.

.

Δός μας,

Τίμιε Πρόδρομε, φωνή συ που υπήρξες η φωνή του Λόγου. Δος μας την αυγή εσύ που είσαι το λυχνάρι του θεϊκού φωτός. Βάλε σήμερα τα λόγια μας σε σωστό δρόμο, εσύ που υπήρξες ο Πρόδρομος του Θεού Λόγου. Δεν θέλουμε να σε εγκωμιάσουμε με τα δικά μας λόγια, επειδή τα λόγια μας δεν έχουν μεγαλοπρέπεια και τιμή. Όσοι θα θελήσουν να σε στεφανώσουν με τα εγκώμιά τους, ασφαλώς θα πετύχουν κάτι πολύ πιό μικρό από την αξία σου. Λοιπόν να σιγήσω και να μη προσπαθήσω να διακηρύξω την ευγνωμοσύνη μου και τον θαυμασμό μου, επειδή υπάρχει ο κίνδυνος να μη πετύχω ένα εγκώμιο, άξιο του προσώπου σου;

Εκείνος όμως που θα σιωπήσει, πηγαίνει με τη μερίδα των αχαρίστων, γιατί δεν προσπαθεί με όλη του τη δύναμη να εγκωμιάσει τον ευεργέτη του. Γι’ αυτό, όλο και πιό πολύ σου ζητάμε να συμμαχήσεις μαζί μας και σε παρακαλούμε να ελευθερώσεις τη γλώσσα μας από την αδυναμία, που την κρατάει δεμένη, όπως και τότε κατάργησες, με τη σύλληψη και γέννησή σου, τη σιωπή του πατέρα σου του Ζαχαρία.

Άγιος Σωφρόνιος Ιεροσολύμων

Ζ Η Τ Ε Ι Τ Α Ι ...ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ!



Θ Λ Ι Ψ Η....
Κύριε Διευθυντά,
Δεν πρόλαβαν να περάσουν 2 μήνες από την βδελυρή επίσκεψι του Πάπα στην Κωνσταντινούπολι και έχουμε νέες προκλήσεις του Πατριάρχου Βαρθολομαίου.

Κατά την επίσκεψί του στην Γαλλία, μετείχε εσπερινής ακολουθίας, στην Παναγία των Παρισίων, μετά του Καρδιναλίου των Παρισίων, φορώντας το ωμοφόριό του. 

Τα ίδια έγιναν και στον ιστορικό ναό του Στρασβούργου, ενώ απηύθυνε συμπροσευχές με τους εκπροσώπους των ρωμαιοκαθολικών, προτεσταντικών, ευαγγελικών και αγγλικανικών «εκκλησιών» και με τους εκπροσώπους των εκκλησιών της Ρωσίας, της Ρουμανίας και της Ελλάδος.

Όλη η πανσπερμία των αιρετικών συνόδευσε τον Πατριάρχη εν πομπή μέχρι την έξοδο του Ναού, ενώ τον συνόδευαν τα μεγάλα αρμόνια του καθεδρικού Ναού με τις χορωδιακές ψαλμωδίες του.
Έχει μπει στο εκκλησιαστικό πρωτόκολλο, πλέον, σε κάθε επίσκεψι του Πάπα της Ανατολής, να καταπατούνται οι Ιεροί Κανόνες που απαγορεύουν την συμπροσευχή μετά των αιρετικών.

Και ενώ η κατρακύλα του Λατινόφρονος Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως δεν έχει τέλος ούτε σταματημό, στο περιβάλλον της Ορθοδόξου Εκκλησίας μας, «φύλλο δεν κουνιέται». Μία α ν ε ξ ή γ η τ η ΑΔΡΑΝΕΙΑ βασιλεύει και μία ΦΟΒΕΡΗ ά π ν ο ι α επικρατεί. 
Ο υ δ έ ν κινείται. 
Τα πάντα είναι ν ε κ ρ ά,  ή  ν α ρ κ ω μ έ ν α...

Οι, εις «τύπον και τόπον Χριστού» ευρισκόμενοι, επίσκοποι έχουν ως πρότυπό τους τον επίσκοπο των Σάρδεων (Αποκ. 3,1), ο οποίος όνομα είχε ότι ζου­σε, ενώ πνευματικά ήταν νεκρός.
Φορούν τα εγκόλπια και τους σταυρούς τους, κρατούν τις αρχιερατικές ράβδους τους και ως «χρυσοστόλιστοι και μιτροφορούντες Μήδοι σατράπες της εποχής του Δαρείου, ποιούντες διάφορες άκοσμες και επιτηδευμένες κινήσεις» ανέρχονται εις τον επισκοπικόν θρόνον.

Δύο λέοντες βρίσκονται στη βάσι του δεσποτικού θρόνου, για να θυμίζουν στους ανερχομένους επισκόπους, ότι πρέπει να είναι ΛΕΟΝΤΕΣ, όχι προς τους κατώτερούς τους κληρικούς και ...νεωκόρους, αλλά προς τους ΑΣΕΒΕΙΣ και α ι ρ ε τ ι κ ο ύ ς και  α θ έ ο υ ς και ισχυρούς του κόσμου τούτου.

Πρέπει να είναι λέοντες προς τους αιρετικά φρονούντες συνεπισκόπους τους, αρχιεπισκόπους και Πατριάρχες.

Κι όμως, φωνή δεν ακούγεται. Όχι βρυχηθμός λέοντος, αλλά ούτε λάκτισμα κυναρίου. Όλοι τους είναι «ως κύνες ενεοί» κατά τον Ησαΐα 56:10 «οι ου δυνήσονται υλακτείν», ποιμενικοί κύνες άφωνοι, που δεν γαυγίζουν, για να προστατεύσουν το ποίμνιο από τους λύκους και τους ληστές...

Λοιπόν, «ήλθον εις την Ιεράν Σύνοδον και ουκ ην επίσκοπος» θα έλεγε σήμερα ο Ησαΐας, εάν επισκεπτόταν τη Μονή Πετράκη, όπως επισκέφθηκε παλαιά τα Ιεροσόλυμα και ανεφώνησε «ήλθον και ουκ ην άνθρωπος».
Δεν υπάρχει επίσκοπος. 
Φοβερόν! 
Ούτε ένας δεν διαμαρτύρεται για τα τεκταινόμενα εις βάρος της Ορθοδοξίας.

Φωνάζουν για το νομοσχέδιο περί εκκλησιαστικής δικαιοσύνης, φωνάζουν, φωνάζουν υπέρ η κατά για το ποιός έχει το πάνω χέρι στις «Νέες Χώρες», φωνάζουν για «ψύλλου ζητήματα», και για τα θέματα της Ορθοδοξίας βασιλεύει «άκρα του τάφου σιωπή». 
Ως ιχθύες και ως βάτραχοι και ως λαγωοί. «Άγιοι»… σιώπιοι!!!


Λοιπόν, Ζ Η Τ Ε Ι Τ Α Ι  ε π ί σ κ ο π ο ς !
Επίσκοπος με ανδρικό και προφητικό φρόνημα.

Επίσκοπος με ορθόδοξη πίστη.

Επίσκοπος ευαίσθητος στις δογματικές παρεκκλίσεις.

Επίσκοπος που να τηρεί τους όρκους που έδωσε κατά την ώρα της χειροτονίας του.

Επίσκοπος που να ελέγξη και να επιτιμήση τους κακοδοξούντας αρχιερείς, αρχιεπισκόπους και πατριάρχες.

Επίσκοπος, ο οποίος, εφαρμόζοντας τους ιερούς κανόνες θα σταματήση το μνημόσυνο των Λατινοφρόνων Βαρθολομαίου και Χριστοδούλου.

Επίσκοπος με φόβο Θεού και πατερική συνείδησι.

Ας μη φορά μίτρα, εγκόλπια, σταυρούς και όλα τα συναφή της κοσμικής αυτοκρατορικής αμφιέσεως.

Ας μη είναι χρυσοστόλιστος και αδαμαντοπλουμιστός.

Ένα απλό ωμοφόριο αρκεί.

Μόνο να έχη αποστολικό ήθος, ορθόδοξο πιστεύω και βίωμα.

Θα βρεθή άραγε; 

Ας το ελπίσουμε και ας προσευχηθούμε εκτενώς να μας τον χαρίση.».

Μετά τιμής
Ευαγγελία Νικολαΐδου

(Περιοδικό «Ιερά Παρακαταθήκη», τ. 16/ Μάρτιος 2007).
Ορθόδοξος Τύπος


"Π Α Π Α Φ Λ Ε Σ Σ Α Σ

ΥΠΟΓΡΑΜΜΙΖΟΥΜΕ ΠΩΣ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ 
ΓΙΑ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΟΥ 2007. 
ΔΕΝ ΑΛΛΑΞΑΝ ΚΑΙ ΠΟΛΛΑ ΑΠΟ ΤΟΤΕ, 
Ή ΜΑΛΛΟΝ 
ΑΛΛΑΞΑΝ ΕΠΙ ΤΑ ΧΕΙΡΩ….

ΤΟ ΘΛΙΒΕΡΟ ΚΑΤΑΝΤΗΜΑ ΤΟΥ… ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣ



Είναι γνωστό το πρόσφατο κείμενο της σύναξης του Αγίου Όρους που «χαϊδεύει» για άλλη μια φορά την ψευτοσύνοδο της Κρήτης και την παναίρεσης.
«Ἡ Ἔκτακτη Διπλῆ Ἱερὰ Σύναξη τοῦ Ἁγίου Ὅρους, καὶ ἐνῶ κάθε Ὀρθόδοξος ψυχὴ συνταράσσεται οἱ Ἁγιορεῖτες δίνουν τὸ Οἰκουμενιστικὸμήνυμα:
«Δεν υπάρχει λόγος ταραχής, εφ’ όσον ευρίσκεται μεθ’ ημών ο Αναστάς Κύριος. Η Σύνοδος έγινε μετά από πολυχρόνιον προετοιμασίαν»!!!!!!!!!
Όπως βλέπουμε υπέγραψαν ΟΛΕΣ οι μονές.
Και άντε, για την Σιμωνόπετρα και τη Βατοπεδίου και τις αντίστοιχες κυριλέ μονές με τις υψηλές γνωριμίες, δεν μας παραξενεύει.

Άλλες μονές όμως;
Που τις είχαμε για σεμνές, παραδοσιακές, αντιοικουμενιστικές;
Η Κωνσταμονίτου;
Η Καρακάλου;
Τι έγινε ο λαλίστατος γέροντας της Δοχειαρίου; Επιμένει κι αυτός ότι δεν πρέπει να ανησυχούμε; ή τελικά όπως ελέγχουν δεσποτάδες (μέσω των παρατρεχαμένων τους), έτσι άρχισαν να ελέγχουν και τους ηγουμένους;
Δίπλα σε κάθε ηγούμενο θα δείτε 1-2 -κοσμικά- μορφωμένους μοναχούς, που παριστάνουν τους ειδήμονες και κατευθύνουν (και μέχρι να καταλάβουν τους ηγεμονικούς θρόνους, επηρεάζουν καθοριστικά τον εκάστοτε ηγούμενο).

-Εχω να σας πω οτι το κειμενο αυτο θα ειναι αποδεκτο και απο τους περισσοτερους γεροντες κελλιων.ουδεις τωρα πια ανησυχει για τη συνοδο.οι λογισμοι των περισσοτερων βρισκονται στα κτιρια, τις επενδυσεις,και κοινωνικες σχεσεις και τα ταξιδια.οποτε οι προϊσταμενοι ξερουν τι κανουν….εχουν αποκτησει αρκετη αναισθησια απο τα κειμενα και τις διαμαρτυριες και δεν ταρασονται.Τα ΕΣΠΑ και οι εκοσμικευμενη ζωη εχουν πετυχει το στοχο τους,τοσα χρονια. Αν μιλησει κελλιωτης, ο δρομος των απειλων και διωγμών είναι η επιτυχημένη μέθοδος ….
Αν υπαρχει τετοια διαβρωση σε αυτους που καποτε εδωσαν υποσχεσεις και αφιερωσαν τη ζωη τους στο Χριστο,τι θα κανει ο υπολοιπος κοσμος;

-Θεολόγος δεν είμαι. Αλλά κάποια πράγματα κάνουν μπαμ από μακριά. Πού το βρήκαν γραμμένο να συμπροσεύχεται κανείς με επισκοπίνα που συζεύχθηκε με γυναίκα και αποκαλείται εκκλησία; Πώς γίνεται να συμπορεύεται κάποιος με κάποιον που λατρεύει τον Αλλάχ ή τη θεά Κάλυ; 
Πώς μπορώ να δεχτώ να κοινωνώ με κάποιον που αλλοιώνει το σύμβολο της πίστης και να λέω ότι ορθώς πράττω; Εντάξει όλοι είμαστε υπό τον οφθαλμό του Θεού και πάντες αμαρτωλοί, μα το φως το αληθινό το φωτίζων πάντα άνθρωπο ερχόμενο στο κόσμο δε το δέχονται όλοι ούτε συμφωνούν περί της εν σαρκί φανέντος παρουσία του; Mα ούτε και τη μητέρα του φωτός τιμούν όπως πρέπει. Και όταν ο θεοδόχος Συμεών ομολογεί ότι είδον το σωτήριον οι οφθαλμοί του το οποίον ετοίμασε ο Θεός κατά πρόσωπον πάντων των λαών,τί θα πούμε εμείς οι αμαρτωλοί, ότι δε πρέπει να τα πάρουμε σοβαρά αλλά να τετραγωνίσουμε το κύκλο ώστε και η επισκοπίνα, και ο άγγελος του Τσάρλυ, και ο σίχ, και ο μουεζίνης του μεγάλου τεμένους σώζονται;

-Δεν έχω πάει ποτέ στο Άγιο Όρος. Πάντα είχα το πόθο να πάω σε δυό τρία μέρη. Το πρώτο στη Πόλη, το δεύτερο στους αγίους τόπους, και στο τρίτο μέρος στο περιβόλι της Παναγιάς. Τώρα πλέον μου πέρασε ο πόθος για το τρίτο μέρος, εξακολουθώ να ποθώ τα δύο άλλα!

