.

.

Δός μας,

Τίμιε Πρόδρομε, φωνή συ που υπήρξες η φωνή του Λόγου. Δος μας την αυγή εσύ που είσαι το λυχνάρι του θεϊκού φωτός. Βάλε σήμερα τα λόγια μας σε σωστό δρόμο, εσύ που υπήρξες ο Πρόδρομος του Θεού Λόγου. Δεν θέλουμε να σε εγκωμιάσουμε με τα δικά μας λόγια, επειδή τα λόγια μας δεν έχουν μεγαλοπρέπεια και τιμή. Όσοι θα θελήσουν να σε στεφανώσουν με τα εγκώμιά τους, ασφαλώς θα πετύχουν κάτι πολύ πιό μικρό από την αξία σου. Λοιπόν να σιγήσω και να μη προσπαθήσω να διακηρύξω την ευγνωμοσύνη μου και τον θαυμασμό μου, επειδή υπάρχει ο κίνδυνος να μη πετύχω ένα εγκώμιο, άξιο του προσώπου σου;

Εκείνος όμως που θα σιωπήσει, πηγαίνει με τη μερίδα των αχαρίστων, γιατί δεν προσπαθεί με όλη του τη δύναμη να εγκωμιάσει τον ευεργέτη του. Γι’ αυτό, όλο και πιό πολύ σου ζητάμε να συμμαχήσεις μαζί μας και σε παρακαλούμε να ελευθερώσεις τη γλώσσα μας από την αδυναμία, που την κρατάει δεμένη, όπως και τότε κατάργησες, με τη σύλληψη και γέννησή σου, τη σιωπή του πατέρα σου του Ζαχαρία.

Άγιος Σωφρόνιος Ιεροσολύμων

᾿Αδελφοι μου συναμαρτωλοι!… Τα σημεια των καιρων αυξηθηκαν, ο διεθνης οριζωντας θολωνει, μαυρα συννεφα συμπυκνωνονται, κεραυνοι πεφτουν, αστραπαι φαινονται,ακοαι πολεμων ακουονται, τα εθνη αναστατα. Η προθεσμια που μας δινει ο Θεος περνα χωρις μετανοια

Απὸ τὸ βιβλίο 
«ΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΤΩΝ ΕΣΧΑΤΩΝ ΚΑΙΡΩΝ»
Τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης 
π. Αὐγουστίνου Καντιώτου, 
σελ. 76

Η προθεσμία περνά άπρακτη

Οἱ ἡμέρες μᾶς κυλοῦν «ὥσπερ αἱ ἡμέραι τοῦ Νῶε! 
Οἱ κήρυκες τοῦ Θείου Λόγου, οἱ ὁποῖοι συνιστοῦν μετάνοιαν καὶ ἐπιστροφὴ, ἐμπαίζονται καὶ χλευάζονται, ὅπως ἐνεπαίζετο καὶ ἐχλευάζετο ὁ Νῶε, ποὺ συνιστοῦσε μετάνοια εἰς τοὺς συγχρόνους του. 120 ἔτη προθεσμία εἶχε δώσει ὁ Κύριος γιὰ νὰ μετανοήσῃ ἡ γενεὰ τοῦ Νῶε. ᾿Εν τούτοις οὔτε ἕνας μετανόησε. ῾
Η προθεσμία πέρασε ἄπαρκτη γιὰ τοὺς ἀνθρῴπους ἐκείνους.
᾿Αδελφοί μου συναμαρτωλοί! ῎Ας τὸ καταλάβωμε, ὅτι σύμφωνα μὲ τὴν προφητεία τοῦ Κυρίου, αἱ ἡμέραι μας εἶνε ὥσπερ αἱ ἡμέραι Νῶε. Δὲν πηγαίνουμε καθόλου καλά. Τὰ σημεῖα τῶν καιρῶν αὐξήθηκαν, ὁ διεθνὴς ὁρίζωντας θολώνει, μαῦρα σύννεφα συμπυκνώνονται, κεραυνοὶ πέφτουν, ἀστραπταὶ φαίνονται, ἀκοαὶ πολέμων ἀκούονται, τὰ ἔθνη ἀνάστατα, νομίζεις ὅτι ἀπὸ στιγμὴ σὲ στιγμὴ θ’ ἀνοίξουν οἱ καταρρᾶκτες τοῦ οὐρανοῦ γιὰ νὰ ρίξουν στὰ κεφάλια τῶν ἀνόμων, ὅλων μας, ὄχι πλέον νερό, ἀλλὰ φωτιά ποὺ θὰ καίῃ χίλιες φορὲς περισσότερο ἀπὸ τὸν ἡλιο…
Ριξτε μια ματια στην κοινωνια
Ῥῖξτε μιὰ ματιὰ στὴν κοινωνία καὶ θὰ δῆτε ὅτι ὅλοι, ἄνδρες, γυναῖκες, μικρὰ νήπια καὶ ἀσπρομάλληδες γέροντες, ποὺ ἔχουν τὸ ἕνα πόδι τους στὸν τάφο, ὅλοι ―λαϊκοὶ καὶ κληρικοί―, εὑρισκόμαστε ἔξω ἀπὸ τὴν τροχιὰ τοῦ Θεοῦ. Καὶ ὅλοι ἁμαρτάνουμε….

Μπροστὰ στὸν θάνατο οἱ ἄνθρωποι εἶναι ἀδύναμοι



Μπροστὰ στὸν θάνατο οἱ ἄνθρωποι εἶναι ἀδύναμοι σὰν τὰ κουνούπια, σὰν τὰ πετραδάκια. 
Γιὰ ποιὸ πρᾶγμα καυχᾶσθε ὦ ἄνθρωποι; 
Γιὰ τὸν πλοῦτο, τὴν ἐπιστήμη, τὴν φιλοσοφία καὶ τὴν κουλτούρα; 
Ὅλα αὐτὰ εἶναι σκύβαλα - σὺ καὶ ἐγὼ δοῦλοι τοῦ θανάτου! Κάθε ἄνθρωπος εἶναι δοῦλος τοῦ φόβου, δοῦλος τοῦ θανάτου. 
Μπορεῖ νὰ γίνει ἄνθρωπος σὲ αὐτὸ τὸν κόσμο μὲ χαρά; 
Ὄχι δὲν μπορεῖ. 
Ὁ ἄνθρωπος ποὺ θὰ ἀντικρίσει σοβαρὰ τὸν ἑαυτό του καὶ μὲ σοβαρότητα θὰ κοιτάξει τὸν θάνατο σὰν τὸν ἔσχατο σταθμὸ αὐτῆς τῆς ζωῆς, αὐτὸς ὁ ἄνθρωπος δὲν ἔχει χαρὰ σὲ αὐτὸ τὸν κόσμο, δὲν ὑπάρχει γι' αὐτὸν καμιὰ ἀπόλαυση ἐδῶ. Ὅλες οἱ ἀπολαύσεις εἶναι ἕνα ψέμα, ἐὰν ὁ θάνατος ἀποτελεῖ γιὰ μένα καὶ γιὰ σένα τὸν τελευταῖο σταθμὸ αὐτοῦ τοῦ κόσμου. 
Ποιὸς εἰσήγαγε τὸν θάνατο σὲ αὐτὸ τὸν κόσμο; 
Ποιὸς ἄλλος ἀπὸ τὴν ἁμαρτία; 
Στὸν ἄνθρωπο ἀνήκει δυστυχῶς, αὐτὸς ὁ γεμάτος ντροπὴ ρόλος αὐτῆς τῆς ζωῆς, τῆς εἰσαγωγῆς δηλ. τῆς ἁμαρτίας καὶ τοῦ θανάτου καὶ τοῦ διαβόλου σὲ αὐτὸ τὸν κόσμο. 
Δὲν τὸ ἔπραξαν αὐτὸ μήτε οἱ τίγρεις μήτε οἱ ἀλεποῦδες, τὸ ἔπραξε ὁ ἄνθρωπος. 
Γι' αὐτὸ καὶ ὁ ἄνθρωπος εἶναι πλάσμα ντροπιασμένο μπροστὰ σὲ ὅλα τὰ ζώα καὶ ὅλα τὰ φυτά καὶ ὅλα τὰ πετούμενα. 
Πρέπει νὰ ντρέπεται ὁ ἄνθρωπος καὶ νὰ ἐκλιπαρεῖ γιὰ συγνώμη ἀπὸ τὸ κάθε πουλὶ γιὰ τὸ ὅτι αὐτὸς εἶναι ποὺ ἔφερε τὸν θάνατο στὸν κόσμο αὐτό, ἔφερε τὸν θάνατο καὶ στὰ πουλιά καὶ στὰ ζῶα καὶ στὰ φυτά. 
Τὰ πάντα φθείρονται καὶ ἀποθνήσκουν. 
Μέχρι πότε ὅμως; 
Μέχρι τὴν ἀνάσταση τῶν νεκρῶν, ὅταν ὁ Κύριος θὰ κρίνει τὸν κόσμο καί, στὴ θέση τῆς παλαιᾶς γῆς, θὰ δώση καινὴ γῆ, ὅταν ὅλα θὰ γίνουν ἀθάνατα ἐπάνω της. 
Αὐτὸ εἶναι κάτι ποὺ ἐμεῖς δὲν μποροῦμε μὰ οὔτε καὶ ξέρουμε νὰ τὸ συλλάβουμε, ἀλλὰ αὐτὸ εἶναι ἡ καλὴ εἴδηση τοῦ Κυρίου καὶ Χριστοῦ μας. 

Άγιος Ιουστίνος Πόποβιτς

Για να μη σκεπτόμαστε μόνο τα εγκόσμια!

Συμβαίνει κάποτε, να μας φαίνεται ότι ο άλλος κάνει μια κακή πράξη...



Συμβαίνει κάποτε, να μας φαίνεται ότι ο άλλος κάνει μια κακή πράξη...

Η θύρα της μετανοίας είναι ανοικτή για όλους, και δεν γνωρίζουμε ποιός θα τη διαβεί πρώτος, εσύ ή αυτός που κατακρίνεις...

Αγίου Σεραφείμ του Σάρωφ

Spiegel: «Ο Πάπας Φραγκίσκος είναι ψυχρός, πανούργος και ψεύτης» δηλώνει καρδινάλιος



Σε καταγγελίες κατά του Πάπα Φραγκίσκου προέβη ένας καρδινάλιος, που μιλώντας ανώνυμα στο γερμανικό περιοδικό Spiegel κάνει πολύ σκληρά σχόλια για τον προκαθήμενο της «παπικής εκκλησίας».
Ο Πάπας περιγράφεται ως «ψυχρός, πανούργος μακιαβελλικός» και «ψεύτης». Οι δηλώσεις έγιναν στο πλαίσιο της έρευνας του περιοδικού για το σκάνδαλο σεξουαλικής κακοποίησης παιδιών, που πλήττει τη «Παπική Εκκλησία».
«Ο πάπας ζητά συγχώρεση, αλλά στην πραγματικότητα είναι ψυχρός, πανούργος μακιαβελλικός και, αυτό που είναι χειρότερο – ψεύδεται» υποστήριξε ο καρδινάλιος, αναφερόμενος στις καταγγελίες ότι ο Πάπας Φραγκίσκος γνώριζε για τις καταγγελίες εναντίον του αμερικανού καρδινάλιου Θίοντορ ΜακΚάρικ πολύ πριν παραδεχτεί ότι έλαβε γνώση και αναλάβει δράση.
Σύμφωνα με πληροφορίες του περασμένου μήνα, ο Πάπας Φραγκίσκος γνώριζε για τον αμερικανό ιερωμένο από το 2013,όμως εξακολούθησε να τον έχει ως σύμβουλό του μέχρι την (αναγκαστική) παραίτησή του τον Ιούλιο.
Πάντως, ο Πάπας αρνήθηκε να σχολιάσει το ρεπορτάζ του Spiegel.
Το σκάνδαλο προκαλεί «τριγμούς» στο Βατικανό
Οι καταγγελίες για σεξουαλική κακοποίηση παιδιών και οι αποκαλύψεις περί συγκάλυψης εδώ και δεκαετίες έχει προκαλέσει τριγμούς στη «Παπική Εκκλησία» και σε πολλές χώρες.
Μόνο στη Γερμανία, αναφέρθηκαν 3.700 περιπτώσεις κακοποίησης ανάμεσα στο 1946 και το 2014, όπως ανακοίνωσαν οι Γερμανοί επίσκοποι, ενώ η υπουργός Δικαιοσύνης, Καταρίνα Μπάρλεϊ σχολίασε ότι η μελέτη που έγινε για το ζήτημα είναι «σοκαριστική και πιθανώς απλώς η κορυφή του παγόβουνου». Επίσης, κάλεσε την εκκλησία να αναλάβει την ευθύνη για δεκαετίες απόκρυψης, συγκάλυψης και άρνησης.
Η Γερμανία ζητά από το Βατικανό να συνεργαστεί με τις αρχές
Η Μπάρλεϊ κάλεσε το Βατικανό να συνεργαστεί με τις δικαστικές αρχές κάθε κράτους για να έρθει κάθε υπόθεση στη δικαιοσύνη καθώς και να πάρει μέτρα πρόληψης για να μην επαναληφθεί το φαινόμενο της κακοποίησης.

Ευχαριστώ τον Θεό πιο συχνά!



ΕΙΠΕ ΓΕΡΩΝ: 

Έχουμε πάντα κάτι να ευχαριστήσουμε τον Θεό για:
Τα παιδιά που κάνουν θόρυβο στο σπίτι: αυτό σημαίνει ότι έχετε μια οικογένεια.

Για τα πιάτα που χρειάζεστε για πλύση: τότε έχετε φαγητό.

