.

.

Δός μας,

Τίμιε Πρόδρομε, φωνή συ που υπήρξες η φωνή του Λόγου. Δος μας την αυγή εσύ που είσαι το λυχνάρι του θεϊκού φωτός. Βάλε σήμερα τα λόγια μας σε σωστό δρόμο, εσύ που υπήρξες ο Πρόδρομος του Θεού Λόγου. Δεν θέλουμε να σε εγκωμιάσουμε με τα δικά μας λόγια, επειδή τα λόγια μας δεν έχουν μεγαλοπρέπεια και τιμή. Όσοι θα θελήσουν να σε στεφανώσουν με τα εγκώμιά τους, ασφαλώς θα πετύχουν κάτι πολύ πιό μικρό από την αξία σου. Λοιπόν να σιγήσω και να μη προσπαθήσω να διακηρύξω την ευγνωμοσύνη μου και τον θαυμασμό μου, επειδή υπάρχει ο κίνδυνος να μη πετύχω ένα εγκώμιο, άξιο του προσώπου σου;

Εκείνος όμως που θα σιωπήσει, πηγαίνει με τη μερίδα των αχαρίστων, γιατί δεν προσπαθεί με όλη του τη δύναμη να εγκωμιάσει τον ευεργέτη του. Γι’ αυτό, όλο και πιό πολύ σου ζητάμε να συμμαχήσεις μαζί μας και σε παρακαλούμε να ελευθερώσεις τη γλώσσα μας από την αδυναμία, που την κρατάει δεμένη, όπως και τότε κατάργησες, με τη σύλληψη και γέννησή σου, τη σιωπή του πατέρα σου του Ζαχαρία.

Άγιος Σωφρόνιος Ιεροσολύμων

Ιανουάριος 2017 : Η πρώτη ανοικτή επιστολή με τίτλο «Τα σύνορα της δικής μας καρδιάς…Ανοικτή επιστολή προς τον Ρ.Τ.Ερντογάν» του Λεωνίδα Κουμάκη, μέλους του ΙΗΑ - Δ Ι Α Δ Ω Σ Τ Ε ΤΗΝ !!!!! 🇬🇷




Αξιότιμε Κύριε Πρόεδρε,

Πρόσφατα έχετε καθιερώσει μια επαναλαμβανόμενη και συνεχή αναφορά στα «σύνορα της καρδιάς των Τούρκων», όπως τα αντιλαμβάνεστε εσείς, τα οποία δεν ταυτίζονται με τα σημερινά φυσικά σύνορα της Τουρκίας προκειμένου να «χωρέσουν» σε αυτά και όλες οι νέο-οθωμανικές, επεκτατικές σας επιδιώξεις. Συχνά μάλιστα, μας πληροφορείτε πως παραδίδετε σε όλους εμάς και «μαθήματα ιστορίας».

Εμείς όμως γνωρίζουμε πολύ καλά πως αυτά τα «μαθήματα ιστορίας» όπως τα αποκαλείτε, αποτελούν μαθήματα επικίνδυνου λαϊκισμού σε ανιστόρητους και αμόρφωτους ανθρώπους οι οποίοι είναι φυσικό να μην γνωρίζουν όσα θα έπρεπε να γνωρίζετε εσείς!

Γιατί κάθε μορφωμένος άνθρωπος, Τούρκος, Έλληνας ή από οποιαδήποτε άλλη χώρα, ασφαλώς και χαμογελάει όταν σας ακούει να αναφέρεστε στα Ελληνικά νησιά του Αιγαίου ισχυριζόμενος ότι «Σε αυτά τα νησιά έχουμε την ιστορία μας, τα μνημεία μας, τα τζαμιά μας!».

Όλοι οι στοιχειωδώς μορφωμένοι άνθρωποι σε ολόκληρο τον πλανήτη, γνωρίζουν πως το Αιγαίο πέλαγος, από την χαραυγή της ιστορίας ήταν και παραμένει Ελληνικό. Οι περιστασιακοί κατακτητές ποτέ δεν μπόρεσαν, ούτε πρόκειται να μπορέσουν ποτέ στο μέλλον, αυτό να το αλλάξουν.

Μήπως, μια και φαίνεται να σας ενδιαφέρει η ιστορία, πρέπει να σας υπενθυμίσουμε πως η λέξη Αιγαίο, σύμφωνα με την αθάνατη Ελληνική μυθολογία που μελετάει ολόκληρος ο πλανήτης εδώ και χιλιάδες χρόνια, προέρχεται από τον πατέρα του Θησέα και βασιλιά της Αθήνας Αιγέα ο οποίος έπεσε και πνίγηκε στα νερά του πελάγους από το ναό του Ποσειδώνα στο Σούνιο;

Να σας υπενθυμίσουμε πως εδώ και 3.000 τουλάχιστον χρόνια πρωτοελληνικοί λαοί όπως Ίωνες, Αχαιοί, Αιολείς και άλλοι, μετέτρεψαν την Μικρά Ασία σε χώρο πολιτικής και πολιτισμικής ανάπτυξης του Ελληνισμού; Πως τα τετελεσμένα βίας και γενοκτονίας στα οποία είναι συνηθισμένοι οι πρόγονοι σας και δυστυχώς αρκετοί σύγχρονοι σας, όπως εσείς προσωπικά, δεν αλλοιώνουν ούτε κατ΄ ελάχιστο την πραγματική ιστορία;

Αν εσείς στις μέρες μας ψάχνετε απεγνωσμένα «αποδείξεις» για τον απροκάλυπτο επεκτατισμό σας στα τζαμιά που έχτισαν πρόσκαιροι κατακτητές σε ελάχιστα από τα 6.000 νησιά και βραχονησίδες που βρίσκονται στον Ελλαδικό χώρο, τι θα πρέπει να πούμε εμείς για το μνημείο της Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς, τον ναό της Αγίας του Θεού Σοφίας που χτίστηκε στην Πόλη του Κωνσταντίνου δέκα ολόκληρους αιώνες πριν εμφανιστούν οι κατακτητές – πρόγονοί σας;

Τι θα πρέπει να πούμε για τον Βυζαντινό Ναό της Αγίας Σοφίας στην Νίκαια της Βιθυνίας όπου πραγματοποιήθηκαν η πρώτη Οικουμενική Σύνοδος στις 20 Μαΐου του 325 και η όγδοη Οικουμενική Σύνοδος το έτος 787 ή για τον ναό της Αγίας Σοφίας της Τραπεζούντος, η οποία χτίστηκε μεταξύ 1238 και 1263 από τον Μανουήλ Α με ανεκτίμητη και μοναδική ψηφιδωτή και γλυπτή διακόσμηση;

Τι θα πρέπει να πούμε για την Ιερά Μονή Παναγίας Σουμελά, το σύμβολο του Ποντιακού Ελληνισμού εδώ και δεκαεπτά σχεδόν αιώνες, την οποία ίδρυσαν το 386 οι Αθηναίοι μοναχοί Βαρνάβας και Σοφρώνιος σε απάτητες βουνοκορφές του Πόντου; Τι θα πρέπει να πούμε για το ιερό της Άρτεμις στην Έφεσο, ένα από τα επτά θαύματα του αρχαίου κόσμου, τα ερείπια του οποίου θαυμάζουν σήμερα πλήθη που συρρέουν από ολόκληρο τον κόσμο ή για την Καππαδοκία η οποία από τον πρώτο αιώνα π.Χ. αποτελούσε κέντρο του Ελληνισμού;

Να θυμηθούμε μήπως την Νικομήδεια της αρχαίας Βιθυνίας, όπου καταγράφεται Ελληνική παρουσία από το 712 π.Χ.; Ή μήπως την Σμύρνη, από τις αρχαιότερες πόλεις της Μεσογείου, η οποία κατοικήθηκε από Ελληνικούς πληθυσμούς εδώ και χιλιάδες χρόνια – μέχρι πρόσφατα;

Μήπως να θυμηθούμε την Αλικαρνασσό, την Προύσα, το Ικόνιο ή την Ανατολική Θράκη στην οποία ο Ελληνικός μύθος της Ηρώς και του Λέανδρου λαμβάνει χώρα στην αρχαία πόλη της Σηστού εδώ και χιλιάδες χρόνια;

Τι θα πρέπει άραγε να πούμε για την μαρτυρική Κύπρο, το νησί της Αφροδίτης, καθαρά Ελληνικό από την εποχή του Τρωικού πολέμου; Τι θα πρέπει να πούμε για την Ίμβρο και την Τένεδο με Ελληνικό πληθυσμό που ξεπερνούσε το 90% όταν σας παραδόθηκαν σαν «δώρο» με την Συνθήκη της Λωζάνης που δεν σας αρέσει σήμερα;

Αξιότιμε Κύριε Πρόεδρε,

Πρέπει επιτέλους να κατανοήσετε πως στα σπλάχνα ολόκληρης της σημερινής Τουρκίας βρίσκονται παντού σπαρμένα αδιάψευστα τεκμήρια Ελληνικού πολιτισμού που άνθησε χιλιάδες χρόνια πριν εμφανιστούν στην περιοχή οι κατακτητές – πρόγονοι σας.

Για ποια ιστορία λοιπόν μας μιλάτε Κύριε Πρόεδρε; Για την ιστορία των γενοκτονιών, των σφαγών, της βίας και της απληστίας για πλιάτσικο; Γιατί αυτή ακριβώς είναι η αυθεντική σας ιστορία!

Ίσως θα σας ήταν χρήσιμο να μάθετε και τα σύνορα της δικής μας καρδιάς.

Πρώτα όμως προσπαθήστε να αντιληφθείτε, όσο δύσκολο και αν σας φαίνεται, πως τα σύνορα του διαχρονικού Ελληνισμού, από την εποχή της αρχαιότητας μέχρι σήμερα, δεν έχουν κανένα απολύτως γεωγραφικό όριο. Γιατί το Ελληνικό πνεύμα αγκάλιαζε, αγκαλιάζει και θα αγκαλιάζει πάντοτε κάθε μορφωμένο άνθρωπο, σε κάθε γωνιά του πλανήτη μας.

Όσον αφορά τα γεωγραφικά σύνορα του σημερινού Ελληνισμού, αν σας δίνουν την εντύπωση μιας εύκολης λείας στον απροκάλυπτο επεκτατισμό που εκδηλώνετε, ξανασκεφτείτε το καλά.