-Στην Αμερική στις νεοημερολογίτικες εκκλησίες έχουν κουτσουρέψει τα πάντα από τις Θείες Λειτουργίες. Τελευταίως αφαίρεσαν και το Υπεραγία Θεοτόκε σώσον ημάς, επειδή δεν αρέσει στους Προτεστάντες. Όσοι αντιστέκονται σε αυτές τις καινοτομίες δέχονται αφόρητες πιέσεις. ΝΤΡΟΠΗ, ΝΤΡΟΠΗ, ΝΤΡΟΠΗ το Περιβόλι της Παναγιάς να μην αντιστέκεται στους αρνητές της Παναγίας.
Δεν καταλαβαίνετε ότι με αυτά που κάνετε θα διώξετε την Παναγία από το Περιβόλι Της;
Θεέ μου συγχώρησέ μας.

-Κρίμα σας Αγιορείτες. Όχι τίποτα αλλο, αλλά με αυτά τα» διπλωματικά» που γράφετε, θα χάσετε και τον ΜΙΣΘΟ ΣΑΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΟΠΟ ΤΗΣ ΙΣΟΒΙΟΥ ΠΑΡΘΕΝΙΑΣ . Καλύτερα να είσασταν έξω, στον κόσμο, λαϊκοί, οικογενειάρχες, και να ομολογούσατε Χριστόν γνήσιον και ανόθευτον, παρά αυτό το θέατρο μέσα, εκεί.

Πηγή : Ο Παιδαγωγός
ΝΙΚΟΣ ΧΕΙΛΑΔΑΚΗΣ
Δημοσιογράφος-Συγγραφέας-Τουρκολόγος

Καθηγούμενοι ή Καθησυχαστές; Λεγάτοι και Τριμπούνοι απεφάνθησαν ότι μείνετε ήσυχοι! Η Εκκλησία του Χριστού δεν κινδυνεύει! απογοήτευση σκορπάει στους πιστούς για την κατρακύλα των Αγιορειτών

Αβαντάρει την Σύνοδο του Κολυμπαρίου το Άγιο Όρος 
και “καρφώνει” τους αντιδρώντες


ΣΧΟΛΙΟ Πελασγός ο Μιλήσιος
Καθηγούμενοι ή Καθησυχαστές;
Διάβασα τον...Τόμο των Αγιορειτών και αναρωτήθηκα. Τόσο σοβαρό θέμα της Ορθοδοξου Εκκλησίας και Προεξάρχοντες των 20 Ιερών Μονών Αγίου Όρους, απεκδύονται των ευθυνών τους και εκχωρούν την ισχύ των απόψεων τους σε Αντιπροσώπους για τη νομιμοποίηση του...Κολυμπαρίου!
Λεγάτοι και Τριμπούνοι απεφάνθησαν ότι μείνετε ήσυχοι! Η Εκκλησία του Χριστού δεν κινδυνεύει!
Ο Μέγας Αθανάσιος έκανε "σαματά" για ένα ιώτα, για να πληρωθεί το ρήθεν ότι "ούτε ένα ιώτα δεν θα εκπέσει από τους Λόγους Μου ακόμα κι όταν ο ουρανός και γη δεν θα υπάρχουν"! 
Στην Α Οικουμενική Σύνοδο. Έκτοτε, διεπέρασαν 17 αιώνες, ώστε ένας άνθρωπος τόσο Αιρετικός αφού διέγραψε τα της Ορθοδοξίας, ανέμειξε τις Παγκόσμιες πλάνες μαζί με τις δικές του της Οικολογίας του Φανάριου και του Ασωπού για τα μάτια του Οικουμενισμού!
Κάθε στιγμή, περιμένουμε να δούμε τους τελευταίους κολυβάδες να διωχθούν για την Ορθοδοξία από τον Επίγονο του Βέκκου, κι αυτοί υπογράφουν τον...Τόμο δια Αντιπροσώπων, Λεγάτων και Τριμπούνων!
Σίγουρα όμως "υπομένοντες υπομένομεν τον Κύριον και πρόσεσχε μας και εισακούσει της δεήσεώς μας"
Αναμένομεν τα ρήματα του εναπομείναντος Κολλυβά του Αγίου Ορους Καθηγουμένου της Ι.Μ. Δοχιαρείου Γέροντος Γρηγορίου δια τα περαιτέρω!

Πελασγός ο Μιλήσιος

ΣΧΟΛΙΟ
Ὅταν εἶπε ὁ Κύριος:«πολλοὶ ἐλεύσονται ἐπὶ τῷ ὀνόματί μου λέγοντες, ἐγώ εἰμί ὁ Χριστός, καὶ πολλοὺς πλανήσουσι»,(Ματθ. 24,5) δὲν μιλοῦσε γιὰ τοὺς φανεροὺς ἐχθροὺς τοῦ ποιμνίου Του, δηλαδὴ τοὺς ὑλιστές, τοὺς Μαρξιστές, τοὺς ἄθεους, τοὺς ἀλλόθρησκους ἀλλὰ γι’ αὐτοὺς ποὺ ἐμφανίζονται σὰν φίλοι Του, σὰν δικοί Του. Ἀπὸ αὐτοὺς θέλει νὰ γλιτώσει ὁ Χριστὸς τοὺς πιστούς, γιατὶ αὐτοὶ εἶναι ὁ μεγάλος ἐχθρός, οἱ ὑποκριτές, «οἱ δυνάμενοι πλανῆσαι».
Κάποτε θὰ κριθοῦμε γιὰ τίς ἀμαρτίες μας, ἂς μὴν κατηγορηθοῦμε ἐπιπλέον γιὰ τὴν ἀποδοχὴ νοθευμένων καὶ διεστραμμένων δογμάτων. Αὐτὸς ὁ κόσμος κάποτε θὰ τελειώσει, εἶναι ἕνα πλοῖο ποὺ βυθίζεται. Ὁ Θεὸς δὲν θὰ ζητήσει ἀπὸ ἐμένα καὶ σένα, νὰ σώσουμε τὸ πλοῖο. Τὸ αἷμα τῶν πνιγμένων θὰ τὸ ἀπαιτήσει ἀπὸ τοὺς Ποιμένες, ἀλλὰ θὰ ἐλεγχθοῦμε κι ἐμεῖς γιὰ τὸ ἂν δώσαμε ἕνα χέρι βοήθειας στοὺς ναυαγούς (Ἰεζ. 33,1-10).
Ἂς ἀκολουθήσουμε τοὺς Πατέρες τῶν Οἰκουμενικῶν Συνόδων, τοὺς Ἐπισκό-πους τῶν διωγμῶν καὶ τοὺς Ἁγίους ποὺ ἔγιναν δοχεῖα τῆς Χάριτος,που μὲ τὰ σακατεμένα κόκαλα κάτω ἀπὸ τὰ φτωχά τους ρᾶσα περιέφεραν τὴν Ἀλή-θεια στὸν κόσμο. Ἂς ἔχουμε σὰν φάρο τοὺς Ὁμολογητὲς ποὺ ἐπέτρεψε ὁ Θεὸς νὰ γλιτώσουν ἀπὸ τὰ ματωμένα χέρια τῶν Διοκλητιανῶν καὶ Μαξιμιανῶν γιὰ νὰ ὁρίσουν στὶς Συνόδους τὰ σωτηριώδη δόγματα.
Ἂς κρατήσουμε τὰ λόγια τοῦ Μ. Ἀθανασίου μέσα μας:
«Πρῶτα καὶ πάνω ἀπὸ ὅλα νὰ προβάλλεται ἡ Ἀλήθεια. Καλύτερα νὰ διω-κόμαστε ἀπὸ τοὺς αἱρετικοὺς παρὰ νὰ γίνουμε μιμητὲς τοῦ Ἰούδα».

Με μια άνευρη, άγευστη και άοσμη ανακοίνωση που επιβεβαιώνει τις ανησυχίες των Ορθοδόξων Χιστιανών πως ζιζάνια οικουμενισμού έχουν ριζώσει στο “περιβόλι της Παναγιάς” η επίσημη αγιορείτικη Κοινότητα κάλεσε τους πιστούς να μην ανησυχούν για την Σύνοδο του Κολυμπαρίου.
Χθες, Παρασκευή 30 Ιουνίου στις Καρυές συνεδρίασε η Έκτακτη Διπλή Ιερά Σύναξη του Αγίου Όρους, αποτελούμενη από τους 20 Αντιπροσώπους των Ιερών Μονών.
Η ανακοίνωση των Αγιορειτών πατέρων όμως μοιάζει περισσότερο με έκθεση ιδεών παρά με ομολογία πίστης!
«Δεν υπάρχει λόγος ταραχής, εφ’ όσον ευρίσκεται μεθ’ ημών ο Αναστάς Κύριος. Η Σύνοδος εγίνε μετά από πολυχρόνιον προετοιμασίαν» αναφέρει μεταξύ άλλων το μήνυμα της Διπλής Ιεράς Συνάξεως, ενώ “καρφώνει” τους αντιδρώντες λέγοντας: “Έχοµεν εµπιστοσύνην εις την αγάπην του Χριστού, όχι εις ατοµικάς και εώλους δοξασίας, αι οποίαι οδηγούν εκτός Εκκλησίας και δηµιουργούν τας κολάσεις των αιρέσεων”.
Επίσης μιλάει για “ψευδείς ποιµένες που δεν θυσιάζουν την ψυχήν των υπέρ των προβάτων, αλλά τα πρόβατα διά την θεωρίαν των”.


Αποδοχή και φύγαμε...

Πότε δυστυχούμε; 
Συνήθως όταν δεν αποδεχόμαστε την πραγματικότητα. 
Δεν συμφιλιωνόμαστε με τον εαυτό μας και ιδιαιτέρως με τον σκοτεινό κομμάτι του, εκείνο που θέλουμε να κρύψουμε ακόμη και απο εμάς τους ίδιους. Απεχθανόμαστε αυτό που είμαστε γι αυτό και στη καθημερινότητα μας υποδυόμαστε ρόλους, ώστε να μην ζήσουμε ποτέ την πραγματικότητα μας. Έτσι όμως, φεύγουμε μακριά από την πατρίδα της ψυχή μας. Ξενιτευόμαστε στην φαντασία που έχει εχθρό της την πραγματικότητα. 
Η θεραπεία ξεκινάει πάντα με την αποδοχή. Κανείς δε μπορεί να καθαρίσει έναν χώρο εάν πρώτα δεν αποδεχθεί ότι έχει βρωμιά. Είμαι πλέον πεπεισμένος ότι η θέα είναι εκεί στα υπόγεια, και το σκοτάδι μας είναι προϋπόθεση να λάμψει το φως του Χριστού. 
Όλες οι «αμαρτίες» είναι ευκαιρίες και δρόμοι για τον παράδεισο. Μια αλλαγή χρειάζεται στον προορισμό...

plibyos.blogspot.gr

Εαν γυρνούσα πίσω...



Πόσες φορές δεν είπαμε στον εαυτό μας, εκεί στα σκοτεινά σοκάκια του μυαλού μας ότι, «εάν γυρνούσα πίσω, θα τα άλλαζα όλα…». Δεν υπάρχει πιο μεγάλο ψέμα και πλάνη. Πρώτον γιατί το παρελθόν είναι ένα σακί που πρέπει σύντομα να ξεφορτωνόμαστε αφού μόνο βάρος προσθέτει στην διαδρομή της ζωής μας. Δεύτερον, γιατί τότε που κάναμε τις συγκεκριμένες επιλογές πρέπει να γνωρίζουμε οτι αυτό μπορούσαμε και αντέχαμε αυτό κάναμε. Και τέλος διότι και εάν ακόμη γυρνούσαμε πίσω το χρόνο πάλι τις ίδιες επιλογές θα κάναμε, τα ίδια λάθη, μια και δεν επιλέγουμε εμείς αλλά οι ανάγκες μας και μάλιστα οι πιο πεινασμένες και σκοτεινές. Δεν έχει νόημα να κοιτάς το παρελθόν με τα μάτια του σήμερα, γιατί τότε κοιτούσες τελείως διαφορετικά. Δεν ήσουν ο ίδιος άνθρωπος. Απελευθερώσου από το βάσανο του χθες, ζήσε στην ευλογία του τώρα.

Δεν θέλει ο Θεός τον θάνατο του αμαρτωλού...



«Δεν θέλει ο Θεός τον θάνατο του αμαρτωλού, όσο το να επιστρέψει και να σωθεί. Ας μην κατηγορήσεις τον εαυτό σου, επειδή βρίσκεσαι σε βάθος κακών. 
Είναι ευκαιρία ανοχής, είναι καιρός μακροθυμίας, είναι καιρός να γιατρευτείς, είναι καιρός να διορθωθείς.
Γλίστρησες, σήκω! Αμάρτησες, ησύχασε!
Μη στέκεσαι στον δρόμο των αμαρτωλών, αλλά φύγε από εκεί. Γιατί, όταν φύγεις και θρηνήσεις, τότε θα σωθείς. Καθ’ όσον η υγεία προέρχεται από τους κόπους και η σωτηρία απ’ τους ιδρώτες». 

Άγιος Γρηγόριος Θεολόγος

Ο Κύριος είναι σπλαχνικός

καί δίνει τή χάρη Του σ’ αὐτούς 
πού τή ζητᾶνε μ’ ἐπιμονή. 
Τόν μισθό τόν δίνει ὄχι ἀνάλογα 
μέ τή δουλειά πού κάναμε, 
ἀλλά μέ τήν προθυμία πού δείξαμε...


