.

.

Δός μας,

Τίμιε Πρόδρομε, φωνή συ που υπήρξες η φωνή του Λόγου. Δος μας την αυγή εσύ που είσαι το λυχνάρι του θεϊκού φωτός. Βάλε σήμερα τα λόγια μας σε σωστό δρόμο, εσύ που υπήρξες ο Πρόδρομος του Θεού Λόγου. Δεν θέλουμε να σε εγκωμιάσουμε με τα δικά μας λόγια, επειδή τα λόγια μας δεν έχουν μεγαλοπρέπεια και τιμή. Όσοι θα θελήσουν να σε στεφανώσουν με τα εγκώμιά τους, ασφαλώς θα πετύχουν κάτι πολύ πιό μικρό από την αξία σου. Λοιπόν να σιγήσω και να μη προσπαθήσω να διακηρύξω την ευγνωμοσύνη μου και τον θαυμασμό μου, επειδή υπάρχει ο κίνδυνος να μη πετύχω ένα εγκώμιο, άξιο του προσώπου σου;

Εκείνος όμως που θα σιωπήσει, πηγαίνει με τη μερίδα των αχαρίστων, γιατί δεν προσπαθεί με όλη του τη δύναμη να εγκωμιάσει τον ευεργέτη του. Γι’ αυτό, όλο και πιό πολύ σου ζητάμε να συμμαχήσεις μαζί μας και σε παρακαλούμε να ελευθερώσεις τη γλώσσα μας από την αδυναμία, που την κρατάει δεμένη, όπως και τότε κατάργησες, με τη σύλληψη και γέννησή σου, τη σιωπή του πατέρα σου του Ζαχαρία.

Άγιος Σωφρόνιος Ιεροσολύμων

Mark Steyn – UK: Η ΣΟΚΑΡΙΣΤΙΚΗ Α Λ Η Θ Ε Ι Α, ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΝΑΜΝΗΣΤΙΚΟ ΕΜΒΟΛΙΟ. . . . . . ( Β Ι Ν Τ Ε Ο )



[21/04/2022] - Ο καταιγιστικός μονόλογος του MARK Steyn στην αρχή της εκπομπής του 'GB News', είναι ένα γεγονός που πρέπει να παρακολουθήσετε.

Σε αυτόν τον καταιγιστικό μονόλογο ζητά τη σύσταση βασιλικής επιτροπής για την πολιτική Covid του Ηνωμένου Βασιλείου που " κατέστρεψε " μια γενιά παιδιών, άφησε ανθρώπους απροστάτευτους και αθεράπευτους από το NHS ή να πεθάνουν σε σπίτια " φροντίδας ", βύθισε ανθρώπους στην κατάθλιψη και κατέστρεψε τα προς το ζην. 

Περισσότερο από αυτό - μια Επιτροπή πρέπει να διερευνήσει την ομαδική σκέψη της τάξης των πολιτικο-ΜΜΕ που ακολούθησε τυφλά την επίσημη αφήγηση και έρριξε την αμφισβήτηση ή τα εναλλακτικά δεδομένα ως παραπληροφόρηση. 

Αυτό είναι που οδήγησε τις άλλες ανομίες.

Η σοκαριστική αλήθεια για την αποτελεσματικότητα των εμβολίων, συγκεκριμένα το γεγονός ότι το "τόσο ένθερμα διαφημιζόμενο" τρίτο αναμνηστικό εμβόλιο Covid απέτυχε παταγωδώς. 

Οι τριπλά εμβολιασμένοι, σύμφωνα με δημοσιευμένα στοιχεία του Ηνωμένου Βασιλείου, έχουν περισσότερες πιθανότητες μόλυνσης, νοσηλείας και θανάτου από το συνδυασμένο σύνολο των διπλά, απλά και ανεμβολίαστων.

Πρόκειται για ισχυρό, εξαιρετικά χρήσιμο υλικό από τον Μαρκ, και θα πρέπει να αφήσει τους παρουσιαστές ειδήσεων και επίκαιρων θεμάτων, τους παραγωγούς και τους συντάκτες των MME να κρεμάσουν το κεφάλι τους από ντροπή.




Καθηγητής Κωνσταντῖνος Βαθιώτης: Οἱ «ψ ε κ α σ μ έ ν ο ι»: Τά κρεμαστάρια τῶν ἀλεπούδων. . . . . . ( Ε ξ α ι ρ ε τ ι κ ό ! )


Ἕνα ἀκόμη γλωσσικὸ ὅπλο στὴν προπαγανδιστικὴ φαρέτρα τοῦ θαυμαστοῦ ἀνάποδου κόσμου

Γράφει ὁ Κωνσταντῖνος Ι. Βαθιώτης


Πράγματι, ἐδῶ καὶ καιρὸ ἔχουμε μπερδέψει τὰ ὀνόματα τῶν πραγμάτων· ἡ σπατάλη τῶν ξένων ἀγαθῶν ὀνομάζεται γενναιοδωρία καὶ ἡ ἀποκοτιὰ στὶς κακὲς πράξεις ὀνομάζεται ψυχικὸ σθένος: γι᾿ αὐτὸ καὶ τὸ κράτος ἔχει φτάσει στὰ ἔσχατα ὅριά του1.

Μιὰ προσφιλὴς τακτικὴ τῶν προπαγανδιστῶν ποὺ θέλουν νὰ ἐπιβάλλουν στὴν «λαϊκὴ ἀγορὰ» τὰ νέα ἰδεολογικὰ προϊόντα τους, ἰσοπεδώνοντας ὅσες μειοψηφικὲς φωνὲς ἀμφισβητοῦν τίς (δῆθεν) ἀγαθὲς προθέσεις τῶν διακινητῶν τῶν Μεγάλων Ἰδεῶν εἶναι ὁ στιγματισμὸς τοῦ ἀμφισβητία μὲ τὴ χρήση ἀπαξιωτικῶν ἐτικετῶν.

Ὅταν κάποιος δυσκολεύεται νὰ καταρρίψει τήν, ἀσύμφορη γι᾿ αὐτόν, ἀντίπαλη ἐπιχειρηματολογία στὴν οὐσία της, ἀκολουθεῖ τὴν πονηρὴ ὁδὸ τοῦ διαβόλου: διαβάλλει, δηλαδή, τὴν προσωπικότητα τοῦ ἀμφισβητία, ὁπότε παρέλκει νὰ ἀντικρούσει ἕνα πρὸς ἕνα τὰ ἐπιμέρους ἐπιχειρήματά του. Ἀφοῦ ὁ ἀντίπαλος ἐμφανίζεται ὡς ἐλαττωματικὸ μυαλό, εἶναι κατὰ λογικὴ ἀναγκαιότητα ἐλαττωματικοὶ καὶ οἱ ἰσχυρισμοί του, σὰν τὰ νερὰ ποὺ τρέχουν ἀπὸ μιὰ μολυσμένη πηγή.


Ἀρκεῖ, λοιπόν, ὁ προπαγανδιστὴς νὰ ρίξει τὴν ρετσινιὰ σὲ ἕναν φωτισμένο νοῦ, μὲ ἄλλα λόγια: νὰ σπιλώσει τὴν φήμη του, ὥστε νὰ ξεμπερδέψει μιὰ κι ἔξω μὲ τὸν μπελᾶ ποὺ τὸν βρῆκε, χωρὶς νὰ σπάει τὸ κεφάλι του πῶς θὰ ἐξουδετερώσει τὸ περιεχόμενο τῶν ὀχληρῶν ἰσχυρισμῶν.

Ὅποιος τὰ βρίσκει μπαστούνια μὲ τίς ἀμφισβητήσεις, ξεπαστρεύει τὸν ἀμφισβητία, ἀκυρώνοντάς τον ὡς πρόσωπο: Εὔκολα, γρήγορα, ἀποτελεσματικά - μονοκονδυλιά!Ἐν ἔτει 2022, προπαγανδιστὲς εἶναι οἱ Νεοεποχῖτες-Νεοταξῖτες πού, μὲ αἰχμὴ τοῦ δόρατος τὸν κορωνοϊὸ καὶ τὴν κλιματικὴ ἀλλαγή, προωθοῦν δαιμονιωδῶς τὸ πρότζεκτ τῆς Μεγάλης Ἐπανεκκίνησης (Great Reset). Μία ἀπὸ τίς πολλὲς Μεγάλες Ἰδέες αὐτοῦ τοῦ πρότζεκτ εἶναι ὁ συστηματικὸς (οἱονεί) «ἐμβολιασμός», εἰ δυνατόν, κάθε πολίτη, ὁ ὁποῖος θὰ πρέπει νὰ ἐμπιστεύεται μὲ τεντωμένα τὰ μπράτσα ἀλλὰ μὲ κλειστὰ τὰ μάτια ὄχι τὸ ἀνοσοποιητικὸ σύστημα τοῦ δικοῦ του ὀργανισμοῦ, ἀλλὰ ὅ,τι τοῦ σερβίρουν οἱ φαρμακευτικοὶ καὶ κρατικοὶ ὀργανισμοί. 


Μιὰ ἄλλη Μεγάλη Ἰδέα ποὺ προωθεῖται παράλληλα μὲ τὴν κουλτούρα τοῦ (οἱονεί) «ἐμβολιασμοῦ» εἶναι ὁ μεταφορικῶς νοούμενος ἐμβολιασμός, δηλαδὴ τὸ μπόλιασμα, τῶν πολιτῶν μὲ τὴν κουλτούρα τῆς κλιματικῆς συνείδησης. Κατ᾿ ἀναλογίαν πρὸς τοὺς πρωτοφανεῖς περιορισμοὺς τῶν θεμελιωδῶν δικαιωμάτων ποὺ μᾶς κληροδότησε ἡ πανδημία, οἱ Νεοεποχῖτες-Νεοταξῖτες προπαγανδιστὲς προετοιμάζουν τὸν καινούργιο ἐφιάλτη τῶν λαῶν:

Χάριν τῆς προστασίας τοῦ κλίματος, θὰ ἀπαγορεύεται ὄχι μόνο νὰ κινούμαστε μὲ τὸ αὐτοκίνητο τῆς ἀρεσκείας μας ὁποιαδήποτε ἡμέρα τῆς ἑβδομάδας τὸ ἐπιθυμοῦμε, ἀλλ᾿ ἀκόμη καὶ νὰ τρῶμε ὅ,τι καὶ ὅσο κρέας θέλουμε.


Κάθε ἄλλο παρὰ τυχαῖο εἶναι ὅτι ὅσοι αὐτοπαρουσιάζονται ὡς λάτρεις τοῦ συστημ(ατ)ικοῦ, καὶ δὴ ὑποχρεωτικοῦ, ἐμβολιασμοῦ τοῦ πληθυσμοῦ προπαγανδίζουν ταυτοχρόνως τὰ ἠλεκτρικὰ αὐτοκίνητα, τὸν κόφτη στὴν ταχύτητά τους, ἀλλὰ καὶ τὴν χορτοφαγία. Αὐτὲς εἶναι μερικὲς μόνο, ἐνδεικτικῶς ἀναφερόμενες, ἔμμονες ἰδέες τῶν Νεοεποχιτῶν-Νεοταξιτῶν, οἱ ὁποῖες ἀποτελοῦν ἀντικείμενο μεθοδικῆς προπαγάνδας, καλὰ ἀμειβόμενης ἀπὸ ἀόρατα κέντρα ἐξουσίας.


Ὅσοι, λοιπόν, στέκονται καχύποπτοι ἀπέναντι στὰ ἰδεολογικὰ προϊόντα τῆς Νέας Τάξης Πραγμάτων, τολμῶντας νὰ πᾶνε κόντρα στὸ κυρίαρχο ρεῦμα τῆς συμπαγοῦς πλειοψηφίας, σπιλώνονται ἐντέχνως ἐκ μέρους τῶν ἐμπνευστῶν καὶ ὑλοποιητῶν τοῦ «Μεγάλου Σχεδίου» γιὰ τὴν (δῆθεν) «σωτηρία» τοῦ «Σύμπαντος Κόσμου» ἀπὸ τὴν σκυταλοδρομία ἢ τὸ δέκαθλο τῶν διαφόρων κρίσεων πού... ὅλως τυχαίως μᾶς προέκυψαν ἀπὸ τὸν Μάρτιο τοῦ 2020.