Γιατί θα πρέπει να γνωρίζετε πως τα σύνορα της καρδιάς των Ελλήνων πάντοτε θα φθάνουν μέχρι την Κόκκινη Μηλιά, τον τόπο που θα ξαναβρεθείτε κάποτε, γιατί όπως λένε οι παραδόσεις μας, και πάλι με χρόνους, με καιρούς, πάλι δικά μας θά ῾ναι!

Λεωνίδας Κουμάκης, μέλος ΙΗΑ


«Ὑπουργοὶ τῆς Κυβερνήσεως ἀ γ κ α λ ι ά ζ ο υ ν τὸν ἐ κ μ α υ λ ι σ μ ὸ τῶν νέων γενεῶν».....( Μπαμπάδες & Μαμάδες ΑΚΟΥΤΕ; )


Ἡ μὲν Διοικοῦσα Ἐκκλησία διὰ χειλέων Μητροπολίτου λέγει ὅτι ἡ ὁμοφυλοφιλία εἶναι δοσμένη ἀπὸ τὸν Θεόν, ἡ δὲ Πολιτεία εἰσάγει τὴν «σεξουαλικὴν διαπαιδαγώγησιν» εἰς τὰ σχολεῖα, διὰ νὰ ἐμποτίση τὰ παιδιὰ μὲ τὴν ἰδέαν ὅτι ὑπάρχουν πολλοὶ «σεξουαλικοὶ προσανατολισμοὶ» καὶ εἶναι ὅλοι ἀποδεκτοί! 
Αὐτοὶ μᾶς ποιμαίνουν 
Αὐτοὶ ἐπιτρέπουν παιδιὰ νὰ γίνωνται θύματα 
Διὰ τοῦτο καὶ οὐδέποτε κατεδίκασαν καὶ τὰς παιδοφθορίας τοῦ παπισμοῦ. 

Ὡς κατέστη γνωστὸν ἀπὸ τὴν ἱστοσελίδα «sportime.gr» τῆς 4ης Ἰανουαρίου 2023:

«Θὰ μποροῦσε νὰ διανοηθεῖ κανεὶς πρὶν κάμποσα... χρόνια, νὰ ὁρίζεται ὡς «δάσκαλος» καὶ «πρότυπο» παιδιῶν, ἕνας πρωταγωνιστής πορνογραφικῶν ταινιῶν, ἢ μία γυναίκα ποὺ ἐργάζεται σὲ κάποιο ἀνήθικο πόστο τῆς βιομηχανίας τοῦ σέξ; 
Ἀσφαλῶς καὶ ὄχι. 

Κάτι τέτοιο θὰ ἦταν ἀδύνατο νὰ τὸ φανταστεῖ ὅποιος ἄνθρωπος ἔχει σώας τὰς φρένας καὶ δὲν εἶναι πλήρως ἀποκτηνωμένος.

Κι ὅμως, ἡ ἐκστρατεία ἐκμαυλισμοῦ τῶν παιδιῶν ποὺ προωθεῖται ἀπὸ ΛΟΑΤΚΙ κοινότητες, ὁρίζει ὡς «πρότυπα», κάποια ἄτομα ποὺ ζοῦν, ἀναπνέουν καὶ μεταδίδουν τὴν ἠθικὴ ἐξαχρείωση. 

Καὶ αὐτὸν τὸν ἐκμαυλισμὸ ποὺ ἔχει ὡς στόχο νὰ ἀποδομήσει πλήρως στὶς νέες γενιὲς τὴν ἔννοια τοῦ βιολογικοῦ φύλου, τὸν ἀγκαλιάζουν ὑπουργοὶ τῆς κυβέρνησης, κόμματα τῆς Βουλῆς καὶ μεγάλο κομμάτι τοῦ δημοσιογραφικοῦ συρφετοῦ. 

Οἱ δὲ παιδοψυχολόγοι «λάμπουν» διὰ τῆς οἰκτρῆς ἀπουσίας τους, ὅπως ἀκριβῶς ὑπῆρξαν ἄφαντοι καὶ γιὰ τὶς καταστροφικὲς συνέπειες ποὺ εἶχαν τὰ ἀπολυταρχικὰ μέτρα ποὺ ἐφαρμόστηκαν στὰ σχολεῖα κατὰ τὴν περίοδο τῆς πανδημίας καὶ ἔστειλαν χιλιάδες παιδιὰ σὲ παιδοψυχιατρικὲς κλινικές.

Ὁ παρενδυτικὸς ἄνδρας ποὺ παρευρέθηκε στὴν ΛΟΑΤΚΙ ἐκδήλωση τῆς Καλαμαριᾶς, γιὰ νὰ διαβάσει τὸ παραμύθι «Ἡ Drag Queen ποὺ ἔσωσε τὰ Χριστούγεννα» (ἕνας ἀπὸ τοὺς πιὸ ἀτυχεῖς τίτλους ποὺ ἐπινοήθηκαν ποτὲ) σὲ μερικὰ ἀθῷα καὶ ἀπονήρευτα παιδάκια, μὲ τὸ ἱστορικό του καὶ τὴν συμπεριφορὰ του ἔδειξε γιὰ ποιοὺς λόγους τὸ νὰ ἐμπιστεύονται κάποιοι τὰ παιδιά τους σὲ ἄτομα τῆς τρὰνς κουλτούρας, ἀποτελεῖ παιδαγωγικὸ ἔγκλημα καὶ ἀνοσιούργημα.

Ἀρχικὰ ἔγινε γνωστὸ πὼς ὁ συγκεκριμένος παρενδυτικὸς εἶχε ὁμολογήσει σὲ ζωντανὸ βίντεο ποὺ εἶχε ἐκπέμψει σὲ ΜΚΔ πρὶν ἀπὸ τρία χρόνια, πὼς στὸ παρελθὸν εἶχε σχέση μὲ 15χρονο καὶ «παραλίγο νὰ μπεῖ φυλακή». 

Ὁ ἴδιος πάλι, σὲ ἄλλο βίντεό του παραδέχεται πὼς ὁ στόχος του εἶναι ὅλα τὰ 15χρονα «closet queer» (ὁ ὅρος ἀφορᾶ τὰ ἄτομα τῆς gay κοινότητας ποὺ ἀποκρύπτουν τὸν σεξουαλικὸ προσανατολισμό τους, κρύβουν τὸ μυστικό τους στὴν «ντουλάπα», δὲν ἔχουν κάνει τὸ λεγόμενο «coming out») νὰ βγοῦν καὶ νὰ φωνάξουν περήφανα «τί εἶναι».

Βλέπουμε λοιπὸν πὼς ἕνας καθ’ ὁμολογίαν διαφθορέας ἀνήλικων παιδιῶν ἐπιλέχθηκε, γιὰ νὰ φέρει ἀέρα… «προοδευτικότητας» στὴν παιδαγωγία. 

Ὅποιος τοῦ ἄσκησε δημόσια κριτικὴ (ὅπως ἡ τομεάρχης Ἐθελοντισμοῦ τοῦ ΠΑΣΟΚ, Κατερίνα Λάσπα)χαρακτηρίστηκε ....«ὁμοφοβικός», «τρανσφοβικὸς» καὶ «ρατσιστής».

Τὸ δὲ ὑπουργεῖο Παιδείας ἀκολούθησε τὸν κατάπτυστο δρόμο τῆς σιωπῆς καὶ τῆς παθητικότητας, μὴ διακρίνοντας κανένα πρόβλημα στὸ νὰ συναναστρέφεται μία ὁμάδα παιδιῶν τὸν ὑπόκοσμο τῶν καμπαρέ. 

Ἡ Νίκη Κεραμέως ἐνδιαφέρεται μόνο γιὰ τὸ ἂν οἱ ἐκπαιδευτικοὶ ἔχουν λάβει τὰ ....σκευάσματα τοῦ Μπουρλᾶ καὶ δὲν βρῆκε νὰ πεῖ μία κουβέντα γιὰ μία ἐκπαιδευτικὴ δράση ποὺ μπόλιασε παιδιὰ μὲ τὸ δηλητήριο τῆς διαστροφῆς καὶ τοῦ ψυχικοῦ ζόφου.

Ἄνθρωποι ψυχικὰ ἀσταθεῖς ποὺ πάσχουν ἀπὸ ψυχοσεξουαλικὲς διαταραχὲς ταυτότητας, γίνονται δάσκαλοι ἀκολασίας καὶ ἐκμαυλιστὲς παιδικῶν ψυχῶν. 

Σὲ κάθε ΛΟΑΤΚΙ «παιδαγωγικὸ» δρώμενο, σὲ περίοπτες θέσεις τῆς αἴθουσας ποὺ παρευρίσκονται τὰ παιδιὰ φιγουράρουν καὶ οἱ σημαῖες τοῦ οὐράνιου τόξου, ἐπιβεβαιώνοντας πὼς πρόκειται γιὰ κανονικὴ ἐπιχείρηση προσηλυτισμοῦ στὶς τάξεις τῆς ὀργάνωσης. 

Ἡ μόνη θετικὴ πλευρὰ αὐτῆς τῆς ὑπόθεσης εἶναι πὼς ξεμπροστιάζεται τὸ ἐπίπεδο ἀνηθικότητας τῶν ἁπανταχοῦ προπαγανδιστῶν καὶ οἱ πραγματικὲς προθέσεις τους.

Αὐτοὶ ποὺ παραβιάζουν κατάφορα τὸ ἄσυλο τῆς παιδικῆς ἀθῳότητας «πουλᾶνε» τὸ ἀφήγημα τοῦ σεβασμοῦ στὴν «διαφορετικότητα». 

Τὴν ἴδια στιγμή, ἂν τοὺς μιλήσεις γιὰ τὴν φυσικὴ διαφορετικότητα τῶν δύο βιολογικῶν φύλων (ἄνδρας – γυναίκα καὶ ἡ βιολογικὴ ταυτότητά τους, ποὺ τοὺς ἀλληλοσυμπληρώνει), τότε ὁ σεβασμὸς στὴν διαφορετικότητα πηγαίνει περίπατο καὶ ξεκινᾶ ἡ «ἱερὰ ἐξέταση».

Οἱ LGBTQ+ συλλογικότητες ὡς παράγωγα τῆς καπιταλιστικῆς woke κουλτούρας, υἱοθετοῦν κάθε «ἀμερικανιὰ» ποὺ ἐκπορεύεται ἀπὸ τὴν προπαγάνδα ἀνηθικότητας τῶν ΗΠΑ, ὅπου ὁ καταναλωτισμὸς καὶ ἡ γραφικότητα συμπορεύονται μὲ τὴν ἠθικὴ ἐξαχρείωση.

