.

.

Δός μας,

Τίμιε Πρόδρομε, φωνή συ που υπήρξες η φωνή του Λόγου. Δος μας την αυγή εσύ που είσαι το λυχνάρι του θεϊκού φωτός. Βάλε σήμερα τα λόγια μας σε σωστό δρόμο, εσύ που υπήρξες ο Πρόδρομος του Θεού Λόγου. Δεν θέλουμε να σε εγκωμιάσουμε με τα δικά μας λόγια, επειδή τα λόγια μας δεν έχουν μεγαλοπρέπεια και τιμή. Όσοι θα θελήσουν να σε στεφανώσουν με τα εγκώμιά τους, ασφαλώς θα πετύχουν κάτι πολύ πιό μικρό από την αξία σου. Λοιπόν να σιγήσω και να μη προσπαθήσω να διακηρύξω την ευγνωμοσύνη μου και τον θαυμασμό μου, επειδή υπάρχει ο κίνδυνος να μη πετύχω ένα εγκώμιο, άξιο του προσώπου σου;

Εκείνος όμως που θα σιωπήσει, πηγαίνει με τη μερίδα των αχαρίστων, γιατί δεν προσπαθεί με όλη του τη δύναμη να εγκωμιάσει τον ευεργέτη του. Γι’ αυτό, όλο και πιό πολύ σου ζητάμε να συμμαχήσεις μαζί μας και σε παρακαλούμε να ελευθερώσεις τη γλώσσα μας από την αδυναμία, που την κρατάει δεμένη, όπως και τότε κατάργησες, με τη σύλληψη και γέννησή σου, τη σιωπή του πατέρα σου του Ζαχαρία.

Άγιος Σωφρόνιος Ιεροσολύμων

- τα πάντα φωτίστηκαν γύρω μου


Άνθρωπος του ΘΕΟΥ μας είπε πριν χρόνους: 

- βρέθηκα μετά από δεκαετίες στον Ιερό Ναό που με βάπτισαν οι γονείς μου .

- στάθηκα έμπροσθεν του Ιερού βήματος και έκανα μετάνοιες .

- κατάνυξη, δοξολογία και συγκίνηση με διακατείχαν 

- ήλθε όμως και μια έκπληξη αναπάντεχη 

- πάνω από την ΑΓΙΑ ΤΡΑΠΕΖΑ εμφανίστηκε ένα Κατάλευκο Περιστέρι πολύ διαφορετικό από τα άλλα .

- ήταν πολύ μικρότερο από τα κανονικά αλλά απαράμιλλης ομορφιάς και ακεραιότητας .

- με έβλεπε με τα διαπεραστικά μάτια του και το έβλεπα 

- ένα κύμα αγάπης για τα πάντα κατέκλυσε το εσωτερικό μου.

- εκεί που έλεγα να ζήσω και άλλο αυτή την στιγμή , το μικρόσωμο αυτό Περιστέρι βγήκε από το Ιερό Βήμα και επικάθησε επί της κεφαλής μου.

- ούτε καν κατάλαβα πως βρέθηκα στο έδαφος μπρούμυτα και με τα χέρια ανοικτά σε σχήμα ΣΤΑΥΡΟΥ ακριβώς στο σημείο που τοποθετούν την κολυμβήθρα.

- αναρωτιόμουν , τι βάρος μπορεί να έχει αυτό το Περιστεράκι; 

- τα πάντα φωτίστηκαν γύρω μου 

- δεν θα σου που πως αισθανόμουν γιατί δεν μπορώ να περιγράψω αυτά .

- έτρεξα αμέσως στον Γέροντα μου και του τα είπα: 

" είδες παιδί μου πως η Πίστη και το Βάπτισμα μας είναι ολοζώντανα, είμαστε σφραγισμένοι- μυρωμένοι ανεξίτηλα από εδώ και προς τα επάνω, για αυτό να προσέχουμε γιατί συνέχεια μας προσέχει το ΑΓΙΟ ΠΝΕΥΜΑ" 

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ 

Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδάκας

Νά ἀφήνης τόν ἑαυτό σου στό χέρι τοῦ Θεοῦ, ὅπως ὁ πηλός εἶναι στά χέρια τοῦ ἀγγειοπλάστη


Γιά τό θέλημα τοῦ Θεοῦ, ἔλεγε ὁ Γέροντας Παΐσιος 'Ολάρου :
~Νά ἀφήνης τόν ἑαυτό σου στό χέρι τοῦ Θεοῦ, ὅπως ὁ πηλός εἶναι στά χέρια τοῦ ἀγγειοπλάστη.

Νά ζητᾶμε τήν βοήθεια τοῦ Κυρίου καί νά ἀφιέμεθα στά χέρια Του!

'Εάν ἀφιέμεθα στό θέλημα τοῦ Κυρίου μας, νά εἴμεθα σίγουροι ὅτι δέν θά μᾶς ἀφήση.

Εάν θέλης νά ὑπακούης καί νά ὠφεληθῆς, κόψε τό θέλημά σου καί ἄφησέ το στό θέλημα τοῦ Θεοῦ καί δέξου τά λόγια μας καί τήν ἀγάπη μας.

Οταν ἡ Χάρις τοῦ Θεοῦ πλησιάζει στήν καρδιά τοῦ ἀνθρώπου, τότε ὅλα γίνονται εὔκολα· ἐνῶ, ὅταν ἀπομακρύνεται ἡ Χάρις, τότε ὅλα γίνονται δύσκολα.

Αὐτόν πού ἀγαπᾶ ὁ Θεός, τόν κρατεῖ κοντά Του γιά νά μήν ἀλλάξη τόν νοῦ του ἡ ἀπατηλή ἐλευθερία καί ἡ ἐξαπάτησις τοῦ κόσμου, γιά νά ἠμπορέση ἔτσι νά κερδίση τήν σωτηρία τῆς ψυχῆς του.

ΠΙΣΤΗ ΑΠΙΣΤΙΑ

Ἡ ἐποχή μας εἶνε ἐποχὴ ἀπιστίας. Ἐν τούτοις καὶ στὸ ση­μερινὸ κόσμο, ὅπου νὰ πᾶτε, θὰ βρῆτε Χριστιανούς. Ὑπάρχουν πιστοί, ἄντρες, γυναῖκες, παιδιά, νέοι, ἐπιστήμονες, σοφοί, ἐρ­γάτες, φτωχοὶ καὶ πλούσιοι. Καὶ ποῦ ἡ πίστι εἶνε πιὸ θερμή· ὅπου δέχθη­κε διωγμό! 
Θέλετε νὰ δῆ­τε πίστι; Πηγαίνετε στὸ Στάλινγκραντ καὶ στὴ Μό­σχα· ἐκεῖ ὑπάρχουν πιστοί. Ὄχι, δὲν σβήνει ὁ Χριστιανισμός. Εὐκολώτε­ρο εἶνε νὰ σβή­σῃ ὁ ἥλιος παρὰ ἡ πίστι μας.
Οἱ πιστοὶ βέβαια εἶνε λίγοι. Σήμερα ὁ πιστός, ὄχι αὐτὸς ποὺ ἔρχε­ται ἁπλῶς στὴν ἐκ­κλησία, ἀλλ᾽ αὐτὸς ποὺ ζῇ τὸ Εὐαγγέλιο, εἶνε ἕνας στοὺς χίλιους. Ἀλλ᾽ αὐτοὶ οἱ λί­γοι, εἴτε κληρικοὶ εἴτε λαϊκοί, ἀποδεικνύουν ὅ­τι καὶ σή­μερα ὁ Χριστὸς ζῇ καὶ βασιλεύει.

Οἱ ἄλλοι, τὸ πλῆθος, εἶνε μακριά. Κι ἀφοῦ λοι­πὸν ἡ πλειονότης εἶνε ἄπιστοι, τί περιμένουμε; 
Τὰ κακὰ ποὺ ὑπάρχουν στὸν κόσμο, οἱ μεγάλες συμφορές, δὲν προέρχονται ἀπ᾽ τὸν Χριστιανισμό· εἶνε ἀποτέλεσμα τῆς μὴ ἐφαρμογῆς τοῦ Εὐαγγελίου. Ὅ,τι σπέρνουμε, θερίζουμε. Τί σπείραμε; Ὁ διάβολος στὸν εἰκοστὸ αἰῶνα ἔ­σπειρε μὲ τὶς φοῦχτες παντοῦ ζιζάνια. Τώρα θερίζουμε τρομερὰ ἀγκάθια.

