.

.

Δός μας,

Τίμιε Πρόδρομε, φωνή συ που υπήρξες η φωνή του Λόγου. Δος μας την αυγή εσύ που είσαι το λυχνάρι του θεϊκού φωτός. Βάλε σήμερα τα λόγια μας σε σωστό δρόμο, εσύ που υπήρξες ο Πρόδρομος του Θεού Λόγου. Δεν θέλουμε να σε εγκωμιάσουμε με τα δικά μας λόγια, επειδή τα λόγια μας δεν έχουν μεγαλοπρέπεια και τιμή. Όσοι θα θελήσουν να σε στεφανώσουν με τα εγκώμιά τους, ασφαλώς θα πετύχουν κάτι πολύ πιό μικρό από την αξία σου. Λοιπόν να σιγήσω και να μη προσπαθήσω να διακηρύξω την ευγνωμοσύνη μου και τον θαυμασμό μου, επειδή υπάρχει ο κίνδυνος να μη πετύχω ένα εγκώμιο, άξιο του προσώπου σου;

Εκείνος όμως που θα σιωπήσει, πηγαίνει με τη μερίδα των αχαρίστων, γιατί δεν προσπαθεί με όλη του τη δύναμη να εγκωμιάσει τον ευεργέτη του. Γι’ αυτό, όλο και πιό πολύ σου ζητάμε να συμμαχήσεις μαζί μας και σε παρακαλούμε να ελευθερώσεις τη γλώσσα μας από την αδυναμία, που την κρατάει δεμένη, όπως και τότε κατάργησες, με τη σύλληψη και γέννησή σου, τη σιωπή του πατέρα σου του Ζαχαρία.

Άγιος Σωφρόνιος Ιεροσολύμων

Σιωπών, όχι απών....



Ο Θεός επέλεξε να φανερώνεται στον κόσμο και κυρίως στις ανθρώπινες καρδιές ως πάσχων και σιωπών. Έτσι πολλοί πίστεψαν ότι μπορούν αυτή την μυστηριώδη εκκωφαντική σιωπή Του να την αντικαταστήσουν με τις δικές τους εμπαθείς κραυγές, γεμίζοντας με τρόμο, φόβο, πανικό, ενοχές και μεταφυσικές απειλές τις ανθρώπινες υπάρξεις.

Όμως ο Θεός μπορεί να είναι σιωπών αλλά σε καμία περίπτωση απών!!! Με τους δικούς του παράδοξους και ακατανόητους μη προβλέψιμους στα ανθρώπινα κριτήρια δρόμους, κοινωνεί τον βίο της ανθρώπινης καρδιάς, που με ειλικρίνεια διψάει την μυστηριώδη παρουσία Του.

Δεν έχω Δέσποτα, δάκρυ παρακλητικό..



Δεν έχω Δέσποτα, δάκρυ παρακλητικό. 
Ο νους μου έχει σκοτισθεί από τα βιοτικά και δεν μπορεί να ατενίσει προς Εσένα με οδύνη. 
Η καρδιά μου έχει ψυχθεί από το πλήθος των πειρασμών και δεν μπορεί να θερμανθεί με τα δάκρυα της αγάπης προς Εσένα. 
Αλλά Εσύ Κύριε Ιησού Χριστέ ο Θεός, ο Θησαυρός των Αγαθών, δώρισέ μου ολόκληρη την Μετάνοια και επίπονη καρδία, για να εξέλθω ολοψύχως σε αναζήτησή Σου. 

Άγιος Ισαάκ ο Σύρος

http://agapienxristou.blogspot.gr/

Το τελευταίο παλτό !



Ἔλεγε ὁ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Θεολόγος:
Ὁ ἄνθρωπος μέ τίς ἀδυναμίες καί τά πάθη πού ἔχει, εἶναι σάν νά φοράει πολλά παλτά.
Ἀγωνιζόμενος, ὅμως, ἀρχίζει νά βγάζει ἕνα - ἕνα τά παλτά. Βγάζει τό παλτό τῆς Πορνείας, τοῦ Ψέματος, τῆς Κατάκρισης κ.τ.λ. 

Τό τελευταῖο παλτό πού βγάζει, εἶναι τό παλτό τοῦ Εγωισμοῦ. Τό παλτό αὐτό βγαίνει μαζί μέ τό δέρμα τοῦ ἀνθρώπου, εἶναι κάτι ἐπίπονο, γι΄ αὐτό καί πολλοί ἄνθρωποι δέν τό ἔχουν βγάλει ἀκόμα..

ιεροκήρυκας
Δημήτριος Παναγόπουλος

...Εμείς, πάμε μπροστά από τό Θεό!



Ὁ Ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός, κάθε μέρα πού ξυπνοῦσε, ἔκανε μία σύντομη προσευχή πού ἔλεγε: Πήγαινε Χριστέ καί σήμερα μπροστά μας! Ὁ Χριστός εἶπε, ὅποιος θέλει ἄς μέ ἀκολουθήσει.
Ἀλλά ἐμεῖς, πᾶμε μπροστά ἀπό τό Θεό, νομίζοντας ὅτι τά ξέρουμε καλύτερα ἀπό Αὐτόν ἤ πᾶμε δίπλα Του, γιά νά Τοῦ ὑποδείξουμε, λές καί ὁ Θεός ἔχει ἀνάγκη ἀπό τίς δικές μας ὑποδείξεις. Δέν ἀκολουθοῦμε τό Χριστό, δέν Τόν βάζουμε μπροστά μας καί δέν Τόν ἐμπιστευόμαστε, γι΄ αὐτό καί ἡ ζωή μας γέμισε βάσανα καί τραγωδίες.
Καί ἄν δέν ἔχουμε ὁδηγό τό Χριστό, τότε ὁπωσδήποτε, θά ἔχουμε ὁδηγό τόν διάβολο. Δέν ὑπάρχει μέση κατάσταση.
Αὐτοί πού ζοῦν τή ζωή τους, ὅπως αὐτοί θέλουν, θά χάσουν τήν ψυχή τους, γιατί δέν εἶναι δυνατόν νά ἀπολαύσουμε τή ζωή αὐτή καί ταυτόχρονα νά σώσουμε καί τήν ψυχή μας. Δέν συνδυάζονται αὐτά τά πράγματα....

Δημήτριος Παναγόπουλος †

ΤΟ ΚΑΘΗΚΟΝ ΤΩΝ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΩΝ

(Διαδώστε το …μήπως συνέλθουν και σωθούν ψυχές… 
από την πλάνη!)


«Τίθεται τώρα ένα κεφαλαιώδες ερώτημα, τι θα κάνωμε σ’ αυτή την γενική επίθεσι των Σκοτεινών Δυνάμεων και του Οικουμενισμού κατά της Εκκλησίας του Χριστού;

Ποιο είναι το επιτακτικό χρέος μας;

Πως θα προφυλαχθούμε οι πιστοί σήμερον από τον Οικουμενισμόν;

Τι θα κάνωμε ημείς οι Ορθόδοξοι;

Πως θα γλιτώσουμε από την σύγχυσι, την αναταραχή και το ναυάγιο, στο οποίο προσπαθεί να οδηγήση την ανθρωπότητα ο Οικουμενισμός;

Τι θα κάνωμε, δια να προφυλάξωμε την Πίστιν μας ανόθευτη εις την επίθεσιν, που κάνουν οι Οικουμενισταί σήμερον κατά της Εκκλησίας;

Θα σταυρώσωμε τα χέρια και θα μείνωμε απαθείς σε μία καταστροφική αδράνεια κι ’απραξία;

Θα αφήσουμε το απειλητικό μαχαίρι ελεύθερο και ανεμπόδιστο, να κτυπάη την Εκκλησία του Χριστού;

ΟΧΙ! ΠΡΟΣ ΘΕΟΥ! Τι λοιπόν πρέπει να κάνωμε;

1ον)ΕΠΑΓΡΥΠΝΗΣΙΣ

Όλοι οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί της γης, όλοι οι Επίσκοποι και Ποιμένες και Ιερείς και Θεολόγοι, όλος ο Πιστός Λαός, σύσσωμη η Ορθοδοξία ,είναι ανάγκη να αντισταθούν γ ε ν ν α ί ω ς στα ενωτικά σχέδια του Οικουμενισμού. Έχομε ταχθή όλοι, Κληρικοί και λαϊκοί, από τον Θεό, ακοίμητοι φρουροί και σκοποί άγρυπνοι για την φύλαξη του πολυτιμοτέρου θησαυρού της ανθρωπότητος: Τ η ς α λ η θ ε ί α ς, την οποίαν έφερε στον κόσμο ο Θεός. Πρέπει ν’αντισταθούμε για να μη χάσωμε τον θησαυρόν της Ορθοδόξου Πίστεως, που μας ενεπιστεύθη ο Κύριος.

Έχομε ταχθή από τον Θεό να προφυλάξωμε αμόλυντη την Ορθοδοξία. Να την υπερασπίσωμε με πάσαν θυσίαν από τον πολυμήχανο σκοτεινό Οικουμενισμό. Από ημάς άλλωστε τους φρουρούς θα ζητήση ο Θεός το αίμα των ψυχών όλων εκείνων, που σκοτώνει το θηρίον του Οικουμενισμού. Ο κάθε Πιστός Ορθόδοξος είναι και ένας φρουρός της Ορθοδόξου Πίστεως και δεν πρέπει να την αφήση να του την πάρουν από τα χέριά του οι εχθροί του Χριστού.

«Ο σκοπός - γράφει ο Προφήτης Ιεζεκιήλ- εάν ίδη την ρομφαίαν ερχομένην και μη σημάνη τη σάλπιγγι και ο λαός μη φυλάξηται και ελθούσα η ρομφαία λάβη εξ αυτών ψυχήν… και το αίμα ε κ χ ε ι ρ ό ς τ ο υ σ κ ο π ο ύ ε κ ζ η τ ή σ ω » (Ιεζέκ.λγ’6,7)

Δηλαδή, εάν ο φρουρός ίδη τον εχθρόν να πλησιάζη με το ξίφος απειλητικό και δεν σαλπίση συναγερμό, ώστε ο λαός να προφυλαχθή και να λάβη τα μέτρα του και εάν φονεύση ο εχθρός έναν…, το αίμα εκείνου του θύματος, δηλαδή την ευθύνην για τον θάνατό του, θα την ζητήσω από τον φρουρό, παραγγέλει ο Κύριος δια του Προφήτου Ιεζεκιήλ.

Ο κάθε Ορθόδοξος είναι ταγμένος φρουρός. Είναι σκοπός και πρέπει να επισημαίνη τον κίνδυνο, να σαλπίζη για να ξυπνήση τον ανύποπτο λαό. Είναι έγκλημα μεγάλο να βλέπης τον εχθρό να μπαίνη στον λαό τον Ορθόδοξο με το ξίφος της αιρέσεως, προτεταμένο και να μη προειδοποιής … Θα λογοδοτήσης γι’ αυτό ενώπιον του Θεού.

Ας αναλογισθούμε όλοι τις ευθύνες μας. Οι εχθροί έχουν ήδη μπη στο στρατόπεδο του χριστού και προσηλυτίζουν αλύπητα.

Γίνονται σφαγιασταί ψυχών και οδηγούν, όχι μίαν ψυχήν, αλλά πολλές στο άντρο του Αντιχρίστου, στην απώλεια….!

Ας κηρύξωμε οι πάντες πνευματικό συναγερμό. Πανορθόδοξο Αντίστασι, στα ύπουλα σχέδια του Οικουμενισμού ,αλλά και γενική επαγρύπνησι, διότι ο εχθρός του καιρού μας ο Οικουμενισμός, έχει ύπουλα κρυμμένο το δολοφονικό ξίφος και περνάει δίπλα μας με χαμόγελα και ψεύτικες εκδηλώσεις αγάπης.

Για να διατηρήσωμε σώα και αβλαβή την Πίστι μας από την δολοφονική μάχαιρα των εχθρών του Χριστού πρέπει να απομακρυνώμεθα από κάθε ύπουλη ένωσι…»

+Αρχιμ. ΧΑΡΑΛ.Δ.ΒΑΣΙΛΟΠΟΥΛΟΥ
«Ο ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ ΧΩΡΙΣ ΜΑΣΚΑ» (σελ.227)

Είδατε αδελφοί μου τι μας λέει; 

Οι εχθροί του Χριστού. 

Οι σφαγιασταί ψυχών.

Ο εχθρός του καιρού μας : Ο οικουμενισμός.

Συνεπώς, οι αιρετικοί είναι κάτι πολύ χειρότερο από αντίπαλοι των Ορθοδόξων Χριστιανών.

Αυτό αναφέρεται σε όσους λένε ότι δεν είναι αντίπαλοι των Ορθοδόξων, οι αιρετικοί και το ποίμνιο τους δέχεται και τους ακολουθεί ως ΑΚΑΤΗΧΗΤΟ!


Δημιουργούν ομάδες, τάχα ΑΝΤΙ-αιρετικές για να αντιμετωπίσουν τους χιλιαστές και κάθε καταστροφική λατρεία (σέκτα). 