Γιὰ τὴν σπίλωση τῶν ἀντιδραστικῶν, οἱ Νεοταξῖτες λακέδες βγάζουν ἀπὸ τὴν προπαγανδιστικὴ φαρέτρα τους διάφορα γλωσσικὰ ὅπλα (dictis armis2), ἀπὸ τὰ ὁποῖα ἐκτοξεύουν ποικιλώνυμους ἀτιμωτικοὺς λεκέδες σὲ βάρος τῶν ἀντιπάλων τους - καὶ μάλιστα ἐναλλάξ, ὥστε νὰ μὴν ἀποδυναμώνεται διὰ τοῦ ἐθισμοῦ ἡ χολὴ τοῦ χλευασμοῦ. Στὴν πρώτη γραμμὴ τοῦ ρυπογόνου ὁπλισμοῦ τῶν προπαγανδιστῶν ἀνήκουν, μεταξὺ ἄλλων, οἱ χαρακτηρισμοὶ «ψεκασμένοι» καὶ «συνωμοσιολόγοι»3.


Ἡ ἐκτόξευση ἀτιμωτικῶν λεκέδων ἐκ μέρους τῶν νεοταξίτικων λακέδων (σὲ ἐπιστημονικὴ ὁρολογία: ἡ χρήση ἀπαξιωτικῶν ἐτικετῶν), ἡ ὁποία λειτουργεῖ ὡς προληπτικὴ ἄμυνα τῶν προπαγανδιστῶν ἔναντι τῶν ἀφυπνισμένων ἀμφισβητιῶν, θυμίζει τὸν τρόπο δράσης τῆς ἀλεποῦς τοῦ αἰσώπειου μύθου, ἡ ὁποία σνομπάρει τὰ σταφύλια, ἐπειδὴ εἶναι πολὺ ψηλὰ καὶ δὲν μπορεῖ νὰ τὰ φθάσει.


Σοφὴ (ἀλλὰ καὶ ἐξαιρετικὰ ἐπίκαιρη) καὶ αὐτὴ ἡ παροιμία: ὅσα δὲν φθάνει ἡ ἀλεποῦ τὰ κάνει κρεμαστάρια.Πονηρή, ὅμως, δὲν εἶναι μόνο ἡ ἀλεποῦ, ἀλλὰ πρωτίστως ὁ διάβολος, ὁ ὁποῖος εἴθισται νὰ ἀποκαλεῖται καὶ «Πονηρός». Ἐπειδή, λοιπόν, τοῦ «Πονηροῦ» εἶναι ὁ κόσμος στὸν ὁποῖο ζοῦμε, στὰ (ἔσχατα) χρόνια τῆς πανδημίας καὶ τῆς κλιματικῆς ἀλλαγῆς δὲν χρειάσθηκε ἰδιαίτερος κόπος γιὰ νὰ καθιερωθεῖ ὁ ὅρος Θαυμαστὸς Ἀνάποδος Κόσμος4.

Ἑπομένως, ἂν ἀναποδογυρίσουμε τὴν σημασία τοῦ ὅρου «ψεκασμένος», θὰ δοῦμε ποιὲς λέξεις κρύβονται πίσω ἀπὸ τὴν πλαστὴ ἐτικέτα ποὺ ἐπικολλοῦν οἱ προπαγανδιστὲς στοὺς ἀντιδραστικοὺς ἀντιπάλους τους:
«Ψεκασμένος» εἶναι ὁ ὑποψιασμένος καὶ ἀφυπνισμένος.
«Ψεκασμένος» εἶναι ὅποιος ἔχει διαβάσει καλὰ τίς κινήσεις τοῦ καμουφλαρισμένου ἐχθροῦ, ὁ ὁποῖος κινδυνεύει νὰ ξεγυμνωθεῖ μπροστὰ στὰ μάτια τῶν ὑπνωτισμένων ὑποψήφιων καταναλωτῶν τῆς ἑκάστοτε τοξικῆς-νεοταξικῆς «Μεγάλης Ἰδέας» ποὺ τοῦ σερβίρουν οἱ ἐπίδοξοι σατανικοὶ δηλητηριαστές τους.
«Ψεκασμένος» εἶναι ὁ δεσμώτης ποὺ ἔσπασε τίς ἁλυσίδες του καὶ δραπέτευσε ἀπὸ τὸ σπήλαιο τοῦ Πλάτωνα, στὸ ὁποῖο ἦταν ἀπὸ τὴν παιδική του ἡλικία ἀκινητοποιημένος, ἀναγκασμένος νὰ βλέπει μόνο τὸν ἑαυτό του, τοὺς διπλανούς του καὶ τίς σκιὲς ποὺ ἔριχνε τὸ φῶς τῆς φωτιᾶς ἀντίκρυ τους στὸν τοῖχο τῆς σπηλιᾶς. Μάλιστα, ὁ Πλάτων μιλοῦσε γιὰ ἕνα τειχάκι, χτισμένο ἐκεῖ δίπλα, «σὰν τὰ χαμηλὰ παραπετάσματα ποὺ στήνουν οἱ ταχυδακτυλουργοὶ μπροστὰ στοὺς θεατὲς γιὰ νὰ δείχνουν ἀπὸ ᾿κεῖ τὰ τεχνάσματά τους»5. 


Σήμερα, ταχυδακτυλουργοὶ εἶναι προπάντων τὰ Μέσα Μαζικῆς Ἐνημέρωσης (διάβαζε ἀνάποδα: Εὐνουχισμοῦ) ποὺ προβάλλουν στοὺς ἁλυσοδεμένους θεατὲς παραποιημένες εἰκόνες, μέσῳ τῶν ὁποίων διαμορφώνεται καὶ παγιώνεται ἡ πλαστὴ πραγματικότητα, στὴν ὁποία συμμετέχει ἕνα πλῆθος ἀπὸ καραγκιοζοπαῖκτες (πολιτικούς, δικαστικούς, κληρικούς, εἰδικοὺς κ.ὅ.κ.), συναπαρτίζοντες ἕνα φρικαλέο θέατρο σκιῶν. 


Σημειωτέον ὅτι οἱ ἀπαξιωτικὲς ἐτικέτες τῶν προπαγανδιστῶν βασίζονται συνήθως σὲ ἀληθινὰ γεγονότα, τὸ νόημα τῶν ὁποίων παρουσιάζεται ἀνάποδα.

Ἐπὶ παραδείγματι, ὁ ὅρος «ψεκασμένος» στηρίζεται στὸ γεγονὸς ὅτι, ἐδῶ καὶ πολλὰ χρόνια, οἱ πολῖτες ψεκάζονται ἀπὸ ἀεροσκάφη τὰ ὁποῖα διασχίζουν κατὰ δεκάδες τὸν οὐρανό, ἀφήνοντας πίσω τους παχιὲς λευκὲς οὐρές-γραμμές. 


Τέτοιοι (χημικοί;) ἀεροψεκασμοὶ ἔλαβαν χώρα φέτος κατὰ τίς ἡμέρες τοῦ Μ. Σαββάτου καὶ τῆς Κυριακῆς τοῦ Πάσχα (23-24/4/2022) σὲ διάφορα σημεῖα τῆς Ἑλλάδος, κατ᾿ ἐξοχὴν ὅμως στὸ λεκανοπέδιο τῆς Ἀττικῆς. Τὸ φαινόμενο ἀποτυπώθηκε σὲ πλῆθος φωτογραφιῶν ποὺ τράβηξαν διάφοροι «ψεκασμένοι» πολῖτες, μεταξὺ τῶν ὁποίων καὶ ὁ γράφων. Οἱ ἀεροψεκασμοὶ ἦταν ὁρατοὶ π.χ.:
ἀπὸ τὸ κέντρο τῆς Ἀθήνας (π.χ. ὕψος Ἁγίας Τριάδος Ἀμπελοκήπων)

ἀπὸ την Ραφήνα


Συνεπῶς, ὅσοι ὑβριστές-προπαγανδιστὲς λοιδοροῦν τοὺς πολῖτες, ἀποκαλῶντας τους μεταφορικὰ «ψεκασμένους», καταφέρνουν μὲ ἕνα σμπάρο νὰ πετύχουν δυὸ τρυγόνια:

Ἀφ᾿ ἑνὸς σπιλώνουν τὴν προσωπικότητα τοῦ ὑποψιασμένου, τυφλώνοντας τοὺς ἄλλους ὡς πρὸς τίς ζοφερὲς ἀλήθειες ποὺ λέει· ἀφ᾿ ἑτέρου στρέφουν τὸν προβολέα στὴν μεταφορικὴ σημασία τοῦ ὅρου «ψεκασμένος», τυφλώνοντας τοὺς ἄλλους ὡς πρὸς τὴν ζοφερὴ πραγματικότητα ποὺ συμβαίνει μπροστὰ στὰ μάτια τους καὶ πάνω ἀπὸ τὰ κεφάλια τους! (ἡ φωτογραφία ποὺ ἀκολουθεῖ εἶναι τραβηγμένη ἀπὸ τὴν εἴσοδο πολυκατοικίας τῆς Ραφήνας). 


Μὲ αὐτὸν τὸν τρόπο, σὲ κάθε κατὰ κυριολεξίαν ψεκασμένο, ποὺ ἀναγνωρίζει αὐτὴν τὴν ἰδιότητά του, καθὼς βλέπει διὰ γυμνοῦ ὀφθαλμοῦ τί κάνουν κάποια ἀγνώστου προελεύσεως ἀεροσκάφη πάνω ἀπὸ τὸ κεφάλι του, οἱ προπαγανδιστὲς χρεώνουν καὶ μιὰ δεύτερη ἰδιότητα, ἐκείνη τοῦ «συνωμοσιολόγου». Ἔτσι, κατὰ ἕναν μαγικὸ τρόπο:

ὁ κυριολεκτικῶς ψεκασμένος μετατρέπεται μέσῳ τῆς στάμπας τοῦ «συνωμοσιολόγου» σὲ μεταφορικῶς «ψεκασμένο»!Εἶναι, πράγματι, ἀξιοθαύμαστο τὸ ἐπίπεδο τῆς τέχνης τῶν σημερινῶν προπαγανδιστῶν, οἱ ὁποῖοι δὲν καταφέρνουν μόνο νὰ προσδίδουν ἀνάποδη σημασία στὶς λέξεις, βαφτίζοντας «ψεκασμένο» καὶ «συνωμοσιολόγο» τὸν ὑποψιασμένο-ἀφυπνισμένο, ἀλλὰ κάνουν ταυτοχρόνως καὶ κάτι ἄλλο:

Γιὰ νὰ ἀναποδογυρίσουν τὴν σημασία τῶν λέξεων, πατᾶνε πάνω σὲ κάτι ἀπολύτως πραγματικό, ἀξιοποιῶντας ἕναν ἀπὸ τοὺς γνωστοὺς νόμους τῆς προπαγάνδας, δηλαδὴ ὅτι ἡ μισοαλήθεια ἀποτελεῖ τὸ χείριστον ψεῦδος6.Ὅπως, λοιπόν, ὑπάρχουν οἱ (ἀερο)ψεκασμοί, ἔτσι ὑπάρχουν καὶ οἱ συνωμοσίες. Ἡ ὀρθόδοξη ἀνάγνωση τοῦ ὅρου «συνωμοσιολόγος» σημαίνει ἐκεῖνον ποὺ μιλᾷ γιά τις (ἀπὸ καταβολῆς κόσμου ὑπαρκτές!) συνωμοσίες. Κι ὅμως! Μέσα ἀπὸ τὴν προπαγανδιστική-γκαιμπελικὴ ἐπανάληψη, ὁ «συνωμοσιολόγος» μετατράπηκε σήμερα σὲ λέξη κακόσημη (pejorative).

Στὴν περίπτωση τῆς στάμπας τοῦ «συνωμοσιολόγου» οἱ προπαγανδιστές, ὡς ἄρχοντες τοῦ ψεύτικου καὶ ἀνάποδου κόσμου μας, ἔχουν μεριμνήσει τὰ δέοντα, ὥστε νὰ φυλάξουν ὅσο καλύτερα γίνεται τὰ νῶτα τους. Γι᾿ αὐτὸ ἀκριβῶς ἔχουν ἐπιστρατεύσει κάποιους γραφιᾶδες, οἱ ὁποῖοι ἐνέταξαν τὸν ἰσχυρισμὸ περὶ ἀεροψεκασμῶν (πρβλ. τὸν παγιωμένο ὅρο "chemtrail", ποὺ σημαίνει «χημικὸ ἴχνος» καὶ προέρχεται ἀπὸ σύντμηση τῶν λέξεων "chemical" / "trail") στὶς θεωρίες συνωμοσίας. 


Ἡ ἐπιχειρηματολογία ποὺ χρησιμοποιεῖται γιὰ νὰ καταρριφθεῖ ἡ συγκεκριμένη (δῆθεν) θεωρία συνωμοσίας δὲν εἶναι ὀρθή, ἀλλ᾿ ἀντιθέτως ἀπολύτως σαθρή. Κεντρικὸ ἐπιχείρημα τῶν γραφιάδων ἀποτελεῖ ἡ θέση ὅτι οἱ λευκὲς παχιὲς οὐρές-γραμμὲς ποὺ ἀφήνουν τὰ ἀεροπλάνα καθὼς διασχίζουν τὸν οὐρανὸ εἶναι συνήθη ἴχνη συμπύκνωσης, γνωστὰ στὴν διεθνῆ ὁρολογία ὡς "contrails" (σύντμηση τῶν λέξεων "condensation" / "trails").

Στὴν Wikipedia διαβάζουμε ἀκόμη ὅτι «τὸ Γενικὸ Ἐπιτελεῖο Ἀεροπορίας, μὲ ἐπίσημη ἀνακοίνωση, ἀνέφερε πὼς ἡ συμπύκνωση τῶν ὑδρατμῶν τῶν καυσαερίων ἀποτελεῖ φυσικὸ φαινόμενο» καὶ ὅτι «οἱ λευκὲς γραμμὲς τῶν ἀεροπλάνων ἄρχισαν νὰ αὐξάνονται τὰ τελευταῖα χρόνια [...] λόγῳ τῆς μεγάλης αὔξησης τῆς ἐναέριας κυκλοφορίας, ἡ ὁποία πενταπλασιάστηκε ἀπὸ τὸ 1970».

Στὴν προσπάθειά τους νὰ ἐξηγήσουν τὴν διασταύρωση τῶν ἰχνῶν συμπύκνωσης στὸν οὐρανό, οἱ συντάκτες τοῦ σχετικοῦ λήμματος ἀναφέρουν ὅτι:

«ὅταν ὑπάρχει ἀρκετὴ ὑγρασία καὶ ψῦχος, τότε τὰ ἴχνη αὐτὰ μποροῦν νὰ μείνουν στὸν οὐρανὸ καὶ νὰ ἁπλωθοῦν γιὰ πάρα πολλὲς ὧρες».Ἐπίσης, παραθέτουν τοὺς λόγους ποὺ κάποια ἀεροσκάφη ἀφήνουν ἴχνη καὶ κάποια ἄλλα ὄχι:

«Ἕνας λόγος εἶναι ἐπειδὴ διαφορετικὰ ἀεροσκάφη ἔχουν διαφορετικοὺς κινητῆρες, μερικὰ ἀφήνουν ἴχνη συμπύκνωσης καὶ ἄλλα ὄχι. Ὁ ἄλλος λόγος εἶναι ἐπειδὴ τὰ ἀεροπλάνα εἶναι σὲ διαφορετικὰ ὑψόμετρα».Οἱ ἐξηγήσεις, ὅμως, αὐτὲς φαντάζουν παιδαριώδεις. Τοῦτο, διότι εἰδικὰ κατὰ τίς φετινὲς ἡμέρες τοῦ Μ. Σαββάτου καὶ τῆς Κυριακῆς τοῦ Πάσχα, τὰ ἀεροπλάνα ποὺ ἄφηναν τίς λευκὲς παχιὲς οὐρές-γραμμὲς πετοῦσαν ταυτοχρόνως σὲ ἀκανόνιστη διάταξη, περίπου στὸ ἴδιο ὕψος -σὰν νὰ ἤθελαν νὰ χαρακώσουν διαγωνίως τὸν οὐρανό-, καὶ σὲ πολλὰ σημεῖα τοῦ λεκανοπεδίου τῆς Ἀττικῆς (πάνω ἀπὸ κατοικημένες περιοχές). 


Ἀντιθέτως, τὰ ἀεροπλάνα ποὺ προσγειώνονταν στὸ ἀεροδρόμιο «Ἐλευθέριος Βενιζέλος» ἀκολουθοῦσαν συγκεκριμένη πορεία καὶ διάταξη, πετῶντας στὸ ἴδιο ὕψος καὶ χωρὶς νὰ ἀφήνουν καμία λευκὴ οὐρά-γραμμὴ πίσω τους. Ἐπιπλέον, ἐνῶ τὰ ἴχνη συμπύκνωσης ἐξαφανίζονται μετὰ ἀπὸ περίπου λίγα λεπτὰ τῆς ὥρας, τὰ ὕποπτα «χημικὰ ἴχνη» ἁπλώνονται σιγὰ σιγὰ στὸν οὐρανὸ καὶ μετατρέπονται σὲ λευκὸ πέπλα ἀκαθόριστου σχήματος, ἄλλα πιὸ λεπτὰ καὶ ἄλλα πιὸ παχιά, ποὺ θολώνουν τὴν ἀτμόσφαιρα καὶ μειώνουν τὴν ἡλιακὴ ἀκτινοβολία, παραμένοντας στὸν οὐρανὸ ἐπὶ πολλὴ ὥρα. (Στὴν φωτογραφία ποὺ ἀκολουθεῖ, τραβηγμένη ἀπὸ τὸν γράφοντα τὴν Κυριακὴ τοῦ Πάσχα, φαίνεται ἕνα ἐπιβατικὸ ἀεροπλάνο νὰ κατευθύνεται πρὸς τὸ ἀεροδρόμιο «Ἐλευθέριος Βενιζέλος», χωρὶς νὰ ἀφήνει πίσω του τὰ ἐπίμαχα λευκὰ ἴχνη, τὰ ὁποῖα ἔχουν ἀφήσει πάνω ἀπὸ αὐτὸ ἄλλα ἀεροπλάνα μὲ διαφορετικὴ ἀποστολή).


Τέλος, ἀξίζει νὰ σημειωθεῖ ὅτι τὸ ζήτημα τῶν (χημικῶν;) ἀεροψεκασμῶν ἔχει ἀποτελέσει ἀντικείμενο ἀνάλυσης στὴν διεθνῆ βιβλιογραφία.

Ἐπὶ παραδείγματι, ὁ Dan Davis στὸ βιβλίο του μὲ τίτλο "Τὸ κράτος τοῦ τρόμου. Ἡ σκοτεινὴ πλευρὰ τῆς ἐξουσίας"7 παρέχει τὴν πληροφορία ὅτι οἱ δράσεις ἀεροψεκασμοῦ ξεκίνησαν τὴν δεκαετία τοῦ ΄90 στὶς ΗΠΑ ἀλλὰ καὶ σὲ χῶρες τοῦ ΝΑΤΟ, σύμφωνα μὲ μαρτυρίες ποὺ προέρχονται ἀπὸ τὴν Γερμανία, τὴν Γαλλία, τὴν Ὁλλανδία, τὴν Ἱσπανία, τὴν Ἑλλάδα, τὸ Ἡνωμένο Βασίλειο, τὴν Ἰταλία, τὴν Κροατία καὶ τὴν Ἑλβετία.


Ὁ συγγραφέας ἀναφέρει ὅτι ἔγινε προσπάθεια νὰ ἀποδοθοῦν οἱ ἀεροψεκασμοὶ σὲ κάποιο σχέδιο ἀποκατάστασης τοῦ στρώματος τοῦ ὄζοντος, ἀλλὰ κατὰ τρόπο μὴ ἀξιόπιστο. Μάλιστα, παραθέτει μαρτυρία κατοίκου τοῦ Oberpfalz τῆς Βαυαρίας, ὁ ὁποῖος τὸν Ἰούνιο τοῦ 2004 προέβῃ σὲ μετρήσεις τοῦ βρόχινου νεροῦ ποὺ συγκεντρώθηκε στὴ σκεπὴ τοῦ σπιτιοῦ του, ἀπὸ τίς ὁποῖες προέκυψε ὅτι στὸ νερὸ ὑπῆρχαν ἴχνη ἀπὸ βάριο, μεθάνιο, ἀλουμίνιο, στρεπτομυκίνη κ.ά.8

Ὁ Davis παραδέχεται ὅτι δὲν εἶναι σὲ θέση νὰ ἐπαληθεύσει τέτοιες μαρτυρίες, προτρέπει ὅμως τοὺς ἀναγνῶστες νὰ συνειδητοποιήσουν ὅτι, ὅπως εἶναι ἱστορικὰ ἀποδεδειγμένο, οἱ κυβερνήσεις συνηθίζουν νὰ ἐξαπατοῦν τοὺς λαοὺς τους ἀκόμη καὶ σὲ σοβαρὰ ζητήματα ὑγείας.

Γι᾿ αὐτὸ πρέπει νὰ εἴμαστε σὲ ἐγρήγορση καὶ νὰ καταγράφουμε τυχὸν μεταβολὲς στὴν κατάσταση τῆς ὑγείας μας, οἱ ὁποῖες ἐμφανίζονται λίγες ἡμέρες μετὰ τὴν θέαση τῶν περίεργων (χημικῶν;) ἀεροψεκασμῶν πάνω ἀπὸ κατοικημένες περιοχές. Σὲ αὐτὸ τὸ πλαίσιο, συνεχίζει ὁ συγγραφέας, οἱ ἐπίμαχοι ἀεροψεκασμοὶ θὰ πρέπει νὰ συσχετίζονται καὶ μὲ κύματα γρίππης ποὺ κάνουν ξαφνικὰ τὴν ἐμφάνισή τους9.


Μὲ τὸ πρόβλημα τῶν ἀεροψεκασμῶν καταπιάνεται καὶ ὁ Joachim Sonntag στὸ βιβλίο του μὲ τίτλο «2025. Μέρος Β΄: Τὸ τελικὸ παιχνίδι. Ὁ ἐφιάλτης γιὰ τὰ παιδιά μας»10. Καὶ αὐτὸς ὁ συγγραφέας κρούει τὸν κώδωνα τοῦ κινδύνου, κάνοντας λόγο γιὰ ἕνα κρατικὸ μυστικό, ποὺ κανεὶς δὲν ἐπιτρέπεται νὰ τὸ ἀγγίξει. Εἰδικότερα, ἐξετάζει τὸ ἐνδεχόμενο νὰ σχετίζονται οἱ ἐπίμαχοι ἀεροψεκασμοὶ μὲ ἕνα παγκόσμιο σχέδιο ἐπηρεασμοῦ τοῦ καιροῦ σὲ καθημερινὴ βάση (Geoengineering / Γεωμηχανική), γιὰ τὴν ὑλοποίηση τοῦ ὁποίου χρησιμοποιοῦνται ἑκατομμύρια τόνοι τοξικῶν οὐσιῶν ποὺ μακροπρόθεσμα καταστρέφουν τὸ στρῶμα τοῦ ὄζοντος καὶ τὴν βιόσφαιρα τῆς γῆς.


Ὅποιος ἑτοιμάζεται νὰ βάλει στὸ στόμα του τὴν καραμέλα τοῦ «συνωμοσιολόγου», καθὼς μειδιᾷ εἰρωνικὰ κατὰ τὴν ἀνάγνωση τῆς εἰκασίας ὅτι εἶναι ἐφικτὸς ὁ ἐπηρεασμὸς τοῦ καιροῦ (weather manipulation), θὰ ἦταν χρήσιμο νὰ ἀναζητήσει ἕνα γερμανικὸ βιβλίο μὲ τὸν τίτλο «Καιρὸς κατὰ βούληση» (Wetter nach Wunsch), τὸ ὁποῖο γράφτηκε τὸ 1976 ἀπὸ τὸν Γκέοργκ Μπρόυερ (Georg Breuer) καὶ κυκλοφόρησε στὰ ἑλληνικὰ τὸ 198211. Στὶς σελίδες 112 ἐπ. αὐτοῦ τοῦ βιβλίου ἀναλύεται τὸ φαινόμενο τῆς «ἐμφύτευσης νεφῶν σὰν ὅπλο» καὶ ἀναφέρονται τὰ ἑξῆς:

«Σύμφωνα μὲ μιὰ σύνοψη ποὺ δημοσιεύτηκε ἀπὸ τὸ ἀμερικανικὸ Ὑπουργεῖο Ἐμπορίου γιὰ τίς ἐπιχειρήσεις τροποποίησης τοῦ καιροῦ κατὰ τὸ οἰκονομικὸ ἔτος 1972, τὸ Κέντρο Ὅπλων Ναυτικοῦ στὴν Τσάϊνα Λαίηκ τῆς Καλιφόρνιας ἔκανε πειράματα χρησιμοποιῶντας διάφορες τεχνικὲς ἐμφύτευσης καὶ ἔκανε ἐπίσης καὶ μιὰ μελέτη γιὰ τίς ἐπιπτώσεις τῆς ἐμφύτευσης στὴν ἐκτεταμένη περιοχή. Προσωπικὸ τοῦ ἀμερικανικοῦ Ὑπουργείου Ἄμυνας ἐκτέλεσε μιὰ μεγάλη ἐπιχείρηση γιὰ νὰ μειώσει τὴν ξηρασία στὶς Φιλιππίνες. Θὰ μπορούσαμε νὰ ρωτήσουμε ἂν ὁ στρατὸς ἔκανε αὐτὴ τὴν ἐπιχείρηση γιὰ καθαρὰ ἀνθρωπιστικοὺς λόγους, ἢ ἂν ἐκμεταλλεύτηκε τὴν εὐκαιρία νὰ δοκιμάσει τίς τεχνικὲς καὶ ν᾿ ἀποκτήσει ἔτσι πείρᾳ ποὺ ἐνδεχομένως θὰ μποροῦσε νὰ χρησιμοποιηθεῖ γιὰ λιγότερο ἀνθρωπιστικοὺς σκοποὺς ἀλλοῦ».


Ἄν μετὰ τὴν ἀνάγνωση τοῦ προταθέντος βιβλίου, ὁ ἔχων τὴν καραμέλα τῆς «συνωμοσιολογίας» ἀνὰ χεῖρας ἐξακολουθεῖ νὰ νιώθει «ἄπιστος Θωμᾶς», ἂς παρακολουθήσει τὴν ἀμερικανικὴ κινηματογραφικὴ ταινία τοῦ 2017 μὲ τίτλο Geostorm.


Σύμφωνα μὲ τὸ σενάριο τῆς ταινίας:

Μετὰ ἀπὸ μιὰ ἄνευ προηγουμένου σειρὰ φυσικῶν καταστροφῶν ἀπειλητικῶν γιὰ τὸν πλανήτη, οἱ παγκόσμιοι ἡγέτες ἀποφασίζουν νὰ δημιουργήσουν ἕνα σύνθετο δίκτυο δορυφόρων, προκειμένου νὰ μπορέσουν νὰ ἐλέγξουν τίς κλιματικὲς ἀλλαγὲς καὶ νὰ κρατήσουν τὸν πλανήτη ἀσφαλῆ.

Ἀξίζει νὰ σημειωθεῖ ὅτι, στὸ προαναφερθὲν βιβλίο του γιὰ ὅσα πρόκειται νὰ συμβοῦν μέχρι τὸ 2025, ὁ Sonntag μιλᾷ εὔστοχα γιὰ «κουλτούρα ἀρνητῶν» (Leugnungs-Kultur), τὴν ὁποία καλλιεργοῦν τὰ συστημικὰ ΜΜΕ, προσπαθῶντας νὰ ταμπελοποιήσουν ὡς διασπείροντες ἀνυπόστατες θεωρίες συνωμοσίας ὅσους «γραφικοὺς» βγαίνουν καὶ φωνάζουν ὅτι ψεκάστηκαν μὲ χημικὰ κάθε φορὰ ποὺ βλέπουν νὰ ἔχει κατακλυσθεῖ ὁ οὐρανὸς ἀπὸ λευκὲς οὐρές-γραμμές12.

Δεδομένου, πάντως, ὅτι ἀπὸ τὸ 2020 καλλιεργεῖται παγκοσμίως ἡ ἐμβολιαστικὴ κουλτούρα, θὰ μποροῦσε κάποιος νὰ παρομοιάσει τοὺς ἀεροψεκασμοὺς μὲ ἐμβολιασμοὺς τῆς στρατόσφαιρας, οἱ ὁποῖοι εἶναι εὔλογο νὰ ἐπιδροῦν καὶ στὴν ὑγεία των κυριολεκτικὰ ψεκασμένων πολιτῶν.

Ποιός εἶναι ὁ πρωτογενής, πραγματικὸς σκοπὸς τῶν ἀεροψεκασμῶν εἶναι ἕνα φλέγον ἐρώτημα ποὺ μένει νὰ διερευνηθεῖ ἀπὸ κάποιον εἰσαγγελέα. Ἀλλά, γιὰ νὰ συμβεῖ αὐτό, θὰ πρέπει πρῶτα νὰ βρεθεῖ ἕνας «ψεκασμένος» εἰσαγγελέας, δηλαδὴ κάποιος πού, μὲ βάση τὴν ἀνάποδη ἀνάγνωση τοῦ μεταφορικῶς νοούμενου ὅρου, εἶναι ὑποψιασμένος καὶ ἐν ταυτῷ ἀφυπνισμένος. Δηλαδὴ ἕνας δραπέτης ἀπὸ τὸ σπήλαιο τοῦ Πλάτωνα.

Ἄν βρεθεῖ, τότε στὴν διάθεσή του θὰ τεθοῦν δεκάδες φωτογραφίες ποὺ πιστοποιοῦν ὅτι τὸ Μ. Σάββατο καὶ τὴν Κυριακὴ τοῦ Πάσχα, δηλαδὴ ὅσο ὁ ὑποδυόμενος τὸν πρωθυπουργὸ τῆς Ἑλλάδος βρισκόταν στὰ Χανιά, πραγματοποιήθηκαν ἀνηλεῶς ἀεροψεκασμοὶ στὸ λεκανοπέδιο τῆς Ἀττικῆς.


__________________________________________

1 Σαλλούστιος, Ἡ συνωμοσία τοῦ Κατιλίνα, 52, 10-11, εἰς: Eco / Giudice / Ravasi, ἐπιμ. ἔκδ.: Ι. Dionigi, μτφ.: Ἔφ. Καλλιφατίδη, ἐκδ. ἑλληνικὰ γράμματα, Ἀθήνα 2006, σελ. 137.

2 Ἐδῶ παραφράζεται ἡ φράση τοῦ Λουκρητίου dictis non armis, ἑλληνιστί: μὲ τὰ λόγια καὶ ὄχι μὲ τὰ ὅπλα

3 Γιὰ ἄλλους χαρακτηρισμούς, ὅπως ταχαντάρτες, ἀνεγκέφαλοι, ἀνόητοι, πανίβλακες, ἡμιμαθεῖς κ.λπ. βλ. τὴν κριτικὴ τοῦ γράφοντος εἰς: Ἀπὸ τὴν πανδημία στὴν κλιματικὴ ἀλλαγή. Συντονισμένα τρομο-κράτη σὲ φόντο παγκόσμιας διακυβέρνησης, ἐκδ. Ἀλφειός, Ἀθήνα 2021, σελ. 392 ἐπ.

4 Γιὰ τὸν Θαυμαστὸ Ἀνάποδο Κόσμο τῆς ὑγειονομικῆς προπαγάνδας βλ. Βαθιώτη, ό.π., σελ. 23 ἐπ.

5 Βιβλίο Ζ΄, 515β, 5 (μτφ.: Ν.Μ. Σκουτερόπουλος, ἐκδ. Πόλις, Ἀθήνα 2002, σελ. 502 ἐπ.).

6 Βλ. π.χ. Γεωργαλᾶ, Ἡ προπαγάνδα. Μεθοδικὴ καὶ τεχνικὴ τῆς ἀγωγῆς τῶν μαζῶν, 5η ἀνατύπωση, Ἀθῆναι 2008, σελ. 173.

7 "Terrorstaat. Die dunkle Seite der Macht", All-Stern-Verlag, Rot/Ellwangen, 2020, σελ. 152 ἐπ.

8 Ό.π., σελ. 158.

9 Ό.π., σελ. 173.

10 2025. Teil 2: Das Endspiel. Der Alptraum fuer unsere Kinder, Norderstedt 2020, σελ. 77 ἐπ.

11 Μτφ.: ΑΓΓΕΛΑ ΑΡΤΕΜΗ, ἐκδ. ΔΗΜ. Ι. ΚΩΤΣΙΑΝΑ.

12 Ό.π., σελ. 82.

Η ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗ ΤΗΣ ΣΤΑΜΠΟΥΛ


Γράφει ο Μέτοικος

Ο π. Βαρθολομαίος που έχει ευλογήσει έναν πόλεμο εναντίων άμαχων Κούρδων στην Αφρίν παριστάνει τον τιμητή και ειρηνοποιό στον πόλεμο της Ουκρανίας!

Ο «πατριάρχης της Σταμπούλ» Βαρθολομαίος, έτσι υπογράφει το 2018 κείμενο ευλογίας των τουρκικών όπλων εναντίων των άμαχων Κούρδων στην πόλη Αφρίν, με συνέντευξή του σε κυπριακή εφημερίδα ξεπέρασε τον εαυτό του σε υποκρισία.

Απαντώντας σε σχετική ερώτηση, δήλωσε, πως τον «ανησυχεί [η παράταση του πολέμου στην Ουκρανία και πως τον] πληγώνει βαθύτατα!… Έχουμε πει πολλές φορές ότι ο πόλεμος δεν είναι λύση». Εκτός, βέβαια, και εάν, ο πόλεμος γίνεται από τους Τούρκους για τη δόξα της αγαπημένης πατρίδας του Τούρκου πολίτη Βαρθολομαίου και, γι αυτό δίνει την «ευλογία» του αφού θα εξασφαλίσει [ένα ασφαλές μέλλον για το λαό (της Τουρκίας, δηλαδή, τους συμπατριώτες του), που έχ(ουν) υποφέρει αρκετά…»!

Σχολιάζοντας στη συνέντευξη αυτή, τη στάση του Πατριάρχη Μόσχας στον Πόλεμο Ρωσίας –Ουκρανίας, ο πατριάρχης της Σταμπούλ «συντετριμμένος» δήλωσε πως «μπροστά στον θάνατο αθώων ανθρώπων, στον βομβαρδισμό άμαχου πληθυσμού, στην ισοπέδωση ολόκληρων πόλεων, μπροστά σε αυτή την ανθρώπινη τραγωδία, δεν μπορεί να ακούγονται κηρύγματα που να χαρακτηρίζουν «ιερό» έναν πόλεμο».

Και αυτά τα ψεύτικα λόγια ειρήνης, χωρίς ίχνος ντροπής, τα λέει ο Φαναριώτης κληρικός Βαρθολομαίος που έγραφε στον συμπολίτη του Ερντογάν «Ευχόμαστε σε εσάς και στις τουρκικές ένοπλες δυνάμεις!!! καλή επιτυχία (εναντίον των Κούρδων στην Αφρίν) στην επιχείρηση Κλάδος Ελαίας, ώστε να επέλθει ειρήνη στην περιοχή, όπως αναφέρεται στο όνομα της επιχείρησης και ελπίζουμε να δώσει ένα ασφαλές μέλλον για το λαό (της Τουρκίας) που έχει υποφέρει αρκετά…»!!!

Ο π. Βαρθολομαίος που έχει ευλογήσει έναν πόλεμο εναντίων άμαχων Κούρδων στην Αφρίν παριστάνει τον τιμητή και ειρηνοποιό στον πόλεμο της Ουκρανίας! Δύσκολα αντέχετε η τόσο μεγάλη του υποκρισία.

Συνεχίζοντας την επίκρισή του εναντίον του Πατριάρχη Μόσχας Κύριλλου ο πατριάρχης της Σταμπούλ δήλωσε ότι: «δε μπορεί να ισχυρίζεσαι ότι είσαι αδελφός με έναν άλλο λαό και να ευλογείς τον εναντίον του πόλεμο που διεξάγει το κράτος σου». Φαίνεται πως, εάν είσαι «χριστιανός» τύπου Βαρθολομαίου, μπορείς να ευλογείς πολέμους που διεξάγει το κράτος σου (η Τουρκία) εναντίον ομόδοξων αμάχων στην Αφρίν όπως, χωρίς «φόβο θεού» το έκανε ο π. Βαρθολομαίος ευχόμενος στον Ερντογάν «νίκη στις τουρκικές ένοπλες δυνάμεις στην επιχείρηση Κλάδος Ελαίας»εναντίον μικρών παιδιών, γυναικών και γερόντων στη Συρία.