Άγιος Ισαάκ ο Σύρος

«Ἔνοχος ἔνοχον οὐ ποιεῖ» (νομικό ἀξίωμα). Τὸ ζωτικὸ ψεῦδος τῶν «ἀντιοικουμενιστῶν»

Ἂν διαβάσουμε προσεκτικὰ τὴν Καινὴ Διαθήκη θὰ διαπιστώσουμε, ὅτι ὁ ἁμαρτωλὸς συνήθως δὲν κατονομάζεται. Ἀντιθέτως ὁ προδότης, ὁ παραχαράκτης καὶ ὁ ἐχθρὸς τῆς πίστεως ἀναφέρεται πάντα μὲ τὸ ὄνομά του: Ὁ Ἰούδας, ὁ Ἀνανίας, ἡ Σαπφείρα, ὁ Σίμων, ὁ Ὑμέναιος, ὁ Ἀλέξανδρος, ὁ Φιλητός κλπ. 

Αὐτὴ ἡ διαπίστωση εἶναι μιὰ πρώτη ἰσχυρὴ ἔνδειξη γιὰ τὸ ἱερὸ καθῆκον ποὺ ἔχουμε ὅλοι μας νὰ καταδεικνύουμε πάντα τὸν ἔνοχο καὶ ψεύτη σὲ θέματα πίστεως, διότι ἔτσι δείχνουμε τὴν ὑπακοὴ καὶ τὴν ἀγάπη μας στὸν Θεὸ καὶ στὸν συνάνθρωπο, προστατεύοντάς ἐμᾶς καὶ αὐτὸν ἀπὸ τὶς ὀλέθριες γιὰ τὴν σωτηρία μας ἐπιρροὲς τῶν ἑκάστοτε ἐνόχων σὲ θέματα Πίστεως. 

Οἱ Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας, σὰν ἀληθινοὶ ποιμένες, μᾶς δίδαξαν μὲ ἔργα καὶ λόγους αὐτὴ τὴν στάση καὶ κατέδειξαν τὴν ποιμαντική της σπουδαιότητα. Πάντοτε κατονόμαζαν τοὺς αἱρετικούς γιὰ νὰ βοηθήσουν καὶ τοὺς ἴδιους νὰ συνειδητοποιήσουν καὶ νὰ κατανοήσουν τὸ λάθος τους, καὶ τὸ ποίμνιο νὰ προφυλαχθεῖ καὶ νὰ ἀπομακρυνθεῖ ἀπὸ τοὺς συγκεκριμένους αἱρετικοὺς ψευδοποιμένες καὶ λαϊκούς, τοὺς βαρεῖς «λύκους» ποὺ μὲ ἔνδυμα προβάτου θέλουν νὰ κατασπαράξουν τὰ πρόβατα. Ὁ Ἄρειος καὶ ὁ Νεστόριος, ὁ Πραξέας καὶ ὁ Νοητός, ὁ Βαρλαάμ κ.ἄ, ἦσαν αἱρετικοὶ πρὶν καταδικασθοῦν ἀπὸ Σύνοδο, ἀπὸ τὴν στιγμὴ ποὺ ποιμένες καὶ πιστοὶ ἐπεσήμαναν τὶς αἱρετικὲς κακοδοξίες τους καί, βέβαια, τοὺς καλοῦσαν σὲ διόρθωση. Ἐξ ἄλλου γι’ αὐτὸ συγκλήθηκε ἡ ἑκάστοτε Σύνοδος, γιὰ νὰ τοὺς καταδικάσει, ἀφοῦ δὲν μετανοοῦσαν καὶ ἐπέμεναν σ’ αὐτές. 

Οἱ Ἅγιοι Πατέρες τοὺς ὀνόμαζαν αἱρετικοὺς καὶ «λύκους», πρὶν καταδικασθοῦν καὶ ἔγραφαν λόγους ἐναντίον τῶν «ὀρθοδόξων» στὸ ὄνομα, ἀλλ’ αἱρετικῶν στὸ φρόνημα, ποὺ μπορεῖ νὰ κατεῖχαν ἱερατικὰ ἀξιώματα καὶ θρόνους Ἐπισκοπικούς, ἀλλὰ ἀπεδεικνύοντο ἐχθροὶ τῆς Πίστεως καὶ «βαρεῖς λύκοι», ὡς αἱρετικοί. Ἔτσι ἔκανε π.χ. ὁ Μέγας Βασίλειος, ὁ ἅγιος Κύριλλος Ἀλεξανδρείας, ὁ ἅγιος Μάξιμος ὁ Ὁμολογητής, ὁ ἅγιος Θεόδωρος ὁ Στουδίτης, ὁ ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς κ.ἄ. 

Ἡ ἄρνηση τοῦ ἑκάστοτε Χριστιανοῦ, Ποιμένος καὶ μή, νὰ κατονομάσει τοὺς ἑκάστοτε κακόδοξους καὶ αἱρετικούς, εἶναι πράξη ἀνεύθυνη καὶ ἀφιλάδελφη, ἀφοῦ τοὺς ἀφήνει στὴν πλάνη τους ἀνεξέλεγκτους καὶ ἀβοήθητους νὰ ἀπωλεσθοῦν καὶ νὰ ὁδηγοῦν καὶ τοὺς ἄλλους στὴν ἀπώλεια. Ἂν γνωρίζουμε τὸν ἔνοχο σὲ θέματα πίστεως καὶ δὲν τὸν ὀνομάζουμε, δὲν τὸν καταδεικνύουμε γιὰ νὰ προστατεύσουμε τὸ ποίμνιο τῆς Ἐκκλησίας ἀπὸ αὐτόν, τότε καταντοῦμε καὶ ἐμεῖς ψεῦτες καὶ, ὡς ἐκ τούτου, τὸ ἴδιο ἔνοχοι. 
Διότι γιὰ νὰ συγκαλύψουμε τὸ ψεῦδος, λόγω προσωπικῶν συμφερόντων ἢ ἀκόμα καὶ δειλίας, παρουσιάζουμε στοὺς ἑαυτοὺς μας καὶ στοὺς ἄλλους, ὡς δῆθεν ἀγωνιστές, μία μισὴ ἀλήθεια, ἀκατονόμαστη, κρύβοντας παράλληλα τὴν πραγματικὴ ὀδυνηρὴ ἀλήθεια, μόνο καὶ μόνο ἐπειδὴ αὐτὴ θὰ ἀπαιτοῦσε ἀπὸ ἐμᾶς αὐταπάρνηση καὶ μία φυσικὴ συνέπεια λόγων καὶ πράξεων.

Καὶ παράξενο· Αὐτὸ τὸ ψεῦδος μᾶς κρατάει στὴν ζωὴ ὡς ὑποτιθέμενους ὑπερασπιστὲς τῆς ἀλήθειας. Ὁ Νορβηγὸς θεατρικὸς συγγραφέας Ἑρρῖκος Ἴψεν ἐφηῦρε γιὰ αὐτὸ τὸ εἶδος τοῦ ψεύδους τὸν ὅρο «ζωτικὸ ψεῦδος». Κάθε ζωτικὸ ψεῦδος ἀπαιτεῖ τεχνάσματα συγκάλυψης ποὺ ἐξυπηρετοῦν τοὺς σκοπούς μας καὶ ἀποσιωποῦν τὴν ἁπλὴ ἀλήθεια. Αὐτὴ ἡ συγκάλυψη καὶ ἡ ὀνοματικὴ ἀπόκρυψη τοῦ ἐνόχου μᾶς καθιστᾶ αὐτομάτως ἐνόχους. Διότι ὁ ἔνοχος δὲν κατονομάζει τὸν ἔνοχο.

Ὁ π. Θεόδωρος Ζήσης προχώρησε ἀκόμα περισσότερο καὶ χαρακτήρισε σὲ ὁμιλία του αὐτὴν τὴν συγκάλυψη καὶ ὀνοματικὴ ἀπόκρυψη τῶν ἐνόχων σὲ θέματα πίστεως ὡς μία ἐπὶ μέρους αἵρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, τὸν «ὀνοματοκρυπτισμὸ» (Μάρτιος 2013). 

Πρόκειται γιὰ μία σύγχρονη μὴ ὁμολογιακή, προδοτικὴ τακτικὴ καὶ συνήθη πρακτικὴ ὅλων σχεδὸν τῶν σημερινῶν Ἐπισκόπων, ἱερέων, διακόνων, μοναχῶν, θεολόγων καὶ θρησκευτικῶν Ἀδελφοτήτων. Ὅλοι αὐτοὶ κατ΄ ἰδίαν καὶ δημοσίως ὁμιλοῦν μὲν γιὰ τὰ κακῶς κείμενα στὴν Ἐκκλησία καὶ στὸ μάθημα τῶν θρησκευτικῶν, γιὰ τὰ σκάνδαλα ποὺ ὑποβιβάζουν καὶ ἐξευτελίζουν τὴν νύμφη τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησία στὰ μάτια τοῦ κόσμου, καὶ τέλος γιὰ τὴν παναίρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, καταφέρονται γενικὰ ἐναντίον ὅλων αὐτῶν τῶν φαινομένων, ἀλλὰ δὲν ὀνομάζουν τοὺς ἑκάστοτε αἱρετίζοντες θεολόγους, ἱερεῖς, Ἐπισκόπους, Μητροπολίτες, Πατριάρχες κ.λπ., διότι ὁ ὀνοματισμὸς θὰ ἀπαιτοῦσε τὴν συνέπεια τῆς διδασκαλίας τῶν Πατέρων: Ἡ κατονομασία τους θὰ ἀπαιτοῦσε -κατὰ τὴν διδασκαλία τῶν Πατέρων- μαζὶ μὲ τὴν ὁμολογία, τὴν ἐφαρμογὴ τῶν Κανόνων καὶ τὴν διακοπὴ ἐκκλησιαστικῆς κοινωνίας μαζί τους.

Βλέπουμε λοιπὸν π.χ. τὸν μητροπολίτη Ναυπάκτου νὰ μιλάει γιὰ μεταπατερικοὺς θεολόγους, ποὺ προετοίμασαν καὶ προώθησαν τὸ δράμα τοῦ μαθήματος τῶν θρησκευτικῶν, ἀλλὰ νὰ μὴν τοὺς κατονομάζει· βλέπουμε τὸν Πειραιῶς νὰ μιλάει γιὰ αἱρετίζοντες οἰκουμενιστὲς καὶ μεταπατερικοὺς μέσα στὴν Ὀρθοδοξία, ἀλλὰ νὰ μὴν τοὺς κατονομάζει· βλέπουμε τὸν Λεμεσοῦ νὰ μιλάει γιὰ τραγικὲς ἀντιορθόδοξες μεθόδους στὸ Κολυμπάρι ἀλλὰ νὰ μὴν κατονομάζει· βλέπουμε τὸν ἡγούμενο τῆς Γρηγορίου νὰ μιλάει μὲ παραδείγματα γιὰ τὴν κατάντια τῶν Ἐπισκόπων, ἀλλὰ νὰ μὴν τοὺς κατονομάζει· ἀκοῦμε τὴν Ἱ. Μ. Παρακλήτου νὰ μιλάει γιὰ ἀπίστευτα σκάνδαλα στὴν Ἐκκλησία, ἀλλὰ νὰ μὴν τὰ κατονομάζει· ἀκοῦμε Ἐπισκόπους, ἱερεῖς, θεολόγους, μοναχοὺς νὰ γνωρίζουν σημεῖα καὶ τέρατα, ποὺ καταβροχθίζουν τὴν εὐσέβεια καὶ τὸ φρόνημα τοῦ ποιμνίου, ἀλλὰ νὰ μὴν τὰ κατονομάζουν. 
Πολλοὶ μάλιστα, ὅπως ὁ Κορίνθου, ὁ Ἀργολίδος, ὁ Θεσσαλονίκης, ὁ Σιδηροκάστρου, κ. ἄ δὲν κατονομάζουν κἂν τὴν ὕπαρξη τῆς παναίρεσης τοῦ Οἰκουμενισμοῦ. Καὶ μετὰ μένουν ὅλοι –παραδόξως– κατάπληκτοι, πῶς προχωράει καὶ ἑδραιώνεται αὐτὴ ἡ παναίρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ. Φθάσαμε πιὰ στὸ τραγικὸ παράδοξο νὰ ἀναγνωρίζουμε, ἂν τὸ ἀναγνωρίζουμε, ὅτι ὑπάρχει αἵρεση καὶ νὰ μὴν κατονομάζουμε, ποιός εἶναι ἐπιτέλους ὁ αἱρετικός.

Τὸ «γνώσεσθε τὴν ἀλήθεια καὶ ἡ ἀλήθεια ἐλευθερώσει ὑμᾶς» (Ἰω. 8, 32) γιὰ τοὺς περισσοτέρους καταργήθηκε. Ἄλλοι δὲν θέλουν νὰ ποῦν καὶ ἄλλοι δὲν ἀπαιτοῦν νὰ μάθουν. Ὅμως ἡ ἀλήθεια ἔχει ὄνομα, Ἰησοῦς Χριστὸς καὶ ἡ Ἐκκλησία του καὶ τὸ ψεῦδος ἔχει ὄνομα, Διάβολος/Βεελζεβούλ/Ἑωσφόρος, αἵρεση καὶ οἱ ὑπηρέτες τους ἀνὰ τοὺς αἰῶνες. 