Εθελοτυφλούν, όμως, και δεν αντιμετωπίζουν την μολυσμένη πηγή που ποτίζει και εκτρέφει τους χιλιαστές και όλες τις άλλες αιρέσεις.

Τούτο συμβαίνει γιατί έχουν «γραμμή» και δεν μπορούν να ...« ανέβουν στις ταράτσες» (Ματθ.ι’27) και να φωνάξουν ότι:

Ο παπισμός που εκτρέφει τον οικουμενισμό, και που όλα υποκινούνται από τον εβραιο-μασονισμό, είναι η αιτία του κακού της ανθρωπότητας και όλων των αιρέσεων.

Είναι όλοι αυτοί που προετοιμάζουν την προσωπική έλευση του ΑΝΤΙ-χρίστου!

Γι’ αυτό ο οικουμενισμός είναι ΠΑΝΑΙΡΕΣΗ, συμπεριλαμβάνει όλες τις αιρέσεις ,δεν είναι απλά μία αίρεση που αφορά σε δογματικό θέμα !

ΑΦΥΠΝΙΣΤΕΙΤΕ αδελφοί μου και δείτε πως κρύβονται οι πονηροί που κατονομάζουν «νεόφυτες» κάποιες αιρέσεις, δηλαδή ότι έχουν εμφανιστεί τώρα τελευταία και –κατά την άποψή τους- είναι… νέες!

Αυτές όμως οι νεόφυτες αιρέσεις, τέκνα του φωτός, έχουν και όνομα και επίθετο, απλά μας τις κρύβουν μη αναφερόμενοι σ’ αυτές!

Δεν τις κατονομάζουν γιατί φοβούνται ή… κάτι άλλο συμβαίνει!

ΤΟ ΟΝΟΜΑ αυτών των «νεόφυτων» αιρέσεων, είναι : «Πάπας»

ΤΟ ΕΠΙΘΕΤΟ που έχουν είναι: «Οικουμενισμός»

Και ΤΟ ΓΕΝΟΣ ,απ’ όπου κατάγονται είναι : «Εβραιο-μασονισμός».

Επομένως, ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΝΕΟΦΥΤΕΣ αλλά …πολύ παλιές!

Για να δικαιολογήσουν όμως κάποιοι την απραξία τους (για να μην πούμε την …προδοσία τους), λένε ότι τώρα –τάχα-εμφανίστηκαν.

Αν μιλήσει δε, κάποιος γι’ αυτές δηλαδή για τον ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟ ή αν αναφερθεί στον ΙΕ’(15ο) κανόνα… τότε αυτός «ασθενεί ψυχικά»!

Θυμώνουν κιόλας και φυσικά… του στερούν τον λόγο!


Ας μην ξεχνάμε ότι «Το να υπηρετούμε τον Κύριον είναι καθήκον όλων μας».

Αν κάποιος σας πει «Εσύ μη μιλάς… εγώ είμαι ο πατέρας», τότε πείτε του με αγάπη :

Ναι, εσύ είσαι ο πατέρας αλλά και εγώ είμαι ο αδελφός και αν «πάθει κάτι ο Πατέρας» ,μιλάει ο αδελφός. Αυτό θα πει θεάρεστη οικογένεια, εκτός κι αν θέλουν κάποιοι να ανήκουν σε παπική σέκτα, ακολουθώντας το... «αποφασίζω και διατάζω ,γιατί εγώ είμαι ο Θεός».

ΑΦΥΠΝΙΣΤΕΙΤΕ, τέκνα του Θεού, όλοι μας γνωρίζουμε πόσο παλαιά είναι η ύπαρξη του Οικουμενισμού που εξαπλώνεται μέσω του Π.Σ.Ε.

Για να μην υπάρξει παρεξήγηση από τους «διπλωμάτες του λόγου» σας προλαβαίνω και σας λέω ότι «αν κάποιος επαναφέρει στην ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ, με τη βοήθεια της χάριτος ,έναν πλανεμένο …θα συναριθμηθεί στους φίλους του Θεού».

Αυτό είπε ο Κύριος ,ο Θεός του Ισραήλ στον Ιερεμία, όπως μας το μεταφέρει ο Όσιος Νικήτας Στηθάτος (Φιλοκ. Δ’-Γ’ εκατ/άδα, κεφ.65,σελ.129).

Και τότε με περίσσια αγάπη, χωρίς λόγια, τον αγκαλιάζεις διότι «χαμένος ήτο και ευρέθη»!

Ο ΑΝΤΙ-αιρετικός αγώνας δεν γίνεται στη θεωρία, αλλά στην πράξη, έχοντας γνώση, αυταπάρνηση και ψυχή …. …καλοπροαίρετη, χτυπώντας το κακό στη ρίζα του!

*Οι χιλιαστές (Ιεχωβάδες) είναι αιρετικοί ή όχι; 

*Είναι ,επομένως, εχθροί του Χριστού και των Ορθοδόξων Χριστιανών ή όχι;

*Οι παπικοί, είναι αιρετικοί ή όχι;

*Είναι καταδικασμένοι από σύνοδο και συγκαταλέγονται στους πιο επικίνδυνους εχθρούς… ή όχι;

*Ο οικουμενισμός είναι έργο και σχέδιο του Π.Σ.Ε. που απορρέει εκ του εβραιο-μασονισμού με πρώτο όργανο –κλειδί, τον ένα ΑΝΤΙ-χριστο, τον ΠΆΠΑ, που παρίσταται ως παρατηρητής των επιθέσεων κατά της Ορθοδοξίας, ναι ή όχι;

Οι Άγιες Γραφές και τα συγγράμματα των Αγίων Θεοφόρων Πατέρων κατονομάζουν τους αιρετικούς ! 

Ο Ιησούς μας: 

Φθονερούς κακούργους (λέγει ο Κύριος, ο Θεός του Ισραήλ).

Κλέπτες και ληστές, εκμεταλλευτές, σφετεριστές, απατεώνες, σφαγείς, μισθωτούς, αγρίους, αισχροκερδείς, κακούς οδηγούς, όργανα του διαβόλου, παράταξη του διαβόλου, λύκους άρπαγες, κ.ά.

Ο μαθητής και σύμβολο της αγάπης Ιωάννης:

Κατάγονται από τον διάβολον ,δεν είναι παιδιά του Θεού, είναι παιδιά του διαβόλου, δεν έχουν τον Θεόν, δεν είναι γνήσιοι Χριστιανοί, όποιος τους χαιρετά γίνεται συγκοινωνός προς τα πονηρά τους έργα, κ.ά.

Ο Πέτρος- το σύμβολο της Πίστης:

Είναι άλογα ζώα, βλασφημούν εις εκείνα που δεν γνωρίζουν, είναι ακάθαρτοι και στίγματα της Εκκλησίας. Είναι τέκνα κατάρας.

Εγκατέλιπαν τον ίσιον δρόμον και επλανήθηκαν. Πλανούν και δελεάζουν αστήρικτους Πιστούς.

Είναι σκύλοι που εγύρισαν πάλι εις το ξέρασμά τους.

Είναι χοίροι που εκαθαρίστηκαν και εκυλήσθηκαν πάλι μέσα στη λάσπη και έγιναν περισσότερο ακάθαρτοι, κ.ά.

Ο Απόστολος των Εθνών Παύλος:

Είναι φιλάργυροι, είναι φίλαυτοι, αλαζόνες, υπερήφανοι, βλάσφημοι, απειθείς, αχάριστοι, ασεβείς, μη έχοντες Ιερόν και Όσιον! Είναι αδιάλλακτοι, διαβολείς, ακρατείς, σκληροί και ανήμεροι, εχθροί παντός αγαθού. Θέλουν να παρουσιάζονται ως διδάσκαλοι του Νόμου και δεν καταλαβαίνουν ούτε εκείνα που λέγουν. Είναι ΠΡΟΔΟΤΑΙ, αυθάδεις, φουσκωμένοι από υπερηφάνεια και εγωϊσμό.

Η ηθική τους αμυαλοσύνη θα γίνει εις όλους ολοφάνερος. Αιρετικόν άνθρωπον μετά μίαν και δευτέραν νουθεσίαν παραιτού. ΠΑΡΑΤΗΣΕ τον και ΑΠΟΦΕΥΓΕ τον, δημιουργεί σκάνδαλα και διαιρέσεις εις την Εκκλησίαν, μολονότι τον συμβούλευσες δια πρώτην και δευτέραν φοράν.

Ένας τέτοιος άνθρωπος έχει διαστραφεί.

«Ποία δε συμφωνία μπορεί να γίνει μεταξύ του Χριστού και του σατανά;»(Β’Κορινθ.στ’15)

«Ου δύνασθε ποτήριον Κυρίου πίνειν και ποτήριον δαιμονίων. Ου δύνασθε τραπέζης Κυρίου μετέχειν και τραπέζης δαιμονίων.» (Α’Κορινθ.ι’21)

«Σας παρακαλώ δε, αδελφοί, να παρακολουθείτε σαν άγρυπνοι σκοποί εκείνους, που δημιουργούν τας διαιρέσεις και τα σκάνδαλα και πολιτεύονται αντίθετα προς την Αποστολικήν διδασκαλίαν, την οποίαν σεις εμάθατε. ΣΗΜΑΔΕΥΣΑΤΕ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΦΥΓΕΤΕ ΜΑΚΡΑΝ ΑΠΟ ΑΥΤΟΥΣ.» (Ρωμ. ιστ’17) κ.ά.

Αυτά μας λέει ο Κύριός μας και Θεός μας.

Αυτά μας λένε οι Άγιοι Απόστολοί μας.

Αυτά μας λένε οι Άγιοί μας.

Αυτά μας λένε οι Προφήτες μας.

Μετά όλων αυτών των αποδείξεων …

ΤΟΛΜΑ ΚΑΠΟΙΟΣ ΝΑ ΔΙΑΦΩΝΗΣΕΙ;

ΤΟΛΜΑ ΚΑΠΟΙΟΣ να πει ότι οι αιρετικοί δεν είναι αντίπαλοί μας;

ΤΟΛΜΑ ΚΑΠΟΙΟΣ να πει πως δεν κινδυνεύουμε από τους αιρετικούς;

Εσείς τότε, πονηροί και υποκριτές, διαστρεβλωτές του Λόγου της Αλήθειας, γιατί λέτε ότι οι αιρετικοί δεν είναι αντίπαλοι των Ορθοδόξων Χριστιανών;

Γιατί λέτε απ’τη μια, πως υπακούουμε στους Αγίους και από την άλλη πράττετε τα εντελώς αντίθετα;

Πλάνασθε πλάνην οικτράν αν νομίζετε ότι κάνετε αντι-αιρετικό αγώνα με αυτόν τον τρόπο.

Ποιόν να ακούσω και να εμπιστευθώ μετά από όλα αυτά , εγώ ο ανάξιος, τον Θεό και τους Αγίους μας ή εσάς;;

«Μα και Άγγελος να μας πει κάτι διαφορετικό από τη διδασκαλία του ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ… ανάθεμα»!

Ας προσέξουμε αδελφοί μου αν τα πνεύματα και οι λόγοι που ακούμε είναι από του Θεού. Αν είναι «Να τους εγκολπωνόμαστε ,αν όχι ,να τους αποβάλλουμε ως ξένους και νώθους για να μη διδαχθούμε αντί Ευαγγελική τη διαβολική ζωή. Γιατί των καλών δασκάλων είναι καλά τα μαθήματα, ενώ των κακών… κακά! Και οι κακοί σπόροι, οπωσδήποτε δίνουν κακούς καρπούς». (Φιλοκ. Δ’ Αγ. Συμεών ο νέος Θεολ.κεφ.32,33-σελ.18)

Μόνο αν ερευνούμε τις Γραφές, θα μπορούμε να διακρίνουμε τα πνεύματα… αν είναι από του Θεού.

Αδελφοί μου ,να πηγαίνουμε κόντρα στον άνεμο των παθών, των αιρέσεων και της Ν.Τ.Π., οδηγώντας τους ανθρώπους μόνο στην Αλήθεια.

Αυτοί δεν ντράπηκαν που ονόμασαν τις αιρέσεις «εκκλησίες», που ΈΣΚΥΨΑΝ ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΟ ΣΥΜΒΟΛΟ ΤΗΣ ΠΑΝΘΡΗΣΚΕΙΑΣ για να υπογράψουν την ΠΡΟΔΟΣΙΑ!!!… θα ντραπούν να ψεύδονται λέγοντας «σχισματικούς» τους αποτειχισμένους;


Αυτοί κάνουν το σχίσμα στην Εκκλησία το «χρεώνουν» όμως στους ΟΡΘΟΤΟΜΟΥΝΤΑΣ ΤΟΝ ΛΟΓΟΝ ΤΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ, αποκαλώντας τους μάλιστα και ψυχικά ασθενείς!

Συνεπώς , ΟΠΟΥ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΑΓΙΟΙ ,ΕΚΕΙ ΜΑΖΩΝΟΝΤΑΙ ΟΛΟΙ ΟΙ ΑΙΡΕΤΙΚΟΙ ΛΥΚΟΙ, για να «περικυκλώσουν το στράτευμα των Αγίων και την αγαπημένην πόλιν, την στρατευομένην Εκκλησίαν ,δηλαδή».

Αλλά ατύχησαν γιατί «κατέβη φωτιά από τον ουρανόν και τους κατέφαγε». (Αποκ.Κ’9)

Όποιοι βάλλουν εναντίον της ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ που οικοδομήθηκε επί της ΑΛΗΘΙΝΗΣ ΠΙΣΤΗΣ, εις λίθον στερεόν, ούτος θα συνθλίψει τους ασεβείς που «βλασφημούν εις εκείνα που δεν γνωρίζουν και θα καταστραφούν ασφαλώς διότι είναι άλογα ζ ώ α!» (Β Πέτρ.β’12)

Η ΕΛΛΑΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΚΕΝΤΡΟ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ.

ΔΙΔΑΞΕ ΓΡΑΜΜΑΤΑ ΣΤΟΥΣ ΑΓΡΙΟΥΣ.

ΔΙΔΑΞΕ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ ΣΤΟΥΣ «ΣΟΦΟΥΣ» ΤΗΣ ΔΥΣΗΣ.

ΔΙΔΑΞΕ ΠΝΕΥΜΑ ΣΤΟΥΣ «ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΥΣ».

Δεν θα νικηθεί από τις σκοτεινές δυνάμεις των ανθρωποφάγων αιμοποτών , εβραιομασόνων παπικών οικουμενιστών, διότι τυγχάνει της ιδιαίτερης προστασίας του Θεού.

Όπου κι αν σταθείς, απ’άκρη σ’άκρη η ΕΛΛΑΣ μυροβλίζει !

Κύριε των δυνάμεων, σπλαχνίσου μας και συγχώρεσέ μας …!


Με εν Χριστώ αγάπη και ενδιαφέρον

Γεώργιος Φλώρος








Ρώτησε ένας μοναχός κάποιον προσκυνητή: Πόσα κινητά έχεις;

Ρώτησε ένας μοναχός κάποιον προσκυνητή: Πόσα κινητά έχεις; Και το τέταρτο που είναι; Το ξέχασες στο σπίτι μου; Όμως, ας είναι, μια που μιλάμε για κινητά, να σε ρωτήσω κάτι ακόμη: Πως ανοίγει το τηλέφωνό σου;

-Με τον ανάλογο κωδικό, το ΡΙΝ.

–Έτσι και η προσευχή. ’Αν θέλεις να εισακουστεί, τότε χρειάζεται και το ανάλογο κλειδί, ο ανάλογος κωδικός, αλλιώς όλος ο κόπος και ο χρόνος της προσευχής σου θα πάει χαμένος. Λέγε, λοιπόν, απαραιτήτως πριν από την κύρια προσευχή σου στον Κύριό μας:

Ο Θεός ιλάσθητί μοι τον αμαρτωλόν και ελέησόν με.

Ο Θεός ιλάσθητί μοι τον χειρότερο αμαρτωλό του κόσμου, τον πιο πονηρό, κακόβουλο, αμετανόητο, προβληματικό, άθλιο, φίλαυτο και κακότροπο άνθρωπο και πλάσμα της Γης, που υπήρξε υπάρχει και θα υπάρξει, και ελέησόν με.

Η ΛΟΓΙΚΗ ΤΟΥ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΙΔΙΑ ΜΕ ΤΟΥ ΚΟΤΖΙΑ! – ΠΡΟΣ ΤΙ Η ΠΑΡΑΣΗΜΟΦΟΡΙΑ ΤΟΥ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΑΠΟ ΤΗΝ ΙΕΡΑΡΧΙΑ; ΤΙ ΠΡΟΣΕΦΕΡΕ ΣΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ; Μονοι τους ευλογουν τα γενεια τους! -ΠΟΥ ΚΑΤΑΝΤΗΣΕ Η ΙΕΡΑΡΧΙΑ ΜΑΣ!!!! ΔΕΝ ΒΡΕΘΗΚΕ ΕΝΑΣ ΛΕΒΕΝΤΗΣ ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΝΑ ΠΕΙ ΟΧΙ;

Η ΛΟΓΙΚΗ ΤΟΥ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΙΔΙΑ ΜΕ ΤΟΥ ΚΟΤΖΙΑ!


Ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος ζήτησε από τους μητροπολίτες να απέχουν από το συλλαλητήριο τῆς Θεσσαλονίκης, ἀλλὰ αὐτό δεν έγινε.

Για να δικαιολογήση την παρουσία ἐπισκόπων στο συλλαλητηριο και την ἀνυπακουή σ᾽ αυτόν, εἶπε: Μόνο μια μικρή μειοψηφία ιεραρχών κινήθηκε κόντρα στη γραμμή του. «Μόνο 9 απ’ τους συνολικά 82 ιεράρχες έδωσαν το «παρών»»… Διαβᾶστε εδῶ: http://news247.gr/eidiseis/politiki/ierwnymos-mono-9-ap-toys-synolika-82-ierarxes-sto-syllalhthrio.5041012.html
Κοτζιας: Αὐτοί που πηγαν στον Συλλαλητηριο τῶν Αθηνων ἦταν 1.000.000 ἀπό τα 11.000.000 του λαοῦ δεν ἦταν πολλοί!
Θαυμάστε την ἀριθμητικὴ και των δύο!!!
«Νέα μαθηματική λογική», που μάλλον περισσότερο, μοιάζει με μπακάλικη αριθμητική. Τρεις το λάδι, τρεις το ξίδι, έξι το λαδόξιδο…. Διαβαστε ἄρθρο εδῶ:http://www.triklopodia.gr/%CE%BA-%CE%BA%CE%BF%CF%84%CE%B6%CE%B9%CE%AC-%CF%83%CF%85%CE%B3%CE%BA%CE%AD%CE%BD%CF%84%CF%81%CF%89%CF%83%CE%B7-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%B9%CF%83%CF%85%CE%B3%CE%BA%CE%AD%CE%BD%CF%84/#
Χθες συμπληρώθηκαν 10 χρόνια διακονίας του Αρχιεπισκόπου Ιερωνύμου από τον Αρχιεπισκοπικό Θρόνο και πραγματοποιήθηκε στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών εορταστική εκδήλωση

Οπως βλέπουμε εδῶ: http://www.stoxos.gr/2018/02/10_8.html Οἱ μασόνοι και ἄθεοι πολιτικοί τὸν τίμουν, για τις ὑπηρεσίες που προσέφερει στὰ ἀφεντικά τους! Οἱ ἀδειανές καρέκλες και ἡ ἀπουσία τοῦ Ἑλληνικοῦ λαοῦ εἶναι ὁ ἑλάχιστος φόρος τιμῆς για την ἀνύπαρκτη προσφορά του στην Ἐκκλησία και την Πατρίδα! Το γιουχάϊσμα στο μεγάλο συλλαλητήριο των Ἀθηνῶν, ὅταν ὁ Σύρου πρόφερε τ᾽ ὅνομά του, ἦταν ἡ πληρωμή του, για το κακό που ἔκανε στην Ἑλλάδα και στην Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ!
ΠΡΟΣ ΤΙ Η ΠΑΡΑΣΗΜΟΦΟΡΙΑ ΤΟΥ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΑΠΟ ΤΗΝ ΙΕΡΑΡΧΙΑ; ΤΙ ΠΡΟΣΕΦΕΡΕ ΣΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ;

Μόνοι τους εὐλογοῦν τα γένια τους!!!

Μητροπολίτης Φλωρίνης π. Αὐγουστῖνος Καντιώτης, ἔλεγε:Ἦταν ἐποχές που οἱ ἐπίσκοποι ἦταν λέοντες, σήμερα ἔγιναν λαγοί! Θα πρέπει να φύγουν ἀπό τις βάσεις τῶν δεσποτικῶν θρόνων τα λιοντάρια και να τοποθετηθοῦν οἱ λαγοί! Μόνο αυτοί τους ἀρμόζουν!

Παρασημοφορήθηκε ἀπό την Ιεραρχία ὁ ἀρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος, γιατί;

Τί προσέφερε στην Ἐκκλησία; Τί προσέφερε στην Πατρίδα; Εἴδαμε τὴν θέση που πῆρε στο Κολυμπάρι της Κρήτης. Εἶχε ἐντολή ἀπό την Ιεραρχία τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος νὰ μην ὀνομαστοῦν ἐκκλησίες οἱ κάθε εἴδους αἰρετικοί καὶ αὐτὸς συμπορεύθηκε με τις ἀπαιτήσεις τοῦ πατριάρχη Βαρθολομαίου καὶ των σκοτεινῶν δυνάμεων που συνδιοργάνωσαν την ψευτοσύνοδο της Κρήτης. Ἔγραψε στα παλιά του τα παπούτσια την ἐντολή τῆς Ἱεραρχίας που εἶχε στα χέρια του! Ποδοπάτησε τοὺς Ἱερούς Κανόνες της Ἐκκλησίας και τις ἀποφάσεις τῶν Οἰκουμενικῶν Συνόδων. Τέλος με πονηριές και πρακάμψεις ἔκλεισε τα στόματα των ιεραρχῶν που ἀντιδροῦσαν και ἐπικύρωσε της ἀποφάσειις της ψευτοσυνόδου!!! Τους ἱερεῖς και τοὺς ἱερομονάχους που ἀντιδροῦν τοὺς διώκει. Αὐτή την ἐβδομάδα ἐστειλαν ἐξώδικα σε ὅσους ἱερεῖς δεν ὑποτάσονται στις ἀποφάσεις τοῦ Κολυμπαρί και δεν μνημονεύουν τους οἱκουμενιστάς ἐπισκόπους. Τους ἀπειλοῦν με καθαίρεση!!!

Συνένοχος ὁ ἀρχιεπίσκοπος στην κατάργηση τοῦ Ὀρθοδόξου μαθήματος τῶν Θρησκευτικῶν για τα Ἑλληνόπουλα! Τα ἔκανε πλακάκια με τους ἀθέους τοῦ Ὑπουργείου Παιδείας, για να περάση το ἔκτρωμα τοῦ μαθήματος των θρησκευτικῶν!!! Σαμποτάρισε το συλλαλητήριο για την Μακεδονία στη Θεσσαλονίκη και πῆρε την ἀπάντηση στο συλλαλητήριο των Ἀθηνῶν, που ἀναγκάστηκαν να συρθοῦν κάποιοι δεσποτάδες, για να μη ξεπέσουν στα μάτια τοῦ Ἑλληνικοῦ λαοῦ. Ἦταν τρομερό! Ὅταν πρόφερε ὁ Σύρου το ὄνομα τοῦ ἀρχιεπισκόπου, ἀκούστηκε ἕνα φοβερό οὔουου, από το λαό!!! Μήπως γι᾽αυτό παρασημοφόρησαν τον ἀρχιεπισκοπο οἰ δεσποτάδες μας! Πιστεύουν με τέτοιες κοσμικές κινήσεις θα ἀπακατασταθῃ το πεσμένο γόητρο του, στα μάτια τῶν Ἑλληνων, που δεν γίνονται προδόται τῶν μεγάλων ἰδανικῶν;
Ἡ συνεργασία του με τον Τσίπρα και το ἄθεο σύστημα τον γκρέμισαν στα μάτια τῶν Ελλήνων και δεν επανέρχεται με παρασημοφορίες τῶν ημετέρων. Οἱ παρασημοφορίες προκαλοῦν και δεν τους στοιχίζουν, γιατί ΛΕΦΤΑ ΕΧΟΥΝ, ΠΑΡΑΣΗΜΑ ΧΡΥΣΑ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΑΓΟΡΑΣΟΥΝ και τον Νέρωνα κάποτε παρασυμοφόρησαν στην Ἑλλάδα! Ὁ κόσμος καίγεται και αὐτοί ἀσχολοῦνται με παρασημοφορίες και παίζουν με τις κούκλες!!!
ΔΕΝ ΒΡΕΘΗΚΕ ΕΝΑΣ ΛΕΒΕΝΤΗΣ ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΝΑ ΠΕΙ ΟΧΙ;

Η Ιεραρχία της Εκκλησίας της Ελλάδος τίμησε τον Προκαθήμενό της (ΦΩΤΟ)

Με απόφαση της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου η Ιεραρχία της Εκκλησίας της Ελλάδος τίμησε με την ανώτατη τιμή της, τον χρυσό Σταυρό του Αποστόλου Παύλου τον Μακαριώτατο Αρχιεπίσκοπο Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερώνυμο.
Η τελετή της παρασημοφόρησης τελέστηκε στην αίθουσα συνεδριάσεων της Ιεράρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος.
Τον Μακαριώτατο παρασημοφόρησε ο Αντιπρόεδρος της Ιεραρχίας Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Καρυστίας κ. Σεραφείμ, ο οποίος αναφέρθηκε στην όλη πορεία του Μακαριωτάτου μέχρι σήμερα…


ΠΟΙΟΝ ΤΙΜΗΣΑΤΕ ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟΙ;

