.

.

Δός μας,

Τίμιε Πρόδρομε, φωνή συ που υπήρξες η φωνή του Λόγου. Δος μας την αυγή εσύ που είσαι το λυχνάρι του θεϊκού φωτός. Βάλε σήμερα τα λόγια μας σε σωστό δρόμο, εσύ που υπήρξες ο Πρόδρομος του Θεού Λόγου. Δεν θέλουμε να σε εγκωμιάσουμε με τα δικά μας λόγια, επειδή τα λόγια μας δεν έχουν μεγαλοπρέπεια και τιμή. Όσοι θα θελήσουν να σε στεφανώσουν με τα εγκώμιά τους, ασφαλώς θα πετύχουν κάτι πολύ πιό μικρό από την αξία σου. Λοιπόν να σιγήσω και να μη προσπαθήσω να διακηρύξω την ευγνωμοσύνη μου και τον θαυμασμό μου, επειδή υπάρχει ο κίνδυνος να μη πετύχω ένα εγκώμιο, άξιο του προσώπου σου;

Εκείνος όμως που θα σιωπήσει, πηγαίνει με τη μερίδα των αχαρίστων, γιατί δεν προσπαθεί με όλη του τη δύναμη να εγκωμιάσει τον ευεργέτη του. Γι’ αυτό, όλο και πιό πολύ σου ζητάμε να συμμαχήσεις μαζί μας και σε παρακαλούμε να ελευθερώσεις τη γλώσσα μας από την αδυναμία, που την κρατάει δεμένη, όπως και τότε κατάργησες, με τη σύλληψη και γέννησή σου, τη σιωπή του πατέρα σου του Ζαχαρία.

Άγιος Σωφρόνιος Ιεροσολύμων

ΑΝ ΔΕΝ ΘΑ ΕΧΕΙΣ ΤΟ ΧΑΡΑΓΜΑ ΔΕΝ ΘΑ ΑΓΟΡΑΖΕΙΣ ΤΙΠΟΤΑ !!

«Οχι, φιλε μου! Προτιμω να τρωγω τσουκνιδες και να πεθανω της πεινας, παρα να φαγω τροφην προδοσιας!» – Προτιμοτερον θανατος παρα επαισχυντος επιβιωσις

Aπο το βιβλίο τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου
«ΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΣΤΟΥΣ ΕΣΧΑΤΟΥΣ ΚΑΙΡΟΥΣ», ἐκδοση Γ ἐπηυξημένη, 2015, σελ. 41
Προτιμοτερον θανατος παρα επαισχυντος επιβιωσις

ΤΑΥΤΑ ΛΕΓΟΜΕΝ διὰ νὰ τονίσωμεν καὶ πάλιν ὅτι, ἐὰν ὁ κατέχων ἀντικείμενόν τι, ἀπὸ τὰ εὐτελέστερα ἕως τὰ ἀκριβώτερα, χαράξῃ ἐπʼ αὐτοῦ τὸν ἀριθμὸν 666 καὶ μᾶς εἴπῃ, «Δὲν θὰ σᾶς τὸ δώσω ἐὰν προηγουμένως δὲν ἀρνηθῆτε καὶ δὲν βλασφημήσετε τὸν Χριστόν», τότε εἰς τὴν συγκεκριμένην αὐτὴν περίπτωσιν, ἄν εἴμεθα πιστοί, θὰ πρέπῃ νὰ προτιμήσωμεν νὰ στερηθῶμεν τοῦ τοιούτου ἀγαθοῦ, ἔστω καὶ ἄν αὐτὸ εἶνε ὁ ἐπιούσιος ἄρτος, καὶ νʼ ἀποθάνωμεν τὸν ἐκ τῆς ἀσιτίας θάνατον, παρὰ νʼ ἀρνηθῶμεν τὸν Χριστόν. Ἡ πίστις εἰς τὴν συγκεκριμένην αὐτὴν περίπτωσιν πρέπει νὰ λάμπῃ ὡς ὁ ἥλιος.
Εἰς τὸ σημεῖον τοῦτο τοῦ λόγου θʼ ἀναφέρω ἕνα παραπλήσιον γεγονός, τοῦ ὁποίου ὑπῆρξα αὐτόπτης μάρτυς. Πρὸ 42 ἐτῶν ὡς ἱεροκῆρυξ εὑρισκόμην εἰς μίαν πόλιν τῆς μαρτυρικῆς μας Μακεδονίας, ἡ ὁποία διετέλει τότε κάτω ἀπὸ τὴν δυναστείαν στρατευμάτων κατοχῆς, ἐν οἶς καὶ βουλγαρικῶν, συνεργαζομένων στενῶς μετὰ τῶν ὀρδῶν τοῦ ἀπαισίας μνήμης Χίτλερ. Οἱ Βούλγαροι, διὰ νὰ προσελκύσουν ὀπαδούς, ἐμοίρασαν καρτέλλας εἰς ἐκείνους οἱ ὁποῖοι ἐδέχθησαν νὰ προσχωρήσουν μὲ τὸ μέρος των, οἱ δὲ ἐφοδιασμένοι μὲ καρτέλλαν ἐπρομηθεύοντο ἐκλεκτὰ τρόφιμα δωρεὰν εἰς περίοδον φρικτῆς πείνης. Εἰς τὸν πειρασμὸν αὐτὸν ὑπέκυψαν οὐκ ὀλίγοι. Τότε συνήντησα Ἕλληνά τινα πατριώτην, πάμπτωχον οἰκογενειάρχην, ὅστις, εἰς τὴν προτροπὴν νὰ δεχθῇ τὴν κάρταν καὶ νὰ λάβῃ τρόφιμα, ἠκούσθη νὰ λέγῃ˙
«Ὄχι, φίλε μου! Προτιμῶ νὰ τρώγω τσουκνίδες καὶ νὰ πεθάνω τῆς πείνας, παρὰ νὰ φάγω βουλγάρικο καλαμπόκι, τροφὴν προδοσίας!». 
Ἐὰν τοιοῦτον ὑψηλὸν λόγον εἶπεν ὁ φλογερὸς αὐτὸς πατριώτης, πόσω μάλλον οἱ συνειδητοὶ χριστιανοί, οἱ ὁποῖοι θέτουν ὑπεράνω καὶ τῆς πατρίδος τὴν πίστιν εἰς τὸν Χριστόν, πρέπει νʼ ἀπαντήσουν οὕτω πως εἰς ἐκείνους οἱ ὁποῖοι, κατέχοντες ὑλικὰ ἀγαθά, δὲν θὰ ἐννοοῦν νὰ δώσουν τι ἐξ αὐτῶν εἰς τοὺς πιστούς, ἐὰν προηγουμένως αὐτοὶ δὲν ἀρνηθοῦν τον Χριστόν!
Συνεπῶς, ἐὰν εἰς περίοδον ἀποστασίας μεγάλης τὰ ὄργανα τοῦ Ἀντιχρίστου, σὺν τῷ ἀριθμῷ ἔχοντα εἰς τὴν ἀποκλειστικὴν δικαιοδοσίαν των καὶ τὸ πωλεῖν καὶ τὸ ἀγοράζειν μᾶς εἴπουν «Τότε μόνον θὰ σᾶς δώσωμεν τὰ ὑλικὰ ἀγαθὰ διὰ νὰ ζήσετε, ἐὰν προηγουμένως πτύσετε τὸν Χριστὸν εἰς τὸ πρόσωπον», τότε δὲν χωρεῖ καμμία ἀμφοβολία, ὅτι πρέπει νὰ ἀπορρίψωμεν τὸν ὅρον τοῦτον τοῦ Ἀντιχρίστου καὶ νὰ προτιμήσωμεν τὸν ἐξ ἀσιτίας ἔντιμον θάνατον ἤ τὴν ἄτιμον καὶ ἐπαίσχυντον ἐπιβίωσιν. Ἀλλὰ τοιοῦτόν τι σήμερον δὲν συμβαίνει.

ΣΧΟΛΙΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΙΚΛΗΣΗ ΤΩΝ ΙΕΡΩΝ ΚΑΝΟΝΩΝ ΥΠΟ ΤΟΥ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ κ.ΑΝΘΙΜΟΥ ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΤΗΝ ΚΛΗΣΗ ΣΕ ΑΠΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ Π.ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΜΑΝΩΛΗ

κ. Άνθιμε εσείς τολμάτε να επικαλείστε τους Ιερούς Κανόνεςπου τους ποδοπατήσατε προκλητικότατα;








QUIZ: μήπως ενθυμείται ο κ.Άνθιμος τις φρικτές αρές των ιερών κανόνων που επιφυλάσσονται για τους επισκόπους εκείνους που καταλαμβάνουν μηδέποτε κενωθέντα επισκοπικό θρόνο καθώς και για όσους εγκαταλείπουν την επισκοπή τους διά να συζευχθούν ετέραν πολύφερνον νύμφην, πλουσιότερη και επιφανέστερη ιερά μητρόπολη τουτέστιν;

Το μαύρο Ιούλιο του μοιραίου για τα εγχώρια εκκλησιαστικά και πολιτικά πράγματα έτους 1974 ο τότε αρχιμανδρίτης κ.Άνθιμος Ρούσσας έσπευσε, αγαλλομένω ποδί, να εγκατασταθεί ως μητροπολίτης στην ακριτική Αλεξανδρούπολη με το σπαθί των υπ αριθμόν 3 και 7 Συντακτικών Πράξεων του απαισίας μνήμης ιωαννιδικού καθεστώτος εκτοπίζοντας τον τότε μητροπολίτη μακαριστό Κωνστάντιο Χρόνη, τον ήρωα των Καλαβρύτων και της Καβάλας. Υφίσταται ικανό δημοσιογραφικό υλικό που ενδείκνυται να γνωστοποιηθεί ευρύτερα.
Και μετά κάμποσα χρόνια εγκατέλειψε τον Έβρο ίνα περιπτυχθή την πάγκαλον νύμφην του Θερμαικού βεβαίως-βεβαίως καταπατώντας τους σχετικούς ιερούς κανόνες!
Και μετά ταύτα υπέβαλλε και υποψηφιότητα για την καθέδρα της αρχιεπισκοπής Αθηνών (ο τελικός στόχος), ούτως ώστε να ολοκληρωθεί επιτυχώς το δρομολόγιο Αλεξανδρούπολη-Αθήνα βεβαίως-βεβαίως!
Δυστυχώς, όμως, στην περίπτωσή του δεν εφαρμόσθηκαν οι σχετικοί ιεροί κανόνες που σε άλλες περιπτώσεις μετατρέπονται σε...κανόνια για την εξουδετέρωση των αντιφρονούντων!
"Τι ωραίος κόσμος μπαμπά!".

Λ.Ν

Τα λίγα που γίνονται πολλά...



Ναι, δεν μπορούμε όλα να τα αλλάξουμε. Αλλα γιατί θα έπρεπε; Ας μάθουμε να ζούμε με τα λίγα που μπορούν να γίνουν πολλά, όταν τα εκτιμήσουμε και τα αξιολογήσουμε σωστά. 
Η ζωή περνά και χάνεται μαζί και οι ευκαιρίες που μας χαρίζει ο Θεός. Ας ζήσουμε αυτό το δώρο του Κυρίου, κι ας μην είναι όλα τέλεια. Να σε βρίσκει το βράδυ και πριν ξαπλώσεις στο κρεβάτι, να μην λες "ουφ παει πέρασε κι αυτή η μέρα", αλλά "δοξα τω Θεώ έζησα κι σήμερα....".
Άλλωστε η τέχνη της ζωής είναι να κερδίζεις την μάχη με τον χρόνο. 
Αυτός να μετράει τις μέρες και εσύ να ζείς με πάθος τις στιγμές.

AYΤΑ ΤΑ ΚΑΡΝΑΒΑΛΙΑ ΟΝΟΜΑΖΕΙ Ο ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΣ ΕΚΚΛΗΣΙΕΣ!!!

ΟΙ ΑΔΕΛΦΕΣ «ΕΚΚΛΗΣΙΕΣ» ΤΟΥ ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΥΜΕ ΚΑΡΝΑΒΑΛΙΑ ΓΙΟΡΤΑΖΟΥΝ ΜΕΣΑ ΣΤΟΥΣ ΝΑΟΥΣ ΤΟΥΣ ΤΙΣ ΑΠΟΚΡΙΕΣ!!!

ΚΑΙ Ο ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΣ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΣΥΝΟΔΟ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ, ΔΙΑ ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΩΝ ΤΟΥ ΣΥΜΜΕΤΕΧΕΙ ΣΕ ΑΠΟΚΡΙΑΤΙΚΟΥΣ ΧΟΡΟΥΣ! 


AYΤΑ ΤΑ ΚΑΡΝΑΒΑΛΙΑ ΟΝΟΜΑΖΕΙ Ο ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΣ ΕΚΚΛΗΣΙΕΣ!!!!
ΟΙ ΑΓΓΛΙΚΑΝΟΙ –Οἱ ἀδελφὲς ἐκκλησίες τοῦ Βαρθολομαίου καὶ τῶν οἰκουμενιστῶν, μὲ καρναβαλικὲς ἐκδηλώσεις μέσα στοὺς ναούς τους γιορτάζουν τὶς ἀποκριές! Στὸ διαδίκτυο ὑπάρχει πλούσιο φωτογραφικὸ ὑλικό!!!!
ΟΙ ΠΑΠΙΚΟΙ δὲν πέφτουν παρακάτω· Καρδινάλιος δίνει ὄστια σὲ καρναβάλι καὶ ὁ πάπας Φραγκίσκος μιμεῖται τοὺς κλόουν. Δέστε φωτογραφίες.
Ἡ σύνοδος τῆς Κρήτης ποὺ δέχεται τοὺς αἱρετικοὺς ὡς ἐκκλησίες δίνει τὴν ἄδεια στὸν πατριάρχη Βαρθολομαῖο νὰ στείλῃ ἀντιπροσώπους ἱερεῖς, γιὰ νὰ τιμήσουν τοὺς ἀποκριάτικους χορούς! Αὐτὴ τὴν σατανικὴ ἕνωση ἐπιδιώκουν οἱ ἀθεόφοβοι!!!

"Όλοι οι βαπτισμένοι χριστιανοί πρέπει να σταθούμε μαζί"!


