Προσωπικός Αριθμός (Π.Α.) του Πολίτη στο τέλος του καλοκαιριού...

Απτόητοι ακολουθούν το σχέδιο του ψηφιακού ολοκληρωτισμού: Η κυβέρνηση φέρνει τον Προσωπικό Αριθμό του Πολίτη στο τέλος του καλοκαιριού

Το σχέδιο καταπάτησης των ελευθεριών προχωρά - Ο προσωπικός αριθμός επιβάλλεται υποχρεωτικά για να μάθει ο κόσμος ότι δεν θα μπορεί να κάνει τίποτα χωρίς αυτόν

Γράφει ο Ελευθέριος Ανδρώνης

Δημοσιεύθηκε στις 5 Ιουνίου, 2024

Ούτε τα τύμπανα του 3ου παγκοσμίου πολέμου, ούτε η ευρωπαϊκή αστάθεια, ούτε τα σκάνδαλα διαρροής προσωπικών δεδομένων δεν πτοούν την κυβέρνηση Μητσοτάκη στο να μετατρέψει τους πολίτες σε απρόσωπους αριθμούς, όπως ακριβώς έκαναν οι ναζί στα στρατόπεδα συγκέντρωσης του τρίτου Ράιχ. 

Σε μια εποχή που οι πολιτικές χαράσσονται με παράνομα λογισμικά παρακολούθησης και τα ψηφιακά δεδομένα αποδεικνύονται πιο ευάλωτα από ποτέ, η κυβέρνηση τα ενοποιεί σε έναν αριθμό, σε μια και μόνο ψηφιακή δεξαμενή που θα προσφέρεται ως λεία για τους μεγαλοκαρχαρίες του κρατικού και ιδιωτικού συμφέροντος. 

Ο κόσμος μπορεί να μην έχει να τα βγάλει πέρα ούτε μέχρι το μέσο του μήνα, αλλά η κυβέρνηση ασχολείται με το να χτίζει ένα προς ένα, τα ψηφιακά κάγκελα που θα φυλακίσουν τον λαό στη δυστοπία που ευαγγελίζεται η κλίκα του Νταβός.

Σύμφωνα με τελευταία δημοσιεύματα, ο Προσωπικός Αριθμός (Π.Α.) του πολίτη βρίσκεται στην τελική ευθεία και αναμένεται να τεθεί σε εφαρμογή στο τέλος του φετινού καλοκαιριού. Ο Προσωπικός Αριθμός (ΠΑ) του πολίτη θα αντικαταστήσει το ΑΦΜ (Αριθμός Φορολογικού Μητρώου), τον ΑΜΚΑ (Αριθμός Μητρώου Κοινωνικής Ασφάλισης) και τον ΑΔΤ (Δελτίο Αστυνομικής Ταυτότητας) και θα χρησιμοποιείται υποχρεωτικά σε όλες τις ηλεκτρονικές και φυσικές συναλλαγές με δημόσιες υπηρεσίες. 

Εκτιμούμε με βεβαιότητα ότι αυτό είναι το πρώτο βήμα για να μετατραπεί η ηλεκτρονική ταυτότητα (που θα έχει τον ΠΑ) και σε κάρτα του πολίτη, και σε δεύτερο χρόνο η κάρτα του πολίτη να χρησιμοποιείται και στις συναλλαγές με τον ιδιωτικό τομέα, σε συνδυασμό με την κατάργηση των μετρητών που προωθούν οι Βρυξέλλες. 

Απόδειξη του μαζικού ψηφιακού φακελώματος που επιδιώκει η κυβέρνηση, είναι ότι ο Προσωπικός Αριθμός θα επιβληθεί υποχρεωτικά και στα ανήλικα παιδιά (δλδ. σε όλα τα προστατευόμενα μέλη του νοικοκυριού) που μπορεί να μην έχουν συνδιαλλαγές με το δημόσιο, αλλά θα δηλώνονται κι εκείνα σαν «περιουσιακά στοιχεία» του κράτους του Μεγάλου Αδερφού που ετοιμάζεται. Επίσης όποιος θα επισκέπτεται τον γιατρό, θα δίνει τον ΠΑ αντί για τον ΑΜΚΑ για του συνταγογραφήσουν φάρμακα, να πάρει παραπεμπτικό για εξετάσεις ή εισιτήριο για νοσηλεία σε νοσοκομείο. 

Τα προσχήματα για την υποχρεωτική χρήση του ΠΑ, παραμένουν τα κλασσικά: διευκόλυνση των συναλλαγών και καταπολέμηση της γραφειοκρατίας. Σε μια εποχή που κανέναν δεν ενοχλούσε και κανέναν δεν δυσκόλευε η χρησιμοποίηση του ΑΜΚΑ, του ΑΦΜ και της κλασσικής αστυνομικής ταυτότητας με τον ΑΔΤ. 

Το δίπλωμα και η ταυτότητα στο κινητό που πανηγύριζε η κυβέρνηση ως ψηφιακή… καινοτομία, δεν άλλαξαν απολύτως τίποτα. Όπως έδειχνε κάποιος το φυσικό δίπλωμα του, δείχνει τώρα και το κινητό του. Οι δήθεν ευκολίες που παρουσιάζονται, δεν είναι τίποτε άλλο από μια διαφημιστική απάτη. Η πραγματικότητα είναι ότι όλες αυτές οι ψηφιακές μεταβάσεις είναι μεθοδικά βήματα για έναν τελικό στόχο. Την ηλεκτρονική αναμόρφωση του πολίτη που θα τον οδηγήσει στην ψηφιακή ομηρία και μετέπειτα στο χάραγμα. 

Διαφημίζουν έναν «μοναδικό αριθμό» ως… καινοτομία, ενώ ο ΑΦΜ του καθενός είναι ήδη μοναδικός αριθμός, όπως και ο ΑΜΚΑ και ο ΑΔΤ. Στην πραγματικότητα ενσωματώνουν τα στοιχεία σε έναν αριθμό για να μπορεί να υπαχθεί στο παγκοσμιοποιημένο σύστημα ψηφιακής διακυβέρνησης που ετοιμάζεται. 

Σε αυτό το υπερσυγκεντρωτικό σύστημα εξουσίας, οι πολίτες γίνονται αριθμοποιημένες μονάδες ώστε να χειραγωγούνται άμεσα από το αλγοριθμικό σύστημα τεχνητής νοημοσύνης που θα επιβληθεί στα μοντέλα διακυβέρνησης τύπου Κίνας, που προωθεί η Δύση. 

Μπορείς να μπαίνεις παράνομα στην Ευρώπη ως λαθρομετανάστης και να είσαι ό,τι δηλώνεις. Μπορείς ελεύθερα επίσης να διαλέξεις οποιαδήποτε από τις 107 ανωμαλίες της ΛΟΑΤΚΙ+ ατζέντας και να είσαι ό,τι διεκδικείς για τα «δικαιώματα» των εσωρούχων σου. Το μόνο που δεν σου επιτρέπουν είναι να αντιταχθείς στην αριθμοποίηση σου. Στο σφράγισμά σου ως πρόβατο επί σφαγήν που θα θυσιάσει όλες τις ανθρώπινες ελευθερίες. 

Και αυτές οι ψηφιακές αλυσίδες στον τράχηλο των υπόδουλων λαών, παρουσιάζονται ως ευεργεσίες. Και ποιες είναι αυτές οι ευεργεσίες στην πραγματικότητα; Θα έχεις έναν ΠΑ που αντικαθιστά τον ΑΜΚΑ, αλλά δεν θα έχεις καλύτερα νοσοκομεία. Το ΕΣΥ θα συνεχίσει να διαλύεται και να παραδίνεται στα ιδιωτικά συμφέροντα. Θα έχεις έναν ΠΑ που αντικαθιστά τον ΑΦΜ, αλλά η φοροληστεία θα γίνεται όλο και χειρότερη, και πλέον θα αποκτά και «πράσινο» παρονομαστή. Θα έχεις έναν ΠΑ που αντικαθιστά τον ΑΔΤ, αλλά η εγκληματικότητα ολοένα και θα χειροτερεύει. Η ΕΕ γίνεται κυψέλη «ενσωμάτωσης» της Σαρία, της κοινής μαφίας και του οργανωμένου εγκλήματος των λόμπι.

Θα μείνεις με τον μοναδικό αριθμό να σε σημαδεύει ισόβια, αλλά οι κρατικές υπηρεσίες που εξυπηρετεί αυτός, θα υποβαθμίζονται όλο και περισσότερο. Θα σε καλούν να πανηγυρίσεις για τα 1 λεπτό που κερδίζεις με το «σκανάρισμα» σου, την ίδια στιγμή που ολόκληρη η ζωή σου μπαίνει σε δωμάτια ψηφιακής απομόνωσης και παρακολούθησης. 

Μια κυβέρνηση που – αποδεδειγμένα πλέον – έκανε παραμάγαζο της το υπουργείο Εσωτερικών και λήστεψε τα προσωπικά δεδομένα χιλιάδων αποδήμων ψηφοφόρων, ζητάει τώρα να εμπιστευτούμε τις ζωές μας σε ένα ενοποιημένο σύστημα πληροφοριών με μοναδικούς αριθμούς πολίτη. Δηλαδή σαν να σε λήστεψε κάποιος και να απαιτεί υποχρεωτικά τώρα να του παραδώσεις και τα κλειδιά για να μπαίνει σπίτι σου όποτε θέλει, ζητώντας να του έχεις εμπιστοσύνη. 

Η υποχρεωτική χρήση του ΠΑ σε κάθε δημόσια συναλλαγή είναι μια ύπουλη κίνηση που γίνεται σκόπιμα από φέτος ώστε περισσότερος κόσμος να υποκύψει στην αποδοχή των ηλεκτρονικών ταυτοτήτων, μιας και μέχρι το 2026 θα έχει εμπεδώσει για τα καλά ότι δεν θα μπορεί να κάνει τίποτα χωρίς τον ΠΑ (που θα φέρει και η ηλεκτρονική ταυτότητα). 

Και μέχρι να κλείσει η ψηφιακή «φάκα», θα «τρώμε» ανθρώπινα δικαιώματα με τη σέσουλα, δηλαδή την ικανοποίηση κάθε ζωώδους επιθυμίας που θα δημιουργεί την ψευδαίσθηση της «ευτυχίας». Θα χαιρόμαστε την απαλλαγή από τον βραχνά της «ατομικής ευθύνης» με την αποχή, την απολιτίκ στάση, το δημογραφικό ευνουχισμό, το «οικολογικό» αυτομαστίγωμα και την παράδοση των εξουσιών σε διεθνή κέντρα. Άνθρωποι αριθμοί, απανθρωποποιημένοι, ανίκανοι να αντιληφθούν τον ολοκληρωτισμό που τους περιβάλλει και τους συσφίγγει όλο και περισσότερο.

Αναρτήθηκε από ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΟΡΘΟΔΟΞΟΙ

Θά πληθύνει η ΚΑΚΙΑ, η αγάπη των πιό πολλών θά ψυχρανθεί!...