Για χαλιά που πρέπει να υποβληθούν σε σκούπισμα, παράθυρα που χρειάζονται πλύσιμο, σωλήνες που είναι φραγμένοι: τότε έχετε ένα σπίτι.

Για τα παπούτσια που βρέχονται από τη βροχή: σημαίνει ότι εξακολουθείτε να είστε σε θέση να περπατήσετε και να έχετε ό, τι θέλετε να περάσετε.

Για κυκλοφοριακή συμφόρηση: τότε έχετε ένα αυτοκίνητο.

Για τα μαθήματα και τις εξετάσεις στις οποίες πρέπει να προετοιμαστείτε: σημαίνει ότι έχετε την ευκαιρία να αποκτήσετε εκπαίδευση.

Για το αφεντικό που κραυγάζει: τότε είστε ακόμα σε θέση να ακούσετε.

Για το βουνό του πλυσίματος: τότε έχετε ρούχα.

Για δάκρυα και χαμόγελα: τότε μπορείτε ακόμα να αισθανθείτε.

Για εκείνους που σας βλάπτουν: αυτό σημαίνει ότι μπορείτε να καταλάβετε πώς δεν πρέπει να ενεργείτε και να δώσετε συγχώρεση και αγάπη σε αντάλλαγμα.

Για κόπωση στο τέλος της ημέρας: τότε μπορείτε ακόμα να εργαστείτε για δόξα.

Για ένα ξυπνητήρι που σας ξυπνάει την αυγή: σημαίνει ότι είστε ακόμα ζωντανός.

Εκτιμήστε τι έχετε!

''Να θυμάσαι και να φοβάσαι δύο λογισμούς...''



Να θυμάσαι και να φοβάσαι δύο λογισμούς, ο ένας λέει: «Είσαι άγιος» και ο άλλος: «Δεν θα σωθείς».

Κι οι δύο αυτοί λογισμοί προέρχονται από τον εχθρό, και δεν έχουν αλήθεια μέσα τους.

Εσύ, όμως, να σκέφτεσαι: «Εγώ είμαι μεγάλος αμαρτωλός, αλλά ο Ελεήμων Κύριος αγαπά πολύ τους ανθρώπους και θα συγχωρέσει και σ΄ εμένα τις αμαρτίες μου».

Πίστευε έτσι, και θα γίνει σύμφωνα με τήν πίστη σου:

Θα σε συγχωρήσει ο Κύριος.

Μη βασίζεσαι, όμως, στους προσωπικούς σου αγώνες, έστω και αν είσαι μεγάλος ασκητής.

Ένας ασκητής μου έλεγε: «Βεβαίως θα ελεηθώ, γιατί κάνω τόσες μετάνοιες τήν ημέρα».

Όταν, όμως, ήρθε ο θάνατος, «διέρρηξε τα ιμάτιά του».

Όχι, λοιπόν, για τις ασκήσεις μας, αλλά δωρεάν, κατά τη χάρη Του ελεεί ο Κύριος.

Ο Κύριος θέλει τήν ψυχή να είναι ταπεινή, άκακη, και να συγχωρεί τους πάντες με αγάπη τότε και ο Κύριος συγχωρεί με χαρά.

Ο Κύριος τους αγαπά όλους, και εμείς οφείλουμε να Τον μιμούμαστε και να αγαπούμε τους πάντες, και αν δεν μπορούμε, τότε πρέπει να Τον παρακαλούμε… και ο Κύριος δεν θα αρνηθεί, αλλά θα βοηθήσει με τη χάρη Του.

''Να θυμάσαι και να φοβάσαι δύο λογισμούς...'' 

Άγιος Σιλουανός ο Αθωνίτης

Η σχέση με Τόν Θεό ~ μία ''προσωπική'' υπόθεση




Η σχέση με Τόν Θεό  μία ''προσωπική'' υπόθεση
Πριν λίγο καιρό ήμουν παρών στό ξέσπασμα ενός ανθρώπου.

Άρχισε να κατηγορεί την εκκλησία και να λέει τα κλασικά: οι παπάδες μας κλέβουν, οι δεσποτάδες μας θέλουν στην άγνοια υποταγμένους, μας κοροϊδεύουν, μας εκμεταλλεύονται, εγώ αλλιώς τον φανταζόμουν το Θεό. Μάλιστα, για να στηρίξει όλο αυτά τα παράπονά του έφερε και παραδείγματα πολύ ορθά....Και μ'έβαλε σε σκέψεις. Πολλές σκέψεις. Να εκμυστηριευτώ μερικές...

Κάνουμε πάντα το λάθος να βλέπουμε τα σφάλματα των παπάδων, των δεσποτάδων και αμέσως λέμε: Να, αυτός έκανε αυτό. Και ποιο είναι αμέσως το συμπέρασμα που βγάζουμε; Άρα, καλά κάνω κι εγώ που δεν πάω στην εκκλησία. 

Δηλαδή, αμέσως βγάζουμε τον εαυτό μας απ'την εξίσωση, επειδή κάπου, κάποτε, κάποιος έκανε συγκεκριμένο σφάλμα. Και ξεχνάμε ότι ο Θεός είναι υπόθεση όχι του παπά που έκλεψε, αλλά του καθενός μας προσωπικά. Η πίστη είναι βίωμα. 

Είναι εμπειρία προσωπική, μυστική, εσωτερική. Είναι σχέση με το Θεό. Και σε μια τόσο προσωπική σχέση δε χωράνε ενέργειες ή παραλείψεις τρίτων. Για παράδειγμα, όταν ερωτευτείς, δε σε νοιάζει τίποτε άλλο παρά το ερώμενο πρόσωπο. Βλέπεις το πρόσωπο αυτό παντού και πάντα.

Είμαστε πολύ εύκολοι στο να κατακρίνουμε. Αλλά, είδαμε ποτέ τα δικά μας σφάλματα; Είδαμε ποτέ το δοκάρι στο δικό μας μάτι; Του έφταιγε ο παπάς που έκανε κάτι. Γιατί όχι; Και εκείνος άνθρωπος σαν και σένα και μένα δεν είναι; Ας μήν ξεχνάμε ότι μέσα στους 12 μαθητές του Χριστού (που ο ίδιος τους διάλεξε) υπήρξε και ένας μετέπειτα προδότης...

Θυμήσου, αδερφή/έ, ότι τον Ιούδα τον αγάπησε πιο πολύ απ'όλους ο Χριστός! Του έδωσε ευκαιρίες που σε κανέναν άλλον δεν έδωσε. 

Ο Χριστός μας τίμησε με το υπέρτατο, χαοτικό, ασύλληπτο δώρο: την απόλυτη ελευθερία μας.... Απόλυτη ως την αιωνιότητα!

Άν δε σ'αρέσει ο παπάς ο ''εγωίσταρος'' ή ο ψάλτης που τα τσεπώνει, διάλεξε μια άλλη ενορία και πήγαινε εκεί. Άμα -όπως λες- δε σ'αρέσει ο παπάς αυτός, πήγαινε σε κάποιον άλλον να εξομολογηθείς. Αλλά να θυμάσαι ότι ακόμη και ο πιο αμαρτωλός ιερέας όταν κάνει Λειτουργία κατεβάζει το Θεό τον ίδιο στη γη. Γι'αυτό καλό είναι να το θυμόμαστε αυτό πριν πάμε να κρίνουμε...

Η πίστη δεν είναι θεωρίες. Μυστικά μέσα σου θα την βιώσεις την επικοινωνία με το Χριστό. Ό,τι και αν ακούς, όσα επιχειρήματα και να σου πουν, άμα δε το νιώσεις, είναι χαμένος χρόνος...

Και θυμήσου ότι ο Χριστός δεν υποχρεώνει κανένα. Δέχεται ακόμα και εκείνους που μετανιώνουν έστω και στο τελευταίο δευτερόλεπτο. Τόσο αρχοντική και άπειρη είναι η αγάπη του. 

Τους βάζει στη Βασιλεία του έστω και μ'ένα ύστατο ήμαρτον(θυμήσου: ληστές, πόρνες, απατεώνες, κλπ.) Άρα, αυτός που τώρα κρίνουμε και βρίζουμε, μπορεί να καταλήξει στην αγκαλιά του Θεού κι εμείς -λόγω της κατάκρισής μας- να αποξενωθούμε απ'την αγάπη Του...

Άσε τους άλλους να φωνάζουν και να ουρλιάζουν και να τους φταίνε όλα. Άσε ακόμα και τα μεγαλόστομα κηρύγματα. Άσε με κι εμένα που πήρα φόρα…

Εσύ, πήγαινε κάπου ήσυχα, και με όση δύναμη ψυχής έχεις πες Του: Χριστέ μού, ακούω τόσα και τόσα... Δεν ξέρω τι να πρωτοπιστέψω....

Γνωρίζω όμως πώς υπάρχεις! έλα στην ψυχή μου… 
Έλα να σε νιώσω. 
Και, αν το πράξεις αυτό με πίστη και ταπείνωση, τότε Εκείνος σίγουρα θα σε επισκεφτεί... 

aoratigonia.blogspot.gr

Ο Χριστός είναι κοντά μας, ας μη τον βλέπουμε....



Ο Χριστός είναι κοντά μας, ας μη τον βλέπουμε.... 
… καμμιά φορά μας δίνει και κανένα μπάτσο από πολλή αγάπη. 
Πολλές φορές έρχεται ο Χριστός σου χτυπάει, τον βάζεις να καθίσει στο σαλόνι της ψυχής σου και εσύ απορροφημένος με τις ασχολίες σου ξεχνάς τον μεγάλο επισκέπτη. 
Εκείνος περιμένει να εμφανιστείς, περιμένει και όταν πλέον αργήσεις πολύ σηκώνεται και φεύγει. Άλλη φορά πάλι είσαι τόσο απασχολημένος που του απαντάς από το παράθυρο. 
Δεν έχεις καιρό ούτε ν’ανοίξεις. 

Αγίου Αμφιλοχίου Μακρή

Κατάλαβες τώρα γιατί κλαίω;



ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΤΟΥ, ΣΤΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ. Στο δωμάτιο 109. Τέταρτος όροφος. 
-Τον πλησίασε και είδε ένα δάκρυ να κυλά. 
-Κλαις αγάπη μου; 
-Ναι.
-Φοβάσαι που φεύγεις;
-Όχι.
-Τότε; 
-Είδα ένα φώς!!! 
-Ένα φώς;
-Ναι!!
-Ωραίο; 
-Υπέρλαμπρο. Σαν δέκα χαραυγές και δειλινά μαζί. Μου μίλησε. 
-Σου μίλησε; Πως; 
-Όμως μιλάνε οι ερωτευμένοι. 
-Τι σου είπε; 
Δάκρυσε ξανά….. 
-«Γιατί με φοβήθηκες;» 
-Δεν σε φοβήθηκα Κύριε του είπα. Απλά για να μην σε χάσω κλείστηκα και απομονώθηκα από την «αμαρτία». 
-«Γιατί» μου είπε η φωνή του Φωτός, «Δεν άκουσες τον λόγο μου; Ότι όποιος θέλει να σώσει την ψυχή του, πρέπει να την χάσει πρώτα;. Σας το είχα πει πολλές φορές, αρετή δεν είναι να μην ζεις και να αποστρέφεσαι τα δώρα της ύπαρξης. Δεν είναι μαθητές μου αυτοί που κρύφτηκαν μα εκείνοι που άσκησαν την ματιά τους να βλέπει παντού την παρουσία μου. Σας έδωσα την ζωή όχι για να της κρυφτείτε, μα για να μπορέσει, εσύ άνθρωπε, το κάθε φθαρτό και αδύναμο κτιστό δημιούργημα μου, να το μεταμορφώνεις κάθε μέρα μέσα στην ματιά της σχέσης σου, σε δρόμο ένωσης μαζί μου. Τίποτα δεν είναι κακό από μόνο του. Εσύ θα του δώσεις το όνομα. Εσύ θα συνδεθείς μαζί του, είτε δοξολογικά είτε χρηστικά. Το τριαντάφυλλο μου είναι εκεί, άλλος το θαυμάζει και το χαίρεται, και άλλος το κόβει και το ποδοπατά. 
Εγώ όλα τα έδωσα για να ζείτε. Να γελάτε. Να ευφραίνεστε. Όλα τα δημιούργησα για να συνδέεστε μαζί μου στην χαρά και την δοξολογία. Δεν ασκήθηκες για να με συναντήσεις, μα γιατί φοβόσουν να ζήσεις. Τον φόβο σου τον είπες αρετή».
-Κατάλαβες τώρα γιατί κλαίω; Όχι γιατί θα πεθάνω μα γιατί δεν έζησα.

Πάτερ Χαράλαμπος Παπαδόπουλος

Προβολές και παραστάσεις...



Συνήθως βλέπουμε και υποθέτουμε για τον "άλλον", αυτό που εμείς φοβόμαστε περισσότερο. Οι "άλλοι" ειναι καθρέπτες εκείνων που ζουν ακόμη μέσα μας. Ας το εξηγήσουμε λιγάκι. Κατηγορώ αυθαίρετα τον "άλλον" και διαβάζω την σκέψη του, για πράγματα που εγω ακόμη δεν εχω λύσει και τακτοποιήσει μέσα μου. Νομίζω οτι όλοι σκέφτονται και ενεργούν κατα τον δικό μου τρόπο ή πράττουν αυτό που θα έκανα εγω σε ανάλογες περιστάσεις. Οπότε βγάζω λάθος συμπεράσματα στις σχέσεις μου. Τέλος, δεν είναι λίγες οι φορές που κατηγορώ και επικρίνω στον "άλλον" εκείνα που θα επιθυμούσα κι εγώ να ζήσω, αλλα για διαφόρους συλλογικούς και ατομικούς λόγους δεν έζησα. Προβάλω στο "άλλον" δικές μου ταινίες και παραστάσεις.

