Aντίχριστοι εν τω μέσω ημών;

(Ο διάβολος υπαγορεύει στον αντίχριστο. Έργο του Luca Signorelli, 1499-1502)

Aντίχριστοι εν τω μέσω ημών;

Ο αντίχριστος θα έλθη στον καιρό του. Θα προηγηθή όμως μια γενική αποστασία. Το μέγιστο μέρος των ανθρώπων θα εγκαταλείψουν την χριστιανική πίστη. Η αποστασία θα είναι το προστάδιο. 

Θα προετοιμάση τον κόσμο να δεχθή τον αντίχριστο. Και μάλιστα να τον δεχθούν με το δικό του πνεύμα, που τότε θα μπη στην δομή της σκέψης των ανθρώπων.

Η αναζήτηση του αντίχριστου θα τους γίνη αναγκαιότητα, γιατί τα συναισθήματα θα συμπίπτουν. Θα διψούν γι’ αυτόν, όπως διψούν σε στιγμές βαθειάς θλίψης για ποτά, που διαφορετικά τα θεωρούν αυτοκτονία. 

Θα τον επικαλούνται. Η ικεσία σ’ αυτόν, να έλθη, θα αντηχή σε κοινές συνάξεις. Θα εκφράζη επίμονα την αξίωση να έλθη επί τέλους η μεγαλοφυΐα των μεγαλοφυϊών, που θα μπορέση να ανεβάση την τεχνική ανάπτυξη στην ανώτατη δυνατή βαθμίδα της και να φέρη στη γη τέτοια ευπραγία, ώστε ο ουρανός και ο παράδεισος να καταντήσουν πράγματα περιττά!

Ο αντίχριστος θα είναι απόλυτα ευθυγραμμισμένος με την γενική ηθική και πνευματική κατεύθυνση των ανθρώπων της εποχής του.

(Σχόλιο Π. Κοινωνίας: Η πνευματική κατεύθυνση μερικών ''ηγετών'', δυστηχώς δεν είναι η εξαίρεση αλλά αποτελούν την πλειοψηφία των ''σωτήρων'' μας... Aλήθεια ποιός άραγε δεν γνωρίζει πως ο διάβολος δεν σώζει, παρά μόνο υποτάσει... )

Όπως λάμπει ο ήλιος στον ουρανό, έτσι λάμπει και ο χριστιανισμός. Όποιος κλείνει τα μάτια του γιατί έτσι το θέλει, να έχη το θάρρος να το λέη, ότι δεν ξέρει τίποτε για τον Χριστό, επειδή έτσι το θέλει! και όχι επειδή δεν υπάρχει τάχα φως. 

Η αιτία, που οι άνθρωποι απορρίπτουν τον Θεάνθρωπο, είναι μέσα τους. Κατά τον ίδιο τρόπο και η αιτία, που τους κάνει και δέχονται τον αντίχριστο, είναι και αυτή μέσα τους. 

«Εγώ ήλθον εν τω ονόματι του Πατρός μου, είπε ο Κύριος στους Ιουδαίους• μα σεις δεν με δεχθήκατε. Αν κάποιος άλλος έλθη στο δικό του όνομα, αυτόν θα τον δεχθήτε»!

Εδώ ο Χριστός μας το λέει ξεκάθαρα, ότι αυτοί και αρνήθηκαν τον Χριστό και εδέχθηκαν τον αντίχριστο, παρ’ ότι συνήθως για τον αντίχριστο μιλάμε σαν κάποιον που πρόκειται να έλθη.

Γιατί όποιος λόγω δομής της σκέψης του αρνείται τον Χριστό, 

αυτός ακριβώς λόγω της δομής της σκέψης του, 

είναι έτοιμος να δεχθή και θα δεχθή τον αντίχριστο.

Γι’ αυτό, και τους κατέταξε σ’ εκείνους που εδέχθηκαν τον αντίχριστο, παρ’ ότι αυτοί εξεμέτρησαν το ζην πολλούς αιώνες, πριν έλθη ο αντίχριστος. Γιατί έκαναν το πιο μεγάλο έργο του αντιχρίστου: έγιναν θεοκτόνοι. 

Όταν θα έλθη ο ίδιος ο αντίχριστος δεν θα έχη να κάμη τόσο μεγάλο κακούργημα, το πνεύμα τους βρισκόταν σε τόσο εχθρική σχέση προς τον Χριστό, ώστε να έχη αυτόματα απόλυτη συγγένεια με τον αντίχριστο, παρ’ ότι από αυτόν τους χώριζε ένα τόσο τεράστιο χρονικό διάστημα, που μέχρι τώρα έχει φθάσει στις περίπου δυο χιλιάδες χρόνια.

Κάθε πνεύμα, λέγει ο Ιωάννης ο Θεολόγος, που δεν ομολογεί ότι ο Ιησούς Χριστός έγινε άνθρωπος, δεν είναι από τον Θεό. 

Είναι του αντιχρίστου. 

Γι’ αυτόν το έχετε ακούσει. Και το ξέρετε. Ότι έρχεται. Και νυν εν τω κόσμω εστί. Σήμερα στον κόσμο ευρίσκεται πνευματικά.

Όσοι κυβερνούνται από το πνεύμα του αντιχρίστου, αυτοί πνευματικά τον εδέχθηκαν.

Και ήλθαν μαζί του σε σχέση και επικοινωνία. Του υποτάχθηκαν.

Πνευματικά τον προσκύνησαν. Τον έκαμαν θεό τους...

Και γι’ αυτό «πέμψει αυτοίς ο Θεός», δηλαδή θα επιτρέψη ο Θεός να τους έλθη ενέργεια πλάνης, δηλαδή να γίνουν ανίκανοι να αντισταθούν στην ψεύτικη διδασκαλία του αντίχριστου. 

Και έτσι θα πιστεύουν τα ψέματα. 

Και γι’ αυτό όλοι εκείνοι που δεν πίστευσαν στην αλήθεια, αλλά αντίθετα έδειχναν χαρά όταν άκουγαν τα ψέματα, θα κατακριθούν από τον Θεό. 

Ο Θεός είναι δίκαιος σε ό,τι κι αν επιτρέπει. Αυτό που επιτρέπει ο Θεός, πρέπει να είναι για το πνεύμα του ανθρώπου μια ικανοποίηση• και ταυτόχρονα μια φανέρωση, μια κρίση…

http://pneumatoskoinwnia.blogspot.gr

imverias.blogspot.com

Ο ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΣ ΧΘΕΣ ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ !!

ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ

Ὁ οὐρανὸς γέμισε μαῦρα σύννεφα. Εἴμαστε ἕτοιμοι γιὰ τὴν καταιγίδα;

Γενικὴ εἶναι ἡ διαπίστωση ὅτι ἔρχονται, μὲ ραγδαῖο μάλιστα ρυθμό, παγκόσμιες ἐξελίξεις. Ἀντιλαμβανόμαστε ὅτι τὰ πράγματα στὸν κόσμο δὲν πᾶνε καθόλου καλὰ καὶ ἀπ’ ὅτι φαίνεται ἔρχονται ἀκόμα πιὸ δύσκολες ἡμέρες.

Στὶς τελευταῖες δεκαετίες, μὲ κορύφωση στὶς ἡμέρες μας, ὁρατοὶ καὶ ἀόρατοι ἐχθροί του Χριστοῦ καὶ τοῦ γένους τῶν Χριστιανῶν ἀπροκάλυπτα, ὀργανωμένα, μεθοδικὰ καὶ ὕπουλα ἐπιτίθενται παγκοσμίως κατὰ τῆς ὀρθόδοξης χριστιανικῆς πίστεως, ἀλλὰ καὶ κατὰ τῶν ἀτομικῶν καὶ προσωπικῶν ἐλευθεριῶν ὅλων τῶν λαῶν ἀνεξαίρετα. Στὴν Ἑλλάδα μας, εἰδικότερα, ἀπὸ ἐτῶν καὶ συστηματικὰ πριονίζουν ἐκ ρίζης τὴ βάση τῆς ὕπαρξης τοῦ Γένους μας ποὺ εἶναι ἡ ἑλληνορθόδοξη παιδεία.

Σὲ ὅλα τὰ μήκη καὶ πλάτη τῆς Οἰκουμένης ἡ ἐλευθερία τοῦ ἀνθρώπου, τὴν ὁποία ὁ Δημιουργὸς Κύριος τοῦ χορήγησε ἀρχοντικά, περιορίζεται μὲ ἐπικίνδυνους ρυθμοὺς καὶ ἀλλοιώνεται τὸ περιεχόμενό της, τὶς περισσότερες φορὲς μὲ πρόσχημα τὴν «ἀσφάλειά» του ἀπὸ ὑπαρκτοὺς καὶ ἀνύπαρκτους (κατασκευασμένους) κινδύνους.