Ὁ παρενδυτικὸς ποὺ διάβασε παραμύθι στὰ παιδιὰ στὴν Θεσσαλονίκη, ὅταν ρωτήθηκε γιὰ τὶς ἀντιδράσεις ποὺ δημιουργήθηκαν ἀπὸ γονεῖς ἐνάντια στὸ δρώμενο ποὺ συμμετεῖχε ὁ ἴδιος, ἀπάντησε πὼς αὐτοὶ οἱ γονεῖς «δὲν ἔχουν φῶς μέσα τους» καὶ ἄρα «δὲν θὰ ἔπρεπε νὰ κάνουν παιδιά». 

Προφανῶς τὸ «φῶς» θὰ ἔρθει μέσα τους, ἂν διαφθείρουν κανένα ἀνήλικο ἢ ἂν ξεκινήσουν νὰ κάνουν στὰ παιδιὰ τους φροντιστήρια σεξουαλικῆς ἀποκτήνωσης…».

Ὅταν ἡ λατρεία τοῦ Θεοῦ γίνεται θέατρον!


τοῦ πρωτοπρεσβυτέρου π. Διονυσίου Τάτση

Συχνὰ διαπιστώνουμε ὅτι ἡ λατρεία τοῦ Θεοῦ ἐντὸς τῶν ναῶν μετατρέπεται σὲ θεατρικὴ παράσταση, ὅταν προΐστανται ἀρχιερεῖς. Δυστυχῶς ὑπάρχουν ἀρχιερεῖς ποὺ θεωροῦν τὴν παρουσία τους στὸ ναὸ εὐκαιρία νὰ ἐμφανισθοῦν, νὰ ἐντυπωσιάσουν καὶ νὰ ἱκανοποιήσουν τὴν κενοδοξία τους. Προκαλοῦν μὲ τὰ ἄμφια, τοὺς σταυρούς, τὰ ἐγκόλπια, τὰ ἐπιγονάτια, τὰ ἐπανωκαλύμμαυχα, τὶς χρυσοποίκιλτες μίτρες, τὶς ράβδους, τὰ κουδουνάκια στοὺς σάκκους καὶ γενικὰ μὲ τὴ φαρισαϊκή τους εἰκόνα. Καὶ συμπληρώνεται τὸ σκηνικὸ μὲ τὶς ἀτέλειωτες φωτογραφίες τῶν κινητῶν τηλεφώνων. Ὑπάρχουν ἀρχιερεῖς ποὺ ἐπιστρατεύουν τοὺς διακόνους καὶ τοὺς ὁδηγούς τους, γιὰ νὰ ἀπαθανατίζουν τὴν παραμικρὴ κίνησή τους καὶ νὰ καταγράφουν τὰ συνηθισμένα κατὰ συνθήκην λόγια τους, ποὺ φυσικὰ δὲν ἔχουν κανένα ἐνδιαφέρον οἱ πιστοὶ νὰ τὰ ἀκούσουν.

Μιλᾶμε γιὰ δεκάδες καὶ ἑκατοντάδες φωτογραφίες, οἱ ὁποῖες στὴ συνέχεια ἐμπλουτίζουν τὶς ἱστοσελίδες τους, γιὰ νὰ προβληθεῖ «τὸ μέγιστο ποιμαντικό τους ἔργο»!

Οἱ φιλόδοξοι αὐτοὶ ἀρχιερεῖς πολλὲς φορὲς ἀναφέρονται καὶ στοὺς σύγχρονους γέροντες καὶ προβάλλουν τὸν ἀσκητικό τους βίο, ξεχνώντας ὅτι ἐκεῖ­νοι δυσανασχετοῦσαν, ὅταν κάποιος ἤθελε νὰ τοὺς φωτογραφίσει. Ὁ ἅγιος Παΐσιος ἦταν ἀπόλυτος στὸ θέμα τῆς προβολῆς καὶ μόλις ἔβλεπε κάποιον νὰ κρατάει τὴ φωτογραφικὴ μηχανή, ἀμέσως τοῦ τὴν ἔπαιρνε καὶ προσπαθοῦσε νὰ καταστρέψει τὸ φίλμ, πατώντας ὅλα τὰ κουμπιά της.

Οἱ συγκεκριμένοι ἀρχιερεῖς ἀκολουθοῦν πιστὰ τὸν Φαρισαῖο τῆς παραβολῆς, ἐνῷ τὸν ταπεινὸ τελώνη δὲν τὸν συμπαθοῦν, γιατί στὴν ἐποχή μας ἔχουμε νέα δεδομένα καὶ πρέπει νὰ ἀναθεωρήσουμε τὴν ἀξία τῆς ταπείνωσης μὲ τὸ πάθος τῆς ὑπερηφανείας καὶ τῆς κενοδοξίας! Γι’ αὐτὸ οἱ ἁπλοὶ ἄνθρωποι τοῦ λαοῦ δὲν τοὺς ἔχουν σὲ ὑπόληψη καὶ δὲν τοὺς ἐμπιστεύονται. Ἐνοχλοῦνται ὑπερβολικὰ ἀπὸ τὴν ὑποκριτική τους συμπεριφορά, ἡ ὁποία τροφοδοτεῖ τὴ φαντασία τους καὶ βγάζουν ἐπικριτικὰ συμπεράσματα.

Ἀντίθετα, οἱ ἴδιοι ἄνθρωποι, ὅταν παρακολουθήσουν ταπεινοὺς ἀρχιερεῖς, ἐνθουσιάζονται καὶ τοὺς ἐπαινοῦν γιὰ τὶς πολλές τους ἀρετές. Αὐτοὶ διατηροῦν τὴν παράδοση τῆς Ἐκκλησίας καὶ ἀποτελοῦν φωτεινὸ παράδειγμα, τὴν ὥρα ποὺ πολλοὶ νέοι ἀρχιερεῖς εἶναι αἰχμάλωτοι τοῦ κοσμικοῦ φρονήματος, τὸ ὁποῖο μεταδίδουν καὶ στοὺς ἀρχιμανδρίτες ποὺ τοὺς περιβάλλουν, ἀλλὰ καὶ στοὺς κληρικοὺς ποὺ ἐπιπόλαια χειροτονοῦν.

Χωρὶς νὰ τὸ καταλάβουμε, λιγόστεψαν οἱ παραδοσιακοὶ κληρικοὶ καὶ περιθωριοποιήθηκε ἡ Ἐκκλησία. Αὐτὸ εἶναι τὸ μεγάλο πρόβλημα, ποὺ πρέπει νὰ ἀντιμετωπίσουν οἱ λιγοστοὶ πιὰ παραδοσιακοὶ ἀρχιερεῖς, ἱερεῖς καὶ μοναχοί. Εἶναι ἀνάγκη νὰ καλλιεργηθεῖ τὸ ἐκκλησιαστικὸ φρόνημα καὶ νὰ εἶναι περισσότερο προσεκτικοὶ οἱ ἀρχιερεῖς στὶς χειροτονίες. Ἡ Ἐκκλησία δὲν ἔχει ἀνάγκη ἀπὸ κοσμικοὺς ρασοφόρους, ἀλλὰ ἀπὸ πνευματικοὺς καὶ θεοφοβούμενους κληρικούς.

Ορθόδοξος Τύπος



Αμάρτημα ε ξ ο μ ο λ ο γ η μ έ ν ο καί μ ι σ η μ έ ν ο σβήνεται από τό βιβλίο της Δικαιοσύνης Του Θεού


«Αμάρτημα εξομολογημένο και μισημένο σβήνεται από το βιβλίο της δικαιοσύνης του Θεού. 

Έτσι, δεν θα καταλογιστεί στην τελική Κρίση. 

Αυτό έχοντας στο νου μας, ας φρονηματίζουμε πάντα τη ψυχή μας με την ελπίδα της σωτηρίας, διατηρώντας όμως αμείωτο μέσα μας το αίσθημα της αμαρτωλότητος.

Ο Χριστός, με τη σταυρική του θυσία, έσκισε το χρεόγραφο όλων των ανομιών μας. 

Από μας ζητάει ζωντανή πίστη, ειλικρινή Εξομολόγηση, αγώνα εναντίον της αμαρτίας και μίσος για το κακό».

Οσίου Θεοφάνους του Εγκλείστου
(Χειραγωγία στην πνευματική ζωή, Ι. Μ. Παρακλήτου, Έκδ. ε΄, σ. 101)

Οι πειρασμοί των φίλων του Θεού, που είναι οι ταπεινόφρονες


Εδώ θα αναφέρω τους πειρασμούς πού προέρχονται από το πνευματικό ραβδί του Θεού, για να προκόψει στην αρετή η ψυχή, καθώς γυμνάζεται με αυτούς και δοκιμάζεται και αγωνίζεται.

Είναι λοιπόν η οκνηρία, το βάρος του σώματος, η παράλυση των μελών του σώματος, η αμέλεια (ακηδία), η σύγχυση του νου, η έμμονη ιδέα ότι έχουμε κάποια αρρώστια σωματική, η προσωρινή απελπισία, το σκοτάδι στους λογισμούς μας, η έλλειψη της ανθρώπινης βοήθειας, η στέρηση των αναγκαίων για το σώμα μας, και τα παρόμοια.

Με αυτούς τους πειρασμούςαποκτά ο άνθρωπος μοναξιά και ανασφάλεια στην ψυχή του, και καρδιά νεκρή και ταπεινή. Με αυτό τον τρόπο ο άνθρωπος δοκιμάζεται, ώστε να θελήσει και να ζητήσει τη χάρη του Δημιουργού του.

Και αυτούς τους πειρασμούς η θεία πρόνοια τους οικονομεί ανάλογα με τη δύναμη αντοχής και την ανάγκη πού έχει ο καθένας.

Σ’ αυτούς τους πειρασμούς θα βρεις συγκερασμένα την παρηγορία του Θεού και τη δυστυχία, το φως και το σκοτάδι, τους πολέμους και τη βοήθεια και, για να είμαι σύντομος, τη στενοχώρια και την άνεση.

Αυτό λοιπόν είναι το σημάδι ότι ο άνθρωπος βοηθιέται από το Θεό και προκόβει.

