.

.

Δός μας,

Τίμιε Πρόδρομε, φωνή συ που υπήρξες η φωνή του Λόγου. Δος μας την αυγή εσύ που είσαι το λυχνάρι του θεϊκού φωτός. Βάλε σήμερα τα λόγια μας σε σωστό δρόμο, εσύ που υπήρξες ο Πρόδρομος του Θεού Λόγου. Δεν θέλουμε να σε εγκωμιάσουμε με τα δικά μας λόγια, επειδή τα λόγια μας δεν έχουν μεγαλοπρέπεια και τιμή. Όσοι θα θελήσουν να σε στεφανώσουν με τα εγκώμιά τους, ασφαλώς θα πετύχουν κάτι πολύ πιό μικρό από την αξία σου. Λοιπόν να σιγήσω και να μη προσπαθήσω να διακηρύξω την ευγνωμοσύνη μου και τον θαυμασμό μου, επειδή υπάρχει ο κίνδυνος να μη πετύχω ένα εγκώμιο, άξιο του προσώπου σου;

Εκείνος όμως που θα σιωπήσει, πηγαίνει με τη μερίδα των αχαρίστων, γιατί δεν προσπαθεί με όλη του τη δύναμη να εγκωμιάσει τον ευεργέτη του. Γι’ αυτό, όλο και πιό πολύ σου ζητάμε να συμμαχήσεις μαζί μας και σε παρακαλούμε να ελευθερώσεις τη γλώσσα μας από την αδυναμία, που την κρατάει δεμένη, όπως και τότε κατάργησες, με τη σύλληψη και γέννησή σου, τη σιωπή του πατέρα σου του Ζαχαρία.

Άγιος Σωφρόνιος Ιεροσολύμων

«Να κρατάς γερά τα πηδάλια της ζωής!»



Να κυβερνάς τα μάτια σου, για να μην πέσει κάποτε πάνω σου ορμητικό το κύμα της επιθυμίας από τα μάτια.

Να κυβερνάς τη γλώσσα, την ακοή για να μην δεχθείς κάτι το βλαβερό, για να μην πεις κάτι απ’ αυτά που απαγορεύονται.

Να μη σε αναποδογυρίσει η ζάλη απ’ το θυμό, να μη σε κατακλύσουν οι αιφνίδιοι φόβοι, ούτε να σε καταποντίσει βαριά λύπη.

Κύματα είναι τα πάθη. 

Όταν κρατάς ψηλότερα τον εαυτό σου,θα σαι καλός κυβερνήτης της ζωής.

Εάν δε το καθένα απ’ αυτά δεν τον διακυβερνάς με εμπιστοσύνη και σταθερότητα, με το να περιφέρεσαι , σαν κάποιο ανερμάτιστο πλοίο, απ’ αυτά που συμβαίνουν κάθε φορά, θα εξαφανιστείς στο πέλαγος της αμαρτίας.

Μέγας Βασίλειος
Από το περιοδικό «Τα κρίνα»

Σας παρακαλώ να εφαρμόσετε αυτήν την εντολή



Σας παρακαλώ να εφαρμόσετε αυτήν την εντολή. 
Όσο μπορείτε να καλλιεργήσετε την αγάπη προς το πρόσωπο του Χριστού. 
Σε τέτοιο σημείο που όταν θα προσφέρετε τ’ όνομά Του να τρέχουν δάκρυα από τα μάτια σας. 
Η καρδιά σας πρέπει να καίγεται πραγματικά. 
Τότε Αυτός θα είναι ο δάσκαλός σας. 
Αυτός θα είναι ο οδηγός σας, ο αδελφός σας, ο πατέρας και ο Γέροντάς σας.

Αγίου Αμφιλοχίου της Πάτμου

Τα πάντα σε αυτό τον κόσμο έχουν νόημα και αξία

Για μας τους Χριστιανούς, τους φωτισμένους και διαφωτισμένους εν Χριστώ, τα πάντα σε αυτό τον κόσμο έχουν νόημα και αξία εφόσον αποτελούν μέσον και οδό προς την αιωνιότητα.

Επειδή εμείς βλέπουμε εκείνο που δεν φαίνεται και ατενίζουμε το αόρατο, ρυθμίζουμε όλη μας τη ζωή μέσα στον χρόνο με βάση εκείνο που είναι αιώνιο, το ανθρώπινο με βάση το Θεανθρώπινο.

Όσο υπάρχει κάτι το αιώνιο μέσα στα όρια του χρονικού, συντηρούμαστε με αυτό.

Όταν όμως αυτό εκλείπει, το αναζητούμε πέρα από τον χρόνο, στο βασίλειο του ατελεύτητου και αόρατου. Ατενίζουμε τα πάντα υπό το πρίσμα της αιωνιότητας, δηλ. υπό το πρίσμα του Χριστού, αφού Εκείνος είναι ο αιώνιος Θεός και Κύριος.

Άγιος Ιουστίνος Πόποβιτς

Όταν δεν μπορείς να προσευχηθείς....



Όταν κάποιος αμαρτήσει, λόγῳ του εγωισμού του είναι βαρύς. Δεν μπορεί να διαβάσει, ούτε να προσευχηθεί, διότι του φαίνεται βουνό η προσευχή, ούτε να γονατήσει, διότι του φαίνεται ότι θα σπάσουν τα πλευρά του...

Αφού λοιπόν, δεν μπορείς να προσευχηθείς, ούτε να αγρυπνήσεις, τουλάχιστον ανάγκασε τον εαυτό σου να μελετά τους ψαλμούς.

Οι ψαλμοί εκφράζουν ικεσία, μετάνοια, δοξολογία, ευχαριστία, περιέχουν αισθήματα και βιώματα που ανασταίνουν και τον πιο αδύνατο άνθρωπο. Όπως, όταν ο άλλος χάσει τις αισθήσεις του, του δίνεις λίγο ρακί και ανασταίνεται, έτσι ακριβώς ανασταίνεται κανείς και με τους ψαλμούς.