Νέο οικουμενιστικό παραλήρημα από το Βατικανό!
Αφόρητη πίεση για κοινές προσευχές 
και “ενότητα” των Χριστιανών



Την προσεχή Κυριακή 26 Φεβρουαρίου ο κ. Φραγκίσκος θα γίνει ο πρώτος Πάπας που θα επισκεφθεί μια Αγγλικανική Εκκλησία στη δική του επισκοπή της Ρώμης.
Ο Καρδινάλιος Walter Kasper, πρώην πρόεδρος του Ποντιφικού Συμβουλίου για την Προώθηση της Χριστιανικής Ενότητας, γνωστός μας από τις πολύ στενές σχέσεις με το Φανάρι, μίλησε για
την παρουσία του Πάπα στην αγγλικανική ενορία των Αγίων Πάντων Ognissanti στη Ρώμη κάνοντας λόγο για «την καλλιέργεια της σχέσης μας»: και χαρακτηρίζοντας την παρουσία του Πάπα ως Επισκόπου της Ρώμης, ως «πολύ σημαντική».


Ο Κάσπερ επεσήμανε ακόμη ότι η παρουσία αυτή “θα συμβάλει στην επίτευξη των οικουμενικών σχέσεων” και συμπλήρωσε πως “αυτές οι σχέσεις, όχι μόνο πρέπει να αναπτυχθούν μέσω του θεολογικού διαλόγου,, αλλά και μέσα από την προσωπική επαφή και κυρίως με την κοινή προσευχή!!!”.
Επομένως τι πρέπει να αναμένουμε να δούμε;; Τον Πάπα να λειτουργεί και σε καμιά Ορθόδοξη ενορία και να του φιλούν το χέρι οι Ορθόδοξοι ποιμένες;;; (όχι πως δεν το έχουμε δει ήδη αυτό…)
Όσα είπε ο Κάσπερ θα πρέπει να προβληματίσουν, ειδικά όταν την ίδια στιγμή που λέγονται αυτά οι Φαναριώτες προσφέρουν γη και ύδωρ στο Βατικανό σε επιπεδο οικουμενιστικών σχέσεων!
Ο ίδιος ο Κάσπερ ισχυρίζεται ο Ιησούς δεν κατέστησε τόσο «επιτακτική ανάγκη να έχουμε ενότητα» αλλά περισσότερο «προσευχήθηκε ότι όλοι μπορούμε να είμαστε ένα» και o οικουμενισμός, λέει o Κάσπερ, είναι η «κοινή χρήση αυτής της προσευχής του Κυρίου μας»
Ο Καρδινάλιος Κάσπερ τονίζει ακόμη πως το ότι «βαφτίστηκαμε μαζί στο ίδιο Κύριο Ιησού Χριστό» είναι το θεμέλιο της οικουμενικής κίνησης.
Και εκεί που προκαλεί άκρατη ανησυχία για τις προθέσεις του Βατικανού είναι όταν λέει: “Σήμερα, όλοι οι βαπτισμένοι χριστιανοί πρέπει να σταθούμε μαζί και να δώσουμεκοινή μαρτυρία κατά της βίας και της τρομοκρατίας, με στόχο την προώθηση της δικαιοσύνης, της ειρήνης και της μάθησης γιατί αυτό που έχουμε κοινό είναι κάτι περισσότερο από αυτά που μας χωρίζουν”.


Ο κανόνας των Απλανών Πατέρων μας, των Αγίων της Εκκλησίας μας



Πολύ περισσότερο στα χρόνια μας χρειάζεται ο Χριστιανός να κρατάει τον κανόνα των Απλανών Πατέρων μας, των Αγίων της Εκκλησίας.
Να μη βλέπει σε πρόσωπα αλλά να βλέπει στην Πίστη, αν αυτός που τα λέει έχει Ορθή Πίστη, την Πίστη των Αγίων της Εκκλησίας, καθώς "το χαρακτηριστικό γνώρισμα του Χριστιανισμού", όπως τονίζει ο Άγιος Γρηγόριος Παλαμάς, "δεν είναι τα πρόσωπα, αλλά η αληθινή και ακριβής Πίστις".

Αν βλέπει σε πρόσωπα θα πλανηθεί όπως πλανήθηκαν πολλοί,γιατί στα χρόνια μας διδάσκουν αιρετικές, αντιπατερικές, ανορθόδοξες και μάλιστα
βλάσφημες θεωρίες, φημισμένοι ξακουστοί και “φωτισμένοι” Γέροντες, Πνευματικοί, Ηγούμενοι, Αρχιερείς.
Το ότι δεν ήταν φωτισμένοι αλλά μάλλον σκοτισμένοι το αποδεικνύουν οι σκοτισμένες Θεωρίες που διδάσκουν σύμφωνα με την Οικουμενιστική Αιρετική Σύνοδο της Κρήτης, ενώ βρισκόμαστε σε καιρό Ομολογίας.
Το γνώρισμα των Φωτισμένων είναι ότι αποδέχονται μέχρις λεπτομερειών όλα των Φωτισμένων Αγίων Γερόντων που προηγήθηκαν από αυτούς.
Αυτό δεν σημαίνει βέβαια ότι όσοι τα αποδέχονται όλα είναι φωτισμένοι, αλλά όσοι είναι Φωτισμένοι αποδέχονται όλα των προηγούμενων Φωτισμένων.
Αν υπάρχουν τώρα κάποιοι φημισμένοι Γέροντες που ενώ δεν αποδέχονται την Αιρετική Σύνοδο της Κρήτης, αλλά και δεν αντιδρούν, δεν πολεμούν φανερά την Αίρεση του Οικουμενισμου και τους Αιρετικούς Οικουμενιστές, αυτό αποδεικνύει ότι είναι ημιφωτισμένοι, δηλαδή μονόφθαλμοι.
Ο μονόφθαλμος όμως από το ένα μάτι δεν βλέπει καλά, είναι χαλασμένο, δεν παρέχει ασφάλεια, ασφάλεια παρέχει ο Φωτισμένος ο οποίος βλέπει καθαρά και με τα δύο μάτια, δια του Χαρίσματος της αδιαλείπτου Ευχής. Γι αυτό παρακαλούμε πολύ αυτούς τους ξακουστούς Γέροντες με τις φημισμένες και ξακουστές συνοδείες τους, να πάρουν φανερή Ορθόδοξη και Πατερική θέση εναντίον της Αιρέσεως του Οικουμενισμού και των Αιρετικών Οικουμενιστών διότι σε λίγο θα φύγει και αυτή η λίγη Χάρις που έχουν αν δεν έχει ήδη φύγει και από ημιφωτισμένοι – ημισκοτισμένοι θα καταντήσουν τελείως σκοτισμένοι.
Όλοι οι Φωτισμένοι, Θεούμενοι Άγιοι της Εκκλησίας είναι ενωμένοι μεταξύ τους,΄έχουν κοινή διδασκαλία και κοινή ζωή,την ζωή της Χάρης.
Η μεγάλη αξία των Αγίων βρίσκεται, στο ότι δια της Ορθοδόξου Πίστεως των Αγίων της Εκκλησίας ενωνόμαστε με τον Χριστό.
Κάθε μέρα δεόμεθα στην Θεία Λειτουργία, "Εις την ενότητα της Πίστεως και την κοινωνία του Αγίου Πνεύματος…", διότι αυτός είναι ο τρόπος ενώσεως με τον Χριστό, καθώς διδάσκουν οι Θεολόγοι Πατέρες μας και δια του Χριστού οι Χριστιανοί μεταξύ μας.
Δεν δεόμεθα "Εις την ενότητα του Επισκόπου και την κοινωνία του Επισκόπου…", καθώς διδάσκουν οι Οικουμενιστές Επίσκοποι, διότι αυτός είναι ο τρόπος χωρισμού από τον Χριστό και δια του Κακοδόξου Επισκόπου, των Χριστιανών μεταξύ μας.
Οι Οικουμενιστές, όπως μας διαβεβαιώνει και ο Άγιος Θεόδωρος Στουδίτης για τους Αιρετικούς, δεν έχουν την ίδια Πίστη με τις ευχές που λένε, ούτε έχουν την ίδια Πίστη με τους Αγίους της Εκκλησίας που έγραψαν τις ευχές, γι αυτό το λόγο οι ευχές των Οικουμενιστών Αιρετικών Επισκόπων είναι ανενέργητες.
Μεσότητα στα Πνευματικά δεν μας δίδαξαν οι Θεόπνευστοι Διδάσκαλοι μας, εφόσον οι Αιρετικοι δεν έχουν κοινή διδασκαλία, ούτε κοινή ζωή με τους Θεόπτες Πατέρες μας, απόδειξη ότι στερούνται την ζωή της Χάρης, σημαίνει ότι έχουν την “ζωή” της Πλάνης.
Ο Άγιος Μάξιμος ο Ομολογητής αναφέρει σχετικά: “Ο Θεός εκλεξάμενος εξήγειρεν Αποστόλους και Προφήτας και Διδασκαλους προς τον καταρτισμόν των Αγίων, ο δε διάβολος Ψευδαποστόλους δε και Ψευδοπροφήτας και Ψευδοδιδασκάλους κατά της ευσεβείας εκλεξάμενος εξήγειρεν, ώστε και τον παλαιόν πολεμηθήναι νόμον και τον ευαγγελικόν. Ψευδαποστόλους δε και Ψευδοπροφήτας μόνους νοώ τους αιρετικούς, ων οι λόγοι και οι λογισμοί διεστραμμένοι εισίν. Ωσπερ ουν ο τους αληθείς Αποστόλους και Διδασκαλους δεχόμενος, Θεόν δέχεται, ούτω και τους Ψευδαποστόλους και Ψευδοπροφήτας και Ψευδοδιδασκάλους δεχόμενος, τον διάβολο δέχεται”.

