Πρέπει νά δοῦμε πού εἶναι ἡ ἀλήθεια. Καί ἡ ἀλήθεια εἶναι στήν Ὀρθοδοξία

Πρέπει νὰ δοῦμε ποὺ εἶναι ἡ ἀλήθεια. Καὶ ἡ ἀλήθεια εἶναι στὴν Ὀρθοδοξία.Ἐγώ τὴν ἔχω ζήσει καὶ τὴν ξέρω, μὲ τὴ χάρη τοῦ Θεοῦ. Μόνο ἡ θρησκεία τοῦ Χριστοῦ ἑνώνει...

Καὶ ὅλοι πρέπει νὰ προσευχόμαστε νὰ ἔρθουνε σὲ αὐτή τὴ θρησκεία. Ἔτσι θὰ γίνει ἡ ἕνωση. Ὄχι μὲ τὸ νὰ πιστεύεις ὅτι ὅλοι εἴμαστε τὸ ἴδιο καὶ ὅλες οἱ θρησκείες εἶναι τὸ ἴδιο. Δὲν εἶναι τὸ ἴδιο. Ἡ ἀγάπη ἡ ἀληθινή εἶναι ἡ ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ...

Δεν μπορείς να είπης εις τους Παπικούς, ότι έχουν Χάριν, και Μυστήρια. Δενέπρεπε ο Πατριάρχης να μεταβεί εις την Ρώμην, διότι αυτοί κερδίζουν, χωρίς να διορθώνονται και ζημιούται η Ορθοδοξία…

Άγιος Πορφύριος Kαυσοκαλυβίτης 

(Περιοδ. Θεοδρομία, έτος 16, τεύχος 3, Ιούλιος-Σεπτέμβριος 2014, σελ.363-364)

https://pneumatoskoinwnia.blogspot.com

Αγίου Πορφυρίου Καυσοκαλυβίτου “Ο Θείος Έρως”

Ο Χριστός είναι το παν. Αυτός είναι η αγάπη μας, Αυτός είναι ο έρωτάς μας. Είναι έρωτας αναφαίρετος ο έρωτας του Χριστού. Από κει πηγάζει η χαρά. Η χαρά είναι ο ίδιος ο Χριστός. Είναι μια χαρά που σε κάνει άλλο άνθρωπο. Είναι μια πνευματική τρέλα, αλλά εν Χριστώ. Σε μεθάει σαν το κρασί το ανόθευτο, αυτό το κρασί το πνευματικό. … Ο πνευματικός οίνος είναι άκρατος, ανόθευτος, πολύ δυνατός κι όταν τον πίνεις σε μεθάει. Αυτή η μέθη είναι δώρο του Θεού, που δίδεται στους «καθαρούς τη καρδία». Όσο μπορείτε να νηστεύετε, όσες μετάνοιες μπορείτε να κάνετε, όσες αγρυπνίες θέλετε ν’ απολαμβάνετε· αλλά να είστε χαρούμενοι. Να έχετε τη χαρά του Χριστού. Είναι η χαρά που διαρκεί αιώνια, που έχει αιώνια ευφροσύνη. Είναι η χαρά του Κυρίου μας, που δίνει την ασφαλή γαλήνη, τη γαλήνια τερπνότητα και την πάντερπνη ευδαιμονία. Η χαρά η πασίχαρη, που ξεπερνά κάθε χαρά. Ο Χριστός θέλει κι ευχαριστείται να σκορπάει τη χαρά, να πλουτίζει τους πιστούς Του με χαρά. Εύχομαι, «ίνα η χαρά υμών ή πεπληρωμένη».

Αυτή είναι η θρησκεία μας. Εκεί πρέπει να πάμε. Ο Χριστός είναι ο Παράδεισος παιδιά μου. Τι είναι Παράδεισος; Ο Χριστός είναι. Από δω αρχίζει ο Παράδεισος. Είναι ακριβώς το ίδιο· όσοι εδώ στη γη ζουν τον Χριστό, ζουν το Παράδεισο. Έτσι είναι που σας το λέγω.

Είναι σωστό αληθινό αυτό πιστέψτε με! Έργο μας είναι να προσπαθούμε να βρούμε έναν τρόπο να μπούμε μέσα στο φως του Χριστού. Δεν είναι να κάνεις τα τυπικά. Η ουσία είναι να είμαστε μαζί με τον Χριστό. Να ξυπνήσει η ψυχή και ν’ αγαπήσει τον Χριστό, να γίνει αγία. 

Να επιδοθεί στο θείο έρωτα.

Αυτά η ψυχή μας θέλει να αποκτήσει. Αν προετοιμασθούμε ανάλογα, η χάρις θα μας τα δώσει. Δεν είναι δύσκολο. Αν αποσπάσομε την χάρι, όλα είναι εύκολα, χαρούμενα κι ευλογία Θεού. Η θεία χάρις διαρκώς κρούει την πόρτα της ψυχής μας και περιμένει ν’ανοίξομε, για να έλθει στην διψώσαν καρδίαν μας και να την πληρώσει. Το πλήρωμα είναι ο Χριστός, η Παναγία μας, η Αγία Τριάς. Τι ωραία πράγματα!

Άμα αγαπάεις ζεις στην Ομόνοια και δεν ξέρεις ότι βρίσκεσαι στην Ομόνοια. 

Ούτε αυτοκίνητα βλέπεις, ούτε κόσμο βλέπεις, ούτε τίποτα. Είσαι μέσα σου με το πρόσωπο που αγαπάεις. Το ζεις, το ευχαριστιέσαι, σ’ εμπνέει. Δεν είναι αληθινά αυτά; 

Σκεφθείτε αυτό το πρόσωπο που αγαπάτε να είναι ο Χριστός. Ο Χριστός στο νου σου, ο Χριστός στην καρδιά σου, ο Χριστός σ’ όλο σου το είναι, ο Χριστός παντού.

Ο Χριστός είναι η ζωή, η πηγή της ζωής, η πηγή της χαράς, η πηγή του φωτός του

αληθινού, το παν. Όποιος αγαπάει τον Χριστό και τους άλλους, αυτός ζει τη ζωή. Ζωή χωρίς

Χριστό είναι θάνατος, είναι κόλαση, δεν είναι ζωή. Αυτή είναι η κόλαση, η μη αγάπη. 

Ζωή είναι ο Χριστός. Η αγάπη είναι η ζωή του Χριστού. Ή θα είσαι στη ζωή ή στο θάνατο. Από σένα εξαρτάται να διαλέξεις. Ενώ το επιθυμούμε, ενώ το θέλομε, ενώ είμαστε άξιοι, η θεία χάρις έρχεται μέσω του αδελφού. Όταν αγαπάμε τον αδελφό, αγαπάμε την Εκκλησία, άρα τον Χριστό. Μέσα στην Εκκλησία είμαστε κι εμείς. Άρα όταν αγαπάμε την Εκκλησία αγαπάμε και τον εαυτό μας.

Ν’ αγαπάμε τον Χριστό μόνο γι’ Αυτόν. Ποτέ για μας. Ας μας βάλει όπου θέλει. Ας μας δώσει ότι θέλει. 

Είναι κακό ν’ απελπίζεσαι, διότι ο απελπισμένος πικραίνεται και χάνει την προθυμία και τη δύναμή του.

Όσο αγαπάεις τον Χριστό, τόσο νομίζεις ότι δεν Τον αγαπάεις κι όλο λαχταράεις

περισσότερο να Τον αγαπήσεις. Χωρίς όμως να το καταλαβαίνεις πηγαίνεις πιο ψηλά, πιο ψηλά! Όταν βρεις τον Χριστό σου αρκεί δεν θέλεις τίποτ’ άλλο, ησυχάζεις. 

Γίνεσαι άλλος άνθρωπος. Ζεις παντού, όπου υπάρχει ο Χριστός. … Όπου υπάρχει η αγάπη στον Χριστό εξαφανίζεται η μοναξιά. Είσαι ειρηνικός, χαρούμενος, γεμάτος. Ούτε μελαγχολία ούτε αρρώστια, ούτε πίεση ούτε άγχος ούτε κατήφεια, ούτε κόλαση. Όταν έλθει ο Χριστός στην καρδιά η ζωή αλλάζει.

Κυριαρχεί ο Χριστός. Και η λαχτάρα του ανεσπέρου φωτός. Αυτή η λαχτάρα σε κάνει να αισθάνεσαι ότι ο θάνατος είναι η γέφυρα που θα την περάσεις σε μια στιγμή για να συνεχίσεις τη ζωή του Χριστού. 

https://proskynitis.blogspot.com/

Εκείνο που έχει σημασία...

Σημασία στην προσευχή έχει όχι η χρονική διάρκεια αλλά η ένταση. Να προσεύχεσθε έστω και πέντε λεπτά, αλλά δοσμένα στο Θεό με αγάπη και λαχτάρα...

Μπορεί ένας μια ολόκληρη νύχτα να προσεύχεται, κι αυτή η προσευχή των πέντε λεπτών να είναι ανώτερη. Μυστήριο είναι αυτό βέβαια, αλλά έτσι είναι...

Όσιος Πορφύριος ο καυσοκαλυβίτης

https://pneumatoskoinwnia.blogspot.com

Άμα η ψυχή σας επαναλαμβάνει μέ λατρεία, μέ πόθο τίς πέντε λέξεις, «Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με», δέν χορταίνει!

Η νοερά προσευχή γίνεται μόνο από εκείνον που έχει αποσπάσει την χάρη του Θεού. 

Δεν πρέπει να γίνεται με τη σκέψη, «να τη μάθω, να την καταφέρω, να τη φθάσω», γιατί μπορεί να οδηγηθούμε στον εγωϊσμό και στην υπερηφάνεια. 

Χρειάζεται πείρα, λαχτάρα, αλλά και σύνεση, προσοχή και φρόνηση, για να είναι η προσευχή καθαρή και θεάρεστη. Ένας λογισμός, «είμαι προχωρημένος», τα χαλάει όλα. 

Τι να υπερηφανευθούμε; 

Δεν έχομε τίποτα δικό μας. Αυτά τα θέματα είναι λεπτά.

Να προσεύχεσθε χωρίς να σχηματίζετε στο νου σας εικόνες. 

Να μη φαντάζεσθε τον Χριστό. 

Οι Πατέρες ετόνιζαν το ανεικόνιστον στην προσευχή. 

Με την εικόνα υπάρχει το ευόλισθον, διότι ενδέχεται στην εικόνα να παρεμβληθεί άλλη εικόνα. 

Ενδέχεται και ο πονηρός να κάνει παρεμβολές και να χάσομε την χάρη.

Η ευχή να γίνεται μέσα μας με το νου και όχι με τα χείλη, για να μη δημιουργείται διάσπαση και ο νους να πηγαίνει από δω κι από κει. 

Με έναν απαλό τρόπο εμείς να βάλομε στο νου μας τον Χριστό, λέγοντας απαλά απαλά:

«Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με».

Να μη σκέπτεσθε τίποτα, παρά μόνο τα λόγια «Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με». 

Τίποτ’ άλλο. Τίποτα. 

Ήρεμα, με τα μάτια ανοικτά, για να μην κινδυνεύετε από φαντασίες και πλάνες, με προσοχή και αφοσίωση να στρέφεσθε στον Χριστό. 

Να λέτε την ευχή με τρόπο απαλό και όχι συνέχεια, αλλά όταν υπάρχει διάθεση και ατμόσφαιρα κατανύξεως, η οποία είναι δώρο της θείας χάριτος. 

Χωρίς την χάρι αυτοϋπνωτίζεσαι και μπορεί να πέσεις σε φώτα και πλάνη και παράκρουση.

Να μη γίνεται η ευχή αγγάρεια. Η πίεση μπορεί να φέρει μία αντίδραση μέσα μας, να κάνει κακό. 

Έχουν αρρωστήσει πολλοί με την ευχή, γιατί την έκαναν με πίεση. Κάτι γίνεται, βέβαια, κι όταν το κάνεις αγγαρεία, αλλά δεν είναι υγιές.

Ούτε να χρησιμοποιείτε τεχνητούς τρόπους. Δεν χρειάζεται ούτε μικρό σκαμνάκι, ούτε σκύψιμο της κεφαλής, ούτε κλείσιμο των ματιών.

Λένε πολλοί: «Κάτσε σ’ ένα μικρό σκαμνάκι, σκύψε και στύψου και συγκεντρώσου».

Αλλά πού… Δοκιμάστε να δείτε. 

Δεν είναι ανάγκη να συγκεντρωθείτε ιδιαίτερα, για να πείτε την ευχή. 

Δεν χρειάζεται καμμία προσπάθεια, όταν έχει θείο έρωτα. 

Όπου βρίσκεσθε, σε σκαμνί, σε καρέκλα, σε αυτοκίνητο, παντού, στο δρόμο, στο σχολείο, στο γραφείο, στη δουλειά μπορείτε να λέτε την ευχή, το «Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με», απαλά, χωρίς πίεση, χωρίς σφίξιμο.

Να μη δένεσθε με τον τόπο. Το παν είναι ο έρωτας στον Χριστό. 

Άμα η ψυχή σας επαναλαμβάνει με λατρεία, με πόθο τις πέντε λέξεις, «Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με», δεν χορταίνει. 

Είναι λέξεις αχόρταστες! Σ’ όλη σας τη ζωή να τις λέτε. Κρύβουν τόσους χυμούς!

Αγίου Πορφυρίου Καυσοκαλυβίτου

Βίος και Λόγοι

Το μυστικό της σωστής προσευχής...

Όταν έχετε μεγάλη αγάπη και αυτή η αγάπη σας κινεί σε προσευχή, τότε τα κύματα της αγάπης σας πηγαίνουν και επηρεάζουν αυτόν για τον οποίο προσεύχεσθε και δημιουργείτε γύρω του μια ασπίδα προστασίας και τον επηρεάζετε, τον οδηγείτε προς το αγαθόν.

Βλέποντας την προσπάθειά σας ο Θεός δίδει πλούσια την χάρι Του και σ’ εσάς και σ’ εκείνον. Αλλά πρέπει να αποθάνομε για τον εαυτό μας. Καταλάβατε;

Εσείς με τη σοφία σας υποδεικνύετε ενώ αυτό δεν είναι και τόσο σωστό. Το μυστικό είναι άλλο, όχι αυτό που θα πούμε, που θα υποδείξομε στους άλλους. Το μυστικό είναι η αφοσίωσή μας, η προσευχή μας στον Θεό, για να επικρατήσει αυτό που πρέπει στους αδελφούς μας με την χάρι του Θεού. Αυτό είναι. Αυτό που εμείς δεν μπορούμε να το κάνομε, θα το κάνει η χάρις Του,

Προσεύχομαι για τα θέματά σας, αλλ’ αυτό δεν αρκεί. Πρέπει......η προσευχή μου να βρίσκει κι από σας μια ανταπόκριση. Ο Θεός που στέλνει την χάρι Του σ’ εμάς, πρέπει να βρει την αγκαλιά μας ανοικτή, ώστε να τη δεχθεί. Κι ό,τι επιτρέψει Εκείνος θα είναι προς ψυχική μας ωφέλεια. Όχι όμως, ημών προσευχομένων και υμών δε κοιμωμένων,

Να προσεύχεσθε για την κάθαρση κάθε ανθρώπου, για να μιμηθείτε τον αγγελικό τρόπο στη ζωή σας. Ναι, οι άγγελοι δεν προσεύχονται για τον εαυτό τους. Εγώ έτσι προσεύχομαι για τους ανθρώπους, για την Εκκλησία, για το Σώμα της Εκκλησίας. Την ώρα που προσεύχεσθε για την Εκκλησία, απαλλάσεσθε κι απ’ τα πάθη. Την ώρα που δοξολογείτε απαλύνεται η ψυχούλα σας και αγιάζεται υπό της θείας χάριτος. Αυτή την τέχνη θέλω να μάθετε,

Ο Θεός θέλει να ομοιωθούμε με τους αγγέλους. Οι άγγελοι μόνο δοξολογούν τον Θεό,

Αυτή είναι η προσευχή τους, μόνο η δοξολογία. Είναι λεπτό πράγμα η δοξολογία· ξεφεύγει απ’ τα ανθρώπινα. … Η δοξολογία είναι ανιδιοτελής προσευχή. Οι άγγελοι δεν προσεύχονται, για να κερδίσουν κάτι, είναι ανιδιοτελείς. Ο Θεός έδωσε και σ’ εμάς αυτή τη δυνατότητα, αν είναι η προσευχή μας μια διαρκής δοξολογία, προσευχή αγγελική,

Εδώ βρίσκεται το μεγάλο μυστικό. Όταν μπούμε σ’ αυτή την προσευχή θα δοξάζομε τον Θεό συνεχώς αφήνοντας τα όλα σ’ Αυτόν, όπως εύχεται η Εκκλησία μας: «… πάσαν την ζωήν ημών Χριστώ τω Θεώ παραθώμεθα». Αυτά είναι τα «ανώτερα μαθηματικά» της θρησκείας μας!

Άγιος Πορφύριος

inagiastriadosvagion.blogspot.com

- Γέροντα, είναι εύκολο νά αγιάσεις;

Ρώτησε μία κυρία τον Άγιο Πορφύριο:

- Γέροντα, είναι εύκολο να αγιάσεις;

- Ου, λέει, πάρα πολύ εύκολο!

- Και τι να κάνω; λέει

-Θα διαβάζεις μια σελίδα από την Καινή Διαθήκη κάθε ημέρα. 

Αλλά κάθε ημέρα!

Και στο βιβλίο του το γράφει αυτό, στο "Βίος και λόγοι" ότι είναι πάρα πολύ σπουδαίο να διαβάζουμε την Καινή Διαθήκη.

Οι περισσότεροι είμαστε Χριστιανοί, διαβάζουμε τις οδηγίες του καινούργιου μας αυτοκινήτου, του καινούργιου μας πλυντηρίου, αλλά την Καινή Διαθήκη δεν την έχουμε διαβάσει.

Έλεγε λοιπόν ο Άγιος Πορφύριος:

"Μία σελιδούλα κάθε μέρα! Κάθε μέρα να διαβάζουμε".

Μπορεί κάποια μέρα να έχει όρεξη κανείς να διαβάσει 10 σελίδες. 

Να διαβάσει 10 σελίδες αλλά την άλλη μέρα πάλι μία. 

Όχι διάβασα 10 σελίδες και για 10 μέρες δε διαβάζω.

Το θεωρούσε ο Άγιος πάρα πολύ σπουδαίο γι' αυτό και στο βιβλίο του "Βίος και λόγοι" λέει, ότι αν διαβάζουμε μία σελίδα από την Καινή Διαθήκη κάθε μέρα, σε ένα χρόνο θα δούμε αλλαγές στην ψυχή μας που ούτε τις φανταζόμαστε. 

Είναι ο ευκολότερος τρόπος να μπει ο Χριστός στην καρδιά μας.

~ π. Χριστόδουλος Χατζηθανάσης, ιατρός του Αγίου Πορφυρίου.

(ομιλία στην αίθουσα της Μητροπόλεως Λεμεσσού)

https://odysseiatv.blogspot.com/

Η απελπισία καί η απογοήτευση είναι παγίδα του σατανά

Η απελπισία και η απογοήτευση είναι το χειρότερα πράγμα. 

Είναι παγίδα του σατανά, για να κάνει τον άνθρωπο να χάσει την προθυμία του στα πνευματικά και να τον φέρει σε απελπισία, σε αδράνεια και ακηδία. 

Ο άνθρωπος τότε αχρηστεύεται. 

Λέει: ''Είμαι αμαρτωλός, άθλιος, είμαι τούτο, είμαι κείνο... 

Έπρεπε τότε, δεν έκανα τότε, τώρα τίποτα... 

Πάνε τα χρόνια μου χαμένα, δεν είμαι άξιος''. 

Του δημιουργείται ένα αίσθημα κατωτερότητος, ένας άκαρπος αυτοεξευτελισμός. 

Είναι ψευτοταπείνωση. 

Όμως εμείς, να μην γυρίζουμε πίσω και να λέμε τι δεν κάναμε. 

Σημασία έχει, τι θα κάνομε τώρα, απ' αυτή τη στιγμή και έπειτα. 

Όπως λέει ο Απόστολος Παύλος: ''Τα μεν οπίσω επιλανθανόμενος, τοις δε έμπροσθεν επεκτεινόμενος''

Όσιος Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης

https://proskynitis.blogspot.com/

ΑΓΙΟΣ ΠΟΡΦΥΡΙΟΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΝΕΕΣ ΤΑΥΤΟΤΗΤΕΣ - ΚΑΡΤΕΣ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΗ!

 

NOIAZOMAI

Όταν μέσα σου ξεσηκώνεται πόλεμος με πολύ άσχημους λογισμούς...

"Όταν μέσα σου ξεσηκώνεται πόλεμος με πολύ άσχημους λογισμούς και μετά σε πιάνει στεναχώρια ήρεμα να μεταφέρεσαι νοερά κάτω από τον Σταυρό του Χριστού. Να γονατίζεις και να αγκαλιάζεις τα πόδια Του λέγοντας την ευχή. 

Εάν αισθανθείς να σε πλησιάζει το κακό πνεύμα, προσπάθησε να μην πιάσεις κουβέντα μαζί του. Πριν σε πιάσει, γύρισε το νου και την καρδιά σου στον Χριστό. 

Όπως το παιδάκι, που θα δει ξαφνικά μπροστά του τα δόντια από ένα άγριο σκυλί και αμέσως θα γυρίσει στον μπαμπά του και θα πέσει στην αγκαλιά του για να γλιτώσει. 

Και όταν είσαι άρρωστος, κι όταν πονάει το σώμα σου, κι όταν έχεις στεναχώρια... το ίδιο να κάνεις.

Όσο μπορούμε περισσότερο να προσευχόμαστε με αγάπη. Να λέμε μία-μία τις λέξεις: "Κύριε, Ιησού, Χριστέ, ελέησόν με...!", και να τις προσέχουμε. Όχι μηχανικά και βιαστικά. Εάν συγκεντρώνουμε το νου μας και τις λέμε με λατρεία, τότε προσευχόμαστε με την καρδιά μας...

Όσιος Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης

http://pneumatoskoinwnia.blogspot.com

Το θείο θέλημα εκφράζεται με συγκυρίες, με εμπόδια, με ανθρώπους, με αλλαγές και ανατροπές...

«Ο παλαιός, περίπλοκος και σκοτεινός άνθρωπος που επιβιώνει εντός σου, παίζει παιχνίδια όχι ευδιάκριτα. 

Το σπουδαιότερο είναι να καταλάβεις και ν' αποδεχθείς πως το δικό σου θέλημα δεν είναι καλύτερο από του Θεού. 

Και το θείο θέλημα εκφράζεται με συγκυρίες, με εμπόδια, με ανθρώπους, με αλλαγές και ανατροπές. 

Πεισμώνει ο παλιός άνθρωπος με τον εγωϊσμό του,  που ζητά τα δικαιώματά του. 

Στρίβεις στην πρώτη γωνία που θα βρεις στην πορεία σου και... σκοντάφτεις. 

Μα ο Θεός χρησιμοποιεί ακόμα και τις πτώσεις για καλό, κι εκεί που νομίζεις ότι χάθηκες, βρίσκεσαι ξαφνικά σ' ένα ξέφωτο αυτογνωσίας, και βλέπεις την αλήθεια».

Άγιος Πορφύριος Καυσοκαλυβίτης

https://odysseiatv.blogspot.com/

Ἀκόμη και τυχαία να ξυπνήσεις τη νύχτα, μην ξανακοιμηθείς ἀμέσως..."

Πολὺ ὠφελεῖ νὰ σηκώνεστε τὴ νύχτα γιὰ προσευχή.

Καλύτερη εἶναι ἡ προσευχὴ τῆς νύχτας.

Εἶναι μία συνήθεια, μόλις ξυπνήσεις, νὰ πεταχτεῖς ἀμέσως ὄρθιος.

Μπορεῖ βέβαια, νὰ γυρίσεις ἀπ' τὴν ἄλλη μεριὰ καὶ νὰ σὲ πάρει ὁ ὕπνος μέχρι τὸ μεσημέρι.

Πολὺ κακό!

Γι' αυτό μόλις ξυπνήσεις, ἀμέσως νὰ σηκωθεῖς.

Νὰ διαλέγεις τὶς ὧρες τῆς νύχτας.

Μπαίνεις εὐκολώτερα στὴν προσευχή.

Αὐτὸς πού ἀγρυπνεῖ τὴ νύχτα στὴν προσευχή, τὴν ἄλλη μέρα μπορεῖ νὰ ἐργαστεῖ πιὸ καλά.

Διότι τὸν χαριτώνει ὁ Θεὸς καὶ ἀνανεώνεται ψυχικά.

Ἀντίθετα, ὅποιος δὲν ἔχει διάθεση νὰ κάνει θυσίες γιὰ τὴν ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ, ὁ ἴδιος ἀποκλείει τὸν ἑαυτὸ του ἀπ' τὴν Χάρη.

Ἀκόμη καὶ τυχαία νὰ ξυπνήσεις τὴ νύχτα, μὴν ξανακοιμηθεῖς ἀμέσως.

Εἶναι μία εὐκαιρία πού σοῦ δίνει ὁ Θεὸς νὰ προσευχηθεῖς, ὅσο μπορεῖς μὲς στὴν ἡσυχία.

Ὅσιος Πορφύριος ὁ Καυσοκαλυβίτης

Ασ’ τα, δεν είναι για σένα. Μοναστήρι είναι καί τό σπίτι σου, άν θές..

Για αρκετό καιρό με βασάνιζαν λογισμοί, γιατί να μη γίνω κι εγώ μοναχός να αφιερωθώ τελείως στον Θεό, αλλά παντρεύτηκα και με τα παιδιά που έκανα δεσμεύτηκα και δεν μπορώ να κάνω τίποτα καλό για τον Θεό.

Με αυτές και περισσότερες σκέψεις, πήγα μια μέρα στον Παππούλη και αφού εξομολογήθηκα τις διάφορες αμαρτίες που είχα, γιατί όλο αμαρτίες έκανα και κάνω, μου λέει, χωρίς να του πω τίποτα γι’ αυτό το θέμα:

“Άντε φύγε τώρα και μη τα σκέπτεσαι αυτά. Ασ’ τα, δεν είναι για σένα. Μοναστήρι είναι και το σπίτι σου, αν θες. Δεν διαφέρει σε τίποτα απ’ αυτό. Αρκεί να κάνεις αυτά που σού λέω. Δεν είναι ο χώρος που κάνει το Μοναστήρι. Είναι ο τρόπος. Πήγαινε, να προσεύχεσαι και να κάνεις υπομονή σε όλα”.

Κάποιοι αδελφοί από ένα μοναστήρι στον κόσμο ρώτησαν τον Γέροντα αν μπορούσαν να προκόψουν στον κόσμο η θα ήταν καλύτερα γι’ αυτούς και πιο συμφέρον για την ψυχή τους να βρίσκονται στον Άθωνα, που είναι κατ’ εξοχήν τόπος ησυχαστικός.

Εκείνος τους απάντησε: “Αν κανείς βρίσκεται στην Ομόνοια κι έχει περιμαζωμένο τον νού του, είναι σαν να βρίσκεται στον Άθωνα. Κι αν κανείς βρίσκεται στον Άθωνα, και δεν έχει περιμαζωμένο τον νού του, είναι σαν βρίσκεται στην Ομόνοια”.

Άγιος Πορφύριος

"Χριστός Ανέστη εκ νεκρών"

Σε κάθε θλίψη σου, σὲ κάθε ἀποτυχία σου νὰ συγκεντρώνεσαι μισὸ λεφτὸ στὸν ἑαυτὸ σου καὶ νὰ λὲς ἀργὰ ἀργὰ αὐτὸ τὸ τροπάριο"Χριστὸς Ἀνέστη ἐκ νεκρῶν". 

Θὰ βλέπεις ὅτι τὸ μεγαλύτερο πράγμα στὴ ζωὴ σου -καὶ στὴ ζωὴ τοῦ κόσμου ὅλου- ἔγινε. 

Ἡ Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ, ἡ σωτηρία μας. 

Καὶ θὰ συνειδητοποιεῖς ὅτι ἡ ἀναποδιὰ πού σοῦ συμβαίνει εἶναι πολὺ μικρὴ γιὰ νὰ χαλάσει τὴ διάθεσή σου.

Ἅγιος Πορφύριος Καυσοκαλυβίτης

''Ποτέ δέν είναι ἀργά γιά ἕνα νέο ξεκίνημα..''

Ὁ Γέροντας μοῦ μιλοῦσε, ὄχι γιά κάποια ἀποσπασματική καλή μας προσπάθεια, ἀλλὰ γιὰ ἕνα ἀποφασιστικό, ὁριστικὸ πέρασμα ἀπὸ τὴν παλιὰ ζωὴ τῆς ἁμαρτίας στὴν καινούργια ζωὴ τῆς ἁγιότητας, κατὰ τὴν ὁποία ἐμεῖς ζοῦμε ἐν Χριστῷ καὶ ὁ Χριστὸς ἐν ἡμῖν ...καί γι’ αὐτό τό πέρασμα χρειαζόταν νά δώσουμε ὅλες μας τίς δυνάμεις. 

Μιὰ φορὰ μὲ ρώτησε: ” Δὲ μοῦ λές, γιὰ νὰ σπουδάσει κανεὶς δικηγόρος, πόσα χρόνια χρειάζονται;”. Τοῦ ἀπάντησα. Μὲ ξαναρώτησε: “Γιὰ νὰ σπουδάσει χημικός, μηχανικός, γιατρός, πόσα χρόνια χρειάζονται;”

Τοῦ ἀπάντησα ἀναλόγως, ἀπορώντας γιὰ τὴ φύση τῶν ἐρωτήσεών του. 

Κι ὁ Γέροντας κατέληξε: “Ἐμεῖς, γιὰ νὰ σπουδάσουμε, γιὰ νὰ μάθουμε τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ καὶ νὰ τὸ ἐφαρμόσουμε;”. 

Κατάλαβα τί ἐννοοῦσε καί ντράπηκα νά τοῦ ἀπαντήσω.

Τί νὰ τοῦ πῶ; Ὅτι οἱ πιὸ πολλοὶ ἀπὸ μᾶς τοὺς πιστοὺς εἴμαστε ράθυμοι, χλιαροί, “ἐρασιτέχνες χριστιανοί”; Τὸ ἤξερε... 

Καὶ μοῦ τὸ εἶπε: “Δὲν γίνεται κανεὶς χριστιανὸς μὲ τὴν τεμπελιά. Χρειάζεται δουλειά, πολλὴ δουλειά”. Ὁ ἴδιος ἦταν ὑπόδειγμα, χωρὶς νὰ αὐτοπροβάλλεται. 

Εἶχε ἀφιερώσει μὲ ζῆλο, ὅλα τὰ χρόνια τῆς μακρᾶς ζωῆς του στὸ νὰ σπουδάζει καὶ νὰ ζεὶ τὸν Χριστό. Ἦταν ἐργατικός, σωματικὰ καὶ πνευματικά, καὶ ἤθελε νὰ μεταδώσει τὴν φιλεργία καὶ στοὺς ἄλλους.

Πίστευε ὅτι ἡ ἀργία ὁδηγεῖ στὴν ἀκηδία καὶ αὐτὴ σὲ πολλὲς ἀρρώστιες, ψυχικὲς καὶ σωματικές.

Συνιστοῦσε τὴν ἐργασιοθεραπεία. Ἰδιαίτερα σὲ ὅσους εἶχαν ἀποδιοργανωθεῖ καὶ ἀπελπισθεῖ.

Γιὰ τὸν Γέροντα, ποτὲ δὲν ἦταν ἀργὰ γιὰ ἕνα νέο ξεκίνημα. 

Θεωροῦσε μάλιστα τὴν διάψευση τῶν κοσμικῶν ἐλπίδων καὶ τὴ συντριβὴ τοῦ ἐγωισμοῦ σὰν τὴν καλύτερη προϋπόθεση γι’ αὐτὸ τὸ ξεκίνημα. Ἤθελε γιὰ ὅλους μας νὰ βροῦμε κάποιο δρόμο. 

Ἂν δέν μποροῦμε νά κάνουμε κάτι ἀπό ἐδῶ, ἂς ἀρχίσουμε ἀπό ἀλλοῦ. 

Τὸ σημαντικότερο ἦταν νὰ ἀρχίσουμε. Νὰ μὴ μένουμε ἀργοί...

“Ἂν δὲν μπορεῖς μ’ αὐτό, ἀρχίνα μὲ τὸ ἄλλο καὶ ἡ φόρα ποὺ θὰ πάρεις θὰ σὲ κινητοποιήσει καὶ στὰ ἄλλα”. 

“Ὅλα ἀλλάζουν μὲ τὸν κόπο, καὶ ἡ ψυχὴ καὶ τὸ σῶμα. Μὴν ἀφήνεις τὴν εὐχή. ”

Ἁπλά, ἀβίαστα, παρακάλα θερμὰ γιὰ ὅλους. Θὰ τοὺς ὠφελεῖς μὲ τὴν προσευχὴ, ὄχι μὲ λόγια. Ἂν σὲ ρωτήσουν, πὲς ταπεινά: ‘Έτσι σκέπτομαι. Πάλι, ὅπως νομίζετε... ”

‘Ἀπό τό βιβλίο: Ἀνθολόγιο Συμβουλῶν Γέροντος Πορφυρίου

Θά πηγαίνουμε πρός τό χειρότερο, θά φτάσουμε ἀκόμα καί στήν ἀποστασία τοῦ κλήρου! Πιαστεῖτε ἀπό τήν κολώνα τῆς Ἐκκλησίας καί θά κρατιέστε ἐκεῖ...

[...] «Ὅταν κάναμε κουβέντα γιά τήν κατάπτωση τοῦ κόσμου καί ὅτι πηγαίνει πρός τό κακό ἔλεγε ὅτι «ὅλα χαλᾶνε, θά πηγαίνουμε πρός τό χειρότερο, πρός τό κακό», ἐνῶ τόνιζε ὅτι θά φτάσουμε ἀκόμα καί στήν ἀποστασία τοῦ κλήρου. Τόν ρώτησα μέ ἀγωνία, ἐμεῖς τί θά κάνουμε; Μοῦ εἶπε ὅτι θά πιαστεῖτε ἀπό τήν κολώνα τῆς Ἐκκλησίας καί θά κρατιέστε ἐκεῖ. Καλά του εἶπα, ποιά θά εἶναι ἡ Ἐκκλησία, τί σημαίνει νά κρατηθοῦμε ἀπό τήν κολώνα τῆς Ἐκκλησίας; Ἐκεῖνος ἐπέμεινε, ἀπό τήν πίστη σας, ἀπό τήν ἀληθινή Ἐκκλησία».

Ἀπόσπασμα ἀπό τή συνέντευξη τοῦ γιατροῦ τοῦ Ἁγίου Πορφυρίου 

«Αισθάνομαι πόσο έντονα εργάζονται για την καταστροφή της Ελλάδος»

«Αισθάνομαι πόσο έντονα εργάζονται 

για την καταστροφή της Ελλάδος»

Αντίχριστοι πολλοί γεγόνασι. Αισθάνομαι πόσο έντονα εργάζονται μυστικὰ γιὰ τὴν καταστροφὴ της Ελλάδος. Αρχίσανε μὲ τὴν γλώσσα. Ὅσο ξεπέφτει η γλώσσα τόσο ξεπέφτει ο λαός. 

Λένε ότι θέλουν νὰ εὐκολύνουν τὰ παιδιά. Ἀλλ’ αὐτὸ δὲν εἶναι σωστό. Τὰ παιδιὰ καὶ πάλι δὲν θὰ μάθουν γράμματα, γιατὶ ἄλλο εἶναι τὸ αἴτιο. 

Τό αἴτιο εἶναι ἡ ὀρφάνια, ἡ ἔλλειψη τοῦ πατέρα. 

Ἡ ἀπομάκρυνση ἀπὸ τὸν Θεό. 

Αὐτὴ δίνει τόπο στὸν παλαιὸ ἄνθρωπο ποὺ μπερδεύεται μὲ τὸν νέο καὶ κάνει μπερδεμένη τὴν ψυχή.

Ὁ ἄσωτος ὅταν κατάλαβε τὴν ἀπελπιστικὴ κατάστασή του εἶπε μέσα του «Θὰ σηκωθῶ νὰ πάω στὸν πατέρα μου». Γιὰ νὰ τὸ εἰπεῖ ὅμως αὐτὸ αἰσθανόταν ὅτι εἶχε πατέρα, γιατὶ μόνο ἕνας ἄνθρωπος ποὺ ἔχει πατέρα μπορεῖ νὰ εἰπεῖ «θὰ γυρίσω στὸν πατέρα μου»...

Ἡ ἔλλειψη νοήματος στὴν ζωή, ποὺ ἀποτελεῖ πρόβλημα γιὰ ἑκατομμύρια ἀνθρώπους ἔχει θεμέλιο καὶ αἰτία της τὸ γεγονὸς ὅτι ὅλοι αὐτοὶ ...

δέν γνωρίζουν ἢ δέν πιστεύουν ὅτι ἔχουν πατέρα.

...καί μάλιστα ὅτι ἔχουν πατέρα τόν ἴδιο τόν Θεό πού εἶναι ἕτοιμος νά τούς ὑποδεχθεῖ μέ ἀνοιχτή ἀγκαλιά...

Aγίου Πορφυρίου Καυσοκαλυβίτου

(Το Σημειωματάριο ενός υποτακτικού 16/1/1982)

''Αυτό που νιώθεις τώρα...''

- Δεν υπάρχει ανώτερο πράγμα από αυτό που λέγεται μετάνοια και εξομολόγηση. 

- «Εε, δεν έχω κάνει και τίποτε. Ούτε σκότωσα, ούτε έκλεψα»...

- Μα δεν είναι αυτό. Αυτό που νιώθεις τώρα. Να πας να του το πεις: "Πατέρα ήρθα να γονατίσω στο πετραχήλι. Χωρίς να ξέρω τι να σας πω. Γιατί νομίζω ότι είμαι πολύ καλή…''

Αγίου Πορφυρίου Καυσοκαλυβίτου

Να αισθανόμαστε την κακία του άλλου σαν αρρώστια που τον βασανίζει...

«...Να αισθανόμαστε την κακία του άλλου σαν αρρώστια που τον βασανίζει και υποφέρει και δεν μπορεί να απαλλαγεί. Γι’ αυτό να βλέπομε τους αδελφούς μας με συμπάθεια και να τους φερόμαστε με ευγένεια λέγοντας μέσα μας με απλότητα το «Κύριε Ιησού Χριστέ», για να δυναμώσει με τη θεία χάρι η ψυχή μας και να μην κατακρίνομε κανένα.

Όλους για αγίους να τους βλέπουμε. Όλοι μας μέσα φέρουμε τον ίδιο παλαιό άνθρωπο. 

Ο πλησίον όποιος κι αν είναι, είναι «σάρξ εκ της σαρκός μας», είναι αδελφός μας και «μηδενί, μηδέν οφείλομεν, ει μη το αγαπάν αλλήλους», σύμφωνα με τον απόστολο Παύλο. Δεν μπορούμε ποτέ να κατηγορήσομε τους άλλους, γιατί «ουδείς την εαυτού σάρκα εμίσησεν….»

Άγιος Πορφύριος Καυσοκαλυβίτης 

ixthis3.blogspot.com

Το σκοτάδι όταν το πολεμάς βαθαίνει....

Ας σταματήσουμε επιτέλους να ασχολούμαστε με τις αμαρτίες και τα λάθη μας, με το σκοτάδι που έχουμε μέσα μας. Ας πάψουμε όλο αυτό το ανακάτεμα των λογισμών γύρω από το πόσο χάλια είμαστε, γιατί με αυτόν τον τρόπο βαθαίνει το τραύμα. 

Δεν το καταλαβαίνουμε ότι όλη αυτή η εμμονική και αγχωτική ενασχόληση με τον εαυτό μας είναι εγωισμός; 

Όλο αυτό το βαβάλισμα του εαυτούλη μας μη και τσαλακωθεί το προφίλ μας και ραγίσει το αυτοείδωλο μας. Γι’ αυτό επιτρέπει ο καλός Θεός δοκιμασίες, μήπως και σπάσει το σκληρό κέλυφος της ενάρετης ψευτιάς μας. 

Ας στραφούμε όπως έλεγε ο Άγιος Πορφύριος στο φως, στο Χριστό, και να μην ασχολούμαστε με το σκοτάδι. «Περιφρονήστε τα πάθη, μην ασχολείστε με το διάβολο. Στραφείτε στον Χριστό!... Βρίσκεστε στο σκοτάδι και θέλετε ν'απαλλαγείτε; Μην αγωνίζεστε να το διώξετε χτυπώντας το. Δεν πετυχαίνετε τίποτα. Θέλετε φως; Ανοίξτε μια τρυπίτσα, και θα έρθει μια ακτίνα του ήλιου, θα έρθει το φως. 

Αντί να διώχνετε τον εχθρό, να μην μπει μέσα σας, ανοίξτε τα χέρια στην αγκάλη του Χριστού. 

Αυτός είναι ο πιο τέλειος τρόπος: 

Να μην πολεμάτε απευθείας το κακό, αλλά ν'αγαπήσετε τον Χριστό, το φως Του, και το κακό θα υποχωρήσει….».... 

plibyos.blogspot.com

Άγιος Πορφύριος: Όταν βλέπεις ένα κακό γύρω σου και δεν διαμαρτύρεσαι, είσαι συνένοχος

Η ευθύνη που έχει ο κάθε άνθρωπος για ό,τι συμβαίνει στην πατρίδα του…

«Κάποτε μοῦ εἶχε πεῖ ὁ πατήρ Πορφύριος, που τον εἶχα πνευματικό μου, ὅτι ὅταν βλέπεις και γίνεται ἕνα κακό γύρω σου και δεν διαμαρτύρεσαι, εἶσαι συνένοχη. Και μάλιστα, μοῦ το εἶχε πεῖ σε κάποιο θέμα που εἶχε δημιουργηθεῖ στην Ὑπηρεσία, που κι ἐγώ φοβόμουν…

Κάποιος πρωθυπουργός παλιά, μόλις ἀνέβηκε κατήργησε την ἀργία τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Ἀπό τη θέση μου πῆρα ὅλα τα ὑποκαταστήματα που εἶχε το Ταμεῖο Ἐμπόρων στην ἐπαρχία, Πρέβεζα, Θεσσαλονίκη ὅλα, και τους εἶπα ὅτι καθένας ἀπό σᾶς θα στείλει ἕνα τηλεγράφημα διαμαρτυρίας στον ὑπουργό και στον πρωθυπουργό. Ἕνας ἀπό σᾶς θα πάρει ἄλλους εἴκοσι, οἱ ἄλλοι εἴκοσι ἄλλους εἴκοσι και ὄντως ἔγινε.

Τελικά, ἡ ἀργία τοῦ Ἁγίου Πνεύματος ἐπανῆλθε σε ἕνα μήνα με Προεδρικό Διάταγμα.

Δεν θα τα κατάφερνα ποτέ μόνη μου. Το ξεκίνησα με την εὐλογία τοῦ πατρός Πορφυρίου. Μην νομίζει κανείς ὅτι εἶναι μόνος του και δεν μπορεῖ να κάνει τίποτα.

Μπορεῖ. 

Ὁ κάθε ἕνας ἄνθρωπος, ἔχει τη δύναμη να διαμαρτυρηθεῖ, ἀλλιῶς εἶναι συνένοχος και ὑπεύθυνος».

Ὅταν βλέπεις ἕνα κακό γύρω σου και δεν διαμαρτύρεσαι, εἶσαι συνένοχος…

https://agonasax.blogspot.com