Διάβαζε λοιπόν ψαλμούς και θα δείς ότι θα αναστηθείς και εσύ.


ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΑΙΜΙΛΙΑΝΟΣ

https://apantaortodoxias.blogspot.com

Το ίδιο συμβαίνει και στη ζωή….



Έχεις πάει ποτέ σου σε κηδεία; 

Κάποιοι δεν πιστεύουνε αυτό που έχει συμβεί.
Κάποιοι άλλοι φωνάζουνε, μαλώνουνε, ξεσηκώνουνε τον κόσμο.
Υπάρχουν άνθρωποι που ασχολούνται και τρέχουνε με ζήλο για τα διαδικαστικά. Ξέρεις. Κεράσματα, καφέδες… Το κάνουνε όμως με τέτοιο τρόπο, λες και αυτά είναι τα πιο σημαντικά.

Υπάρχουν άνθρωποι που κλαίνε φωναχτά, άνθρωποι που μοιρολογούνε.
Το ίδιο συμβαίνει και στη ζωή…

Κάποιοι ζούνε σε μια μόνιμη άρνηση. Πιστεύουνε πως δε θα πεθάνουμε ποτέ.
Κάποιοι άλλοι, βρίσκονται σε μια ταραχή. Όλο γκρίνια, μούτρα, νεύρα και παράπονα. 
Και η ζωή περνάει έτσι…

Υπάρχουν άνθρωποι που έχουνε κάνει σκοπό τους τα διαδικαστικά… Τη ζωούλα τους, το προγραμματάκι τους, το σπιτάκι τους, τη δουλίτσα τους, τα λεφτάκια τους, την οικογενειούλα τους. Όλα ταιριαγμένα. Όλα σε μία σειρά. Λες και αυτά είναι τα μόνα σημαντικά.
Άλλοι πάλι, έχουν παραιτηθεί. Κανένα νόημα, κανένας στόχος, καμία όρεξη για ζωή. 
Ένα ατελείωτο πένθος…

Στις κηδείες όμως, υπάρχουν και κάποιοι ακόμα άνθρωποι. Ίσως να τους έχεις δει…
Είναι αυτοί, που ενώ πονούν βαθιά, προσεύχονται.
Είναι αυτοί, που ενώ βρίσκονται μπροστά στο θάνατο, έχουν το νου τους στην Ανάσταση στραμμένο…

Ελευθεριάδης Γ. Ελευθέριος 
Ψυχολόγος M.Sc.

H κένωσις του σώματος πηγαίνει κάτω, η κένωσις της ψυχής πηγαίνει απάνω



Μία ψυχή πήγε στην τουαλέτα, κι έλεγε την ευχή. 
Α, και φανερώνεται ο διάβολος εκεί. Βρε 'συ, λέει, βρώμικη ευχή λες. Α, μα, και ο καλόγηρος: Άκουσε αποστάτα της θείας Μεγαλειότητος, λέει, η κένωσις του σώματος πηγαίνει κάτω, η κένωσις της ψυχής πηγαίνει απάνω, δεν έχει καμιά ένωση.

Γέροντας Εφραίμ Κατουνακιώτης

Πάντα μαζί μας....



Μπορεί ο Θεός να μην σταματάει πάντα την καταιγίδα της δοκιμασίας που σαπίζει τις αντοχές μας. 
Μπορεί να σωπαίνει όταν εμείς θα επιθυμούσαμε να τον ακούσουμε πιο δυνατά απο ποτέ. 
Ένα όμως είναι το βέβαιο, ότι ούτε μια στιγμή δεν έφυγε από κοντά μας. 
Είναι εκεί στο μέσο της καταγίδας, μούσκεμα όπως εμείς, με την ίδια βραχνάδα στο λαιμό, με τα ίδια μελανιασμένα χέρια απο το κρύο, όπως τότε που τα άπλωσε πάνω στο σταυρό και φυσούμε απίστευτη μοναξιά….

πλ

ΑΓΙΟΣ ΠΡΟΦΥΡΙΟΣ: …δεν θα έχεις σχέσεις με τους παπικούς και τους προτεστάντες

-Μία άλλη φορά πήγα με μία σύγχρονη ιεραπόστολο, την Ελληνοαμερικανίδα Σταυρούλα (Σταυρίτσα) Ζαχαρίου.

Εκείνη του μίλησε για την ζωή της. Καταγότανε από το Αϊβαλί της Μικράς Ασίας και ήταν ξαδέρφη του αγιογράφου και λογοτέχνη Φώτη Κόντογλου. Έζησε αρκετά χρόνια στην Αμερική με πλούτη και ανέσεις. Από αγάπη προς τον συνάνθρωπο πήγε στην Αφρική, όπου επιδόθηκε με πολύ ζήλο στο ιεραποστολικό έργο, ιδιαίτερα στην Κένυα. 
Ο Άγιος μας αποκάλυψε ότι εξομολογούσε τον Κόντογλου, όταν ήταν ακόμη στην Πολυκλινική. 
Κάποια στιγμή είπε στην Σταυρίτσα:

-Πρόσεξε όμως εκεί στην Αφρική, δεν θα έχεις σχέσεις με τους παπικούς και τους προτεστάντες.

-Εεε… να, καμιά φορά, άμα κάνουνε καμία συγκέντρωση και με καλούνε, πηγαίνω.

-Όχι, όχι, δεν θα έχεις καμία, καμία σχέση με αυτούς. Να μην ξαναπάεις…, της τόνισε έντονα…

Φ.Μ

Ρώτησε η Παναγία τους αγγέλους....