Αγίου Ισαάκ του Σύρου


Πόρνη ἐπιθυμοῦσε ὁ Θεός;

Πόρνη ἐπιθυμοῦσε ὁ Θεός; Ναὶ πόρνη. Ἐννοῶ τὴ δική μας φύση. Ἦταν τρανὸς καὶ αὐτὴ ταπεινή. Τρανὸς ὄχι στὴ θέση ἀλλὰ στὴ φύση. Πεντακάθαρος ἦταν, ἀνερμήνευτη ἡ οὐσία του, ἄφθαρτη ἡ φύση του. Ἀχώρητος στὸ νοῦ, ἀόρατος, ἄπιαστος ἀπὸ τὴ σκέψη, ὑπάρχοντας παντοτεινά, μένοντας ἀπαράλλακτος. Πάνω ἀπὸ τοὺς ἀγγέλους, ἀνώτερος ἀπὸ τὶς δυνάμεις τῶν οὐρανῶν. Νικώντας τὴ λογικὴ σκέψη, ξεπερνώντας τὴ δύναμη τοῦ μυαλοῦ, ἀδύνατο νὰ τὸν δεῖς, μόνο νὰ τὸν πιστέψεις. Τόν ἔβλεπαν ἄγγελοι καί τρέμανε. Τά χερουβείμ σκεπάζονταν μέ τά φτερά τους, ὅλα στέκονταν μέ φόβο.
Ἔριχνε τὸ βλέμμα του στὴ Γῆ καὶ τὴν ἔκανε νὰ τρέμει. Στρεφόταν στή θάλασσα καί τήν ἔκανε στεριά Ποτάμια ἔβγαζε στὴν ἔρημο. Στ’ ἀναμέτρημά του ἔστηνε βουνά καί ζύγιζε λαγκάδια. Πῶς νά τό πῶ; Πῶς νά τό παραστήσω; Τό μεγαλεῖο του ἀπέραντο, ποῦ νά πιαστεῖ ἡ σοφία του μέ ἀριθμούς; Ἀνεξιχνίαστες οἱ ἀποφάσεις πού παίρνει κι οἱ δρόμοι του ἀνεξερεύνητοι.
Κι αὐτὸς ὁ τόσο μέγας καὶ τρανὸς πεθύμησε πόρνη. Γιατί; Γιὰ νὰ τὴν ἀναπλάσει ἀπὸ πόρνη σὲ παρθένα. Γιὰ νὰ γίνει ὁ νυμφίος της.
Τί κάνει; Δὲν τῆς στέλνει κάποιον ἀπὸ τοὺς δούλους του, δὲν στέλνει ἄγγελο στὴν πόρνη, δὲν στέλνει ἀρχάγγελο, δὲν στέλνει τὰ χερουβείμ, δὲν στέλνει τὰ σεραφείμ. Ἀλλὰ καταφθάνει αὐτὸς ὁ ἴδιος ὁ ἐρωτευμένος.
Ἐπεθύμησε πόρνη. Καὶ τί κάνει; Ἐπειδὴ δὲν μποροῦσε νὰ ἀνέβει ἐκείνη στὰ ψηλά, κατέβηκε Ἐκεῖνος στὰ χαμηλά. Ἔρχεται στὴν καλύβα της. Τὴ βλέπει μεθυσμένη. 
Καὶ μὲ ποιὸ τρόπο ἔρχεται; Ὄχι μὲ ὁλοφάνερη τὴ θεότητά του, ἀλλὰ γίνεται ἐντελῶς ἴδιος μαζί της, μήπως βλέποντάς τον τρομοκρατηθεῖ, μήπως λαχταρήσει καὶ τοῦ φύγει. Τὴ βρίσκει καταπληγωμένη, ἐξαγριωμένη, ἀπὸ δαίμονες κυριευμένη. Καὶ τί κάνει; Τὴν παίρνει καὶ τὴν κάνει γυναίκα του. Καὶ τί δῶρα τῆς χαρίζει; Δαχτυλίδι. Ποιὸ δαχτυλίδι; Τὸ Ἅγιο Πνεῦμα.
Ἔπειτα λέγει. Δὲν σὲ φύτεψα στὸν Παράδεισο;
-Τοῦ λέγει, ναί.
-Καὶ πῶς ξέπεσες ἀπὸ ἐκεῖ;
-Ἦλθε καὶ μὲ πῆρε ὁ Διάβολος ἀπὸ τὸν Παράδεισο.
-Φυτεύτηκες στὸν Παράδεισο καὶ σὲ ἔβγαλε ἔξω. Νά, σὲ φυτεύω μέσα μου. Δὲν τολμᾶ νὰ μὲ πλησιάσει ἐμένα. Ὁ ποιμένας σὲ κρατάει καὶ ὁ λύκος δὲν ἔρχεται πιά.
-Ἀλλὰ εἶμαι, λέγει, ἁμαρτωλὴ καὶ βρώμικη.
-Μὴ μοῦ σκοτίζεσαι, εἶμαι γιατρός.
Δῶσε ἐδῶ μεγάλη προσοχή. Κοίταξε τί κάνει. Ἦλθε νὰ πάρει τὴν πόρνη, ὅπως αὐτὴ -τὸ τονίζω- ἦταν βουτηγμένη στὴ βρῶμα. Γιὰ νὰ μάθεις τὸν ἔρωτα τοῦ Νυμφίου. Αὐτὸ χαρακτηρίζει τὸν ἐρωτευμένο: τὸ νὰ μὴ ζητάει εὐθύνες γιὰ ἁμαρτήματα, ἀλλὰ νὰ συγχωρεῖ λάθη καὶ παραπατήματα.
Πιὸ πρὶν ἦταν κόρη τῶν δαιμόνων, κόρη τῆς Γῆς, ἀνάξια γιὰ τὴ Γῆ. Καὶ τώρα ἔγινε κόρη τοῦ βασιλιᾶ. Καὶ αὐτὸ γιατί ἔτσι θέλησε ὁ ἐρωτευμένος μαζί της. Γιατί ὁ ἐρωτευμένος δὲν πολυνοιάζεται γιὰ τὴ συμπεριφορά του. Ὁ ἔρωτας δὲν βλέπει ἀσχήμια. Γι’ αὐτὸ καὶ ὀνομάζεται ἔρωτας, ἐπειδὴ πολλὲς φορὲς ἀγαπᾶ καὶ τὴν ἄσχημη.
Ἔτσι ἔκανε καὶ ὁ Χριστός. Ἄσχημη εἶδε καὶ τὴν ἐρωτεύτηκε καὶ τὴν ἀνακαινίζει.
Τὴν πῆρε ὡς γυναίκα, καὶ ὡς κόρη του τὴν ἀγαπᾶ, καὶ ὡς δούλα του τὴν φροντίζει, καὶ ὡς παρθένα τὴν προστατεύει, καὶ ὡς παράδεισο τὴν τειχίζει, καὶ ὡς μέλος τοῦ σώματός του τὴν περιποιεῖται. Τὴ φροντίζει ὡς κεφαλή της ποὺ εἶναι, τὴ φυτεύει ὡς ρίζα, τὴν ποιμαίνει ὡς ποιμένας. Ὡς νυμφίος τὴν παίρνει γυναίκα του, καὶ ὡς ἐξιλαστήριο θύμα τὴν συγχωρεῖ, ὡς πρόβατο θυσιάζεται, ὡς νυμφίος τὴ διατηρεῖ μέσα στὴν ὀμορφιά, ὡς σύζυγος φροντίζει νὰ μὴν τῆς λείψει τίποτα.
Ὤ, Σὺ Νυμφίε, ποὺ ὀμορφαίνεις τόσο τὴν ἀσχήμια τῆς νύφης!

romioitispolis.gr


Ὅσιος Θεοφάνης ὁ Ἔγκλειστος: Προετοιμασία γιά τά ἄχραντα μυστήρια. Ὁ τελωνισμός τῶν ψυχῶν


Πῶς θὰ χρησιμοποιήσεις τὴ γνώση πού ἀπέκτησες γιὰ τὸν ἑαυτό σου;

Πρῶτα ἀπ’ ὅλα πρέπει νὰ καταδικάσεις τὸν ἑαυτό σου γιὰ ὅλα του τὰ ἐλαττώματα, δίχως προφάσεις καὶ δικαιολογίες. Στὸν ἑσπερινό, σ’ ἕναν ἀπὸ τοὺς πρώτους στίχους μετὰ τὸ «Κύριε ἐκέκραξα…», ἀναφέρεται: «Μὴ ἐκκλίνης τὴν καρδίαν μου εἰς λόγους πονηρίας, τοῦ προφασίζεσθαι προφάσεις ἐν ἁμαρτίαις». Αὐτὸς ὁ στίχος ὑποδεικνύει στοὺς χριστιανούς, νὰ προσεύχονται, ὥστε ὁ Θεὸς νὰ μὴν ἐπιτρέψει τὴν ἐκτροπὴ τῆς καρδιᾶς τους σὲ λόγια πονηρὰ καί, συνακόλουθα, στὴν ἐπινόηση προφάσεων γιὰ ἁμαρτίες. Μὴν περιμένεις μετάνοια ἀπὸ ἕναν ἄνθρωπο ποὺ ἐπινοεῖ τέτοιες προφάσεις. Καὶ ὅποιος δὲν ἔχει μετάνοια, δὲν μπορεῖ νὰ διορθωθεῖ. Τὸ βασικό, συνεπῶς, εἶναι νὰ καταδικάσεις τὸν ἑαυτό σου χωρὶς ἐπιείκεια, νὰ πεῖς μέσα σου μὲ εἰλικρίνεια: «Εἶναι πέρα γιὰ πέρα ἔνοχη».

Στὴ συναίσθηση καὶ παραδοχὴ τῆς ἐνοχῆς πρόσθεσε τὸ φόβο τῆς μελλοντικῆς Κρίσεως. Ἂν κρίνεσαι ἔνοχη ἀπὸ τὴ συνείδησή σου, τότε θὰ καταδικαστεῖς καὶ ἀπὸ τὸν Κριτή. Καὶ ἂν καταδικαστεῖς, θὰ ὑποστεῖς τὴν ἀνάλογη τιμωρία, τὴν τιμωρία ποὺ ἤδη κρέμεται πάνω ἀπ’ τὸ κεφάλι σου, ἀφοῦ ἡ ἄγνωστη ὥρα τοῦ θανάτου σου ἴσως νὰ βρίσκεται πολὺ κοντά.

Πῶς τότε πρέπει νὰ εἶναι κανείς; Ἂν δὲν ὑπῆρχε ἡ θεία χάρη, δὲν θὰ ξέραμε πῶς πρέπει νὰ εἴμαστε. Ὁ φιλεύσπλαχνος Θεὸς μᾶς δίνει τὴν ἐλπίδα τῆς συγχωρήσεως, ἂν μετανοήσουμε μὲ συντριβὴ καὶ ἂν πάρουμε σταθερὴ ἀπόφαση νὰ μὴν ἐπαναλάβουμε παλιὲς ἁμαρτίες, ποὺ Τὸν λυποῦν. Αὐτὴ εἶναι ἡ οὐσία τῆς μετάνοιας.

