.

.

Δός μας,

Τίμιε Πρόδρομε, φωνή συ που υπήρξες η φωνή του Λόγου. Δος μας την αυγή εσύ που είσαι το λυχνάρι του θεϊκού φωτός. Βάλε σήμερα τα λόγια μας σε σωστό δρόμο, εσύ που υπήρξες ο Πρόδρομος του Θεού Λόγου. Δεν θέλουμε να σε εγκωμιάσουμε με τα δικά μας λόγια, επειδή τα λόγια μας δεν έχουν μεγαλοπρέπεια και τιμή. Όσοι θα θελήσουν να σε στεφανώσουν με τα εγκώμιά τους, ασφαλώς θα πετύχουν κάτι πολύ πιό μικρό από την αξία σου. Λοιπόν να σιγήσω και να μη προσπαθήσω να διακηρύξω την ευγνωμοσύνη μου και τον θαυμασμό μου, επειδή υπάρχει ο κίνδυνος να μη πετύχω ένα εγκώμιο, άξιο του προσώπου σου;

Εκείνος όμως που θα σιωπήσει, πηγαίνει με τη μερίδα των αχαρίστων, γιατί δεν προσπαθεί με όλη του τη δύναμη να εγκωμιάσει τον ευεργέτη του. Γι’ αυτό, όλο και πιό πολύ σου ζητάμε να συμμαχήσεις μαζί μας και σε παρακαλούμε να ελευθερώσεις τη γλώσσα μας από την αδυναμία, που την κρατάει δεμένη, όπως και τότε κατάργησες, με τη σύλληψη και γέννησή σου, τη σιωπή του πατέρα σου του Ζαχαρία.

Άγιος Σωφρόνιος Ιεροσολύμων

Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Σημεία των Καιρών. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Σημεία των Καιρών. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

«Ακουέτωσαν ταύτα και οι “Δυνητιστές”» της Θεσσαλονίκης

«Το δια την κοινωνίαν της ασεβείας...»

(Μ. Βασίλειος – Κατά Ευνομίου – Λόγος Α΄)

Αναμφίβολα, η κοινωνία με την αίρεση του οικουμενισμού, σήμερα, βρίσκει εύκολο οδηγό την «δυνητική θεωρία», τους πνευματικούς, τους γέροντες, το σύνολο των Ι. Μονών και τους επισκόπους. Αυτή η κοινωνία της αίρεσης δεν μένει δίχως συνέπειες.
Ο Μ. Βασίλειος, για την κοινωνία στην ασέβεια (αίρεση), σε ατομικό και συλλογικό επίπεδο, τονίζει:
«Κοινός γαρ μοι ο λόγος προς άπαν ομού το σύνταγμα, το δια την κοινωνίαν της ασεβείας, ώσπερ τι μέλος νενοσηκός του υγιαίνοντος σώματος της Εκκλησίας απορραγέν».
Μετάφραση (υπό Θεοδώρου Ζήση):
«Ο λόγος μου αναφέρεται εις ολόκληρον την παράταξιν (του Ευνομίου, του Αρειανισμού), η οποία λόγω του ότι κοινωνεί της ασεβείας, απεκόπη από το υγιές σώμα της εκκλησίας ως άρρωστον μέλος» (Μ. Βασίλειος – Ε.Π.Ε., 10).
Άξιο προσοχής, ότι ο Μ. Βασίλειος στο λόγο του «κατά Ευνομίου», υπενθυμίζει την εν Σελευκεία της Ισαυρίας συνελθούσα σύνοδο (359 μ. Χ.), η οποία κατεδίκασε τους Αρειανίζοντες και καθήρεσε τον αρχηγό των Ανομοίων Αέτιο (διδάσκαλο του Ευνομίου).
Στη συνέχεια, όμως, γενικεύει την εκκλησιολογική του τοποθέτηση και απευθύνεται «προς άπαν ομού το σύνταγμα» των αιρετικών, προς το πλήθος δηλ. που έχει «κοινωνίαν της ασεβείας».
Δεν συνδέει την απόφαση της συνόδου της Σελευκείας με την εκκλησιολογική του τοποθέτηση, που είναι πάντα εν ισχύει και χωρίς απόφαση συνόδου: «δια την κοινωνίαν της ασεβείας», τίθεσαι άμεσα εκτός Εκκλησίας, «ώσπερ τι μέλος νενοσηκός… της Εκκλησίας απορραγέν».

Την θέση αυτή ενισχύει και ο Μ. Αθανάσιος στην επιστολή του «ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΓΕΝΟΜΕΝΩΝ ΕΝ ΤΗ ΑΡΙΜΙΝΩ (Ρίμινι) ΤΗΣ ΙΤΑΛΙΑΣ ΚΑΙ ΕΝ ΣΕΛΕΥΚΕΙΑ ΤΗΣ ΙΣΑΥΡΙΑΣ ΣΥΝΟΔΩΝ».
Ο Μ. Αθανάσιος, γράφει: «Μάτην γουν περιτρέχοντες προφασίζονται δια πίστιν ηξιωκέναι γενέσθαι τας συνόδους. Εστι μεν γαρ ικανωτέρα πάντων η θεία Γραφή, είδε και συνόδου χρεία περί τούτου, εστι τα των Πατέρων»(Μ. Αθανάσιος, Ε.Π.Ε. 10).
Μετάφραση: «Ματαίως λοιπόν περιφέρονται και δικαιολογούνται, ότι ηξίωσαν να γίνουν οι σύνοδοι χάριν της πίστεως. Διότι η θεία Γραφή είναι πληρεστέρα από όλας τας συνόδους και αν όμως πάλιν υπάρχη δια το θέμα τούτο ανάγκη συνόδου, υπάρχουν τα λόγια των Πατέρων».
Ακουέτωσαν ταύτα και οι «Δυνητιστές», οι μη εφαρμόζοντες τον 15οκανόνα της Α- Β συνόδου.
Αυτή η επισήμανση του Μ. Βασιλείου περί των συνεπειών της «κοινωνίας της ασεβείας», εντείνει την εγρήγορση της ορθόδοξης συνείδησης και οδηγεί σε εκκλησιολογικό πλουτισμό της, που υπερβαίνει τον εκκλησιολογικό αυχμό (ξηρασία) του σημερινού πληρώματος.
Ο Ι. Πατήρ περιγράφει–εικονογραφεί και την σημερινή εκκλησιαστική περιπλοκή, που ενώ είναι «κοινωνία της ασεβείας», μία χειμαζόμενη πορεία του πληρώματος μέσα στον οικουμενισμό, εν τούτοις οι «οικονομιστές» τις δίνουν τον ορίζοντα της «οικονομίας»!
Αυτή η εμβίωση–κοινωνία με την αίρεση του οικουμενισμού είναι, κατά τον Μ. Βασίλειο, «νόσημα» που σε θέτει εκτός Εκκλησίας.
Το σημερινό εκκλησιαστικό πλήρωμα στερείται της θεμελιώδους γνώσεως των Πατέρων, της διδασκαλίας τους, δυστυχώς!
Μακαρία η εποχή των μεγάλων Πατέρων. Άφθαστοι σε ταπεινοφροσύνη, μετριοφροσύνη, αγιότητα και ορθόδοξο βίωμα.
Σπάνιες διάνοιες, θεολογικά και φιλοσοφικά, που έθεταν τα πράγματα στη θέση τους.
Σαφές το μήνυμα του Μ. Βασιλείου: όποιος επίσκοπος είναι αιρετικός ή κοινωνεί με την αίρεση, τότε, χωρίς καμμία συνοδική απόφαση, οι Χριστιανοί απομακρύνονται απ’ αυτόν.
«Εστιν μεν γαρ ικανωτέρα πάντων η θεία Γραφή», παρατηρεί ο Μ. Αθανάσιος.
Για τους σημερινούς «Δυνητιστές», ισχύουν τα λόγια του Μ. Αθανασίου: «Λοιπόν, επειδή δεν έχουν καμμίαν δικαιολογίαν, δεν ευρίσκουν δε πουθενά, αν και κατασκευάζουν προφάσεις, αυτό μόνον τους μένει πλέον να ειπούν· Επειδή ημείς αντιλέγομεν εις τους προηγουμένους μας και παραβαίνομεν τας παραδόσεις των Πατέρων δια τούτο ηξιώσαμεν να γίνη σύνοδος»! (Ε.Π.Ε. – Μ. Αθανάσιος, τόμος 10).
Όπως γίνεται αντιληπτό, ο 15ος κανόνας είναι θέση και επιταγή της Γραφής, που τον σχολίασαν (ως προς το πνεύμα–νόημα) πολλαπλώς οι Πατέρες στην αντι-αιρετική διδασκαλία τους και τον συνέδεσε, ως θεωρία και πράξη η σύνοδος επί Μ. Φωτίου.
Πουθενά δεν συναντάμε, στην Γραφή και στους Πατέρες, ως σταθερό εκκλησιολογικό συνυπολογισμό, την πρακτική της «Δυνητικής» θεωρίας.
Γράφει ο Μ. Αθανάσιος (τόμος 10, σελ. 18):
«Εάν δε οι Πατέρες δεν είχαν ορθήν πίστιν και με τα γραφόμενά τους παρεπλάνησαν την οικουμένην, ας σταματήση πλέον τελείως να γίνεται λόγος περί αυτών.
Και αν απορρίπτωνται τα γραπτά των, πηγαίνετε και σεις να πετάξετε τα λείψανά των από τα κοιμητήρια, δια να ιδούν όλοι, ότι εκείνοι μεν ήσαν πλάνοι, σεις δε πατροκτόνοι».

ΝΙΚΟΣ Ε. ΣΑΚΑΛΑΚΗΣ, ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΟΣ


Εκεί, στη στρούγκα του Οικουμενισμού! --"Όσο για την Ομολογία έχει παραπεμφθεί στις καλένδες..." !



Χρόνια καὶ χρόνια συγκρατοῦσαν/ἀπέτρεπαν τὴνἀντίδραση/ὁμολογία τοῦ Λαοῦ τοῦ Θεοῦ κατὰ τῆς Παναιρέσεως οἱ ἀντι-Οἰκουμενιστές τοῦ “ἄχρι καιροῦ” (πατέρες καὶ ἀδελφοί: Μεταληνός, Ζήσης, Σαράντος, Μανώλης, ἁγιορεῖτες Ἡγούμενοι, Τσελεγγίδης κ.ἄ.) ἔχοντας ὡς ἐπιχείρημα ΟΧΙ τί μᾶς ἔχουν διδάξει οἱ Ἅγιοι Πατέρες, σύμπασα δηλαδὴ ἡ ὀρθόδοξη Παράδοση, ἀλλὰ μὲ βάση τοὺς δισταγμοὺς τοῦ σεβαστοῦ γέροντος Ἐφραὶμ Ἀριζόνας, ἀκόμα κι ὅταν ὁ Γέροντας εἶχε περιορίσει τὶς δραστηριότητές του στὸ ἐλάχιστο. Τώρα κάποιοι ἄρχισαν νὰ καταλαβαίνουν, ὅτι τὰ μοναστήρια τῆς Ἀριζόναςσυμβιβάστηκανμὲ τὴν Παναίρεση καὶ ἀποδέχονται τὸν ἀμοραλιστὴ οἰκουμενιστὴ καὶ νέο Ἀρχιεπίσκοπο Ἀμερικῆς Ἐλπιδοφόρο, μὲ ὅλα τὰ κακόδοξα ἔργα αὐτοῦ, καὶ τὴν Συνοδεία αὐτοῦ, καὶ τὴν πομπὴ αὐτοῦ, καὶ τὸν ἡγέτη αὐτοῦ!
Τώρα ἄρχισαν νὰ “τὰ μαζεύουν”, μὲ πρῶτο τὸν ἀρχικαιριστὴ Τελεβάντο, ποὺ γίνεται τιμητὴς τῶν ἄλλων, ὄχι ὅμως καὶ τοῦ δικοῦ του ὀλέθριου ρόλου! Καὶ ὅπως πάντα, εἴτε ἄλλαξαν, εἴτε ὄχι, χωρὶς μιὰσυγγνώμη ἀπὸ τὸν Λαὸ τοῦ Θεοῦ ποὺ τόσα χρόνια ὅλοι αὐτοὶ τὸν κρατοῦσαν (καὶ κρατοῦν) μέσα στὴνστρούγκα τοῦ Οἰκουμενισμοῦ!
Ὁ Κύριος νὰ τοὺς ἐλεήσει!


ΛΙΑΝ ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΤΙΚΗ ΠΡΟΣΦΩΝΗΣΗ ΤΟΥ ΚΑΘΗΓΟΥΜΕΝΟΥ ΤΗΣ Ι. Μ. ΑΓ. ΑΝΤΩΝΙΟΥ ΑΡΧ/ΤΗ ΠΑΪΣΙΟΥ


Του Παναγιώτη Τελεβάντου


Διαβάσαμε στην “Ρομφαία”:
“Την Ιερά Μονή του Αγίου Αντωνίου στην έρημο της Αριζόνας επισκέφθηκε σήμερα, Δευτέρα 5 Αυγούστου ο Αρχιεπίσκοπος Αμερικής κ. Ελπιδοφόρος.
Ο Αρχιεπίσκοπος Ελπιδοφόρος συνοδευόμενος από τον Μητροπολίτη Αγίου Φραγκίσκου κ. Γεράσιμο, έτυχε θερμής υποδοχής από τον Καθηγούμενο της Μονής Γέροντα Παϊσιο και την Αδελφότητα.
"Μας τιμά ιδιαιτέρως η επίσκεψή σας, και γνωρίζουμε ότι κοπιάσατε να φτάσετε μέχρι το Μοναστήρι μου Μεγάλου Αγίου Αντωνίου" - τόνισε καλωσορίζοντας τον Αρχιεπίσκοπο ο Καθηγούμενος Παϊσιος.
Ο Καθηγούμενος στην προσφωνησή του αναφέρθηκε στην προσφορά του μοναχισμού, τονίζοντας ότι "ο μοναχός αγωνίζεται για την σωτήρια του κόσμου και όλων των χριστιανών."
Σε άλλο σημείο ο Ηγούμενος Παϊσιος ζήτησε από τον Αρχιεπίσκοπο Ελπιδοφόρο να ευλογήσει το θαύμα του Μοναχισμού στην Αμερική, ζητώντας παράλληλα να σταθεί υποστηρικτής και συμπαραστάτης στο έργο του γέροντα Εφραίμ, γόνου γνήσιου του γέροντος Ιωσήφ του Ησυχαστού.
"Όλος ο Ορθόδοξος κόσμος και ιδίως εμείς οι μοναχοί, εναγωνίως περιμένουμε την αγιοκατάταξη του γέροντος Ιωσήφ στο αγιολόγιο της Εκκλησίας μας, υπό της Αγίας και Ιεράς Συνόδου του Οικουμενικού Πατριαρχείου" - πρόσθεσε χαρακτηριστικά ο Καθηγούμενος Παϊσιος.”
Ο Πανοσιολογιώτατος Καθηγούμενος της Ιεράς Μονής, Αρχιμανδρίτης Παίσιος, ήταν σαφέστατος.
Α.) Ζήτησε την συμπαράσταση του Σεβ. Αρχιεπισκόπου Αμερικής Ελπιδοφόρου για τα μοναστήρια που ίδρυσε ο Γέροντας Εφραίμ της Αριζόνας (τουτέστιν να διατηρήσουν την διοικητική και οικονομική τους αυτοτέλεια), και
Β.) Την άμεση Αγιοκατάταξη του Γέροντα Ιωσήφ του Ησυχαστή, για να προβληθεί ως Άγιος με Συνοδικό κύρος, ώστε να κατοχυρωθεί Συνοδικά η "οικογενειακή" τους -παππούς τε και γαρ- παράδοση. 
1.) Ανέφερε στην προσφώνησή του ο Πανοσιολογιώτατος Καθηγούμενος, έστω και μια λέξη, για τον Οικουμενισμό; 

2.) Ανέφερε ο Άγιος Καθηγούμενος, έστω και μια λέξη, για την Σύνοδο της Κρήτης, όπου θεσπίστηκε ο Οικουμενισμός ως πίστη της Εκκλησίας;

3.) Είπε ο Άγιος Καθηγούμενος, έστω και μια λέξη, για την εκκοσμίκευση και τους νεωτερισμούς που έφτασαν στο απόγειό τους στην Αρχιεπισκοπή Αμερικής και πνίγουν και την τελευταία ικμάδα της ζωής της; 

4.) Προπαντός! Ανέφερε το παραμικρό για τηνφοβερή αίρεση που εκστόμισε ο Σεβ. Αμερικής Ελπιδοφόρος αναφορικά με το ποιος είναι αιρετικός, σε πρόσφατο κήρυγμά του, στον Ιερό Ναό του Αγίου Δημητρίου Αστορίας;
Δυστυχώς όχι! 
Όπως πολύ εύστοχα ανέφερε, σε σχόλιό του, σε άλλη ανάρτηση, στο ιστολόγιό μας, ο αντιοικουμενιστής κληρικός π. Θεολόγος Παντελής, που έζησε δεκαετίες στις ΗΠΑ και γνωρίζει άριστα τα της Εκκλησίας της Αμερικής, η αρχή που διέπει τις σχέσεις των Μονών του Γέροντα Εφραίμ της Αριζόνας με το Οικουμενικό Πατριαρχείο και τους εκάστοτε Αρχιεπισκόπους Αμερικής είναι: “Μη μας ενοχλείτε, για να μη σας ενοχλούμε.”