Τὸ συμπέρασμα. Οἱ πιστοὶ ἂς ἀγωνισθοῦν. Τὸ κῦμα τῆς ἀπιστίας θὰ περάσῃ καὶ θὰ φύγῃ. 
Θὰ νικηθοῦν οἱ ἐχθροὶ τοῦ Χριστοῦ. Στὴν Ἀπο­κά­λυψι βλέπουμε νὰ παλεύουν ἐναντίον τῆς Ἐκκλησίας θηρία· τὸ λιοντάρι, ἡ τίγρις ὁ ῥινό­κερος. Ἀλλὰ στὸ τέλος δὲν νικοῦν τὰ θηρία. Ὅλα τὰ θηρία, ὅλα τὰ ἀπαίσια συστήματα, τὰ νικᾷ τὸ Ἀρνίον τὸ ἐσφαγμένον, ὁ Κύριος ἡ­μῶν Ἰησοῦς Χριστός. Αὐτῷ ἡ δόξα καὶ ἡ τιμὴ καὶ ἡ προσκύνησις εἰς αἰῶνας αἰώνων· ἀμήν.

Ἀπομαγνητοφ. ἀποσπασμα ὁμιλίας τοῦ Μητροπολ. Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου
ἔγινε στὸν ἱερό ναὸ τῆς Ἁγ. Σκέπης Πτολεμαΐδος τὴν 7-5-1978


Ο φαρισαϊσμός του Ιερωνύμου

κ. Ιερώνυμε (Λιάπη), Μην ταπεινώνετε άλλο την Εκκλησία, την καταστήσατε υποχείριο και ουραγό της Μασονοκρατούμενης πολιτείας 

π. Νικόδημος



Ποῦ τοὺς ηὕραμεν ὅλους αὐτοὺς τοὺς ἀσχέτους; Ο φαρισαϊσμός του Ιερωνύμου

Απειλήθηκε η αυτοδυναμία Μητσοτάκη και ο λαός ανακάλυψε ότι υπάρχει Αρχιεπίσκοπος


Παναγιώτης Λιάκος
1-06-2023 

Δεν αντέδρασε όταν έκλεισαν οι ιεροί ναοί λόγω κορωνοϊού. Δεν αντέδρασε όταν διώκονταν ιερείς που κοινωνούσαν τους πιστούς. Δεν αντέδρασε όταν άλλαξαν την ώρα της Ανάστασης, όταν απαγόρευσαν την περιφορά του Επιταφίου (αλλά επέτρεπαν την περιφορά της Πρωτοψάλτη σε καρότσα φορτηγού). Δεν αντέδρασε με το αλυσόδεμα του λαού μας με τις μνημονιακές χειροπέδες. Δεν αντέδρασε για τις βεβηλώσεις των ιερών ναών από αναρχικούς και φανατικούς ισλαμιστές. Δεν αντέδρασε για την ταινία «Αγόρια στο ντους», που προβλήθηκε σε σχολείο.

Δεν αντέδρασε για την κρατική αρωγή και στήριξη στις παρελάσεις ομοφυλόφιλης υπερηφάνειας, όπου διαταραγμένοι μισόχριστοι κυκλοφορούν με εικόνες αγίων στα αχαμνά τους. Δεν αντέδρασε για τη διαφθορά που γνωρίζει ότι υπάρχει σε κύκλους της Ιεραρχίας της Εκκλησίας. Δεν αντέδρασε για την υποκρισία άθεων πολιτικών που δημόσια αρνούνται τον Χριστό, ειρωνεύονται τους πιστούς και εμφανίζονται μεγαλοβδομαδιάτικα στις εκκλησιές με αναμμένα κεριά, μπας και κλέψουν καμιά ψήφο.

Δεν αντέδρασε για το πολιτικό σύστημα που χρεοκόπησε τη χώρα και έστειλε ένα εκατομμύριο Ελληνες στην ξενιτιά για το μεροκάματο. Δεν έχει αντιδράσει για οτιδήποτε ουσιώδες, που απασχολεί ό,τι έχει απομείνει από το ελληνικό έθνος, αλλά αντέδρασε όταν είδε ότι απειλείται μισή ψήφος προς τον Μητσοτάκη. Εξέδωσε οργισμένη ανακοίνωση, στην οποία ανέφερε ότι «δεν πρόκειται να ανεχθώ ούτε τη χυδαία απόπειρα χρησιμοποίησης της Εκκλησίας μας ως εργαλείο για την επιδίωξη των αλλότριων σκοπών οιωνδήποτε και της οικειοποίησής Της από τους οιουσδήποτε παραχαράκτες της πίστης μας, που, εκμεταλλευόμενοι το θρησκευτικό συναίσθημα των ανθρώπων επιζητούν να δημιουργήσουν οπαδούς και στρατούς».

Κι αυτή η «οικειοποίηση» της Εκκλησίας έγινε από ένα κόμμα, τη ΝΙΚΗ, που δεν έχει μπει καν στο Κοινοβούλιο, όταν επί σειράν ετών υπήρχε κόμμα που αποκαλείτο «Λαϊκός Ορθόδοξος Συναγερμός», στο έμβλημα του οποίου υπάρχει ο Σταυρός, και όταν παγκοσμίως (και ειδικά στην Ευρώπη) υπάρχει πολιτικό – ιδεολογικό ρεύμα που ονομάζεται χριστιανοδημοκρατία. Οι Γερμανοί Χριστιανοδημοκράτες δεν τον ενοχλούν τον Ιερώνυμο, ο Νατσιός τον ενοχλεί, που απειλεί την αυτοδυναμία του Μητσοτάκη.
Σαν δεν ντρεπόμαστε…




Τώρα τα λόγια των Ιεροκηρύκων και των πολιτικών ρίχνουν νέφτι στη φωτιά...


Τώρα τα λόγια των Ιεροκηρύκων και των πολιτικών είναι σαν να ρίχνουν νέφτι στη φωτιά.

Ο πτωχός και αμόρφωτος λαός εγκαταλείφθηκε και τώρα δεν ακούει, θέλει έργα και ζωή Χριστιανικής αγάπης. Θέλει να συμπάσχουμε ως αδελφοί...

Ο Θεός να βοηθήσει τους πιστούς και την Εκκλησία Του την Αγία. Αυτά σκέπτομαι και λυπούμαι για την ερχομένη γενική καταστροφή του κόσμου...

Η προσευχή των πιστών ας παρουσιαστεί ώς πρόχωμα πρό του καταστρεπτικού χειμάρρου, για να συγκρατήσει κάτι...

Όσιος π. Αμφιλόχιος Μακρής
(Από το βιβλίο «Ο γέροντας Αμφιλόχιος Μακρής. Μια σύγχρονη μορφή της Πάτμου», έκδοση Επτάλοφος.)



Τό θυμίαμα εἶναι «μέσον» συμφιλιώσεως τοῦ ἀνθρώπου μέ τόν Θεό! Π ρ ά γ μ α τ ι !


Ἡ χρήση τοῦ θυμιάματος κατά τή λατρεία μας δέν εἶναι ἀνθρώπινη ἐφεύρεση, ἀλλά ἐντολή, πού ἔδωσε ὁ Θεός στό Μωυσῆ. 

Δέν τοῦ εἶπε ἁπλῶς «νά Μοῦ προσφέρεις θυμίαμα», ἀλλά τοῦ εἶπε καί μέ ποιά ἀρώματα θά πρέπει νά φτιαχθεῖ τό θυμίαμα: «ἀπό στακτή, ὄνυχα (ἀρωματικό κογχύλη), χαλβάνη καί λίβανο διαφανῆ»· καί ἡ ποσότητα τοῦ κάθε ἀρώματος νά εἶναι ἴδια· π.χ., ὅσο εἶναι ἡ στακτή, τόσο καί ὁ λίβανος· καί τό θυμίαμα νά κατασκευασθεῖ ἀπό εἰδικό μυροποιό (Ἔξοδος 30: 34-35). 

Τέτοιες λεπτομέρειες! 
Τυχαῖες; Ἄν εἶναι δυνατόν! 
Ὁ Κύριος θέλει νά μᾶς εἰπεῖ: 
Ὅ,τι Τοῦ προσφέρουμε, νά εἶναι ὅ,τι τό καλύτερο. 

Ὄχι γιά νά ὠφελεῖται ὁ ἴδιος, ἀλλά γιά νά λάβουμε τή χάρη Του καί τήν εὐλογία Του.

«Φοβᾶται, ὅπως φοβᾶται ὁ διάβολος τό λιβάνι», λέει λαός μας. 

Δέν ἐννοεῖται τό λιβάνι πού πωλεῖται στά μαγαζιά, ἀλλά αὐτό πού προσφέρεται ὡς θυσία στόν Κύριο, καί ἐπειδή προσφέρεται ὡς θυσία. 

Ἀκόμα καί μιά τρίχα νά προσφέρουμε ὡς θυσία στόν Κύριο, ὁ διάβολος πού εἶναι ἱκανός νά ἐξαφανίσει ὁλόκληρη τή γῆ, θά φοβηθεῖ αὐτή τήν τρίχα...!