Εύχεστε και για εμένα
Μοναχός Μακαριος Κουτλουμουσιανός
Κάθισμα Αγίου Νικολάου.

Απάντηση στους Οικουμενιστές...

...απο το βαθύ παρελθόν

«Οἱ προσβληθέντες ἐκ τοῦ μιάσματος τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, ἔχουν πνευματικόν δαλτονισμόν. Δέν διακρίνουν τάς διαφοράς μεταξύ Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, ἑτεροδόξων, ἔτι δέ καί ἀλλοθρήσκων.
Οὗτοι βλέπουν μόνον ὁμοιότητας. Καί χάριν τῶν ὁμοιοτήτων καλοῦν ὅλους νά ἑνώσουν ὅλας τάς πίστεις καί νά γίνουν ἕν!Ὀργίζονται δε καί ἐξανίστανται ἐάν τίς τολμήσῃ καί ὑπενθυμίσῃ εἰς αὐτούς δογματικάς διαφοράς καί ὅτι χάσμα μέγα ἐστήρικται μεταξύ Ὀρθοδόξων, ἑτεροδόξων καί ἀλλοθρήσκων, καί ὅτι εἶναι ἄκρως ἐπικίνδυνον νά ἐπιχειροῦν ἰλιγγιώδη ἅλματα.
Ἐντός τοῦ Οἰκουμενισμοῦ ἡ Ὀρθοδοξία χάνει τό χρῶμα καί τό ἄρωμά της, τό αἷμα καί τήν εὐωδίαν Χριστοῦ.
Νά γνωρίσουμε καλύτερα τήν Ἐκκλησία μας, τήν Ὀρθοδοξία… Νά μείνουμε πιστοί καί ἀφωσιωμένοι στήν Ὀρθόδοξο Ἀνατολική Ἐκκλησία μας, νά κρατήσουμε σφιχτά, παντοτεινά, αἰώνια τήν Ὀρθόδοξο πίστι μας. ἡ Ὀρθόδοξος πίστις μας εἶναι θησαυρός πολύτιμος, καί δυστυχῶς δέν τήν γνωρίζουμε καλά…Χαίρετε, ἀδελφοί μας διότι ἀνήκετε στήν Ὀρθόδοξο Ἐκκλησία….
Ὁ Παπισμός εἶναι ἀνατροπή θεμελιωδῶν νόμων τῆς Ἐκκλησίας, τοῦ γνησίου Χριστιανισμοῦ. 
Ἡ Οὐνία εἶναι Δούρειος ἵππος, σατανικόν μηχάνημα τοῦ παπισμοῦ, πρός ἐκπόρθησιν τῆς ψυχῆς τῶν ὀρθοδόξων… Ἡ Οὐνία εἶναι ἕνα ἀπό τά ὅπλα πού χρησιμοποιοεῖ ἡ παπική προπαγάνδα διά νά ὑποτάξῃ τήν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν.
Ὁ Πάπας εἶναι πηγή αἱρέσεων. Ἡμεῖς θά μείνωμεν ὀρθόδοξοι. Δέν θά προδώσωμεν τήν πίστιν μας…O πάπας ζητά να υποδουλώσει την Ελλάδα, μα δεν θα μπορέσει και ούτε η Ελλάς θα επιτρέψει ν’ αγγίσει την πίστη της. (Ελέχθη 11-3-2001)

Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου

Απομάκρυνση από τους "νοσούντες"...

...και τους κρυφούς μεταδότες"


Ο/Η Ανώνυμοςείπε...
Και να θέλουμε να ξεχάσουμε την λοιμική του Κολυμπαρίου, δεν μάς αφήνουν οι ίδιοι οι δράστες: Ο ένας καλεί δίπλα του τον δήμαρχο της περιοχής του, για να ευλογήσουν από κοινού τους πέντε άρτους, ο άλλος εγκαθιστά πάστορες και παστόρισσες μέσα στον ιερό ναό σε ώρα Θείας Λειτουργίας, ο τρίτος εξαγγέλλει στην μητρόπολή του ίδρυση κέντρου διαθρησκειακών διαλόγων κ.α.π.
Τα «μικρόβια» ξεχείλισαν και οι «φορείς» της λοιμικής νόσου του Κολυμπαρίου έχουν ξεσαλώσει!
Το θέμα είναι, ποιές προφυλάξεις οφείλουμε να πάρουμε, ώστε να γλυτώσουμε από την θανατηφόρα μόλυνση. Η ιατρική επιστήμη, στις περιπτώσεις λοιμωδών νοσημάτων, προτείνει στους υγιείς, να αποφεύγουν κάθε επαφή με τους νοσούντες, αλλά και με τους φορείς (ασυμπτωματικούς, κρυφούς μεταδότες).

