.

.

Δός μας,

Τίμιε Πρόδρομε, φωνή συ που υπήρξες η φωνή του Λόγου. Δος μας την αυγή εσύ που είσαι το λυχνάρι του θεϊκού φωτός. Βάλε σήμερα τα λόγια μας σε σωστό δρόμο, εσύ που υπήρξες ο Πρόδρομος του Θεού Λόγου. Δεν θέλουμε να σε εγκωμιάσουμε με τα δικά μας λόγια, επειδή τα λόγια μας δεν έχουν μεγαλοπρέπεια και τιμή. Όσοι θα θελήσουν να σε στεφανώσουν με τα εγκώμιά τους, ασφαλώς θα πετύχουν κάτι πολύ πιό μικρό από την αξία σου. Λοιπόν να σιγήσω και να μη προσπαθήσω να διακηρύξω την ευγνωμοσύνη μου και τον θαυμασμό μου, επειδή υπάρχει ο κίνδυνος να μη πετύχω ένα εγκώμιο, άξιο του προσώπου σου;

Εκείνος όμως που θα σιωπήσει, πηγαίνει με τη μερίδα των αχαρίστων, γιατί δεν προσπαθεί με όλη του τη δύναμη να εγκωμιάσει τον ευεργέτη του. Γι’ αυτό, όλο και πιό πολύ σου ζητάμε να συμμαχήσεις μαζί μας και σε παρακαλούμε να ελευθερώσεις τη γλώσσα μας από την αδυναμία, που την κρατάει δεμένη, όπως και τότε κατάργησες, με τη σύλληψη και γέννησή σου, τη σιωπή του πατέρα σου του Ζαχαρία.

Άγιος Σωφρόνιος Ιεροσολύμων

Τέσσερα ἐκπληκτικὰ περιστατικὰ ποὺ δείχνουν τὴν ξεκάθαρη θέση τοῦ Ἁγίου Γέροντος Ἰακώβου Τσαλίκη ἀπένταντι στοὺς ετερόδοξους, δηλαδή, τούς αἱρετικούς

ΣΧΟΛΙΟ ΔΙΚΟ ΜΑΣ: 
 Μήπως επιτέλους... πρέπει να συντονίσουμε 
την στάση μας με την στάση των Αγίων Πατέρων?
π. Φώτιος Βεζύνιας.

1. Ἅγιος Ἰάκωβος Tσαλίκης: Ἡ θέση του γιὰ τὶς συμπροσευχες μὲ ετεροδόξους 


«Ὅ­ταν ἔ­μει­νε γι­ά δι­α­νυ­κτέ­ρευ­ση στό Μο­να­στή­ρι ἕ­νας πα­πι­κός, ὁ Γέ­ρον­τας τοῦ φέρ­θη­κε μέ ἀ­γά­πη. Ὁ ἐ­πι­σκέ­πτης ἦ­ταν κα­λο­προ­αί­ρε­τος καί εἶ­χε πολ­λές ἀ­πο­ρί­ες. Ὁ Γέ­ρον­τας τοῦ ἐ­ξη­γοῦ­σε μέ κα­λωσύ­νη καί πρα­ό­τη­τα. Τό­τε τό Μο­να­στή­ρι δέν εἶ­χε τήν με­γά­λη τρά­πε­ζα πού ἔ­χει τώ­ρα, καί ἔ­τρω­γαν ὅ­λοι μα­ζί (μο­να­χοί, κλη­ρι­κοί, λα­ϊ­κοί) σέ μι­ά μι­κρή τράπε­­ζα (τρα­πε­ζα­ρί­α) στό ἰ­σό­γει­ο, δί­πλα στή βρύ­ση. Εἶ­χαν προ­πο­ρευ­θῆ ὅ­λοι οἱ ἄλ­λοι. Κά­θησαν στήν τρά­πε­ζα καί πε­ρί­με­ναν τόν Γέ­ρον­τα. Ὅ­ταν μπῆ­κε ὁ Γέ­ρον­τας μέ­σα, ὅ­λοι ση­κώ­θη­καν ἀ­πό σε­βα­σμό ἀλ­λά καί γι­ά νά γί­νη ἡ συ­νη­θι­σμέ­νη προ­σευ­χή τῆς τρα­πέ­ζης. Ὁ Γέ­ρον­τας κά­θησε, εἶ­πε καί στούς ἄλ­λους νά κα­θή­σουν, ἔ­κα­νε τό σταυ­ρό του καί ἄρ­χι­σε νά τρώ­η. Ὁ πα­πι­κός ἦ­ταν πι­στός. Παίρ­νει τό λόγο καί λέ­ει στό Γέ­ρον­τα: ”Γέροντα, δέν θά κά­νω­με προ­σευ­χή;”. 
Καί ὁ Γέ­ρον­τας ἤ­ρε­μα τοῦ ἀ­παν­τᾶ:....
”Καλύ­τε­ρα νά κά­νω­με σι­ω­πή­”. Καί συ­νέ­χι­σε τό φα­γη­τό του. Ἄς κα­τα­νο­ή­σουν τό πνεῦ­μα τοῦ ἁ­γί­ου Γέ­ρον­τος ὅ­σοι ἐ­πι­μέ­νουν στίς συμ­προ­σευ­χές μέ ἑ­τε­ρο­δό­ξους».


2. Ὁ Γέροντας Ἰάκωβος Τσαλίκης γιὰ τὶς συμπροσευχὲς καὶ τὸ Βάπτισμα τῶν ετεροδόξων. 


Διηγεῖται ὁ Γέροντας Ἰάκωβος Τσαλίκης: «Κάποτε ἐπισκέφθηκε τὸ Μοναστήρι μᾶς ἕνας Προτεστάντης πάστορας. Ὅταν μὲ ἐνημέρωσαν ὅτι αὐτὸς ὁ κύριος εἶναι ἱερέας τῶν Προτεσταντῶν, τὸν πλησιάσαμε καὶ τὸν ξεναγήσαμε στὸ Μοναστήρι μας. Μετά, εἶπα νὰ ἑτοιμάσουν γιὰ τὸν ἄνθρωπο φαγητό. Ἐγὼ δὲν κάθησα μαζί του στὸ τραπέζι, ἀλλὰ ἀποσύρθηκα στὸ κελί μου. Διότι αὐτὸ ἀπαιτεῖ ἡ τάξις. Οἱ Πατέρες ἀπαγορεύουν τὴ συμπροσευχὴ ποὺ προηγεῖται τῆς κοινῆς τραπέζης».
Σὲ ἄλλη περίπτωση ἐπισκέφθηκαν τὸ Μοναστήρι δύο ἁγιορεῖτες ἱερομόναχοι καὶ μιὰ ἡλικιωμένη κυρία Καθολική, ρωσικῆς καταγωγῆς, ποὺ εἶχε ἀποφασίσει νὰ γίνει Ὀρθόδοξη.
Ὅταν στὸ Γέροντα ἀναφέρθηκε ὅτι, κατόπιν ἀποφάσεως τῆς Ἱερᾶς Συνόδου, στὰ ἄτομα αὐτὰ εἶναι ἀρκετό το μυστήριο τοῦ Χρίσματος, χωρὶς τὸ Βάπτισμα, ὁ Γέροντας εἶπε:
- Δὲν γνωρίζω τί ἀποφάσισε ἡ Ἱερὰ Σύνοδος. Ἐκεῖνο ποὺ γνωρίζω εἶναι ὅτι τὸ Εὐαγγέλιο λέει: «ὁ πιστεύσας καὶ βαπτισθεῖς σωθήσεται». Γι’ αὐτὸ πρέπει νὰ γίνεται κανονικά το μυστήριο τοῦ Βαπτίσματος καὶ τοῦ Χρίσματος.
Καὶ σὲ ἕνα τρίτο περιστατικὸ ἑνὸς Καθολικοῦ, ποὺ θέλησε νὰ βαπτισθεῖ, ἀφοῦ ὁ Γέροντας τὸν προέτρεψε νὰ ἐπισκεφθεῖ τὸν ἐπίσκοπό τῆς περιοχῆς του, ἀπ’ ὅπου ἐπέστρεψε μὲ τὴ σύσταση ὅτι δὲν χρειάζεται βάπτισμα ἄλλα μόνο χρίσμα, χωρὶς νὰ....
σχολιάσει τὴν παραπάνω ἀντιμετώπιση, ἔφερε μία μεγάλη κολυμβήθρα στὸ Μοναστήρι καί, βοηθούμενος ἀπὸ ἕνα ἀρχιμανδρίτη, πνευματικό του τέκνο, βάπτισε κανονικὰ τὸν ἐν λόγω ἄνθρωπο στὸ παρεκκλήσι τοῦ Ἁγίου Χαραλάμπη.