«Σήκω, πάρε τό θυμιατό, βάλε λιβάνι, τρέξε καί θυμίασε γύρω ἀπό τόν καταυλισμο γιά νά ἐξιλεώσεις τό Θεό» (Ἀριθμ. 17:11), εἶπε ὁ Μωυσῆς στόν Ἀαρών· «καί ἐκόπασεν ἡ θραῦσις» (Ἀρθμ.17: 13). 

Τό θανατικό πού εἶχε πέσει, σταμάτησε.

Ὅσο καί νά μᾶς «παραξενεύει», τό θυμίαμα εἶναι «μέσον» συμφιλιώσεως τοῦ ἀνθρώπου μέ τό Θεό. 

Παλιά στά χωριά μας, ὅταν ἀγρίευε ἡ φύση καί ἔπεφτε χαλάζι, πού θά κατέστρεφε τ' ἀμπέλια, τά σιτάρια, ὁ Ἱερέας ἔβαζε πάνω του τήν κάπα τοῦ τσοπάνη, καί θυμιάτιζε γύρω-γύρω τό χωριό, καί σταματοῦσε τό κακό!

Αὐτός εἶναι ὁ λόγος (ἐξιλέωση Θεοῦ) πού προσφέρουμε θυμίαμα χάρη τῶν νεκρῶν μας, εἴτε στίς κηδεῖες τους, εἴτε στούς τάφους τους, εἴτε στά μνημόσυνα, εἴτε στά «τρισάγια». 
Οἱ νεκροί μας ἀναπαύονται·ἐλεοῦνται. Χάρη στό ἄπειρο ἔλεος τοῦ Κυρίου!
Κάτι ἀνάλογο ἰσχύει καί γιά τό κερί. 

Ὁ Ὅσιος Ἐφραίμ ὁ Κατανουκιώτης, ὅταν ἔκανε «Προσκομιδή», καί ἄναβε (γνήσιο...) κερί, ἔβλεπε τίς κολασμένες ψυχές, νά βγάζουν τό κεφάλι τους ἔξω ἀπό τή φωτιά καί νά δροσίζονται· χάρη σ αὐτό τό ἁπλό πρᾶγμα· στό ἄναμα τοῦ κεριοῦ!

Ναί! 

Ὁ Κύριος ψάχνει γιά ἀφορμές γιά νά ἐλεήσεις τίς ψυχές. 

Καί «λυπᾶται», ὅταν δέν τοῦ δίνουμε ἀφορμές. 

Οἱ νεκροί μας συγγενεῖς τώρα μᾶς χρειάζονται.

τοῦ π. Βασιλείου Μπακογιάννη

«Όταν ο Θεός θελήσει νά βοηθήσει μία ψυχή βασανισμένη, δέν τήν απαλλάσσει από τίς θλίψεις, αλλά....

«Όταν ο Θεός θελήσει να βοηθήσει μια ψυχή βασανισμένη, δεν την απαλλάσσει από τις θλίψεις, αλλά της χαρίζει υπομονή. 

Γι' αυτό να ευχόμαστε ο Θεός να μας δίνει υπομονή και όχι να μας πάρει τα βάσανα, γιατί αυτά μας πηγαίνουν στον παράδεισο».

Άγιος Εφραίμ ο Κατουνακιώτης

Ἡ μεγάλη πληγή της παραταξιακῆς σκέψης καὶ στάσης καὶ οἱ τραγελαφικές της διαστάσεις τὸν καιρὸ τῶν ἐκλογῶν

Οἱ Χριστιανοὶ δὲν 

κατακερματίζονται γιὰ 

κομματικοὺς λόγους


Τοῦ Ἀδαμαντίου Τσακίρογλου

Ὅ,τι ἀκολουθεῖ, δὲν ἔχει καμία πολιτικὴ σκοπιμότητα καὶ δὲν εἶναι ὑπὲρ κανενὸς κόμματος.

Εἶναι δυστυχῶς ἐμφανέστατο, ὅτι ὁ ἀντιαιρετικὸς ἀγώνας ἔχει ἀποδυναμωθεῖ, τουλάχιστον ὅσον ἀφορᾶ τοὺς ρασοφόρους κάθε βαθμοῦ (οἱ λαϊκοὶ συνεχίζουν ἐπαινετὰ νὰ ἀγωνίζονται) καὶ ὅτι ὁ Οἰκουμενισμὸς εἶναι πιὰ ἑδραιωμένος καὶ ἀσταμάτητος, τουλάχιστον ἀνθρωπίνως (χωρὶς αὐτὸ φυσικὰ νὰ σημαίνει, ὅτι πρέπει νὰ σταματήσουμε ὡς Χριστιανοὶ νὰ ἀγωνιζόμαστε).

Κύριες αἰτίες τῆς θλιβερῆς αὐτῆς τροπῆς -ἂν συγκρίνει κανεὶς τὸ σήμερα μὲ τὸ ἀγωνιστικὸ πνεῦμα τῶν πρώτων μηνῶν μετὰ τὸ Κολυμπάρι- εἶναι: Τὸ μικρὸ σὲ μέγεθος πνευματικὸ ἀνάστημα τῶν ἀγωνιζομένων μὲ πρῶτο φυσικὰ τὸ δικό μου ποὺ δὲν εἶναι τὸ ἀνάλογο γιὰ τὶς περιστάσεις, ὁ φόβος γιὰ τὶς συνέπειες μίας ἀντιαιρετικῆς στάσης καὶ ἡ ἐπικράτηση τοῦ ἰδίου συμφέροντος καὶ κυρίως ἡ μεγάλη πληγή της παραταξιακῆς σκέψης καὶ στάσης ποὺ κατακερμάτισε τοὺς πιστούς, ἀπότρεψε ἄλλους νὰ συμπορευθοῦν καὶ ἔστρεψε πολλοὺς σὲ σχισματικὲς ὀργανώσεις. 

Ἡ παραταξιακὴ σκέψη καὶ στάση δὲν ἀφήνει τὴν ἀλήθεια νὰ λάμψει καὶ νὰ ἀποτελεῖ μοναδικὸ κριτήριο κρίσης, ἐπιλογῆς, ἀπόφασης καὶ πρὸ πάντων αὐτομεμψίας. Σ’ αὐτὴν κυριαρχεῖ μόνο ἡ γνώμη τοῦ ἑκάστοτε γέροντος ἢ « πνευματικοῦ ἀρχηγοῦ» ποὺ ἀπαγορεύει κάθε προσπάθεια νὰ δεῖς τὰ πράγματα μὲ αὐτοκριτική, ταπείνωση καὶ ἀληθινὰ, ἀντικειμενικὰ κριτήρια.

Ἔτσι ὁ ἀντιαιρετικὸς ἀγώνας κατακερματίστηκε, παρόλο ποὺ ἀντιθέτως μὲ ὅσα ὑποστηρίζουν αὐτοί, ποὺ θέλουν νὰ ἐκμεταλευθοῦν τὴν κατάσταση, δὲν ὑπάρχει ἄρνηση κοινωνίας ἢ καταδίκης (ἐκτὸς φυσικὰ ἀπὸ φαινόμενα τύπου ψευδεπισκόπου Βάδης Παϊσίου κ.ἄ.).

Τὸ παραταξιακὸ πνεῦμα αὐξήθηκε καὶ ἐντατικοποιήθηκε τὸν καιρὸ τοῦ Κορονοϊοῦ καὶ τῶν μέτρων κατ’ αύτοῦ. Οἱ καταδίκες ἐν εἴδει συνόδου αὐξήθηκαν, τὰ μίση ἐξάρθηκαν ὑποκινούμενα πολλὲς φορὲς ἀπὸ τὴν ἐπιθυμία ἀνάδειξης ἀτομικῶν φιλοδοξιῶν ἢ ἐγωιστικῶν συμφερόντων καὶ οἱ πιστοὶ χωρίστηκαν σὲ ἐμβολιασμένους καὶ μή.

Τώρα μὲ τὶς ἐκλογὲς τὸ τραγικὸ αὐτὸ φαινόμενο παίρνει ἀπίστευτες ἀλλὰ καὶ τραγελαφικὲς διαστάσεις:

Ἔτσι βλέπουμε τὸν ἀπὸ πολλὰ ἱστολόγια καὶ ἄτομα μέχρι πρότινος γιὰ τὴν στάση του στὸ θέμα τῶν ἐμβολίων παρουσιαζόμενο σχεδὸν ὡς σύγχρονο ὁμολογητὴ π. Στυλιανὸ Καρπαθίου ξαφνικὰ νὰ ἐξαφανίζεται ἀπὸ τὶς ἱστοσελίδες τους, γιατὶ τώρα πῆρε ἐργολαβικὰ τὸν ἀγώνα ἐναντίον τοῦ κόμματος «Νίκη» τοῦ κ. Νατσιοῦ, τὸν ὁποῖο τὰ ἱστολόγια καὶ ἄτομα αὐτὰ στηρίζουν. 

Αὐτὸ ἐπέβαλε τὸ παραταξιακὸ πνεῦμα, ἔτσι ὅπως καὶ πρὶν ἴσχυε, ἀφοῦ ὁ π. Στυλιανός, ὅπως μὲ μὲ τὸν κ. Νατσιό, ἔτσι λειτουργοῦσε καὶ στὸ θέμα τῶν ἐμβολίων: ὡς αὐτοανακηρυσσόμενος εἰδικός, ποὺ δημοσίως ἐκτινάζει καταδίκες, ὑποβαθμίζοντας «σὲ προβαπτισματικὴ κατάσταση» ὅσους Χριστιανοὺς ἐμβολιάσθηκαν, ἐκτὸς φυσικὰ τῶν Ἐπισκόπων καὶ ὅσων ἱερέων (συγ)κοινωνοῦσε. Διότι γνώριζε ὁ εὐφυέστατος πατήρ, ὅτι ἂν βγάλει καὶ τοὺς Ἐπισκόπους μὴ βαπτισμένους δὲν θὰ μποροῦσε νὰ τοὺς μνημονεύει. Ἡ ἀνακολουθία αὐτὴ δὲν ἐνόχλησε παρὰ τὴν ἀνάδειξή της καθόλου τοὺς προβολεῖς τοῦ π. Στυλιανοῦ.

Τὰ ἱστολόγια καὶ τὰ ἄτομα αὐτὰ λόγῳ τοῦ παραταξιακοῦ πνεύματος ποὺ τὰ διακατέχει ἀπέκρυβαν ὅτι ἡ στάση τοῦ π. Στυλιανοῦ ἰδίως στὸ θέμα τῆς αἱρέσεως καὶ τοῦ ἀντιαιρετικοῦ ἀγῶνος, τοῦ πρώτου καὶ κυρίου δηλαδὴ καθήκοντος ἑνὸς κληρικοῦ ἦταν ἀπαράδεκτη. Ἀπέκρυβαν ἐπίσης καὶ ὅποιο ἐπιχείρημα ἀναδείκνυε τὴν ἀνακολουθία τοῦ πατρός, ἀνεξαρτήτως ἂν ἔδειχνε ἀλήθειες ἢ ὄχι καὶ ὅτι ὁ ἴδιος δὲν ἀπαντοῦσε σὲ κάθε ἐρώτημα ποὺ τὸν ἔθετε σὲ ἀμφισβήτηση. Ἔτσι ἦταν οἱ ὁδηγίες τῆς παράταξης. 

Τώρα ὁ π. Στυλιανὸς καὶ ὁ Focus Fm, ἀνεξαρτήτως ἂν λένε ἀλήθειες ἢ ὄχι, ἐξαφανίστηκαν ὡς διὰ μαγείας ἀπὸ τὶς ἱστοσελίδες τους, γιατὶ ἔτσι εἶναι οἱ ὁδηγίες τῆς παράταξης. Δὲν τοὺς ἐνοχλεῖ καθόλου ὅτι ὁ κ. Νατσιός, παρόλο ποὺ λέει ὅτι δὲν εἶναι πολιτικός, ἦταν καὶ αὐτὸς μέχρι πρὸ ὀλίγων ἐτῶν μέλος κομμάτων ποὺ τώρα πολεμάει (π.χ. Κοινωνία). Δὲν τοὺς ἐνοχλεῖ ὅτι ὑποστηρίζεται ἀπὸ μονές, ἱερεῖς καὶ ἐπισκόπους ποὺ στηρίζουν καὶ προωθοῦν τὸν Οἰκουμενισμό, συνεργάσθηκαν καὶ συνεργάζονται μὲ τὸ κράτος, τοὺς ἀσκήθηκε πολλὲς φορὲς κριτικὴ γιὰ τὴν ἀναξιόπιστη στάση τους, ἀλλὰ τώρα ὡς διὰ μαγείας μετονομάστηκαν «ὀρθόδοξος παραδοσιακὸς χῶρος».

Ἄλλα ἱστολόγια προβάλλουν τώρα διθυραμβικὰ τὸν π. Στυλιανό, ἐπειδὴ ἀκριβῶς φέρεται ἐναντίον τοῦ κ. Νατσιοῦ, τὸν ὁποῖο κ. Νατσιὸ παρουσιάζαν πρὶν ὡς ἀγωνιστὴ δάσκαλο, ὡς ἄλλον ὁμολογητὴ καὶ συνοδοιπόρο (ὅσο μάλιστα ἀνῆκε στὶς τάξεις τῆς παράταξης «Κοινωνία» ὑπὸ τὴν πνευματικὴ καθοδήγηση τοῦ π. Βασιλείου Βολουδάκη), ὡς ἄλλο Παῦλο Μελᾶ.

Τὰ ἱστολόγια αὐτά, τὰ ὁποία μάλιστα ἦταν ἐναντίον τῶν ἐμβολιασμένων, τοὺς ὁποίους χαρακτήριζαν πολλὲς φορὲς «ὑποταγμένους στὸν Σατανᾶ» δὲν τὰ ἐνοχλεῖ ποὺ τώρα ὁ π. Στυλιανὸς στὶς συνεντεύξεις του ὑμνεῖ τὸν ἀρχιεπίσκοπο Ἱερώνυμο γιὰ τὴν στάση του στὸν ἐκλογικὸ ἀγώνα. Τὸν ἀρχιεπίσκοπο Ἱερώνυμο ποὺ καὶ τὶς Ἐκκλησίες ἔκλεισε καὶ τὸ ἐμβόλιο προώθησε καὶ ὁ ἴδιος ἐμβολιάστηκε, ἀλλὰ φυσικὰ γιὰ τὸν π. Στυλιανὸ εἶναι «κεφαλὴ τῆς Ἐκκλησίας ποὺ δὲν μπορεῖ νὰ ἀμφισβητηθεῖ» (ἐδῶ) καὶ φυσικὰ δὲν μπορεῖ νὰ χαρακτηριστεῖ ὡς «σὲ προβαπτισματικὴ κατάσταση». 

Τὸ ἴδιο δὲν ἐνοχλεῖ τὰ ἱστολόγια καὶ τὰ ἄτομα αὐτὰ ἡ προβολὴ ἀπὸ τὸν π. Στυλιανὸ τοῦ κ. Βελόπουλου. Καὶ ἐνῶ ὁ π. Στυλιανὸς ὀρθῶς καταδικάζει τὴν χρησιμοποίηση τῆς πίστεως γιὰ ψηφοθηρικοὺς λόγους, τὸν κ. Βελόπουλο ποὺ χρημάτισε πουλώντας δῆθεν ἐπιστολὲς τοῦ Ἰησοῦ καὶ δῆθεν ἁγιασμένα φάρμακα, τὸν ἀθωώνει διὰ τῆς ἀποσιωπήσεως τῶν πραχθέντων του. Καὶ πῶς φυσικὰ νὰ τὸ κάνει, ὅταν οἱ συνεντεύξεις του εἶναι σὲ ΜΜΕ ποὺ ἀνήκουν στὸ Βελόπουλο ἢ σὲ φιλικοὺς κύκλους του;

Τὸ δὲ θέμα τῆς στάσεως τοῦ π. Στυλιανοῦ στὸ θέμα τῆς αἱρέσεως καὶ τὸ ὅτι ἐπαινεῖ ἕναν ἀρχιεπίσκοπο ποὺ πρωτοστατεῖ καὶ στὴν διάδοση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ καὶ στὴν ἑδραίωση τοῦ οὐκρανικοῦ σχίσματος, τὰ ἱστολόγια καὶ τὰ ἄτομα αὐτά, παρότι ἀντιοικουμενιστικά, τὸ ἀποκρύβουν, γιατὶ ἔτσι εἶναι οἱ ὁδηγίες τῆς παράταξης.

Ἁγιορεῖτες μοναχοί, ποὺ φυσικὰ ὑποστηρίζουν τὸν κ. Νατσιό, δημοσιεύουν ἐπιστολὲς ποὺ καταδικάζουν τὴν ἐπίσκεψη Μητσοτάκη στὸ Ἅγιον Ὅρος, γιατὶ εἶναι ἀφορισμένος. Τὴν ἐπίσκεψη Πλεύρη ὅμως ἢ Τσίπρα πρὸ ἐτῶν, τὴν πρόσφατη πρόσκληση τῆς Ἐπιστασίας τοῦ Ἁγίου Ὅρους στὸν κ. Τσίπρα ποὺ εἶναι καὶ ἄθεος καὶ ὑπὲρ κάθε ἀφύσικης σχέσης δὲν τὴν καταδίκασαν. Βλέπετε ὁ κύκλος ψηφοφόρων τοῦ κ. Τσίπρα δὲν τοὺς ἐνδιαφέρει. Ὅπως δὲν καταδίκασαν τὴν ἐπίσκεψη καὶ χριστεμπορία Βελόπουλου ἢ Κασιδιάρη γιατὶ ἔτσι εἶναι οἱ ὁδηγίες τῆς παράταξης.

