Παλιά στα Κοινόβια υπήρχε ένας μοναχός που είχε ως διακονία να θυμίζη στους άλλους Πατέρες τον θάνατο…
Περνούσε λοιπόν την ώρα της διακονίας από όλους τους αδελφούς και έλεγε στον καθέναν: «Αδελφέ, θα πεθάνουμε»!
.
Οι Παπικές Αιρέσεις (Λατινικές Κακοδοξίες) είναι καταδικασμένες από πολλές Ιερές Συνόδους, και από τους Αγίους Πατέρες
Καταδικάστηκε ποτέ η αίρεση του παπισμού από Σύνοδο;
Μητροπολίτου Ελευθερουπόλεως Αμβροσίου (1917-1984)
Μέσα στο πλήθος των άστατων κραυγών που προσπαθούν απεγνωσμένα με πομπώδη φληναφήματα να υποστηρίξουν τον Οικουμενισμό ακούγεται το ανεδαφικό επιχείρημα ότι ο Παπισμός δεν έχει καταδικασθεί από Σύνοδο (!;). Όσοι το υποστηρίζουν αυτό εννοείται πως δεν κατέχουν τίποτε από θεολογία αλλά συνάμα αγνοούν και πλήρως την ιστορική πραγματικότητα.
Ως απάντηση δημοσιεύουμε ένα απόσπασμα από την καταπληκτική μελέτη του Μακαριστού Μητροπολίτου Ελευθερουπόλεως Αμβροσίου που είχε εκπονήσει κατά την περίοδο των αδίστακτων ανοιγμάτων προς τον Παπισμό του Πατριάρχου Αθηναγόρα. Ο Μητροπολίτης αναφέρει μια λίστα Ιερών Συνόδων που κατεδίκασαν των Παπισμό και τις πλάνες του. Επίσης και ονόματα Αγίων που θεωρούσαν ξεκάθαρα τον Παπισμό ως Αίρεση (φυσικά δεν υπήρξε ποτέ κάποιος Άγιος που να μην ήταν σύμφωνος ως προς αυτό).
...Είναι λοιπόν «κατεγνωσμέναι» παρά Συνόδων ή Πατέρων αι αιρετικαί διδασκαλίαι της Δύσεως;
Άς ίδωμεν:
Η μεγάλη Σύνοδος του 879 εν Κωνσταντινουπόλει, η υπό πολλών θεωρουμένη ως Ογδόη Οικουμενική, δεχθείσα το Σύμβολον άνευ της προσθήκης του Φιλιόκβε, εδογμάτισε:
«Πάντες ούτω φρονούμεν, ούτω πιστεύομεν. Τους ετέρως παρά ταύτα φρονούντας ή έτερον όρον αντί τούτου προβαλέσθαι τολμώντας, τω αναθέματι καθυποβάλλομεν. Ει τις παρά τούτο το ιερον Σύμβολον τολμήσειεν έτερον αναγράψασθαι ή προσθείναι ή αφελείν και όρον ονομάσαι αποθρασυνθείη, κατάκριτος και πάσης χριστιανικής ομολογίας απόβλητος. Εί τις τοίνυν, εις τούτο απονοίας ελάσας, τολμήσειεν έτερον εκθέσθαι Σύμβολον και όρον ονομάσαι ή προσθήκην ή αφαίρεσιν εν τω παραδεδομένω ημίν παρά της αγίας και οικουμενικής εν Νικαία το πρώτον μεγάλης Συνόδου ποιήσαι, ανάθεμα έστω!» (αυτόθι, σελ. 263-264).
Ιδού, λοιπόν, βαρυτάτη, επισημοτάτη, πανηγυρικωτάτη και σχεδόν Οικουμενικού χαρακτήρος καταδίκη του αιρετικού και βλασφήμου Φιλιόκβε!
Ότε ο Πάπας Ρώμης Σέργιος ο Δ΄ εχρησιμοποίησε το Σύμβολον μετά της προσθήκης του Φιλιόκβε (1009), ο Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως Σέργιος.., μετ' άπόφασιν Συνόδου, διέγραψε το όνομα του μνημονευθέντος Ρώμης Σεργίου εκ των διπτύχων της Ανατολικής Εκκλησίας, έκτοτε δε μέχρι σήμερον ουδέν παπικόν όνομα ετέθη εν αυτοίς» (Βασ. Στεφανίδου, Εκκλησιαστική Ιστορία, εκδ. α΄, σελ. 344).
Τα ονόματα των Προκαθημένων Εκκλησιών δεν διαγράφονται βεβαίως δια «τοπικά έθιμα», αλλα δι αιρέσεις!
Τας Λατινικάς κακοδοξίας κατεδίκασε και η εν Κωνσταντινουπόλει Σύνοδος του 1054, οπότε εγένετο και το οριστικόν Σχίσμα, αποκαλέσασα ειδικώς το «Φιλιόκβε», όχι «τοπικόν έθιμον», αλλά «βλάσφημον δόγμα» (αυτόθι,σελ.344).
Τας Λατινικάς κακοδοξίας κατεδίκασαν και αι με τον Ησυχασμόν ασχοληθείσαι Σύνοδοι του 1341, του 1347 και του 1351.
Σύνοδος εν Κωνσταντινουπόλει κατά το 1440, Σύνοδος εν Ρωσία κατά το 1441, Σύνοδος εν Ιεροσολύμοις κατά το 1443, Σύνοδος εν Κωνσταντινουπόλει κατά το 1450, Σύνοδος εν Κωνσταντινουπόλει κατά το 1484, κατεδίκασαν και απεκήρυξαν την ψευδοσύνοδον της Φλωρεντίας, η οποία είχε δεχθή την «ένωσιν»επί ψευδούς και ασυστάτου βάσεως, ήτοι μη θεωρήσασα ως αιρέσεις τας καινοτομίας της Δύσεως.
Σύνοδος εν Κωνσταντινουπόλει κατά το 1722 καταδικάζει «της Λατινικής κακοδοξίας και κακοφροσύνης τα δόγματα» και αποφαίνεται ότι οι Λατίνοι δι αύτών «εξαπατώσι τους απλουστέρους, ευγάνοντές τους από τα ευσεβή Δόγματα της του Χριστού Εκκλησίας και σύροντές τους αθλίως εις τον βυθόν της απωλείας».(αυτόθι,το. Β΄,σελ. 823-824).
Σύνοδος εν Κωνσταντινουπόλει κατά το 1727 αποκηρύσει τας ετεροδιδασκαλίας των Λατίνων, παλαιάς τε και νέας και χαρακτηρίζει ταύτας» λήρον μακρόν και Κολακείας ψυχοβλαβούς εφευρέματα και ηπατημένης διανοίας γεννήματα» (αυτόθι, σελ.867).
Σύνοδος εν Κωσταντινουπόλει κατά το 1838 καταδικάζει δριμύτατα τας ετεροδιδασκαλίας του Παπισμού, ως «βλασφημίας κατά της Ευαγγελικής αληθείας», ως «εωσφορικήν πλάνην», ως «απομάκρυνσιν από του Θεού και της αμώμου και αδόλου Πίστεως του Ιησού Χριστού» κ.λ.π.(αυτόθι,σελ.896,902).
Σύνοδος εν Κωνσταντινουπόλει κατά το 1848 καταδικάζει τον Παπισμόν ως αίρεσιν! «Τούτων των πλατυνθεισών, κρίμασιν οίς οίδε Κύριος, επί μέγα μέρος της Οικουμένης αιρέσεων, ήν ποτε ο Αρειανισμός, έστι δε την σήμερον και ο Παπισμός», όν χαρακτηρίζει ως ανατρέποντα πάσας τας Οικουμενικάς Συνόδους δια των πλανών του! (Αυτόθι, σελ.906).
Σύνοδος εν Κωνσταντινουπόλει κατά το 1895 καταδικάζει τας ετεροδιδασκαλίας του Παπισμού, ως «φρονήματα υπερφιάλου αλαζονείας», ως «καινοτομίας αθέσμους και αντιευαγγελικάς»,ως «ουσιώδεις περί την Πίστιν διαφοράς αναγομένας εις τα θεοπαράδοτα της Πίστεως Δόγματα, ως «αντιευαγγελικάς και παναθέσμους», ως «σπουδαίας και ουσιώδεις περί την Πίστιν διαφοράς», της νοθεύσεως των συγγραμμάτων των Εκκλησιαστικών Πατέρων και της παρερμηνείας της τε Αγίας Γραφής και των Ορων των Αγίων Συνόδων», και επάγεται: «Διό και δικαίως απεκηρύχθη και αποκηρύσσεται, εφ όσον αν εμμένη εν τη πλάνη αυτού»(αυτόθι, σελ. 933, 935, 936, 938, 942).
Ερωτώμαι: ΄Επρεπε ο Πατριάρχης να ηρώτα προηγουμένως εμέ αν ενέκρινον τα διάφορα διαβήματά του; Βεβαίως όχι! Ποίος ειμαι εγώ ώστε να με ερωτήση ο Πατριάρχης; Θα ήτο τραγική δι έμέ τοιαύτη αξίωσις!
Είχον όμως μίαν αξίωσιν.
Να ερωτήση τας Συνόδους του 867, του 879, του 1009, του 1054, του 1341, του 1347, του 1351, του 1440, του 1441, του 1443, του 1450, του 1484, του 1722, του 1727, του 1838, του 1848, του 1895, να ερωτήση τους αγίους Πατέρας και τους σοφούς Διδασκάλους της Εκκλησίας, να ερωτήση τον άγιον Φώτιον, τον ιερόν Θεοφύλακτον, τον άγιον Γρηγόριον Παλαμάν, Συμεών τον Θεσσαλονίκης, τον άγιον Μάρκον Ευγενικόν, τον Ευγένιον Βούλγαρην, τον Νικηφόρον Θεοτόκην, τον άγιον Νικόδημον, τον άγιον Νεκτάριον και λοιπούς και λοιπούς και λοιπούς, να ερωτήση, πολλώ μάλλον, τας σεπτάς και θεοκινήτους Οικουμενικάς Συνόδους, αι οποίαι δια των αγίων και ιερών Κανόνων των απαγορεύουν, επί ποινή καθαιρέσεως, πάσαν συμπροσευχήν μετά αιρετικών, σχισματικών ή και ακοινωνήτων και αν όλοι αυτοί ενέκρινον τα διαβήματά του, τας δηλώσεις του, τας συμπροσευχάς του, τους εν γένει τρόπους του, τότε μάλιστα!
Ουδείς θα είχε δικαίωμα να διαφωνήση, ουδείς να διαμαρτυρηθή, ουδείς να εμποδίση. Όταν όμως ο Παναγιώτατος ενεργή αντιθέτως προς Συνόδους, προς Πατέρας, προς Κανόνας, ως εάν πάντες αυτοί να μη είχον αληθινήν αγάπην και να μη ενδιεφέροντο διακαώς δια την πλήρωσιν του αιτήματος του Κυρίου «ινα πάντες έν ώσιν», αλλά να ήσαν πλήρεις μίσους και αδιαφορίας, τότε και ημείς δικαιούμεθα (δικαιούμεθα ή υποχρεούμεθα, εκόντες άκοντες;) να ενεργήσωμεν αντιθέτως προς τον Παναγιώτατον!
Δι' ημάς υπέρ πάντα Πατριάρχην κείνται οι άγιοι Πατέρες, αι σεπταί Σύνοδοι, οι ιεροί Κανόνες. Και, ευρισκόμενοι τυχόν προ θλιβερών διλημμάτων υπακοής...
Πηγή: Ἱ.Ἡ. Παντοκράτορος Μελισσοχωρίου (πρόσβαση 23/6/2025)
Ὅσιος Παΐσιος ὁ Ἁγιορείτης: Ἂν οἱ Μητροπολίτες δὲν μιλοῦν, γιὰ νὰ τὰ ἔχουν καλὰ μὲ ὅλους...
Ὁσίου Παϊσίου Ἁγιορείτου, Λόγοι Β', Πνευματική ἀφύπνιση, 1999, σσ. 37-38.
Ἂν οἱ Χριστιανοὶ δὲν ὁμολογήσουν, δὲν ἀντιδράσουν, αὐτοὶ θὰ κάνουν χειρότερα. Ἐνῶ, ἂν ἀντιδράσουν, θὰ τὸ σκεφθοῦν. Ἀλλὰ καὶ οἱ σημερινοὶ Χριστιανοὶ δὲν εἶναι γιὰ μάχες. Οἱ πρῶτοι Χριστιανοὶ ἦταν γερὰ καρύδια· ἄλλαξαν ὅλο τὸν κόσμο. Καὶ στὴν βυζαντινὴ ἐποχὴ μιὰ εἰκόνα ἔβγαζαν ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία καὶ ἀντιδροῦσε ὁ κόσμος. Ἐδῶ ὁ Χριστὸς σταυρώθηκε, γιὰ νὰ ἀναστηθοῦμε ἐμεῖς, καὶ ἐμεῖς νὰ ἀδιαφοροῦμε!
Ἂν ἡ Ἐκκλησία δὲν μιλάη, γιὰ νὰ μὴν ἔρθη σὲ ρήξη μὲ τὸ κράτος, ἂν οἱ μητροπολίτες δὲν μιλοῦν, γιὰ νὰ τὰ ἔχουν καλὰ μὲ ὅλους, γιατὶ τοὺς βοηθᾶνε στὰ Ἱδρύματα κ.λπ., οἱ Ἁγιορεῖτες πάλι ἂν δὲν μιλοῦν, γιὰ νὰ μὴν τοὺς κόψουν τὰ ἐπιδόματα (4), τότε ποιός θὰ μιλήση; Εἶπα σὲ κάποιον ἡγούμενο: «Ἂν σᾶς ποῦν ὅτι θὰ σᾶς κόψουν τὰ ἐπιδόματα, νὰ πῆτε: ʺΘὰ κόψουμε καὶ ἐμεῖς τὴν φιλοξενίαʺ, γιὰ νὰ προβληματισθοῦν». Οἱ καθηγητὲς τῆς Θεολογίας κ.λπ. δὲν φωνάζουν, γιατὶ λένε: «Εἴμαστε ὑπάλληλοι· θὰ χάσουμε τὸν μισθό μας, καὶ μετὰ πῶς θὰ ζήσουμε;». Τὰ μοναστήρια ἐν τῷ μεταξὺ τὰ ἔπιασαν μὲ τὶς συντάξεις. Γιατί ἐγὼ δὲν θέλω νὰ πάρω οὔτε αὐτὴν τὴν ταπεινὴ... σύνταξη τοῦ Ο.Γ.Α.; Ἀκόμη καὶ ἀσφαλισμένο σὲ μιὰ ἀσφάλεια τοῦ Ο.Γ.Α. νὰ τὸν ἔχουν τὸν μοναχό, καὶ αὐτὸ δὲν εἶναι τίμιο. Νὰ τὸν ἔχουν ἀσφαλισμένο ὡς ἄπορο, ναί· αὐτὸ τὸν τιμᾶ. Ἀλλὰ νὰ τὸν ἔχουν ἀσφαλισμένο στὸν Ο.Γ.Α., γιατί; Ὁ μοναχὸς ἄφησε μεγάλες συντάξεις, ἔφυγε ἀπὸ τὸν κόσμο καὶ ἦρθε στὸ μοναστήρι, καὶ νὰ πάρη πάλι σύνταξη! Καὶ νὰ φθάνουμε γιὰ τὴν σύνταξη νὰ προδώσουμε τὸν Χριστό!
– Δὲν ἐννοεῖτε, Γέροντα, ἂν λ.χ. μιὰ μοναχὴ δούλεψε ὡς δασκάλα μερικὰ χρόνια καὶ δικαιοῦται κάποια σύνταξη;
– Καλά, αὐτὴ τέλος πάντων. Τώρα ὅμως νὰ σοῦ πῶ, ἂν καὶ αὐτὴν τὴν σύνταξη τὴν διαθέση κάπου, θὰ πάρη μιὰ γερὴ σύνταξη ἀπὸ τὸν Χριστό.
(4) Ὁ Γέροντας ἐννοεῖ τὴν οἰκονομικὴ χορηγία (ἢ τὰ μετοχιακὰ μισθώματα), δηλαδὴ ἕνα ποσὸ χρημάτων τὸ ὁποῖο τὸ Ἑλληνικὸ κράτος ἀνέλαβε τὴν ὑποχρέωση ἀπὸ τὸ 1924 νὰ δίνη κάθε χρόνο στὶς Ἱερὲς Μονὲς τοῦ Ἁγίου Ὄρους, ἐπειδὴ οἱ Μονὲς ἔδωσαν στοὺς πρόσφυγες τὰ μετόχια τους, ἀπὸ τὰ ὁποῖα εἶχαν τὸ λάδι, τὸ σιτάρι, τὸ κρασὶ κ.λπ. τῆς χρονιᾶς.
Θὰ σᾶς δώσω ἄρχοντες σύμφωνα μὲ τὶς καρδιές σας
ΤΟΥ ΕΝ ΑΓΙΟΙΣ ΠΑΤΡΟΣ ΗΜΩΝ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΥ ΣΙΝΑΪΤΟΥ
ΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΑΝΤΙΟΧΕΙΑΣ
Ἐρώτησις: Ὁ Ἀπόστολος Παῦλος λέει ὅτι οἱ ἐξουσίες τοῦ κόσμου ἔχουν ταχθῆ ἀπὸ τὸν Θεό. Πρέπει λοιπὸν νὰ δεχθοῦμε ὅτι κάθε ἄρχοντας ἢ βασιλεὺς ἢ ἐπίσκοπος προχειρίζεται στὸ ἀξίωμα αὐτὸ ἀπὸ τὸν Θεό;
Ἀπόκρισις: Ὁ Θεὸς λέει στὸν Νόμο: «Θὰ σᾶς δώσω ἄρχοντες σύμφωνα μὲ τὶς καρδιές σας». Εἶναι λοιπὸν φανερὸ ὅτι οἱ μὲν ἄρχοντες καὶ οἱ βασιλεῖς ποὺ εἶναι ἄξιοι αὐτῆς τῆς τιμῆς προχειρίζονται στὸ ἀξίωμα αὐτὸ ἀπὸ τὸν Θεό. Οἱ ἄλλοι πάλι, ποὺ εἶναι ἀνάξιοι, προχειρίζονται κατὰ παραχώρησιν ἢ καὶ βούλησιν τοῦ Θεοῦ σὲ ἀνάξιο λαὸ ἐξ αἰτίας αὐτῆς ἀκριβῶς τῆς ἀναξιότητός των. Καὶ ἄκουσε σχετικὰ μερικὲς διηγήσεις.
Ὅταν εἶχε γίνει βασιλεὺς ὁ Φωκᾶς ὁ τύραννος καὶ ἄρχισε ἐκεῖνες τὶς αἱματοχυσίες μὲ τὸν Βονόσο τὸν δήμιο, ὑπῆρχε κάποιος μοναχὸς στὴν Κωνσταντινούπολι, ἅγιος ἄνθρωπος, ποὺ ἔχοντας πολλὴ παρρησία πρὸς τὸν Θεό, σὰν νὰ δικαζόταν μὲ τὸν Θεὸ καὶ ἔλεγε μὲ ἁπλότητα: «Κύριε; γιατί ἔκανες τέτοιον βασιλέα;» Καὶ τότε, ἀφοῦ τὸ ἔλεγε αὐτὸ γιὰ ἀρκετὲς ἡμέρες, τοῦ ἦλθε φωνὴ ἐκ Θεοῦ ποῦ ἔλεγε: «Διότι δὲν βρῆκα ἄλλον χειρότερο».
Ὑπῆρχε καὶ κάποια ἄλλη πόλις στὴν περιοχὴ τῆς Θηβαΐδος, ποὺ ἦταν γεμάτη παρανομία, τῆς ὁποίας οἱ πολίτες διέπρατταν πολλὰ μιαρὰ καὶ ἄτοπα πράγματα. Σ᾽ αὐτὴν λοιπὸν κάποιος ἄνθρωπος τοῦ ἱπποδρόμου διεφθαρμένος στὸ ἔπακρον ἀπέκτησε ξαφνικὰ κάποια ψευδοκατάνυξι καὶ πῆγε καὶ ἐκάρη μοναχὸς καὶ ντύθηκε τὸ μοναχικὸ σχῆμα. Ἀλλ᾽ ὅμως καθόλου δὲν σταμάτησε τὶς πονηρὲς πράξεις του. Συνέβη λοιπὸν νὰ πεθάνη ὁ ἐπίσκοπος τῆς πόλεως αὐτῆς. Τότε παρουσιάσθηκε σὲ κάποιον ἅγιο ἄνθρωπο ἄγγελος Κυρίου καὶ τοῦ λέει: «Πήγαινε καὶ προετοίμασε τὴν πόλι, γιὰ νὰ χειροτονήσουν ἐπίσκοπο τὸν πρώην ἄνθρωπο τοῦ Ἱππoδρόμoυ». Πῆγε λοιπὸν αὐτὸς καὶ ἔκανε ὅ,τι τοῦ παρηγγέλθη. Ἀφοῦ λοιπὸν χειροτονήθηκε ὁ προαναφερθεὶς πρώην ἢ μᾶλλον ἔτι φαυλόβιος, ἄρχισε μὲ τὸν νοῦ του νὰ φαντάζεται ὅτι κάτι εἶναι καὶ νὰ ὑψηλoφρoνῆ. Τότε τοῦ παρουσιάσθηκε ἄγγελος Κυρίου καὶ τοῦ λέει: «Γιατί ὑλoφρoνεῖς, ἄθλιε; Σοῦ λέω ἀλήθεια ὅτι δὲν ἔγινες ἐπίσκοπος, ἐπειδὴ ἤσουν ἄξιος γιὰ ἱερωσύνη, ἀλλὰ γιατί αὐτῆς τῆς πόλεως τέτοιος ἐπίσκοπος τῆς ἄξιζε».
Γι᾽ αὐτὸ λοιπόν, ἂν ποτὲ δῆς κάποιον ἀνάξιο καὶ πονηρὸ βασιλέα ἢ ἄρχοντα ἢ ἐπίσκοπο, μὴν ἀπορήσης, μήτε νὰ κατηγορήσης τὴν πρόνοια τοῦ Θεοῦ. Ἀλλὰ μᾶλλον μάθε ἀπ᾽ αὐτὸ καὶ πίστευε ὅτι παραδιδόμεθα σὲ τέτοιους τυράννους ἐξ αἰτίας τῶν ἀνομιῶν μας, κι ὅμως πάλι δὲν ἀφήνουμε τὰ κακά μας ἔργα.
ΠΗΓΗ: περ. «ΑΓΙΟΡΕΙΤΙΚΗ ΜΑΡΤΥΡΙΑ» Τριμηνιαία Έκδοσις Ιεράς Μονής Ξηροποτάμου Τεύχος 7
Αναρτήθηκε από ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΟΡΘΟΔΟΞΟΙ
100 ΕΚΑΤ. Η “ΤΙΜΗ” ΤΗΣ Ι. ΚΟΙΝΟΤΗΤΟΣ
Ὁ κ. Μητσοτάκης “διαφημίζει” τὰ “χάπια” τῆς Ἱ. Μ. Βατοπαιδίου, μετὰ ἀπὸ τόν “πολυχρονισμὸν”αὐτοῦ εἰς τὸν Ναόν ὡς “εὐλαβεστάτου”! Φωτ: Parapolitika.gr
Ἐπιβεβλημένη ἡ ἄμεσος παραίτησις τῶν ἀναξίων Ἀντιπροσώπων, Ἐπιστατῶν καί τοῦ Πρωτεπιστάτου!
100 ΕΚΑΤ. Η “ΤΙΜΗ” ΤΗΣ Ι. ΚΟΙΝΟΤΗΤΟΣ
Ἡ “πληγή” τοῦ Ἁγίου Ὄρους εἶναι ἕξ Ἡγούμενοι! Οἱ πιστοὶ ἀγωνίζονται νὰ ἐπιβιώσουν καὶ νὰ προφυλάξουν τὰ παιδιά τους ἀπὸ τὸν κρατικὸν ἐκμαυλισμὸν καὶ ἐκεῖνοι συναλλάσσονται διὰ 100.000.000 μὲ τὸν δυσφημήσαντα τὴν θ. Κοινωνίαν καὶ ἐπιβάλοντα τὴν ὁμοφυλοφιλίαν!
Γράφει ὁ κ. Παναγιώτης Κατραμάδος, θεολόγος
Ὅταν ὁ Πάπας ἐπεσκέφθη τὴν Ἑλλάδα μεγάλης κυκλοφορίας διεθνὴς ἐφημερὶς ἔγραψε μὲ πηχυαίους τίτλους «Τὸ Κάστρο τῆς Ὀρθοδοξίας ἔπεσε!». Δὲν ἀπέχει ἡ ὥρα ὅπου καὶ ἡ Ἱ. Κοινότης θὰ ὑποδεχθῆ μὲ τυμπανοκρουσίας τὸν Πάπαν, καθὼς δὲν ὑπάρχει πλέον οὐδεὶς φραγμός. Ὅμως ἡ ὑποδοχὴ τοῦ νῦν πρωθυπουργεύοντος κ. Κ. Μητσοτάκη εἶναι χειροτέρα πάσης ἄλλης καὶ διὰ τοῦτο δύναται κανεὶς νὰ ἀναφωνήση «Ἡ Ἱ. Κοινότης ἐπεσε καὶ ἐξέπεσεν»!
Προκαλοῦν τὴν ὀργὴν τοῦ Θεοῦ καὶ τοῦ πιστοῦ λαοῦ αἱ μεταδιδόμεναι ἐκ τοῦ Ἁγίου Ὄρους φωτογραφίαι καὶ βίντεο. Μοναχὸς νὰ ἀσπάζεται κυριολεκτικῶς τὴν χεῖρα τοῦ κ. Μητσοτάκη! Ὁ Λαυρεώτης Πρωτεπιστάτης Γέρων Ἀβραὰμ νὰ καθίσταται ἐπίορκος τῆς Ἱ. Παραδόσεως! Ἡγούμενοι καὶ Ἀντιπρόσωποι νὰ θλίβουν τὴν ἔφορον τοῦ Ἄθω Ὑπεραγίαν Θεοτόκον! Ὤ! Μέγιστον τῆς ἀσεβείας ἁμάρτημα θεόπνευστοι ὕμνοι καὶ ὠδαὶ πνευματικαὶ νὰ ἀναπέμπωνται ἐπὶ τῇ ἀφίξει τοῦ εἰς τύπον ἀντιχρίστου (κατὰ τὸ πολλοὶ ἀντίχριστοι γεγόνασι) προσερχομένου ὑποκριτοῦ! Δὲν δύνασαι νὰ ἀνάπτης κηρίον εἰς τὸν Χριστόν, τὸν ὁποῖον ἐράπισες!
Ὁ ἴδιος ὁ κ. Μητσοτάκης δὲν ἐντρέπεται διὰ τὰ πεπραγμένα καὶ τὰ λεγόμενά του. Οἱ Ἁγιορεῖται, δηλαδὴ ἡ μειοψηφία ἡ ὁποία τὸν ὑπεδέχθη, δὲν αἰσχύνονται; Δὲν ἦτο αὐτὸς ὁ ὁποῖος ἀπεκάλεσε τοὺς Ἀρχιερεῖς «κότες»; Δὲν ἦτο ἐκεῖνος, ὁ ὁποῖος ἀπηγόρευσε τὴν λατρείαν τοῦ Σωτῆρος Χριστοῦ; Δὲν ἦτο ἐκεῖνος, ὁ ὁποῖος ἐποινικοποίησε τὸ Σῶμα καὶ τὸ Αἷμα τοῦ Χριστοῦ; Δὲν ἦτο ἐκεῖνος, ὁ ὁποῖος κατεσυκοφάντησε τοὺς ἱεροὺς ναούς, εἰς τοὺς ὁποίους κατέρχεται ἡ Ἁγία Τριάς; Δὲν ἦτο ἐκεῖνος, ὁ ὁποῖος ἐπεβράβευσεν Ὑπουργόν, ὁ ὁποῖος ὡμίλησε διὰ «δῆθεν Χριστούγεννα»; Δὲν ἦτο ἐκεῖνος, ὁ ὁποῖος ὑποστηρίζει τὴν Ὑπουργόν, ἡ ὁποία ἐπέτρεψε νὰ βλασφημῆται ἐπανειλημμένως ἡ Παναγία καὶ οἱ Ἅγιοι; Δὲν ἦτο ἐκεῖνος, ὁ ὁποῖος δὲν ἐσεβάσθη τὴν θεόσδοτον ἐλευθερίαν, ὑποχρεώνων τοὺς ἀνθρώπους εἰς ἰατρικὰς πράξεις; Δὲν ἦτο ἐκεῖνος, ὁ ὁποῖος κατεπάτησε τὸν θεῖον νόμον, θεσπίζων γάμον μεταξὺ ὁμοφυλοφίλων; Δὲν εἶναι ἐκεῖνος, ὁ ὁποῖος ὑποστηρίζει προσωπικῶς τὰς παρελάσεις αὐτῶν, ὅπου ὑβρίζεται ἡ οἰκογένεια καὶ ἡ πατρίς; Δὲν εἶναι ἐκεῖνος, ὁ ὁποῖος ἐπέβαλεν ἀπὸ τὸ Νηπιαγωγεῖον τὴν προπαγάνδα ὑπὲρ τῆς ὁμοφυλοφιλίας; Δὲν εἶναι ἐκεῖνος, ὁ ὁποῖος εἶναι ὑπέρμαχος τῶν ἐκτρώσεων; Δὲν εἶναι ἐκεῖνος, ὁ ὁποῖος εἶναι ὑπαίτιος τῶν ὑποκλοπῶν; Δὲν εἶναι ἐκεῖνος, ὁ ὁποῖος ὡδήγησε 52 θύματα εἰς τὸν θάνατον; Δὲν εἶναι ἐκεῖνος, ὁ ὁποῖος ἐπτώχευσε τὴν Ἑλλάδα μὲ τὰ σκάνδαλα Ζίμενς, ΟΠΕΚΕΠΕ, ΜΚΟ διὰ μετανάστας κ.ἄ.; Δὲν εἶναι ἐκεῖνος, ὁ ὁποῖος πιστὸς εἰς τὴν γραμμὴν τοῦ πατρός του μᾶς ὁδηγεῖ εἰς τὴν Χάγην διὰ τὸ Αἰγαῖον; Δὲν εἶναι ἐκεῖνος, ὁ ὁποῖος ἐπιβάλλεται δίκην τυράννου εἰς τὴν Ἐκκλησίαν τῆς Κρήτης, ψηφίζων νόμους ἄνευ συγκαταθέσεως τῶν οἰκείων Ποιμεναρχῶν;
«Οὔτε γῆ ὡς ἐσείσθη, οὔτε πέτραι ὡς ἐρράγησαν» ἔπεισαν τοὺς Ἁγιορείτας… Τί ἕτερον πρέπει νὰ ποιήση, διὰ νὰ κλεισθῆ ἡ θύρα τοῦ Ὄρους; Εἰς τὴν Κατοχὴν ὑπεδέχθησαν εἰς τὸν Ἄθω τοὺς ἀντιπροσώπους τοῦ Χίτλερ, διότι ἐφοβήθησαν ὅτι μείζων κακὸν θὰ συνέβαινε. Τώρα τί φοβοῦνται; Ποῖοι οἱ λόγοι ἀνησυχίας; Δὲν ἀνοικοδομήθησαν αἱ Ἱ. Μοναί; Δὲν συνετηρήθησαν τὰ ἱερὰ κειμήλια; Δὲν διετέθησαν ἀρκετὰ διὰ μηχανήματα καὶ τρεχούσας ἀνάγκας; Τί λοιπὸν συμβαίνει; Ποῖος ἐβάσκανεν ὑμᾶς μέλη τῆς Ἱ. Κοινότητος;
Μοναδικὴ καὶ τραγικὴ ἡ ἀπάντησις: ΤΟ ΧΡΗΜΑ! Ἐνθυμούμενοι τὸν Ὅσιον Γέροντα Γρηγόριον τὸν Δοχειαρίτην, ὁ ὁποῖος εἶχε δηλώσει ὅτι «ἡ γιαγιὰ εἶναι πιὸ πιστὴ ἀπὸ τὸν Πατριάρχη», ὀφείλομεν καὶ ἡμεῖς νὰ προσθέσωμεν ὅτι γραῖα τις συνήθιζε νὰ μνημονεύη τὸ ἑξῆς ἐκ τῆς λαϊκῆς σοφίας «τὰ ἔρημα τὰ γρόσια καὶ τὸν Χριστὸν σταυρῶσαν»! Γνωρίζει ὁ κ. Μητσοτάκης ὅτι «Λεφτὰ θέλουν οἱ Ἁγιορεῖτες»! Τοιουτοτρόπως ἐξαγοράζεται ἡ μοναχικὴ συνείδησις; Ἡμεῖς δὲν θέλομεν κἄν νὰ τὸ διανοηθῶμεν, ἀλλὰ τὰ γεγονότα μᾶς διαψεύδουν παταγωδῶς!
Δὲν εἶναι ἀπαραίτητον νὰ ἔχη κανεὶς ἐκ τοῦ οὐρανοῦ δεδοσμένον τὸ διορατικὸν χάρισμα, ἀρκεῖ νὰ ἐξετάση δύο παράγοντας. Ὁ πρῶτος σχετίζεται μὲ ὅσα ἀνέφερεν εἰς τὰς ἀντιφωνήσεις του ὁ ἴδιος ὁ κ. Μητσοτάκης. Ἀναφερόμενος εἰς τὴν «ἐκτίμησίν» του πρὸς τὸ Ὄρος εὐκαίρως ἀκαίρως καὶ βεβαίως ἐμβολίμως δὲν παρέλειπε νὰ ὑπογραμμίζη τὸ πῶς ἱκανοποιεῖ τὰς χρείας τῶν Ἱ. Μονῶν καὶ πόσα ἑκατομμύρια θὰ τοὺς διαθέση… ὡς νὰ ἦσαν ἐκ τῆς προσωπικῆς του περιουσίας! Ὁ ἴδιος βεβαίως ἡγεμονεύει τοῦ χρεωκοπημένου κόμματός του, τὸ ὁποῖον ὀφείλει 400 ἑκατομμύρια. Ὁ δεύτερος εἶναι ἡ ἄκρατος πλεονεξία, ἡ ὁποία ἔχει κατακλύσει τοὺς λογιστὰς τῆς Ἱ. Κοινότητος. Λέγομεν λογιστάς, διότι μόνον λογισταὶ καὶ οὐχὶ μοναχοὶ θὰ ἐπέτρεπον τὴν εἴσοδον καθημερινῶς χιλιάδων προσκυνητῶν πολλαπλασιάζοντες τὰ ἔσοδα τοῦ ταμείου… Δὲν σκέπτονται τοὺς ταλαιπώρους ἐκείνους μοναχούς, οἱ ὁποῖοι εἶναι ὑποχρεωμένοι νὰ φτιάχνουν 500 σαλάτας τὴν ἡμέραν; Δὲν τοὺς σκέπτονται. Οὐδόλως τοὺς ἀπασχολεῖ! Δὲν σκέπτονται οὔτε τί σημαίνει Ἡσυχασμός! Πῶς θὰ ἡσυχάσουν οἱ μοναχοί, οἱ ὁποῖοι ἐξῆλθαν ἐκ τοῦ κόσμου εἰς τὴν ἔρημον τοῦ Ἁγίου Ὄρους, διὰ νὰ ἀνεύρουν τὴν ἡσυχίαν; Ὁ Ἅγιος Παΐσιος, τὸν ὁποῖον ὑποτίθεται ὅτι «σέβονται» οἱ ὑποδεχθέντες τὸν κ. Μητσοτάκην, εἶχεν ὡς προτεραιότητα τὴν διατήρησιν τοῦ ἡσυχαστικοῦ χαρακτῆρος τοῦ Ἁγίου Ὄρους. Πόσον ἀλήθεια ἀπασχολεῖ τὴν Ἱ. Κοινότητα τὸ ζήτημα αὐτό;
«Ἐκτίμησις» καὶ «σεβασμὸς» ὅμως ἔχουν διαστραφεῖ εἰς τὴν συνείδησιν πολιτικῶν καὶ μοναχῶν. Εἶναι λόγια τοῦ ἀέρος, τὰ ὁποῖα δὲν ἀναφέρονται εἰς τὴν πίστιν, τὰς ἀρχὰς τῆς Ὀρθοδοξίας, τὴν οὐσίαν τὴν Ἱ. Παραδόσεως, ἀλλὰ εἰς ἐξωτερικοὺς τύπους. Ἀποδέχονται τὸν μουσειακὸν χαρακτῆρα τοῦ Ἄθω, εἰς τὸν ὁποῖον ἔδωσεν ἔμφασιν ὁ κ. Μητσοτάκης, ὁ ὁποῖος προσελκύει θρησκευτικὸν τουρισμόν. Αὐτὴ εἶναι ἡ ἀποστολὴ τοῦ Ἁγίου Ὄρους, νὰ εἶναι «γκαλερὶ» ἐκθεμάτων; Τοσοῦτος ὁ ὑποβιβασμός… Ὡς νὰ ἔλεγεν «εἶσθε καλοί, ὅταν δὲν ἔχετε λόγον διὰ τὸ τί συμβαίνει σήμερα». Μὲ πόσα ἑκατομμύρια ἐξαγοράζεται ἡ σιωπή;
Ἀνέφερεν ὁ κ. Μητσοτάκης εἰς τὰς ἀντιφωνήσεις αὐτοῦ ὅτι χαίρεται ἐπίσης, ἐπειδὴ παρατηρεῖ ὅτι ὑπάρχει ἐξέλιξις εἰς τὸ Ὄρος, ἀναφερόμενος εἰς τὰ αὐτοκίνητα, τοὺς δρόμους, τὸ ἠλεκτρικὸν ρεῦμα… Πῶς νὰ μὴ χαρῆ, ἀφοῦ, συμφώνως πρὸς εἰδησεογραφικὰ πρακτορεῖα, εἰς τὴν Ἱ. Μονὴν Βατοπαιδίου συνετελέσθη καινοφανὲς διὰ τὴν Εὐρώπην ἔργον ἀποθηκεύσεως ρεύματος! (Τί ἆραγε εἶπεν εἰς τὸ ὠτίον τοῦ κ. Μητσοτάκη ὁ Ἡγούμενος, κατὰ τὴν ὑποδοχήν, τὸ ὁποῖον δὲν ἔπρεπε νὰ εἶναι εἰς ἐπήκοον ὅλων;) Δὲν ἀμφισβητοῦμεν τὰς ἀνάγκας τῆς Ἱ. Μονῆς εἰς ρεῦμα, ἀλλὰ διερωτώμεθα πότε θὰ κορεσθοῦν αἱ ἀνάγκαι; Εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων… Αἱ ἀνάγκαι ἀτελείωτοι, διὰ τοῦτο καὶ ἡ ἐξάρτησις ἐκ τοῦ χρήματος, δηλαδὴ ἡ ἀτελεύτητος ὑποταγὴ εἰς τὸν ἑκάστοτε διεφθαρμένον κάτοχον τῆς ἐξουσίας… Χαίρονται ἀμφότεραι αἱ πλευραὶ διὰ τὴν «πρόοδον» τῶν Ἱ. Μονῶν, διότι μὲ ὀλίγην ἀλληλοκολακείαν οἱ μὲν ὑποδεχθέντες τὸν κ. Μητσοτάκην μοναχοὶ κερδίζουν τὸν ἐπίγειον παράδεισον, ὁ δὲ πρωθυπουργεύων τὴν αἰωνίαν ἀπώλειαν αὐτῶν! Θὰ ἔλθη καὶ ἡ στιγμή, ὅπου, ὅπως ἀπέστειλεν ὅπλα εἰς τὴν Οὐκρανίαν θὰ μεταφέρη μοναχοὺς εἰς τὴν «Σκήτην τοῦ Ζελένσκι» εἰς τὸ Ὄρος, ὅπως ἀπήτησεν ὁ ψευδοκιέβου Ἐπιφάνιος καὶ θὰ εἶναι οἱ ἴδιοι ὑπαίτιοι!
Δὲν εἶναι ὅμως εἰς τὴν παροῦσαν ἐπίσκεψιν τὸ πρόβλημα ὁ κ. Μητσοτάκης, ὁ ὁποῖος εἶναι γνωστὸς διὰ τὰς πεποιθήσεις αὐτοῦ. Τὸ βαθύτερον πρόβλημα εἶναι ἕξι Ἡγούμενοι τοῦ Ἁγίου Ὄρους. Εἶναι αὐτοί, οἱ ὁποῖοι συνασπίζονται εἰς ὅλα τὰ ζητήματα μὲ «τὶς πλάτες» τῆς πολιτικῆς ἐξουσίας καὶ τάσσονται πάντοτε ὑπὲρ κάθε τι, τὸ ὁποῖον εἶναι ὄχι μόνον ἀντικανονικὸν ἀλλὰ καὶ εὐτελιστικὸν τῆς ἁγιορειτικῆς παραδόσεως. Ποῖοι εἶναι αὐτοί; Ὁ Βατοπαιδίου, ὁ Σιμωνοπετρίτης, ὁ Ξενοφωντινός, ὁ Παντοκρατορινός, ὁ Σταυρονικήτα καὶ ὁ Ἰβηρίτης. Αὐτοὶ εἶναι ἡ πληγὴ τοῦ Ἁγίου Ὄρους! Δὲν ἔχουν εὐθύνην αἱ ἀδελφότητες αὐτῶν, ἀλλὰ οἱ ἴδιοι προσωπικῶς. Αὐτοὶ εἶναι οἱ σκανδαλοποιοὶ (φοβοῦ ἐκεῖνον δι’ οὗ τὸ σκάνδαλον ἔρχεται) καὶ ἐπιβάλλονται μὲ τὴν δύναμιν ὄχι μὲ τὴν ἀλήθειαν. Ἐδημοσιεύθη ὅτι ἦσαν ἕνδεκα οἱ Ἱ. Μοναί, αἱ ὁποῖαι συνεφώνησαν καὶ ὄχι ἕξι. Διατί εἰς αὐτοὺς τοὺς ἕξι ἡ εὐθύνη; Ἂς ἐξετάση πρωτίστως κανεὶς τὸ παρελθὸν καὶ θὰ ἀντιληφθῆ ὅτι αὐτοὶ πρωτοστατοῦν (Κολυμβάριον, Οὐκρανικὸν κ.ἄ.). Κάποιοι τηλεφωνοῦν εἰς τὸν Πατριάρχην, διὰ νὰ δώσουν ἀναφοράν, κάποιοι χρηματοδοτοῦν Ἱεράρχας εἰς τὸ ἐξωτερικὸν καὶ εἰς τὸ ἐσωτερικόν, κάποιοι εὑρίσκονται ὑπὲρ τὸ δέον ἐκτὸς Ἁγίου Ὄρους διὰ δημοσίας σχέσεις κ.ἄ. Ὅσον ὅμως ἀφορᾶ τὴν παροῦσαν ἀπόφασιν ὑποδοχῆς τοῦ κ. Μητσοτάκη ὁ ἀριθμὸς ἕνδεκα ἐπετεύχθη μεταξὺ ἄλλων, διότι αἱ Ἱ. Μοναί, εἰς τὰς ὁποίας ἐγκαταβιοῦν μὴ Ἕλληνες ἐπιέσθησαν ἀπὸ τὰς γεωπολιτικὰς ἐξελίξεις, ἡ Ἐσφιγμένου εἶναι τρία ἄτομα κ.λπ. …ὁ νοῶν νοείτω.
Δὲν διαφέρουν εἰς οὐδὲν οἱ ἕξι αὐτοὶ Ἡγούμενοι, οἱ ὁποῖοι ἐὰν ἔζων εἰς τοὺς χρόνους τοῦ Χριστοῦ θὰ συνεφώναζον μετὰ τῶν Φαρισαίων «τὸ αἷμα αὐτοῦ ἐφ’ ἡμᾶς καὶ ἐπὶ τὰ τέκνα ἡμῶν», διότι ὄχι μόνον παραβλέπουν ὅσα διέπραξεν, ἀλλὰ ἔδωσαν ἤδη ἀτύπως συγκατάθεσιν δι’ ὅσα θὰ ἀκολουθήσουν ἀπὸ τὸν κ. Μητσοτάκην εἰς βάρος τῆς Ἐκκλησίας. Δυστυχῶς, ὅμως, ἡ «πώρωσις τῆς καρδίας» αὐτῶν δὲν ἐπιτρέπει εἰς αὐτοὺς νὰ εὐσπλαγχνισθοῦν τοὺς πιστούς, οἱ ὁποῖοι τὰ ὑφίστανται ἐν τῷ κόσμω. Οἱ ἴδιοι ἐνδιαφέρονται ἀποκλειστικῶς διὰ τὴν συναλλαγὴν μὲ τὴν ἐξουσίαν. Πῶς νὰ ἀντισταθῆ ὁ Βατοπαιδινός, ὅταν πάλι κάποια Βιστωνίδα θὰ τεθῆ εἰς τὸ «παζάρι»; Πῶς νὰ ἀντισταθῆ ὁ Σιμωνοπετρίτης, ὅταν τὸ ἐμφιαλωμένον ὕδωρ πωλεῖται εἰς τὰ πλέον κοσμοπολίτικα ἑστιατόρια; Πῶς νὰ ἀντισταθῆ ὁ Ξενοφωντινὸς καὶ τὸ πνευματικόν του τέκνον ὁ τῆς Παντοκράτορος, ὅταν ἰσχύη τὸ «Νῦν δὲ γνόντες Πρωθυπουργόν, μᾶλλον δὲ γνωσθέντες ὑπὸ Πρωθυπουργοῦ”»; Πῶς νὰ ἀντισταθοῦν ὁ Ἰβηρίτης καὶ ὁ Σταυρονικήτα, ὅταν ὑποδέχωνται καὶ συλλειτουργοῦν μὲ Ἱεράρχας, οἱ ὁποῖοι ὑπὸ ἄλλας συνθήκας θὰ ἦσαν καθηρημένοι; Ὅσον ἡ Ἱ. Κοινότης δὲν ἐπουλώνει τὴν πληγὴν αὐτὴ ἐξελίσσεται εἰς γάγγραιναν…
Προσευχόμεθα ἡ Ὑπεραγία Θεοτόκος νὰ ἀποστείλη νέους Ἡγουμένους εἰς τὰ ἕξι Μονάς. Ἀμήν. Γένοιτο.
«Ἂν οἱ Χριστιανοὶ δὲν ὁμολογήσουν, δὲν ἀντιδράσουν, αὐτοὶ θὰ κάνουν χειρότερα.»
σ.σ Να διαβάσουνε το κάτωθι οι πατέρες στο Άγιον Όρος. Τόσο πολύ μισήσατε την αλήθεια; Για την αλήθεια δεν γίνατε Μοναχοί; Τί έγινε και δέχεστε να πατήσει στο Περιβόλλι της Παναγίας ένας αφορισμένος φιλοσοδομίτης; Αφήνετε αβοήθητο και ακαθοδήγητο τον Ελληνικό λαό για τα λεφτά που σας κουνάει ο Στεφανής; Ποιός θα ομολογήσει την αλήθεια αν όχι εσείς; (Τας Θύρας)
Ἅγιος Γέροντας Παΐσιος (1992) (2)
Εἶχε ἔρθει στὸ Καλύβι ἕνας ἄθεος μέχρι τὸ κόκκαλο. Ἀφοῦ εἶπε διάφορα, μετὰ μοῦ λέει: «Ἐγὼ εἶμαι εἰκονομάχος». Ἀπὸ ἐκεῖ ποὺ δὲν πίστευε τίποτε, ὕστερα ἔλεγε ὅτι εἶναι εἰκονομάχος. «Βρὲ ἀθεόφοβε, τοῦ λέω, ἐσὺ ἀφοῦ δὲν πιστεύεις σὲ τίποτε, τί μοῦ λὲς ὅτι εἶσαι εἰκονομάχος; Τότε, τὸν καιρὸ τῆς Εἰκονομαχίας (3), μερικοὶ Χριστιανοὶ ἀπὸ ὑπερβολικὸ ζῆλο ἔπεσαν σὲ πλάνη, ἔφθασαν στὴν ἄλλη ἄκρη, καὶ μετὰ ἡ Ἐκκλησία τοποθέτησε τὸ θέμα· δὲν εἶναι ὅτι δὲν πίστευαν».Ὑποστήριζε ἐν τῷ μεταξὺ ὅλη τὴν σημερινὴ κατάσταση. Μαλώσαμε ἐκεῖ πέρα. «Καλά, τοῦ λέω, κατάσταση εἶναι αὐτή; Δικαστικοὶ νὰ φοβοῦνται νὰ δικάσουν, νὰ κάνουν μηνύσεις γιὰ ἐγκληματίες καὶ νὰ τοὺς ἀπειλοῦν ὁ ἕνας καὶ ὁ ἄλλος καὶ νὰ ἀναγκάζωνται νὰ τὶς ἀποσύρουν; Καὶ τελικὰ ποιοί κυβερνοῦν; Σὲ ἀναπαύει αὐτὴ ἡ κατάσταση; Ὑποστηρίζεις αὐτούς; Ἐσὺ εἶσαι ἐγκληματίας. Γι᾿ αὐτὸ ἦρθες; Ἄντε, φύγε ἀπὸ ἐδῶ!». Τὸν ἔδιωξα.
– Γέροντα, δὲν φοβᾶστε ἔτσι ποὺ μιλᾶτε;
– Τί νὰ φοβηθῶ; Τὸν τάφο μου τὸν ἔχω ἀνοίξει. Ἂν δὲν τὸν εἶχα ἀνοίξει, θὰ μὲ ἀπασχολοῦσε ποὺ θὰ κουραζόταν ὁ ἄλλος νὰ σκάψη. Τώρα θὰ χρειασθῆ νὰ ρίξη μόνο λίγους τενεκέδες χῶμα…
Ἔχω ὑπ᾿ ὄψιν μου ἕναν ἄλλον ἄθεο, ἕναν βλάσφημο, ποὺ τὸν ἀφήνουν στὴν τηλεόραση καὶ μιλάει, ἐνῶ ἔχει πεῖ τὰ πιὸ βλάσφημα λόγια γιὰ τὸν Χριστὸ καὶ τὴν Παναγία. Δὲν παίρνει καὶ ἡ Ἐκκλησία μιὰ θέση νὰ ἀφορίση μερικούς. Αὐτοὺς ἔπρεπε νὰ τοὺς ἀφορίζη ἡ Ἐκκλησία. Λυποῦνται τὸν ἀφορισμό!
– Γέροντα, τί θὰ καταλάβουν μὲ τὸν ἀφορισμό, ἀφοῦ τίποτε δὲν παραδέχονται;
– Τοὐλάχιστον νὰ φανῆ ὅτι ἡ Ἐκκλησία παίρνει μιὰ θέση.
– Ἡ σιωπή της, Γέροντα, εἶναι σὰν νὰ τὰ ἀναγνωρίζη;
– Ναί. Ἔγραψε ἕνας κάτι βλάσφημα γιὰ τὴν Παναγία καὶ κανεὶς δὲν μίλησε. Λέω σὲ κάποιον: «Δὲν εἶδες τί γράφει ἐκεῖνος;». «Ἔ, τί νὰ τοὺς κάνης, μοῦ λέει. Θὰ λερωθῆς, ἂν ἀσχοληθῆς μαζί τους». Φοβοῦνται νὰ μιλήσουν.
– Τί εἶχε νὰ φοβηθῆ, Γέροντα;
– Νὰ μὴ γράψουν τίποτε γι᾿ αὐτὸν καὶ ἐκτεθῆ, καὶ ἀνέχεται νὰ βλασφημῆται ἡ Παναγία! Νὰ μὴ θέλουμε νὰ βγάλη ὁ ἄλλος τὸ φίδι ἀπὸ τὴν τρύπα, γιὰ νὰ ἔχουμε ἐμεῖς τὴν ἡσυχία μας. Αὐτὸ εἶναι ἔλλειψη ἀγάπης. Ὕστερα ἀρχίζει ὁ ἄνθρωπος νὰ κινῆται ἀπὸ συμφέρον. Γιʹ αὐτὸ βλέπεις ἕνα πνεῦμα σήμερα: «Μὲ τὸν τάδε νὰ ἔχουμε σχέσεις, γιὰ νὰ μᾶς λέη καλὰ λόγια. Μὲ τὸν ἄλλο νὰ τὰ ἔχουμε καλά, γιὰ νὰ μὴ μᾶς διασύρη κ.λπ. Νὰ μὴ μᾶς πάρουν γιὰ κορόιδα, νὰ μὴ γίνουμε θύματα». Ἄλλος ἀδιαφορεῖ καὶ δὲν μιλάει. «Νὰ μὴ μιλήσω, λέει, γιὰ νὰ μὴ μὲ γράψουν οἱ ἐφημερίδες». Οἱ περισσότεροι δηλαδὴ εἶναι τελείως ἀδιάφοροι. Τώρα ἄρχισε λίγο κάτι νὰ γίνεται. Τόσον καιρὸ δὲν ἔγραφε κανένας τίποτα. Εἶχα βάλει τὶς φωνὲς πρὶν ἀπὸ χρόνια σὲ κάποιον στὸ Ἅγιον Ὄρος. «Πολὺ πατριωτισμὸ ἔχεις», μοῦ λέει. Πρὶν ἀπὸ λίγο καιρὸ ἦρθε καὶ μὲ βρῆκε: «Ὅλα τὰ διέλυσαν, μοῦ λέει, οἰκογένεια, παιδεία…». Τοῦ λέω καὶ ἐγὼ μὲ τὴν σειρά μου: «Πολὺ πατριωτισμὸ ἔχεις!».
Ὅλη αὐτὴ ἡ κατάσταση ἔχει κάνει ἕνα κακὸ καὶ ἕνα καλό. Τὸ κακὸ εἶναι ὅτι καὶ ἐκεῖνοι ποὺ εἶχαν κάτι μέσα τους, ἄρχισαν νὰ ἀδιαφοροῦν, γιατὶ λένε: «Ἐγὼ θὰ σιάξω τὴν κατάσταση;». Τὸ καλὸ εἶναι ὅτι πολλοὶ ἄρχισαν νὰ προβληματίζωνται καὶ νὰ ἀλλάζουν. Μερικοὶ ἔρχονται καὶ μὲ βρίσκουν καὶ προσπαθοῦν νὰ δικαιολογήσουν ἕνα κακὸ ποὺ ἔκαναν προηγουμένως, γιατὶ ἔχουν προβληματισθῆ.
– Δηλαδή, Γέροντα, πρέπει πάντα νὰ ὁμολογοῦμε τὸ «πιστεύω» μας;
– Χρειάζεται διάκριση. Εἶναι φορὲς ποὺ δὲν πρέπει νὰ μιλήσουμε καὶ ἄλλες φορὲς ποὺ πρέπει νὰ ὁμολογοῦμε μὲ παρρησία τὸ «πιστεύω» μας, γιατὶ φέρουμε εὐθύνη, ἂν δὲν μιλήσουμε. Σʹ αὐτὰ τὰ δύσκολα χρόνια ὁ καθένας μας πρέπει νὰ κάνη ὅ,τι γίνεται ἀνθρωπίνως καὶ ὅ,τι δὲν γίνεται ἀνθρωπίνως νὰ τὸ ἀφήνη στὸν Θεό. Ἔτσι θὰ ἔχουμε ἥσυχη τὴν συνείδησή μας ὅτι κάναμε ἐκεῖνο ποὺ μπορούσαμε. Ἂν δὲν ἀντιδράσουμε, θὰ σηκωθοῦν οἱ πρόγονοί μας ἀπὸ τοὺς τάφους. Ἐκεῖνοι ὑπέφεραν τόσα γιὰ τὴν πατρίδα καὶ ἐμεῖς τί κάνουμε γι᾿ αὐτήν; Ἡ Ἑλλάδα, ἡ Ὀρθοδοξία, μὲ τὴν παράδοσή της, τοὺς Ἁγίους καὶ τοὺς ἥρωές της, νὰ πολεμῆται ἀπὸ τοὺς ἴδιους τοὺς Ἕλληνες καὶ ἐμεῖς νὰ μὴ μιλᾶμε! Εἶναι φοβερό! Εἶπα σὲ κάποιον: «Γιατί δὲν μιλᾶτε; Τί εἶναι αὐτὰ ποὺ κάνει ὁ τάδε;». «Τί νὰ πῆς, μοῦ λέει, αὐτὸς ὅλος βρωμάει». «Ἂν βρωμάη ὅλος, γιατί δὲν μιλᾶτε; Χτυπῆστε τον». Τίποτε, τὸν ἀφήνουν. Ἕναν πολιτικὸ τὸν ἔφτυσα. «Πές, τοῦ λέω, ʺδὲν συμφωνῶ μ᾿ αὐτόʺ. Τίμια πράγματα. Θέλεις νὰ ἐξυπηρετηθῆς ἐσὺ καὶ νὰ ρημάξουν ὅλα;».
Ἂν οἱ Χριστιανοὶ δὲν ὁμολογήσουν, δὲν ἀντιδράσουν, αὐτοὶ θὰ κάνουν χειρότερα. Ἐνῶ, ἂν ἀντιδράσουν, θὰ τὸ σκεφθοῦν. Ἀλλὰ καὶ οἱ σημερινοὶ Χριστιανοὶ δὲν εἶναι γιὰ μάχες. Οἱ πρῶτοι Χριστιανοὶ ἦταν γερὰ καρύδια· ἄλλαξαν ὅλο τὸν κόσμο. Καὶ στὴν βυζαντινὴ ἐποχὴ μιὰ εἰκόνα ἔβγαζαν ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία καὶ ἀντιδροῦσε ὁ κόσμος. Ἐδῶ ὁ Χριστὸς σταυρώθηκε, γιὰ νὰ ἀναστηθοῦμε ἐμεῖς, καὶ ἐμεῖς νὰ ἀδιαφοροῦμε! Ἂν ἡ Ἐκκλησία δὲν μιλάη, γιὰ νὰ μὴν ἔρθη σὲ ρήξη μὲ τὸ κράτος, ἂν οἱ μητροπολίτες δὲν μιλοῦν, γιὰ νὰ τὰ ἔχουν καλὰ μὲ ὅλους, γιατὶ τοὺς βοηθᾶνε στὰ Ἱδρύματα κ.λπ., οἱ Ἁγιορεῖτες πάλι ἂν δὲν μιλοῦν, γιὰ νὰ μὴν τοὺς κόψουν τὰ ἐπιδόματα (4), τότε ποιός θὰ μιλήση; Εἶπα σὲ κάποιον ἡγούμενο: «Ἂν σᾶς ποῦν ὅτι θὰ σᾶς κόψουν τὰ ἐπιδόματα, νὰ πῆτε: ʺΘὰ κόψουμε καὶ ἐμεῖς τὴν φιλοξενίαʺ, γιὰ νὰ προβληματισθοῦν». Οἱ καθηγητὲς τῆς Θεολογίας κ.λπ. δὲν φωνάζουν, γιατὶ λένε: «Εἴμαστε ὑπάλληλοι· θὰ χάσουμε τὸν μισθό μας, καὶ μετὰ πῶς θὰ ζήσουμε;». Τὰ μοναστήρια ἐν τῷ μεταξὺ τὰ ἔπιασαν μὲ τὶς συντάξεις. Γιατί ἐγὼ δὲν θέλω νὰ πάρω οὔτε αὐτὴν τὴν ταπεινὴ σύνταξη τοῦ Ο.Γ.Α.; Ἀκόμη καὶ ἀσφαλισμένο σὲ μιὰ ἀσφάλεια τοῦ Ο.Γ.Α. νὰ τὸν ἔχουν τὸν μοναχό, καὶ αὐτὸ δὲν εἶναι τίμιο. Νὰ τὸν ἔχουν ἀσφαλισμένο ὡς ἄπορο, ναί· αὐτὸ τὸν τιμᾶ. Ἀλλὰ νὰ τὸν ἔχουν ἀσφαλισμένο στὸν Ο.Γ.Α., γιατί; Ὁ μοναχὸς ἄφησε μεγάλες συντάξεις, ἔφυγε ἀπὸ τὸν κόσμο καὶ ἦρθε στὸ μοναστήρι, καὶ νὰ πάρη πάλι σύνταξη! Καὶ νὰ φθάνουμε γιὰ τὴν σύνταξη νὰ προδώσουμε τὸν Χριστό!
– Δὲν ἐννοεῖτε, Γέροντα, ἂν λ.χ. μιὰ μοναχὴ δούλεψε ὡς δασκάλα μερικὰ χρόνια καὶ δικαιοῦται κάποια σύνταξη;
– Καλά, αὐτὴ τέλος πάντων. Τώρα ὅμως νὰ σοῦ πῶ, ἂν καὶ αὐτὴν τὴν σύνταξη τὴν διαθέση κάπου, θὰ πάρη μιὰ γερὴ σύνταξη ἀπὸ τὸν Χριστό.
—————-
(2) Εἰπώθηκαν το 1992.
(3) Εἰκονομάχοι ὀνομάζονταν οἱ Χριστιανοὶ οἱ ὁποῖοι ἀρνοῦνταν τὴν ἀπόδοση τιμῆς στὶς εἰκόνες. Ἡ εἰκονομαχία συνετάραξε ἐπὶ ἕνα αἰώνα καὶ πλέον τὴν Βυζαντινὴ Αὐτοκρατορία (726–843) καὶ ἔληξε ἀρχικὰ μὲ τὴν Ζ´ Οἰκουμενικὴ Σύνοδο τὸ 787, ἡ ὁποία τὴν καταδίκασε ὡς αἵρεση. Τὴν ἀναζωπύρωση τῆς εἰκονομαχίας ἀπὸ τὸν Λέοντα Ε´ τὸν Ἀρμένιο κατέπαυσε ὁ Πατριάρχης Μεθόδιος τὸ 843.
(4) Ὁ Γέροντας ἐννοεῖ τὴν οἰκονομικὴ χορηγία (ἢ τὰ μετοχιακὰ μισθώματα), δηλαδὴ ἕνα ποσὸ χρημάτων τὸ ὁποῖο τὸ Ἑλληνικὸ κράτος ἀνέλαβε τὴν ὑποχρέωση ἀπὸ τὸ 1924 νὰ δίνη κάθε χρόνο στὶς Ἱερὲς Μονὲς τοῦ Ἁγίου Ὄρους, ἐπειδὴ οἱ Μονὲς ἔδωσαν στοὺς πρόσφυγες τὰ μετόχια τους, ἀπὸ τὰ ὁποῖα εἶχαν τὸ λάδι, τὸ σιτάρι, τὸ κρασὶ κ.λπ. τῆς χρονιᾶς.
Ὅσιος Παΐσιος ὁ Ἁγιορείτης
«Γέροντος Παϊσίου Ἁγιορείτου», Λόγοι Β’, Πνευματική ἀφύπνιση, 1999, σσ. 34-38.
Συγχωροχάρτι 100 εκατομμυρίων ευρώ στον Μητσοτάκη
Γράφει ο Βασίλειος Ξεσφίγγης
Κάπως ακριβά πούλησαν την συγχώρεση τους προς τον πρωθυπουργό, οι 8 ηγούμενοι των Ι.Μ - Βατοπαιδίου, Ιβήρων, Χιλιανδαρίου, Παντοκράτορος, Σιμωνόπετρας, Σταυρονικήτα, Ξενοφώντος και Νέο Εσφιγμένου.
Με αυτό το ποσό ξέχασαν, τις <<αμαρτίες>> Μητσοτάκη για το κλείσιμο των Εκκλησιών την περίοδο της πανδημίας και τον νόμο για τον γάμο των ομόφυλων ζευγαριών.
Ήταν ακριβά καθώς το 1517 ο Δομινικανός μοναχός Γιόχαν Τέτζελ, ο οποίος με εντολή του πάπα συγκέντρωνε χρήματα μέσω πώλησης συγχωροχαρτιών έλεγε ότι «μόλις ο ήχος του χρυσού νομίσματος ακουστεί πέφτοντας στον δίσκο, η ψυχή αναπηδάει έξω από το καθαρτήριο πυρ», δηλαδή τον τόπο τιμωρίας της.
Τώρα βέβαια θα πει κανείς ότι τα χρήματα του ΕΣΠΑ δεν είναι χρυσά νομίσματα, και κυρίως δεν χοροπηδάνε στον δίσκο, οπότε για να ακουστούν κάπως έπρεπε να είναι αρκετά σε όγκο ώστε να διαγραφούν στα σίγουρα τα αμαρτήματα.
Καλό είναι οι πάντως οι προσκυνητές που επισκέπτονται το Άγιο Όρος, να θυμούνται ποιες είναι οι Ιερές Μονές που υποδέχτηκαν μετά βαϊων και κλάδων αυτόν τον πρωθυπουργό, που ούτε τον σταυρό του σωστά δεν ξέρει να κάνει.
Άγιοι πατέρες σας θυμίζουμε ότι...
Οὐδεὶς δύναται δυσὶ κυρίοις δουλεύειν· ἢ γὰρ τὸν ἕνα μισήσει καὶ τὸν ἕτερον ἀγαπήσει ἢ ἑνὸς ἀνθέξεται καὶ τοῦ ἑτέρου καταφρονήσει. οὐ δύνασθε θεῷ δουλεύειν καὶ μαμωνᾷ. (Mατθ. 6,24)
Για να μην ξεχνιόμαστε λοιπόν τους αναφέρουμε ξανά.
Ήταν οι ηγούμενοι των Βατοπαιδίου, Ιβήρων, Χιλιανδαρίου, Παντοκράτορος, Σιμωνόπετρας, Σταυρονικήτα, Ξενοφώντος και η νέα Εσφιγμένου.
Από εκεί ούτε απ' έξω αδέλφια στο εξής...
Αναρτήθηκε από ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΟΡΘΟΔΟΞΟΙ
«Κραυγὴ πρὸς τὸ Ἅγιον Ὅρος ποὺ ξεχνάει»...
Ἀνοιχτὴ Ἐπιστολὴ πρὸς τοὺς Πατέρες καὶ Καθηγουμένους τοῦ Ἁγίου Ὅρους
Σεβαστοὶ Πατέρες,
Δὲν γράφω μὲ ἐγωισμὸ· γράφω μὲ δέος. Δὲν γράφω μὲ θυμὸ· γράφω μὲ τὴν ὀδύνη τοῦ λαοῦ, ποὺ βλέπει νὰ ξεθωριάζει ὁ σταυρὸς ἀπὸ τὰ μέτωπα ἐκείνων ποὺ κάποτε τὸν κρατοῦσαν σταθερὸ στὴν τρικυμία.
Ποῦ εἶναι τὸ Ἅγιον Ὅρος τῶν Κολλυβάδων, ποὺ στάθηκαν ὄρθιοι ὅταν ὅλος ὁ κόσμος ὑποκλινόταν στὴ λογικὴ καὶ τὴν ἐκκοσμίκευση;
Ποῦ εἶναι τὸ Ἅγιον Ὅρος ποὺ ἔδιωξε βασιλεῖς καὶ κατακτητές, ὅταν ἐκεῖνοι ζήτησαν τιμὲς ποὺ δὲν ἀνήκουν σὲ ἀνθρώπους ἀλλὰ σὲ Ἁγίους;
Ὁ Ἅγιος Μάξιμος ὁ Γραικός, ἐξόριστος ἀπὸ παλάτια καὶ κοσμικὲς εὔνοιες, προτίμησε τὶς ἁλυσίδες παρὰ νὰ φιλήσει τὸ χέρι τῆς ἐξουσίας ποὺ βεβηλώνει τὴν Πίστη.
Ὁ Ἅγιος Γρηγόριος Παλαμᾶς, ἡ φωνὴ τοῦ Ὀρθοδόξου φωτός, δὲν ἔδωσε... ποτὲ τὸ χέρι του σὲ πολιτικὲς ἰσορροπίες.
Ὁ Παπα-Τύχων καὶ ὁ Γέροντας Ἰωσὴφ ὁ Ἡσυχαστὴς δὲν εἶχαν δωμάτια φιλοξενίας γιὰ ἐπωνύμους, οὔτε ἐξοπλισμὸ ὑποδοχῆς γιὰ "ἐπίσημες ἀποστολές". Ἔτρωγαν βρεγμένο παξιμάδι καὶ προσεύχονταν μὲ αἷμα.
Ἐσεῖς ὅμως;
Ὑποδέχεστε πρωθυπουργούς, ἀρχηγούς, νομοθέτες τοῦ ἀντίχριστου πνεύματος, μὲ λιβάνι, κρασὶ καὶ τραπέζι.
Καὶ δὲν λέμε νὰ μὴν μποῦν στὸ Ὅρος. Ἂς μποῦν. Νὰ ἀκούσουν τὴ σιωπή. Ἀλλὰ ἐσεῖς τί ἀκοῦτε μέσα σας ὅταν τοὺς συνοδεύετε μὲ τιμὲς κοσμικές, ἐνῷ ὁ λαὸς ἔξω πεινᾶ, ξεριζώνεται, βλέπει τὰ παιδιά του νὰ μεγαλώνουν χωρὶς Χριστό, χωρὶς Πατρίδα, χωρὶς ἀλήθεια;
Ποιούς κοροϊδεύετε;
Τὸν Θεό; Τὸν λαό; Ἢ τὸν ἴδιο σας τὸν ἑαυτό;
Εἶστε ἐνδεδυμένοι μὲ τὸ ἅγιο ράσο, ἡ καρδιά σας ὅμως, φοράει ταπείνωση;
Κρατᾶτε ραβδὶ ποιμαντικό, ὁδηγεῖτε ὅμως, τό ποίμνιο στὴ σύγχυση, στὸ διχασμὸ καὶ ὄχι στὴ μετάνοια.
Ὅταν ἡ Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ ἀγωνίζεται νὰ σταθεῖ μέσα σὲ ἕνα μετανεωτερικὸ χάος –καὶ χτυπιέται ἀπὸ νόμους, θεσμούς, "δικαιώματα" ποὺ νομοθετοῦν τὴν ἀνωμαλία καὶ θεσπίζουν τὸ ψεῦδος– ἐσεῖς χαμογελᾶτε καὶ ὑποδέχεστε θεσμικὰ καὶ καθηκόντως(;) ἐκείνους ποὺ τὰ ὑπογράφουν;
Ἀλλὰ τὸ παρακάνατε! Εἶναι δυνατὸν Μοναχοὶ νὰ ἀσπάζονται τὸ χέρι τοῦ Πρωθυπουργοῦ; Ἦταν τόσο ἀπαράδεκτο ποὺ εἴπαμε μέσα μας μὲ συντριβὴ καρδίας: τέτοιοι ποὺ εἴμαστε, καλὰ νὰ πάθουμε!
Ὅταν ἕνας ἡγούμενος κατεβαίνει στὴν Ἀθήνα γιὰ "συμβούλια" καὶ "διαβουλεύσεις", σκέφτηκε μήπως τί ἀπογίνονται οἱ ψυχὲς ποὺ τοῦ ἐμπιστεύθηκε ἡ Θεοτόκος;
Ὅταν στὸ διαδίκτυο κυκλοφοροῦν φωτογραφίες ἀπὸ "μοντέρνα" κελλιά, πολυτελεῖς ἐπισκέψεις, διεθνή συμπόσια καὶ περιουσίες, πῶς θὰ ἀντικρίσετε τὸν Ὅσιο Παΐσιο, ποὺ ἔφτιαχνε τὸ κελλί του μὲ λάσπη καὶ ἔπινε νερὸ ἀπὸ τὴ σκαμμένη πέτρα;
Δὲν εἶναι λίγοι ἐκεῖνοι ποὺ βλέπουν μὲ θλίψη τὴν πολυτέλεια ποὺ ἔχει εἰσχωρήσει σὲ κάποιες Μονές. Τὰ πολυτελή αὐτοκίνητα, οἱ μετακινήσεις στὸ ἐξωτερικό, οἱ δημόσιες ἐμφανίσεις, ὁ πλοῦτος ποὺ ἀντιφάσκει μὲ τὸν λόγο τοῦ Χριστοῦ καὶ τὴν ἀσκητικὴ παράδοση τοῦ Ὅρους. Δὲν σκοτώνει αὐτὸς ὁ πλοῦτος - καὶ μπράβο σας ποὺ τὰ καταφέρατε- ἀλλὰ ἀργὰ καὶ ὕπουλα ἀλλοιώνει τὸ ἦθος, τὴ φωνή, τὸ παράδειγμα. Καὶ αὐτὸ εἶναι χειρότερο.
Εἶναι καιρὸς νὰ ξαναδεῖτε τὴν εὐθύνη σας. Εἶναι καιρὸς νὰ θυμηθεῖτε τί σημαίνει "μοναχός", τί σημαίνει "ἡγούμενος" καὶ τί "διάκονος τῆς Ἐκκλησίας".
Μήπως πρέπει νὰ καθαρίσετε τὸν φάρο ποὺ ἔσβησε ἐν μέρει, ὥστε νὰ ξαναλάμψει τό φῶς του γιὰ τὸν λαὸ ποὺ σᾶς κοιτᾶ μὲ πόθο, ἀλλὰ καὶ μὲ ἐρωτήματα;
Τὸ πρόβλημα δὲν εἶναι ἡ ἐπίσκεψη τῶν ἰσχυρῶν· τὸ πρόβλημα εἶναι ὅτι κάποιοι ἀπὸ ἐσᾶς θέλετε νὰ εἶστε ἰσχυροὶ μαζί τους.
Θέλετε καὶ τὴ χάρη τοῦ Κυρίου καὶ τὴν ἐξουσία. Καὶ αὐτὸ δὲν μπορεῖ νὰ σταθεῖ. Οὐ δύνασθε Θεῶ δουλεύειν καὶ μαμωνά. Καὶ ἡ ἀσθένεια αὐτὴ εἶναι μεταδοτικὴ στὸ χῶρο τῆς Ἐκκλησίας.
Ὁ λαός μας δὲν ἀπαιτεῖ ἀπὸ ἐσᾶς νὰ βγεῖτε στοὺς δρόμους. Σᾶς ζητᾶ νὰ μείνετε στὰ ὕψη. Ὄχι σὲ ὕψος ἐξουσίας, ἀλλὰ σὲ ὕψος ἁγιότητας. Ἐκεῖ ὅπου ἔπρεπε νὰ λάμπει ἡ ἀφωνία σας, ἔγινε βοὴ σκανδάλου. Ἐκεῖ ὅπου ἔπρεπε νὰ παραμείνει ἔρημος, ἔγινε πανηγύρι.
Σὲ καιροὺς ὅπου οἱ "λίγοι" ἀγωνίζονται νὰ κρατήσουν το Φῶς, ἡ "μειοψηφία" τῶν ἁγιορειτῶν ποὺ ἀνακατεύει τὴν πίσσα τοῦ πλούτου μὲ τὸ θυμίαμα τῆς μετάνοιας, ἔχει γίνει καθεστώς. Κι αὐτὸ τὸ καθεστὼς δὲν φονεύει μὲ μαχαίρι —φονεύει μὲ παραχάραξη.
Σιωπήσατε ὅταν σᾶς ζητήθηκε νὰ ὑψώσετε φωνή.
Ὑψώσατε φωνὴ ὅταν ἔπρεπε νὰ σιωπήσετε.
Ἂς μετανοήσουμε ὅλοι Πατέρες. Κι ἐμεῖς ἀλλὰ καὶ σείς!
Μετανοῆστε ὄχι γιατί σᾶς κατηγοροῦμε —ἀλλὰ γιατί σᾶς ἀγαπᾶμε.
Ὄχι γιὰ νὰ σᾶς λιθοβολήσουμε —ἀλλὰ γιὰ νὰ σᾶς θυμίσουμε ποιόν ὑπηρετεῖτε. Ἔτσι θὰ μᾶς ἐμπνεύσετε καὶ μᾶς ποὺ ζοῦμε στὸν ἔξω κόσμο νὰ ξαναβροῦμε τὸν δρόμο μας.
Τὸ Ἅγιον Ὅρος δὲν ἀνήκει στοὺς ἡγουμένους του, οὔτε στὰ συμβούλια τῶν Μονῶν. Οὔτε στὸ Οἰκουμενικὸ Πατριαρχεῖο. Ἀνήκει στὴν Παναγία, καὶ μέσῳ Αὐτῆς, σὲ ὁλόκληρο τὸ σῶμα τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας. Καὶ ὁ λαὸς αὐτός, ποὺ στενάζει ἀπὸ κρίσεις, ἀκρίβεια, νομοθετήματα ἀντίθετα καὶ πνευματικὴ ἀλλοτρίωση, ζητᾶ ἀπὸ τὸ Ἅγιο Ὅρος λόγο ξεκάθαρο, ὄχι φιλοξενία πρὸς τοὺς ἰσχυροὺς τοῦ κόσμου τούτου.
Ἐπαναλαμβάνω τὸ Ὅρος δὲν ἀνήκει σὲ ἐσᾶς! Ἀνήκει στὴν Ὑπέρμαχο Στρατηγό. Καὶ σὲ Ἐκείνη θὰ δώσετε λόγο.
Δὲν γράφουμε μὲ ὀργή —ἀλλὰ μὲ δάκρυ. Δὲν ζητοῦμε ἐξηγήσεις —ζητοῦμε μετάνοια. Γιὰ ὅλους μας. Γιὰ νὰ μείνει τὸ Ὅρος φάρος. Ὄχι μουσειακὸ μνημεῖο, ὄχι τουριστικὸ ἀξιοθέατο, ὄχι ἄντρο διασυνδέσεων, ἀλλὰ καθαρὴ καὶ ὁλόφωτη σελίδα καὶ ἐλπίδα.
Εὐχόμεθα καὶ προσευχόμεθα νὰ σᾶς φωτίζει ὁ Θεὸς καὶ ἡ Ὑπεραγία Θεοτόκος νὰ μὴν ἀποστρέψει τὸ πρόσωπό Της ἀπὸ τὸ Περιβόλι Της.
Μὲ πικρία, ἀλλὰ καὶ πίστη πὼς "οὐδέποτε ἡττήθημεν ὑπὸ τῶν ἐχθρῶν, ὅταν ἐπιστρέψαμεν εἰς τὴν πηγήν μας".
Μὲ σεβασμὸ καὶ πόνο ψυχῆς,Ένας πολίτης της Ἐλλάδοςκαι τέκνο τῆς πληγωμένης Ἐκκλησίας
Του.
Σ. Μ. Τ.
Περὶ ἅλατος ἀνάλου (Μάρ. θ' 50)
Άπό Δωρόθεος Μοναχός
Τὸ Ἅγιον Ὄρος ἀπεργάζεται οἰκειοθελῶς τὴ φθορά, διὰ πρωτοφανοῦς βεβηλώσεως, μέσῳ τῆς ὑποδοχῆς ἀναθεματισμένων "ἱεραρχῶν", οἰκουμενιστῶν, ἐσχάτως δὲ καὶ σατανιστῶν, οἷος ὁ Μητσοτά. Στὴν τελευταία ἐπίσκεψη τοῦ ἀποτροπαίου τζουγκασβίλι, φανερώθηκαν οἱ συμβιβασμένοι καὶ φιλαιρετικοὶ "Ἁγιορεῖτες", ποὺ δὲν εἶναι Ἁγιορεῖτες. Ἔγινε ἀντιληπτὸ ὑποδοχεῖς καὶ ὑποδεχόμενοι ἔδειχναν νὰ διέπονται ἀπὸ φόβο, ὅτι θὰ ἔπεφτε στὰ κεφάλια τους κεραυνός. Ἴσως σ' αὐτὸ νὰ ὀφείλονται καὶ τὰ λάθη, ὅπως ἐκείνο τὸ "εἰσελύθαμε", τοῦ ἡγουμένου καὶ ἡ ἀφιέρωση τοῦ τζουγκασβίλι στὸ βιβλίο ἐπισκεπτῶν, μὲ σειρὰ ἀνορθογραφιῶν καθὼς καὶ ἡ προσφώνηση πρὸς τοὺς Καθηγουμένους ὡς "Καθοδηγούμενοι", τοῦ ἰδίου. Παρετηρήθη καὶ τοῦτο τὸ ἀνεπίτρεπτο: "μοναχὸς" τις νὰ ἀσπάζεται τὸ αἰματοβαμμένο χέρι τοῦ σατανιστῆ· ὄνειδος μέγα! Καὶ ὁ μισόχριστος ἰουδαῖος ἐκεῖνος "σταυροκοπήθηκε" ἀντιχρίστως. Ὄψεται ὁ προηγούμενος τῆς Μονῆς Ἰβήρων ποὺ ἐνεργεῖ ὡς καθοδηγητὴς πάντων τῶν ἐν Ἁγίῳ Ὄρει ὀργανωσιακῶν.
"(Οὕτοι) οὐκ εἰς τὸ κρεῖττον ἀλλ' εἰς τὸ ἧττον συνέρχονται..."
(Α' Κορ. ια' 17),
λοιπὸν δὲν κοινωνοῦμε μὲ αὐτούς!
δ.μ.
8 Ἰουλίου 2025
Με πικρία από Άγιον Όρος Πολλὰ γὰρ πταίομεν άπαντες....
Όντως καθοδηγούμενοι καί παγιδευμένοι από τον κοινό εχθρό οι ηγούμενοι μας έκαναν να νιώσουμε προδομένοι , λαϊκοί και μοναχοί.
Με πικρία από Άγιον Όρος. Ο Μητσοτάκης ήρθε στο περιβόλι Της Παναγίας. Έτυχε εκκλησιαστικής υποδοχής με πανηγυρικές και όχι πένθιμες κωδωνοκρουσίες. Κουτσά στραβά καμαρωτός κατάφερε κάπως να σταυροκοπηθεί και τάχα να προσκυνήσει το Ευαγγέλιο Του Χριστού , που με νομοσχέδια τόσο πολύ έχει καταπατήσει. Φαίνεται ευχαριστημένος! Αγέρωχος προχωρά προς το Πρωτάτο συνοδευόμενος από ασυνείδητους ρασοφόρους... ανάμεσα σε αυτούς κι ένας παππούλης απλοϊκός, αφελής με περισσή δόση ηλιθιότητας προσπαθεί να ασπαστεί τη δεξιά του πρωθυπουργού! Νιώθει σεβασμό ο παππούλης; Ίσως να αγνοεί ότι το χέρι αυτό, έχει υπογράψει νόμους βλάσφημους ,που ποτέ στην εκκλησιαστική και όχι μόνον ιστορία δεν έχουν ξαναψηφιστεί! Ίσως να μη θυμάται το σατανικό κυβερνητικό αφήγημα την περίοδο της πανδημίας... ίσως να αγνοεί ότι υποδέχεται έναν σκοτεινό άνθρωπο, αφορισμένο από τον άγιο Αρχιερέα Αμβρόσιο. Έφτασε στο Πρωτάτο, άναψε λαμπάδα και χωρίς ουδεμία συστολή, ανέβηκε στο Δεσποτικό θρόνο!!! Θυμίζοντας το γραφικό ( το βδελυγμα της ερημώσεως εστός εν τόπω αγιω). Θα περίμενε κανείς ότι θα απολογηθεί για τα τόσα λάθη του, δείχνοντας έστω λίγη μετάνοια, μια στοιχειώδη αυτοκριτική... Και αντί αυτών , μπήκε αμέσως στο "ψητό", τάζοντας 100.000.000 μέχρι το 2030!! Ωθώντας τό πλήθος των πιστών στην απογοήτευση και την ιερά αγανάκτηση!! Μετά πήρε το λόγο ο Πρωτοεπιστάτης του Αγίου Όρους , επαναλαμβάνοντας το ίδιο ψέμα, ότι τάχα οι είκοσι καθηγούμενοι και αντιπρόσωποι των Ιερών Μονών, υποδέχονται μετά χαράς και τιμής εξαιρέτου την υμετέραν εξοχότητα ....! Η αλήθεια είναι όμως, ότι σχεδόν οι μισοί καθηγούμενοι παρευρέθηκαν στην υποδοχή. Οι άλλοι μισοί, για λόγους συνειδήσεως αρνήθηκαν να συμμετάσχουν σε αυτό το αίσχος και περίγελο των δαιμόνων . Ο πρωθυπουργός στον λόγο που απηύθυνε, μπερδεύτηκε λιγάκι , αντί να πει " Καθηγούμενοι" είπε "Καθοδηγούμενοι" Γλώσσα λανθάνουσα τα αληθή λέγει ; Όντως καθοδηγούμενοι καί παγιδευμένοι από τον κοινό εχθρό οι ηγούμενοι μας έκαναν να νιώσουμε προδομένοι , λαϊκοί και μοναχοί. Κάποιος όμως καλοπροαίρετα θα έβαζε καλό λογισμό, σκεπτόμενος "και γιατί βρε αδερφέ να μην τον υποδεχτούν ;" Θα συμφωνούσαμε, αν βλέπαμε τους ηγουμένους να ήλεγχαν τον πρωθυπουργό, ταπεινά στοργικά ως καλοί ποιμένες, να εξέφραζαν τη δυσαρέσκειά τους, τον πόνο της ψυχής τους, την ανησυχία για την ψυχή του πρωθυπουργού. Να έθιγαν με παρρησία το θέμα των ταυτοτήτων, να τον ήλεγχαν για τα αισχρά νομοσχέδια και τα αμέτρητα αδιόρθωτα λάθη του.... Τότε μάλιστα!! Θα λέγαμε ότι όλοι οι καθηγούμενοι θα έπρεπε να παρευρεθούν, αφού πρώτα με πένθιμες κωδωνοκρουσίες, του προμηνύσουν τι έχει να ακούσει, πάντα προς ώφελος, Δόξαν Θεού και παρηγορία των πιστών που τόσο έχουμε πληγώσει και απογοητεύσει τα τελευταία χρόνια με τη σιωπή μας. Πολλὰ γὰρ πταίομεν άπαντες.... Είπεν δε προς τους μαθητάς αυτού· ανένδεκτον εστίν του μη ελθείν τα σκάνδαλα...... ουαὶ τω κόσμῳ απὸ των σκανδάλων· ανάγκη γὰρ ελθείν τὰ σκάνδαλα, πλὴν ουαί τω ανθρώπῳ δι’ ού τὸ σκάνδαλον έρχεται. Πείθεσθε τοις ηγουμένοις υμών καὶ υπείκετε, αὐτοὶ γὰρ αγρυπνούσιν υπὲρ των ψυχών υμών ὡς *λόγον αποδώσοντες*
Κοινοβιάτης μοναχός
Κυβερνητικοί Αγιορείτες…. Πατέρες!!!--Ξεμωράθηκαν, μωρέ, οι Γεροντάδες;
Κυβερνητικοί Αγιορείτες…. Πατέρες!!!
Γράφει η Σοφία Τσέκου
Ο ιστορικός του μέλλοντος θα καταγράψει στις μαύρες σελίδες της ιστορίας του Έθνους και της Εκκλησίας το περιφερόμενο τσίρκο στο οποίο μετέτρεψαν τον αγιώνυμο Άθωνα ο ακούων και ως….. πρωθυπουργός της Ελλάδας και όσοι μαυροφορεμένοι υποτιθέμενοι καλόγεροι και γεροντάδες έσπευσαν να γίνουν οι κολαούζοι του αναθεματισμένου και αφορισμένου Κυριάκου Μητσοτάκη.
Και αυτός καλά το πάει . ….ως ορίζει το πρωτόκολλο και το πλασάρισμα της ανύπαρκτης πολιτικής του οντότητας. Παιχνίδι εντυπώσεων, επικοινωνιακά τερτίπια και άλλα τέτοια πονηρά κολπάκια για να δηλώσει την ασημαντότητά του ως βαρύτιμη παρουσία.
Οι άλλοι τι πράττουν, Θεέ μου !!! Ξεμωράθηκαν, μωρέ, οι Γεροντάδες;Μπουκώθηκαν από το χρήμα και έχασαν τον πνευματικό τους μπούσουλα; Οργή και αγανάκτηση για τη γλοιώδη δουλικότητά τους, που όχι μόνο έστησαν τον φερόμενο ως πρωθυπουργό στον επισκοπικό θρόνο της Μονής Βατοπαιδίου, αλλά του έκαναν και τεμενάδες ως μη όφειλαν. Τραγικό ενσταντανέ η στιγμή που ένας καλόγερος έσκυψε και σχεδόν του φίλησε το χέρι… αυτό το ίδιο πρωθυπουργικό χέρι που ανερυθρίαστα υπέγραψε τον σοδομονόμο για τον γάμο και την τεκνοθεσία των ομοφυλοφίλων.(βλέπε στο 0:24 Υποδοχή του Πρωθυπουργού στην Ιερά Κοινότητα – YouTube )
Ξεχάσατε ρασοφόροι με τα μαύρα τί αντιπροσωπεύει αυτός που μπήκε στο περιβόλι της Παναγίας και τον υποδεχτήκατε δόξη και τιμή; Του μάθατε τουλάχιστον να κάνει τον σταυρό του; Τον είδατε να μπουρδουκλώνει χέρια και δάκτυλα προσπαθώντας να θυμηθεί πως γίνεται το σχήμα του σταυρού; Του είπατε να μην κάθεται σταυροπόδι εντός του ιερού ναού; Του είπατε τι είναι το «Σύμβολο της Πίστεως», που τουλάχιστον κατάφερε να το διαβάσει, υποθέτω μετά από πολλές πρόβες και κατ΄ απαίτηση των επικοινωνιολόγων του; Αντί να τον περάσετε από τα παραπόρτια των ναών, κρυφά και σιωπηρά, απαιτώντας να υπογράψει λίβελο για την απιστία του, αντί να τον ελέγξετε για τις εφάμαρτες πολιτικές του αποφάσεις, τον υποδεχτήκατε ως λαοπρόβλητο ηγέτη και ως θεόκλητο ηγεμόνα. Δεν είναι τίποτα από τα δύο. Ντροπή σας !! Που περνιέστε και ως χαριτόβρυτοι γεροντάδες με υποτιθέμενη αγιορείτικη αίγλη, κύρος και σεβασμό.
Γίνατε το εργαλείο της κυβέρνησης, οι χρήσιμοι πρόθυμοι της άθρησκης πολιτικής και οι συνυπογράφοντες στο ξέπλυμα της πρωθυπουργικής φιγούρας !
Ο ηγούμενος της Ι.Μ. Βατοπαιδίου είπε ότι το Άγιον Όρος τιμά τους θεσμούς και αναφέρθηκε στον κάματο των προκατόχων τους αγιορειτών μοναχών λέγοντας ότι το Άγιον Όρος είναι γεμάτο από πόνο, δάκρυα, προσευχές και θυσίες… Δεν διευκρίνισε όμως ότι οι κρατικοί θεσμοί θα πρέπει να σέβονται και να συμπλέουν με τους θρησκευτικούς θεσμούς και τα δόγματα της ορθόδοξης πίστης. Ο Άγιος Κοσμάς ο Πρώτος ο Βατοπαιδινός μαζί με τους σφαγιασθέντες μοναχούς θυσιάστηκαν όλοι, γιατί ακριβώς κρατικοί θεσμοί παραβίασαν τα θέσφατα της πίστης. Αντιστάθηκαν στον αυτοκράτορα Μιχαήλ Η΄ τον Παλαιολόγο και τον λατινόφρονα Πατριάρχη Ιωάννη Βέκκο (1275 – 1282 μ.Χ.) και υπέστησαν μαρτυρικό θάνατο όταν Ενωτικοί λατινόφρονες επισκέφτηκαν το Άγιο Όρος. ΄
Τώρα, ο επικοινωνιακός και… «γλυκούλης» Γέροντας τα βλέπει όλα καλά και χαίρεται πολύ που ο πρωθυπουργός της Ελλάδας εφαρμόζει μέχρι κεραίας όλη τη νεοταξίτικη αντζέντα; Του αρέσει και χαίρεται όταν διασύρεται, προσβάλλεται και βλασφημείται το Άγιο Πνεύμα από πνευματοκτόνες πολιτικές της κυβέρνησης και των θεσμών; Κάνει μάλιστα και ειδική μνεία στο ευήκοον του πρωθυπουργού για πνευματικά θέματα !!!! Πού το είδε αυτός και δεν το βλέπουμε τόσοι άλλοι; Πού έδειξε ευαισθησία ο Μητσοτάκης σε πνευματικά θέματα; Μήπως όταν έκλεισε τις εκκλησίες επί κόβιντ; μήπως όταν ψήφισε η κυβέρνησή του, εκτός μάλιστα προεκλογικού προγράμματος, τον γάμο των ομοφυλοφίλων ή όταν συνεχίζει να εμπαίζει τη μνήμη των νεκρών στα Τέμπη; Για να μην πω και άλλα…..
Σωστό και δίκαιο λοιπόν να διχαστεί το Άγιον Όρος από την πρωθυπουργική επίσκεψη που μόνο προσκυνηματική δεν ήταν ….ούτε καν προσχηματική !!! Το κύρος της αγιώνυμης πολιτείας το έσωσαν όσοι αρνήθηκαν την είσοδο του Κυριάκου Μητσοτάκη στο τελευταίο κάστρο αντίσταση της ορθοδοξίας εν Ελλάδι.
Τελικά, για να είσαι στη σωστή πλευρά της ιστορίας πρέπει να έχεις κότσια …και καθόλου τσέπες στα πολυτελή σου άμφια. Τα εκατό εκατομμύρια ως πρωθυπουργικός μπουναμάς και μπούκωμα στους αγιορείτες και στόματα κλείνουν και οσφυοκάμψεις πολλές προκαλούν.
Αναρτήθηκε από ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΟΡΘΟΔΟΞΟΙ
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις
(
Atom
)