισμός;

Ποιο είναι το «πιστεύω» του οικουμενισμού;

Πού στηρίζεται;

Ποιοι κρύβονται πίσω του;

Τι επιδιώκει και τι μέσα χρησιμοποιεί;

Θα πρέπει όμως ,προηγουμένως και από την αρχή, να ξεκαθαρίσωμε κάπως τα πράγματα, ώστε να γνωρίζης περί τίνος ακριβώς πρόκειται. Πρέπει να βρίσκεσαι από την αρχή στο κέντρο του νοήματος του μεγάλου τούτου ζητήματος,ώστε να μπορέσεις εύκολα να παρακολουθήσεις έπειτα, βήμα προς βήμα, όλες τις συγκλονιστικές αποκαλύψεις του ολεθρίου σκοπού, που επιδιώκει και των καταχθονίων και σατανικών μέσων,που χρησιμοποιεί ο οικουμενισμός.

Ο οικουμενισμός είναι ένα κίνημα παγκόσμιον του διεθνούς σιωνισμού και έχει ως μοναδικόν σκοπόν την πολιτικήν και θρησκευτικήν κατάκτησιν της οικουμένης!

Στα μάτια όμως του κόσμου φαίνεται, ότι ο οικουμενισμός είναι κίνημα παγκόσμιον, δια την πολιτικήν, οικονομικήν και την θρησκευτικήν ένωσιν της ανθρωπότητος.
Εκ πρώτης, βεβαίως,όψεως, δια τους αγνοούντας τα πράγματα, ο σκοπός αυτός της ενώσεως της ανθρωπότητος φαίνεται καλός και ωφέλιμος. Και τούτο, διότι στον οικουμενισμό επιφανειακά κυριαρχεί το σύνθημα της ειρήνης, που το λαχταρούν όλοι.

Κυριαρχεί το σύνθημα της ενότητας, που το θέλουν οι πάντες.

Mιλούν ακόμη κατά κόρον για αγάπη. Και ποιος δεν την θέλει την αγάπη! Αλλά η αγάπη του οικουμενισμού είναι απάτη. Δεν ξεκινά από τον πόνο για τον συνάνθρωπο, όπως τον εδίδαξε ο Χριστός, αλλά από το μίσος, την υποκρισία και το ψέμα,δια την υποταγήν των πάντων. Γι’αυτό, ενώ ακούμε να μιλούν για ενότητα, για ειρήνη, για αγάπη, για συνεργασία οικονομική και κοινό νόμισμα, εντούτοις βλέπομε από την άλλη μεριά την έντασι, την όξυνσι, την καλλιέργεια διαφορών, διενέξεων και μίσους. Παρατηρούμε διπλωματική δραστηριότητα για την καταβαράθρωσι και εξαφάνισι των μικρών και αδυνάτων Κρατών.

Αλλά δεν θα επεκταθούμε εδώ περισσότερο,για την σατανική αλυσίδα των σκοτεινών δυνάμεων, που προπαρασκευάζουν μυστικά την καταστροφή των εθνών και ιδιαίτερα των Ορθοδόξων Χριστιανικών Κρατών. Αυτό ας το εξετάσουν άλλοι αρμοδιότεροι και ας λάβουν τα μέτρα τους. Ημείς,εδώ, θα σταθούμε μόνον στον θρησκευτικό οικουμενισμό.

Τι είναι ο σημερινός Θρησκευτικός οικουμενισμός.

O θρησκευτικός οικουμενισμός της σήμερον είναι κίνησις, δια την ένωσιν των αιρετικών ομολογιών της δύσεως μετά της Ορθοδοξίας κατ’αρχάς και εις δεύτερον στάδιον δια την ένωσιν όλων των θρησκειών εις ένα τερατώδες κατασκέυασμα, εις μίαν πανθρησκείαν. Τελικόν όμως σκοπόν έχει να εξαφανίσει,μέσα σ’αυτό το χωνευτήρι, τον Χριστιανισμόν και ιδίως την Ορθοδοξίαν,που κατέχει την Αλήθειαν. Σκοπεύει δε εις την τελική φάσι του σκοτεινού του σχεδίου να αντικαταστήση την λατρεία του ενός Θεού,με την λατρεία του σατανά!

Αυτό φαίνεται εκ πρώτης όψεως απίστευτο. Και όμως ,αυτό κυρίως επιδιώκει ο πολυδαίδαλος μηχανισμός της οικουμενικής κινήσεως, δια την δραστηριότητα της οποίας τόσον συχνά ακούμε στις ημέρες μας να γίνεται λόγος. Ο οικουμενισμός, όπως αποδεικνύεται από στοιχεία σοβαρά και αδιάσειστα, που θα διαβάσης, αναγνώστα, στη συνέχεια, είναι ένα σατανικό κατασκεύασμα των σκοτεινών δυνάμεων.Είναι μια μεγάλη, φοβερή και τρομερή αίρεσις ή μάλλον παναίρεσις. Είναι μία σύνθεσις θρησκειών, φιλοσοφιών και παραδόσεων σε μια τραγελαφική ενότητα. Είναι μία δολία πλάνη καταστρωμένη με σατανικό σχέδιο, η οποία υποστηρίζει, ότι πουθενά δεν υπάρχει η μοναδική, η απόλυτος, η ενιαία αλήθεια.Ούτε και στην Ορθοδοξία!
Έτσι ο οικουμενισμός καταντά ένα τέρας, που καταβροχθίζει τα πάντα. Καταντά ένα καμίνι, που προσπαθεί να χωνέψη και συγκεράση όλες τις θρησκείες.
Είναι ένας νεότερος αιρετικός συγκριτισμός, που υπόσχεται να λ΄υσει όλα τα προβλήματα!
Ο δε θεός για τον οικουμενισμό είναι ένας αόρατος θεός,που δέχεται εξίσου την λατρείαν όλων των θρησκειών. Για τον οικουμενισμό δεν υπάρχει προσωπικός θεός.
Ο οικουμενισμός δεν πιστεύει τίποτε, αλλά και τίποτε δεν απορρίπτει στο ανακάτεμα και στη νέα σύνθεσι της θρησκείας, την οποίαν επιδιώκει να κατασκευάσει. Δεν υπάρχουν για τον οικουμενισμό θρησκείες και πατρίδες. Με τρόπο επιδέξιο και δήθεν για λόγους ειρηνικής συνεργασίας προβάλλει έμμεσα το σύνθημα «κάτω τα σύνορα»!! 
Όλα, λοιπόν συνθλίβονται, αφομοιώνονται και εξαφανίζονται στο αβυσσαλέο στόμα του οικουμενισμού.

Ο οικουμενισμός είναι μια φοβερή λαίλαψ,που προετοιμάζεται να ξεθεμελιώση, όπως φαντάζεται, την «Μίαν, Αγίαν, Καθολικήν και Αποστολικήν Εκκλησίαν» του Χριστού.
Είναι άγριος τυφών των δυνάμεων του σκότους, που συγκεντρώνει την καταστροφική του μανία εναντίον κυρίως της Ορθοδοξίας,με τον σκοτεινό του πόθο να την εκμηδενίση και να την αφανίση. Και τούτο,διότι γνωρίζει ότι μόνη η Ορθοδοξία κρατεί ανόθευτη την Αλήθεια και Μόνη αυτή μπορεί να σώση τον άνθρωπο. «Τις πέτρες τις πετούν στις καρυδιές, που έχουν καρύδια», έλεγε παραστατικά ο Κολοκοτρώνης.Έτσι και ο οικουμενισμός χτυπά την Ορθοδοξία, διότι αυτή έχει αξία, κατέχει τον θησαυρόν της Αληθείας. Αλλά,ενώ είναι τόσον τρομερά τα σχέδια του οικουμενισμού, εντούτοις τα κρύβει επιμελέστατα κάτω από ένα αριστοτεχνικό μανδύα αθωότητος. Όλα προχωρούν με μελέτη, με σύστημα με οργάνωσι.
Ο οικουμενισμός, σήμερα, είναι η εξέλιξις του φοβερού σχεδίου των οργάνων του σατανά στο πιο κρίσιμο σημείο. Με τον οικουενισμό, χτυπούν σήμερα, με όλας των τας δυνάμεις, την Εκκλησία του Χριστού οι άσπονδοι και δόλιοι εχθροί της.
Σκοτεινές δυνάμεις και αόρατα επιτελεία έχουν συγκεντρώσει τα πυρά τους στο σκοπό αυτό. Πόλεμος γίνεται. Και πόλεμος μεγάλος,που δυστυχώς οι πολλοί δεν τον έχουν καν πάρει είδηση. Όλοι οι ΕΧΘΡΟΙ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ, ενωμένοι κάτω από ένα αόρατο επιτελείο, που κρύβετασι πίσω από ωραίες λέξεις, σοβαροφανείς οργανισμούς και ενωτικά συνθήματα απάτης, δουλεύουν ημέρα και νύκτα, για να αφανίσουν την Αγίαν Του Εκκλησία, να νωθεύσουν την Αλήθεια,που μας απεκάλυψε ο Θεάνθρωπος και να ματαιώσουν έτσι την σωτηρία του ανθρώπου, να βάλουν δε στη θέσι του Χριστού, ως αρχηγό του κόσμου, τον διάβολο «ώστε αυτόν εις τον Ναόν του Θεού ως Θεόν καθίσαι αποδεικνύοντα εαυτόν, ότι εστί Θεός»(Β’Θεσ.β’4).

Αι δυνάμεις του σκότους έθεσαν τελευταίως σε ενέργεια όλα τα μέσα, για να μπορέσουν να ξεθεμελιώσουν την Εκκλησία του Χριστού.Γενική, λοιπόν, επίθεσι επιχειρούν εναντίον της Εκκλησίας εφ’όλων των μετώπων κάτω από την αθώα επωνυμία του οικουμενισμού.

Ο οικουμενισμός, με λίγα λόγια, είναι ένα καταχθόνιον παγκόσμιον κίνημα πολιτικόν και θρησκευτικόν, με σκοπό την υποταγήν της ανθρωπότητος κάτω από μίαν παγκόσμιον κυβέρνησιν…και την ένωσιν όλων των θρησκειών εις μίαν πανθρησκείαν, ώστε να εξαφανισθή ο χριστιανισμός, να εξαφανισθή η σώζουσα Ορθόδοξος Πίστις και να λατρεύεται στο τέλος,αντί του Αληθινού Θεού ο σατανάς!

(Η πλαγιογραφή είναι από το βιβλίο:
Αρχιμ. ΧΑΡΑΛ.Δ.ΒΑΣΙΛΟΠΟΥΛΟΥ «Ο ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ ΧΩΡΙΣ ΜΑΣΚΑ».

Αναφέρονται συγκλονιστικές αποδείξεις που ούτε καν γνωρίζαμε και που θα ωφελήσουν κάθε άνθρωπο διότι ξεσκεπάζει τα ολέθρια σχέδια του αντίχριστου οικουμενισμού.)

Η ΤΡΙΠΛΗ ΠΡΟΔΟΣΙΑ ΤΗΣ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΗΣ


Το παμπόνηρο σχέδιο του αντίχριστου προκειμένου να πλήξει την σώζουσα Ορθόδοξη Πίστη ώστε να επικρατήσει και να τον προσκυνήσουν μικροί και μεγάλοι, είναι ο οικουμενισμός, με όπλο την εκκοσμίκευση και αγαπολογία.

Ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός μας έχει ήδη προειδοποιήσει ότι στους έσχατους χρόνους η Πίστη θα εκλείψει, ως εκ τούτου ερωτά:

«Άραγε θα βρω Πίστη στους ανθρώπους όταν επιστρέψω;»

Και αλλού μας λέει ότι:

«Θα κολοβώσει τον χρόνο γιατί δεν θα σωζόταν ούτε ένας εκλεκτός».

Ιδού οι αποδείξεις του τι κατάφερε ο διάβολος στους «εκλεκτούς»: 

(Αναζητήστε αλλού τους εκλεκτούς.)

«Γενεά πονηρά και μοιχαλίς, που 
επρόδωκε την Πίστιν της προς τον ουράνιον Νυμφίον» (Ματθ.ΙΒ’39). 
Επρόδοκε Πατρίδα, 

3)επρόδοκε Ποίμνιο.

Δεν μένει τίποτ’ άλλο για να προδώσουν. Τα πρόδωσαν όλα! Συνεργάστηκαν σε όλα τα επίπεδα με τον Αντίχριστο αντί χρημάτων, ντουβαριών και …μαρμάρων. Ενδιαφέρονται για τον μισθό και ουδόλως για τον Χριστό!!

Τώρα αναμένουν την αμοιβή τους απ’ αυτόν για τον οποίον εργάστηκαν.

1ον) Η ΠΡΟΔΟΣΙΑ ΤΗΣ ΠΙΣΤΗΣ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΟΥΡΑΝΙΟΝ ΝΥΜΦΙΟΝ


Έγινε επισήμως-με υπογραφές- στην ΨΕΥΔΟ-σύνοδο Κρήτης, όταν προσκύνησαν πρώτα το βιτρώ της πανθρησκείας ,που ήταν ανηρτημένο στην είσοδο του κτιρίου. Αποδέχθηκαν την πανθρησκεία και μετά εισερχόμενοι συντέλεσαν την ανομία, αποδεχόμενοι τις καταδικασμένες αιρέσεις, ονομάζοντάς τες «εκκλησίες».

Ήταν πολύ καλά επιλεγμένοι και προετοιμασμένοι, γνώριζαν τι πήγαιναν να πράξουν ,εν πλήρη συνειδήσει. 

Το πρώτο στάδιο του σχεδίου του Αντίχριστου το εκπλήρωσαν, καταλύοντας Εντολές Κυρίου, κανόνες Πηδαλίου και συνοδικότητα.

Μάθετε τι ψήφισαν στην ΨΕΥΔΟ-σύνοδο Κρήτης.

Επιβάλλεται να διδάσκουμε συνεχώς τα παιδιά και τα εγγόνια μας σχετικά με το μεγάλο πλήγμα που επέφεραν οι ασεβείς, φαύλοι, αθεόφοβοι και ασυνείδητοι προδότες στην Ορθοδοξία, όταν ψήφισαν στην ΨΕΥΔΟ-σύνοδο Κρήτης ένωση με αιρετικούς και αλλόθρησκους, ώστε να μην παραδοθεί η τελεσθείσα προδοσία, στη λήθη. Ας προσέξουμε οι επόμενες γενιές να θωρακιστούν με Ορθή Πίστη και όχι με διεστραμμένες-αιρετικές δοξασίες, που διδάσκουν τα όργανα του διαβόλου.

Είμαστε υπεύθυνοι γι’ αυτό. Θα δώσουμε λόγο και τώρα και την ώρα της κρίσεως. Δεν αρκεί να πάει ο κάθε «Ιερώνυμος» σπίτι του, (αυτό επιδιώκει άλλωστε τώρα που εκτέλεσε στο ακέραιο την ΠΡΟΔΟΣΙΑ), αφού αυτά που ψήφισε εφαρμόζονται πλέον !

Πρέπει να καταδικαστούν ως παν-αιρετικοί καθώς και η ΨΕΥΔΟ-σύνοδος, να αφοριστούν και να αποβληθούν αφού δεν μετανοούν, ώστε να επέλθει ΚΑΘΑΡΣΗ στην Ορθοδοξία. Ειδάλλως δεν θα είναι ο Ιερώνυμος αλλά κάποιος άλλος στη θέση του, για να συνεχίσει τη σφαγή, με περισσότερες περγαμηνές ,αλλά, με τα ίδια φρονήματα, ώστε να επιτελέσει το 2ο στάδιο του σχεδίου γιατί το 3ο …το έχουν αναλάβει άλλοι.

Όσοι πιστεύουν ότι το καράβι που έβγαλε (αγνόησε) το Πηδάλιο και χτύπησε στα βράχια, μπορεί να ανακρούσει πρύμναν χωρίς Πηδάλιο… σφάλλουν!

Οι σατανοκίνητοι μηχανισμοί βρίσκουν Τρισάθλιους για να εκπληρώσουν με πλήρη επίγνωση το έγκλημα. Με ένα απλό συγνώμη δεν επανέρχονται οι σφαγιασθείσες ψυχές. 
Ο λόγος δεν υποκινείται από μίσος αλλά, από αυτά που αναφέρει το Πηδάλιο το οποίο τακτοποιεί τα εκάστοτε θέματα για την εκκλησιαστική ευταξία και δογματική ακρίβεια, που οι τολμηροί ευρεσιτέχνες το θεώρησαν επουσιώδες.

«Σημαδέψτε τους και φύγετε μακράν από αυτούς.» 
(Απ. Παυλ.)

2ον)Η ΠΡΟΔΟΣΙΑ ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΔΑΣ

Συνεργάστηκαν με ΑΘΕΟΥΣ ονομάζοντάς τους «άλας και φως του κόσμου» (λόγια Ιερώνυμου), αντί να τους καυτηριάσουν. 

Στο 1ο συλλαλητήριο για την ΞΑΚΟΥΣΤΗ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ΜΑΣ δεν έδωσαν εντολή να συμμετέχει κλήρος και λαός. Όταν όμως είδαν τη λαοθάλασσα άλλαξαν γνώμη. Κινούνται μακράν του Θεού, ακολουθώντας όχι τη διδασκαλία του Κυρίου, αλλά το πλήθος του κόσμου. Αυτός ήταν ο λόγος που στο επόμενο συλλαλητήριο έδωσαν διαταγή συμμετοχής.(Στη συγκεκριμένη περίπτωση, έστω και έτσι καλώς έπραξαν).