Τον «αφωνότερο ιχθύος και απραγότερο βατράχου», τον κρίμασιν οις οίδε Κύριος διαποιμαίνοντα το λαό της αρχιεπισκοπής Αθηνών και πρόεδρο των διοικητικων σωμάτων της Αυτοκεφάλου Εκκλησίας της Ελλάδος, τίμησε με το Χρυσό Σταυρό του αποστόλου Παύλου, τουτέστιν με την ανώτατη προβλεπόμενη διάκριση, η Ιερά Σύνοδος της Ιεραρχίας στη σημερινή της έκτακτη συνεδρία.
Βλέπετε, αφού πρώτα ασχολήθηκαν επισταμένως με όλα τα ζέοντα και ακανθώδη και τσουρουφλίζοντα τις ορθόδοξες χριστιανικές συνειδήσεις ζητήματα οι άγιοι συνοδικοί και αφού τα αντιμετώπισαν επιτυχώς αποφάσισαν να τιμήσουν τον…ρηξικέλευθο και πρωτοπόρο και δυναμικό εκκλησιαστικό αρχηγέτη…
Αυτόν που στο Κολυμπάρι παρέμεινε σταθερός στην απόφαση της Ιεραρχίας του Μαίου του 2016 αναφορικά με την εκκλησιαστική υπόσταση των αιρετικών «χριστιανών».
Αυτόν που αποκατέστησε τη δεινώς τρωθείσα κανονική τάξη στη Εκκλησία της Ελλάδος στο πρόσωπο του Αττικής Νικοδήμου θέτοντας τέρμα σε μια κραυγαλέα αδικία.
Αυτόν που πρόταξε δυναμικά το ανάστημά του στην ολέθρια και καταλυτική των θρησκευτικών και εθνικών ιδανικών νομοθετική επιδρομή των άθεων, αντίχριστων και εθνομηδενιστών κυβερνώντων.
Αυτόν που χάλασε τον κόσμο για την αποορθοδοξοποίηση του πολύπαθου μαθήματος των Θρησκευτικών.
Αυτόν που κατέβασε το λαό του Θεού στο «άγιο πεζοδρόμιο» όταν παρήλαυναν αναιδώς και αδεώς οι σοδομίτες και όταν υβριζόταν χυδαία το Θεανδρικό πρόσωπο του Χριστού μας στο θέατρο «Αποχωρητήριο» (συγγνώμη «Χυτήριο»).
Αυτόν που αρνήθηκε να εισέρχονται στους ιερούς ναούς οι θεομπαίκτες πολιτικοί εξουσιαστές που εγκλημάτισαν σε βάρος του Έθνους και της κοινωνίας με τα αισχρά και διαστροφικά τους νομοθετήματα και που τους απέκοψε από την εκκλησιαστική κοινωνία.
Αυτόν που πρωτοστάτησε στη συνοδική καταδίκη του «γιανναρικού» και «φαρικού’ νεονικολαιτισμού.
Αυτόν που κατέστησε αντικείμενο συνοδικής ενασχόλησης και αποδοκιμασίας τη «θεολογική» σφηκοφωλιά του Βόλου.
Αυτός που αρνήθηκε σθεναρά να αλωνίζουν στην αρχιεπισκοπή οι διάφοροι «θερμοί και αδαμάντινοι» «ψυχοθεολόγοι».
Αυτόν που πέταξε έξω από τον εκκλησιαστικό ραδιοσταθμό τους «καιρίτες» και τους «συναξιακούς» που τον λυμαίνονταν.
Αυτόν που άλλαξε τον τρόπο εκλογής των μητροπολιτών όπως ευαγγελιζόταν επί των ημερών του προκατόχου του.
Αυτόν που καθόλου δεν αναμείχθηκε άκομψα και προιδεάζοντας τους εκλέκτορες μητροπολίτες στην εκλογή του μητροπολίτη Σταγών και Μετεώρων.
Αυτόν που πρωτοστάτησε στα τελευταία εθνεγερτικά συλλαλητήρια.
ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟ ΤΙΜΗΣΑΤΕ ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟΙ Ή ΑΥΤΟΝ ΠΟΥ ΕΠΡΑΞΕ ΤΑ ΕΚ ΔΙΑΜΕΤΡΟΥ ΑΝΤΙΘΕΤΑ;
ΩΣ ΠΟΤΕ ΘΑ ΒΡΙΣΚΕΣΤΕ ΣΕ ΔΙΑΖΥΓΙΟ ΜΕ ΤΟ ΦΡΟΝΗΜΑ ΚΑΙ ΤΗ ΘΕΛΗΣΗ ΤΩΝ ΟΡΘΟΦΡΟΝΟΥΝΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟΙ;
ΝΑ ΤΟΝ ΧΑΙΡΕΣΤΕ ΚΑΙ ΝΑ ΣΑΣ ΧΑΙΡΕΤΑΙ ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟΙ!

«Όταν η Αγία Σοφία γίνει τζαμί τότε …»

Η απόφαση του Ερντογάν να μετατρέψει επί της ουσίας σε τζαμί την Αγιά Σοφιά, διορίζοντας μόνιμο ιμάμη στη Αγία Σοφία, σε μια θέση που αν και υπήρχε από το 1935, επί χρόνια παρέμενε κενή, τον φέρνει μπροστά σε εξελίξεις που για την Ελληνική και ορθόδοξη παράδοση οδηγούν σε δραματικά γεγονότα.
Το να διαβάζουν το Κοράνι μέσα στην Αγιά Σοφιά για πολλούς αποτελεί πρόκληση, ακόμη και μέσα στην Τουρκία, καθώς αποτελεί το απόλυτο σύμβολο της χριστιανοσύνης.

Την ίδια στιγμή όμως πέρα από τις αντιδράσεις, υπάρχει και η προφητεία ενός καλογέρου, ο οποίος σύμφωνα με την χριστιανική παράδοση έχει «προφητεύσει» το «τέλος της τουρκιάς» λέγοντας ότι αυτή «θα έρθει όταν η Αγιά Σοφιά μετατραπεί σε τζαμί».

Τα σημεία των καιρών «δείχνουν» τις προφανείς προθέσεις από την πλευρά του Ερντογάν και η προφητεία αυτή αξίζει να σημειωθεί ότι είναι γνωστή και σε πολλούς μουσουλμάνους, οι οποίοι διαφωνούν, έστω και με την στάση τους, χωρίς να διαμαρτύρονται δημόσια για ευνόητους λόγους, με την στάση του Ερντογάν.

Ο γέροντας είχε προφητεύσει χαρακτηριστικά:
«Μήπως δεν το βλέπουμε ότι οι Τούρκοι επιζητούν από μόνοι τους την καταστροφή; Μήπως δεν αισθανόμαστε ότι σήμανε η στιγμή όπου θα αρχίσει το Θείο Σχέδιο να γίνεται πλέον ορατό; Βλέπετε και αισθάνεστε εγκατάλειψη από τον Κύριο; Νιώθετε απουσία ή αδιαφορία από τον Θεό της Αγάπης; Ζει στα Ουράνια; Ζει στη Νέα Υόρκη; Ζει στην Ιερουσαλήμ; Κατοικεί μήπως στην Αθήνα; Ζει μέσα στις ψυχές μας και μην τον ψάχνετε αλλού…».



Άγιος Παΐσιος: Χωρίς Θεό τι θα κάνουν οι άνθρωποι; Οργή Θεού θα φέρουν….



Ο Καλός Θεός μας δίνει πλούσιες τις ευλογίες Του. Να μη δείχνουμε αχαριστία και Τον παροργίζουμε, γιατί έρχεται «η οργή του Θεού επί τους υιούς της απειθείας» -μη γένοιτο.
Στην εποχή μας δεν πέρασαν οι άνθρωποι ούτε πολέμους ούτε πείνα και λένε ότι δεν έχουν ανάγκη και από τον Θεό. Τα έχουν όλα και γι’ αυτό δεν εκτιμούν τίποτε. Αν όμως έρθη δύσκολος καιρός, πείνα κ.λπ., και δεν έχουν τι να φάνε, τότε θα εκτιμήσουν και το ψωμί και την μαρμελάδα και όσα θα στερηθούν. Άμα δεν δοξάζουμε τον Θεό, επιτρέπει ο Θεός να έρθη μια δοκιμασία, για να εκτιμήσουμε τα πράγματα. Ενώ, όταν τα εκτιμούμε, δεν επιτρέπει ο Θεός να συμβή τίποτε το κακό...

Παλιότερα που δεν υπήρχαν αυτές οι μεγάλες ευκολίες, και η επιστήμη δεν είχε προχωρήσει τόσο, αναγκάζονταν οι άνθρωποι σε όλες τις δυσκολίες να καταφεύγουν στον Θεό, και ο Θεός βοηθούσε. Τώρα, επειδή η επιστήμη προχώρησε, τον Θεό Τον βάζουν στην άκρη.
Πάνε χωρίς Θεό σήμερα. Υπολογίζουν: «Θα κάνουμε τούτο, θα κάνουμε εκείνο». Σκέφτονται την πυροσβεστική, σκέφτονται τις γεωτρήσεις, το ένα, το άλλο… Αλλά χωρίς Θεό τι θα κάνουν οι άνθρωποι; Οργή Θεού θα φέρουν. Βλέπεις, όταν δεν βρέχη, δεν λένε: «Θα κάνουμε προσευχή», αλλά «θα κάνουμε γεώτρηση». Και το κακό είναι ότι με αυτά τα μέσα που υπάρχουν, σιγά-σιγά όχι μόνον οι άπιστοι σκέφτονται έτσι, αλλά ακόμη και οι πιστοί αρχίζουν να ξεχνούν την δύναμη του Θεού. Το καλό είναι που μας ανέχεται ο Θεός. Αλλά την Πρόνοια του θεού ούτε καν την καταλαβαίνουν οι άνθρωποι.
Μια παρέα έλεγε: «Δεν έχουμε ανάγκη από τον Θεό, έχουμε γεωτρήσεις». Ενώ τώρα πρέπει να παρακαλέσουμε πιο πολύ τον Θεό να κάνη διπλό θαύμα, γιατί έχουν αλλοιώσει την φύση οι άνθρωποι με αυτά που κάνουν. Παρατηρούσα τα σύννεφα, πήγαιναν αλέ-ρετούρ. Μαζεύονταν από εδώ, πήγαιναν εκεί, μια πάνω-μια κάτω. Φυσάει και τα παίρνει ο αέρας τα σύννεφα και αντί οι άνθρωποι να πουν, «τώρα πρέπει να κάνη διπλό θαύμα ο Θεός, για να κρατήση τα σύννεφα», λένε, «δεν έχουμε ανάγκη από τον Θεό». Ευτυχώς που ο Θεός δεν παίρνει τοις μετρητοίς ό,τι λέμε, αλλιώς θα μας έκανε Χτυπούν σε βάθος εκατό-εκατόν πενήντα μέτρα κάτω για νερό και δεν βρίσκουν νερό. Στο Ναύπλιο χτύπησαν μέχρι εκατόν ογδόντα μέτρα κάτω και έβγαλαν θαλασσινό νερό.
Άλλοι πάλι είπαν τον Έλενο ποταμό να τον πάνε στην Αθήνα. Δέκα χρόνια θέλουν να τον πάνε στην Αθήνα και τι έξοδα! Και πάλι θα τελειώση το νερό. Δεν λένε ένα «ήμαρτον» οι άνθρωποι. Σε ένα κουσοχώρι, τώρα με την ανομβρία, πήγε ένας πολιτικός και τους είπε ότι με ένα σύστημα θα καθαρίσουν τα νερά από τους βόθρους, για να έχουν νερό να πίνουν. Και το θεώρησαν σπουδαία ιδέα! Αυτό και μόνο σαν λογισμός δεν στέκει. Δήτε πού φθάνουν, να πίνουν -με συγχωρήτε- τα ούρα τους οι άνθρωποι! Να το κάνουν αυτό σε μια πόλη που έχουν ξεφύγει οι άνθρωποι, δικαιολογείται κάπως, γιατί έχουν παρασυρθή από το κοσμικό πνεύμα. Αλλά σε ένα κουτσοχώρι το να τους βρη ένας σαν λύση να καθαρίζουν τα ούρα τους και να τα πίνουν, να το θεωρούν σπουδαίο και να μη στρέφουν λίγο το βλέμμα τους στον Θεό, να πουν ένα «ήμαρτον», για να ρίξη ο Θεός νερό, είναι φοβερό!

Και στο Άγιον Όρος πήγαν από ένα Μοναστήρι να φυτέψουν πεύκα, για να τα εκμεταλλευθούν μετά και να κάνουν χαρτί! Ξεράθηκαν όλα, ήρθε η τιμωρία από τον Θεό. Καλά, βρε παιδί, χαρτοπετσέτες και χαρτί υγείας θα βγάζει το Άγιον Όρος; Καταλάβατε; Έκαναν τον κόπο τα φύτεψαν και όσα φύτεψαν -οργή Θεού!- ξεράθηκαν όλα!