Μεθοδικὰ ἡ παράδοση καὶ τὰ ἰδανικὰ παραθεωροῦνται. Ἀντ’ αὐτῶν καλλιεργεῖται ἡ ἔπαρση, ἡ φιλαυτία καὶ ἡ ἀτομικὴ αὐτάρκεια, προωθεῖται ὁ ἄκρατος ἡδονισμὸς μὲ τὴ «νομιμοποίηση» κάθε μορφῆς – πηγῆς σαρκικῆς ἡδονῆς, ἀκόμη καὶ ἐκείνων ποὺ ἰδιαίτερα βδελύσσεται ὁ Κύριος, ἡ ἠθική, ἡ ἀρετὴ καὶ λοιπὲς χριστιανικὲς ἀξίες συκοφαντοῦνται στὶς συνειδήσεις τῶν πολλῶν καὶ ἰδιαίτερά της νεολαίας, ἡ ὁποία μπῆκε κυριολεκτικὰ στὸ στόχαστρο τῶν μηχανισμῶν τῆς «Νέας Τάξεως» καὶ συστηματικὰ διαφθείρεται. Ἡ οἰκογένεια, ἀκόμη καὶ στὸ στενὸ πυρήνα της, ὀσημερὸν διαλύεται.

Στὴν Ἑλλάδα, ὅπου ἐμεῖς ζοῦμε καὶ κινούμεθα, διερχόμαστε μία διαφορετικὴ ποιοτικά, σὲ σχέση μὲ τὶς παλιότερες περιπέτειες τοῦ Γένους, πρωτοφανῆ κρίση. Ὄχι μόνο οἰκονομική, ἡ ὁποία ἐκτιμᾶται ὅτι θὰ διαρκέσει ἐπὶ μακρὸν καὶ θὰ θέσει ἐν κινδύνω καὶ τὶς βασικὲς ἀκόμη προϋποθέσεις προσωπικῆς διαβίωσης μεγάλης μερίδας τοῦ πληθυσμοῦ, ἀλλὰ κυρίως ἠθικῆς καὶ πνευματικῆς. Ἡ κοινωνία μας μοιάζει κυριολεκτικὰ σὰν ἕνα σῶμα ἄνευρο, χωρὶς ψυχή. Ἡ ἀποσύνθεση σὲ ὅλα τὰ ἐπίπεδα εἶναι ἔκδηλη. Πνευματικοὶ ἄνθρωποι δὲν σηκώνουν τὴ φωνή τους. Ἡ Διοικοῦσα τὴν Ἐκκλησία Ἱεραρχία, λυπούμαστε ἐκ βάθους ψυχῆς ποὺ τὸ λέμε, εἶναι ἀποῦσα ἀπὸ τὶς τρέχουσες ἐξελίξεις. Δὲν παρεμβαίνει σ’ αὐτές, σιωπᾶ ἐκκωφαντικὰ καὶ δείχνει ὅτι δὲν ἀντιλαμβάνεται τὰ «σημεῖα τῶν καιρῶν».

Τὰ σύννεφα τοῦ πολέμου πυκνώνουν στὴ Μεσόγειο καὶ οἱ πάντες ἀνησυχοῦν γιὰ τὸ μέλλον. Μία σπίθα ἢ ἕνα λάθος εἶναι ἱκανὸ νὰ πυροδοτήσει μία ἀνεξέλεγκτη ἀνάφλεξη. Αὐτὸ δὲν εἶναι καθόλου ἀπίθανο μέσα στὸ καθεστὼς τῆς ἀνισοκατανομῆς τῶν πόρων καὶ τῆς ὁλοένα ἐντεινόμενης ἀδικίας ποὺ φέρνει ἡ ἀπληστία τῶν ἰσχυρῶν καὶ ἐχόντων τῆς Γής.

Οἱ Ἅγιοι καὶ οἱ Πατέρες τῆς Ὀρθοδοξίας ἐδῶ καὶ χρόνια χτυποῦσαν τὰ καμπανάκια καὶ μᾶς προειδοποιοῦσαν γι’ αὐτὸ ποὺ ἔβλεπαν νὰ ἔρχεται. Ὡστόσο, ἡ πνευματικὴ κατάσταση τοῦ κόσμου χρόνο μὲ τὸ χρόνο ἀντὶ νὰ βελτιώνεται χειροτερεύει καὶ ἔχουμε φτάσει στὸ σημερινὸ ὁριακὸ σημεῖο.

Ὡς χριστιανοὶ εἴμαστε ἀληθινὰ ἕτοιμοι, εἴμαστε πνευματικὰ θωρακισμένοι, γιὰ νὰ ἀντιμετωπίσουμε ὅσα ὁ Θεός, γιὰ τὶς ἁμαρτίες μας, ἐπιτρέψει νὰ ἔλθουν;

Ἡ ὑλικὴ προετοιμασία (μὲ μέτρο φυσικὰ καὶ διάκριση) καλή εἶναι, ἀλλά ἐλάχιστα θὰ βοηθήσει. Πρέπει νὰ καταλάβουμε ὅτι γιὰ νὰ μπορεῖς νὰ ἀντιμετωπίσεις καὶ νὰ χειριστεῖς μία δύσκολη κατάσταση, ποὺ ὁλοένα καὶ χειροτερεύει, πρέπει νὰ ἔχεις μέσα στὴν καρδιά σου Χριστὸ καὶ νὰ ἀγωνίζεσαι καθημερινὰ γιὰ νὰ ἔχεις πνευματικὴ ζωή. Θὰ ἀντέξουν, ὄχι ὅσοι θὰ ἔχουν κονσέρβες καὶ τροφή, ἀλλὰ ὅσοι θὰ κρατήσουν τὴν εὐχή. Ὁ Γέροντας Ἐφραὶμ ὁ Φιλοθεΐτης ποὺ τώρα εἶναι στὴν Ἀριζόνα, σὲ Ἁγιορείτη ποὺ τὸν ἐπισκέφθηκε μαζὶ μὲ μία ὁμάδα λαϊκῶν, ὅταν ρωτήθηκε γιὰ τὰ μέλλοντα νὰ συμβοῦν, ἔδειξε τὴν γροθιά του καὶ εἶπε: Ὅσοι λένε τὴν εὐχὴ τοῦ Ἰησοῦ (Κύριε Ἰησοῦ Χριστὲ ἐλέησόν με), αὐτοὶ θὰ ξεπεράσουν ὅσα ἔρχονται μὲ τὴ βοήθεια τοῦ Θεοῦ.”

Ἀδελφοί, ἂς μὴ λησμονοῦμε: Τὰ ὅπλα τοῦ Χριστιανοῦ εἶναι τὰ Ἅγια Μυστήρια τῆς Ἐκκλησίας μας. Ἡ προσευχή. Ἡ μετάνοια. Οἱ πρεσβεῖες τῆς Κυρίας Θεοτόκου καὶ τῶν Ἁγίων μας. Οἱ Ἅγιοι καὶ Πατέρες σὲ αὐτὰ ποὺ προεῖδαν καὶ προφήτευσαν, μιλοῦσαν διαρκῶς γιὰ τὴ μετάνοια ποὺ θὰ σώσει τὸν κόσμο ἀπὸ αὐτὲς τὶς δύσκολες καταστάσεις ποὺ ἔβλεπαν νὰ ἔρχονται.

Ὁ Ὅσιος Παίσιος ὁ Ἁγιορείτης προφητικὰ ἔλεγε: “Σήμερα εἶναι καιρὸς νὰ ἑτοιμασθοῦν οἱ ψυχές, γιατί, ἂν συμβῆ κάτι, δὲν ξέρω τί θὰ γίνη. Εἴθε νὰ μὴν ἐπιτρέψη ὁ Θεὸς νὰ ἔρθουν δύσκολες μέρες, ἀλλὰ ἂν ἔρθουν, μὲ ἕναν μικρὸ σεισμό, μὲ ἕνα τράνταγμα, θὰ σωριάσουν ὁλόκληρες ἀδελφότητες, ὁλόκληρα μοναστήρια, γιατί ὁ καθένας θὰ πάη νὰ σώση τὸν ἑαυτό του καὶ θὰ τραβήξη τὴν πορεία του.

“Χρειάζεται πολλὴ προσοχή, γιὰ νὰ μὴ μᾶς ἐγκαταλείψη ὁ Θεός. Οἱ ψυχὲς νὰ ἔχουν κάτι πνευματικό. Αὐτὸ σᾶς τιμάει. Θὰ γίνη μεγάλο τράνταγμα.

Τόσα σᾶς λέω, τόσο σκληρὰ ἔχω μιλήσει! Ἐμένα κάτι νὰ μοῦ ἔλεγαν, θὰ προβληματιζόμουν, θὰ σκεφτόμουν γιατί μοῦ τὸ εἶπαν, τί ἤθελαν. Γιὰ νὰ μὴν πῶ βράδυα, ἕνα βράδυ δὲν θὰ κοιμόμουν. Ἂν δὲν ἔβλεπα τὰ δύσκολα χρόνια πού ἔρχονται, δὲν θὰ ἀνησυχοῦσα τόσο. Ἀλλά αὐτὸ πού βλέπω εἶναι ὅτι ἀργότερα θὰ δυσκολευθῆτε πολύ. Δὲν μὲ καταλαβαίνετε. Τότε θὰ μὲ καταλάβετε.