Μὴν εἶσαι μόνο μία ψυχρὴ ἀναζητήτρια τῶν σφαλμάτων καὶ ἐλαττωμάτων σου∙ νὰ πενθεῖς γι’ αὐτὰ μὲ εἰλικρινῆ μετάνοια. Τὸ πένθος γεννάει τὴν ταπεινὴ ἀπόφαση τῆς ἀπαλλαγῆς ἀπὸ τὰ ἐλαττώματα, ἐνῶ ἡ ψυχρὴ γνώση τῶν ἐλαττωμάτων, μολονότι συνοδεύεται ἀπὸ τὴν προσοχή, oδηγεῖ στὴν ὑπερηφάνεια, ἀπὸ τὴν ὁποία εἴθε νὰ μᾶς λυτρώσει ὁ Κύριος!

Ἀφοῦ πάρεις τὴν ἀπόφαση νὰ ἀπαλλαγεῖς ἀπὸ τὰ ἐλαττώματά σου, εἶναι ἔπειτα ἀναγκαῖο νὰ σχεδιάσεις τὸ πῶς θὰ πραγματοποιήσεις τὴν ἀπόφασή σου μὲ ἐπιτυχία, ἔτσι ὥστε ν’ ἀρχίσεις δίχως καθυστέρηση τὴ θεραπεία τῆς ψυχῆς σου. Ἂς ὑποθέσουμε, π.χ. ὅτι θυμώνεις μὲ κάτι. Πρῶτα-πρῶτα προσπάθησε νὰ μὴν αὐξήσεις τὸ θυμό σου. Ὕστερα βρὲς τὸν καλύτερο τρόπο διορθώσεώς σου, ὥστε νὰ μὴ θυμώνεις καθόλου. Καὶ κάθε φορᾶ ποὺ ἀπὸ ἀδυναμία θὰ θυμώνεις, νὰ παίρνεις νέα ἀπόφαση καὶ νὰ συνεχίζεις τὴν προσπάθειά σου γιὰ τὴν τέλεια ἀπαλλαγὴ ἀπὸ τὸ θυμό.Τὸ ἴδιο νὰ κάνεις μὲ κάθε ἐλάττωμα, μὲ κάθε πάθος. Σκέψου, μάλιστα, καὶ ἀποφάσισε ἀπὸ πρίν, πῶς θ’ ἀντιδρᾶς σὲ κάθε συγκεκριμένη περίσταση, ὥστε νὰ μὴν ἐπαναλαμβάνεις τὸ ἴδιο σφάλμα. Ἕνας καλὸς πρακτικὸς τρόπος, γιὰ νὰ τὸ πετύχεις, εἶναι τοῦτος: Μόλις ἀντιλαμβάνεσαι ὅτι ἔχεις κάποιο ἐλάττωμα νὰ τὸ καταγράφεις. Καὶ στὴ συνέχεια νὰ καταστρώνεις ἕνα σχέδιο, γιὰ τὸ πῶς σκοπεύεις νὰ τὸ διορθώσεις. Σ’ αὐτὴ τὴν καταγραφή, θὰ βασιστεῖ ἡ πρώτη γενικὴ Ἐξομολόγησή σου. Κᾶνε αὐτὸ τὸν κόπο γιὰ τὸν Κύριο. Θὰ δεῖς τί αὐτοέλεγχο θ’ ἀποκτήσεις, πόσο δυναμικὰ θ’ ἀρχίσεις νὰ συγκρατεῖς καὶ νὰ κυβερνᾶς τὸν ἑαυτό σου.

Στὸ πένθος γιὰ τὰ σφάλματά μας καὶ στὴν ἀπόφαση ἀποφυγῆς τους στὸ μέλλον πρέπει νὰ προσθέσουμε καὶ τὴν ἐκτενῆ προσευχὴ στὸν Κύριο, γιὰ νὰ μᾶς στείλει τὴ βοήθειά Του στὸν ἀγώνα μας ἐναντίον τῶν παθῶν καὶ τῆς ἁμαρτίας. Ὅλοι οἱ χριστιανοὶ ὀφείλουμε νὰ πιστεύουμε ἀκράδαντα ὅτι οἱ ἁμαρτίες γιὰ τὶς ὁποῖες πενθοῦμε καὶ τὶς ὁποῖες ἐξομολογούμαστε μὲ εἰλικρινῆ μετάνοια, μᾶς συγχωροῦνται μὲ τὴ χάρη τοῦ Κυρίου, ποὺ πέθανε πάνω στὸν Σταυρὸ ἀκριβῶς γιὰ νὰ μᾶς σώσει ἀπὸ τὴν ἁμαρτία. Ὀφείλουμε ἀκόμα νὰ πιστεύουμε ὅτι μᾶς παρέχεται ἡ θεία εὐλογία καὶ ἐνίσχυση γιὰ τὴν ἀποφυγὴ τῆς ἁμαρτίας. Ἡ εὐλογία αὐτὴ δίνεται σ’ ὅποιον, πρῶτον, παίρνει ἰσχυρὴ ἀπόφαση ἀποφυγῆς τῆς ἁμαρτίας καί, δεύτερον, ἔχει ἀκλόνητη πίστη στὸν Χριστὸ ὡς Σωτήρα.

Ὓστερ’ ἀπὸ ὅλα αὐτά, θὰ εἶσαι ἕτοιμη γιὰ τὴν Ἐξομολόγηση. Καὶ μετὰ τὴν Ἐξομολόγηση, ἔχοντας λάβει τὴν ἄφεση τῶν ἁμαρτιῶν σου, θὰ εἶσαι ἕτοιμη γιὰ τὴ θεία Μετάληψη. Ὅταν εἶσαι εἰλικρινὰ μετανοημένη γιὰ τὰ σφάλματά σου καὶ εἰλικρινὰ ἀποφασισμένη νὰ τὰ ἐπανορθώσεις, τότε ὁ Κύριος μπαίνει μέσα σου μὲ τὰ ἄχραντα Μυστήριά Του καὶ ἑνώνεται μαζί σου, κι ἐσὺ μ’ Αὐτόν. Ὢ μεγάλη καὶ ἀνέκφραστη χάρη τοῦ πανάγαθου Θεοῦ!

Σοῦ συνιστῶ νὰ διαβάσεις ἀπὸ τὸ Συναξαριστὴ τοῦ Μαρτίου πῶς ἡ μακαρία Θεοδώρα πέρασε ἀπὸ τὰ ἐναέρια τελώνια μετὰ τὴν ἀποβίωσή της. Ἡ σχετικὴ διήγηση περιέχεται στὸ βίο τοῦ ὁσίου Βασιλείου τοῦ Νέου (26 Μαρτίου), ὅπου ἔζησε ἀπὸ τὰ τέλη τοῦ 9ου ὡς τὰ μέσα τοῦ 10ου αἰ. Ἀσκήτεψε σὲ μίαν ὀρεινὴ καὶ ἀπρόσιτη περιοχὴ τῆς Μικρᾶς Ἀσίας, ὄχι μακριὰ ἀπὸ τὴν Κωνσταντινούπολη, ὅταν συνελήφθη ἀπὸ βασιλικοὺς ἀξιωματούχους σὰν κατάσκοπος. Ὓστερ’ ἀπὸ φοβερὰ βασανιστήρια, οἱ δήμιοί του τὸν ἔριξαν στὴ θάλασσα. Σώθηκε θαυματουργικὰ ἀπὸ τὸν Θεὸ καὶ ἦρθε κρυφὰ στὴ Βασιλεύουσα, ὅπου ἕνας καλὸς ἄνθρωπος, ὁ Ἰωάννης, τὸν δέχτηκε στὸ σπίτι του. Μετὰ τὸ θάνατό του Ἰωάννη ὁ ὅσιος φιλοξενήθηκε ἀπὸ ἄλλον Κωνσταντῖνο, ὁ ὁποῖος εἶχε μίαν εὐλαβέστατη ὑπηρέτρια, τὴν ἡλικιωμένη Θεοδώρα. Ὅταν ἡ Θεοδώρα πέθανε, ὁ μαθητὴς τοῦ ὁσίου Βασιλείου καὶ μετέπειτα βιογράφος του Γρηγόριος ἤθελε νὰ μάθει ἂν σώθηκε. Πολλὲς φορὲς ρώτησε γι’ αὐτὸ τὸν ὅσιο. Κι ἐκεῖνος μία μέρα τοῦ ὑποσχέθηκε ὅτι θὰ ἔβλεπε τὴ Θεοδώρα. Πραγματικά, τὴν ἴδια νύχτα ὁ Γρηγόριος τὴν εἶδε στὸν ὕπνο του. Βρισκόταν σ’ ἕναν τόπο λαμπρὸ καὶ ἐξαίσιο, ποὺ εἶχε ἑτοιμαστεῖ γιὰ τὸ Βασίλειο. Ὁ Γρηγόριος τὴ ρώτησε πῶς εἶχε χωριστεῖ τὸ σῶμα της καὶ πῶς εἶχε φτάσει σ’ ἐκεῖνον τὸν εὐλογημένο τόπο. Ἡ Θεοδώρα τοῦ διηγήθηκε πώς εἶχε πεθάνει καὶ περάσει ἀπὸ τὰ ἐναέρια τελώνια. Αὐτή, λοιπόν, τὴ διήγησή σοῦ συνιστῶ νὰ μελετήσεις μὲ μεγάλη προσοχή. Εἶναι πολὺ διδακτικὴ καὶ ὠφέλιμη. Θὰ σὲ ὁδηγήσει στὴν αὐτογνωσία καὶ θὰ ἀναζωογονήσει μέσα σου τὴν πίστη στὴ δύναμη τῆς μετάνοιας καὶ τῆς Ἐξομολογήσεως. Ὥσπου, ὅμως, νὰ βρεῖς τὸ βιβλίο, θὰ σοὺ μεταφέρω ἐδῶ ἐλεύθερα καὶ συνοπτικὰ τὴν ἱστορία.