– Γέροντα, κατάλαβαν ότι δεν ήταν σωστό;
– Αχ, πού να καταλάβουν! Μετά έφεραν μηχανήματα από την Γερμανία, να κάνουν γεώτρηση, να βγάλουν νερό! Χάθηκε και το νερό που υπήρχε. Βλέπεις, άμα φύγη η ευαισθησία η πνευματική, πού οδηγεί η εμπορική αντιμετώπιση; Γι’ αυτό σιγά-σιγά χάνεται από τον Μοναχισμό αυτή η ευλάβεια. Δεν καταλαβαίνουν ότι, αν δεν βρέξη, θα χαθούν και τα νερά που υπάρχουν. Χρησιμοποιούν μόνον την λογική, και τον Θεό Τον βάζουν στην άκρη.

Αναφέρεται στην Παλαιά Διαθήκη ότι σε μια πολιορκία της Σαμαρείας από τους Σύριους είχε τελειώσει και το νερό. Έπεσε δυστυχία, ψοφούσαν τα ζώα και έφθασαν οι μητέρες να τρώνε τα παιδιά τους. Πάει ο Προφήτης Ελλισαιέ στον οικονόμο του βασιλιά Ιωράμ και του λέει: «Τα ζώα ψόφησαν, οι άνθρωποι πεθαίνουν από την πείνα, αλλά ο Θεός θα βοηθήση». Ο οικονόμος, που τα τακτοποιούσε όλα με την λογική, του λέει: «Πώς θα βοηθήση; Από τον ουρανό θα στείλη ο Θεός;» Τότε ο Προφήτης του είπε: «Αύριο ο Θεός θα στείλη βοήθεια, αλλά εσύ δεν θα την χαρής». Και πράγματι την επόμενη μέρα έφερε ο Θεός τέτοιο πανικό στο εχθρικό στρατόπεδο -άκουγαν οι εχθροί ποδοβολητό αλόγων, θόρυβο αρμάτων, βούιζαν τα αυτιά τους και νόμιζαν ότι ήραν Αιγύπτιοι για ενίσχυση- που το έβαλαν στα πόδια και άφησαν σκηνές, τρόφιμα, όπλα, ό,τι είχαν. Και καθώς επέστρεφαν έντρομοι στην πατρίδα τους, άφηναν στους δρόμους τα ιμάτια και τα πολεμοφόδιά τους.
Εν τω μεταξύ τέσσερις λεπροί Ισραηλίτες που ήταν έξω από την πόλη, είπαν: «Δεν πάμε στο εχθρικό στρατόπεδο μήπως βρούμε τίποτε να φάμε; Έτσι και αλλιώς θα πεθάνουμε». Πλησιάζουν μια σκηνή, άδεια. Πλησιάζουν άλλη, άδεια. Πουθενά εχθροί! Παίρνουν τρόφιμα, πράγματα, ολόκληρα τσουβάλια. Ειδοποίησαν ότι οπισθοχώρησαν οι εχθροί, αλλά οι Ισραηλίτες νόμισαν ότι είναι σχέδιο. «Θα κρύφτηκαν οι εχθροί, είπαν, για να ανοίξουμε τις πύλες και να μπουν μέσα». Τότε ένας αξιωματικός είπε: «Πέντε ζώα μας έμειναν. Δεν στέλνουμε στρατιώτες να δουν τι συμβαίνει;» Πήγε κάθε στρατιώτης προς μια κατεύθυνση και, όταν επέστρεψαν, είπαν: «Οι εχθροί έφυγαν πανικόβλητοι και άφησαν ό,τι είχαν». Τότε έτρεξαν όλοι οι Ισραηλίτες να βγουν από το κάστρο, για να πάρουν τρόφιμα κ.λπ. Και καθώς έβγαιναν, τσαλαπάτησαν τον οικονόμο στην είσοδο του κάστρου, που προσπαθούσε να επιβάλη την τάξη. Έτσι, όπως είχε πει ο Προφήτης Ελισαιέ, ο οικονόμος είδε την βοήθεια του Θεού, αλλά δεν την χάρηκε. Βλέπετε πώς ο Θεός τα τακτοποίησε όλα;

Όταν χάσαμε....



Ίσως το μεγαλύτερο θαύμα στην ζωή μας, να είναι οτι κάποτε "χάσαμε". Μπορεί και τα πάντα. Αλλά δεν κρεμαστήκαμε στην συκή των ενοχών μας. 
Πονέσαμε, κλάψαμε, πενθήσαμε, αλλά δεν λιποτακτήσαμε από την ζωή. Ο Σταυρός έγινε η ομορφιά της ζωής μας, γιατί μας αποκάλυψε τα σημαντικά εκείνα που είχαμε καταστροφικά ξεχάσει. Άλλωστε η γνωριμία με τον εαυτό μας και τον Θεό, ξεκινάει συνήθως όταν έχουμε ποιάσει πάτο, οταν μυρίσαμε την κόλαση και ζητήσαμε ανάσες απο τον παράδεισο.

ΚΑΝΩΝ ΙΕ’ (15ος) ΑΒ’ ΣΥΝΟΔΟΥ Εκ του Πηδαλίου (σελ.358)



«Εάν δε οι ρηθέντες πρόεδροι ήναι αιρετικοί, και την αίρεσιν αυτών κηρύττουσι παρρησία, και δια τούτο χωρίζονται οι εις αυτούς υποκείμενοι, και προ του να γένη ακόμη συνοδική κρίσις περί της αιρέσεως ταύτης, οι χωριζόμενοι αυτοί, όχι μόνον δια τον χωρισμόν δεν καταδικάζονται, αλλά και τιμής της πρεπούσης, ως Ορθόδοξοι, ήναι άξιοι, επειδή, όχι σχίσμα επροξένησαν εις την Εκκλησίαν με τον χωρισμόν αυτόν, αλλά μάλλον ηλευθέρωσαν την Εκκλησίαν από το σχίσμα και την αίρεσιν των ΨΕΥΔεπισκόπων αυτών. Όρα και τον λα’. Αποστολικόν.»

Ο 15ος όπως είναι γραμμένος δεν φαίνεται να υποχρεώνει την διακοπή μνημοσύνου, αλλά, θεωρεί ως αυτονόητο τον χωρισμό, την αποτείχιση εκ των αιρετικών προέδρων, διότι έτσι απαλλάσσουν και ελευθερώνουν οι διακόπτοντες το μνημόσυνον, την Εκκλησίαν από το σχίσμα και την αίρεση. Γι’ αυτό άλλωστε τους αποδίδει πρέπουσα τιμή χαρακτηρίζοντάς τους ΑΞΙΟΥΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥΣ!

Αυτό μας λέει ξεκάθαρα ο 15ος Κανόνας και όχι κάτι άλλο..!

Το τι πρέπει να κάνουμε μας το δίδαξε πρώτος ο Κύριός μας με το: 

«Αλλοτρίων την φωνήν δεν θα ακολουθήσουν αλλά θα φύγουν μακριά»!

Μας το είπαν και όλοι οι Άγιοί μας, μάλιστα ο Απόστολος Παύλος μας παρακαλεί να πράξουμε ανάλογα: 

«Σας παρακαλώ δε, αδελφοί, να παρακολουθείτε σαν άγρυπνοι σκοποί εκείνους, που δημιουργούν τας διαιρέσεις και τα σκάνδαλα και πολιτεύονται αντίθετα προς την Αποστολικήν διδασκαλίαν, την οποίαν σεις εμάθατε. ΣΗΜΑΔΕΥΣΑΤΕ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΦΥΓΕΤΕ ΜΑΚΡΑΝ ΑΠΟ ΑΥΤΟΥΣ.» (Ρωμ. ιστ’17)

Θα μπορούσαμε να αναφερθούμε σε πλείστα χωρία των Αγίων Πατέρων που μας προτρέπουν να φεύγουμε μακριά από τα τέκνα της κατάρας , κατά τον Απόστολο Πέτρο και που είναι διεστραμμένα, κατά τον Απόστολο Παύλο.

Υπακοή κάνουμε και εφαρμόζουμε ΜΟΝΟ ΤΙΣ ΕΝΤΟΛΕΣ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΘΕΟΦΟΡΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ, που ενώ ο 15ος κανόνας είναι μόνο ένας ,εντούτοις οι λόγοι που έχουν σχέση με τον 15ο κανόνα των Αγίων μας και του Κυρίου είναι πάρα-πολλοί!

Πως δέχεσθε επομένως, να μνημονεύετε και να βρίσκεστε μαζί με αυτούς που σεις οι ίδιοι λέτε ότι :

«θέτουν ουσιαστικώς εαυτούς εκτός Εκκλησίας» δεν τους «εξωεκκλησιάζουμε» εμείς ,αλλ’ οι πράξεις και οι ενέργειές τους».

Από τη μια μας λέτε λοιπόν, ότι δεν αποτειχίζεσθε, αλλά παρόλ’ αυτά βρίσκεσθε σε κοινωνία μετά των ακοινωνήτων που εσείς οι ίδιοι λέτε πως είναι εκτός Εκκλησίας!

Σας ΥΠΕΡ-αγαπάμε και το γνωρίζετε πολύ καλά, αλλά δεν δεχόμαστε να μας λέτε ότι: 

«αποτείχιση είναι το τούβλο… που έφυγε από τον τοίχο»!!

Ούτε μπορούμε να δεχθούμε ότι: 

« δεν κινδυνεύουμε από τους αιρετικούς»!!

Ούτε δεχόμαστε ότι : 

«είμαστε όλοι αιρετικοί»!!

Δεν γνωρίζω για τους αδελφούς, αλλά για την αναξιότητά μου, σας βροντοφωνάζω ότι είμαι ο αμαρτωλότερος όλων, αλλά ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΑΙΡΕΤΙΚΟΣ, αλλά ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΣ!!

Οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί δεν έχουν κανένα άλλο «όπλο» διαμαρτυρίας παραμόνο την ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΗ μέσω της οποίας προφυλάσσουν την Εκκλησία του Χριστού από το σχίσμα των ψευδ-επισκόπων και ψευδο-διδασκάλων, προφυλάσσουν την Πίστη τους από τους επικίνδυνους ΑΙΡΕΤΙΚΟΥΣ, ενώ ταυτόχρονα κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου στους «εφησυχασμένους»!

Από εσάς περιμένουμε να σκεφτείτε καλύτερα και να αναθεωρήσετε το: 

«Ἡ πρωτοβουλία μας αὐτή ἀποτελεῖ τήν ἐλάχιστη ἀνταπόκρισή μας στήν παρακαταθήκη τῶν Ἁγίων μας, στό καθῆκον μας πρός τήν Μία, Ἁγία, Καθολική καί Ἀποστολική Ἐκκλησία μας. Ἀποτελεῖ τήν ἐπιβαλλόμενη ὑπακοή μας στούς Ἁγίους Πατέρες μας,(….)»

Διότι οι Άγιοι Πατέρες μας συμβούλεψαν ΥΠΑΚΟΗ ΜΟΝΟ ΣΤΑ ΩΦΕΛΙΜΑ!

Με εν Χριστώ αγάπη και ενδιαφέρον 

Γεώργιος Φλώρος



ΨΗΦΙΣΜΑ Τής Οργανωτικής Επιτροπήςτου Συλλαλητηρίου της 4ης Φεβρουαρίου 2018

Η Εθνοσυνέλευση των Ελλήνων στην πρωτεύουσα της Ελλάδος και στην Πλατεία Συντάγματος αποφάσισε


ΨΗΦΙΣΜΑ
Τής Οργανωτικής Επιτροπήςτου Συλλαλητηρίου της 4ης Φεβρουαρίου 2018

Σήμερα, την 4η Φεβρουαρίου 2018, ο Ελληνικός Λαός, ο κατά το Σύνταγμα κυρίαρχος του κράτους και εντολέας της Βουλής και της Κυβέρνησης,συνελθών σε μεγαλειώδη Λαϊκή Εθνοσυνέλευση στην πρωτεύουσα της Ελλάδος, Αθήνα, για να αποφασίσει για την εθνική μας θέση στο θέμα της εκχώρησης του ονόματος “Μακεδονία” στη γείτονα χώρα που θέλει να το υφαρπάσει καταπατώντας κάθε ιστορική και λογική τεκμηρίωση της πατρότητας του μεγάλου αυτού εθνικού μας ονόματος,
ΑΠΟΦΑΣΙΖΕΙ ΚΑΙ ΕΝΤΕΛΛΛΕΤΑΙ
προς την, κατά το Σύνταγμα, εντολοδόχο του Βουλή και Κυβέρνηση της Χώρας, να αποκλείσει κάθε ενδεχόμενο αποδοχής της χρήσης τού, από αρχαιοτάτων χρόνων, Ελληνικού ονόματος “Μακεδονία” και των παραγώγων του, που είναι ταυτόσημο με το όνομα “Ελλάς” και αποτελεί αναπόσπαστο στοιχείο της εθνικής ταυτότητάς του.
Το όνομα αυτό αποτελεί ταυτόχρονα την ιερά κιβωτό και φορέα εκ των ενδοξότερων σελίδων της παγκόσμιας ιστορίας, που έχει εγγράψει η Αυτοκρατορία του Μεγάλου Αλεξάνδρου.
Η σημερινή, εδώ, Λαϊκή Εθνοσυνέλευση δηλώνει αποφασισμένη, να το υπερασπισθεί μέχρις εσχάτων, κατά τον Ελληνικό τρόπο, με τον οποίο η Ελλάδα γράφει πάντοτε την ιστορία της.
Η μη συμμόρφωση των εντολοδόχων του Λαού στη γνήσια εντολή αυτή του Λαού, θα αποτελέσει κατάφωρη παραβίαση του αντιπροσωπευτικού συστήματος και αντιστροφή των ρόλων εντολέα και εντολοδόχου που ορίζει & θεμελιώνει η Δημοκρατία με τις θεμελιώδεις δημοκρατικές αρχές.
Ο Λαός δεν θα μείνει απαθής θεατής. Είναι αποφασισμένος να επιβάλλει την απόφαση του και τη διασφάλιση της ομαλής λειτουργίας της Δημοκρατίας που, με το Σύνταγμα, ορίζει ρητά και ξεκάθαρα, ποιος είναι εντολέας και ποιος εντολοδόχος.
Το ψήφισμα, εγκρίθηκε και ψηφίστηκε ομοφώνως από την Ανοικτή Λαϊκή Εθνοσυνέλευση που έλαβε χώρα στην Αθήνα, την 4η Φεβρουαρίου 2018.