Το σχίσμα, η Ουκρανία και η Αυτοκέφαλη Ελλάδα




Το σχίσμα, η Ουκρανία και η Αυτοκέφαλη Ελλάδα
Του Γιώργου Ν. Παπαθανασόπουλου

Για πρώτη φορά μετά από αιώνες η Ορθοδοξία είναι σε σχίσμα. Αιτία, η απόφαση του Οικουμενικού Πατριάρχου κ. Βαρθολομαίου να αγνοήσει την κανονική Εκκλησία της Ουκρανίας και το Πατριαρχείο της Μόσχας, στου οποίου έως σήμερα την εκκλησιαστική δικαιοδοσία είναι η Εκκλησία της Ουκρανίας, και να στείλει εξάρχους (αντιπροσώπους) του στο Κίεβο για να συνεννοηθούν με την εκεί κυβέρνηση και τους σχισματικούς Ορθοδόξους της χώρας. Σκοπός του να τους δοθεί το αυτοκέφαλο, δηλαδή η εκκλησιαστική ανεξαρτησία από το Πατριαρχείο της Μόσχας, παραγνωρίζοντας τα εκατομμύρια των Ορθοδόξων στην Ουκρανία, που είναι πιστοί στη Ρωσική Εκκλησία.

Η αντίδραση της Συνόδου του Πατριαρχείου της Μόσχας στην ενέργεια του κ. Βαρθολομαίου ήταν άμεση. Η απόφασή της, στις 14 Σεπτεμβρίου 2018, έχει όμοια χαρακτηριστικά με το μεγάλο σχίσμα της Ανατολικής Εκκλησίας με τη Δυτική, το 1054, πλην του λιβέλου και του αναθέματος εκ μέρους των δύο Εκκλησιών. Με την Παπική Εκκλησία οι Ορθόδοξοι δεν έχουν από τότε εκκλησιαστική κοινωνία, δεν αναγνωρίζουν τον Πάπα ως κανονικό Πρωθιεράρχη και φυσικά δεν μετέχουν σε οποιαδήποτε δραστηριότητα του Βατικανού.

Το Πατριαρχείο της Μόσχας διακόπτει τη μνημόνευση του Πατριάρχου κ. Βαρθολομαίου, που πάει να πει ότι πλέον δεν τον αναγνωρίζει. Επίσης διακόπτει το συλλείτουργο με τους ιεράρχες του Πατριαρχείου της Κωνσταντινουπόλεως, που σημαίνει ότι παύει κάθε εκκλησιαστική κοινωνία μαζί τους. Ακόμη διακόπτει τη συμμετοχή της ρωσικής Εκκλησίας σε όλες τις διορθόδοξες συναντήσεις, τους θεολογικούς διαλόγους και σε κάθε διαχριστιανικό οργανισμό, που προεδρεύεται ή συμπροεδρεύεται από εκπροσώπους του Φαναρίου.

Έως σήμερα υπέρ της υπό το Πατριαρχείο της Μόσχας κανονικής Εκκλησίας της Ουκρανίας έχουν εκδηλωθεί οι Πατριάρχες Αλεξανδρείας, Αντιοχείας, Ιεροσολύμων, Σερβίας, Βουλγαρίας, Γεωργίας και οι Προκαθήμενοι των Αυτοκεφάλων Εκκλησιών Κύπρου, Πολωνίας και Τσεχίας - Σλοβακίας. Ο Πατριάρχης Ρουμανίας και οι Αρχιεπίσκοποι της Ελλάδος και της Αλβανίας έχουν επίσης τις επιφυλάξεις τους για την ενέργεια του Πατριάρχου κ. Βαρθολομαίου.

Επακόλουθο της ενέργειας του Φαναρίου στην Ουκρανία πρέπει να είναι η άμεση επέκταση του αυτοκεφάλου της Εκκλησίας της Ελλάδας σε όλη την Ελληνική Επικράτεια. Αυτό διότι κοινά είναι τα στοιχεία στις δύο περιπτώσεις. Οι Ουκρανοί με τους Ρώσους είναι το ίδιο γένος, όπως οι Ρωμιοί της Πόλης με τους άλλους Έλληνες. Κράτος ανεξάρτητο η Ουκρανία, κράτος ανεξάρτητο και η Ελλάδα. Δεν μπορεί λοιπόν το Φανάρι να παίρνει απόφαση για αυτοκεφαλία στην Ουκρανία και να μην κάνει το ίδιο στην Ελλάδα. Ηθικά και εκκλησιολογικά οφείλει να προχωρήσει άμεσα στην πλήρη ένταξη των Μητροπόλεων των Νέων Χωρών, της Κρήτης και της Δωδεκανήσου στην Εκκλησία της Ελλάδος, χωρίς όρους και προϋποθέσεις. Έτσι θα δείξει ότι δεν αυθαιρετεί αποφασίζοντας ανάλογα με τα συμφέροντά του. Αν τα πολιτικά και εθνικά προβλήματα της Ουκρανίας με την Ρωσία εξωθούν τον κ. Βαρθολομαίο στο αυτοκέφαλο της, τότε μείζονα είναι τα ανάλογα ζητήματα, που αντιμετωπίζει η Ελλάδα με την Τουρκία.- 

ΥΓ. Όταν τέλειωσα το άρθρο ανέγνωσα το Δελτίο Τύπου του Οικουμενικού Πατριαρχείου, ότι στις 16 Σεπτεμβρίου ο κ. Βαρθολομαίος «ανεχώρησεν αεροπορικώς εις το εξωτερικόν, δι’ ολιγοήμερον ανάπαυσιν». Τίποτε άλλο. Ούτε πού πάει, ούτε ποιους θα συναντήσει, ούτε καν αν πρόκειται για λόγους υγείας. Το δελτίο Τύπου θα έπρεπε να ενημερώνει και όχι να προκαλεί κρίσιμα ερωτήματα. Ιδιαίτερα όταν το ταξίδι συμβαίνει μετά την ανακοίνωση του Φαναρίου περί αποστολής Εξάρχων στην Ουκρανία, για την προώθηση εκεί της Αυτοκεφαλίας των σχισματικών, και μετά το σχίσμα που προκάλεσε με το Πατριαρχείο της Μόσχας.

ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑΣ ΠΟΥ ΑΦΟΡΑ ΔΙΩΞΕΙΣ ΜΟΝΑΧΩΝ

13.09.2018

1. Πληροφορηθήκαμε μετά μεγάλης λύπης μας ότι η Ιερά Μονή Κουτλουμουσίου ετοιμάζεται να απομακρύνει τον ασκητή Γέροντα π. Γαβριήλ από το Ιερόν Κελλίον Αγ. Χριστοδούλου του εν Πάτμω, της Ι. Μονής Κουτλουμουσίου.

2. Η ανωτέρω Μονή προ καιρού απεμάκρυνε τον Ιερομόναχο π. Ειρηναίο από το κάθισμα του Αγίου Μοδέστου, λόγω διακοπής της μνημόνευσης του ονόματος του Οικουμενικού Πατριάρχη κ. Βαρθολομαίου.

3. Ο Ιερομόναχος π. Ειρηναίος, μετά την απομάκρυνσή του, εφιλοξενείτο από τον Γέροντα Γαβριήλ στο Κελλί του.

Η Ιερά Μονή έλαβε απόφαση να απομακρύνει τόσο τον Ιερομόναχο π. Ειρηναίο από το Κελλί του Γέροντα, όσο και τον λαϊκό Ανδρέα, ο οποίος διακονεί τον Γέροντα Γαβριήλ.

Σημειωτέον, ότι οι δύο τελευταίοι δεν έχουν άλλο κατάλυμα, για να διαμείνουν.

4. Ο Γέρων Γαβριήλ έστειλε επιστολή στην Ιερά Μονή Κουτλουμουσίου, με την οποία παρακαλεί να επιτραπεί στον Ανδρέα να μείνει μαζί του, για να τον διακονεί, διότι μόνος του δεν δύναται να επιβιώσει ανθρωπίνως.

5. Ο Ανδρέας μεριμνά για την υγεία του Γέροντα, η οποία είναι πολύ εύθραυστη, του χορηγεί τα φάρμακα, του μαγειρεύει, φροντίζει για την καθαριότητα του Κελλίου και μεταφράζει (Ρώσος ών) στους Ρώσους προσκυνητές τα λόγια του Γέροντα.

6. Ο Γέρων Γαβριήλ είναι 83 ετών, είναι πολύ φιλάσθενος και δεν είναι σε θέση να φροντίσει τον εαυτό του· χρειάζεται οπωσδήποτε κάποιον άνθρωπο δίπλα του.

7. Επιπροσθέτως, κάποιος Ηγούμενος, μας πληροφόρησε, ότι ετοιμάζονται να απομακρύνουν από το Άγιον Όρος και τον Γέροντα Γαβριήλ, για λόγους διακοπής της μνημόνευσης του ονόματος του Οικουμενικού Πατριάρχη κ. Βαρθολομαίου.

Δεν το έχουν πραγματοποιήσει, όμως, μέχρι τώρα, διότι φοβούνται την οργή του λαού.

Είναι πασίγωστο, ότι στην συνείδηση του λαού ο γέροντας Γαβριήλ θεωρείται ως ένας από τους Αγίους των ημερών μας.

8. Πρόσφατα, κατηγόρησαν τον Γέροντα ότι έχει στο Κελλί του ναρκωτικά.

Βέβαια, στον έλεγχο τον οποίο πραγματοποίησε στο Κελλί του η Αστυνομία, λίγες ημέρες πριν, ουδέν ευρέθη.

Ο Γέροντας πικραίνεται ιδιαίτερα για τα ολισθήματα αυτά κάποιων ιθυνόντων, και περιμένει συνέχεια των πειρασμών.

9. Επιβάλλεται να διαμαρτυρηθούν έντονα οι πιστοί Χριστιανοί στην Ιερά Επιστασία του Αγίου Όρους και στην Ιερά Μονή Κουτλουμουσίου, για να παύσουν οι αναιτιολόγητες αυτές διώξεις, οι οποίες δεν μαρτυρούν σεβασμό στην ελευθερία της συνειδήσεως, μάλιστα των Ορθοδόξων Μοναχών.

«ΟΤΑΝ ΟΙ ΠΑΠΑΔΕΣ ΓΙΝΟΥΝ ΣΑΝ ΤΟΥΣ ΛΑΙΚΟΥΣ, ΟΙ ΛΑΙΚΟΙ ΘΑ ΖΟΥΝ ΣΑΝ ΚΤΗΝΗ ΚΑΙ ΤΟΤΕ ΕΡΘΕΙ ΤΟ ΤΕΛΟΣ»

«… οἱ παπᾶδες θὰ ζοῦν σὰν τοὺς λαϊκούς, οἱ λαϊκοὶ θὰ ζοῦν σὰν τὰ κτήνη•
καὶ τότε θὰ ἔρθῃ τὸ τέλος τοῦ κόσμου.» 
(Αγ. Κοσμάς ο Αιτωλός)

Ὑπάρχει μιὰ τρομερὰ προφητεία, ποὺ τὴν εἶπε ὁ ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός, καὶ στὶς μέρες μας ἐκπληρώνεται. Τὸν ρώτησαν• Ποιά εἶνε τὰ σημάδια ὅτι ἔρχεται ἡ καταστροφὴ τοῦ κόσμου; Καὶ ἀπήντησε• Ἦταν ἐποχὴ ποὺ οἱ κληρικοὶ ζοῦσαν σὰν ἄγγελοι• δὲν ἀγαποῦσαν τὰ λεφτά, δὲν ἀγαποῦσαν τὴ δόξα, δὲν εἶχαν πάθη, στέκονταν ψηλὰ μέσα στὴν κοινωνία• καὶ τότε οἱ λαϊκοὶ ζοῦσαν σὰν ἄνθρωποι. Θὰ ἔρθουν ὅμως, λέει, χρόνια κατηραμένα, ποὺ θὰ πέσῃ καὶ θὰ ἐξευτελισθῇ ὁ κλῆρος. Καὶ τότε, ὅταν οἱ παπᾶδες θὰ ζοῦν σὰν τοὺς λαϊκούς, οἱ λαϊκοὶ θὰ ζοῦν σὰν τὰ κτήνη• καὶ τότε θὰ ἔρθῃ τὸ τέλος τοῦ κόσμου.

Τί ἐννοεῖ ὅταν λέει, ὅτι οἱ παπᾶδες θὰ ζοῦν σὰν τοὺς λαϊκούς; Δηλαδή• πάει στὸ καφενεῖο ὁ λαϊκός, θὰ πάῃ καὶ ὁ κληρικός. Πάει στὸν κινηματογράφο ὁ λαϊκός, θὰ πάῃ καὶ ὁ κληρικός. Κουρεύει τὰ μαλλιά του ὁ λαϊκός, θὰ τὰ κουρέψῃ καὶ ὁ κληρικός. Παίζει φουτ – μπὼλ ὁ λαϊκός, θὰ παίξῃ καὶ αὐτός. Παίζει χαρτιὰ ὁ λαϊκός, θὰ παίξῃ καὶ αὐτός. Καὶ στὸ χορὸ ἀκόμα πᾶνε. Βγάζουν τὸ ῥάσο καὶ τὸ καλυμμαύχι τους καὶ χορεύουν. Αὐτοὶ εἶνε οἱ μοντέρνοι παπᾶδες, ποὺ θέλουν νὰ πνεύσῃ ἕνα νέο ῥεῦμα στὴν Ἐκκλησία. Ἀλλ᾿ ὁ ὀρθόδοξος κόσμος τοὺς ἔχει σιχαθῆ.