«Μέ τήν αὔξησι τῆς ἁμαρτίας, θά ψυχρανθῆ ἡ ἀγάπη τῶν πολλῶν», λέγει ὁ Κύριος στά εὐαγγέλια· (Ματθ. 24,12) ὅταν δέ ψυχρανθῆ τελείως ἡ ἀγάπη, εἶναι ἀδύνατο νά παραμένη ἡ χάρις καί κηδεμονία τοῦ Θεοῦ.

Καί γιά νά σᾶς παραστήσω τό πάθος μέ ἕνα παράδειγμα, ή ψυχή τοῦ καθενός μας ὁμοιάζει μέ λυχνάρι, πού ὡς ἔλαιο μέν ἔχει τήν ἀγαθοεργία, ἀντί δέ γιά φυτίλι φέρει τήν ἀγάπη, ἐπάνω στήν ὁποία ἐπαναπαύεται ἀντί γιά φῶς ἡ χάρις τοῦ Πνεύματος.

῞Οταν λοιπόν ἐξαφανισθῆ τοῦτο τό ἔλαιο, δηλαδή ἡ ἀγαθοεργία, ἀναγκαστικά ἡ ἀγάπη πού ἐνυπάρχει στήν ψυχή ἀντί γιά φυτίλι ψυχραίνεται· κι' ἔτσι τό φῶς τῆς κηδεμονίας καί χάριτος τοῦ Θεοῦ ἀπομακρύνεται ἀπό τούς ἀνθρώπους πού ἀπέφυγαν τήν ἀρετή κι᾿ ἐφυγάδευσαν τήν ἀγάπη· καί ἡ ἀναταραχή των πρός ἀλλήλους προκαλεῖται ἀπό τό γεγονός ὅτι ἀπέστρεψε τό πρόσωπό του ἀπό αὐτούς ὁ Θεός, πρός τόν ὁποῖο λέγει ὁ Δαβίδ· «ἄν ἀποστρέψης τὸ πρόσωπό σου, θά ἀναταραχθοῦν». (Ψαλμ. 103,29).

῎Ετσι ἀπό τήν ἁμαρτία ἐπέρχεται σ᾿ ἐμᾶς ἐμφύλιος στάσις καί σύγχυσις, πού ἐπιφέρει κάθε εἶδος κακίας καί ἐνοικίζει τόν ἀρχηγό τῆς κακίας μέσα στούς στασιάρχες καί στασιαστάς· καί αὐτός μετασκευάζει σέ θηρία αὐτούς στούς ὁποίους εἰσοικίζεται, δέν εἶναι δέ ὑπερβολή νά εἰποῦμε ὅτι τούς παρασκευάζει ν' ἀποκτήσουν ἦθος δαιμόνων.

Καί ἔτσι ὁ ἀπό τήν ἀρχή άνθρωποκτόνος καί μισάνθρωπος καθιστᾶ τόν ἄνθρωπο ἀνθρωποκτόνο καί ἀντίπαλο πρός τόν ζωοδότη Χριστό· πόσο περισσότερο ἀνυπάκουο καί ἀντίθετο στούς ἐπιγείους βασιλεῖς ἢ στόν πνευματικό πατέρα καί ποιμένα καί διδάσκαλο...

Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς 

Ἅπαντα τά Ἔργα σειρά ΕΠΕ Τόμος 9 σελ. 35-37 Όμιλία Ά

https://odysseiatv.blogspot.com

Δέν λέει «Ανάστασιν Χριστού πιστεύσαντες», αλλά «Ανάστασιν Χριστού θεασάμενοι»!

Δεν λέει «Ανάστασιν Χριστού πιστεύσαντες». 

Αλλά τι λέει;

«Ανάστασιν Χριστού θεασάμενοι, προσκυνήσωμεν άγιον Κύριον Ιησούν, τον μόνον αναμάρτητον».

Πώς λοιπόν μας προτρέπει τώρα το Άγιο Πνεύμα να λέμε «Ανάστασιν Χριστού θεασάμενοι», σαν να είδαμε την ανάσταση, που δεν είδαμε, παρ’ όλο που ο Χριστός αναστήθηκε μία φορά, πριν από χίλια χρόνια, και ούτε τότε τον είδε κάποιος να ανασταίνεται;

Άραγε, μήπως θέλει η θεία Γραφή να ψευδόμαστε;

Καθόλου!

Απεναντίας, η θεία Γραφή μας παραγγέλλει να λέμε την αλήθεια, ότι δηλαδή η ανάσταση του Χριστού γίνεται μέσα στον καθένα από μας τους πιστούς, και αυτό γίνεται όχι μία φορά αλλά μπορώ να πω κάθε ώρα, με το να ανασταίνεται μέσα μας ο ίδιος ο Δεσπότης Χριστός, λαμπροφορώντας και απαστράπτοντας τις αστραπές της αφθαρσίας και της θεότητας.

Διότι η φωτοφόρα παρουσία του Πνεύματος, σαν να είναι πρωΐ, υποδηλώνει σ’ εμάς την ανάσταση του Δεσπότη, ή, μάλλον, χαρίζει σ’ εμάς να βλέπουμε εκείνον τον ίδιο τον αναστάντα.

Γι’ αυτό και λέμε: «Θεός είναι ο Κύριος και φανερώθηκε σ’ εμάς»˙ και υποδηλώνοντας τήν δευτέρα του παρουσία, προστέθηκε και λέμε έτσι:

«ευλογημένος αυτός που έρχεται στο όνομα του Κυρίου».

Σ’ αυτούς λοιπόν που θα φανερωθεί αναστημένος ο Χριστός, εμφανίζεται οπωσδήποτε πνευματικά, με το να γίνεται ορατός στα πνευματικά τους μάτια.

Διότι, όταν ο Χριστός έρθει μέσα μας με το Πνεύμα, μας ανασταίνει από τους νεκρούς και μας ζωοποιεί και δίνει το χάρισμα να βλέπουμε μέσα μας ολόκληρο ζωντανό τον ίδιο, τον αθάνατο δηλαδή και άφθαρτο˙ και όχι μόνο αυτό, αλλά και χαρίζει να γνωρίσουμε ολοφάνερα ότι μας ανασταίνει και μας δοξάζει μαζί του, όπως βεβαιώνει όλη η θεία Γραφή.

Αυτά λοιπόν είναι τα θεία μυστήρια των Χριστιανών, αυτή είναι η κρυμμένη μέσα τους δύναμη της πίστης μας, που οι άπιστοι, ή οι δύσπιστοι, ή, για να πω μάλλον, οι ημίπιστοι, δεν τα βλέπουν, αλλά και δεν μπορούν να τα δουν.

Από το βιβλίο: Αγίου Συμεών του Νέου Θεολόγου – Έργα (Νεοελληνική απόδοση). Εκδόσεις: “Περιβόλι της Παναγίας”. Μάϊος 2017

https://proskynitis.blogspot.com

ΑΙΣΧΡΑ ΒΙΒΛΙΑ ΣΕ ΣΧΟΛΕΙΑ

 

Focus FM 103.6

Θα εκπλαγείτε όταν ακούσετε ποια είναι τα 𝟕 θανάσιμα αμαρτήματα! (π. Αθανάσιος Μυτιληναίος ♰)

 

https://www.youtube.com/@christianos777

Ιστορία Ελπίδας και Σωτηρίας ,,,

Ήταν έξι το απόγευμα.. Είχε ήδη βραδιάσει, όταν μια άγνωστη για μένα κοπέλα χτύπησε την πόρτα του σπιτιού μου επίμονα για να την ανοίξω. Τη δέχθηκα και ρώτησα τι θα ήθελε.

– «Πάτερ, θέλω να μου διαβάσετε μια ευχή». Το πρόσωπό της ήταν ταραγμένο, μιλούσε απότομα. Δε μου είπε πολλά πράγματα, απλά μου ζήτησε να προσευχηθώ γι’ αυτήν. Πήγαμε στην Εκκλησία και της διάβασα μια ευχή. Έφυγε αμίλητη χωρίς να μου δώσει περαιτέρω πληροφορίες για τη ζωή της, ούτε και να μοιραστεί τον λόγο που ήθελε να της διαβάσω την ευχή. Μετά από τρεις μέρες, ξαναήρθε. Ζητούσε και πάλι να προσευχηθώ γι’ αυτήν. Μπήκαμε στον Ναό, της διάβασα μια ευχή και, όταν τελείωσα, με ρώτησε: «Πάτερ, με φοβάστε;». «Όχι», της απάντησα. Το πρόσωπό της ήταν πιο ήρεμο από την προηγούμενη φορά. Έφυγε και πάλι αμίλητη με σκυμμένο το κεφάλι.

Πέρασαν τρεις μέρες και ξαναήρθε αργά την νύχτα. Όταν της διάβασα την ευχή, την παρακάλεσα να μην έρχεται τόσο αργά. Με κοίταξε και είδα τα μάτια της γεμάτα δάκρυα. 

Μου είπε: «Πάτερ, είμαι ιερόδουλη, αυτή είναι η δουλειά μου. Δεν κυκλοφορώ τη μέρα, γιατί όλος ο κόσμος γνωρίζει ποια είμαι και ντρέπομαι να κυκλοφορώ. Γι’ αυτό ήρθα και ξαναήρθα βράδυ. Έρχομαι σε εσάς, γιατί νιώθω καλά όταν μπαίνω στην Εκκλησία. Θέλω να σας πω ότι την πρώτη φορά που ήρθα ένιωσα μια ανεξήγητη δύναμη μέσα μου και εκείνο το βράδυ δεν έκανα την αμαρτία. Δεν έχω σχέση με την Εκκλησία, ούτε είμαι Ορθόδοξη.»

Από τότε έφυγε και δεν την ξαναείδα. Κάποιες φορές ρωτούσα τον φύλακα αν βλέπει την κοπέλα αυτή να κυκλοφορεί στην πόλη μας και μου απαντούσε αρνητικά. Πέρασαν έξι μήνες και ένα απόγευμα ξαναήρθε, υποβασταζόμενη από μια φίλη της. Χαμογέλασε όταν με είδε. Την αναγνώρισα αμέσως. Την έφερα και την έβαλα να ξαπλώσει σε έναν πάγκο που είχαμε μέσα στην Εκκλησία. Όπως μου εξήγησε η φίλη της, ζήτησε την βοήθειά της και της είπε: «Θέλω να με πας στην Ορθόδοξη Εκκλησία, που χτυπούν πολλές καμπάνες. Σήμερα θέλω να με πας, όχι αύριο!». 

Την κοίταξα και μου είπε: «Την ευχή σου, πάτερ, την ευχή σου.» Σκέφτηκα αμέσως και την ρώτησα: «Μήπως θέλεις να σε βαπτίσω, να γίνεις Χριστιανή;» Μου απάντησε: «Ναι, πάτερ, θα μου δώσεις πολλή χαρά αν με βαπτίσεις. Θα με βοηθήσει ο Θεός.»

Ξεκίνησα την προετοιμασία για τη βάπτιση. Της έδωσα και φόρεσε έναν χιτώνα. Αφού διάβασα τον Κατηχητικό Λόγο, τη βάπτισα «Εἰς τὸ ὄνομα τοῦ Πατρός καὶ τοῦ Υἱοῦ καὶ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος» και της έδωσα το όνομα Γεωργία. 