“….Νὰ στηριχθῆτε ἀκόμη περισσότερο στὸν Θεό. Θὰ ἔχουμε πιὸ δύσκολα χρόνια…. Νὰ χαιρόμαστε πού ἡ μάχη εἶναι πνευματική. Ἐὰν ζῆτε μοναχικά, πατερικά, καὶ προσέχετε, θὰ δικαιοῦσθε τὴν θεία ἐπέμβαση σὲ κάθε ἐπίθεση τοῦ ἐχθροῦ. Ἂν ὑπάρχουν ἄνθρωποι προσευχῆς, ταπεινοί, πού ἔχουν πόνο καὶ ἀγάπη, εἶναι κεφάλαια πνευματικά, εἶναι «βάσεις» πνευματικές. Δυὸ-τρεῖς ψυχὲς νὰ ὑπάρχουν σὲ ἕνα μοναστήρι πού νὰ σκέφτωνται τὸν πόνο τῶν ἄλλων καὶ νὰ προσεύχωνται, εἶναι πνευματικὸ ὀχυρό. Καθηλώνουν τὰ πάντα.” (Ἀπόσπασμα ἀπὸ τὶς σελίδες 332 -336 τοῦ βιβλίου: ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ ΛΟΓΟΙ Β΄ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΑΦΥΠΝΙΣΗ ΙΕΡΟΝ ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΟΝ «ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ» ΣΟΥΡΩΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ).

Ἀδελφοί, καμία ὑλικὴ προετοιμασία δὲν θὰ μᾶς σώσει, ἂν δὲν εἴμαστε ὀχυρωμένοι πνευματικά. Νὰ μὴν ξεχνᾶμε ὅτι ὅλα εἶναι στὴν Πρόνοια τοῦ Θεοῦ. Καὶ αὐτὸς ποὺ εἶναι κοντὰ στὸ Θεό, ἔχει ὁδηγὸ καὶ πυξίδα του τὴν Παναγία καὶ τοὺς Ἁγίους, οἱ ὁποῖοι μεσιτεύουν ἀκατάπαυστα γιὰ τὴν σωτηρία μας καὶ γιὰ νὰ ἔρθει τὸ ἔλεος τοῦ Θεοῦ πρὸς ἐμᾶς καὶ πρὸς ὅλο τὸν κόσμο.

Τὸ λεῖμμα τῶν πιστῶν ὀρθοδόξων χριστιανῶν θὰ σώσει τὴν Ἑλλάδα. Ἡ στάση τους θὰ ἀποτελέσει ἐκ τῶν πραγμάτων ἕνα χῶρο συσπείρωσης καὶ θὰ γίνουν φάρος καθοδήγησης ὅλων τῶν ἀγωνιούντων ἀδελφῶν μας. Θὰ γίνουν ἐλπίδα ἀφυπνίσεως καὶ ἀναγεννήσεως. Θά γίνουν ἀφορμὴ ὁμολογίας Χριστοῦ, ἐξ αἰτίας τῆς ὁποίας ὁ Σωτήρας θὰ μακροθυμήσει καὶ θὰ ἀποτρέψει τὴν ἀπώλεια τῆς Ἑλλάδος, κόντρα σὲ κάθε ὀρθολογιστικὴ ἄποψη ποὺ βλέποντας τὰ μελλούμενα σὰν Κασσάνδρα οἰωνίζει ὅτι «finis Greciae».

Χριστός ἐτέχθη. Ἀληθῶς έτέχθη!

Από την ενοριακή εφημερίδα Αγίου Αθανασίου Μπάρας Τρικάλων “ΟΜΟΘΥΜΑΔΟΝ”

http://orthodoxathemata.blogspot.gr

Η ανομία των Σοδόμων και ο διαχρονικός συμβολισμός τους

Η σημερινή εποχή δεν διαφέρει και πολύ από εκείνη την εποχή. Ότι έχει γραφτεί μέσα στο Ιερό βιβλίο της Αγίας Γραφής, πρέπει να μας βάζει σε σκέψεις και να μας οδηγεί πρωτίστως στην μετάνοια. Γιατί μόνο η μετάνοια σώζει. Η ιστορία επαναλαμβάνεται και εμείς πρέπει να βλέπουμε τα σημεία των καιρών και να είμαστε προετοιμασμένοι..

Τα Σόδομα και τα Γόμορρα είναι δυο αρκετά γνωστά τοπωνύμια στην Βίβλο. Εκεί ήταν ο τόπος στον οποίο ο Λωτ, ο αδερφός του Αβραάμ, επέλεξε αρχικά να κατοικήσει.

Σχετικά με την περιοχή, η Γένεση 13:10 μας λέει ότι: «ολόκληρη ποτίζονταν……ήταν σαν παράδεισος του Κυρίου». Προφανώς επρόκειτο για μια πολύ πλούσια και εύφορη γη. Οι κάτοικοι της θα ήταν πλούσιοι και το επίπεδο ευημερίας τους υψηλό συγκριτικά με άλλες περιοχές. Δεν είχαν πρόβλημα τροφής ή ύδρευσης αφού η γη τους ήταν εύφορη και καλά ποτιζόμενη. Ήταν αυτά τα χαρακτηριστικά που έλκυσαν τον Λωτ να επιλέξει αυτό το μέρος σαν τόπο κατοικίας.

Όπως η Γένεση 13:10 και πάλι μας λέει: «Σήκωσε [ο Λωτ] τα μάτια του ψηλά και είδε», και έκανε την επιλογή σύμφωνα με τα όσα είδε. Ωστόσο, αυτό που μπορεί εμείς να βλέπουμε «σηκώνοντας τα μάτια μας», αν και μπορεί να μοιάζει εξαιρετικό, μπορεί να μην είναι ότι ο Κύριος βλέπει με τα δικά Του μάτια (Σαμουήλ Α 16:7). Και πράγματι αυτό που ο Λωτ είδε, ήταν πολύ διαφορετικό από αυτό που ο Κύριος είδε κοιτώντας στις καρδιές. Στην Γένεση 13:13 διαβάζουμε:

Γένεση 13:13 

«Και οι άνθρωποι των Σοδόμων ήταν κακοί, και υπερβολικά αμαρτωλοί μπροστά στον Κύριο»

Αν και αυτό που ο Λωτ έβλεπε ήταν μια εξαιρετικά εύφορη γη, αυτό που ο Κύριος έβλεπε ήταν μια εξαιρετικά βρώμικη καρδιά. Όπως και πάλι λέει στην Γένεση 18:20

Γένεση 18:20 

«Και ο Κύριος είπε: Η κραυγή των Σοδόμων και των Γομόρρων πλήθυνε και η αμαρτία τους είναι υπερβολικά βαριά»

Στο τέλος ο Κύριος κατάστρεψε τα Σόδομα και τα Γόμορρα, αφού πρώτα έσωσε τον Λωτ. Φεύγοντας από τα Σόδομα, η συμβουλή που έδωσε στον Λωτ ήταν ακριβώς το αντίθετο εκείνου που αυτός είχε πράξει στην αρχή:

Γένεση 19:17 

«Και όταν τους έβγαλαν έξω, ο Κύριος είπε: διάσωσε την ζωή σου. ΜΗ ΠΕΡΙΒΛΕΨΕΙΣ ΠΙΣΩ ΣΟΥ.…..»

Όταν ο Λωτ έκανε την επιλογή να μείνει στα Σόδομα, την έκανε αφού «σήκωσε τα μάτια του και είδε». Τώρα όμως έπρεπε να φύγει και να «μην περιβλέψει πίσω». Με την φυγή του, ο Κύριος κατάστρεψε την περιοχή.