Τὰ εἶπε ὁ ἅγιος Κοσμᾶς, καὶ τώρα γίνονται. Μείναμε δυστυχῶς λίγοι νὰ διαμαρτυρώμεθα. Δὲν ξέρω τί θὰ γίνῃ ἂν αὔριο ἔρθῃ ἄλλη κατάστασι• ἐμεῖς, ὅσο μποροῦμε, θὰ κρατήσουμε τὴν τιμὴ τῆς Ὀρθοδοξίας, καὶ ἀδιαφοροῦμε τί λένε καὶ κάνουν οἱ νεωτερισταί.

Ὁ Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλὸς λέει• Ὅταν οἱ παπᾶδες θὰ ζοῦν σὰν τοὺς λαϊκούς, τότε οἱ λαϊκοὶ θὰ γίνουν σὰν τὰ κτήνη, καὶ τότε θὰ ἔρθῃ τὸ τέλος τοῦ κόσμου. Καὶ τώρα ἀκοῦς πλέον τοὺς λαϊκοὺς νὰ λένε• Ἔ, κι ὁ παπᾶς τὸ κάνει αὐτό… Ὁ παπᾶς πάει στὸ θέατρο, ὁ παπᾶς πάει στὸν κινηματογράφο, ὁ παπᾶς πάει στὸ γήπεδο, ὁ παπᾶς πάει ἐδῶ, ὁ παπᾶς πάει ἐκεῖ. 
Ἡ παπαδιά του φοράει μίνι, τὰ κορίτσια του γυρίζουν δεξιὰ κι ἀριστερά, τὰ ἀγόρια του ἔχουν γίνει τεντυμπόηδες. Τί διαφέρει, σοῦ λέει, ὁ παπᾶς ἀπὸ τὸ λαϊκό; Ἐπάγγελμα καὶ μαγαζὶ εἶνε ἡ ἐκκλησία… Γι᾿ αὐτὸ καὶ ὁ λαὸς ἔχει ἀποκτηνωθῆ.

Λέγοντας βέβαια αὐτὰ γιὰ τὸν κλῆρο δὲν παίρνουμε σβάρνα ὅλους τοὺς κληρικούς. Ξέρουμε πολὺ καλά, ὅτι ὑπάρχουν καὶ κληρικοὶ ποὺ εἶνε καλοὶ γεωργοὶ καὶ τηροῦν τὴν ἀξιοπρέπειά τους. Μπορεῖ οἱ περισσότεροι νὰ ἔχουν ξεφύγει, ἀλλὰ ὑπάρχει καὶ ἕνα μικρὸ ποσοστὸ εὐλαβῶν ἱερέων.

Σύμφωνα μὲ τὴ διδασκαλία τῆς Ἐκκλησίας μας ὁ παπᾶς πρέπει νὰ εἶνε σὰν ἄγγελος μέσα στὸν κόσμο αὐτόν. Παλαιότερα ἕνας Ἄγγλος περιηγητὴς πῆγε στὴν Κύπρο, κι ὅταν ἐπέστρεψε στὴν Ἀγγλία εἶπε• Εἶδα στὴν Κύπρο ἄγγελο! Ὅταν τὸν ρώτησαν, ποιός εἶνε ὁ ἄγγελος, λέει• Ὁ Κυπριανός• ἅγιος ἄνθρωπος, ἀφιλάργυρος, νὰ τὸν ἔψαχνες δὲν εἶχε οὔτε ἕνα γρόσι• ἄνθρωπος τῆς προσευχῆς καὶ τῆς νηστείας… Ποιός ἦταν αὐτὸς ὁ Κυπριανός; Ὅταν τὸ 1821 κηρύχθηκε ἡ ἐπανάστασι, ξεσηκώθηκαν καὶ οἱ Κύπριοι. Ἐλευθεριά! φώναξαν. Τότε οἱ Τουρκαλᾶδες πήρανε μαχαίρια, γεμίσανε καράβια, βγῆκαν στὴν Κύπρο καὶ ῥημάξανε τὸ νησί. Πιάσανε τὴ νύχτα τὸν Κυπριανὸ καὶ τὸν κρεμάσανε ―τρεῖς μέρες ἦταν κρεμασμένος ὁ ἅγιος Κυπριανός― καὶ μαζί του σκοτώσανε τριακόσους παπᾶδες καὶ ἄλλους προύχοντες τοῦ νησιοῦ.

Μπορεῖ τότε οἱ παπᾶδες νὰ ἦταν ἀγράμματοι, ἀλλὰ εἶχαν στὴν καρδιά τους τὸ Χριστὸ καὶ τὴν Ἑλλάδα. Ἄχ, ποῦ εἶνε αὐτοὶ οἱ παπᾶδες! Τώρα, μορφωμένοι, σὲ σχολὲς καὶ πανεπιστήμια, μὲ τὰ γαλλικά τους καὶ τὰ ἀγγλικά τους, μὲ τὰ σβέρκα τους ξυρισμένα, μὲ τὰ μαλλιά τους κομμένα, μὲ τὰ ῥασάκια τους σιδερωμένα… Ἀπὸ ἁγιωσύνη ὅμως; Ἐκεῖνοι τότε εἶχαν ἀξία• ἐθυσιάζοντο γιὰ τὸ ποίμνιο.

ΝΙΚΟΣ ΧΕΙΛΑΔΑΚΗΣ
Δημοσιογράφος-Συγγραφέας-Τουρκολόγος

www.nikosxeiladakis.gr

Ο αρχιεπίσκοπος εμφανίστηκε χωρίς σταυρό σε αγιασμό σχολείου για να μην ενοχληθούν οι πρόσφυγες

Οι Οικουμενιστές απροκάλυπτοι υπηρέτες της Πανθρησκείας! 
Παρά ταύτα ο λαός συνεχίζει να παίρνει την ..."ευλογία" τους!

Ο αρχιεπίσκοπος εμφανίστηκε χωρίς σταυρό σε αγιασμό σχολείου 
για να μην ενοχληθούν οι πρόσφυγες

Ερωτήματα προκαλεί η εμφάνιση –για ακόμη μια φορά– του Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος Ιερώνυμου σε αγιασμό σε σχολείο χωρίς να φέρει το Σταυρό ούτε ως… φωτογραφία. Ο Αρχιεπίσκοπος βρέθηκε τέλεσε τον αγιασμό στην Λεόντειο Σχολή στα Άνω Πατήσια και στα 15ο και 60ο Γυμνάσια και 15ο ΓΕΛ χωρίς όμως να φέρει το παραμικρό ίχνος του θρησκευτικού συμβόλου της Ορθοδοξίας του Σταυρού και αυτό για να μην αισθανθούν προσβεβλημένοι, οι μουσουλμάνοι και οι αλλοδαποί!
Και όλα αυτά όχι σε κάποια χώρα του τρίτου κόσμου, αλλά στην Ελλάδα. Η «απολιτίκ» αυτή εμφάνιση του Αρχιεπισκόπου ξενίζει αλλά κυρίως προβληματίζει για το που τελικά ζούμε, σε ποια χώρα και αν φοβόμαστε να δηλώνουμε ποιοι είμαστε. 
Μάλιστα ο Αρχιεπίσκοπος έδωσε και συμβολές στους αλλοδαπούς λέγοντας ότι υπάρχουν δύο είδη σοφίας, η σοφία που προέρχεται από τα γράμματα και τις επιστήμες και η άνωθεν Σοφία, χωρίς να πει τη λέξη Θεός, παραπέμποντας στη θεώρηση της Πίστης – Σοφίας των γνωστικών ευαγγελίων.
«Όταν συνδυάζονται αυτά τα δύο είδη Σοφίας δημιουργείται ο χαρισματικός άνθρωπος», τόνισε ο Αρχιεπίσκοπος και κάλεσε τους μαθητές να αναπτύξουν και να καλλιεργήσουν τα χαρίσματά τους για το κοινό καλό, ενώ ευχήθηκε σε όλους, μαθητές, εκπαιδευτικούς και γονείς καλή σχολική χρονιά.

(σχ. Hellas-now) Αφού δεν θέλουν δυσαρεστήσουν τους αλλοδαπούς μουσουλμάνους που ήρθαν σε μια χριστιανική χώρα... η χριστιανική χώρα λοιπόν θα κατεβάσει τα θρησκευτικά σύμβολα της και τους σταυρούς για μην τους δυσαρεστήσει. Θα ενσωματωθεί λοιπόν η χώρα στους αλλοδαπούς.. και όχι οι αλλοδαποί στην χώρα;
Ε Αρχιεπίσκοπε;

ΒΕΒΗΛΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟΣ ΓΑΜΟΣ ΚΛΗΡΙΚΩΝ



Ἀγαπητοὶ ἀδελφοὶ τὸ πατριαρχεῖο ἀποφάσισε νὰ ἐπιτρέψει στοὺς παπάδες νὰ ξαναπαντρεύονται. 

Δυναμίτης γιὰ τὴν Ἱερωσύνη καὶ τὴν Ἐκκλησία. Ἱερεῖς τῆς αἰσχύνης περιφρονοῦν τὸν ἀπόστολο Παύλο (Α’ Τιμόθ. γ΄ 12, Τίτον α΄ 5-6) καὶ τοὺς κανόνες (17ο, 26ο Ἀποστόλων, 12ο Μ. Βασιλείου, 3ο καὶ 6ο ΣΤ’ Οἰκουμενικῆς Συνόδου)! 
Ἀντὶ νὰ τοὺς καθαιροῦν τοὺς παντρεύουν! Περιφρονεῖται τὸ μυστήριο τοῦ γάμου. Θὰ χωρίζουν στὸ πί καὶ φί. Παπᾶς; -Γαμπρός! Στὴν Ἀθῆνα; Θὰ παίρνει τὴν πλούσια! Θὰ πηγαίνω στὸν πνευματικὸ μὲ τὴ γυναῖκα καὶ θὰ φοβᾶμαι μὴ μοῦ τὴν ξελογιάσει στὸ τέλος! 

Ἡ Ἱερωσύνη εἶναι ἡ Ἱερωσύνη τοῦ Χριστοῦ καὶ δὲν σηκώνει φλὲρτ καὶ γκόμενες! 
Τὰ ἅγια τοῖς ἁγίοις! Δὲν θέλουμε ἀλῆτες καὶ σκάνδαλα, ἀλλὰ ποιμένες, παραδείγματα ἁγνότητας, «πυρὸς φλόγα» (ψ. ρα’ 4)! «Μὴ συσχηματίζεσθε τῷ αἰῶνι τούτῳ (Ῥωμ. ιβ’ 2)...ἵνα γένησθε ἄμεμπτοι καὶ ἀκέραιοι, τέκνα Θεοῦ ἀμώμητα ἐν μέσῳ γενεᾶς σκολιᾶς καὶ διεστραμμένης, ἐν οἷς φαίνεσθε ὡς φωστῆρες ἐν κόσμῳ, λόγον ζωῆς ἐπέχοντες (Φιλ. β’ 15-16)», «ἅλας τῆς γῆς» (Ματ. ε’ 13). 

Τί θὰ πεῖ ὁ δίγαμος στὰ ζευγάρια; Τί θὰ δοῦν τὰ παιδιά μας; Ἀντίσταση! Κινητοποίηση! 
Δὲν ὑπακούομε στὴ διαστροφή. Στῶμεν καλῶς! Πρόσσχωμεν! «Νήψατε, γρηγορήσατε· ὁ ἀντίδικος ὑμῶν διάβολος ὡς λέων ὠρυόμενος περιπατεῖ ζητῶν τίνα καταπίῃ» (Α’ Πετ. ε’ 8). Ἔξω ἡ Μασωνία, ἡ Νέα τάξη πραγμάτων, ὁ Οἰκουμενισμός, ὁ ἐκσυχρονισμός, ἡ ἐκκοσμίκευση, ἡ πλήρης διάβρωση! 

Μανόλης Θεοδωράκης
ψάλτης ἁγ. Κοσμᾶ Χανίων


ΣΥΝΑΞΗ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΚΡΗΤΩΝ

Το δικό μας έργο



ΝΑ ΕΜΠΙΣΤΕΥΕΣΑΙ ΤΗ ΖΩΗ ΣΟΥ ΣΤΟΝ ΚΥΡΙΟ

Νά ἐμπιστεύεσαι τή ζωή σου καί τήν ψυχή σου στό Κύριο, τόν παντοδύναμο καί πανάγαθο. Ὄχι στόν ἑαυτό σου, τόν ἀδύναμο καί ἁμαρτωλό. 

Ἔτσι θά εἶσαι ἀσφαλής. 

Ὁ Κύριος εἶναι ὁ δημιουργός σου. 

Μετά τή θλιβερή πτώση σου, Ἐκεῖνος ἐνανθρώπησε γιά σένα, καταδικάστηκε γιά σένα, ἔχυσε τό αἷμα Του γιά σένα. Μά καί τί δέν θά κάνει ἀκόμα γιά σένα! 

Ἑτοιμάσου νά δεχθεῖς τά δῶρα Του, καθαρίζοντας τήν ψυχή σου. 

Αὐτό εἶναι τό δικό σου ἔργο.

Άγιος Ιγνάτιος Μπριαντσανίνωφ

Άγιος Παΐσιος: Το κεράκι είναι μια κεραία



Γέροντα, όταν ανάβουμε ένα κεράκι, λέμε ότι είναι γι’ αυτόν τον σκοπό;

- Το ανάβεις∙ πού το στέλνεις; Δεν το στέλνεις κάπου; 

Με το κεράκι ζητούμε κάτι από τον Θεό. 