Της φόρεσα και έναν Σταυρό και, στη συνέχεια, έβγαλα τη Θεία Κοινωνία που έχουμε στο Αρτοφόριο και την κοινώνησα. Το πρόσωπό της ήταν ήρεμο και χαρούμενο. «Πάτερ, μου είπε, σε ευχαριστώ πάρα πολύ. Δοξάζω τον Θεό για αυτή την ώρα, που με αξίωσε να βαπτιστώ. Οι γιατροί κουράστηκαν με την αρρώστια μου και μου είπαν να πάω στο σπίτι. Παρακαλώ τον Θεό να με συγχωρέσει για όλα αυτά που έκανα στη ζωή μου. Σε παρακαλώ, πάτερ, θέλω τον χιτώνα αυτό να τον πάρω μαζί μου για να μου τον φορέσουν όταν πεθάνω. Δε θέλω τίποτα άλλο!» 

Θαύμασα ακούγοντας αυτά τα λόγια και της έδωσα τον χιτώνα. Η φίλη της με ευχαρίστησε, πήρε τη Γεωργία και φύγανε. Καθώς φεύγανε, είδα την ώρα. Ήταν 6:30 το απόγευμα. Πέρασαν δύο ώρες και ήρθαν να με ενημερώσουν ότι κοιμήθηκε η Γεωργία η ιερόδουλη. Την κάλεσε ο Θεός στη Βασιλεία των Ουρανών! Ο Θεός μας είναι δίκαιος, την προετοίμαζε με τρόπο που το μυαλό μας δεν μπορεί να συλλάβει. Ο κόσμος την έβριζε, όλοι την είχαν για σκουπίδι. Όχι όμως ο Δημιουργός της.Τη θάψαμε με τον χιτώνα της βάπτισης και με τον σταυρό της. Τι ωραία που ήταν η Γεωργία μας!

Άλλη η δικαιοσύνη του Θεού και άλλη των ανθρώπων. Ο Θεός δε θέλει να χαθεί ούτε μια ψυχή αρκεί να τον αναγνωρίσει ως Σωτήρα και Λυτρωτή»!

* Από τον π. Δημήτριο Γεωργαντώνη

http://ealoellas.blogspot.com/

Ἔκτρωση = ἔγκλημα

ΠΑΤΕΡΙΚΑΙ ΔΙΔΑΧΑΙ

Ἔκτρωση = ἔγκλημα

«Ὁρᾶτε µὴ καταφρονήσητε ἑνὸς τῶν µικρῶν τούτων· λέγων γὰρ ὑµῖν ὅτι οἱ ἄγγελοι αὐτῶν ἐν οὐρανοῖς διὰ παντὸς βλέπουσι τὸ πρόσωπον τοῦ πατρός µου τοῦ ἐν οὐρανοῖς» (Ματθ. 18, 10). (Δηλ.: Προσέχετε νὰ µὴ καταφρονήσετε οὔτε ἕνα ἀπὸ τοὺς µικροὺς αὐτούς· διότι σᾶς λέγω, ὅτι οἱ φύλακές των ἄγγελοι εἶναι ἀπὸ ἐκείνους, ποὺ ἔχουν πολλὴν παρρησίαν ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ. Διότι εἶναι ἀπὸ ἐκείνους, ποὺ εἰς τὸν οὐρανὸν ἀποτελοῦν τὸ ἄµεσον περιβάλλον καὶ βλέπουν πάντοτε τὸ πρόσωπον τοῦ Πατρός µου, ποὺ εἶναι εἰς τοὺς οὐρανούς).

Ὁ Ἅγιος Ἰωσὴφ ὁ Ἡσυχαστὴς ἐτόνιζε:

«Τὸ ἔγκλημα αὐτὸ παίρνει ὁλοένα καὶ μεγαλύτερες διαστάσεις, ἐπικίνδυνες καὶ πρέπει ἐπιτέλους νὰ συνειδητοποιήσουν οἱ γυναῖκες πόσο φοβερὸ εἶναι καὶ νὰ κάνουν ἕνα ἀγῶνα νὰ τὸ σταματήσουν ἢ νὰ ἐμποδίσουν ἄλλες γυναῖκες ποὺ πρόκειται κατὰ διαβολικὴ ἐνέργεια νὰ τὸ διαπράξουν. Γιατί συνήθως φθάνουν στὸ ἔγκλημα αὐτὸ εἴτε ἀπὸ ἄγνοια εἴτε ἀπὸ πίεση εἴτε ἀπὸ πάλη ἐσωτερική.

Κυρίως συμβάλλει ἡ συνέργια τοῦ διαβόλου μὲ αἰτίες καὶ ἀστήρικτες δικαιολογίες καὶ προφάσεις καὶ ἀδυναμίες, ὅπως π.χ. δὲν φθάνουν τὰ οἰκονομικά, μὲ πιέζει ὁ ἄντρας μου κ.λπ. Ἀπὸ τὴν ἄλλη πλευρὰ εἶναι καὶ ἡ ἄγνοια καὶ ὅλα αὐτὰ τὰ ἐκμεταλλεύεται ὁ διάβολος καὶ κατορθώνει νὰ παρασύρη τὶς μητέρες σ’ αὐτὸ τὸ τραγικὸ ἁμάρτημα.

Δὲν ξέρω, ἂν γνωρίζετε ὅτι αὐτὰ τὰ παιδάκια, αὐτὰ τὰ ἔμβρυα, αὐτὲς οἱ ὑπάρξεις δὲν καταλήγουν στὴν ἀνυπαρξία μὲ τὴν ἔκτρωση, ἀλλὰ τὸ κάθε ἔμβρυο εἶναι κι ἕνας τέλειος ἄνθρωπος, καὶ μάλιστα στὴν ψυχή. Αὐτὰ τὰ παιδάκια ζοῦν στὸν ἄλλο κόσμο, κι ὅπως καταλαβαίνετε τόσα ἑκατομμύρια παιδιὰ ἔχουν ἀποτελέσει ἕνα ὁλόκληρο στρατὸ στὸν οὐρανό. Ὅλα αὐτὰ διαμαρτύρονται· τὸ ἀθῷο αἷμα τους βοᾶ πρὸς τὸν Θεὸ ὅτι ἀδικοσκοτώθηκαν καὶ ὅτι δὲν ἔλαβαν τὸ Ἅγιον Βάπτισμα, ὅτι δὲν εἶναι Χριστιανοὶ Ὀρθόδοξοι. Καὶ ἡ εὐθύνη σὲ ποιοὺς πηγαίνει; Τὰ εὐκόλως ἐννοούμενα παραλείπονται· δίπλα στὸ αἷμα αὐτὸ ποὺ χύνεται, στὸ «κομπιοῦτερ» τοῦ Θεοῦ, γράφεται «ἔγκλημα». Καὶ αὐτὸ τὸ αἷμα πῶς θὰ ξεπλυθῆ; Ὅταν λερώνεται κάποιος μὲ τί καθαρίζεται; Μὲ τὸ ὕδωρ, μὲ τὸ νεράκι τὸ καθαρό. Κι ἐδῶ χρειάζεται ὕδωρ νὰ βγαίνη συνεχῶς ἀπὸ δύο βρύσες, ποὺ εἶναι τὰ δύο μάτια. Ἡ μετάνοια ἡ ἐσωτερικὴ νὰ ἐξωτερικεύεται μὲ μία ἀκένωτη πηγὴ δακρύων ἐφ’ ὅρου ζωῆς!».Ρώτησαν τὸν Ἅγιο Παΐσιο:

«- Γέροντα, κάποια κυρία σαράντα χρόνων, ποὺ ἔχει μεγάλα παιδιά, εἶναι ἔγκυος τριῶν μηνῶν. Ὁ ἄνδρας της τὴν ἀπειλεῖ πώς, ἂν δὲν κάνη ἔκτρωση, θὰ τὴν χωρίση.

– Ἂν κάμη ἔκτρωση, θὰ τὴν πληρώσουν τὰ ἄλλα παιδιά τους μὲ ἀρρώστιες καὶ ἀτυχήματα. Σήμερα οἱ γονεῖς σκοτώνουν τὰ παιδιὰ μὲ τὶς ἐκτρώσεις καὶ δὲν ἔχουν τὴν εὐλογία τοῦ Θεοῦ. Παλιά, ἂν γεννιόταν ἕνα παιδάκι ἄρρωστο, τὸ βάπτιζαν, πέθαινε ἀγγελούδι, καὶ ἦταν πιὸ ἀσφαλισμένο.

Εἶχαν οἱ γονεῖς καὶ ἄλλα γερὰ παιδιά, εἶχαν καὶ τὴν εὐλογία τοῦ Θεοῦ. Τώρα γερὰ παιδιὰ τὰ σκοτώνουν μὲ τὶς ἐκτρώσεις καὶ διατηροῦν στὴν ζωή ἄλλα ποὺ εἶναι ἀρρωστημένα. Τρέχουν οἱ γονεῖς στὴν Ἀγγλία, στὴν Ἀμερικὴ νὰ τὰ θεραπεύσουν.

Καὶ συνεχίζεται μετὰ νὰ γεννιοῦνται πιὸ ἄρρωστα, γιατί καὶ αὐτά, ἂν ζήσουν καὶ κάνουν οἰκογένεια, μπορεῖ νὰ γεννήσουν πάλι ἄρρωστα παιδιά, ὁπότε τί βγαίνει; Ἐνῷ, ἂν γεννοῦσαν μερικὰ παιδιά, δὲν θὰ ἔτρεχαν τόσο πολὺ γιὰ τὸ ἕνα, τὸ ἄρρωστο, θὰ πέθαινε καὶ θὰ πήγαινε ἀγγελούδι…».Ἔλεγε ὁ μακαριστὸς Ἐπίσκοπος Αὐγουστῖνος Καντιώτης: «Ἐπάνω στὴν Μακεδονία, σὲ κάποιον προσκυνηματικὸ ναό, μὲ θαυματουργὸ Ἅγιο, θὰ ἐγίνετο ἡ πανήγυρη τοῦ Ναοῦ. Ἐκεῖ ἦταν μία ἐνάρετη «καντηλανάφτισσα» -καλογριά, ὅπως λέει ὁ λαός. Αὐτὴ ἐργάσθηκε πολύ, γιὰ νὰ καθαρίση, νὰ περιποιηθῆ τὸν ναὸ καὶ τὸ ἀπογευματάκι ξάπλωσε λίγο νὰ κλείση τὰ μάτια της, γιὰ νὰ μπορέση κατόπιν νὰ συνεχίση τὰ ὑπόλοιπα.

Ἔπεσε νὰ κοιμηθῆ, ἀλλὰ ποῦ νὰ ξυπνήση; Κοιμόταν γιὰ μέρες. Φώναξαν τὸν γιατρό, γιὰ νὰ δοῦν τί συμβαίνει, καὶ τοὺς λέει: «Μὴ τὴν ξυπνᾶτε· κάτι τῆς συμβαίνει, ποὺ δὲν μποροῦμε νὰ τὸ ἑρμηνεύσουμε ἰατρικῶς. Πάντως κάποια στιγμὴ θὰ ξυπνήση». Μετὰ ἀπὸ ἡμέρες -δὲν θυμᾶμαι πόσες- ἦλθε στὸν ἑαυτό της, ξύπνησε καὶ ρώτησε:

—Μήπως ἄρχισε ἡ ἀγρυπνία; Αὐτὴ νόμιζε ὅτι κοιμήθηκε λίγες ὧρες. Τῆς ἀπαντοῦν:

—Ὄχι, δὲν ἄρχισε· σὲ λίγο θὰ ἀρχίση! Αὐτὴ τὸ πίστεψε.

Ὅταν συνῆλθε καλά, εἶπε στοὺς προϊσταμένους ἐκεῖ τοῦ Ναοῦ:

—Σᾶς παρακαλῶ, φωνάξτε ὅλες τὶς γυναῖκες τοῦ χωριοῦ νὰ ’ρθοῦν ἐδῶ. Πράγματι μαζεύτηκαν ὅσες ἦταν δυνατὸν νὰ πᾶνε, καὶ τοὺς εἶπε:

—Ἀκοῦστε τί εἶδα: Ἐμένα μὲ ὁδήγησε ἕνας λαμπρὸς ἄνθρωπος πρὸς τὰ κάτω. Κατέβαινα, κατέβαινα στὸ βάθος τῆς καρδιᾶς τῆς γῆς. Εἶδα ἐκεῖ φύλακες, εἶδα σκοτάδι, εἶδα φυλακισμένους, εἶδα πολλὰ πράγματα. Καὶ ἀνάμεσα σ’ αὐτοὺς ποὺ μοῦ ἔδειχνε, εἶδα καὶ τὶς γυναῖκες ποὺ εἶχαν κάνει ἔκτρωση νὰ τρῶνε ἀπὸ τὰ αἵματα τῶν ἐκτρώσεών τους! Ἔφριξα ἀπὸ τὴν θέα αὐτὴ καὶ ἄκουσα τὸν ἄγγελο νὰ μοῦ λέη: «Τώρα ποὺ θὰ σὲ ἐπιστρέψω ἐπάνω στὴν γῆ, νὰ καλέσης ὅλες τὶς γυναῖκες καὶ νὰ διηγηθῆς τί εἶδες νὰ τὶς ἀποτρέψης, ἀπὸ αὐτὸ τὸ ἔγκλημα. Γιατί ἂν δὲν μετανοήσουν ἀνάλογα, σ’ αὐτὴν τὴν κατάσταση θὰ ἔλθουν ἐδῶ κάτω!».

Εφημερίδα Ορθόδοξος Τύπος

Περὶ τῆς ἀφαιρέσεως τοῦ Τιμίου Σταυροῦ. Ἀπάντησις εἰς τὸν Πανιερώτατον Μητροπολίτην Μόρφου κ. Νεόφυτον

Τοῦ κ. Ἰωάννου Παλαμήδη, θεολόγου- Ἁγιογράφου

Τὴν 26-2-24 ὁ Πανιερώτατος Μητροπολίτης Μόρφου κ. Νεόφυτος σὲ ὁμιλία του ποὺ μετεδόθη μέσῳ internet τάχθηκε ἀναφανδὸν ὑπὲρ τοῦ Μητροπολίτου Περιστερίου ποὺ ἀπεμάκρυνε τὸν Τίμιο Σταυρὸ ἀπὸ τὴν Ἁγ. Τράπεζα κάνοντας, ὅπως εἶπε «ἐπισημάνσεις θεολογικὲς καὶ λειτουργικές».

Ἐπὶ τοῦ θέματος· εἶπε λοιπὸν ὁ Πανιερώτατος περίπου τὰ ἑξῆς: Ὅτι τὸ πρόβλημα ποὺ προέκυψε στὸ Περιστέρι, ἂν πρέπει νὰ εἶναι ὁ ξύλινος Σταυρὸς τοῦ Κυρίου πίσω ἀπὸ τὴν Ἁγία Τράπεζα ἢ ὄχι, τὸ ὀνόμασε «ψευδοπρόβλημα», διότι τὴ θέση αὐτὴ μέχρι σήμερα κατέχει ὁ ἀσημένιος δοξαστικὸς καὶ λειτουργικὸς Σταυρός, καὶ προέκυψε, ὅταν τὸ 1830 ἐπὶ Ὄθωνος, ἔβαλαν τὸν ξύλινο Σταυρὸ πίσω ἀπὸ τὴν Ἁγ. Τράπεζα μὲ ἐπιρροὲς Φραγκικές. Ἐπίσης τὸ νὰ βγάλουμε τὴν Μεγάλη Πέμπτη τὸν Ἐσταυρωμένο μὲ τὰ αἵματα, ποὺ ὅσο πιὸ πολλὰ τόσο τὸ καλλίτερο συναισθηματικά, δηλ. ρομαντισμός, συναισθηματισμός, ἄρα ψευτιά, εἶναι κρυπτοφραγκικὸς τρόπος λατρείας ποὺ σιγὰ σιγὰ μπῆκε καὶ σὲ μᾶς στὴν Κύπρο. Ἐπίσης, ὅπως παλαιὰ εἴχαμε τὴν Εἰκονομαχία, τώρα κοντεύει νὰ ἔχουμε τὴν Σταυρομαχία. Τὸν ξύλινο Σταυρὸ ἐμεῖς τὸν βάλαμε ἄλλος στὸν νάρθηκα, ἄλλος στὸν γυναικωνίτη ἢ δεξιὰ ἢ ἀριστερά τοῦ ναοῦ, ὅπου ὑπῆρχε χῶρος. Τέλος, ὅτι ἄρχισε μία θεατρικὴ παράσταση τοῦ θείου δράματος ποὺ ἦταν καὶ αὐτὴ ἐπιρροὴ ἀπὸ τοὺς Φράγκους. Ὅτι τὸ λάθος τοῦ Σεβασμιωτάτου Περιστερίου ἦταν ἡ χρονικὴ στιγμὴ ποὺ τὸ ἔκαμε, γιατί ὁ Πατριάρχης τῶν Σέρβων εἶπε κάτι σοφόν: «Σὲ καιροὺς παρακμῆς δὲν κάνεις ἀλλαγές».

Ἂς ἔλθουμε τώρα στὰ λόγια τοῦ Μητροπολίτου Μόρφου.

Κατὰ τὸν Μητρ. Μόρφου τὸ πρόβλημα προέκυψε «ὅταν τὸ 1830, ἐπὶ Ὄθωνος ἔβαλαν τὸν ξύλινο Σταυρὸ πίσω ἀπὸ τὴν Ἁγ. Τράπεζα, ποὺ ἦταν ἐπιρροὲς Φραγκικές». Τὸν ἰσχυρισμὸ του αὐτὸν τὸν διαψεύδουν:

1ον) Ἐπίσκοπος Θεσσαλονικὴς Συμεὼν (14ος αἰ.), ὁ ὁποῖος γράφει:

(Βλέπομεν νὰ ὑπάρχει) «Ἐν τῇ εἰσόδῳ τοῦ ναοῦ ὁ Σταυρός, ἐπὶ τῶν τάφων ὁ Σταυρός, ἐπὶ τοῦ παρατραπεζίου ὁ Σταυρός. Παραπλεύρως τῆς Ἁγίας Τραπέζης καὶ ὄπισθεν τοῦ θυσιαστηρίου αὐτοῦ ἐξ Ἀνατολῶν τὸ εὐλογημένον ὄργανον τῆς θυσίας, ὁ θεῖος ἵσταται Σταυρός, τετραμερὴς ὤν διά τὸν ἐν αὐτῷ προσπαγέντα, τὰ τε ἄνω καὶ τὰ κάτω καὶ τὰ σύμπαντα πεποιηκότα τε καὶ συνέχοντα» (Συμεὼν Θεσσαλονίκης, Migne, 155, 341. Κ. Καλλινίκου, «Ὁ Χριστιανικὸς Ναὸς καὶ τά τελούμενα ἐν αὐτῷ» (σελ. 250, 541).

Βλέπουμε ὅτι ὁ Συμέων Θεσ/νίκης ἐπακριβῶς καθορίζει τὴν θέση τοῦ Τιμίου Σταυροῦ («ἐξ Ἀνατολῶν καὶ ὄπισθεν τοῦ θυσιαστηρίου), ἀλλὰ καὶ τὸ ρῆμα «ἵσταται» σημαίνει ἐδῶ τήν αὐτοτέλεια τοῦ Σταυροῦ.

2ον) Διαψεύδει τὸν Μητρ. Μόρφου καὶ ἡ Ἀρχαιολογία.

Πρόκειται γιὰ τὸν παλαιότερο ξύλινο Σταυρὸ τοῦ Ἁγ. Ὄρους διαστάσεων: ὕψους 182ἑκ. καὶ πλάτους 134,7ἑκ, τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Παντοκράτορος, μονῆς ποὺ ἱδρύθηκε στὸ δεύτερο μισό τοῦ 14ου αἰώνα.

Ἐπὶ τοῦ Σταυροῦ ἁγιογραφημένος ὁ Ἐσταυρωμένος ἀριστούργημα τοῦ 14ου αἰῶνος, μὲ τὴν ἐπιγραφὴ IC XC (OBCΛTΔξ), δηλ. ὁ Βασιλεὺς τῆς Δόξης (βλ. ΕΙΚΟΝΕΣ ΜΟΝΗΣ ΠΑΝΤΟΚΡΑΤΟΡΟΣ»), Ἔκδ. 1998.

Τὴν ἔκδοση σχολιάζουν οἱ ἔγκριτοι βυζαντινολόγοι Κ. Καλαμαρτζῆ- Κατσαφοῦ, Τ. Παπαμαστοράκης καὶ Γ. Ταβλάκης, ἔφορος 10ης ἐφορείας Βυζαντινῶν Ἀρχαιοτήτων, οἱ ὁποῖοι στὴ σελίδα 7 τῆς ἐκδόσεως γράφουν: «Ὁ Σταυρὸς (αὐτὸς) ἦταν τοποθετημένος πρὶν ἀπὸ μερικὰ χρόνια πίσω ἀπὸ τὴν Ἁγία Τράπεζα τοῦ Ἱεροῦ Βήματος τοῦ Καθολικοῦ ποὺ θὰ μποροῦσε νὰ ὁδηγήση στὸ συμπέρασμα, ὅτι αὐτὴ ἦταν καὶ ἡ ἀρχική του θέση».

Συμπέρασμα: Τόσο ὁ Συμεὼν Θεσσαλονίκης (14ος αἰ.) ὅσο καὶ ἡ Ἱερὰ Μόνη Παντοκράτορος τοποθετοῦν τὴν θέση τοῦ Ἐσταυρωμένου τοῦ 14ου αἰῶνος, «ὄπισθεν τῆς Ἁγίας Τραπέζης». Ὁ Μητρ. Μόρφου τὴν τοποθετεῖ στὰ 1830. Ἄρα: 1830 μεῖον 1450= 380 ἔτη. Δὲν ἔπεσε καὶ πολὺ ἔξω ὁ Μητρ. Μόρφου. Μόλις σχεδὸν τέσσαρες ἑκατονταετηρίδες!!

3ον) Τὴν θέση τοῦ Ἐσταυρωμένου ἐντὸς τοῦ ἱ. Βήματος ἐπιβάλλουν καὶ δογματικοὶ λόγοι:

Στὸν Ψαλμὸ 23 στίχο 7 τοῦ Ψαλτηρίου τῆς Π.Δ. τοῦ Προφητάνακτος Δαυὶδ διαβάζουμε τὸ προφητικόν: «Ἄρατε πύλας οἱ ἄρχοντες ὑμῶν καὶ ἐπάρθητε πύλαι αἰώνιοι, καὶ εἰσελεύσεται ὁ Βασιλεὺς τῆς δόξης». Καὶ στὸν στίχο 10 διαβάζουν: «Τὶς ἐστιν οὗτος ὁ Βασιλεὺς τῆς δόξης;». Καὶ ἑρμηνεύει ὁ ἀείμνηστος καθηγητὴς τοῦ Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν, Παν. Τρεμπέλας:

«Καὶ τώρα ποὺ πρόκειται ἡ Κιβωτὸς τοῦ Θεοῦ νὰ εἰσαχθῆ εἰς τὸν ναὸν ἀνοίξατε τὰς πύλας οἱ ἄρχοντες ποὺ τὰς κρατεῖτε κλεισμένας». Καὶ στὸ ἐρώτημα «τὶς ἐστιν ὁ Βασιλεὺς τῆς δόξης;» ὁ Τρεμπέλας ἑρμηνεύει: «Εἶναι ὁ Κύριος τῶν ἐν οὐρανῷ ἀσωμάτων δυνάμεων, τῶν ἀγγελικῶν στρατιῶν, αὐτὸς εἶναι ὁ Βασιλεὺς τῆς δόξης» («Τὸ ψαλτήριο μετὰ συντόμου ἑρμηνείας ὑπὸ Παν. Ν. Τρεμπέλα, Ἀθῆναι, 1976».

Ἀλλὰ τὴν ἔνδειξη ὁ Βασιλεὺς τῆς Δόξης ἀναγράφουν ἀνυπερθέτως ὅλοι οἱ Ὀρθόδοξοι Ἁγιογράφοι ἀπὸ τὸν 8ον αἰῶνα μέχρι τὸν 16ον αἰῶνα στὶς παραστάσεις τῆς Σταυρώσεως ἤ τῆς Ἀποκαθηλώσεως τοῦ Κυρίου, συνδέοντας ἔτσι τὴν Παλαιὰ μὲ τὴν Καινὴ Διαθήκη. Μᾶς διδάσκουν ὅτι καὶ στὶς δύο Διαθῆκες εἶναι ὁ ἴδιος Μεσσίας Χριστὸς ὁ Βασιλεὺς τῆς Δόξης, πρᾶγμα ποὺ ἀπέρριψαν οἱ Ἑβραῖοι μὲ τὸ νὰ γράφουν κοροϊδευτικὰ στὴν πινακίδα τοῦ Σταυροῦ «ΙΝΒΙ», δηλ. Ἰησοῦς Ναζωραῖος Βασιλεὺς τῶν Ἰουδαίων. Τὴν ἔνδειξη αὐτὴ «ὁ Βασιλεὺς τῆς Δόξης» ὁλόγραφα ἢ συνεπτυγμένα τὴν ἔχουν μέχρι σήμερα μόνο οἱ ξύλινοι Βυζαντινοὶ Σταυροὶ τῶν Ἐκκλησιῶν μας καὶ κανένας «δοξαστικὸς Σταυρός», ἀσημένιος ἢ χρυσὸς καὶ γι’ αὐτὸ ἡ φυσική τους θέση εἶναι ἐντός τοῦ ἱεροῦ Βήματος καὶ ὄχι στὸν γυναικωνίτη δίκην χρηστικῶν ἀντικειμένων καὶ δὴ μιᾶς χρήσεως (τὴν Μεγάλη Πέμπτη).

Ἐπίσης ὁ Μητροπολίτης Μόρφου εἶπε ἀκόμη ὅτι «ἄρχισε μία θεατρικὴ παράσταση τοῦ θείου Δράματος ποὺ ἦταν καὶ αὐτὴ ἐπιρροὴ ἀπὸ τοὺς Φράγκους».

Τὴν ἐπικριτικὴ αὐτὴ θέση τοῦ Μητροπολίτου Μόρφου θὰ τὴν ἐξετάσουμε ἱστορικὰ καὶ πρῶτον ἂς δοῦμε γενικῶς τὰ περὶ Δραμάτων καὶ Πανηγύρεων.

Ὁ ἀείμνηστος Καθηγητὴς τοῦ Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν Β. Στεφανίδης γράφει στὴν Ἐκκλησιαστική του Ἱστορία (Ἀθῆναι, 1959) καὶ στὴ σελ. 465, τὰ ἑξῆς: «Αἱ Πανηγύρεις καὶ τὰ Δράματα ἐτελοῦντο εἰς τὴν αὐλὴν τῶν ναῶν, ἀπὸ τῆς Θ΄ ἑκατονταετηρίδος. Πρῶτος ὁ Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως Θεοφύλακτος (933- 956) εἰσήγαγε τὴν τέλεσιν αὐτῶν ἐν τοῖς ναοῖς (Κεδρηνὸς Η΄ 333). Ὑπῆρχαν ὑποστηρικταὶ καὶ πολέμιοι τῶν ἐκκλησιαστικῶν δραμάτων. Ὁ Συμεὼν Θεσσαλονίκης (1429) ὑπέδειξε τὸν ὀρθὸν τρόπον τελέσεως αὐτῶν. (Migne, 15.5 καὶ ἑξῆς… Ὁ Συμεὼν ψέγει τοὺς Λατίνους, διότι παρ’ αὐτοῖς ἄνθρωπος ὑπεδύετο τὸ πρόσωπο τοῦ Θεοῦ… ἄνθρωπος ὑπεδύετο τὸν Ἐσταυρωμένον Χριστόν, τό δὲ ἐκ τῶν χειρῶν, τῶν ποδῶν καὶ τῆς πλευρᾶς αὐτοῦ ἐκχεόμενον αἷμα παριστάνετο δι’ αἵματος ζῴου. Ἀνὴρ ὑπεδύετο συνήθως τὸ πρόσωπον τῆς Θεοτόκου καὶ ὅλα τὰ ἅγια πρόσωπα ὑπεδύοντο ἀνάξιοι λαϊκοί».

Ἐκ τῶν προεκτεθέντων προκύπτουν τὰ ἑξῆς: 1ον ὅτι, ἡ ἀναπαράσταση τοῦ θείου Δράματος δὲν ἄρχισε μὲ τοὺς Φράγκους», ἀλλὰ τὸν 9ον αἰῶνα μὲ τὸν Πατριάρχη Θεοφύλακτο (933- 956).

2ον Ὁ Ἐπίσκοπος Θεσσαλονίκης Συμεὼν (14ος αἰὼν) δὲν καταργεῖ τὰ ἐκκλησιαστικὰ Δράματα, ἀλλὰ ὡς διαθέτων τὴν ἀρετὴ τῆς «διακρίσεως» ἁπλῶς ὑποδεικνύει τὸν ὀρθὸν τρόπον τελέσεως αὐτῶν.

Ἀλλὰ ἂς ἔλθουμε καὶ στοὺς νεώτερους χρόνους:

Γράφει ὁ Στεφανίδης στὴν σελ. 466 τῆς Ἐκκλησιαστικῆς του Ἱστορίας τὰ ἑξῆς:

«Οἱ ἐν τοῖς ναοῖς ἡμῶν σήμερον κατὰ τὴν Μεγ. Πέμπτην καὶ τὴν Μεγ. Παρασκευὴν ἐπὶ τὸ εἰκονικότερον τελουμένη σταύρωσις καὶ ταφή τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ ἀντικατέστησε τὸ τὴν ἐπιγραφὴν «σταύρωσις» φέρον δρᾶμα. Ἡ ἀντικατάστασις κατὰ πᾶσαν πιθανότητα, ἔγινε μετὰ τὴν ἅλωσιν τῆς Κωνσταντινουπόλεως ὑπὸ τῶν Τούρκων, διότι τὰ «Ἐγκώμια» τῆς Μεγάλης Παρασκευῆς καὶ τὰ ἄλλα σχετικά εἰσήχθησαν εἰς τὰ Ἐκκλησιαστικὰ Τυπικὰ ἀπὸ τῶν μέσων τῆς ΙΕ΄ μέχρι τὸ μέσον τῆς ΙΣΤ΄ ἑκατονταετηρίδος».

Ἂς ἔλθουμε ὅμως τώρα στὸ σήμερα, στοὺς νέους χρόνους:

Ὁ Μητρ. Μόρφου μᾶς εἶπε ὅτι «ἄρχισε μία θεατρικὴ ἀναπαράσταση» τοῦ θείου Δράματος. Ἔτσι βλέπει ὁ Πανιερώτατος τὴν ὑπὸ τῶν ἱερέων μας τελουμένη Σταύρωση τοῦ Κυρίου. Τὴν βλέπει ὡς θεατρικὸ γεγονός. Εἴδαμε καὶ τὸν ἀκριβολόγον ἐπιστήμονα Στεφανίδη νὰ χρησιμοποιεῖ τὸ ρῆμα ἀντικαθιστῶ ποὺ κατὰ τὸ Λεξικὸ τῆς «Πρωΐας», σελ. 278, σημαίνει, ἐκτός τῶν ἄλλων, τὴν ἀλλαγή, τὴν ἀντικατάσταση ἑνὸς πρά­γματος μὲ κάτι ἄλλο καὶ ἐπὶ τοῦ προκειμένου, τὴν θεατρικὴ ἀναπαράσταση τῶν ἠθοποιῶν ποὺ τὴν ἄλλαξε ἡ Ἐκκλησία μας μὲ τὴν ἱερὴ ἀκολουθία τῶν Ἁγίων Παθῶν τῆς Μεγάλης Πέμπτης μὲ ἀποκορύφωμα τὴν Σταύρωση τοῦ Κυρίου. Ἑπομένως ἡ ἐξομοίωση τῶν θεατρικῶν παραστάσεων μὲ τὶς ἱερές μας ἀκολουθίες εἶναι τὸ ὀλιγώτερο ἀτυχὴς, γιὰ νὰ μὴ ποῦμε ἀσεβής· καὶ ἡ ἀναπαράσταση τῆς Σταυρώσεως ποὺ γίνεται στὶς ὀρθόδοξες ἐκκλησίες γίνεται, κατὰ Στεφανίδη «ἐπὶ τὸ εἰκονικότερον» καὶ ὄχι ἐπὶ τὸ θεατρικότερον, Μητρ. Μόρφου.

Ἑπομένως ἡ «Σταύρωση καὶ ἡ Ταφὴ» τοῦ Κυρίου ποὺ γίνεται σήμερα στοὺς ναούς μας κατὰ τὴν Μεγάλη Πέμπτη καὶ Μεγάλη Παρασκευὴ ἔχει πιιθανὴ καταγωγὴ «ἀπὸ τῶν μέσων τῆς 15ης μέχρι τῶν μέσων τῆς 16ης ἑκατονταετηρίδος».

Συμπέρασμα: Σήμερα ἔχουμε 2024 μεῖον 1650 μᾶς κάνουν 374 χρόνια, ποὺ ἀποτελοῦν πλέον «Παράδοσιν» γιὰ τὴν Ἐκκλησία μας. Εἶπε ἀκόμη ὁ Μητρ. Μόρφου.

«Τὸ νὰ βγάζουμε τὴν Μεγ. Πέμπτη τὸν Ἐσταυρωμένον μὲ τὰ αἵματα, ποὺ ὅσο πιὸ πολλά, τόσο τὸ καλλίτερο συναισθηματικά, δηλαδὴ συναισθηματισμός, ρομαντισμός, ἄρα ψευτιά, εἶναι κρυπτοφραγκικὸς τρόπος λατρείας».

Ἂς ξεκινήσουμε πρῶτα μὲ τὰ «πολλὰ αἵματα» ποὺ ἀνέφερε ὁ Μητρ. Μόρφου, ποὺ τάχα κάποιοι Ἁγιογράφοι ἁγιογραφοῦν στοὺς Ἐσταυρωμένους.

Τὸ «αἷμα καὶ ὕδωρ» ποὺ ἐξῆλθε ἀπὸ τὴν πλευρὰν τοῦ Κυρίου τὸ ἀναφέρει μόνο ὁ Εὐαγγελιστὴς Ἰωάννης (19,34) καὶ οἱ Ὀρθόδοξοι Ἁγιογράφοι τὸ παριστοῦν μὲ τὸ νὰ βγαίνει χωριστὰ τὸ αἷμα καὶ χωριστὰ τὸ ὕδωρ ἀπὸ τὴν πλευρὰν τοῦ Κυρίου. Καὶ τοῦτο ὄχι γιὰ συναισθηματικούς, ρομαντικοὺς λόγους ποὺ μᾶς εἶπε ὁ Μητρ. Μόρφου, ἀλλὰ γιὰ ἀποδεικτικούς τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Κυρίου. Ὁ διαχωρισμὸς τοῦ αἵματος ἀπὸ τὸν ὀρὸ ἀποδεικνύει ὅτι ὁ Χριστὸς πέθανε στὸν Σταυρὸ καὶ δὲν ἔπαθε νεκροφάνεια, ὅπως ἰσχυρίζονται οἱ Ἑβραῖοι, γιατί ὁ χωρισμὸς αἵματος ἀπὸ τὸν ὀρὸ (ὕδωρ) συμβαίνει μόνον, ὅταν ἐπέρχεται ὁ θάνατος. Ἑπομένως ὁ Χριστὸς καὶ ἀπέθανε καὶ ἀνέστη «ὀπτανόμενος» καθημερινὰ στοὺς μαθητές του.

Οἱ Ὀρθόδοξοι λοιπὸν Ἁγιογράφοι ὀρθῶς ἁγιογραφοῦν τὰ αἵματα τοῦ Κυρίου. Ἂς μᾶς πεῖ ὁ Μητρ. Μορφου ποῦ εἶδε τὰ «πολλὰ αἵματα» πού συνιστοῦν «κρυπτοφράγκικο τρόπο λατρείας»; Καὶ γιὰ νὰ ξεκαθαρίσουμε τά πράγματα, ἂς μᾶς συγχωρήσουν οἱ ἀναγνῶστες παρενθετικῶς νὰ ἀναφέρουμε τί εἶναι Φράγκικος τρόπος Λατρείας καὶ τί Ὀρθόδοξος μὲ δύο λόγια.

(Ἡ Δυτική Ἐκκλησία, κατὰ τὴν Λειτουργία στηρίζεται στὴν πομπώδη μουσικὴ (βλ. ὀρατόρια), μὲ σκοπὸ νὰ καταπλήξει, ἐνῷ ἡ Ὀρθόδοξη Ἀνατολικὴ Ἐκκλησία στηρίζεται στὸν λόγο μὲ σκοπὸ νὰ κατανύξει. Αὐτὸ ἰσχύει τόσο γιὰ τὶς θεῖες Λειτουργίες μας ὅσο καὶ γιὰ τὶς ἱερές μας Ἀκολουθίες.

Ὡς πρὸς τοὺς Ἐσταυρωμένους ἡ εἰκαστική μας διαφορὰ εἶναι, ὅτι ἡ Δύση ἔφθασε κατὰ τὴν ἀπεικόνισή τους μέχρι «χυδαίου ρεαλισμοῦ», ἐνῷ ἡ Ἀνατολὴ κράτησε τὴν πνευματικότητά της μὲ τὸν ἀντινατουραλισμό της).

Αὐτὴν τὴν πνευματικότητα ποὺ διατηρεῖ καὶ ὁ κατ’ ἐξοχὴν ἀντιδυτικὸς συγγραφέας καὶ ἁγιογράφος Φώτιος Κόντογλου μὲ τὸ νὰ ἁγιογραφεῖ τοὺς Ἐσταυρωμένους του εἴτε ἐπὶ ἐπιπέδου ἐπιφανείας εἴτε ἐπὶ περικεκομμένου ξύλου (βλ. «ΕΚΦΡΑΣΙΣ», τ. Β΄, Πίναξ 149).

Ἀλλὰ καὶ ὁ ἀείμνηστος Κωνσταντῖνος Καλλίνικος στὸ βιβλίο του «Ὁ Χριστιανικὸς ναὸς καὶ τὰ τελοῦμε ἐν αὐτῷ» καὶ στὴν σελ. 272 ἀναφέρει τὰ ἑξῆς σχετικά:

«Ἡ Δυτικὴ Ἐκκλησία κατεσκεύασε τὰ Ecce hmo, ἀγάλματα ἐκ κηροῦ, γύψου ἢ ξύλου, ὧν οἱ ὀφθαλμοὶ ἀπὸ χάνδρα, τὰ δάκρυα ἀπὸ ἀδάμαντας, τὸ σῶμα χυδαίως αἱμοστάζον καὶ τὰ ὀστᾶ ἀπὸ τῶν ἀγκώνων καὶ γονάτων ἐκχυνόμενα. Ἐμηχανεύθη τὸν Ἐσταυρωμένον τοῦ Καθεδρικοῦ ναοῦ τῆς Ἱσπανίας Burgos, πεποιημένον ἐξ ἀληθινοῦ ἀνθρωπίνου δέρματος τεταριχευμένου, καὶ φέροντα περούκαν ἀντὶ κόμης. Ἀνεστήλωσεν ἐν τοῖς εὐκτηρίοις της τὰ παράδοξα τῆς Ἀειπαρθένου ἀνδρείκελα, ὧν ἐψιμυθίωσε τὸ πρόσωπον, ἐστόλισε μὲ λιθοκόλλητα ἐνώτια τὰ αὐτία… περιέβαλε τὸ σύνολον μὲ τὰς φρενοτρόπους ἀμφιέσεις τοῦ συρμοῦ. Οὕτως ἡ ἄβυσσος ἐν τῇ Δύσῃ ἐπεκαλέσθη τὴν ἄβυσσον»

Οὐδεμίαν σχέσιν ὅλα αὐτὰ μὲ τὴν Ὀρθοδοξίαν.

Τελικὸ συμπέρασμα:

1ον) Ἡ ἀπομάκρυνση τοῦ Τιμίου Σταυροῦ ἐκ τοῦ Ἱεροῦ Βήματος εἶναι πρᾶξις αὐθαίρετος καὶ

2ον) Ἡ τελετὴ τῆς Σταύρωσης ποὺ ἀδιαλείπτως ἐπὶ 374 ἔτη τηρεῖ ἡ σοφία τῆς Ἐκκλησίας μας, εἶναι πράξη ἐκκλησιαστικὴ καὶ ὄχι θέατρο, Μητρ. Μόρφου.

Ὑποσημείωσις:

Γράφει ἀκόμη ὁ Στεφανίδης (ὅπ. ἀνωτ. σελ. 540)

«Ὅπως ἐν τῇ Ἀνατολῇ, οὕτω καὶ ἐν τῇ Δύσει ἀνεπτύχθησαν θρησκευτικαὶ παραστάσεις, διὰ τὰς ὁποίας μετεχειρίζοντο τὴν Ἑλληνικὴν λέξιν «μυστήρια», μὲ λατινικὴν μορφὴν «Mysteria». Ἐνῷ ἐν τῇ Ἀνατολικῇ Ἐκκλησίᾳ τὸ αὐτὸ ὄνομα ἐχρησιμοποιεῖτο καὶ διὰ τὰ ἑπτὰ μυστήρια καὶ διὰ τὰς θρησκευτικάς παραστάσεις, ἡ δυτικὴ Ἐκκλησία φυλάξασα διὰ τὰ ἑπτὰ μυστήρια τὴν λατινικὴν λέξιν sacramenta, ἐχρησιμοποίησε διὰ τὰς θρησκευτικάς παραστάσεις τὴν Ἑλληνικὴν λέξιν. Μόνον τὸ γεγονὸς τοῦτο ἀρκεῖ νὰ δείξη ὅτι αἱ παραστάσεις ἦλθον ἐκ τῆς Ἀνατολῆς».

Εφημερίδα Ορθόδοξος Τύπος

Αναρτήθηκε από ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΟΡΘΟΔΟΞΟΙ

"Είναι μακάριος αυτός που βασανίζεται ΕΔΩ, γιατί, όσο πιο πολύ παιδεύεται σ' αυτήν τήν ζωή, τόσο περισσότερο βοηθιέται γιά τήν ΑΛΛΗ, επειδή ΕΞΟΦΛΑ αμαρτίες! Είναι μακάριος εκείνος που έχει, όχι 1 ΣΤΑΥΡΟ, αλλά 5...

Είναι μακάριος αυτός που βασανίζεται εδώ, 

γιατί, όσο πιο πολύ παιδεύεται σ' αυτήν την ζωή,

τόσο περισσότερο βοηθιέται για την άλλη, 

επειδή εξοφλά αμαρτίες. 

Οι σταυροί των δοκιμασιών 

είναι ανώτεροι από τα «τάλαντα», 

από τα χαρίσματα, που μας δίνει ο Θεός. 

Είναι μακάριος εκείνος που έχει, 

όχι έναν σταυρό, 

αλλά πέντε. 

Μια ταλαιπωρία, 

ή ένας θάνατος μαρτυρικός 

είναι και καθαρός μισθός. 

Γι' αυτό σε κάθε δοκιμασία να λέμε: 

''Σ' ευχαριστώ, Θεέ μου, 

γιατί αυτό χρειαζόταν για την σωτηρία μου.''

Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης

https://odysseiatv.blogspot.com/

Καθηγητής Δρ. Νεκτάριος Δαπέργολας: Νεοεποχίτικο δηλητήριο σέ βλάσφημα «ἐκπαιδευτικά» βίντεο γιά τήν ζωή τοῦ Χριστοῦ

 

Νεκτάριος Δαπέργολας

Καὶ μέσα σὲ ὅλον τὸν κατήφορο, εἴχαμε καὶ τὴν προβολὴ λίγο πρὶν τὸ Πάσχα μέσα σὲ δημοτικὰ σχολεῖα καὶ νηπιαγωγεῖα ἑνὸς πραγματικὰ κατάπτυστου βίντεο κινουμένων σχεδίων μὲ τίτλο «Πάσχα: τί γιορτάζουμε; Ἡ ἱστορία τοῦ Πάσχα γιὰ παιδιά». Τὸ βίντεο αὐτὸ (ποὺ ἀνέβηκε πρὶν ἀπὸ ἕνα χρόνο σὲ σελίδα ἐκπαιδευτικοῦ ὑλικοῦ γιὰ παιδιὰ στὸ youtube μὲ τὸ ὄνομα «Μαθαίνουμε κι ἀλλιῶς» καὶ κοντεύει ἤδη τὶς 800.000 προβολὲς) ἀναπαριστᾶ μὲ ἀχαρακτήριστο τρόπο τὴν ἐπίγεια ζωὴ τοῦ Χριστοῦ, παρουσιάζοντάς τον μεταξὺ ἄλλων νὰ θαυματουργεὶ μὲ ραβδάκι σὰν μάγος (ἐνῷ οἱ μαθητὲς πίσω Του χτυποῦν παλαμάκια), νὰ μπαίνει στὰ Ἱεροσόλυμα λὲς καὶ κάνει πολιτικὴ περιοδεία καὶ νὰ προσεύχεται στὴ Γεθσημανὴ ὡς διαλογιζόμενος γιόγκι (σὲ στάση λωτοῦ),χώρια τὴ σκηνὴ ποὺ οἱ Μυροφόρες χοροπηδοῦν σὰν τσιρλίντερς, ὅταν πληροφοροῦνται τὴν Ἀνάσταση ἀπὸ Ἄγγελο ποὺ ἵπταται φορῶντας μπέρτα σὰν τὸν Σούπερμαν.

Παρόμοιο ὅμως χάλι βλέπουμε καὶ σὲ ἀντίστοιχο βίντεο γιὰ τὰ Χριστούγεννα, ὅπου μεταξὺ ἄλλων ἐμφανίζεται ὁ ἴδιος Σούπερμαν – Ἄγγελος καὶ ἡ Παναγία μὲ ἔξωμο φουστάνι ἐγκυμοσύνης καὶ μαντήλα ποὺ παραπέμπει ξεκάθαρα στὸ Ἰσλὰμ (παραθέτω καὶ τὰ δύο βίντεο στη συνέχεια).

Δύο ἀκόμη δηλαδὴ (ἀπὸ τὰ πολλὰ) σκουπίδια μὲ τὰ ὁποῖα ὄχι ἁπλῶς θίγονται καὶ γελοιοποιοῦνται ἀξίες καὶ ἰδανικά, ἀλλὰ βλασφημοῦνται τὰ ἴδια τὰ πρόσωπα τοῦ Χριστοῦ καὶτῆς Παναγίας μας. Καὶ τὰ ὁποῖα σκουπίδια, εὑρισκόμενα σὲ σελίδα προφανῶς ἐγκεκριμένη ἀπὸ τὸ Ὑπουργεῖο καὶ χρησιμοποιούμενα ἀφειδῶς ἀπὸ ἀνίδεους ἐκπαιδευτικούς, συμβάλλουν καὶ αὐτὰ στὴ δηλητηρίαση τῶν παιδιῶν μας ἀπὸ τὴν πλέον τρυφερή τους ἡλικία μὲ τὰ βοθρολύματα τῆς ἀθεΐας ἢ (ἀκόμη χειρότερα) τῆς πανθρησκειακῆς πολτοποίησης.

Καὶ εἶναι σίγουρο φυσικὰ ὅτι κυκλοφοροῦν καὶ πολλὰ ἄλλα τέτοια. Ὅσοι γονεῖς ἔχουν ἀκόμη μία εὐαισθησία σὲ θέματα πίστης, ἂς προσέχουν. Γιατί βεβαίως κανεὶς ἄλλος δὲν πρόκειται νὰ ἐνδιαφερθεῖ…

Πάσχα: τι γιορτάζουμε; l Η ιστορία του Πάσχα για παιδιά (Νηπιαγωγείο – Δημοτικό)

Χριστούγεννα: Τι γιορτάζουμε; l Η ιστορία των Χριστουγέννων για παιδιά (Νηπιαγωγείο – Δημοτικό)

Αναρτήθηκε από ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΟΡΘΟΔΟΞΟΙ

Στους καθρέπτες και στα προσόψια γράψτε το «Καλήμερα» και το «Δόξα Σοι ο Θεός»! ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΔΥΣΚΟΛΕΥΟΥΝ ΣΑΝ ΝΑ ΠΕΦΤΟΥΜΕ ΣΕ ΚΕΝΟ

Κάποτε ένας φωτισμένος Μοναχός έλεγε:

Προσέξτε μη γκρινιάζετε.

Η γκρίνια κουράζει αυτούς που ζουν κοντά σας και δυσαρεστεί τον Θεό.

Αρχίζετε την ημέρα σας με προσευχή και με χαμόγελο!

Θυμηθείτε ότι αυτό έκαναν οι παλαιότεροι.

Στους καθρέπτες και στα προσόψιά τους γράφανε το «Καλήμερα» και το «Δόξα Σοι ο Θεός»!

Ξέρανε να ζήσουνε!

Μήπως δεν είχανε και τότε βάσανα, αρρώστιες και φτώχεια;

Κι όμως τα περνούσαν όλα με ψυχική λεβεντιά!

Ήταν φτωχοί, αλλά αξιοπρεπείς, άρχοντες.

Είχαν συνεχώς στο στόμα τους και στην καρδιά τους το

«Έχει ο Θεός»…!

Γνώριζαν να προσεύχονται,

να καρτερούν

και να νικούν!

Ελέγαν!

«Και να θέλω δεν μπορώ να στενοχωρηθώ.

Όταν στενοχωριόμαστε είναι σαν να λέμε στον Θεό:

«Δεν συμφωνώ.

Δεν τα κάνεις καλά».

…..Ύστερα είναι κι αχαριστία…

( μας στάλθηκε με ηλεκτρονικό ταχυδρομείο)

https://konstantinoupolipothoumeno.blogspot.com

Τό ἁμάρτημα τοῦ Ιωάννου Καποδίστρια !

Αγανακτισμένος ο Σκηνοθέτης Γιάννης Σμαραγδής:

«Καί νά μέ σκοτώσουν, ἔχω βρεῖ αὐτόν πού θά γυρίσει τήν ταινία!»

Μανώλης Κοττάκης

Σήμερα 29η Μαΐου, ὁ Ἑλληνισμός θυμᾶται τήν ἀποφράδα μέρα.

Τήν ἅλωση τῆς Κωνσταντινουπόλεως. Τήν πτώση τῆς χιλιετοῦς βυζαντινῆς αὐτοκρατορίας. 

Ὡστόσο, συμβαίνουν πράγματα στήν πατρίδα μας, πού μᾶς πείθουν ὅτι ἡ ἅλωση συμβαίνει πλέον ἐντός μας. 

Ὅτι ἔχει μετακομίσει στό ἔδαφός μας. 

Ὡς ἅλωση φρονήματος, ὡς ἅλωση ταυτότητας, ὡς ἅλωση ἀξιοπρέπειας.

Παρακολουθοῦσα προχθές σέ μεταμεσονύκτια ἐκπομπή τῆς ΕΡΤ, τήν πολλοστή κραυγή ἀγωνίας πού ἐξέπεμψε ὁ σκηνοθέτης Γιάννης Σμαραγδῆς, ὁ ὁποῖος προσπαθεῖ ἀπό τό 2021 νά συγκεντρώσει τά κεφάλαια πού ἀπαιτοῦνται γιά τά γυρίσματα μιᾶς ταινίας πού θά ἀφιερωθεῖ στόν πρῶτο Κυβερνήτη τοῦ ἑλληνικοῦ Κράτους, τόν Ἰωάννη Καποδίστρια. 

Στήν ζωή καί στό ἔργο του. 

Τό ἐξευτελισμένο ἑλληνικό Κράτος, πού ὡς Ὑπουργεῖο Πολιτισμοῦ χρηματοδοτεῖ καί τήν τελευταία ἀ η δ ί α κάθε ἀ ν ο ή τ ο υ, δυστυχῶς ἀπαξίωσε νά δώσει καί ἕνα εὐρώ γιά τό φιλόδοξο ἐγχείρημα τοῦ Σμαραγδῆ.

Ἀλλά καί οἱ εὐεργέτες πού ἀφανῶς πλησίασαν τόν Σμαραγδῆ γιά νά τόν βοηθήσουν δέχονται ἀπειλές ἀπό …δοξασμένα κέντρα ναινέκων, πώς ἄν τό πράξουν καί διανοηθοῦν νά τόν βοηθήσουν, θά χαρακτηρισθοῦν …ρωσσόφιλοι καί θά ἔχουν προβλήματα μέ τίς ἐπιχειρήσεις τους!!! 

Εἶναι προφανές τί συμβαίνει. 

Κάποιοι φοβοῦνται. 

Φοβοῦνται πολύ μήν τυχόν καί γίνει γνωστό στίς μᾶζες, ποιοί πάτρωνες ἔδωσαν τήν ἐντολή δολοφονίας τοῦ Καποδίστρια! 

Γιατί ὅπως θά ἀποκαλυφθεῖ, ἡ ἐντολή αὐτή εἶναι τό σταθερό μοτίβο πού ἐπικράτησε γιά ὅλους τούς ἀνεξάρτητους πολιτικούς μας ἡγέτες καθ’ ὅλη τήν διάρκεια τοῦ ἐλευθέρου βίου μας. 

Ἐπί 203 ὁλόκληρα χρόνια! 

Διαρκῶς στεφανώνονται καί προάγονται οἱ δοῦλοι πού προδίδουν τήν Ἑλλάδακαί συνεχῶς κυνηγιοῦνται τά ἐλεύθερα πνεύματα πού ἀγαποῦν τήν Ἑλλάδα. 

Ὁ Καποδίστριας δέν ἦταν ρωσσόφιλος. 

Ἔφτιαξε τό Σύνταγμα τῆς Ἑλβετίας, ἐπέδρασε δημιουργικά στήν πολιτική ζωή τῆς Γαλλίας, ξεκαθάρισε στόν Τσάρο τί θά κάνει ἄν συγκρουστοῦν τά ἑλληνικά ἐθνικά συμφέροντα μέ τά ρωσσικά. Θά ὑπερασπιστεῖ τά πρῶτα.

Τό ἁμάρτημα τοῦ Καποδίστρια εἶναι πώς ἦταν ἐλεύθερος καί πατριώτης. 

Δέν ἦταν δεδομένος. 

Καί οἱ μή δεδομένοι ἀπαγορεύεται νά γίνονται πρότυπα γιά τήν νεώτερη γενιά μέσα ἀπό τήν μεγάλη ὀθόνη. Ἐπικίνδυνο! 

Οἱ καιροί ἀπαιτοῦν ὑπάκουους ἡγέτες, πού νά ἐκτελοῦν τίς ἐντολές τῶν ξένων κέντρων χωρίς νά ρωτᾶνε καί πολλά!

Ὁ Σμαραγδῆς σέ μιά ἐλεγχόμενη ἔκρηξη θυμοῦ εἶπε σέ αὐτή τήν συνέντευξη πώς «καί νά μέ σκοτώσουν, ἔχω βρεῖ αὐτόν πού θά γυρίσει τήν ταινία!»

Ἡ ὁποία καί νά γυριστεῖ, μήν ὑπάρχει ἀμφιβολία, θά ἀντιμετωπίσει πρόβλημα μέ τήν διανομή της στά σινεμά γνωστῶν πολυεθνικῶν. 

Ὡστόσο, πέρα ἀπό ὅλα, θεωρῶ τήν ὑπόθεση τῆς ταινίας τοῦ Καποδίστρια σκάνδαλο ἐθνικῆς ντροπῆς. 

Ἄν ἕνας διακεκριμένος σκηνοθέτης δέν μπορεῖ νά γυρίσει μιά ταινία γιά τόν πρῶτο Κυβερνήτη τῆς χώρας του καί δέχεται ἀπειλές αὐτός καί οἱ χρηματοδότες του ἀπό ἄθλιους ναινέκους, μποροῦμε νά μιλᾶμε γιά ἐλευθερία καί γιά δημοκρατία στήν Ἑλλάδα σήμερα; 

Μποροῦμε νά μιλᾶμε γιά ἐλευθερία ἔκφρασης τῆς τέχνης; 

Ἡ ἀπάντηση εἶναι ὄχι!

Ἐλευθερία τῆς τέχνης στόν 21ο αἰῶνα στήν Ἑλλάδα εἶναι νά κάνεις κουρέλι τήν σημαία, νά τήν βάφεις ρόζ, νά τήν καῖς, καί ὅταν σέ συλλαμβάνουν νά ....ἀθωώνεσαι στό αὐτόφωρο. 

Ἐλευθερία τῆς τέχνης εἶναι νά βεβηλώνεις τόν σταυρό ἀτιμώρητα. 

Τέχνη στήν Ἑλλάδα – αὐτῆς τῆς διακυβέρνησης – εἶναι ὁτιδήποτε κατά τῆς πατρίδας. 

Ὁτιδήποτε ὑπέρ τῆς πατρίδας δέν θεωρεῖται τέχνη. 

Γι’ αὐτό ἐπί αὐτῆς τῆς διακυβέρνησης δέν ἔχω ἐλπίδα γιά τόν Καποδίστρια. 

Ὁ Γιάννης ματαιοπονεῖ. 

Ἡ ταινία θά γίνει. 

Ὅταν ὁ Θεός τό θελήσει. 

Τώρα μέ αὐτούς, ὄχι.

Σήμερα ἔχουμε Ἅλωση.

Εφημερίδα ΕΣΤΙΑ (estianews.gr) 28-05-2024

http://aktines.blogspot.com

Ο πατριάρχης Βαρθολομαίος ανασταυρώνει τον Χριστό τιμώντας έναν από τους χυδαιότερους υβριστές Του!

Ο Οικουμενικός Πατριάρχης σε εκδήλωση για τον Νίκο Καζαντζάκη στο Σισμανόγλειο Μέγαρο της Πόλεως

Ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ.κ. Βαρθολομαίος παρέστη το απόγευμα της Τρίτης, 21 Μαΐου 2024, στην πολιτιστική εκδήλωση με θέμα “Ο παγκόσμιος Καζαντζάκης και η απήχησή του στην Τουρκία”, που συνδιοργάνωσαν το Γενικό Προξενείο της Ελλάδος στην Πόλη, με τη Διεθνή Εταιρεία Φίλων Νίκου Καζαντζάκη, στο Σισμανόγλειο Μέγαρο.

Αναρτήθηκε από ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΟΡΘΟΔΟΞΟΙ

Δέν πρέπει νά ταπεινώνεται κανείς σ’ αὐτούς...

Δὲν πρέπει νὰ ταπεινώνεται κανεὶς σ’ αὐτοὺς ποὺ δὲν ταπεινώνονται, γιατί θὰ τὸ ἐκλάβουν ὡς ἀδυναμία καὶ στὴν συνέχεια θὰ τὸν πνίξουν...

Οἱ ἀναγεννημένοι ἐν Πνεύματι, ὅταν συναντοῦν ἕναν ταπεινό, ταπεινώνονται περισσότερο, ἐνῶ οἱ μὴ ἀναγεννημένοι, ὅταν συναντήσουν ἕναν ταπεινό, βρίσκουν εὐκαιρία νὰ ἐπιβληθοῦν ἐπάνω σ’ αὐτόν...

Ἅγιος Σωφρόνιος τοῦ Ἔσσεξ

http://pneumatoskoinwnia.blogspot.com

Καθηγητής Δρ Νεκτάριος Δαπέργολας: Περί διακονισσῶν καί γυναικείας «ἱερωσύνης»: μέχρι ποῦ ἀκριβῶς σκοπεύουν νά τό τραβήξουν;

Νεκτάριος Δαπέργολας

Περί διακονισσῶν καί γυναικείας «ἱερωσύνης»: μέχρι ποῦ ἀκριβῶς σκοπεύουν νά τό τραβήξουν;

Πάντως, ἂν κάποιοι περιμένατε ὅτι οἱ ὑπεύθυνοι γιὰ τὴ χειροτονία τῆς «διακόνισσας» στὴ Ζιμπάμπουε θὰ τὸ μάζευαν λίγο, μετὰ τὸν σάλο ποὺ σηκώθηκε καὶ τὸ κράξιμο ποὺ ἔπεσε, μᾶλλον δὲν ὑπολογίσατε καλὰ οὔτε τὸ θράσος τους, ἀλλὰ οὔτε καὶ τὸ βάθος τῆς πλάνης τους.

Καὶ ἔτσι εἴδαμε τὸν τοπικὸ σκανδαλιστή μητροπολίτη, ἀντὶ νὰ ἐπιχειρήσει (ἔστω γιὰ τοὺς τύπους) νὰ λειάνει κάπως τὶς γωνίες καὶ νὰ συμμαζέψει τὰ ἀσυμμάζευτα, ἀντιθέτως νὰ βγαίνει καὶ ἀπὸ πάνω, δηλώνοντας σὲ πρόσφατη συνέντευξή του ὅτι ὄχι μόνο δὲν ἔπραξε ἐσφαλμένα, ἀλλὰ σκοπεύει νὰ γενικεύσει τὴν ἐφαρμογὴ τῆς ἀντικανονικῆς πρακτικῆς, ξεκινῶντας ἀπὸ τὰ γυναικεῖα μοναστήρια. Γιὰ νὰ μποροῦν, λέει, οἱ μοναχὲς νὰ κάνουν «ὅλες τὶς ἱερὲς ἀκολουθίες» μόνες τους, ἀκόμη καὶ ὅταν δὲν θὰ παρευρίσκεται ἱερέας!

Καὶ κατ’ ἀρχὰς βεβαίως δὲν γνωρίζουμε ἂν τόσα πολλὰ πιὰ γυναικεῖα μοναστήρια ὑπάρχουν στὴ Ζιμπάμπουε ἢ ἂν ἁπλῶς (ὅπως ἔχουμε κάθε λόγο νὰ ὑποψιαζόμαστε) αὐτὰ ἀναφέρονται προσχηματικά, ἐνῷ ὁ στόχος εἶναι βεβαίως ἡ διεύρυνση τοῦ μέτρου στὶς ἐνορίες τῆς περιοχῆς. Ἀλλὰ καὶ πέραν αὐτοῦ, ποιές ἀκριβῶς ἱερὲς ἀκολουθίες ἐννοεῖ ὁ μητροπολίτης; Τὸ «ὅλες» δηλαδή τί ἀκριβῶς περιλαμβάνει; Φαντάζομαι ὄχι μόνο ἐκεῖνες ποὺ οὕτως ἢ ἄλλως μποροῦν νὰ ἐπιτελέσουν ὄχι μόνο οἱ μοναχές, ἀλλὰ καὶ ἐμεῖς οἱ λαϊκοὶ στὸ σπίτι μας (ὅπως π.χ. ὁ Ὄρθρος, ὁ Ἑσπερινός, ἡ Παράκληση κ.α.), ἀποσιωπῶντας φυσικὰ τὰ τμήματα ἐκεῖνα (εὐχές, δεήσεις, ἐκφωνήσεις κλπ.) ποὺ ἀνήκουν στοὺς ἱερεῖς. Δὲ μπορεῖ λοιπὸν νὰ μιλᾶμε μόνο γι’ αὐτό, καθὼς αὐτὸ ἤδη γίνεται καὶ δὲν εἶναι ἀντικανονικό. Προφανέστατα μιλᾶμε γιὰ τὶς ἐν λόγῳ ἀκολουθίες στὸ σύνολό τους, μαζὶ δηλαδὴ καὶ μὲ τὶς ἱερατικὲς εὐχὲς καὶ ἐκφωνήσεις. Ἢ μήπως ὁ συγκεκριμένος κύριος τὸ πάει καὶ ἀκόμη πιὸ κάτω, ἔχοντας στὸ μυαλό του καὶ τὶς ἐκκλησιαστικὲς ἀκολουθίες ποὺ δὲν μποροῦν κατὰ κανένα τρόπο νὰ γίνουν δίχως ἱερέα, ἤτοι τὰ Μυστήρια καὶ ἐν τέλει καὶ τὴν ἴδια τή Θεία Λειτουργία;

Οἱ εἰκόνες ποὺ παρατηροῦμε (καθώς καί τό σύνολο τῆς ἐν λόγω συνέντευξης) δείχνουν ὅτι πρὸς τὰ ἐκεῖ πάει τὸ πρᾶγμα. Καὶ ἐπειδὴ ξέρουμε πόσο ὑπόγεια καὶ ὕπουλα κινοῦνται ὅλοι αὐτοὶ οἱ ρασοφόροι τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, κανεὶς δὲν μπορεῖ νὰ μᾶς βγάλει ἀπὸ τὸ μυαλὸ ὅτι ὁ σκοπὸς εἶναι ὄχι μόνο νὰ καθιερωθοῦν οἱ διακόνισσες, ἀλλὰ καὶ νὰ ἀποκτήσουν καὶ λειτουργικό/ἱερατικὸ ρόλο (ποὺ ποτὲ δὲν εἶχαν). Καὶ στὴ συνέχεια φυσικὰ ὅτι αὐτὸ θὰ προχωρήσει καὶ πέραν τοῦ θεσμοῦ των διακονισσών.

Οἱ ἴδιοι βεβαίως διαρρηγνύουν τὰ ἱμάτιά τους, λέγοντας ὅτι αὐτὸ εἰδικά τὸ τελευταῖο δὲν θὰ γίνει. Ποιός τοὺς πιστεύει ὅμως πλέον ἄραγε;

Νεκτάριος Δαπέργολας

Αναρτήθηκε από ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΟΡΘΟΔΟΞΟΙ