Τὸ ἀπαιτούμενο σήμερα γιὰ νὰ ἀντιμετωπίσουμε τὰ ὅποια προβλήματά μας, μικρὰ ἢ μεγάλα, εὔκολα ἢ δύσκολα εἶναι νὰ συντονίσουμε τὴν καρδιά μας στὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ. Κι αὐτὸ εἶναι πολὺ δύσκολο ἐγχείρημα ἀφοῦ προϋποθέτει τὴν ἀρετὴ τῶν ἀρετῶν, δηλαδὴ τὴν ταπείνωση!
Πολὺς ὁ πόνος καὶ ὁ γογγυσμὸς ποὺ ἀναδύεται ἀπὸ τὴν εὐλογημένη αὐτὴ χώρα, τὴν Ἑλλάδα. Πολλὰ τὰ προβλήματα μέσα στὴν κάθε ἑλληνικὴ οἰκογένεια. Θὰ ἔλεγα πὼς οἱ περισσότεροι Ἑλληνίδες καὶ Ἕλληνες ζοῦν αὐτὸ τὸν καιρό, βιώνουν θὰ ὑποστήριζα καλύτερα ἕναν Γολγοθά. Μάλιστα θὰ ἐπεσήμανα ὅτι οἱ πιὸ πολλοὶ ζοῦν μονίμως τὸν Γολγοθὰ τους ἀγνοώντας ὅτι στὴν κορυφὴ τοῦ λόφου καρτερικά τους περιμένει ἡ ἀναστάσιμη χαρά. Κάλλιστα θὰ μπορούσαμε νὰ τοὺς χαρακτηρίσουμε ὡς περιπλανώμενους μόνιμους διαβάτες στούς πρόποδες τοῦ Γολγοθὰ χωρὶς καμιὰ παντελῶς ἐλπίδα Ἀναστάσεως… Μάλιστα ἂν σ’ αὐτοὺς ἐπιχειρήσεις νὰ δώσεις μία παρηγοριά, μία ἐλπίδα, μία ἡλιαχτίδα χαρᾶς, ἄν τούς συστήσεις νά στρέψουν τή ματιά τους στήν κορυφή τοῦ λόφου τότε σὲ κοιτᾶνε ἔκπληκτοι. Ἐνίοτε μάλιστα ἀναρωτιοῦνται ἂν ἡ ἀνιδιοτελής προσφορά σου ὑποκρύπτει ἰδιοτέλεια καί ἀποβλέπει σὲ ἀνταποδοτικὸ ὄφελος. Ἂν καὶ ἐν Χριστῷ ἀδελφοί, καλοί μου Χριστιανοί, καταντήσαμε ξένοι μεταξύ μας. Γίναμε μετανάστες στὴν ἴδια τὴν χώρα μας. Κι αὐτὸ γιατί πάνω ἀπ’ ὅλα θέσαμε ὡς ἀποκλειστικὸ κυβερνήτη τῆς ζωῆς μας τὸ συμφέρον, κάναμε συνοδοιπόρο μας τὴν ἰδιοτέλεια καὶ ἀναπτύξαμε στενὴ φιλικὴ σχέση μὲ τὴν κακία. Μέσα στὸ πλαίσιο αὐτὸ ἐπιλέγουμε καὶ τοὺς κυβερνῆτες μας, τούς ἄρχοντες μας, οἱ ὁποῖοι κατὰ κόρον καὶ στὴ συντριπτικὴ πλειονότητά τους εἶναι ἄθεοι, γνωστικιστές, ἐραστὲς τοῦ σατανισμοῦ καὶ προπαντὸς φανατικοί μιμητὲς τῶν Φαρισαίων καὶ Γραμματέων. Βγάλαμε μόνοι μας ἀπὸ τὸ καβούκι του, ὅπως ἔλεγε ὁ Πατροκοσμᾶς, τὸν Ἀντίδικο. Καὶ ἐκεῖνος τώρα μᾶς στριφογυρίζει σὰν κολοκύθα μὲ τέτοια δύναμη, ἔτσι ὥστε νὰ μᾶς κρατᾶ διαρκῶς ζαλισμένους καὶ ἀποσβολωμένους. Νὰ μᾶς κρατᾶ ἀδύναμους νὰ ἀντισταθοῦμε στὸν κατηφορικὸ δρόμο ποὺ οἱ ἐκφραστὲς τοῦ μυστηρίου τῆς ἀνομίας μεθοδικὰ χαράζουν γιά μᾶς…
Κάναμε ἔξωση στὸν Χριστὸ ἀπὸ τὰ σπίτια μας καὶ τὶς οἰκογένειές μας! Ἀπομακρυνθήκαμε ἀπὸ τὴν προστάτιδα τοῦ Ἔθνους μας τὴν Παναγιά. Διαγράψαμε τὸ Εὐαγγέλιο καὶ τὶς ἐντολὲς τοῦ τριαδικοῦ καὶ μόνου ἀληθινοῦ Θεοῦ ἀπὸ τὴν καθημερινότητά μας. Καὶ τὸ ἀποτέλεσμα εἶναι τώρα νὰ κουτρουβαλᾶμε σάν τοὺς ξεγάνωτους τενεκέδες, λησμονώντας πὼς εἴμαστε Ἕλληνες Ὀρθόδοξοι Χριστιανοί. Ἐπιλέξαμε νὰ ἀγκιστρωθοῦμε στὸν Μαμωνὰ καὶ συνειδητὰ νὰ καταστοῦμε, ὅπως λέγει ἕνας σύγχρονος συγγραφέας, φθηνοὶ εὐρωλιγούρηδες. Νοιαζόμαστε μόνο γιὰ τοὺς μισθούς μας, τὶς συντάξεις μας, τὶς ἐπενδύσεις μας, γιὰ τὸ τί θὰ φᾶμε, τί θὰ πιοῦμε, πῶς θὰ ντυθοῦμε, πῶς θὰ ἀποκτήσουμε περισσότερα ὑλικὰ ἀγαθὰ, πῶς θά ἱκανοποιήσουμε τά οἱανδήποτε πάθη μας.
Καὶ λησμονοῦμε ὅτι ὁ καλὸς Θεὸς ἔδωσε στὴν Ἑλλάδα -καὶ αὐτὸ σημειῶστε το- μαζὶ μὲ ὅλα τὰ χαρίσματα καὶ τὴν πηγὴ τῆς ἀθανασίας. Ἔδωσε δηλαδή τὴ μαγιὰ ἐκείνη ποὺ δημιουργεῖ νέα ζύμη, νέα ζωὴ καὶ ἀνοίγει διάπλατα καὶ πάλι τὸ ἀνηφορικὸ μονοπάτι τῆς σωτηρίας, τὸ μονοπάτι ποὺ βάδισε ὁ γλυκύτατος Ἰησοῦς Χριστὸς προκειμένου νὰ ἀνέβει στὴν κορυφὴ τοῦ Γολγοθὰ καὶ νὰ τὴν καταστήσει τὸ σωτηριολογικὸ λυτρωτικὸ κέντρο ὁλάκερης τῆς οἰκουμένης μέ τήν Ἀνάστασή του.
Μία κίνηση ὡστόσο περιμένει ἀπὸ ἐμᾶς ὁ καλὸς Θεός. Ἕνα ἁπλὸ δάκρυ μετανοίας. Ἕνα δάκρυ ποὺ θὰ ἀλλάξει ἄρδην τὰ πράγματα. Ἕνα δάκρυ ποὺ θὰ σκορπίσει τὴν μόνιμη ἐδῶ καὶ δεκαετίες καταχνιά. Ἕνα δάκρυ ποὺ θὰ διαλύσει τὸ σκοτάδι τῆς ἀγνωσίας, τῆς ἀβεβαιότητας, τῆς ἀνασφάλειας. Ἕνα δάκρυ ποὺ θὰ σταματήσει τὸ χείμαρρο τῆς ἀπελπισίας καὶ τῆς ἀπογοήτευσης, ποὺ δυστυχῶς ἔχει παρασύρει στὸ διάβα του χιλιάδες συνανθρώπους μας, ὁδηγώντας τους τὰ τελευταῖα χρόνια ποὺ ἡ χώρα μας μαστίζεται ἀπὸ τὴ μάστιγα τῆς οἰκονομικῆς κρίσης στὴν αὐτοκτονία. Ὡστόσο τὸ δάκρυ αὐτὸ ποὺ θὰ ἀνοίξει τὴν κλειστὴ σήμερα κάνουλα τῶν εὐλογιῶν τοῦ οὐρανοῦ πρέπει νὰ κυλᾶ καὶ νὰ ἐκπηγάζει ἀπὸ τὰ κατάβαθα τῆς ψυχῆς μας. Τὸ δάκρυ αὐτὸ τῆς μετανοίας πρέπει νὰ ἀναστατώνει τὰ σωθικά μας καὶ συνάμα νὰ μᾶς βοηθᾶ νὰ καταστοῦμε κουζουλοὶ ὅπως λένε στὴν Κρήτη γιὰ τὸν Χριστό.