Λέγεται, ότι όταν η Παναγία εκοιμήθη και ήρθε ο Χριστός να πάρει την ψυχή της, ζήτησε η ίδια από τον Κύριο πριν αναληφθεί στον Ουρανό, να πάει να δει την κόλαση. Έτσι άγγελοι την πήραν, την διακόνησαν και την ξενάγησαν στην κόλαση.

Η Παναγία εκεί βρήκε πολλές ''κολάσεις'' και την εξηγούσαν οι άγγελοι σε κάθε μία απ' αυτές, τι είδους αμαρτίες έκαναν οι ψυχές που βρίσκονταν εκεί. Και για όλο τον κόσμο τον αμαρτωλό, που έκαναν πάσης φύσεως αμαρτήματα, βρήκε η Παναγία κάποια ελαφρυντικά να πει και να παρακαλέσει τον Κύριό μας, να κρίνει επιεικώς.

Έφτασε όμως και σε μια κόλαση, που βρήκε μια μεγάλη τάξη ανθρώπων, που είχαν τις γλώσσες τους κρεμασμένες και βγαλμένες έξω!
Ρώτησε η Παναγία τους αγγέλους.

- Εδώ ποιοί είναι;

- Εδώ είναι οι βλάσφημοι, απάντησαν εκείνοι.

Η Παναγία τότε έβαλε το κεφάλι κάτω και προχώρησε, χωρίς να πει κουβέντα! 
Δεν βρήκε κάποιο λόγο ελαφρυντικό σ΄αυτούς τους ανθρώπους, για να παρακαλέσει τον Χριστό μας. 

Για όλους κάτι είπε, αλλά για τους βλάσφημους, δεν είπε τίποτα...

+ Δημήτριος Παναγόπουλος Ιεροκήρυκας

Τους ΞΕΥΤΙΛΙΖΟΥΝ ακόμη και τα ΜΙΚΡΑ ΠΑΙΔΙΑ! Επέστρεψαν χρήματα που τους έδωσε βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ διαμαρτυρόμενα για τη στάση του στο Σκοπιανό!

Ένα απίστευτο περιστατικό που δείχνει την πληγή που έχει αφήσει στην ελληνική κοινωνία η συμφωνία με τα Σκόπια εκτυλίχθηκε σήμερα; στα Γρεβενά.

Μετά τη Θεία Λειτουργία για το νέο έτος και την κοπή της βασιλόπιτας της Ι.Μ. Γρεβενών στον Ιερό Ναό της Ευαγγελιστρίας, παιδιά των κατηχητικών ομάδων του πνευματικού κέντρου της Μητρόπολης, κατά την αποχώρηση των πιστών τραγουδούσαν τα κάλαντα στον προαύλιο χώρο της εκκλησίας.

Εξερχόμενος ο βουλευτής Γρεβενών Χρήστος Μπγιάλας, όπως και πολλοί άλλοι επίσημοι, έριξε στο κουτί- κουμπαρά των παιδιών, 5 ευρώ για την ενίσχυση τους.

Τότε ένα από τα παιδιά αντιδρώντας στη στάση του βουλευτή Γρεβενών στο θέμα της Μακεδονίας και την Συμφωνία των Πρεσπών, του επέστρεψε τα χρήματα λέγοντας του ότι δεν είναι επιθυμητά και ταυτόχρονα έδωσε το σύνθημα στα υπόλοιπα παιδιά να τραγουδήσουν το «Μακεδονία Ξακουστή»!

Οπως αναφέρει το greveniotis.gr ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ προσπάθησε να κρύψει τη αμηχανία του από τη στάση αυτή των παιδιών και το περιστατικό και λίγο αργότερα αποχώρησε λέγοντας πως… «κάποιοι τα καθοδηγούν και τα δηλητηριάζουν".

Μη λυπάσαι και μην πικραίνεσαι ο Χριστός είναι εδώ



Να γνωρίζεις ότι πολλές φορές θα αισθανθείς τον εαυτό σου να ενοχλείται και να λείπει από μέσα του αυτή η αγία ειρήνη και γλυκιά μοναξιά και αγαπητή ελευθερία, και μερικές φορές μπορεί να σηκωθεί από τις κινήσεις της καρδιάς σου μία σκόνη, που θα σε ενοχλήσει στην πορεία που πρόκειται να.. εκτελέσεις.

Και αυτό σου το παραχωρεί ο Θεός για μεγαλύτερο καλό σου. Θυμήσου ότι αυτός είναι ο πόλεμος από τον οποίον οι άγιοι έλαβαν τα στεφάνια των μεγάλων μισθών. Σε όλα εκείνα που σε συγχίζουν πρέπει να πείς: «Κύριέ μου, βλέπεις εδώ τον δούλο σου, ας γίνει σε μένα το θέλημά σου.

Γνωρίζω και το ομολογώ ότι η αλήθεια των λόγων σου παραμένει πάντοτε σταθερή και οι υποσχέσεις σου είναι αψευδείς και σ αυτές ελπίζω. Εγώ παραμένω μόνον για σένα». Ευτυχισμένη, βέβαια, είναι η ψυχή εκείνη που προσφέρεται με τον τρόπο αυτό στον Κύριό της, κάθε φορά που ενοχληθεί ή συγχισθεί. Και αν παραμείνει ο πόλεμος αυτός και δεν μπορέσεις έτσι γρήγορα, όπως θέλεις να ενώσεις το θέλημά σου με το θέλημα του Θεού, μην δειλιάσεις γι αυτό ούτε να λυπηθείς.

Αλλά συνέχισε να προσφέρεις τον εαυτό σου και να προσκυνάς και θα νικήσεις. Ρίξε μία ματιά και στον κήπο που ήταν ο Χριστός σου και που τον αποστρεφόταν η ανθρωπότητα λέγοντας: «Πατέρα, αν είναι δυνατό, ας παρέλθει το ποτήριο αυτό από εμένα». Αλλά αμέσως διέταξε να βάλει την ψυχή του σε μοναξιά και με ένα θέλημα απλό και ελεύθερο έλεγε με πολύ βαθειά ταπείνωση: «αλλά όχι όπως θέλω εγώ, αλλά όπως Εσύ» (Ματθ. 26,39).