Όταν το ανάβης και λες: «γι’ αυτούς που πάσχουν σωματικά και ψυχικά και γι’ αυτούς που έχουν την πιο μεγάλη ανάγκη», μέσα σ’ αυτούς είναι και ζώντες και οι κεκοιμημένοι. 

Ξέρεις πόση ανάπαυση νιώθουν οι κεκοιμημένοι, όταν ανάβουμε ένα κεράκι γι’ αυτούς; 
Έτσι έχει κανείς πνευματική επικοινωνία με τους ζώντας και με τους κεκοιμημένους. 

Το κεράκι με λίγα λόγια είναι μια κεραία που μας φέρνει σε επαφή με τον Θεό, με τους αρρώστους, με τους κεκοιμημένους κ.λπ.

Αγίου Παϊσίου Αγιορείτου

"Πώς μπορείτε να αναγνωρίσετε ένα καλό άτομο;"



Μια μέρα ένας Γέροντας ρωτήθηκε: "Πώς μπορείτε να αναγνωρίσετε ένα καλό άτομο;"

Ο γέροντας απάντησε: 

«Αυτός δεν είναι αυτό που λέει και όχι αυτό που φαίνεται, αλλά η ατμόσφαιρα που δημιουργείται στην παρουσία του». Αυτή είναι μια μαρτυρία, γιατί κανένας δεν μπορεί να δημιουργήσει μια ατμόσφαιρα που δεν ανήκει στο πνεύμα του ».


Ο παναιρετικός Βαρθολομαίος "διαλύει" -το κατ' αυτόν- ό,τι απέμεινε από Ορθοδοξία!



Διαλύεται η Ορθοδοξία!
Ο Ιλαρίων απειλεί με διακοπή κοινωνίας
-Η μισή Ορθοδοξία δεν θα αναγνωρίζει τον Βαρθολομαίο-Πυρ ομαδόν από Μόσχα, Κίεβο 
για την κίνηση με τους Έξαρχους

Ισχυρότατες δονήσεις στην παγκόσμια Ορθοδοξία έχει προκαλέσει η αιφνιδιαστική κίνηση του Φαναρίου με τον διορισμό Εξάρχων στο Κίεβο.
Αρχικά η Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία προειδοποιησε για απάντηση στο διορισμό από τον Οικουμενικό Πατριάρχη των εξάρχων του στην Ουκρανία «Ο διορισμός από τον Πατριάρχη της Κωνσταντινούπολης των επισκοπικών αντιπροσώπων του στην Ουκρανία, χωρίς συμφωνία με τον Πατριάρχη Μόσχας και πασών των Ρωσιών και τον Μακαριώτατο Μητροπολίτη Κίεβου και πάσης Ουκρανίας, δεν είναι παρά ένα πρωτοφανές χτύπημα στην κανονική επικράτεια του Πατριαρχείου Μόσχας” ανέφερε χθες ο Βλαντιμίρ Λεγκόγια, επικεφαλής του Συνδέσμου του Τμήματος Εκκλησίας, Κοινωνίας και Σχέσεων με τα ΜΜΕ.
«Αυτές οι ενέργειες δεν μπορούν να μείνουν αναπάντητες», τόνισε.
Θυμίζουμε και τι είπε προ λίγων ημερών ο Πατριάρχης Μόσχας σε κήρυγμά του.

Η πλέον δυναμικότερη αντίδραση όμως ήρθε από το Νο2 του Πατριαρχείου Μόσχας Μητροπολιτη Βολοκολάμσκ Ιλαρίωνα, αλλά και από την Σύνοδο της Ρωσικής Εκκλησίας.
Η Σύνοδος της Ρωσικής Ορθοδόξου Εκκλησίας κατηγορεί το  Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως για «σοβαρή παραβίαση των κανόνων».
«Η Ιερά Σύνοδος της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας εξέφρασε την έντονη διαμαρτυρία και τη βαθιά οργή για τη δήλωση της 7ης Σεπτεμβρίου 2018 της Γενικής Γραμματείας της Ιεράς Συνόδου του Οικουμενικού Πατριαρχείου Κωνσταντινούπολης, με την οποία ανακοινώθηκε ο διορισμός δύο ιεραρχών αυτής της εκκλησίας, του αρχιεπισκόπου Δανιήλ και του Επισκόπου Ιλαρίων ως «εξάρχους» του Πατριαρχείου Κωνσταντινούπολης στο Κίεβο «, δήλωσε η Σύνοδος σε δήλωση που δημοσιεύτηκε στην επίσημη ιστοσελίδα της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας.
Τα μέλη της Συνόδου σημείωσαν ότι η απόφαση αυτή λήφθηκε χωρίς την έγκριση του Πατριάρχη Κυρίλλου και του Μητροπολίτη Ονούφριου και είναι «η μεγαλύτερη παραβίαση των εκκλησιαστικών κανόνων, οι οποίοι απαγορεύουν στους επισκόπους μιας τοπικής εκκλησίας να παρεμβαίνουν στην εσωτερική ζωή και υποθέσεις της τοπικής εκκλησίας. ”

Η απόφαση αυτή «έρχεται σε πλήρη αντίθεση με την παλαιά στάση του Οικουμενικού Πατριαρχείου της Κωνσταντινούπολης και προσωπικά του Πατριάρχη Βαρθολομαίου, ο οποίος επανειλημμένα δήλωσε ότι αναγνωρίζει τον Μητροπολίτη Ονούφριο ως μοναδικό κανονικό επικεφαλής της Ορθόδοξης Εκκλησίας στην Ουκρανία”.
Η Σύνοδος της Μόσχας επεσήμανε ότι η απόφαση του Οικουμενικού Πατριαρχείου της Κωνσταντινούπολης να λάβει υπόψη το ζήτημα της χορήγησης αυτοκέφαλίας στους «Ορθοδόξους Ουκρανούς” έγινε ενάντια στη βούληση των επισκόπων της Ουκρανικής Ορθόδοξης Εκκλησίας, οι οποίοι μονομερώς τάχθηκαν υπέρ της διατήρησης της τρέχουσας κατάστασής. ”
«Ο Πατριάρχης της Κωνσταντινούπολης δικαιολογεί την παρέμβασή του στις υποθέσεις άλλων τοπικών εκκλησιών, αναφέρει ψευδείς ερμηνείες των ιστορικών γεγονότων και των εξαιρετικών δυνάμεων που φέρεται ότι έχει, που κανείς δεν είχε ποτέ και κανείς δεν έχει στην πραγματικότητα”, δήλωσε η Σύνοδος.
«Αυτές οι πράξεις φέρνουν τις σχέσεις μεταξύ της Ρωσικής Εκκλησίας και της Εκκλησίας της Κωνσταντινούπολης σε αδιέξοδο και αποτελούν πραγματική απειλή για την ενότητα ολόκληρου του παγκόσμιου Ορθοδόξου Χριστιανισμού”, ανέφερε.
«Ολόκληρη η ευθύνη αυτών των ακανόνιστων ενεργειών βρίσκεται προσωπικά στον Πατριάρχη Βαρθολομαίο και σε όλους τους ανθρώπους στο Οικουμενικό Πατριαρχείο Κωνσταντινούπολης που τις υποστηρίζουν”, δήλωσε η Ιερά Σύνοδος της Ρωσικής Εκκλησίας, προσθέτοντας ότι «η αντίδραση του Πατριαρχείου Μόσχας θα προκύψει αμέσως».
Η Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία κατηγορεί ευθέως την Κωνσταντινούπολη για προδοσία και απειλεί με σχίσμα σε περίπτωση αναγνώρισης της ουκρανικής αυτοκεφαλίας.
«Η εκκλησιαστική διπλωματία έχει εξαντληθεί στον διάλογο με την Εκκλησία της Κωνσταντινούπολης πάνω στο ουκρανικό ζήτημα”, ανέφερε το Πατριαρχείο της Μόσχας.
«Προφανώς, τα μέσα της εκκλησιαστικής διπλωματίας έχουν εξαντληθεί τώρα”, δήλωσε σήμερα Σάββατο στο τηλεοπτικό κανάλι Rossiya-24 ο Μητροπολίτης Ιλαρίων, επικεφαλής του Συνδέσμου Τμήματος Εξωτερικών Εκκλησιαστικών Σχέσεων.
«Εξωτερικά, ήταν μια πολιτική, ευγενική και μάλιστα αδελφική συνάντηση, αλλά, δυστυχώς, η πλευρά της Κωνσταντινούπολης όχι μόνο απέτυχε να λάβει υπόψη τα επιχειρήματά μας, αλλά μάλιστα ενεργούσε, κατά την άποψή μας, απερίσκεπτα και ύπουλα”, δήλωσε ο Μητροπολίτης Ιλαρίωνας για την συνάντηση της περασμένης εβδομάδας.
Αν οι Ουκρανοί σχισματικοί αποκομίσουν αυτοκεφαλία, οι σχέσεις με το Πατριαρχείο Κωνσταντινούπολης θα αποκοπούν, είπε απειλώντας με διακοπή κοινωνίας. 
«Αν η Κωνσταντινούπολη εκτελέσει το άπιστο σχέδιο της για να χορηγήσει αυτοκεφαλία σημαίνει ότι μια ομάδα σχισματικών θα αποκτήσει αυτοκεφαλία. Η κανονική εκκλησία δεν θα δεχτεί αυτή την αυτοκεφαλια, εμείς η Ρωσική Εκκλησία δεν θα αναγνωρίσουμε αυτή την αυτοκέφαλια, φυσικά, και δεν θα έχουμε άλλη επιλογή εκτός από την αυστηροποίηση των δεσμών με την Κωνσταντινούπολη «, δήλωσε ο Μητροπολίτης Ιλαρίωνας.
«Ο Πατριάρχης της Κωνσταντινούπολης δεν θα έχει πλέον το δικαίωμα να έχει το στυλ όπως είναι τώρα, σαν ηγέτης του ορθόδοξου πληθυσμού των 300 εκατομμυρίων του πλανήτη”, δήλωσε. «Τουλάχιστον ο μισός πληθυσμός δεν θα τον αναγνωρίσει καθόλου», είπε.
Δεν είναι τυχαίο ότι ο Πατριάρχης της Κωνσταντινούπολης βρίσκεται σε μια τέτοια βιασύνη: «κατανοεί ότι οι ημέρες της σημερινής κυβέρνησης της Ουκρανίας είναι μετρημένες, καταλαβαίνει ότι θα διεξαχθούν εκλογές την ερχόμενη άνοιξη και είναι πολύ πιθανό ότι θα έρθει μια νέα δύναμη στην εξουσία », η οποία δεν θα προσχωρήσει πλέον με την Κωνσταντινούπολη, είπε. «Προσπαθούν να ολοκληρώσουν το συντριπτικό τους έγκλημα όσο το δυνατόν γρηγορότερα», δήλωσε ο Μητροπολίτης Ιλαρίωνας.
Πόσο καιρό θα χρειαστεί η Ρωσική Εκκλησία να αντιδράσει θα εξαρτηθεί από το πόσο σύντομα θα νομιμοποιηθεί το σχίσμα, είπε.
Η κανονική Ορθόδοξη Εκκλησία της Ουκρανίας από την πλευρά της στην πρώτη της αντίδραση θεωρεί το διορισμό των εξάρχων της Κωνσταντινούπολης στο Κίεβο ως κατάφωρη παραβίαση της κανονικής επικράτειάς της και η ευθύνη για οποιεσδήποτε ενδεχόμενες αρνητικές συνέπειες θα ανήκει στο Πατριαρχείο της Κωνσταντινούπολης.
«Το Τμήμα Εξωτερικών Εκκλησιαστικών Σχέσεων της Ουκρανικής Ορθόδοξης Εκκλησίας εξουσιοδοτείται να πει με την ευλογία του Μακαριότατου Μητροπολίτη Κιέβου και πα΄σης Ουκρανίας Ονούφριου ότι ο διορισμός εξάρχης είναι μια κατάφωρη παραβίαση της κανονικής επικράτειας της Ουκρανικής Ορθόδοξης Εκκλησίας” δήλωσε το γραφείο τύπου της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Ουκρανίας την Παρασκευή το βράδυ.
Σύμφωνα με το έγγραφο, αυτή η απόφαση της Κωνσταντινούπολης αντιφάσκει με τον δεύτερο κανόνα της Δεύτερης Οικουμενικής Συνόδου, η οποία αναφέρει ότι οι επίσκοποι δεν μπορούν να διασχίσουν τα όρια των περιφερειών τους χωρίς να προσκληθούν.
Σύμφωνα με τη δήλωση, ο διορισμός εξάρχης στο Κίεβο πραγματοποιήθηκε χωρίς τη γνώση του Μητροπολίτη Ονούφριου «ως μοναδικού κανονικού επισκοπου της πόλης του Κιέβου”.
Από αυτή την άποψη, η Ορθόδοξη Εκκλησία της Ουκρανίας δήλωσε ότι «η ευθύνη για οποιεσδήποτε πιθανές αρνητικές συνέπειες αυτής της ενέργειας εναπόκεινται στο Πατριαρχείο Κωνσταντινούπολης».
Την ίδια στιγμή πανηγυρίζουν στο “Πατριαρχείο Κιέβου”. Συγκεκριμένα οι σχισματικοί χαιρετίζουν αυτήν την απόφαση του Οικουμενικού Πατριαρχείου και δηλώνουν πως αναμένουν την εποικοδομητική συνεργασία με τους νέους Έξαρχους- Αρχιεπίσκοπο Δανιήλ και Επίσκοπο Ιλαρίων – για την προετοιμασία της αυτοκεφαλίας της Ορθόδοξης Εκκλησίας στην Ουκρανία, όπως είχε συμφωνηθεί προηγουμένως.
«Ο διορισμός των εξάρχων του στο Κίεβο από τον Οικουμενικό Πατριάρχη εξαρτάται από την ανάγκη να διεξαχθεί ενεργή εργασία για την προετοιμασία της προσφοράς της αυτοκεφαλίας στην Ορθόδοξη Εκκλησία της Ουκρανίας και για να πραγματοποιηθούν οι κατάλληλες συναντήσεις και διαβουλεύσεις. Σημαίνει την προσωπική εξουσία του Οικουμενικού Πατριάρχη να τον εκπροσωπούν και την εκκλησία να εκτελεί ένα συγκεκριμένο έργο – προετοιμασίες για την παροχή αυτοκέφαλίας, «είπε εκρπόσωπος των σχισματικών.
Εξήγησε δε ότι οι λειτουργίες του εξάρχου σε αυτή την περίπτωση είναι συγκρίσιμες με αυτές ενός έκτακτου και πληρεξουσίου πρέσβη.