Φθάσαμε μάλιστα στὸ σημεῖο ὁ γνωστὸς ἀρθρογράφος κ. Μάννης τῆς παράταξης Καλλινίκου ποὺ μᾶλλον φαίνεται, ὡς δάσκαλος κι αὐτός, νὰ στηρίζει τὴν «Νίκη» μὲ ἄρθρο του (ἐδῶ) ποὺ δημοσίευσαν χωρὶς δόση εξέτασης καὶ μὴ γοχικὰ ἱστολόγια νὰ ἀσκεῖ κριτικὴ στὴν ἡγεσία τῆς Ἐκκλησίας, στὴν ὁποία ὡς Γ.Ο.Χ. δὲν ἀνήκει (καὶ χαρακτηρίζει μάλιστα λόγῳ ἡμερολογίου ὡς «δυνάμει ἀναθεματισμένη»), γιὰ τὴν σχέση της μὲ τὸ κράτος. Ὅμως τὴν παράταξή του μὲ τὴν ἱεραρχία της ποὺ ἀναγνωρίσθηκε καὶ χρηματοδοτεῖται ἀπὸ τὸ ἴδιο κράτος καὶ ποὺ καὶ γι’ αὐτὴν ἰσχύει ὅτι μέχρι και τα μικρά παιδιά ξέρουν ότι Η Εκκλησία ψήφισε «δαγκωτό» ΝΔ (φανταστεῖτε οἱ Γ.Ο.Χ. νὰ ψήφιζαν ΣΥΡΙΖΑ) τὴν ἀφήνει ἀπ’ ἔξω, λὲς καὶ δὲν ὑπάρχει στοὺς Γ.Ο.Χ. συνεργασία μεταξύ Διοικούσας Εκκλησίας και Αντιχριστιανικής Κυβερνήσεως καὶ δὲν ἰσχύει σ’αὐτούς να μη δώσουν ούτε μία ψήφο στους χριστέμπορους αυτούς Μπολσεβίκους της Δεξιάς, αλλά και να απομακρυνθούν άμεσα από όσους Αρχιερείς, Πνευματικούς και Γεροντάδες που, ως επικίνδυνοι για την ψυχική σωτηρία αιρετικοί Νεοσεργιανιστές

Αὐτὸ ὅμως γίνεται, γιατὶ ἔτσι εἶναι οἱ ὁδηγίες τῆς παράταξης.

Ὅλα αὐτὰ εἶναι τραγελαφικὰ καὶ φυσικὰ δὲν ἁρμόζουν σὲ Χριστιανοὺς ποὺ κριτήριο ἔχουν πάντα τὴν Ἀλήθεια καὶ ὄχι τὴν παράταξη καὶ ὄχι τὴν ἀνακολουθία καὶ τὴν κυβίσθηση. Οἱ Χριστιανοὶ δὲν κατακερματίζονται γιὰ κομματικοὺς λόγους. Ἀντιθέτως βλέπουν, κρίνουν καὶ ἀποφασίζουν, χωρὶς ψηφοθηρικὲς σκοπιμότητες. Ἂς ἐλπίζουμε ὅτι κάποτε αὐτὰ θὰ σταματήσουν γιατὶ προσβάλλουν καὶ τὴν Πίστη καὶ τὴν νοημοσύνη μας. 

Ἀδαμάντιος Τσακίρογλου





Δεν είναι χριστιανικά στήθη αυτά που μετρούν τι δίνουν και τι παίρνουν, μα εκείνα που αγαπούν δίχως να περιμένουν

Δεν είναι χριστιανή ψυχή εκείνη που νιώθει αυτοδικαιωμένη και ναρκισσιστικά ολοκληρωμένη στην ζάλη της αρετής και της θρησκευτικής δικαίωσης της. Ο χριστιανός δεν είναι δικαιωμένος, αλλά αγαπητικά σωσμένος. Η σωτηρία του, είναι καρπός αγάπης, και όχι κατορθωμάτων. Αίσθηση και εμπειρία ότι κάποιος με αγαπάει πολύ κι ας έχω τα χάλια μου, κι ας είμαι αδύναμος και ας μην έχω τίποτε να καυχηθώ πέρα της αγάπης του Θεού.

Ο παράδεισος δεν είναι κατάκτηση αλλά δωρεά. Είναι......καρπός σχέσης και όχι κατάκτηση ισχυρών και υψηλών θρησκευτικών επιδόσεων.

Δεν σώζομαι επειδή κάτι σπουδαίο έκανα, αλλά επειδή κάποιον αγάπησα και με αγάπησε.

Όσο και αν το δηλώσεις άνθρωπος του Θεού, δεν θα γίνεις, εάν η χαρά και η ειρήνη δεν κατακλείσουν την ύπαρξη σου. Ας κάνουμε όσες νηστείες θέλουμε, αγρυπνίες και προσευχές, ας έχουμε Γέροντα τον πιο γνωστό πνευματικό της ορθοδοξίας, ας βγάλουμε όσες φωτογραφίες θέλουμε με στάρετς και οσίους, η χάρις δεν θα έρθει εάν δεν σταματήσουμε να την ζητούμε με την εσωτερική αδιάγνωστη πολλές φορές σκοπιμότητα, να κτίσουμε την εικόνα μας, το αυτοειδωλό μας, το εγωιστικό θρησκευτικό προφίλ μας. Για να αισθανθούμε ότι κάτι καταφέραμε και κάποιοι είμαστε.

Η χάρις δεν εκβιάζεται, ούτε εξαγοράζεται, δωρίζεται και εκχέεται αγαπητικά στους ταπεινούς, αφανοίς, πληγωμένους και αγαπητικά στραμμένους προς τον Θεό. Εκείνους που απογυμνώθηκαν και ξαρματώθηκαν από όλες τις αυταπάτες του κόσμου, όλες τις δυνάμεις και εξουσίες, από όλα τα είδωλα ακόμη και το ίδιου τους του εαυτού

romioitispolis.gr


‘’Τό ευλογημένο σκοτάδι’’....


Ο πιο δύσκολος(μα αληθινός) αγώνας είναι εκείνος που τον γνωρίζει ο Θεός και εσύ(εννοείται κι ο πνευματικός σου)….

Κάποτε ένας μοναχός στο κελί του έκανε καθημερινά κάμποσες χιλιάδες μετάνοιες
μα είχε αφήσει λίγο σκαστή την πόρτα, δεν την είχε τελείως κλειστή…

Οι πατέρες κι οι προσκυνητές πέρναγαν και έβλεπαν και θαύμαζαν την βία της άσκησης του.

Κάποια στιγμή πέρασε κι ο ηγούμενος,είδε το ‘’θαυμαστό’’ και απλά….. έκλεισε την πόρτα λέγοντας ταυτόχρονα στον καλόγερο να συνεχίσει τον αγώνα του…..

Εεεε…..αυτό ήταν……

Με το που κλίστηκε η θύρα, μετά βίας μπορούσε να κάνει πλέον 10 μετάνοιες.

Βλέπεις….διακόπηκε η τροφοδοσία της κάτωθεν(δαιμονικής) δυνάμεως…..

Τι μπορεί να σου κάνει μια σχισμή ε;

Χωρούσε ολόκληρη φάλαγγα δαιμόνων(αυτοί ήταν που τον βοηθούσαν να αγωνίζεται ‘’πνευματικά’’)...

Εκείνο που μπορείς κι αντέχεις κάνε το μα όσο γίνεται στα κρυφά.

Είναι το ‘’ευλογημένο σκοτάδι’’ της αφάνειας.

Είναι εκείνο ‘’το ευλογημένο σκοτάδι’’στο οποίο μπορείς και ανακαλύπτεις τα πιο φωτεινά κομμάτια της ψυχής σου.

Είναι εκείνο ‘’το ευλογημένο σκοτάδι’’ στο οποίο μπορείς και αισθάνεσαι την λεπτή πνοή του Παναγίου Πνεύματος.

Τούτο ‘’το ευλογημένο σκοτάδι’’πόθησαν όλες εκείνες οι υπάρξεις οι σταυρωμένες....

Εκείνες που ζώντας στην σκιά του Εσταυρωμένου ψηλάφισαν το απύθμενο βάθος της Αγάπης, και σε αυτό λούστηκαν το Φως της Αναστάσεως Του.....

π. Ioannis Papadimitriou


Κωνσταντινούπολη, η αγιασμένη πολιτεία


Τι ήτανε, αληθινά, εκείνο το Βυζάντιο, εκείνη η Κωνσταντινούπολη; Παραμυθένιος κόσμος! Όχι μοναχά η αρχαία πολιτεία, μα κι η καινούρια, ως του σουλτάν-Χαμίτ τα χρόνια. Είχα γνωρίσει έναν χριστιανό Ανατολίτη κοσμογυρισμένον, που έζησε πολλά χρόνια στην Ευρώπη και στην Αμερική, στη Λόντρα, στο Παρίσι, στη Ρώμη, στη Νέα Υόρκη. «Όλες αυτές οι μεγάλες πολιτείες, μου έλεγε, είναι σπουδαίες, μα σαν την Κωνσταντινόπολη δεν υπάρχει άλλη στην οικουμένη, κι ούτε βρίσκεται στον ντουνιά τέτοια επίσημη αρχοντικιά και βασιλική πολιτεία».