Όταν βρίσκεσαι σε κάποια δυσκολία, μην υποχωρήσεις καθόλου, αν δεν υψώσεις πρώτα τα μάτια σου στο Χριστό, πάνω στο σταυρό, και θα δεις τυπωμένο εκεί με μεγάλα γράμματα ότι κι εσύ πρόκειται να οδηγηθείς στην θλίψη εκείνη και τον τύπο αυτόν αντέγραψέ τον με τα έργα στον εαυτό σου, και όταν καμμιά φορά ενοχληθείς από την αγάπη του εαυτού σου, μην δειλιάσεις, ούτε να χωρισθείς από το σταυρό, αλλά τρέξε σε προσευχή και δείξε υπομονή στην ταπείνωση, μέχρις ότου νικήσεις την θέλησή σου και θελήσεις να γίνει σε σένα το θέλημα του Θεού.

Και αφού αναχωρήσεις από την προσευχή, συγκεντρώνοντας μόνον τον καρπόν αυτόν, να σταθείς χαρούμενος. Αλλά αν δεν έφθασε σ αυτό η ψυχή σου, ακόμη παραμένει νηστική και χωρίς την τροφή της. Αγωνίζου ώστε να μην κατοικήσει στην ψυχή σου κανένα άλλο πράγμα, ούτε για λίγο χρονικό διάστημα, παρά μόνον ο Θεός.

Μή λυπάσαι και μην πικραίνεσαι για κανένα πράγα, ούτε να παρατηρείς τις πονηριές και τα κακά παραδείγματα των άλλων, αλλά ας είσαι σαν ένα μικρό παιδί, που δεν υποφέρει από καμμία από τις πικρίες αυτές, αλλά τα ξεπερνά όλα χωρίς καμμία βλάβη.

Άγιος Νικόδημος Αγιορείτης


Η "ευλογημένη απογοήτευση"...



Ένα σημάδι ότι ξεκινάει η εν πνεύματι αληθινή ζωή είναι η "απογοήτευση". Ναι, καλά το ακούσατε, η "απογοήτευση". Θα έρθει μια στιγμή στη ζωή μας, θα τα φέρει έτσι ο Θεός, που θα αισθανθούμε απόλυτη ματαίωση από όλους και όλα. Θα είναι μια φοβερή ψυχική και σωματική περίοδος που στον καθένα ποικίλει σε ένταση και χρόνο, ωστόσο όμως συνήθως απαραίτητη. 
Η ματαίωση θα κινηθεί σε δύο επίπεδα, ένα εσωτερικό, προς τον εαυτό μας δηλαδή, κι ένα εξωτερικό, από τους άλλους. Εκεί θα βιώσουμε γεγονότα που θα μας οδηγήσουν στο συμπέρασμα ότι δεν μπορούμε να έχουμε απόλυτη εμπιστοσύνη σε κανέναν άλλον, παρά μονάχα και ολοκληρωτικά στον Θεό. Η ειδωλοποίηση που κάναμε στον εαυτό μας και τα κατορθώματά του θα καταρρεύσουν. Θα δούμε γυμνή την αλήθεια, ότι ριζικά είμαστε ελλειμματικοί, ελλιπείς. Παρόλο που ο Θεός μάς έχει χαρίσει ποικίλες δυνατότητες, ωστόσο αυτές παραμένουν άγνωστες ή ανενεργές έξω από την σχέση μαζί Του, ή ακόμη και καταστροφικές, εάν αυτονομηθούν.
Θα ανακαλύψουμε κατόπιν φρικτών εμπειριών ότι οι όρκοι που μας έδωσαν για παντοτινή αγάπη σάπισαν και θρόισαν στην δύναμη του χρόνου, που αλλάζει πρόσωπα και καταστάσεις. Ιδιαιτέρως δε αυτοί που μας μίλησαν για μεγάλες αγάπες και έδωσαν αιώνιες υποσχέσεις υπήρξαν οι πιο στεγνοί και αδίστακτοι γδάρτες των ονείρων μας.
Ο άλλος δεν είναι ο "Θεός" και "λυτρωτής" μας, γιατί απλά είναι άνθρωπος αδύναμος και πληγωμένος. 
Τότε θα αντιληφθούμε ότι κανείς δεν μπορεί να μας δώσει το απόλυτο, εκείνο που ζητά η δομή, ο πυρήνας της ύπαρξής μας. Αυτός ο μεγάλος άλλος, που πάντα μας λείπει είναι ο Θεός και ή θα πάρουμε την απόφαση, δηλαδή θα μετανοήσουμε, να τον γνωρίσουμε προσωπικά και βιωματικά, ή θα μείνουμε στον φαύλο κύκλο των θνητών αδύναμων υποσχέσεων και μάταια θα κωπηλατούμε σε τρύπια βάρκα. 
Εκεί μέσα σε αυτό το μεγάλο κενό, στην θέα του Άδη που είναι έτοιμος να μας καταπιεί, έχουμε την ευκαιρία να κραυγάσουμε προς τον Χριστό. Να Τον ζητήσουμε με όλη την δίψα και την πείνα της ύπαρξής μας. Να αναγνωρίσουμε ότι μονάχα αυτός είναι το νόημα της ζωής, ο λυτρωτής και σωτήρας μας. Αν συμβεί αυτό, τότε η πίστη στο πρόσωπό Του θα κατέλθει από το νου στην καρδιά και η Χάρις θα λούσει την ύπαρξή μας με ελπίδα και χαρά, σκορπώντας την ράθυμη θλιμμένη ματιά προς τα πρόσωπα και πράγματα του κόσμου.
Η απελπισία και απογοήτευση θα δώσει τη θέση της σε μια εσωτερική πληρότητα και χαρά, που δεν προέρχεται ούτε εξαντλείται στα ανθρώπινα και ενδοκοσμικά, γι' αυτό και δεν μπορεί κανείς να μας την πάρει, εκτός κι αν την σκορπίσουμε εμείς. 
Ο κόσμος και η ζωή θα αποκτήσουν ξανά νόημα μέσα από την νέα ματιά που θα δωρίσει το Πνεύμα μέσα μας. Όλα θα αλλάξουν, ενώ φοράνε τα ίδια ρούχα, όλα θα είναι αλλιώς, ενώ είναι εκεί, τα πάντα θα μιλάνε, ενώ θα παραμένουν σιωπηλά.
Ο Χριστός θα έχει πλέον κατέλθει από τον "ουρανό" μέσα στην καρδιά μας, θα έχει γεννηθεί και σαρκωθεί στην δική μας προσωπική ιστορία που κι εμείς θα την χωρίσουμε σε πριν και μετά Χριστόν πορεία, γιατί σαν έλθει ο Χριστός τίποτε πια δεν μπορεί να είναι όπως παλιά, μήτε η αμαρτία μας, μητε τα δάκρυά μας.

π. Λίβυος

Όσο περισσότερο ζητούν την βοήθειά σου, τόσο περισσότερο να τους αγαπάς και να προσεύχεσαι στην Παναγία μας...



Όταν προσεύχεσαι στην Παναγία μας την ονομάζεις 
''άβυσσο ελέους και οικτιρμών''
Προσπάθησε όσο μπορείς να γίνεις σαν κι Αυτήν, να είσαι ελεήμων κι οικτίρμων σ' εκείνους που ζητούν το έλεος και τους οικτιρμούς σου. Μην εκνευρίζεσαι μαζί τους, μην τους περιφρονείς. Όσο περισσότερο ζητούν την βοήθειά σου, τόσο περισσότερο να τους αγαπάς. 
Να καταλαβαίνεις την θέση τους με ειλικρίνεια και καλή διάθεση, όπως διδάσκει το Ευαγγέλιο. 
Να προσπαθείς να βάζεις τον εαυτό σου στη θέση τους. 
Κι η Παναγία μας θα σου δώσει το Έλεός Της, πολλαπλάσια.

Άγιος Ιωάννης της Κρονστάνδης

Αντίδραση των λαϊκών εξαιτίας της μνημόνευσης του Επιφανίου από τον Μητροπολίτη Φλωρίνης



Φαίνεται πως η απόφαση του Σεβασμιότατου Μητροπολίτη Φλωρίνης Θεόκλητου να μνημονεύσει τον Επιφάνιο ως «Αρχιεπισκόπο Κιέβου και πάσης Ουκρανίας» προκάλεσε την θλίψη και αντίδραση όχι μόνο του κλήρου αλλά και των λαϊκών όπως φαίνεται από την ακόλουθη επιστολή.

ΠΤΟΛΕΜΑΪΔΑ 30/12/2018

Σεβασμιότατε κ. Θεόκλητε, Χριστός ετέχθη.

Γίναμε όλοι μάρτυρες (μέσω διαδικτύου) της μνημονεύσεως του Επιφάνιου, ως «Αρχιεπισκόπου Κιέβου και πάσης Ουκρανίας» στην Αρχιερατική Θεία Λειτουργία που τελέστηκε στον Ιερό Ναό Αγίου Στεφάνου Πτολεμαΐδας, ανήμερα της εορτής του. Ευλόγως, έρχονται κάποια ερωτήματα στο μυαλό μας:

1ο) Σύμφωνα με την εκκλησιαστική τάξη της Ορθοδόξου Εκκλησίας, τους προκαθημένους των Εκκλησιών τους μνημονεύουν οι προκαθήμενοι της κάθε αυτοκέφαλης Εκκλησίας. Έτσι, από την Εκκλησία της Ελλάδος τους μνημονεύει ο αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος, ο οποίος, όμως, ΔΕΝ μνημόνευσε τον Επιφάνιο, στην προχθεσινή Χριστουγεννιάτικη Θεία Λειτουργία. Εσείς γιατί τον μνημονεύσατε;

2ο) Επισήμως δεν έχει δοθεί ακόμη Τόμος Αυτοκεφαλίας στην Ουκρανία. Προς τι, λοιπόν, η μνημόνευση;

3ο) Αναμένεται στις 6 Ιανουαρίου 2019 να γίνει συλλείτουργο του Οικουμενικού Πατριάρχη Κων/πόλεως κ. Βαρθολομαίου με τον Επιφάνιο στο Φανάρι. Η επίσκεψη του Επιφάνιου αναμένεται να συνδυαστεί με την εκχώρηση Τόμου Αυτοκεφαλίας εκ μέρους του Πατριάρχη. Ερωτούμε: Δύναται ο Πατριάρχης να προβεί σε μια τέτοια ενέργεια χωρίς να ρωτήσει: α) την Κανονική και αναγνωρισμένη από όλες τις τοπικές Εκκλησίες και Πατριαρχεία, Αρχιεπισκοπή Κιέβου; β) το Πατριαρχείο Ρωσίας όπου υπάγεται, εκκλησιαστικά, η Ουκρανία; και γ) τα υπόλοιπα Πατριαρχεία και τις τοπικές Εκκλησίες παγκοσμίως; Από ποιους Ιερούς Κανόνες προκύπτει ότι αυτές είναι υποχρεωμένες να δεχτούν και να κοινωνήσουν με τη νέα εκκλησιαστική δομή; Αναγνωρίζετε, Σεβασμιότατε, Πρωτείο εξουσίας στον Οικουμενικό Πατριάρχη και στη Σύνοδο του Πατριαρχείου της Κωνσταντινούπολης; Το Πρωτείο εξουσίας δεν περιλαμβάνεται στις κύριες αιρέσεις του Παπισμού;

4ο) Αυτή τη στιγμή η Εκκλησία της Ελλάδος αναγνωρίζει επίσημα, ως Αρχιεπίσκοπο Κιέβου και πάσης Ουκρανίας τον κ. Ονούφριο. Πότε, Σεβασμιότατε, έπαυσε να ισχύει αυτό και ποια Σύνοδος στην Ελλάδα το αποφάσισε; Μήπως με την πρόσφατη ενέργειά σας κάνετε ανυπακοή στην Εκκλησία της Ελλάδος, στην οποία ανήκετε;

5ο) Ο Επιφάνιος είναι πνευματικό τέκνο και χειροτονία του καθηρημένου και αναθεματισμένου (από το Πατριαρχείο Ρωσίας, το 1992) Φιλάρετου, τέως Αρχιεπισκόπου Κιέβου. Την ενέργεια αυτή του Πατριαρχείου Ρωσίας την είχαν αναγνωρίσει όχι μόνο όλες οι τοπικές Ορθόδοξες Εκκλησίες, αλλά κι ο ίδιος ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος! Σας ερωτούμε, λοιπόν, Σεβασμιότατε: α) Έχει Ιερωσύνη ο Επιφάνιος; β) Δεν θεωρείται κι αυτός ακοινώνητος αφού κοινωνεί με τον αναθεματισμένο Φιλάρετο, σύμφωνα με τους Κανόνες της Εκκλησίας μας;

6ο) Μήπως και ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος εμπίπτει σ’ αυτόν τον Κανόνα; (Κατά το: «ὁ κοινωνῶν ἀκοινωνήτω, ἀκοινώνητος ἔσται»)

7ο) Σεβασμιότατε, ο Φιλάρετος καθαιρέθηκε και αναθεματίστηκε από τη Μόσχα, καθώς αποκόπηκε από την Ορθόδοξη Εκκλησία για λόγους διοικητικούς. Δημιούργησε δε τη δική του ψευδοεκκλησία προκαλώντας σχίσμα στην Ουκρανία. Θεωρείτε άδικη την καθαίρεση και τον αναθεματισμό του;

Ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος δεν είχε κανένα Κανονικό δικαίωμα να αποκαταστήσει εκκλησιαστικά τους Σχισματικούς της Ουκρανίας. Σύμφωνα με τους Ιερούς Κανόνες, τους κληρικούς στους οποίους η οικεία Εκκλησία τούς επέβαλε κάποιες ποινές, δεν επιτρέπεται να τους απαλλάξει απ’ αυτές μία άλλη τοπική Εκκλησία. Κατά συνέπεια, ο κ. Βαρθολομαίος διέπραξε το Κανονικό Παράπτωμα της «εισπήδησης» σε άλλη εκκλησιαστική δικαιοδοσία!

Σεβασμιότατε, θα μπορούσαμε να επεκταθούμε περισσότερο στο ζήτημα αυτό, αλλά δεν θέλουμε να σας κουράσουμε. Δεν θεωρείτε λογικά τα ερωτήματα που σας απευθύνουμε; Επιτέλους, γιατί τόση υποτέλεια απέναντι στο Πατριαρχείο; Στην Ιερά Σύνοδο της Εκκλησίας της Ελλάδος ανήκετε και ΟΧΙ στη Σύνοδο του Πατριαρχείου της Κωνσταντινουπόλεως! Μη διχάζετε την Εκκλησία της Ελλάδος! Είναι ξεκάθαρο ότι ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος με την ενέργειά του αυτή απέδειξε ότι υπηρετεί τα πολιτικά συμφέροντα των ΗΠΑ εναντίον της Ρωσίας. Η τοπική μας Εκκλησία γιατί ανακατεύεται; Αυτή η υπόθεση είναι αρμοδιότητα των τοπικών Εκκλησιών της Ουκρανίας και της Ρωσίας ή μιάς Πανορθόδοξης Συνόδου.
Πάντως, είναι πολύ λυπηρό, Σεβασμιότατε, το γεγονός ότι, ενώ εσείς κάνετε ευθεία ανυπακοή στην Ιερά Σύνοδο στην οποία ανήκετε, όλο αυτό το διάστημα κατηγορούσατε κάποιους αδελφούς μας που διαμαρτύρονται ενάντια στον Οικουμενισμό ότι έκαναν, τάχα, «ανυπακοή στην Εκκλησία». Για μία ακόμη φορά επιβεβαιώσατε ότι εσείς είστε αυτός που κάνει ανυπακοή στην Εκκλησία.

Το χειρότερο απ’ όλα, όμως, είναι ότι προκαλείτε σοβαρότατο εκκλησιαστικό πρόβλημα στην τοπική μας Εκκλησία, την Μητρόπολη Φλωρίνης –την οποία σας ανέθεσε ο Θεός να διαποιμάνετε–, διότι την αναγκάζετε, πλέον, να έχει κοινό Ποτήριο με Σχισματικούς, δηλαδή με ανθρώπους που είναι εκτός Εκκλησίας! Αυτό είναι ανήκουστο. Από αλλού το περιμέναμε και από αλλού μάς ήρθε! Φοβόμασταν, όλ’ αυτά τα χρόνια, μήπως, μέσω του Πατριαρχείου, «ενωθούμε» με τους αναθεματισμένους Παπικούς και αποκτήσουμε κοινό Ποτήριο μαζί τους, και τώρα βλέπουμε ότι έχουμε κοινό Ποτήριο με άλλους αναθεματισμένους Σχισματικούς! Έχετε αντιληφθεί, π. Θεόκλητε, έχετε συνειδητοποιήσει τι έχετε κάνει; Καθίστασθε πλέον κι εσείς ακοινώνητος, αφού κοινωνείτε με ακοινώνητους! («ὁ κοινωνῶν ἀκοινωνήτω, ἀκοινώνητος ἔσται»)

Σεβασμιότατε, σας παρακαλούμε θερμά: ανακρούσατε πρύμναν! Μην οδηγείτε στο γκρεμό την τοπική μας Εκκλησία! Σκεφτείτε ότι δεν είστε μόνος σας: η Μητρόπολη Φλωρίνης δεν ταυτίζεται με το πρόσωπό σας· είναι σώμα Χριστού, δηλαδή είναι κλήρος και λαός. Μην παίρνετε λοιπόν το ποίμνιο στο λαιμό σας! Σας παρακαλούμε πολύ, πράξτε τα θεάρεστα!

Με βαθύτατη θλίψη, οι υπογράφοντες:

Ευάγγελος Βλάσης
Αντώνιος Χατζηπαναγιωτίδης
Δημήτριος Εμμανουήλ
Βασίλειος Κερμενιώτης
Γεώργιος Ασανάκης
Σωκράτης Βασιλειάδης
Ζήκος Παπάζογλου
Χρήστος Ελευθεριάδης
Παναγιώτα Παναγιωτίδου

Ὁ Μέγας Βασίλειος, ὁ ἄγρυπνος Ἐπίσκοπος, κατά τῶν αἱρέσεων



Γράφει ὁ Φώτης Μιχαήλ, ἰατρός

Ὁ Μέγας Βασίλειος δέν εἶναι μονάχα ὁ Ἅγιος Ἱεράρχης τῆς ἀγάπης, τῶν θεοφώτιστων διδαχῶν, τῶν γραμμάτων καί τῶν ἐπιστημῶν, τῆς ἄσκησης καί τῆς ἀρετῆς. Εἶναι ταυτόχρονα καί ὁ τολμηρός ὁμολογητής τῆς Πίστεως, ὁ αὐστηρότατος διώκτης τῶν αἱρέσεων, ὁ ἄγρυπνος Ἐπίσκοπος, ὁ ὅντως ποιμήν.

Στά χρόνια τοῦ Μεγάλου Βασιλείου, ἠ Ἐκκλησία ταλανιζόταν ἀπό τήν διάδοση δύο κυρίως αἱρέσεων: Τοῦ Ἀρείου καί τοῦ Σαβελλίου. Ἡ αἵρεση τοῦ Ἀρείου εἶχε καταδικασθεῖ ἤδη ἀπό τήν πρώτη Οἰκουμενική Σύνοδο (325).Ἐντούτοις, κατά τά χρόνια τοῦ ἁγίου Μεγάλου Βασιλείου (330-379), οἱ ὁπαδοί τῶν κακοδοξιῶν τοῦ Ἀρείου εἶχαν τόσο πληθυνθεῖ, ὥστε κατάφεραν καί πῆραν στά χέρια τους τό σύνολο σχεδόν τῶν Ἱερῶν Ναῶν.

Τό γεγονός αὐτό ἀποκαλύπτεται σέ μιά ἐπιστολή τοῦ Ἁγίου, ἡ ὁποία ἀπευθύνεται ‘’τοῖς Δυτικοῖς Ἐπισκόποις’’. Στήν ἐπιστολή του αὐτή ὁ Μέγας Βασίλειος περιγράφει λεπτομερῶς ὅλα τά βάσσανα, πού ὑπέστησαν οἱ Ὀρθόδοξοι Χριστιανοί ἐξ αἰτίας τῆς ἄρνησής τους νά ἀποδεχθούν τίς κακοδοξίες τοῦ Ἀρείου. Τά λόγια του εἶναι τόσο ἐπίκαιρα! Θαρεῖς καί γράφτηκαν γιά νά περιγράψουν ἐπακριβῶς τίς διώξεις καί τήν κατασυκοφάντηση τῶν ὁμολογητῶν τῆς Πίστεως τῶν ἡμερῶν μας. Ἐκείνων, δηλαδή, τῶν Πιστῶν, πού ἀγωνίζονται σήμερα μέ φιλότιμο ἐναντίον τοῦ οἰκουμενισμοῦ, διακόπτοντας κάθε κοινωνία μέ τούς φορεῖς αὐτῆς τῆς δαιμονικῆς παναιρέσεως. Γράφει ὁ Ἅγιος: Τά πλήθη, ἀφοῦ ἐγκατέλειψαν τούς οἴκους τῆς προσευχῆς, συναθροίζονται στίς ἐρημιές. Τό θέαμα εἶναι ἐλεεινό: Γυναῖκες καί παιδιά καί γέροντες καί ἄλλοι ἀσθενεῖς, κάτω ἀπό ραγδαῖες βροχές καί χιονοπτώσεις καί ἀνέμους καί χειμωνιάτικους παγετούς, ἀλλ’ ἐπίσης καί τό καλοκαίρι κάτω ἀπό τόν φλογερό ἥλιο, ταλαιπωροῦνται στό ὕπαιθρο.‘’Καί ταῦτα πάσχουσι διά τό τῆς πονηρᾶς ζύμης Ἀρείου γενέσθαι μή καταδέχεσθαι’’. Καί τά ὑποφέρουν ὅλα αὐτά, διότι δέν δέχτηκαν τήν πονηρή ζύμη (τήν αἵρεση) τοῦ Ἀρείου.

Σέ ἄλλη ἐπιστολή του ὁ Μέγας Βασίλειος, ἀπευθυνόμενος ‘’τοῖς ὑφ’ ἑαυτόν ἀσκηταῖς’’, δίνει γραμμή στά πνευματικά του παιδιά καί διδάσκει μέ σαφήνεια ποιά ἀκριβῶς πρέπει νά εἶναι ἡ στάση μας ἀπέναντι στούς αἱρετικούς. Γράφει ὁ Ἄγιος: ‘’Ἡμεῖς γάρ ὁμοίως καί τούς τά Σαβελλίου νοσοῦντας καί τούς τά Ἀρείου δόγματα ἐκδικοῦντας ὡς ἀσεβεῖς ἀποφεύγομεν καί ἀναθεματίζομεν’’.

Ἐμεῖς ἀποφεύγουμε ἐξίσου ὡς ἀσεβεῖς καί ἀναθεματίζουμε τόσο ἐκείνους πού πάσχουν ἀπό τή νόσο (τήν αἵρεση) τοῦ Σαβελλίου, ὅσο καί ἐκείνους πού ὑποστηρίζουν τά δόγματα τοῦ Ἀρείου.

Ἡ πονηρία καί ἡ δολιότητα τῶν αἱρετικῶν (χαρακτηριστικά ὅλων τῶν αἱρετικῶν, ὅλων τῶν ἐποχῶν) εἶναι στοιχεῖα, πού δέν διαφεύγουν τῆς προσοχῆς τοῦ Μεγάλου Βασιλείου.

Σέ ἐπιστολή του, πού ἀπευθύνεται ‘’τοῖς Ἀλεξανδρεῦσιν’’, μεταξύ τῶν ἄλλων γράφει σχετικά: Ἐπειδή ὁ διάβολος εἶδε ὅτι μέ τούς διωγμούς ἡ Ἐκκλησία πληθύνεται καί ἀκμάζει περισσότερο, ἄλλαξε την γνώμη του καί δέν πολεμάει πλέον φανερά. Τί κάνει; Τοποθετεῖ γιά τούς πιστούς κρυφά καρτέρια, σκεπάζοντας τήν δολιότητα τῶν αἱρετικῶν μέ τό ὄνομα τοῦ χριστιανοῦ πού περιφέρουν. ‘’Κεκρυμμένα ἡμῖν τά ἔνεδρα τίθησι καλύπτων αὐτῶν τήν ἐπιβουλήν διά τοῦ ὁνόματος ὅ περιφέρουσι… Τό Χριστιανῶν ὄνομα ἔχει καί τούς διώκοντας’’. Ἐφόσον καί οἱ διῶκτες μας λένε ὅτι εἶναι τάχα Χριστιανοί, ἐνῷ θά πάθουμε τά ἴδια μέ τούς πατέρες μας, ἐντούτοις δέν θά φαίνεται ὅτι πάσχουμε γιά τόν Χριστό.

Ἡ συμμετοχή μας στό λεγόμενο παγκόσμιο συμβούλιο ἐκκλησιῶν (στήν κουρελοῦ τοῦ διαβόλου, ὅπως ἔλεγε καί ὁ Ἅγιος γέροντάς μας Παΐσιος), ὅπως ἐπίσης καί οἱ περιβόητοι ‘’διαχριστιανικοί διάλογοι’’ δέν μένουν στό ἀπυρόβλητο ἀπό τόν πανεπίκαιρο Μέγα Ἱεράρχη Βασίλειο. Γιά τούς ἀφελεῖς τῶν Ὀρθοδόξων πού ,μέσῳ αὐτῶν τῶν πρακτικῶν, προσδοκοῦν μετάνοια καί ἐπιστροφή τῶν κακοδόξων αἱρετικῶν, γράφει ὁ Ἅγιος ( Ἐπιστολή πρός Θεόσδοτον, Ἐπίσκοπον Νικοπόλεως): ‘’Οὕτε ὁ Αἰθίοψ ἀλλάξει ποτέ τό δέρμα αὐτοῦ, οὔτε ὁ ἐν διαστρόφοις δόγμασι συντραφείς ἀποτρίψασθαι δύναται τό κακόν τῆς αἱρέσεως’’. Οὕτε ὁ Αἰθίοπας θά ἀλλάξει ποτέ τό δέρμα του, οὔτε ἐκεῖνος, πού ἀνατράφηκε μέ διεστραμμένα δόγματα, θά ἀποτινάξει τό κακό τῆς αἱρέσεως.

Καί συμπληρώνει ὁ Μέγας Βασίλειος σέ ἐπιστολή, πού τήν ἀπευθύνει πρός τόν Ἐπίσκοπο Σαμοσάτων Εὐσέβιον: ‘’Ἐάν μέν οὖν πεισθῶσι σοι, ταῦτα ἄριστα. Εἰ δέ μή, γνωρίσατε τούς πολεμοποιούς καί παύσασθε ἡμῖν τοῦ λοιποῦ περί διαλόγων ἐπιστέλλοντες’’

Ἄν, λοιπόν, σᾶς ἀκούσουν οἱ αἱρετικοί καί πεισθοῦν, αὐτό εἶναι τό ἄριστο. Ἄν, ὅμως, δέν πεισθοῦν, μάθετε ποιοί εἶναι οἱ αἴτιοι τοῦ πολέμου καί πάψτε στό ἑξῆς νά μοῦ γράφετε γιά συμφιλίωση.

Ὁ ὑμνογράφος τῆς Ἐκκλησίας μας, σέ ἰδιόμελο στιχηρό, γράφει γιά τόν Ἄγιο Ἱεράρχη Μέγα Βασίλειο: ‘’Τῶν θεοστυγῶν αἱρέσεων τάς βλασφημίας κατέτρωσας’’. Τίς βλασφημίες, τίς συκοφαντίες τῶν θεομίσητων αἱρέσεων τίς κατατρόπωσες, τίς διέλυσες.

1/1/2018


ΠΗΓΗ: ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΗ ΑΝΘΡΩΠΟΛΟΓΙΑ ΜΕΓΑΛΟΥ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ, τοῦ Βασιλείου Χαρώνη.