Η Οργανωτική Επιτροπή του Συλλαλητηρίου της 4ης Φεβρουαρίου 2018

Ὁ Ἅγ. Ἰσίδωρος ὁ Πηλουσιώτης σχετικὰ μὲ τὴν ἐκκλησιαστικὴ ἐπικαιρότητα

Μέρος Δεύτερο.

«Τιμὴ Ἁγίων, μίμησις Ἁγίων». Αὐτὴ εἶναι ἡ διδαχὴ τῆς Ἐκκλησίας μας σχετικὰ μὲ τὸν τρόπο ποὺ πρέπει νὰ τιμοῦμε τοὺς Ἁγίους μας: «μιμηταί μου γίνεσθε, καθὼς κἀγὼ Χριστοῦ. Ἐπαινῶ δὲ ὑμᾶς, ὅτι πάντα μου μέμνησθε καὶ καθὼς παρέδωκα ὑμῖν τὰς παραδόσεις κατέχετε» (Α΄ Κορ. 11). Νὰ μιμηθοῦμε λοιπὸν τοὺς Ἁγίους μας σημαίνει ὄχι μόνο νὰ ἔχουμε συνέχεια στὴν μνήμη μας τὸν τρόπο ποὺ ζοῦσαν, ἀλλὰ καὶ νὰ ἀκολουθοῦμε καὶ νὰ ἐφαρμόζουμε τὶς διδαχές τους, ὅπως αὐτοὶ μᾶς τὶς παρέδωσαν. Ἰδίως σήμερα μὲ τὴν ἐπικράτηση τῆς παναίρεσης τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, τὴν πτώση τῶν ποιμένων, τὴν σύγχυση καὶ τὴν χαώδης κατάσταση τῆς ἐκκλησιαστικῆς ἐπικαιρότητας ὁ λόγος τῶν Ἁγίων καὶ ἡ παραδοχή του ἐκ μέρους μας εἶναι παραπάνω ἀπὸ ἐπιτακτική. 

Συνεχίζουμε μὲ τὸ δεύτερο μέρος ἀπὸ τὶς ἐπιστολές τοῦ Ἁγ. Ἰσιδώρου τοῦ Πηλουσιώτου, τοῦ ὁποίου σήμερα ἡ Ἐκκλησία μας τιμᾶ τὴν μνήμη του. Ἡ γλώσσα τοῦ ἁγίου εἶναι γεμάτη ἀγάπη, εἶναι παραινετική, συμβουλευτική, ἀλλὰ παράλληλα καυστικὴ καὶ ἀκριβοδίκαιη, μὴ λαμβάνοντας ὑπόψη ἀξιώματα καὶ σκοπιμότητες, ἀλλὰ ἀποσκοπώντας μόνον στὴν σωτηρία τῶν ψυχῶν καὶ στὴν δόξα τῆς Ἐκκλησίας. Ὡς πηγὴ χρησιμοποιῶ τὴν νεοελληνικὴ μετάφραση τῶν ἐπιστολῶν του ἀπὸ τό: Ἰσιδώρου Πηλουσιώτου, Ἅπαντα τὰ ἔργα, ἐκδ. «Τὸ Βυζάντιον», Θεσσαλονίκη, 2000.

Δὲν εἶναι ἀρεστὲς στὸν Θεὸ οἱ θυσίες καὶ δωρεὲς ἀπὸ ἀνίερα χρήματα

Ἐπιστ. 37 — Στὸν ἐπίσκοπο Εὐσέβιο

Κτίζεις ἐκκλησία, ὅπως λένε... σπουδαία ὡς πρὸς τὰ τεχνικὰ χαρακτηριστικά, ἀλλὰ μὲ πονηρὲς μεθόδους, ἀφοῦ χρησιμοποιεῖς ἀμοιβὲς ἀπὸ χειροτονίες καὶ ἀδικίες, ἐξευτελισμούς, καταπιέσεις ἀδυνάτων καὶ προσφορὲς φτωχῶν. Ὅλα αὐτὰ δὲν εἶναι τίποτα ἄλλ ἀπὸ τὸ νὰ οἰκοδομεῖς τὴ Σιὼν πάνω σὲ αἵματα καὶ τὴν Ἰερουσαλὴμ πάνω σὲ ἀδικίες. Ὁ Θεὸς δὲν ἔχει ἀνάγκη ἀπὸ θυσία ποὺ προέρχεται ἀπὸ ξένα ὑπάρχοντα, ἀλλὰ τὴ σιχαίνεται σὰ θυσιαζόμενο σκύλο. Σταμάτα λοιπὸν καὶ νὰ κτίζεις καὶ νὰ ἀδικεῖς, γιὰ νὰ μὴν γίνει ἐκεῖνος ὁ ναὸς αἰτία νὰ σὲ ἐλέγξει ὁ Θεός...

Γιὰ τὴν φρικαλεότητα τῆς ἀγοραπωλησίας τῆς ἱερωσύνης

Ἐπιστ. 119 — Στὸν Ἐπίσκοπο Εὐσέβιο

... Ἐπέδειξες κάθε φροντίδα νομίζω. ὥστε τίποτε πονηρὸ νὰ μὴ μείνει ἔξω ἀπὸ τὸ θυσιαστήριο. Μάθε λοιπόν, ὅτι αὐξάνοντας σὲ ἀριθμὸ τοὺς Σίμωνες, αὐτοὺς ποὺ νομίζουν ὅτι θὰ ἀποκτήσουν τὸ Πνεῦμα τοῦ Θεοῦ μὲ χρήματα, ἀπέκτησες κοινὸ ταμεῖο μὲ τὸν προδότη, κυλιέσαι σὲ χολὴ πικρίας καὶ ἀναπτύσεις δεσμοὺς ἀδικίας, προδίδοντας μὲ θράσος αὐτὰ ποὺ εἶναι πολυπόθητα καὶ ἀπὸ τοὺς ἴδιους τοὺς ἀγγέλους.

Γιὰ τὸν Περγάμου Ζηζιούλα καὶ ὅλους τοὺς ὀπαδοὺς τῆς Ἐπισκοποκρατίας, ὅτι ἡ Θεία Λειτουργία γίνεται στὸ ὄνομα τοῦ Ἐπισκόπου.

Ἐπιστ. 136 — Στὸν κόμητα Ἑρμίνο

...Καὶ πρόσεξε μὲ ἀκρίβεια. Ὅταν ὁ ἀληθινὸς ποιμένας ἔρχεται αὐτοπροσώπως μὲ τὸ ἄνοιγμα τῶν προσκυνητῶν Εὐαγγελίων, ὁ Ἐπίσκοπος σηκώνεται καὶ βγάζει τὸ σχῆμα ποὺ δηλώνει τὴν μίμηση (σσ. τὸ ὠμοφόριο), δηλώνοντας ἔτσι, ὅτι ὁ ἴδιος ὁ Κύριος εἶναι παρών, ὁ ἀρχηγὸς τοῦ ἐπισκοπικοῦ ἀξιώματος, ὁ Θεὸς καὶ Δεσπότης.

Πραγματικὴ τιμὴ τῶν Ἁγίων Μαρτύρων εἶναι ἡ μίμησή τους 
κι ὄχι τόσο ἡ προσφορὰ δώρων

Ἐπιστ. 136 — Στὸν Σερῆνο

Εἶναι καλὸ βέβαια νὰ τιμᾶμε τοὺς Μάρτυρες μὲ δῶρα εὐσεβείας, ὅπως ἔκανες ἐσύ, προτιμότερο ὅμως εἶναι νὰ τοὺς τιμᾶμε μὲ τὰ κατορθώματα ποὺ πέτυχαν ἐκεῖνοι. Σὲ αὐτοὺς ποὺ πρόσφερες κοσμήματα, σ’ αὐτοὺς πρόσφερε ὡς καρπὸ καὶ τὸν τρόπο τῆς ζωῆς τους.

Γιὰ ὅσους ἔχουν ἐκκλησιαστικὴ κοινωνία μὲ τοὺς κακόδοξους καὶ ὅσους Ἐπισκόπους προκαλοῦν σύγχυση στὸ ποίμνιο τῆς Ἐκκλησίας

Ἐπιστ. 332 — Στὸν Εὐστάθιο

... Ἀρκοῦσε καὶ μόνος του ὁ καλὸς ἐπίσκοπος Εὐσέβιος (σσ. φανερὴ ἡ εἰρωνεία τοῦ Ἁγίου) νὰ γεμίσει ὅλη την Ἐκκλησία μὲ σύγχυση, ἐπειδὴ ὅμως πέτυχε καὶ τὴν δική σου κακὴ διάθεση, ἐπαρκεῖ τώρα νὰ ἀναστατώσει τὴν τάξη σ’ ὅλη τὴν οἰκουμενικὴ Ἐκκλησία. Προσευχὴ λοιπὸν ὅλων τῶν ἱερέων καὶ τῶν λαϊκῶν καὶ ὅσων ὑπηρετοῦν τὸν Θεὸ ἀγωνιζόμενοι στὰ μοναστήρια, εἶναι ἢ νὰ χωρίσει ἡ δική σου κακία ἀπὸ τὴν πονηρία ἐκείνου ἢ νὰ μετατραποῦν καὶ οἱ δύο σὲ καλωσύνη καὶ καλὴ κοινωνικὴ συμπεριφορά, ἢ νὰ μεταστραφεῖ ἡ μακροθυμία σὲ αὐστηρότητα καὶ νὰ σᾶς ἀνταμείψει μὲ τιμωρίες ἄξιες γιὰ ὅσα ἔχετε κάνει, γιὰ ὅσα σκέφθεσθε καὶ γιὰ ὅσα συμμαχεῖτε μεταξύ σας.

Γιὰ ὅσους ἱερεῖς καὶ πιστούς ἐνῶ ξεχνοῦν τὸ καθήκον τους, φέρονται ἐναντίον αὐτῶν ποὺ δὲν ξεχνοῦν καὶ ὑπερασπίζονται τὴν Πίστη καὶ τὶς διδαχὲς τῆς Ἐκκλησίας

Ἐπιστ. 389 — Στὸν Θηράσιο

Μὲ πολλὴ εὐχαρίστηση θα ἐρωτοῦσα ἐσένα, ποὺ ἀγαπᾶς τὴν εἰρωνεία καὶ εἶσαι πικρὸς δικαστής μας, τὸ ἑξῆς: Ἂν ὁ βασιλιὰς σὲ τοποθετοῦσε πάνω στὴν ἔπαλξη καὶ σὲ καθιστοῦσε φύλακα τοῦ πύργου τῆς πόλεως, καὶ κάποιος ἄνοιγε ὑπόγειες τρύπες καὶ ἀνατίναζε τὸν πύργο μὲ σκοπὸ νὰ κάνει τὴν πόλη προσπελάσιμη γιὰ τοὺς ἐχθρούς, δὲν θὰ χρησιμοποιοῦσες κάθε ἀμυντικὸ μέσο ποὺ εἶχες διαθέσιμο καὶ κάθε τι ποὺ θὰ μποροῦσες νὰ ἐπινοήσεις, ἐμποδίζοντας καὶ πλήττοντας τον, γιὰ νὰ ἀποτρέψεις τὴν παράδοση τῆς πόλης, γιὰ νὰ κρατήσεις καὶ τὴν πόλη καὶ τὸν ἑαυτό σου μακριὰ ἀπὸ τὸν κίνδυνο καὶ νὰ διατηρήσεις τὴν καλὴ γνώμη τοῦ βασιλιὰ γιὰ σένα; Ἀγανακτεῖς ὅμως ἐναντίον μας, ἐμᾶς ποὺ ὁ Θεὸς μᾶς τοποθέτησε δασκάλους τῆς Ἐκκλησίας, ἐπειδὴ πολεμᾶμε τὸν Ἄρειο, ὁ ὁποῖος ὄχι μόνον πολεμᾶ τὸ ποίμνιο τῆς εὐσεβείας, ἀλλὰ ἤδη ἔχει σκοτώσει πολλούς (σσ. πνευματικά). Ἐξαιτίας αὐτοῦ λοιπὸν ἐγὼ περιφρονῶ κάθε κίνδυνο καὶ θὰ μποροῦσα ὅλα νὰ σταματήσω νὰ τὰ κάνω, ἐκτὸς ἀπὸ τὸ νὰ χτυπῶ ἐκεῖνον (σσ. τὸν αἱρετικὸ Ἄρειο) μὲ ὅση δύναμη ἔχω.

Καυτὰ ἐρωτήματα ποὺ ἀφοροῦν κάθε σημερινὸ Ἐπίσκοπο

Ἐπιστ. 21 (Β΄ Τόμος) — Στὸν Ἐπίσκοπο Θερμογένη (ἀναφερόμενος στὴν ἀθεράπευτη ἀναλγησία τοῦ Ἐπισκόπου Εὐσεβίου καὶ τὰ ἐρωτήματα ποὺ τοῦ ἔθεσε)

...Γιὰ ποιὸν λόγο πουλᾶς τὴν ἱερωσύνη; Γιὰ ποιὸν λόγο προδίδεις τὴν ἱερωσύνη; Γιατὶ ἐμπορεύεσαι τὸ θεῖο; Γιὰ ποιὸν λόγο ρυπαίνεις τὸν ναὸ τοῦ Θεοῦ; Γιατὶ χρηματίζεσαι οἰκειοποιούμενος παράνομα αὐτὰ ποὺ ἀνήκουν στοὺς φτωχούς; Γιατί, ἐνῶ βρίσκεσαι στὸ κατώφλι τῶν γηρατειῶν σου, συμπεριφέρεσαι σὰν νέος μὲ τὰ ἀδικήματά σου; Γιατὶ δὲ παρέμεινες ἄρχοντας, ἀλλὰ ἀποδείχθηκες ἐξουσιαζόμενος ἀπὸ τὴν κακία; Γνώριζε λοιπόν, ὅτι θὰ δεχθεῖς μεγαλύτερη τιμωρία, γιατὶ ἔκανες ὁ ἴδιος αὐτὰ ἀπὸ τὰ ὁποῖα τάχθηκες νὰ ἐμποδίζεις τοὺς ἄλλους.

Ὅσοι ἐπιθυμοῦν τὴν σωτηρία τους πρέπει νὰ κάνουν τὰ πάντα ποὺ ὁδηγοῦν σ’ αὐτήν

Ἐπιστ. Ἐπιστ. 27 (Β΄ Τόμος) — Στὸν διάκονο Παλλάδιο

Ἐὰν ἀγαπᾶς τὴν σωτηρία, κάνε ὅλα ὅσα ὁδηγοῦν σ’ αὐτήν. Γιατὶ αὐτὸν ποὺ ἐπιθυμεῖ νὰ γίνει κάτι, δὲν τὸν ἐμποδίζει τὸ νὰ γίνει αὐτό, ἀλλὰ κάνει τὰ πάντα μὲ σκοπὸ νὰ γίνει αὐτό.

Γιὰ ὅλους τοὺς αἱρετικούς, τοὺς ἀκροατές, καὶ τοὺς χλιαροὺς εὐσεβοφανεῖς

Ἐπιστ. Ἐπιστ. 90 (Β΄ Τόμος) — Στὸν Ἐπίσκοπο Ἀντώνιο

...ἂς πάψουν οἱ ἀρχηγοὶ τῶν αἱρέσεων νὰ σπέρνουν σπόρους ἐναντίον τῆς ἀλήθειας, ἀναλογιζόμενοι ὅτι αὐτοὶ περισσότερο ἀπ΄ ὅλους σαλεύονται μέσα σὲ πολὺ μεγάλον κίνδυνο. Ἂς πάψουν ἐπίσης καὶ οἱ ἀκροατές τους, οἱ ὁποῖοι μόνο ἀπὸ προκατάληψη ἐνεργοῦν καὶ αὐθαδιάζουν ἐναντίον τῆς ἀλήθειας, γιὰ νὰ μὴν ἀδρανοποιήσουν, ὅσο ἐξαρτᾶται ἀπ΄ αὐτούς, τὸ κατόρθωμα τοῦ Σωτήρα, ποὺ ὑπερβαίνει κάθε λόγο καὶ πράξη. Ἂς πάψουν καὶ αὐτοὶ ποὺ καμαρώνουν βέβαια γιὰ τὶς ὀρθὲς διδασκαλίες τους, ἐνῶ μὲ τὴν νωθρότητα τῆς ζωῆς τους κατηγοροῦνται, ὅτι κάνουν αὐτὰ τὰ ὁποῖα τοὺς παρουσιάζουν νόθους μαθητὲς τῆς εὐσεβείας, καὶ ἂς συνδυάζουν μαζὶ μὲ τὴν ὀρθὴ πίστη καὶ τὴν ἄριστη συμπεριφορά, ὥστε ὅλοι νὰ ἀκούσουμε τὴ βασιλικὴ φωνὴ νὰ μᾶς ἀνακηρύττει.

Θὰ μποροῦσε κάποιος νὰ παρουσιάσει ἀμέτρητες ἐπιστολὲς τοῦ Ἁγίου γιὰ νὰ δείξει ποιὰ εἶναι ἡ διδασκαλία τῆς Ἐκκλησίας καὶ πόσο μακρυὰ εἴμαστε ἀπὸ αὐτήν. Ἀκόμα ὅμως καὶ μὲ αὐτὲς τὶς λίγες γίνεται κατανοητὴ ἡ πτώση τῶν σημερινῶν ταγῶν καὶ πιστῶν καὶ ἡ ἀνάγκη ἐπιστροφῆς στὴν αὐθεντικὴ φωνὴ τῶν Ἁγίων, ἂν θέλουμε νὰ ἐλπίζουμε στὴν σωτηρία μας.

Ταῖς πρεσβείαις τοῦ Ἁγίου Ἰσιδώρου

Ἀδαμάντιος Τσακίρογλου

Τρομερή συμφορά έρχεται εαν η Ελλάδα επιτρέψει στα Σκόπια να κλέψουν το όνομα «Μακεδονία»…



«ΟΙ ΔΩΡΙΕΙΣ ΤΗ ΝΥΧΤΑ ΜΠΗΚΑΝ ΣΤΗΝ ΠΟΛΗ 
ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΚΑΤΕΣΦΑΞΑΝ ΟΛΟΥΣ».

ΘΑ ΠΑΘΟΥΜΕ ΤΑ ΙΔΙΑ ΚΑΙ ΧΕΙΡΟΤΕΡΑ.
Ο ΠΑΤΡΙΩΤΗΣ ΣΑΡΑΝΤΟΣ ΚΑΡΓΑΚΟΣ 
ΚΡΟΥΕΙ ΤΗΝ ΚΑΜΠΑΝΑ ΤΟΥ ΕΘΝΙΚΟΥ ΚΙΝΔΥΝΟΥ

Ο Ιστορικός Σαράντος Ι. Καργάκος για το Σκοπιανό: «Ἀμυκλαῖοι σιγῆ ἀπώλοντο» 


Ἐάν τό Σκοπιανό ζήτημα εἶχε ἀντιμετωπισθεῖ ἀπό τή διεθνῆ κοινωνία μέ τούς κανόνες τῆς ὀρθῆς λογικῆς, ἡ λύση τοῦ ὀνόματος θά εἶχε βρεθεῖ ἀμέσως μετά τήν κατάρρευση τῶν τιτοϊκῶν κατασκευῶν.
Στό μάθημα τῆς Λογικῆς, πού διδαχθήκαμε οἱ παλαιότεροι, μάθαμε ὅτι ὑπάρχουν ἔννοιες ΟΛΟΥ καί ΜΕΡΟΥΣ.Ἡ Ἑλλάς, ὡς κράτος, εἶναι ἔννοια ὅλου πού ἐμπεριέχει καί τήν Μακεδονία ἀλλά ὡς ἔννοια μέρους.
Ἐπί Γιουγκοσλαβίας, τό νῦν κράτος τῶν Σκοπίων ἦταν ἔννοια μέρους πού δέν τό νιώθαμε –καί πολύ κακῶς– σάν κάτι ἔντονα ἐνοχλητικό.
Μετά τή διάλυση τῆς Γιουγκοσλαβίας, ἡ σκοπιανή κατασκευή, ὡς ἀνεξάρτητο κράτος, ἔκανε τό ὄνομα Μακεδονία ἔννοια ὅλου ἀλλά γιά τόν ἑαυτό της.
Ἔτσι, μονοπώλησε τό ὄνομα Μακεδονία, κάτι πού κάνει τή δική μας Μακεδονία στά μάτια τῆς διεθνοῦς γνώμης νά φαίνεται σάν μιά ἑλληνική κατάκτηση καί ὄχι ὡς ἑλληνικό ἔδαφος. Διότι, ἐφόσον τά Σκόπια θά ἔχουν τό μονοπώλιο τοῦ ὀνόματος τῆς Μακεδονίας, ἠθικά θά φαίνονται σάν κληρονόμοι ὅλης τῆς Μακεδονίας, δηλαδή ὅλης σχεδόν τῆς Βορείου Ἑλλάδος.
Τό ὄνομα ἀπό μόνο του ἐγκρύπτει τόν ἀλυτρωτισμό.
Συνεπῶς, ἄς ἀφήσουμε τίς ἀερολογίες, ὅτι θά δεσμευθοῦν πώς δέν θά ἔχουν ἀλυτρωτικές τάσεις.
Ἀλλά ἄς ποῦμε ὅτι ἔχουν.
Αὐτό μᾶς φοβίζει; Εἶναι ἐντροπή γιά τή χώρα μας νά μᾶς τρομάζει μιά τέτοια ἀπειλή ἀπό ἕνα ἑτοιμόρροπο μόρφωμα 2,5 ἑκατομμυρίων κατοίκων.
Ἄν οἱ Σκοπιανοί ἐκδηλώσουν ἀλυτρωτικές τάσεις, τότε μπορεῖ νά ἐκδηλώσουμε κι ἐμεῖς.
Τό Μοναστήρι ἦταν μέχρι τό 1912 τό ἑλληνικό Παρίσι τῆς Βαλκανικῆς.
Κάποιοι δικοί μας μέ βολική συνείδηση διατυπώνουν τή θεωρία περί «καινούργιου ἔθνους».
Καί ἀπορῶ: γιατί αὐτή ἡ θεωρία δέν προεκτείνεται μέχρι τή δημιουργία ἑνός καινούργιου ὀνόματος;
Γιατί αὐτοί οἱ τάχα νεοφανεῖς γείτονες θέλουν νά μονοπωλοῦν τό πανάρχαιο ὄνομα τῆς Μακεδονίας, πού πάντα θά τούς φέρνει σέ ἀντιπαράθεση –πιθανῶς καί σέ σύγκρουση– μέ τούς Ἕλληνες καί αὔριο μέ τούς Βουλγάρους;
Μέ τούς Ἀλβανούς βρίσκονται ἤδη σέ ρήξη.
—-Καί μιά ἀκόμη ἀπορία:
ἀφοῦ ἡ ἀλβανική γλῶσσα ἀναγνωρίστηκε πρόσφατα σάν ἰσότιμη τῆς σλαβικῆς, πού βαφτίστηκε ἀπό αὐτούς σάν μακεδονική, μήπως καί οἱ Ἀλβανοί τοῦ κρατιδίου θά συγκαταλεχθοῦν στούς Μακεδόνες; Καί μιά ἐπιπρόσθετη ἀπορία: ὅταν οἱ Σκοπιανοί μιλοῦν μέ τούς Σέρβους καί τούς λοιπούς Σλάβους, μιλοῦν μακεδονικά; Ἄν ναί, τότε ὅλοι οἱ Σλάβοι –ἄρα καί ὁ Πούτιν– εἶναι… Μακεδόνες;
Ὅλα αὐτά τά παράλογα, τά παρά τήν ἱστορία, τήν πληθυσμιακή σύνθεση καί τή νεώτερη γεωγραφική δομή, χάρη στήν εὐφυῆ ὄντως σκοπιανή προπαγάνδα καί τήν ὑπναλέα δική μας πολιτική, θεωρήθηκαν ἀπό τή διεθνῆ κοινότητα λογικά.
Καί ἔτσι, οἱ Σκοπιανοί ἰδιοποιήθηκαν de facto καί de jure τό ὄνομα τῆς Μακεδονίας, μέ ἐκείνη τήν ἐνδιάμεση συμφωνία μέ τήν δῆθεν προσωρινή ὀνομασία.
Δέν μπορῶ νά εἶμαι ἱκανοποιημένος ἀπό τή δική μας διπλωματία.
Θυμᾶμαι τό «κάζο» μιᾶς ἐρίτιμης κυρίας πού ἦταν πρόξενος ἤ πρέσβυς στά Σκόπια, πού, γιά νά γίνει πιό φιλική, ἔγινε σκοπιανικώτερη τῶν Σκοπιανῶν.
Δέν λείπουν ἀκόμη κάποιες ἄτσαλες ἐνέργειες.
Ἄν ὄντως ὁ κ. ὑπουργός τῶν ἐξωτερικῶν ἐκφράστηκε μέ ἕνα τόσο βαρύ τρόπο κατά τοῦ ἀρχιεπισκόπου, μποροῦμε νά καταλάβουμε τό γιατί τά κάναμε μούσκεμα στόν διπλωματικό μας τομέα.
Ἄν ὁ ἐπί κεφαλῆς τῆς ἑλληνικῆς διπλωματίας ἐκφράζεται ὅπως ἐκφράστηκε κατά τοῦ Ἱερωνύμου, τότε «κλαύσατε πικρῶς, διότι ἔρχεται ὁ νεκρός», ὅπως ἔλεγε καί ὁ Μπόστ.
Καί ἔρχομαι στόν εὐφυέστατο κυβερνητικό ἐκπρόσωπο πού, ἔχοντας σπουδάσει τήν τεχνική τῆς ταμπέλλας, ἔσπευσε νά δώσει στό συλλαλητήριο τῆς Θεσσαλονίκης ἀκροδεξιά ἀπόχρωση. Ὥστε, λοιπόν, εἶναι ἀκροδεξιοί οἱ χιλιάδες πολῖτες πού, ὑπό δυσμενεῖς συνθῆκες (κακοκαιρία καί προβοκάτσιες), συμμετεῖχαν στό ἐκπληκτικό σέ ὄγκο συλλαλητήριο;
Καί εἶναι δημοκρατικοί οἱ οὐδέποτε συλλαμβανόμενοι λιθοβολιστές, βομβιστές καί σημαιοκάφτες;
Ἄν ὑπῆρχε ἐθνικό φιλότιμο, ἔπρεπε ὅλοι σύσσσωμοι νά ἀπαιτήσουμε τήν ἐκδίωξη τοῦ ἀνεκδιήγητου σκοπιανόφρονα Νίμιτς πού, πέρα ἀπό τά τωρινά ἀτοπήματά του, εἶχε πρό ἐτῶν ὀνομάσει τόν Ἀλέξανδρο σφαγέα τῶν λαῶν, λές καί ὁ Ἀλέξανδρος ἦταν συμπατριώτης του!
Αὐτή ἡ δική μας παθητικότητα φέρνει στή μνήμη μου τό ἐπιφώνημα ἀπογοητεύσεως τοῦ μεγάλου τοῦ Γένους δασκάλου Βενιαμίν τοῦ Λεσβίου:
«Ὤ, πόσο νήπιοι καί ψοφοδεεῖς εἴμεθα.»
Καί κάτι τελευταῖο γιά τόν κυβερνητικό ἐκπρόσωπο: τόν ἀκροδεξιό δέν τόν γεννᾶ ἡ μάνα του, τόν γεννᾶ ἡ ἀναπηρία ἤ ὁ σαλτιμπαγκισμός τῶν δῆθεν δημοκρατικῶν κυβερνήσεων.
Ἄν δέν τοῦ ἀρέσει ὁ λαός, τότε ἄς ἀλλάξει τόν λαό, κατά τήν εἰρωνική σύσταση τοῦ Μπρέχτ.
Ὅσο γιά τόν ἀρχιεπίσκοπο, πού τόσο συχνά χαμηλώνει τά φτερά γιά νά μή δυσαρεστήσει τόν πρωθυπουργό, ἄς θυμηθεῖ πόσες φορές μέ εἶχε καλέσει ὡς μητροπολίτης νά μιλήσω γιά τό Σκοπιανό στή Θήβα καί στή Λειβαδιά ἀλλά καί τίς πιέσεις πού δέχθηκε καί στίς ὁποῖες ὑπέκυψε γιά νά μήν εἶμαι ὁμιλητής σέ μιά ἀνοιχτή συγκέντρωση στή Λειβαδιά.
Βέβαια, ὅπως ἔλεγε ὁ στρατηγός Ντέ Γκώλ, τά γηρατειά εἶναι ναυάγιο.
Γιά μένα, πάντως, ὄχι.
Ταῦτα ἔλεγα καί πρίν, ταῦτα λαλῶ καί νῦν.
Τό ὅτι χρειάζεται προσοχή στίς λαοσυνάξεις, εἶναι ἀναμφισβήτητο.
Μπορεῖ ἀπό αὐτές νά προκύψει ἕνας δημεγέρτης πού νά ὁδηγήσει τή χώρα στήν καταστροφή.
Ἀλλά ὁ κ. Τσίπρας ἀπό ποῦ βγῆκε;
Δέν εἶναι γέννημα λαοσυνάξεων;
Καί ἐκεῖνο τό «φωνή λαοῦ» θά πεταχτεῖ στά σκουπίδια;
Πρό ἐτῶν στήν «Ἑστία» εἶχα γράψει τήν ἀρχαία φράση: «Ἀμυκλαῖοι σιγῆ ἀπώλοντο».
Εἶχα ὑποσχεθεῖ νά τήν ἐξηγήσω.
Κατά μία παράδοση, οἱ κάτοικοι τῶν Ἀμυκλῶν εἶχαν λάβει ὅλα τά ἀναγκαῖα μέτρα γιά τήν προάσπιση τῆς πόλης τους, ὅταν οἱ Δωριεῖς κατέλαβαν τήν Σπάρτη καί τήν Λακωνία.
Νύκτα καί ἡμέρα ἦσαν ὑπό τά ὅπλα.
Οἱ Δωριεῖς τῆς Σπάρτης τούς ἄφησαν ἐπί πολύ ἀνενόχλητους.
Ἔτσι, οἱ Ἀμυκλαῖοι χαλάρωσαν σταδιακά καί, ἀκολούθως, ὁλικά τήν ἀμυντική τους ἐπαγρύπνηση.
Καί κάποιο βράδυ, οἱ Δωριεῖς τῆς γειτονικῆς Σπάρτης μπῆκαν στήν πόλη τους ἀμαχητί καί τούς κατέσφαξαν.
Τό πάθημα τῶν Ἀμυκλαίων ἔγινε παροιμιακό.
Μήπως κάποιοι τέτοιο πάθημα μᾶς ἑτοιμάζουν καί στόν παρόντα καιρό;