«Οι Έξαρχοι αυτοί πρέπει να διακρίνονται από μια άλλη μορφή – εδαφικής εξαρχειας που υπήρχε στην Ουκρανία με τη Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία τον 20ό αιώνα. Ο διορισμός των εξάρχων δεν σημαίνει το σχηματισμό μιας νέας εκκλησιαστικής δικαιοδοσίας υπό μορφή εξάρχου’, είπε.

Συγκλονιστική ιστορία: «Σήκω από το κρεβάτι και ακολούθησέ με»



Ένας παντρεμένος άνθρωπος που είχε παιδιά και δούλους και άφθονο πλούτο, ήταν πολύ ελεήμων και φιλόξενος. Μία νύκτα, αφού εδείπνησε, κοιμήθηκε και το πρωί τον εβρήκαν ξαπλωμένο στη γη, ψυχρό, αναίσθητο, σαν να ήταν πεθαμένος. Οι συγγενείς του τον εσήκωσαν, τον έβαλαν στο στρώμα, κάνοντάς του διάφορες γιατρειές και ζεσταίνοντάς τον για να αναζήση, αλλά μάταια εκοπίαζαν. Μετά από πολλές ημέρες ήλθε στον εαυτό του και ερωτήθηκε από τους συγγενείς του να τους ειπεί τί έπαθε και πού βρισκόταν τόσες ημέρες νεκρός. Εκείνος δεν αποκρινόταν, μόνο έκλαιγε απαρηγόρητα και ακατάπαυστα και, μέχρι του θανάτου του, δεν είπε τίποτε σε κανέναν. Όταν πλησίαζε το τέλος, εκάλεσε τον μεγαλύτερο γιο του και του είπε τα εξής μπροστά σε όλους:

«Αγαπητό μου παιδί... αυτή την τελευταία εντολή σου δίνω προστακτικά και σε διατάζω να την τηρής αυστηρά, όσο μπορείς. Να δίνεις ελεημοσύνη στους πτωχούς και να έχεις πολλή συμπάθεια στους ξένους και οδοιπόρους. Να τους περιποιείσαι στο σπίτι σου με πολλή αγάπη, να τους υπηρετής πρόθυμα και να τους δίνεις άφθονα, όσα χρειάζονται, καθώς είδες να κάνω και εγώ μέχρι τώρα. Διότι η φιλοξενία είναι η πιο ευπρόσδεκτη στον Θεό απ' όλες τις αρετές και όποιος την εκτελεί επιμελώς, για την αγάπη του Θεού, ευρίσκει πολύ μισθό στην ουράνια Βασιλεία Του.

Και για να παρακινηθήτε όλοι οι συγγενείς μου σ' αυτή την φιλόθεη πράξη της καλωσύνης και συμπαθείας προς τους ξένους και πτωχούς, την τελευταία αυτή ημέρα μου θα σας διηγηθώ την φοβερή οπτασία που είδα, όταν με ευρήκατε ωσάν αποθαμμένον προ ετών, κάτω στο πάτωμα του σπιτιού μας.

Γνωρίζετε ότι από την νεότητά μου είχα πολλή ευλάβεια στην Υπεραγία Θεοτόκο και κάθε ημέρα της εδιάβαζα εγκώμια και ευχές. Γι' αυτό μου τον πόθο και την αγάπη που είχα με όλη μου την ψυχή και την καρδιά, με αξίωσε ο Δεσπότης, με τις δικές της πρεσβείες, να απολαύσω πολλές δωρεές και χάριτες, μα προπαντός για τη συμπάθεια που είχα για τους πτωχούς και ξένους, καθώς εσείς το ξέρετε, υποδεχόμενος τον καθένα με αγάπη και παρέχοντας άφθονα, όλα τα χρειαζόμενα.

Την νύκτα εκείνη που είδα την οπτασία, άκουσα φωνή που εφώναξε με το όνομά μου λέγοντας: «Σήκω από το κρεβάτι και ακολούθησέ με». «Όταν σηκώθηκα, μ' έπιασε βίαια εκείνος που με φώναξε από το χέρι και με ωδήγησε σ' ένα μεγάλο λιβάδι.

Τότε αυτός έγινε άφαντος και εγώ μόνος μου, μη ξέροντας τι να κάνω, άκουσα πίσω μου ξαφνικά φοβερές φωνές και ταραχές. Γυρίζοντας πίσω βλέπω ένα άπειρο πλήθος δαιμόνων και ήρχοντο κατεπάνω μου να με αρπάξουν ως θηρία ανήμερα. Εγώ, καθώς τους είδα, όσο μπορούσα, έτρεχα με ασυγκράτητο φόβο έως ότου έφθασα σε ένα σπίτι και μπαίνοντας μέσα έκλεισα την πόρτα. Αλλά αυτοί την έσπασαν και μπήκαν μέσα να μ' αρπάσουν. Αλλά για να καταλάβεις καλλίτερα, άκουσε και αυτά. Είναι τώρα τρία χρόνια αφ' ότου επήρα ένα ξένο εδώ στο σπίτι μου, από το βράδυ της εορτής των Αγίων Πάντων για να τον φιλοξενήσω, κατά την συνήθειά μας.

Φθάνοντας στο σπίτι, ευρήκα και άλλον ξένο, που είχε κρατήσει η μητέρα σου, κατά το πρόσταγμά μου που της είχα δώσει, να υποδέχεται και φιλοξενή τον καθένα ως άγγελο Κυρίου και σε λίγο έφερε άλλον έναν και ο αδελφός σου. Τότε εγώ εδοκίμασα μεγάλη χαρά που αξιώθηκα να υποδεχθώ και να φιλοξενήσω στο σπίτι μου αυτούς τους τρεις ξένους κατά τον τύπο της Αγίας Τριάδος. Τους εφίλευσα πλουσιοπάροχα, όσο μου ήταν δυνατόν, κατά την συνήθειά μου.

Όταν λοιπόν, επανέρχομαι στην οπτασία, μπήκαν μέσα οι δαίμονες, άρχισα να φωνάζω στον Κύριο να μ' ελεήση με τις πρεσβείες της Παναχράντου Μητρός Του.
Τότε βλέπω τρεις ωραίους άνδρες και μου λέγουν: «Μη φοβάσαι διότι εμείς ήλθαμε να σε βοηθήσουμε». Αφού έδιωξαν τους δαίμονες μ' ερώτησαν, εάν τους ήξερα. Εγώ τους είπα: 

«Όχι, Κύριοί μου, δεν σας γνωρίζω». 

Οι δε αποκρίθηκαν: 

«Εμείς είμεθα εκείνοι οι τρεις ξένοι που εφίλευσες στο σπίτι σου με πλούσια και αβραμιαία καρδιά και μας έστειλε ο Κύριος προς βοήθειά σου, να σε ανταμείψουμε για την πολλή αγάπη που μας έδειξες, και να οπού σε ελυτρώσαμε από τα χέρια των δαιμόνων». Αφού είπαν αυτά έγιναν άφαντοι.

Εγώ ευχαρίστησα τον Θεό και φοβούμενος να βγω έξω μήπως με πειράξουν πάλι, έμεινα λίγη ώρα μέσα στο σπίτι. Μετά από λίγο έκανα το σημείο του Σταυρού και βγήκα έχοντας την ελπίδα μου στον Κύριο. Αφού εβάδισα λίγο, είδα να τρέχουν πίσω μου οι δαίμονες λέγοντας τα εξής: Ας τρέξουμε τώρα να τον πιάσουμε μήπως και μας φύγη». Εγώ φοβήθηκα και τρέχοντας περισσότερο, εφώναξα στην Θεοτόκο: «Παναγία Θεοτόκε, βοήθησέ με». Έτσι τρέχοντας έφθασα σ' ένα πύρινο ποτάμι, που ήταν γεμάτο φίδια και άλλα φοβερά θηρία του Άδου.

Το σώμα τους ήταν όλο χωμένο μέσα στις φλόγες και μόνο το στόμα τους είχαν έξω ανοιχτό, ωσάν να πεινούσαν και ήθελαν να με φάγουν. Οι δαίμονες που με κυνηγούσαν, με φώναζαν να πέσω μέσα στο ποτάμι η θα με ρίξουν εκείνοι. Εγώ τότε εκύταζα τριγύρω, εάν υπάρχη κάποια άλλη διέξοδος, οπότε και βλέπω ένα πολύ στενό γεφύρι ως μια σπιθαμή και τόσο ψηλό, ώστε μου φαινόταν πως έφτανε στον ουρανό. Μη ξέροντας τι να κάνω απ' αυτά τα τρία, δηλαδή να πέσω στο ποτάμι, όπου φοβόμουν την φωτιά και τους δράκοντες, να μείνω στην εξουσία των δαιμόνων, που ήταν χειρότερο ή να ανέβω το γεφύρι; Προτίμησα το τρίτο. Έτσι ανέβαινα τα σκαλιά ένα-ένα με πολύ φόβο και κίνδυνο να πέσω κάτω στις φλόγες.
Οι πονηροί δαίμονες με ακολουθούσαν με φωνές και απειλές. Όταν ήμουν στην κορυφή του γεφυριού, έφθασαν και οι δαίμονες και εγώ τότε με δάκρυα εβόησα προς την Θεοτόκο: 

«Υπεραγία Θεοτόκε βοήθησέ με». Τότε, ευρέθηκε ενώπιόν μου η φιλεύσπλαχνη Μητέρα της ελεημοσύνης και μου έδωσε το δεξί της χέρι λέγοντας: Μη φοβάσαι, αγαπημένε δούλε μου. Επειδή εσύ μου διάβαζες εγκώμια και προσευχές και αγαπούσες τους φτωχούς, τους ελαχίστους αδελφούς του Υιού και Δεσπότου μου, γι' αυτό ήλθα και εγώ να σε βοηθήσω στην ανάγκη σου». Αφού μου είπε αυτά με εκράτησε από το χέρι και, ώ του θαύματος! σε μια στιγμή μ' έφερε στο σπίτι μου και μπήκε η ψυχή μου στο σώμα μου, ενώ εσείς με θεωρούσατε ως πεθαμένο.

Λοιπόν παιδί μου, να μη αμελήσης και εσύ την υπηρεσία αυτή προς την Μητέρα του Παντοδυνάμου Θεού, την Πανάχραντη Θεοτόκο, αλλά κάθε ώρα να την υμνολογής, να την δοξάζεις, όπως πρέπει και όπως μέχρι τώρα έκανα και εγώ ο πατέρας σου. Έτσι θα την έχεις βοήθεια σε κάθε σου ανάγκη.

Αυτό είναι το πρώτο πρόσταγμά μου που σου παραγγέλλω. Το δεύτερο είναι, όπως σου προείπα, βίαζε τον εαυτό σου, όσο μπορείς να αγαπάς τους ξένους, τους πτωχούς, τις χήρες, τα ορφανά, να τους δίνεις όλα τα αναγκαία, εάν θέλεις ν' απολαύσης σ' αυτόν τον κόσμο κάθε αγαθό και να κληρονομήσης και την αιώνια Βασιλεία του Θεού!».

Αυτά, αφού είπε ο αοίδιμος σ' όλους τους παρευρισκομένους να ευλαβούνται την Θεομήτορα και να βοηθούν τους πτωχούς, παρέδωσε την αγία ψυχή του στα χέρια του Θεού.
Ο γυιός του, ενθυμούμενος σ' όλη την ζωή του τις πατρικές συμβουλές, εξήσκησε ενάρετη πολιτεία και μετά το τέλος της επιγείου ζωής του, αξιώθηκε της ουρανίου μακαριότητος.

Εκ του βιβλίου "Ψυχωφελείς οπτασίες και διηγήσεις για την άλλη ζωή "Εκδόσεις "Ορθόδοξος Κυψέλη"

Δηλώσεις-σοκ! Θεολόγος Πατριαρχείου Μόσχας: Αιρετικός ο Βαρθολομαίος με παπικές απόψεις



Χοντραίνει πολύ το παιχνίδι στο ουκρανικό εκκλησιαστικό ζήτημα. Μετά τις επιθετικές δηλώσεις εκ μέρους της κανονικής Ουκρανικής Εκκλησίας εις βάρος του Οικουμενικού Πατριάρχη τώρα ήρθε η σειρά ενός θεολόγου του Πατριαρχείου Μόσχας να κατηγορήσει τον κ. Βαρθολομαίο ούτε λίγο ούτε πολυ΄για αίρεση!

“Η αναφορά από τον Πατριάρχη Βαρθολομαίο σε μια Σύναξη στην Κωνσταντινούπολη ότι η Εκκλησία της Κωνσταντινούπολης έχει αποκλειστικά δικαιώματα για την επίλυση των προβλημάτων του
χριστιανικού ορθόδοξου κόσμου ήταν καθαρή αίρεση” ανέφερε ο πρωτοπρεσβύτερος Αντρέι Νόβικοφ, μέλος της Επιτροπής Θεολογικής Γραφής του Πατριαρχείου Μόσχας

«Όλες αυτές οι εκφράσεις – ότι χωρίς το Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως όλες οι άλλες τοπικές Εκκλησίες είναι πρόβατα χωρίς βοσκό, ότι η Κωνσταντινούπολη διαθέτει κάποια αποκλειστικότητα, ότι αντιπροσωπεύει ένα ήθος ή έθνος της Ορθοδοξίας, ότι έχει τα ειδικά δικαιώματα τελικής δικαιοδοσίας σε ολόκληρη την Εκκλησία και εξασφαλίζει την ενότητά της – όλα αυτά επαναλαμβάνουν τις ρωμαιοκαθολικές απόψεις για τον ρόλο του Πάπα στην Εκκλησία και αυτή είναι ήδη απόλυτη, καθαρή αίρεση », δήλωσε ο ιερέας.

«Είναι μια τάση που υπήρχε από τον Μεσαίωνα, αλλά είδε μια ιδιαίτερη άνοδο στον 20ο αιώνα, που έγινε υπερτροφική, η λεγόμενη τάση του Ανατολικού Παπισμού”, δήλωσε ο πατέρας Αντρέι και συμπλήρωσε:

“Εντούτοις, ενώ προηγουμένως τέτοιες αναφορές εκφράζονταν ως προσωπική άποψη ορισμένων ιεραρχών, τώρα ειπώθηκε στη Σύναξη, μια συγκέντρωση όλων των επισκόπων της Κωνσταντινούπολης, και «κανείς δεν διαμαρτυρήθηκε», που σημαίνει ότι η άποψη του πατριάρχη έγινε οικουμενική”

Και πήγε ένα βήμα παραπέρα λέγοντας πως για το Πατριαρχείο της Μόσχας θα είναι «πολύ δύσκολο να συνεχιστεί η επικοινωνία με τους ανθρώπους που προσπαθούν πραγματικά να επιβάλουν στην Ορθόδοξη Εκκλησία το Ρωμαιοκαθολικό μοντέλο: αντιβαίνει στην Εκκλησία όπως δημιουργήθηκε από τον Ιησού Χριστό», δήλωσε ο πατέρας Αντρέι.

Για την δε σύνοδο της Ιεραρχίας του Οικουμενικού θρόνου μίλησε απαξιωτικά σημειώνοντας ήταν απλά «μια συγκέντρωση ιεραρχών της Κωνσταντινούπολης που αντιπροσωπεύουν το 3% της Ορθοδόξου γης, δεσμεύοντας ολόκληρο τον Ορθόδοξο κόσμο «.

Και κατέληξε λέγοντας πως «δεν είναι πλέον δυνατόν να ανεχτούμε ούτε να συνυπάρχουμε με αυτήν ενώ παραμένουμε η ενωμένη Εκκλησία”,

Υπενθυμίζεται πως ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος στην ομιλία του προς τους Ιεράρχες είχε πει ότι το Οικουμενικό Πατριαρχείο έχει αποκλειστικά δικαιώματα για την επίλυση προβλημάτων του Ορθόδοξου κόσμου.

«Το Οικουμενικό Πατριαρχείο φέρει την ευθύνη να θέτει τα ζητήματα με εκκλησιαστική και κανονική τάξη επειδή μόνο του έχει το κανονικό προνόμιο […] να εκτελέσει αυτό το υπέρτατο και εξαιρετικό καθήκον … Αν το Οικουμενικό Πατριαρχείο αρνείται την ευθύνη του και καταργείται από την ενδορθόδοξη σκηνή, τότε οι τοπικές Εκκλησίες θα προχωρήσουν «ως πρόβατα χωρίς βοσκό», δήλωσε ο Πατριάρχης.

Εν τω μεταξύ, ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος δήλωσε επίσης στην ομιλία του στη Σύναξη ότι η προσπάθεια επίλυσης των διορθόδοξων προβλημάτων χωρίς την Κωνσταντινούπολη είναι πιθανό να αποτύχει. «Μερικές φορές αντιμετωπίζουμε δοκιμές και πειρασμούς ακριβώς επειδή μερικοί πιστεύουν ψευδώς ότι μπορούν να αγαπήσουν την Ορθόδοξη Εκκλησία, αλλά όχι το Οικουμενικό Πατριαρχείο, ξεχνώντας ότι ενσωματώνει το αυθεντικό εκκλησιαστικό ήθος της Ορθοδοξίας», είπε.

Το Πατριαρχείο της Κωνσταντινούπολης αγωνίζεται «για την ενότητα και τη σταθερότητα της Ορθοδοξίας, καθώς και για μια κοινή εκκλησιαστική μαρτυρία», πρόσθεσε.

“Το Οικουμενικό Πατριαρχείο – υπεύθυνο για τη διασφάλιση της ενότητας, αλλά και το συντονισμό των διορθόδοξων σχέσεων και πανορθόδοξων πρωτοβουλιών – διεξάγει αυτό το ιερό καθήκον στον ορθόδοξο κόσμο, πιστά τηρώντας τις ακλόνητες εκκλησιολογικές και κανονικές αρχές της Παράδοσης των Πατέρων μας «, είπε.

Ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος αναφέρθηκε στις «μεγάλες προκλήσεις της εποχής μας” που αντιμετωπίζει η Εκκλησία «, συμπεριλαμβανομένης της κυριαρχίας της τεχνολογικής προόδου, της εκκοσμίκευσης, της παγκοσμιοποίησης, της συνεχούς παρακμής και παραμέλησης της κοινωνικής διάστασης της ελευθερίας, της κοινωνικής αδικίας, της ικανοποίησης και της απληστίας του φυσικόυ περιβάλλοντος, αλλά και για τον εθνοφυλετισμό, τον θρησκευτικό φονταμενταλισμό, τη σύγκρουση πολιτισμών και άλλες απειλές για την ιερότητα του ανθρώπινου προσώπου, που απαιτούν κοινές απαντήσεις .

Στο πλαίσιο αυτό, υπενθύμισε τα λόγια του μητροπολίτη Περγάμου Ιωάννη, ότι “στον κόσμο που αντιμετωπίζουμε, η Ορθοδοξία δεν μπορεί να παράσχει μαρτυρία διαιρεμένη σε πολλά μέρη, αλλά μαρτυρα με ένα στόμα και μια καρδιά. Το Οικουμενικό Πατριαρχείο έχει την υποχρέωση να υπενθυμίζει σε όλους την καθολικότητα και την οικουμενικότητα της Εκκλησίας, υποστηρίζοντας ένα πνεύμα συμφιλίωσης που ξεπερνά τις συγκρούσεις και υπηρετεί την ενότητα της Ορθοδοξίας”.

pentapostagma.gr

Οἱ δίκαιοι ἄνθρωποι βλέπουν τους ἑαυτούς τους ὡς ἁμαρτωλούς, ἐνῶ οἱ ἁμαρτωλοί βλέπουν τούς ἑαυτούς τους ὡς δικαίους



Άγιος Ιωάννης Μαξίμοβιτς 1896 - 1966 
καί ο Άγιος Φιλάρετος τῆς Ρωσικῆς διασπορᾶς Ἀσκητής καί Ὁμολογητής 1903 - 1985 

«Οἱ δίκαιοι ἄνθρωποι βλέπουν τοὺς ἑαυτούς τους ὡς ἁμαρτωλούς, ἐνῶ οἱ ἁμαρτωλοὶ βλέπουν τοὺς ἑαυτούς τους ὡς δικαίους.
Στὴν ψυχὴ ἑνὸς ἁμαρτωλοῦ ἀφώτιστου ἀπὸ τὴν Χάρη τοῦ Θεοῦ, ὁ ὁποῖος δὲν σκέπτεται γιὰ τὴν πνευματικὴ ζωή, ὁ ὁποῖος δὲν σκέπτεται γιὰ τὴν διόρθωσή του, ὁ ὁποῖος δὲν σκέπτεται πῶς θὰ λογοδοτήσει ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ, ὅλα συγχωνεύονται καὶ ὁ ἴδιος δὲν δύναται νὰ κάνη κάτι ἐπαὐτοῦ· μόνον ὁ Παντεπόπτης Θεὸς βλέπει τὴν οἰκτρὰ κατάσταση τῆς ψυχῆς τοῦ ἀνθρώπου τούτου.
Ἕνας ασκητὴς θρηνοῦσε συνεχῶς· ὁ υποτακτικός του τὸν ἐρώτησε: 
«Πάτερ, γιὰ ποιὸ λόγο θρηνεῖς;». 
«Γιὰ τὶς ἁμαρτίες μου, τέκνον μου», ἀπήντησε.
«Ὅμως, τί ἁμαρτίες ἔχεις; Καὶ γιατί θρηνεῖς γι αὐτὲς τόσο πολύ;».
«Τέκνον μου», ἀπήντησε ὁ Ἀσκητής, «ἄν ἔβλεπα τὶς ἁμαρτίες μου ὅπως εἶναι, σὲ ὅλη τους τὴν ἀσχήμια, θὰ σοῦ ζητοῦσα νὰ θρηνῆς καὶ σὺ γι αὐτὲς μαζί μου»! 
Ἔτσι ἀκριβῶς εἶναι ποὺ αὐτοὶ οἱ ἐξαιρετικοὶ ἄνθρωποι ὁμιλοῦσαν περὶ τοῦ ἑαυτοῦ τους!'' 

Άγιος Φιλάρετος τῆς Ρωσικῆς διασπορᾶς Ἀσκητής καί Ὁμολογητής

Ἀνακοίνωση ἁγιορειτῶν πατέρων σχετικὰ μὲ τὴν προσχώρηση τινῶν σὲ παράταξη τῶν Γ.Ο.Χ...

Ἐξ’ ἀφορμῆς τῆς προσχωρήσεως τοῦ ἀρχιμανδρίτου Παϊσίου Παπαδόπουλου ἡγουμένου ἱερᾶς μονῆς ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαμᾶ (Φιλώτα) ἔχουμε νὰ παρατηρήσουμε τὰ ἑξῆς: 

1) Ὅπως ἤδη ἀναφέραμε στὸ κείμενο τοῦ ψηφίσματος τῆς πανελλήνιας κληρικολαϊκῆς συνάξεως τοῦ Ὡραιοκάστρου(ΠΑΤΑ ΕΔΩ), καθίσταται σαφὴς ἡ παγία θέση μας ἀπέναντι στίς πάσης φύσεως παρατάξεις τῶν ΓΟΧ. Ἐκκλησιολογικὴ μας ἀρχὴ ἦταν καὶ παραμένει ὅτι ἡ ἀποτείχιση ἤτοι ἡ διακοπὴ κοινωνίας πρὸς τὸν οἰκεῖον ἐπίσκοπον ὁρίζεται κυρίως ἀπὸ τὰ διαλαμβανόμενα τοῦ 15ου κανόνος τῆς ΑΒ συνόδου. Μνημόνευσις ἑτέρου ἐπισκόπου ὡς οἰκείας ἐκκλησιαστικῆς ἀρχῆς σημαίνει αὐτοχρῆμα τὴν λήξη τῆς ἀποτειχίσεως. Αὐτὸ σημαίνει αὐτομάτως καὶ τὴν διακοπὴ τοῦ ἀγῶνος μας κατὰ τῆς παναίρεσης τοῦ οἰκουμενισμοῦ, ὁ ὁποίος ἔχει ὡς ἀπώτερο σκοπὸ τὴν σύγκληση ὀρθοδόξου Συνόδου γιὰ τὴν ἐπίσημη καταδίκη του. Ἑπομένως γιὰ ἐμᾶς τοὺς ἁγιορεῖτες τελεσιδίκως δὲν ὑφίσταται ὁ οἱοσδήποτε λόγος προσχώρησης εἰς οἱανδήποτε παραταξιακή ὁμάδα τῶν Γ.Ο.Χ. ἀνεξαρτήτως τοῦ ἐκκλησιολογικοῦ της φρονήματος. 

2) Περαιτέρω ὑπενθυμίζουμε ὅτι ὁ ἀγῶνας τῆς ἀποτείχισης γιὰ τοὺς ἁγιορεῖτες πατέρες συνυφάνθη μὲ πάσης φύσεως διωγμοὺς ἐκ μέρους τόσο τῶν οἰκουμενιστῶν, ὅσο καὶ τινῶν ψευδαδέλφων. Ξεκινήσαμε τὸν ἐκκλησιαστικὸ ἀγῶνα στιχούμενοι πρὸς τὴν πατερικὴ διδασκαλία κατὰ πάντα, βάσει τῆς ὁποίας εἶναι τὸ σταυρικὸ-μαρτυρικὸ φρόνημα. Ἀποδεχόμαστε εὐχαριστούντες τὸν Θεὸ τοὺς διωγμοὺς τὶς συκοφαντίες καθὼς καὶ πάσης φύσεως λοιδορίες ἐναντίον μας, θεωρώντας ἀπόδειξη γνησιότητας συνολικῆς μαρτυρίας τοῦ ἀγῶνα μας. Ὁ ἀγῶνας μας δὲν εἶναι χαρτοπόλεμος. Ἑπομένως ἡ ἀναζήτηση «λύσεων» ὅπως ὁ «ἀγῶνας» διεξαχθεῖ ἀνετώτερα καὶ ἀσφαλέστερα κρίνεται ὡς ἀντιπατερικὴ καὶ ἀπορριπτέα. 