Τὸ ἀπαιτούμενο σήμερα γιὰ νὰ ἀντιμετωπίσουμε τὰ ὅποια προβλήματά μας, μικρὰ ἢ μεγάλα, εὔκολα ἢ δύσκολα εἶναι νὰ συντονίσουμε τὴν καρδιά μας στὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ. Κι αὐτὸ εἶναι πολὺ δύσκολο ἐγχείρημα ἀφοῦ προϋποθέτει τὴν ἀρετὴ τῶν ἀρετῶν, δηλαδὴ τὴν ταπείνωση! Δυστυχῶς ὅμως οἱ περισσότεροι ἔχουμε ἀγκιστρωθεῖ στὰ δικά μας θέλω ποὺ ἐκπηγάζουν ἀπὸ πάθη καὶ ἐγωισμό. Ἔχουμε συνηθίσει νὰ ἐπιζητοῦμε ἐπαίνους, νὰ ἐπιδιώκουμε πολλὰ μπράβο καὶ πολλὰ βραβεῖα, νὰ κυνηγοῦμε ἐφήμερες τιμὲς καὶ δόξες. Κι αὐτὸ γιὰ νὰ ἀναδείξουμε τὸ ἐγὼ ἢ ὅπως εἴθισται νὰ τὸ δικαιολογοῦμε καλύπτοντάς το τὴν προσωπικότητά μας. Ἐπιδιώκουμε νὰ εἴμαστε μὲ τοὺς ὑποτιθέμενους δυνατούς τῆς κοινωνίας, δηλαδὴ τοὺς ἄθεους κακόμοιρους δυστυχισμένους κοσμοκράτορες, τοὺς πλουσίους γιὰ ἔτσι καλύπτουμε κατ’ αὐτὸ τὸν τρόπο τὴν προσωπικὴ ἐνδόμυχη ἀνασφάλειά μας. Καὶ ἀγνοοῦμε ὅτι ἡ ἀνασφάλεια προκαλεῖται ἀπὸ τὴν χαλαρὴ σχέση μας μὲ τὸ Θεό. Χωρὶς Χριστὸ εἴμαστε ἀναλώσιμοι παντελῶς καὶ οὔτε γιὰ ἁπλὴ ἀνακύκλωση δὲν κάνουμε, σημειώνει σύγχρονος γέροντας ἀσκητής. Καὶ προσθέτει: «γεννιόμαστε, ζοῦμε καὶ πεθαίνουμε χωρὶς νὰ καταλάβουμε τίποτε, χωρὶς νὰ καταλάβουμε τὸ ἀληθινὸ νόημα τῆς ζωῆς. Μένουμε νεκροί, προσκολλημένοι σὲ ἕνα διαρκή θάνατο, τὸν θάνατο ποὺ προκαλεῖ ἡ ἁμαρτία, τὸν ὁποῖο δυστυχῶς ἐπιζητοῦμε διαρκῶς μὲ συγκεκριμένες πράξεις. Μένουμε ἀγκιστρωμένοι στὶς ψευδαισθήσεις τοῦ φωτὸς ποὺ προκαλεῖ ὁ Ἄρχων τοῦ Σκότους! Ἀκολουθοῦμε καὶ προτιμοῦμε συνειδητὰ τὴ ζωὴ τοῦ τυφλοπόντικα, ὁ ὁποῖος δὲν ἐνδιαφέρεται γιὰ τὸ φῶς, ἐπειδὴ αὐτὸ τὸν τυφλώνει. Μάλιστα φθάσαμε στὸ σημεῖο νὰ ἀναδείξουμε τὸ μὴ φυσικὸ καὶ ἀνώμαλο ὡς ἀναγκαῖο προκειμένου νὰ δικαιολογήσουμε τὴν βαρύγδουπη πτώση μας…! Ἐπιχειροῦμε νὰ καταργήσουμε τοὺς λειτουργικοὺς κανόνες τοῦ Θεοῦ καὶ νὰ σβήσουμε τὶς ἐνοχὲς ποὺ ἐκ τῶν πραγμάτων προκαλεῖ ἡ μοιχεία, ἡ κλοπή, ἡ πορνεία, ὁ φόνος, τὸ ψεῦδος, ἡ ἀσέβεια... Γίναμε φθηνοὶ εἰδωλολάτρες λατρεύοντας κάθε εἴδωλο ποὺ μᾶς σερβίρουν οἱ κάθε λογῆς σύγχρονοι Φαρισαῖοι καὶ ὑποκριτές»!
Μέσα σ’ αὐτοὺς περιλαμβάνονται διατελέσαντες πρωθυπουργοὶ καὶ ὑπουργοὶ τῆς Ἑλλάδας ἀλλά ἐνίοτε καί ἐκκλησιαστικοί ταγοί ποὺ ἐκλαμβάνουν ὡς παραμύθι τὴν ὀρθόδοξη χριστιανικὴ πίστη καὶ μερικοί ἐξ αὐτῶν δηλώνουν εὐθαρσῶς ἄθεοι. Προσφάτως μάλιστα πρώην πρωθυπουργὸς ἀπροκάλυπτα ἀποκάλεσε τὸν Ἅγιο Παϊσιο λαοπλάνο καὶ ἀγύρτη ἐνῶ ὑπουργὸς ποὺ συχνὰ συντρώγει μὲ Μητροπολίτη τῆς Πελοποννήσου, ὑποστήριξε ὅτι ἡ χριστιανικὴ πίστη ἔχει δοθεῖ στὸ λαὸ γιὰ νὰ τὸν κρατᾶ αἰχμάλωτο στὴν ἐξουσία ποὺ οἱ ἴδιοι ἐδῶ καὶ 200 χρόνια ἀσκοῦν μέσα ἀπὸ τὶς γνωστές στοὲς τοῦ σκότους καί τούς ναούς τοῦ Ἐωσφόρου. Ὡστόσο καὶ οἱ δύο, ὅπως καί πολλοί ἄλλοι γιὰ τὰ μάτια τοῦ κόσμου μεταβαίνουν στοὺς ἱεροὺς ναοὺς καὶ προσποιοῦνται τοὺς θρήσκους πρὸς ἄγραν ψήφων, κοροϊδεύοντας τοὺς πιστούς…
Τὸ ψάρι βρωμάει ἀπὸ τὸ κεφάλι, λέγει ὁ σοφὸς λαός, ὅπως τονίζει ὁ γέροντας ἀσκητής τοῦ Παγγαίου Ὄρους. Καὶ τὸ κεφάλι τῆς Ἑλλάδος ἐδῶ καὶ 200 χρόνια μὲ ἀμελητέες ἐξαιρέσεις ἔχει βρωμίσει. Ἡ μπόχα μάλιστα ποὺ ἀναδύεται φθάνει στὸν οὐρανό. Οἱ ἄγγελοι ἀντιλαμβάνονται πλέον ὅτι ἡ ἑστία μόλυνσης ἔχει καταστεῖ λίαν ἐπικίνδυνη καὶ γνωρίζουν ὅτι ἡ παρέμβαση τοῦ Θεοῦ δὲν θὰ καθυστερήσει… Τὸ οἰκοδόμημα τῆς ἐξουσίας τοῦ σκότους καί ἐν γένει ὅλων τῶν ἐκφραστῶν τοῦ μυστηρίου τῆς ἀνομίας ἐγχωρίων καὶ ἀλλοδαπῶν θὰ γκρεμιστεῖ ἐκ θεμελίων. Τὰ κεφάλια ποὺ ὄζουν τῆς μπόχας αὐτῆς πολὺ σύντομα θὰ ἀποκοποῦν μὲ θαυμαστὸ τρόπο γιὰ νὰ ἐπανέλθει ἡ ἐλπίδα τῆς Ἀναστάσεως σὲ αὐτὸν τὸν εὐλογημένο τόπο.
Γένοιτο!
Καλή Ανάσταση