.
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Σημεία των Καιρών. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Σημεία των Καιρών. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Τι είδε ο Πάπας στη Νίκαια;
Γράφει ο Μέτοικος
«ἐμίσησα ἐκκλησίαν πονηρευομένων καὶ μετὰ ἀσεβῶν οὐ μὴ καθίσω»
Έχασε ο π.Βαρθολομαίος. Τα Παλαίφατα Πατριαρχεία Ιεροσολύμων και Αντιοχείας δεν «τσίμπησαν» το Φαναριώτικο δόλωμα της Πενταρχίας.
Οι προκαθήμενοι Αντιοχείας Ιωάννης και Ιεροσολύμων Θεόφιλος δεν παρέστησαν στο πανήγυρη της Νίκαιας και, δεν συμμετείχαν στη θρονική γιορτή του Αγίου Ανδρέα στο Φανάρι τη μεγαλοπρέπεια της οποίας ζήλεψαν οι ουνίτες, αφού, οι ιεροψάλτες έψαλαν μελωδικότατα το πολυχρόνιο του αιρεσιάρχη Πάπα Λέοντα ΙΔ΄ πριν από το πολυχρόνιο του π.Βαρθολομαίου τον οποίο ο ρωμαίος ποντίφικας αν και «αγαπημένος αδελφός του» ποτέ δεν αποκάλεσε Οικουμενικό.
Πάντως, οι Φαναριώτες επαίρονται και πανηγυρίζουν, γιατί ο Πάπας Λέων ΙΔ΄ και ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος θυμίζοντας την εποχή της λατινοκρατίας και, ως βεβαίωση της παπικής πρωτοκαθεδρίας, ανέγνωσαν στην Ιταλική! γλώσσα το «Πάτερ ημών» στην τάχα μου «καρδιά της ρωμιοσύνης».
Η 1700η επέτειος της Α’ Οικουμενικής Συνόδου της Νίκαιας μπορεί να ενίσχυσε την εκκλησιαστική ενότητα του Κωνσταντινουπόλεως με τον Πάπα Ρώμης Λέοντα ΙΔ΄ και «αγαπημένο αδελφό» του π.Βαρθολομαίου, όμως, διεύρυνε το χάσμα που χωρίζει τους Ορθοδόξους Χριστιανούς από τους ψευδοπροφήτες του Φαναρίου «οἵτινες ἔρχονται πρὸς [ἡμᾶς] ἐν ἐνδύμασιν προβάτων, ἔσωθεν δέ εἰσιν λύκοι ἅρπαγες».
«Ας ακούσουμε όλες τις φωνές των πιστών για ενότητα», είπε ο π.Βαρθολομαίος στη Νίκαια Βιθυνίας. Ποιών πιστών; Αυτών που εκπροσωπήθηκαν από είκοσι αιρετικές «εκκλησίες», ομολογίες, κοινότητες και εκκλησιαστικούς οργανισμούς στη φιέστα της Νίκαιας ή τα εκατομμύρια των Ορθοδόξων λαών που μένουν παγερά αδιάφορα στο «εκκλησιαστικό παιχνίδι εξουσίας» του π.Βαρθολομαίου;
Ποιοι πιστοί κραυγάζουν για ενότητα; Αυτοί που απαγγέλουν και ακούν το «Πιστεύω» στην Αγγλική γλώσσα;
Για τον Πάπα Λέοντα ΙΔ΄ που δεν διαφέρει καθόλου στις λογικές της καθολικής επιβολής της βατικάνιας αίρεσης σε όλους χριστιανούς από τον προκάτοχό του Λέοντα Θ΄ που, με υπογεγραμμένη τη Βούλα αφορισμού έστειλε στην Βασιλεύουσα των Πόλεων τον καρδινάλιο Ουμβέρτο για να επιβάλει τις δογματικές κακοδοξίες των Λατίνων στους Ορθοδόξους και, τελικά, να αφορίσει στις 16 Ιουλίου του 1054 στο πρόσωπο του Οικουμενικού Πατριάρχη Μιχαήλ Α’ Κηρουλλάριου τους Ορθοδόξους Χριστιανούς, το πανηγύρι στη Νίκαια δίνει «έμφαση σε όσα ενώνουν και όχι σε όσα χωρίζουν» Ορθοδόξους και αιρετικούς.
Τα όσα χωρίζουν τους «διακόνους του Θεού», αυτούς που είναι «ναὸς θεοῦ ζῶντος» με τους αιρετικούς Λατίνους και τους απίστους περιγράφονται στην προς Κορινθίους Επιστολή του Αποστόλου Παύλου : «…τίς γὰρ μετοχὴ δικαιοσύνῃ καὶ ἀνομίᾳ, τίς κοινωνία φωτὶ πρὸς σκότος; τίς δὲ συμφώνησις Χριστοῦ πρὸς Βελιάρ, τίς μερὶς πιστῷ μετὰ ἀπίστου;».
Τι μπορεί, όμως, να ενώνει Ορθοδόξους Χριστιανούς με αιρετικούς Λατίνους, εκτός από το πνεύμα της πονηρίας και το θράσος της απόλυτης εξουσίας που, ο πάπας Λέοντας ΙΔ΄ είδε τόσο στη Νίκαια όσο και στο Φανάρι, ότι ο π.Βαρθολομαίος έπαψε να ενσαρκώνει;
Τι είδε ο πάπας Λέων ΙΔ΄ στη Νίκαια και τι στο Φανάρι;
Στη γιορτή για τα 1700 χρόνια από την Πρώτη Οικουμενική Σύνοδο στη Νίκαια που, μόνον «απτή εκδήλωση της ενότητας Ανατολικής και Δυτικής Χριστιανοσύνης, των τεσσάρων Πατριαρχών της Ανατολής και του Πάπα» δεν ήταν, ο Πάπας Λέοντας ΙΔ΄ είδε την εκκλησιαστική μοναξιά του π.Βαρθολομαίου που την έκανε θλιβερή, η άχρωμη δίπλα του παρουσία του κ. Χορευτάκη.
Στο Φανάρι ο Πάπας Λέων ΙΔ΄ είδε και αντιλήφτηκε ότι ο π.Βαρθολομαίος καταστρέφοντας «το πνεύμα εμπιστοσύνης, εκτίμησης και αμοιβαίας ευσπλαχνίας» ανάμεσα στις Ορθόδοξες Εκκλησίες, περιόρισε την οικουμενικότητα του Θρόνου της Βασιλεύουσας Πόλης στα όρια του περίκλειστου κτηριακού συγκροτήματος που στεγάζει τις διοικητικές υπηρεσίες του Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως.
Στον Ναό του Αγίου Γεωργίου είδε έναν πέμπελο εκκλησιαστικό ταγό κουρασμένο και πνευματικά αποκομμένο από την Ορθόδοξη κοινότητα.
Ο Πάπας Λέων ΙΔ΄ είδε ιδίοις όμμασι την εκκλησιαστική απομόνωση του υπέργηρου ιεράρχη Βαρθολομαίου τόσο στη Νίκαια, όσο και στο Φανάρι.
Η άρνηση των Πατριαρχών Αντιοχείας και Ιεροσολύμων, παρά την παρακλητική πρόσκληση του π.Βαρθολομαίου και τις πιέσεις που τους ασκήθηκαν, να παραβρεθούν στις εκδηλώσεις για τα 1700 χρόνια από την Πρώτη Οικουμενική Σύνοδο στη Νίκαια και, δευτερευόντως, στη θρονική γιορτή του Αγίου Ανδρέα κραυγάζουν την αποξένωση του Κωνσταντινουπόλεως από το χριστεπώνυμο πλήρωμα της Εκκλησίας Χριστού.
Ποιο το νόημα και κέρδος για το κράτος του Βατικανού, από μια συμφωνία κοινού εορτασμού του Πάσχα με τον Κωνσταντινουπόλεως Βαρθολομαίο όταν η εκκλησιαστική απομόνωσή του από τις Ορθόδοξες Εκκλησίες μαρτυρά πως δεν είναι πια σε θέση να επαναλάβει και, κυρίως, να επιβάλει τη θέληση του με το εωσφορικό : «Είτε αρέσει στους φίλους μας… είτε δεν αρέσει, αργά ή γρήγορα θα ακολουθήσουν την λύση που θα δώσει το Οικουμενικό Πατριαρχείο [για τον κοινό εορτασμό του Πάσχα, Ορθοδόξων και πλανεμένων Λατίνων] διότι δεν έχουν άλλη επιλογή».
Οι Ορθόδοξες Εκκλησίες έχουν επιλογές. Το απέδειξαν οι φάροι πνευματικότητας, τα Παλαίφατα Πατριαρχεία Αντιοχείας και Ιεροσολύμων.
Ὄνειρον Σκιᾶς ὁ Μέγας Θρίαμβος τῆς Νικαίας
Δὲν ὑπῆρξε γελοιωδεστέρα καὶ πτωχοτέρα θρησκευτικὴ ἐκδήλωσις ἀπὸ ἐκείνην τῆς Νικαίας (28/11/2025).
Ἄραγε πρέπει νὰ γελάσωμεν ἢ νὰ δακρύσωμεν;
Ὄνειρον Σκιᾶς ὁ Μέγας Θρίαμβος τῆς Νικαίας
i. Ἄλλα οἱ ἄνθρωποι βούλονται, καὶ ἄλλα ὁ Θεὸς κελεύει
Γράφει ο Παναγιώτης Κοσμίδης
Εἶναι πασίγνωστον ὅτι ὁ Πάπας Φραγκῖσκος καὶ ὁ Πατριάρχης Βαρθολομαῖος, προετοίμαζον λαμπρές ἐκδηλώσεις καὶ πανηγυρικοὺς ἑορτασμούς, μὲ σκοπὸ τὸν συνεορτασμὸ τοῦ Πάσχα Παπικῶν καὶ Ὀρθοδόξων, καθὼς καὶ τὴν μνήμη τῶν 1.700 ἐτῶν ἀπὸ τὴν Α΄ Οἰκουμενικὴ Σύνοδο τῆς Νικαίας (325).
Ὁ Τριαδικὸς Κύριος ὀνομάζεται ὁ Ὕψιστος, ἀλλὰ καὶ ὁ Ἐγγύτατος, ὁ κρίνων ἐν χρόνῳ καὶ τρόπῳ ἀκατανοήτῳ. Πρὸ τῶν τελετουργιῶν, ὁ Πάπας ἀσθενεῖ βαρέως. Κατὰ τὴν ἡμέρα τοῦ Πάσχα δέχεται δημοσίως τὸν Ἀντιπρόεδρο τῶν ΗΠΑ, Τζέιμς Ντέιβιντ Βανς. Τὴν ἐπομένη ἡμέρα εὑρίσκεται νεκρός, φέροντας σοβαροὺς μώλωπες ἐπὶ τοῦ προσώπου.
Τὴν 8ην Μαΐου 2025 ἐκλέγεται ὁ πρῶτος Ἀμερικανὸς Καρδινάλιος ὡς Πάπας, ὁ Λέων ΙΔ΄, ὁ ὁποῖος θεωρεῖται πολιτικῶς εὐνοούμενος τοῦ Ντόναλντ Τράμπ. Οὗτος ματαιώνει τὸ σύνολο σχεδὸν τῶν προγραμματισμένων ἐκδηλώσεων. Μετὰ πιέσεις καὶ ἱκεσίες ἐκ μέρους τοῦ Φαναρίου, συγκατατίθεται τελικῶς νὰ συμμετάσχῃ στὸν συνεορτασμὸ τῆς Νικαίας.
Ἀξιοσημείωτον δὲ εἶναι ὅτι πλῆθος ἀνεξαρτήτων ἐρευνητῶν ὑποστηρίζουν, μετὰ τεκμηρίων, ὅτι πολυάριθμοι ὑψηλόβαθμοι Καρδινάλιοι τῆς Δύσεως εἶναι μυημένοι στὴν Τεκτονία.
Ἰδιαίτερα, ὁ ἁγιοποιηθεὶς Πάπας Ἰωάννης Παῦλος Β΄ (1978–2005) ἦρε τὸν ἀφορισμὸκατὰ τῶν Μασόνων. Παραδόξως, ὁ προκάτοχός του Ἰωάννης Παῦλος Α΄ ἐβίωσε μόνον τριάκοντα τρεῖς (33) ἡμέρες ὡς Πάπας (26/8–28/9/1978), γεγονὸς ποὺ ἐγέννησε ποικίλους συνειρμούς· ἐφάνη ὡς ἀποσταλεὶς νὰ συναντήσῃ τάχιστα τὸν Ἀπόστολο Πέτρο.
ii. Ἀποτυχημένη κωμῳδία – ἐπιτυχὴς τραγῳδία
Κατά πρῶτον, ὁ Πάπας ἐπεσκέφθη τὸν Πρόεδρο Ρετζέπ Ταγίπ Ἐρντογάν στὴν Ἄγκυρα· ἄνδρα φέροντα τέκνα μὲ ὀνόματα φορτισμένα συμβολικῶς-Χροστιανικῶς: κόρην “Σουμελᾶ”, υἱὸν “Μπιλάλη” καὶ γαμβρὸν μὲ τὸ ἐπώνυμον Μπαϊρακτάρης (ὄνομα ταυτιζόμενο μὲ ἐκεῖνο τοῦ Ἁγίου Πορφυρίου). Ἄραγε πρόκειται περὶ κρυπτοχριστιανῶν, κρυπτορωμιῶν ἢ ἀπλῶς δυνάμει ἐξομοτῶν;
Ὁ Πάπας προκάλεσε τὸ ρωμαίικο αἴσθημα, ὅταν ἀπεδέχθη νὰ καταθέσῃ στέφανον στὸ μνημεῖον τοῦ Κεμάλ Ἀτατούρκ, τοῦ σφαγέως Ρωμιῶν καὶ Ἀρμενίων.
Γνήσιος διάδοχος ἀνθελληνικῶν προκατόχων, μολονότι ἐπέλεξε τὸ Ἑλληνικὸ ὄνομα Λέων – Λεωνίδας. Ὑπενθυμίζεται τὸ ἀνοσιούργημα τοῦ Πάπα τοῦ 1919: μετὰ τὴ λῆξη τοῦ Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου καὶ τὴν ἥττα τῆς Τουρκίας, οἱ Βρετανοὶ εἶχαν προτείνει δικαίως τὴν ἀπόδοσι τῆς Κωνσταντινουπόλεως εἰς τοὺς Ἕλληνες. Ὁ τότε Πάπας σαμποτάρισε λυσσαλέως τὸ δίκαιον αἴτημα, δηλώνοντας ὅτι «προτιμᾷ τὴν ἡμισέληνον ἐπὶ τῆς Ἁγίας Σοφίας παρὰ τὸν Ἑλληνικὸν Σταυρόν». Προσέτι, καὶ κατὰ τὴ Μικρασιατικὴ Καταστροφὴ τοῦ 1922 ἀπήστειλε πρῶτος συγχαρητήριο τηλεγράφημα πρὸς τὸν Κεμάλ.
iii.iii. Ἀποτυχημένη κωμῳδία – ἐπιτυχὴς τραγῳδία
Δὲν ὑπῆρξε γελοιωδεστέρα καὶ πτωχοτέρα θρησκευτικὴ ἐκδήλωσις ἀπὸ ἐκείνην τῆς Νικαίας (28/11/2025). Ἄραγε πρέπει νὰ γελάσωμεν ἢ νὰ δακρύσωμεν;
· Ἐτελέσθη ἐκτὸς τοῦ Ἱ. Ναοῦ τῆς Ἁγίας Σοφίας Νικαίας, ὁποῖος ἀρχικῶς κατήντησε ἐρείπιο καὶ μετετράπη προσφάτως εἰς τέμενος.
• Ἀπὸ τοὺς δεκατέσσερις Προκαθημένους τῆς Ὀρθοδοξίας, παρόντες ἦσαν μόνον δύο· ἀπουσιαζόντων τῶν δώδεκα, γεγονὸς ποὺ συνιστᾷ σαφῆ ἀποδοκιμασία.
• Παρέστη μόνον ὁ Προκαθήμενος Πάσης Ἀφρικῆς, ἄνευ ἀμφίων, ὡς πτωχὸς συγγενής. Ὁ πρῶτος τιτλοφόρος Πάπας τῆς Ἐκκλησίας, ὁ Ἀλεξανδρείας, ὑφίσταται πλέον ὕβριν καὶ ἀπὸ Ρώμην καὶ ἀπὸ Κωνσταντινούπολιν.
• Τὸ κλίμα ἦτο ψυχρό, παγωμένο, σχεδὸν περιφρονητικό ἐκ μέρους τοῦ Πάπα, παρὰ τὶς φιλότιμες προσπαθεῖες τοῦ Πατριάρχου Βαρθολομαίου. Ἡ κατήφεια ἐπικρατοῦσε καθολικά.
iv. Βαρθολομαῖος ἄνευ ἀμφίων, ἐκ φόβου καθαιρέσεως ἐκ Μόσχας
• Ὁ Πάπας ἐνεδύθη ἐπισκοπικὰ ἄμφια: ὠμοφόριον καὶ ἐπιτραχήλιον. Ὁ Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως, οὐδέν. Μόνον τὸν λεγόμενον “αὐτοκρατορικὸν μανδύαν”, ὁ ὁποῖος δὲν ἀποτελεῖ ἐκκλησιαστικὸ ἄμφιον, ἀλλὰ ἐνδυμασία κοσμικῆς–παραδοσιακῆς προελεύσεως.
• Ἐὰν ὁ Πατριάρχης Βαρθολομαῖος ἐνεδύετο λειτουργικὰ ἄμφια, θὰ ἐξέφραζε ἐμπράκτως ἀναγνώρισι παπικῶν πρωτείων καὶ ἀλαθήτου, δηλαδὴ ἀποδοχὴ ὑπεροχῆςτοῦ Πάπα. Τὸ γεγονὸς αὐτὸ θὰ σήμαινε τὸν ἑκουσίον του ὑποβιβασμὸ εἰς ἁπλὸν ὑποτακτικὸν, ἄνευ οἱασδήποτε ἀξίας.
• Προφανῶς, ἵνα μὴ θεωρηθῇ ὡς συμπροσευχή, καὶ ἵνα μὴ προκληθῇ ἐπισήμως καθαίρεσις αὐτοῦ ἐκ μέρους τοῦ Πατριαρχείου Μόσχας – μετὰ καὶ ἄλλων Πατριαρχῶν – ἐπελέγη ἡ σιωπηρὰ καὶ ἔντιμη ὑποχώρησις.
v. Ἀπόντες ἅπαντες οἱ Ἕλληνες Ἐπίσκοποι
• Ἀξιοπρόσεκτον εἶναι ὅτι ἐκ τῶν περίπου διακοσίων πεντήκοντα (250) Ἑλλήνων Ὀρθοδόξων Ἀρχιερέων, οὐδεὶς παρέστη· οὔτε ἐκ τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, οὔτε ἐκ τῆς Διασπορᾶς, πλὴν ὀλίγων στενῶς προσκειμένων εἰς τὸ Φανάρι καὶ τοῦ ἐν Ἀμερικῇ Ἐλπιδοφόρου.
• Φυσικῶς, ἀπούσιασαν καὶ οἱ λοιποὶ σχεδὸν χίλιοι Ἐπίσκοποι τῆς καθόλου Ὀρθοδοξίας, ἐκ τῶν δεκατεσσάρων Αὐτοκεφάλων Ἐκκλησιῶν.
• Κατὰ τὴν θρονικὴν ἑορτὴν τῆς 30ῆς Νοεμβρίου 2025, στὸ Φανάρι, παρόντος καὶ παρακολουθοῦντος τοῦ ἀμφιεσμένου Πάπα, ἐνεδύθησαν μόνον ὀκτὼ (8) Ἐπίσκοποι – ἄνευ Μίτρας καὶ ἐκκλησιαστικῆς βαρύτητος. Τὸ Φανάρι οὔτε καν τὸν συμβολικὸν ἀριθμὸν τῶν δώδεκα (12) Ἀρχιερέων δὲν κατόρθωσε νὰ συγκεντρώσῃ.
• Μόνον ὁ Προκαθήμενος Πάσης Ἀφρικῆς ἐλειτούργησε κανονικῶς, φορῶν ἀφρικανικὴν Μίτραν.
• Οἱ Ἕλληνες Ποιμένες, προφανῶς, δὲν ἐτόλμησαν νὰ παραστοῦν, φοβούμενοι τὴν ἀντίδρασι καὶ τὴν ἀγανάκτησι τοῦ εὐσεβοῦς πληρώματος. Ἀκόμη καὶ οἱ λεγόμενοι «νεωτερίζοντες» ἐφρόντισαν νὰ ἀποφύγουν τὸν δημόσιον ἐξευτελισμόν.
vi. Ἀπόντες οἱ Καθηγούμενοι – σιωπὴ καὶ δειλία
• Ἐξίσου ἀποκαρδιωτικὴ ὑπῆρξε ἡ παντελὴς ἀπουσία Καθηγουμένων: οὔτε Ἁγιορειτῶν, οὔτε Ἑλλαδιτῶν, οὔτε Κυπρίων. Κανείς δὲν ἐτόλμησε νὰ παραστῇ.
• Ἔτι χειρότερον, καμμία Ἱερὰ Μονὴ δὲν ἐξέδωσε ἐπίσημη ἀνακοίνωσι καταδικῆς — οὔτε ἀνδρική, οὔτε γυναικεία. Ἰδιαιτέρως τὸ Ἅγιον Ὄρος, παρὰ τὴν πνευματικὴν καὶ ἱστορικὴν του εὐθύνη, τηρεῖ ἀπόλυτη σιωπή, πλὴν τῆς ζηλωτικῆς Ἱ. Μονῆς Ἐσφιγμένου, μὲ τοὺς ἀναλγήτως καὶ πολυετῶς πολιορκουμένους ἑκατὸν εἴκοσι (120) Πατέρες.
vii. Ἡ Ἐκκλησία καὶ ἡ ὁμοφωνία τῶν Θεοφόρων Πατέρων
«Ἡ ἐγκατάλειψις τοῦ Παπικοῦ Πρωτείου ἰσοδυναμεῖ μὲ ἄρνησι τοῦ Εὐαγγελίου», ὁμολογεῖ ὑψηλόβαθμον παπικὸν στέλεχος. Οἱ Παπικοὶ παραμένουν ἀμετακίνητοι στὸ Πέτρειον ψευδόγμα.
Ἀντιθέτως, στὴν Ὀρθόδοξο Ἐκκλησία κυριαρχεῖ τὸ Consensus Patrum, ἡ ὁμοφωνία τῶν Ἁγίων Πατέρων. Ἀπὸ τὸν ΙΑ΄ ἕως τὸν ΙΕ΄ αἰῶνα ἐπεχειρήθησαν δεκατρεῖς (13) ἐνώσεις μὲ τὸν Παπισμόν, ὅλες ἀτελέσφορες. «Οἰκονομίαν εἶναι τὸ πρᾶγμα καὶ οὐ καινοτομίαν», διετείνετο ὁ Αὐτοκράτωρ Μιχαὴλ Παλαιολόγος, πιέζων γιὰ ἕνωσι. Ὅμως, μὲ ἀναξίους ἡγέτες ἐπέρχεται ἡ κατάρρευσις τῶν ὁραμάτων, τῶν προσδοκιῶν καὶ τῶν ἐλπίδων τοῦ λαοῦ.
Ἡ αἵρεσις δὲν μεγαλύνει τὴν Ἐκκλησίαν· τὴν συρρικνώνει. Δὲν ἐμπλουτίζει τὴν ἱερὰν ἐμπειρίαν· τὴν ἀπονευρώνει. Πῶς δύναται νὰ εἰσέλθῃ κανείς εἰς μάνδραν προβατοσχήμων λύκων;
Ὅπως ἔλεγε καὶ ὁ π. Ἀντώνιος Ἀλεβιζόπουλος: «Ἡ Νέα Ἐποχὴ δὲν ἐπιθυμεῖ νὰ ἀδειάσουν οἱ Ἐκκλησίες, ἀλλὰ νὰ γεμίσουν μὲ ἀνθρώπους ἀλλοιωμένου φρονήματος καὶ πίστεως».
ΦΩΤΟ-ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΚΗ ΘΕΜΕΛΙΩΣΙΣ ΚΑΙ ΤΕΚΜΗΡΙΩΣΙΣ
Πατρ. Βαρθολομαῖος, Πάπας Λέων ιδ’
Πατρ. Βαρθολομαῖος, Πάπας Λέων ιδ’
Πάπας Λέων ιδ’, καταθέτων στέφανον στό μαυσωλεῖο τοῦ σφαγέως Κεμάλ
Πάπας Λέων ιδ’ καί Ἐρντογάν
. Βαρθολομαῖος, Πάπας Φραγκῖσκος
Πατρ. Βαρθολομαῖος, Πάπας Φραγκῖσκος
Πατρ. Βαρθολομαῖος, Πάπας Βενέδικτος
Πατρ. Βαρθολομαῖος, Πάπας Φραγκῖσκος
Πατρ. Βαρθολομαῖος, Πάπας Ἰωάννης Παῦλος β’
Πατρ. Βαρθολομαῖος, Πάπας Ἰωάννης Παῦλος β’
Αναρτήθηκε από ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΟΡΘΟΔΟΞΟΙ
Φανάρι: ο πάπας Λέων μνημονεύθηκε ως ορθόδοξος επίσκοπος ενώπιον του Πατριάρχη Βαρθολομαίου!
σ.σ. Ανυπόφορη η μπόχα της κλίκας του Φαναρίου. Πώς ανέχονται αυτήν την κατάσταση οι Ελλαδίτες επίσκοποι; Που όχι μόνο την ανέχονται αλλά δέχονται και διαταγές από αυτόν τον άνθρωπο, ο οποίος έχει θέσει από μόνος του τον εαυτό του ΕΚΤΟΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ.
Κατά τη διάρκεια της εκτενούς δέησης στο Φανάρι, ο διάκονος ανέκραξε: «Έτι δεόμεθα υπέρ του αγιωτάτου επισκόπου και πάπα Λέοντος και αρχιεπισκόπου και Πατριάρχου ημών Βαρθολομαίου».
Στις 29 Νοεμβρίου 2025 στον ναό του Αγίου Γεωργίου στο Φανάρι πραγματοποιήθηκε δοξολογία με τη συμμετοχή του Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως Βαρθολομαίου και του Ρωμαιοκαθολικού πάπα Λέοντα. Κατά τη διάρκεια της θείας λειτουργίας έγινε ειδική δέηση για την υγεία των δύο εκκλησιαστικών ηγετών, με το όνομα του ποντίφικα να αναφέρεται πρώτο με την ένδειξη «αγιώτατος».
Κατά τη διάρκεια της εκτενούς δέησης, ο διάκονος είπε τα εξής:
«Έτι δεόμεθα υπέρ του αγιωτάτου επισκόπου και πάπα Ρώμης Λέοντος και του Αρχιεπισκόπου και Πατριάρχου ημών Βαρθολομαίου, και υπέρ του κατευθυνθήναι τα διαβήματα αυτών εις παν έργον αγαθόν». Μετά από αυτό, η χορωδία έψαλε τρεις φορές: «Κύριε, ελέησον».
Εκείνη την ώρα, ο πάπας Λέων και ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος βρίσκονταν στο σολέα στις δύο πλευρές των Βασιλικών πυλών.
Στο τέλος της θείας λειτουργίας, η χορωδία έψαλε πολυχρόνιο τόσο για τον Πατριάρχη Βαρθολομαίο όσο και για τον πάπα Λέοντα: «Κύριε, φύλαξε εις πολλά έτη τον Αγιώτατο Πάπα μας Λέοντα… Κύριε, Θεέ μας, τον Πανιερώτατο και Μακαριώτατο Πατριάρχη μας Βαρθολομαίο, Οικουμενικό».
[σ.σ. Ορθότερα : …. Τον αγιώτατον και μακαριώτατον πάπαν Ρώμης κύριον κύριον Λέοντα, Κύριε φύλαττε αυτόν εις πολλά έτη…]
Στην εκδήλωση παρευρέθηκαν ο Πατριάρχης Αλεξανδρείας Θεόδωρος, ιεράρχες των Εκκλησιών Κωνσταντινουπόλεως και Ρώμης, ο αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Μάικλ Ρίγας.
Κατά τη διάρκεια της δοξολογίας, ο πάπας και ο Πατριάρχης διάβασαν το «Πάτερ ημών» στα λατινικά. Στη συνέχεια, στέκονταν στις Βασιλικές πύλες κι ευλόγησαν συγχρόνως το ποίμνιο.
Καθηγητής Δρ. Νεκτάριος Δαπέργολας: Μία βέβηλη ἀλλά καί ἀποτυχημένη παράσταση…
Νεκτάριος Δαπέργολας
Ἕνα φτηνό καί κακοπαιγμένο θέατρο εἴδαμε λοιπόν τελικά, δίχως ἰδιαίτερη οὐσία. Βεβαίως δέν ὑποτιμοῦμε τήν μιασματική βαρύτητα πού εἶχαν οἱ ἐναγκαλισμοί καί οἱ συμπροσευχές καί τά πολυχρόνια, ἀλλά μέ τέτοιες βεβηλώσεις ἔχουμε πλέον (δυστυχῶς) συνηθίσει. Τό σημαντικότερο εἶναι πώς καμία ἀπόφαση δέν ἐλήφθη καί τό μόνο στό ὁποῖο μπόρεσαν νά φτάσουν (ἐπί τοῦ παρόντος) οἱ ἐπί κεφαλῆς τῶν δύο σφηκοφωλιῶν, ἦταν μία διακήρυξη γεμάτη συμβουλές καί εὐχολόγια, πού ἀναμηρυκάζει ἁπλῶς γιά πολλοστή φορά τά πασίγνωστα πλέον ἀγαπουλίστικα τετριμμένα.
Τίποτε δέν εἴδαμε ἐπίσης (ὅπως ἀκριβῶς ἀναμέναμε) καί στό θέμα τῶν ὑποχωρήσεων πού δῆθεν θά ἔκανε ὁ ἀντίχριστος τῆς Ρώμης: γιατί ὅσοι γνωρίζουμε τά πράγματα, ξέρουμε πολύ καλά ὅτι ἀπό τήν μέρα πού ξεκίνησαν αὐτοί οἱ λεγόμενοι διαχριστιανικοί διάλογοι ἐδῶ καί 7 περίπου δεκαετίες, ὁ Παπισμός δέν ὑποχώρησε καί δέν παρεξέκλινε ποτέ οὔτε μισό ἑκατοστό ἀπό τίς πλάνες του. Αὐτό γιά κάποιους ἀφελεῖς πού πανηγύρισαν τό ἄνευ filioque Σύμβολο τῆς Πίστεως πού ἀπήγγειλε προχτές στήν Νίκαια ὁ Πάπας, ἐνῷ στήν πραγματικότητα ἦταν μία ἀπολύτως ἀνέξοδη γιά τόν ἴδιο «ὑποχώρηση» (ἄλλωστε ὅσες φορές συμπροσεύχονται παπικοί μέ δικούς μας σέ ὀρθοδόξους ναούς ἔτσι ἀκριβῶς τό λένε τό «Πιστεύω», ὡς στάχτη στά μάτια τῶν ἀνοήτων).
Μία βέβηλη ἀλλά καί ἀποτυχημένη παράσταση εἴδαμε λοιπόν, στήν ὁποία ἔλαμψαν μέ τήν ἀπουσία τους σχεδόν ὅλες οἱ Ὀρθόδοξες Ἐκκλησίες. Ὁ Ἀρχοντώνης εἶχε ὀνειρευτεῖ κάποτε μία περίπου πανορθόδοξη μάζωξη στήν ὑποδοχή τοῦ βδελύγματος τοῦ Βατικανοῦ καί ἀντ’ αὐτοῦ τον ὑποδέχτηκε τελικά σχεδόν μόνος του, παρέα μέ τόν ὁμόφρονά του ἀπό τήν Ἀλεξάνδρεια, τόν Ἐρντογάν καί τούς ἄνευ ποιμνίου καί ἐκκλησιαστικῆς ἰσχύος ρασοφόρους ὑφισταμένους του.
Παρ’ ὅλα αὐτά ὅμως δέν ὑπάρχουν οὔτε καί λόγοι ἐφησυχασμοῦ γιά ἐμᾶς. Κάθε ἄλλο. Ὁ Οἰκουμενισμός εἶναι στήν κορύφωσή του, τό σχέδιο γιά τήν ὑποταγή καί βύθιση τῆς Ὀρθοδοξίας στόν νεοεποχίτικο ὑπόνομο προχωρᾶ καί ἄν κάποιες κρίσιμες ὑπογραφές καί ἀνακοινώσεις πῆραν μία ἀναβολή ἀκόμη, εἶναι βέβαιο ὅτι σύντομα θά ἐπανέλθουν στό προσκήνιο μέ τρόπο ἀκόμη πιό ἐφιαλτικό.
Ἐμεῖς ὀφείλουμε νά γρηγοροῦμε...
Πορφυρίτης: «Λίγο πρίν τό χάραμα…, λίγο πρίν τό χάραγμα…»
Πορφυρίτης
Ἠλεκτρονική ταυτότητα! Προσωπικός ἀριθμός! Ἡ νέα ἠλεκτρονική δικτατορία. Ἡ μετατροπή τοῦ ἐλεύθερου προσώπου σέ ἀριθμό, σέ μᾶζα. Σφίγγει ὁ κλοιός διαρκῶς. Ὁδηγούμαστε σέ μιά πρωτότυπη ψηφιακή σκλαβιά, χωρίς ἐπιστροφή. Κι ὅμως, ὑπάρχουν συμπολῖτες μας τελείως ἀνυποψίαστοι! Ὑπάρχουν συμπολῖτες μας χριστιανοί, πού ἀκόμη ὑποστηρίζουν ἕναν ἀφορισμένο, πολέμιο τῆς Ὀρθοδοξίας καί τῆς Πατρίδας μας, πού βρίσκεται, λόγῳ τῶν ἁμαρτιῶν μας, στό «πηδάλιο» τοῦ κράτους! Κάποιον[1] πού δέν ἔχει δώσει οὔτε ἕνα μικρό δεῖγμα ἀγάπης πρός τήν Πίστη μας καί τήν Πατρίδα μας. Τό ἀντίθετο μάλιστα: Ἡ Ὀρθοδοξία διώκεται ἀπηνῶς καί ἡ Πατρίδα παραδίδεται ἔρημη, γηρασμένη, κατακαμμένη καί πληγωμένη, σέ χέρια ἀλλοθρήσκων! Καί ἐνῶ ὅλα βαίνουν πρός πλήρη διάλυση (Ὀρθόδοξη Πίστη, Παιδεία, Ὑγεία, Ἄμυνα, Οἰκονομία, Οἰκογένεια, Ἀσφάλεια τοῦ πολίτη, Δημογραφικό, κλπ), προχωρᾶ στό προτελευταῖο κτύπημα: τήν ἐπιβολή τοῦ ψηφιακοῦ ὁλοκληρωτισμοῦ, παρά τή θέληση τῶν Ἑλλήνων. Χριστιανοί, τί δέν καταλαβαίνετε;
Σημεῖα τῶν καιρῶν!; Ἀπορίας ἄξιον! Ἀκόμη καί ὁ γλυκύτατος ὅσιος Παΐσιος ἀναρωτιέται, στό κείμενο πού ἔγραψε μέ τά ἁγιασμένα χεράκια του: «Τὸ παράδοξο ὅμως, καί πολλοὶ πνευματικοὶ ἄνθρωποι, ἐκτὸς ποῦ δείνουν δικές των ἐρμηνείες, φοβάνται καί αὐτοί τόν κοσμικό φόβο τοῦ φακελλώματος, ἐνῶ ἔπρεπε νὰ ἀνησυχοῦν πνευματικὰ, καί νά βοηθήσουν τοὺς Χριστιανοὺς μέ τήν καλή ἀνησυχία, καί νά τούς τονώνουν στήν πίστη, νά νιώθουν θεϊκή παρηγοριᾶ. Ἀπορῶ! δέν τούς προβληματίζουν ὅλα αυτὰ τα γεγονότα; γιατί δὲν βάζουν ἔστω ἕνα ἑρωτηματικό γιὰ τῆς ἐρμηνείες τοῦ μυαλοῦ τους; Κι’ἄν ἐπιβοηθοῦν τόν ἀντίχριστο για τό σφράγισμα, πῶς παρασύρουν καί ἄλλες ψυχές στήν ἀπώλεια;»[2]
Καί «τὸ γὰρ μυστήριον ἤδη ἐνεργεῖται τῆς ἀνομίας»[3]! Μυστικῶς, γιά αὐτούς πού βλέπουν ὀμιχλωδῶς ἕνεκα τῆς ἀμετανοήτου ἁμαρτίας, ἀπροκάλυπτα, γιά τούς φωτισμένους πνευματικούς πατέρες καί γιά τό μικρό ποίμνιο. Τό ἱερό κείμενο τῆς Ἀποκάλυψης ξετυλίγεται μπροστά στά μάτια μας. Βιώνουμε τήν δυσώδη ἀνάσα τοῦ Θηρίου καί τήν ἐπίδειξη ἐπιβολῆς ἐξουσίας τῶν χάρτινων ὑπηρετῶν του. Ζήσαμε καί ζοῦμε τήν ἀπόλυτη «ἀποκαλυπτική» δυστοπία· «Οὐδείς δύναται χωρίς Α.Μ.Κ.Α. νά ἀπασχοληθεῖ ὡς μισθωτός ἤ ὡς μή μισθωτός…»[4].Χρησιμοποιοῦν ἀκόμη καί παρόμοιες ἀποκαλυπτικές φράσεις…«Μή τις δύνηται ἀγοράσαι ἢ πωλῆσαι…»[5]. Παρομοίως, θά λέγαμε, ὅτι οὐδείς δέν ἐδύνατο «ἀγοράσαι ἤ πωλῆσαι» ἤ ἐργάζεσθαι[6], χωρίς τήν ὑποχρεωτική ἐπίδειξη πιστοποιητικοῦ ἤ βεβαίωσης ἐμβολιασμοῦ ἤ νόσησης, στήν περίοδο τῆς «κορωνοϊκῆς» σκλαβιᾶς. Καί ἕπονται τά χειρότερα…
Εἰρήσθω ἐν παρόδῳ, ὅτι μέσα σέ αὐτό τό ζοφερό καί ἀποκαλυπτικό κλίμα, πάπες καί παπίσκοι, συμμετέχουν ἐνεργά στό «Μυστήριο τῆς Ἀνομίας» ἔχοντας ὡς μοναδικό σκοπό τῆς ἐπίγειας ζωῆς τους, τό πῶς θά συναχθοῦν καί θά συνεβουλευθοῦν «ἵνα τὸν Ἰησοῦν δόλῳ…»[7] ξαναπροδώσουν!
Καί ὁ Εὐαγγελιστής Ἰωάννης, συνεχίζει νά προειδοποιεῖ, νά φωνάζει σέ ὅλους, ὅσοι τόν ἀκοῦν: «καὶ ποιεῖ πάντας, τοὺς μικροὺς καὶ τοὺς μεγάλους, καὶ τοὺς πλουσίους καὶ τοὺς πτωχούς, καὶ τοὺς ἐλευθέρους καὶ τοὺς δούλους, ἵνα δώσωσιν αὐτοῖς χάραγμα ἐπὶ τῆς χειρὸς αὐτῶν τῆς δεξιᾶς ἢ ἐπὶ τῶν μετώπων αὐτῶν, καὶ ἵνα μή τις δύνηται ἀγοράσαι ἢ πωλῆσαι εἰ μὴ ὁ ἔχων τὸ χάραγμα, τὸ ὄνομα τοῦ θηρίου ἢ τὸν ἀριθμὸν τοῦ ὀνόματος αὐτοῦ.»[8]. Ὁ ἅγιος Παΐσιος στό προαναφερθέν προφητικό χειρόγραφό του, 40 περίπου χρόνια πρίν, ἀναφέρει, τόν πονηρό τρόπο μέ τόν ὁποῖο θά γίνει ἡ μετάβαση ἀπό τήν κάρτα στό σφράγισμα: «Μετά λοιπόν ἀπό τήν κάρτα, καί τήν ταυτότητα, «“τό φακέλλωμα”, γιά νά προχωρίσουν πονηρά στό σφράγισμα, θά λένε συνεχεια στήν τηλεόραση, ὅτι πήρε κάποιος τὴν κάρτα τοῦ δείνα, καὶ τοῦ σήκοσε τά χρήματα ἀπό τήν τράπεζα. Ἀπὸ τήν ἄλλη μεριᾶ, θά διαφημίζουν “τό τὲλειο σύστημα”· τό σφράγισμα στο χέρι ἢ στό μέτωπο μέ ἀκτίνες λέϊζερ, πού δέν θά διακρίνεται ἐξωτερικά, μέ τό 666, τό ὅνομα τοῦ ἀντιχρίστου.»[9]. Μήπως δέν συμβαίνει ἤδη σέ χῶρες τοῦ ἐξωτερικοῦ; Μήπως δέν διαφημίζεται[10] καί στήν πατρίδα μας ἀπό τά μαζικά προπαγανδιστικά μέσα τοῦ συστήματος; Εὐκολία λοιπόν καί ἀσφάλεια τό σφράγισμα στό δεξί χέρι ἤ στό μέτωπο. Ὅμως, εἶναι ἔτσι; Καί καλά… τίς πνευματικές συνέπειες, δέν τίς συλλογίζονται (οὔτε οἱ κατ’ἐξοχήν ὑποτιθέμενοι πνευματικοί ἄνθρωποι, ἀρχίζοντας ἀπό τούς ταλαίπωρους Ἀρχιερεῖς). Διότι οὐσιαστικά αὐτοὶ «ἀρνοῦνται τό Ἅγιο σφράγισμα τοῦ Χριστοῦ ποῦ τούς δόθηκε στό Ἅγιο Βάπτισμα: “Σφραγῖς δωρεᾶς Πνεύματος Ἁγίου” μέ τό νὰ δέχονται τήν σφραγῖδα τοῦ ἀντιχρίστου…»[11]. Τίς ἐπικίνδυνες πρακτικές συνέπειες, δέν τίς λογαριάζουν;
«Τοῦτο δὲ γίνωσκε, ὅτι ἐν ἐσχάταις ἡμέραις ἐνστήσονται καιροὶ χαλεποί· ἔσονται γὰρ οἱ ἄνθρωποι φίλαυτοι, φιλάργυροι, ἀλαζόνες, ὑπερήφανοι, βλάσφημοι, γονεῦσιν ἀπειθεῖς, ἀχάριστοι, ἀνόσιοι, ἄστοργοι, ἄσπονδοι, διάβολοι, ἀκρατεῖς, ἀνήμεροι, ἀφιλάγαθοι, προδόται, προπετεῖς, τετυφωμένοι, φιλήδονοι μᾶλλον ἢ φιλόθεοι…»[12]. Ἄχ, Ἀπόστολε Παῦλε, πόσο δίκιο ἔχεις! Ἐσύ ἔχεις μάτια πνευματικά καί τά εἶδες αὐτά πρίν 2000 χρόνια. Ὄντως, ἔτσι καταντήσαμε οἱ χριστιανοί σήμερα. Τό διατρανώνουν καί τά μέσα μαζικῆς συμφορᾶς, πού μεταδίδουν μόνο τίς καταστροφικές εἰδήσεις. Δολοφονίες, φρικτά – στυγνά ἐγκλήματα, ἐκτελέσεις, ξεκαθαρίσματα λογαριασμῶν, βιασμοί, φόνοι γιά «ψύλλου πήδημα», (σεξουαλικές) κακοποιήσεις, ἐνδο-οἰκογενειακή βία, ἐκβιασμοί, τρομοκρατίες, τερατάνθρωποι βιάζουν τά παιδιά τους, «ὑπερήφανες» ἀνωμαλίες, βιασμοί ἀνηλίκων, κλεψιές, ἀπάτες, αὐτοκτονίες, ἐφηβική βία, ἐνδοσχολική βία, διαφθορά, οἰκονομικές ἀτασθαλίες, βεντέτες,… καί τό βαρέλι φαίνεται ἄπατο…! Μέσα σέ αὐτό τό ἐκρηκτικό, δαιμονικό κλίμα, ἡ ἀνθρώπινη ζωή δέν ἔχει καμμία ἀπολύτως ἀξία. Σέ αὐτό τό σατανικότερο πού διαφαίνεται στόν ὁρίζοντα νά ἔρχεται, λόγῳ τῆς ἀμετανοησίας καί τῆς ἀπόλυτης ἀποστασίας ἀπό τόν Θεό, πόσο δύσκολο εἶναι ἄραγε, νά κόψει κάποιος τό χέρι ἤ ἀκόμη καί τό κεφάλι κάποιου, προκειμένου νά κλέψει τήν περιουσία του ἤ καί τήν ἴδια του τή ζωή; Τί εἶναι προτιμότερο: νά χαθεῖ μιά κάρτα ἤ ἕνα κεφάλι; Ἄς δώσουν τήν ἀπάντηση πού θέλουν ὅσοι διάβασαν τό παρόν κείμενο… «Ὁ ἔχων ὦτα ἀκούειν ἀκουέτω»[13].
[1] Βεβαίως, συνεπικουρούμενο καί ἀπό ὅλο τό πολιτικό βολευτικό σύστημα.
[2] «“Σημεῖα τῶν καιρῶν” τό χειρόγραφο τοῦ Ὁσίου Παϊσίου τοῦ ἁγιορείτου», https://impaphou.org/simeia-ton-kairon-to-xeirografo-tou-osiou-paisiou/
[3] Β΄ Θεσ. 2, 7
[4] Ἄρθρο 74 τοῦ ν.4826/2021 (Α΄160), τό ὁποῖο ἀντικατέστησε τό ἄρθρο 153 τοῦ ν.3655/2008 (Α΄58).
[5] Ἀποκ. 13, 17
[6] «Οἱ ἐργαζόμενοι στόν δημόσιο καί ἰδιωτικό τομέα, οἱ ὁποῖοι ἔχουν ὁλοκληρώσει τόν ἐμβολιασμό ἀπέναντι στόν κορωνοϊό COVID-19 ἤ ἔχουν νοσήσει ἐντός τοῦ τελευταίου ἑξαμήνου, ὑποχρεοῦνται, ὅπως ἐπιδεικνύουν στόν προϊστάμενο τῆς ὀργανικῆς μονάδας ὅπου ὑπηρετοῦν ἤ στόν ἐργοδότη τους, ἀντίστοιχα, Ψηφιακό Πιστοποιητικό COVID-19 τῆς Ε.Ε. …», ΝΟΜΟΣ ΥΠ’ ΑΡΙΘΜ. 4820, 23 Ιουλίου 2021, ΤΕΥΧΟΣ ΠΡΩΤΟ Αρ. Φύλλου 130.
[7] Ματθ. 26, 3-4
[8] Ἀποκ. 13, 16-17
[9] «“Σημεῖα τῶν καιρῶν” τό χειρόγραφο τοῦ Ὁσίου Παϊσίου τοῦ ἁγιορείτου»…
[10] «6000 Σουηδοί πολῖτες ἐμφύτευσαν τσιπάκι με το πιστοποιητικό ἐμβολιασμοῦ, 23/12/2021, OPEN TV», https://www.youtube.com/watch?v=6iv8jvAa25g
[11] «“Σημεῖα τῶν καιρῶν” τό χειρόγραφο τοῦ Ὁσίου Παϊσίου τοῦ ἁγιορείτου»…
[12] Β΄ Τιμ. 3, 1-4
[13] Ματθ. 11, 15
Αναρτήθηκε από ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΟΡΘΟΔΟΞΟΙ
– ''Ενώ τόσο ολοκάθαρα ενεργείται το μυστήριο αυτό''...
– Ενώ τόσο ολοκάθαρα ενεργείται το μυστήριο αυτό, για το οποίο μας έχει ενημερώσει ( εδώ και 2.000 χρόνια ) ο Άγιος Ιωάννης ο Θεολόγος στο βιβλίο της Αποκαλύψεως...
Στενοχωριέμαι γιατί πολλοί ακόμη ιερείς και επίσκοποι, δεν βλέπουν το θέμα πνευματικά, αλλά καθαρά κοσμικά. Λένε στον κόσμο πώς δεν συμβαίνει τίποτα κι΄ούτε πειράζει να πάρουμε ταυτότητες και κάρτες…
ΑΓΙΟΥ ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ
''ΛΟΓΟΙ Β’- ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΑΦΥΠΝΙΣΗ''
Καθηγητής Δρ. Νεκτάριος Δαπέργολας: Τό οἰκουμενιστικό ξεσάλωμα γύρω ἀπό τήν Σύνοδο τῆς Νίκαιας
Νεκτάριος Δαπέργολας
(Ἕνας ἀπερίγραπτος φερετζές γιά τήν νομιμοποίηση ὅλου τοῦ σημερινοῦ νεοεποχίτικου ὑπονόμου)
Σέ συνέχεια τοῦ πρόσφατου σχολίου μου γιά τίς ἐξελίξεις πού τρέχουν ὡς πρός τή μιαρή ἀπόπειρα διάλυσης τῆς Ὀρθοδοξίας μέσῳ τῆς δῆθεν Ἕνωσης μέ τόν ὑπόλοιπο «χριστιανικό» κόσμο, ἰδιαίτερης ἀναφορᾶς χρήζει ἡ συνεχῶς κλιμακούμενη φρίκη πού ζοῦμε ἐδῶ καί μερικούς μῆνες σχετικά μέ τόν κοινό ἑορτασμό τῶν 1700 χρόνων ἀπό τήν Α΄ Οἰκουμενική Σύνοδο. Ὑπό τό ψευτοάλλοθι τῆς δῆθεν κοινῆς ἀποδοχῆς τῆς ἐν λόγῳ Συνόδου ἀπό ὅλες τίς αὐτοφερόμενες ὡς «Ἐκκλησίες» τῆς Δύσης, ἡ ἐπέτειος τῶν 1700 χρόνων ἔχει μετατραπεῖ σέ ἕναν ἀπερίγραπτο φερετζέ γιά τήν νομιμοποίηση καί τήν ἐκθείαση ὄχι μόνο τῶν αἱρέσεων αὐτῶν (μία διαδικασία πού ξεκίνησε μέ τούς ψευτοδιαλόγους καί τήν δράση τοῦ ΠΣΕ, συνεχίστηκε μέ τό βδελυρό Κολυμπάρι καί κορυφώνεται σήμερα), ἀλλά καί ὅλου τοῦ σύγχρονου μετανεωτερικοῦ νεοεποχίτικου ὑπονόμου. Γιατί ἀπό τή στιγμή πού οἱ δυτικές ψευτοεκκλησίες δέν ἔχουν μόνο πλέον νά προβάλουν τίς ἐπί αἰῶνες αἱρετικές διδασκαλίες καί τά στρεβλά τους δόγματα, ἀλλά ἔχουν ἐνσωματώσει κάθε πτυχή τῆς woke διαστροφῆς τῆς τελευταίας 20ετίας, ὁ ἀγώνας ὅλων αὐτῶν τῶν ἀντίχριστων δῆθεν Χριστιανῶν γιά Ἕνωση συμπεριλαμβάνει καί ἀποδέχεται πλέον καί ὅλον αὐτόν τόν ἀδιανόητο ἐκφυλισμό τῶν ἐσχάτων ἡμερῶν.
Τόν τελευταῖο καιρό, μέ αὐτόν τόν φερετζέ τῆς Συνόδου τῆς Νικαίας, σέ πολλά σημεῖα τῆς Εὐρώπης πραγματοποιοῦνται κοινές ἐκδηλώσεις μέσα σέ ναούς (μέ συμπροσευχές ἐννοεῖται καί ἄλλες λατρευτικές προεκτάσεις), ὅπου βλασφημεῖται ξεκάθαρα τό Ἅγιο Πνεῦμα ἀπό φερομένους ὡς Ὀρθοδόξους ἀρχιερεῖς καί διακηρύσσεται ἡ ἑνότητα τῆς πίστης μέ ὅλο τό ρυπαρό πλέγμα τῶν αἱρέσεων. Χαρακτηριστική ἡ συγκέντρωση πρό ὀλίγων ἡμερῶν στόν Καθεδρικό Ναό τῆς Ἀλμουδένα στήν Ἱσπανία (φωτογραφίες 3 καί 4), ὅπου ὑπό τό σύνθημα «Ἕνας Κύριος, μία πίστη», μαζεύτηκαν ἐκπρόσωποι τοῦ Παπισμοῦ, κάμποσων Ὀρθόδοξων Ἐκκλησιῶν (Ρουμανικῆς, Σερβικῆς, Ρωσικῆς καί φυσικά τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου), τῆς Ἀρμενικῆς «Ἐκκλησίας», τῆς Ἀγγλικανικῆς «Ἐκκλησίας» καί διαφόρων προτεσταντικῶν κοινοτήτων. Ἡ κεντρική στιγμή τῆς συνάντησης ἦταν ἡ δημόσια παρουσίαση τῆς οἰκουμενιστικῆς Διακήρυξης γιά τό Σύμβολο τῆς Πίστεως, ἐνῷ στήν ὁμιλία του ὁ Παπικός Ἀρχιεπίσκοπος Μαδρίτης ἔκανε λόγο γιά «ἁλυσίδα προσευχῆς, μελέτης καί συγκεντρώσεων πού πραγματοποιοῦμε σέ ὅλες τίς ἐκκλησίες τῆς Δύσης καί τῆς Ἀνατολῆς κατά τή διάρκεια αὐτῆς τῆς περιόδου». Καί συνέχισε τονίζοντας ὅτι «ὑπῆρξαν ἐντάσεις καί δυσκολίες, ἀλλά ἦταν ἕνα σημάδι τοῦ ἔργου τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, πού μᾶς προσκαλεῖ νά κοιτάξουμε πέρα ἀπό τίς διαφορές μας, πού μᾶς προσκαλεῖ νά δοῦμε ὅτι ὁ Θεός εἶναι Ἕνας, ἀλλά ὅτι εἶναι Πατέρας, Υἱός καί Ἅγιο Πνεῦμα. Ὅτι μᾶς ἔχει φέρει στήν Ἐκκλησία Του, στό Μυστικό Του Σῶμα, μέσῳ τοῦ βαπτίσματος. Καί αὐτός εἶναι ὁ χῶρος ὅπου ἡ ποικιλομορφία ἐναρμονίζεται. Καλῶς ἤρθατε καί δεχθεῖτε τήν ἀγκαλιά αὐτῆς τῆς Ἐκκλησίας στή Μαδρίτη. Ἄς εἰσέλθουμε ἀπόψε στήν ἀγκαλιά τῆς προσευχῆς τοῦ Χριστοῦ, ὁ ὁποῖος σήμερα, ἀνάμεσά μας, συνεχίζει νά ὑψώνει τό βλέμμα του, ζητώντας νά γίνουμε ἕνα, ὥστε ὁ κόσμος νά πιστέψει ὅτι Ἐσύ μέ ἀπέστειλες».
Καί βέβαια εἶναι ξεκάθαρο ὅτι οἱ παραπάνω φληναφηματικές ἀγαπουλίστικες σάχλες, αὐθεντικό μέρος μιᾶς εὐρύτερης μπουρδολογίας πού ἀναπαράγεται καί ἀναμασᾶται ἐδῶ καί χρόνια καί στήν Ἀνατολή ἀπό χείλη ἀναρίθμητων δῆθεν Ὀρθοδόξων ἀρχιερέων καί λοιπῶν κληρικῶν, ἐπιβεβαιώνουν γιά πολλοστή φορά ὄχι μόνο τό ποῦ βρισκόμαστε ὅσον ἀφορᾶ τήν πορεία πρός τήν λεγόμενη Ἕνωση, ἀλλά καί τό ὅτι αὐτή ἡ πορεία δέν ἔχει πλέον τήν παραμικρή σχέση μέ τούς περιβόητους ἐκκλησιαστικούς διαλόγους. Κανείς ἀπολύτως διάλογος δέν διεξάγεται πιά, οὔτε κἄν προσχηματικός, πρός τήν ὑποτιθέμενη κατεύθυνση τῆς ἐξομάλυνσης τῶν θεολογικῶν διαφορῶν. Ἐπειδή οἱ διάλογοι αὐτοί ἔφτασαν σέ πλῆρες ἀδιέξοδο (δέν εἶναι ἄλλωστε τυχαία ἡ πρό πολλῶν ἤδη ἐτῶν παραδοχή τῆς ἀποτυχίας τους ἀπό τά χείλη τοῦ κορυφαίου οἰκουμενιστῆ Ἰωάννη Ζηζιούλα), κάποια στιγμή οὐσιαστικά ἐγκαταλείφθηκαν καί αὐτός εἶναι ὁ λόγος πού ἐδῶ καί πολύ καιρό ἀκοῦμε πιά μόνο τήν καραμέλα τῆς «ἀγάπης». Μιᾶς ἄνευ ὅρων καί προϋποθέσεων «ἀγάπης» ὡς χοάνης πού ἐνσωματώνει συμπεριληπτικά κάθε πλάνη, κάθε αἵρεση, κάθε βρωμιά καί δυσωδία. Σέ αὐτό τό σημεῖο βρισκόμαστε.
Εἶναι γνωστό ἐπίσης ὅτι τίς προσεχεῖς 2-3 ἡμέρες οἱ ἑορτασμοί θά κορυφωθοῦν μέ τήν κοινή παρουσία στήν ἴδια τή Νίκαια (καί φυσικά στήν Κωνσταντινούπολη) ὅλης αὐτῆς τῆς παναιρετικής πανσπερμίας, ἐνῷ ἀπό κάποιες πλευρές φημολογεῖται ἔντονα ὅτι μέ ἀφορμή αὐτή τήν κοινή παρουσία θά ἐξαγγελθοῦν ἐκ μέρους της φαναριώτικης σφηκοφωλιᾶς πράγματα πού θά ἐπιταχύνουν δραματικά τήν πορεία πρός τήν ἐπιποθούμενη καί προωθούμενη ἀπό ὅλα αὐτά τά (ἀνατολικά καί δυτικά) ὄργανα τοῦ σκότους Ἕνωση. Ἀκόμη ὅμως καί ἄν δέν γίνει κάτι τό ἐξαιρετικά δραματικό ἤ ἐντυπωσιακό, εἶναι βέβαιο ὅτι ἀπό μόνη της μία τέτοια μιαρή σύναξη θά προχωρήσει τό σχέδιο ἕνα ἀκόμη βῆμα παρακάτω. Εἴτε πρός τήν κατεύθυνση τῆς καθιέρωσης κοινοῦ ἑορτασμοῦ τοῦ Πάσχα, εἴτε πρός τήν ἐπίσημη ἐμφάνιση κοινοῦ Συμβόλου τῆς Πίστεως, εἴτε πρός κάποια ἄλλη σοβαρή ἐξέλιξη.
Οἱ ἐξελίξεις εἶναι πραγματικά ἀποτρόπαιες. Ἴσως ὅμως νά εἶναι καί ἀπαραίτητες ἐν τέλει. Ἀπαραίτητες ὑπό τήν ἔννοια ὅτι οὕτως ἤ ἄλλως τό μέγεθος τῆς μαγαρισιάς καί τῆς βλασφημίας εἶναι πλέον κολοσιαῖο καί κυρίαρχο. Μήπως εἶναι προτιμότερο νά πετάξουν ὅλοι τους καί τά τελευταῖα φύλλα συκῆς, μπάς καί ξεκαθαρίσει ἐπί τέλους κάποια στιγμή ἐκκλησιαστικά ἡ ᾖρα ἀπό τό σιτάρι; Αὐτός πάντως ὁ ἀργόσυρτος ἐκκλησιαστικός θάνατος μέσα στόν νεοταξικό οἰκουμενιστικό βόρβορο δέν ἀντέχεται πιά. Ἀναμένουμε λοιπόν τά γεγονότα μέ πολύ μεγάλο ἐνδιαφέρον. Καί ἀσφαλῶς καί μέ τή βεβαιότητα ὅτι ὅσο ἄσχημα κι ἄν γίνουν ἀπό τούς ἀνθρώπους τά πράγματα, ὁ Θεός στό τέλος θά βγάλει καλό μέσα ἀπό αὐτά...
Νεκτάριος Δαπέργολας
Πάμε ολοταχώς για σχίσμα εάν δεν τεθεί ένα φρένο στην κατά κρημνών πορεία του Φαναρίου
Λυκούργος Νάνης, ιατρός
Στο Σώμα της Εκκλησίας καταφέρονται φοβερά χτυπήματα αυτές τις μέρες που δημιουργούν οδυνηρές πληγές. Ανώτατοι εκκλησιαστικοί ηγέτες καταπροδίδουν χωρίς φόβο Θεού και ασύστολα την Ορθοδοξία με τις απαγορευμένες από τους ιερούς κανόνες συμπροσευχές με τους ετεροδόξους και με τις απαράδεκτες δηλώσεις στις οποίες προβαίνουν. Δεν τους ελέγχουν οι Ελλαδίτες μητροπολίτες και αυτοί έχουν αφεθεί ασύδοτοι στη μειοδοτική τους πολιτική.
Οι ημέτεροι Ελλαδίτες επίσκοποι αυτές τις ημέρες ετοιμάζονται για πανηγυρικά συλλείτουργα αντί να καυτηριάσουν την προδοσία και να κηρύξουν Γενικό εκκλησιαστικό πένθος, αγρυπνία και νηστεία. Είναι φοβερό αυτό που συμβαίνει.
Ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος ακολουθεί κατά πόδας το μέγα μειοδότη της Πίστεως Αθηναγόρα και ετοιμάζει από κοινού με τον αιρετικό πάπα της Ρώμης το προδοτικό της Ορθοδόξου αυτοσυνειδησίας «κοινό Πάσχα» με τους παπικούς.
Ο ορίζοντας ζοφούται και προδιαγράφονται οδυνηρές εξελίξεις.
Πάμε ολοταχώς για σχίσμα εάν δεν τεθεί ένα φρένο στην κατά κρημνών πορεία του Φαναρίου.
Νίκαια της Βιθυνίας 1700 χρόνια μετά – οι συμπροσευχές του ψεύδους που επιφέρουν ποινές στους βλάσφημους οικουμενιστές. (βίντεο)
σ.σ. Το στημένο θεατράκι στην Νίκαια της Βιθυνίας ήτανε σκοτεινό και μίζερο. Ακριβώς ό,τι περιμέναμε από τον όχλο των αποστατών που στήνει τα θεμέλια ενός νέου πύργου της Βαβέλ. Πριν 1700 χρόνια οι Άγιοι Θεοφόροι Πατέρες συνεκάλεσαν την Α Οικουμενική Σύνοδο για να καταδικάσουν την αίρεση του Αρείου, να συντάξουν το Σύμβολο της Πίστεως και να ορίσουν για όλους τους ορθά πιστεύοντες μία κοινή ημερομηνία εορτασμού του Πάσχα. Οι επόμενες Οικουμενικές Σύνοδοι καταδίκασαν όπως και η πρώτη τις αιρέσεις που κάθε φορά αναδύονταν. Σήμερα όλοι οι αιρετικοί που οι Οικουμενικές Σύνοδοι καταδίκασαν συνάχθηκαν σαν πειρατές στο ίδιο σημείο για να κάνουν το αντίθετο.
Οι Άγιοι Απόστολοι και οι Άγιοι Πατέρες ξεκίνησαν από τη Νίκαια να ξεκαθαρίζουν τα δόγματα και να καταδικάζουν τις αιρέσεις. Οι παν-αιρετικοί οικουμενισταί με τους διαλόγους της ψευτοειρήνης και της ψευτοαγάπης ροκανίζουν και αλλοιώνουν τα δόγματα, εκκλησιαστικοποιούν τις αιρέσεις και ετοιμάζουν τον δρόμο του Αντιχρίστου, όχι μόνο μεταξύ των αιρετικών αλλά και τον αλλοθρήσκων.
Ο αφθέντης Βαρθολομαίος, ο Αλεξανδρείας Θεόδωρος Β, ο Αμερικής Ελπιδοφόρος, ο Σουηδίας Κλεόπας και όσοι άλλοι συμμετείχαν στις βλάσφημες εκδηλώσεις που είδαμε, είναι οι προδόται της Πίστεως που θα γραφτούνε στις κατάμαυρες σελίδες της ιστορίας εάν δεν μετανοήσουν.
ΤΑΣ ΘΥΡΑΣ
Ολόκληρο το βίντεο ΕΔΩ
ΑΠΟΦΡΑΔΑ ΗΜΕΡΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ! Ω ΚΥΡΙΕ, ΠΩΣ ΜΑΣ ΑΝΕΧΕΣΑΙ ΑΚΟΜΗ.....
ΤΟ ΕΣΒΕΣΜΕΝΟ ΦΑΝΑΡΙ ΠΡΟΔΙΔΕΙ ΑΣΥΣΤΟΛΑ ΓΙΑ ΜΙΑ ΑΚΟΜΗ ΦΟΡΑ ΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ! ΚΑΙ ΟΙ ''ΠΟΙΜΕΝΕΣ" ΜΑΣ ΚΑΘΕΥΔΟΥΝ ΜΑΚΑΡΙΩΣ....
ΕΑΝ ΖΟΥΣΕ ΕΠΙ ΤΗΣ ΓΗΣ Ο ΜΕΓΑΣ ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΣ ΚΑΝΤΙΩΤΗΣ ΘΑ ΕΙΧΕ ΧΑΛΑΣΕΙ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ....
Ο Πάπας Λέων στο Οικουμενικό Πατριαρχείο
Μετά το κοινό προσκύνημα, την Παρασκευή, 28-11-2025 του Οικουμενικού Πατριάρχη Βαρθολομαίου με τον Πάπα Λέοντα ΙΔ' στη Νίκαια για να τιμήσουν την 1.700η επέτειο από την Α' Οικουμενική Σύνοδο, το ενδιαφέρον στρέφεται στην παρουσία του προκαθήμενου της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας στο Φανάρι.
Ο Πάπας, συνοδευόμενος από την ακολουθία του, μετέβη στο Οικουμενικό Πατριαρχείο, όπου τον υποδέχθηκε ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος.
Οι δύο προκαθήμενοι εισήλθαν μαζί στον πατριαρχικό ναό του Αγίου Γεωργίου και πλέον τελείται Δοξολογία.
«Σας υποδεχόμαστε με χαρά και αγαλλίαση», είπε ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος απευθυνόμενος στον Πάπα Λέοντα και έκανε εκτενή αναφορά στην σύμπνοια που υπήρχε με τον προκάτοχό του, Πάπα Φραγκίσκο.
Σημείωσε δε, ότι είναι σημαντικό το γεγονός ότι το πρώτο εκτός Ιταλίας ταξίδι του Πάπα Λέοντος είναι στο μέρος που θεμελιώθηκε η χριστιανική εκκλησία, στη Νίκαια και στο κέντρο της Ορθοδοξίας στο Φανάρι.
Το μήνυμα της ενότητας των δύο εκκλησιών, είπε ο Πατριάρχης, το θεωρούμε πιο σημαντικό από ποτέ.
Σας καλωσορίζουμε ως αδελφό, ανανεώνουμε τη δέσμευση των εκκλησιών μας να φέρουμε την ειρήνη και τη συμφιλίωση στον κόσμο», είπε ο Πατριάρχης.
«Αγαπητέ εν Χριστώ αδελφέ», αντέτεινε ο Πάπας και πρόσθεσε: «Χαίρομαι που μοιράζομαι την προσευχή μαζί σας. Συγκινήθηκα μπαίνοντας στην εκκλησία, ένιωσα ότι βάδιζα στα βήματα του προκατόχου μου. Χαίρομαι που έχω τη δυνατότητα να γνωρίζω κάποιους από τους προκατόχους μου και είχα την ευκαιρία να χαράξω κοινή γραμμή μαζί τους για ζητήματα της εκκλησίας. Ζήσαμε εξαίρετες στιγμές γιατί γιορτάσαμε μαζί με τους αδελφούς μας την επέτειο των 1.700 ετών από την πρώτη ιερά σύνοδο. Εμπνευστήκαμε από την προσευχή του Ιησού να είμαστε ενωμένοι, αναλαμβάνουμε αυτό το έργο με σταθερή δέσμευση. Θα γιορτάσουμε τη μνήμη του Αγίου Ανδρέα. Είναι σημαντική η ένωση και η ενότητα των εκκλησιών».
Ακολούθησε, στην Αίθουσα του Θρόνου του Πατριαρχικού Οίκου η τελετή υπογραφής της Κοινής Δήλωσης. Μετά την υπογραφή της διακήρυξης, έγινε η παρουσίαση των ιεραρχών εκατέρωθεν και των λοιπών μελών της παπικής συνοδείας.
Στην κοινή τους δήλωση, μεταξύ άλλων, Πάπας και Πατριάρχης επισημαίνουν:
Πεπεισμένοι για τη σπουδαιότητα του διαλόγου, εκφράζουμε τη συνεχιζόμενη υποστήριξή μας προς το έργο της Διεθνούς Μικτής Επιτροπής για τον Θεολογικό Διάλογο μεταξύ της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας και της Ορθόδοξης Εκκλησίας, η οποία, κατά την παρούσα φάση, εξετάζει ζητήματα τα οποία έχουν ιστορικά θεωρηθεί διχαστικά.
Μαζί με τον αναντικατάστατο ρόλο τον οποίο διαδραματίζει ο θεολογικός διάλογος στη διαδικασία επαναπροσέγγισης μεταξύ των Εκκλησιών μας, εξαίρουμε επίσης τα άλλα αναγκαία στοιχεία αυτής της διαδικασίας, συμπεριλαμβανομένων των αδελφικών επαφών, προσευχητικού και κοινού έργου σε όλους εκείνους τους τομείς όπου η συνεργασία είναι ήδη εφικτή.
Με έμφαση παροτρύνουμε όλους τους πιστούς των Εκκλησιών μας, και ειδικά τους κληρικούς και τους θεολόγους, να αγκαλιάσουν με ευφρόσυνη διάθεση τους καρπούς τους οποίους έχουμε επιτύχει μέχρι τώρα, και να εργασθούν για τη συνεχή αύξηση αυτών των καρπών.
Ο στόχος της ενότητος των Χριστιανών περιλαμβάνει τον σκοπό της συνεισφοράς, κατά τρόπο θεμελιώδη και ζωογονητικό, στην ειρήνη μεταξύ όλων των λαών.
Μαζί υψώνουμε ένθερμα τη φωνή μας επικαλούμενοι το δώρο της ειρήνης από τον Θεό προς τον κόσμο μας. Είναι τραγικό ότι, σε πολλές περιοχές του κόσμου μας, οι συγκρούσεις και η βία εξακολουθούν να καταστρέφουν τόσο πολλές ζωές.
Απευθύνουμε έκκληση σε εκείνους που φέρουν την αστική και την πολιτική ευθύνη να πράξουν καθετί δυνατό ώστε να διασφαλισθεί ότι θα παύσει αμέσως η τραγωδία των πολέμων, και ζητούμε από όλους τους ανθρώπους καλής θελήσεως να υποστηρίξουν την παράκλησή μας.
Απορρίπτουμε ιδίως οποιανδήποτε χρήση της θρησκείας και του ονόματος του Θεού προς δικαιολόγηση της βίας.
Πιστεύουμε ότι ο αυθεντικός διαθρησκειακός διάλογος, μακράν του να αποτελεί αιτία συγκρητισμού και σύγχυσης, είναι ουσιώδης για τη συνύπαρξη λαών με διαφορετικές παραδόσεις και πολιτισμούς.
Έχοντας κατά νου την 60ή επέτειο της Διακήρυξης Nostra Aetate, παροτρύνουμε όλους τους άνδρες και τις γυναίκες καλής θελήσεως να εργασθούν από κοινού προς οικοδόμηση ενός δικαιότερου και πιο υποστηρικτικού κόσμου και να μεριμνήσουν για την κτίση, την οποία μας εμπιστεύθηκε ο Θεός.
Μόνο κατ’ αυτό τον τρόπο μπορεί η ανθρώπινη οικογένεια να υπερβεί την αδιαφορία, την επιθυμία για κυριαρχία, την απληστία της κερδοσκοπίας και την ξενοφοβία.
Το παρών δίνουν ο Πατριάρχης Αλεξανδρείας Θεόδωρος, ιεράρχες των Εκκλησιών της Κωνσταντινούπολης και της Ρώμης, καθώς και εκπρόσωποι των διπλωματικών αρχών.
Μετά την υπογραφή της διακήρυξης, θα ακολουθήσει η παρουσίαση των ιεραρχών εκατέρωθεν και των λοιπών μελών της παπικής συνοδείας, προτού οι δύο προκαθήμενοι αποσυρθούν για την κατ' ιδίαν συνάντηση τους στο πατριαρχικό γραφείο.
Το πρόγραμμα της πρώτης ημέρας στο Φανάρι θα ολοκληρωθεί με τον Μέγα Εσπερινό, χοροστατούντος του Πατριάρχη Αλεξανδρείας Θεόδωρου.
Αναρτήθηκε από ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΟΡΘΟΔΟΞΟΙ
«Θέλω νὰ δῶ τὸν Πάπα!»
Φαίνεται πὼς ἡ πολυδιαφημιζόμενη ὁμώνυμη θεατρικὴ “sold-out” ὀπερέττα τοῦ Θεοφράστου Σακελλαρίδη ποὺ θὰ ξεκινήσει νὰ παίζεται ἀπὸ τὶς 12 Δεκεμβρίου στὴν Ἐθνικὴ Λυρικὴ Σκηνὴ τῆς χώρας, μετὰ τὸ ἄρθρο τοῦ Γέροντος Χαλκηδόνος Ἐμμανουὴλ στὴν ἐφημερίδα «Τὸ Βῆμα» (23-11-2025), θὰ πάρει νωρίτερα «σάρκα καὶ ὀστᾶ» στὸ Φανάρι στὶς 30-11-2025, ἡμέρα τοῦ πρωτοκλήτου Ἀποστόλου Ἀνδρέα ,στὴν θρονικὴ ἑορτὴ τῆς Ἐκκλησίας Κωνσταντινουπόλεως.
Ἔτσι κατὰ κάποιο τρόπο θέλοντας καὶ μὴ «ὅλοι» θὰ δοῦμε τὸν Πάπα Λέοντα μαζὶ μὲ τὴν συνοδεία του, νὰ βεβηλώνουν τὸν Ὀρθόδοξο Πατριαρχικὸ Ναὸ τοῦ Ἁγίου Γεωργίου καὶ νὰ καταπατοῦν τοὺς ἱεροὺς κανόνες, συμπροσευχόμενοι μὲ τὸν Οἰκουμενικὸ Πατριάρχη καὶ ὅλους τοὺς παρευρισκομένους “πιστούς”, γιατί σύμφωνα μὲ τὰ γραφόμενα τοῦ Μητροπολίτου Ἐμμανουὴλ «Ἡ ἐπίσκεψη στὸ Φανάρι γιὰ τὴ Θρονικὴ Ἑορτὴ τοῦ Ἁγίου Ἀποστόλου Ἀνδρέου τοῦ Πρωτοκλήτου, ἔχει πλέον καθιερωθεῖ ὡς ἕνας ἰσχυρὸς θεσμός, ἕνας «διάλογος τῆς ἀγάπης» ποὺ ὑπερβαίνει τὰ ψυχρὰ πρωτόκολλα».
Στὴ συνέχεια ἐγκωμιάζοντας τὴν προγραμματισμένη κοινὴ παρουσία τοῦ Πατριάρχη μὲ τὸν Πάπα στὴ Νίκαια ἐνόψει τῆς συμπληρώσεως 1700 ἐτῶν ἀπὸ τὴν Α΄ Οἰκουμενικὴ Σύνοδο, ἐξυμνεῖ τὰ κατορθώματα τοῦ μακαριστοῦ Μητροπολίτη Μελίτωνα καὶ φυσικὰ τοῦ «μεγάλου» Πατριάρχου Ἀθηναγόρα γιὰ τὸν διάλογο τῆς ἀγάπης, ἀναφέροντας ὅτι «ἡ Ἐκκλησία δὲν μπορεῖ νὰ μένει ἐγκλωβισμένη στὶς πληγὲς τῆς Ἱστορίας, ἀλλὰ ὀφείλει νὰ τὶς ὑπερβεῖ ἐν ἀγάπῃ καὶ ἀληθείᾳ». Στὸ τέλος τοῦ ἄρθρου του μάλιστα, τολμᾶ εὐθαρσῶς νὰ ἀναφερθεῖ καὶ στοὺς δύο στύλους τῆς Ὀθοδόξου ὁμολογίας, τὸν Μεγάλο Φώτιο καὶ τὸν Ἅγιο Μᾶρκο τὸν Εὐγενικό, πλέκοντας τὸ λογοπαίγνιο τῆς «ἀληθείας», ὅτι «Σὲ αὐτὴν τὴν πορεία, ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία, τιμώντας τὴν κληρονομιὰ τοῦ Μεγάλου Φωτίου καὶ τοῦ Ἁγίου Μάρκου τοῦ Εὐγενικοῦ, θὰ εἶναι ὁ ἐγγυητὴς ὅτι ἡ πορεία πρὸς τὴν ἑνότητα δὲν θὰ γίνει εἰς βάρος τῆς ἀληθείας, ἀλλὰ διὰ τῆς ἀληθείας, ἡ ὁποία μόνη ἐλευθερώνει καὶ ἑνώνει».
Ἡ προετοιμασία τοῦ πιστοῦ Λαοῦ συνεχίζεται, ὅταν τὴν ἴδια μέρα μάλιστα ἔχουμε καὶ ταυτόχρονη συνέντευξη τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου στὴν ἐφημερίδα “Καθημερινὴ” γιὰ τὸ ἴδιο ἀκριβῶς θέμα.
Τυχαία χρονικὴ σύμπτωση θὰ πεῖ κανεὶς , τῆς προβολῆς τῆς θεατρικῆς παράστασης μὲ τὸ Ἐκκλησιαστικὸ γεγονός.
Ὑπάρχουν ὅμως κάποια κοινὰ στοιχεῖα –ἀντιθέσεις- τῶν δύο «παραστάσεων».
Ἡ ἱστορία λέει ὅτι ὅταν πρωτοπαρουσιάστηκε ἡ θεατρικὴ ὀπερέττα τὸ 1920 στὴν Ἑλλάδα συνοδεύτηκε ἀπὸ ἔντονες ἀντιδράσεις τῆς Καθολικῆς «Ἐκκλησίας» καὶ δυστυχῶς, ἀπὸ φόνο πιστοῦ ὀπαδοῦ της.
Φοβᾶμαι πὼς ἡ ἴδια ἱστορία θὰ γράψει , ὅτι ἡ “παράσταση “αἰσχύνης ποὺ προετοιμάζεται στὸ Φανάρι εἶχε καθηλωμένους θεατὲς ὅλους ἐμᾶς –κλῆρο καὶ λαὸ- ποὺ δὲν ἀντιδροῦμε σὲ ἄλλο ἕνα ἔγκλημα κατὰ τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως.
Ὃ μὴ Γένοιτο !!!
Γ.Π.
Καθηγητής Νεκτάριος Δαπέργολας: Μία κατάρρευση πέρα ἀπό κάθε ὃριο…
Νεκτάριος Δαπέργολας
Ἡ κατάρρευση τῆς «χριστιανικῆς» Εὐρώπης συνεχίζεται, πολύ πέρα πλέον ἀπό τά ὅρια ὄχι μόνο τῆς τραγωδίας, ἀλλά καί τοῦ σουρεαλιστικοῦ κλαυσίγελου. Στήν πρώτη εἰκόνα βλέπετε (καί ἀναμφίβολα καμαρώνετε) σκηνή ἀπό λουθηρανικό σουηδικό ναό, ἐκεῖ ὅπου πρόσφατα ἀποφασίστηκε ἡ τέλεση ὁμοφυλοφιλικῶν «γάμων» ὡς ὑποχρεωτική προϋπόθεση γιά τούς νέους κληρικούς (ἐνῷ μέχρι σήμερα ὑπῆρχε καί ἡ δυνατότητα ἄρνησης νά τούς τελέσουν, ἐπικαλούμενοι ζήτημα προσωπικῆς συνείδησης). Θυμίζουμε ὅτι ἡ Σουηδική Λουθηρανική «Ἐκκλησία» (ἡ μεγαλύτερη πληθυσμιακά τῆς χώρας αὐτῆς) πού πῆρε αὐτή τήν ἀπόφαση, δέν εἶχε μόνο ἐπί πολλά χρόνια μία γυναῖκα ὡς ἀρχιεπίσκοπο (τήν εἰκονιζόμενη Antje Jackelen, πού ἡ θητεία της ὁλοκληρώθηκε πέρυσι), ἀλλά εἶναι καί στελεχωμένη σέ ποσοστό περισσότερο τοῦ 50% ἀπό γυναῖκες «ἱερεῖς», ἐνῷ χαρακτηριστική τῆς πλήρους παράδοσής της στήν δαιμονική woke ἀτζέντα εἶναι – μεταξύ πολλῶν ἄλλων – καί ἡ πρό ἐτῶν ἀπόφασή της νά ἀντικαταστήσει τό ἀρσενικό γένος μέ τό οὐδέτερο στήν ὀνομασία τοῦ Θεοῦ!
Στήν 2η φωτογραφία ἐπίσης καμαρώνετε τήν νέα ἀρχιεπίσκοπο τοῦ Καντέρμπουρυ καί προκαθήμενη τῆς Ἀγγλικανικῆς «Ἐκκλησίας», ἐνῷ στήν ἑπόμενη τήν παστορίνα πού «εὐλογεῖ» στό Βερολῖνο τέσσερις ἄνδρες πού «παντρεύονται» μεταξύ τους.
Εἶναι τόσο ἐκκωφαντικῆς κατάντιας οἱ εἰκόνες, πού δέν χρειάζεται νά προβεῖ κάποιος σέ ἄλλα σχόλια, πλήν τῆς ἀπαραίτητης βεβαίως ὑπενθύμισης ὅτι μέ ὅλες αὐτές τίς ἀνεκδιήγητες ἐκδοχές τοῦ νεοεποχίτικου ὑπόνομου πασχίζει μέ νύχια καί μέ δόντια νά μᾶς ἑνώσει ὁ φερόμενος ὡς ὀρθόδοξος πατριάρχης (καί πού τόν καμαρώνετε καί αὐτόν στίς ὑπόλοιπες φωτογραφίες μαζί μέ τήν προρηθεῖσα Σουηδέζα ψευτοαρχιεπίσκοπο καί σέ λατρευτική παρέα μέ ὅλους τούς φίλους του, σέ παλαιότερες ἐπισκέψεις του στήν Σουηδία). Τήν ἐποχή πού πολλοί ἄνθρωποι τῆς Δύσης, ἀπελπισμένοι ἀπό τά ὑπαρξιακά τους ἀδιέξοδα καί ἀπηυδισμένοι ἀπό τόν ἐκφυλισμένο βόθρο τῶν ἐκεῖ χριστιανικῶν αἱρέσεων καί δῆθεν «Ἐκκλησιῶν», ἀναζητοῦν ἀπεγνωσμένα τήν ἀλήθεια καί ἀρκετοί ἐξ αὐτῶν ἀνακαλύπτουν τήν Ὀρθοδοξία, ἔρχεται ἡ φαναριώτικη σφηκοφωλιά μέ ὅλα τά παρακλάδια της σέ Εὐρώπη καί Ἀμερική, γιά νά τούς σπρώξουν σέ ἀκόμη χειρότερο τέλμα κι ἀπό αὐτό στό ὁποῖο βρίσκονταν πρίν. Καί μαζί μέ αὐτούς, νά βουλιάξουν καί ὅλους μας, μέσα ἀπό τήν βδελυρή ἕνωση μέ ὅλον αὐτόν τόν δύσοσμο ζόφο, τήν ὁποία προωθοῦν ἐδῶ καί δεκαετίες.
Πλέον μάλιστα εἴμαστε ἀκριβῶς στό σημεῖο πού τό πράττουν ἐπιταχύνοντας τίς ἐξελίξεις καί ἔχοντας πετάξει κάθε μάσκα καί κάθε πρόσχημα. Σέ μία κατάσταση πού ἀναμένεται πολύ σύντομα νά κορυφωθεῖ δραματικά…
Πως η επίσημη Εκκλησία απορρίπτει την διδασκαλία του Αγίου Παισίου
Γράφει ο Βασίλειος Ξεσφίγγης
Στις 13 Ιανουαρίου 2015 η Ιερά Σύνοδος του Οικουμενικού Πατριαρχείου αποφάσισε την κατάταξη του μοναχού Παισίου του Αγιορείτου στο Αγιολόγιο της Ορθοδόξου Εκκλησίας.
Ωστόσο εδώ έχουμε έναν νέο δημοφιλή Άγιο ο οποίος δίδαξε και είπε κάποια πράγματα.
Η επίσημη Εκκλησία από την στιγμή που τον αναγνώρισε ως Άγιο ουσιαστικά αναγνωρίζει και την διδασκαλία αυτού, δεν μπορεί να γίνει διαφορετικά.
Ας δούμε τι είπε ο Άγιος Παίσιος για τις νέες ταυτότητες όμως.
Απαντήσεις Αγίου Γέροντος Παϊσίου σε απορίες για ηλεκτρονικές ταυτότητες
Η ταυτότητα μου, είναι κάτι προσωπικό, δεν είναι νόμισμα. Ταυτότητα σημαίνει ότι και η λέξη, ταυτίζεται δηλαδή κανείς μ αυτά που δηλώνει. Βάζουν το διάβολο και υπογράφω ότι τον αποδέχομαι. Πως να το κάνω αυτό;
– Γέροντα τι σχέση έχει αυτή η ταυτότητα με το σφράγισμα;
– Η ταυτότητα δεν είναι σφράγισμα, είναι η εισαγωγή του σφραγίσματος.
– Ο κόσμος Γέροντα, ρωτάει τι να κάνει σχετικά με τις νέες ταυτότητες.
– Εσείς καλύτερα, όταν σας ρωτούν, να τους λέτε να συμβουλεύονται τους πνευματικούς τους και να κάνουν υπομονή να δουν πως θα ενεργήσει η Εκκλησία, γιατί πολλοί κάνουν ερωτήσεις, αλλά λίγοι καταλαβαίνουν τις απαντήσεις. Αφού ξεκάθαρα το γράφω στο φυλλάδιο «Σημεία των καιρών», ας ενεργήσει ο καθένας ανάλογα με την συνείδηση του. Βέβαια μερικοί είπαν: «Ε, αυτά είναι μια γνώμη ενός καλογήρου, δεν είναι η θέση της Εκκλησίας». Εγώ όμως δεν είπα δική μου γνώμη, αλλά διατύπωσα απλά τα λόγια του Χριστού, του Ευαγγελίου, γιατί την δική μας γνώμη πρέπει να την υποτάσσουμε στο θέλημα του Θεού, που εκφράζεται μέσα στο Ευαγγέλιο.
Άλλοι, αντίθετα από όσα λέω, λένε ότι τα είπε ο π. Παΐσιος. Μερικοί πάλι που τα ακούν, αφού είναι τόσο σοβαρά θέματα, δεν ρωτούν αν είναι έτσι, αν πράγματι τα είπα, αλλά τα πιστεύουν. Εγώ δεν φοβάμαι, τα λέω έξω απ τα δόντια. Έρχονται στο Καλύβι, πετάν εξάρια στο κουτί. Καλά αυτά, τέλος πάντων! Μια μέρα πέταξαν μια πινακίδα έξω από την πόρτα….. Νόμιζα ότι ήρθε κάποιος, δεν με βρήκε και έγραψε «απουσιάζει», για να το δει και κανείς άλλος. Κοιτάω μετά, τι να δω! Είχε μια βρισιά! Τέτοια βρισιά δεν είχα ακούσει ούτε κοσμικός. Θα φάει ένα σκούπισμα όλη αυτή η κατάσταση, αλλά θα περάσουμε μια μπόρα.
Ο κόσμος έχει ξεσηκωθεί, και εμείς πρέπει να ξεσηκωθούμε με πολλή προσευχή. Άλλοι ενδιαφέρονται για το θέμα των ταυτοτήτων, άλλοι το εκμεταλλεύονται και δημιουργούν προβλήματα. Η Εκκλησία πρέπει να πάρει μια θέση σωστή. Να μιλήσει, να εξηγήσει στους πιστούς, για να καταλάβουν ότι, αν πάρουν την ταυτότητα, αυτό θα είναι πτώση. Συγχρόνως να ζητήσει από το κράτος τουλάχιστον να μην είναι υποχρεωτική η νέα ταυτότητα. Αν η Εκκλησία λάβει μια θέση σοβαρή και σεβασθούν την ελευθερία των πιστών, και όποιος θέλει θα βγάλει νέα ταυτότητα, όποιος θέλει θα έχει την παλιά, τότε θα την πληρώσουν μόνο μερικά γερά καρύδια, γιατί οι άλλοι θα τους πηγαίνουν κόντρα. Ο πολύς κόσμος θα κάνη την δουλειά του. Όσοι θα θέλουν να εξυπηρετηθούν θα έχουν την νέα και οι άλλοι οι καημένοι, οι ευλαβείς θα έχουν την παλιά ταυτότητα και θα τους ταλαιπωρούν.
Σιγά - σιγά, μετά την κάρτα και την ταυτότητα, δηλαδή το «φακέλωμα», θα προχωρήσουν πονηρά στο σφράγισμα.
Με διάφορα πονηρά μέσα θα κάνουν εκβιασμούς, για να δέχονται οι άνθρωποι το σφράγισμα στο μέτωπο ή στο χέρι. Θα στριμώξουν τα πράγματα και θα πουν: «Μόνο με τις κάρτες θα κινείστε, τα χρήματα θα καταργηθούν». Θα δίνη κανείς την κάρτα στο κατάστημα και θα ψωνίζει, και ο καταστηματάρχης θα παίρνει τα χρήματα από την Τράπεζα. Όποιος δεν θα έχει κάρτα, δεν θα μπορεί ούτε να πουλάει ούτε να αγοράζει. Από το άλλο μέρος θα αρχίζουν να διαφημίζουν «το τέλειο σύστημα», το σφράγισμα με ακτίνες λέιζερ με το 666 στο χέρι ή στο μέτωπο, που δεν θα διακρίνεται εξωτερικά. Συγχρόνως στην τηλεόραση θα δείχνουν ότι ο τάδε πήρε την κάρτα του τάδε και του πήρε τα χρήματα από την Τράπεζα και θα λένε συνέχεια:
«Πιο σίγουρο είναι το σφράγισμα είναι το τελειότερο σύστημα. Ούτε το κεφάλι μπορεί να πάρει ο άλλος ούτε το χέρι, ούτε το σφράγισμα βλέπει». Γι’ αυτό τώρα αφήνουν τους ληστές, τους κακοποιούς να οργώνουν.
Βλέπουμε λοιπόν σε όσα ο ίδιος ο Άγιος Παίσιος κήρυττε ότι απέρριψε τις νέες ταυτότητες θεωρώντας ότι αυτές είναι η εισαγωγή για το σφράγισμα.
Ας δούμε τι θέση πήρε η επίσημη Εκκλησία και ο προκαθήμενος Της για τις νέες ταυτότητες.
Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος: Eίμαι υπέρ των νέων ταυτοτήτων.
Εγώ πήγα στο χωριό μου και έβγαλα.
Πιο ειδικά ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος δήλωσε “εγώ προσωπικά έβγαλα νέα ταυτότητα. Αλλά δεν μπορεί να γίνεται ο Αρχιεπίσκοπος επιστρατευμένος ότι “έβγαλα ταυτότητα, ελάτε και ακολουθήστε το παράδειγμα μου”. Αλλά δεν αρνούμαι να το πω.
Στην προκειμένη περίπτωση έχουμε έναν Άγιο που λέει ΟΧΙ και έναν Αρχιεπίσκοπο που λέει ΝΑΙ στις νέες ταυτότητες.
Ένας από τους δυο οπωσδήποτε κάνει λάθος.
Γεννάται όμως ένα ερώτημα.
Πως γίνεται η Εκκλησία να απορρίπτει την διδασκαλία ενός Αγίου που η ίδια αναγνώρισε ως Άγιο;
Εδώ δυο τινά μπορεί να συμβαίνουν.
Ή ότι ο Άγιος Παίσιος δεν ήταν Άγιος, οπότε δίδασκε λάθος πράγματα.
Ή ότι η επίσημη Εκκλησία στην προκειμένη περίπτωση κάνει ένα τεράστιο σφάλμα, και οδηγεί τον λαό του Χριστού στο σφράγισμα με τις ευλογίες της μάλιστα.
Ας συμπεράνει ο αναγνώστης τι από τα δυο μπορεί να συμβαίνει.
Πηγή Orti-pisti
Αναρτήθηκε από ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΟΡΘΟΔΟΞΟΙ
Εγγραφή σε:
Σχόλια
(
Atom
)