Δὲν μποροῦμε νὰ ὑπηρετοῦμε καὶ τὰ δύο. Ἢ θὰ μισήσουμε τὸν ἕνα καὶ θὰ ἀγαπήσουμε τὸν ἄλλον ἤ θὰ στηριχτοῦμε στὸν ἕνα καὶ θὰ καταφρονήσουμε τὸν ἄλλο (Ματθ. 6, 24). Ὅσοι δὲν κατονομάζουν εἶναι καὶ μὲ τοὺς δύο κυρίους, λένε τὴν μισὴ ἀλήθεια καὶ γι’ αὐτὸ εἶναι ἔνοχοι ἀπέναντι στὴν Ἀλήθεια. Τὸ ἀποτέλεσμα; Ὁ «ἔνοχος» ἔνοχον οὐ ποιεῖ, ἡ ἀλήθεια πολεμεῖται καὶ τὸ ψεῦδος κυριαρχεῖ.

Ἀδαμάντιος Τσακίρογλου

Να γιατί μας χρεοκόπησαν! Ο πλούτος της Ελλάδας που δεν ξέρουμε



Η χώρα με την μεγαλύτερη οικονομική κρίση, είναι η πλουσιότερη χώρα της Ευρώπης σε ορυκτό πλούτο και σύμφωνα με Γάλλους και Νορβηγούς ερευνητές, η αξία του ορυκτού πλούτου της Ελλάδας πλησιάζει τα 10 τρις δολάρια
– Στην περιοχή μεταξύ του Καστελόριζου και της Νότιας Ρόδου βρίσκεται το δεύτερο μεγαλύτερο κοίτασμα πετρελαίου στον κόσμο Ελλάδα, μια ευλογημένη χώρα, που ελέγχει μια χερσαία και θαλάσσια έκταση, όση είναι η Γερμανία και η Αυστρία μαζί (450.000 τετρ. χιλιόμετρα), αφού η επικράτειά μας, εκτείνεται από την Αδριατική Θάλασσα, ως τις ακτές του Λιβάνου (περιλαμβανομένης της Κύπρου μας) και από το Τριεθνές στον Έβρο, ως ανοιχτά της Λιβύης!...

Θέλεις 2 ώρες ταξίδι με το αεροπλάνο(!) για να μεταβεί κάποιος, από το πιο δυτικό (Κέρκυρα) στο πιο ανατολικό άκρο του Ελλαδικού χώρου (Λάρνακα). Σαν να πετάς δηλαδή, από τις Βρυξέλλες προς τη Μασσαλία!
Η «πτωχευμένη» σχεδόν πατρίδα μας, κατέχει μία μοναδική θέση παγκοσμίως!
Είμαστε ΔΕΥΤΕΡΟΙ στον κόσμο σε καταθέσεις στην Ελβετία!!!
Διαθέτουμε 2.400 υπερδεξαμενόπλοια και μεγάλα φορτηγά πλοία, είμαστε έτσι ΠΡΩΤΟΙ στον κόσμο στην εμπορική ναυτιλία, ενώ άλλα 1.500 τεράστια τάνκερς και φορτηγά, έχουν οι Κύπριοι πλοιοκτήτες, που είναι ΠΕΜΠΤΟΙ στον κόσμο.
Είμαστε ΠΡΩΤΟΙ στον κόσμο σε νικέλιο,
ΠΡΩΤΟΙ σε λευκόλιθο,
ΠΡΩΤΟΙ στον κόσμο σε υδρομαγνησίτη,
ΠΡΩΤΟΙ στον κόσμο σε περλίτη, (1.600.000 τόννοι),
ΔΕΥΤΕΡΟΙ παγκοσμίως σε μπετονίτη (1.500.000 τόνοι),
ΠΡΩΤΟΙ στην Ε.Ε. σε βωξίτη (2.174.000 τόνοι),
ΠΡΩΤΟΙ και σε χρωμίτη,
ΠΡΩΤΟΙ και σε ψευδάργυρο,
ΠΡΩΤΟΙ και σε αλουμίνα !!!!!!
Έχουμε την 2η καλύτερη Πολεμική Αεροπορία στο ΝΑΤΟ (μετά τις ΗΠΑ, ενώ οι Τούρκοι είναι προτελευταίοι!), ενώ διαθέτουμε και το 2ο καλύτερο Πολεμικό Ναυτικό στο ΝΑΤΟ, με την Τουρκία να είναι 11η…
Έχουμε νοτίως της Κρήτης, 175 δισεκατομμύρια βαρέλια πετρέλαιο, το 3ο μεγαλύτερο κοίτασμα παγκοσμίως!!!
Ο χρυσός που υπάρχει στην Θράκη μας, κατά μέτριους υπολογισμούς, αξίζει 38 δις ευρώ!!! Διαθέτουμε εκεί, στην Μακεδονία και την Θράκη, τα 3 μεγαλύτερα κοιτάσματα χρυσού της Ευρώπης.
Όσο για την αποτίμηση των κοιτασμάτων;
Η αξία του πετρελαίου και του αερίου μας, σύμφωνα με την εκτίμηση του Γεωλογικού Ινστιτούτου των ΗΠΑ πλησιάζει τα 7,5 τρις δολάρια!!!!

ΦΥΣΑΕΙ ΑΓΡΙΟΣ ΑΝΕΜΟΣ ΤΟΥ ΔΙΑΒΟΛΟΥ, ΟΛΑ ΘΑ ΤΑ ΞΕΡΙΖΩΣΗ & ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ & ΠΑΤΡΙΔΑ & ΤΑ ΠΑΝΤΑ! ΠΡΟΣΕΞΤΕ

ΑΙΣΧΟΣ Ο μητροπολίτης Σιδηροκάστρου Μακάριος, ΕΚΒΙΑΖΕΙ τον π.Φώτιο Τζούρα με ΔΙΑΚΟΠΗ ΜΙΣΘΟΔΟΣΙΑΣ, με ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ και με ΚΑΘΑΙΡΕΣΗ. Απίστευτο ΕΓΓΡΑΦΟ-ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΟ




Πριν από 10 περίπου ημέρες, σας παρουσιάσαμε την ευχάριστη είδηση (διαβάστε εδώ).

Ένας πάμφτωχος και ταπεινός ιερέας χωριού της Μακεδονίας μας, ανακοίνωσε την ΔΙΑΚΟΠΗ ΜΝΗΜΟΝΕΥΣΗΣ και κάθε εκκλησιαστικής κοινωνίας, με τον δεσπότη του (Σιδηροκάστρου Μακάριο).
Ο δεσπότης του πριν 1 ακριβώς χρόνο, συμμετείχε στην (ψευδο)Σύνοδο της Κρήτης και ΥΠΕΓΡΑΨΕ τις ΑΝΤΙΟΡΘΟΔΟΞΕΣ αποφάσεις της.

Η διακοπή μνημόνευσης του π.Φωτίου, που υποφέρει από χρόνια προβλήματα υγείας, που ζει σε ένα φτωχικό σπίτι που του παραχώρησε ο τοπικός δήμος και που πασχίζει να μεγαλώσει μόνος, τα 2 ανήλικα παιδιά του, μας γέμισε θάρρος και ελπίδα. Έδειξε ότι υπάρχουν και σήμερα ιερωμένοι με ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ. (Οι υπόλοιποι, ας συνεχίζουν να παριστάνουν ότι δεν είδαν και δεν άκουσαν τίποτε, απολαμβάνοντας τον μισθό και τα "τυχερά" τους (χρήματα από μυστήρια, μνημόσυνα, τρισάγια, πρόσφορα, ευχέλαια κλπ)).

"π.Φώτιε, Σου ΑΠΑΓΟΡΕΥΩ να λειτουργείς. 
Είσαι αγράμματος".


η επιστολή που έστειλε σήμερα ο μητροπολίτης Μακάριος στον π.Φώτιο. 
"Σας επιβάλλονεν το επιτίμιον της αργίας από πάσης εκκλησιαστικής ιεροπραξίας"

Ας θυμηθούμε τώρα ποια ήταν η άμεση αντίδραση του δεσπότη: (όπως δήλωσε και ο ίδιος σε τοπικό κανάλι, εδώ) :

Την ίδια ημέρα (Κυριακή) τηλεφωνικώς ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΕ στον π.Φώτιο να λειτουργεί. 

Θυμίζουμε τι άλλο δήλωσε στο τοπικό κανάλι :

«Δὲν μπορεῖ ἕνας ἱερεὺς νὰ εἶναι περισσότερο ὀρθόδοξος ἀπὸ τὸν μητροπολίτη!!! 
Αὐτὰ τὰ πράγματα δὲν εἶναι τῶν παπάδων, εἶναι τῶν Συνόδων, εἶναι τῶν Πατριαρχῶν, τῶν Ἀρχιεπισκόπων!!! 
Εἴδατε τίποτα κακὸ ἀπὸ τὸν Πατριάρχη; Ἔδωσε τίποτα στὸν Πάπα;
Ὁ π. Φώτιος εἶναι ἀγράμματος. Πού τὰ ἔμαθε αὐτά;»(απάντηση στις παραπάνω ανοησίες, που αποδεικνύουν την θεολογική ασχετοσύνη -ή τον δόλο ;;;- του δεσπότη Μακαρίου, δημοσιεύσαμε εδώ και μια δεύτερη εδώ)

Το παγκάρι ... ΔΩΣΕ ΜΟΥ ΤΟ ΠΑΓΚΑΡΙ!

4 ημέρες μετά, (Πέμπτη απόγευμα) ο δεσπότης μάζεψε πάνω από 20 παπάδες και πήγε στο χωριό να κάνει εσπερινό.


Φυσικά οι ενορίτες στήριξαν τον ιερέα τους και δεν πάτησαν στην εκκλησία.
Ο δεσπότης πήρε τα κλειδιά και τα χρήματα από το ταμείο ... (αυτό όπως φαίνεται είναι το πρώτο που σκέφτονται οι δεσποτάδες) 

ΕΚΒΙΑΣΜΟΣ : 

Ή μου ζητάς δημόσια συγνώμη ή σου ΚΟΒΩ το ΜΙΣΘΟ. 
Θα σε ΔΙΚΑΣΩ και θα σε ΚΑΘΑΙΡΕΣΩ.

Σήμερα, των Αγίων Πέτρου και Παύλου, που εόρταζε ο τοπικός ναός στο Σταυροδρόμι,
ο δεσπότης απέστειλε επιστολή στον π.Φώτιο, με την οποία (πέρα από τα ψέμματα και τις ειρωνείες, πχ λέει ότι ο π.Φώτιος πήρε διαζύγιο, ενώ γνωρίζει πολύ καλά ο δεσπότης ότι η παπαδιά εγκατέλειψε τον π.Φώτιο και τα 2 ανήλια παιδιά τους, τα οποία μεγαλώνει τώρα μόνος του ο π.Φώτιος. 
Ένας ακόμη σταυρός που σηκώνει ο ταπεινός ιερέας .., πχ λέει ότι τάχα ο π.Φώτιος ήταν εκεί και απέτρεπε τους ενορίτες να μπουν στο ναό για τον εσπερινό, που επίσης είναι ψέμα)

ΕΚΒΙΑΖΕΙ τον π.Φώτιο με διακοπή της μισθοδοσίας 
(είπαμε, εκεί είναι η καρδιά των δεσποτάδων μας), και με ΑΜΕΣΗ παραπομπή σε επισκοπικό και συνοδικό δικαστήριο για να τον ΚΑΘΑΙΡΕΣΕΙ.


Βλέπετε τι "λύσσα" έχουν οι δεσποτάδες μας απέναντι στους ευλαβείς ιερείς που βάζουν πάνω απ' όλα την Ορθόδοξη πίστη και τη συνείδηση τους; Θέλουν πάσι θυσία να τους κατασπαράξουν.


Ο αθεολόγητος κύριος Μακάριος, αν έκανε τον κόπο να διαβάσει τον 15ο κανόνα (της Πρωτοδευτέρας Συνόδου, επί Αγίου Φωτίου) και την επιστολή που του έστειλε ο π.Φώτιος, θα μάθαινε ότι όσοι διακόπτουν την μνημόνευση της προϊστάμενης εκκλησιαστικής τους αρχής, λόγω αιρετικής διδασκαλίας, όχι μόνον δεν επιτρέπεται να τιμωρούνται αλλά τους αξίζει ΕΠΑΙΝΟΣ και ΤΙΜΗ για την πράξη τους αυτή.

Αλλά αντιλαμβάνεστε όλοι που έχουν γραμμένους τους Ιερούς μας Κανόνες οι δεσποτάδες μας.. Με τις πολλές συναναστροφές με το Φανάρι και με τον Πάπα, αισθάνονται ότι απέκτησαν "παπικό αλάθητο".

Στον π.Φώτιο ευχόμαστε καλή ομολογία. Δεσμευόμαστε δημόσια ότι θα είμαστε δίπλα του, ότι κι αν χρειαστεί -το ίδιο βεβαιώνουν και πολλοί αδερφοί-ές μας που επικοινωνούν καθημερινά μαζί μας δηλώνοντας την πρόθεση τους έμπρακτα να τον στηρίξουν. 
Ήδη ετοιμάζεται το παρεκκλήσιο (δείτε εδώ) που αγοράστηκε από πιστούς για να λειτουργήσει.

Όσο για τον Μακάριο, (που είχε ίνδαλμα του τον Μακάριο αρχιεπίσκοπο Κύπρου), επειδή βλέπουμε ότι έχει μεγάλο θέμα με τα χρήματα να μπούμε στην λογική να υπολογίσουμε πόσα ευρώ κόστισε μέχρι σήμερα η αφεντιά του στο Ελληνικό κράτος, με τόσες δεκαετίες μισθοδοσίας;

Πόσα μας κόστισε και 16 έτη ως δεσπότης;;; (παραλείπουμε μισθούς υπηρετικού προσωπικού, αποσπασμένους υπαλλήλους, οδηγούς, βενζίνες κλπ)

Ο δεσπότης Μακάριος, νομίζει ότι έκανε χάρη τόσα χρόνια που υπέγραφε -ως όφειλε ως προϊστάμενος- την κατάσταση μισθοδοσίας της μητρόπολης του. Νομίζει ότι τα χρήματα που έχει λάβει ο π.Φώτιος μέχρι σήμερα ως κληρικός, ΤΑ ΧΡΩΣΤΑΕΙ ΣΤΟΝ ΔΕΣΠΟΤΗ ΤΟΥ!!! 