πατερική παράδοση

Ἅγιος Πορφύριος Καυσοκαλυβίτης: «Αἰσθάνομαι πόσο ἔντονα ἐργάζονται μυστικὰ γιὰ τὴν καταστροφὴ τῆς Ἑλλάδος»



16 Ἰανουαρίου 1982 

«Ἀντίχριστοι πολλοὶ γεγόνασι. Αἰσθάνομαι πόσο ἔντονα ἐργάζονται μυστικὰ γιὰ τὴν καταστροφὴ τῆς Ἑλλάδος. Ἀρχίσανε μὲ τὴν γλῶσσα. Ὅσο ξεπέφτει ἡ γλῶσσα τόσο ξεπέφτει ὁ λαός. 
Λένε ὅτι θέλουν νὰ εὐκολύνουν τὰ παιδιά. Ἀλλ’ αὐτὸ δὲν εἶναι σωστό. Τὰ παιδιὰ καὶ πάλι δὲν θὰ μάθουν γράμματα, γιατὶ ἄλλο εἶναι τὸ αἴτιο. Τὸ αἴτιο εἶναι ἡ ὀρφάνια, ἡ ἔλλειψη τοῦ πατέρα. Ἡ ἀπομάκρυνση ἀπὸ τὸν Θεό. Αὐτὴ δίνει τόπο στὸν παλαιὸ ἄνθρωπο ποὺ μπερδεύεται μὲ τὸν νέο καὶ κάνει μπερδεμένη τὴν ψυχή.» 
[…] Ὁ ἄσωτος ὅταν κατάλαβε τὴν ἀπελπιστικὴ κατάστασή του εἶπε μέσα του «Θὰ σηκωθῶ νὰ πάω στὸν πατέρα μου». 
Γιὰ νὰ τὸ εἰπεῖ ὅμως αὐτὸ αἰσθανόταν ὅτι εἶχε πατέρα, γιατὶ μόνο ἕνας ἄνθρωπος ποὺ ἔχει πατέρα μπορεῖ νὰ εἰπεῖ «θὰ γυρίσω στὸν πατέρα μου»... 
Γι’ αὐτὸ, ὁ διάβολος ἢ ὁ παλαιὸς μέσα μας ἄνθρωπος προσπαθεῖ νὰ μᾶς πείσει ὅτι δὲν ἔχουμε πατέρα, ὅτι εἴμεθα ὀρφανοὶ καὶ γι’ αὐτὸ δὲν ἔχουμε ποῦ νὰ ἐπιστρέψουμε. Ἄρα μᾶς ὁδηγεῖ στὴν ἀπελπισία καὶ στὴν αὐτοκτονία. 
Θυμηθεῖτε ὅτι ὁ Ἰούδας κατάλαβε ὅτι ἁμάρτησε μὲ τὸ νὰ παραδώσει αἷμα ἀθῶο, ἀλλὰ δὲν αἰσθανόταν ὅτι εἶχε πατέρα καὶ δὲν εἶχε πιὰ νόημα γι’ αὐτὸν ἡ ζωὴ καὶ ἔτσι ἀπηγχονίσθη μόνος του. 
Ἡ ἔλλειψη νοήματος στὴν ζωή, ποὺ ἀποτελεῖ πρόβλημα γιὰ ἑκατομμύρια ἀνθρώπους ἔχει θεμέλιο καὶ αἰτία της τὸ γεγονὸς ὅτι ὅλοι αὐτοὶ δὲν γνωρίζουν ἢ δὲν πιστεύουν ὅτι ἔχουν πατέρα καὶ μάλιστα ὅτι ἔχουν πατέρα τὸν ἴδιο τὸν Θεό ποὺ εἶναι ἕτοιμος νὰ τοὺς ὑποδεχθεῖ μὲ ἀνοιχτὴ ἀγκαλιά.
Ὁ ἄσωτος δὲν ἀπελπίστηκε, διότι εἶχε πατέρα ὁ ὁποῖος τὸν περίμενε, ὅπως πίστευε, παρ’ ὅλο ποὺ αἰσθανόταν ὅτι δὲν εἶναι ἄξιος νὰ εἶναι γυιός του. Ὁ Ἰούδας αὐτοκτόνησε, γιατὶ δὲν πίστευε πιὰ ὅτι εἶχε πατέρα, ἀφοῦ τὸν πρόδωσε γιὰ τριάκοντα ἀργύρια. 
Τὸ βασικό, λοιπόν, αἴτιο τῆς κακοδαιμονίας μας εἶναι ὅτι αἰσθανόμαστε ὅτι εἴμαστε ὀρφανοί (κατὰ τὴν ἀντίληψή μας) καὶ ἔτσι μᾶς κάνει ὁ παλαιὸς ἄνθρωπος νὰ πιστεύουμε καὶ νὰ ζοῦμε στὴν ὀρφάνια καὶ στὴν ἀπελπισία τῆς ὀρφάνιας. 

Ἀπόσπασμα ἀπὸ τὸ βιβλίο «Ἀπὸ τὸ Σημειωματάριο ἑνὸς Ὑποτακτικοῦ, τ. Α΄»

ΟΠΟΥ ΧΡΙΣΤΟΣ ΕΚΕΙ ΑΓΑΠΗ .......




ΟΠΟΥ ΧΡΙΣΤΟΣ ΕΚΕΙ ΑΓΑΠΗ 

ΟΠΟΥ ΑΓΑΠΗ ΕΚΕΙ ΕΙΡΗΝΗ 

ΟΠΟΥ ΕΙΡΗΝΗ ΕΚΕΙ ΕΥΛΟΓΙΑ 

ΟΠΟΥ ΕΥΛΟΓΙΑ ΕΚΕΙ Ο ΘΕΟΣ 

ΟΠΟΥ ΘΕΟΣ ΟΥΔΕΜΙΑ ΑΝΑΓΚΗ ΕΣΤΙ.

ΤΑ ΨΕΜΜΑΤΑ ΜΙΑΣ ΜΟΥΣΟΥΛΜΑΝΑΣ ΠΟΥ ΒΡΗΚΕ ΟΜΩΣ ΤΟΝ.."ΔΑΣΚΑΛΟ" ΤΗΣ

Επιστολή captain-Γιάννη Κοντοπού, για την σημαντική απόφαση του π.Νικολάου Μανώλη να διακόψει το μνημόσυνο του μητροπολίτη Θεσσαλονίκης Ανθίμου

Πρό ημερών διαβάζοντας την επιστολή του π.Νικολάου Μανώλη πρός τον μητροπολίτην Θεσσαλονίκης πήραμε την "πρόγευση" για τα μέλλοντα συμβαίνειν......