Δεν τους ενδιαφέρει η Μακεδονία μας ,τους ενδιαφέρει μη χάσουν τους πελάτες. Σοβαρός άνθρωπος με Πίστη Θεού δεν αλλάζει αποφάσεις τόσο γρήγορα για τόσο σοβαρά θέματα. Βοηθούν τους λαθραίους που στρατολογούνται και περιμένουν εντολή. Τους καλωσορίζουν και τους εγκαινιάζουν τα σπίτια. Τους δε πιστεύοντες εις τον Κύριον τους καταδιώκουν. Αυτό εννοούν «αγάπη» οι οικουμενιστές.

Εάν η ηγεσία της Εκκλησίας ύψωνε το χριστιανικό της ανάστημα, νόμους του Συντάγματος δεν θα τολμούσαν να αγγίξουν οι άθεοι. Επειδή όμως ούτε ανάστημα υπάρχει ούτε χριστιανικό Ορθόδοξο φρόνημα , γι’ αυτό συνεργάστηκαν μετά των αθέων- ανθελλήνων, εναντίον της Πατρίδας!

Τους είναι εμπόδιο το ΕΛΛΗΝΟΡΘΟΔΟΞΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ της Πατρίδας μας, προκειμένου να φέρουν την ΠΑΝ-θρησκεία που υπέγραψαν στην ΨΕΥΔΟ-σύνοδο.

Οι μάσκες έπεσαν, όλοι γνωρίζουν και δικαιολογία δεν υπάρχει.

3ον) Η ΠΡΟΔΟΣΙΑ ΤΟΥ ΠΟΙΜΝΙΟΥ

ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΕΣ ΤΑΥΤΟΤΗΤΕΣ

Δείτε, ακούστε και κλάψτε για την κατάντια μας!!

Ανεχόμαστε τα τέκνα του διαβόλου να μας παραδίδουν στον ΑΝΤΙ-χριστο. Μια φατρία «άλαλων και μπάλαλων», ασεβών, αθεόφοβων και πνευματικά τυφλών παίρνουν αποφάσεις για εμάς χωρίς την συγκατάθεσή μας.

Τους ανεχόμαστε περιμένοντας την τελική καταστροφή μας. Είμαστε συνυπεύθυνοι. Είναι ΝΤΡΟΠΗ ΜΑΣ να έχουμε τέτοιους ποιμένες και άρχοντες. Ξεκάθαρα μας το λένε οι ίδιοι και εμείς δεν μπορούμε να το κατανοήσουμε.

Επιτέλους ας ξυπνήσουμε!

Ας φύγουμε από τον Αντίχριστο και τα όργανά του!

Στις 15-05-2016 λίγο πριν την ΨΕΥΔΟ-σύνοδο Κρήτης, στη μάντρα της αρχιεπισκοπής ,υπήρχαν πινάκια που θα δείτε παρακάτω, τα οποία αποδεικνύουν την αποδοχή της αρχ/πής Αθηνών στην ηλεκτρονική διακυβέρνηση, συνεπώς και στις ηλεκτρονικές ταυτότητες.

Βεβαίως αντί χρηματικού ποσού από «άγνωστους» οργανισμούς. Τους υποχρέωσαν να τα αναρτήσουν και λίγες μέρες αργότερα ακολούθησε η ΨΕΥΔΟ σύνοδος Κρήτης …

Με μαθηματική ακρίβεια, βήμα-βήμα η ΠΡΟΔΟΣΙΑ!

Μετά από λίγες μέρες τα αφαίρεσαν.

Έτσι εξηγούνται όλα. Το πως σε ερωτήσεις 
« πνευματικών» σχετικά με τις ηλεκτρονικές ταυτότητες παίρναμε σαν απάντηση:

«Οι Χριστιανοί δεν έχουν να κρύψουν τίποτα.»

Μέχρι και μπουγέλο έφαγε κάποιος «αυλικός», προκειμένου να κλείσει το στόμα του, επειδή παράκουσε εντολή και μίλησε για τις ηλεκτρ. ταυτότητες!!

Και άλλος:

«Δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα!»

Δηλαδή, αν δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα …να πάμε με τον Αντίχριστο…… παπούλη;

Να πάρουμε τις ηλεκτρονικές ταυτότητες; Αυτό μας λέτε;

Αυτό μας λέει ο Ιησούς Χριστός περί ΟΜΟΛΟΓΙΑΣ;

Το : «Όποιος δειλιάσει στον αγώνα κατά του θηρίου ..» (Αποκ.), 

τι εννοεί;

Την Τρίτη 19-02-2019 μετά από αναβολές φθάσαμε στο Σ. Επ. (συμβούλιο επικρατείας) για το θέμα των ηλεκτρ. Ταυτοτήτων. Η διοικούσα Εκκλησία της Ελλάδας –φυσικά- ήταν απούσα. Τι θα μπορούσε άλλωστε να κάνει αφού εκ των προτέρων η θέση της είναι υπέρ της ηλεκτρονικής διακυβέρνησης;

Δηλαδή, ΥΠΕΡ ΤΟΥ ΝΑ ΔΟΘΟΥΝ ΟΛΑ ΤΑ ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ ΔΕΔΟΜΕΝΑ ΤΩΝ ΠΙΣΤΩΝ ΚΑΙ ΜΗ, ΣΕ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟ Ή ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥΣ Ή «ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ»ΠΟΥ ΘΑ ΞΕΡΟΥΝ ΚΑΙ ΘΑ ΕΛΕΓΧΟΥΝ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΓΙΑ ΕΜΑΣ ΚΑΙ ΠΟΥ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΑΓΝΩΣΤΟΙ ΣΕ ΕΜΑΣ!

ΘΑ ΜΑΣ ΚΑΘΟΔΗΓΟΥΝ ΧΩΡΙΣ ΕΜΕΙΣ ΝΑ ΤΟΥΣ ΓΝΩΡΙΖΟΥΜΕ, ΘΑ ΕΞΑΡΤΟΜΑΣΤΕ ΑΠΟΛΥΤΑ ΑΠΟ ΑΥΤΟΥΣ (ΑΥΤΟΝ). 

Άνοιξε διάπλατα η διοικούσα εκκλησία τις πόρτες και οδηγεί το ποίμνιο στον Αντίχριστο.

Με πόση πονηριά παραπλανά τους πιστούς, λέγοντας ότι αν και εφόσον οι ηλεκτρ. ταυτότητες περιέχουν το δυσώνυμο αριθμό (666) ,τότε δεν θα τις πάρουμε. 

Ποιός θα αποδείξει τεχνολογικά το μέρος που θα κρύβεται ο διάβολος μέσα σε αυτές;

Σε αντίθετη περίπτωση μη αποδείξεως της ύπαρξης του 666,η εκκλησία μας συμβουλεύει… να πάρουμε τις ταυτότητες. Στο μεταξύ μέχρι να διαπιστωθεί η ύπαρξη ή μη του 666 μέσα σε αυτές και ενώ η διοικούσα εκκλησία «θα ψάχνει διακαώς», οι μεν ταυτότητες θα εκδίδονται, οι δε ψυχές θα χάνονται. Θα γίνει ακριβώς ό,τι έγινε στην ΨΕΥΔΟ-σύνοδο.
Πρώτα ψήφισαν εν αγνοία του ποιμνίου και μετά προσπάθησαν να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα.

Έτσι και τώρα θα τις φέρουν και μετά θα λένε ότι δεν είναι αυτό το σφράγισμα του Αντίχριστου… (για να δικαιολογηθούν).

Μα πονηροί και διεστραμμένοι που λέτε ότι ανήκετε στην Εκκλησία του Χριστού, αφού δεν ξέρετε ακόμα αν οι ταυτότητες έχουν το δυσώνυμο αριθμό, γιατί εκ των προτέρων έχετε συγκατατεθεί στην ηλεκτρ. διακυβέρνηση;

ΠΟΙΟΣ ΣΩΦΡΩΝ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΣ ΚΑΙ ΜΗ, ΘΑ ΠΑΡΕΔΙΔΕ ΤΟΝ ΕΛΕΓΧΟ ΤΟΥ ΕΑΥΤΟΥ ΤΟΥ, ΤΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ ΤΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΔΑΣ ΤΟΥ, ΣΕ ΚΑΠΟΙΟΝ ΠΟΥ ΔΕΝ ΓΝΩΡΙΖΕΙ, ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΑΝ ΔΕΝ ΥΠΗΡΧΕ Ο ΔΥΣΩΝΥΜΟΣ ΑΡΙΘΜΟΣ;

ΣΤΙΣ ΗΛΕΚΤΡ.ΤΑΥΤΟΤΗΤΕΣ, ΤΟ ΣΙΓΟΥΡΟ ΕΙΝΑΙ ,ΟΤΙ ΠΑΡΑΧΩΡΟΥΜΕ ΤΟΝ ΕΛΕΓΧΟ ΣΕ Ο,ΤΙ ΜΑΣ ΑΝΗΚΕΙ (ΑΥΤΕΞΟΥΣΙΟ, ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ ΔΕΔΟΜΕΝΑ) ΣΕ ΚΑΠΟΙΟΝ ΠΟΥ ΔΕΝ ΓΝΩΡΙΖΟΥΜΕ!

Αυτό μόνο τα τέκνα του διαβόλου θα μπορούσαν να το κάνουν προκειμένου να υποδεχθούν τον πατέρα από τον οποίο κατάγονται.

Τον αντίχριστο δεν θα τον φέρει κανένας άλλος, εκτός των αιρετικών και ψευτο-διδασκάλων. Μας το είπε ο μαθητής της αγάπης και ψέματα δεν λέει: 

«Και τώρα πλέον είναι ο αντίχριστος εν τω κόσμω δια των αιρέσεων και των ψευδοδιδασκάλων, που προπαρασκευάζουν το έδαφος δια την προσωπικήν έλευσιν του.» (Α’ Ιωαν.Δ’3).

Την προπαρασκευή ,σχεδόν την ολοκλήρωσαν. Απομένει να τον αναδείξουν.

Εμείς αν θέλουμε να σωθούμε οφείλουμε να διακρίνουμε ποιοι είναι οι αιρετικοί και ψευτοδιδάσκαλοι και να απομακρυνθούμε από αυτούς. Η ταπεινή μου γνώμη είναι ότι τώρα πια εύκολα διακρίνονται.

Η έδρα του συμβουλίου επικρατείας έδειξε μεγάλο ενδιαφέρον, φάνηκε ζήλος για το τόσο σοβαρό θέμα, εξετάζοντάς το για πολλή ώρα. Η εισηγήτρια της έδρας και οι αγορευτές-νομικοί, ήταν καταπέλτες, καταθέτοντας πλήθος σοβαρών επιχειρημάτων-αποδείξεων.

Ο υποστηρικτής των ηλεκτρ. ταυτοτήτων εκπρόσωπος του υπουργείου ,χωρίς να έχει ούτε ένα επιχείρημα, μέχρι που προξένησε το μειδίαμα σε έδρα και ακροατήριο.

Μένει να δούμε αν η σπορά θα καρποφορήσει!

ΤΟ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ Η ΟΜΟΛΟΓΙΑ ΚΑΙ Η ΣΠΟΡΑ …ΕΓΙΝΑΝ!

ΤΟ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟ ΧΡΕΟΣ…ΕΤΕΛΕΣΘΕΙ!

Ρωτήστε λοιπόν ,αγαπητοί αδελφοί, τους πνευματικούς σας αν είναι υπέρ της ηλεκτρ. ταυτότητας του πολίτη, της ηλεκτρ. διακυβέρνησης του Αντίχριστου.

Η απόφαση είναι άκρως προσωπική, γιατί είναι άκρως προσωπική Η ΕΝΩΣΗ ΜΕ ΤΟΝ ΘΕΟ Ή ΜΕ ΤΟΝ ΕΧΘΡΟ ΤΟΥ ΘΕΟΥ!!

Όσο και να θέλει κανείς να βοηθήσει την τελευταία στιγμή, δεν μπορεί να προσφέρει τίποτα. 

Η ψυχή είναι μόνη, ανήμπορη και ανυπεράσπιστη, περιμένοντας να την παραλάβει άγγελος ή «αλαλάζοντας μαύροι καβαλάρηδες»! (Είναι απόλυτα αληθινό αυτό!)

Ο λόγος όχι για τους τυφλούς που είναι μέσα στον λάκκο, ούτως ή άλλως, αλλά για εκείνους που έχουν οφθαλμούς και επιβάλλεται να διακρίνουν προκειμένου να μην παρασυρθούν.

Γρηγορείτε ,ας οπλιστούμε με γνώση και δύναμη Ορθής Πίστης, γιατί μόνο αυτά είναι τα υπερ-όπλα που συντρίβουν τον εχθρό!!

Ας μπούμε στο στάδιο του καλού αγώνα ,έστω και τώρα με θείο ζήλο. Πάντα τις ημέρες πριν το Πάσχα δεν αντέχει ο πονηρός στην ιδέα ότι εξαπατήθηκε, κάνει σπασμωδικές επιθέσεις θέλοντας να παρασύρει και άλλους.

ΣΥΝΤΡΙΨΤΕ ΤΟΝ ,ΣΤΡΑΤΙΩΤΕΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ!!

Καλή και ευλογημένη Σαρακοστή!!

Ενωμένοι στη Στρατευομένη, βοηθούμενοι από την θριαμβεύουσα Εκκλησία του Χριστού που Του ανήκουν τα ΠΑΝΤΑ! … και η ΔΟΞΑ και η ΤΙΜΗ ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΑΙΩΝΕΣ!

Με εν Χριστώ αγάπη και ενδιαφέρον
Γεώργιος Φλώρος

Ο αρχιεπίσκοπος εμφανίστηκε χωρίς σταυρό σε αγιασμό σχολείου για να μην ενοχληθούν οι πρόσφυγες

Οι Οικουμενιστές απροκάλυπτοι υπηρέτες της Πανθρησκείας! 
Παρά ταύτα ο λαός συνεχίζει να παίρνει την ..."ευλογία" τους!

Ο αρχιεπίσκοπος εμφανίστηκε χωρίς σταυρό σε αγιασμό σχολείου 
για να μην ενοχληθούν οι πρόσφυγες

Ερωτήματα προκαλεί η εμφάνιση –για ακόμη μια φορά– του Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος Ιερώνυμου σε αγιασμό σε σχολείο χωρίς να φέρει το Σταυρό ούτε ως… φωτογραφία. Ο Αρχιεπίσκοπος βρέθηκε τέλεσε τον αγιασμό στην Λεόντειο Σχολή στα Άνω Πατήσια και στα 15ο και 60ο Γυμνάσια και 15ο ΓΕΛ χωρίς όμως να φέρει το παραμικρό ίχνος του θρησκευτικού συμβόλου της Ορθοδοξίας του Σταυρού και αυτό για να μην αισθανθούν προσβεβλημένοι, οι μουσουλμάνοι και οι αλλοδαποί!
Και όλα αυτά όχι σε κάποια χώρα του τρίτου κόσμου, αλλά στην Ελλάδα. Η «απολιτίκ» αυτή εμφάνιση του Αρχιεπισκόπου ξενίζει αλλά κυρίως προβληματίζει για το που τελικά ζούμε, σε ποια χώρα και αν φοβόμαστε να δηλώνουμε ποιοι είμαστε. 
Μάλιστα ο Αρχιεπίσκοπος έδωσε και συμβολές στους αλλοδαπούς λέγοντας ότι υπάρχουν δύο είδη σοφίας, η σοφία που προέρχεται από τα γράμματα και τις επιστήμες και η άνωθεν Σοφία, χωρίς να πει τη λέξη Θεός, παραπέμποντας στη θεώρηση της Πίστης – Σοφίας των γνωστικών ευαγγελίων.
«Όταν συνδυάζονται αυτά τα δύο είδη Σοφίας δημιουργείται ο χαρισματικός άνθρωπος», τόνισε ο Αρχιεπίσκοπος και κάλεσε τους μαθητές να αναπτύξουν και να καλλιεργήσουν τα χαρίσματά τους για το κοινό καλό, ενώ ευχήθηκε σε όλους, μαθητές, εκπαιδευτικούς και γονείς καλή σχολική χρονιά.

(σχ. Hellas-now) Αφού δεν θέλουν δυσαρεστήσουν τους αλλοδαπούς μουσουλμάνους που ήρθαν σε μια χριστιανική χώρα... η χριστιανική χώρα λοιπόν θα κατεβάσει τα θρησκευτικά σύμβολα της και τους σταυρούς για μην τους δυσαρεστήσει. Θα ενσωματωθεί λοιπόν η χώρα στους αλλοδαπούς.. και όχι οι αλλοδαποί στην χώρα;
Ε Αρχιεπίσκοπε;

"Κανένας Ἅγιος δὲν προσευχήθηκε μὲ αἱρετικοὺς"



Ἡ προσευχή εἶναι πράξη Ἱερά καί Ἁγία πού ἀπευθύνεται στόν Τριαδικό Θεό καί δέν ἐπιτρέπεται ὁ πιστός νά ἔρχεται διά τῆς συμπροσευχῆς σέ κοινωνία μέ τήν αἵρεση, πού βλασφημεῖ... τόν Χριστό καί πολεμᾶ τήν Ἐκκλησία Του.
(Χριστοΰφαντος)

Οἱ οἰκουμενιστές ἐκμεταλλεύονται κάθε εὐκαιρία γιά νά συμπροσευχηθοῦν μέ ὅλο τό φάσμα τῶν αἱρετικῶν καί κακοδόξων, ἀλλά καί τῶν ἀλλοθρήσκων.