Ωστόσο ποιο ήταν το αμάρτημα των Σοδόμων; Στον Ιεζεκιήλ 16:49-50 διαβάζουμε τι ο Κύριος είδε:

Ιεζεκιήλ 16:49-50 

«Να αυτή ήταν η ανομία της αδερφής σου, των Σοδόμων, ΥΠΕΡΗΦΑΝΕΙΑ, ΠΕΡΙΣΣΕΙΑ ΑΠΟ ΨΩΜΙ, ΚΑΙ ΑΦΘΟΝΙΑ ΤΡΥΦΗΛΟΤΗΤΑΣ, της ίδιας και των θυγατέρων της. όμως τον φτωχό κι αυτόν που είχε ανάγκη δεν τον βοηθούσε. και υψώνονταν, και έπρατταν βδελυρά πράγματα μπροστά Μου.γι’ αυτό, καθώς τα είδα αυτά, τις αφάνισα»

Μου έκανε μεγάλη εντύπωση όταν είδα ότι «η περίσσια από ψωμί και η αφθονία τρυφηλότητας» (ανάπαυσης, ησυχίας – αυτή είναι η μετάφραση της λέξης αυτής σε όλα τα άλλα μέρη όπου την βρίσκουμε) μαζί, μεταξύ άλλων, με την ΥΠΕΡΗΦΑΝΕΙΑ δίνονται σαν συστατικά «της ανομίας των Σοδόμων». Και αν και η ΥΠΕΡΗΦΑΝΕΙΑ είναι γενικά απορριπτέα, δεν συμβαίνει το ίδιο με τα άλλα δυο: την περίσσια τροφής και αφθονία ανάπαυσης. Αντίθετα, αυτά θεωρούνται πολλές φορές ακόμα και από Χριστιανούς σαν στόχοι. Φυσικά και δεν λέμε ότι θα πρέπει να πεινάμε και να είμαστε φορτωμένοι και βαρείς. Αυτό που λέμε ωστόσο, είναι ότι η περίσσεια τροφής και η αφθονία ανάπαυσης, αντίθετα με τα όσα ο κόσμος λέει: ΔΕΝ είναι στόχοι, πράγματα τα οποία θα πρέπει να επιδιώκουμε. Απεναντίας, αυτό που θα πρέπει να επιδιώκουμε είναι ο Κύριος, ο Λόγος Του και οι σκοποί Του. Το κέντρο και ο σκοπός της ζωής μας δεν είναι η ανάπαυση και τα πλούτη αλλά να κάνουμε το θέλημα του Θεού. Να γνωρίσουμε και να κάνουμε γνωστό τον Πατέρα και τον υπέροχο Γιο Του τον Κύριο Ιησού Χριστό. Όπως και τα Σόδομα, αυτός ο κόσμος κάποτε θα τελειώσει και θα παρέλθει. Και όπως ο Κύριος έβγαλε τον Λωτ από εκεί και μετά τα κατάστρεψε έτσι θα βγάλει και μας απ’ αυτόν τον κόσμο, πριν κάνει σ’ αυτόν το ίδιο.

Ας είμαστε λοιπόν έτοιμοι και ας αγρυπνούμε. Ο Κύριος Ιησούς Χριστός έρχεται. Και «όπως έγινε κατά τις ημέρες του Λωτ. έτρωγαν, έπιναν, αγόραζαν πουλούσαν, φύτευαν, οικοδομούσαν. και κατά την ημέρα που ο Λωτ βγήκε έξω από τα Σόδομα, έβρεξε φωτιά και θειάφι από τον ουρανό, και τους εξολόθρευσε όλους. κατά τον ίδιο τρόπο θα είναι κατά την ημέρα που θα φανερωθεί ο Υιός του ανθρώπου………Να θυμάστε την γυναίκα του Λωτ. Οποίος ζητήσει να σώσει την ζωή του, θα την χάσει. και οποίος την χάσει θα την διαφυλάξει.» (κατά Λουκά 17:28-33)

Τάσος Κιουλάχογλου

https://simeiakairwn.wordpress.com

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ: ΜΑΖΕΥΟΥΝ ΤΑ ΟΠΛΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΙΕΡΕΙ - Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός: Θα σας ζητήσουν τα ντουφέκια - Να έχετε διπλά...

Εντολή παράδοσης των όπλων που κατέχουν νόμιμα, κυνηγετικών ή σκοπευτικών, καθώς επίσης και τις άδειες θήρας για να μην μπορέσουν στο μέλλον να αποκτήσουν ξανά όπλο, έλαβαν οι κληρικοί της χώρας σε μια εσπευσμένη εφαρμογή σχετικής απόφασης της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος από το … 2006!

Η διαταγή έφτασε από το Αρχηγείο της ΕΛΑΣ τον Σεπτέμβριο σε όλες τις αστυνομικές διευθύνσεις της χώρας και από τον Οκτώβριο μέχρι τώρα έχουν αφαιρεθεί περίπου 350 όπλα κληρικών.

Υπολογίζεται ότι κατέχουν νόμιμα όπλα περί τους 1000 κληρικούς σε όλη την Ελλάδα. Ειδικά σε ευαίσθητες εθνικά περιοχές, όπως η Θράκη και η Μακεδονία, πάντα οι αρχές ενθάρρυναν την άδεια οπλοφορίας των κληρικών, καθώς θεωρούνται άτομα με ισχυρή εθνική αντίληψη… και εν δυνάμει υπερασπιστές της πατρίδας,αν χρειαζόταν κάποτε να συμβεί αυτό.

Η εντολή της ΕΛΑΣ έχει να κάνει με την – γενική – αντίληψη τρόϊκας και κυβερνώντων ότι πρέπει να συγκεντρωθούν τα όπλα από κατόχους οι οποίοι ανήκουν στον στενό «εθνικό πυρήνα». Το ίδιο συνέβη και με τους Εθνοφρουρούς που αφόπλισαν σε πολλά μέρη της Βόρειας Ελλάδας.

thesecretrealtruth.blogspot.com

Η ΟΡΓΗ ΤΟΥ ΘΕΟΥ "ΡΟΜΦΑΙΑ ΔΙΣΤΟΜΟΣ ΗΚΟΝΗΜΕΝΗ..."

Η προειδοποίηση από την Βασιλική Μονή Δοχειαρίου 

του Αγίου Όρους αντί για Χριστουγεννιάτικες ευχές.. 

Αντί για Χριστουγεννιάτικες ευχές η Βασιλική Μονή Δοχειαρίου του Αγίου Όρους έδωσε στην δημοσιότητα μιαν ανακοίνωση που προειδοποιεί για την επερχόμενη οργή του Θεού και προτρέπει όσους ακόμη έχουν ακοή να στραφούν σε δακρύρροη μετάνοια!

Διαβάστε την με προσοχή είναι άκρως επίκαιρη!

"Ουκ ανατέλλει εξ Ανατολών αρτιφαής αστήρ, την προς Βηθλεέμ οδόν δεικνύων, αλλά ρομφαία δίστομος, οίμοι, ηκονημένη, οργής Κυρίου παντοκράτορος, επί την υβρίστριαν τεταμένη Δύσιν. Οι ουράνιοι άγγελοι την ειρήνην αίρουσιν από της γης, την φονόεσσαν ηρώδειον χείρα ανιέντες επί σφαγάς. Η παγγενής νινευιτική μετάνοια απέδρα και Φινεές ουδείς...

Αλλ᾽ όσοι πιστοί, προσέλθωμεν προς τον εν πενιχρά τη φάτνη ανακλινόμενον Θεόν ενανθρωπήσαντα, προσκομίζοντες, αντί γηίνων δώρων, δάκρυα μετανοίας, είπως ίλεως γένηται ημίν. Αμήν. Γένοιτο."

Και επειδή δεν είναι όλοι εξοικειωμένοι με την αρχαΐζουσα ελληνική γλώσσα παραθέτουμε και μία απόδοση στην δημοτική νεοελληνική:

"Δεν ανατέλλει από την Ανατολή νέος λαμπρός αστέρας που να δείχνει την οδό προς την Βηθλεέμ, αλλά (αντί γι αυτόν υψώνεται) αλλοίμονο το δίκοπο ξίφος ακονισμένο από την οργή του Παντοκράτορα Κυρίου, επάνω στην εκτεταμένη υβριστική Δύση.

Οι ουράνιοι άγγελοι παίρνουν την ειρήνη από την γη ρίχνοντας το φονικό χέρι του Ηρώδη σε σφαγές. Η μετάνοια όλου του γένους όπως των κατοίκων της Νινευή (που φόρεσαν τρίχινους σάκκους και έρριχναν στάχτη στο κεφάλι τους ζητώντας συγχώρεση), έχει αποδράσει και δεν υπάρχει κανείς (σαν τον δίκαιο) Φινεές*.

Αλλά όσοι είμαστε ακόμα πιστοί ας έλθουμε προς τον Θεό που έγινε άνθρωπος και σαν βρέφος κοιμώμενο βρίσκεται στην ταπεινή φάτνη, φέρνοντας σ΄αυτόν αντί για γήινα δώρα, τα δάκρυα της μετανοίας μας, για να μας λυπηθεί. Ας γίνει έτσι." 

*Ο Δίκαιος Φινεές ήταν αρχιερέας των Εβραίων εγγονός του Ααρών ο οποίος ἔπαυσε τὸν θυμόν του Θεού, φονεύσας τοὺς ἐνόχους πρωταιτίους της δίκαιης οργής Του.

http://oimos-athina.blogspot.gr

Δε σε "αντέχουμε" Χριστέ μου...

Κύριε, εκείνο το παγερό βράδυ δεν βρέθηκε κατάλυμα να σε φιλοξενήσει. Ένας χώρος να στεγάσει την αγάπη σου. Μία γωνιά να ζεστάνει την νεαρή μητέρα σου. Μικρό παιδί μες στην αθωότητα μου, απορούσα, «μα γιατί δεν βρέθηκε κανείς να σε φιλοξενήσει; Βρέφος, μωρό παιδί, μιας ξένης κοπέλας χαμένης μέσα στην νύχτα με την αγωνία στα μάτια». Τώρα που μεγάλωσα και η αθωότητα έδωσε την θέση της στην εμπειρία του κακού, έμαθα το «γιατί». Γιατί αυτός ο κόσμος δεν αντέχει Χριστέ μου, την ομορφιά της αγνότητας σου. Κόσμος ψεύδους και υποκρισίας, μίσους και αδικίας, δεν έχει χώρο για σένα. Είμαι πλέον βέβαιος, ότι όσες φορές κι αν ξανάρθεις σε αυτή την γη, πάλι σε φάτνη θα γεννηθείς, γιατί δεν σε αντέχουν.

Δεν μπορούν την αγάπη και την ελευθερία σου. Τους παιδεύεις Χριστέ μου, τους μπερδεύεις. Αυτοί διψάνε για εξουσία και δύναμη και εσύ έρχεσαι ταπεινός και αδύναμος. Αυτοί διψάνε για απειλές και τιμωρίες και εσύ συγχωρείς και ανέχεσαι. Αυτοί θέλουν «νόμους» και «δικαιοσύνη» και εσύ τους δίνεις αγκαλιές και φιλιά, την κόλαση ποθούν και τους χαρίζεις τον παράδεισο.

Γι αυτό σου λέω, και σήμερα πάλι να ερχόσουν σε σκοτεινό και παγερό δρόμο θα σε πετούσαν. Πρόσφυγα θα σε έκαναν, ζητιάνο και ρακένδυτο, τρελό θα σε ονόμαζαν, ως ασεβή και αιρετικό θα σε καταδίκαζαν, έξω από τις θρησκείες τους θα σε πετούσαν ως επικίνδυνο.

Είναι αλήθεια Χριστέ μου, ότι ποτέ δεν σε κατάλαβαν οι ισχυροί και «δίκαιοι», οι «ικανοί» και επιτυχημένοι, οι καθώς πρέπει και «τέλειοι». Μονάχα εκείνοι οι ταπεινοί και τσαλακωμένοι της ζωής, οι απογοητευμένοι και πονεμένοι, οι αμαρτωλοί, οι πόρνες και τελώνες της ιστορίας, όλοι εκείνοι που ποτέ δεν θεώρησαν ότι αξίζουν την Βασιλεία σου, μονάχα εκείνοι Κύριε, σε αναγνώρισαν και σε δέχθηκαν, γιατί πρώτα είχαν αποδεχθεί την αποτυχία και την αδυναμία τους, το πυκνό σκοτάδι της δικής τους παγερής νύχτας.

Είναι Χριστέ μου που αιώνες τώρα επιμένεις να αγαπάς τους κολασμένους που μυρίζουν παράδεισο. Είναι Κύριε που αγαπάς εκείνους που δεν αγάπησε κανείς…

π. λίβυος 

plibyos.blogspot.gr

ΑΠΙΣΤΕΥΤΗ ΕΠΙΒΕΒΑΙΩΣΗ ΠΡΟΦΗΤΕΙΑΣ: Το κερί της Τουρκίας σβήνει και ανάβουν οι ΛΥΧΝΙΕΣ της ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ

Το «κακό» στην Συρία φέρνει «μεγαλύτερο κακό» στην Τουρκία από την Ρωσία.

– «Ξέρεις γιατί φύγανε οι Έλληνες Χριστιανοί από την Μικρά Ασία;»

– «Επέτρεψε ο ΘΕΟΣ να φύγουνε για να μην βρεθούνε εκεί την ημέρα ΠΟΥ ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΚΑΚΟ.»

Ο Γέροντας Αμφιλόχιος Μακρής (1888-1970)

Δηλ. ο Μικρασιατικός Ελληνισμός γνώρισε την προσφυγιά αυτή που παρακολουθούμε σήμερα στο Αιγαίο για να σωθεί το πνευματικό προζύμι που θα φουσκώσει το Πρόσφορο της ΑΝΑΛΑΜΠΗΣ της ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ στην Οικουμένη.

Τίποτε δεν εξηγείται σήμερα με την λογική , μόνο με την υπέρβαση της διορατικότητας των Αγίων Πατέρων μας και φυσικά όποιος πίστεψε- πίστεψε γιατί ο στόχος των δεινών που διερχόμαστε είναι κατ εξοχήν δαιμονικός.

¨ η Ορθοδοξία στην Ελλάδα πρέπει να εξαφανιστεί για να μην σηκώσει η Ελλάδα κεφάλι¨

¨ο πονηρός ξέρει το σχέδιο του ΘΕΟΥ εν μέρει και όχι όλο για αυτό και μας παρακολουθεί κατά πόδι για να μας συνθλίψει ή να πιστέψουμε ότι μας έχει συνθλίψει¨

¨Το σχέδιο του Θεού δουλεύει χρόνια για την Ελλάδα και τους Έλληνες και ήδη ο Ουρανός πλέον απροκάλυπτα συνωμοτεί για την σωτηρία της Ελλάδος, αρκεί να έχουμε μάτια να βλέπουμε.¨

Το κακό στην Συρία φέρνει μεγάλο κακό στην Τουρκία.

Τελικά η Μικρασιατική καταστροφή ήταν καταστροφή ή ευλογία της ΘΕΙΚΗΣ Πρόνοιας και Πνευματική Παρακαταθήκη για την ΑΝΑΛΑΜΠΗ της ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ Παγκοσμίως που έρχεται ολοταχώς;

Ο Άγιος Γέροντας Αμφιλόχιος Μακρής, πνευματικό τέκνο του Αγίου Νεκταρίου, είναι μία από τις μεγαλύτερες πνευματικές μορφές του 20ού αιώνα.

ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Ν. Ζηλανδίας Αμφιλόχιος Τσούκος ο οποίος ήταν πνευματικό τέκνο του Αγίου Γέροντος Αμφιλοχίου Μακρή έχει καταθέσει από τον Οκτώβριο του 2014 συγκλονιστικές προρρήσεις του Γέροντα Αμφιλόχιου που συνάδουν με αυτά τα αποκαλυπτικά που ζούμε ήδη μετά από ένα χρόνο.

Πολύ τον έθλιβε όταν αντίκριζε τα βουνά της Μικράς Ασίας και ήξερε ότι οι ΕΠΤΑ ΛΥΧΝΙΕΣ της ΑΠΟΚΑΛΥΨΕΩΣ ήτανε σβησμένες η Έφεσος, η Σμύρνη, η Πέργαμος, τα Θυάτειρα , οι Σάρδεις , η Φιλαδέλφεια, η Λαοδίκεια και ότι η μόνη αναμμένη Λυχνία ήτανε η Λυχνία της Αποκαλύψεως (στην Πάτμο)

ΕΛΕΓΕ

Να σας αξιώσει ο ΘΕΟΣ να πάρετε το ΦΩΣ από την αναμμένη Λυχνία της Αποκαλύψεως ( στην Πάτμο) να το μεταφέρετε για να ανάψετε τις σβησμένες Λυχνίες του ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ στην Μικρά Ασία.

-Ξέρεις γιατί φύγανε οι Έλληνες Χριστιανοί από την Μικρά Ασία;

– Επέτρεψε ο ΘΕΟΣ να φύγουνε για να μην βρεθούνε εκεί την ημέρα ΠΟΥ ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΚΑΚΟ.

Φαίνεται ο ΘΕΟΣ του το απεκάλυψε αυτό γιατί είχε την μεγάλη αγωνία για αυτό το θέμα του φανέρωσε ότι εκεί θα γίνει μεγάλο κακό …

Ίσως ο ΘΕΟΣ θα τους τιμωρήσει εφ όσον μέχρι σήμερα μένουν αμετανόητοι.

Μια άλλη φορά πάλι είπε τις μοναχές και έκαναν μια τούρτα και εκεί εζωγράφισαν την Μικρά Ασία και έβαλαν τα ονόματα των ΕΠΤΑ ΛΥΧΝΙΩΝ στα παράλια της Μικράς Ασίας..νομίζω ήτανε και η Πάτμος…μας επαναλάμβανε αυτά τα λόγια…που θα πέρναμε το ΦΩΣ από την Λυχνία της Πάτμου την αναμμένη να το μεταφέρουμε στις σβησμένες Λυχνίες της Μικράς Ασίας.

-Έχουμε ένα ανεξόφλητο χρέος πρώτα προς τους κρυπτοχριστιανούς απέναντι οι οποίοι περιμένουν μέχρι τώρα κάτι από εμάς και δεύτερο στον τουρκικό λαό ο οποίος στο σύνολο του μάλλον περίπου κατά το 50% είναι Έλληνες εξισλαμισθέντες.

– Μέσα στις φλέβες τους τρέχει αίμα Ελληνικό και Χριστιανικό.

Ιεραποστολές να γίνουν από τα μοναστήρια των Δωδεκανήσων προς αυτούς.

Θα γίνει όμως το ΜΕΓΑΛΟ αυτό ΚΑΚΟ που λέει ο ΑΓΙΟΣ ΚΟΣΜΑΣ Ο ΑΙΤΩΛΟΣ να πέσει το 1/3 των τούρκων στον πόλεμο , το άλλο να πάει στην κόκκινη μηλιά και το τρίτον να γίνουν Χριστιανοί…οπότε τότε πρέπει μα είμαστε έτοιμοι εδώ κοντά για να μπορέσουμε να τους βοηθήσουμε καλύτερα. Συμπλήρωσε ο Σεβασμιώτατος.¨

https://youtu.be/ubL0iPwQSk8

Δημοσιεύθηκε στις 28 Οκτώβρη 2014

Προφητεία Γέρ. Αμφιλοχίου για τους Τούρκους.

ΠΟΙΟΣ ΣΤΥΛΟΣ της Ορθοδοξίας τα έλεγε αυτά;

Ο Γέροντας Αμφιλόχιος Μακρής (1888-1970)

Σ” όλη του τη ζωή εβασανίζετο από αρρώστιες, ήταν ευαίσθητος στα κρυολογήματα και κάθε χρόνο τον επισκέπτετο η γρίππη… Τέλη Μαρτίου 1970 προσεβλήθηκε από πνευμονία? ήταν Μ. Τεσσαρακοστή και με δυσκολία δέχθηκε να πάρη λίγο γάλα. Έδωσε σε όλους τις συμβουλές που ο καθένας είχε ανάγκη. Είχε το προορατικό χάρισμα. Στην προσπάθεια των πνευματικών του παιδιών να τον κρατήσουν με ορούς λίγες μέρες στην ζωή, παρακαλούσε κι έλεγε: αφήστε με καλά μου παιδιά να φύγω, ήρθε η ώρα μου. Γιατί, Γέροντα, τούλεγα, δεν μένεις μαζί μας τούτο το Πάσχα; Δίσταζε να μου απάντηση, και δεύτερη και τρίτη φορά τον παρεκάλεσα να μου πη πώς ξέρει ότι θα φύγη σύντομα κι εκείνος με δυσκολία μου απεκάλυψε: ευλογημένε Παύλε, είδα την Παναγία και τον Θεολόγο προ ολίγου και τους παρεκάλεσα να μείνω κοντά στα παιδιά μου κι αυτό το Πάσχα, αλλά μου είπαν «Δεν γίνεται άλλο, ελήφθη η απόφασις, Πάσχα θα κάμης στους Ουρανούς μαζί μας» κι αυτό το λέγω σαν εξομολόγηση, επειδή με βιάζεις, μη το ειπείς σε άλλους.

Έλεγε ο ΓΕΡΟΝΤΑΣ

-Aνδρίζεσθε και κραταιούσθε, για να μην έλθετε εις πειρασμόν. Μη δίδετε σημασίαν εις τον κόσμον.

– Ο κόσμος εξ αρχής και τους Αποστόλους και όλους τους Αγίους τους έπιασε για τρελλούς «…και εμέ εδίωξαν και υμάς διώξουσιν». Να έχωμεν την ομόνοιαν και την ειρήνην. Αυτά ευλογεί ο Θεός.

-Ημών το πολίτευμα εν «ουρανοίς υπάρχει». Εδώ ψευτοζούμε, λοιπόν να μη στενοχωρούμεθα ό,τι και να μας συμβή…

-Δόξα τω Θεώ πάντων ένεκεν. Εμείς αυτό πρέπει να λέγωμε είτε καλά έχομε είτε κακά.

Αναδημοσίευσις από το περιοδικόν «Άγιος Νεκτάριος» Θεσ/νίκης του 1982) http://www.impantokratoros.gr/root.el.aspx

Τελικά η Μικρασιατική καταστροφή ήταν καταστροφή ή ¨ευλογία της Πρόνοιας του ΘΕΟΥ¨ και Πνευματική Παρακαταθήκη για την ΑΝΑΛΑΜΠΗ της ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ που έρχεται ολοταχώς στην Οικουμένη;

Ο Μικρασιατικός Ελληνισμός γνώρισε την προσφυγιά αυτή που παρακολουθούμε σήμερα στο Αιγαίο για να σωθεί το πνευματικό προζύμι που θα φουσκώσει το Πρόσφορο της ΑΝΑΛΑΜΠΗΣ της ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ στην Οικουμένη.

Ας το κατανοήσουμε Έλληνες τώρα που είμαστε και πνευματικά ακάλυπτοι θα γίνει το ΜΕΓΑΛΟ ΚΑΚΟ στην Τουρκία για να ¨ζήσουμε¨και εμείς το ΜΕΓΑΛΟ ¨επι-πόνου¨ ΘΑΥΜΑ για πιστέψουμε ποιο τελικά είναι το ΜΕΓΑΛΟ ΑΦΕΝΤΙΚΟ που θα βάλλει το κάθε κατεργάρη στο πάγκο της Δικαιοκρισίας του.

Με πνευματική ευθύνη και συνείδηση

Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδάκας

http://perivolipanagias.blogspot.gr

Δεν θα καταφέρουμε τίποτε

Να ξέρουμε όμως εμείς, οι ευσεβείς, ότι όσο βρισκόμαστε στην αμαρτία, δηλαδή στην παράβαση των θειων εντολών του Χριστού, του Θεού, ακόμη και αν διαβάζουμε όλες τις προσευχές των οσίων, τα τροπάρια, τα κοντάκια και τους κανόνες κάθε μέρα και κάθε ώρα, δεν θα καταφέρουμε με αυτό τίποτα. 

Επειδή ο ίδιος ο Κύριος, ο Χριστός, σαν με μομφή και παράπονο, λέγει σε μας: «Τί δε με καλείτε Κύριε, Κύριε, και ου ποιείτε α λέγω;», δηλαδή όσο ζείτε παραβαίνοντας τις εντολές μου, μέχρι τότε μάταια με καλείτε με πολλές και πολύωρες προσευχές. 

Μία μόνον υπάρχει ευχάριστη σ’ Αυτόν προσευχή: είναι η έμπρακτη προσευχή, που συνίσταται στο να απομακρυνθούμε με όλη τη ψυχή μας διά παντός από κάθε παράβαση των αγίων εντολών του και να στερεωθούμε με αυτό στο φόβο του εκτελώντας κάθε δίκαιο έργο με πνευματική χαρά και ειλικρινή αγάπη.

Άγιος Μάξιμος ο Γραικός

http://www.pemptousia.gr

Γέρων Ἐφραὶμ Κατουνακιώτης: Ἡ μεγάλη δόξα της Ἐκκλησίας μας· αυτό εἶναι. Νὰ ἀκούσουμε το «Εὐλογημένη ἡ Βασιλεία»

Ἡ μεγάλη δόξα της Ἐκκλησίας μας· αυτό εἶναι.Νὰ ἀκούσουμε το «Εὐλογημένη ἡ Βασιλεία». 

Πόσες φορὲς το εἶπα ἐγὼ (σὰν ἱερεύς).Ὅταν το λέει ο παπάς, μοῦ ἔρχεται νὰ κλάψω, να κλάψω.

Αυτός εἶναι ὁ Πατέρας μας. Αὐτή εἶναι ἡ προσδοκία μας. Ἐκεί θα πάμε ὅλοι.

Θὰ μας αγκαλιάσει, θα μας φιλήσει. Διότι αυτός είναι ο Πατέρας μας, ο Δημιουργός μας.

Εἶναι λέξεις, οἱ οποῖες σου τονώνουν το ηθικό. Ἐκεί είναι η προσδοκία μας, η ανάπαυσίς μας.

Να πάμε στον Πατέρα μας. Αυτός εἶναι ο Πατέρας μας.

http://paraklisi.blogspot.gr

Προλαβαίνω ως τα Χριστούγεννα..;

«Κάποιος γνωστός αυτές τις μέρες,

έπεσε σε σοβαρές αμαρτίες.

Μετάνιωσε. Και μου ‘γραψε:

Ελπίζω ο Θεός να με συγχωρέσει ως τα Χριστούγεννα...

Ήθελα να του γράψω ότι ο Θεός

δεν θα τον συγχωρέσει ως τα Χριστούγεννα,

διότι απλά τον έχει ήδη συγχωρέσει

πριν περίπου 2.000 χρόνια ένα μεσημέρι στο Γολγοθά.

Η άφεση, έχει ήδη δοθεί!! Άπαξ δια παντός.

Αυτό που κάνουμε τώρα - το μυστήριο της Εξομολόγησης -

είναι μια ανάμνηση, αναβίωση,

κι ανανέωση εκείνης της πράξης αγάπης,

της συγχώρεσης και άφεσης.

Δεν συγχωρούμαστε την ώρα που εξομολογούμαστε.

Την ώρα που εξομολογούμαστε

βιώνουμε πάλι την ίδια αυτή αγάπη του Θεού

που ήδη δόθηκε, εκδηλώθηκε,

ξεχύθηκε πλούσια πριν 20 αιώνες.

Πρόσεξε τη λέξη ¨ήδη¨!!!

Ήδη!!!

Αυτά ήθελα να απαντήσω στο μήνυμα,

μα έπεσε η σύνδεση και δεν το ‘γραψα.

Ελπίζω να το διαβάσει εδώ,

μαζί με άλλους συναμαρτωλούς

που έχουν παρόμοιες απορίες,

και να χαρεί την αγάπη του Θεού,

που συγχωρεί τους πάντες και τα πάντα,

από πάντα!!»

π. Ανδρέας Κονάνος

http://odevontas.blogspot.gr

ΟΥΡΑΝΙΑ ΜΗΝΥΜΑΤΑ...

Όσοι Τον Χριστόν βλέπουν, Τον Χριστόν δεν ξεχνούν, και όσοι Τον ακούνε μια φορά, θα Τον ακούνε συνέχεια.

Αλλά όσοι τα αυτιά τους κλείνουν , και Ο Χριστός θα γυρναει όχι την πλάτη, αλλά θα πηγαίνει λίγο πιο πέρα για να μην ενοχλήσει τα αυτιά τους. 

Όχι μόνον θα σας αμφισβητήσουν, αλλά κάποιοι θα απομακρυνθούν, λογω φοβίας πλάνης, θα φοβηθούν την αλήθεια, και θα αγκαλιάσουν το ψέμα.

Το πνεύμα το Άγιο δεν κατοικεί μόνον σε μερικές ψυχές, αγγίζει ακόμα και τα δένδρα για να ανθίσουν πιο πολύ…………….ομως εγκαταλείπει εκείνους , που αντί να ανάψουν φωτιά, ρίχνουν νερό στην ψυχή τους.

Για κοιτάξτε παιδιά μου, εκεί στα μέρη σας, πόσους ρασοφόρους Άγιους είδατε;

Που ζησανε μαζί σας, και από πόσους απομακρυνθήκατε λέγοντας ‘’ ετουτος δεν είναι παπάς ‘’ ;

και για κάποιους άλλους , δυο με τρεις είπατε, μακάρι την χάρη τους να είχαμε!

Στην αγάπη παιδιά μου δεν υπάρχει ιεραρχία, στις αγκαλιές που δίνετε μέσω της προσευχής, δεν υπάρχει προτεραιότητα!

Παιδιά μου , υπάρχει μόνον το καθήκον της πίστεως σε αυτό που κάνετε, οτιδήποτε κάνετε να το κάνετε απλώς με την ψυχήν σας.

Τότε παιδιά μου δεν κλείνει ποτέ η πόρτα Του Πατρός, ούτε Ο Πατήρ και Ο Υιός Του δεν έβαλαν σύνορα ( όρια ) αγάπης και προσευχής, αλλά δίδαξαν αγάπην και σεβασμόν

Α) Αγάπην για Τον Πατέρα ( Αγία Τριάδα )

Β) Αγάπην για τα αδέλφια ( τους Άγιους και τους Αγγέλους )

Γ) Αλλά και τέλειον σεβασμόν προς αυτούς

Οι στράτες σας να είναι γερές και να μην παρεκκλίνουν, να πηγαίνουν κατευθείαν στον σκοπόν, για τον οποίον ξεκίνησαν.....Αυτό λέγεται αγάπη………..

Αυτό λέγεται Ουράνια δεσμευσις…………….

Αυτό λέγεται παιδιά μου και Ουράνια αδελφοσύνη, γιατί δεν είσθε ορφανά.

Όποτε κτυπήσετε την πόρτα Του Πατρός, πάντα θα είναι ανοιχτή για εσάς και θα σας περιμένουν και τα αδέλφια.

Αυτή η σκέπη λέγεται Ουράνια και αυτή η αγάπη λέγεται ΘΕΟΣ! Και ο σεβασμός λέγεται, μετάνοια, πιστις και εξομολογησις.

Ο σεβασμός είναι η βάσις για μετάνοια, εξομολογησιν και πιστιν, τις αμφισβητήσεις θα τις περάσετε παιδιά μου ακόμα και με τον εαυτόν σας, όχι μόνον με τους άλλους,

Είναι τα στάδια της ανετοιμοτητας της ψυχής ώστε να αναγνωρίσει πλήρως και τέλεια Το Θείον!

Και όμως περνώντας αυτούς τους βράχους και χτυπώντας επάνω τους , θα αρχίσετε να βλέπετε με τα πραγματικά μάτια της ψυχής, για να μην σκοντάφτετε συνέχεια.

Ευχαριστούμε τον φίλο GEWKWN 

http://orthodoxathemata.blogspot.gr

ΤΑ ΠΡΩΤΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΤΟΥ ΡΑΒΙΝΟΥ ΙΣΑΑΚ

Ο Αρχιραββίνος Ισαάκ Καντούρι που αποκάλυψε ότι ο «Μεσίας» λέγεται ΙΗΣΟΥΣ και θα έλθει μετά τον θάνατο του Αριέλ Σαρόν

(Από το βιβλίο «Ο ΡΑΒΒΙΝΟΣ ΙΣΑΑΚ Μ.» του Νικολάου Αμβράζη) 

Κόρινθος. Εκατό χρόνια πριν. Κυριακή προ των Χριστουγέννων. Ο ραββίνος Ισαάκ έχει εντελώς αναρρώσει στο σπίτι του παιδικού του Έλληνα φίλου θεολόγου Νικολάου Αμβράζη και ζητάει να λάβει μέρος στην οικογενειακή λατρεία αναγινώσκων το Θ΄ Κεφάλαιο του προφήτη Ησαΐα, αρχικά εβραϊστί και ακολούθως ελληνιστί.

«… Ὅτι παιδίον ἐγεννήθη ἡμῖν, υἱό ς καί ἐδόθη ἡμῖν, οὗ ἡ ἀρχή ἐγενήθη ἐπί τοῦ ὤμου α ὔ το ῦ , κα ί καλε ῖ ται τ ό ὄ νομα α ὐ το ῦ μεγ ά λης βουλ ῆ ς ἄ γγελος, θαυμαστ ό ς σ ύ μβουλος, Θε ό ς ἰ σχυρ ό ς (Ελ Γκιμπόρ), ἐ ξουσιαστ ή ς, ἄ ρχων ε ἰ ρ ή νης, πατ ή ρ το ῦ μ έ λλοντος α ἰῶ νος».

– Περί τίνος παιδίου ομιλεί ο Προφήτης και ένεκα τίνος εδιαλέξατε προς μελέτην το χωρίον τούτο σήμερον; Ερώτησε ο ραββίνος Ισαάκ τον Ν. Αμβράζην.

– Διότι μετά τρείς ημέρας εορτάζομεν την γέννησιν του παιδίου εκείνου, του Μασσίαχ, του Σωτήρος του κόσμου που καλείται Ελ Γκιμπόρ, διά το οποίο η ιστορία, 450 εκατομ. Χριστιανοί το βεβαιούσι και ο Ησαΐας και πάντες οι Προφήται το κηρύττουσι.

– Εγώ έμαθον εις το Ταλμούδ, είπεν ο Ισαάκ, ότι το παιδίον είναι ο υιός του Προφήτου Ησαΐου.

– Είναι δυνατόν παιδίον, που καλείται Ελ Γκιμπόρ (=Θεός ισχυρός) να είναι παιδί του Ησαΐου; ερώτησε ο Ν. Αμβράζης.

– Ομολογώ ειλικρινώς ότι δεν με πείθουν επαρκώς οι ραββίνοι και το Ταλμούδ. Ζητώ να φωτισθώ, απάντησε ο ραββίνος Ισαάκ.

– Αν ειλικρινώς ποθείς την αλήθειαν, αδελφέ Ισαάκ, ο Κύριος θα σε φωτίση. Ζήτησον αυτήν εν απλότητι καρδίας και εν ταπεινώσει και θα σου δοθή. «Ο Πατήρ θα σε ελκύση». Σκέψου και πρόσεχε εις τα εξής: Ο υιός του Ησαΐου ονομάζεται Μαχέρ-σαλάλ-χας-βαζ και γεννάται εκ της Προφήτιδος Άννης · ο Εμμανουήλ γεννάται εκ της Παρθένου, που εις τα Εβραϊκά εκφέρεται διά του άρθρου, αλ ααλμά, δηλαδή η μία, η γνωστή, η ωρισμένη υπό του Θεού Παρθένος (Ησ. Ζ΄ 14).

– Έμαθα παρά των ραββίνων, είπεν ο Ισαάκ, και εγώ εμελέτησα εις το Ταλμούδ, ότι η λέξις «αλμά» δεν σημαίνει παρθένον, αλλά νεαράν γυναίκα. Ούτως εξηγούντες αυτήν οι ραββίνοι αναφέρουσι την λέξιν εις την νεαράν γυναίκα του Ησαΐου. Η Παρθένος ή το κοράσιον καλείται εβραϊστί «μπεθουλά», υποκοριστικόν της λέξεως «μπαθ» = κόρη, θυγάτηρ.

– Άκουσε, Ισαάκ, εν ειλικρινεία και ευθύτητι καρδίας.

Πρόκειται να αποδειχθεί ότι η λέξις «αλμά» σημαίνει παρθένον και μόνον παρθένον και όχι νεαράν γυναίκα έγγαμον, και ότι η λέξις αυτή είναι συνώνυμος με την λέξιν «μπεθουλά». Γνωρίζεις κάλλιστα ότι η λέξις «αλμά» παράγεται από το ρήμα «αλάμ»=ηβάν, ισχυρόν είναι, χυμώδη είναι · επομένως η λέξις σημαίνει την κόρην, την έφηβον.

Κατ’ αρχήν οι Ο΄ μεταφρασταί της Π.Δ. ήσαν Εβραίοι, εγνώριζαν καλώς την Ελληνικήν γλώσσαν και δεν είχαν θρησκευτικόν συμφέρον να μεταφράσουν την λέξιν «αλμά» διά της λέξεως Παρθένος. Ας έλθωμεν όμως εις το ζητούμενον.

Στον 43 στ. ΚΔ΄ Κεφ. Του Μπερεσίθ (δηλαδή Γεν. ΚΔ΄ 4 43) αναγινώσκομεν «Χιννέ ανοχί νιτσάβ αλέν χαμάγιμ, βε χαγιά ααλμά…». « Ἰ δο ύ ἐ γ ώ ἐ φ έ στηκα ἐ π ί τ ῆ ς πηγ ῆ ς το ῦ ὕ δατος κα ί … ἔ σται ἡ παρθ έ νος, ἥ ἄ ν ἐ γ ώ ε ἴ πω, π ό τισ ό ν με ἐ κ τ ῆ ς ὑ δρ ί ας σου…». Ο Ελιέχερ παρακαλεί τον Θεόν, ώστε η πρώτη «αλμά», κόρη, παρθένος, την οποίαν θα συναντήση να είναι η ορισθείσα από τον Θεόν εις γυναίκα του Ισαάκ. Όταν το πρώτον συναντά την Ρεβέκκα την καλεί «αλμά» και η Ρεβέκκα είναι άγαμος και παρθένος.

Στο κεφ. Β΄ 8 της Εξόδου αναγινώσκομεν: «Βατόμερ λαχ μπαθ παρό, λεχί, βατέλεχ ααλμά…». « Ἡ δ έ ε ἶ πεν ἡ θυγ ά τηρ Φαρα ώ · πορε ύ ου. Ἐ λθο ύ σα δ έ ἡ νε ᾶ νις ἐ κάλεσε τ ή ν μητ έ ρα το ῦ παιδίου».

– Παρατηρώ, είπεν ο Ισαάκ ότι η θυγάτηρ του Φαραώ της αιγύπτου, ονομάζει αλμά την μικράν αδελφήν του Μωυσέως, η οποία κατ’ εντολήν της μητρός αυτής επετήρει το βρέφος Μωυσή, που ευρίσκετο εις το καλάθι, το οποίον επέπλεεν εις τον ποταμόν. Αναντιρρήτως ενταύθα η λέξις σημαίνει παρθένον, μικράν κόρην, άγαμον…

Με έπεισες, Νικόλαε, ανέκραξε. Δεν δύναμαι να αρνηθώ την αλήθειαν. Βλέπω αυτήν καθαρά δι’ αυτού του εβραΐκού κειμένου.

Ανεγνώσθησαν ακολούθως Τεελίν (Ψαλμ. 68, 26), Μισελέγ (Παροιμίαι 30, 19), Σιράσκριμ (Ασμα ασμάτων Α΄ 3 και ΣΤ΄ 8). Παρέπεμψα τον Ισαάκ και εις τας μεταφράσεις της Π.Δ. υπό των Ιουδαίων μεταφραστών Ακύλα, Θεοδοτίωνος και Συμμάχου, οι οποίοι συμφωνούν με τα ανωτέρω.

Ο Ισαάκ δεν απεκρίθη. Παρετήρησεν ημάς ατενώς. Εδάκρυσεν έπειτα και εγονυπέτησεν. Ημείς όλοι διετελούμεν εν απορία. Ο Ισαάκ έμεινε επί τινα λεπτά άφωνος. Υψώσας δε έπειτα τους οφθαλμούς και τας χείρας προς τον ουρανόν ανέκραξεν εβραϊστί και ελληνιστί.

– Ατά Ιμμανουέλ Μασσίαχ! Ω, συ Εμμανουήλ Βασιλεύ · Καβώδ Γισραέλ! Δόξα του Ισραήλ! Τον οποίον ο μισητός εγώ άχρι τούδε εμίσουν, τον οποίον ο τυφλός εγώ έως τώρα παρεγνώρισα! Ελπίς και υπόσχεσις του Αδοναγί Τσεβαώθ δος μοι οφθαλμούς να σε ίδω! Αφαίρεσον, Ελ Ελγιόν! το πυκνόν κάλυμμα της Ταλμουδικής πωρώσεως εκ των εσκοτισμένων οφθαλμών μου, όπως αφήρεσας του ομοίου μου Σαούλ (Παύλου) και κατάστησόν με όπως εκείνον! Ω Ελ Γκιμπόρ! Ω! Ελ-Σιαδάγ, ω Ιμμάνουέλ! Σώσον το δωδεκάφυλον ημών, ω ελπίς του Αβραάμ και των Πατέρων! Καβώδ Γισραέλ! Δέξαι καμέ τον μέχρι τούδε, αγνοίας ένεκεν, διώκτην Σου!…

…Την επομένην ο Ισαάκ ανεχώρησε διά την Κωνσταντινούπολιν, όπου ευρίσκετο η ενορία του. Η λυσαλλέα μετά γρονθοκοπημάτων αντίδρασις της οικογενείας του τον έκαναν να εύρη καταφύγιον εις οικίαν Ορθοδόξου ιερέως. Παραμένων ραββίνος, καίτοι αληθής Χριστιανός, ακολουθών το του Παύλου «…και εγενόμην τοις Ιουδαίοις ως Ιουδαίος, ίνα Ιουδαίους κερδίσω…» ήλκυσε εις την Χριστιανικήν Πίστιν τον ραββίνον Σαμουήλ και μέρος της Συναγωγής. Ακολούθως εις Ρουμανίαν ιδρύει Εκκλησίαν εξ Ιουδαίων, μεταστρέφει εις την Ορθοδοξίαν 3 Μονσινιόρους, οι οποίοι γίνονται Επίσκοποι εις την Ρωσίαν και 2 Πανοσιωτάτους, οι οποίοι αποστέλλονται ιεραπόστολοι στην Κίνα.

…Ο εξ Ηπείρου εβραίος Ισαάκ Μ. υπήρξεν ένας εκ των λογιωτάτων Ισραηλιτών, φιλολογικώτατα κατηρτισμένος εις την Εβραϊκήν γλώσσαν, την οποίαν ωμιλούσε όσον ολίγοι των Ραββίνων, αλλά και της Ελληνικής εγκρατέστατος, αφού ήταν τελειόφοιτος του Γυμνασίου Ιωαννίνων… Διήνυσεν ως «πατήρ Χρυσόστομος» πορείαν Ισαποστόλου και εκοιμήθη εις την Γιοκοχάμα την 28.12.1901. Εις την επιτύμβιον πλάκα κάτωθεν του Σταυρού είναι γεγραμμένα μεταξύ των άλλων: «Ο Νόμος, οι Προφήται και τα αγιόγραφα (εβραϊστί) οδηγούσιν (ελληνιστί) εις την Καινήν Διαθήκην (εβραϊστί)…

«Καβώδ ατά, Αδοναγί, καβώδ ατά». «Δόξα Σοι, Κύριε, δόξα Σοι».

Το κείμενο ελήφθη από το βιβλίο «Ο ΡΑΒΒΙΝΟΣ ΙΣΑΑΚ Μ.» του Νικολάου Αμβράζη, εκδόσεις Ρηγοπούλου.

Ο Ισαάκ ήταν κατά πεποίθηση Χριστιανός. Γνώρισε το Χριστό και τον προσκύνησε με ταπείνωση και μετάνοια ως Υιό του Θεού και Σωτήρα του κόσμου, την ημέρα των Χριστουγέννων. Και τον υπηρέτησε στη συνέχεια με συνέπεια ως την ημέρα της κοίμησής του (28.12.1901).

Εμείς γεννηθήκαμε Χριστιανοί, αλλά ως επί το πλείστον είμαστε κατά συνήθεια Χριστιανοί και πολλές φορές δεν συμπεριφερόμαστε ως Χριστιανοί ομολογητές του παναγίου Ονόματός Του. Ωστόσο η αγία μας Εκκλησία πέρα από τα όποια και όσα λάθη των μελών της πορεύεται το δρόμο Της, δωρίζοντας μυστικά στις καρδιές των πιστών την ειρήνη και τη λύτρωση.

https://missionanatolis.wordpress.com

Χριστός Γεννάται δοξάσατε

romaiikoodoiporiko