Όμως από τον 1977 μισθοδοτείται ο Μακάριος (πηγή).
40 χρόνια! με Μέσο Όρο 20.000 ευρώ το χρόνο: 800.000 ΕΥΡΩ!
Τόσα μας κόστισε ο Μακάριος. 
Και του φταίει ο παπάς του χωριού με τα προβλήματα υγείας 
και τα 2 ανήλικα παιδιά ...!

Βρες (εντός 2 εβδομάδων) Μητροπολίτη που ΔΕΝ μνημονεύει τον Βαρθολομαίο, να πας εκεί!


Μία ακόμη εξαπάτηση. Δείτε τι προτρέπει τον π.Φώτιο ο μητροπολίτης Μακάριος: "εντός δεκαπενθημέρου εξεύρετε Ι.Μητρόπολη ... της οποίας ο Μητροπολίτης θα έχει ήδη διακόψει το μνημόσυνον του Παναγιωτάτου Οικουμενικού Πατριάρχου".
Καλέ τι καλός που είναι ο Μακάριος!!!

Όμως Μητροπολίτης που να έχει κόψει το μνημόσυνο του Βαρθολομαίου ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ!!! Τελεσίγραφο 2 εβδομάδων λοιπόν για κάτι που απλά ΔΕΝ υφίσταται ως δυνατότητα !!!
Τέτοια κουτοπονηριά ο Μακάριος ...

Μακάριε, 
"Ου περί χρημάτων τον Αγώνα ποιούμεθα"

Στον Κύπριο μητροπολίτη Σιδηροκάστρου Μακάριο, θυμίζουμε ότι υπήρχαν παλικάρια Έλληνες της Κύπρου, που στον Άγγλο δυνάστη που προσπαθούσε να τους εξαγοράσει, του απαντούσαν "Ου περί χρημάτων τον Αγώνα ποιούμεθα αλλά περί Αρετής".

Δυστυχώς όμως, το δείχνει και η Ιστορία μας, στην ελληνική γη, δεν υπάρχουν μόνον Λεωνίδες αλλά και Εφιάλτες. Πάντα υπήρχαν και θα υπάρχουν πρόσωπα που βάζουν πάνω απ' όλα "Τα ριάλια" 

«Τα ριάλια, ριάλια, ριάλια, τα σελίνια μονά και διπλά, τα μονόλιρα, πεντόλιρα και πού ’ντα,
ο πεζεβέγκης που τα ’χει στην πούγγα...»

Και επειδή Μακάριε, όσο περνάνε τα χρόνια, όπως φαίνεται ξεχνάς, σκεφθήκαμε να σου θυμίσουμε, κάτι από εδώ :

"Το τέλος του απελευθερωτικού αγώνα της ΕΟΚΑ βρήκε την οργάνωση να θρηνεί ένα από τα σπουδαιότερα στελέχη της, τον Κυριάκο Μάτση. Διετέλεσε τομεάρχης της ΕΟΚΑ σε περιοχή της επαρχίας Αμμοχώστου από το 1955, αρχηγός συνδέσμων της οργάνωσης από τον Αύγουστο του ίδιου χρόνου έως τον Ιανουάριο του 1956. 

Η σύλληψη Στις 9 Ιανουαρίου 1956 συνελήφθη από τους Βρετανούς. 
Μεταφέρθηκε στη Λευκωσία, στα κρατητήρια της Ομορφίτας, όπου τρεις από τους πλέον σκληρούς ανακριτές της αποικιοκρατίας, οι Μόρις, Περέιρα και Μακάουαρτ, τον βασάνισαν ανηλεώς επί ημέρες.

Η πρωτοφανής αντοχή του και η αλύγιστη στάση του ανάγκασαν τον ίδιο τον στρατάρχη Χάρντιγκ να τον επισκεφθεί. 
Ο κυβερνήτης τού ζήτησε να αποκαλύψει το σημείο όπου βρισκόταν το κρησφύγετο του Γεωργίου Γρίβα, του προσέφερε μάλιστα την ελευθερία του και το ποσό των 500.000 κυπριακών λιρών. 

Ο Κυριάκος Μάτσης τον κοίταξε κατάματα, κτύπησε δυνατά το χέρι του στο τραπέζι και απάντησε: «Εξοχώτατε. Ου περί χρημάτων τον αγώνα ποιούμεθα, αλλά περί αρετής. Λυπάμαι αλλά με προσβάλετε». Ο Χάρντιγκ αποχώρησε άπρακτος. Επτά μήνες μετά τη σύλληψή του ο Κυριάκος Μάτσης απέδρασε μαζί με άλλους έξι αγωνιστές από τα κρατητήρια της Κοκκινοτριμιθιάς. Ανέλαβε την εκπαίδευση των ανταρτών της Κυρήνειας...

Δύομιση χρόνια αργότερα (...)
όταν οι καπνοί από τις χειροβομβίδες διαλύθηκαν, μπήκαν στο κρησφύγετο οι Βρετανοί αξιωματικοί και στη συνέχεια οι δημοσιογράφοι. Ο Κυριάκος Μάτσης κείτονταν νεκρός, διαμελισμένος από τις εκρήξεις. Στα χέρια του κρατούσε σφικτά δύο υποπολυβόλα. 


Ο πατέρας του, Χριστοφής Μάτσης, όταν πληροφορήθηκε τον θάνατο του γιου του, δήλωσε: «Τόσον εγώ όσο και η σύζυγός μου είμαστε υπερήφανοι για τον ηρωικό θάνατο του αγαπημένου μας παιδιού. Ο γιος μας αγωνίστηκε με όλη την δύναμη της ψυχής του για την ελευθερία του μαρτυρικού μας νησιού».... 

Αλλά τι να περιμένει κανείς από κάποιον που πήρε το όνομα του Μακάριου Μούσκου..; 
 Που πρόδωσε τον ένδοξο αγώνα της ΕΟΚΑ και τον στόχο της: την ΕΝΩΣΗ με την Ελλάδα.

Ο πατήρ Φώτιος δεσμεύθηκε ότι ΔΕΝ θα εγκαταλείψει τους ενορίτες του. Ότι θα συνεχίσει να προσεύχεται γι αυτούς και να τους μνημονεύει. 
Ξεκαθάρισε επίσης ότι για να επαναφέρει την μνημόνευση του δεσπότη, θα πρέπει αυτός προηγουμένως δημόσια να καταδικάσει τις αποφάσεις της (ψευδο)Συνόδου της Κρήτης και τα έργα του Βαρθολομαίου και των Οικουμενιστών.

Που να καταλάβουν οι "λύκοι" ότι υπάρχουν ακόμη περήφανοι Έλληνες και Ορθόδοξοι, που "φτύνουν" και τα ριάλια και τους εκβιασμούς και τα τελεσίγραφα και την εξουσία τους.


Μακά(β)ριε, μια μέρα θα φύγουμε όλοι από αυτή τη ζωή.


Κοίτα να μετανοήσεις έγκαιρα. 
Η ζέστη στην κόλαση θα 'ναι αφόρητη.


Ελληνορθόδοξη Ομάδα Εκπαιδευτικών "Ο Παιδαγωγός"

Οι Άγιοι Απόστολοι



Ας πάρουμε παράδειγμα τους αγίους Αποστόλους.
Ο καθένας από τους αγίους Αποστόλους είχε διαφορετικό χαρακτήρα. Ο Κύριος, επειδή γνώριζε τις αδυναμίες μας, μας έδωσε Αποστόλους με διαφορετικό χαρακτήρα έτσι ώστε ο καθένας τους να είναι παράδειγμα για μας.

Για παράδειγμα ο απόστολος Πέτρος είχε δυνατή πίστη. Για την πίστη του μίλησε ο ίδιος ο Κύριος λέγοντας γι’ αυτόν: «Σ’ αυτή την πέτρα θα χτίσω την εκκλησία». Παρόλο όμως πού είχε τόση δυνατή πίστη αρνήθηκε τρεις φορές τον Κύριο. Η άρνηση του Πέτρου αποτελεί για μας τούς αδύναμους ανθρώπους δίδαγμα. Όπως βέβαια είναι γνωστό ο απόστολος Πέτρος στη συνέχεια μετάνιωσε.

Ο Χριστός θα συγχωρούσε και τον Ιούδα, αν μετάνιωνε…
Ο Ιούδας διέπραξε μεγάλη αμαρτία, όταν πρόδωσε τον Χριστό. Το έκανε, γιατί δεν είχε δυνατή πίστη και συνέχεια σκεφτόταν για τα υλικά.
Ο Ιούδας συνεχώς σκεφτόταν πώς ο Χριστός θα γινόταν ένας κοσμικός αυτοκράτορας και πώς ο ίδιος θα γινόταν δικαστής σέ κοσμικό δικαστήριο. Ακόμη πίστευε πώς θα υπερασπιζόταν τον Χριστό, επειδή είχε επαφές με το συνέδριο. Η εξέλιξη βέβαια ήταν διαφορετική.

Έτσι πάντα συμβαίνει με όλους όσους ελπίζουν σέ κοσμικά γεγονότα και κοσμικά πράγματα.
Μερικοί άνθρωποι φτάνουν σέ ένα σημείο από το οποίο μετά δεν μπορούν να επιστρέψουν, όταν ο στόχος της ζωής τους είναι αυτός ο κόσμος και όχι η αιωνιότητα.

Ο απόστολος Πέτρος, όταν αρνήθηκε τον Κύριο, βλέποντας τί έκανε, μετάνιωσε πραγματικά, με όλη του την καρδιά και ζήτησε από τον Κύριο συγχώρεση. Ενώ ο Ιούδας ελπίζοντας συνεχώς πώς θα αποκτήσει κοσμικά πλούτη και κοσμική δόξα, μετά την προδοσία του ένιωσε πώς χάθηκαν όλα. Τον έπιασαν απαισιόδοξες σκέψεις, μεγάλη απελπισία και γι’ αυτό το λόγο κρεμάστηκε.
Αν και ο Ιούδας ερχόταν στον Κύριο, τον Σωτήρα και του έλεγε: «Αμάρτησα, συγχώρεσέ με», είναι σίγουρο πως ο Κύριος θα τον συγχωρούσε.

Τα πνεύματα κάτω από τον ουρανό κυρίευσαν απόλυτα τον Ιούδα και δεν του επέτρεψαν να μετανιώσει και να ζητήσει συγχώρεση από τον Κύριο. Η συνείδησή του παραμορφώθηκε από την απελπισία. Έπεσε ηθικά, γιατί ήταν περήφανος και γιατί επεδίωκε να είναι ο πρώτος ανάμεσα στους μαθητές του Κυρίου. Αγωνίστηκε να είναι πολύ σημαντικός. Αγωνίστηκε να προστατεύσει τον Κύριο από τούς φαρισαίους. Διακρινόταν σχεδόν παντού, αλλά η σκέψη του ήταν λανθασμένη, επειδή ήταν δεμένος με την γη. Δεν μπόρεσε να καταλάβει πώς το βασίλειο του Κυρίου δεν ήταν από αυτό τον κόσμο. Δεν μπόρεσε να καταλάβει ότι το βασίλειο του Κυρίου βρίσκεται μέσα μας, στην ψυχή μας. Γι’ αυτό το λόγο έμεινε δέσμιος αυτού του κόσμου.

Όπως είναι γνωστό ο απόστολος Παύλος υπερβολικά καταδίωξε την εκκλησία και οδήγησε πολλούς ανθρώπους στο θάνατο. Τα έργα του ήταν πολύ λυπηρά αλλά μετάνιωσε ειλικρινά. Όταν αργότερα ό Κύριος τον φώτισε έγινε ο πιο πρόθυμος Απόστολος.

Όλα τα παραδείγματα που έχουμε από τους Αποστόλους έμειναν για μας, για να δούμε τί μπορεί να μας συμβεί, αν δεν προφυλάσσουμε τον εαυτό μας.
Τέτοια παραδείγματα έχουμε και σήμερα, δηλαδή κάποιον άνθρωπο που οδηγείται στα άκρα και κυνηγά την εκκλησία… Συμβαίνει όμως ο τέτοιου είδους άνθρωπος να συνέρχεται, να χτυπάει το κεφάλι στον τοίχο και να λέει στον εαυτό του: «Θέλω ειλικρινά να μετανιώσω…» και στη συνέχεια να μετανιώνει ειλικρινά…

Δεν υπάρχει μεγαλύτερη ευτυχία, σε αυτόν τον κόσμο, από την εσωτερική γαλήνη.




Γέροντος Θαδδαίου Βιτόβνιτσας, Πνευματικές Συζητήσεις, Εκδόσεις ” Ορθόδοξος Κυψέλη ”.

Σχόλιο στὸ ρεπορτὰζ γιὰ τὴν σημερινὴ «Ἱεραρχία» τῆς «ἐκκλησίας» τῆς Δεσποτοκρατίας



Γιὰ ποιάν «ἱεραρχία» καὶ γιὰ ποιούς «ἱεράρχες» μιλᾶτε ἀκόμα, καλοὶ καὶ ἀγαπητοὶ ἀδελφοί;

Οἱ καταπατητὲς τῆς μίας ἁγίας καθολικῆς καὶ ἀποστολικῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ καὶ σφετεριστὲς τοῦ ἀρχιερατικοῦ διακονήματος —ποὺ τὸ μετήλλαξαν σὲ ἐξουσιολαγνικὸ-ἐξουσιοκρατικὸ-ἐξουσιολατρικὸ καθεστώς— ἔχουν προδώσει τὸν Χριστὸ κι ἔχουν προσκυνήσει τὸν Ἀντίχριστο!!!