Κατηγορεί ο πατριάρχης της Σταμπούλ Βαρθολομαίος τον Πατριάρχη Μόσχας Κύριλλο ότι στηρίζει τις επιλογές της ηγεσίας του Ρωσικού κράτους και την πολεμική επιχείρηση στην Ουκρανία, όταν ο ίδιος έγραφε στον Ερντογάν ότι «Ως παράδοση της εκκλησίας μας (του Φαναρίου εννοείται), προσευχόμαστε πάντα για το κράτος μας (την Τουρκία, δηλαδή), την υγεία των ηγετών μας (του Ερντογάν και του ηγέτη των «γκρίζων λύκων») και την ευτυχία και καλοδαιμονία του λαού μας»!

Τα όσα λέει ο πατριάρχης της Σταμπούλ Βαρθολομαίος στη συνέντευξη του «είναι μια ντροπή», σαν τον πόλεμο της Ουκρανίας.

Αρχομανής τόσο, όσο να διαλύσει την ενότητα της Ορθοδόξου Εκκλησίας και πολιτικά κοντόφθαλμος, ο πατριάρχης της Σταμπούλ Βαρθολομαίος δεν αντιλαμβάνεται πως, η παγκοσμιοποίηση ως ιδεολογικό-πολιτικό-οικονομικό σύστημα διακυβέρνησης καταρρέει. Μπορεί να ειρωνεύεται τους Ρώσους συνδέοντας στη συνέντευξή του τον πόλεμο με το εκκλησιαστικό του πραξικόπημα στην Ουκρανία λέγοντας: «Εκτός και αν [οι Ρώσοι] ελπίζουν ότι η στρατιωτική εισβολή θα τακτοποιήσει και τις εκκλησιαστικές τους διεκδικήσεις» όμως, είναι φανερό, πως δεν βλέπει πέρα από τη μύτη του.

Ο πόλεμος στην Ουκρανία, όπως κάθε πόλεμος, θα δημιουργήσει νέα δεδομένα, όπως, ένα νέο περιβάλλον αποπαγκοσμιοποίησης στο οποίο θα διαμορφωθούν καινούργια γεωπολιτικά μπλοκ με κοινό παρανομαστή τις πολιτιστικές αξίες και τη θρησκεία.

Έτσι, οι Ρώσοι, στις «αυτόνομες» δημοκρατίες δεξιά του Δνείπερου ποταμού εφαρμόζοντας το γράμμα και πνεύμα των Κανόνων: ιζ΄ της Δ΄ Οικουμενικής Συνόδου και λη΄ της Πενθέκτης Οικουμενικής Συνόδου, θα αποδεχθούν μια νέα Εκκλησία που, ενώ δεν θα αναγνωρισθεί από το αιρετίζον και αδίστακτο Φανάρι και τους δορυφόρους του, θα αποτελέσει στα πλαίσια της νέας πραγματικότητας της αποπαγκοσμιοποίησης τον θεμέλιο λίθο μιας μόνιμης διαίρεσης στην Ορθόδοξη Εκκλησία και, ως εκ τούτου, τη φυσική ανάγκη δημιουργίας ενός νέου εκκλησιαστικού κέντρου. Και… ο νοών νοείτω.

Το έγκλημα του Βαρθολομαίου είναι πως, προκαλώντας σχίσμα στην Ορθόδοξη Εκκλησία κατάστρεψε την Οικουμενικότητα του Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως, μεταβαλλόντάς το σε πατριαρχείο της Ιστανμπούλ. 

Ο Μέτοικος αρθρογραφεί για katanixi.gr

Επιμέλεια σύνταξης: katanixi.gr


Η εξομολόγηση ενός κ α τ α θ λ ι π τ ι κ ο ύ, που «τρέλλανε» τούς ιατρούς....


1 Νοεμβρίου 2013- Μια Αληθινή Ιστορία.

Διαβάστε την μοναδική ιστορία του αγαπητού πνευματικού αδελφού Χ, η γνωριμία του οποίου απετέλεσε μια ιδιαίτερα ευχάριστη έκπληξη προσωπικά.

Ελπίζουμε να βοηθήσει κι άλλους ανθρώπους.

Τον ευχαριστούμε ιδιαίτερα για την απεριόριστη εμπιστοσύνη που μας έδειξε από την πρώτη στιγμή.

Είμαι έγγαμος με τρία παιδιά, εγγόνια και ηλικία 63 ετών, συνταξιούχος του Δημοσίου.

Το 1989 γυρνώντας από την δουλειά μου, κουβαλώντας και ψώνια, άφησα τις σακκούλες για να ανοίξω την εξώπορτα. 
Σηκώνοντας τις σακκούλες αισθάνθηκα ένα πόνο οξύ στο στήθος, άρχισα να ιδρώνω και να χάνω τις αισθήσεις μου.

Η πρώτη μου αντίδραση: «Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με», δεν είναι τίποτε θα περάσει. 

Ξάπλωσα και σε μισή ώρα περίπου άρχιζε ο πόνος να περνά. 

Αισθανόμουν μια συνεχή κούραση και δυσπνοια. 

Πήγα σε γνωστούς γιατρούς οι οποίοι με γνώριζαν και μου είπαν περισσότερο είναι η ιδέα σου. 

Μετά από εξετάσεις (στεφανιογραφία) τα στεφανιαία αγγεία έκαναν έντονους σπασμούς, αρρυθμία, πόνους στο στήθος περιοδικά. 

Μου δώσανε τριών ειδών φάρμακα για την καρδιά. 
Τα συμπτώματα δεν έφυγαν.

1990 – 1991, ένα πρωΐ παίρνω τηλέφωνο τον π. Πορφύριο στο Μήλεσι. 

Μόλις σήκωσε το τηλέφωνο μου λέει: «Μην μου πεις τίποτε, και άρχιζε να μου λέει την ζωή μου που έβλεπα σαν κινηματογραφικό φιλμ. 

Η διάγνωσή του: Παιδί μου έχεις χαμηλό οξυγόνο στο αίμα σου και μία βλάβη στο παρασυμπαθητικό νεύρο της καρδίας σου. 

Δεν γνωρίζω την αιτία, αλλά ο Θεός θα σε προειδοποιεί, θα αισθάνεσαι κάτι πίσω από το κεφάλι και εσύ να έλθεις σε επαφή με οξυγόνο, γιατί θα ειναι και η τελευταία σου αναπνοή μετά.

Οι γιατροί σου δώσανε αυτά τα φάρμακα, που μου τα κατωνόμασε, μην τα πάρεις (!) γιατί η διαγνωσή τους είναι εσφαλμένη. 

Θα πας στην Αγγλία στον κ. Τόνυ Αντωνίου μου έδωσε την διεύθυνση του, το τηλέφωνο του. Κλείνοντας μου λέει: -Εσύ παιδί μου θα τρελλάνεις τους γιατρούς.

Στην ερώτησή μου πως θα βοηθήσω εγώ τον εαυτό μου; Θα μου περάσει;

Η απάντησή του: «Με τακτική εξομολόγηση, προσευχή, και πνευματική ζωή».

Μετά από καιρό πήγα όπως συνήθιζα στον π. Παΐσιο στο Άγιον Όρος.
«Τώρα είσαι καλά» μου είπε, «πρέπει να προσέξεις πολύ τον κρυφό εγωϊσμό, όχι μόνον τον φανερό».

Όταν πήγα να τον ερωτήσω ποιός είναι ο κρυφός εγωϊσμός και πως αντιμετωπίζεται, κάποιος ήρθε και τον πήρε από τη συζήτηση που είχαμε και έμεινε το ερώτημά μου αναπάντητο. Μετά αρρώστησε και δεν ειδωθήκαμε.

Την απάντηση για τον κρυφό εγωϊσμό μου την έδωσε ένας ερημίτης στο Σινά.

«Πρέπει να έχεις ως κέντρο της ζωής σου τον Χριστό, και εσύ να στρέφεται γύρω – γύρω από Αυτόν. 
Να βγεις από το εαυτό σου».

Έστειλα τα χαρτιά μου στο γιατρό στο Λονδίνο και περίμενα.
1992 ο π. Πορφύριος είχε κοιμηθεί. 
Εγώ περίμενα απάντηση από τον γιατρό.

Μετά από πολύ καιρό με πολύ καημό είπα:

«Α! βρε Γέροντα Πορφύριε εσύ αναπαύτηκες εγώ ταλαιπωρούμαι, τι θα γίνει τώρα;

Εκείνη την ώρα κτυπά το τηλέφωνο. Εδώ ο Τόνυ Αντωνίου από το Λονδίνο. Πείτε μου τι σας συνέβη.

Εγώ άρχιζα να ομιλώ γρήγορα γιατί πλήρωνε. Και….σας παρακαλώ ομιλείτε αργά για να σας καταλάβω, εγώ πληρώνω, και μην το σκέφτεσθε καθόλου. 

Μετά μου είπε να πάω να τον επισκεφθώ. 

Πήγα στο Λονδίνο βρήκα τον γιατρό, όταν τον ερώτησα αν γνωρίζει τον π. Πορφύριο, η απάντησή του ήταν αρνητική. 

Μετά από εξετάσεις με έστειλε σε έναν Άγγλο νευρολόγο στον κ. Καπούρ. 

Η διάγνωσή του: «Πάσχετε από το σύνδρομο χρόνιας κόπωσης».

Από εκεί μετά επισκέφθηκα έξι φορές στη Γερμανία σε Γερμανούς γιατρούς, και τελικά στο Γκέττιγκεν Πανεπιστημιακό νοσοκομείο ήρθε η διάγνωση: «Κατά την κόπωση ανεβάζει πνευμονική υπέρταση».

Πήγα στο νοσοκομείο εδώ, είχα έναν φίλο παθολόγο και καρδιολόγο (έχει δύο ειδικότητες) του είπα το πρόβλημα μου. 

Άρχισε τις εξετάσεις όλων των ειδών και τέλος φθάσαμε στο τέστ κοπώσεως. 

Του είπα για την έλλειψη οξυγόνου, τήν χρόνια κόπωση.

«Μην λες χαζαμάρες», μου λέει, αυτοι που έχουν έλλειψη οξυγόνου έχουν αλλοιωμένα χαρακτηριστικά, μελανό χρώμα, εσύ είσαι μια χαρά. Μην είσαι ο κατά φαντασίαν ασθενής».

Μπροστά στην απόφασή μου, φώναξε έναν πνευμονολόγο μου πήραν αίμα, (αρτηριακό), λίγο πιο κάτω από την παλάμη. 
Ο γιατρός ήρθε με το αποτέλεσμα οξυγόνο 73 και διοξείδιο 32.

«Μπα λάθος έχει το μηχάνημα. Φώναξε τον υπεύθυνο της ΜΕΘ και του είπε πότε έκαναν 'σερβις' στο μηχάνημα.

Χθες Χρήστο. Τον βλέπεις αυτόν έχει υποξαιμία. Κάθισε να σου κάνουμε ακόμη μία;

Ναι του απαντώ.

Το αποτέλεσμα το ίδιο. «Χρήστο μετά την κόπωση θα φθάσω πάνω από 100».

Τελικά δεν το έβγαλα το 'τέστ' κοπώσεως, στο 2ο στάδιο έμεινα. 

Άρχισα τότε να αιθάνομαι κάτι σαν μούδιασμα, με δύσπνοια πίσω στο κεφάλι και λέω στο φίλο μου τον γιατρό κάνε με άλλη μία εξέταση:. 

Αυτό είναι αδύνατον ιατρικώς. Εγώ θα σχίσω τα πτυχία μου.

Σε παρακαλώ κάντο, του είπα.

Μπροστά στην απόφασή μου, κάφθηκε ήρθε άλλος πνευμονολόγος μου πήρε αίμα από το άλλο χέρι και οι εξετάσεις έδειξαν Ο2, 107. 

Τότε συγκέντρωσε όλους τους καρδιολόγους και πνευμονολόγους του νοσοκομείου και προσπαθούσαν να βρουν τι συμβαίνει. 

Μετά από πολύ ώρα συσκεψη το αποτέλεσμα ήταν, ότι δεν βρήκαν την αιτία αυτής της διαταραχής. 

Παράξενο πρόβλημα.

Η κατάστασή μου χειροτέρευε και έψαξα να βρω για ένα κέντρο για την πνευμονική υπέρταση. 
Πήγα στην Αθήνα σε καθηγητές μου κάνανε εξετάσεις χωρίς να μπορέσουν να βρουν την αιτία.

Μου είπαν υπάρχουν τρεις καθηγητές που ασχολούνται με πνευμονική υπέρταση ένας στη Γαλλία, και δύο στην Αμερική. 

Μου δώσανε χαρτί ότι η περίπτωσή μου δεν αντιμετωπίζεται στην Ελλάδα και μέσω του υπουργείου υγείας με έστειλαν στην Αμερική στο μοναδικό Κρατικό ερευνητικό Κέντρο (Ν.Ι.Η) το 1995.

Η είσοδος για τους αλλοδαπούς δύκολη. 

Η περίπτωση του κάθε ενός περνά από 11μελη επιτροπή Αμερικανών καθηγητών γιατρών για ασθένειες που είναι σπάνιες. 

Ένας Έλληνας γιατρός μου έκανε την αίτηση εισαγωγής μου. 

Η κενή θέση μία, η δική μου και του συγγενούς του αντιπροέδρου της Αμερικής Αρ Γκορ.. 

Την ημέρα του αγίου Διονυσίου 17 Δεκεμβρίου 1995, η επιτροπή ενέκρινε την δική μου, η άλλη μετά από δύο μήνες. 

Ερχόταν οι Ελληνες γιατροί και δεν πιστεύανε στο γεγονός. Μου έλεγαν:

«Πες μας ποιός είσαι; Ποιός είναι αυτος που σε υποστηρίζει;» 

Ο Θεός τους απαντούσα, δεν έχω κανένα άλλον γνωστό. 

Και μία άλλη λεπτομέρεια στις 30 Δεκεμβρίου ο πρόεδρος Κλίντον υπέγραψε απόφαση που απαγορεύεται η δωρεάν νοσηλεία σε αλλοδαπούς, εκτός εκείνων που έχουν νοσηλευτεί. 

Μετά από πολλές εξετάσεις η διάγνωση: «σύνδρομο ευαίσθητης καρδίας», και να τους επισκεφθώ σε ένα χρόνο, δίνοντάς μου φάρμακο ημιπραμίνη. 
Αυτό μου δημιουργούσε πολλές συναισθηματικές διαταραχές. Οπότε πήρα την απόφαση και το έκοψα.

Το 1996 που ξαναπήγα με ερώτησαν ποιά είναι η διάγνωση των Ελλήνων γιατρών και τους ειπα:

Οι 99 ότι είμαι κατά φαντασίαν ασθενής και ένας μου είπε για την έλλειψη οξυγόνου και βλαβη στο παρασυμπαθητικό νεύρο της καρδίας.

Μου λένε εμείς μπορούμε να το διαπιστώσουμε με ένα τέστ, αλλά είναι επικίνδυνο πρέπει να υπογράψεις ότι θέλεις νά γίνει. Έκανα τον σταυρό μου και υπέγραψα. 

Μετά από 14 ώρες εξαντλητικών εξετάσεων, την επομένη ήρθε ο καθηγητής και μου λέει: 

«Σε παρακαλώ πες μου το όνομα του Έλληνα γιατρού που σου είπε για την έλλειψη οξυγόνου και την βλάβη στο παρασυμπαθητικό, γιατί πως μπόρεσε και έκανε αυτή την διάγνωση που μόνον εδώ στην Αμερική γίνεται αυτό το τέστ ακετυλχολύνης.

Τι να του πω, αυτός ήταν Ινδός εξειδικευμένος στα νεύρα της καρδιάς. 

Το έμαθαν οι Έλληνες γιατροί του Ν.Ι.Η και με επισκέφθηκαν, σε αυτούς τους είπα ότι είναι ο μακαριστός π. Πορφύριος. 

Όλοι έκαναν τον σταυρό μους, και είπαν η πίστη μας είναι η αληθινή.

1998 Ιανουάριος. 

Η κατάστασή μου χειροτέρευε, δύσπνοια με επιθανάτιο ρόγχο, και διαπίστωσα ότι σε κάθε συναισθηματική αλλαγή έκλαιγα με ένα σκοτεινό αίσθημα λύπης. 

Πήγα στο φίλο μου τον Χρήστο και με έστειλε σε έναν φίλο του ψυχίατρο του νοσοκομείου για να δει. 

Η διαγνωση κατάθλιψη. 

Μου έδωσε δύο ειδών αντικαταθλιπτικά και ηρεμιστικό. 

Μετά από πολλές επισκέψεις – και συζητήσεις, και με αλλαγές στα αντικαταθλιπτικά φάρμα, εγώ έβλεπα ότι κάτι δεν πηγαίνει καλά,. 

Σταμάτησαν τα δάκρυα, αλλά η έντονη λύπη συνεχιζόταν.

Σε μία επίσκεψη του λέω γιατρέ μου μιλάς για συναισθηματικές διαταραχές, άγχος, και αποτέλεσμα τίποτε. 

Αυτά τα αόριστα πράγματα χωρίς συγκεκριμένες αιτίες, δεν βγαίνουν πουθενά. 

Οι Άγιοι Πατέρες μας έχουν μιλήσει και γράψει για την κατάθλιψη γιατί δεν το ψάχνετε; 

Εμείς σπουδάσαμε 6 χρόνια ιατρική, 4-5 χρόνια ψυχιατρική μεταπτυχιακές σπουδές και με διδακτορική διατριβή και με αυτά βαδίζω.

Κοίταξε του λέω μπορείς να μου πεις, του μιλούσα στον ενικό λόγω της φιλίας που αναπτύχθηκε από τις πολλές επισκέψεις μου, πως αντιμετωπίζεται οποιαδήποτε μορφή φόβου;

Μου είπε, λέμε στον ασθενή να περάσει από αυτό που φοβάται και θα του περάσει. 

Αυτό το λέει και ο άγιος Ιωάννης της Κλίμακος στον 20ο λόγο του περί δειλίας... 

«Σε όποιους τόπους συνηθίζεις να φοβήσαι, μη διστάζης να πηγαίνης, όταν ακόμη δεν έχη ξημερώσει. 

Εάν δείξεις κάποια χαλαρότητα στο σημείο αυτό, τότε θα γηράση μαζί σου το νηπιακό και αξιογέλαστο τούτο παθος. 

Ενώ βαδίζεις προς τα εκεί οπλίζου με την προσευχή. 

Μόλις φθάσης σ ἐκείνους τους τοπους, ανύψωσε τα χέρια σου. 

Με το όνομα του Ιησού μάστιζε τους εχθρούς, διότι δεν υπάρχει ούτε στον ουρανό, ούτε στην γη, ισχυρότερο όπλο. 

Αφού απαλλαγής από την αρρώστεια αυτή, ας ανυμνήσης τον Λυτρωτή σου· διότι εάν τον ευγνωμονής, θα σε σκεπάζη παντοτινά». (κεφ. 6).

Μπορείς να μου πεις γιατρέ μου, συγκεκριμένα την αιτία του φόβου;

Θα σου απαντήσω την άλλη φορά που θα έρθεις.

Του λέω: Οι Άγιοι Πατέρες μας το λένε: «Ο δειλός άνθρωπος σημαίνει ότι πάσχει από δύο ασθένειες της ολιγοπιστίας και φιλοσωματίας, όποιος νικά τις δύο ασθένειες, βεβαιώνεται ότι ολοψύχως πιστεύει στο Θεό και περιμένει τα μέλλοντα αγαθά». (Αββά Ισαάκ Ασκητικά, λόγος κστ, κεφ. 16, ΕΠΕ, 8α).

Στην επόμενη επίσκεψη μου είπε ότι πήγε στο Άγιον Όρος στον παπα – Τύχωνα ηγούμενο του Σταυρονικήτα και το συζήτησε και μου είπε αυτά ακριβώς αυτά που μου είπες.

Τι να σου πω; 

Δεν είσαι για μένα, έλα να σου γράφω τα φάρμακα.

Η διαφορά με τους άλλους καταθλιπτικούς είναι ότι εσύ η κατάθλιψη την δημιουργεί ο ίδιος ο εαυτός σου, έτσι αντιδρά, γι’ αυτό και δεν σε πιάνουν τα φάρμακα. 

Σημειωτέον ότι εγώ διαπίστωσα ότι τα τετρακυκλικά φάρμακα, και ηρεμιστικά κάνουν τον άνθρωπο «φυτό», και του «παγώνουν» την όρεξη για προσευχή και εκκλησιασμο. 

Γι’ αυτό τον λόγο τα περιόρισα στην κατώτατη δοσολογία.

Από τον Ιανουάριο του 1998 μέχρι σήμερα Οκτώβριος του 2013 η «κολλητή μου φίλη» δεν με άφησε και πάντα έρχεται άλλοτε πιο δυναμικά άλλοτε πιο ήπια. 

Και μια βραδιά ήρθε πάρα πάρα πολύ δυναμικά με έντονη λύπη, τα έβλεπα όλα μαύρα, με λογισμούς (σκέψεις με εικόνες) ότι δεν υπάρχει τίποτε για σένα, απαγοήτευση και τάση για αυτοκαταστροφή.

Μέσα σ’ αυτή την τραγική, πραγματικά κατάστασή μου, τα μεσάνυκτα πήρα τηλέφωνο τον π. Λουκά στη Ι. Μονή Φιλοθέου και του λέω: «σώσε με έχω φθάσει σε αδιέξοδο έτομος για……».

«Κοίταξε παιδί μου, είναι μία δοκιμασία, ένας σταυρός, που μπορείς να σηκώσεις. 

Έχεις σκεφθει πόσοι καταθλιπτικοί δεν έχουν την ελπίδα αναστάσεως που έχεις εσύ; 

Να σκέπτεσαι και τους άλλους που δεν έχουν την ελπίδα αναστάσεως και να προσεύχεσαι γι’ αυτούς και ο Θεός θελει να γίνεις ένα κανάλι που να διοχετεύει την χάρη Του στους καταθλιπτικούς». 

Πραγματικά μου έφυγε αυτή η λύπη, το σκοτάδι στο μυαλό μου και μπροστά μου και οι άσχημοι λογισμοί.

Μελετώντας τους Αγίους πολλοί Άγιοι πέρασαν από αυτό το καμίνι της καταθλίψεως: ο Άγιος Παΐσιος, (Παναγής Μπασιάς), ο Άγιος Ιωάννης της Κροστάνδης, ο Άγιος Νείλος ο Καλαβρός, η Αγία Ολυμπιάδα η διακόνισσα.

Μαθήτρια του Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου ο οποίος της έστειλε 11 επιστολές από το τόπο της εξορίας του. Στην 10η επιστολή της γράφει:

«Πράγματι, η κατάθλιψη είναι φοβερό βασανιστήριο των ψυχών, είναι ένας πόνος ανέκφραστος και ποινή πικρότερη από κάθε άλλη ποινή και τιμωρία. 

Γιατί μιμείται το σκουλήκι, που έχει δηλητήριο και προσβάλλει όχι μόνον το σώμα, αλλά και την ίδια την ψυχή. 

Είναι σαράκι που κατατρώγει όχι μόνον τα κόκκαλα, αλλά και τη σκέψη. Είναι Ένας δήμιος καθημερινός που δεν ξεσχίζει μόνον τα πλευρά, αλλά καταστρέφει και τη δύναμη της ψυχής· είναι και νύχτα παντοτινή, σκοτάδι χωρίς το παραμικρό φως, τρικυμία και ζάλη, πυρετός κρυφός, που καίει περισσότερο από κάθε φλόγα, πολεμος χωρίς ανακωχή, αρρώστια που κάνει σκοτεινά πολλά από αυτά που βλέπουμε. 

Γιατί ο ίδιος ο ήλιος και ο καθαρός αέρας φαίνεται ότι ενοχλούν εκείνους που έχουν αυτή τη διάθεση και μεταβάλλει το μεσημέρι σε μεσάνυκτα.

Γι’ αυτό και ο θαυμάσιος προφήτης δηλώνοντας αυτό έλεγε· «ο ήλιος θα δύσει γι’ αυτούς το μεσημέρι» (Αμώς 8,9),όχι με την έννοια ότι ο ήλιος εξαφανίζεται, ούτε ότι διακόπτει τον συνηθισμένο δρόμο του, αλλά με την έννοια ότι ο λυπημένος άνθρωπος το καταμεσήμερο φαντάζεται όι είναι νύχτα. 

Η σκοτεινή νύχτα δεν είναι τέτοια, όπως είναι η νύχτα της αθυμίας, η οποία δεν προέρχεται από φυσικό νόμο, αλλά από σκοτισμό της διάνοιας. 

Γι’ αυτό και είναι φοβερή και αφόρητη, έχει πρόσωπο άσπλαχνο, είναι σκληρότερη από κάθε τύραννο, δεν υποχωρεί γρήγορα σε κανένα από εκείνους που προσπαθούν να την διαλύσουν, αλλά κρατεί πολλές φορές την ψυχή που έχει κυριεύσει στερεώτερα από διαμάντι, όταν αυτή δεν ακολουθει την κατά Θεόν φιλοσοφία. 

Σήκω επάνω και άπλωσε το χέρι σου στο λόγο μου και προσφερέ μου αυτήν την καλή συμμαχία, για να σε απαλλάξω τελείως από την αιχμαλωσία των πικρών σκέψεων.

Γνωρίζοντας αυτά τα πράγματα, ευσεβεστάτη κυρία μου, να κοπιάζεις και να αγωνίζεσαι και να βιάζεις τον εαυτό σου, έχοντας τη συμμαχία των λόγων μου, ώστε να διώχνεις και να απομακρύνεις με πολλή ορμή τις απαισιόδοξες σκέψεις που σε ταράσσουν και σου προκαλούν θόρυβο και ζάλη» (Ε.Π.Ε. τομ. 37, 452).

Γιατί ο Θεός παραχωρεί αυτή την δοκιμασία;

«Γεννήτρια όλων των κακών είναι η ηδονή και η πονηρία. 

Όποιος τις έχει μέσα του δεν πρόκειται να ιδή τον Κύριον.

Καθόλου δεν θα μας ωφελήση η αποχή από την πρώτη, εάν δεν απομακρύνωμε και την δευτέρα». (Άγιος Ιωάννης της Κλίμακος, λόγος κστ α μέρος, κεφ. 30).

Η απάντηση είναι μία, επειδή εμείς δεν μετανοούμε για τις αμαρτίες μας, (δηλ. ο νους είναι σκοτισμένος από τα πάθη και τους λογισμούς και δεν μπορεί να δει, σαν ο οφθαλμός της ψυχής που είναι ο νους, γι’ αυτό και δεν παίρνουμε σωστές αποφάσεις και αμαρτάνουμε. 

Ενώ θα πρέπει ο νους να στρέφεται συνέχεια στο Θεό, να επιστρέψουμε όπως ο άσωτος της Παραβολής στο Θεό Πατέρα μας). 

Έχομε βάλει κέντρο της ζωής μας τον εαυτό μας, και όχι τον Χριστό. 

Ο εχθρός διαβολος κάθεται απέναντι από τα μάτια μας λέει ο Αββά Ισαάκ, και παρατηρεί ποιά πόρτα (αίσθηση) είναι ανοικτή και μπαίνει και αλωνίζει. 

Είτε το πρόβλημα είναι από σωματική αρρώστια, ή από ψυχολογικούς λόγους. 

Η αγάπη Του παραχωρεί αυτόν τον Σταυρό για να μας ξυπνήσει από το λήθαργο που μας δημιουργούν οι τρεις γίγαντες των παθών η αμέλεια, η ραθυμία και η άγνοια.

Πόσο δίκιο είχε ο Αγιασμένος Γέροντας π. Παΐσιος όταν μου είπε να φυλάγομαι από τον κρυφο εγωϊσμό!

Πως την αντιμετωπίζω.

Με την θεία «ψυχανάλυση» την εξομολόγηση σε πνευματικό ιερέα, Γιατί όμως; Όλες οι αμαρτίες ακολουθούν την ίδια πορεία κατά τους Πατέρες μας. 

Τα στάδια της αμαρτίας.

Έτσι μπορούμε να διακρίνουμε τα στάδια για την πορεία προς τη χώρα της αμαρτίας (αμαρτία σημαίνει ότι φεύγω από το στόχο μου που είναι το καθ’ ομοίωση):

α) την προσβολή,

β) τη συγκατάθεση

γ) την αιχμαλωσία,

δ) την πραγματοποίησή της και

ε) το πάθος, η συχνή επαναλαμβανόμενη αμαρτία καταντά πάθος.

Πως λειτουργεί ο μηχανισμός αυτός; Λειτουργεί ως εξής: Κάποιος πονηρός λογισμός (κενο-δοξίας, φιλαργυρίας, φιληδονίας, κατακρίσεως, κ.λ.π.) εισέρχεται στο νου του ανθρώπου. 

Ο πειρα-σμος εργάζεται με την φαντασία (που μας δόθηκε από το Θεό να φανταζόμαστε τα κάλλη του Παραδείσου). 

Παρουσιάζει την υπόθεση όσο πιο ελκυστική μπορεί. 

Έτσι η προσβολή γίνεται πιο ελκυστική και δυνατή. 

Μέχρι το σημείο αυτό ο άνθρωπος είναι ανεύθυνος. 

Είναι το πρώτο στάδιο, μία προσβολή, μία επίθεση του εχθρού η πιο απλά το κτύπημα της πόρτας. 

Η κατάσταση είναι φυσιολογική. 

Είναι αδύνατον να υπάρξει άνθρωπος, που να μην δεχθεί την προσβολή. 

Ο όσιος Εφραίμ ο Σύρος έλεγε, ότι όπως μέσα στον κήπο κατά φυσιολογικό τρόπο φυτρώνει μαζί με τα φυ-τα και η αγριάδα η όπως τα νησιά κτυπιούνται γύρω – γύρω από τα κύματα, έτσι και ο άνθρωπος οπωσδήποτε θα έλθει σε επαφή με τις προσβολές των λογισμών. 

Γι’ αυτό στην Ακολουθία του Αποδείπνου λέμε: «τους λογισμούς διόρθωσον, τας εννοίας κάθαρον…».

Το εφάμαρτο στάδιο αρχίζει από εδώ και πέρα. Αρχή του αγώνος είναι η προσβολή. 

Αν ο άνθρωπος την απομακρύνει από το νου του χωρίς καθόλου να την περιεργασθεί, τότε σώζεται και απαλλάσσεται από τις άθλιες συνέπειες που ακολουθούν. 

Αν, όμως, δεχθεί τη συζήτηση με τον πονηρό λογισμό, ανοίγει την πόρτα στον πονηρό λογισμό που προηγουμένως απλώς του χτύπησε την πόρτα, δημιουργεί τη φιλία και τότε πια φθάνει στη συγκατάθεση για την αμαρτία, που είναι το δεύτερο στάδιο για την εκτέλεση της αμαρτίας. 

Ο άνθρωπος τώρα με πρωταγωνιστή τον εαυτό του, στα άδυτα της ψυχής του επιτελεί την αμαρτία: κατακρίνει, βλασφημεί, πορνεύει, μοιχεύει, διαπράττει φόνους και αμέτρητα εγκλήματα και κάνει οτιδήποτε μπορεί να φαντασθεί ο ανθρώπινος νους. 

Δεν μένει τίποτε άλλο κατόπιν, παρά το τρίτο στάδιο της αμαρτίας, που είναι η ενεργός διάπραξή της από τον άνθρωπο, που προηγουμένως ο νους του έγινε αιχμάλωτος του λογισμού (δηλ. του διαβόλου), και δεν τον ορίζει πλέον, αλλά ορίζεται. 

Έτσι ο λογισμός, που ξεκί-νησε με ένα απλό κτύπημα της πόρτας, την προσβολή, προχώρησε στο άνοιγμα της πόρτας, τη συγκατάθεση, τελικά δεν μπόρεσε να νικήσει και κατέληξε στην διαπράξει της αμαρτίας. 
Αυτή ειναι η πορεία προς την αμαρτία, που αρχίζει με έναν απλό λογισμό».

(http://www.paterikiorthodoxia.com/2012/06/830.html). Την θεία Κοινωνία, μελέτη Πατερικών κειμένων.

Επίσης αγωνίζομαι να αράξω την βάρκα μου στο γαλήνιο λιμανάκι της Μητέρας όλων μας την Παναγία. Σ’ αυτήν λέω τον πόνο μου, την ανησυχία μου, το πρόβλημά μου και με ακούει.

Προσέχω με την βοήθεια του Θεού τις άσχημες σκέψεις μόλις μου χτυπήσουν την πόρτα, δεν την ανοίγω. 

Δεν συζητώ μαζί με τις σκέψεις γιατί μιλώ με τον διάβολο. 

Στρέφω τον νου μου στην Πα-ναγιά, προσεύχομαι, έρχομαι σε επαφή με ανθρώπους που είναι σχετικοί με την Εκκλησία, με τη φύση. 

Παίρνω τα φάρμακα γιατί πρέπει να βοηθηθεί το άρρωστο σώμα. 

Και κάνω υπομονή. 

Τι σημαίνει υπομονή; 

Υπό και μένω κάθομαι κάτω από τον Εσταυρωμένο Ιησού Χριστό. 

Αυτόν που σταύρωσαν οι αμαρτίες μας, που από Αγάπη πέθανε για να μας ελευθερώσει από τη διαβολική τριάδα: Διάβολο, αμαρτία, θάνατο και με την Ανάστασή Του πήρε την ανθρώπινη σάρκα και την ανέβασε πάνω από τους Αγγέλους στα δεξιά Του Θεού Πατρός.

Ο κάθε άνθρωπος να βρει ενδιαφέροντα πράγματα και δημιουργικά που να του αρέσουν. μουσική, να μάθει όργανο, να ασχολείται με τον κήπο, η μελέτη κ. α.

Δεν πηγαίνω σε ψυχολόγους, αλλά σε ψυχίατρο και μάλιστα να έχει σχέσει με Εκκλησία, όσο αυτό είναι δυνατόν. 

Η πείρα μου με εδίδαξε ότι πολλοί από τους ψυχιάτρους δεν πιστεύουν στον Θεό, αλλά σε μία ανώτερη δύναμη. 

Και διερωτώμαι: Πως ασχολούνται με την «θεραπεία της ψυ-χης» που δεν γνωρίζουν καθόλου, ούτε τον ρόλο της, τις δυνάμεις της, γιατί μας δόθηκε;

Μία μέρα είπα σε έναν φοιτητή της ιατρικής που συζητούσαμε για τη ψυχή και του λέω: 

Τι ειναι η ψυχή; 

Ποιός είναι ο ορισμός της; 

Όχι αόριστες λέξεις αλλά συγκεκριμένες. 

Δεν ξέρω μου λέει. 

Το δυστύχημα είναι όχι ότι εσύ δεν ξέρεις, αλλά και καθηγητές σου στη σχολή δεν ξέρουν. 

Για να σου το αποδείξω, πήγαινε μετά το τέλος του μαθήματος στον καθηγητή ψυχιατρικής και να είστε μόνοι σας και πες του.

«Κύριε καθηγητά μας μιλήσατε για ψυχιατρική και την ψυχή.

Μπορείτε σας παρακαλώ να μου πείτε τον ορισμό της ψυχής που εσείς προσπαθείτε να θεραπεύσετε;» 

Σου λέω να είσθε μόνοι γιατί μπορεί ο καθηγητής να το πάρει διαφορετικά, ότι πας να τον μειώ-σεις, να τον κοροϊδέψεις, και μπορεί να στραφεί εναντίον σου.

Πράγματι πήγε ο φοιτητής και του ζήτησε τον ορισμό της ψυχής. 

Η απάντησή του ήταν δεν υπάρχει ορισμός. 

Πόσο μεσάνυχτα είχε! 

Ήρθε ο φοιτητής και μου το είπε. 

Έλα να σου δώσω τον ορισμό της ψυχής που τον αναφέρουν οι Άγιοι: «Ο άγιος Γρηγόριος Νύσσης δίνοντας τον ορισμό της ψυχής λέει ότι είναι ουσία κτιστή, ζώσα, νοερά, μεταδίδουσα στο οργανικό και αισθητικό σωμα ζωτική δύναμη και αντιληπτική των αισθητών, έως ότου βέβαια παραμένει το σώμα στην ζωή. 

Η ψυχή εισάγει ζωτική δύναμη στον σωματικό οργανισμό για την ενέργεια των αισθήσεων. (Γρηγ. Νύσσης έργα, 1 ΕΠΕ, σελ. 228, 250) 

Αυτό σημαίνει ότι το σώμα κινείται από τη δύναμη και την ενέργεια της ψυχής. 

Έτσι, η ψυχή είναι κτιστή, γενητή, δημιουργημένη από τον Θεό, είναι νοερά και ζώσα ουσία, που μεταδίδει την ζωή στο σώμα, έως ότου διατηρείται η ενότητα ψυχής και σωματος, με την βοήθεια και ενέργεια του Θεού.

Έναν ολοκληρωμένο ορισμό για την ψυχή μας δίνει ο όσιος Νικήτας Στηθάτος. 

Γράφει: «Ουσία δε ψυχής εστίν, ως και άλλοις πεφιλοσόφηται κάλλιστα, απλή, ασώματος, ζώσα, αθάνατος, αόρα-τος, σωματικοίς οφθαλμοίς μηδαμώς θεωρουμένη, λογική τε και νοερά, ασχημάτιστος, οργανικώ κεχρημένη σώματι και παρεκτική τούτω ζωής κινήσεως, αυξήσεως, αισθήσεως και γεννήσεως, νουν έχουσα μέρος αυτής το καθαρώτατον, πατέρα και προβολέα του λόγου, αυτεξούσιος φύσει, θελητική τε και ενεργητική και τρεπτή ήτοι εθελότρεπτος, ότι και κτιστή». (Νικήτα Στηθάτου: Μυστικά συγγράμματα, εκδ. Παν. Χρήστου, Θεσσαλονίκη 1957, σελ. 98).

Η ψυχή, επίσης, είναι ζώσα ύπαρξη, απλή, ασώματη· η φύση της είναι αόρατη με τα μάτια του σώματος· είναι λογική και νοερή, χωρίς σχήμα· κατοικεί σε οργανικό σώμα και του παρέχει ζωή, ανάπτυξη, αντίληψη και γέννηση· δεν έχει τον νου σαν κάτι διαφορετικό από τον εαυτό της, αλλά σαν το πιο καθαρό στοιχείο της· διότι, όπως είναι το μάτι στο σώμα, έτσι είναι και ο νους για την ψυχή. 

Είναι αυτεξούσια και έχει θέληση και ενέργεια· είναι μεταβλητή, δηλαδή μεταβάλλεται σύμφωνα με τη θέλησή της, διότι είναι κτιστή. 

Όλα αυτά τα έχει λάβει με φυσική τάξη από τη χα-ρη του Δημιουργού της, η οποία της έδωσε και την ύπαρξη και τη φύση». (Άγιος Ιωάννης ο Δα-μασκηνό Έκδοσις ακριβής της ορθοδόξου πίστεως, κεφ 26).

Πως είναι δυνατόν να θεραπεύσουν την ψυχή που δεν την γνωρίζουν που είναι αόρατη, απλησίαστη από τον άνθρωπο;

Γι’ αυτό ο Άγιος Γέροντας Πορφύριος έλεγε:
Αιτία της κατάθλιψης είναι ο εγωϊσμός μας, η υπερηφάνειά μας. Η κατά Θεόν φιλοσοφία που έγραφε ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος στην Ολυμπιάδα είναι η κάθαρση από τα πάθη, για να έρθει ο φωτισμός του νου.

Το φάρμακο το έχει η Εκκλησία, ο Χριστός που είναι ο δημιουργός μας και Αυτός γνωρίζει το «μηχάνημα» (άνθρωπο) που κατασκεύασε και γνωρίζει πως λειτουργεί. 

Γι’ αυτό και στην υμνολογία της Εκκλησίας μας λέμε: «Κύριε ίασε την ψυχήν ότι ήμαρτόν σοι», στίχος της δοξολογίας που λέμε πριν την θεία Λειτουργία. 

Γι’ αυτό εθέσπισε και τα Μυστήρια μετανοίας και Εξομολογήσεως του Ευχελαίου και Θείας Ευχαριστίας.
Ίδρυσε την Εκκλησία που είναι το πνευματικό νοσοκο-μείο, για να θεραπεύσει την άρρωστη ψυχή και το σώμα.

Τελειώνοντας σου λέω ότι: Θα το διαπιστώσεις και μόνο σου. 

Ο Θεός τίποτε δεν παραχωρεί χωρίς λόγο, παρά μόνο για την σωτηρία της ψυχής μας, και ποτέ πάνω από τη δύναμή μας.

Προσπάθησε να καταλάβεις ότι πριν σε επισκεφθεί η «μαύρη φίλη μας», ο Θεός σε προετοιμάζει. 

Πριν σου παραχωρήσει τον πειρασμό, σου στέλνει πρώτα τη Χάρη Του. 

Να σε ενδυναμώσει. 

Γιατί ο διάβολος σαν λιοντάρι που βρυχάται είναι έτοιμος να μας καταπιεί όπως λέγει και ο Απόστολος Πέτρος (Α Πέτρου, ε ).να τον περιφρονούν και αναγκάζεται να φύγει.

Αγαπητέ αναγνώστα σε κούρασα, σου ζητώ συγνώμη. 

Βιώνω αυτή την «αρρώστεια – δοκιμασία» 15 χρόνια και ήθελα να μοιρασθώ μαζί σου τον προβληματισμό μου. 

Σε παρακαλώ μέλέτησε με ταπείνωση όσο μπορείς τους ψαλμούς του Δαβίδ, θα βρεις σίγουρα τον εαυτό σου και το προβλημά σου, αλλά και τη λύση του προβλήματός σου. 

Επίσης συχνή Εξομολόγηση και υπακοή σε πεπειραμένο πνευματικό πατέρα.

Θα βοηθηθείς πολύ από τη Χάρη του Θεού. Μην το αμελήσεις σε παρακαλώ.

Για τη λύπη η Ιερά Μονή Τιμίου Προδρόμου Καρέα Αττικής έβγαλε ένα βιβλίο: «Ωδή το εφήμερο, η λύπη στην ευρύτερη σκέψη των Πατέρων της Εκκλησίας». Πολλά έχεις να μάθεις.


Ο πραγματικός Θεός της Ορθοδόξου Πίστεώς μας / Μοναχός Μωϋσής Αγιορείτης (†)


Είναι γεγονός πως πολλοί από εμάς θα θέλαμε τον Θεό πιο δυναμικό, πιο άμεσο, πιο πάνοπλο, πιο αποτελεσματικό στις νίκες κατά των εχθρών μας, των αντιδίκων μας, των ειρωνευτών μας, των επιβουλευτών μας. 

Θα επιθυμούσαμε ένα Θεό κυρίαρχο, εξουσιαστή, καταστροφέα των ασεβών αρνητών και αντιπάλων του. 

Έτσι κι εμείς θα κυκλοφορούσαμε με ψηλά το κεφάλι, υπερήφανοι για τον πανίσχυρο Θεό που ακολουθούμε, προνομιούχοι για τον Θεό που έχουμε.

Όμως, αν καλοσκεφθούμε, εμβαθύνουμε και προσέξουμε, θα δούμε ότι μέσα από τις δοκιμασίες μας έχουμε την πραγματική αίσθηση της μικρότητός μας και της μεγαλοσύνης του Θεού Πατέρα. 

Παρά τις όποιες κατακτήσεις, επιτυχίες και νίκες ο άνθρωπος παραμένει μικρός, για να διατηρείται στην ωραία ασφάλεια της αγίας ταπεινώσεως. 

Η μεγαλειότητα της μεγαλοσύνης του Θεού υπάρχει και μέσα στις νομιζόμενες από εμάς ήττες του. 

Καλούμεθα, αγαπητοί μου, να υποψιαστούμε τον πραγματικό Θεό της ορθοδόξου πίστεώς μας, και όχι ένα Θεό ανάμεσα στους θεούς των θρησκειών και των ανθρώπινων κατασκευών και φαντασιών.

Είναι πράγματι, αδελφοί μου, ένα συγκλονιστικό σκάνδαλο ο Θεός που μας παρουσίασαν οι ιεροκήρυκες στις εκκλησίες μας, οι κατηχητές στα κατηχητικά σχολεία, οι δάσκαλοι με τα θρησκευτικά βιβλία στα σχολεία και οι ευσεβείς γονείς στα σπίτια μας ως παντοδύναμο και πανίσχυρο ν’ απουσιάζει, να σιωπά, να κρύβεται από σεισμούς, πυρκαγιές, ναυάγια, αυτοκινητιστικά δυστυχήματα, θανάτους παιδιών και νέων.

Η επικράτηση του κακού, η επιβράβευση της κακίας, η άνοδος των ανάξιων, η ευημερία των άτιμων, η ανάδειξη των παρανομούντων γεμίζουν το νου του ανθρώπου πικρούς λογισμούς, παραζάλη, αθυμία, στενοχώρια, αίσθηση εγκατάλειψης, απουσίας του Θεού. 

Γιατί δεν μιλά; 

Γιατί δεν παρεμβαίνει; Γιατί δεν παρουσιάζεται; Δεν περίμεναν ποτέ αυτή την εγκατάλειψη από τον Κύριο και Θεό τους, τον Ουράνιο πατέρα τους.

Όμως ο Θεός υπάρχει, σε πείσμα όλων των αντιφρονούντων. 

Υπάρχει σε όλες τις εστίες του άφατου πόνου, της πιο υψηλής τραγωδίας. 

Υπάρχει όχι ασφαλώς ως δημιουργός και αίτιος του κακού και του πόνου, όχι ως ένας ανεύθυνος θεατής του ανθρώπινου πόνου, αλλά ως ένας πατέρας που πονά και προσδοκά. 

Πονά για την κατάχρηση της ελευθερίας, που έδωσε ο ίδιος απλόχερα στα αγαπητά τέκνα του, για την αμετανοησία παρά τις δοκιμασίες των παιδιών, για την αγάπηση των παθών και της κακίας και όχι των αρετών και της ευλογημένης κι ευφρόσυνης πνευματικής ζωής.

Γιατί άρα γε μας παιδεύει ο Θεός; 

Δεν μας αγαπά; 

Γιατί μας έπλασε; 

Δεν είναι δίκαιος; 

Μα, μας τα είπε από νωρίς ξεκάθαρα, με κάθε σαφήνεια και ακρίβεια. 

Ο δρόμος που θ’ ακολουθήσετε θα ’ναι στενός και ανηφορικός, θα οδηγήσει όμως σε άπλα και ευρυχωρία. Ο πλατύς δρόμος που ακολουθεί ο πολύς κόσμος, θα οδηγήσει σίγουρα σε γκρεμό. Διαλέξτε και πάρτε.

Ο Χριστός μπορούσε ν’ αποφύγει τη σταύρωση. Δεν το έκανε. Στον σταυρό του γράφουμε: Ο Βασιλεύς της Δόξης! 

Ο Χριστός δοξάσθηκε στον σταυρό. Έμβλημα του χριστιανισμού είναι ο τίμιος σταυρός του Χριστού.

Αυτό έχει μία ιδιαίτερα μεγάλη σημασία. Μερικοί σήμερα μοντέρνοι θεολόγοι θέλουν να μιλούν για έναν ασταύρωτο, αντιασκητικό, άκοπο και άμοχθο χριστιανισμό. 

Μιλούν για τη μετανεωτερική θεολογία, για τη θεολογία του έρωτος, της χαράς και της απελευθερώσεως.

Ο τάφος του Χριστού καθίσταται ζωοπάροχος. Με τον θάνατό του νίκησε τον θάνατο, έδωσε αφοβία θανάτου, ζωή στους κεκοιμημένους, μας εισήγαγε στην ατελεύτητη ζωή.


Από το βιβλίο: Μοναχού Μωυσέως Αγιορείτου, Η παρουσία του Θεού στη ζωή μας. Ιερά Μονή Εισοδίων τής Θεοτόκου Μυρτιάς Θέρμου, Αγρίνιο 2011, σελ. 41.