Όσο για την Ομολογία της πίστεως έχει -από πολλού- παραπεμφθεί στις Ελληνικές καλένδες....

Συγκρίνετε την προσφώνηση του Πανοσ. Αρχιμ. Παΐσιου 
1.) με τον Ενθρονιστήριο Λόγο του Γέροντα Εφραίμ στην Ιερά Μονή Φιλοθέου, και 
2.) με την προσφώνηση προς τον Πατριάρχη Βαρθολομαίο, του πνευματικού αδελφού του Αρχιμανδρίτη Παΐσιου, Καθηγουμένου της Ιεράς Μονής Ξηροποτάμου, Αρχιμανδρίτη Ιωσήφ, και θα καταλάβετε την τεράστια διαφορά.
Δυστυχώς! 
Ο αγώνας εναντίον της παναίρεσης του Οικουμενισμού έχει τεθεί σε δεύτερη μοίρα από τους πλείστους αντιοικουμενιστές, οι οποίοι παθιάζονται σε βαθμό υστερίας για ήσσονος σημασίας θέματα, και παραμέλησαν ουσιαστικά τον αγώνα εναντίον του Οικουμενισμού.
Λες και δεν γνωρίζουν ότι η παναίρεση του Οικουμενισμού κατατρώει τα σπλάχνα της Εκκλησίας για 120 χρόνια τώρα και κατόρθωσε μάλιστα -με την Σύνοδο της Κρήτης- να περιβληθεί Συνοδικό κύρος.
Τα προπύργια του αγώνα εναντίον του Οικουμενισμού ήταν 
1.) το Άγιον Όρος -και μάλιστα οι Μονές του Γέροντα Εφραίμ-, 
2.) οι περί τον π. Θεόδωρο Ζήση, και 
3.) η ιστορική εφημερίδα "Ορθόδοξος Τύπος".

Ο μεν "Ορθόδοξος Τύπος" έπεσε κυριολεκτικά σε χέρια εχθρού που δεν κήδεται -έστω και από πολύ μακρυνή απόσταση- των συμφερόντων της Εκκλησίας. Το Άγιον Όρος -ιδιαίτερα μετά την παρακμή των
δυνάμεων του π. Γεωργίου Καψάνη- υιοθέτησε μια πολύ χλιαρή στάση έναντι του Οικουμενισμού, που εξυπηρετεί θαυμάσια τους οικουμενιστικούς σχεδιασμούς του Φαναρίου.
Στην υποτονική αντίδραση του Αγίου Όρους έναντι του Οικουμενισμού διαδραμάτισε καίριο ρόλο ο Γέροντας Εφραίμ της Αριζόνας, όπως μαρτυρεί αδιάψευστα το πνευματικό του τέκνο, ο Καθηγούμενος της Ιεράς Μονής Κωνσταμονίτου, μακαριστός Αρχιμανδρίτης Αγάθων.
Ο Γέροντας Εφραίμ τραβούσε, επί σειρά ετών, το χαλινάρι των ηγουμένων των Μονών του Αγίου Όρους, που είναι πνευματικά του τέκνα, επειδή φοβόταν ότι, αν οδηγούσαν στα άκρα την Ομολογία της πίστεως κατά του Οικουμενισμού, θα πλήρωναν το μάρμαρο οι Μονές που ίδρυσε στην Αμερική.
Έτσι σήμερα, όταν το Άγιον Όρος πολύ-πολύ σπάνια εκδίδει αντιοικουμενιστικά Κείμενα είναι πλαδαρά και γεμάτα γλοιώδεις κολακείες προς τον Παναγιώτατο.
Η ομάδα του π. Θεόδωρου Ζήση αποδυναμώθηκε ουσιαστικά με την Αποτείχιση του π. Θεόδωρου και των συν αυτώ και την εξ αυτής απομόνωσή του από τους επί δεκαετίες στενώτερους συνεργάτες του.  
 Με την έκρηξη του Ουκρανικού, όμως, η ομάδα του π. Θεόδωρου Ζήση έχασε εντελώς τον μπούσουλα και οδηγεί τον αντιοικουμενιστικό αγώνα κατά κρημνών. 


Μασωνολογία, Ρωσσολαγνεία, ανεπίτρεπτη εμπλοκή στα γεωστρατηγικά παιγνίδια των Μεγάλων δυνάμεων στην Ουκρανία και Βαρθολομαιομαχία αντί αντιοικουμενισμός.
Η ενασχόληση με τον Ποροσένκο και τις σοκολάτες του έγινε το πρωτεύον και η μάχη εναντίον του Οικουμενισμού πήγε σε πολύ δεύτερη μοίρα.
Δυστυχώς!
Κακά τα ψέμματα! 
Παραπαίει ο αντιοικουμενισμός, ενώ ο Οικουμενισμός προελαύνει ακάθεκτος! 
Σε πολλά επίπεδα.

H «ΠΟΡΝΗ ΒΑΒΥΛΩΝ ΚΑΙ Η ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΕΚΚΟΣΜΙΚΕΥΜΕΝΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ

π. Ἀθανάσιου Μυτιληναίου, ὁμιλία στὴν «Ἀποκάλυψη» Ἰωάννου
(Μάρτιος 1983)



Ἀπομαγνητοφώνηση: «Φιλορθόδοξος Ἕνωσι “Κοσµᾶς Φλαµιᾶτος”»
3 Μαΐου 2011

Ἡ ἐκκοσμίκευση ποὺ ἐπεκτείνεται στὴν ζωὴ τῆς συγχρόνου Ἐκκλησίας, ἐξομοιώνει προοδευτικὰ τὴν «Ἐκκλησία» μὲ τὴν «πόρνη Βαβυλώνα» τῆς Ἀποκαλύψεως, σύμφωνα μὲ τὴν ἑρμηνεία τῶν Πατέρων.
Γιατί, κατὰ τὸν προφητικὸν λόγον τοῦ π. Ἀθανάσιου, δὲν εἶναι μόνο ἡ αἵρεση ποὺ ἀκυρώνει τὸ σωτηριολογικὸ ἔργο τῆς Ἐκκλησίας, ἀλλὰ καὶ ἡ ἐκκοσμίκευση.
Ἂς τὰ δοῦν αὐτὰ οἱ σύγχρονοι ἐπίσκοποι καὶ ὅλοι ἐμεῖς οἱ πιστοί, καθόσον ἀποδεχόμαστε τὴν ἐκκοσμίκευση στὴν ἐκκλησιαστική μας ζωή, παράλληλα μὲ τὴν ἐπικράτηση τῆς παναρέσεως τοῦ Οἰκουμενισμοῦ.
…Πολλὲς φορὲς καὶ ἡ Νέα Ρώμη [Κωνσταντινούπολις] ἐρωτοτρόπησε μὲ τὴν κοσμικὴν ἐξουσίαν καὶ πολλὲς φορὲς, χάριν αὐτῆς τῆς κοσμικῆς ἐξουσίας, ἐπρόδωσε τὴν ἀποστολή της…Ἔτσι, ἀπεγυμνώθη ἀπὸ τὸ ποίμνιό της σιγά-σιγά, καὶ στὴν ἐποχή μας, πλέον δὲν ἔχει ἔδαφος νὰ ποιμάνει Ἐκκλησίες… Ἔτσι, ἡ Νέα Ρώμη, ἡ Κωνσταντινούπολη, χάνει τὸ ἔδαφός της, χάνει δηλ. τὸ ποίμνιό της, καὶ ὅ,τι τῆς ἔχει ἐναπομείνει· καὶ σήμερα πιά, γίνεται χειραγωγὸς τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, αὐτῆς τῆς παναιρέσεως, καὶ τοῦ ἐκκοσμικευμένου χριστιανισμοῦ, γίνεται χειραγωγὸς παρασύρουσα καὶ τὶς ἄλλες Ἐκκλησίες τὶς ὁμόδοξες χριστιανικές. Ὅλα αὐτὰ γίνονται στὶς ἡμέρες μας…
Τὸ ἴδιο συνέβη καὶ εἰς τὴν τρίτην Ρώμην, τὴν Μόσχα. Καὶ ἐκείνη μὲ τὴν σειρά της, ἔφτασε νὰ διαδεχθεῖ τὴν δευτέραν καὶ τὴν πρώτην Ρώμην, καὶ νὰ ἀποδειχθεῖ στὴ διαγωγὴ ὅ,τι ἦτο ἡ δευτέρα, ἀλλὰ προπαντῶς ἡ πρώτη Ρώμη μὲ τοὺς διωγμοὺς τῶν χριστιανῶν (αὐτὰ στὸν αἰῶνα μας), ὅταν ἐπεκράτησεν ὁ Κομμουνισμός.