Αὐτό ὅμως γιά κάθε ὀρθόδοξο εἶναι ἐντελῶς ἀπαράδεκτον, διότι ἡ συμπροσευχή προϋποθέτει τήν κοινή πίστη καί τήν λειτουργική κοινωνία.

Ἕνας Ὀρθόδοξος δέν μπορεῖ παρά νά συμπροσεύχεται μόνον μέ Ὀρθοδόξους.


Ἀνέκαθεν αὐτή ἦταν ἡ θέση τῆς Ἐκκλησίας μας καί αὐτό τό ἐκφράζουν ἐξ ἀρχῆς οἱ 45ος καί 65ος Ἀποστολικοί Κανόνες. Ἀναφέρονται μάλιστα καί οἱ κυρώσεις ὅσων ἐνεργοῦν ἀντίθετα ἀπό αὐτά πού διδάσκει τό Πνεῦμα τό Ἅγιον.

Ἐπειδή ὁρισμένοι ὑποστηρίζουν ὅτι οἱ κανόνες πού ἀπαγορεύουν, ἀλλά καί καταδικάζουν, τήν συμπροσευχή, ἐννοοῦν μόνο τήν τέλεση τῆς λατρείας μέ τούς αἱρετικούς, δηλαδή τό "συλλείτουργο", ἐπιβάλλεται νά τονισθεῖ (καί αὐτό τό βλέπουμε στήν ἴδια τήν πράξη τῆς Ἐκκλησίας), ὅτι οἱ Ἱεροί Κανόνες καταδικάζουν καί αὐτή τήν λεγομένη "ἁπλῆ συμπροσευχή". Ἡ συμπροσευχή δέν ἐπιτρέπεται οὔτε "κατ᾽ οἰκονομίαν" ἀπό τούς ὑψηλά ἱσταμένους στήν Ἐκκλησία, διότι αὐτό, ἐκτός τῶν ἄλλων, δημιουργεῖ (κακῶς βεβαίως) προηγούμενο καί οἱ οἰκουμενιστές τό προβάλλουν ὡς πράξη πού δύναται κατ᾽ αὐτούς νά ἐπαναλαμβάνεται, ἐνῶ ἐπί τῆς οὐσίας εἶναι παράδειγμα πρός ἀποφυγήν.

Ἡ προσευχή εἶναι πράξη Ἱερά καί Ἁγία πού ἀπευθύνεται στόν Τριαδικό Θεό καί δέν ἐπιτρέπεται ὁ πιστός νά ἔρχεται διά τῆς συμπροσευχῆς σέ κοινωνία μέ τήν αἵρεση, πού βλασφημεῖ... τόν Χριστό καί πολεμᾶ τήν Ἐκκλησία Του.

Ἀλλά, αὐτή ἡ εὐλογημένη ἀπαγόρευση βοηθᾶ καί τόν ἐκτός τῆς Ἐκκλησίας νά ἐννοήσει ὅτι εὑρίσκεται στήν πλάνη καί στήν αἵρεση καί κυρίως ὅτι εἶναι ἀνάγκη νά ἐπιστρέψει στήν Ἐκκλησία, πού φυσικά εἶναι μία καί ὄχι πολλές.

Ἀλλά καί στό θέμα αὐτό μᾶς καθοδηγοῦν οἱ ἴδιοι οἱ Ἅγιοι:

α) Οὐδείς Ἅγιος εἶχε καί ἔχει συμπροσευχές μέ αἱρετικούς.
β) Οἱ φωτισμένοι καί θεούμενοι εἶναι αὐτοί πού μᾶς καθοδηγοῦν στό "τί εἶναι καί πῶς πρέπει νά γίνεται ἡ προσευχή"!

Οἱ οἰκουμενιστές, μέ τίς συμπροσευχές τους, τό μόνο πού ἀποδεικνύουν εἶναι ὅτι οὐδεμία σχέση ἔχουν μέ τούς Ἁγίους καί ὅτι, παρά τίς "ἀγαπολογίες" καί "προσευχοβατολογίες", οὐδεμία γνώση ἔχουν περί τῆς αὐθεντικῆς, σώζουσας καί ἁγίας προσευχῆς πού στήν κάθε γενεά παραδίδουν οἱ Ἅγιοι.

Ἑπομένως, ἤ ὁ πιστός (κληρικός, μοναχός, λαϊκός) γνωρίζει τί ἐστί προσευχή καί ἐφαρμόζει τούς Ἱερούς Κανόνες κάνοντας ὑπακοή στούς Ἁγίους, ἤ συμμετέχει στά "συμπροσευχητικά θέατρα" καί στά "φαιδρά συλλείτουργα" καί ἀποδεικνύεται παντελῶς ἄσχετος, τό ὀλιγώτερον, μέ τό πνεῦμα καί τό βίωμα τῆς Ὀρθοδοξίας.

Ὅσοι διδάσκουν τά ἀντίθετα, ἄς μᾶς φέρουν ἔστω καί ἕναν Ἅγιο πού τά ἐδίδασκε καί ἔκανε συμπροσευχές μέ αἱρετικούς, ἤ ἄς μᾶς δείξουν ἕναν αἱρετικό ὁ ὁποῖος, μέσῳ τῶν "συμπροσευχῶν", νά ἔχει ἐπιστρέψει στήν Ὀρθοδοξία.

Τι Λένε οι Άγιοι Πατέρες Για την Αποφυγή Κοινωνίας Με Αιρετικούς, Ὁ μολυσμός , διά τῆς κοινωνίας μέ αἱρετικούς ἤ κακοδόξους ἐπισκόπους



Τι Λένε οι Άγιοι Πατέρες Για την Αποφυγή Κοινωνίας Με Αιρετικούς, 
Ὁ μολυσμός , διά τῆς κοινωνίας μέ αἱρετικούς ἤ κακοδόξους ἐπισκόπους:

Εἶναι πράγματι ἐντυπωσιακή ἡ αὐστηρότητα πού ἐπιβάλλουν οἱ ἅγιοι Πατέρες ἀπέναντι ὄχι μόνο στούς αἱρετικούς ἄλλα καί στά μέλη τῆς Ἐκκλησίας πού ὑϊοθετοῦν κακοδοξίες, γιατὶ ἡ Ἐκκλησία δὲν διασπᾶται μόνο ἀπὸ τοὺς αἱρετικούς, ἀλλὰ καὶ ἀπὸ αὐτοὺς ποὺ πιστεύουν καὶ διαδίδουν τὰ παρόμοια: «Οὐχ ὑπὸ τῶν αἱρετικῶν διατέτμηται μόνον, ἀλλὰ καὶ ὑπὸ τῶν τὰ αὐτὰ φρονεῖν ἀλλήλοις λεγόντων διασπᾶται».

[1]. Τὸ παραμικρὸ ζήτημα ποὺ ἀφορᾶ τὸν Θεὸ δὲν εἶναι μικρό, κατά τον Ἅγιο Γρηγόριο Παλαμᾶ.

[2].Ὁ Χρυσορρήμων Ἰωάννης μᾶς λέει: «Ὄχι μόνο οἱ ἁμαρτάνοντες, ἀλλὰ καὶ ἐκεῖνοι ποὺ ἐπαινοῦν τοὺς ἁμαρτάνοντες ὑφίστανται τὴν ἴδια ἢ καὶ χειρότερη τιμωρία».

[3]. «Κάθε κληρικό –λέει ὁ ἅγιος Συμεὼν ὁ θεολόγος– τοῦ ὁποίου ἡ πίστις, οἱ λόγοι καὶ τὰ ἔργα δὲν συμφωνοῦν μὲ τὶς διδασκαλίες τῶν Ἁγίων πατέρων νὰ μὴν τὸν δεχόμαστε στὴν οἰκία μας. Ἀλλὰ νὰ τὸν ἀποστρεφόμεθα καὶ νὰ τὸν μισοῦμε ὡς δαίμονα, ἔστω κι ἄν ἀνασταίνει νεκροὺς καὶ κάνει ἄλλα μύρια θαύματα».

[4].Εἶναι ἄραγε αὐτή ἡ αὐστηρότητα μία αὐθαίρετη σκληρότητα καί «ἰδιοτροπία» τῶν ἁγίων; Φυσικά καί ὄχι! Ὁ ἴδιος ὁ Κύριός μας πρῶτος δίδαξε ξεκάθαρα ποιά πρέπει νά εἶναι ἡ ἀντίδρασή μας ὅταν ἀκοῦμε διδασκαλίες ἀντίθετες ἀπό αὐτές πού παρέδωσε ὁ Ἴδιος καί οἱ μαθητές Του. Ὁ Ἰησοῦς Χριστὸς δίδαξε ὅτι τὰ δικά Του πρόβατα ὅταν ἀκοῦν τὴν φωνὴ ξένου διδασκάλου φεύγουν. «Ἀλλοτρίῳ δέ [σ.σ. ποιμένα] οὐ μὴ ἀκολουθήσωσιν, ἀλλὰ φεύξονται ἀπὸ αὐτοῦ, ὅτι οὐκ οἴδασι τῶν ἀλλοτρίων τὴν φωνήν»

[5]. και αμέσως μετά τὴν Ἀποτείχιση δίδαξαν οἱ Ἅγιοι Ἀπόστολοι: «…Διὸ φευκτέον [νὰ φεύγετε] ἀπὸ τῶν φθοροποιῶν ποιμένων».

[6].Ὄχι λίγες φορές, οἱ ἐπίσημοι ποιμένες δηλητηρίασαν τὸ ποίμνιο -μέσῳ στρεβλῆς διδασκαλίας- ὁδηγώντας το στὴ λατρεία ἄλλων θεῶν. Γιατί «ἡ αἵρεση» ὄχι μόνο «εἶναι πίστη σὲ ξένο Θεό»,

[7]. ἀλλά «ἔχει ἐνδυθῆ ὁλόκληρον τὸν διάβολο».

[8].Στίς ἡμέρες μας οἱ ἐπίσκοποι ἀπροκάλυπτα ἀποδείχτηκαν ψευδοεπίσκο-ποί γιατί μολύνουν τήν Πίστη, συγκαταβαίνοντας σέ αἱρετικούς. «Ἀλλοίμονο σὲ ὅσους μολύνουν τὴν Ἁγία Πίστη μὲ αἱρέσεις ἢ συγκαταβαίνουν στοὺς αἱρετικούς». 

[9].Ὁ ὅσιος Ἀντίοχος ὁ Πανδέκτης ἔλεγε πὼς ἐκεῖνον ποὺ δὲν ἔχει τὴν ὀρθὴ πίστη πρέπει ὄχι μόνο νὰ τὸν ἀποστρεφόμαστε ἀλλὰ καὶ νὰ τὸν ἀναθεματί-ζουμε, δηλαδὴ νὰ τὸν θεωροῦμε ὅτι βρίσκεται ἐκτὸς Ἐκκλησίας.

[10]. «Οὔτε γιὰ λίγη ὥρα δὲν δεχόμαστε σχέση μὲ αὐτοὺς ποὺ κουτσαίνουν στὴν πίστη»

[11].… «ἀκόμα κι ἂν αὐτοί μᾶς φαίνονται πολὺ γνήσιοι καὶ ἐπίσημοι, ἐμεῖς πρέπει νὰ τοὺς σιχαι-νόμαστε, ὅσοι ἀγαπᾶμε τὸν Κύριο».

[12].Ὁ ἅγιος Θεόδωρος ὁ Στουδίτης ἀποφαίνεται: «Καὶ εἰ φίλοι κατὰ Θεὸν, πῶς τῇ κοινωνίᾳ τῶν ἑτεροδόξων κοινωνοῦντες; Οὐ γὰρ φίλοι οἱ τοιοῦτοι ἀληθινοὶ καὶ πιστοί».

[13]. Ὁ ἴδιος Ἅγιος λέει: «Οἱ μὲν [αἱρετικοὶ] τέλεον περὶ τὴν πίστιν ἐναυάγησαν. οἱ δὲ εἰ καὶ τοῖς λογισμοῖς οὐ κατεποντίσθηκαν, ὅμως τῇ κοινωνίᾳ τῆς αἱρέσεως συνόλλυνται [ἐξ αἰτίας τῆς κοινωνίας μὲ τοὺς αἱρετικοὺς θὰ χαθοῦν μαζί τους]».

[14]. Θεωρεῖ «προδοσία τῆς Ὀρθοδόξου Ὁμολογίας» τὸ νὰ παραμένει κάποιος ἐν κοινωνίᾳ μὲ τὸν κακοδοξοῦντα ἐπίσκοπόν του».

[15].Αὐτές οἱ Πατερικές θέσεις ἐνσωματώθηκαν καὶ στὰ Πρακτικὰ τῆς Ζ΄Οἰκουμενικῆς Συνόδου: «Ὅποιος δικαιώνει αἵρεση ἂς εἶναι ἀναθεματισμένος».

Ὁ Μ. Ἀθανάσιος γιὰ αὐτὸν ποὺ φρονεῖ ἀσεβῆ δόγματα ἀναφέρει: «Ἀποφύγετε αὐτὸν καὶ ἔτσι θὰ διατηρήσετε τὴν πίστη σας καθαρή».

[16].Κατὰ τὸν ἅγιο Νεκτάριο Αἰγίνης: «ἡ κοινωνία μὲ αὐτὸν [τὸν κακόδοξο καὶ αἱρετικό] μολύνει τὴν πίστη μὲ τὶς εὐθύνες ποὺ αὐτὸ συνεπάγεται. Λοιπὸν ἡ ἐξωτερικὴ ἀκοι-νωνησία προστατεύει ἀπὸ τὴν ἐσωτερικὴ ἀλλοτριότητα»… «Εἶναι ψευδὲς ἐκεῖνο ὅπου ἐπιφέρουσιν, ὅτι αἱ ὁδοὶ τῆς εὐσεβείας εἶναι πολλαί… ὁδὸς μία καὶ αὐτὴ στενὴ καὶ ὄχι πλατεῖα… εἷς καὶ μόνος Θεὸς καὶ Κύριος».

[17].Ἂν ὁ εὐαγγελιστὴς Ἰωάννης, ὁ «μαθητὴς τῆς ἀγάπης» λέει ὅτι κάποιον ποὺ δὲν ἀποδέχεται τὴν διδασκαλία τοῦ Χριστοῦ καὶ τῶν Ἀποστόλων οὔτε στὸ σπίτι σας νὰ τὸν βάζετε, οὔτε καλημέρα νὰ τοῦ λέτε, γιατὶ συγκοινωνῆτε μὲ τὰ πονηρά του ἔργα γενόμενοι συνένοχοι, πόσο μᾶλλον νὰ τὸν ἀποδεχόμαστε στὸν ναὸ ὡς λειτουργὸ;

[18].Ἂν ὁ Μ. Βασίλειος τονίζει: «Αἱρετικὸν ἄνθρωπον ἀποστρέφεσθαι», 

[19]. πόσο μᾶλλον τον κακόδοξο κληρικό;

Ὁ ἱερὸς Χρυσόστομος μᾶς ἐξηγεῖ: «Ὄχι μόνο ἂν κάποιοι λένε συνολικὰ ἀντίθετα πράγματα ποὺ ἀνατρέπουν τὰ πάντα, ἀλλὰ καὶ τὸ παραμικρὸ ἀντίθετο νὰ διδάξουν νὰ εἶναι ἀναθεματισμένοι».

[20]. «Ἀπὸ αὐτοὺς πρέπει νὰ πεταγόμαστε μακρυὰ ὅπως πεταγόμαστε ὅταν συναντάμε ἕνα φίδι, καὶ νὰ διακόπτουμε κάθε κοινωνία καὶ νὰ φεύγουμε μὲ ὅλη μας τὴν δύναμη, ἀκόμα κι ἄν μᾶς φαίνονται σεβάσμιοι καὶ πρᾶοι», διδάσκει ὁ Μ. Φώτιος.

[21]. Τί στὰ ἀλήθεια ἐλπίζουμε νὰ κληρονομήσουμε ἐμεῖς ποὺ οἰκειοθελῶς καὶ προθύμως ἀκολουθοῦμε τοὺς σύγχρονους αἱρετίζοντες Ἐπισκόπους παρά τήν ὀργή τοῦ Θεοῦ καί τήν κόλαση;

«Εἰ δέ τις προσποιεῖται ὁμολογεῖν μὲν ὀρθὴν πίστιν, φαίνεται δὲ κοινωνῶν ἐκείνοις [ἂν κάποιος προσποιούμενος ὁμολογεῖ τὴν ὀρθὴ πίστι, ἀλλὰ κοινωνεῖ μὲ τοὺς αἱρετικούς] τὸν τοιοῦτον προτρέψασθε ἀπέχεσθαι τῆς τοιούτης συνηθείας· καὶ ἐὰν μὲν ἐπαγγέλληται, ἔχετε τὸν τοιοῦτον ὡς ἀδελφόν· [καὶ ἐὰν σᾶς ὑποσχεθεῖ ὅτι θὰ διακόψει τὴν κοινωνία μὲ τοὺς αἱρετικούς –καὶ τὸ πράξει– νὰ τὸν ἔχετε ὡς ἀδελφό σας] ἐὰν δὲ φιλονίκως ἐπιμένῃ τὸν τοιοῦτον παραιτῆσθε [ξεκόψτε ἀπὸ αὐτόν]».

[22].Ὁ ἅγιος Ἰὼβ Ἰασίτης ὁ Ὁμολογητὴς ἔλεγε: «Νὰ μὴν τοὺς συνανα-στρεφόμαστε λοιπόν [τοὺς Λατινόφρονες] …Θὰ προσπαθήσουμε μὲ ὅλες μας τὶς δυνάμεις νὰ μὴ μολυνθοῦμε μὲ τὴν ἐκκλησιαστικὴ κοινωνία μαζί τους καὶ νὰ μὴ μετέχουμε στὴν ψώρα, ἢ τὴν ὀλέθρια ἀσθένειά τους. Θὰ προφυλάξουμε ἐπίσης τοὺς ἑαυτούς μας μὲ κάθε τρόπο καὶ θὰ ἀπέχουμε τελείως ἀπὸ τὴν φατρία τους».

[23].Ὁ Ἅγιος Μελέτιος Γαλησιώτης: «Αἱρετικοί εἰσιν οἱ λατίνοι καὶ οἱ συγκοι-νωνοῦντες αὐτοῖς ἀπόλλυνται…».

[24].Ὁ ἅγ. Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς προσθέτει: «Ἐφόσον ὁ Καλέκας εἶναι μὲ αὐτὸ τὸν τρόπο καὶ τόσες φορές ἀποκομμένος ἀπὸ ὁλόκληρο τὸ πλήρωμα τῶν Ὀρθοδόξων, εἶναι κατὰ συνέπεια ἀδύνατο νὰ ἀνήκει στοὺς εὐσεβεῖς, ὅποιος δὲν ἔχει ἀποχωρισθεῖ ἀπὸ αὐτόν. Ἀντιθέτως, ὅποιος γιὰ τοὺς λόγους αὐτοὺς εἶναι ἀποχωρισμένος ἀπὸ τὸν Καλέκα, τότε ἀνήκει πράγματι στὸν κατάλογο τῶν Χριστιανῶν καὶ εἶναι ἑνωμένος μὲ τὸν Θεό κατὰ τὴν εὐσεβῆ πίστη».

[25]. Καί ἐπιπλέον: «Εἶναι ἀδύνατο κάποιος νὰ ἐπικοινωνεῖ ἐκκλησιαστικῶς μὲ τὸν Πατριάρχη (Καλέκα) καὶ νὰ εἶναι Ὀρθόδοξος…, ἐνῷ αὐτὸς ποὺ ἦταν ἀποτειχισμένος εἶναι ἑνωμένος μὲ τὴν εὐσεβῆ πίστη».

[26]. Πρέπει πάλι νὰ τονίσουμε -γιατὶ ἔχει ὕψιστη σημασία-ὅτι, ὅταν ὁ Γρηγόριος τά δίδασκε αὐτά, ἦταν ἀποτειχισμένος καὶ ὁ Καλέκας δὲν εἶχε ἀκόμη καταδικαστεῖ Συνοδικῶς!

Ὁ ἅγιος Θεόδωρος ὁ Στουδίτης θυμίζει τὴν προσταγὴ τοῦ Μ. Ἀθανασίου: «…μηδεμίαν κοινωνίαν ἔχειν ἡμᾶς πρὸς τοὺς αἱρετικούς, ἀλλὰ μὴν μηδὲ πρὸς τοὺς κοινωνοῦντας μετὰ τῶν ἀσεβῶν».

[27]. Ὥστε «νόμιμα» καταλήγει στὴν τελική του θέση: «… μήτε κοινωνεῖν αὐτοῖς [τοῖς αἱρετικοῖς], μήτε ἀναφέρειν… ἐπὶ τῆς θείας λειτουργίας· ὅτι μέγισται ἀπειλαὶ κεῖνται παρὰ τῶν ἁγίων ἐκφωνηθεῖσαι τοῖς συγκαταβαίνουσιν αὐτοῖς μέχρι καὶ ἑστιάσεως….

[28]. Οἱ Ἀποστολικοὶ Κανόνες στηρίζουν ἀπόλυτα αὐτὴ τὴν θέση: «Ἐὰν κάποιος συμπροσευχηθεῖ μὲ ἕναν ἀκοινώνητο ἔστω καὶ μέσα σὲ σπίτι, νὰ εἶναι καὶ αὐτὸς ἀκοινώνητος». 

[29].Λέει ὁ ἅγιος Μᾶρκος: «… Νὰ συμβουλεύσεις δὲ τοὺς Ἱερεῖς τοῦ Θεοῦ νὰ ἀποφεύγουν μὲ κάθε τρόπο τὴν ἐκκλησιαστικὴ κοινωνία μὲ τὸν λατινόφρονα μητροπολίτη τους καὶ οὔτε νὰ συλλειτουργοῦν μαζί του, οὔτε νὰ τὸν μνημονεύουν καθόλου, οὔτε νὰ τὸν θεωροῦν ἀρχιερέα, ἀλλὰ ὡς μισθωτὸ λύκο! …Νὰ ἀποφεύγετε λοιπὸν καὶ ἐσεῖς ἀδελφοί, τὴν ἐκκλησιαστικὴ κοινωνία μὲ τοὺς ἀκοινωνήτους καὶ τὸ μνημόσυνο τῶν ἀμνημονεύτων. Ὁ Λατινόφρων αὐτὸς θὰ καταδικαστεῖ μαζὶ μὲ τοὺς Λατίνους καὶ θὰ θεωρηθεῖ ὡς παραβάτης τῆς πίσ-τεως»

[30].… «Φευκτέον αὐτούς, ὡς φεύγει τις ἀπό ὄφεως, ὡς αὐτοὺς ἐκείνους, ἢ κἀ-κείνων πολλῷ δήπου χείρονας, ὡς χριστέμπορους καὶ χριστοκάπηλους… Φεύγετε οὖν αὐτοὺς ἀδελφοί, καὶ τὴν πρὸς αὐτοὺς κοινωνίαν.Οἱ γὰρ τοιοῦτοι ψευδαπόστολοι, ἐργᾶται δόλιοι, μετασχηματιζόμενοι εἰς ἀποστόλους Χριστοῦ».

[31].Εἶναι σημαντικὸ νὰ τονίσουμε ὅτι ὁ Ἅγιος δὲν ἐγείρει ζητήματα ὅπως ἡ ἀναγκαιότητα Συνοδικῆς ἔγκρισης, ὁ κίνδυνος σχίσματος ἢ τάχα τῆς ἀποκοπῆς ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία ἢ ζήτημα ἐφαρμογῆς οἰκονομίας, ἢ χάρη τῆς εἰρήνης ἢ χάρη τῆς συνέχισης τοῦ κηρύγματος.

Μετὰ τὴν ὑπογραφὴ τῆς ψευδο-ένωσης στὴ Φερράρα-Φλωρεντία ὁ ἅγ. Μᾶρκος εἶπε: «Εἶμαι πεπεισμένος ὅτι ὅσον ἀπομακρύνομαι ἀπὸ τούτου [τοῦ Πατριάρχη] καὶ ἀπὸ τοὺς τοιούτους [τοὺς Λατινόφρονες] τόσον προσεγγίζω πρὸς τὸν Θεὸν καὶ πρὸς τοὺς Ἁγίους, καὶ ὅσον περισσότερον χωρίζομαι ἀπὸ αὐτοὺς τόσον περισσότερον ἑνοῦμαι μὲ τὴν ἀλήθειαν».

[32]. Λέει ὁ Ἅγιος: «Ὅσοι προσποιοῦνται ὅτι ὁμολογοῦν τὴν ὑγιῆ πίστη, κοινωνοῦν [μνημονεύουν] δὲ μὲ τοὺς ἑτερόφρονες, ἂν μετὰ ἀπὸ τὴν σύστασή σας δὲν ἀπομακρυνθοῦν ἀπὸ αὐτούς, ὄχι μόνο νὰ τοὺς ἔχετε ἐκτὸς Ἐκκλησίας, ἀλλὰ οὔτε ἀδελφοὺς νὰ τοὺς ὀνομάζετε».

[33].Καὶ γιά τόν ὅσιο Νεόφυτο τόν Ἔγκλειστο «ἡ ἐκκλησιαστικὴ κοινωνία μὲ τοὺς Παπικοὺς ἐντάσσει τὸν κοινωνοῦντα στὰ ἀναθέματα τῶν Συνόδων καὶ στὸν πυθμένα τοῦ ἅδη.

Κλείνοντας θά ἀναφέρουμε τὰ λόγια τοῦ Πατριάρχου ἁγίου Γερμανοῦ Πατριάρχου Κ/πόλεως πρὸς τοὺς Κυπρίους λαϊκοὺς γιὰ τὴν ἀποτείχιση ἀπὸ τοὺς κληρικούς των, οἱ ὁποῖοι εἶχαν ὑποταχτεῖ στοὺς Λατίνους κατακτητὲς τὸν 12ο καὶ 13ο αἰῶνα. «…Ὅσοι τῆς καθολικῆς Ἐκκλησίας ἐστὲ τέκνα γνήσια, φεύγειν ὅλῳ ποδὶ ἀπὸ τῶν ὑποπεσόντων ἱερέων τῇ λατινικῇ ὑποταγῇ, καὶ μηδὲ εἰς ἐκκλησίαν τούτοις συνάγεσθαι, μηδὲ εὐλο-γίαν ἐκ τῶν χειρῶν αὐτῶν λαμβάνειν τὴν τυχοῦσαν· κρεῖσσον γάρ ἐστιν ἐν τοῖς οἴκοις ὑμῶν τῷ θεῷ προσεύχεσθαι κατὰ μόνας, ἢ ἐπ’ ἐκκλησίαις συνάγεσθαι μετὰ τῶν λατινοφρόνων· εἰ δ’ οὖν, τὴν αὐτὴν αὐτοῖς ὑφέξετε κόλασιν».

[34].«Τοῖς κοινωνοῦσιν ἐν γνώσει [τοῖς αἱρετικοῖς] ἀνάθεμα».

Οἱ ἐχθροί ἐμοῦ τε καί τοῦ Υἱοῦ μου ἐπλησίασαν



Οἱ ἐχθροί ἐμοῦ τε καί τοῦ Υἱοῦ μου ἐπλησίασαν.

Θαυμαστές παρεμβάσεις τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου σέ περιπτώσεις ἀπόπειρας αἱρετικῶν νά μολύνουν τήν Πίστη τῶν Ὀρθοδόξων.
Γράφει ὁ Φώτης Μιχαήλ, ἰατρός
Στίς ἡμέρες μας, ὁ ἀντίχριστος κάνει τήν δουλειά του μέ πρωτοφανή δόλο καί μάλιστα ἐντελῶς ἀνεπαίσθητα. Μᾶς ξεγελάει πανεύκολα μέ διάφορες προφάσεις καί ψευτοδικαιολογίες καί χωρίς νά τό καταλάβουμε, μᾶς ὁδηγεῖ στήν ἄρνηση καί τήν περιφρόνηση τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεώς μας. 
Μᾶς λένε, ὅτι ὅλες οἱ θρησκεῖες εἶναι ὁδοί σωτηρίας. Μᾶς λένε, ὅτι οἱ αἱρετικοί εἶναι ''ἐκκλησίες''. Μᾶς λένε, ὅτι οἱ παπικοί καί οἱ προτεστάντες ἔχουν ἱερωσύνη καί μυστήρια ἔγκυρα. Μᾶς λένε, νά κρατήσουμε καθαρή μονάχα τήν ἀγάπη καί τήν Ἀλήθεια νά τήν στρογγυλέψουμε. Μᾶς λένε, ὅτι μποροῦμε νά συμπροσευχόμαστε δημοσίως μέ τόν ὁποιοδήποτε αἱρετικό, ἀκόμη καί μέ ἀλλόθρησκο. 
Δέν μᾶς λένε, ὅμως, γιά ὅλα τά παραπάνω, πρῶτον, τί λέει τό Εἀγγέλιο. Δεύτερον, τί μᾶς διδάσκουν οἱ Ἅγιοι Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας μας. Τρίτον, τί προβλέπεται, γιά ὅλες τίς παραπάνω δογματικές καί ἐκκλησιολογικές παρεκτροπές, τόσον ἀπό τούς Ἱερούς Κανόνες, ὅσον καί ἀπό τίς Ἀποφάσεις τῶν Οἰκουμενικῶν μας Συνόδων. 

Ὁ ἐχθρός, γιά ὅσους προσέχουν καί ἐνδιαφέρονται γιά τήν σωτηρία τους, εἶναι ὁλοφάνερο ὅτι δέν βρίσκεται ἁπλά ἐντός τῶν τειχῶν, ἀλλά ἔχει πλέον θρονιαστεῖ στό κέντρο τῆς Ἐκκλησίας: στίς καρδιές τῶν περισσοτέρων ἀξιωματούχων της. Γι' αὐτό καί δέν τόν ὑποψιαζόμαστε, γι' αὐτό καί παρασυρόμαστε χωρίς τήν παραμικρή ἀντίσταση. Ἔλεγε ὁ ἀγαπημένος μας Ἅγιος Γέροντας Παΐσιος: Ζοῦμε στά χρόνια τοῦ ἀντιχρίστου καί κοιμόμαστε μέ τά τσαρούχια. 
Ἡ ἀνθρωποκτόνος παναίρεση τοῦ οἰκουμενισμοῦ (Ἅγιος Ἰουστῖνος Πόποβιτς) ἔχει διεισδύσει γιά τά καλά στίς περισσότερες ἐνορίες μας καί ἐμεῖς συνεχίζουμε νά ζοῦμε, σάν νά μή συμβαίνει ἁπολύτως τίποτε!
Κλῆρος καί λαός ἔχουμε πέσει σέ ὕπνο βαθύ, ὕπνο θανατηφόρο. Τό δηλητήριο τῆς παναιρέσεως τοῦ οἰκουμενισμοῦ ἔχει δηλητηριάσει καί νοῦν καί καρδίαν. Μᾶς ἔχει ὑπνωτίσει καί μᾶς σπρώχνει κατευθεῖαν πρός τήν ὀλέθρια ἀθεΐα, τοὐτέστιν πρός τήν ἀπώλεια.

Ἐμεῖς, σήμερα, ἐν ὀνόματι μιᾶς νοθευμένης καί ψεύτικης ἀγάπης, ὀνομάζουμε τούς αἱρετικούς ''ἀδελφές ἐκκλησίες''. Τούς προκαθημένους τους, τούς προσφωνοῦμε ''ἁγιώτατους'' καί τούς πολυχρονίζουμε ψαλμωδικῶς ἐντός τῶν Ἱερῶν μας Ναῶν. Τούς καλοῦμε καί συμπροσευχόμαστε μαζί τους μέσα στίς ἐκκλησιές μας, λειτουργούμαστε παρέα μαζί τους κ.α.π.
Ρωτήσαμε τήν Παναγιά μας, πού λέμε ὅτι θά τήν τιμήσουμε στίς δεκαπέντε τοῦ μηνός, ἐάν συμφωνεῖ μέ ὅλα αὐτά τά ὑβριστικά καί ἐπαίσχυντα ’’κατορθώματά μας’’; Διότι ἡ Παναγιά μας ἔχει φανερώσει τήν στάση Της ἀπέναντι στούς αἱρετικούς καί ἡ στάση Της εἶναι ἐντελῶς διαφορετική ἀπό τήν δική μας: Ὑπάρχουν θαυμαστές ἱστορικές μαρτυρίες, πού βεβαιώνουν, ὅτι ἡ Δέσποινά μας, ἡ Κυρία Θεοτόκος, ὅλους τούς αἱρετικούς, ἀλλά καί τούς ’’ἡμέτερους’’ λατινόφρονες, τούς ἀποκαλεῖ ''ἐχθρούς δικούς Της καί τοῦ Κυρίου, ὑποκριτές καί ἀσεβέστατους’’.

Στίς 15 Αὐγούστου ἑορτάζομε τήν πάνσεπτο Κοίμησή Της.
Πόσοι ἀπό ἐμᾶς, τούς βαπτισμένους στήν κολυμβήθρα τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας μας, θά βροντοφωνάξουμε τήν ἡμέρα αὐτή ὁμολογιακῶς, ὅπως καί Ἐκείνη τό ἔπραξε, τό ὄχι στήν παρουσία αἱρετικῶν καί λατινοφρόνων μέσα στούς ἱερούς μας ναούς; (Γερμανία, Σμύρνη, Φανάρι κ.α.)
Πόσοι ἀπό ἐμᾶς, τούς βαπτισμένους στό ὄνομα τοῦ Πατρός, τοῦ Υἱοῦ καί τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, τήν ἡμέρα τῆς Παναγίας, θά μιμηθοῦμε τήν Κυρία μας Θεοτόκο καί, ἀγαπῶντες ἐν ἀληθείᾳ, θά διαμηνύσουμε φωναχτά στούς σύγχρονους Χριστομάχους καί Πνευματομάχους (ὀπαδούς τοῦ Κολυμπαρίου), ὅτι εἶναι ἐχθροί τοῦ Κυρίου Ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ καί τῆς Παναγιᾶς μας, ἀσεβέστατοι καί ὑποκριτές;

Γιά τοῦ λόγου τό ἀληθές καί γιά ὅσους ἔχουν λίγο παραπάνω ὑπομονή στό διάβασμα, παρατίθενται στήν συνέχεια καί οἱ προαναφερθεῖσες σχετικές μαρτυρίες.


Ἡ θαυματουργή εἰκόνα τοῦ ’’ΧΑΙΡΟΒΟ’’

Βρισκόμαστε στά 1274. Αὐτοκράτορας στήν Πόλη εἶναι ὁ Μιχαήλ Παλαιολόγος καί πατριάρχης ὁ ἀμείλικτος διώκτης τῶν Ὀρθοδόξων Ἁγιορειτῶν πατέρων, ὁ λατινόφρων Ἰωάννης Βέκκος. Μόλις ἔχει ὑπογραφεῖ στήν Λυών ἡ ψευδοένωση Ὀρθοδόξων καί παπικῶν, καί ἀπεσταλμένοι τοῦ πάπα μαζί μέ ’’δικούς μας’’ ἑνωτικούς καταφθάνουν στό Ἅγιον Ὄρος, γιά νά ἐπιβάλλουν τήν ἐφαρμογή τῆς προδοτικῆς συμφωνίας.

Σέ ἔνα κελλί, πού βρίσκεται σέ ἀπόσταση ἀπό τήν Ἱερά Μονή Ζωγράφου, ἀσκήτευε τότε ἕνας γέροντας πολύ μεγάλης ἀρετῆς. Ὁ ἐνάρετος αὐτός γέροντας εὐλαβεῖτο βαθύτατα τήν Κυρία Θεοτόκο καί εἶχε καθημερινό κανόνα τήν ἐπαναλαμβανόμενη ἀνάγνωση τῶν Χαιρετισμῶν τῆς Παναγίας, σέ ὄρθια μάλιστα στάση μπροστά στήν Εἰκόνα της.
Κάποια ἡμέρα καί ἐνῷ βίωνε ὑψηλές πνευματικές καταστάσεις λέγοντας μέ λαχτάρα τό ’’Χαῖρε Νύμφη ἀνύμφευτε’’, ἄκουσε τήν Παναγία ἀπό τήν ἱερή Της εἰκόνα νά τοῦ λέει: ’’Χαῖρε καί σύ, Γέρων τοῦ Θεοῦ. Μή φοβοῦ, ἀλλά ἀπελθών ταχέως εἰς τήν Μονήν, ἀνάγγειλον τοῖς ἀδελφοῖς καί τῷ Καθηγουμένῳ, ὅτι οἱ ἐχθροί ἐμοῦ τε καί τοῦ Υἱοῦ μου ἐπλησίασαν. Ὅστις οὖν ὑπάρχει ἀσθενής τῷ πνεύματι, ἐν ὑπομονῇ κρυβήτω, ἕως παρελθεῖν τόν πειρασμόν. Οἱ δέ στεφάνων μαρτυρικῶν ἐφιέμενοι, παραμενέτωσαν ἐν τῇ Μονῇ. Ἄπελθε οὖν ταχέως...’’. 

Ὁ γέροντας, μετά ἀπό αὐτό, δέν στάθηκε οὔτε λεπτό. Ἀμέσως ξεκίνησε γιά τό μοναστήρι, τήν ἱερά Μονή Ζωγράφου, γιά νά ἐνημερώσει τούς πατέρες καί νά τούς μεταφέρει τίς ὁδηγίες τῆς Παναγίας. Φτάνοντας στήν Ἱερά Μονή, ὁ εὐλαβής καί ἐνάρετος γέροντας ζεῖ τό θαῦμα γιά δεύτερη φορά: Μπροστά στήν πύλη τοῦ Μοναστηριοῦ βλέπει ὄρθια τήν εἰκόνα τῆς Παναγίας τοῦ κελλιοῦ του, ἀπό τήν ὁποία καί ἄκουσε τήν φωνή τῆς Θεοτόκου!

Κρατῶντας, τώρα, στήν ἀγκαλιά του τήν θαυματουργή εἰκόνα τῆς Παναγίας, παρουσιάζεται ἐνώπιον τοῦ Ἡγουμένου καί τῶν πατέρων καί τούς λέει: Σεβαστοί μου πατέρες, ἡ Κυρία Θεοτόκος μοῦ ἀποκάλυψε, ὅτι οἱ ἐχθροί Της καί ἐχθροί τοῦ Υἱοῦ Της σέ λίγο καταφθάνουν στό Μοναστήρι. Ὅποιοι ἀπό τούς πατέρες καταλαβαίνουν, ὅτι δέν θά ἀντέξουν στό μαρτύριο, μέχρι νά ἡσυχάσουν τά πράγματα, ἄς κρυφτοῦν κάπου μακριά. Ὅσοι, ὅμως, πατέρες εἶναι ἕτοιμοι νά μιμηθοῦν τούς Μάρτυρες καί νά στεφανωθοῦν, ἄς παραμείνουν στό Μοναστήρι.

Οἱ πατέρες ἔπραξαν, ὅπως άκριβῶς ὥρισε ἡ Παναγία. Οἱ ἀσθενέστεροι κρύφθηκαν μέσα στό δάσος. Οἱ πιό δυνατοί, ὁ ἡγούμενος καί ἄλλοι 25 μοναχοί, παίρνοντας μαζί τους τήν θαυματουργό εἰκόνα τῆς Παναγίας κλείστηκαν στόν πύργο τῆς Μονῆς, περιμένοντας τούς ἐχθρούς Της.
Πράγματι, σέ λίγο κατέφθασαν οἱ ἀπεσταλμένοι τοῦ ἑνωτικοῦ αὐτοκράτορα καί τοῦ λατινόφρονα πατριάρχη Βέκκου, συνοδευόμενοι καί ἀπό ὁμάδα ἀπεσταλμένων τοῦ πάπα. Οἱ 26 ὁμολογητές τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως πατέρες δέν κάμφθηκαν οὔτε στιγμή ἀπό τίς ὑποσχέσεις καί τά καλοπιάσματα τῶν αἱρετικῶν. Ἀρνήθηκαν ἐξ ἀρχῆς νά συλλειτουργήσουν μέ τούς παπικούς καί τούς λατινόφρονες ’’δικούς μας’’. Ἐπέκριναν ἐντονώτατα τίς ἑνωτικές ἀπόπειρες καί κατεδίκασαν εὐθέως τίς πλάνες τῶν παπικῶν.
Σέ λίγο, ὁ πύργος τῆς Μονῆς παραδόθηκε στήν πυρά. Ἡ ὀργή τῶν ἑνωτικῶν καί τῶν παπικῶν ἀπεσταλμένων, διά τῆς πυρᾶς, ὁδήγησε τούς Ὁμολογητές πατέρες κατευθεῖαν στήν ἀγκαλιά τοῦ Τριαδικοῦ μας Θεοῦ. Ἀπό τόν πύργο τόν κατακαμένο σώθηκε μονάχα ἡ θαυματουργός εἰκόνα τῆς Παναγίας, πού ἀπό τότε τήν ἀποκαλοῦν ’’Χαίροβο’’ (στά Βουλγαρικά σημαίνει τό Χαῖρε τό Ἀρχαγγελικό). Αυτά συνέβησαν στίς 10 Ὀκτωβρίου 1274.
Ἡ Ἐκκλησία τιμᾶ τούς Ὁμολογητές Ἱερομάρτυρες κάθε χρόνο στίς 10 Ὀκτωβρίου, τήν ἡμέρα, δηλαδή, τοῦ μαρτυρίου τους.
Ἡ θαυματουργός εἰκόνα τῆς Παναγίας μας, ἡ Παναγία τοῦ Χαίροβο, φυλάσσεται στήν Ι.Μ. Ζωγράφου, γιά νά μᾶς θυμίζει τήν στάση Της ἀπέναντι στούς αἱρετικούς καί τούς ’’δικούς μας’’ λατινόφρονες.


Θαυμαστή διήγηση
γιά τόν μοναχό, πού εἶχε στό κελλί του
αἱρετικά κείμενα τοῦ Νεστορίου

Στήν Λαύρα τοῦ Καλαμῶνος κοντά στόν Ἰορδάνη, ὁ ἀβᾶς Κυριακός ὁ πρεσβύτερος διηγήθηκε στούς προσκυνητές τό παρακάτω συμβάν: ’’Ἕνα βράδυ εἶδα σάν ζωντανό ὄραμα στόν ὕπνο μου μιά γυναῖκα πολύ σεμνή, ντυμένη στά πορφυρά, ἔχοντας κοντά Της δύο τίμιους καί ἱεροπρεπεῖς ἄνδρες. Στέκονταν καί οἱ τρεῖς ἔξω ἀπό τό κελλί μου. Καθώς ἔβλεπα τήν σεμνοπρεπή γυναῖκα, τήν πῆρα γιά τήν Δέσποινά μας, τήν Κυρία Θεοτόκο. Καί τούς δυό ἄνδρες πού ἦταν μαζί της, γιά τόν ἅγιο Ἰωάννη τόν Πρόδρομο καί τόν ἅγιο Ἰωάννη τόν Θεολόγο.
Βγῆκα ἔξω καί παρακαλοῦσα τήν Παναγία νά μπεῖ στό κελλί μου καί νά μοῦ δώσει τήν εὐχή καί τήν εὐλογία Της, μά Ἐκείνη δέν ἤθελε νά περάσει μέσα. Ἐγώ ἐπέμενα καί κάποια στιγμή ἀκούω τήν Θεοτόκο νά μοῦ λέει: 
Μέσα στό κελλί σου ἔχεις τόν ἐχθρό μου καί ἔρχεσαι νά μέ καλέσεις νά μπῶ καί ἐγώ ἐκεῖ; Καί λέγοντας αὐτά στράφηκε ἀλλοῦ καί ἔφυγε.
Ξύπνησα τρομαγμένος καί προβληματισμένος, προσπαθῶντας νά βρῶ τί ἔδιωξε τήν Παναγία ἀπό τό κελλί μου. Πέρασε πολλή ὥρα ἐρευνῶντας τόν ἑαυτό μου, τίς πράξεις, τίς σκέψεις μου, ἀλλά, δέν ἔβρισκα νά ἔχω κάνει κάτι, νά ἔχω πεῖ κάτι βλάσφημο γιά τήν Παναγία ἤ πού νά εἶναι φταίξιμο καί προσβολή γιά Ἐκείνην. 

Προκειμένου νά διώξω τήν λύπη καί τούς στενάχωρους λογισμούς, πού μέ κατέλαβαν, πῆρα στά χέρια μου ἕνα βιβλίο τοῦ μακαρίου Ἡσυχίου τοῦ πρεσβυτέρου νά διαβάσω. Ἀνοίγοντας, ὅμως, τό βιβλίο ἐκεῖνο, βρίσκω, μέ πολλή μεγάλη μου ἔκπληξη, στίς τελευταῖες σελίδες, δύο λόγους τοῦ ὑβριστοῦ τῆς Θεοτόκου, τοῦ αἱρετικοῦ πατριάρχη Νεστορίου. Τότε κατάλαβα, ὅτι ὁ ἐχθρός τῆς Ὑπεραγίας Δεσποίνης ἡμῶν Θεοτόκου ἦταν αὐτοί οἱ λόγοι.
Σηκώθηκα καί τό ἐπέστρεψα τό βιβλίο σέ ἐκεῖνον, πού μοῦ τό εἶχε δανείσει. Τοῦ ἐξήγησα τό τί συνέβη καί ἐκεῖνος ὁ εὐλογημένος ἀδελφός, χωρίς νά χάσει καιρό, ἔκοψε ἀπό τό βιβλίο τά φύλλα μέ τούς λόγους τοῦ αἱρετικοῦ Νεστορίου, τά ἔριξε στήν φωτιά καί εἶπε: Δέν θά ἀφήσω νά παραμείνει οὔτε μιά στιγμή μέσα στό κελλί μου ὁ ἑχθρός τῆς Ὑπεραγίας ἡμῶν Θεοτόκου.


Παναγία τοῦ Πόπσκαγια

(Παναγία παπαδική -Ἱερά Μονή Χιλανδαρίου)
Στό Ἅγιον Ὄρος, στήν Ἱερά Μονή Χιλανδαρίου, ὑπάρχει ἡ εἰκόνα τῆς Παναγίας μέ τήν ὀνομασία ’’Πόπσκαγια’’, πού σημαίνει ’’Παναγία τῶν παπάδων’’.
Κάποτε, παρουσιάστηκε στήν Μονή ἕνας ἄγνωστος παπάς, ὁ ὁποῖος αὐτοσυστήθηκε μέ τό ὄνομα Ἱερώνυμος. Ἦταν, ὅμως, αἰρετικός καί στόχος του ἦταν νά παρασύρει τούς πατέρες τοῦ μοναστηριοῦ στήν κακοδοξία του.
Σέ μιά λιτανεία, ἐνῷ κρατοῦσε ὁ ἴδιος στά χέρια του τήν εἰκόνα τῆς Θεοτόκου, ἀκούστηκε φωνή ἀπό τό Θεῖο Βρέφος νά τόν ἀποκαλεῖ ὑποκριτή, ἀσεβέστατο καί αἱρετικό. Ἀμέσως ὁ αἱρετικός ἱερέας ἔπεσε κάτω νεκρός. Ἔτσι ἡ εἰκόνα ἔλαβε τήν ὀνομασία ’’Παναγία τῶν παπάδων’’ καί οἱ πατέρες τῆς Μονῆς τήν τιμοῦν ἀπό τότε μέχρι καί σήμερα, διότι τούς προστάτεψε ἀπό τόν παπά τόν αἱρετικό. 

ΟΙ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΕΣ ΣΤΟ ΑΓΙΟ ΟΡΟΣ ΚΑΤ' ΕΝΤΟΛΗ ΤΟΥ ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΥ ΚΑΤΑΣΤΡΕΦΟΥΝ ΚΕΛΙΑ ΜΟΝΑΧΩΝ ΓΙΑ ΝΑ ΤΟΥΣ ΕΛΕΓΧΟΥΝ ΕΠΕΙΔΗ ΠΟΛΛΟΙ ΔΕΝ ΤΟΝ ΜΝΗΜΟΝΕΥΟΥΝ ΓΙΑ ΛΟΓΟΥΣ ΠΙΣΤΕΩΣ - ΟΙ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΕΣ ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΜΗΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΜΙΑ ΦΩΝΗ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΣΧΕΔΙΩΝ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑΣ ΤΑΞΗΣ ΤΟΥ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΥ 666 ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ.... !



ΟΙ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΕΣ ΣΤΟ ΑΓΙΟ ΟΡΟΣ ΚΑΤ' ΕΝΤΟΛΗ ΤΟΥ ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΥ ΚΑΤΑΣΤΡΕΦΟΥΝ ΚΕΛΙΑ ΜΟΝΑΧΩΝ ΓΙΑ ΝΑ ΤΟΥΣ ΕΛΕΓΧΟΥΝ ΕΠΕΙΔΗ ΠΟΛΛΟΙ ΔΕΝ ΤΟΝ ΜΝΗΜΟΝΕΥΟΥΝ ΓΙΑ ΛΟΓΟΥΣ ΠΙΣΤΕΩΣ - ΟΙ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΕΣ ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΜΗΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΜΙΑ ΦΩΝΗ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΣΧΕΔΙΩΝ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑΣ ΤΑΞΗΣ ΤΟΥ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΥ 666 ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ.... ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΟΡΘΟΔΟΞΟΙ ΓΡΗΓΟΡΕΙΤΕ ΚΑΙ ΑΝΤΙΣΤΑΘΕΙΤΕ.....

ΟΙ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΕΣ ΣΤΟ ΑΓΙΟ ΟΡΟΣ ΚΑΤΑΣΤΡΕΦΟΥΝ ΚΕΛΙΑ ΜΟΝΑΧΩΝ ΓΙΑ ΝΑ ΤΟΥΣ ΕΛΕΓΧΟΥΝ. 

ΑΠΟ ΕΓΚΥΡΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΠΟΥ ΛΑΒΑΜΕ ΑΠΟ ΑΓΙΟΡΕΙΤΕΣ ΠΑΤΕΡΕΣ ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΩΝ ΚΕΛΙΩΝ ΜΟΝΑΧΩΝ ΠΟΥ ΔΕΝ ΜΝΗΜΟΝΕΥΟΥΝ ΤΟΝ ΑΡΧΙΑΙΡΕΣΙΑΡΧΗ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗ ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟ ΓΙΑ ΛΟΓΟΥΣ ΠΙΣΤΕΩΣ , ΚΑΤΑΣΤΡΕΦΟΥΝ ΚΑΙ ΚΕΛΙΑ ΜΟΝΑΧΩΝ ΠΟΥ ΤΟΝ ΜΝΗΜΟΝΕΥΟΥΝ , ΚΑΙ ΜΑΛΙΣΤΑ ΒΑΖΟΥΝ ΑΛΒΑΝΟΥΣ ΕΡΓΑΤΕΣ ΝΑ ΚΑΝΟΥΝ ΤΗΝ ΔΟΥΛΕΙΑ , ΚΑΙ ΑΠΟ ΟΤΙ ΕΜΑΘΑ ΤΗΝ ΚΑΝΟΥΝ ΚΑΙ ΜΕ ΜΕΓΑΛΟ ΖΗΛΟ. 