Μετὰ τὴν κολυμπάριο ληστρικὴ «σύνοδο» καὶ τὴν ἀποδοχή της ἀπὸ τὴν «ἱεραρχία», κάθε πρόσχημά τους ἀλλὰ καὶ κάθε αὐταπάτη μας ἐξέλιπαν. Πῶς εἶναι δυνατὸν νὰ τοὺς ἐκλαμβάνετε ἀκόμη καὶ τώρα ὡς Ἱεραρχία καὶ Ἱεράρχες τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος;

Εἶναι οἱ ριψάσπιδες ποὺ αὐτομόλησαν στὴν παναίρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ καὶ ἵδρυσαν τὴν «ἐκκλησία» τῆς ἀντίχριστης Δεσποτοκρατίας τους· συνεπικουρούμενοι καὶ στηριζόμενοι ἀπὸ τοὺς φλύαρους ἀλλὰ ἀδρανεῖς καὶ πλάνους «ἀντὶ-οἰκουμενιστές», οἱ ὁποῖοι τοὺς μνημονεύουν καὶ κοινωνοῦν μετ’ αὐτῶν, ἀποδεχόμενοι τοιουτοτρόπως στὴν πράξη τὸν Οἰκουμενισμὸ ποὺ καταδικάζουν στὰ λόγια!!!

Κάθε λόγος, κάθε κείμενο, κάθε πράξη τῆς Δεσποτοκρατίας καὶ τῶν συνοδοιπόρων της εἶναι, κάθε φορά, μία βαρύτερη τῆς προηγουμένης βλασφημία καὶ ὕβρις κατὰ τοῦ Ἁγίου Τριαδικοῦ Θεοῦ μας!!!

Αὐτοὶ περιμένετε ν’ ἀντισταθοῦν στὰ σατανικὰ σχέδια ποὺ ὁ Σιωνισμὸς ἐξυφαίνει κατὰ τῆς Ἁγίας Ὀρθοδοξίας μας καὶ τῆς Ἑλληνίδος Πατρίδος μας; Ἀλλὰ αὐτὴ ἡ «ἱεραρχία» καὶ αὐτοὶ οἱ «ἱεράρχες» εἶναι οἱ ἐκλεκτοὶ τῆς Μασωνίας, ποὺ ἔχουν ἀναρριχηθεῖ στὰ ἀξιώματα τῆς «ἐκκλησίας» τους ἐλέῳ αὐτῆς σατανιστικῆς ἐλίτ, προσφέροντες γῆν (= τὴν συνείδησή τους) καὶ ὕδωρ (= τὴν ψυχή τους)!!!

Αὐτοὶ περιμένετε ν’ ἀντισταθοῦν στὴν πολιτικὴν ἡγεσία (κατ’ ἐπίφασιν) καὶ στὴν μασωνικὴν ὑπερεξουσία (κατ’ οὐσίαν), ὅταν εἶναι ὅμηροι τῶν παθῶν τους καὶ ὑπόχρεοι τῶν δουλειῶν ποὺ ἔχουν ὁμώσει ἔναντι πινακίου δεσποτοκρατικῆς ἐξουσίας;

Αὐτοὶ περιμένετε ν’ ἀρθρώσουν ὀρθόδοξο λόγο καὶ πατριωτικὸ φρόνημα καὶ ἐθνικὸ ἀνάστημα; Αὐτοὶ ποὺ —συνειδητὰ ἀπόντες τῆς χάριτος καὶ ἐθελοδούλως καθεύδοντες— ἔχουν θυσιάσει καὶ Ὀρθοδοξία καὶ Πατρίδα καὶ Ἔθνος στὶς νεοεποχίτικες δοξασίες καὶ στὶς νεοταξικὲς ἐπιβουλές;

Ἀλλὰ σημασία πλέον δὲν ἔχει τί κάνουν αὐτὰ τὰ ἀνδρείκελα τῆς ἑωσφορικῆς ἐπάρσεως καὶ τῆς σατανικῆς οἰήσεως...

Σημασία ἔχει τί κάνουμε καὶ τί πρέπει νὰ κάνουμε ἐμεῖς· ὅσοι τέλος πάντων ἐπιμένουμε κι ἐμμένουμε νὰ παραμείνουμε στὴν μία ἁγία καθολικὴ καὶ ἀποστολικὴ Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ.

Πολὺ φοβᾶμαι, καλοὶ καὶ ἀγαπητοὶ ἀδελφοί, ὅτι περὶ πολλῶν τυρβάζουμε ἐνῶ ἑνὸς ἐστὶ χρεία!...

Τὸν τελευταῖο καιρὸ πολλὰ μπαϊράκια ὑψώθηκαν, πολλὰ καπετανάτα προέκυψαν, πολλὲς «ἑρμηνεῖες» καὶ παρερμηνεῖες διαδίδονται ὡς «ἔγκυρες» στὸν χῶρο τῆς Ἀποτειχίσεως· ὅλες ἐπικαλούμενες τὸ ἱερὸν Εὐγγέλιον, τὴν ἱερὰ Παράδοση, τοὺς ἱεροὺς Κανόνες, τὴν ἁγιοΠατερικὴ διδασκαλία καὶ πρακτική!!!

Ὅλοι οἱ εὑρισκόμενοι εἰς τὴν Ἀποτείχιση γέροντες καὶ ἱερεῖς ἐπικαλοῦνται καθεὶς τὴν ὀρθόδοξο αὐθεντικότητα τῆς διδασκαλίας του· γι’ αὐτὸ δὲν συμφωνοῦν καὶ δὲν ὁμονοοῦν μεταξύ τους!!! Δίνουν τοιουτοτρόπως τὴν ἐντύπωση ὅτι καθεὶς ἐξ αὐτῶν πασχίζει παντὶ τρόπῳ νὰ διατηρήσει τὴν αὐτονομία του, τὴν αὐθεντία του, τὴν ἐπιρροή του, τὴν φήμη του, τὴν ἐξουσία του ἐπὶ τοῦ μικροτέρου ἢ μεγαλυτέρου ποιμνίου ποὺ τελὸν ὑπὸ τὴν γεροντοκρατικὴ ψυχαναγκαστικὴ ἐπιρροή τοῦ γέροντός «του» τὸν ἀκολουθεῖ. Εἶναι τὸ πνεῦμα τῆς Δεσποτοκρατίας, ποὺ ὑπούλως παρεισφρύει καὶ τρανεύει μεταξὺ τῶν ἀποτειχισμένων!!! Ἀλλὰ ἀκριβῶς αὐτὸ τὸ ἐπάρατο καθεστὼς τῆς Δεσποτοκρατίας εἶναι ἡ γενεσιουργὸς αἰτία καὶ ὁ σαπρόκηπος ὅπου φυτρώνει πᾶσα αἵρεση καὶ κακοδοξία καὶ σκάνδαλο!!!

Παρόλη τὴν πολυετὴ κι ἐπισταμένη ἐντριβὴ τῶν ἀποτειχισμένων γερόντων καὶ ἱερέων μας εἰς τὸ ἱερὸν Εὐαγγέλιον, φαίνεται ὅτι ἐν τέλει δὲν κατανοοῦν καὶ δὲν ἐννοοῦν τὴν παύλειο ρήση: «λέγω δὲ τοῦτο, ὅτι ἕκαστος ὑμῶν λέγει· ἐγὼ μέν εἰμι Παύλου, ἐγὼ δὲ Ἀπολλὠ, ἐγὼ δὲ Κηφᾶ, ἐγὼ δὲ Χριστοῦ. μεμέρισται ὁ Χριστός; μὴ Παῦλος ἐσταυρώθη ὑπὲρ ὑμῶν; ἢ εἰς τὸ ὄνομα Παύλου ἐβαπτίσθητε;» Ὡς ἐκ τούτου: τίς γέρων ἐσταυρώθη ὑπὲρ ἡμῶν; ἢ εἰς τὸ ὄνομα τίνος γέροντος ἐβαπτίσθημεν;

Ὡστόσο παρατηρεῖται τὸ γενικευμένο φαινόμενο νὰ βάζουμε τὸν γέροντα ὑπεράνω τοῦ Χριστοῦ· νὰ δεχόμεθα τὴν Εὐαγγελικὴ καὶ ἁγιοΠατερικὴ διδασκαλία μόνον μέσῳ τῆς ἑρμηνείας-διδασκαλίας τοῦ γέροντός μας, χωρὶς νὰ κάνουμε τὸν κόπο νὰ μελετήσουμε οἱ ἴδιοι, διὰ τῆς προσευχῆς καὶ προαιρέσεώς μας νὰ φωτισθοῦμε ἀπὸ τὸ ἅγιον Πνεῦμα, ὥστε καρδιακῶς νὰ κατανοήσουμε τὴν Ὀρθόδοξο Πίστη μας ἀπὸ τὶς πηγές της.

Πῶς ἀλλιῶς θὰ ἐλέγξουμε τὴν διδασκαλία τῶν γερόντων καὶ ἱερέων μας καὶ θὰ προστατευθοῦμε ἀπὸ τὶς τυχὸν «ἑρμηνεῖες» καὶ παρερμηνεῖες τους; Ἡ Πίστη μας συγκροτεῖται ἀπὸ δόγματα κι αὐτὰ τὰ δόγματα εἶναι οἱ νόμοι τῆς Ἐκκλησίας μας· ὡς μέλη τῆς Ἐκκλησίας μας εἴμαστε ὑποχρεωμένοι νὰ γνωρίζουμε τὰ δόγματα-νόμους της. Καὶ ἄγνοια νόμου δὲν δικαιολογεῖται, δὲν συγχωρεῖται!!! Οἱ αἱρέσεις κραταιώνονται καὶ τρανεύουν ὅπου ὑπάρχει δογματικὴ ἄγνοια, προσωπολατρεία καὶ προσωποληψία, ποὺ τυφλώνουν καὶ καθιστοῦν τὰ μέλη τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ ἀπὸ Χριστιανοὺς σὲ «χριστιανούληδες», ἕρμαια καὶ σκύβαλα στὶς ἐπιβουλὲς κάθε αἱρετικοῦ καὶ κάθε πλανεμένου!!!

Ἡ στάση μας κατὰ τῆς αἱρέσεως, καὶ ἰδιαιτέρως κατὰ τῆς παναιρέσεως τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, συνεπάγεται καὶ προϋποθέτει τὸν ἐπανευαγγελισμό μας· νὰ γίνουμε ἀπὸ «χριστιανούληδες» Χριστιανοί, στρατιῶτες τοῦ Χριστοῦ καὶ μαχητὲς τῆς Ἁγίας Ὀρθοδοξίας μας.

Ἡ Ἀποτείχιση δὲν εἶναι σκοπός· εἶναι τὸ πρῶτο βῆμα, τὸ ἐφαλτήριο πνευματικῶν ἀγώνων: τοῦ ἐπανευαγγελισμοῦ μας, ὥστε νὰ καταστοῦμε ἀπολογητὲς καὶ ὁμολογητὲς καὶ κήρυκες· ὄχι μόνιμως παθητικοὶ ἀκροατὲς ἐπαναλαμβανομένων κι ἐνίοτε κουραστικῶν κηρυγμάτων ποὺ δὲν μεταρσιώνουν μέσα μας τὴν διδασκαλία τοῦ Χριστοῦ ὡς ἔγερση τῆς ψυχῆς μας κι ἀφύπνιση τῆς καρδιᾶς μας!...

Συγχωρέστε με, ποὺ ξέφυγα ἀπὸ τὸ θέμα τοῦ ἄρθρου, ἀλλὰ σπανίως πλέον ἔχω τὴν εὐκαιρία νὰ μιλήσω...

Λαυρέντιος Ντετζιόρτζιο

Καλό το χειρουργείο σου, πάτερ, με το ευλογημένο νυστέρι. Αλλά ...μνημονεύεις τον αιρετικό! Ποια η ενότητά σου με την αλήθεια των Πατέρων "που μας παραδόθηκε"; Εσύ πότε θα δεχθείς το ευλογημένο νυστέρι;

Καθηγούμενος της Ι.Μ. Δοχειαρίου Γέροντας Γρηγόριος:


«Μέσα σ᾽ αὐτὸ τὸ κλίμα, μὲ αὐτοὺς τοὺς πρωτοπαπάδες, 
πῶς μποροῦμε νὰ μιλᾶμε γιὰ ἑνότητα τῆς Ἐκκλησίας 
ἐν τῇ θείᾳ Εὐχαριστίᾳ;»

Τι λέει για Επισκόπους και ΙερείςἩ ἑνότης ἐν τῇ Εὐχαριστίᾳ

Τὰ τελευταῖα χρόνια οἱ τὰ πάντα καλῶς θεολογοῦντες ὁμιλοῦν ὅτι ἡ ἑνότητα τῆς Ἐκκλησίας εἶναι στὴν Εὐχαριστία καὶ ὑπάρχουν συγγραφὲς οἱ ὁποῖες ἀναπτύσσουν τὸ θέμα αὐτό. Δὲν ἀρνούμαστε αὐτὴν τὴν φοβερὴ ἀλήθεια καὶ δεχόμαστε μετὰ πάσης πίστεως καὶ φόβου Θεοῦ ὅτι μέσα σ᾽ αὐτὸ τὸ φοβερὸ μυστήριο τῆς θείας Εὐχαριστίας φαίνεται ἡ ἑνότητα τῆς Ἐκκλησίας, ὅπως πολὺ σωστὰ τονίζει καὶ ἐπισημαίνει ἐπίσημα ἡ σύνοδος τῶν προκαθημένων ἐν τῇ νήσῳ τῇ καλουμένῃ Κρήτῃ. 
Παρακολουθώντας ὅμως καὶ συμμετέχοντας στὸ ὕψιστο αὐτὸ μυστήριο τῆς θείας Εὐχαριστίας, ὅλοι διερωτώμεθα: Ποιά θεία Εὐχαριστία; Αὐτὴ ποὺ τελεῖται ἀπὸ ἕναν ἁπλὸ λευΐτη στὰ ἀπομακρυσμένα χωριὰ τῆς χώρας μας ἢ αὐτὴ ποὺ ἐπιτελεῖται ἀπὸ σμῆνος ἀρχιερέων σὲ πανηγύρια καὶ ὀνομαστήρια; 
Σ᾽ αὐτὲς τὶς Λειτουργίες πῶς νὰ φανῆ ὁ Χριστὸς μέσα ἀπὸ τὰ χρυσοποίκιλτα στέμματα, ἄμφια, κινήσεις καὶ φωτογραφίσεις; Ποιός κάνει στὴν ἄκρια ἀπὸ τοὺς δεσποτάδες νὰ
φανῆ ὁ Χριστός, ὅταν μέσα βαθιὰ στὴν καρδιά τους ἔχει ριζώσει ἡ πίστη ὅτι αὐτοὶ ἵστανται εἰς τόπον καὶ τύπον Χριστοῦ, καὶ δὲν εἶναι ἁπλοὶ διακονητὲς τοῦ φρικτοῦ μυστηρίου; Ἔλεγε ὁ ὅσιος Ἀμφιλόχιος: «Μέσα σ᾽ αὐτὰ τὰ συλλείτουργα χάνω τὸν Χριστό, χάνομαι κι ἐγώ».

Κανεὶς δὲν ἐνθυμεῖται ὅτι μέχρι τὸν ΙΣΤ΄ αἰῶνα ὁ ἀρχιερεὺς ἀπέθετε ὅλα τὰ μπιχλιμπίδια καὶ λειτουργοῦσε σὰν ἁπλὸς πρωτόπαπας. Μεγαλοπρεπέστατα ἀκούγονται «Εἰς πολλὰ ἔτη» ἀπὸ τὴν μιά, «Μνησθείη Κύριος τῆς ἀρχιερωσύνης σου» ἀπὸ τὴν ἄλλη. Ἐντελῶς ἄτονα καὶ στραγγαλισμένα ἀκοῦς τὸ «Κύριε, ἐλέησον», τὴν πιὸ μεγάλη αὐτὴ προσευχὴ τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας. Ἕνας περιβόητος μουσικὸς τῆς Θεσσαλονίκης ἔλεγε τόσο μακρόσυρτο τὸ «Εἰς πολλὰ ἔτη», ποὺ ἄθελά σου ἔβγαζες κακότροπα: «Ἐπιτέλους, σκάσε», καὶ ἤτανε νὰ λυπᾶσαι καὶ αὐτὸν ποὺ τὸ ἔλεγε καὶ αὐτὸν ποὺ τὸ ἄκουγε.

Πότε φάνηκε σημεῖο θεοφανίας μέσα σ᾽ αὐτὰ τὰ συλλείτουργα; Παρακολουθώντας τα, νιώθεις σὰν νὰ πέφτη χαλάζι ἀπὸ τὸν οὐρανὸ καὶ κρύβγεσαι, γιὰ νὰ φυλάξης τὴν κεφαλή σου. Καὶ ὅλα αὐτά, γιὰ νὰ δείξουμε τὸ βυζαντινὸ μεγαλεῖο! Μάλιστα καὶ ὁ Σμέμαν, ποὺ σφόδρα τὸ ἀποστρεφόταν, λειτουργοῦσε μὲ μίτρα χρυσοποίκιλτη. Εἶχε μάθει πολὺ καλὰ τὴν ἑλληνικὴ παροιμία: «Ὅπως μὲ τιμᾶ τὸ ροῦχο μου δὲν μὲ τιμᾶ ἡ μάννα μου». 
Ἂν αὐτὴ εἶναι ἡ βυζαντινὴ μεγαλοπρέπεια… ρῦσαι ἡμᾶς, Κύριε.

Διάκονος στὴν ἀρχιεπισκοπὴ Ἀθηνῶν ἑτοίμαζε τὰ τῆς χειροτονίας ἐπισκόπου. Ὁ ὑποψήφιος μὲ μιὰ τσαντούλα βρέθηκε πρωΐ-πρωῒ στὴν μητρόπολη.
− Τί ἑτοιμάζεις, διάκονε;
− Τὰ τῆς χειροτονίας, πάτερ.
− Εἶναι καλὸς αὐτὸς ποὺ θὰ χειροτονηθῆ;
− Πάτερ μου, καλὸς λένε ὅτι εἶναι, ἀλλὰ ὅλοι τους, ὅταν φορέσουν τὰ χρυσᾶ καπέλα, δαιμονίζονται, καβαλικεύουν τὸ καλάμι, ὅπως λέμε στὴν πατρίδα μου.
Προχώρησε ἡ χειροτονία καὶ ὁ διάκονος ἐννόησε ὅτι αὐτὸς ἦταν ὁ ὑποψήφιος. Πρηνηδὸν ἐζήτησε συγγνώμη. Κι ὁ Ἱερόθεος, ἐπίσκοπος πιὰ Παροναξίας, τὸν ἐσήκωσε πάνω, λέγοντάς του:
− Γιατί ζητᾶς συγγνώμη; Ἐπειδὴ εἶπες τὴν ἀλήθεια;

Πόσο πιὸ ὠφελημένοι θὰ ἤμαστε, ἂν ἀκούγαμε ἀπὸ τὴν σύνοδο τῆς Κρήτης πῶς ἐπιτελεῖται ἡ θεία Εὐχαριστία, γιὰ νὰ φέρνη τὴν ἑνότητα στὴν Ἐκκλησία. Θὰ γυρίσουμε ἄραγε στὰ χρόνια τὰ εὐλογημένα ποὺ θὰ τελῆται ἡ θεία Λειτουργία ἀπὸ διακονητὲς τοῦ μυστηρίου καὶ ὄχι φανταχτερά, γιὰ νὰ προβάλλεται δῆθεν στὸν κόσμο ἡ βυζαντινὴ μεγαλοπρέπεια; Θὰ ἀφανιστοῦν ἄραγε οἱ περιττὲς ἐκφωνήσεις, ὅπως «τὸν τρισάγιον ὕμνον ἀναμέλπομεν» καὶ τὰ «Ἐπίβλεψον ἐξ οὐρανοῦ», τὰ ὁποῖα λέγονται γιὰ νὰ διαφοροποιῆται ἡ Λειτουργία τοῦ ἐπισκόπου ἀπὸ τοῦ πρεσβυτέρου;
Καὶ ἐπιτέλους πότε θὰ σταματήση ἡ μητρόπολη νὰ εἶναι τὸ μιτάτο ποὺ θὰ ἁρμέγη τὶς ταλαίπωρες ἐνορίες; Στέρφα καὶ γαλάρια πρέπει νὰ ἁρμεχτοῦνε γιὰ τὶς πολλαπλὲς ἀνάγκες τῆς κάθε μητροπόλεως, ὅταν μάλιστα πρόκειται ὑψηλὰ πρόσωπα νὰ ἐπισκεφθοῦν καὶ νὰ φιλοξενηθοῦν στὴν ἐπισκοπή.

Συμπαθᾶτε με, νὰ συνεχίσω ὀλίγον τὸ χειρουργεῖο μὲ τὸ εὐλογημένο νυστέρι.

Μητροπολίτης ἔλεγε ὅτι δὲν ὑπάρχουν ἐμποδισμένοι τῆς ἱερωσύνης, γιατὶ τὸ μυστήριο τῆς ἱερωσύνης συγχωρεῖ ἁμαρτίες(!). Τέτοιο πρᾶγμα δὲν μᾶς παραδόθηκε.

Ἕτερος ἑτοιμάζει τράπεζα ἡμέρα Παρασκευὴ καὶ Σαρακοστὴ τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων μὲ ὅλα τὰ ἀρτύσιμα φαγητὰ καὶ παρακινεῖ ἐπίμονα τοὺς συνδαιτυμόνες νὰ ἀπολαύσουν τὸ συμπόσιο, γιατὶ εἶναι ἐπισκοπικὴ εὐλογία. Μόνον ἕνας βρέθηκε νὰ τοῦ πῆ ὅτι ἀπὸ τὴν μάννα μου παρέλαβα Τετάρτη καὶ Παρασκευὴ ἀρτύσιμα νὰ μὴν τρώω, καὶ περιωρίστηκε σὲ μιὰ σαλάτα.

Ἐπίσκοποι βρέθηκαν τὴν ἡμέρα τῆς Πεντηκοστῆς σὲ νησάκι τοῦ Ἀρχιπελάγους καὶ ὁ ταπεινὸς λευΐτης τοὺς προσκάλεσε νὰ λειτουργήσουν. Τοῦ ἀπήντησαν: «Ἐμεῖς δὲν ἤρθαμε ἐδῶ γιὰ Λειτουργίες· ἤρθαμε γιὰ παραθέριση»!

Ἀρχιεπίσκοπος μακαριστός, ποὺ ἔφεγγε φιλάνθρωπος καὶ ἐκήρυττε τὰ μέλλοντα −ὅτι ἀπὸ τοῦ χρόνου δὲν θὰ ἀγοράζουμε καρπούζι νὰ φᾶμε, ἀλλὰ φέτα καρπουζιοῦ− ὅταν ἐκοιμήθη εὑρέθη μὲ τριακόσια ξενόκουμπα διαμαντοκόλλητα καὶ στὴν οἰκία του ἐνοικιασμένους πίνακες ἀπὸ τὸ Μπενάκειο Μουσεῖο, γιὰ νὰ κοσμοῦν τὸν χῶρο του. Καὶ ὁ κοσμάκης τραβάει τὴν μιὰ ἄκρη τοῦ παπλώματος, γιὰ νὰ σκεπάση τὴν ἄλλη.

Σὲ μιὰ κωμόπολη συμμετεῖχα στὴν χειροτονία ἑνὸς παπᾶ. Ὅταν τελείωσε ἡ θεία Λειτουργία, ὁ ἐπίσκοπος αὐτός, ἀντὶ ἄλλου εὐχαριστῶ, εἶπε στοὺς ψάλτες: «Μοῦ φάγατε πέντε Εἰς πολλὰ ἔτη». Πῶς βρέθηκε αὐτὴ ἡ εὐχὴ νὰ ψάλλεται συνέχεια, καὶ μάλιστα μέσα στὴν θεία Λειτουργία, δὲν γνωρίζω.

Εἶχε καὶ φήμη ἀμνησίκακου ἀρχιεπισκόπου. Ἐγκαινιάζοντας ὅμως ἔκθεση βιβλίου καὶ βλέποντας σὰν πρῶτο βιβλίο τὴν βιογραφία τοῦ μακαριστοῦ προκατόχου του, ἐζήτησε ἀπὸ τὸν δείλαιο παπᾶ νὰ τὸ ἀποσύρη. Ὁ προκάτοχός του, πραγματικὰ ἀσκητικὴ μορφή, δι᾽ ἐπιστολῆς τοῦ συνέστησε κάποια πρόσωπα νὰ μὴ τὰ προχωρήση στὴν ἱερωσύνη, γιατὶ ἦταν ἐμποδισμένα. Εἰς πεῖσμα, καὶ δεσποτάδες τοὺς ἔκανε! Εἶναι βλέπετε συνήθεια τῶν τελευταίων ἀρχιεπισκόπων νὰ προάγουν ἐν τῇ Ἐκκλησίᾳ καὶ τὴν καθαρίστρια τῆς ἐπισκοπῆς τους, ἀνεξέλεγκτα, ἀπερίσκεπτα. Κι ἂν δὲν ὑπάρχη μητρόπολη χηρευάμενη, κάποιο κομματάκι θὰ κόψουμε νὰ τοὺς δώσουμε, γιὰ νὰ ὑπάρχουν καὶ αὐτοὶ μητροπολίτες μέσα στὴν Ἐκκλησία.

Αὐτὰ τὰ τελευταῖα φαινόμενα ἀποδυναμώνουν τὴν Ἐκκλησία κι ἔτσι ἡ διοικοῦσα Ἐκκλησία στερεῖται τόλμης σὰν ἐκείνης τοῦ Ἰωσὴφ τοῦ Ἀριμαθαίου, καὶ σιωποῦν οἱ ἐπίσκοποι καὶ ὅταν ἀκόμη ὁ λύκος ἁρπάζει τὰ πρόβατά τους μέσα ἀπ᾽ τὴν ἀγκαλιά τους. Ἔτσι, ἂν καὶ οἱ κρατοῦντες ἄθεοι καὶ διεστραμμένοι ρίχνουνε χαλάζι στὸ ποίμνιό τους, δὲν τολμοῦν νὰ ἀνοίξουν ἀλεξίβροχο νὰ τὸ προστατεύσουν. Αὐτὸ εἶναι τὸ πιὸ χειροπιαστὸ σημεῖο τῆς ἐγκαταλείψεως τοῦ ποιμνίου, τέλεια ἐξουθένωση τοῦ ἐπισκοπικοῦ ἀξιώματος.

Ἀρχιεπίσκοπος βαρβάτος τὰ τελευταῖα χρόνια ἔλεγε σὲ συνεπίσκοπό του.
− Σὲ βλέπω τρεμάμενο νὰ μεταλαμβάνης καὶ διερωτῶμαι: Ἀλήθεια πιστεύεις ὅτι αὐτὸ τὸ ψωμὶ καὶ τὸ κρασὶ εἶναι σῶμα καὶ αἷμα Χριστοῦ;
− Ναί, τὸ πιστεύω!
Καὶ ἀκολούθησε εἰρωνικὴ κίνηση τῆς κεφαλῆς. Στὴν μητρόπολή του λειτουργοῦσε πολλὲς φορὲς καὶ δὲν μετελάμβανε!

Βάστα, Χριστέ, τὰ ξεκάρφωτα κεραμίδια, γιὰ νὰ μὴ μείνη ἀσκεπὴς ὁ λαὸς τοῦ Θεοῦ, τὸ πλήρωμα τῆς Ἐκκλησίας, νὰ μὴ χάσουμε τὴν κληρονομιὰ ποὺ μᾶς ἀφῆκε ὁ δεσπότης Χριστός.

Καὶ ἄλλα πολλὰ ἤθελα νὰ ἀραδιάσω, ἀλλὰ γιὰ λόγους σεμνότητος καὶ ἀγάπης πρὸς τὴν Ἐκκλησία σιωπῶ καὶ τὰ θάπτω στὸ μνῆμα τῆς λησμονιᾶς…

Μέσα σ᾽ αὐτὸ τὸ κλίμα, μὲ αὐτοὺς τοὺς πρωτοπαπάδες, πῶς μποροῦμε νὰ μιλᾶμε γιὰ ἑνότητα τῆς Ἐκκλησίας ἐν τῇ θείᾳ Εὐχαριστίᾳ; Ἀναμένω στὸ ἀκουστικό μου… Ὅσο καὶ νὰ εἶστε ἀπησχολημένοι, παρακαλῶ βρεῖτε χρόνο νὰ μοῦ ἀπαντήσετε, γιατὶ δὲν μπορῶ νὰ ξεκολλήσω ἀπὸ τὸ ἐρώτημά μου: μέσα σ᾽ αὐτὸ τὸ κλίμα πῶς μπορεῖ νὰ ὑπάρχη ἑνότητα ἐν τῇ Εὐχαριστίᾳ;

Γρηγόριος ὁ Ἀρχιπελαγίτης

Αγιορείτες ή ψευδοπροφήτες; Ἡ Ἔκτακτη Διπλῆ Ἱερὰ Σύναξη - τοῦ Ἁγίου Ὅρους, …παραπλανᾶ!

Τὸ Μήνυμα τῆς «Ἔκτακτης Διπλῆς Ἱερᾶς Συνάξεως τοῦ Ἁγίου Ὅρους» (ἐδῶ), εἶναι ἕνα παραπλανητικὸ κείμενο ποὺ καλύπτει (καὶ ἐκφράζει) τὶς Φαναριώτικες κακοδοξίες. Ἕνα κείμενο ποὺ γράφτηκε μὲ σκοπιμότητα, ὥστε πίσω ἀπὸ θεολογικὴ θεωρητικολογία καὶ ὡραιολογία, νὰ ἀποκρύψει ὅτι τὶς ἡγετικὲς θέσεις τῆς Ἐκκλησίας, σήμερα τὶς ἔχουν καταλάβει ψευδοποιμένες, «λύκοι ἅρπαγες» ποὺ πολεμοῦν τὴν Ἐκκλησία.

Ὅταν, ὁ Κύριος τῆς Ἐκκλησίας, ἀντιμετώπισε παρόμοιους ποιμένες τοῦ Ἰσραὴλ δὲν καθησύχαζε τοὺς πιστούς (ὅπως ὑπακούοντας στὰ κελεύσματα τοῦ ἀρχιαιρεσιάρχη Βαρθολομαίου κάνουν οἱ Ἁγιορεῖτες), ἀλλὰ ἐξαπέλυσε ἐκεῖνα τὰ φοβερὰ «οὐαί».
Ἀναφέρονται οἱ Ἁγιορεῖτες στὸν ὕμνον τῆς Πεντηκοστῆς, «πάντα χορηγεῖ τὸ Πνεῦμα τὸ ἅγιον, …ὅλον συγκροτεῖ τὸν θεσμὸν τῆς Ἐκκλησίας», γιὰ νὰ μᾶς μεταδώσουν τὸ μήνυμα: μὴ φοβᾶσθε, τὸ Ἅγιον Πνεῦμα δὲν θὰ ἀφήσει τὴν Ἐκκλησίαν του, Αὐτὸ τὴν καθοδηγεῖ, Αὐτὸ θεραπεύει τὰ ἀσθενήματα κ.λπ. Θὰ τοὺς θυμίσουμε, ἐμεῖς μὲ τὴ σειρά μας, ὅτι τὸ πρῶτο ἀσθένημα ποὺ διορθώνει τὸ Ἅγιον Πνεῦμα, εἶναι αὐτὸ τῆς αἱρέσεως, τὸ ὁποῖον διαστρέφει τὴν ἀλήθεια, σπέρνει τὴν ταραχή, τὴν σύγχυση, τὴν ἀλλοίωση τῆς σχέσεως Θεοῦ καὶ ἀνθρώπων: «Γλῶσσαι ποτὲ συνεχύθησαν, διὰ τὴν τόλμαν τῆς πυργοποιΐας… ἐκεῖ κατεδίκασε Θεὸς τοὺς ἀσεβεῖς τῷ πταίσματι» καὶ «κατειργάσθη ἡ ἀφωνία, πρὸς τιμωρίαν» καὶ διεκόπη ἡ κοινωνία.
Κι αὐτὰ τὰ «κατορθώματα» τῆς ἀπομακρύνσεως ἀπὸ τὸ Θεό, ποὺ ὅσοι τὰ ἀπεργάζονται δὲν εἶναι Ἐκκλησία, ἀλλ’ ἀποτελοῦν «ἐκκλησία πονηρευομένων» καὶ ψευδεκκλησία, ἔρχεται τὸ Ἅγιον Πνεῦμα νὰ τὰ θεραπεύσει κι ὄχι νὰ τὰ «κουκουλώσει», ὥστε νὰ ὑπάρχουν ἀλλὰ κρυμμένα νὰ ἔχουν ὅλο τὸ χρόνο καὶ τὴν εὐχέρεια νὰ διχάζουν καὶ νὰ ἀπομακρύνουν ψυχὲς ἀπὸ τὸ Θεό: «ἐνταῦθα ἐφώτισε Χριστὸς τοὺς ἁλιεῖς τῷ Πνεύματι» καὶ «ἄρτι καινουργεῖται ἡ συμφωνία, πρὸς σωτηρίαν τῶν ψυχῶν ἡμῶν».
Καὶ τὸ Ἅγιον Πνεῦμα, ὁ Κύριος, αὐτὴν τὴν θεραπεία τὴν πραγματοποιεῖ ὄχι μαγικά, ἀλλὰ διὰ τῶν ἀνθρώπων Του, τῶν Ἁγίων. Καὶ οἱ Ἁγιορεῖτες θὰ ἔπρεπε νὰ θέλουν νὰ μιμηθοῦν τὸ ρόλο τῶν Ἁγίων, ποὺ θεραπεύουν τὴν αἵρεση, κι ὄχι τὸ ρόλο τῶν αἱρετικῶν, ποὺ ὑπηρετοῦν ἄλλο κακοποιὸ «πνεῦμα».
Μᾶς λένε οἱ Ἁγιορεῖτες ὅτι τὸ Ἅγιον Πνεῦμα «ἐὰν ὡς ἄνθρωποι παρεκκλίνωμεν μᾶς ἐπαναφέρει εἰς τὸν ὀρθὸν δρόμον». Δὲν μᾶς λέγουν ὅμως (ὅπως ὁ Θεὸς διὰ τῶν Προφητῶν καὶ Ἁγίων του ἔλεγε), ἐὰν ὑπάρχουν σήμερα τέτοιοι ἄνθρωποι ποὺ παρεκκλίνουν, καὶ ποιοί εἶναι αὐτοί, ὥστε ὁ Λαὸς τοῦ Θεοῦ νὰ προφυλαχθεῖ.
Δὲν κάνουν οἱ Ἁγιορεῖτες ὅ,τι οἱ Ἅγιοι, οἱ ὁποῖοι «ὅλην συλλεξάμενοι, ποιμαντικὴν ἐπιστήμην, καὶ θυμὸν κινήσαντες, νῦν τὸν δικαιότατον ἐνδικώτατα, τοὺς βαρεῖς ἤλασαν, καὶ λοιμώδεις λύκους, τῇ σφενδόνῃ τῇ τοῦ Πνεύματος, ἐκσφενδονήσαντες, τοῦ τῆς Ἐκκλησίας πληρώματος»!
Δυστυχῶς, ἀπὸ τὴν ἀρχὴ μέχρι τὸ τέλος τὸ κείμενο τῶν Ἁγιορειτῶν ἔχει ἕνα καὶ μόνο σκοπό· μὲ ὀρθοδοξοφανῆ γλῶσσα νὰ παραπλανήσει τοὺς πιστούς, καὶ ἰδιαιτέρως αὐτοὺς ποὺ ἀπομακρύνονται ἀπὸ τοὺς κακόδοξους πλέον Ἐπισκόπους. Θυμίζουν οἱ Ἁγιορεῖτες (πόση θλίψη!) τοὺς ψευδοπροφῆτες τοῦ Ἰσραήλ, ποὺ ἔλεγαν πρὸς τὸ λαὸ ὅτι οἱ ἀποστᾶτες τοῦ θελήματος τοῦ Θεοῦ, δηλ. οἱ βασιλεῖς τοῦ Ἰσραήλ, εἶναι καλοί, λένε καὶ πράττουν τὸ σωστό!
Ἔτσι κι ἐδῶ, οἱ Ἁγιορεῖτες διαβεβαιώνουν ὅτι ὁ Λαὸς τοῦ Θεοῦ εἶναι «ὁ φύλαξ τῆς Πίστεως» ὅτι «ἀνήκωμεν εἰς τὴν Ἐκκλησίαν, τὸ Σῶμα Χριστοῦ», δὲν μᾶς λένε ὅμως, ἂν ἀνήκουν εἰς τὴν Ἐκκλησία οἱ αἱρετικοί! Καὶ οἱ αἱρετικοί, ἔστω κι ἂν κατέχουν θρόνους Ἐπισκόπων καὶ Πατριαρχῶν, ἔστω κι ἂν τελοῦν μυστήρια, δὲν ἀνήκουν στὴν Ἐκκλησία, ὡς ψευδεπίσκοποι καὶ φθορεῖςτῆς Ἐκκλησίας κι «ὡς ἀποστάντες τῆς Ἀληθείας»!
Κι ἂν οἱ Ἁγιορεῖτες, παρουσιάζουν τοὺς λύκους ὡς πρόβατα, τότε πῶς ὁ Λαός, «ποιμαινόμενος» ἀπὸ λύκους εἶναι δυνατὸν νὰ ἔχει ὑγείαν, καὶ διαύγειαν πνεύματος, καὶ θέληση νὰ ἀποβάλλει ὅσα αὐτὸ θεωρεῖ ξένα» τῆς ὀρθοδόξου Πίστεως, ἀφοῦ οἱ Ἁγιορεῖτες τὰ ξένα τὰ παρουσιάζουν ὡς οἰκεῖα;
Καὶ πῶς οἱ Ἁγιορεῖτες (ὡς νὰ εἶναι ἀφελεῖς καὶ πρωτάρηδες εἰς τὰ τῆς Πίστεως) μᾶς λέγουν ὅτι «αἱ ταραχαὶ ὁδηγοῦν εἰς σχίσματα», καὶ τάχα θέλουν νὰ προλάβουν αὐτὰ τὰ σχίσματα ποὺ πιθανὸν θὰ γίνουν, ἀλλὰ δὲν ὁμιλοῦν γιὰ τὸ δογματικὸ ΣΧΙΣΜΑ (Ἰ. Ρωμανίδης) ποὺ ἤδη ἔχουν κάνει οἱ Οἰκουμενιστές, ἀφοῦ κατὰ τὴν διδασκαλία τῆς Ἐκκλησίας μας οἱ αἱρετίζοντες ἀποσχίζονται τοῦ Σώματος τῆς Ἐκκλησίας;
Γιατί, πατέρες, διαστρέφετε τὰ πράγματα, καὶ κρύβετε τὴν διδασκαλία τῶν Ἁγίων μας; Δὲν μᾶς δίδαξαν οἱ Ἅγιοι ὅτι ὅσοι εἶναι μὲ τὴν Ἀλήθεια, αὐτοὶ εἶναι μὲ τὸν Χριστό καὶ στὴν Ἐκκλησία Του, κι ὅσοι εἶναι μὲ τὸ ψεῦδος τῆς αἱρέσεως ἔχουν ἀπομακρυνθεῖ ἀπ’ αὐτήν; Καὶ μὴ μᾶς πεῖτε ὅτι δὲν εἶναι αἱρετικοὶ οἱ Οἰκουμενιστές, ἀφοῦ ἡ Ἐκκλησία δὲν τοὺς καταδίκασε ἀκόμα. Διότι, ὅπως πολὺ ὡραῖα μᾶς διδάσκουν οἱ Ἅγιοί μας, ἕνας ἐγκληματίας, δὲν γίνεται ἐγκληματίας ἀπὸ τὴν στιγμὴ ποὺ θὰ καταδικαστεῖ ἀπὸ τὸ δικαστήριο, ἀλλὰ ἀπὸ τὴν στιγμὴ ποὺ ἔκανε τὸ φόνο!

Κρίμα καὶ πάλι κρίμα! Μετὰ ἀπὸ ἕνα χρόνο ἄνοιξαν τὸ στόμα τους οἱ Ἁγιορεῖτες κι ἀντὶ νὰ κατονομάσουν τοὺς αἱρετικοὺς καὶ νὰ καθοδηγήσουν τὸ Ποίμνιο νὰ ἀπομακρυθεῖ ἀπὸ τοὺς Οἰκουμενιστές, γιὰ νὰ ἀποφύγει τὴν ἀλλοίωση τῆς Πίστεως, τὸ καθησυχάζει πρὸς δόξαν τῶν αἱρετικῶν τοῦ Φαναρίου!

Π.Σ.
Πατερική Παράδοση