(τοῦ Σαράντου Ι. Καργάκου), Ἑστία, 26/1/18

Μακεδονία η Βελίκα Τράΐκου σου Χαμογελά...

Αυτές θα είναι για μένα στην εξέδρα του συλλαλητηρίου-και μόνον Αυτές. Και τις δικές Τους «ομιλίες» θα πάω να ακούσω. 

ΟΙ ΟΜΙΛΗΤΡΙΕΣ 

Αυτή είναι η μόνη γνωστή φωτογραφία της Βελίκας Τράΐκου. Χαμογελά μέσα στο φέρετρο την ημέρα της κηδείας της, στην Θεσσαλονίκη. Είναι Αύγουστος του 1904, χρονιά που η Βελίκα έκλεισε τα 21 της χρόνια. 

Γεννήθηκε το 1883 στο χωριό Πεντάλοφο της Θεσσαλονίκης, σπούδασε δασκάλα και το 1900 την βρήκε να διδάσκει στην Έδεσσα. 

Το 1901, ο Ίων Δραγούμης, Πρόξενος της Ελλάδας στο Μοναστήρι, οργανώνει τον Μακεδονικό Αγώνα. 

Αναζητά ένα πρόσωπο απολύτου εμπιστοσύνης, μορφωμένο, νέο σε ηλικία για μια κρίσιμη αποστολή: την μεταφορά μηνυμάτων από το κέντρο του Αγώνα στην υπόλοιπη Μακεδονία.

Αιφνιδιάζεται όταν εμφανίζεται μπροστά του μια εικοσάχρονη κοπέλα και δηλώνει πρόθυμη να αναλάβει αυτή την αποστολή. Η ευφυΐα της, η μόρφωσή της –μιλούσε απταίστως τουρκικά και βουλγαρικά- και το θάρρος της κάμπτουν τις επιφυλάξεις του. Τα επόμενα τρία χρόνια, η Βελίκα οργώνει την Μακεδονία. 

Εμφανίζεται σε πόλεις και χωριά, άλλοτε ως πλανόδια πωλήτρια αυγών, άλλοτε ως ζητιάνα, άλλοτε ως «τρελή» που παραμιλά στους δρόμους, μεταφέροντας τα σημειώματα του Δραγούμη μέσα στα ρούχα της ακόμα και μέσα στα μαλλιά της και συλλέγοντας πληροφορίες. Η δράση της σταματά στο παζάρι των Γιαννιτσών.

Εκεί την αναγνωρίζει ένας Βούλγαρος. Την συλλαμβάνουν.

Η πρώτη μαχαιριά είναι για να «σπάσει» και να αποκαλύψει το δίκτυο των Ελλήνων πατριωτών.

Απαντά με ένα χαμόγελο. Το ίδιο και στην δεύτερη μαχαιριά, στην τρίτη…

Καταλαβαίνουν. Πέφτουν πάνω της και την κατακρεουργούν. Στην κηδεία της το φέρετρο ανοιχτό, όπως και το ρούχο της για να δουν όλοι το μέγεθος της θηριωδίας. Αλλά η ίδια, χαμογελαστή…

Ακριβώς τρία χρόνια νωρίτερα, τον Αύγουστο του 1901 στην Μητρόπολη Θεσσαλονίκης, η Βελίκα Τράϊκου πήρε μέρος στην συνάντηση των Μακεδονομάχων και απευθύνθηκε στους άντρες που βρίσκονταν εκεί λέγοντας: «Οπλίστε τους χωρικούς και όταν εμείς προετοιμάσουμε το έδαφος από παντού θα ανάψει ο αγώνας». 

Την Κυριακή, στο Σύνταγμα, θα είμαι παρών για να ακούσω ξανά την «ομιλία» της. 

Στην εξέδρα, θα βλέπω την Βελίκα. 

Αγκαλιασμένη με την Κατερίνα Χατζηγεωργίου, την Δασκάλα από την Γευγελή, που στα 21 της χρόνια κι εκείνη , τον Οκτώβριο του 1904, αντιμετώπισε με το πιστόλι στο χέρι τους Βούλγαρους κομιτατζήδες που περικύκλωσαν το σπίτι της.

Και όταν την κάλεσαν να παραδοθεί, απάντησε: 

«Εγώ Ελληνίς εγεννήθην, βάρβαρε Σκύθα και Ελληνίς θα πεθάνω». Τέσσερις ολόκληρες ώρες κράτησε η μάχη της. Στο τέλος οι κομιτατζήδες έβαλαν φωτιά στο σπίτι και την έκαψαν ζωντανή. Την βρήκαν απανθρακωμένη με το πιστόλι στο χέρι...

Δίπλα τους στην εξέδρα θα είναι η Δασκάλα Αγγελική Φιλιππίδου που μαζί με τον σύζυγό της Δημήτρη ζούσαν στην Κλεπνούσνα. 

Εκεί, στις 12 Δεκεμβρίου 1906 μπαίνουν οι Βούλγαροι και αρχίζουν την σφαγή. 

Πρώτα σκοτώνουν τον ιερέα του χωριού και στη συνέχεια αναζητούν την δασκάλα... 

Η Αγγελική και ο Δημήτρης, με τα όπλα στα χέρια δίνουν την μάχη και οι κομιτατζήδες υποχωρούν, αλλά η Δασκάλα έχει τραυματιστεί βαριά. Αρνείται όμως την άμεση μεταφορά της στο νοσοκομείο των Σερρών και ζητά να την μεταφέρουν πάνω σε ένα φορείο και να σταματούν σε κάθε χωριό για να μιλά στους Έλληνες και να τους εμψυχώνει... 

Τα λόγια της και η εικόνα της προκαλούν ξεσηκωμό. 

Όταν φτάνει στις Σέρρες την υποδέχεται όλη η πόλη σαν Αγία, της φιλούν τα χέρια.

Αλλά η κατάσταση της υγείας της είναι πλέον απελπιστική. Την μεταφέρουν στην Θεσσαλονίκη όπου πεθαίνει λίγες ημέρες μετά. 

Στην εξέδρα θα είναι και η Λίλη Βλάχου, η απόφοιτος του Αρσακείου που ανέβηκε το 1905 στην Μακεδονία μαζί με τον Μακεδονομάχο αδελφό της Ιωάννη και ανέλαβε την διεύθυνση του Παρθεναγωγείου της Έδεσσας. 

Και μύησε όλες τις δασκάλες στον Αγώνα, δημιουργώντας ένα νέο «Κρυφό Σχολειό» και κηρύσσοντας την ελληνικότητα της Μακεδονίας. 

Ώσπου το 1907 την σκότωσαν μέσα στο σχολείο της…

Αυτές θα είναι για μένα στην εξέδρα του συλλαλητηρίου-και μόνον Αυτές. Και τις δικές Τους «ομιλίες» θα πάω να ακούσω. 

Γιατί όπως γράφει ο Κωστής Παλαμάς: «Χρωστάμε σ' όσους ήρθαν, πέρασαν, θα 'ρθούν, θα περάσουν. Κριτές, θα μας δικάσουν, οι αγέννητοι, οι νεκροί». 

Προσκυνώ τα πάθη σου λαέ μου.

ΣΤΕΦΑΝΟΣ ΒΑΦΕΙΔΗΣ