ΟΣΟΥΣ ΑΓΙΟΡΕΙΤΕΣ ΠΑΤΕΡΕΣ ΕΚΟΨΑΝ ΤΗΝ ΜΝΗΜΟΝΕΥΣΗ ΤΟΥ ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΥ ΤΟΥΣ ΠΕΤΑΝΕ ΣΙΓΑ ΣΙΓΑ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΑ ΜΟΝΑΣΤΗΡΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΚΕΛΙΑ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΒΓΑΖΟΥΝ ΑΠΟ ΤΑ ΜΟΝΑΧΟΛΟΓΙΑ. ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΦΩΝΗ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΠΑΝΑΙΡΕΣΗΣ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΤΩΝ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΩΝ ΕΝΤΟΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣ.

ΜΙΑ ΑΚΟΜΑ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑ ΑΠΟ ΔΥΟ ΑΓΙΟΡΕΙΤΕΣ ΠΑΤΕΡΕΣ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΕΤΟΙΜΑΖΕΤΑΙ Ο ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΣ ΝΑ ΔΕΧΤΕΙ ΚΑΡΔΙΝΑΛΙΟ ΣΤΟ ΑΓΙΟ ΟΡΟΣ - ΣΤΗΝ ΑΓΙΑ ΑΝΝΑ , ΚΑΙ ΝΑ ΤΟΥ ΠΑΡΑΔΩΣΕΙ ΚΑΙ ΑΓΙΟ ΛΕΙΨΑΝΟ.....ΜΑΚΑΡΙ ΝΑ ΜΗΝ ΙΣΧΥΕΙ..... 

ΚΑΙ ΤΕΛΟΣ ΣΤΙΣ ΚΑΡΥΕΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΗΘΗΚΑΜΕ ΟΤΙ ΕΧΟΥΝ ΦΤΙΑΞΕΙ ΜΙΚΡΑ ΣΠΙΤΑΚΙΑ ΜΕ ΟΛΑ ΤΑ ΚΟΜΦΟΡ ΓΙΑ ΤΟΥΣ V.I.P ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΣ ΜΕ ΤΟ ΑΖΗΜΕΙΩΤΟ ΠΑΝΤΑ. 

ΑΓΙΟΡΕΙΤΕΣ ΠΑΤΕΡΕΣ , ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΟΡΘΟΔΟΞΟΙ ΠΑΤΕΡΕΣ ΚΑΙ ΑΔΕΛΦΟΙ , ΑΝΤΙΣΤΑΘΕΙΤΕ ΣΤΑ ΣΧΕΔΙΑ ΤΩΝ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ ΠΟΥ ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΑΛΩΣΟΥΝΤΟ ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ , ΤΟ ΠΕΡΙΒΟΛΙ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΜΑΣ ΠΟΥ ΤΟΥΣ ΕΜΠΟΔΙΖΕΙ ΣΤΟ ΝΑ ΓΙΝΕΙ Η ΕΓΚΑΘΙΔΡΥΣΗ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑΣ ΤΑΞΗΣ ΤΟΥ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΥ666. 

ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΒΟΥΚΑΛΗΣ

ΕΙΣ ΤΗΝ ΔΕΥΤΕΡΑΝ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ – ΥΠΑΡΧΕΙ ΤΟ ΑΓΙΟ ΠΝΕΥΜΑ ΣΤΟΥΣ ΑΙΡΕΤΙΚΟΥΣ; Του θεολόγου Νικολάου Πανταζή

Η φρικτότερη πλάνη του Εωσφόρου είναι να νομίζει κανείς ότι βρίσκεται μέσα στην Εκκλησία του Χριστού, αλλά να είναι εκτός αυτής και μέλος άλλης «εκκλησίας», διά της κοινωνίας του όμως με αιρετικούς ποιμένες, να οδηγείται στην απώλεια της σωτηρίας του. Φρικτό και ανατριχιαστικό αυτό!

Ομολογώ, ένα από τα συγκλονιστικότερα Αγιοπατερικά χωρία που έχω διαβάσει στους Αγίους Πατέρες, είναι αυτό του Αγίου Θεοδώρου του Στουδίτου:

“Το μνημόσυνο του αιρετικού επισκόπου είναι μόλυνση της Πίστεως! Άλλοι έγιναν αιρετικοί και χάθηκαν, άλλοι παρέμειναν oρθόδοξοι και χάθηκαν γιατί είχαν εκκλησιαστική επικοινωνία με αιρετικούς.” (Άγιος Θεόδωρος ο Στουδίτης 759 – 826).

Αλήθεια, πώς γίνεται να παραμένει κανείς Ορθόδοξος και όμως να χάνεται; Ακόμη χειρότερο από αυτό είναι όχι μόνο να διατηρεί κάποιος εκκλησιαστική κοινωνία με αιρετικούς, αλλά να οδηγεί και άλλες ψυχές σε αυτήν την κολάσιμη κοινωνία με αιρετικούς, εν ονόματι μάλιστα μίας αντιπατερικής, ανεπίτρεπτης, υπερπαρατεταμένης και άκαιρης οικονομίας.

Είναι φοβερή πλάνη να ομολογεί ένας Ορθόδοξος πιστός την Αλήθεια, να απομακρύνεται/αποτειχίζεται από τους αιρετικούς ποιμένες και παράλληλα να αναγνωρίζει και να διδάσκει την ύπαρξη του Αγίου Πνεύματος στους αιρετικούς οικουμενιστές, από τους οποίους πρωτίστως αποκόπηκε.

Με την αναγνώριση όμως αυτή, καθιστά αυτομάτως άκυρη και ανυπόστατη την αποτείχισή του, καθότι πιστεύει ότι δήθεν μπορεί ελεύθερα να λαμβάνει αγιασμό, χάρι και σωτηρία από τα «έγκυρα» μυστήρια των αιρετικών.

Από τη μια απομακρύνεται από τον αιρετικό και από την άλλη ξαναεπιστρέφει στον αιρετικό για να λάβει Βάπτιση, Γάμο και Θεία Κοινωνία. Από ποιόν; Από αυτόν τον οποίο διά της Αποτειχίσεώς του αναθεματίζει και καταδικάζει ως αιρετικό εκτός Εκκλησίας.

Διακατεχόμενος από αυτή την εκκλησιολογική σχιζοφρένεια, ο Ορθόδοξος πιστός επανέρχεται «στο ίδιον εξέραμα» και παρακαλάει αυτόν τον εκτός Εκκλησίας αιρετικό, να τον θέσει πάλι εντός Εκκλησίας… διά της Βαπτίσεως.

Ο Ορθόδοξος πιστός παρακαλάει τον αιρετικό, ο οποίος ήδη έλαβε οριστικό διαζύγιο από τον Θεό και την Αλήθεια, να συνάψει τον Ορθόδοξο πιστό σε γάμο και να παντρέψει τον εαυτό του και τα παιδιά του.

Παρακαλάει τον αιρετικό, ο οποίος είναι νεκρωμένος πλέον στην ψυχή και στην πίστη, να κηδεύσει τον Ορθόδοξο πιστό και να τελεί τα καθέκαστα μνημόσυνα, ποιός; Ο πνευματικά νεκρός αιρετικός, αυτός ο οποίος μνημονεύει αιρεσιάρχες και μεγάλους αντιχρίστους και θάπτει το τάλαντο της Πίστεως στην διαθρησκειακή στάχτη του Παναιρετικού Π.Σ.«ε».

Το άκρως λυπηρό και τραγικότατα θλιβερό είναι ότι ανάμεσα στα πρόσωπα αυτά είναι και αποτειχισμένοι γέροντες, ομολογητές και ασκητές οι οποίοι μάλιστα διώκονται για την μαρτυρία τους αυτή, αλλά και θεολόγοι πτυχιούχοι και ακαδημαϊκοί οι οποίοι εμλπέκοντια διπλωματικώς στην εκκλησιολογική αυτή διαπλοκή με αλλοπρόσαλλη και διάτρητη ομπρέλα, με θούρειο και ασπίδα παραβατική… την «Οικιακή» Ενοριακή Οικονομία.

Στα αρχαία ελληνικά η σύνθετη λέξη «οἰκονομία» προέρχεται από (= «οἶκος» + «νέμομαι» ) και σημαίνει την καλή ή την κακή διαχείριση μίας οικίας καθώς και των υλικών ή πνευματικών αναγκών προς στερέωση αυτού του οίκου. «Τούτον τον Οίκον στερέωσον, Κύριε!»

Σκοπίμως όμως οι θιασώτες της μεγάλης συγχρόνου πλάνης του «Οικονομισμού», αποκρύπτουν τις δύο σημαντικές άκρως αντίθετες έννοιες της Οικονομίας, τονίζοντας μόνο την πρώτη:

α) εξοικονόμιση, διακυβέρνηση, διαχείριση και

β) συγκατάβαση, συμβιβασμός, παρανομία.

Ενώ λοιπόν κάνουν – όχι χρήση – αλλά κατάχρηση της οικονομίας, ενώ διαπράττουν συμβιβασμό και καταφεύγουν συνειδητά στην παρανομία, επικαλούνται την νομιμότητα, την επικείκια και την μακροθυμία για δήθεν «διευκόλυνση της σωτηρίας.»

Αν είναι ποτέ δυνατόν να πηγαίνω σε έναν αιρετικό οικουμενιστή επίσκοπο «για να διευκολίνει αυτός την σωτηρία μου» και σαν βγαίνω από τον Ναό, να τον αναθεματίζω διά της Αποτειχίσεώς μου και να του επισημαίνω ότι χάνει την σωτηρία του διά της κοινωνίας του με αιρετικούς λυκοποιμένες.

Αν είναι ποτέ δυνατόν, να εισέρχομαι σε ναό Οικουμενιστών, σε σπήλαιο ληστών της Θείας Χάριτος, «από τον οποίο ναό έχει αποχωρήσει οριστικώς ο φύλακας άγγελος» (Μέγας Βασίλειος) , και να παρακαλώ αυτούς τους ληστές, καταφρονητές, καταπατητές και βλασφήμους αιρετικούς να με αγιάσουν με τα δήθεν «έγκυρα μυστήριά τους».

Οι αιρετικοί «αυτοί σε άδειους οίκους (ναούς) συναθροίζονται κάθε μέρα και εξαιτίας του διασκορπισμού του λαού βαριά καταδίκη προετοιμάζουν για τον εαυτό τους” (Μέγας Βασίλειος).

Αν είναι δυνατόν να δηλώνω με τα λόγια του Αγίου Γρηγορίου του Θεολόγου ότι «οι αιρετικοί αυτοί έχουν τους ναούς, εμείς όμως έχουμε τον Ένοικο Θεό» ο Οποίος πρώτα κατοικούσε στους Ναούς, όταν οι Ναοί αυτοί κάποτε απέδιδαν Ορθή Λατρεία, τώρα που βυθίζονται στην αίρεση, εγκατέλειψε ο Θεός τους Οίκους: «Ιδόυ αφίεται ο οίκος υμών έρημος!»

Αν είναι δυνατόν, οι αιρετικοί, τα κτήνη όπως τα ονομάζει η ίδια η Αγία Γραφή και οι Άγιοι της Εκκλησίας μας, να βεβηλώνουν τους ναούς με την μολυσματική και βορβορώδη αίρεσή τους, και εγώ από πείσμα αγνωσίας και με δόση αχαριστίας να αποκαλώ τον ναό των αιρετικών «άγιο» και να παρακαλώ τους αιρετικούς να μας αγιάσουν!

Ας ακούσουμε την φωνή του Αγίου Θεοδώρου του Στουδίτου, του Μεγάλου αυτού Ομολογητού, ο οποίος επαινείται και δοξάζεται («τους δοξάζοντάς Με δοξάσω») από την Αγία Εβδόμη Οικουμενική Σύνοδο στο Συνοδικό της Κυραικής της Ορθοδοξίας (και αυτό το τονίζω για να μην υπεραίρονται κάποιοι βλασφημοι ότι αυτός ήταν μία μονάδα, ένας άσημος μοναχός»). Στην Επιστολή του, “Προς Ιωάννη Λογοθέτη”, (Αρχιγραμματεύα της Αυτοκρατορίας, αναφερόμενος στην δολοφονία του Λέοντος του Ε’ του Αρμενίου) γράφει:

“Μολονότι όμως δολοφονήθηκε στον ναό, εν τούτοις δεν πέθανε σε τόπο άγιο, έστω και αν είναι φοβερό το λεγόμενο. Διότι δεν είναι ναός άγιος αυτός ο οποίος έχει βεβηλωθεί από Αιρετικούς, αλλά είναι κοινός οίκος…» Θα αποφύγω επί του παρόντος να σας ερμηνεύσω τί ακριβώς σημαίνει «κοινός οίκος» διότι κάποιοι ευσεβούληδες θα με που “υβρεολόγο!” Μένω όμως στην μεγάλη αυτή αλήθεια την συγκλονιστική και ανατρεπτική: «Δεν είναι ναός ‘άγιος’ ο τόπος που έχει βεβηλωθεί από Αιρετικούς!»

Εσείς όμως, τον ναό των αιρετικών τον αποκαλείτε «άγιο» και σωτηριολογικό και τα μυστήριά τους «έγκυρα…» Μας συμβουλεύετε αντίθετα από τους Αγίους Πατέρες τους οποίους υπεραρκετώς και μακροχρονίως χρησιμοποιείτε.

Το χειρότερο και ελεεινότερο είναι ότι, στην πλάνη τους αυτή οι γέροντες και πνευματικοί, οι θιασώτες της οικονομίας, επιστρατεύουν και τους Αγίους Πατέρες, ότι τάχα και αυτοί δίδασκαν «εγκυρότητα μυστηρίων» στους αιρετικούς, χωρίς φυσικά να παρουσιάζουν ούτε ένα επιχείρημα, ούτε μισό χωρίο, ούτε μία επαρκής παραπομπή η οποία να υποστηρίζει την πλάνη τους αυτή.

Καταφεύγουν βασανιστικώς σε βεβιασμένα δικά τους συμπεράσματα, σε αυθαίρετες και αόριστες ερμηνείες, σε αφηρημένες περιπτώσεις, ασαφείς μαρτυρίες και τελείως άσχετες περιστάσεις οι οποίες μοιάζουν επιφανειακώς, φαινομενικώς και πείθουν μόνο τους αφελείς και αδαείς.

Τολμούν επί πλέον να διατείνονται κάποιοι θεολόγοι με τέτοια εξοργιστική και αθεόφοβη πονηρία ότι οι Άγιοι Πατέρες τάχα δίδαξαν την εγκυρότητα μυστηρίων στους αιρετικούς απλά και μόνο επειδή δεν αναφέρθηκαν κατά λέξιν σε κάποια «ακυρότητα.» Ντύνουν και στολίζουν την αίρεση διά της Αποφατικής Θεολογίας! Φρίξον ήλιε!

Με αυτό το πλανεμένο σκεπτικό, και η ίδια η Καινή Διαθήκη δεν αναφαίρεται πουθενά στην Παναγία κατά λέξιν ως «Θεοτόκο» αλλά αυτό δεν μας δίνει το δικαίωμα να υποστηρίζουμε ότι δεν είναι Θεοτόκος…

Με την Θεόσδοτη ευκαιρία της Δεσποτικής Εορτής της Πεντηκοστής, θα αποκαλύψουμε την πλάνη αυτή και θα αποδείξουμε περίτρανα την Αγιογραφική και Αγιοπατερική Αλήθεια.

Αναφερόμενοι όμως στην Αλήθεια, θα πρέπει πρωτίστως και προκαταβολικώς να υπογραμμίσουμε ότι η Αλήθεια δεν είναι μία αφηρημένη έννοια, δεν είναι ένα ιδεώδες ούτε κάποιο ιδανικό από το οποίο πρέπει να διέπεται μία κοινωνία. Η Αλήθεια είναι Πρόσωπο, είναι το Θεανδρικό Πρόσωπο του Ιησού Χριστού, η Ενυπόστατη Αλήθεια. Η Αυτο-Αλήθεια.

Δεν αρκεί κανείς να λέγει την αλήθεια αλλά πρέπει και να έχει την Αλήθεια, να διακατέχει ασφαλώς την Ενυπόστατη Αλήθεια. Να ανήκει στην Αλήθεια, να υπηρετεί την Αλήθεια και “να αγωνίζεται έως θανάτου υπέρ της Αληθείας!” Πρέπει να έχει την Αγία Τριάδα, τον Πατέρα τον Υιό και το Άγιο Πνεύμα. Η άρνηση της Αληθείας συνεπάγεται άρνηση του Χριστού: «πᾶς ὁ ἀρνούμενος τὸν Υἱὸν οὐδὲ τὸν Πατέρα ἔχει!» (Α΄ Ιωάν. 2, 23). Και όποιος δεν έχει τον Πατέρα και τον Υιό, δεν έχει ούτε το Πνεύμα το Άγιον. Είναι άθεος και ας δηλώνει «Ορθόδοξος».

Ο Χριστός είνα η Αυτο-Αλήθεια. Αυτομάτως ο Λόγος Του, είναι η Αλήθεια. Τί διδάσκει ο Λόγος του Θεού για τους αιρετικούς;

Η Επιστολή του Ιούδα του ΑδελφοΘέου είναι άκρως καυστηριακή και καταδικαστική για τους αιρετικούς. Κατακεραυνώνει όχι μόνο τους ηθικώς αμαρτωλούς, αλλά και τους αιρετικούς οι οποίοι σπέρνουν ζιζάνια και διαιρέσεις. Μας προτρέπει να προσπαθούμε εάν φυσικά είμαστε σε θέση, να τους σώζουμε από την φωτιά της αιρέσεως αλλά παράλληλα να μισούμε, προσέξτε βαρύτατη λέξη, να μισούμε ακόμη και τον μολυσμένο χιτώνα τους, τα ρούχα τους και το ράσο τους!

«Οὓς δὲ ἐν φόβῳ σῴζετε, ἐκ τοῦ πυρὸς ἁρπάζοντες, μισοῦντες καὶ τὸν ἀπὸ τῆς σαρκὸς ἐσπιλωμένον χιτῶνα!» (Ιούδα 1, 23). Μίσος για την αίρεση και τους οικουμενιστικούς μαύρους χιτώνες. Δεν είναι “ράσα ιερά” αυτά.

«Οὗτοί εἰσιν οἱ ἀποδιορίζοντες, ψυχικοί, Πνεῦμα μὴ ἔχοντες!» (Ιούδα. 1, 19). Αυτοί οι αιρετικοί δημιουργούν διαιρέσεις εις την Εκκλησίαν, άνθρωποι ζωώδεις που κυριαρχούνται από τα κατώτερα ένστικτα και οι οποίοι ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ το Άγιο Πνεύμα του Θεού!» Το λέγει ξεκάθαρα: Δεν έχουν το Άγιο Πνεύμα!

Μην πει κανείς ότι εδώ η Αγία Γραφή μιλάει «περί βίου…» Το λέγει και το υπογραμμίζει η Ίδια η Καινή Διαθήκη στην ίδια Επιστολή, στο ίδιο Κεφάλαιο, στο αμέσως επόμενο χωρίο: «Ὑμεῖς δέ, ἀγαπητοί, τῇ ἁγιωτάτῃ ὑμῶν Πίστει ἐποικοδομοῦντες ἑαυτούς!» (Ιούδα 1, 20). Το «δε» σημαίνει «όμως». Εσείς όμως να εποικοδομείτε τον εαυτό σας στο Αποστολικό και Αγιοπατερικό θεμέλιο της αγιοτάτης μας Ορθοδόξου Πίστεως!

Η Αγία Γραφή διδάσκει σαφέστατα και απερίφραστα ότι οι αιρετικοί (δεν μιλάει καθόλου για «καταδικασμένους» και «μη καταδικασμένους») δεν έχουν την Ορθόδοξη Αλήθεια. Δεν έχουν Αγιο Πνεύμα. Δεν έχουν την χάρη του Αγίου Πνεύματος. Δεν παρέχουν σωτηρία. Ας το προσέξουμε αυτό. Δεν το λέγει ο “Πανταζής”. Το λέγει το Παντοκρατορικόν, Πανεπίσκοπον και Πανσθενές Πανάγιον Πνεύμα. Το λέγει ο Παράκλητος. Παρακαλώ πολύ. “Πνεῦμα μὴ ἔχοντες.”

Εσύ… πες ό,τι θέλεις. Διαφώνησε όσο θέλεις. Το λέγει ο Θεός. Το λέγει η Γραφή: “Πνεῦμα μὴ ἔχοντες.” Ούτε κατ’ οικονομίαν, ούτε κατ’ αγνωσίαν, ούτε κατά νεαράν ή γεροντικήν ηλικίαν. Δεν έχουν Άγιο Πνεύμα. Εάν εσύ θέλεις να επιμένεις ότι έχουν, διαψεύδεις την Αγία Γραφή. Βγάζεις τον Θεό “ψεύτη.” Θα υποστείς και εσύ λοιπόν τις συνέπειες του Νόμου, της διαφθοράς της Αληθείας. Παρανομείς και καταπατείς τα δίκαια του Θεού.

Δεν είναι όμως καθόλου δίκαιο ούτε συνιστά ήθος Ορθόδοξο, εξ’ αιτίας της ελλείψεως επιχειρημάτων τους (και ελλείψεως αντικειμενικότητος) να μας κατηγορούν και να μας συκοφαντούν ως πλανεμένους και «φωτισμένους» ή «φτασμένους» σε ύψος τάχα “προσωπικής επικοινωνίας με το Άγιο Πνεύμα…” Άπαγε, δεν τρελλαθήκαμε! Δεν θεωρούμε τους εαυτόυς μας “Αθανασία του Αιγάλεω…” Ακολουθούμε την Αγία Γραφή και τους Αγίους Πατέρες, χωρίς να νοθεύουμε την διδασκαλία της, εξ΄ αιτίας όποιασδήποτε αδυναμίας μας να εφαρμοστεί η «ωμή και σκληρή» Αλήθεια. Η Αλήθεια είναι αυτή, ασχέτως εάν εγώ μπορώ ή όχι να την εφαρμόσω και κατά πόσον θα μου κοστίσει.

Θέλεις και άλλη απόδειξη; Άκουσε τί λέγει ο Θεός: “εἰ δέ τις Πνεῦμα Χριστοῦ οὐκ ἔχει,οὗτος οὐκ ἔστιν αὐτοῦ (τοῦ Χριστοῦ )” (Ρωμ. 8, 9). Όσοι δεν έχουν το Άγιο Πνεύμα, δεν είναι του Χριστού, δεν ανήκουν στον Χριστό ούτε στην Εκκλησία του Χριστού, δεν αποτελούν το Σώμα του Χριστού. Όταν δεν είσαι του Χριστού, δεν έχεις έγκυρα μυστήρια του Χριστού.

Εσύ, με πνεύμα αντιλογίας προς τον Λόγο του Θεού, διαφωνείς και διατείνεσαι πως “όχι, οι αιρετικοί είναι του Χριστού, παρέχουν Χριστό, παρέχουν σωτηρία…” Και επιμένεις να βρίσκεσαι σε τραγική αντίθεση με τον Θεό τον Ίδιο. Επιμένεις στον λογισμό σου: «Οι αιρετικοί έχουν μυστήρια, έχουν Άγιο Πνεύμα…» Πραγματικά, δεν σ΄ ακολουθώ, δεν ξέρω τί να πω… Φοβερή τύφλωση, Θεέ μου!

Θέλεις και άλλη απόδειξη; Άκουσε τί λέγει και τί προαναγγέλλει ο Χριστός ο Ίδιος:

“᾿Εὰν ἀγαπᾶτέ με, τὰς ἐντολὰς τὰς ἐμὰς τηρήσατε, καὶ ἐγὼ ἐρωτήσω τὸν Πατέρα καὶ ἄλλον Παράκλητον δώσει ὑμῖν, ἵνα μένῃ μεθ’ ὑμῶν εἰς τὸν αἰῶνα, τὸ Πνεῦμα τῆς ἀληθείας, ὃ ὁ κόσμος οὐ δύναται λαβεῖν, ὅτι οὐ θεωρεῖ αὐτὸ οὐδὲ γινώσκει αὐτό· ὑμεῖς δὲ γινώσκετε αὐτό, ὅτι παρ’ ὑμῖν μένει καὶ ἐν ὑμῖν ἔσται.” (Ιωάν. 14, 15-17).

Ο Χριστός ο Ίδιος ονομάζει το Άγιο Πνεύμα ως «τὸ Πνεῦμα τῆς ἀληθείας!» Από εκεί το πήρε η Υμνογραφία και συνέγραψε το «Βασιλεύ, ουράνιε, Παράκλητε, το Πνεύμα της Αληθείας!» Η Παναίρεση του Οικουμενισμού δεν περιέχει ούτε κατέχει το Πνεύμα της Αληθείας αλλά το πονηρό πνεύμα του σκότους, της πλάνης και της βλασφημίας.

Οι αιρετικοί οικουμενιστές επίσκοποι, όσοι τους μνημονεύουν αλλά και όσοι παραμένουν σε παράνομη και αντίθεη εκκλησιαστική / μυστηριακή κοινωνία μαζί τους, δεν έχουν την Αγία Ορθόδοξη Αλήθεια αλλά διδάσκουν ακόμη και Συνοδικώς πως “όλες οι αιρέσεις είναι Εκκλησία του Χριστού.” Αυτοί όλοι, είναι εκτός Εκκλησίας, είτε υπέργραψαν, είτε όχι, είτε παρέστησαν, είτε όχι. Παραμένουν σε εκκλησιαστική / μυστηριακή κοινωνία με αιρεσιάρχες.

Εσύ, παρ΄ όλα αυτά, «θεολογείς» και διδάσκεις κόντρα με τον Χριστό, αντίθετα με τον Χριστό και λέγεις ότι οι αυτοί οι αιρετικοί οικουμενιστές, «λόγω ποιμαντικών αναγκών» έχουν «έγκυρα μυστήρια!» Διαψεύδεις τον Χριστό, βγάζεις τον Χριστό ψεύτη και πλάνο.

Ο Χριστός όμως το υπογραμμίζει και προειδοποιεί: «τὸ Πνεῦμα τῆς ἀληθείας, ὃ ὁ κόσμος οὐ δύναται λαβεῖν, ὅτι οὐ θεωρεῖ Αὐτὸ οὐδὲ γινώσκει αὐτό!» Ο παναιρετικός, οικουμενιστικός κόσμος του Π.Σ. «ε» δεν μπορεί να έχει ποτέ το Άγιο Πνεύμα, «οὐ δύναται λαβεῖν», δεν μπορούν να το λαμβάνουν ούτε να το μεταδίδουν, «ὅτι οὐ θεωρεῖ αὐτὸ». Διότι δεν το βλέπουν, ούτε στον ύπνο τους, ούτε στο ξύπνιο τους. Δεν κατοικεί στους παναιρετικούς ναούς τους. «Οὐδὲ γινώσκει αὐτό!» Δεν το γνωρίζουν ούτε Θεολογικώς, ούτε εκκλησιολογικώς, ούτε μυστηριακώς, ούτε σωτηριολογικώς.

Μη λοιπόν, αγαπητέ μου, ανατρέπεις την Γραφή, τον Θεάνθρωπο Χριστό και πλάθεις δικές σου θεωρίες. Δεν σε συμφέρει και δεν ωφελεί την ψυχή σου, ούτε τις ψυχές ωφελείς τις οποίες στέλνεις στο στόμα του λύκου, στην αγέλη των λυκοποιμένων. Δεν θς σου βγει σε καλό και το λέγω αυτό διότι σε αγαπώ και δεν έμαθα να κολακεύω.

Δες και άλλη μία απόδειξη: «οὐ μὴ καταμείνῃ τὸ Πνεῦμά Μου ἐν τοῖς ἀνθρώποις τούτοις εἰς τὸν αἰῶνα διὰ τὸ εἶναι αὐτοὺς σάρκας…» (Γέν. 6, 3). Δεν πρόκειται να παραμείνει, να κατοικήσει το Άγιο Πνεύμα Μου σε αυτούς τους σαρκικούς, οι οποίοι μόνο νοιάζονται για το τομάρι τους! Και δεν αναφαίρεται μόνο στις σαρκικές αμαρτίες διότι και οι ειδωλολατρείες και σατανολατρείες από σαρκικούς «ψυχικούς» εκπηγάζουν και από σαρκικά-ψυχοπαθολιγικά πάθη καταλήγουν σε βλασφημίες και αιρέσεις. Η φράση “διά το είναι αυτούς σάρκας” δεν αναφέρεται μόνο στα σαρκικά αμαρτήματα αλλά και σε αυτούς οι οποίοι μολύνουν ακόμη και το πνεύμα τους με βλασφημίες και αιρέσεις.

“Ταύτας οὖν ἔχοντες τάς ἐπαγγελίας, ἀδελφοί, καθαρίσωμεν ἑαυτούς ἀπό παντόςμολυσμοῦ σαρκός καί πνεύματος, ἐπιτελοῦντες ἁγιωσύνην ἐν φόβῳ Θεοῦ!” (Β’ Κορ. 7, 1). 

Υπάρχουν λοιπόν δύο είδη μολυσμού: ο μολυσμός της σαρκός και ο μολυσμός του πνεύματος διά των αιρέσεων και βλασφημιών, δια των αρνήσεων και προδοσιών, διά των καταπατήσεων, καταφρονήσεων και καινοτομιών, διά των αντιφάσεων, αντιθέσεων και αυθαιρεσιών.

Ο Παντοκράτωρ Κύριος λέγει «οι αιρετικοί δεν έχουν Άγιον Πνεύμα». Ετούτοι οι ιερείς και θεολόγοι λέγουν «έχουν και παραέχουν, ακούστε εμάς, εμείς ξέρουμε καλύτερα, οικονομούμε βαθύτερα, ορίζουμε σοφότερα και αποφασίζουμε ορθότερα!» Αντε και εις ανώτερα… και μη χειρότερα!

Θέλετε απόδειξη Αγιοπατερική; Ο Μέγας Αθανάσιος καταδικάζει την πλάνη της υποτιθέμενης εγκυρότητος των μυστηρίων των αιρετικών, λέγοντας:

“Πολλές αιρέσεις αναφέρουν το όνομα της Αγίας Τριάδος κατά το βάπτισμα, αλλά μην πιστεύοντας ορθά και μην έχοντας υγιή Πίστη (Ορθόδοξη), καθιστούν το νερό του βαπτίσματος ανώφελο διότι λείπει η λυτρωτική ευσέβεια!“ (Μέγ. Αθανασίου, Κατά Αρειανών 2, 42-43, P.G. 26, 237B).

Όταν το νερό του βαπτίσματος δεν ωφελεί την ψυχή διότι λείπει από αυτό η «λυτρωτική ευσέβεια», δηλαδή η σωτηριώδης χάρις, τότε το μυστήριο είναι ΑΚΥΡΟ. Ας μην ξεχνούμε ότι εδώ δεν μιλάει για εκτός Εκκλησίας αιρετικούς αλλά για «Ορθοδόξους» οι οποίοι ασπάζονταν την αίρεση του Αρείου και κρατούσαν εκκλησιαστική κοινωνία μαζί του. ΑΚΥΡΑ τα μυστήριά τους! Μάταια και ανώφελα! Λείπει από αυτά η λυτρωτική χάρη του Αγίου Πνεύματος! Μερικοί όμως της Απολυτρώσεως θα λυτρώσουν και το Άγιο Πνεύμα!

Εάν τα μυστήρια των Αρειανών ήταν έγκυρα πριν ο Άρειος καταδικαστεί από την Αγία Πρώτη Οικουμενική Σύνοδο, τότε θα ήταν παράλογη και «ανόητη» η εντολή του Μεγάλου Αθανασίου και του Μεγάλου Αντωνίου προς τους πιστούς λαϊκούς να μην πηγαίνουν«ούτε απ΄ έξω από αυτούς τους ναούς!» Θα έλεγαν «εντάξει, να πηγαίνετε, να κοινωνάτε και μετά να τους γυρίζετε την πλάτη και να τους παρατάτε…»

Οι θιασώτες της Οικονομίας, οι Οικονομιστές, διαφωνούν και παροτρύνουν τους πιστούς, όχι μόνο να μπαίνουν μέσα κανονικά αλλά και να συμμετέχουν στην λατρεία των αιρετικών και να λαμβάνουν τάχα «έγκυρα μυστήρια» από τους αιρετικούς. Έτσι, θέλουν δεν θέλουν διαψεύδουν και διακωμωδούν τον Μέγα Αθανάσιο και τον Μέγα Αντώνιο.

Οι θιασώτες της Οικονομίας, οι Οικονομιστές, επικαλούνται τον Άγιο Κύριλλο. Μπρεδεύουν όμως πολύ τα πράγματα. Τότε η αίρεση του Αρείου ήταν πρωτοφανής και άγνωστη στους πιστούς. Οι Άγιοι Πατέρες έκαναν άσκηση οικονομίας μήπως και συνετιστεί ο Άρειος και καταλάβει το σφάλμα του και μετανοήσει.

Όταν είδαν όμως ότι δεν υπήρχε πλέον τέτοια ελπίδα, τον αναθεμάτισαν για την κόλαση ακόμη και πριν την καταδίκη του από την Αγία Α΄ Οικουμενική Σύνοδο! Ο επίσκοπος Αλεξανδρείας Αλέξανδρος όταν είδε ότι ο Άρειος δεν μετανοούσε αλλά επέμενε και βλασφημούσε τον Χριστό ως κτίσμα, τον αναθεμάτισε επί τόπου μαζί με όλη την συνοδεία του!

Ο Μασόνος πατριάρχης Αθηναγόρας γνώριζε καλά τα Αναθέματα τα οποία αναφέρονταν σε πολύ γνωστές αιρέσεις και ήδη καταδικασμένες από Οικουμενική Σύνοδο. Άλλο το ένα, άλλο το άλλο. Εάν ο Άγιος Κύριλλος ή οποιοσδήποτε άλλος Άγιος Πατέρας εφήρμοζε κάποια οικονομία μετά την Συνοδική καταδίκη του Αρείου, τότε το επιχείρημα θα ίσχυε και θα ήταν υποστατό και αρκετό. Κανένας όμως Άγιος Πατέρας δεν ήσκησε οικονομία μετά την Συνοδική καταδίκη ενός αιρετικού.

Ο Μασόνος πατριάρχης Αθηναγόρας γνώριζε καλά ότι ο Παπισμός ήταν ήδη συνοδικώς καταδικασμένος και από πολλούς μάλιστα προκατόχους του. Δεν μετανόησε όμως. Δυστυχώς, κανένας επίσκοπος δεν τον αναθεμάτισε. Ο Μασόνος πατριάρχης Δημήτριος συνέχισε τα ίδια μα δεν μετανόησε. Κανένας επίσκοπος δεν τον αναθεμάτισε. Ο Μασόνος πατριάρχης Βαρθολομαίος συνεχίζει τα ίδια και χειρότερα. Συγκροτεί «Αγία και Μεγάλη Σύνοδο» και θεσπίζει επισήμως πλέον την Παναίρεση του Οικουμενισμού. Κανένας επίσκοπος δεν τον αναθεμάτισε. Όλοι μένουν στα λόγια και στα άρθρα.

Έχουν το θράσος όμως να επικαλούνται όλοι τους την τεραστίων διαστάσεων πλάνη ότι «ο Βαρθολομαίος δεν καταδικάστηκε ακόμη.» Την αίρεση αυτή του «Αχρικαιριτισμού»την δίδαξε πρώτος ο π. Επιφάνιος Θεοδωρόπουλος. Είχε την αξίωση να ασχοληθεί και πάλι μαζί μας ο Θεός και να ξανασυγκροτήσει για χάρη μας νέα Σύνοδο η οποία θα ξανα-αναθεματίσει ήδη καταδικασμένες αιρέσεις, χιλιοειπωμένες. Φιλότιμο και αξιοπρέπεια μηδέν.

Βλέπουμε δυστυχώς και τους σημερινούς θιασώτες της Αντιπατερικής Οικονομίας να επικαλούνται με αδικαιολόγητη πάντως αφέλεια και κατά πάντα ύποπτη «αθωότητα» την θλιβερή και εξευτελιστική δικαιολογία πως το θέμα της εγκυρότητος ή μη των μυστηρίων των αιρετικών θα το λύσει μία μέλλουσα σύνοδος Αποτειχισμένων.

Αυτό το θέμα όμως, έχει ήδη λυθεί και ήδη ξεκαθαριστεί. Ποιά άλλη Σύνοδος χρειάζεται να συγκληθεί; Ποιοί Άγιοι και Θεοφόροι Πατέρες στο ύψος των Αγίων και Θεοφόρων Πατέρων των Εννέα πρώτων Συνόδων θα παραστούν ως Συνοδικά Μέλη; Εμείς… οι έσχατοι, πανθαμαρτωλοί και μυρμυγκιένιοι αποτειχισμένοι, αποτυχημένοι πλήρως στην διατήρηση της αγάπης και ενότητος μεταξύ μας;

Ποιοί θα τολμήσουν να εξυψώσουν το μηδαμινό τους ανάστημα και να αυτοπροβληθούν ως «μυρίπνοα άθη του Παραδείσου και αστέρες πολύφωτοι του νοητού στερεώματος;» Ποιοί θα σταθούν και θα αυτοδιαφημιστούν ως «λύρα του Πνεύματος», την στιγμή που η δική μας λύρα είναι όχι μόνο «φάλτσα» αλλά και ραγισμένη τριγύρω αφού την χρησιμοποιούμε ως ρόπαλο για να κοπανάμε κατακούτελα τον εν Χριστώ αδελφό μας επειδή τόλμησε να διαφωνήσει μαζί μας; 

Θέλετε Σύνοδο;

Ας ακόυσουμε τους Αγίους Πατέρες της εν Καρχηδόνι Συνόδου:

«Διά παντός ισχυρώς και ασφαλώς κρατούμεν μηδένα βαπτίζεσθαι δύνασθαι έξω της Καθολικής Εκκλησίας, ενός όντως Βαπτίσματος και εν μόνη τη Καθολική Εκκλησία υπάρχοντος!»

Εσείς, ώ πατέρες της υπερπαρατεταμένης οικονομίας, μας διδάξατε ότι οι αιρετικοί οικουμενιστές επίσκοποι λυκοποιμένες είναι εκτός Εκκλησίας, δεν ανήκουν στην Διαχρονική Εκκλησία του Χριστού και σύμφωνα με την διδασκαλία του Αγίου Γρηγορίου του Παλαμά, την οποία πάλι εσείς μας την μάθατε, εφ΄ όσον δεν έχουν την Αγία Ορθόδοξη Αλήθεια, δεν έχουν τον Χριστό, δεν είναι του Χριστού και της Εκκλησίας Αυτού.

Εδώ η Αγία Σύνοδος της Καρχηδόνος (ισότιμη και ισόκυρη Οικουμενικής) μας διδάσκει Θεοπνεύστως πως δεν έχει την δυνατότητα κανένας μα κανένας να βαπτίζει, την στιγμή που βρίσκεται εκτός Εκκλησίας. Εσείς, με ποιό Θεόσδοτο, Θεαρχικό διακίωμα, εν τίνι εξουσία διδάσκετε ότι οι εκτός Εκκλησίας αιρετικοί οικουμενιστές μπορούν άνετα και «έγκυρα» να βαπτίζουν και μας στέλνετε σε αυτούς, απλά επειδή εσείς ατομικώς, αρνείστε να τελείτε όλα τα μυστήρια και περιορίζεστε εκ του ασφαλούς στην τέλεση της Θείας Λειτουργίας;

Πού το βρήκατε αυτό; Ποιά Σύνοδος και ποιός Κανόνας αναγνωρίζει εγκυρότητα μυστηρίων στους αιρετικούς; Ας δούμε όμως τί μας λέγει στην συνέχεια αυτός ο Α΄ Κανόνας της εν Καρχηδόνι Συνόδου:

«Γέγραπται γαρ: «Εμέ εγκατέλιπον, Πηγήν ύδατος Ζώντος, και ώρυξαν εαυτοίς λάκκους συντετριμμένους, τους μη δυναμένους ύδωρ συσχείν!»

Οι αιρετικοί οικουμενιστές και μάλιστα οι δεδηλωμένοι ΜΑΣΟΝΟΙ πατριάρχες,(προσέξτε, ο Μασόνος στην Στοά προσκυνά και λατρεύει τον Εωσφόρο ως «Θεό αλληθινό και Μέγα Αρχιτέτκονα του Σύμπαντος»), εγκατέλειψαν τον Χριστό και την Εκκλησία Του και δημιούργησαν την Νέα «Εκκλησία» της Παγκοσμιοποιήσεως και του Διαθρησκειακού Συγκριτισμού, αυτοί λοιπόν έσκαψαν μόνοι τους τον αδηφάγο λάκκο του Π.Σ.«ε» και του Κολυμπαρίου και σεις, ώ πατέρες του πλάνης του Οικονομισμού μας λέτε ότι έχουν ύδωρ πηγήν ύδατος Ζωής και έγκυρα μυστήρια;

Δεν φοβείσθε τον Θεό και δεν ντρέπεστε τους Αγίους Πατέρες που καταφρονείτε; Πως αποκαλείτε αυτούς τους αιρετικούς «τους μη δυναμένους ύδωρ συσχείν» οι οποίοι δεν έχουν καμία δυνατότητα να αγιάσουν και να διατηρήσουν αγιασμό, ότι αγιάζουν αυτοί εμάς και τα τέκνα μας; Πως μας στέλνετε αναισχύντως σε αυτόν τον «συντετριμμένο λάκκο;»

Εμείς σας αγαπήσαμε, δεχτήκαμε να κρέμονται οι ψυχές μας στο πετραχίλι σας και σεις μας στέλνετε στους αιρετικούς και μας διδάσκετε ότι έχουν αυτοί «έγκυρα μυστήρια;» Επειδή εμείς έχουμε παιδιά; Και οι παπικοί έχουν γέροντες και μικρά παιδιά. Ποιά η διαφορά; Αιρετικοί και οι δύο.

Δέστε τί λέγει και πάλι στη συνέχεια η εν Καρχηδόνι Σύνοδος:

«Και πάλιν η Αγία Γραφή προμηνύουσα λέγει: ‘Από ύδατος αλλοτρίου απέχεσθε και από πηγής αλλοτρίας μή πίετε!»

Γιατί το κάνετε αυτό, αγαπητοί μας πατέρες; Η Αγία Γραφή λέγει από ύδωρ αλλότριο, ξένο, ετερόδοξο να απέχετε, να μην πίνετε και σεις μας λέτε «πηγαίνετε και πιείτε (κοινωνείστε) ελεύθερα!» Δεν σας ανησυχεί αυτή σας η αντίφαση; Δεν σας κεντρίζει την συνείδηση; Και συνεχίζει η εν Καρχηδόνι Σύνοδος:

«Διά τε Ιεζεκιήλ του Προφήτου λέγει Κύριος: ‘Και ραντίσω υμάς καθαρώ ύδατι, και καθαριώ υμάς. Και δώσω υμίν καρδίαν καινήν και πνεύμα καινόν δώσω υμίν!’ Πώς δε δύναται καθαρίσαι και αγιάσαι ύδωρ ο ακάθαρτος ων αυτός (στην πίστη) και παρ΄ ω Πνεύμα Άγιον ούκ έστι;»

Βλέπετε ότι η Σύνοδος αυτή συμφωνεί απολύτως με την Αγία Γραφή; «παρ΄ ω Πνεύμα Άγιον ούκ έστι;» Οι αιρετικοί δεν έχουν Άγιον Πνεύμα! Να η ομοφωνία και αρμονία!

Εσείς όμως, διαφωνία και πνεύμα αντιλογίας: «όχι, έχουν Άγιο Πνεύμα, κατ΄ οικονομίαν!» Μα… θα καταπιέσουμε εμείς οι θνητοί το Άγιο Πνεύμα να κατοικεί στους αιρετικούς και να επικυρώνει την βλασφημία τους προς το Ίδιο το Άγιο Πνεύμα, διά της «εγκυρότητος των μυστηρίων τους, επειδή το θέλουμε εμείς;»

Δεν τελείωσε όμως ο Κανόνας, έχει κι άλλα να μας πει:

«Λέγοντος του Κυρίου εν τοις Αριθμοίς ‘Και πάντων ων άψεται ο ακάθαρτος, ακάθαρτα έσται. Πώς βαπτίζων δύναται, άλλω δούναι άφεσιν αμαρτιών, ο μη δυνηθείς τα ίδια αμαρτήματα έξω της Εκκλησίας αποθέσθαι;» Πώς, μα πώς έχει την δυνατότητα να βαπτίζει και να παρέχει σε άλλους άφεση αμαρτιών, αυτός ο οποίος δεν μπορεί τα δικά του αμαρτήματα να αποτινάξει, μιας και βρίσκεται έξω από την Εκκλησία;

Πατέρες Οικονομιστές, καταχραστές των Πατέρων, θα μας τρελλάνετε! Μπορούν να βαπτίσουν τα παιδιά μας αυτοί οι οποίοι βρίσκονται ΕΚΤΟΣ Εκκλησίας; Και τώρα ποιόν να ακούσουμε, εσάς ή την Αγία και Θεόπνευστη Σύνοδο; Και γιατί δεν σας φτάνει αυτή, ακυρώνετε αυτήν, αχρηστεύετε αυτήν και έχετε την αξίωση να ξανασυγκροτήσει άλλη μία Σύνοδο για χάρη σας ο Θεός και να ξανακαταδικάσει τους αιρετικούς;

Δεν σας φτάνουν οι Εννέα Οικουμενικές Σύνοδοι; Θέλετε και Δεκάτη; Δεν σας βάζει σε σκέψεις το ότι για κάποιον σοβαρό και υποστατό λόγο σταμάτησε να συγκροτεί Συνόδους ο Θεός, ενώ παλαιότερα συνέβαιναν κάθε 50 και εκατό χρόνια; Λέτε να μας «ξέχασε» τόσους αιώνες ο Θεός ή μήπως θεωρεί πως δεν υπάρχει πλέον ανάγκη να ξανα-ασχοληθεί με θέματα ήδη προ πολλού λυμμένα; Και θα τα λύσουμε ξανά εμείς οι πεπερασμένοι;

Δεν ακούτε την Αγία εν Καρχηδόνι Σύνοδο του Θεού; Εσάς κατά πρόσωπον ρωτάει ο Θεός μέσω της Συνόδου: «Τίς δε δύναται δούναι, όπερ αυτός ουκ έχει; ή πώς δύναται πνευματικά εργάζεσθαι ο αποβαλών Πνεύμα Άγιον;» Δεν το καταλαβαίνετε; ΟΥΚ αν λάβοις παρά του μη έχοντος! Δεν πρόκειται να σου δώσουν αυτό που οι ίδιοι δεν έχουν.

Κοντός ψαλμός, αλληλούϊα και ήδη πάρα πολλά σας είπα. Ή έχουν, ή δεν έχουν Άγιο Πνεύμα! Ή το απέβαλαν διά της αιρέσεως ή το κατέχουν ασφαλώς, σχετικώς της εκάστου προαιρέσεως; Πού το βρήκατε αυτό; Σε ποιόν Κανόνα; Έχει και άλλα πολλά ο παρών Κανόνας νας μας πει και να μας διδάξει, αλλά σταματώ εδώ και το αφήνω στην προαίρεσή σας να τα αναζητήσετε μόνοι σας.

Ένα μόνο σας υπενθυμίζω: το Άγιον Πνεύμα δεν μιλάει αόριστα, αφηρημένα, ποιητική αδεία. Μας διαβεβαιώνει και πιστοποιεί διά του ΙΕ’ Κανόνος της Αγίας Πρωτοδευτέρας Απιστολικής Συνόδου (η οποία – σημειωτέον – είναι ισότιμη και ισόκυρη Οικουμενικής), ότι οι αρετικοί οικουμενιστές είναι ψευδεπίσκοποι, είναι κυριολεκτικώς (όπως το λέγει η λέξη) «ψεύτικοι επίσκοποι» με ψευδή επισκοπική ιεροσύνη και ψεύτικα μυστήρια.

Μην τα αλλάζετε, μη τα ποδοπατείτε και τα τροποιείτε προς το δικό σας βολικό συμφέρον. Ή είναι ψεύτικοι επίσκοποι, ή είναι αληθινοί. Ο Θεός δεν μας κοροϊδεύει αλλά και μεις δεν μπορούμε να κοροϊδεύουμε τον Θεό! Δεν μπορούμε να διδάσκουμε «είναι και ψεύτικοι, είναι και αληθινοί, εξαρτάται πως τους βλέπει ο καθένας…» Ας σοβαρετούμε λιγάκι!

Αγαπητοί,

Η Αγία Πεντηκοστή δεν είναι απλά η Γενέθλιος Ημέρα της Εκκλησίας. Δεν γιορτάζουμε απλώς την κάθοδο και επιφοίτηση του Αγίου Πνεύματος αλλά και την βέβαιη κατοχή του Αγίου Πνεύματος, την κυρίαρχη και δεσπόζουσα παρουσία του Αγίου Πνεύματος στην Εκκλησία, όχι την διοικούσα και δεσποτοκρατική, όχι την παγκοσμιοποιημένη και οικουμενιστική αλλά την Ορθόδοξη και Διαχρονική.

Εκκλησία δεν είναι το σύνολο συμβιβασμένων στην παναίρεση εξουσιαστών ιεραρχών, δεν είναι το δεσποτοκρατικό σώμα λυκοποιμένων και προδοτών, αλλά το μικρό ποίμνιο, η λιγοστή χούφτα των Ορθοδόξων πιστών οι οποίοι δεν διέφθειραν την Πίστη και αγωνίζονται να την διατηρήσουν ανόθευτη από κάθε μολυσμό της Παναιρέσεως του Οικουμενισμού.

Όσοι επιθυμούμε να μην μολύνουμε την Πίστη, όσοι φοβούμαστε να μην κολαστούμε, ας αποτειχιστούμε από τους αιρετικούς οικουμενιστές και ας μην διατηρούμε ουδεμία εκκλησιαστική ή μυστηριακή κοινωνία μαζί τους. Εάν έχουμε όντως ποιμαντικές ανάγκες, όπως και έχουμε, τότε θα μας λυπηθεί και θα φροντίσει ο Θεός για μας, την στιγμή που του ζητούμε “ένα ψυχίο από της τραπέζης», δεν θα μας πετάξει πέτρα κατά πρόσωπον!

Εάν όμως βολευόμαστε με τους αιρετικούς και μας ικανοποιούν οι οικουμενιστές, μας αγιάζουν και μας σώζουν οι αιρετικοί, τότε για ποιό λόγο να επέμβει ο Θεός; Τότε ο Παντοκράτωρ Κύριος θα μας πει: «Μην εξέρχεστε καθόλου εκ μέσου αυτών, μείνατε εκεί όπου είστε!»

Τέτοιοι είμαστε, τέτοιοι εκκλησιαστικοί ηγέτες μας αξίζουν!