Ὑπάρχει ἕνα μικρὸ σύγγραμμα τοῦ ρώσου ἐπισκόπου Νοβογορόδ Ἰννοκεντίου [στὸ ὁποῖο] προσπαθεῖ νὰ ἑρμηνεύσει μερικὰ σημεῖα τῆς Ἀποκαλύψεως καὶ θέλει νὰ δείξει τὴν πραγμάτωση τῶν ὅσων τὸ βιβλίο τῆς Ἀποκαλύψεως ἀναφέρει, ὡς πρὸς τὰ τελεσιουργούμενα εἰς τὴν ἐποχήν μας, μὲ τὸν διωγμὸν τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ ἀπὸ τὶς ἀντίθεες δυνάμεις… Κι ὄχι μόνο αὐτό, ἀλλὰ καὶ κάτι περισσότερο. Μιὰ σχέση ἀνάμεσα στὸ κόκκινο θηρίο καὶ τὴν πόρνη ποὺ ἱππεύει τὸ κόκκινο θηρίο. Καὶ ποιά μπορεῖ νὰ εἶναι αὐτὴ ἡ πόρνη, ἡ ὁποία ἱππεύει τὸ κόκκινο θηρίο. Ἀλλὰ ἀκούσατε καλύτερα νὰ σᾶς διαβάσω καὶ θὰ ἐκπλαγεῖτε.
Σημειώνει λοιπόν, στὴν 96 σελίδα:
«Τί παριστᾶ αὐτὴ αὕτη ἡ καλλωπισμένη γυνή; Τοῦτο δὲν εἶναι θηρίον οὐδὲν κοινὸν ἔχον μὲ ἀνθρώπους, δηλαδὴ δὲν εἶναι ὀργάνωσις, ἡ ὁποία δὲν ἔχει οὐδὲν κοινὸν μὲ τὸν Χριστιανισμόν, ἀλλ’ εἶναι ἄνθρωπος… πολυτελῆ γυνή, ἐστολισμένη μὲ πολυτελῆ στολήν, μὲ πολύτιμα κοσμήματα. Ἡ γυνὴ αὕτη σημαίνει χριστιανικὴν ὀργάνωσιν, ἀλλ’ οὐχὶ γυμνήν, ἄσχημον καὶ παραμορφωμένην, ὄχι αἱρετικὴν ἐν γένει, ὄχι προτεσταντικήν, ἀλλὰ τουναντίον ἐνδεδυμένην μὲ πολυτελῆ ἐνδυμασίαν, ἔχουσαν ἰδικοὺς θεσμούς, περίφημον λατρείαν καὶ τύπους. Ναί, αὕτη εἶναι ἡ «ζῶσα Ἐκκλησία», ἡ πόρνη δηλαδή. Ναί, ναί, ἡ «ζῶσα Ἐκκλησία»! Τοιαύτη ὀργάνωσις ἀνεφάνη ἐσχάτως ἐν Ρωσίᾳ ἐπὶ τῆς κυριαρχίας ἐκεῖ τοῦ ἐρυθροῦ δράκοντος. Τί εἶναι αὐτὴ ἡ «ζῶσα Ἐκκλησία»; Εἶναι ἡ ἕνωσις τοῦ Χριστιανισμοῦ μετὰ τοῦ κοκκίνου ἀθεϊσμοῦ. Δυστυχῶς! Οἱ θεωροῦντες ἑαυτοὺς ἀντιπροσώπους τοῦ Χριστιανισμοῦ, λειτουργοὶ τοῦ Θεοῦ (κληρικοί), ἐγένοντο ὑπηρέται τοῦ σατανᾶ, καθ’ ὃν χρόνον προσποιητῶς παραμένουσι λειτουργοὶ τοῦ Θεοῦ…
Ἡ ζῶσα Ἐκκλησία ἐσχηματίσθη ὡς ἑξῆς: Ὅταν οἱ ἄθεοι σοσιαλισταὶ ἐν Ρωσίᾳ ἐκήρυξαν πόλεμον κατὰ τοῦ Θεοῦ καὶ ἤρχισαν νὰ κλείουν τὰ μοναστήρια, τὰς Ἐκκλησίας, ἤρχισαν νὰ διώκουν, νὰ βασανίζουν ἐπισκόπους καὶ ἱερεῖς ἄνευ διακρίσεως δόγματος, τότε ἱερεῖς τινες, τῆς πρώην ἐπικρατούσης Ἐκκλησίας (Ὀρθοδόξου) ἐν Ρωσίᾳ, ἀπετάθησαν εἰς τὴν ἐρυθρὰν ἐξουσίαν (εἰς τοὺς μποσελβίκους) μὲ τὴν ἐρώτησιν: Διατί διώκεται ὁ κλῆρος; Ἡ ἐρυθρὰ ἐξουσία ἀπήντησε: διότι ὁ κλῆρος ὑπηρέτει τὴν τσαρικὴν ἐξουσίαν καὶ παρουσιάζεται ἐχθρὸς τῆς ἐρυθρᾶς κομμουνιστικῆς ἐξουσίας καὶ ἐχθρὸς τοῦ σοσιαλισμοῦ.
Οἱ παρουσιασθέντες ἱερεῖς ἀπήντησαν, ὅτι οὗτοι εἶναι σύμφωνοι νὰ ἐξυπηρετοῦν καὶ τὴν Σοβιετικὴν ἐξουσίαν, ἀρκεῖ μόνον νὰ δώσωσιν εἰς αὐτοὺς τὰ δικαιώματα ἐκεῖνα, τὰ ὁποῖα εἶχον καὶ ἐπὶ Τσάρων. Ἡ σοβιετικὴ ἐξουσία τότε ἀπήντησε, ὅτι συμφωνεῖ νὰ δώση εἰς αὐτοὺς ὁποιαδήποτε δικαιώματα, ἀλλὰ μὲ τὴν συμφωνίαν νὰ ἐργάζωνται οὗτοι εἰς ὠφέλειαν τῆς ἐρυθρᾶς ἀθέου ἐξουσίας καὶ πρὸς βλάβην ὅλων τῶν ἐχθρῶν τῆς ἐξουσίας ταύτης καὶ πρὸς ἐξάλειψιν καὶ ἐξαφανισμὸν τῆς χριστιανικῆς θρησκείας. Οἱ ἱερεῖς τῆς πρώην ἐπικρατούσης Ἐκκλησίας ἀπήντησαν ὅτι εἰς ὅλα ταῦτα συμφωνοῦσιν.
Μετὰ τοῦτο ἐχωρίσθησαν ἀπὸ τοῦ Πατριάρχου Μόσχας Τύχωνος καὶ ἀπετέλεσαν ἀφ’ ἑαυτῶν σύλλογον-κοινωνίαν, τὴν ὁποίαν ὠνόμασαν «ζῶσαν Ἐκκλησίαν». Καὶ διὰ τῆς ὁδοῦ ταύτης ἡ ἐστολισμένη γυνὴ ἀπεδείχθη πόρνη, καθημένη ἐπὶ τοῦ ἐρυθροῦ δράκοντος. Οἱ ἀντιπρόσωποι τοῦ Χριστοῦ ἔκαμον συμμαχίαν μὲ τοὺς ὑπηρέτας τοῦ διαβόλου, πρὸς ἐξαφάνισιν τοῦ Χριστιανισμοῦ. Ἡ «ζῶσα Ἐκκλησία» ἐδημιούργησε Σύνοδον, ἡ δὲ ἄθεος Σοβιετικὴ ἐξουσία τὴν ἐπεκύρωσε τὴν Ἀνωτέρα Διοίκησιν Γενικῶν Πολιτικῶν Γραφείων … Τριάς, δηλαδή, ἐπιτροπὴ ἐκ τριῶν ἀθέων διὰ νὰ ἐπικοινωνῆ μὲ τὴν Σύνοδον, ἥτις ἦτο ὑποχρεωμένη νὰ ἐκπληρῆ προθύμως, νὰ ἐκτελῆ ὅλα τὰ ἔγγραφα καὶ τὰς ἐπιθυμίας τῶν ἐρυθρῶν ἀθέων, ἤτοι τῆς Σοβιετικῆς ἐξουσίας. Καὶ τὸ ἔργον τῆς καταστροφῆς τῶν χριστιανικῶν κειμηλίων καὶ ἱερῶν τοῦ Χριστιανισμοῦ ἐπῆρεν τὸν κατήφορον, ὡς κοινῶς λέγομεν.
Ἡ τριὰς τῶν ἀθέων π.χ., ἐκφράζει τὴν ἐπιθυμίαν, ὅπως ὅλα τὰ μοναστήρια κλείσωσιν. Ἡ Σύνοδος τῆς «ζώσης Ἐκκλησίας» παρακαλεῖ τὴν Σοβιετικὴν ἐξουσίαν νὰ κλείση ὅλα τὰ μοναστήρια! Ἡ ἐξουσία αὕτη ἀμέσως προβαίνει εἰς τὴν ἐκτέλεσιν τῆς αἰτήσεως τῆς Συνόδου. Ἄρχεται τὸ κλείσιμο τῶν μοναστηρίων, ἡ ἀπόλυσις τῶν μοναζόντων καὶ μοναζουσῶν· τὰς ἐκκλησίας τὰς μεταβάλλουν εἰς νοσοκομεῖα, λέσχας, θέατρα κ.λπ. Θρῆνοι, καὶ ὀδυρμοί, καὶ δάκρυα, καὶ γογγυσμοί, φωναὶ ἀπελπισίας καὶ κατάραι ἀκούονται ἐκ μέρους τῶν πιστῶν. Ἡ ἐρυθρὰ ἐξουσία ἡσύχως ἀπήντησεν. Ἡμεῖς ἐδῶ δὲν πταίομεν, ἡ Σύνοδός σας ἀπαιτεῖ τοῦτο. Ἡμεῖς μόνο ἐκτελοῦμεν τὰς ἐπιθυμίας της.
Διὰ τῆς αὐτῆς, λοιπόν, ὁδοῦ ἔκλεισαν πολλὰς ἐκκλησίας, ἐφυλάκισαν, ἐξόρισαν εἰς βαρείας ἐργασίας, ἐπυροβόλησαν χιλιάδας ἐπισκόπων, ἱερέων καὶ ἁπλῶν χριστιανῶν. Ἡ «ζῶσα Ἐκκλησία» εἰσήγαγε πολλοὺς νεωτερισμούς: ἐγγάμους ἱερεῖς προαγάγει εἰς ἐπισκόπους, εἰς τοὺς ἐν χηρείᾳ ἱερεῖς ἐπιτρέπει δεύτερον γάμον, διατηρούντων μετὰ ταῦτα τὸν βαθμὸν τῆς ἱερωσύνης των. Ἕκαστος ἐπίσκοπος καὶ ἱερεὺς τῆς «ζώσης Ἐκκλησίας» εἶναι καὶ πράκτωρ καὶ σπιοῦνος τοῦ ἐκτάκτου Συμβουλίου …Ἀνωτέρα Ἐξουσία καὶ ἀναφέρουσιν ὅτι γνωρίζουσι καὶ καταγγγέλλουσι πάντα ἰδικὸν καὶ ξένον, ὅστις ἤθελεν εἰπεῖ τι ἐναντίον τῆς Σοβιετικῆς ἐξουσίας τῶν ἁπλῶν κομμουνιστῶν. Κατὰ τὴν ἐπιθυμίαν τῆς ἐξουσίας ταύτης καὶ ἐναντίον τῶν ἐκκλησιαστικῶν κανόνων, καθήρεσαν τὸν Πατριάρχην Τύχωνα καὶ ἐστέρησαν αὐτὸν καὶ αὐτοῦ τοῦ σχήματος τοῦ μοναχοῦ. Καὶ πόσους οὗτοι παρέδωκαν εἰς τοῦς ὄνυχας τοῦ ἐρυθροῦ δράκοντος εἰς μαρτύριον καὶ θάνατον ἀδύνατον ἀριθμεῖσαι. Ὅλας τὰς αἱμοχαρεῖς πράξεις τῆς Σοβιετικῆς ἐξουσίας ἡ «ζῶσα Ἐκκλησία» μὲ παρεκκλίσεις ἐπιδοκιμάζει καὶ εὐλογεῖ. Τοὺς δὲ ἐχθροὺς τοῦ ἐρυθροῦ ὄφεως καταρᾶται.
Ἀλλὰ δὲν πρέπει νὰ νομίζωμεν ὅτι ἡ διεφθαρμένη γυνή, ἡ καθημένη ἐπὶ τοῦ ἐρυθροῦ θηρίου εἰκονίζει μόνον τὴν «ζῶσαν Ἐκκλησίαν» τῆς Μόσχας καὶ τὰ μέλη αὐτῆς τῆς Ἐκκλησίας. Ὄχι. Τοῦτο πρέπει νὰ ἐννοῶμεν πολύ εὐρύτερον. Ὑπὸ τὴν πόρνην αὐτὴν ἐννοοῦνται ὅλοι γενικῶς οἱ χριστιανοί, οἱ ὁποῖοι, ὅπου καὶ ἂν εἶναι (ἂν καὶ οὗτοι παραμένουσι χριστιανοί), ἐργάζονται διὰ τὴν καταστροφὴν τοῦ Χριστιανισμοῦ καὶ εἰς ὠφέλειαν τοῦ ἐρυθροῦ θηρίου τῆς ἀθεΐας ἢ καὶ λαϊκοί, ἢ καὶ ἱερεῖς ἢ καὶ ἐπίσκοποι καὶ μητροπολῖται καὶ πατριάρχαι καὶ πάπαι εἶναι οὗτοι. Τοιοῦτοι εὑρίσκονται καὶ ἐν τῇ ἱστορίᾳ καὶ εἰς τὰς ἡμέρας ἡμῶν».
Τί νὰ προσθέσουμε ἀγαπητοί μου σ’ αὐτά; Τὰ βλέπουμε καὶ στὶς μέρες μας. Ἕνα μόνο. Ὅτι κι ἐδῶ στὴν Ἑλλάδα μας ἤδη ἔχουμε κάμει ἀρχή. [σ. Ὑπενθυμίζουμε, ἡ ὁμιλία ἔγινε τὸ 1983]. Καὶ ὁ Θεὸς νὰ ἐλεεῖ. Τίποτ’ ἄλλο δὲν λέγω. Ὅτι ἡμεῖς οἱ ἴδιοι προδίδουμε τὴν Ἐκκλησίαν. Ὅτι ἡ πόρνη αὐτὴ γυναῖκα γίνεται νὰ εἶναι ὑψηλῷ ὀνόματι λεγομένη Ἐκκλησία· ὅτι δύναται νὰ εἶναι αὐτὸ τὸ βλέπομεν, ἀλλὰ καὶ δύναται νὰ κατοχυρωθεῖ μὲ πολλὰ ἐπιχειρήματα καὶ νὰ ἐξαχθεῖ ἀπὸ πολλὰ στοιχεῖα καὶ ἁγιογραφικὰ καὶ πατερικά, τὰ ὁποία ἐν συνεχείᾳ σᾶς ἀναφέρω.
Θὰ ἐσημειώναμε καὶ ἐμεῖς μὲ τὴν σειρά μας ὅτι μιὰ Ἐκκλησία ποὺ ἐξυπηρετεῖ ἕνα ἄθεο καθεστώς, ὑπηρετεῖ, ὄχι ἁπλῶς ὑπάρχει, …ὑπηρετεῖ στοὺς σκοπούς του ἕνα ἄθεο καθεστώς, δὲν εἶναι δυνατὸν νὰ εἶναι ἐκ Θεοῦ φυτεία. Καὶ ὅπως λέγει ὁ ἴδιος ὁ Κύριος: πᾶσα φυτεία ποὺ δὲν ἐφύτευσε ὁ Θεὸς «ἐκριζωθήσεται» (Ματθ. 15, 13). Αὐτὴ ἡ —ἐντὸς εἰσαγωγικῶν— Ἐκκλησία, καὶ αὐτὴ ἡ ἐντὸς εἰσαγωγικῶν φυτεία, εἶναι ἐκείνη ποὺ καταπατεῖται ὑπὸ τῶν ἐθνῶν, ποὺ λέγει στὴν Ἀποκάλυψη. Θὰ πατηθεῖ, λέγει, μῆνες τεσσαράκοντα δύο (3,5 χρόνια), θὰ καταπατηθεῖ ὑπὸ τῶν ἐχθρῶν, μὴ τὴν μετρᾶς, δὲν εἶναι κάτω ἀπὸ τὴν προστασία μου, λέγει ὁ Θεὸς (στὴν Ἀποκάλυψη), μία τέτοια Ἐκκλησία, δὲν εἶναι Ἐκκλησία… Δηλαδή, ἡ εὐλογία καὶ ἡ προστασία τοῦ Θεοῦ, ἐκεῖ δὲν ὑπάρχει. Εἶναι Ἐκκλησία κατ’ ἐπίφασιν.
Θὰ πῶ τοῦτο: Πρῶτον. Ἐὰν ἦτο ἀληθῶς ἡ Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ, στὴν Ρωσία ἐν προκειμένῳ, τότε, διατί ἡ ἀληθὴς Ἐκκλησία κρύπτεται εἰς τὰς κατακόμβας καὶ διώκεται; Ἔχουμε τὴν «πάνω» Ἐκκλησία καὶ τὴν «κάτω» Ἐκκλησία. Ἐὰν ἡ Ἐκκλησία πράγματι ἦτο ἐλευθέρα, καὶ δὲν ὑπηρέτει τοὺς σκοποὺς τοῦ ἀθέου καθεστῶτος, τότε γιατί ὑπάρχει καὶ δεύτερη Ἐκκλησία κρυπτομένη, γιὰ ποιό λόγο; Αὐτὴ ἡ παρουσία τῆς κρυμμένης Ἐκκλησίας δείχνει ὅτι ὑπάρχει μία Ἐκκλησία ποὺ ἔχει προδώσει, ἔχει προδώσει τὴν ἀποστολή της.
Δεύτερον. Ὁ Κύριος εἶπε: «καὶ διὰ τὸ πληθυνθῆναι τὴν ἀνομίαν ψυγήσεται ἡ ἀγάπη τῶν πολλῶν». Ἀντιληφθήκατε. Σᾶς κατοχυρώνω, γιατί ὁ ἐπίσκοπος Ἰννοκέντιος χαρακτηρίζει ὡς πόρνη ἐπὶ τοῦ κοκκίνου θηρίου, αὐτὴν τὴν λεγομένην —ἐντὸς εἰσαγωγικῶν— Ἐκκλησίαν. Ὁ Κύριος εἶπε, λοιπόν, «διὰ τὸ πληθυνθῆναι τὴν ἀνομίαν ψυγήσεται ἡ ἀγάπη τῶν πολλῶν» (Ματθ. 24, 12). Καὶ μέσα σ’ αὐτοὺς τοὺς πολλοὺς θὰ εἶναι ἀσφαλῶς καὶ κληρικοί, οἱ ὁποῖοι δὲν θὰ ἐμπνέονται πλέον ἀπὸ τὴν ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ, ἀλλὰ ἀπὸ τὸ ὑλικὸν συμφέρον.
Ἂν ὑπάρχει τὸ ὑλικὸν συμφέρον εἴμεθα ἕτοιμοι γιὰ ὅλα. Τίποτα πλέον δὲν θὰ ἠμπόδιζε αὐτοὺς νὰ στέκονται προδόται καὶ τῆς Πίστεως καὶ τῆς Ἐκκλησίας. Αὐτοὶ θὰ εἶναι οἱ πνευματικοὶ ἀπόγονοι τοῦ Κάϊν καὶ τοῦ Ἰούδα. Ὁ ἀπόστολος Παῦλος σημειώνει: «τοῦτο δὲ γίνωσκε —λέγει στὸν Τιμόθεον— ὅτι ἐν ταῖς ἐσχάταις ἡμέραις ἐνστήσονται καιροὶ χαλεποί. Ἔσονται γὰρ οἱ ἄνθρωποι φίλαυτοι, φιλάργυροι, …ἀνόσιοι (δὲν θάχουνε οὔτε ὅσιο, οὔτε ἱερό), …διάβολοι, προδόται» (Β΄ Τιμ. 3, 1-4). Ὁ Κύριος τὴν προδοσία τὴν ἐννοοῦσε, ὅταν ἔλεγε στοὺς μαθητάς του: «παραδώσει ἀδελφὸς ἀδελφὸν εἰς θάνατον καὶ πατὴρ τέκνον καὶ ἐπαναστήσονται τέκνα ἐπὶ γονεῖς καὶ θανατώσουσιν αὐτούς» (Ματθ. 10, 21). Αὐτὴ εἶναι ἡ προδοσία. Προδόται ὁμοίως ἐκαλοῦντο, τοὺς πρώτους χριστιανικοὺς χρόνους ποὺ ὑπῆρχαν οἱ διωγμοί, ἐκεῖνοι ποὺ παρέδιδαν τὶς Ἅγιες Γραφὲς στὰ χέρια τῶν διωκτῶν. Ἡ προδοσία εἰς τὸν τομέα αὐτὸν εἶναι ὅ,τι πιὸ σιχαμερό, ὅ,τι πιὸ φοβερό. Οἱ ἄνθρωποι αὐτοί, σᾶς εἶπα, ἔχουν τὸν κλῆρο ἑνὸς Ἰούδα.
Τρίτον. Ὁ ἅγιος Κύριλλος Ἱεροσολύμων σημειώνει στὴν 15η Κατήχησή του, ποὺ μιλᾶ γιὰ τὸν Ἀντίχριστον: «φοβεῖ με ἡ μισαδελφία τῶν ἀδελφῶν». Μὲ φοβίζει, λέγει, ἡ μισαδελφία αὐτῶν τῶν ἀδελφῶν. Καὶ ὅταν λέει ἀδελφούς, ἐννοοῦσε τόσο τοὺς λαϊκοὺς χριστιανούς, ὅσο καὶ τοὺς κληρικούς, καὶ μάλιστα τοὺς ἐπισκόπους… Τί σημαίνει αὐτό;
Σημαίνει ὅτι ἀνάμεσα στοὺς ἀδελφούς μας, ὅλων τῶν βαθμῶν, θὰ ἔχομεν τοὺς προδότας τῆς Πίστεως, ποὺ θὰ ἀποτελοῦν αὐτοὶ πάντοτε τὴν «Ἐκκλησία πόρνη» (νὰ μὲ συγχωρέσει ὁ Θεὸς ποὺ τὸ λέγω αὐτό, τὴν βάζω ἐντὸς εἰσαγωγικῶν τὴν λέξη «Ἐκκλησία» πόρνη) ποὺ συμπλέκεται ἀθεμίτως μετὰ τοῦ κοκκίνου θηρίου, ποὺ δὲν εἶναι μόνο κάθε ἄθεον καθεστώς, ἀλλὰ καὶ κάθε κοσμικὴ κατάστασις. Ὁποιαδήποτε κοσμικὴ κατάστασις αὐτὴ ἡ συμπλοκή, ἡ ἀθέμιτος συμπλοκὴ Ἐκκλησίας καὶ κόσμου.
Τέταρτον. Ὁ ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός, στὴν ὑπ’ ἀριθμ. 56 προφητείαν του… λέγει τὸ ἑξῆς: «θάρθει καιρὸς ποὺ δὲν θὰ ὑπάρχει αὐτὴ ἡ ἁρμονία ποὺ εἶναι σήμερα, μεταξὺ λαοῦ καὶ κλήρου». Στὴν ὑπ’ ἀριθμ. 57 γράφει: «Οἱ κληρικοὶ θὰ γίνουν οἱ χειρότεροι καὶ οἱ ἀσεβέστεροι τῶν ὅλων». Καὶ στὴν ὑπ’ ἀριθμ. 108 σημειώνει: «Θάρθει καιρὸς ποὺ οἱ χριστιανοὶ θὰ ξεσηκωθοῦν ὁ ἕνας κατὰ τοῦ ἄλλου». Πότε θὰ γίνει αὐτό; Ὄχι μὲ τὴν ἔννοιαν τῶν πολιτικῶν κομμάτων καὶ τῶν πολιτικῶν ἀντιθέσεων, μὲ τὴν ἔννοιαν ὅτι αὐτὸς θὰ μένει πιστὸς καὶ ἐκεῖνος θὰ ἔχει προδώσει, καὶ προδότης χριστιανὸς θὰ καταδιώκει τὸν πιστὸν χριστιανόν.
Πέμπτον. Οἱ ἀρχαῖοι Πατέρες ἔλεγαν ὅτι οἱ κληρικοὶ (ρωτήθηκαν πολλὲς φορές, ἰδίως οἱ ἀσκητὲς Πατέρες: «τί θὰ γίνει μετὰ ταῦτα») καὶ ἔλεγαν ὅτι οἱ κληρικοὶ θὰ εἶναι ὅπως καὶ οἱ λαϊκοί. Δηλαδή, πῶς κινεῖται ἕνας λαϊκός, κυττάει τὰ συμφέροντά του, …ἔτσι θὰ εἶναι, λέει, καὶ οἱ κληρικοί.
Ἕκτον. Αὐτὴ τὴν πραγματικότητα τὴν διαβάζουμε ἀγαπητοί μου στὴν βιογραφίαν τοῦ π. Δημητρίου Γκαγκαστάθη, ἑνὸς ἱερέως ποὺ ἦταν ἐδῶ στὰ Τρίκαλα …καὶ εἶχε φήμη ἁγίου ἀνθρώπου. Ἂν διαβάσετε ἐκεῖ θὰ δεῖτε τὸ ἑξῆς· ὅτι ὁ Μητροπολίτης Κοζάνης, αὐτὸς ποὺ ἦταν τότε …συμπλέων μὲ τὴν κατάστασιν τῆς ἐποχῆς, τὸν κατεδίωκε νὰ τὸν φονεύσει! Ποιος; Ὁ ἐπίσκοπος τὸν ἱερέα…
Τί σημαίνουν, ἀγαπητοί μου, ὅλα αὐτά; Σημαίνουν ὅτι ὅλα αὐτὰ δίδουν ὕλη· πράγματι, πλάϊ στὴν ἑρμηνεία «πόρνη Ρώμη» νὰ τίθεται καὶ ἡ ἑρμηνεία ὅτι ἡ πόρνη τῆς Ἀποκαλύψεως νὰ ἀντιπροσωπεύει τὴν ἐκκοσμικευμένην Ἐκκλησίαν. Καὶ τὸ εἶπα αὐτό… γιατὶ πράγματι παρατηροῦμε νὰ τελεσιουργεῖται αὐτὸ τὸ μυστήριο τῆς ἀνομίας, κληρικοὶ ὀρθόδοξοι χριστιανοὶ (δὲν λέγω Καθολικοί, δὲν λέγω προτεστᾶνται), νὰ συμφωνοῦν καὶ νὰ συμμαχοῦν μὲ ἄθεες κοσμικὲς καταστάσεις καὶ δυνάμεις καὶ καθεστῶτα, ὁποιαδήποτε…, νὰ συμπλέουν, νὰ συμφωνοῦν καὶ νὰ προδίδουν τὴν Ἐκκλησία. Σημεῖα τῶν καιρῶν. Γιὰ τὸν ἅγιο Κύριλλο Ἱεροσολύμων σημεῖο τῶν καιρῶν, ὅτι ὁ Ἀντίχριστος ἔρχεται, ὅταν φθάνουν οἱ κληρικοὶ νὰ προδίδουν τὴν ἴδια τὴν Ἐκκλησία. Ἀγαπητοί μου, ὁ Θεὸς νὰ μᾶς ἐλεήσει.

Ἀρχιμ. Μυτιληναίου Ἀθαν., Ὁμιλίες στὴν Ἱερὰ Ἀποκάλυψης, ἀριθ. ὁμιλ. 71. Στὸ ἱστολόγιο: http://www.pantocrator.info/gr/modules.php?name=Downloads&d_op=viewdownload&cid=24&min=70&orderby=titleA&show=10

Προσθέτουμε καὶ τὸ σχετικό κείμενο τοῦ ἁγίου Κυρίλλου Ἱεροσολύμων:
«Ὁ δὲ σωτήρ φησιν· καὶ τότε σκανδαλισθήσονται πολλοὶ καὶ ἀλλήλους παραδώσουσι καὶ μισήσουσιν ἀλλήλους. ἐὰν ἀκούσῃς ὅτι ἐπίσκοποι κατ’ ἐπισκόπων καὶ κληρικοὶ κατὰ κληρικῶν καὶ λαοὶ κατὰ λαῶν μέχρις αἱμάτων ἔρχονται, μὴ ταραχθῇς. προγέγραπται γάρ. μὴ πρόσεχε τοίνυν τοῖς γινομένοις, ἀλλὰ τοῖς γεγραμμένοις… Προετοιμάζει γὰρ ὁ διάβολος τὰ σχίσματα τῶν λαῶν, ἵνα εὐπαράδεκτος γένηται ὁ ἐρχόμενος… Ἀπέστησαν γὰρ οἱ ἄνθρωποι τῆς ὀρθῆς πίστεως… Καὶ πρότερον μὲν ἦσαν φανεροὶ οἱ αἱρετικοί, νῦν δὲ πεπλήρωται ἡ ἐκκλησία κεκρυμμένων αἱρετικῶν… Βλέπε τοίνυν σεαυτόν, ἄνθρωπε, καὶ ἀσφαλίζου τὴν ψυχήν. ἡ ἐκκλησία νῦν ἐνώπιον Θεοῦ ζῶντος, προδιαλέγεταί σοι τὰ περὶ τοῦ Ἀντιχρίστου πρὶν παραγενέσθαι. καὶ εἴτε ἐπὶ σοῦ γίνεται, οὐκ οἴδαμεν, εἴτε μετὰ σὲ γίνεται, οὐκ οἴδαμεν. καλὸν δέ ἐστι ταῦτα εἰδότα σε προασφαλίσασθαι».

Κυρίλλου Ἀλεξανδρείας, Κατήχησις ιε΄, Φωτιζομένων, TLG, c. 7, l. 2- c. 9, l. 41.

Τι είναι η ΕΟΚ

Εκφωνήθηκε στις 27/06/89

Τι είναι η ΕΟΚ; ….λέγεται ότι ζούμε σε έναν κόσμο, αυτά είναι γνωστά, όπου θα καταλήξει να υπάρχει μόνον μία κυβέρνησις. Κι αυτό πια το ξέρουμε, διότι, εδώ και 100 χρόνια, το είχαν σχεδιάσει αυτοί οι Σιωνισταί. Πασίγνωστο. Το είχαν σχεδιάσει. Είναι στα Πρωτόκολα των Σοφών της Σιών. Και βλέπομε να πηγαίνει το πράγμα σταθερά προς τα κει. ………

Το θέμα είναι ότι, εδώ ζητούμε να κάνομε έναν κόσμον ο οποίος βέβαια είναι ανόμοιος μεταξύ του, είναι ό,τι ακριβώς συνέβη με τις κατακτήσεις του Ναβουχοδονόσορος. …. ακριβώς όπως στο όραμα του Ναβουχοδονόσορος, που το εξήγησε ο Δανιήλ, ήταν μια αυτοκρατορία. Ποια; Η Τρίτη αυτοκρατορία,…. ήταν λέγει από σίδηρο και όστρακο, δηλαδή, λάσπη και σίδηρο. Δεν κολλάνε αυτά, είναι ανομοιογενή. Αυτό είναι και ο κόσμος που πρόκειται να γίνει. Γιατί ο κάθε λαός έχει τις παραδόσεις του, έχει τον τρόπο του σκέπτεσθαι, και συνεπώς αυτό δεν είναι τόσο εύκολο όσο το νομίζουμε. ………Ρίξτε μια ματιά στα χθεσινά νέα και θα δείτε πως έχω δίκιο. Υπάρχει μία αντίδρασις, για μισό λεπτό, εμείς έχομε τις παραδόσεις μας, πώς γίνεται αυτό;

Κοιτάχτε, εγώ δεν μιλάω για το πώς γίνεται αυτό, αλλά μόνο από Ελληνικής πλευράς. Και μόνο από εθνικής και πνευματικής πλευράς. Δεν μιλάω από πλευράς οικονομικής. Αυτό, ας πούμε, το αφήνουμε στην άκρη. Το θέμα είναι ότι οι άνθρωποι αυτοί, βήμα βήμα, αυτοί οι Φράγκοι, …αυτοί οι Φράγκοι! Πού τόσες φορές η Ελλάδα είχε αντιμετωπίσει τους Φράγκους, από πότε; Αμ, κι από πότε; Αιώνες πίσω, αυτοί που τους λέμε κουτοπόνηρους, αυτοί, τώρα με την ΕΟΚ, ίσως θα βάλουν πόδι, περισσότερο απ ό,τι έβαλαν ποτέ, εις τους αιώνας.. διότι, για μας αγαπητοί μου η Ελλάδα για μας είναι κάτι πιο ξεχωριστό. Έχομεν μία παράδοση, αυτήν που έχομε. Και έχομε και μίαν γλώσσαν, αυτήν που έχομε, και μια γλώσσα που είναι πολυτιμοτάτη. Που, τα πιο σοβαρά έργα, προπαντός η Αγία Γραφή, είναι γραμμένα στην γλώσσα αυτή,. Και έχομε και την Ορθοδοξία.

Τώρα, από την μία η ΕΟΚ, από την άλλη ο οικουμενισμός, βάλθηκαν να γκρεμίσουν ό,τι υπάρχει εις την χώραν αυτήν. Η γλώσσα; Αναχωρεί και μας χαιρετάει. Ξένοι, που όμως αγαπούν την δική μας γλώσσα, μας ταλανίζουν και μας λέγουν ότι την καταστρέψαμε. Ναι, αντί πινακίου φακής. Μοιάζουμε με τον Ησαυ, που λέγει, α, εγώ τώρα πεινάω, και θα μου πεις εσύ, πρωτοτόκια. .. κάπως έτσι κι εμείς λέμε, εμείς τώρα χανόμαστε, να φάμε, και είμαστε μάλιστα και μέσα εις τον χώρο της ευημερίας, και δεν σκεπτόμαστε τίποτε άλλο παρά να φάμε, κι εμείς ξεπουλάμε τους θησαυρούς μας και δεν το αντιλαμβανόμαστε αυτό. Φυσικά δεν είναι η πρώτη φορά που σας το λέγω αυτό. Αλλά, είναι και η ευφυία μας, είναι που μας φοβούνται, σε όλους τους αιώνες και θέλουν να μας εξοντώσουν γι αυτό. Μόνο που την ευφυία μας δεν ξέρουμε να την αξιοποιήσουμε σωστά, να την βάλουμε σε ένα αυλάκι, για να μας δώσει καρπόν...

Θα σας πώ κάνα δυο παραδείγματα, ξέρετε το Άγιον Όρος, είναι αυτό που είναι, να μην κάνω αναλύσεις. Ένας από τους στόχους της ΕΟΚ είναι το Άγιον Όρος. Ξέρουν ότι ένα μοναστήρι πάντοτε αντιδρά. Τα μοναστήρια τα φοβούνται όλοι. Μα όλοι. Προ ολίγου είχα ένα τηλεφώνημα από την Αμερική. Είναι εκεί ο πατήρ Εφραίμ, από την Μονή Φιλοθέου, ο Γέροντας, ο Ηγούμενος. Θέλουν να φτιάξουν ένα Μοναστήρι. Και δεν μπορούν, ξεσηκώθηκαν οι πάντες, εναντίον της ίδρυσης Μοναστηριού. Δικαιολογημένα, αγαπητοί μου, για να καταλάβετε πόση αξία παρουσίας έχει ένα μοναστήρι. Και δεν το λέγω αυτό γιατί είμεθα εδώ μοναστήρι, αλλά γιατί αυτή είναι η αλήθεια, ιστορικά τεκμηριωμένη. Δεν εφοβήθηκαν οι Αυτοκράτορες του Βυζαντίου τα μοναστήρια, πότε όμως; όταν παρανομούσαν...

Μπορεί να μας προσεγγίσουν και να μας πουν, τι θέλετε να σας φτιάξομε; Πόσες φορές έγινε αυτό, ο Θεός το ξέρει! Να σας φτιάξομε τον δρόμο, να σας στήσομε τούτο, να σας φτιάξομε εκείνο…. όχι, καθίστε στ’ αυγά σας, δεν θέλομε τα χρήματα σας, φοβού τους Δαναούς…, να φοβηθείς, γιατί, ο καθένας αποβλέπει κάπου. Έτσι, το Άγιον Όρος, που είναι στόχος της ΕΟΚ, που βέβαια δεν είπε να το βομβαρδίσουμε, αλλά επρότεινε, προ μερικών ετών, το ξέρετε, έργα υποδομής. Να φτιάξομε λέει λιμάνια, να μπορεί να προσεγγίσει ένα πλοίο, κλπ, δηλαδή τότε το άβατον πού θα πάει, …να σας στερώσουμε τα κτίρια, να σας φτιάξομε μουσεία, να έχετε ωραιότερα, άμα τα φτιάξουνε όμως μετά ξέρετε τι θα πουν; Ε, μα πρέπει και να τα βλέπομε, εμείς σας δώσαμε τόσα λεφτά, πρέπει να τα βλέπει και κόσμος. Γιατί άμα πατήσουνε πόδι, ….(θα πετύχουν) το κλείσιμο του στόματος των μοναχών του Αγίου Όρους. Έτσι λοιπόν, άμα πατήσουν πόδι μέσα, έτσι θα ενεργήσουν.

Θέλετε ακόμη; Δεν είναι η περίπτωση μόνο αυτή έχουμε και την κατάκτηση εκ των έσω. Όταν αλλοιωθεί το φρόνημα των Αγιορειτών. Πώς γίνεται αυτό; Αυτό είναι ακόμη πιο δαιμονικό και πιο πονηρό. Διότι το άλλο το βλέπεις, ενώ ετούτο δεν το βλέπεις. Φιλικές διαθέσεις, σχέσεις φιλικές, καλέσματα, ελάτε, να ῤθούμε εμείς εκεί, να μας δείτε, να σας δούμε, να τα πείτε, να τα πούμε, και τότε αρχίζει η αλλοίωσις του φρονήματος. Κι αυτό είναι ακόμη πιο φοβερόν.

Θέλετε να πάρομε την Μασωνία, η οποία ακόμη και εκκλησιαστικά έργα χρηματοδοτεί; Τι θα λέγατε;...

Θέλετε ακόμη; Ο Σιωνισμός, που έχει διεισδύσει, και που δεν έχει διεισδύσει, σε όλη την υφήλιο. Και στην Ελλάδα, να πώ περιπτώσεις;

Αγαπητοί μου, ο Σιωνισμός ακόμη και εδάφη διεκδικεί. Διεκδικεί την Κύπρο και την Κρήτη. Το ξέρετε πολύ καλά αυτό, ακόμη και εδάφη. Για τον μεγάλο Ισραήλ, το μεγάλο κράτος του Ισραήλ. Βέβαια είς βάρος των άλλων, αναμφισβήτητα. Και πηγαίνουν με τέχνη και με σχέδιο . Η μέθοδος , για να την ξέρομε, είναι ακραιφνώς δαιμονική. Διείσδυση με τις παγίδες. Ή ακριβέστερα, σας το έχω πει και άλλοτε αυτό, είναι ο διάλογος, η συνύπαρξις, η διείσδυσις, και η ανατροπή. Τέσσερα πράγματα. Αρχίζει με τον διάλογο. Ελάτε να κουβεντιάσουμε. Μετά, γιατί να μην συνυπάρχομε. Ε, δεν θα σας πειράζουμε, ούτε μας πειράζετε, να είμαστε μαζί, να συνυπάρχομε. Το θέμα της συνυπάρξεως είναι της μόδας, το ξέρετε. Με την συνύπαρξη επιτυγχάνεται η διείσδυσις, και όταν η διείσδυσις φτάσει σε ικανοποιητικό επίπεδο, τότε γίνεται η ανατροπή. Το αναποδογύρισμα. Και μετά, αυτός στέκεται από πάνω, και βρίσκεσαι από κάτω. Τι μπορείς να κάνεις; Τίποτα, τελείωσε η ιστορία. Ή δεν είναι αλήθεια αυτά τα πράγματα;

Πάντως, αν θέλετε, έτσι κινείται και το Παγκόσμιο Συμβούλιο Εκκλησιών. Αυτό το διαβόητο ΠΣΕ. Εγώ πάντα είχα την απορία, μα τι θέλομε εμείς εκεί πέρα. ……κάποιες φορές ακούγονται κάποιες φωνές, μα τι θέλομε εμείς εκεί. Κάποτε τα χαλάμε, γιατί κάτι μας ζητάνε παραπάνω, μετά τα ξαναφτιάχνουμε και πάλι ξαναπηγαίνουμε εκεί.

Αυτό το χαλάμε και τα ξαναφτιάχνουμε, ξέρετε τι είναι; Είναι να μπαίνει το μαχαίρι, αλλά μόλις δει ο αιρετικός ότι πόνεσες, τραβάει πίσω. …δηλαδή έκανε δυό βήματα μπροστά, τώρα κάνει ένα βήμα πίσω, γιατί τα πράγματα δεν πάνε καλά. Και μετά όταν θα ξεχαστούν αυτά, μετά πάλι δυο βήματα μπροστά κι ένα βήμα πίσω. Μ’ αυτή τη μέθοδο, έχομε κέρδισμα στον χώρον. Στον χώρον της Ορθοδοξίας μας και της Εκκλησίας μας. Το αντιλαμβανόμεθα αυτό;

Θα μου πείτε γιατί τα λέω σε σας και δεν τα λέω σε κάποιους άλλους. Κι εγώ μικρός είμαι κι εσείς μικροί είσαστε, αλλά… δεν είστε μικροί, ούτ’εγώ είμαι μικρός. Άμα τα λέμε, και ο λαός μας διαφωτίζεται, θα δημιουργήσει αντίσταση. Τώρα, τι μορφή;

Με την πρόοδο του χρόνου, τι αντίστασις θα είναι αυτή δεν ξέρω. Ξέρω ότι πρέπει να συντηρούμε στις ανθρώπινες καρδιές την αντίσταση. Διότι αυτό ακριβώς έχει πάρα πολλή αξία και σημασία. Πάρτε το είδηση. Στις ημέρες του Αντιχρίστου θα θέλαμε τίποτε να διορθώσουμε; Γιατί μέρες του Αντιχρίστου έχουμε . θα θέλατε τίποτε να διορθώσουμε; Δεν διορθώνεται τότε, τίποτα πια. Είναι γραμμένα, θα πάνε προς το κακό. Τι θα ισχύει τότε; Η αντίστασις. Σε ποιους; Σε κάποιες ψυχές, σε κάποιους ανθρώπους. Όταν ο Προφήτης Ηλίας θα έρθει, και ο Ενώχ, τι θα κάνουν, θα διορθώσουν τα πράγματα; Όχι, το ξέρουμε. Κι από την προφητεία το ξέρουμε, δεν θα διορθώσουν τα πράγματα. Τι θα δημιουργήσουν; Αντίστασιν.

Δηλαδή, εκείνοι που στέκονται, να σταθούν. Κάτι, μια που είπα αυτό, κάτι έτσι συνειρμικά, με πήρε τηλέφωνο κάποιος γνωστός μας, Κύπριος είναι, με πήρε από την Αγγλία. Εκεί, ένα μήνα πριν το τηλεφώνημά του, δηλαδή 50 μέρες από σήμερα, μου λέγει έντρομος, ότι η τηλεόρασις εδώ στο Λονδίνο, έδειξε το εξής.

Σιωνισταί και Άραβες, έκαναν ένα,, μια συζήτηση, ένα διάλογο, στρογγυλής τραπέζης ας το πούμε έτσι, εκεί στην τηλεόραση. Με θέμα, πώς να γίνει η μεταφορά του τεμένους του Ομάρ, χωρίς να καταστραφεί, για να χτιστεί εκεί ο Ναός του Σολομώντος. Δηλαδή, ξέρετε, σήμερα μεγάλα κτίρια, αρχαία, μπορούμε να τα μεταφέρουμε, εκκλησίες ολόκληρες, … υπάρχουν τα μέσα σήμερα, ας το πούμε χοντρικά, ένα φτυάρι μπαίνει από κάτω και μετά με μηχανήματα σιγά –σιγά τραβούν το φτυάρι αυτό που πήρε την επιφάνεια και το φυτεύει αυτό το κτίριο κάπου αλλού. …

Αυτό από τεχνικής πλευράς είναι λυμένο. Και εγίνετο η συζήτησις, για να γίνει η μεταφορά του τεμένους του Ομάρ σε άλλο τόπο για να κτιστεί εκεί ο Ναός. Σας έλεγα και παλαιότερα ότι είχε ειπωθεί, και τι θα γίνει το τέμενος, άμα χτίσουμε εκεί το ναό; Ε, το ανατινάζουμε στον αέρα. Όμως, για να διατηρούν φιλικές σχέσεις, είπαμε, αυτό είναι συνύπαρξις, έτσι; Τότε, σκαρώνουν αυτό.

….θυμάστε που σε μία ολόκληρη σελίδα των ΤΙΜΕS έγραφε, σας τόλεγα, ότι πρέπει να προσευχόμαστε για να χτιστεί ο ναός μας και να έρθει ο μεσσίας μας.

Αγαπητοί μου όλα αυτά βρίσκονται στα σκαριά.

Αν λοιπόν κάποτε δούμε να θεμελιώνεται ο ναός του Σολομώντος, τότε το τέλος είναι κοντά. ……………….

Δεν είναι τυχαίο που σε όλη την υφήλιο διαφημίζουνε το 666. Είναι τυχαίο; Ποιο προιόν δεν έχει επάνω του το 666; ………………

Άρα, όταν βλέπουμε όλα αυτά, δεν βλέπουμε ότι πλησιάζει ένα τέλος; Βέβαια, μην περιμένουμε μέσα σε όλον αυτόν τον κυκεώνα του κακού, ούτε την ελληνική γλώσσα, ούτε εθνικά όρια και σύνορα, τι…….. αγαπητοί μου όλα θα χαθούν και θα βουλιάξουν.

Ένα πρέπει να μείνει –η Ορθόδοξη ψυχή που θα περιμένει τον Κύριον. Γι αυτό σας λέγω ότι μπορεί να μην μπορούμε να κάνουμε πολλά πράγματα, αλλά εάν βάλουμε στην ψυχή των Χριστιανών μας το στοιχείο της αντιστάσεως, νομίζω ότι βάλαμε κάτι πάρα πολύ μεγάλο.

Και τελειώνοντας, λέγει, και ο γαρ τα αγαθά εις κακά μεταστρέφων. Α, λέει εδώ, ότι τελικός σκοπός είναι η υποδούλωση, η εκμετάλλευση. Το βλέπει κανείς καθαρά; Τα αγαθά σου τα συκοφαντεί, τα παρουσιάζει κακά. Και συνεπώς προτείνει διόρθωση με σκοπό να διαστρέψει. Όπως λέγει ο Ησαΐας, ουαί οι λέγοντες το πονηρόν, καλόν, και το καλόν, πονηρόν, οι τιθέντες το σκότος φώς και το φως, σκότος.

Τι σου λένε; Η Ορθόδοξη πνευματικότητα, σήμερα, είναι ξεπερασμένη. Υπάρχουν άλλοι τρόποι που μπορούμε να ζήσουμε. Σου λένε το φως σκοτάδι και το σκοτάδι φως.

Θα διαβάσατε στις εφημερίδες, δηλαδή σε μία εφημερίδα, για τον Ολιβιέ Κλεμάν. Αυτός είναι Ουνίτης. Παρουσιάζεται όμως ορθόδοξος. Μας κατηγόρησε σε ένα άρθρο που έγραψε στη Γαλλία ότι στην Ελλάδα δεν δεχόμεθα διάλογο, ότι υπάρχει δογματική ακαμψία, σκυθρωπός εθνικισμός, και θρησκευτικός ολοκληρωτισμός. Μας κατηγορεί για να πούμε, όχι δεν είμαστε αυτά, για να αλλάξουμε. Αγαπητοί μου, υπάρχει μεγάλη δολιότης. ….. ο σκοπός τους είναι πάντοτε η ανατροπή και η καταστροφή. Γι αυτό προσοχή. Μάτια ανοιχτά, νους καθαρός, ετοιμότης πνεύματος, και εγρήγορση αγαπητοί μου. Αυτά έρχεται να μας πει αυτό το χωρίον της Σοφίας Σειράχ.

Εστάλη από την αγαπητή αναγνώστρια Αργυρώ

Πηγή arnion.gr Σοφία Σειράχ, ομιλία 85, από το 35λ.

Σεμνόν τό τῆς ἱερωσύνης ἀξίωμα. (Ἄγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος)

Προφήτευε ὁ Ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός: Ἔρχονται καιροί, πού θά ψάχνετε γιά νά βρῆτε παπᾶ.

ΠΡΟΛΟΓΙΚΟ ΣΧΟΛΙΟ ΕΚ ΜΕΡΟΥΣ ΤΟΥ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΥ:

Ἔχομε τόν λογισμό, ὅτι ὅσο πιό βαθειά ἡ παναίρεση τοῦ οἰκουμενισμοῦ δηλητηριάζει τό Σῶμα τῆς Ἐκκλησίας, τόσο καί πιό πολύ καθίσταται ἀναγκαία ἡ ἀνάδειξη ἀξίων ἱερωμένων (διακόνων, ἱερέων, ἐπισκόπων).
Δυστυχῶς, ἡ ἐκκοσμίκευση στόν χῶρο τῆς Ἐκκλησίας μᾶς ἔφερε τά τελευταῖα χρόνια ἀντιμέτωπους μέ τό θλιβερό φαινόμενο ἀνάδειξης ὅλο καί περισσότερων ρασοφόρων,ἀναξίων κατά τούς Πατέρες τοῦ σεμνοῦ ἀξιώματος τῆς ἱερωσύνης.
Καί τό πιό θλιβερο εἶναι, ὅτι οἱ ἁπλοί πιστοί, ἀλλά ἀκόμα καί ἀρκετοί ἱερωμένοι (παπάδες καί ἐπίσκοποι) ἀγνοοῦν τά θεοπνεύστως ὡρισθέντα παρά τῶν Ἁγίων μας Πατέρων ”κωλύματα ἱερωσύνης” ἤ τά παραθεωροῦν ὑποτιμῶντας τα περιφρονητικά.
Ἐάν διαβάσει κανείς τό τί γράφει ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος γιά τήν ἱερωσύνη, θά τρομάξει κυριολακτικά ἀπό τό βάρος τῆς εὐθύνης, πού ἀναλαμβάνουν οἱ καλοί μας ἱερεῖς καίἐπίσκοποι. Γι’ αὐτό καί ὀφείλουμε ἀπεριόριστη τιμή σέ κάθε ἄξιο ἱερέα ἤ ἐπίσκοπο.
Τό παρακάτω βραχύ κείμενο τοῦ ἰατροῦ Φώτη Μιχαήλ ἀναφέρεται ἀκροθιγῶς στό παραπάνω ἐξόχως σημαντικό καί εὐαίσθητο θέμα.

Στήν Ἐκκλησία μας ποτέ δέν μετροῦσαν τά κοσμικῆς τάξεως προσόντα τῶν ὑποψηφίων ἱερέων. Οἱ περισσότεροι Ἅγιοι ἱερεῖς τῶν ἡμερῶν μας ἦταν παπάδες ὀλιγογράμματοι ἤ τέλος πάντων χωρίς τίτλους ἀκαδημαϊκῶν σπουδῶν.

Συνεπῶς, γιά τίς σημερινές ἀνάγκες τῆς Ἐκκλησίας μας, ἄς μή μιλᾶμε γιά παπάδες ‘’προσοντούχους’’ καί ‘’μή προσοντούχους’’. Γιά παπάδες πτυχιούχους ἀνωτάτων σχολῶν καί γιά παπάδες τοῦ δημοτικοῦ. Καλύτερα νά μιλᾶμε ἁπλά καί μόνον γιά ἱερεῖς ἀξίους τῆς ἱερωσύνης. Μέ λιγοστά γράμματα ἐνδεχομένως, ἀλλά ἀξίους. Νά πληροῦν, δηλαδή, ὅλες τίς ἱεροκανονικές προϋποθέσεις ἱερωσύνης καί νά ἀγωνίζονται φιλότιμα στον στῖβο τῆς πνευματικῆς ζωῆς μιμούμενοι ἁγίους προκατόχους τους. Ὅπως ἔλεγε καί ὁ μακαριστός π. Ἰωάννης Ρωμανίδης, νά εἶναι οἱ ἴδιοι θεραπευμένοι, ὥστε νά μποροῦν νά θεραπεύσουν καί τούς ἄλλους.

Στό ἐρώτημα, κατά πόσον ἐντελῶς ἀπροϋπόθετα μπορεῖ ὁ ὁποιοσδήποτε νά γίνει ἱερεύς, ἡ Ἁγία μας Ἐκκλησία ἀπαντᾶ μονολεκτικά καί ἁπόλυτα: Ὄχι. Ἀπροϋπόθετα δέν μπορεῖ κανένας νά γίνει παπάς.

Συνοδικῶς οἱ ἅγιοι Πατέρες καί θεοπνεύστως ἑρμηνεύοντας τό θέλημα τοῦ Θεοῦ, ξεκαθάρισαν λεπτομερῶς τίς προϋποθέσεις ἱερωσύνης καί ὥρισαν μέ σαφήνεια καί ἀκρίβεια τά λεγόμενα ‘’κωλύματα ἱερωσύνης’’. Δηλαδή, ποιά ἁμαρτήματα, ἀκόμα καί μετά ἀπό εἰλικρινή μετάνοια, στέκονται ἀξεπέραστα ἐμπόδια στό νά γίνει κάποιος παπάς (πορνεία, μοιχεία, τοκογλυφία, μαγεία, φόνος, δεύτερος γάμος κ.α.).

Τά κωλύματα αὐτά περιγράφονται σέ Ἱερούς Κανόνες, τοὐτέστιν ἀποφάσεις Οἰκουμενικῶν Συνόδων, οἱ ὁποῖοι Ἱεροί Κανόνες δέν ἐπιδέχονται καμμία ἁπολύτως οἰκονομία ἤ παραχώρηση. Μέ ἄλλα λόγια, ἐάν κάποιος ὑποψήφιος πρός ἱερωσύνη παρουσιάζει ἔστω καί ἕνα κώλυμα, δύναται μέν ἐν μετανοίᾳ νά γίνει τό πολύ-πολύ μοναχός, ἀλλά ἱερεύς δέν μπορεῖ νά γίνει.

Ἀπό τό πρῶτο κι ὅλας βιβλίο τῆς Ἁγίας Γραφῆς ἀποκαλύπτεται ἀπό τόν ἴδιο τόν Θεό, ἀπό ποιούς καί ὑπό ποιές προϋποθέσεις κάνει τίς θυσίες δεκτές.

Θυσία προσέφεραν καί ὁ Κάϊν καί ὁ Ἄβελ. Ὁ Θεός, ὅμως, τήν θυσία τοῦ Κάϊν δέν τήν ἔκανε δεκτή. Δέχθηκε μονάχα τήν θυσία τοῦ Ἄβελ, δείχνοντάς μας ἔτσι τό θέλημά του: Ὀποιαδήποτε προσφορά, ὁποιαδήποτε ἀφιέρωση στον Θεό (ὅπως ὁ ἱερέας), ὀφείλει νά εἶναι ἐκλεκτή καί ὄχι ἁπλά ἀνεκτή.

Γι’ αὐτό καί ἡ Ἐκκλησία μας θέλει τό σκεῦος τῆς προσφορᾶς (τόν ἱερέα), καί στήν ψυχή καί στό σῶμα ἀκέραιο καί ἀρραγές.

Προφήτευε ὁ ἍγιοςΚοσμᾶς ὁ Αἰτωλός: Ἔρχονται καιροί, πού θά ψάχνετε γιά νά βρῆτε παπᾶ. Τό ἔλεγε, ὄχι βέβαια γιατί θά λείπουν οἱ ρασοφόροι, ἀλλά, γιατί θά εἶναι λιγοστοί οἱ ἄξιοι.

Ἄς εἶναι λοιπόν οἱ ἱερεῖς μας ὀλιγάριθμοι, δέν πειράζει. Νά εἶναι, ὅμως, κατά πῶς ὥρισαν θεοπνεύστως οἱ Ἅγιοι Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας μας: Ἄξιοι.

Ἄς εἶναι ὀλιγογράμματοι, ἄς εἶναι ἁπλοϊκοί. Τί ἦταν ἄλλωστε οἱ μαθητές τοῦ Κυρίου;

Ἡ Ἐκκλησία μας, πού εἶναι θεραπευτήριο μέγα καί μοναδικό, τούς θέλει ἰατρούς. Τούς θέλει θεούμενους, γιά νά μποροῦν καί ἐκεῖνοι μέ τήν σειρά τους νά ὁδηγοῦν στήν θέωση τά ἀδέλφια τους, τό ποίμνιό τους.

ΦΩΤΗΣ ΜΙΧΑΗΛ
ΙΑΤΡΟΣ
22.7.2019

agonasax.blogspot.com

Μόνο η μετάνοια καταργεί ή μεταθέτει το σχέδιο του Θεού



«Μόνο η μετάνοια καταργεί ή μεταθέτει το σχέδιο του Θεού. Αν προσέχαμε όλα αυτά τα σημάδια που μας δίνονται, θα είμαστε και προσεκτικότεροι στη ζωή μας...

Εγώ δεν σας κρύβω ότι φοβάμαι, τρέμω ότι ο λαός μας θα πληρώσει, γιατί αποδώσαμε με την αρχαία έννοια της λέξεως την ύβριν στον Ιησού Χριστό.

Ναι, θα πληρώσουμε και πολύ ακριβά. Δεν ξέρουμε πότε... 

Σας είπα η κιβωτός 120 χρόνια κατασκευαζόταν, γιατί περίμενε ο Θεός την επιστροφή των ανθρώπων. Δεν ξέρω, ο Θεός πάντως να μας ελεήσει, όσο εγκαίρως, να μετανοήσουμε και να επιστρέψουμε στην καθαρή πίστη, στον Ιησού Χριστό...» (Πράξεις, ομιλία 170η)».

«Είχε πει ο Πλήθων μία κουβέντα -που δίδασκε ειδωλολατρεία- όταν προ ετών την διάβασα έμεινα έκπληκτος: «Και όμως [είπε], κάποια ημέρα η Ελλάς θα ξαναγίνει ειδωλολατρική!»

Αυτό, όταν το διάβασα ανατρίχιασα, γιατί το πίστεψα και εκεί στους πρόποδες του Ταϋγετου, εκεί που ήταν ο Πλήθων και δίδασκε, πήγε ο δικός μας ο Θεοδωρακόπουλος, να ιδρύσει Σχολή, συνεχιστής εκείνης της Σχολής του Πλήθωνος, που δίδασκε ειδωλολατρεία. Είναι αξιοθρήνητο πράγμα!» (Βασιλειών Γ’, ομιλία 19η)».

Παραδίδοντας σε εμάς τους Νεοέλληνες ενα εξαιρετικό μάθημα φιλοπατρίας, με την ελληνορωμαίικη έννοια, ο αείμνηστος πατήρ Αθ. Μυτιληναίος κλείνει με τα εξής:

«Αν με ρωτήσετε ποια είναι η υψηλότερη φιλοπατρία που θα μπορούσε ένας πολίτης να διαθέτει υπέρ της πατρίδας του, θα σας έλεγα είναι αυτή: 
«Το να μην αμαρτάνει ο ίδιος και να βοηθά με κάθε τρόπο την πατρίδα του να ανεβαίνει πνευματικά».

«Δεν υπερηφανεύομαι, αλλά δοξάζω το Θεό, ο Θεός με βοήθησε, αυτή τη θέση που σας λέω αυτή τη στιγμή την είχα, όταν ήμουν στρατιώτης, την ίδια θέση. Ούτε αφαίρεσα, ούτε πρόσθεσα σε αυτά που σας λέω.

Και τότε το έλεγα σε συναδέλφους ότι ο καλύτερος, ο υψηλότερος, έχων την φιλοπατρία μέσα του είναι ο Χριστιανός. Αυτός που ζει αληθινή χριστιανική ζωή...»

π. Αθανάσιος Μυτιληναίος

''Ο προφήτης Ηλίας πρώτα θα αρχίσει από Πατριάρχες και Δεσποτάδες..''


(ὁ ἔχων νοῦν ας λογαριάσει...)

- Δημήτριος: Γέροντα, το απολυτίκιο του προφήτου Ηλίου λέει ότι είναι ο δεύτερος πρόδρομος της Παρουσίας Χριστού. Αυτός, καθώς είναι γνωστό, δεν κοιμήθηκε, όπως επίσης και ο Ενώχ. Θα έρθει ο προφήτης Ηλίας στην γη;

- Γ. Παΐσιος (χαμογελώντας): Ο προφήτης Ηλίας τροχάει και ετοιμάζει την μαχαίρα του! 
Και μάλιστα πρώτα θα αρχίσει από τους Πατριάρχες, δεσποτάδες, παπάδες και μοναχούς!

- Νικόλαος: Και λαϊκούς...

- Γ. Παΐσιος: Τα δικά σας είναι αγνοήματα, ενώ τα δικά μας είναι αμαρτήματα (…) 
Έτσι δεν λέει η ευχή της θείας λειτουργίας; «Υπέρ των εμών αμαρτημάτων και των του λαού αγνοημάτων».

Άγιος Παΐσιος
Βιβλίο: “Σκεύος Εκλογής”, Ιερομόναχου Χριστόδουλου Αγγέλογλου

Όταν ο Χριστός μιλάει για την έκχυση του Αγίου Πνεύματος στην Εκκλησία...



Όταν ο Χριστός μιλάει για την έκχυση του Αγίου Πνεύματος στην Εκκλησία και στους πιστούς, δεν μιλάει αφηρημένα, δεν μιλάει ότι θα το στείλη σε όλη την Εκκλησία γενικά. Ούτε ότι, επειδή οι δεσποτάδες και οι παπάδες έχουν μία αλληλοδιαδοχή με τις χειροτονίες, θα το λάβη γενικά όλη η Εκκλησία...

Ούτε εννοεί ότι εξ' αιτίας της χειροτονίας των επισκόπων υπάρχει οπωσδήποτε η εγγύησις ότι το Πνεύμα το Άγιο θα κατοικήση μόνιμα μέσα στην Ιεραρχία… 
Διότι, δεν είναι η ύπαρξις του επισκόπου η εγγύησις ότι μία Σύνοδος εμφορείται από το Άγιο Πνεύμα.

Απόδειξις είναι ότι υπήρξαν μέσα στην Εκκλησία πολλοί επίσκοποι, που κατεδικάσθησαν ως αιρετικοί… 
Αν είχαν εκείνοι οι επίσκοποι Πνεύμα Άγιο, δεν θα έπεφταν σε αίρεσι. 
Άρα, δεν είναι η εις επίσκοπον χειροτονία κάποιου απόδειξις ούτε εγγύησις ότι στον επίσκοπο αυτόν κατοικεί οπωσδήποτε το Άγιο Πνεύμα.

Πρωτοπρ. Ιωάννου Σ. Ρωμανίδου (†) 
Εκ του βιβλίου: "Πατερική Θεολογία"

TO ΔΑΙΜΟΝΙΟ ΤΟΥ ΓΥΜΝΙΣΜΟΥ & ΟΙ ΠΡΟΦΗΤΕΙΕΣ

1) Οταν η ντροπη εξαφανισθη απο το προσωπο της γης, θα ερθουν στην ανθρωποτητα ολα τα κακα (Παλαιοτερη προφητεια). 

2) Ενα σημειο των εσχατων ημερων της ανθρωποτητος θα ειναι το οτι γυναικες & ανδρες θα βγαλουν τα ρουχα τους θα περπατουν γυμνοι & δεν θα ντρεπωνται (προφητεια νεωτερη, που αποδιδεται στον αγιο Κοσμα τον Αιτωλο).

TO ΔΑΙΜΟΝΙΟ ΤΟΥ ΓΥΜΝΙΣΜΟΥ

«Βούλομαι οὖν… τὰς γυναῖκας ἐν καταστολῇ κοσμίῳ, 
μετὰ αἰδοῦς καὶ σωφροσύνης κοσμεῖν ἑαυτάς»(Α΄ Τιμ. 2,8-9)

«Καὶ ἱμάτιον οὐκ ἐνεδιδύσκετο» (Λουκ. 8,27)

Ἀγαπητά μας παιδιὰ!
ΗΔΗ ἔχετε μπῆ στὴν ἡλικία τῆς ἐφηβείας, ἡ ὁποία, ὅπως λένε οἱ παιδαγωγοὶ καὶ οἱ ψυχολόγοι, εἶνε ἡ πιὸ ὡραία ἀλλὰ συγχρόνως καὶ ἡ πιὸ ἐπικίνδυνη περίοδος τῆς ἀνθρώπινης ζωῆς. Στὴ σημερινὴ μάλιστα ἐποχὴ ἡ νεότητα πολεμεῖται ὄχι μόνο ἐσωτερικὰ ἀπὸ τὸ λεγόμενο προπατορικὸ ἁμάρτημα, τὸ ὁποῖο ἡ σύγχρονη ἐπιστήμη ὀνομάζει κληρονομικότητα, ἀλλὰ καὶ ἀπὸ ἐξωτερικοὺς κινδύνους ποὺ προέρχονται ἀπὸ τὸ διεφθαρμένο περιβάλλον τῆς κοινωνίας μας. Ἡ ἐποχή μας, γιὰ νὰ μιλήσουμε μὲ τὴ γλῶσσα τοῦ Εὐαγγελίου, μπορεῖ νὰ ὀνομασθῆ «λεγεὼν δαιμονίων». Ἕνα δὲ ἀπὸ τὰ δαιμόνια, ποὺ κυριαρχοῦν στὴ σημερινὴ νεολαία, εἶνε τὸ δαιμόνιο τοῦ γυμνισμοῦ. Θυμᾶστε τὸν δαιμονιζόμενο ἐκεῖνο τῆς χώρας τῶν Γεργεσινῶν, ποὺ ἔσχιζε τὰ ροῦχα του καὶ περπατοῦσε γυμνός; Τὸ δαιμόνιο αὐτὸ κυριαρχεῖ σήμερα.

Ὁ Θεός, ποὺ ἔπλασε τὸν ἄνθρωπο κατ᾿ εἰκόνα καὶ ὁμοίωσί του, τὸν ὥπλισε μὲ μιὰ δύναμι ποὺ ὀνομάζεται αἰδώς (=ντροπή). Ὁ Ἀδὰμ καὶ ἡ Εὔα, ὅταν ἁμάρτησαν, τότε αἰσθάνθηκαν ὅτι εἶνε γυμνοὶ καὶ προσπάθησαν νὰ καλύψουν τὴ γυμνότητά τους μὲ φύλλα συκῆς καὶ δερμάτινους χιτῶνες. Ὁ Νῶε, ποὺ δὲν γνώριζε τὶς συνέπειες τῆς ὑπερβολικῆς χρήσεως τοῦ κρασιοῦ, ἤπιε παραπάνω ἀπὸ τὸ κανονικό, μέθυσε καὶ ξεγυμνώθηκε. Ἕνας ἀπὸ τὰ παιδιά του, ὁ Χάμ, ἀντὶ νὰ τὸν σκεπάση, τὸν περιέπαιξε, καὶ γι᾿ αὐτὸ τιμωρήθηκε ἀπὸ τὸ Θεὸ ὡς ἀναιδὴς καὶ ἀσεβής. Κι ἄλλα περιστατικὰ ἀναφέρει ἡ Παλαιὰ Διαθήκη γιὰ πρόσωπα, ἄνδρες καὶ γυναῖκες, ποὺ δημιούργησαν πειρασμούς, διότι δὲν πρόσεξαν καὶ μὲ τὴ γύμνωσί τους προκάλεσαν σκάνδαλα.
Kαὶ οἱ ἀρχαῖοι πρόγονοί μας, μολονότι ζοῦσαν σὲ ἄλλου εἴδους ἐποχή, εἶχαν σὲ μεγάλη ὑπόληψι τὴν αἰδῶ. Στὴν Ὀδύσσεια π.χ., τὸ περίφημο ποίημα τοῦ Ὁμήρου, λέγεται ὅτι ὁ Ὀδυσσεύς, ὅταν ἐκβράσθηκε γυμνὸς στὴν παραλία τῆς νήσου τῶν Φαιάκων (Κέρκυρας), δὲν τόλμησε νὰ ἐμφανισθῇ ἔτσι ἐμπρὸς στὶς νεάνιδες ποὺ εἶχαν κατέβη στὴν παραλία συνοδεύοντας τὴν κόρη τοῦ βασιλέως Ἀλκινόου, ἀλλὰ ζήτησε ροῦχα γιὰ νὰ καλύψῃ τὴ γύμνωσί του.
Ἡ αἰδώς, τὸ αἴσθημα τῆς ντροπῆς, δὲν κοσμεῖ μόνον τοὺς ἄνδρας. Εἶνε ἀρετὴ ἰδίως τοῦ γυναικείου φύλου. Ἡ αἰδώς, ποὺ ὕμνησαν ποιηταὶ καὶ φιλόσοφοι, ὡς ἄλλος ἄγγελος Κυρίου φυλάει τὴ γυναῖκα. Τὸ κοκκίνισμα, ποὺ αἰσθάνεται μιὰ ἁγνὴ κόρη στὸ πρόσωπό της σὲ κάθε ἀπρέπεια, ὀρθῶς ὠνομάσθηκε τὸ χρῶμα τῆς γυναικείας ἀρετῆς, τὸ καλύτερο καλλυντικό. Ἀλλοίμονο ἂν τὸ χάσῃ ἡ κόρη. Ὁσοδήποτε ὡραία καὶ ἂν εἶνε, δὲν ἑλκύει πλέον τὴν ἐκτίμησι τῶν σοβαρῶν ἀνθρώπων.
Ὑπάρχει καὶ προφητεία σύμφωνα μὲ τὴν ὁποία,

ὅταν ἡ αἰδὼς ἐξαφανισθῇ ἀπὸ τὸ πρόσωπο τῆς γῆς, τότε θὰ ἔρθουν στὴν ἀνθρωπότητα ὅλα τὰ κακά. Μία δὲ νεώτερη προφητεία ―ἀποδίδεται στὸν ἅγιο Κοσμᾶ τὸν Αἰτωλό, ποὺ γιορτάζουμε τὴ μνήμη του στὶς 24 Αὐγούστου― λέει, ὅτι ἕνα σημεῖο τῶν ἐσχάτων ἡμερῶν τῆς ἀνθρωπότητος θὰ εἶνε τὸ ὅτι γυναῖκες καὶ ἄνδρες θὰ βγάλουν τὰ ροῦχα τους καὶ δὲν θὰ ντρέπωνται. Καὶ δυστυχῶς τὸ θλιβερὸ αὐτὸ φαινόμενο παρατηρεῖται σήμερα. Ἀκόμη καὶ χριστιανὲς γυναῖκες, ποὺ ἄλλοτε κατὰ τὴ θεόπνευστη συμβουλὴ τοῦ ἀποστόλου Παύλου παρουσιάζονταν «ἐν καταστολῇ κοσμίῳ» (Α΄ Τιμ. 2,9), δηλαδὴ ἡ ἐνδυμασία ποὺ φοροῦσαν κάλυπτε ὅλο τὸ σῶμα τους μέχρι τοὺς ἀστραγάλους, στὶς μέρες μας ἔχουν παρασυρθῆ. Σὰν τὰ σφαχτὰ ποὺ ὁ κρεοπώλης κρεμάει γυμνὰ ἀπὸ τὰ τσιγγέλια τοῦ κρεοπωλείου, ἔτσι καὶ οἱ σημερινὲς γυναῖκες, ποὺ ἐπηρεάζονται ἀπὸ τὸ πνεῦμα τῆς ἐποχῆς, δὲν ντρέπονται νὰ ξεγυμνώνωνται καὶ νὰ παρουσιάζωνται σὲ δημοσίους χώρους, σὰν κινητὰ κρεοπωλεῖα, προκαλώντας δημόσιο σκάνδαλο. Μόνο σὲ μερικὰ χωριὰ τῆς ἐπαρχίας μας διασώζεται ἀκόμη ἡ σεμνὴ ἐνδυμασία, ἀπὸ τὴν ὁποία διακρίνονταν ἀνέκαθεν οἱ Ἑλληνοποῦλες τῆς Μακεδονίας. Οἱ περισσότερες γυναῖκες τῶν σημερινῶν καιρῶν παρουσιάζονται μὲ ἔξαλλη ἐνδυμασία, καὶ μερικὲς τολμοῦν νὰ μπαίνουν ἔτσι καὶ στὶς ἐκκλησιὲς γιὰ νὰ «ἐκκλησιασθοῦν». Κι ὅταν κάποιος εὐλαβὴς ἱερεὺς τοὺς ὑποδείξη ὅτι δὲν ἐπιτρέπεται τέτοια ἐμφάνισι στοὺς ἐκκλησιαζομένους, διαμαρτύρονται μὲ ἀναίδεια.

Ἀγαπητά μας παιδιὰ! Ναί, σεμνὰ νὰ ἐμφανίζεσθε μέσα στὴν κοινωνία. Κι ὄχι μόνο σεμνὰ στὴν ἐξωτερικὴ ἐνδυμασία, ἀλλὰ σεμνὰ καὶ σ᾿ ὅλα. Σεμνὰ στὸ βλέμμα σας. Σεμνὰ στὴ γλῶσσα σας. Σεμνὰ στὴ σκέψι σας. Διότι, ὅπως λέει ὁ φιλόσοφος καὶ ποιητὴς Βίκτωρ Οὑγκώ, μιὰ κακὴ σκέψι εἶνε ἕνα εἶδος αὐτοκτονίας.
Ἐὰν ἔτσι βαδίζετε, θὰ ἐξακολουθήσετε νὰ εἶσθε μέσα στὴν κοινωνία σὰν ὡραῖα δροσερὰ καὶ ἀνέγγιχτα ἄνθη, θὰ σκορπίζετε τὸ ἄρωμα τῆς πίστεως καὶ τῆς ἠθικῆς, καὶ θὰ ἔχετε τὴ συνείδησί σας καθαρὴ καὶ ἀκηλίδωτη.

Προσφώνησις τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου στις 3-8-1993 πρὸς τὶς κατασκηνώτριες τοῦ γυμνασίου.
(Μ. Ἀστραπὴ τ. 105, Ἰούλιος 1997)

Οἰκουμενισμός: Ὁ δούρειος ἵππος τοῦ ἀντιχρίστου!

Η ΠΑΝΑΙΡΕΣΗ τοῦ οἰκουμενισμοῦ εἶναι ὁ μεγάλος καὶ πλέον ἐπικίνδυνος ἐχθρὸς γιὰ τὴν Ἐκκλησία μας. Καὶ τοῦτο διότι δρᾶ ὕπουλα, σατανικά. Δεῖτε τί εἶχε πεῖ ὁ μακαριστὸς π. Ἀθανάσιος Μυτιληναῖος:

«Ὁ Οἰκουµενισµὸς εἶναι ἕνας δούρειος ἵππος, ὁ ὁποῖος κουβαλᾶ τὸν Ἀντίχριστο. Ναί, ναί! Καὶ ὅµως τὸ σύνθηµα, παρακαλῶ, τοῦ Οἰκουµενισµοῦ εἶναι: ἀγάπη! ἀγάπη! Καὶ ὑπηρέτησαν αὐτὸ τὸ σχῆµα τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, τὸ ὑπηρέτησαν καὶ τὸ ὑπηρετοῦν αὐτὴ τὴν στιγµή, καὶ ὀρθόδοξοι κληρικοί, ἀνωτάτων μάλιστα βαθµῶν! Δυστύχηµα! Ὁ µακαριστὸς πατὴρ Ἰουστῖνος Πόποβιτς ἔλεγε ὅτι ὁ Οἰκουµενισµὸς δὲν εἶναι µία αἵρεση, ἀλλὰ εἶναι παναίρεση, δηλαδὴ ἔχει µέσα ὅλες τὶς αἱρέσεις! Στὴν πραγματικότητα εἶναι µία κατάργηση τοῦ χριστιανισμοῦ. Καὶ ὅµως ἐµφανίζεται ἐν ὀνόµατι τῆς ἀγάπης! Καὶ ὅταν κανεὶς στραφεῖ ἐναντίον τοῦ Οἰκουµενισµοῦ, τοῦ λένε ὅτι “στρέφεται ἐναντίον τῆς ἀγάπης, εἶναι κήρυκας τοῦ µίσους”. Ὁ κήρυξ τοῦ μίσους; Ἔ, λοιπὸν γι’ αὐτὸ πρέπει, κάτω ἀπ’ αὐτοὺς τοὺς δούρειους ἵππους, νὰ ξεχωρίσουμε, ἀγαπητοί μου, τὸν Ἀντίχριστον. Εἶναι ἀνάγκη, εἶναι ἀνάγκη, προσέξατέ το, διότι μπορεῖ νὰ μὴ ζήσουμε ἐμεῖς τὶς μέρες τοῦ Ἀντιχρίστου, μπορεῖ νὰ ἔχουμε πεθάνει – ἡ γενεά μας-, μπορεῖ νὰ εἶναι λίγο πιὸ κάτω, μπορεῖ σὲ 50 χρόνια, μπορεῖ νὰ εἶναι 100, 500, 1000 δὲν ξέρουμε, μπορεῖ νὰ εἶναι ὅμως καὶ μέσα τὴν προσεχῆ τριακονταετία. Κανεὶς δὲν ξέρει τίποτα, κανεὶς δὲν τὸ ξέρει. Τὰ σημάδια μόνο ἀρχίζουν νὰ γίνονται πολλά. Δὲν ἔχει σημασία, ἂν ἁλωθοῦμε ἀπὸ τὸν Ἀντίχριστο ἢ τοὺς προδρόμους Του. Ἐὰν σήμερα χαθοῦμε ἀπὸ τοὺς προδρόμους τοῦ Ἀντιχρίστου, εἶναι σὰν νὰ χαθήκαμε ἀπὸ τὸν Ἀντίχριστο, εἶναι τὸ ἴδιο. Δηλαδὴ σωτηρία δὲν ἔχουμε!»! Στῶμεν καλῶς!

Έχετε ξαναδεί τον Βαρθολομαίο ως Πάπα;

Μέχρι τώρα μόνο στις πράξει και τα λόγια, 
τώρα και με καπέλο!


Ο εορτασμός της Κυριακής της Πεντηκοστής στο Οικουμενικό Πατριαρχείο

Σε κατανυκτική ατμόσφαιρα και σύμφωνα με τη μακραίωνη τάξη και παράδοση της Αγίας του Χριστού Μεγάλης Εκκλησίας εορτάστηκε σήμερα, Κυριακή η Πεντηκοστή, στην Ιερά Καθέδρα του Οικουμενικού Πατριαρχείου.
Ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος προεξήρχε της καθιερωμένης πανηγυρικής Θείας Λειτουργίας, που τελέστηκε στον Πάνσεπτο Πατριαρχικό Ναό, συλλειτουργούντων των Μητροπολιτών Αγκύρας Ιερεμία, Ατλάντας Αλεξίου, Φιλαδελφείας Μελίτωνος, Μύρων Χρυσοστόμου, Ικονίου Θεολήπτου, Γάνου και Χώρας Αμφιλοχίου, Καλλιουπόλεως και Μαδύτου Στεφάνου και Κυδωνιών Αθηναγόρα.
Μετά τη Θεία Λειτουργία ο Πατριάρχης προέστη της Ακολουθίας του Εσπερινού του Αγιου Πνεύματος, κατά τον οποίο ανέγνωσε και τις ευχές της Γονυκλισίας.
Εκκλησιάστηκαν ο Μητροπολίτης Γέρων Νικαίας Κωνσταντίνος, ο Επίσκοπος Αλικαρνασσού Αδριανός, Άρχοντες Οφφικιάλιοι, και πλήθος πιστών από την Πόλη και προσκυνητές από την Ελλάδα, την Ρουμανία και άλλες χώρες.

Φωτογραφίες: Νικόλαος Μαγγίνας, Οικουμενικό Πατριαρχείο

15 IOYNIOY: ΑΓΙΟΥ ΙΕΡΩΝΥΜΟΥ - ΜΙΑ ΠΡΟΦΗΤΙΚΗ ΑΝΑΦΟΡΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΙΕΡΩΝΥΜΟΥ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΡΧΟΜΟ ΤΟΥ "ΤΕΛΙΚΟΥ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΥ"



"Όταν επέλθει ο καιρός κατά τον οποίον θα αμνηστευθεί, θεσπιστεί νομικώς και γίνει αποδεκτό από τους θεωρούμενους "χριστιανικούς λαούς" ως τρόπος ζωής το βδέλυγμα της ομοφυλοφιλίας, τότε αναποφεύκτως θα επακολουθήσει ταχέως και ο ερχομός το Έσχατου Αντιχρίστου. 
Διότι ο Τελικός Αντίχριστος, τοιαύτα ζοφερά και βρωμερά υπόβαθρα αναμένει να αναφανούν εμφαντικώς επί της γης ώστε να διευκολυνθεί και να γίνει αποδεκτή η εμφάνισης του μέσα στον κόσμο". 
(Απόδοση εκ του λατινικού πρωτοτύπου, λόγων του Αγίου Ιερωνύμου, στους οποίους έκανε πολλές φορές αναφορά σε ποικίλα κηρύγματά του, ο μακαριστός Γέροντας Αθανάσιος Μυτιληναίος)


ΠΗΓΗ : "Διδαχή, περί του καιρού της αποστασίας στις μέρες μας και της εξ αυτής εξάρσεως των Παθών της Ατιμίας. Υπό Αρχιμανδρίτου Αθανασίου, Ηγουμένου Ιεράς Μονής Σταυροβουνίου, Κύπρου, Εκδοσης : Ορθόδοξος Κυψέλη, σελ. 13

ΤΑ ΣΗΜΕΙΑ ΤΗΣ ΕΛΕΥΣΕΩΣ ΤΟΥ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΥ

Ένα σημείο θα είναι η αποστασία. Ο απόστολος Παύλος λέγει «εάν μη έλθει η αποστασία πρώτον» (Β΄ Θεσ. 2,3).
Τι λέγεται αποστασία; Αποστασία είναι να φύγει ο άνθρωπος από το Θεό, που είναι το κέντρο της ζωής. Αποστασία και επανάσταση κατά του Θεού είναι, όταν δεν θέλει ο άνθρωπος να ακούει για το Θεό και δεν θέλει να συμμορφώνεται με το άγιο θέλημα του.

Όταν γίνει η αποστασία, λέει εδώ ο απόστολος, τότε θα έλθει ο αντίχριστος, «ο άνθρωπος της αμαρτίας, ο υιός της απώλειας, ο αντικείμενος…». Ποιος είναι αυτός ο αντίχριστος; Είναι μεγάλο το ζήτημα. Υπάρχουν αντίχριστοι πολλοί και μικροί, και υπάρχει ο αντίχριστος ο ένας και μεγάλος. Αντίχριστος είναι αυτός που πάει κόντρα με το Χριστό. Αυτός ο ένας, ο κατ’ εξοχήν αντίχριστος, θα έχει τεραστία δύναμη.

Νομίζω, ότι τώρα αρχίζουμε κάπως να καταλαβαίνουμε τα περί αντίχριστου. Οι προηγούμενες γενεές δεν μπορούσαν να τον καταλάβουν. Το Ευαγγέλιο είναι αιώνιο. Το θέμα αυτό του αντίχριστου ήταν σκοτεινό. Τώρα αρχίζουμε να τον βλέπουμε πως θα είναι. Θα έχει τέτοια δύναμη στα χέρια του, που θα λες, Αυτός είναι Θεός, τι άλλο περιμένουμε; Θα καταργήσει όλες τις θρησκείες. Θα γκρεμίσει τα πάντα και θα πει· Εγώ είμαι ο Θεός· τι κάθεστε κι ακούτε τους παπάδες και δεσποτάδες σας; Δε βλέπετε εγώ τι κάνω;… Και πράγματι στην εποχή του αντίχριστου θα δοκιμαστεί η πίστη μας. Θα σβήσει τρόπον τινά η ιδέα του Θεού. Γι’ αυτό τώρα ακούμε στην Ευρώπη να φωνάζουν· Δεν υπάρχει Θεός, πέθανε ο Θεός· Θεός, σου λέει, είναι η επιστήμη!…

Τώρα τελευταία ακούστηκε κάτι, που αναστάτωσε την Ευρώπη. Σ’ ένα εργοστάσιο της Αμερικής σατανικά μυαλά προσπαθούν να κατασκευάσουν ένα νέο όπλο, που μπροστά του δεν θα είναι τίποτα όλα τα σημερινά όπλα. Τι όπλο θα είναι αυτό; Ακτίνες θανάτου, θανατηφόρος ακτινοβολία. Θεέ μου Θεέ μου, δεν θα υπάρχει χειρότερο όπλο! Ότι έκανε ο Θεός για το καλό του ανθρώπου, ο αντίχριστος θα το κάνει για το κακό του…

Θα κυριαρχήσει ο αντίχριστος, ο αντίπαλος του Χριστού, στη γη. Αλλά προσέξτε τι λέει παρακάτω, θα έρθει σύντομα το τέλος του αντίχριστου. Πυρίκαυστος θα γίνει και θα καταστραφεί. Τώρα βρισκόμαστε στην περίοδο της αποστασίας.

Aπο το βιβλίο Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου
«ΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΣΤΟΥΣ ΕΣΧΑΤΟΥΣ ΚΑΙΡΟΥΣ», εκδοση Β΄, 2008, σελ.81

(Τα παρακάτω λόγια ελέχθηκαν στον Κύκλο Αγίας Γραφής ἀνδρῶν στη Φλώρινα, ἀπὸ τὸ Μητροπολίτη Φλωρίνης π. Αυγουστίνο, στην Β΄ Θεσσαλονικής κεφ. 2, το 1976)
ΑΠΟΣΤΑΣΙΑ


ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ Ο ΔΙΩΓΜΟΣ ΤΩΝ ΑΓΙΟΡΕΙΤΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ ΠΟΥ ΟΜΟΛΟΓΟΥΝ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΠΑΝΑΙΡΕΣΗΣ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΥ ΣΤΟ ΑΓΙΟ ΟΡΟΣ - ΑΘΩ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΕΣ ΤΟΥ ΠΑΠΑ , ΜΕ ΠΡΩΤΟ ΚΑΙ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΤΟΝ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΕΩΣ ΚΑΙ ΟΛΕΤΗΡΑ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟ , 3 ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΑΙΡΕΤΙΚΗ - ΨΕΥΔΟΣΥΝΟΔΟ ΤΟΥ ΚΟΛΥΜΠΑΡΙΟΥ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ - ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΟΡΘΟΔΟΞΟΙ ΓΡΗΓΟΡΕΙΤΕ ΓΙΑΤΙ Η ΑΠΟΣΤΑΣΙΑ ΕΠΙΑΣΕ ΚΟΚΚΙΝΟ ΣΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΑΣ ΚΑΙ ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΔΕΙΝΑ.....



Σε λίγες ημέρες συμπληρώνονται 3 χρόνια από την ταφόπλακα της Ορθοδοξίας, την επαίσχυντηΣύνοδο του Κολυμπαρίου, η οποία οδήγησε στην δημιουργία μιας μαζικής και ισχυρής αντίδρασης που ονομάστηκε “αγία ανυπακοή”. 

Ιερείς και μοναχοί μέσα σε αυτά τα 3 χρόνια υπέστησαν τα πάνδεινα διωκόμενοι ανηλεώς από τους κατά τόπους Μητροπολίτες, ηγουμένους μονών και γενικά όσους ευθυγραμμίστηκαν με τις Φαναριώτικες εντολές, επειδή τόλμησαν και “εκίνησαν την πτέρναν” όχι “κατά του ευεργέτου” αλλά κατά όσων παζαρεύουν τα ιερά και όσια της πίστης μας. 

Πριν από δύο χρόνια οι διακοπές μνημόνευσης του Πατριάρχη Βαρθολομαίου ή Μητροπολιτών έπεφταν βροχή. Αλλά το κίνημα αντίστασης ήταν ισχυρό παρά τις επίμονες “διαταγές” Βαρθολομαίου περί διάδοσης των αποφάσεων της Συνόδου της Κρήτης με κάθε κόστος , ώστε να γίνουν κτήμα των Ορθοδόξων πιστών. 

Έπειτα όμως το μικρόβιο της διχόνοιας δηλητηρίασε την “αγία ανυπακοή” και κατά συνέπεια την αποδυνάμωσε. 

Όμως ακόμη και σήμερα υπάρχουν κάποιοι που δεν το βάζουν κάτω αντιμετωπίζοντας βέβαια και τις συνέπειες. 

Τελευταίο παράδειγμα ο Γέρων Χερουβείμ, μοναχός Ιερού Κελλιού Αγίων Αρχαγγέλων-Κουκουζέλη, τον οποίον άρον άρον εκδιώκει η αγιορείτικη Μονή Μεγίστης Λαύρας. 

Ο μοναχός κατηγορείται για συμμετοχή σε σχίσματα και προσηλυτισμό, ότι καθυβρίζει τον Οικουμενικό Πατριάρχη, ότι προπαγανδίζει αντιεκκλησιαστικές θέσεις, ενώ γίνεται αναφορά και στο θέμα που ανέδειξε το ΠΕΝΤΑΠΟΣΤΑΓΜΑ με αντικείμενο “Υπογραφές των Αγιορειτών Πατέρων διά την διακοπήν του μνημοσύνου του ονόματος του πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως κ. Βαρθολομαίου”. 

Ο μοναχός κατηγορείται πως ενώ οι υπόλοιποι υπογράφοντες είτε επέμειναν στις θέσεις τους και απομακρύνθηκαν , είτε “μεταμελήθηκαν” και παρέμειναν, ο ίδιος συνεχίζει να επιδεικνύει “αντιμοναστηριακή, αντιαγιορείτικη παγιωθείσα συμπεριφορά”. 

Ο ίδιος ο μοναχός αντιτίθεται στις κατηγορίες με τεκμηριωμένη επιχειρηματολογία και παρ’ όλη την εξοντωτική δυναμική που φαίνεται να ΄χουν αυτές συνεχίζει να δίνει την μάχη του, παρά το γεγονός πως του έχει ζητηθεί να εγκαταλείψει το Κελλί και να παραδώσει τα κλειδιά. 

Σε επικοινωνία που είχε το ΠΕΝΤΑΠΟΣΤΑΓΜΑ με τον μοναχό, διαπιστώθηκε πως εκκρεμούν υποθέσεις στο Συμβούλιο της Επικρατείας, αλλά και στην Ιερά Κοινότητα του Αγίου Όρους και πως ο ίδιος είναι αποφασισμένος να δώσει τον αγώνα του με τα ελάχιστα μέσα που του έχουν απομείνει, και βέβαια με την πίστη του στον έναν και μοναδικό Κριτή!


«Μίσησον δέ πάσαν πλάνην, αίρεσιν καί διδασκαλίαν...»! --"Μίσησον", δεν σημαίνει να κοινωνείς "κατ' οικονομίαν" με αυτήν!

ΠΑΤΕΡΙΚΕΣ ΝΟΥΘΕΣΙΕΣ


Γέροντας Φιλόθεος Ζερβάκος:

Αγωνίσου υπέρ της Ορθοδόξου Εκκλησίας!

…Καί εἰς τάς ἐσχάτας καί πονηράς αὐτάς ἡμέρας, κατά τάς ὁποίας πάντες ἐξέκλιναν ἄμα ἠχρειώθησαν, οὐκ ἀφῆκεν τήν Ἐκκλησίαν Του ὁ Θεάνθρωπος Ἰησοῦς Χριστός, τήν ὁποίαν Αὐτός μόνος ἵδρυσε καί ἐστερέωσε, ἵνα μένη ἀσάλευτος εἰς τόν ἅπαντα αἰῶνα… Ἀλλά καθώςεἰς πάσας τάς γενάς, πολεμουμένη καί κινδυνεύουσα ὑπό ἀοράτων καί ὁρατῶν ἐχθρῶν, ζητούντων ἀφανίσαι Αὐτή, ἀνέδειξεν ἄνδρας πλήρεις πίστεως καί ἀγάπης, πλήρεις ζήλου, ἀνδρείας, σοφίας, χάριτος, συνέσεως καί λόγου Θεοῦ, οἱ ὁποῖοι ὡς λέοντες κατεδίωξαν μακράν τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας πάντα ἐχθρόν καί πολέμιον, οὕτω καί νῦν καί εἰς τούς αἰῶνας δέν θά παύση νά ἀναδεικνύη τοιούτους ἄνδρας, οἱ ὁποῖοι δέν θά κλίνουν γόνυ τῷ νέῳ Βάαλ Πάπα καί τούς δούλους αὐτοῦ.
Καί ἄν πάντα τά ἔθνη καί πάντες οἱ λαοί προσκυνήσουν τό θηρίον
τό ἀναβαῖνον ἐκ τῆς ἀβύσσου, διά νά διαφθείρη τούς κατοικοῦντας τήν γῆν, οἱ δίκαιοι, οἱ στρατιῶται τοῦ Χριστοῦ, τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, οἱ θεηγόροι ὁπλῖται παρατάξεως Κυρίου θά ψάλωσιν· «Μεθ’ ἡμῶν ὁ Θεός, γνῶτε ἔθνη καί ἠττᾶσθε, ὅτι μεθ’ ἡμῶν ὁ Θεός…».
Ἐπειδή, ἀγαπητόν πνευματικόν μοι τέκνον, ἔφθασα εἰς βαθύ γῆρας καί μετ’ ὀλίγον ἀναχωρῶ ἐκ τῆς γηΐνου καί ξένης πατρίδος καί μεταβαίνω εἰς τήν ἀληθινήν, τήν οὐράνιον πατρίδα, σοῦ ἀφήνω τήν πατρικήν μου συμβουλήν. Μεῖνον στερεός εἰς τήν ἀληθινήν πίστιν τήν Ὀρθόδοξον, τήν ὁποίαν νηπιόθεν ἐδιδάχθης φυλάσσων πάντα ἀκριβῶς, ὅσα μᾶς διδάσκει ἐν Εὐαγγελίοις ὁ Κύριος καί ἐν ταῖς Γραφαῖς οἱ Ἅγιοι Προφῆται, Ἀπόστολοι καί Θεοφόροι Πατέρες οἱ συγκροτήσαντες τάς 7 ἁγίας οἰκουμενικάς Συνόδους,καθώς καί πᾶσαν παράδοσιν ἔγγραφον ἤ ἄγραφον, Ἀποστολικήν καί Πατερικήν. Μίσησον δέ πᾶσαν πλάνην, αἵρεσιν καί διδασκαλίαν ἐναντιουμένην εἰς τήν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν. Ἀγωνίσου ὡς καλός στρατιώτης Ἰησοῦ Χριστοῦ ὑπέρ τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, ἵνα λάβης τόν ἄφθαρτον στέφανον ἐν οὐρανοῖς.
Ἐδόξασα τόν πανάγαθο Θεό, ὁ Ὁποῖος εὐδόκησε νά ὑπάρχουν καί στήν ἁμαρτωλή γενεά μας καί λίγοι ἐκλεκτοί, γιά νά παρηγοροῦνται καί ἀλληλοστηρίζονται στήν πίστη, στόν φόβο τοῦ Θεοῦ, στήν ἀγάπη καί τίς λοιπές ἀρετές καί ἄλλοι πιστοί.

Ἐκδόσεις: «ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΥΨΕΛΗ»

«Μήν φοβᾶσαι τίς θλίψεις, νά φοβᾶσαι μόνον τόν Κύριον...»!

Ἀπὸ αὐτὸ θὰ ἐξαπλωθοῦν παντοῦ αἱρέσεις καὶ θὰ πλανήσουν πολλοὺς ἀνθρώπους
Ὁ ἐχθρὸς τοῦ ἀνθρωπίνου γένους θὰ ἐνεργεῖ μὲ πονηρία, μὲ σκοπὸ νὰ ἑλκύση ἐντὸς τῆς αἱρέσεως ἐὰν ἦτο δυνατὸν ἀκόμη καὶ τοὺς ἐκλεκτούς.

Δὲν θὰ ἀρχίσει κατ᾽ εὐθείαν νὰ ἀπορρίπτη τὰ δόγματα τῆς Ἁγίας Τριάδος, τὴν θεότητα τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ καὶ τὴν ἀρετὴ τῆς Θεοτόκου, ἀλλὰ θὰ ἀρχίση ἀνεπαισθήτως νὰ διαστρέφη τὶς διδασκαλίες καὶ τοὺς θεσμοὺς τῆς Ἐκκλησίας καὶ τὸ πραγματικὸ νόημά τους, ὅπως μᾶς παρεδόθησαν ἀπὸ τοὺς Ἁγίους Πατέρες ἐν Ἁγίῳ Πνεύματι.

Ὀλίγοι θά ἀντιληφθοῦν αὐτές τίς πανουργίες τοῦ ἐχθροῦ, ἐκεῖνοι μόνον οἱ πλέον πεπειραμένοι εἰς τήν πνευματικήν ζωήν. Οἱ αἱρετικοί θά πάρουν τήν ἐξουσίαν ἐπί τῆς Ἐκκλησίας καί θά τοποθετήσουν ἰδικούς των ὑπηρέτας παντοῦ, οἱ δέ πιστοί θά καταφρονῶνται.

Ὁ Κύριος εἶπεν: «ἀπὸ τῶν καρπῶν αὐτῶν ἐπιγνώσεσθε αὐτοὺς» καὶ ἔτσι ἀπὸ τοὺς καρπούς των, ὅπως ἐπίσης καὶ ἀπὸ τὶς ἐνέργειες τῶν αἱρετικῶν, ἀγωνίσου νὰ διακρίνης αὐτοὺς ἀπὸ τοὺς ἀληθινοὺς ποιμένας. Αὐτοὶ εἶναι πνευματικοὶ ληστές, λεηλατοῦντες τὸ πνευματικὸν ποίμνιον καὶ θὰ εἰσχωροῦν εἰς τὴν αὐλὴν τῶν προβάτων (τὴν Ἐκκλησίαν) ἀναβαίνοντες ἀλλαχόθεν (καὶ ὄχι ἀπὸ τὴν πύλην), ὅπως ἀκριβῶς προεῖπεν ὁ Κύριος. 

Θὰ εἰσχωροῦν παρανόμως, μεταχειριζόμενοι βίαν καὶ καταπατοῦντες τοὺς θείους θεσμούς. Ὁ Κύριος τοὺς ἀποκαλεῖ κλέπτας (Ἰω. ι΄ 1). Πράγματι, τὸ πρῶτο ἔργο ποὺ θὰ κάνουν θὰ εἶναι ὁ διωγμὸς τῶν ἀληθινῶν ποιμένων, ἡ φυλάκισις καὶ ἡ ἐξορία τους, διότι χωρὶς αὐτὸ θὰ εἶναι ἀδύνατον σ’ αὐτοὺς νὰ λεηλατήσουν τὰ πρόβατα.

Γι᾽ αὐτὸ παιδί μου, ὅταν ἴδης τὴν παραβίασιν τῆς πατερικῆς παραδόσεως καὶ τῆς Θείας Τάξεως εἰς τὴν Ἐκκλησίαν, τῆς Τάξεως ποὺ ἐγκαθιδρύθη ἀπὸ τὸν ἴδιο τὸν Θεό, γνώριζε ὅτι οἱ αἱρετικοὶ ἔχουν ἤδη ἐμφανισθεῖ, ἂν καὶ πρὸς τὸ παρὸν μπορεῖ νὰ ἀποκρύπτουν τὴν ἀσέβειά τους. Ἀκόμη θὰ διαστρέφουν τὴν Ἁγίαν Πίστιν (Ὀρθοδοξίαν) ἀνεπαισθήτως μὲ σκοπὸ νὰ ἐπιτύχουν, καλύτερα νὰ παραπλανήσουν καὶ δελεάσουν τοὺς ἀπείρους στὰ δίκτυά τους.

Ὁ διωγμός δέν θά στρέφεται μόνον ἐναντίον τῶν ποιμένων, ἀλλά ἐναντίον ὅλων τῶν ὑπηρετῶν τοῦ Θεοῦ, διότι ὅλοι ἐκεῖνοι πού θά κυβερνῶνται ἀπό τήν αἵρεσιν δέν θά ἀνέχονται τήν εὐσέβειαν. 

Νὰ ἀναγνωρίζης αὐτοὺς τοὺς λύκους μὲ ἔνδυμα προβάτων, ἀπὸ τὶς ὑπερήφανες διαθέσεις τους καὶ τὴν ἀγάπη τους γιὰ τὴν ἐξουσία. Θὰ εἶναι συκοφάντες, προδότες, ἐνσπείροντες πανταχοῦ ἔχθραν καὶ κακίαν. 

Οἱ ἀληθινοὶ ὑπηρέται τοῦ Θεοῦ εἶναι ταπεινοί, ἀγαποῦν τὸν πλησίον καὶ εἶναι ὑπήκοοι εἰς τὴν Ἐκκλησίαν. Οἱ Μονάζοντες θὰ καταπιέζονται μεγάλως ἀπὸ τοὺς αἱρετικοὺς καὶ ὁ μοναχικὸς βίος θὰ περιφρονεῖται. 
Τὰ Μοναστήρια θὰ λιγοστεύσουν, ὁ ἀριθμὸς τῶν μοναχῶν θὰ μειωθεῖ καὶ αὐτοὶ ποὺ θὰ μένουν θὰ ὑποφέρουν ποικίλους ἐκβιασμούς. 
Αὐτοὶ οἱ ἐχθροὶ τοῦ μοναχικοῦ βίου, τέλος πάντων, ἔχοντες ἐμφάνισιν μόνον εὐσεβείας, θὰ προσπαθοῦν νὰ ἑλκύουν τοὺς μοναχοὺς μὲ τὸ μέρος τῶν, ὑποσχόμενοι σ’ αὐτοὺς προστασία καὶ γήινα ἀγαθά, κακοποιοῦντες τοὺς ἀντιτιθεμένους σ’ αὐτοὺς μὲ διώξεις. 

Αὐτὲς οἱ κακοποιήσεις θὰ προξενοῦν μεγάλη ἀπόγνωση στοὺς ὀλιγοψύχους, ἀλλὰ ἐσὺ παιδί μου νὰ χαίρεσαι, διότι ἔχεις ζήσει μέχρι τοῦτον τὸν καιρόν, ἐπειδή σύμφωνα μέ τόν λόγον τοῦ Κυρίου (Ματθ. ι´ 32), οἱ πιστοί τότε, πού δέν ἔχουν δείξει τίποτα ἄλλες ἀρετές, θά λάβουν στεφάνους μόνον καί μόνον ἐπειδή ἐστάθησαν στέρεοι εἰς τήν πίστιν. 

Νὰ φοβῆσαι τὸν Κύριον, παιδί μου. Νὰ φοβῆσαι μήπως ἀπολέσης τὸν στέφανον ποὺ ἑτοιμάσθηκε γιὰ σένα. Νὰ φοβῆσαι μὴν ἀποβληθῆς παρὰ τοῦ Κυρίου εἰς τὸ σκότος τὸ ἐξώτερον καὶ τὴν αἰώνιον κόλασιν. 

Στέκε ἀνδρείως εἰς τήν πίστιν καί ἐάν εἶναι ἀναγκαῖον ὑπόμενε διωγμούς καί ἄλλες θλίψεις, διότι ὁ Κύριος θά εἶναι μαζί σου καί οἱ ἅγιοι Μάρτυρες καί Ὁμολογηταί θά βλέπουν μέ χαρά τούς ἀγῶνας σου.

Ὅμως ἀλλοίμονον στοὺς ἀνθρώπους σ᾽ αὐτὲς τὶς ἡμέρες ποὺ θὰ εἶναι δεμένοι μὲ ὑπάρχοντα καὶ πλούτη, οἱ ὁποῖοι ἕνεκα τῆς ἀγάπης, τῆς «εἰρήνης» θὰ εἶναι ἕτοιμοι νὰ ὑποταχθοῦν εἰς τοὺς αἱρετικούς. Αὐτοὶ θὰ ἀποκοιμίζουν τὴν συνείδησή τους μὲ τὸ νὰ λένε «ἐμεῖς συντηροῦμε καὶ σώζομε τὸ μοναστήρι, καὶ ὁ Κύριος θὰ μᾶς συγχωρήση». Οἱ ταλαίπωροι καὶ τυφλοὶ δὲν ἀντιλαμβάνονονται ὅτι διὰ μέσου τῆς αἱρέσεως οἱ δαίμονες θὰ εἰσέρχονται στὸ μοναστήρι, τὸ ὁποῖον δὲν θὰ εἶναι πλέον τότε ἕνα ἅγιο μοναστήρι, ἀλλὰ γυμνοὶ τοῖχοι ἀπὸ ὅπου ἡ χάρις θὰ ἀποχωρεῖ.

Ὁ Θεός ὁπωσδήποτε εἶναι ἰσχυρότερος ἀπό τούς ἐχθρούς καί ποτέ δέν θά ἐγκαταλείψη τούς ὑπηρέτας του. Ἀληθινοί Χριστιανοί θά εὑρίσκονται ἕως τέλους τοῦ αἰῶνος τούτου, μόνον πού θά προτιμοῦν νά ζοῦν σέ ἀπομακρυσμένους καί ἐρημικούς τόπους. 

Νά μήν φοβῆσαι τίς θλίψεις, ἀλλά μᾶλλον νά φοβῆσαι τήν ὀλέθριον αἵρεσιν, διότι αὐτό εἶναι πού μᾶς γυμνώνη ἀπό τήν θεία χάρη καί μᾶς χωρίζει ἀπό τόν Χριστόν. 
εἶναι καὶ ὁ λόγος διὰ τὸν ὁποῖον ὁ Κύριος μᾶς ἔδωσε τὴν ἐντολὴ νὰ θεωροῦμε τοὺς αἱρετικοὺς σὰν Χριστοκαπήλους καὶ εἰδωλολάτρας. Καὶ ἔτσι παιδί μου ἐνδυναμοῦ μὲ τὴν χάριν τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ. Βιάσου νὰ ὁμολογήσεις ὑπὲρ τῆς πίστεως καὶ νὰ ὑπομένεις θλίψεις σὰν καλὸς στρατιώτης τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ (Β Τιμ. β´ 1-3), ὁ ὁποῖος εἶπε «γίνου πιστὸς ἄχρι θανάτου, καὶ δώσω σοι τὸν στέφανον τῆς ζωῆς» (Ἀποκ. β´ 10). 

Εἰς Αὐτὸν σὺν τῷ Πατρὶ καὶ τῷ Ἁγίῳ Πνεύματι ἂς εἶναι Δόξα, Τιμὴ καὶ Κράτος εἰς αἰῶνα αἰώνων. Ἀμήν.

Όσιος στάρετς Ανατόλιος ο νέος της Όπτινα (+30 Ιουλίου 1922)