Και λέω τούτο γιατί ο εν λόγω ευλαβής κληρικός απέδειξε ΄το "δεν μασάει το λόγια του"..... 
Ηταν θέμα χρόνου να ανακοινώσει την απόφαση του αυτή....Το "καζάνι έβραζε" και ήρθε η στιγμή να ακουστεί "το σφύριγμα της εκτονωτικής βαλβίδας" έτσι ώστε ο ζεστός ατμός της αλήθειας να ζεστάνει περισσότερο την κάθε χριστιανική ψυχή,να τονώσει τις ΟΡΘΟΔΟΞΕΣ καρδιές και να πληρώσει με δάκρυα χαράς τα μάτια που βλέπουν την "άβατο οδό" την οποίαν επέλεξαν κάποιοι -οι περισσότεροι- επίσκοποι,αυτήν της απάθειας ή και της προσχωρήσεως ακόμη στην λαίλαπα του οικουμενισμού και της νέας τάξης πραγμάτων…..


Οι δεσποτάδες...
Θλίψη και οδύνη μόνον προκαλούν οι δεσποτάδες που μένουν απαθείς στα σημεία των καιρών, στη πολιτική και θρησκευτική κατρακύλα των "πολιτικάντηδων" της πατρίδος μας [άθεων-μασόνων-δωδεκαθεϊστών κ.λ.π],



αλλά περισσότερο όλων προκαλούν οργή και αγανάκτηση αυτοί που χωρίς φραγμούς και θρησκευτικό συναίσθημα συμπορεύονται και συμπροσεύχονται μετα των αιρετικών αψηφώντας τις διδαχές των Αγίων και Θεοφόρων Πατέρων της Εκκλησίας μας κοινώς και ας μου επιτραπεί "γράφουν αυτούς στα παλαιότερα των υποδημάτων τους"...….


Θεωρούν εαυτούς ανωτέρους των Αγίων που μαρτύρησαν για την αλήθεια, που αναθεμάτισαν τις αιρέσεις και τους αιρετικούς και ξεχνούν ότι είναι οι συνεχιστές προκειμένου να ορθοτομούν τον Λόγον της Αυτού Αληθείας…..


Ολη η έγνοια τους επικεντρώνεται στην προσωπική καλοπέραση [ας πεινάει ο κόσμος γύρω τους], στην προσωπική τους προβολή,στις "αγκαλίτσες" με άθεους πολιτικούς [ας νομοθετούν μιαρούς νόμους] και γενικά "σιγά μη στάξει η ουρά του γαϊδάρου"…..


Η Ορθοδοξία πλέον διώκεται,η χριστιανική οικογένεια παραδίδεται στη θύελλα της ΝΤΠ, το μαύρο πέπλο της απελπισίας σκεπάζει κάθε Ορθόδοξο Χριστιανό και κανένας των επισκόπων δεν προβάλει τα στήθη του απέναντι στα βέλη του διαβόλου….


Οσο δε για κάποιες φωνές τάχα μου αντιοικουμενιστικές ή πατριωτικές που κάποιοι λίγοι επίσκοποι αρθρώνουν ας μου επιτρέψουν να πώ οτι είναι τόσο χλιαρές και ανούσιες και τούτο διότι αφ'ενός μεν δηλώνουν ενάντια στον οικουμενισμό, αφ'ετέρου δε συνεχίζουν να μνημονεύουν τον μέγα οικουμενιστή πατριάρχη,τον κατά τη γνώμη μου απόλυτο ηθικό αυτουργό των μολότωφ και όχι μόνο......

Οι διώξεις ..
Γίναμε θεατές προ ημερών της εξοντωτικής ποινής στον ηγούμενο της Ιεράς Μονής Εσφιγμένου....
Γνωρίζουμε τις διώξεις που υφίστανται διάφοροι ευλαβείς κληρικοί και μοναχοί και πολύ καλά γνωρίζουμε την αιτία και τον ηθικό υπαίτιο...… Λοιπόν τι κάνουμε? 


Η στάση του π. Νικολάου Μανώλη

Ετσι και ο παπα-Νικόλας μας τόλμησε να απασφαλίσει....
Θέλει τόλμη,λεβεντιά και πίστη να προτάξεις εαυτόν στα "καινά δαιμόνια"....
Χρειάζεται αγάπη για το ποίμνιο για να απαρνηθείς το βόλεμα και τη καλοπέραση…..
Πρέπει να έχεις στη καρδιά σου καυτή τη λάβα της αλήθειας του Χριστού για να σταθείς απέναντι στον δεσπότη.....Και ο παπα-λεβέντης τούτος τα διαθέτει....
Γνωρίζει καλά οτι "μπαίνει στα βαθειά" και αποφάσισε να την παλέψει τη δεσποτοτρικυμία...
Ολα αυτά για να συνεχίσει να ταξιδεύει στα πεντακάθαρα νερά της απέραντης και ευλογημένης θάλασσας της Ορθοδοξίας μας, όλα αυτά για να συνεχίσει τον πατερικόν του λόγον,πολύ δε περισσότερο να προστατεύσει και δυναμώσει την πίστη των πνευματικών του παιδιών,αλλά και όλων που τον παρακολουθούν Ορθοδόξων Χριστιανών.....
Απασφάλισε τη "πνευματική μολότωφ" της οποίας η φλόγα ας"κάψει" με αγάπη Χριστού τις καρδιές μας,φωτίσει με τη λάμψη της το νού και τη σκέψη μας και ας γίνει το τείχος στη πλάνη και την παναίρεση του οικουμενισμού…..


Σεβαστέ μας πατέρα....
Δεν θα είσαι μόνος σου στη πορεία που χάραξες, όπως δεν θα είναι και τόσοι άλλοι απλοί ιερείς που συμπορεύονται μαζί σου.....Ξέρουμε πως δεν θα "κιοτέψεις"....
Σε στηρίζουμε και σε αγαπάμε. Όπως στηρίζουμε και όλους τους ευσεβείς ιερείς που παλεύουν για του Χριστού την Πίστη την Αγία....Προσευχόμαστε στο Θεό και παρακαλούμε Αυτόν να σε δυναμώνει γιατί από τη δική σου δύναμη παίρνουμε και εμείς….


Όσο για τον μητροπολίτη Θεσσαλονίκης, θα επαναλάβω αυτό που προγενέστερα έγραψα....
Σεβασμιώτατε κ.Ανθιμε είναι η ώρα των αποφάσεων.
Οι αυλοκόλακες έρχονται και παρέρχονται,όταν θα τελειώσει "το σάλιο".
Δεν θα υπάρχουν στην αιώνια ζωή...Ας οδεύσεις στας αγκάλας Αυτού με το κεφάλι ψηλά.....
Αποφάσισε για την δικαίωση.....Ιδού λοιπόν πεδίον δόξης λαμπρόν......!!!!!


captain- Γιάννης Κοντοπός

Σάββας Ηλιάδης, Ορθόδοξε λαέ, μέμνησο του Κολυμπαρίου!



Ορθόδοξε λαέ, μέμνησο του Κολυμπαρίου!
Ο τίτλος του παρόντος άρθρου θυμίζει την αρχαία φράση, την οποία έλεγε καθημερινά ο υπηρέτης στον Πέρση βασιλιά Δαρείο, υπενθυμίζοντας του ότι έπρεπε να τιμωρήσει τους Αθηναίους, γιατί συμμετείχαν στην πυρπόληση των Σάρδεων: «Δέσποτα, μέμνησο των Αθηναίων!», του έλεγε κάθε πρωί που άνοιγε τα μάτια του. 

Ναι, είναι δανεισμένο το «μέμνησο» από τη φράση εκείνη. Μόνο που γράφεται εδώ, όχι για να εγείρει αισθήματα εκδίκησης ή αντιπάθειας σε πρόσωπα, όπως αυτή του Δαρείου προς τους Αθηναίους, αλλά για να στηθεί ως μια μικρή ασπίδα αντίστασης στην καταστροφική προσπάθεια μεταπατεροποίησης της Παράδοσης της Εκκλησίας μας. Να βοηθήσει στο κατά δύναμη, ώστε η σύνοδος του Κολυμπαρίου να εντυπωθεί και να παραμείνει στη θύμηση και στη συνείδηση του λαού, ως το θλιβερό εκκλησιαστικό γεγονός, το οποίο κατέστη επισήμως έρεισμα και εφαλτήριο διάδοσης και εδραίωσης της παναιρέσεως του οικουμενισμού. Ακόμη δε, ότι η σύνοδος αυτή πραγματοποιήθηκε, για να γίνει η δικλείδα ασφαλείας, που έρχεται να κλειδώσει, να επιβεβαιώσει, να εγκρίνει και να διασφαλίσει την «κανονικότητα» των μέχρι τούδε αλλά και πασών των διαπραχθέντων και διαπραχθησομένων οικουμενιστικών αυθαιρεσιών.
Είναι πολύ σοβαρή και αξιοθρήνητη η κατάσταση. Δεν ξέρουμε, μετά από αυτήν τη σύνοδο, πόσο γρήγορα θα εξελιχθούν τα γεγονότα και ποιος θα είναι ο πνευματικός της αντίκτυπος. Με πείσμα και αγωνία πολλή, αλλά και με μεθόδους ξένες προς το πνεύμα της Εκκλησίας του Χριστού, σπεύδουν οι «μηχανικοί» της συνόδου του Κολυμπαρίου να την «εγκαταστήσουν», διά του ετσιθελισμού, στη συνείδηση των πιστών. Άκοντος εκόντος του πληρώματος, πλέον, όλα τα εκκλησιαστικά πράγματα έχουν και θα συνεχίσουν να έχουν ως βάση σχεδιασμού, ερμηνείας και εκτέλεσής τους τις αποφάσεις αυτής της συνόδου. Μ` ένα λόγο χαράχτηκε νέα πορεία της Εκκλησίας, σύμφωνη με το γενικότερο κλίμα της ομογενοποίησης των πάντων, κάτω από το δαιμονικό πνεύμα της πανθρησκείας και ισχυρό ρεύμα της παγκοσμιοποίησης.
Αν λοιπόν αρχίσει να περνά στη λήθη η σύνοδος, σημαίνει πως δεν θεωρείται μόλυσμα, πως είναι ακίνδυνη για την εξάπλωση πνευματικού λοιμού. Άρα δεν ενοχλεί την εκκλησιαστική συνείδηση και συνεπώς κατατάσσεται στο ίδιο επίπεδο με όλες τις προηγούμενες Συνόδους.
Για να έχει όμως το δικαίωμα της λησμονιάς η σύνοδος αυτή από τις καρδιές, οι οποίες σέβονται τους αγίους και την παρακαταθήκη τους, πρέπει να διαγραφεί οριστικά από την εκκλησιαστική ιστορία, χωρίς να μείνει κανένα ίχνος από τους βέβηλους και σεσοφισμένους μύθους της. Να ακυρωθούν οι αποφάσεις της, όπως οι κανόνες ορίζουν, για να ξανάρθει η ηρεμία στη ζωή της Εκκλησίας και να εξαλειφθεί μια από τις σοβαρές αιτίες των πολλών και μεγάλων κακών που συμβαίνουν και θα συνεχίσουν να συμβαίνουν στην πατρίδα μας.
Μην αμφιβάλλουμε πως οι προτεσταντικής προέλευσης ηθικοπνευματικές εκτροπές, που διαβρώνουν σήμερα στον τόπο μας το πατροπαράδοτο ήθος, χτυπώντας ασεβώς τους ευαίσθητους και ιερούς χώρους, βλέπε παιδεία, είναι απόρροια του πνεύματος της συνόδου του Κολυμπαρίου. Διότι, δεν έχουν τόση σημασία οι θεολογικές αναλύσεις των αποφάσεών της, όσο αυτό που κρύβεται πίσω απ` αυτές και ο σκοπός που επιδιώκεται. Όσοι παρακολουθούν με αγωνία και ακόμη περισσότερο όσοι αντιστέκονται, αγωνιζόμενοι κατά του νέου αυτού αντιρωμαίικου καθεστώτος, ξέρουν πολύ καλά πως υπάρχει σχέση των δύο αυτών πραγμάτων.

Κι επειδή η Εκκλησία είναι θείο καθίδρυμα και λειτουργεί όχι μόνο μέσα το χρόνο και μέσα στον κόσμο, αλλά και εις τους ουρανούς και εις τους αιώνας των αιώνων, όσοι ζούμε στις ημέρες αυτές, κατά τις οποίες διαπράττεται η παρανομία και βιώνουμε ζωντανό τον πειρασμό, αν δεν σταθούμε στο ύψος των περιστάσεων, θα δώσουμε λόγο στο Θεό. Διότι θα παραδώσουμε αμαχητί στις επόμενες γενιές ένα πνευματικό έκτρωμα, ένα δηλητήριο με ψεύτικο φαρμακευτικό - θεραπευτικό επικάλυμμα, το οποίο ύπουλα και κρυφά, αλλά σταθερά, θα οδηγεί τις ψυχές στην απώλεια.
Γι` αυτό, πάση θυσία, πρέπει να παραμείνει αναμμένη και ζωντανή η μνήμη της ως μέγα πνευματικό έλλειμμα, που προκαλεί πόνο στην ψυχή και συνεπώς και ως θέμα διαρκούς ετοιμότητας και προσευχής. Διότι με τον τρόπο που προωθείται η επιβολή των αποφάσεών της, μόνο το χέρι του Θεού μπορεί να την ανακόψει.
Παρόλα αυτά και τόσα άλλα, που υπερβαίνουν τις δυνάμεις του ανθρώπου και διαφεύγουν της αντίληψής του:
Λαέ του Θεού, μην ξεχνάς το Κολυμπάρι!

Σάββας Ηλιάδης
Δάσκαλος Κιλκίς, 20-2-2017

Έθαψαν την είδηση --Παραθεωρούν την πραγματικότητα του μολυσμού της Παναιρέσεως!

Γιὰ «Ἀκτίνες», «Θρησκευτικά», «Ἀναστάσιο» καὶ ἄλλες ἐκκλησιαστικὲς ἱστοσελίδες δέν …ὑπάρχει ἡ εἴδηση τῆς ἀποτειχίσεως τοῦ π. Νικόλαου Μανώλη! Οὔτε θετικά. Οὔτε ἀρνητικά! Ποιός, ἀλήθεια, φοβᾶται τὶς ἀποτειχίσεις; Φαίνεται πὼς ὄχι μόνο οἱ Οἰκουμενιστές, ἀλλὰ καὶ οἱ σιγονταροΟἰκουμενιστές!
Τὸ ἐρώτημα εἶναι· ὁ π. Νικόλαος θὰ μείνει μόνο στὴν ἀποτείχιση ἀπὸ τὸν Ἐπίσκοπό του; Θὰ κοινωνεῖ μὲ ὅλους τοὺς ἄλλους ποὺ θὰ δέχονται τὴν Σύνοδο τῆς Κρήτης, τὸ Π.Σ.Ε., τὶς συμπροσευχὲς κ.λπ.; Ἂν συμβεῖ αὐτό, δὲν θὰ συνεχίζει νὰ ἐπικοινωνεῖ μὲ τὸ μόλυσμα τοῦ Οἰκουμενισμοῦ;
Ποιό πρόβλημα θὰ ἐπιφέρει στοὺς Οἰκουμενιστές; Αὐτοὶ καὶ πάλι θὰ ἔχουν ὅλο τὸν χρόνο μπροστά τους γιὰ νὰ συνεχίσουν τὸ φθοροποιὸ καὶ μολυσματικὸ ἔργο τους, ἀφοῦ οἱ χιλιάδες πιστοὶ ποὺ χάρηκαν μὲ τὴν γενναία αὐτή –πρώτη– ἀπόφαση τοῦ π. Νικολάου, θὰ δοῦν τὴν ἀποτείχιση ΜΟΝΟ σὰν μιὰ κοσμικὴ ἀντίδραση καὶ δὲν θὰ καταλάβουν ὅτι ἡ ἐπικοινωνία τους μὲ τοὺς Οἰκουμενιστὲς ἱερεῖς καὶ Ἐπισκόπους ἔχει πνευματικὲς συνέπειες, ἀφοῦ –πάντα κατὰ τοὺς Ἁγίους–μολύνει τοὺς πιστούς! Ὁ Μέγας Βασίλειος καὶ ἄλλοι Πατέρες, ἔβλεπαν τὴν Διακοπὴ Μνημοσύνου, ὄχι μόνο ὡς ἀντίδραση στοὺς αἱρετικούς, ἀλλὰ ὡς πνευματικὸ μολυσμό· «καὶ μιὰ ὥρα» ἐπικοινωνίας μαζί τους μᾶς μολύνει, ἔλεγε!
Καὶ κάτι ἄλλο· ὅλες αὐτὲς οἱ ἑκατοντάδες πιστοί, ποὺ ἔνθερμα ἐπαινοῦν τὸν π. Νικόλαο –καὶ καλὰ κάνουν– θὰ τὸν ἀκολουθήσουν στὴν ἀποτείχιση; Θὰ πηγαίνουν νὰ κοινωνοῦν μόνο ἀπ’ αὐτόν, ὅπως ἔκαναν οἱ ἀνὰ τοὺς αἰῶνες πιστοί –ποὺ δὲν κοινωνοῦσαν ἀπὸ ἐκείνους ποὺ ἦσαν ἑνωμένοι μὲ τὴν αἵρεση– ἢ ζητωκραυγάζουν μὲν τώρα, ἀλλὰ θὰ συνεχίσουν νὰ κοινωνοῦν μὲ τοὺς αἱρετικούς, ἀπὸ τοὺς ὁποίους ἀποτειχίστηκε ὁ π. Νικόλαος; 

Σημάτης Παναγιώτης


Αὐτές οἱ σκέψεις μὲ ἀφορμὴ καὶ τὸ παρακάτω σχόλιο ἀπὸ τὴν «Κατάνυξη»:

Σχόλιο: Ο μητροπολίτης Θεσσαλονίκης κ. Άνθιμος κατά την τελευταία, έκτακτη συνέλευση της Ιεραρχίας του Νοεμβρίου παρελθόντος έτους, της συγκληθείσης εξ 
αφορμής της "συνόδου" της Κρήτης, ζηζιουλείου και "ελπιδοφόρου" εμπνεύσεως και κοπής και υπηρετούσης συγκεκριμένες γεωπολιτικές σκοπιμότητες, υπεραμύνθηκε αυτής κατά τρόπο ιδιαζόντως προκλητικό εφ όσον διατύπωσε, ομού μετά τινος ετέρου επισκόπου, συμμετασχόντος κατά το παρελθόν στον επίσημο θεολογικό διάλογο μετά των παπικών και διατυπώσαντος, μετά ταύτα, τη διαφωνία του, την ολοκληρωτικής υφής και χροιάς άποψη επί τη βάσει της οποίας περιττεύει οιαδήποτε συζήτηση επί των αποφάσεων της ψευδοσυνόδου και οι τελευταίες τυγχάνουν αναντιλέκτως δεσμευτικές για το ιεραρχικό και λοιπό εκκλησιαστικό σώμα.Ο π. Νικόλαος Μανώλης, γνωστός ομολογητής κληρικός, βιών αληθή κρίση συνειδήσεως από ικανού χρόνου και θεωρώντας ότι "το ποτήρι ξεχείλισε", ένεκα και ετέρων κρουσμάτων φιλο-οικουμενιστικής συμπεριφοράς του ειρημένου μητροπολίτου, χρονολογουμένων από μακρού, κατόπιν πολλής προσευχής, όπως υπογράμμισε στο χθεσινό κήρυγμά του, προήλθε στην οδυνηρή και "σκληρή" απόφαση της διακοπής του μνημοσύνου του οικείου μητροπολίτου. Τοιουτοτρόπως, καταπίπτει πανηγυρικώ τω τρόπω για μία εισέτι φορά ο ισχυρισμός των υποστηρικτών της "υποψίας συνόδου" του Κολυμπαρίου με βάση την οποία η τελευταία "προήγαγε την πανορθόδοξη ενότητα", ενώ στην πραγματικότητα αυτή την υπονόμευσε, όπως καταδεικνύουν πανηγυρικά οι άχρι τούδε συντελεσθείσες διακοπές της μνημονεύσεως επισκόπων τινών από την πλευρά υφισταμένων τους, ιεραρχικώς, κληρικών.Ο π. Νικόλαος, ενήργησε, κατά τη γνώμη μου, κατ' αυτόν τον τρόπο, όχι μόνο για λόγους συνειδήσεως αλλά και προκειμένου να αφυπνίσει το μητροπολίτη του αλλά και όλο το ιερατικό και λοιπό εκκλησιαστικό σώμα της Ιεράς Μητροπόλεως Θεσσαλονίκης εν όψει του οικουμενιστικού κινδύνου που λυμαίνεται, εν πολλοίς, το σύγχρονο εκκλησιαστικό βίο.Ας ελπίσουμε ότι η συγκεκριμένη, αναμφιρρήστως θαρραλέα και πεπαρρησιασμένη ενέργεια του αγωνιστού κληρικού, η ενδεχομένως συνεπαγομένη βαρύτατο οικογενειακό και "επαγγελματικό" κόστος (η τελευταία λέξη τίθεται εντός εισαγωγικών εφ όσον η ιερωσύνη συνιστά μυστήριο και υπούργημα και ουχί επάγγελμα), θα συντελέσει στην αφύπνιση όχι μόνο του οικείου επισκόπου αλλά και του λοιπού εκκλησιαστικού σώματος προς την κατεύθυνση της αποκηρύξεως του παναιρετικού οικουμενισμού και των διαφόρων εκδηλώσεων, παρεπομένων και συνεπειών του.

Λ.Ν.