Εὐχόμαστε ὁ Θεός, διὰ πρεσβειῶν τῆς πανυπερευλογημένης Δεσποίνης ἡμῶν Θεοτόκου καὶ ἀειπαρθένου Μαρίας, νὰ δώσει δύναμη νὰ ἀκολουθήσουμε τὸν σταυρικὸ βίο τῶν Ἁγίων μας, νὰ κρατήσουμε τὴν πίστιν ὅπου ἐλάβομεν ἀκεραίαν καὶ ἀκαινοτόμητον, ἔστω καὶ ἂν χρειασθεῖ νὰ διωχθοῦμε μέχρι θανάτου καὶ μὲ αὐτὸν τὸν τρόπο νὰ δώσουμε τὴν καλὴ ἀπολογία ἐπὶ τοῦ φοβεροῦ βήματος τοῦ Χριστοῦ, εἰς τὸν ὁποῖον ἀνήκει πᾶσα δόξα, τιμὴ καὶ προσκύνησις, σὺν τῷ ἀνάρχῳ αὐτοῦ Πατρὶ καὶ τῷ παναγίῳ καὶ ἀγαθῷ καὶ ζωοποιῷ αὐτοῦ Πνεύματι, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν. 

Ἐκ μέρους τῶν ἁγιορειτῶν πατέρων 


Γέρων Σάββας Λαυριώτης. 

Στὸ ψήφισμα τῆς μεγάλης κληρικολαϊκῆς συνάξεως τοῦ Ὡραιοκάστρου ὁποῦ πραγματοποιήθηκε στίς 4 Ἀπριλίου τὸ 2017,(ΠΑΤΑ ΕΔΩ) μεταξὺ τῶν ἄλλων ἐδηλώσαμεν τὰ ἐξῆς: «Διακόπτουμε τὴν κοινωνία μὲ τὸν Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως Βαρθολομαῖο, ὡς τὸν κύριο ἐμπνευστὴ τῆς Συνόδου, ἐκφραστὴ καὶ κήρυκα τῆς παναιρέσεως τοῦ Οἰκουμενισμοῦ καὶ μὲ τοὺς ἐπισκόπους ποὺ ἀποδέχονται τὴν σύνοδο τῆς Κρήτης ὡς Ὀρθόδοξη. Κάνουμε χρήση τοῦ 10ου καὶ 31ου ἐκ τῶν Ἀποστολικῶν Κανόνων, τοῦ 2ου τῆς ἐν Ἀντιοχείᾳ Συνόδου, τοῦ 33ου τῆς ἐν Λαοδικείᾳ Συνόδου, καθὼς καὶ τοῦ 15ου τῆς πρωτοδευτέρας Συνόδου ἐπὶ Ἁγίου Φωτίου τοῦ Μεγάλου, ἀκολουθώντας κατὰ πάντα τοὺς Ἁγίους Πατέρες, στὴν διάγνωση, ἀντιμετώπιση καὶ θεραπεία τῶν ἀναφυομένων αἱρέσεων. Εἴμαστε συνοδοιπόροι καὶ συναγωνιστές μὲ ὅλους τοὺς ἱερεῖς, μοναχοὺς καὶ λαϊκοὺς ποὺ ἔκοψαν τὸ μνημόσυνο τῶν πατριαρχῶν καὶ ἐπισκόπων τους ποὺ ὑποστηρίζουν τὸν Οἰκουμενισμὸ καὶ δὲν καταδικάζουν τὴν ψευδοσύνοδο τῆς Κρήτης, καὶ περιμένουμε καὶ τοὺς ἄλλους ἀδελφοὺς μας μὲ ὀρθόδοξο φρόνημα, ἀφοῦ ὡριμάσει μέσα τους ὁ καρπὸς τῆς ὁμολογίας καὶ τῆς ἀντίστασης, νὰ ἀκολουθήσουν, διακόπτοντας καὶ αὐτοὶ τὸ μνημόσυνο τῶν αἱρετικῶν οἰκουμενιστῶν. 

Ὡς ἐκ τούτων, ζητᾶμε ἀπὸ τοὺς ἀπανταχοῦ Ἐπισκόπους τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας: Νά συγκροτηθεῖ Ὀρθόδοξη Σύνοδος καταδίκης τῶν ἀνωτέρω ἐκτεθέντων, πρὸς ἀποφυγὴ σχισμάτων καὶ διαιρέσεων τῶν πιστῶν. 

Διευκρινίζεται δὲ πρὸς πάντας, ὅτι ὁ διεξαγόμενος ἐκκλησιαστικὸς ἀγῶνας ἔχει σωτηριολογικὸ χαρακτῆρα, μὲ τὸν ὁποῖον ἐμμένουμε πιστοὶ στὴν ἐκκλησιολογία τῆς ὀρθοδόξου πατερικῆς παραδόσεως καὶ ἕνεκα τούτου, ἐντὸς τοῦ Σώματος τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας. Δὲν μνημονεύουμε ἕτερον ἐπίσκοπον, δὲν προβαίνουμε εἰς σύστασιν ἑτέρας “ἐκκλησίας”, ἄπαγε τῆς βλασφημίας, οὔτε προσχωροῦμε σὲ καμμία παράταξη. Μένουμε ἁπλὰ ΟΡΘΟΔΟΞΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ. Μένουμε πιστοὶ εἰς τό Σύμβολον τῆς Ὀρθοδόξου πίστεως καὶ ὁμολογοῦμε ὅ,τι παραλάβαμε, τὴν διαχρονικὴ ἁγιοπατερικὴ σωτήριο ἀλήθεια. Ὅ,τι ἄλλο κυκλοφορήσει εἰς βάρος μας θὰ ἀποτελεῖ μία, δαιμονικῆς ἔμπνευσης, συκοφαντία.» 

ΣΥΝΑΞΗ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΚΡΗΤΩΝ

Η ζωή μας μοιάζει με τη θάλασσα

Είναι τελείως αδύνατον η θάλασσα να μένη επί πολύ χρονικό διάστημα ίδια. Διότι αυτήν που τώρα είναι ομαλή, ακύμαντη και ακίνητη ύστερα από λίγο θα την δεις ανώμαλη και ορμητική εξ αιτίας βίαιων ανέμων. Αλλά και αυτήν που είναι άγρια και αναβράζει από την θαλασσοταραχή, γρήγορα θα την δεις να την σκεπάζει και να την στρώνει βαθειά γαλήνη. Έτσι ακριβώς και οι καταστάσεις της ζωής μας μεταβάλλονται εύκολα και προς το ήρεμο και προς το άγριο.

Γι' αυτό χρειάζεται να υπάρχη μέσα μας καλός κυβερνήτης ώστε και στις γαλήνιες και ήρεμες περιστάσεις της ζωής και όταν όλα τα θέματα της ζωής του κυλούν ήρεμα και κανονικά, να περιμένει τις μεταβολές προς τα δυσάρεστα και δύσκολα και να μην επαναπαύεται με τα ήρεμα παρόντα σαν να είναι αιώνια και αθάνατα. 

Αλλά και στην πιο θλιβερή κατάσταση της ζωής του να μην απελπίζεται ούτε να κυριεύεται από πολύ μεγάλη λύπη και βύθιση τελικά στο πέλαγος της απελπισίας ... Αυτός λοιπόν είναι ο έξυπνος και συνετός καπετάνιος και κυβερνήτης του εαυτού του, αυτός ο οποίος ούτε υπερηφανεύεται και καυχάται στις ευχάριστες περιστάσεις, ούτε καταπίπτει και μελαγχολεί στις ώρες των συμφορών και των δοκιμασιών.

Μέγας βασίλειος 
Ιερά Μονή Παρακλήτου

"Κανένας Ἅγιος δὲν προσευχήθηκε μὲ αἱρετικοὺς"



Ἡ προσευχή εἶναι πράξη Ἱερά καί Ἁγία πού ἀπευθύνεται στόν Τριαδικό Θεό καί δέν ἐπιτρέπεται ὁ πιστός νά ἔρχεται διά τῆς συμπροσευχῆς σέ κοινωνία μέ τήν αἵρεση, πού βλασφημεῖ... τόν Χριστό καί πολεμᾶ τήν Ἐκκλησία Του.
(Χριστοΰφαντος)

Οἱ οἰκουμενιστές ἐκμεταλλεύονται κάθε εὐκαιρία γιά νά συμπροσευχηθοῦν μέ ὅλο τό φάσμα τῶν αἱρετικῶν καί κακοδόξων, ἀλλά καί τῶν ἀλλοθρήσκων.

Αὐτό ὅμως γιά κάθε ὀρθόδοξο εἶναι ἐντελῶς ἀπαράδεκτον, διότι ἡ συμπροσευχή προϋποθέτει τήν κοινή πίστη καί τήν λειτουργική κοινωνία.

Ἕνας Ὀρθόδοξος δέν μπορεῖ παρά νά συμπροσεύχεται μόνον μέ Ὀρθοδόξους.


Ἀνέκαθεν αὐτή ἦταν ἡ θέση τῆς Ἐκκλησίας μας καί αὐτό τό ἐκφράζουν ἐξ ἀρχῆς οἱ 45ος καί 65ος Ἀποστολικοί Κανόνες. Ἀναφέρονται μάλιστα καί οἱ κυρώσεις ὅσων ἐνεργοῦν ἀντίθετα ἀπό αὐτά πού διδάσκει τό Πνεῦμα τό Ἅγιον.

Ἐπειδή ὁρισμένοι ὑποστηρίζουν ὅτι οἱ κανόνες πού ἀπαγορεύουν, ἀλλά καί καταδικάζουν, τήν συμπροσευχή, ἐννοοῦν μόνο τήν τέλεση τῆς λατρείας μέ τούς αἱρετικούς, δηλαδή τό "συλλείτουργο", ἐπιβάλλεται νά τονισθεῖ (καί αὐτό τό βλέπουμε στήν ἴδια τήν πράξη τῆς Ἐκκλησίας), ὅτι οἱ Ἱεροί Κανόνες καταδικάζουν καί αὐτή τήν λεγομένη "ἁπλῆ συμπροσευχή". Ἡ συμπροσευχή δέν ἐπιτρέπεται οὔτε "κατ᾽ οἰκονομίαν" ἀπό τούς ὑψηλά ἱσταμένους στήν Ἐκκλησία, διότι αὐτό, ἐκτός τῶν ἄλλων, δημιουργεῖ (κακῶς βεβαίως) προηγούμενο καί οἱ οἰκουμενιστές τό προβάλλουν ὡς πράξη πού δύναται κατ᾽ αὐτούς νά ἐπαναλαμβάνεται, ἐνῶ ἐπί τῆς οὐσίας εἶναι παράδειγμα πρός ἀποφυγήν.

Ἡ προσευχή εἶναι πράξη Ἱερά καί Ἁγία πού ἀπευθύνεται στόν Τριαδικό Θεό καί δέν ἐπιτρέπεται ὁ πιστός νά ἔρχεται διά τῆς συμπροσευχῆς σέ κοινωνία μέ τήν αἵρεση, πού βλασφημεῖ... τόν Χριστό καί πολεμᾶ τήν Ἐκκλησία Του.

Ἀλλά, αὐτή ἡ εὐλογημένη ἀπαγόρευση βοηθᾶ καί τόν ἐκτός τῆς Ἐκκλησίας νά ἐννοήσει ὅτι εὑρίσκεται στήν πλάνη καί στήν αἵρεση καί κυρίως ὅτι εἶναι ἀνάγκη νά ἐπιστρέψει στήν Ἐκκλησία, πού φυσικά εἶναι μία καί ὄχι πολλές.

Ἀλλά καί στό θέμα αὐτό μᾶς καθοδηγοῦν οἱ ἴδιοι οἱ Ἅγιοι:

α) Οὐδείς Ἅγιος εἶχε καί ἔχει συμπροσευχές μέ αἱρετικούς.
β) Οἱ φωτισμένοι καί θεούμενοι εἶναι αὐτοί πού μᾶς καθοδηγοῦν στό "τί εἶναι καί πῶς πρέπει νά γίνεται ἡ προσευχή"!

Οἱ οἰκουμενιστές, μέ τίς συμπροσευχές τους, τό μόνο πού ἀποδεικνύουν εἶναι ὅτι οὐδεμία σχέση ἔχουν μέ τούς Ἁγίους καί ὅτι, παρά τίς "ἀγαπολογίες" καί "προσευχοβατολογίες", οὐδεμία γνώση ἔχουν περί τῆς αὐθεντικῆς, σώζουσας καί ἁγίας προσευχῆς πού στήν κάθε γενεά παραδίδουν οἱ Ἅγιοι.

Ἑπομένως, ἤ ὁ πιστός (κληρικός, μοναχός, λαϊκός) γνωρίζει τί ἐστί προσευχή καί ἐφαρμόζει τούς Ἱερούς Κανόνες κάνοντας ὑπακοή στούς Ἁγίους, ἤ συμμετέχει στά "συμπροσευχητικά θέατρα" καί στά "φαιδρά συλλείτουργα" καί ἀποδεικνύεται παντελῶς ἄσχετος, τό ὀλιγώτερον, μέ τό πνεῦμα καί τό βίωμα τῆς Ὀρθοδοξίας.

Ὅσοι διδάσκουν τά ἀντίθετα, ἄς μᾶς φέρουν ἔστω καί ἕναν Ἅγιο πού τά ἐδίδασκε καί ἔκανε συμπροσευχές μέ αἱρετικούς, ἤ ἄς μᾶς δείξουν ἕναν αἱρετικό ὁ ὁποῖος, μέσῳ τῶν "συμπροσευχῶν", νά ἔχει ἐπιστρέψει στήν Ὀρθοδοξία.