Στα χρόνια των Βυζαντινών «η βασιλεύουσα Πόλις» θα είχε μια εξωτική κι αλλόκοτη μεγαλοπρέπεια. Χίλιοι κουμπέδες (τρούλλοι) κατάχρυσοι λαμποκοπούσανε μέσα στη βλογημένη αυτή αφεντοπολιτεία. Στη μέση στεκότανε, σαν ήλιος, η Αγιά Σοφιά, και γύρω της ήτανε σκορπισμένες οι άλλες εκκλησίες με τους χρυσούς κουμπέδες, σφαίρες ουράνιες, που λες και γυρίζανε γύρω στον ήλιο. Δεν φαινόντανε πως ήτανε κτίρια κανωμένα από τον άνθρωπο, αλλά σαν να κατεβήκανε από τον ουρανό και σταθήκανε απάνω στη γη. Κι από μέσα ήτανε καταστολισμένες με ψηφιά, με χρωματιστά μάρμαρα, με σμάλτα, με ζωγραφιές, που θαρρούσε κανένας πως μπαίνει σε ουράνια παλάτια. Είχανε δίκιο οι παλιοί Κινέζοι που λέγανε πως αυτά τα κτίρια ήτανε «κάποια παλάτια μεγάλα και λαμπερά, που από μέσα μοιάζανε σαν τα χρυσά φτερά του φασιανού την ώρα που πετά»….

Το Σαββατόβραδο, κατά το δειλινό, η ατμόσφαιρα γέμιζε από τη γλυκειά βουή που κάνανε χιλιάδες καμπάνες και που ανέβαινε σαν ψαλμωδία απάνω από την αγιασμένη πολιτεία, από τη Νέα Σιών, «ήχος καθαρός εορταζόντων». Πανηγυρική μεγαλοπρέπεια! Μοναχά το Βυζάντιο κατέβασε στη γη την ουράνια αρμονία.
Για τους Βυζαντινούς, η πατρίδα τους ήτανε η Κιβωτός της αληθινής θρησκείας, και είχανε πόθο να τραβήξουνε μέσα σ᾿ αυτή όλα τα έθνη της γης, και να τα σώσουνε φωτισμένα από το ανέσπερο φως του Ευαγγελίου.

….. Για όποιον είναι σε θέση να νοιώσει καλά τι είναι αυτό το «λειτουργικό», ποτές άλλη φορά η ομαδική ζωή των ανθρώπων δεν έφταξε σ᾿ ένα τέτοιο πνευματικό ύψος. Όσοι θελήσανε και θέλουνε να κρίνουνε το Βυζάντιο με τον συνηθισμένον χονδροειδή αντιπνευματικόν τρόπο και με τις γνωστές ανόητες ευφυολογίες, και να το γελοιοποιηθούνε σε βαθμό που να ονομάζουνε «βυζαντινισμό» κάθε αφηρημένη συζήτηση και ουτοπία, αυτοί φανερώνουνε μ᾿ αυτό πόσο ανίδεοι είναι από αληθινή πνευματικότητα, με όλους τους ψεύτικους τίτλους της σοφίας και της επιστήμης που είναι στολισμένοι.

Το Βυζάντιο είναι πολύ λεπτό πράγμα για να μπορέσουνε να το πιάσουνε τα χοντροκανωμένα εργαλεία τους. Το Βυζάντιο είναι η αληθινή χριστιανική θρησκεία, ανάμεσα στα ψεύτικα και ελεεινά παραμορφωμένα ομοιώματά της, που τα φτιάξανε λαοί βάρβαροι και υλιστές, ανίκανοι να την καταλάβουνε και να την αισθανθούνε. Για τούτο, το Βυζάντιο κρίνεται από τους λεγόμενους σοφούς του κόσμου όπως κρίνεται το Ευαγγέλιο, δηλ. σαν μωρία, μπροστά στη δική τους γνώση, κι η γνώμη τους ίσια-ίσια, πως το Βυζάντιο είναι «μωρία», πιστοποιεί πως αληθινά στάθηκε η Νέα Σιών, η έμψυχος κιβωτός, που μέσα σ᾿ αυτή φυλάχθηκε η επαγγελία του Θεού προς τους ανθρώπους πως θα γίνουνε τέκνα του, και «η μακαρία ελπίς της αιωνίου ζωής». Όσο νοιώσανε οι υλικοί άνθρωποι τι λέγει ο Παύλος για το Ευαγγέλιο και για τη σοφία του Θεού, άλλο τόσο νοιώσανε κι οι ιστορικοί κι οι επιστήμονες της κοσμικής γνώσης, «οι συζητηταί του αιώνος τούτου» όπως λέγει ο Παύλος, τι είναι το Βυζάντιο.

…..Το Βυζάντιο είναι όπως «η Ιερουσαλήμ και η βασιλεία του Θεού,η εντός ημών κεκρυμμένη. Αυτή η χώρα νεφέλη εστί της δόξης του Θεού, εις ην μόνον οι καθαροί τη καρδία εισελεύσονται του θεάσασθαι το πρόσωπον του Δεσπότου και καταυγασθήναι τους νόας αυτών διά της ακτίνος και λαμπηδόνος του φωτός Αυτού». 

(Πηγή : Φώτης Κόντογλου, Μυστικά άνθη Ήγουν: Κείμενα γύρω από τις αθάνατες αξίες της ορθόδοξης ζωής, Ἀθῆναι: Ἐκδόσεις Ἀστήρ,, σσ. 93-99.)


ΣΚΕΨΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΤΗΝ ΠΡΟΒΟΛΗ ΣΕ ΣΧΟΛΕΙΟ ΒΡΩΜΕΡΗΣ ΔΙΑΣΤΡΟΦΙΚΗΣ ΤΑΙΝΙΑΣ


Γράφει ο Ιατρός Λυκούργος Νάνης 

ΣΚΕΨΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΤΗΝ ΠΡΟΒΟΛΗ ΣΕ ΣΧΟΛΕΙΟ ΒΡΩΜΕΡΗΣ ΔΙΑΣΤΡΟΦΙΚΗΣ ΤΑΙΝΙΑΣ

-ΝΤΡΟΠΗ ΚΑΙ ΑΙΣΧΟΣ στους πολιτικούς εξουσιαστές , όλων των αποχρώσεων, που με την όλη στάση τους, διαχρονικά, έχουν καταστήσει , μάλλον καταντήσει, την πάλαι ποτέ εθνική μας παιδεία , εργαλείο διαστροφικού μετασχηματισμού της ελληνικής νεολαίας και κοινωνίας.
-ΝΤΡΟΠΗ ΚΑΙ ΑΙΣΧΟΣ στα αρμόδια στελέχη του αμαρτωλού υπουργείου α-παιδείας -εκμαυλιστηρίου συνειδήσεων και χαρακτήρων που προωθούν διαστροφικές βρωμοταινίες προς προβολή στα παιδιά των σχολείων μας τη στιγμή που ούτε στα παιδιά τους δεν έχουν το ηθικό δικαίωμα να τις προβάλλουν , πόσο μάλλον στα παιδιά του ελληνικού λαού.
-ΝΤΡΟΠΗ ΚΑΙ ΑΙΣΧΟΣ στους κονδυλοφόρους εκείνους του δημοσιογραφικού βόθρου που ζώντες εκ μισθωμάτων ασεβείας και ανομίας έσπευσαν να αμνηστεύσουν και αθωώσουν την ταινία της αισχύνης και της διαστροφής. " Ουαί τοις γράφουσι πονηρίαν", κύριοι δημοσιογράφοι, υποστηρικτές και υμνητές της διαφοράς και της διαστροφής. 
Λεγεών δαιμονίων τους σέρνει σαν ανδράποδα και ας καγχάζουν και ας ειρωνεύονται εκείνους που πιστεύουν στην ύπαρξη του σατανά και των δαιμόνων. "Γελώσιν οι μωροί καν τι μη γελοίον η"...
-ΝΤΡΟΠΗ ΚΑΙ ΑΙΣΧΟΣ σε εκείνους τους γονείς των παιδιών στα οποία προβλήθηκε το εν λόγω βοθρόλυμα και ή επεκρότησαν κάτι τέτοιο ή το ανέχθηκαν ενώ θεωρητικά αποδοκιμάζουν αυτό που έγινε (χωρίς όμως να σπεύσουν να αντιδράσουν όπως οι γονείς του παιδιού που σοκαρίστηκε από αυτά που είδε και άκουσε και οι οποίοι ευλόγως και δικαίως κατέφυγαν στη Δικαιοσύνη της πατρίδας μας) ή σε εκείνους τους γονείς που σφύριξαν αδιάφορα κατά το δη λεγόμενο.
-ΝΤΡΟΠΗ ΚΑΙ ΑΙΣΧΟΣ στους εκκλησιαστικούς ταγούς-"ποιμένες" που "έλλαμψαν" ΓΙΑ ΠΟΛΛΟΣΤΗ ΦΟΡΑ (ας θυμηθούμε την όζουσα υπόθεση με τους drag qween σε σχολείο της Καλαμαριάς) διά της σιωπής τους. Αυτή είναι στις μέρες μας η υπό του "χάρτινου επιτελάρχη" και αρχιστρατήγου της ήττας εκκλησιαστική διοίκηση ... Αυτή είναι η αγωνιώδης φροντίδα της για το ποίμνιο...Να τη "χαιρόμαστε" τέτοια διοίκηση...
ΝΤΡΟΠΗ ΚΑΙ ΑΙΣΧΟΣ στη λεγόμενη και θεωρούμενη "πνευματική ηγεσία" του Έθνους (π.χ. Ακαδημία Αθηνών) για την επί δεκαετίες βοώσα και κράζουσα σιωπή της για τη μετατροπή του δημόσιου βίου σε έναν απέραντο ηθικό βούρκο.
-ΝΤΡΟΠΗ ΚΑΙ ΑΙΣΧΟΣ και στο κομμάτι εκείνο της κοινωνίας που "συνευδοκεί τοις πράσσουσι την ανομίαν", και ή επιδοκιμάζει το κολοσσιαίων διαστάσεων πνευματικό έγκλημα που συντελέστηκε ή το ανέχεται ενώ θεωρητικά το αποδοκιμάζει ή αδιαφορεί σκανδαλωδώς και ενόχως.
Η πατρίδα μας έχει μετατραπεί, κατά ένα μεγάλο ποσοστό, από ηθικής και πνευματικής πλευράς, σε βούρκο. Σε χαβούζα. Δεν ωφελεί ούτε να στρουθοκαμηλίζουμε, ούτε να ειρωνευόμαστε και απαξιώνουμε εκείνους που διακηρύττουν ωμά την πικρή και δυσάρεστη στα ώτα μας αυτή αλήθεια.
Βεβαίως, όλα αυτά τα ανήκουστα, αδιανόητα, άκρως διαστροφικά που συμβαίνουν και θα συνεχίσουν να συμβαίνουν , προετοιμάζονταν από πολλές δεκαετίες πριν , από μεθόδου και εκ συστήματος από τους κύκλους της ανομίας με την ένοχη ανοχή των κατά καιρούς εκκλησιαστικών διοικήσεων, ειδικά από το 74 και εντεύθεν.
Αφού άρχισαν να αποδομούν το ελληνοχριστιανικό υπόβαθρο της Παιδείας οι "φωταδιστές " των παλαιότερων εποχών με τους διάφορους "εκπαιδευτικούς ομίλους" και "εχπαιδευτικές μεταρρυθμίσεις", (όποιος τολμήσει σήμερα να εκφρασθεί αρνητικά για τα συγκεκριμένα ταμπού με τα οποία εγκαινιάσθηκε το ξεχαρβάλωμα της παιδείας όχι μόνο ακούει τα εξ αμάξης αλλά και συγκεντρώνει τη μήνι των συγχρόνων νεοειδωλολατρών-υποστηρικτών τους που τους θεωρούν ινδάλματά τους, και τους έχουν θεοποιήσει...), μετά το 74 οι ιδεολογικοί τους επίγονοι ξεσάλωσαν εκμεταλλευόμενοι κατά τρόπο αισχρό το αντιδικτατορικό κλίμα της εποχής προκειμένου να πλήξουν τον ελληνοχριστιανικό χαρακτήρα και προσανατολισμό της Εθνικής μας παιδείας.
Ταυτόχρονα οι αλιβάνιστοι, αλειτούργητοι, ακοινώνητοι, φιλομασόνοι, υλόφρονες, μαρξιστές, διεθνιστές, "πολιτικά ορθοί" και έχοντες χαλαρή, εθιμική, ανύπαρκτη ή και εχθρική σχέση (κάποιοι από αυτούς) με την Εκκλησία και την εκκλησιαστική ζωή, πολιτικοί εξουσιαστές άρχισαν να ψηφίζουν ά-νομους νόμους -εκτρώματα , κατακουρελιάζοντας την Ορθόδοξη Πίστη, την πανανθρώπινη ηθική και το Σύνταγμα (αυτόματο διαζύγιο, άοπλη θητεία των αντιχρίστων και απάτριδων χιλιαστών, αποποινικοποίηση της μοιχείας, αποποινικοποίηση των αμβλώσεων) και σήμερα φθάσαμε στο οριακό αυτό σημείο. Να ψηφίζει το κοινοβούλιο-χαβούζα τη "νομιμοποίηση" της συμβίωσης των σοδομιτών και την αλλαγή φύλου από τα 15.... Και να προετοιμάζουν και την αναδοχή αθώων και ανεύθυνων παιδιών από τους σοδομίτες! Και να διδάσκεται στα σχολεία μας η ανωμαλία και η διαστροφή ως εναλλακτική μορφή της ανθρώπινης σεξουαλικότητας αλλά και (φρικτόν ειπείν!!!) και της οικογένειας!

Δεν προέκυψαν ξαφνικά όλα αυτά! Προέκυψαν κατά αναπόδραστη νομοτέλεια! Προέκυψαν με την αγαστή συνεργασία και σύμπραξη κυβερνώντων, Βουλής, διαβρωμένων από το δηλητήριο της "πολιτικής κορρεκτίλας" πανεπιστημιακών που λυμαίνονται τα ελληνικά πανεπιστήμια εδώ και δεκαετίες,των βρωμερών και δυσωδών ΜΜΕ και με την ένοχη ανοχή και σιωπή της διοικήσεως της Εκκλησίας της Ελλάδος (πάντα υπάρχουν και οι λαμπρές και φωτεινές εξαιρέσεις), του λεγόμενου "πνευματικού κόσμου π.χ. Ακαδημία Αθηνών), του νομικού κόσμου (πώς ανέχθηκαν και ανέχονται τη θέσπιση και εφαρμογή ά-νομων νόμων-υπονόμων οι εκπρόσωποί του;;;) και, κυρίως, ένεκα της ελλείψεως αντιδράσεως και αντιστάσεως ενός μεγάλου τμήματος του ελληνικού λαού, εν πολλοίς αδιαφόρου, πάσχοντος από δεν-μεμελισμό, ωχ-αδελφισμό, δέσμιο της υλοφροσύνης, στομαχοφροσύνης και ανιδανικισμού και αποχαυνωμένου από τα τηλεοπτικά και διαδικτυακά ναρκωτικά.
Είμαστε άξιοι των επιλογών μας!




Η ταραχή αποτέλεσμα ελλείψεως προετοιμασίας μας

Ποιοί ξαφνιάζονται και αισθάνονται ταραχή; Οι απροετοίμαστοι να αντιμετωπίσουν μια δυσκολία, μια εξέταση, μία εχθρική επιδρομή, μία απρεπή συμπεριφορά ενός συνανθρώπου, μίαν αρρώστια, ένα θάνατο. Ταράσσονται οι αμελείς μαθητές, όταν ο δάσκαλος τους καλεί για εξέταση.

Ταράσσονται οι στρατιώτες, όταν βλέπουν τον εχθρό να προβάλλει και δεν είναι έτοιμοι να τον αντιμετωπίσουν.
Ταράσσονται οι ασθενείς όταν ο γιατρός τους ανακοινώνει τη μορφή της ασθενείας τους.
Ταράσσονται οι μη υπομονετικοί συνάνθρωποί μας από τις αντιδράσεις, τους εκνευρισμούς, τις, άδικες πολλές φορές, συμπεριφορές των άλλων.
Ταράσσονται οι χλιαροί στην πίστη, οι ευαίσθητοι αλλά απρόσεκτοι, όταν πέσουν αναπόφευκτα στην αμαρτία.
Ταράσσονται οι γονείς όταν μαθαίνουν ότι τα παιδιά τους έχουν μπλέξει με κακές παρέες, με ναρκωτικά, με ανθρώπους του υποκόσμου που τα παρασύρουν στον όλεθρο και στην καταστροφή.
Ταράσσονται οι ψυχές όταν εννοήσουν το θάνατο, γιατί μπροστά τους επικρέμαται η σπάθη του δικαιοκρίτου Κυρίου. Μας το λέει και η εξόδιος ακολουθία: «Θρηνώ και οδύρομαι όταν εννοήσω τον θάνατον». Η έλλειψη κατάλληλης προετοιμασίας σε κάθε περίσταση οδηγεί στην ταραχή. Γι’ αυτό και ο Ψαλμωδός μας λέει: «Ητοιμάσθην και ουκ εταράχθην» (Ψαλμ. 118, 60).

Οι επιμελείς μαθητές δεν ταράσσονται, γιατί......η προετοιμασία τους τους θωρακίζει από οποιαδήποτε ξαφνική εξέταση του δασκάλου τους.
Οι στρατιώτες που άγρυπνοι στέκουν με «εφ’ όπλου λόγχην» και γνωρίζουν τις πονηρές κινήσεις του έχθρού δεν ταράσσονται με την παρουσία του. Την περιμένουν.
Όλοι μας ταρασσόμαστε όταν οι άλλοι μας συμπεριφέρονται απαξιωτικά, μας προσβάλλουν, μας υποτιμούν, μας ερεθίζουν με λόγια και πράξεις, ενώ θα έπρεπε με απάθεια, ταπεινό φρόνημα και υπομονή να τους αντιμετωπίζουμε, για να αποφεύγουμε τον πειρασμό και την ταραχή. Για τις κρίσιμες αυτές στιγμές, που αναπόφευκτα έρχονται στην καθημερινότητά μας, άκουσα από έναν πνευματικό τη θεόσοφη φράση:

-Να μαζεύεις υπομονή!,

Δηλαδή να σκέφτεσαι από πριν πως θα τις διαχειρισθείς. Η προετοιμασία σου θα σου διώξει κάθε ταραχή.

Οι ασθενείς που είναι προσγειωμένοι στην πραγματικότητα και έχουν αποδεχθεί ότι οι ασθένειες είναι για όλους μας και όχι για μόνο τους άλλους, δεν ταράσσονται στο άκουσμα των ιατρικών γνωματεύσεων, αλλά καρτερικά και αγόγγυστα τις δέχονται και φέρνουν στα χείλη τους τα λόγια του Ιώβ «ως τω Κυρίω έδοξεν ούτω και εγένετο. Είη το όνομα Κυρίου ευλογημένον» (Ιώβ α 21).

Οι γονείς που μεγαλώνουν τα παιδιά τους με «παιδεία και νουθεσία Κυρίου» (Εφεσ. στ 4) χωρίς να υποκρίνονται, γιατί τα παιδιά έχουν την λεπτότητα να καταλαβαίνουν το γνήσιο από το κάλπικο, τότε παρακαλουθώντας τις κινήσεις των παιδιών τους, στέκουν δίπλα τους, είναι έτοιμοι κάθε στιγμή να τα προστατεύσουν από τα βέλη της σύγχρονης κοινωνίας, ώστε να να μην φθάσουν να κλαύσουν για επερχόμενες πτώσεις.
Και οι ψυχές που ο κτύπος τους είναι ρυθμισμένος με τους κτύπους του γλυκυτάτου μας Ιησού, και ο δρόμος της επίγειας ζωής τους είναι δρόμος Χριστού, δρόμος αρετής, δρόμος συνεχούς εγρηγόρσεως, δεν θα φθάσουν να πουν: «Τον χιτώνά σου βλέπω, Σωτήρ μου, κεκοσμημένον και ένδυμα ουκ έχω ίνα εισέλθω εν αυτώ.»
Η ημέρα και η ώρα που θα έλθει ο Κύριος να χτυπήσει την πόρτα της καρδιάς μας είναι άγνωστες. Εμείς ως πιστοί δούλοι Κυρίου οφείλουμε να είμαστε πάντοτε έτοιμοι. Μας το λέει και ο Κύριος με το στόμα του Ευαγγελιστού Ματθαίου: «Γρηγορείτε και προσεύχεσθε, ίνα μη εισέλθητε εις πειρασμόν· το μεν πνεύμα πρόθυμον, η δε σαρξ ασθενής (Ματθ. κστ 41).
Έτσι, όταν έλθει η ευλογημένη εκείνη ώρα της επισκέψεώς Του η παρουσία Του δεν θα μας ταράξει. Δεν θα μας δικαιολογήσει η λαϊκή φράση: «Σπίτι ασυγύριστο μουσαφήρη περιμένει». Και έτσι όχι μόνον δεν θα ταραχθούμε, αλλά και θα χαρούμε και θα πανηγυρίσουμε λέγοντας:

-Ελθέ, Κύριε, ο δούλος Σου με χαρά Σε προσμένει. «Δέξαι με ως ένα των μισθίων Σου (Λουκ. ιε 19). Πολύ επιθυμώ να με πάρεις κοντά Σου. Επιθυμώ, όπως ο Παύλος «αναλύσαι και συν Σοι είναι» (Φιλιπ. α 23). Ελθέ, ευλογημένε μου Κύριε!

romioitispolis.gr

Δύο πράγματα θα αναχαιτίσουν την ορμή του κόσμου προς την κακία...


Δύο πράγματα θα αναχαιτίσουν την ορμή του κόσμου προς την κακία και την απώλεια, η μετάνοια και η οργή του Θεού. Αφού μετάνοια αληθινή δεν υπάρχει, μένει η οργή του Θεού και το έλεός Του.

Γέροντας Φιλόθεος Ζερβάκος

Νομοθετικὴ πρότασις διὰ τὴν ἀπαγόρευσιν ...κυκλοφορίας τοῦ Εὐαγγελίου εἰς τὸ Ἰσραήλ! ( Kαί η "μητέρα" Εκκλησία ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ; Τάχα; )


Ὁ ἀντιχριστιανικός οἶ­στρος ἔχει θεριέψει τελευταῖα στὸ Ἰσραήλ. 

Οἱ ἐπιθέσεις κατὰ χριστιανικῶν στόχων ἔχουν πυκνώσει καὶ ἔχουν πάρει ἐξοντωτικὸ χαρακτῆρα. 

Οἱ ἐπιτιθέμενοι προέρχονται ἀπὸ ἀκραίους φανατικοὺς Ἰουδαίους, οἱ ὁποῖοι θεωροῦν «μίασμα» τὴν παρουσία Χριστιανῶν στὴν «Ἁγία Γῆ», ἐν ὄψει τῆς ὁσονούπω «ἐμφάνισης» τοῦ «Μεσσία» τους! 

Καταστρέφουν ναοὺς καὶ προσκυνήματα, βιαιοπραγοῦν κατὰ κληρικῶν καὶ ἀπειλοῦν καὶ αὐτὴ τὴ ζωή τους! 

Ὅμως, ἀπ’ ὅ,τι φαίνεται οἱ ἐπιθέσεις δὲν περιορίζονται στοὺς «φανατικοὺς μεσσιανιστές», ἀλλὰ ἐμφανίζονται καὶ σὲ πολιτικούς, οἱ ὁποῖοι προωθοῦν ψηφίσματα στὴν Κνεσσέτ, γιὰ τὸν περιορισμὸ τῆς χριστιανικῆς παρουσίας στὸ Ἰσραήλ. 

Ἡ ἀκόλουθη εἴδηση εἶναι ἀποκαλυπτικὴ τοῦ «ἐκρηκτικοῦ κλίματος»: 

«Εἶναι δυνατὸν ἡ ἰσραηλινὴ κυβέρνηση φέτος νὰ ψηφίσει νόμο ποὺ θὰ καθιστᾶ παράνομο γιὰ τοὺς ἀνθρώπους νὰ μοιράζονται τὸ μήνυμα τοῦ Εὐαγγελίου στὴν ἴδια τὴ χώρα, ὅπου ὁ Ἰησοῦς γεννήθηκε, ἀνατράφηκε, κήρυξε, πέθανε, θάφτηκε καὶ ἀναστήθηκε ἀπὸ τοὺς νεκρούς;

Δυστυχῶς ναί. 

Καθὼς πλησίαζε ἡ Κυριακὴ τῶν Βαΐων καὶ τὸ Πάσχα, δύο μέλη τῆς Κνεσσὲτ (κοινοβούλιο τοῦ Ἰσραὴλ), εἰσήγαγαν ἕνα νομοσχέδιο τὴν περασμένη ἑβδομάδα, ποὺ ζητάει νὰ ἀπαγορεύεται κάθε προσπάθεια νὰ μιλήσει κάποιος στοὺς ἀνθρώπους γιὰ τὸν Ἰησοῦ. 

Τὸ νομοσχέδιο θὰ στέλνει τοὺς παραβάτες στὴ φυλακὴ» (Πηγή: All Israel News, redskywarning.blogspot.com!)

Δ ι ε ρ ω τ ό μ α σ θ ε : 

Ποῦ εἶναι ὁ λαλίστατος Πατριάρχης Βαρθολομαῖος, νὰ ζητήσει ἀπὸ τοὺς φίλους του σεβασμὸ τοῦ Χριστιανισμοῦ στοὺς Ἁγίους Τόπους;