Ἀπόσπασμα ἀπὸ τὸ νέο βιβλίο τοῦ Ἀρχιμ. Ἰωάννη Κωστὼφ «ΑΝΤΙΑΙΡΕΤΙΚΑ ΕΦΟΔΙΑ, ὄχι νὰ ἐκτρέφουμε, ἀλλὰ νὰ ἐκτρέπουμε τὴν αἵρεσι», σέλ. 55-56

πηγή από Σάλπισμα Ζωή

Οὕτως ἔστω σοι πᾶς βαπτιστής

Ὁ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Θεολόγος ἐλέγχει αὐστηρά κάθε Ὀρθόδοξο Ἐπίσκοπο, πού ἀναγνωρίζει ὡς ἔγκυρο τό βάπτισμα τῶν αἱρετικῶν (παπικῶν, προτεσταντῶν κλπ): …ἔστω τις τῶν ἐγκρίτων καί μή τῶν προδήλως κατεγνωσμένων μηδέ τῆς Ἐκκλησίας ἀλλότριος… (…νά εἶναι ἕνας ἀπό τούς ἀναγνωρισμένους καί ὄχι ἀπό ἐκείνους πού ἔχουν καταδικασθῆ ἀπό τήν Ἐκκλησία, οὔτε ξένος πρός τήν Ἐκκλησία…)

Οὕτως ἔστω σοι πᾶς βαπτιστής.

(Ἔτσι νά βλέπης τόν κάθε βαπτιστή)

‘’Μή εἴπῃς, ἐπίσκοπος βαπτισάτω με καί οὗτος μητροπολίτης ἤ Ἱεροσολυμίτης –οὐ γάρ τόπων ἡ χάρις, ἀλλά τοῦ Πνεύματος-, καί οὗτος τῶν εὖ γεγονότων…

Σοί δέ πᾶς ἀξιόπιστος εἰς τήν κάθαρσιν. Μόνον ἔστω τις τῶν ἐγκρίτων καί μή τῶν προδήλως κατεγνωσμένων μηδέ τῆς Ἐκκλησίας ἀλλότριος…’’

Δηλαδή:

‘’Μήν πῆς, ‘νά μέ βαπτίση ἐπίσκοπος, καί νά εἶναι μητροπολίτης ἤ ἀπό τά Ἱεροσόλυμα καί ἀποδεδειγμένα ἄξιος’. Γιατί ἡ Χάρις δέν ἐξαρτᾶται ἀπό τόν τόπο, ἀλλ’ ἀπό τό Πνεῦμα…

Γιά σένα , ὅμως, ὁ καθένας ἀπό αὐτούς (τούς βαπτιστές) εἶναι ἀξιόπιστος γιά τόν καθαρισμό σου. Μόνον νά εἶναι ἕνας ἀπό τούς ἀναγνωρισμένους καί ὄχι ἀπό ἐκείνους πού ἔχουν καταδικασθῆ ἀπό τήν Ἐκκλησία, οὔτε ξένος πρός τήν Ἐκκλησία…

Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Θεολόγος,
(Λόγος Μ’, Εἰς τό Ἅγιον Βάπτισμα.
ΕΠΕ 4,332-334. ΒΕΠΕΣ 60,98. PG 36,396Β- D)


ΠΗΓΗ:
ΓΡΗΓΟΡΙΑΝΟΝ ΤΑΜΕΙΟΝ
Τοῦ ἱερομονάχου Βενεδίκτου, Ἁγιορείτου.

Φίλε μου αληθινέ, πήγαινε στον Κύριο Ιησού Χριστό !



Φίλε μου αληθινέ, πήγαινε στον Κύριο Ιησού Χριστό. Πλησίασε Τον από τον δρόμο των ευαγγελικών εντολών. 

Γνώρισε Τον μέσα σ’ αυτές. 

Με την τήρησή τους φανέρωσε και απόδειξε την αγάπη σου σ’ Εκείνον. 

Ο Ίδιος τότε θα σου αποκαλύψει τον εαυτό Του και θα πλημμυρίσει την καρδιά σου από ανέκφραστη αγάπη, την αγάπη του Θεού. 

Η αγάπη αυτή δεν προέρχεται από σένα, τον πεσμένο άνθρωπο, αλλά αποτελεί δώρο του Αγίου Πνεύματος. 

Το δίνει ο μοναδικός αληθινός Θεός στα «δοχεία» που καθαρίστηκαν με τη μετάνοια και στολίστηκαν με την ταπείνωση και τη σωφροσύνη.

Αγίου Ιγνατίου Μπριαντσανίνωφ

Αμάρτησες; Μην καθυστερείς. Σήκω.....



Έχεις κάνει ένα λάθος. 
Το ότι το κατάλαβες είναι πολύ καλό. 

Μην το παιδεύεις όμως πολύ. Μην αρχίζεις να το αναλύεις. Μην μπαίνεις στην διαδικασία συζήτησης με τον λογισμό σου. 

Έκανες το λάθος και το κατάλαβες. Τώρα πάνε παρακάτω. Μην μένεις στο λάθος, στην αμαρτία σου. Μην αρχίζεις να μιζεριάζεις. Αυτό δεν είναι μετάνοια. 

Η μετάνοια έχει αρχοντιά, όχι μιζέρια. Μετανόησε και άσε το λάθος σου πίσω. 

Πολλές φορές δυστυχώς ακόμα και την μετάνοιά μας την κάνουμε επιτηδευμένη. Μπαίνουμε δηλαδή σε μία διαδικασία διεξοδικής ανάλυσης της αμαρτίας με αποτέλεσμα να μένουμε στην αμαρτία, να ασχολούμαστε με την πτώση μας και δεν προχωρούμε στην ανάστασή μας. 

Ασχολούμαστε με την πληγή μας, την ξύνουμε, την περιεργαζόμαστε και δεν προχωρούμε στην ίασή της. Πολλοί είναι εκείνοί που ενώ έχουν καταλάβει την αμαρτία τους, ενώ λένε ότι έχουν μετανοήσει δεν επισφραγίζουν την μετάνοιά τους με το Μυστήριο της Εξομολογήσεως. 

Και αυτό συμβαίνει διότι ενώ συνειδητοποιούν το σφάλμα τους δεν έχουν την ταπείνωση να ζητήσουν βοήθεια και έλεος. 

Προφασίζονται ότι δεν είναι άξιοι να προσέλθουν στο Μυστήριο, ότι είναι τόσες πολλές και βαριές οι αμαρτίες τους που ο πνευματικός δεν θα τις αντέξει, ότι ο Θεός δεν μπορεί να τις συγχωρήσει. 