Ἡ μακαρία Θεοδώρα πέρασε ἀπὸ εἴκοσι τελώνια. Πρῶτο εἶναι τὸ τελώνιο τῶν ἁμαρτημάτων γλώσσας- ματαιολογίας, φλυαρίας, χυδαιολογίας, σκανδαλολογίας, βλασφημίας, κοροϊδίας, ἄσεμνων τραγουδιῶν, ἄκαιρου καὶ ὑπέρμετρου γέλιου. Καὶ τὸ δεύτερο τελώνιο σχετίζεται μὲ τὴ γλώσσα. Εἶναι τὸ τελώνιο τοῦ ψεύδους σὲ κάθε μορφὴ του – ψευδομαρτυρίας, ψευδορκίας, ἀθετήσεως ὑποσχέσεων, ἀνειλικρινοῦς ἐξομολογήσεως, μάταιης ἢ καταχρηστικῆς χρήσεως τοῦ ὀνόματος τοῦ Θεοῦ καὶ ἄλλων παρόμοιων. Τὸ τρίτο εἶναι τὸ τελώνιο τῆς κατακρίσεως καὶ τῆς καταλαλιᾶς, τῆς συκοφαντίας καὶ τοῦ διασυρμοῦ, τοῦ κουτσομπολιοῦ καὶ τοῦ στιγματισμοῦ τῶν ἀδυναμιῶν καὶ τῶν ἐλαττωμάτων τοῦ πλησίον.

Τὸ τέταρτο εἶναι τῆς ἀκρασίας καὶ ἀσωτίας, τῆς γαστριμαργίας, τῆς φιληδονίας, τῶν ξεφαντωμάτων, τῆς μέθης, τῆς ἀθετήσεως τῶν νηστειῶν. Τὸ πέμπτο εἶναι τῆς ὀκνηρίας καὶ τῆς ραθυμίας. Ἀπ’ αὐτὸ ἁρπάζονται οἱ τεμπέληδες καὶ οἱ ἀργόμισθοι, ὅσοι δὲν ἐκκλησιάζονται τὶς Κυριακὲς καὶ τὶς ἑορτές, ὅσοι δὲν προσεύχονται καὶ ὅσοι, γενικά, ἀδιαφοροῦν γιὰ τὴ σωτηρία τους. Τὸ ἕκτο τελώνιο εἶναι τῆς κλοπῆς καὶ τῆς ἁρπαγῆς. Τὸ ἕβδομο εἶναι τῆς φιλαργυρίας καὶ τῆς τσιγκουνιᾶς. Τὸ ὄγδοο εἶναι τῆς τοκογλυφίας καὶ κάθε λογὴς ἐκμεταλλεύσεως τοῦ πλησίον. Τὸ ἔνατο εἶναι τῆς ἀδικίας. Ἀπ’ αὐτὸ ἁρπάζονται οἱ δικαστὲς ποὺ δὲν κρίνουν δίκαια, οἱ ἐργοδότες ποὺ δὲν πληρώνουν ὅσο πρέπει τοὺς ἐργάτες τους καὶ οἱ ἔμποροι ποὺ δὲν εἶναι τίμιοι στὶς συναλλαγές τους. Τὸ δέκατο τελώνιο εἶναι τοῦ φθόνου καὶ τοῦ μίσους. Τὸ ἑνδέκατο εἶναι τῆς ὑπερηφάνειας, τῆς ματαιοδοξίας, τῆς ἀλαζονείας, τῆς ὑπεροψίας, τοῦ κομπασμοῦ, τῆς ἀνυπακοῆς στὶς ἀρχὲς, τῆς ἀσέβειας πρὸς τοὺς γονεῖς. Τὸ δωδέκατο εἶναι τοῦ θυμοῦ καὶ τῆς ὀργῆς. Τὸ δέκατο τρίτο εἶναι τῆς μνησικακίας καὶ τῆς ἐκδικητικότητας. Τὸ δέκατο τέταρτο εἶναι τοῦ φόνου, τοῦ τραυματισμοῦ καὶ τῆς χειροδικίας. Τὸ δέκατο πέμπτο εἶναι τῆς μαγείας, τῆς γοητείας ,τῆς φαρμακείας, τῆς μαγγανείας καὶ τῆς ἐπικλήσεως τῶν δαιμόνων. Τὸ δέκατο ἕκτο, τὸ δέκατο ἕβδομο καὶ τὸ δέκατο ὄγδοο εἶναι τῶν διαφόρων σαρκικῶν ἁμαρτημάτων. Τὸ δέκατο ἔνατο εἶναι τὴ αἱρέσεως, τῆς πλάνης, τῆς ἀπιστίας, τῆς βεβηλώσεως τῶν ἱερῶν καὶ τῶν ὁσίων. Τὸ εἰκοστὸ εἶναι τῆς ἀσπλαχνίας, τῆς ἀναισθησίας καὶ τῆς σκληροκαρδίας.

Ἡ Θεοδώρα συνάντησε καὶ ἀντιμετώπισε ὅ,τι κάθε ψυχὴ ἀντιμετωπίζει μετὰ τὴν ἔξοδό της ἀπὸ τὸ σῶμα. Ὁ ἀπόστολος Παῦλος ἀποκάλεσε τοὺς δαίμονες «ἐξουσία τοῦ ἀέρα» (ἔφ. 2:2 ), γιατί βρίσκονται ἀνάμεσα στὸν οὐρανὸ καὶ τὴ γῆ. Θὰ ἄφηναν, λοιπόν, μοχθηροὶ καὶ μισάνθρωποι καθὼς εἶναι, νὰ περάσει ἀνεμπόδιστα μία ψυχή, πού ἀνεβαίνει πρὸς τὸ Θρόνο τοῦ Θεοῦ; Δὲν θὰ ἔκαναν, ὅπως καὶ κάνουν, τὰ πάντα γιὰ νὰ τὴν ἁρπάξουν ἢ τουλάχιστο νὰ τὴν τρομοκρατήσουν; Πῶς θὰ γλυτώσει, ἀλήθεια, πῶς θὰ γλυτώσουμε ὅλοι ἀπ’ αὐτούς; Ὑπάρχει τρόπος; Ναί! Τὰ δάκρυα τῆς μετάνοιας καὶ τὰ ἔργα τῆς μετάνοιας, ἰδιαίτερα ἡ ἐλεημοσύνη, ξεπλένουν ὅλες τὶς ἁμαρτίες. Ἡ μακαρία Θεοδώρα εἶδε πολλὲς φορὲς τοὺς δαίμονες νὰ φέρνουν εἰλητάρια, ὅπου ἦταν γραμμένες οἱ ἁμαρτίες της΄ ὅταν ὅμως, ξετύλιγαν τὰ εἰλητάρια, γιὰ νὰ τὶς φανερώσουν, δὲν ἔβρισκαν τίποτα γραμμένο. Γεμάτη ἀπορία, ρώτησε τοὺς ἀγγέλους ποὺ τὴ συνόδευαν, τί σήμαινε αὐτό. Κι ἐκεῖνοι τῆς ἐξήγησαν, πὼς οἱ ἁμαρτίες ἐξαλείφονται, ὅταν κάποιος εἰλικρινὰ μετανοεῖ, προσεύχεται, νηστεύει καὶ κάνει ἀγαθοεργίες.

Μὴν ἐπιθυμεῖς τὴν κοσμικὴ σοφία. Κλεῖσε στὴν καρδιά σου τούτη τὴ διήγηση καὶ καταπιάσου μὲ τὴ διόρθωσή σου σύμφωνα μ’ ὅσα διδάσκει.


(“Ὁ δρόμος τῆς ζωῆς. Γράμματα σὲ μία ψυχή”, Ἱερά Μονὴ Παρακλήτου)

(Πηγή ψηφ. κειμένου: agiazoni.gr)

https://alopsis.gr/προετοιμασία-για-τα-άχραντα-μυστήρια/

Μήπως εἴμαστε ...συνωμοσιολόγοι ;

Το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ λέει ότι ο μόνος τρόπος για να «σωθεί η ανθρωπότητα» είναι να απελευθερωθούν οι παιδεραστές


Προκειμένου να γίνει ο κόσμος καλύτερος, το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ (WEF) θέλει τα έθνη του κόσμου να νομιμοποιήσουν ή τουλάχιστον να αποποινικοποιήσουν την παιδεραστία , την οποία οι παγκοσμιοποιητές αναφέρονται τώρα ως «αγάπη για το χάσμα ηλικίας».

Η ποινικοποίηση της σεξουαλικής παρενόχλησης παιδιών σημαίνει «παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων», σύμφωνα με τον επικεφαλής του WEF Klaus Schwab και τον συνεργάτη του στο έγκλημα Yuval Noah Harari, ο οποίος λέει ότι ο Θεός είναι νεκρός και «ο Ιησούς είναι fake news».

Στην πιο πρόσφατη συνάντησή του στο Νταβός, το WEF προσπάθησε να υποστηρίξει ότι η αποδοχή ως κάτι φυσικό, της παιδεραστίας και του παιδικού βιασμού θα «σώσει την ανθρωπότητα», όπως μαντέψατε: την κλιματική αλλαγή . Το WEF δήλωσε επίσης ότι η αυξανόμενη επιδημία παιδεραστίας είναι «δώρο της φύσης» στην ανθρωπότητα για διάφορους λόγους.

Ένας από αυτούς τους λόγους είναι ότι τα κακοποιημένα παιδιά καταστρέφονται τόσο πολύ που είναι πολύ απίθανο να έχουν οι ίδιοι οικογένειες. Η παιδική κακοποίηση και η καταστροφή της αθωότητας, σύμφωνα με το WEF, είναι ο τρόπος της φύσης να καθαρίσει τον κόσμο και να «σώσει την ανθρωπότητα» από τον εαυτό της.

Η καταστροφή της οικογενειακής μονάδας και το να επιτραπεί σε ενήλικες διεστραμμένους να εμπλέκονται σε σεξουαλική διαστροφή με «ανήλικους», όπως τους αποκαλεί τώρα το WEF, θα βοηθήσει στην ερήμωση του πλανήτη και θα τον επαναφέρει σε «αρμονία» και «ισορροπία»...

Εἶναι ἔτσι ἤ λές νά τά βλέπουμε ἐμεῖς ...ἔτσι ; 

Χμμ...

Ἡ Πελασγική



ΓΟΝΕΙΣ! Αυτάκια ΕΧΕΤΕ; Ή μπάς καί ..."βούλωσαν"; ; ; 'Τράνς' Ν Α Υ Α Γ Ι Α ! (TRANS WRECK - Trailer)


Από Frank X. Panico - 27 Αυγ 2022

TRANS WRECK (Σύνοψη της ταινίας από τους Frank X. Panico και Michael Ross)

Το ντοκιμαντέρ TRANS WRECK (Τρανς ναυάγια), ενσωματώνει ένα ευρύ φάσμα ηθικών και επιστημονικών απόψεων και διατυπώνει ξεκάθαρα με ένα συμπονετικό αλλά και ειλικρινή τρόπο τη συχνά ανεπανόρθωτη ζημία που προκαλείται από το κίνημα των διαφυλικών. 

Η ταινία είναι τολμηρή και θαρραλέα και δε διστάζει να προσεγγίσει ένα θέμα που οι περισσότεροι ιατροί αλλά και θρησκευόμενοι άνθρωποι διστάζουν να αγγίξουν. 

Πρόκειται για μία υποδειγματική, υψηλών προδιαγραφών ταινία-ντοκιμαντέρ που επιβεβαιώνει τις τρομακτικές συνέπειες που έχει η επιρροή των γονέων, των σχολείων και των επαγγελματιών υγείας όταν προωθούν την «διαφυλικότητα» στις κοινότητές τους και στους πιο ευάλωτους στη κοινωνία μας, στα παιδιά μας.

Το TRANS WRECK αποκαλύπτει πώς τα άτομα που δηλώνουν την επιθυμία να αλλάξουν το φύλο τους, τις περισσότερες φορές ξεκινούν αυτό το ταξίδι ως αποτέλεσμα ενός τραύματος του παρελθόντος. 

Σκοτεινά ψυχολογικά στοιχεία όπως η παιδική σεξουαλική κακοποίηση, η πορνογραφία, τα διαλυμένα σπίτια και οι ψυχικές ασθένειες, αλλά και αριστερόστροφα σχολικά συστήματα και μέσα κοινωνικής δικτύωσης που καθοδηγούνται από την υπεύθυνη ιδεολογική ατζέντα, είναι όλοι παράγοντες που στηρίζουν αυτό το ύπουλο κίνημα.

Είναι σίγουρο πως μια κίνηση που ενθαρρύνει τα άτομα να αποκόψουν τα μέρη του σώματός τους μέσω μιας μη αναστρέψιμης χειρουργικής επέμβασης και να λάβουν φάρμακα που αλλάζουν όλη τους τη ζωή, δεν μπορεί να αποδειχθεί καλή. 

Η ταινία εξηγεί πώς η ιατρική βιομηχανία, μαζί με τη Big Pharma, κερδίζει δισεκατομμύρια από τα θύματα αυτής της καταχρηστικής πρακτικής. 

Επειδή οι άνθρωποι είναι δεσμευμένοι σε αυτά τα φάρμακα για μια ζωή, οι γιατροί και οι παρασκευαστές φαρμάκων έχουν μια σταθερή και ατελείωτη ροή εισοδήματος.

Στο TRANS WRECK συμμετέχουν:

Η ABIGAIL MARTINEZ, μια γυναίκα της οποίας ο εφιάλτης άρχισε όταν έχασε την κόρη της από την επέμβαση του Τμήματος Παιδικών και Οικογενειακών Υπηρεσιών.

Ο WALT HEYER, ειδικός στο θέμα της πρακτικής και της θεωρίας των τρανς και κάποιος που έζησε για 30 χρόνια ως γυναίκα πριν επιστρέψει στο ανδρικό του φύλο.

Ο JEFF YOUNGER, ένας άνδρας που παλεύει να εμποδίσει την πρώην γυναίκα του να υποβάλει σε μετάβαση φύλου το δεκάχρονο γιό του

Η ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ RAFALSKI που διαμένει στη περιοχή Loudoun VA, περιοχή που λειτουργεί σαν αλεξικέραυνο τραβώντας τις διαμάχες στην Αμερική.

Η CATALINA STUBBE, Miss Columbia και εκπρόσωπος του Moms for Liberty.

Ο εκπρόσωπος της Πολιτείας STEVE TOTH και ο γερουσιαστής DICK BLACK.

Παρουσιάζονται επίσης η DR.CAROL SWAIN, BRANDON SHOWALTER και ο DR. ROBERT JEFFRESS.

Από το πρώτο καρέ έως το τελευταίο, το TRANS WRECK κρατά τη προσοχή του κοινού με την ενδιαφέρουσα θεματολογία του και τις πυκνές μαρτυρίες. 

Αυτό το άκρως συγκινητικό κινηματογραφικό αριστούργημα θα πρέπει να γίνει προσπάθεια να το δουν οι Χριστιανοί, οι επαγγελματίες του ιατρικού κλάδου αλλά και όποιος νοιάζεται αρκετά να αντιμετωπίσει τους κινδύνους που απειλούν τα παιδιά μας. 

Ο κόσμος τώρα πια έχει ενημερωθεί. 

Η τρανς ιδεολογία δεν είναι συμπόνια. 

Ούτε είναι επιστήμη. 

Το κίνημα των τρανς αποβαίνει για τους ανθρώπους που παγιδεύονται σε αυτό ένα μελλοντικό ναυάγιο. 

Έχετε συνειδητοποιήσει την ανάγκη να μην παρασυρθούν τα παιδιά προς ένα Trans Wreck;

Frank X. Panico

Xs in the Sky Films



" Έτσι ΣΚΟΤΩΝΕΙ τό διαΒΟΛΙΟ τό α ν ο σ ο π ο ι η τ ι κ ό μας σύστημα"! ΑΚΟΥΣΤΕ τήν Ιατρό σέ 2', που ΔΕΝ ΜΑΣΑΕΙ τίς κουβέντες της! / Β Ι Ν Τ Ε Ο





Δημήτριος Παναγόπουλος: Προσοχή την ψυχή μας!


Η ψυχή μας είναι εικόνα του Θεού, όταν όμως τη μολύνουμε με αμαρτία, τι κάνουμε τότε; Ρίχνουμε την εικόνα του Θεού στον βόρβορο. Ω ψυχή μας, πόσο σε καταφρονούμε! Ω Θεέ, πώς υπομένεις τέτοια καταφρόνηση! Τιμούμε την εικόνα ενός βασιλιά ή άρχοντα και δεν τιμούμε την ψυχή μας στην οποία χάραξες Εσύ την εικόνα Σου. Τίποτε δεν είναι πολυτιμότερο της ψυχής, και όμως για μία εφήμερη απόλαυση ή για πρόσκαιρη τιμή ή γι’ απόκτηση λίγου πλούτου πωλούμε την ψυχή μας, τον πολύτιμο αυτό θησαυρό.

Αν είχαμε πολλές ψυχές θα μας έμενε άλλη, αλλ’ εμείς έχουμε μία και μόνη ψυχή, για την οποία έγιναν τα ουράνια και τα επίγεια, για την οποία κοπιάζει η φύση, κινείται ο ουρανός, λάμπει ο ήλιος, καρποφορεί η γη, γεννιούνται τα φυτά και τα ζώα, και για την οποία κτίστηκε ο Παράδεισος, ετοιμάστηκε η Βασιλεία των ουρανών, η ατελεύτητη μακαριότητα, η απέραντη δόξα και όλα εκείνα τα αγαθά της αιώνιας ζωής «α οφθαλμός ουκ είδε, και ους ουκ ήκουσε και επί καρδίαν ανθρώπου ουκ ανέβη» (Α’ Κορ. 2:9). Και αν χάσουμε την ψυχή μας, χάνουμε τα πάντα: και γη και ουρανό, και κόσμο και Παράδεισο, και αυτή την πρόσκαιρη ζωή και την αιώνια.

Για να δοκιμάσει ο Θεός την υπομονή του δικαίου Ιώβ, έδωσε άδεια στον Διάβολο να τον πειράξει, να τον ζημιώσει, να τον λυπήσει και να τον βλάψει στα πλούτη του, στα παιδιά του, στην υγεία του, την ψυχή του όμως να μην αγγίξει! «Ιδού πάντα όσα εστίν αυτώ δίδωμί σοι, πλην την ψυχήν αυτού διαφύλαξον». Έγινε φτωχός εν ριπή οφθαλμού ο πλουσιότατος Ιώβ, τα αναρίθμητα ζώα, μικρά και μεγάλα κατακάηκαν, τα ψηλά παλάτια γκρεμίστηκαν από βίαιη πνοή ανέμου, τα παιδιά του σε μια ώρα έλαβαν πρόωρο και αιφνίδιο θάνατο, αυτός φτωχός, έξω από την πόλη πληγιασμένος από το κεφάλι ως τα πόδια, κείτονταν στην κοπριά, την ημέρα να φλογίζεται από τον καύσωνα του ηλίου, τη νύκτα να βασανίζεται από τον παγετό. Ο Ιώβ έχασε τα πάντα.

Ο Ιώβ, όχι, δεν έχασε απολύτως τίποτε, διότι δεν έχασε την ψυχή του. Τι λέει; Έχασα τα πλούτη μου; Αλλ’ εγώ γυμνός γεννήθηκα, τι το παράδοξο αν πεθάνω γυμνός; «Γυμνός εξήλθον εκ κοιλίας μητρός μου, γυμνός και απελεύσομαι εκεί». Έχασα τα παιδιά μου; Αλλά «ο Κύριος έδωκεν, ο Κύριος αφείλετο». Έχασα την υγεία μου; Έτσι άρεσε στον Θεό μου, «ως τω Κυρίω έδοξεν, ούτω και εγένετο». Έχασα τα πάντα, και δεν έχασα τίποτα, διότι η ψυχή μου έμεινε ακέραιη, παρ’ όλες τις δοκιμασίες είμαι δίκαιος ενώπιον του Θεού και γι’ αυτό δοξάζω, ευχαριστώ και ευλογώ το άγιο όνομά Του. «Είη το όνομα Κυρίου ευλογημένον!» (Ιώβ κεφ. 1-2)

Πόση πρόνοια έχει ο φιλάνθρωπος Κύριος όταν παραχωρεί θλίψεις ή για να μας δοκιμάσει ή για να μας παιδεύσει δίνοντας άδεια στον διάβολο να μας πειράξει, να μας βλάψει σε όλα εκτός από την ψυχή μας! «Την ψυχήν αυτού διαφύλαξον». Να μη βλάψει την ψυχή, τη μονογενή αυτή θυγατέρα του Ιησού Χριστού, την κληρονόμο της Βασιλείας Του, την οποία μάλιστα παραδίδει σε άγγελο φύλακα να τη σκέπει, να τη φυλάγει «από φόβου νυκτερινού, από βέλους πετομένου ημέρας, από πράγματος εν σκότει διαπορευομένου, από συμπτώματος δαιμονίου μεσημβρινού» (Ψαλ. 90:5-6). Και γιατί; Διότι όλα τα άλλα –λέει ο ιερός Χρυσόστομος– πρώτον, είναι πολλά, και αν λείψει το ένα, μένει το άλλο, «οπότερον τούτο βλαβή, δια του ετέρου την χρείαν παραμυθούμεθα», και δεύτερον, αν τα χάσουμε σήμερα, μπορούμε να τα βρούμε αύριο, όπως τα βρήκε όλα διπλά ο Ιώβ. Η ψυχή όμως είναι μία και αν τη χάσουμε χάθηκαν τα πάντα· «εάν ταύτην απολέσωμεν, εν τίνι βιοτεύσωμεν;»

Αν εμείς έχουμε ένα μονάκριβο παιδί, πόση είναι η φροντίδα μας να μη το βλάψει, να μη το πικράνει κανείς, παρά το ότι δεν εξαρτάται από αυτό η σωτηρία μας; Επίσης αν έχουμε έναν πολύτιμο λίθο, τον φυλάμε με πολύ επιμέλεια, παρά το ότι με αυτόν δεν μπορούμε να αγοράσουμε τον Παράδεισο. Την ψυχή μας όμως αν τη χάσουμε σε τίποτα δεν θα ωφεληθούμε, διότι γι’ αυτή ζούμε οι άνθρωποι στον κόσμο και με αυτή ελπίζουμε να ζήσουμε στον Παράδεισο. Αν τη χάσουμε, χάθηκαν τα πάντα, και τότε; «Εάν ταύτην απολέσωμεν, εν τίνι βιοτεύσωμεν;»

Της ψυχής μας το μεγάλο προνόμιο είναι ότι είναι αθάνατη. Ο μάταιος και φθαρτός κόσμος με καθετί ωραίο, καλό και πολύτιμο κάποτε θα έχει τέλος. «Παράγει γαρ το σχήμα του κόσμου τούτου» (Α’ Κορ. 7:31). Αργά ή γρήγορα θα έρθει ο θάνατος που σε όλα φέρνει το τέλος. Ό,τι και αν έχουμε στον κόσμο αυτό, όλα ή χάνονται ή εγκαταλείπονται, διότι «πάσα σαρξ ως χόρτος και πάσα δόξα ανθρώπου ως άνθος χόρτου, εξηράνθη ο χόρτος και το άνθος αυτού εξέπεσε» (Α’ Πέτρ. 1:24), η ψυχή μας μόνο μένει αθάνατη, ζει αιώνια, δεν πεθαίνει ποτέ. Ποιο λοιπόν το όφελος αν κερδίσει ο άνθρωπος τον κόσμο όλο που κάποτε θα τελειώσει, ενώ είναι μεγάλη η ζημία αν χάσει την ψυχή του που μένει στον αιώνα; Αν ο άνθρωπος χάσει την ελευθερία μπορεί να την εξαγοράσει, αν χάσει υγεία είναι δυνατό να θεραπευθεί, αν χάσει και τη ζωή του ακόμη, μπορεί να αναστηθεί, αλλά αν χαθεί η ψυχή δεν υπάρχει εξαγορά.

Του Παραδείσου τα κλειδιά ο Θεός τα παρέδωσε σε χέρια ανθρώπων· «καί δώσω σοι –είπε στον Πέτρο και σε όλους τους Αποστόλους– τας κλεις της βασιλείας των ουρανών» (Ματθ. 16:19). Του Άδη τα κλειδιά δεν τα έδωσε σε άνθρωπο, ούτε σε άγγελο, αλλά τα κράτησε ο ίδιος ο Θεός, όπως το λέει στην Αποκάλυψη: «καί έχω τας κλεις του άδου» (Απ. 1:18). Και γιατί τα κλειδιά του Παραδείσου, που είναι το ανάκτορο του Θεού, το βασιλικό παλάτι της δόξας, τα έδωσε σε χέρια ανθρώπων, και τα κλειδιά του Άδη που είναι η φοβερή φυλακή του εξωτέρου σκότους, το βασανιστήριο των κολαζομένων ψυχών, τα κράτησε ο ίδιος ο Θεός, ο Βασιλεύς και Κύριος; Για να μάθουμε ότι σε αυτή τη ζωή, όταν θελήσουμε να ανοίξουμε τον Παράδεισο για να ασφαλίσουμε μέσα εκεί την ψυχή μας, εύκολο είναι να βρούμε τα κλειδιά. Τα έχει παραδώσει σε ανθρώπους εδώ κάτω στη γη, αν τα ζητήσουμε τα βρίσκουμε στα χέρια κάθε πνευματικού πατρός. Αλλά αν έρθει αιφνίδιος ή φυσικός θάνατος και μας βρει ή φορτωμένους από τα βάρη του κόσμου, ή δεμένους με τις αλυσίδες της αμαρτίας και πεθάνουμε αδιόρθωτοι, αμετανόητοι, ανεξομολόγητοι, ακοινώνητοι, πού θα βρούμε τα κλειδιά του Άδη για να ελευθερώσουμε τη φυλακισμένη ψυχή μας; Άνθρωπος δεν τα έχει, άγγελος δεν τα παρέλαβε, τα κρατά ο ίδιος ο Θεός. Ο Κριτής τότε δεν δείχνει έλεος, δεν ανοίγει, διότι κλείστηκε η θύρα. Ελπίδα ελευθερίας δεν υπάρχει, διότι στον Άδη δεν υπάρχει μετάνοια.

Αλλά, ψυχή, είσαι το τελειότερο και ωραιότερο πλάσμα, διότι είσαι εικόνα τού Θεού, είσαι το πολυτιμότερο κτήμα, διότι είσαι αθάνατη. Ο εσταυρωμένος Ιησούς, ο Υιός του Θεού του ζώντος, έχυσε το ατίμητο αίμα Του για να σε εξαγοράσει, έδωσε την κολυμβήθρα του αγίου βαπτίσματος για να σε πλύνει, διέταξε άλλο, «δεύτερο βάπτισμα», τη μετάνοια, για να σε καθαρίσει, ετοίμασε την τράπεζα των αχράντων μυστηρίων Του για να σε θρέψει, έκτισε εδώ στον κόσμο Εκκλησία για να σε αγιάσει, εκεί δε Παράδεισο για να ζήσεις με μακαριότητα στους αιώνες των αιώνων.

Ό,τι ήταν δυνατό το έκανε η άκρα αγαθότητα και ευσπλαχνία Του για να σώσει τις ψυχές μας, και εμείς κάνουμε ό,τι μας υπαγορεύει η άκρα κακία μας για να τη χάσουμε. Είναι όμως προτιμότερο να χάσουμε καθετί που προσφέρει ο κόσμος και να κερδίσουμε την ψυχή μας· διότι, «τι ωφελήσει άνθρωπον εάν κερδίση τον κόσμον όλον και ζημιωθή την ψυχήν αυτού; ή τι δώσει άνθρωπος αντάλλαγμα της ψυχής αυτού;» (Ματθ. 16:26).

(Από το περιοδικό «Όσιος Φιλόθεος της Πάρου» 16, σελ. 47)


"Ψεκασμένοι" όλοι αυτοί..;;




ΟΜΟΛΟΓΟΥΝ ΠΛΕΟΝ! Ο πρόεδρος της 'Bayer Ph.', π α ρ α δ έ χ ε τ α ι ότι τά emβόλια 'mRNA' είναι ....Κυτταρική καί Γονιδιακή Θεραπεία! / Β Ι Ν Τ Ε Ο ( ΞΥΠΝΗΣΑΤΕ; Ή ΟΧΙ ΑΚΟΜΑ; )







ΤΙ ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΟΥΜΕ;








ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ ΒΛΕΠΟΥΜΕ ΤΗΝ ΜΟΡΦΗ ΤΟΥ ΠΡΟΔΡΟΜΟΥ ΔΙΠΛΑ ΣΤΟΝ ΚΥΡΙΟ…


Στέκει δίπλα από τον Κύριο για να μας θυμίζει την μετάνοια, αλλά όχι μόνο…

Στέκει δίπλα στον Κύριο για να μεσιτεύει να γνωρίσουν όλοι οι άνθρωποι τον Κύριο Ιησού Χριστό και να Τον αγαπήσουν με σφοδρό θείο έρωτα, όπως Τον γνώρισε και Τον αγάπησε κι ο ίδιος!

✤ Τι τίτλο να βρει κανείς για τον Άγιο Ιωάννη;

Ήταν:

✤ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΟ βρέφος εκ κοιλίας,
αφού σκίρτησε στην κοιλιά της μητέρας του
όταν ένιωσε τον Κύριο στην κοιλιά της Παναγίας. (Λουκ. 1, 41)

✤ ΑΣΚΗΤΗΣ στην έρημο που ως νέος έζησε
με αγνότητα, προσευχή και νηστεία. (Λουκ. 3,2), Μαρκ. 1, 6)

✤ ΚΗΡΥΚΑΣ μέγας της μετανοίας. (Μαρκ. 1, 4-5)

✤ ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΣ με ακόλουθους μαθητές. (Ιωαν. 3,25)

✤ ΒΑΠΤΙΣΤΗΣ του Κυρίου. (Ματθ. 3, 13)

✤ ΜΑΡΤΥΡΑΣ της ενότητας και της παρουσίας της Αγίας Τριάδος. (Ματθ. 3, 16-17)

✤ ΠΡΟΔΡΟΜΟΣ του ερχομού του Ιησού. (Λουκ. 7, 28)

✤ ΥΠΟΦΗΤΗΣ αφού μπόρεσε να αναγνωρίσει
στον Ιησού την εκπλήρωση των προφητειών
για τον ερχομό του Μεσσία στον κόσμο. (Ιωάν. 1, 23)

✤ ΠΡΟΦΗΤΗΣ όπως και ο ίδιος ο Ιησούς διαβεβαίωσε. (Λουκ. 7, 28)

✤ ΟΣΙΟΣ αφού ο θείος έρωτας και στην καρδιά Του
τον έκαναν να επιλέξει την πλήρη ταπείνωση
και την υπόκλιση στο έργο του Ιησού. (Ιωαν. 3, 30)

✤ ΜΑΡΤΥΡΑΣ της Εκκλησίας μας αφού με φυλάκιση
τιμωρήθηκε και με αποκεφαλισμό θανατώθηκε. (Ματθ. 14, 10)

romioitispolis.gr