Πλάνη. Εγωισμός. 

Είναι κρίμα οι άνθρωποι αυτοί που ενώ κατάλαβαν την αμαρτία τους να μένουν στην αμαρτία τους από ντροπή και εγωισμό απαριθμώντας δικαιολογίες για να μην βγούνε από το σκοτάδι στο φως. 

Όταν συνηθίσεις να ζεις μέσα σε ένα σκοτεινό δωμάτιο είναι επίπονο να βγεις έξω στην ηλιόλουστη φύση. Στην αρχή τα μάτια σου δεν θα αντέχουν το φως, μπορεί να νιώσεις δυσφορία και πόνο όμως μετά από μερικά λεπτά θα δεις τι έχανες τόσο καιρό, θα δεις τα χρώματα της ζωής, θα νιώσεις την θέρμη του φωτός. 

Όλοι είμαστε αμαρτωλοί, κάποιοι ταπεινώνονται και ομολογούν την αμαρτία τους και καθαρίζονται δια του Μυστηρίου και κάποιοι άλλοι απλά συνεχίζουν να ζούνε μέσα στην μιζέρια της ταπεινοσχημίας τους, έχοντας αναγάγει την μετάνοια σε μία συναισθηματική κατάσταση. 

Αμάρτησες; Μην καθυστερείς. Σήκω. 
Έκανες ένα λάθος, χίλια λάθη. Ε, και; 

Υπάρχει η μετάνοια και η εξομολόγηση. Υπάρχει ελπίδα. 
Ο Θεός πάντα μας δέχεται. Πάντα μας περιμένει. Αρκεί να θέλεις και εσύ να γυρίσεις πίσω σ’ Αυτόν. 

Γι’αυτό πάψε να μιλάς για την αμαρτία σου. Πάψε να είσαι κολλημένος στο παρελθόν. Η ζωή σου ανοίγεται μπροστά σου. 

Είσαι αυτός που θα γίνεις. Όχι αυτός που ήσουν.

Ἁγίου Ἰουστίνου Πόποβιτς - Τό φάρμακο στήν τρέλα τῶν σκέψεων



Για μένα η σκέψη, η κάθε σκέψη, είναι το μεγαλύτερο βάσανο που υπάρχει κάτω από τον ουρανό, μέχρι να μεταμορφωθεί σε Θεο-σκέψη, σε Χριστο-σκέψη, δηλαδή μέχρι να λογοποιηθεί, να νοηματοδοτηθεί.

Αλήθεια η σκέψη είναι κόλαση, αν δεν μεταμορφωθεί σε Χριστο-σκέψη.

Χωρίς τον λόγο η ανθρώπινη σκέψη βρίσκεται συνέχεια στην άλογη παραφροσύνη, στο παραλήρημα, στη σατανική ανόητη αυτοβεβαίωση, σε εκείνο το σατανικό: η σκέψη για τη σκέψη, σε αναλογία με το l' art pour l' art.

Η ανθρώπινη σκέψη μωραίνεται με την αμαρτία, όπως και η αίσθηση.

Ο μοναδικός γιατρός και το μοναδικό φάρμακο από αυτή την τρέλα είναι ο Θεάνθρωπος, διότι Αυτός είναι ο Θεός Λόγος που έγινε άνθρωπος.

Σε Αυτόν και με Αυτόν δόθηκε και εξασφαλίστηκε στην ανθρώπινη σκέψη η δυνατότητα της άπειρης θείας τελειοποίησης.

Αυτός έγινε άνθρωπος ακριβώς για να μη καταντήσει τελικά και ανεπανόρθωτα αυτός ο πλανήτης, αν οδηγηθεί από το γυμνό και «καθαρό» ανθρώπινο λόγο, ένα πλήρες τρελοκομείο.

Αρχ. Ιουστίνου Πόποβιτς. Άνθρωπος και Θεάνθρωπος.
Ε' Εκδ. Αστήρ, Αθήνα. 1987. σελ. 34-35

Ἅγιος Παΐσιος Ἁγιορείτης: «Δέν ὑπάρχει μεγαλύτερη ἀρρώστια στόν κόσμο ἀπό τόν λογισμό»

Δεν υπάρχει μεγαλύτερη αρρώστια στον κόσμο 
από τον λογισμό, όταν δηλαδή πείση ο διάβολος 
τον άνθρωπο με λογισμούς ότι δεν είναι καλά. 

Όπως δεν υπάρχει και ανώτερος γιατρός σ΄αυτές τις περιπτώσεις από τον έμπειρο Πνευματικό που εμπνέει εμπιστοσύνη με την αγιότητα του και πετάει αυτούς τους λογισμούς από τα ευαίσθητα πλάσματα τού Θεού και θεραπεύει ψυχές και σώματα δίχως φάρμακα, με την Χάρη τού Θεού, και τις εξασφαλίζει και τον Παράδεισο.

Από το βιβλίο: Γέρων Παΐσιος - Επιστολές, σελ 103-104.

https://paraklisi.blogspot.gr/

«Χρησιμοποιούν τα Ιερά προσκυνήματα και τους Ιερούς Ναούς για να περνάνε μηνύματα "συνύπαρξης" και "συμβιώσεως" με τους αιρετικούς»!!!

Τα δύο είδη προσκυνητών


Στις μέρες μας θα πρέπει να διακρίνουμε δύο βασικά είδη προσκυνητών. Ο λόγος; 
Η Εκκλησία αλλοτριώνεται από τους Οικουμενιστές και δεν νοείται να λέμε ότι είμαστε μέλη της Εκκλησίας από την μία και από την άλλη να σφυρίζουμε αδιάφορα. Η Εκκλησία είναι ΕΝΑ Σώμα και εν καιρώ αιρέσεων ομολογούσε, έχυνε ποτάμια αίμα.
Από τη μία έχουμε τους Οικουμενιστές ρασοφόρους οι οποίοι χρησιμοποιούν τα Ιερά προσκυνήματα και τους Ιερούς Ναούς για να περνάνε μηνύματα «συνύπαρξης» και «συμβιώσεως» με τους αιρετικούς. Δεν χρειάζονται πολλά λόγια εδώ, η κοινή δημόσια εμφάνιση και συμπροσευχή με τους αιρετικούς είναι το ισχυρότερο μήνυμα για το ακατήχητο ποίμνιο. Έχουμε και τα διάφορα οικουμενιστικά/διαχριστιανικά «θεολογικά» σεμινάρια, συνέδρια ούτω καθεξής, τα οποία πάντα συμπεριλαμβάνουν στο πρόγραμμα επίσκεψη σε κάποιο προσκύνημα ή/και κοινή προσευχή. 
Τα προσκυνήματα και οι Ιεροί Ναοί υποβιβάζονται έτσι σε χώρους «κοινωνικής συνάντησης» για την προώθηση του οικουμενιστικού μηνύματος, ενώ η προσευχή υποβιβάζεται σε μία θεατρινίστικη πρακτική για να προσδώσει μια δήθεν ιερότητα και πνευματικότητα στο φαύλο αυτό εγχείρημα.
Από την άλλη έχουμε και τους Ορθόδοξους πιστούς οι οποίοι τρέχουν στους Ιερούς Ναούς και στα Ιερά προσκυνήματα για να θρέψουν την ψυχή τους και να πιουν από το γάργαρο νερό της Ορθοδοξίας. Να γεμίσουν τις μπαταρίες τους. Δεν τους κατηγορεί κανείς γι’ αυτό, καλά κάνουν. Συμβαίνει όμως μεγάλη μερίδα εξ’ αυτών να μην αναρωτιόνται ή/και να μην τους ενδιαφέρει το γεγονός ότι για να έχουν αυτοί αυτό το γάργαρο νερό κάποιοι άλλοι ομολόγησαν και μαρτύρησαν. Σα να σταμάτησε η ιστορία της Εκκλησίας επειδή γεννήθηκαν αυτοί άρα δεν έχουν και υποχρεώσεις, σα να μην γνωρίζουν ότι η Εκκλησία μέχρι το τέλος του κόσμου τούτου θα διώκεται από τις αντίχριστες δυνάμεις. Και επειδή ακριβώς ο Οικουμενισμός καλπάζει μέσα στην Εκκλησία αυτήν την στιγμή, θα πρέπει να ειπωθεί ότι η στάση τους είναι, επιεικώς, ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΗ. 
Οι παρούσες συνθήκες κάνουν την πράξη τους αυτή -και αναφέρομαι σε εκείνους που γνωρίζουν τα περί οικουμενισμού και δεν κάνουν κάτι, ό,τι περνάει από το χέρι τους βρε αδελφέ- να μοιάζει με επίσκεψη σε ένα ξενοδοχείο για «αναψυχή». Δεν διαφέρουν δηλαδή και τόσο πολύ από τους Οικουμενιστές που περιέγραψα πιο πάνω, διότι λειτουργούν εγωιστικά, για την πάρτη τους και μόνο για την πάρτη τους.

Φαίη για το ΑΒΕΡΩΦ.

Τα δέντρα πεθαίνουν όρθια…Έλληνας αποστομώνει τους Γερμανούς!!!



Είπατε ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση έδωσε στην Ελλάδα 240δισ. ευρώ σαν δάνειο, το οποίο ισοδυναμεί με 100 φορτηγά από τα οποία το καθένα έχει 40 τόνους χαρτονομίσματα των 100 ευρώ.
Η Ελλάδα έχει 1.000.000 νεκρούς εξ’ αιτίας των γερμανών ναζί στο Β’ παγκόσμιο πόλεμο. Αν ο καθένας τους ζύγιζε 40kgr κατά μέσο όρο (υπήρχαν ανάμεσά τους και πολλά παιδιά) τότε μιλάμε για 40.000 τόνους νεκρούς, 1000 φορτηγά με 40 τόνους νεκρούς το καθένα. 
Αν για κάθε νεκρό χύνονταν 4 – 5 λίτρα δάκρυα θλίψης και δυστυχίας, τότε αυτό ισοδυναμεί με 100 φορτηγά με 40 τόνους δάκρυα το καθένα από αυτά.

Γιατί εσείς οι Γερμανοί έχετε δίκιο να προκαλείτε πολέμους, να καταστρέφετε (2 φορές σε 40 χρόνια σε δύο παγκόσμιους πολέμους), να σκοτώνετε χωρίς κανένα τίμημα, χωρίς συνέπειες;ΞΑΝΑΧΤΙΣΑΤΕ ΤΗ ΧΩΡΑ ΣΑΣ ΜΕ ΤΟΝΟΥΣ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ ΒΟΗΘΕΙΑΣ ΤΟΥ ΣΧΕΔΙΟΥ MARSHAL ΚΑΙ ΤΑ ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ ΕΡΓΑΤΙΚΑ ΧΕΡΙΑ ΤΩΝ ΛΑΩΝ ΠΟΥ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΩΣ ΕΙΧΑΤΕ ΚΑΤΑΣΤΡΕΨΕΙ! Από που αντλείτε ηθική και θάρρος για να είστε τόσο σκληροί με την Ελλάδα;

Που ήταν ο κύριος Σόϊμπλε πριν 10 χρόνια να σημάνει κόκκινο συναγερμό όταν δίνονταν δάνεια στην Ελλάδα χωρίς μέτρο, χωρίς κόκκινες γραμμές ώστε να μην προκύψει στο μέλλον το υπέρογκο χρέος της χώρας; Αλλά προφανώς δε συνέφερε τη Γερμανία να γίνει αυτό. Πουλούσατε οπλικά συστήματα με μίζες (υποβρύχια). Η SIEMENS έκλεινε συμφωνίες με μίζες. Τώρα και τα περιστέρια ξέρουν ότι το ελληνικό χρέος δεν είναι βιώσιμο.

Αν έχετε την ελάχιστη αξιοπρέπεια θα καθήσετε σιωπηλοί σε μια γωνιά, χωρίς να κάνετε καμία αναφορά στο χρέος οποιασδήποτε χώρας! ΧΡΩΣΤΑΤΕ ΠΟΛΛΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΕΤΕ ΕΞΟΦΛΗΣΕΙ ΣΤΗΝ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ!


Γι’ αυτά τα 1000 φορτηγά με 40 τόνους νεκρούς το καθένα και με 40 τόνους δάκρυα το καθένα, ο ελληνικός λαός έχει δίκιο να ζητάει από εσάς να τον αφήσετε να πεθάνει με αξιοπρέπεια, εφόσον δε θέλετε να βοηθήσετε στο να ζήσει με αξιοπρέπεια. Δε θέλουμε να πεθαίνουμε σε δόσεις. Αν είναι η μοίρα μας, ας πεθάνουμε μια και καλή – δεν πειράζει, δε θα είναι η πρώτη φορά στην ιστορία μας που θα συμβεί αυτό εξ’ αιτίας σας…

Τα δέντρα πεθαίνουν όρθια…

Μετά τιμής,

«Ζούμε σε ημέρες Νώε και ερχομού της Δευτέρας Παρουσίας»



«…Ἀγαπητοί μου, ἡ Β΄Παρουσία θά ἔλθει ΑΙΦΝΙΔΙΑ, ὅπως ἀκριβῶς καί ὁ Κατακλυσμός στήν ἐποχή τοῦ Νῶε, αὐτό ὁ Κύριός μᾶς τό εἶπε σαφέστατα καί κατηγορηματικά».

Κατωτέρω δημοσιεύουμε αυτούσιο, ἕνα μικρό ἀπόσπασμα ἀπό μία ὁμιλία τοῦ μακαριστού Γέροντος π. Ἀθανασίου Μυτιληναίου πού ἔγινε τό 1986 μέ θέμα: «Περί Εἰδωλολατρείας Ε΄-Μάθημα 17ον». 

Ἐκεῖ στό τέλος τῆς ὁμιλίας του, μεταξύ ἄλλων, ὁ μακαριστός καί σεβαστός Γέροντας μᾶς λέγει ὅτι «…ζοῦμε παραμονές τῆς ἐλεύσεως τοῦ Ἀντιχρίστου καί τοῦ ἐρχομοῦ τῆς Δευτέρας Παρουσίας τοῦ Κυρίου μας»… μᾶς προειδοποιεῖ νά «ΠΡΟΣΕΞΩΜΕΝ γιατί σήμερα ζοῦμε ὅπως ἀκριβῶς ζοῦσαν οἱ ἄνθρωποι στήν ἐποχή τοῦ Νῶε»… μᾶς ἐφιστᾶ τήν προσοχή νά μήν ΑΠΙΣΤΗΣΟΥΜΕ στήν πραγματικότητα καί στά «ΣΗΜΕΙΑ ΤΩΝ ΚΑΙΡΩΝ», «ὅπως τότε πού κανείς δεν πίστευε τόν Νῶε, ὁ ὁποῖος ἐνῶ προειδοποιοῦσε ὅτι ἔρχεται ὁ Κατακλυσμός, αὐτοί ἀπιστοῦσαν, γελοῦσαν καί τόν κορόϊδευαν, ἀλλά ὅμως τελικά ἦλθε ο κατακλυσμός καί χάθηκαν ὅλοι»… καί τέλος τονίζει κάτι πολύ σπουδαῖο καί σημαντικό πού δυστυχῶς διαφεύγει τήν προσοχή ὅλων τῶν σημερινῶν χριστιανῶν τό ὅτι «ἡ Δευτέρα Παρουσία θά ἔλθει ΑΙΦΝΙΔΙΑ, ΞΑΦΝΙΚΑ καί δυστυχῶς οἱ ἄνθρωποι ΔΕΝ πρόκειται νά ἀντιληφθοῦν ὅτι ἔρχεται τό ΤΕΛΟΣ, ὅπως ἀκριβῶς συνέβει καί τότε ἐπί Νῶε». 

Ἄς δοῦμε ὅμως τί ἀκριβῶς μᾶς λέγει ἀπό τό 1986 ἀκόμη: 

«Περί Εἰδωλολατρείας Ε΄ – Μάθημα 17ον»

Ευρισκόμαστε λοιπόν παιδιά εις το φαινόμενο του ειδώλου της ευημερίας. Είναι πολύ δύσκολα να βγάλει κανείς από τη ζωή του τα είδωλα. Τόσο δύσκολο είναι αρκεί να σας θυμίσω ένα μικρό παράδειγμα…
(…)
…Ξέρετε στην εποχή του Νώε υπήρχε ευημερία, πολλή ευημερία και οι άνθρωποι έτρωγαν και έπιναν και αμάρταναν. Και ήρθε ξαφνική η καταστροφή.
Το διαβάζουμε στην Αγία Γραφή. Το επαναλαμβάνει ο Κύριος στην Καινή Διαθήκη, «όπως στις ημέρες του Νώε έτρωγαν, έπιναν παντρευόντουσαν αμέριμνοι μέσα εις την πολλή τους ευημερία και ήρθε ξαφνική η καταστροφή τους», ο όλεθρος ο Κατακλυσμός.
Βεβαίως δεν ήταν αιφνίδιος ο κατακλυσμός. Ξέρετε πόσο καιρό έκανε ο Νώε να φτιάξει την Κιβωτόν; 120 χρόνια. Και αυτό όχι επειδή τα μέσα της εποχής ήταν ατελή και για να γίνει ένα τεράστιο κατασκεύασμα όπως εκείνη η Κιβωτός της οποίας τα μέτρα μας δίνει η Αγία Γραφή πόσο μεγάλη ήτο εκείνη η Κιβωτός υπερωκεάνιο ολόκληρο ήταν, όχι μόνο για αυτό αλλά διότι ο Θεός μακροθυμούσε 120 χρόνια.
Όχι μόνον αυτό, εκείνη η κατασκευή της Κιβωτού εγίνετο ένα κήρυγμα μετανοίας. (Οι άνθρωποι ρωτούσαν τον Νώε):
-«Νώε τι φτιάχνεις;» 
-«Μία Κιβωτό» (απαντούσε ο Νώε)
-Σε τί θα σου χρειαστεί; 
-Ο Θεός θα καταστρέψει τον κόσμο, διότι ο κόσμος έγινε σαρκικός.
Τι είπε ο Θεός: «Ου μη καταμείνη το Πνεύμα μου εν αυτοίς, δια το είναι αυτούς σάρκα»
«Δεν θα μείνει το Πνεύμα μου το Άγιο ανάμεσά τους, γιατί οι άνθρωποι έγιναν σαρκικοί».
Μα θα πει κάποιος σάρκες δεν είμαστε; Ναι σάρκες είμαστε αλλά το πνεύμα μας έγινε σαρκικό, με σαρκικό φρόνημα ώστε να ζούμε μέσα σε αυτό το χώρο της ευημερίας και να μην λογαριάζουμε πια τίποτα. Και ήταν κήρυγμα μετανοίας, (η Κιβωτός) (ότι) θα καταστρέψει ο Θεός τον κόσμο επειδή ευημερεί και μετεβλήθει σε σαρκικότητα, μετέβαλε την ζωή του σε σαρκικότητα, έγινε σαρκικός ο κόσμος.
Και οι άνθρωποι γελούσαν. Και δεν περίμεναν (εννοείται να συμβεί ό,τι συνέβει και ό,τι τους έλεγε ο Νώε).
Τέλειωσαν τα 120 χρόνια και λέγει ο Θεός στον Νώε:
«Μπες τώρα μέσα (στην Κιβωτό)»… Και ο Νώε εισήλθε στην Κιβωτό…
Και έκλεισε ο Θεός από έξω την πόρτα της κιβωτού. Και αυτό δείχνει την τρυφερότητα του Θεού για εκείνους που έκλεισε μέσα στην Κιβωτό για να τους σώσει. Ήταν η σφραγίδα της ευλογίας. Εγώ σας κλείνω εδώ, για να σας φυλάξω.
Και ξέσπασε μετά ο Κατακλυσμός.
Για αυτόν τον κόσμο ήταν αιφνίδιος ο κατακλυσμός, αιφνιδία η απώλεια και η καταστροφή, ο όλεθρος, όχι δια τον Νώε, όχι για εκείνον!
Αλλά και σήμερα παιδιά θα λέγαμε ότι από την ειδωλολατρία της σάρκας και της ευημερίας λείπει το Πνεύμα το Άγιο. Και ο Χριστός ειδοποίησε και μας είπε ότι κατά τον ίδιο τρόπο θα γίνει και όταν πρόκειται να ξανάρθει.
Εγώ ειδοποιώ, και δεν ειδοποιώ εγώ, ειδοποιεί ο Χριστός:
Προσέξουμε, προσέξουμε. Ο Χριστός είπε:
«Όπως στις ημέρες του Νώε οι άνθρωποι έτρωγαν και έπιναν και παντρεύονταν και ζούσαν σαρκικότατα μέσα στο είδωλο στον χώρο της ευημερίας των, λατρεύοντας το είδωλο της ευημερίας και ήρθε καταστροφή ξαφνική, έτσι θα γίνει και στις ημέρες του υιού του Ανθρώπου, δηλαδή όταν θα ξανάρθω εγώ».
Όπως στην εποχή του Λώτ… η καταστροφή των Σοδόμων και των Γομόρρων έγινε σε ιστορικούς χρόνους , δηλαδή σε χρόνους που τους μετράμε διότι την εποχή του Νώε δεν είχαμε τον τρόπο να την μετρήσουμε πότε έγινε. Αλλά η καταστροφή των Σοδόμων και Γομόρρων έγινε το 2000 π.Χ. δηλαδή μόλις 4000 χρόνια μακριά από εμάς σήμερα και είναι αυτή η καταστροφή φοβερή. Υποδειγματική. Με πυρ και θείο καταστράφηκαν οι πόλεις αυτές. Μέχρι το 1000 μ.Χ. οι άνθρωποι μπορούσαν να δουν μέσα στην λίμνη στη Νεκρά θάλασσα στο βυθό τα κτίρια αυτών των πόλεων. Βεβαίως!
Και τι λέει τώρα ο Χριστός, αυτό το αξιοσημείωτο και σπουδαίο:
«Όπως τότε λέγει έτρωγαν, έπιναν, φύτευαν, πουλούσαν, αγόραζαν -λέει για τα Σόδομα και τα Γόμμορα- δεν λέει αμάρταναν, ευκόλως εννοείτε, ζούσαν μέσα σε αυτήν την ευημερία τους και την ξεγνοιασιά τους και ήρθε η καταστροφή, έτσι θα είναι και όταν Εγώ θα έρθω».
Δηλαδή τι θα πει αυτό: τις παραμονές της δικής μου ελεύσεως της δικής μου παρουσίας οι άνθρωποι θα δείχνουν το ίδιο πράγμα.

ΜΗΠΩΣ ΖΟΥΜΕ ΠΑΡΑΜΟΝΕΣ ΤΗΣ ΔΕΥΤΕΡΑΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣ; 

Γιατί βλέπουμε αυτό το φαινόμενο της ευημερίας σε μια παγκοσμία κλίμακα, αυτή η εγκατάλειψη του Θεού, η Αποστασία όπως λέει ο απόστολος Παύλος στους Θεσσαλονικείς. 

Θα έρθει πρώτα η Αποστασία μετά ο Αντίχριστος μετά ο Χριστός.

Πού ακούστηκε ποτέ στα χρονικά της Ελληνικής ιστορίας να έχουμε αθεΐα;
Ποτέ στα 2000 χρόνια Χριστιανισμού. ΠΟΤΕ!
Μήπως ετοιμάζουμε την Αποστασία που θα έρθει ο Αντίχριστος και μετά η Δευτέρα του Χριστού Παρουσία;

Για αυτό παιδιά γρήγορα να γκρεμίζουμε τα είδωλα αυτά μέσα από την ψυχή μας. Αλλά μένουν και άλλα είδωλα στημένα μέσα στον Χριστιανικό μας χώρο που πρέπει να τα γνωρίζουμε, να τα επισημάνουμε και να τα γκρεμίζουμε.

π. ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΜΥΤΙΛΗΝΑΙΟΥ


Το βίντεο της ομιλίας



Νέες ταυτότητες: Θέμα ημερών η προκήρυξη για την έκδοσή τους!



- Ποιοι θα αποκτήσουν πρώτοι τις νέες ταυτότητες
- Πως θα είναι οι φωτογραφίες και ποιοι θα τις βγάζουν
- Πόσο θα στοιχίζει η έκδοση νέας ταυτότητας που θα έχει το μέγεθος πιστωτικής κάρτας

Θέμα ημερών είναι η προκήρυξη για την έκδοση των νέων ταυτοτήτων κατά τις τεχνικές προδιαγραφές και τα πρότυπα χωρών της σατανικής ΕΕ που αξιοποιούν τα πλέον σύγχρονα ηλεκτρονικά συστήματα. Όπως προκύπτει από απάντηση που έδωσε νωρίτερα σήμερα στη Βουλή ο αναπληρωτής υπουργός Εσωτερικών, αρμόδιος για θέματα προστασίας του πολίτη, Νίκος Τόσκας, έχουν ήδη ολοκληρωθεί οι τεχνικές προδιαγραφές. Όπως είπε «είναι θέμα ημερών, και όχι εβδομάδων» η προκήρυξη για την πρόσκληση εταιρειών της ΕΕ προκειμένου να ξεκινήσει η έκδοση νέων ταυτοτήτων, υποχρέωση που απορρέει από φασιστική απόφαση της ΕΕ με στόχο τον αποτελεσματικότερο έλεγχο τον πολιτών για την δήθεν αντιμετώπιση των τρομοκρατικών και εξτρεμιστικών απειλών.

Το θέμα χειρίζεται η διεύθυνση Διαβατηρίων. Συγκεκριμένα, οι πληροφορίες αναφέρουν ότι οι νέες ταυτότητες των 28 χωρών θα πρέπει να περιλαμβάνουν τσιπάκι και βιομετρικά στοιχεία, μεταξύ των οποίων και ψηφιακό δακτυλικό αποτύπωμα. Οι νέες ταυτότητες θα έχουν μέγεθος πιστωτικής κάρτας, ενώ την φωτογραφία, όπως προβλέπεται από το σχέδιο του υπουργείου Προστασίας του Πολίτη, θα την βγάζουν ιδιώτες φωτογράφοι, με τις ίδιες προδιαγραφές που ισχύουν για τα διαβατήρια.

Για την κατασκευή των νέων ταυτοτήτων θα γίνει πρόσκληση για την δήλωση ενδιαφέροντος, η οποία θα περιλαμβάνει συγκεκριμένες απαιτήσεις και θα καθορίζει τα κριτήρια συμμετοχής στον διαγωνισμό, μεταξύ των οποίων είναι, η κάθε ενδιαφερόμενη εταιρεία να έχει εκδώσει μέχρι σήμερα διαβατήρια ασφαλείας σε τουλάχιστον δύο ευρωπαϊκές χώρες.
Σύστημα διαχείρησης για 11 δημόσια έγγραφα

Ο διαγωνισμός δεν θα αφορά μόνο τις ταυτότητες, αλλά επειδή λήγει η σύμβαση με την εταιρεία που κατασκευάζει τα διαβατήρια, θα περιλαμβάνει ολοκληρωμένο σύστημα διαχείρησης συνολικά 11 δημόσιων εγγράφων, με αυστηρές προδιαγραφές ασφαλείας. Τα πιο βασικά είναι τα διαβατήρια, οι ταυτότητες, τα διπλώματα οδήγησης, οι άδειες παραμονής ομογενών από την Τουρκία και την Αλβανία, οι άδειες διαμονής υπηκόων τρίτων χωρών, (αρμοδιότητα του υπουργείου Μεταναστευτικής Πολίτικής), τα ταξιδιωτικά έγγραφα δικαιούχων πολιτικού ασύλου, οι ταυτότητες των αστυνομικών και οι κάρτες πολιτικού προσωπικού του υπουργείου Προστασίας του Πολίτη.

Τα έξοδα των πολιτών για την έκδοση των νέων ταυτοτήτων, θα είναι κάτω απο 10 ευρώ, συν την αξία της φωτογραφίας.

Σε πρώτη φάση θα εκδίδονται οι ταυτότητες των νέων που βγάζουν για πρώτη φορά, ενώ οι μεγαλύτεροι θα μπορούν να αντικαταστήσουν τις παλιές τους ταυτότητες μέσα σε τέσσερα χρόνια. Μετά την προκήρυξη του διαγωνισμού, υπολογίζεται ότι, εφόσον δεν υπάρξουν ενστάσεις, οι όλες διαδικασίες θα έχουν ολοκληρωθεί εντός 6-8 μηνών, οπότε η έκδοση των νέων ταυτοτήτων δεν αποκλείεται να αρχίσει προς το τέλος του 2018 – αρχές 2019.

Το θέμα συζητήθηκε στη Βουλή με πρωτοβουλία του κοινοβουλευτικού εκπροσώπου της ΝΔ Μάκη Βορίδη που ζήτησε από τον παριστάμενο αναπληρωτή υπουργό να προχωρήσει η έκδοση των νέων ταυτοτήτων επισημαίνοντας μάλιστα την ευαισθησία της διεθνούς κοινότητας στα θέματα αντιμετώπισης της διεθνούς τρομοκρατίας, πολύ περισσότερο που η Ελλάδα είναι χώρα διέλευσης μεταναστών και προσφύγων, και άρα η ανάπτυξη των αναγκαίων συστημάτων πρέπει να αποτελεί απόλυτη προτεραιότητα του υπουργείου.

Η αποστασία προστάδιο της ελεύσεως του Αντιχρίστου



Ο αντίχριστος θα έλθη στον καιρό του· την εποχή που του καθωρίσθη. Θα προηγηθή μια γενική αποστασία. Το μέγιστο μέρος των ανθρώπων θα εγκαταλείψουν την χριστιανική πίστη. 

Η αποστασία θα είναι το προστάδιο. 

Θα προετοιμάση τον κόσμο να δεχθή τον αντίχριστο. 

Και μάλιστα να τον δεχθούν με το δικό του πνεύμα, που τότε θα μπη στην δομή της σκέψης των ανθρώπων. Η αναζήτηση του αντίχριστου θα τους γίνη αναγκαιότητα, γιατί τα συναισθήματα θα συμπίπτουν. 

Θα διψούν γι’ αυτόν, όπως διψούν σε στιγμές βαθειάς θλίψης για ποτά, που διαφορετικά τα θεωρούν αυτοκτονία. Θα τον επικαλούνται. Η ικεσία σ’ αυτόν, να έλθη, θα αντηχή σε κοινές συνάξεις. Θα εκφράζη επίμονα την αξίωση να έλθη επί τέλους η μεγαλοφυΐα των μεγαλοφυϊών, που θα μπορέση να ανεβάση την τεχνική ανάπτυξη στην ανώτατη δυνατή
βαθμίδα της και να φέρη στη γη τέτοια ευπραγία, ώστε ο ουρανός και ο παράδεισος να καταντήσουν πράγματα περιττά! 

Ο αντίχριστος θα είναι απόλυτα ευθυγραμμισμένος με την γενική ηθική και πνευματική
κατεύθυνση των ανθρώπων της εποχής του.

Άγιος Ιγνάτιος Μπριαντσιανίνωφ. Θαύματα και σημεία.

Η αγάπη του εαυτού μας νικά την αγάπη προς τον πλησίον μας

– Γέροντα, σήμερα ένα γεροντάκι δυσκολευόταν να ανεβή τις σκάλες της εκκλησίας καί, ενώ περνούσαν πολλοί από ̓κεί, κανένας δεν πήγαινε να το βοηθήση.
– «Και ιερεύς ιδών αυτόν αντιπαρήλθε... και λευΐτης ιδών αυτόν αντιπαρήλθεν» (4). 
Έχουν δίκαιο... Δεν ξέρουν..., δεν άκουσαν ποτέ το Ευαγγέλιο του καλού Σαμαρείτη!… 
Τί να πώ; Αγαπάμε τον εαυτό μας, δεν αγαπάμε τους άλλους. Η αγάπη του εαυτού μας νικά την αγάπη προς τον πλησίον μας, γι ̓ αυτό κινούμαστε έτσι. 
Όποιος όμως αγαπά τον εαυτό του περισσότερο από τους άλλους, δεν ζη σύμφωνα με το πνεύμα του Ευαγγελίου. 
Και ο Χριστός, αν σκεφτόταν τον Εαυτό Του,θα καθόταν στον Ουρανό· δεν θα ερχόταν στην γη να ταλαιπωρηθή, να σταυρωθή,για να μας σώση.
Σήμερα, λίγο‐πολύ, στους περισσότερους ανθρώπους υπάρχει φιλαυτία· δεν υπάρχει το πνεύμα της θυσίας. Έχει μπή το πνεύμα:«νά μην πάθω εγώ κακό». Ξέρετε πόσο πονάω, όταν βλέπω τί κόσμος υπάρχει!... Τώρα που ήμουν στο Νοσοκομείο (5), μια μέρα χρειάσθηκε να σηκώσουν έναν άρρωστο κατάκοιτο, για να τον μεταφέρουν σε άλλο θάλαμο. Ήταν ένας νοσοκόμος πού, ενώ αυτή ήταν η δουλειά του, δεν πήγε να βοηθήση καθόλου.
«Δεν μπορώ, μου πονάει η μέση», είπε με μια αδιαφορία! 
Πά‐πά, βλέπεις άνθρωπο απάνθρωπο! Και να δής, μια νοσοκόμα, που είχε δύο παιδάκια και περίμενε και τρίτο, ζορίστηκε η καημένη μαζί με μια άλλη και τον σήκωσαν. Τον εαυτό της δεν τον σκέφθηκε καθόλου. Ξέχασε ότι ήταν σε τέτοια κατάσταση κι έτρεξε να βοηθήση τον άρρωστο! Όταν βλέπω έναν άνθρωπο να δυσκολεύεται, να μην έχη κουράγιο και να γίνεται θυσία, για να εξυπηρετήση τους άλλους, ξέρετε τί χαρά μου δίνει; Ώ, μεγάλη χαρά! 
Η καρδιά μου σκιρτάει. Νιώθω να έχω συγγένεια μαζί του,γιατί και αυτός έχει συγγένεια με τον Θεό.

-(4) Λουκ.10,31‐32.
-(5) Το 1987 ο Γέροντας υποβλήθηκε σε εγχείρηση κήλης.

- Από το βιβλίο ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ ΛΟΓΟΙ Ε΄. "Πάθη και Αρετές".

-Άγιε μου Γεώργιε, δεν μπορείς εσύ να την φυλάξεις την Εκκλησία σου και καρτερείς από μένα;



~ Ένας αγάς στο Μαργαρίτι θέλησε να κάμει την Εκκλησία του αγίου Γεωργίου τζαμί. 
Το Μαργαρίτι τότε ήταν τουρκοχώρι.
Κάλεσε λοιπόν τον παπά, του εξήγησε τον «ιερό σκοπό» του και του είπε αυστηρά:
– Πριν κλείσει μήνας, να μου έχεις παραδώσει την Εκκλησιά!
Τον έπιασε παράπονο τον παπά.
Να παραδώσει την Εκκλησία του Χριστού, να γίνει τόπος λατρείας του αντίχριστου;
Μα και τί μπορούσε να κάμει;
Τελειώνοντας ο μήνας, ο αγάς θα την έπαιρνε με το «έτσι θέλω»! Ένα μήνα ο παπάς λειτουργούσε καθημερινά. Την τελευταία ημέρα, αφού λειτούργησε και είπε το «Δι’ ευχών..,», πήγε και γονάτισε μπροστά στην εικόνα του Αγίου Γεωργίου και κλαίοντας με λυγμούς του είπε:
– Άγιε μου Γεώργιε, δεν μπορείς εσύ να την φυλάξεις την Εκκλησία σου και καρτερείς από μένα; Εγώ δεν το αντέχω να δω την Εκκλησία σου τζαμί! Και άμα γίνει, θα πάω να πνιγώ!
Το ίδιο βράδυ το σπίτι του αγά είναι κυριολεκτικά ανάστατο. Το αναστάτωσαν οι φωνές του αγά, που φωνάζει ότι τον δέρνουν με ρόπαλα! Μαζεύτηκε κόσμος πολύς. Και όλοι ρωτούν να μάθουν τι έπαθε ο αγάς. Και ο αγάς απαντάει ότι τον σάπισε στο ξύλο ένας νεαρός καβαλάρης! Ποιός να ήταν άραγε; Οι Τούρκοι δεν μπορούσαν να το υποψιαστούν. Μα οι χριστιανοί το «άρπαξαν» αμέσως:
– Ο αφέντης ο Αϊ -Γιώργης μας! Που ήθελε να του πάρει την Εκκλησία και να την κάμει τζαμί! Τώρα να δούμε!…
Φωτισμένος από το Θεό τρέχει ο παπάς στην Εκκλησία. Παίρνει την εικόνα του Αγίου Γεωργίου και την πηγαίνει στον αγά. Όταν ο αγάς είδε την εικόνα, αναστέναξε:
– Αυτός ήταν! Αυτός με έδειρε.
Και γυρίζοντας στους δικούς του και στους άλλους Τούρκους, που ήταν γύρω του, είπε:
– Να μη τολμήσει κανείς να πειράξει την Εκκλησία του Αγίου.
Και πράγματι. Οι Τούρκοι μετά από αυτό, όχι μόνο δεν πείραξαν την Εκκλησία, αλλά της αφιέρωσαν και χωράφια από τα δικά τους, για το καντήλι του Αγίου.
Πόσο ζωντανή είναι η πίστις μας! Πόσο δυναμική είναι η παρουσία των Αγίων στην ζωή της Εκκλησίας μας! Πόσο οδηγητική είναι η παρουσία των αγίων ιερέων! Εκείνων πού υπηρετούν τον Χριστό με όλο τους το είναι! Να χαίρετε και να ευφραίνεστε, που αξιωθήκατε να είσθε Ορθόδοξοι χριστιανοί.
Γιατί η πίστις μας είναι ζωντανή.

simeiakairwn.wordpress.com

Μετανοοῦμε πραγματικά;



«Μετανοεῖτε», εἶπε ὁ Κύριος. 
Μετανοεῖτε συνεχῶς, ἐξακολουθητικά... Ἄς ἀλλάζετε, ἄς διορθώνεστε, ἄς προοδεύετε στήν ὁμοίωσή σας μ΄ Ἐμένα· πορεύεσθε πρός τήν Βασιλεία Μου...
«Μετανοεῖτε»...

Δεν εἶπε μετανοεῖστε μία φορά μόνο, ἤ μόνο γιά μία ὥρα, ἤ γιά μία ἡμέρα, ἤ γιά ἕναν μῆνα, ἤ γιά ἕναν χρόνο, ἀλλά συνεχῶς! Τό ρῆμα εἶναι σέ χρόνο Ἐνεστῶτα.

«Μετανοεῖτε».

Ὄχι μόνο νά ἐξομολογηθεῖτε, ὄχι μόνο νά διηγηθεῖτε τά λάθη σας, ὄχι μόνο νά ἀπαριθμῆστε ψυχρά τίς πτώσεις σας, ὄχι μόνο νά καταθέσετε τήν ἁμαρτωλότητά σας, ἀλλά...
...Πονέσετε καρδιακά, κλάψετε, ἀλλάξετε νοῦ... 

Μεταβληθεῖτε, μεταποιηθεῖτε, ἀποφασίστε καλλίτερα νά πεθάνετε παρά νά ξανααμαρτήσετε...

«Πολλοί ἐξομολογοῦνται, ἀλλά λίγοι μετανοοῦν», ἔλεγε κάποιος.
Ἐξομολογούμαστε ἐνδεχομένως τακτικά, συχνά...
Πόσο ὅμως μετανοοῦμε; 
Πόσο «ὁλόκληρωμένη» εἶναι ἡ μετάνοιά μας;
Πόσο ἀνάλογη εἶναι ἡ μετάνοια μέ τό μέγεθος τῆς ἁμαρτωλότητάς μας;
Πόσο «ἐπίπονη» εἶναι ἡ ἀναζήτηση τῆς καρδιᾶς μας γιά τόν Κύριο;
Πόσο συντριμμένη καί τεταπεινωμένη καρδιά διαθέτουμε;
Πόσο ἀλλάζουμε μετά ἀπό κάθε ἐξομολόγηση; 
Πόσο διορθωνόμαστε;

«Ἀρκετοί πιστοί ἀνταποκρίνονται θετικά στήν πρόσκληση τοῦ Πανάγαθου Θεοῦ γιά μετάνοια, ἐξομολογοῦνται εἰλικρινά καί, μέ αἰσθήματα πραγματικῆς ἀγάπης πρός τόν Κύριο, ἐναποθέτουν ὅλα τά ἁμαρτήματά τους ἐνώπιον τοῦ Πνευματικοῦ. 
Παρουσιάζονται σ’ αὐτόν ὡς μιά «ἐπιστολή... γινωσκομένη καί ἀναγινωσκομένη»[1]. 

῎Εχουν τήν ὀρθή πεποίθηση καί βαθιά πίστη πώς ὅσα ποῦν θά συγχωρηθοῦν, θά σβησθοῦν, θά ἐξαφανισθοῦν, ὡσάν νά μήν συνέβησαν ποτέ στήν ζωή τους..... 
Γι’ αὐτό, μέσα στό Ἐξομολογητήριο ὁμολογοῦν μέ ταπείνωση καί συντριβή τήν ἐνοχή τους καί ἐξομολογοῦνται πλήρως καί τελείως ὅλα τά σφάλματά τους. 

Μέ αὐτόν τόν τρόπο λαμβάνουν τήν ἄφεση ὅλων τῶν ἁμαρτιῶν στις ὁποῖες ἔπεσαν μετά τό Ἅγιο Βάπτισμά τους καί ἐπανέρχονται στήν κατάσταση τῆς Χάριτος πλησίον τοῦ Θεοῦ, εἰρηνικοί καί ἀναπαυμένοι. 

Ὑπάρχουν ὅμως, δυστυχῶς, καί κάποιοι πού δέν ἐξομολογοῦνται σωστά... Τά ἀνωτέρω ἄς γίνουν μία ἀφορμή γιά εἰλικρινή αὐτοεξέταση καί πραγματική μετάνοια...

Ἀπό τό βιβλίο: Τό μυστήριο τῆς Ἱερᾶς Ἐξομολογήσεως, Ἱερομονάχου Σάββα Ἁγιορείτου

Γέροντας Σάββας ο Λαυριώτης: Μια μικρή απάντηση σε όλους όσους μας κατηγορούν για την αποτείχιση που κάναμε


Π. Σεραφείμ Ρόουζ 

Ναί, εἴμαστε μία μειοψηφία. Ναί, ἡ ὑπόλοιπη Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία προσπαθεῖ νὰ μᾶς ἀποκόψει – καὶ θὰ διπλασιάσει τὶς προσπάθειές της... Ναί, εἴμαστε συνειδητοὶ ὅτι ὑπερασπιζόμαστε τὴν Ὀρθοδοξία, τὴν ὁποία ποδοπατοὺν σήμερα οἱ ἴδιοι οἱ Ὀρθόδοξοι Ἱεράρχες. Ἀλλὰ πὼς εἴμαστε διαφορετικοὶ σὲ αὐτὸ ἀπὸ τὸν Ἅγιο Ἀθανάσιο τὸν 4ο αἰώνα, ποὺ βρήκε κάθε ναὸ στὴν πόλη, ἐκτὸς ἀπὸ ἕναν, στὰ χέρια τῶν Ἀριανῶν; 

Πὼς εἴμαστε διαφορετικοὶ ἀπὸ τὸν Ἅγιο Μάξιμο τὸν Ὁμολογητή, ὁ ὁποῖος ὅταν πληροφορήθηκε ὅτι τρεῖς Πατριάρχες εἴχαν ἐκκλησιαστικὴ κοινωνία μὲ τοὺς Μονοθελητές, δήλωσε: «Ἀκόμη καὶ ἄν ὄλος ὁ κόσμος κοινωνήσει μαζὶ τους, ἐγὼ μόνος δὲν θὰ τὸ κάνω!»; 

Πὼς εἴμαστε διαφορετικοὶ ἀπὸ τὸν ἅγιο Μάρκο τῆς Ἐφέσου, ποὺ ἀψήφισε μία «Οἰκουμενικὴ Σύνοδο» καὶ κάθε ἱεραρχία μὲ τὴν «καθαρὴ, σεκταριστική, παραληρηματικὴ» πεποίθηση ὅτι μόνος του ἤταν στὴν ἀλήθεια;! 

(π. Σεραφείμ Ρόουζ, ἀπόσπασμα ἐπιστολῆς τοῦ ἔτους 1970)


Γέροντας Σάββας ο Λαυριώτης:
Μια μικρή απάντηση σε όλους όσους μας κατηγορούν 
για την αποτείχιση που κάναμε.


ΣΥΝΑΞΗ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΚΡΗΤΩΝ