Νεοτερισμοί στις ακολουθίες. Τυχαίες συμπτώσεις;

Επισημαίνουμε ενδεικτικά:

«Εκεί δυστυχώς είδαμε ότι η ακολουθία δεν τελούνταν εντός του Ναού αλλά στον προαύλιο χώρο.

Είχε στηθεί ένα σκηνικό προς τα δυτικά και ο κόσμος είχε την εκκλησία πίσω από την πλάτη του, και προσεύχονταν κοιτάζοντας ακριβώς προς την Δύση.»

«Μας προκάλεσε τρομερή εντύπωση πως κανένας χριστιανός δεν αντέδρασε.

Οι της εκκλησίας έχουν καταντήσει τον λαό ακατήχητο μπουλούκι.»

«Ο κόσμος είδε και άκουσε τον διάλογο μα δεν πήρε θέση ούτε από την μία ούτε από την άλλη πλευρά.

Έχουμε μεγάλη ευθύνη και εμείς οι χριστιανοί που βλέπουμε αλλά δεν αντιδρούμε.»

«Έτσι κράτησαν την ορθοδοξία οι πρόγονοι μας.

Αν και αμόρφωτοι, αν και αγράμματοι, αν και σκλαβωμένοι την κράτησαν ανόθευτη ως κόρη οφθαλμού.»

«Έτσι όμως χάνεται η Ορθοδοξία, και η ψυχή μας μαζί.

Γιατί βλέπουμε και δεν αντιδράμε.

Παρακολουθούμε και σκύβουμε το κεφάλι.

Δεν ήταν ποτέ έτσι ο Έλληνας όμως. Δεν ήταν ποτέ έτσι ο Ορθόδοξος Χριστιανός.

Για αυτό έχουμε ευθύνη ενώπιον Θεού αλλά και ανθρώπων.»

Σχόλιο (ομάδος εκπαιδευτικών «Ο Παιδαγωγός»):

Κουτοί ΔΕΝ είμαστε. 

ΑΠΟΚΛΕΙΕΤΑΙ όλοι αυτοί οι νεοτερισμοί

-υπαίθριες λατρείες εκτός του ναού, 

-γλυκανάλατα κηρύγματα γενικά και αόριστα περί «αγάπης» και ποτέ ελέγχου, αμαρτίας, Δίκαιου Κριτή, κόλασης κλπ, 

-αντικατάσταση του Σταυρού πίσω από την Αγία Τράπεζα από πολυθρόνα για τον δεσπότη, 

-επίμονη ρητορική για τον θεσμό των διακονισσών, κοριτσάκια αντί για αγόρια-παπαδάκια (τα πρωτοείδαμε σε ορθόδοξες εκκλησίες στο εξωτερικό αλλά και στην Αλεξανδρούπολη με τον γνωστό δεσπότη και άρχισαν τώρα κ στην Ελλάδα), γυναίκες στα ψαλτήρια αντί για άντρες, 

-κοσμικές χορωδίες και μουσικά όργανα με συναυλίες εντός των ναών,

-διάβασμα πχ Αποστολικής περικοπής ή του Ευαγγελίου στον αγιασμό στα σχολεία στη Δημοτική,

-συζήτηση για αντικατάσταση του άρτου στην Θεία Κοινωνία με καλαμποκίσιο αλεύρι (δήθεν για όσους έχουν θέμα με τη γλουτένη - βλέπετε πόσο προκαλεί ο διάβολος),

-βάπτιση με διαρκώς όλο κ λιγότερο νερό και 

-με την Θεία Λειτουργία του Αγ. Ιακώβου του Αδελφοθέου στην οποία ο ιερέας είναι στραμμένος προς την Δύση -όπως ακριβώς στους παπικούς, κάτι που ποτέ δεν αποτέλεσε παράδοση στην εκκλησία μας), 

να γίνονται ΤΥΧΑΙΑ.

Ακολουθεί ολόκληρο το άρθρο (που είδαμε εδώ) 

όπως και αντίστοιχο με τίτλο: 

Κατά πρόσωπο αρέσκεται να ακούει το Ευαγγέλιο ο Αιτωλίας Δαμασκηνός από εδώ.

Γράφει ο Βασίλειος Ξεσφίγγης 

Οι αιρετίζουσες αλλοιώσεις στην Ορθόδοξη Εκκλησία αυξάνονται και πληθύνονται.

Φτάσαμε στο σημείο να θες να πας στην Εκκλησία να ακούσεις τον λόγο του Θεού, και αντί αυτού να σκανδαλίζεσαι.

Το αυτό έγινε χτες το απόγευμα 7/6/25 στην Ι.Μ. Παναγίας Φανερωμένης Αστακού Αιτωλοακαρνανίας.

Πήγαμε στον εσπερινό, σε έναν Άγιο τόπο στο Βαλτί Αστακού σε μια Μόνη που βρίσκεται σε σπηλιά στην Καλχίτσα.

Εκεί δυστυχώς είδαμε ότι η ακολουθία δεν τελούνταν εντός του Ναού αλλάστον προαύλιο χώρο.

Είχε στηθεί ένα σκηνικό προς τα δυτικά και ο κόσμος είχε την εκκλησία πίσω απο την πλάτη του, και προσεύχονταν κοιτάζοντας ακριβώς προς την Δύση.

Μας προκάλεσε τρομερή εντύπωση πως κανένας χριστιανός δεν αντέδρασε.

Οι της εκκλησίας έχουν καταντήσει τον λαό ακατήχητο μπουλούκι.

Εσκεμμένα το έχουν πετύχει αυτό ώστε ο κόσμος να μην αντιδράει σε ότι κάνουν.

Τρεις Αρχιμανδρίτες τέλεσαν την ακολουθία στην οποία προφανώς τα βρήκαν όλα σωστά αφού συμμετείχαν.

Που το είδαν αυτοί γραμμένο όμως ότι η ακολουθία ή και η λειτουργία μπορεί να τελείται δυτικά, και ο κόσμος να προσεύχεται προς την δύση και με πλάτη γυρισμένη στην εκκλησία;

Είμαστε μήπως Λατίνοι να προσευχόμαστε προς την Δύση;

Η ορθοδοξία έχει υποταχτεί στον Πάπα της Ρώμης και δεν το ξέρουμε;

Πολλά τα σημάδια...

Κατά τα άλλα τους φταίνε οι Αποτειχισμένοι.

Τα καμώματα τους που οδηγούν τον λαό προς την Αποτείχιση δεν τα βλέπουν;

Νιώθουν ότι ορθοτομούν τον λόγο της αληθείας;

Περιμέναμε υπομονετικά να τελειώσει, και πήγαμε με κόσμιο τρόπο και ρωτήσαμε τον Αρχιμανδρίτη.

- Γιατί προς την Δύση μήπως είμαστε Λατίνοι;

Έδειξε να αιφνιδιάζεται.

Απάντησε.

- Ποιος; Προς την Ανατολή λειτουργήσαμε.

- Είσαστε προς την Δύση και το ποίμνιο προσεύχονταν προς την Δύση.

- Ναι μα εμείς οι ιερείς λειτουργούσαμε προς την ανατολή.

- Έχετε κάνει αλλοιώσεις στην Εκκλησία.

- Είστε άσχετοι.

- Και εσείς είστε Viral.

Ο πάτερ αιφνιδιάστηκε.

Καταρχήν εσπερινή ακολουθία έκαναν και δεν λειτούργησαν.

Ωστόσο δεν είναι συνηθισμένος σε αντιδράσεις, άλλωστε πρωτοστάτησε στην απομάκρυνση του Εσταυρωμένου από την θέση Του πίσω από την Αγία Τράπεζα, στην Μητρόπολη Αιτωλίας και Ακαρνανίας και οι αντιδράσεις ήταν ελάχιστες.

Ακόμα και όταν ο Ναός της ενορίας του έπιασε φωτιά και κάηκε δεν φαίνεται να πήρε το μήνυμα.

Ο κόσμος είδε και άκουσε τον διάλογο μα δεν πήρε θέση ούτε από την μία ούτε από την άλλη πλευρά.

Έχουμε μεγάλη ευθύνη και εμείς οι χριστιανοί που βλέπουμε αλλά δεν αντιδρούμε.

Όταν φεύγαμε μερικοί ψιθύριζαν ότι δεν είχαν προσέξει ότι έγινε προς την Δύση.

Η τσιμεντένια ράμπα που υπάρχει όμως και ο χώρος όπως έχει διαμορφωθεί μαρτυράει ότι αυτό γίνεται χρόνια έτσι.

Χιλιάδες κόσμος έχει περάσει από εκεί και το έχει δει, γιατί όμως δεν αντιδρούν;

Χριστιανοί το ότι κάνει κάτι ένας ιερέας δεν σημαίνει ότι είναι και σωστό.

Δεν σημαίνει ότι πρέπει να αποδεχόμαστε κάθε τι μόνο και μόνο επειδή φοράει ένα ράσο.

Άνθρωπος είναι και αυτός και μπορεί να κάνει λάθος, και τότε εμείς πρέπει να του το υποδείξουμε.

Έτσι κράτησαν την ορθοδοξία οι πρόγονοι μας.

Αν και αμόρφωτοι, αν και αγράμματοι, αν και σκλαβωμένοι την κράτησαν ανόθευτη ως κόρη οφθαλμού.

Και τώρα εμείς, που έχουμε όλα τα αγαθά του Θεού, που ξέρουμε γράμματα να διαβάσουμε πως είναι το σωστό τυπικό και οι παραδόσεις της Ορθοδοξίας, αφήνουμε τον κάθε έναν να κάνει ότι του κατεβάσει η κούτρα.

Έτσι όμως χάνεται η Ορθοδοξία, και η ψυχή μας μαζί.

Γιατί βλέπουμε και δεν αντιδράμε.

Ακούμε και δεν φωνάζουμε.

Παρακολουθούμε και σκύβουμε το κεφάλι.

Δεν ήταν ποτέ έτσι ο Έλληνας όμως.

Δεν ήταν ποτέ έτσι ο Ορθόδοξος Χριστιανός.

Για αυτό έχουμε ευθύνη ενώπιον Θεού αλλά και ανθρώπων.»

Beeflix

Ομάδα Εκπαιδευτικών «Ο Παιδαγωγός»

https://opaidagogos.blogspot.com/2025/06/blog-post_9.html 

«ΔΙΑΘΡΗΣΚΕΙΑΚΕΣ ΣΥΝΑΝΤΗΣΕΙΣ – ΣΥΜΠΡΟΣΕΥΧΕΣ»

(Ως ενεργοποίηση της λογικής της πανθρησκείας)

Οικουμενισμός και πανθρησκεία είναι πολύ γνωστές λέξεις (σήμερα), που χρησιμοποιούνται ευρύτατα στην καθημερινότητα∙ δηλώνουν δρόμους αρνήσεως του Ευαγγελίου και της Ορθοδοξίας∙ δρόμοι που αφαιρούν – αρνούνται τον ερμηνευτικό προσδιορισμό των λέξεων Ευαγγέλιο – Ορθοδοξία υπό των Αγίων και Θεοφόρων Πατέρων.

Πολλοί Πατριάρχες – Επίσκοποι (γενικά) με τη συμμετοχή τους στο «Παγκόσμιο Συμβούλιο Εκκλησιών» και σε εκδηλώσεις πανθρησκείας και συμπροσευχών, όπως δείχνουν καθαρά οι εικόνες (video), μαρτυρούν με τη στάση τους ότι μεταξύ των «συμπροσευχομένων» υπάρχει κατοχή μιας συνεκτικής και ενιαίας αντίληψης γύρω από την «ενότητα» των θρησκειών, σ’ ένα κοινό ορίζοντα «θεϊκής αποκάλυψης» δια μέσου των θρησκειών, που θα έχει καταληκτική σύγκλιση μια θρησκεία, την «θρησκεία του Θεού».

Η θεώρηση του Κορανίου υπό του Πατριάρχου Βαρθολομαίου ως «δρόμου» του Θεού και η συμμετοχή (στο παρελθόν) γνωστών ιεραρχών (π.χ. Χριστόδουλος, Βαρθολομαίος, Αναστάσιος Γιαννουλάτος) στις Διαθρησκειακές συναντήσεις – συμπροσευχές, αποτελούν κινήσεις (συμβολισμούς) που επιδιώκουν να μεταδώσουν στον κόσμο την ρευστότητα του οικουμενισμού, μιας και ο όρος «οικουμενική ιεραποστολή» που χρησιμοποιούν λειτουργεί ως υποβολή!

Χαρακτηριστικά της «οικουμενικής ιεραποστολής» είναι η ένταξη ή, μάλλον, η επιλογή και απομόνωση εδαφίων της Γραφής, με εντελώς ιδιαίτερη σημασία, αναφορά και ρόλο στην Ορθόδοξη οικουμενικότητα – ιεραποστολή του Απ. Παύλου∙ τονίζει ο π. Θεόδωρος Ζήσης:

α) Δεν υπάρχουν πλέον άλλα φώτα, άλλες πίστες, άλλοι δρόμοι σωτηρίας. Ο Χριστός είναι η μοναδική οδός σωτηρίας. Ο ίδιος διακηρύσσει ότι «Εγώ ειμί το φως του κόσμου».

β) Στο αποστολικό και αγιοπατερικό έργο (της ιεραποστολής δηλ.) ουδέποτε υπήρξαν επιφυλάξεις και συμψηφισμοί, κοσμικές ευγένειες και εξισώσεις, συγκρητισμοί και αναμίξεις, υποχωρήσεις σε άρχοντες για λατρεία άλλων θεών ή αναγνώριση των άλλων θεών και των άλλων θρησκειών» (Βλέπε βιβλίο «Διαθρησκειακές συναντήσεις» – Σελ. 12-13).

Υπάρχουν πολλές ενεργοποιήσεις των οικουμενιστών επισκόπων, ως προς τη λογική του φαινομένου ή της επιφάνειας∙ υπάρχουν δηλ. ανεγέρσεις ναών, βαπτίσεις, κοινωνικά έργα, που συλλαμβάνονται από τον απλό κόσμο (σε απλοϊκή κριτική) ως ταυτότητα ορθοδοξίας, ως πράξεις του αληθινού και της καθολικής βεβαιότητας.

Καίριο όμως παραμένει το ερώτημα κατά πόσο υπάρχει στη βάση το ασφαλές και αδιάψευστο κριτήριο της αλήθειας της πίστεως, το πρωτεύον αυτό στοιχείο που ο οικουμενισμός το μετατρέπει σε δευτερεύον;

Ο Κύριος έμμεσα υπογράμμισε τις αρνητικές ενεργοποιήσεις: «Πλην ο Υιός του ανθρώπου ελθών άρα ευρήσει την πίστιν επί της γης;» (Λουκ. 18, 8) (Ματθ. 23, 13).

Η αμφισημία πολλές φορές βρίσκεται στο κέντρο της σκέψης – φιλοσοφίας των οικουμενιστών όταν προσπαθούν να προσδώσουν σταθερές διαστάσεις στη «θεολογία» τους, σε φαντασιακή θέσμιση των θέσεών τους.

Βλέπουμε δηλ., στο στοχαστικό τους credo, να πιστεύουν:

α) στην «ολοκλήρωση» της εκκλησίας β) στην αναγνώριση των αιρέσεων ως εκκλησίες στο όνομα της «αγάπης», με θέσμιση νέας σημασιοδότησης της έννοιας «αίρεσις» και γ) στην ενεργοποίηση της λογικής του «ενός Θεού» στα όρια της πανθρησκείας.

Κακή εντύπωση μου προκαλεί η δήλωση του Αρχιεπισκόπου Αλβανίας Αναστασίου Γιαννουλάτου στη «σύνοδο» της Κρήτης∙ είναι, άραγε, νέος ορισμός της φιλοσοφίας που διέπει την «αίρεση», ως αποβολή της έντασης (δήθεν) των αντιθέτων ορισμών στις συνειδήσεις των Οικουμενικών Συνόδων;

Στο βιβλίο του «Εγρήγορση – Χρέος των Ορθοδόξων», διαβάζουμε:

«Ορισμένοι έθεσαν το ερώτημα: στις μεγάλες Συνόδους αντιμετωπίστηκε συγκεκριμένη αίρεση. Ποια αίρεση πρόκειται να αντιμετωπισθεί από την Αγία και Μεγάλη Σύνοδο; Η απάντηση είναι απλή. Η μεγαλύτερη αίρεση, η μητέρα των αιρέσεων, ο εγωκεντρισμός. Προσωπικός, ομαδικός, φυλετικός, τοπικιστικός, εκκλησιαστικός κ.λπ. που δηλητηριάζει τις ανθρώπινες σχέσεις και κάθε μορφή αρμονικής και δημιουργικής συνυπάρξεως» (Σελ. 245 – 46).

1ο Σχόλιο. Η εμπειρία της Ιστορίας μας δείχνει ότι ο Παπισμός είναι μια πορεία διαρκούς δόμησης εγωκεντρισμού∙ έγερσης της συγκεκριμένης «μοναδικής» σκέψης του αλάθητου. Εγείρεται το ερώτημα: Γιατί αυτή η «σύνοδος» έδωσε εκκλησιολογική επένδυση αληθείας στην «επηρμένη οφρύ» στην αίρεση του Παπισμού, της οποίας η προσθετική αναφορικότητά της έχει θεμέλιο (αλάθητο, πρωτείο, φιλιόκβε κλπ) τον εγωκεντρισμό του Πάπα; (τέλος σχολίου)

Η ορθόδοξη οικουμενική ιεραποστολή αφορά τη μετάδοση της Εκκλησιαστικής παράδοσης και των βιωμάτων της σ’ όλη την οικουμένη. Ο Απ. Παύλος καλούσε τον κόσμο της οικουμένης να εισέλθει (αποκλειστικά) στη Μία Εκκλησία∙ δεκτοί Εθνικοί, Εβραίοι, ελεύθεροι, δούλοι, άνδρες και γυναίκες στη Μία πίστη του Χριστού, στο ένα Βάπτισμα. Σήμερα ο οικουμενισμός μιμείται τον Παγανισμό, ο οποίος ήταν (και είναι) ανοιχτός σε όλους, μα όχι αποκλειστικά∙ κάθε ένας είχε την ελευθερία «λατρείας» ενός θεού, χωρίς να αποκλείεται η διαφορετικότητα των θεών!

Έχει (ο οικουμενισμός) ανοίξει τις πόρτες και έχει δεχτεί συμμετοχή χριστιανικών αιρέσεων των οποίων οι δράσεις – διαδράσεις αποκτούν θεσμική εκκλησιαστική υπόσταση και ερμηνεύονται (μόνο) επάνω στην αντίληψη της «Βαπτισματικής Θεολογίας», σύμφωνα με τον αιρετικό επίσκοπο Ι. Ζηζιούλα.

Είναι ο Ι. Ζηζιούλας ο κυριότερος εκπρόσωπος της «Βαπτισματικής θεολογίας», που υποστηρίζει ότι τα όρια της εκκλησίας είναι το Τριαδικό βάπτισμα∙ έτσι εισήχθη από τον οικουμενισμό σε επίπεδο διεθνές η διανεμητική εκκλησιολογία, που αναγνωρίζει τις αιρέσεις (παπισμός, προτεσταντισμός κλπ) ως «Εκκλησίες» με μυστήρια και χάρι.

Οι αιρετικοί από μόνοι τους εγκατέλειψαν την Εκκλησία. Όσο δεν μετανοούν παραμένουν εκτός Εκκλησίας!

ΝΙΚΟΣ Ε. ΣΑΚΑΛΑΚΗΣ

ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΟΣ

https://www.augoustinos-kantiotis.gr/

Οἱ «συμπροσευχες»...

 ...του πατριαρχη Βαρθολομαιου & των Οικουμενιστων με αιρετικους & αλλοθρησκους, που καταδικαζονται ἀπό την Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία, δεν ειναι προσευχες, αλλα επικληση δαιμονων. Το γνωρίζει καλύτερα ἀπὸ ἐμᾶς ὁ πατριάρχης Βαρθολομαῖος & οι οικουμενισται δεσποταδες. Παίζουν θέατρο με τις συμπροσευχές, ἐμπαίζοντας τον Θεό και παρασύροντας τους Ὀρθοδόξους στην παναίρεση του Οἰκουμενισμου & τῆς πανθρησκειας του Ἀντιχρίστου. Ἔκαναν πατητήρι τό Εὐαγγέλιο & τους Ἱερούς Κανόνας τῆς Ἐκκλησίας, για την δῆθεν ἀγάπη τους, ἐνῶ ἔσχισαν τον ἄραφο χιτῶνα του Χριστοῦ, ἔβαλαν φωτιές σε Ὀρθόδοξες Ἐκκλησίας & διωκουν εὐλαβεῖς μοναχους, ἱερεῖς και ἐπισκόπους που ἀντιστεκονται.

https://www.augoustinos-kantiotis.gr

Ανοικτή Επιστολή προς τον Σεβ. Μητροπολίτη Σιδηροκάστρου Μακάριο

ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΤΡΕΛΛΗ ΧΑΡΑ -ΣΤΗΝ ΚΑΡΑΚΟΣΜΑΡΑ ΤΟΥ- Ο ΣΙΔΗΡΟΚΑΣΤΡΟΥ ΜΑΚΑΡΙΟΣ ΣΤΟ ΑΚΡΙΤΟΧΩΡΙ ΣΕΡΡΩΝ, ΠΑΡΕΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΦΙΛΟΣΟΔΟΜΙΤΕΣ ΕΠΙΣΚΟΠΟΥΣ ΝΕΑΣ ΙΩΝΙΑΣ & ΕΛΠΙΔΟΦΘΟΡΟ, ΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΜΕΤΑ ΤΑ ΒΑΠΤΙΣΙΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΟΜΟΦΥΛΟΦΙΛΟΥΣ ΣΤΗΝ ΓΛΥΦΑΔΑ ΠΟΥ ΣΥΝΤΑΡΑΞΑΝ ΟΛΟΚΛΗΡΗ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ. ΑΥΤΟΣ, ΠΟΥ ΔΕΝ ΤΟΥ ΚΑΙΓΕΤΑΙ ΚΑΡΦΙ, ΚΑΝΕΙ ΥΠΟΔΕΙΞΕΙΣ ΣΤΟΝ ΓΕΡΟΝΤΑ ΔΟΣΙΘΕΟ!

ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΠΙΣΤΩΝ Ι.Μ. ΠΕΡΙΣΤΕΡΙΟΥ

Περιστέρι 01/06/2025

Σεβασμιώτατε,

Ἀφορμή γιά τήν ἀνοικτή μας ἐπιστολή στάθηκε ἡ ἄδικη ὅσο καί ἀπίστευτα διαστροφική τῆς ἀληθείας ἐπιστολή σας πρός τόν σεβαστό γέροντα μοναχό π.Δοσίθεο τῆς Ἱ.Μ. Ἁγίας Σκέπης Παραποτάμου.

Εὐλόγησε ὁ ἅγιος Τριαδικός Θεός νά ἔχετε τόν πατέρα Δοσίθεο, ἕναν ὁμολογητή μοναχό (σπάνιο φαινόμενο στίς μέρες μας) ἐντός τῶν ὁρίων τῆς Μητρόπολής σας, ὁ ὁποῖος ἐκφράζει ἀπερίφραστα τήν ὀρθόδοξη πίστη καί τήν ἐμπειρία τῆς Ἐκκλησίας, διασώζοντας ἀπό τήν ἁμαρτία καί τήν πλάνη χιλιάδες ἀνθρώπων, ὁδηγώντας τους στό φῶς τῆς ἐν Χριστῶ ζωῆς, ξεδιψώντας καί ἀνακουφίζοντας τούς κοπιώντας ἀπό τίς δοκιμασίες χριστιανούς μέ λόγους χάριτος, ἐνισχύοντας τόν πνευματικό τους ἀγῶνα, παρηγορώντας τούς δοκιμαζομένους, προσεγγίζοντας τούς νέους, χωρίς νά διεκδικεῖ τό ἀλάθητο ἀλλά στοιχιζόμενος μέ τούς Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας, ἀφυπνίζοντάς τους γιά τούς κινδύνους τῶν αἱρέσεων καί τῶν ψευδοποιμένων στήν Ἐκκλησία καί ἔρχεστε ἐσεῖς ὡς ἐπίσκοπος νά τόν «νουθετήσετε» νά πάψει νά ἐπιτελεῖ αὐτό τό θεάρεστο ἔργο, προσπαθώντας ἐπί σειρά ἐτῶν νά τόν φιμώσετε. Μέ ἄλλα λόγια τόν διώκετε μέ τό γάντι.

Εἶναι γνωστό βεβαίως ὅτι «πάντες οἱ θέλοντες εὐσεβῶς ζῆν ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ διωχθήσονται» (Β΄ Τιμ. 3,12). Ἀλλά ἀπό ποιούς διώκονται οἱ εὐσεβεῖς; Ἀπό ἀνθρώπους πού ἠγάπησαν «μᾶλλον τὸ σκότος ἢ τὸ φῶς· ἦν γὰρ πονηρὰ αὐτῶν τὰ ἔργα» (Ἰω.3,19) καί ἀπό ἐκείνους πού «ἠγάπησαν τὴν δόξαν τῶν ἀνθρώπων μᾶλλον ἤπερ τὴν δόξαν τοῦ Θεοῦ» (Ἰω.12,43).

Δέν εἶναι ἡ πρώτη φορά πού λόγοις ἤ ἔργοις κατασκανδαλίζετε τόν ὀρθόδοξο λαό τοῦ Θεοῦ, Σεβασμιώτατε. Ἡ πολύχρονη ποιμαντορία σας, στιγματίζεται δυστυχῶς από μελανά σημεῖα στίς συνειδήσεις τῶν πιστῶν καί ἰδιαιτέρως τῆς τοπικῆς σας περιφέρειας.

Ἄραγε ἀναλογίζεται ἡ θεοσέβειά σας τό βάρος τοῦ σκανδαλισμοῦ «ἑνός τῶν μικρῶν τούτων» καί τόν λόγον πού ἔχετε νά ἀποδώσετε στόν δικαιοκρίτη Κύριο; Ἤ μήπως πλανᾶσθε νομίζοντας ὅτι οἱ ὅποιοι κόποι σας πού ἐκθειάζετε γιά ὅλα τά δευτερεύοντα θέματα, ἐνῶ ἀδιαφορεῖτε γιά τό «μέγα καί πρώτον τῆς σωτηρίας ἡμῶν φάρμακον» κατά τόν ἅγιο Μάξιμο τόν Ὁμολογητή, ἤτοι γιά τήν ὑπεράσπιση καί ὁμολογία τῆς ὀρθοδόξου Πίστεως εἶναι ἀρκετοί νά σᾶς δικαιώσουν ἐνώπιον τοῦ Κυρίου;

Πόσο περισσότερο μάλιστα, ὅταν εἶσθε ἤδη ὑπόδικος τῶν Ἱερῶν Κανόνων γιά τήν ἐπαίσχυντη ὑπογραφή στήν ψευδοσύνοδο τῆς Κρήτης, γιά τίς συμπροσευχές σας μέ αἱρετικούς παπικούς καί μάλιστα ἐντός ἱεροῦ ναοῦ τελώντας τήν Θεία Εὐχαριστία, γιά τήν ἀναγνώριση ὡς Ἐκκλησίας τῆς σχισματικῆς δομῆς τῶν καθηρημένων καί ἀφορισμένων ψευδοκληρικῶν τῆς Οὐκρανίας, γιά τό κλείσιμο τῶν ἱερῶν ναῶν κατά τά ζοφερά χρόνια τῆς ὑγειονομικῆς τρομοκρατίας καί τήν ἔνοχη ὑπακοή στήν -ἀδιανόητη γιά χριστιανό- ἀπαγόρευση τῆς Θείας Λειτουργίας, γιά τήν ἀπαίτηση ἐφαρμογῆς βλάσφημων κατά τῆς Θείας Χάριτος «ὑγειονομικῶν» μέτρων, γιά τήν παρότρυνση τῶν πιστῶν νά δεχθοῦν θανατηφόρα ἐνέσιμα σκευάσματα στό σῶμά τους -ἀνεπτυγμένα μάλιστα πάνω στό αἷμα ἀθώων ἐκτρωθέντων ἐμβρύων- γιά τήν ἀπενοχοποίηση τῆς ὑπερψήφισης τοῦ γάμου ὁμοφυλοφίλων, γιά τήν εἰσαγωγή μπουζουκιῶν καί κοσμικῶν τραγουδιῶν σέ ἱερό ναό ὥστε νά ἑορτάσετε τήν μακρά ποιμαντορία σας κ.α.

Ἀναλογιζόμαστε μήπως ἡ ὑπαγορευθεῖσα στόν εὐαγγελιστή Ἰωάννη ἐπιστολή τοῦ Κυρίου μας πρός τόν ἐπίσκοπο τῆς Ἐκκλησίας τῶν Σάρδεων προσιδιάζει στήν ποιμαντορία ὅλων ὅσων μητροπολιτῶν ἔπραξαν τά ὅμοια: «τάδε λέγει ὁ ἔχων τὰ ἑπτὰ πνεύματα τοῦ Θεοῦ καὶ τοὺς ἑπτὰ ἀστέρας· οἶδά σου τὰ ἔργα, ὅτι ὄνομα ἔχεις ὅτι ζῇς, καὶ νεκρὸς εἶ. γίνου γρηγορῶν, καὶ στήρισον τὰ λοιπὰ ἃ ἔμελλον ἀποθνήσκειν· οὐ γὰρ εὕρηκά σου τὰ ἔργα πεπληρωμένα ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ μου». (Ἀποκ. 3,1-3).

Ἀπό πού νά ἀρχίσει κανείς καί τί νά πρωτοαντιλέξει στήν ἐπιστολή σας πρός τόν σεβαστό γέροντα, ἡ ὁποία καταλείπει ἐντύπωση ὄχι ὑπεράσπισης τῆς ἀληθείας, ἀλλά διαστροφῆς της;

Τοῦ ὑποδεικνύετε νά περιοριστεῖ στά «αὐστηρῶς μοναχικά του καθήκοντα» καί «νά ὠφελεῖ μέ λόγους ἀγαθούς τούς προσερχομένους στήν Ἱερά Μονή». Ποιό ἀπό τά δύο παραμελεῖ κατά τήν κρίση σας; Δέν εἶναι φανερό -ὅπως παραδέχεσθε κι ἐσεῖς- ὅτι ζεῖ καί πορεύεται μέσα στήν ἀκρίβεια τῆς μοναχικῆς τοῦ διακονίας; Ἤ μήπως τό πρόβλημά σας εἶναι ὅτι οἱ λόγοι του δέν περιορίζονται στό καθ’ ὕλην περιβάλλον τοῦ μοναστηριοῦ, ἀλλά –κατά εὐδοκίαν Θεού– ἀγγίζουν τίς καρδιές πιστῶν σέ ὅλη τήν Ἐκκλησία;

Πώς ἀκριβῶς ἐννοεῖτε αὐτόν τόν «περιορισμό» πού τοῦ ἐπιτάσσετε; Θεωρεῖτε ὅτι ἡ καταγγελία τῆς πλάνης καί ἡ ὑπεράσπιση τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως δέν περιλαμβάνονται στό καθῆκον ἑνός συνειδητοῦ μοναχοῦ; Ἄν ναί, τότε μᾶλλον λησμονεῖτε τήν μακραίωνη παράδοση τῆς Ἐκκλησίας, στήν ὁποία οἱ ἀσκητές πρῶτοι ὕψωναν φωνή ἀληθείας ὅταν σιωποῦσαν οἱ ἰσχυροί. «Ἔργο τοῦ μοναχοῦ εἶναι τὸ νὰ μὴ ἀνέχεται νὰ ἀλλάζει τὸ παραμικρὸ στὸ Εὐαγγέλιο, ὥστε νὰ μὴ συμβεῖ, δίνοντας στοὺς λαϊκοὺς παράδειγμα αἱρέσεως καὶ ἐπικοινωνίας μὲ αἱρετικοὺς, νὰ δώσουν λόγο γιὰ τὴν ἀπώλειά τους» διδάσκει ὁ ἅγιος Θεόδωρος Στουδίτης (ΕΠΕ 18Β,202).

Παραβλέπετε –ἠθελημένα ἤ ἀπό ἄγνοια– τό γεγονός ὅτι πλῆθος μεγάλων Ἁγίων τῆς Ἐκκλησίας μας ἐγκατέλειψαν τήν ἡσυχία τῆς ἐρήμου ὄχι γιά κοσμικούς λόγους, ἀλλά γιά νά στηρίξουν τό ποίμνιο καί νά ἐλέγξουν τήν πλάνη, ὅταν ἡ Ὀρθόδοξη Πίστη κινδύνευε. Ἀπό τόν Μέγα Ἀντώνιο καί τόν Ἅγιο Γρηγόριο Παλαμᾶ, ἕως τόν Ἅγιο Κοσμᾶ τόν Αἰτωλό καί τόν σύγχρονο Ἅγιο Παΐσιο, ἡ ἐκκλησιαστική ἱστορία εἶναι γεμάτη ἀπό παραδείγματα μοναχῶν πού δέν «περιορίστηκαν» στά καθ’ ἑαυτῶν καθήκοντά τους, ἀλλά ὕψωσαν φωνή ὀμολογίας. Ἡ ζωή καί ἡ πράξη αὐτῶν τῶν Ἁγίων ἔρχονται σέ σαφῆ ἀντίθεση μέ τό πνεῦμα τοῦ «σιώπα καί ὑπάκουε» πού ἐπιβάλλετε, διότι ἐκεῖνοι δέν ἔθεσαν ὡς προτεραιότητα τήν ἐξωτερική τάξη, ἀλλά τήν ὁμολογία τῆς Ἀληθείας, ἀκόμη κι ἄν αὐτό σήμαινε σύγκρουση μέ πρόσωπα ἰσχυρά ἤ καταστάσεις κατεστημένες.

Ἀπορεῖτε μέ τίς ἐξάρσεις τοῦ πατρός καί πώς «βλέπει παντοῦ δαίμονες καί ἐχθρούς». Καί εἶναι ἀπορίας ἄξιον τό πώς ἐσεῖς ἐφησυχάζετε ἑαυτόν καί τό ποίμνιο, ἀντί νά τό ἀφυπνίζετε σέ καιρούς πού τά πάντα καταλύονται καί ἀνατρέπονται. Μέ πρῶτο, δυστυχῶς, τήν ὀρθόδοξη πίστη γιά τήν ὁποία ὁρκισθήκατε ὡς ἀρχιερεύς νά τηρήσετε ἀναλλοίωτη.

Συστήνετε στόν γέροντα «σύνεση, προσοχή, διάκριση» – ἀρετές πράγματι ἀπαραίτητες στόν πνευματικό ἀγῶνα. Ὡστόσο, στίς ἐνέργειες καί στούς λόγους σας, ὅπως ἐκτέθηκαν παραπάνω, ἀπουσιάζουν σκανδαλωδῶς. Πώς μπορεῖ κανείς νά νουθετεῖ ἄλλους σέ ὅ,τι ὁ ἴδιος παραβλέπει στήν πράξη;

Ἐκεῖ ὅμως ὅπου γίνεται ἐμφανέστατη –σχεδόν κραυγαλέα– ἡ ἔλλειψη στοιχειωδῶν ἀρετῶν πού θά ὄφειλε νά κοσμοῦν ἕναν ἐπίσκοπο, εἶναι στήν προσπάθειά σας νά «διορθώσετε» τήν στάση τοῦ γέροντος Δοσιθέου ἔναντι τοῦ πατριάρχη, τῶν ἐπισκόπων, τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Κύπρου Γεωργίου, καί τοῦ ἀξίου Μητροπολίτη Πάφου Τυχικοῦ. Σέ αὐτή σας τήν ἀπόπειρα, τό φῶς παρουσιάζεται ὡς σκοτάδι καί τό σκοτάδι ὡς φῶς, φέρνοντας κατά νοῦ τό προφητικό: «Οὐαὶ οἱ λέγοντες τὸ πονηρὸν καλὸν καὶ τὸ καλὸν πονηρόν, οἱ τιθέντες τὸ σκότος φῶς καὶ τὸ φῶς σκότος, οἱ τιθέντες τὸ πικρὸν γλυκὺ καὶ τὸ γλυκὺ πικρόν» (Ησ. 5,20).

Ἐνῶ ὁ π. Δοσίθεος ἐλέγχει τόν πατριάρχη γιά ζητήματα πίστεως, ἐσεῖς στήν ἀπάντησή σας ἐπικεντρώνεστε στό πρόσωπό του καί τό ποιόν τοῦ πατριάρχη. Ρωτᾶτε ἀκόμα, ἄν ἀναλογίζεται τό «τί κακό κάνει στόν Πατριάρχη μας καί στόν θεσμό τοῦ Πατριαρχείου». Ἀναρωτηθήκατε, ἄραγε, ποτέ ἀπό τή μεριά σας τί ζημιά ἔχει προκαλέσει –καί ἐξακολουθεῖ νά προκαλεῖ- ὁ ἴδιος ὁ πατριάρχης στό σῶμα τῆς Ἐκκλησίας καί στήν Ὀρθόδοξη Παράδοση; Καί ἐσεῖς, πού σπεύδετε νά τόν ἐπαινεῖτε καί νά τόν ἐγκωμιάζετε, μήπως συμμετέχετε σέ αὐτήν τήν ζημιά;

Πόσο εἰλικρινής εἶναι ἡ πίστη σας στά λεγόμενά σας; Εἶστε βέβαιος πώς τό ποίμνιο συμμερίζεται τήν ἐξιδανικευμένη εἰκόνα πού τοῦ ἀποδίδετε; Διότι, ἄν τό νομίζετε αὐτό, τότε δείχνετε νά μήν ἔχετε καμμία ἀπολύτως ἐπαφή μέ τήν πνευματική του ἀγωνία καί τήν δογματική του συνείδηση.

Τό σημεῖο ὅμως στήν ἐπιστολή πού κάνει πραγματικά τήν μεγάλη ἔκπληξη καί προκαλεῖ τόν γέλωτα εἶναι τό ἀκόλουθο, ὅπου καί ρωτᾶτε τόν γέροντα: «Ποῦ ἀνακαλύψατε σεῖς ὅτι εἶναι Οἰκουμενιστής (σ.σ. ὁ πατριάρχης) καί τόσες ἄλλες κατηγορίες, πού ἐκτοξεύετε ἐναντίον του;» Λίγο ἀκόμα καί θά τόν ἁγιοκατατάξετε ἐν ζωή, Σεβασμιώτατε. Προσπαθεῖτε νά παρουσιάσετε ὡς μή οἰκουμενιστή, ὡς ὀρθοδοξότατο τόν πατριάρχη πού εἰσήγαγε θεσμικῶς στήν Ἐκκλησία τόν Οἰκουμενισμό κατά τήν ψευδοσύνοδο τοῦ Κολυμπαρίου, ἐνῶ μέ λόγους καί πράξεις τόν κηρύττει στίς ἀμέτρητες πλέον συμπροσευχές του καί συναγελασμούς μέ τούς πάσης φύσεως αἱρετικούς καί ἀλλοθρήσκους. Τῷ ὄντι πρωτοτυπήσατε σέ αὐτό Σεβασμιώτατε, ἀφοῦ, ἐνῶ καί ἄλλοι τόν ἐπαινοῦν καί ἐγκωμιάζουν καί ἴσως περισσότερο ἀπό ἐσᾶς, κανείς ὅμως δέν τόλμησε νά ἀποσείσει ἀπό πάνω του τήν πρόδηλη ἰδιότητα τοῦ οἰκουμενιστή ἐπισκόπου.

Ἀποκαλεῖτε τόν πατριάρχη «ἑπόμενο τῶν Πατέρων». Τόν πατριάρχη πού ἀποκάλεσε τούς Πατέρες μας «θύματα τοῦ ἀρχεκάκου ὄφεως»! Τό ὅτι «ζεῖ σ’ ἕνα δύσκολο χῶρο καί μιά δυσκολότερη χώρα» δέν τόν δικαιώνει νά βλασφημεῖ τούς ἁγίους καί νά προκαλεῖ τόσο βαρύ σκάνδαλο καί κακό στήν Ἐκκλησία καί τήν Ὀρθοδοξία.

Αὐτό ὡστόσο πού κάνει ὁ γέροντας, εἶναι μία ἀκραιφνής ἐκδήλωση ἀγάπης πρός τό πρόσωπο τοῦ πατριάρχη διότι ἀποσκοπεῖ στό αἰώνιο συμφέρον του. Γιά νά μήν κολασθεῖ. Νά ἀνανήψει ἀπό τήν προδοσία τῆς πίστεως καί ὅσων κακῶν ἔχει προκαλέσει στό Σῶμα τῆς Ἐκκλησίας, νά μετανοήσει καί νά ἐπανέλθει στόν δρόμο τῶν ἁγίων Πατέρων. Πρᾶγμα, πού μέ τίς κολακεῖες, καί τούς ἐπαίνους μέ τούς ὁποίους ρανίζεται, στερεῖται τελικά τήν δυνατότητα ἀνάνηψης καί διόρθωσης. Μία τέτοια στάση, φυσικά δέν συνιστᾶ ἀγάπη στόν πατριάρχη.

Δέν θά ἐπεκταθοῦμε στήν ἀναίρεση τῶν ὑπολοίπων ἐπαίνων πού τοῦ ἀποδίδετε, οἱ ὁποῖοι στεροῦνται ἐρεισμάτων στήν ἀλήθεια. Ἡ ἔντονη προσπάθειά σας νά παρουσιάσετε τον πατριάρχη ὡς ἀμέτοχο εὐθυνῶν καί ἀκέραιο στήν διακονία του, ὁδηγεῖ εὔλογα στό συμπέρασμα ὅτι κι ἐσεῖς ἔχετε παρασυρθεῖ δυστυχῶς στήν ἴδια σκοτεινή πλάνη πού τόν περιβάλλει. Εὐχόμαστε ἐκ καρδίας –όχι μέ διάθεση κατάκρισης, ἀλλά μέ ἐλπίδα μετανοίας– νά ἐπιστρέψουν ὅλοι ὅσοι ἀσπάζονται τά ἴδια φρονήματα στό φῶς τῆς Ὀρθοδόξου Ἀληθείας, πού μόνον αὐτή ἐλευθερώνει καί σώζει.

Γράφετε ὅτι ὀφείλετε «ὑπακοή καί σεβασμό καί στόν Πατριάρχη καί στήν Ἱερά Σύνοδο». Ὑπακοή ὀφείλετε πρωτίστως στόν Χριστό καί στήν Ἐκκλησία Του, Σεβασμιώτατε καί κατόπιν στήν Ἱερά Σύνοδο καί τόν πατριάρχη, ἐφόσον ἀσφαλῶς ὑπακούουν καί αὐτοί στόν Χριστό. Ἄν δέν ὑπακούουν, παύει ἡ ὑποχρέωση ὑπακοῆς. Λυπούμαστε πού ἀναγκαζόμαστε ἐμεῖς ὡς ἀρνία νά ὑπενθυμίσουμε σέ ποιμένα βασικά στοιχεῖα ποιμαντικῆς. Ἐπικαλεῖσθε τό ἁγιογραφικό: «Πείθεσθε τοῖς ἡγουμένοις ὑμῶν καί ὑπείκετε· αὐτοί γάρ ἀγρυπνοῦσιν ὑπέρ τῶν ψυχῶν ὑμῶν ὡς λόγον ἀποδώσοντες», παραθεωρείτε ὡστόσο τήν προϋπόθεση πού τίθεται λίγο νωρίτερα στό ἴδιο κεφάλαιο τῆς πρός Ἑβραίους Ἐπιστολῆς: «ὧν ἀναθεωροῦντες τήν ἔκβασιν τῆς ἀναστροφῆς μιμεῖσθε τήν πίστιν» (Ἑβρ.13,7). Τήν μίμηση τῆς ὀρθῆς πίστεως τῶν ἐνάρετων πνευματικῶν. Ἡ ἄκριτη ὑπακοή, τήν ὁποία πρῶτοι οἱ μητροπολῖτες ἐφαρμόζετε εἰς βάρος τῆς Ἀληθείας καί συνιστᾶτε χωρίς διάκριση καί στό ποίμνιο, εἶναι ἀκριβῶς ἐκείνη πού συνέβαλε στά μεγάλα δεινά τῆς Ἐκκλησίας καί στήν πνευματική νωθρότητα τοῦ λαοῦ τοῦ Θεοῦ.

Κατηγορεῖτε ἀδίκως τόν γέροντα ὅτι «τά βάζει μέ ὅλους τούς Ἐπισκόπους συλλήβδην». Ἐάν παρακολουθήσετε προσεκτικά τίς ὁμιλίες του, θά διαπιστώσετε πώς κάνει ξεκάθαρη διάκριση ἀνάμεσα στούς ἀληθινά καλούς ποιμένες καί στούς μισθωτούς ποιμένες, σύμφωνα μέ τήν διδασκαλία τοῦ Χριστοῦ μας. Στούς πρώτους μάλιστα συγκαταλέγει καί τόν σεβαστό καί ἄξιο Μητροπολίτη Τυχικό, τοῦ ὁποίου βιαστήκατε νά ἐπικυρώσετε μιά κατάφωρα ἄδικη καταδίκη. Γιά τίς ἐπιθέσεις σας ἐναντίον τοῦ ἀξίου Μητροπολίτου, τί ἄλλο μπορεῖ νά εἰπωθεῖ; Ἡ ἀπροκάλυπτα ἐμπαθής ἀναφορά προκαλεῖ δυσάρεστη ἔκπληξη καί ἀπορία. Γράφετε, ὅτι δικαίως ἀπεφασίσθη ἡ ἔκπτωσή του.

Ἄν ἀποφασίσθη δικαίως ἡ ἔκπτωση τοῦ Μητροπολίτη Τυχικοῦ: α) ἀπό Ἱερά Σύνοδο καί ὄχι ἀπό Συνοδικό δικαστήριο, β) καταστρατηγώντας τόν Καταστατικό Χάρτη τῆς Ἐκκλησίας τῆς Κύπρου γ) χωρίς νά τοῦ ἀπαγγελθοῦν νωρίτερα κατηγορίες καί νά σχηματιστεῖ δικογραφία καί ἀκροαματική διαδικασία, δ) χωρίς νά τοῦ δοθεῖ ἡ δυνατότητα καί ὁ χρόνος νά προετοιμάσει καί ὑπερασπίσει ἑαυτόν μέ τήν βοήθεια συνηγόρου, ε) χωρίς τήν πρόσκληση καί ἀκρόαση μαρτύρων, στ) μέ κατηγορητήριο ψευδέστατο, ἀνυπόστατο καί συκοφαντικό, ζ) μέ κατηγορίες πού δέν ἀφοροῦν οὔτε αἵρεση, οὔτε ἀνηθικότητα, οὔτε κάτι τό ἐπιλήψιμο θεολογικῶς καί ἐκκλησιαστικῶς, πόσο δικαιότερη νομίζετε ὅτι θά ἦταν ἡ δική σας -ἐνδεχομένως- ἔκπτωση ἀπό τόν θρόνο σας, ἐάν ἁρμόδιο Συνοδικό δικαστήριο σᾶς ἀπήγγελε ἀδιαμφισβήτητες κατηγορίες γιά ἐπίσημη ὑπογραφή αἱρετικοῦ κειμένου, γιά συμπροσευχές μέ αἱρετικούς κατά τή Θεία Λειτουργία, γιά κλείσιμο ἱερῶν ναῶν καί χρήση τους ὡς κοσμικά κέντρα; Παραπτώματα πού ὑπάγονται σαφῶς στούς Ἱερούς Κανόνες καί ἐπιφέρουν τήν ποινή τῆς καθαίρεσης.

Προκαλεῖτε τόν πατέρα νά ἀπαντήσει ἐάν εἶστε ὁ ἴδιος οἰκουμενιστής ἤ μασόνος, θέλοντας νά ἀρνηθῆτε τίς ἰδιότητες αὐτές. Ἰδού λοιπόν πεδίον δόξης λαμπρόν, νά καταθέσετε ἀπερίφραστα ἐσεῖς τήν ἀπάρνηση αὐτῶν καί νά καταδικάσετε τόν οἰκουμενισμό καί τήν μασονία. Γιατί ὅμως δέν δράττεσθε τῆς εὐκαιρίας;

Ἄς ἐπισημανθεῖ ἀκόμη ὅτι ἡ ἀπόδοση στόν γέροντα τῆς βαριᾶς κατηγορίας τοῦ ἱεροκατηγόρου εἶναι ἀπολύτως ἄδικη καί ἀβάσιμη, διότι ἡ ἐν λόγω ἁμαρτία ἀφορᾶ ψευδεῖς καί ἐμπαθεῖς ἐπιθέσεις χωρίς τεκμήρια, μέ σκοπό τήν συκοφαντία καί τόν διασυρμό. Ὅταν ὁ λόγος βασίζεται στήν ἀλήθεια καί λέγεται μέ πόνο καρδίας ἕνεκα τῆς πολεμουμένης Πίστεως, ἀποσκοπώντας στήν πρόκληση μετανοίας καί τήν προστασία τῶν ἀπλουστέρων, τότε –κατά τό πρότυπο τῶν ἁγίων- δέν ἀποτελεῖ ἱεροκατηγορία ἀλλά δίκαιος ἔλεγχος, μαρτυρία συνειδήσεως καί ὁμολογία πίστεως.

Ἕνα ἀκόμα ἐπιχείρημα προκειμένου νά ὁδηγηθεῖ ὁ πατήρ σέ ἀπομόνωση καί σιωπή εἶναι ἡ δῆθεν «ἀπομόνωση» τοῦ ἁγίου Παϊσίου. Ἀγνοεῖτε ἴσως, ὅτι ὁ ἅγιος ἄφησε τήν ἀγαπημένη του ἡσυχία προκειμένου νά κατέβει ὁ ἴδιος στή Θεσσαλονίκη (1988) διαμαρτυρόμενος, ὅπου καί πρωτοστάτησε σέ διαδήλωση μπροστά σέ αἴθουσα κινηματογράφου γιά νά ματαιωθεῖ, ὅπως καί ἔγινε, ἡ προβολή τῆς βλάσφημης ταινίας «Ὁ τελευταῖος πειρασμός» βασισμένη στόν Καζαντζάκη, τόν ὁποῖο ἄλλοι συνεπίσκοποί σας τιμοῦν καί εὐλαβοῦνται.

Ἄς μήν μακρύνουμε ὅμως περισσότερο.

Περαίνοντας, σᾶς παρακαλοῦμε θερμῶς νά ἐπανορθώσετε, νά σταματήσετε τήν ἄδικη δίωξη τοῦ ἀγαπητοῦ μας πατρός Δοσιθέου, ὥστε νά μήν πάει χαμένος ὁ κόπος τῶν 24 χρόνων ἀρχιερατείας σας, γιά τόν ὁποῖο πιστεύουμε ὅτι τόν προσφέρετε εἰλικρινά στόν ἀμπελῶνα τοῦ Χριστοῦ. Ὡστόσο, γνωρίζετε ὅτι δέν θά δικαιωθοῦμε, ἀκόμα κι ἄν ἐπιτελέσουμε θαύματα, ἐάν δέν συμμορφωνόμαστε πιστά μέ τίς διαχρονικές ἐντολές, πίστη καί παραδόσεις τῆς Ἐκκλησίας. Ας θυμηθοῦμε τό λόγιο τοῦ ἱεροῦ Χρυσοστόμου: «Οὐδέν ὄφελος βίου καθαροῦ, δογμάτων διεφθαρμένων».

Δεχθῆτε λοιπόν αὐτόν τόν ἔλεγχο, πού ὁ Κύριός μας καί οἱ ἅγιοι Πατέρες ἐντέλλονται νά πράττουμε, ὡς ἔνδειξη ἀληθοῦς ἀγάπης στό πρόσωπο σας, ἀποσκοπώντας στό αἰώνιο συμφέρον σας καί διορθῶστε στήν πράξη τά κακῶς κείμενα. Κηρύξατε ὀρθόδοξο λόγο, καταγγείλατε τίς αἱρέσεις, τόν μασονισμό καί κυρίως τήν παναίρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, την ψευδοσύνοδο της Κρήτης, καταγγείλατε τούς ἀχειροτόνητους, ἀφορισμένους καί καθηρημένους σχισματικούς τῆς Οὐκρανίας καί ἀκολουθήσατε τούς ἁγίους Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας, ὥστε ἐκτός ἀπό θρόνων διάδοχος νά ἀναγνωρίζεσθε καί τῶν τρόπων αὑτῶν μέτοχος, πρός δόξαν Θεοῦ. Ἀμήν.

Μετά σεβασμοῦ

ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΠΙΣΤΩΝ Ι.Μ. ΠΕΡΙΣΤΕΡΙΟΥ

https://agonasax.blogspot.com/

"ΤΟΝ ΤΟΣΟ ΦΡΙΚΤΑ, ΔΕΙΝΑ ΑΙΡΕΤΙΖΟΝΤΑ ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟ" Π. Θεόδωρος Ζήσης

 

Ιερά Αποτείχιση

Οικουμενιστικές πατριαρχικές εμμονές

Άρθρο της Ελένης Καμπούρη

Ο Πατριάρχης ομολογεί ότι προσεύχεται για έναν άξιο διάδοχο του πάπα Φραγκίσκου με τον οποίο θα ήθελε να γιορτάζουν το Πάσχα κατά την ίδια ημερομηνία

Τι κι αν ο παπισμός έχει πλήθος αιρετικών δοξασιών; Ο Πατριάρχης κ. Βαρθολομαίος επιμένει πεισματικά να ονειρεύεται τον συνεορτασμό του Πάσχα με το Βατικανό και φυσικά την απροϋπόθετη ένωση.

Η είδηση

Σύμφωνα με δημοσίευμα [1], σε όμιλο αγγλικανών και παπικών προσκυνητών από τη Βρετανία, ο κ. Βαρθολομαίος δήλωσε πως «προσευχόμεθα να εκλεγεί ένας άξιος διάδοχος του Πάπα Φραγκίσκου για να συνεχίσουμε τις οικουμενικές σχέσεις, τον οικουμενικό διάλογο που αρχίσαμε εδώ και μερικές δεκαετίες, όπως αυτό συμβαίνει και με την αγγλικανική κοινωνία»….«Με τον μακαριστό Πάπα Φραγκίσκοκάναμε προσπάθεια τον τελευταίο καιρό να καταλήξουμε σε μία συμφωνία να συνεορτάζουμε το Πάσχα, πάντοτε, εις το διηνεκές, όλοι οι χριστιανοί μαζί την ίδια ημέρα. Δυστυχώς, οι προσπάθειές μας δεν πρόφτασαν να ολοκληρωθούν, αλλά έχουμε πάντοτε μία ελπίδα ότι και ο νέος Πάπας θα είναι θετικός, όπως ήταν ο μακαριστός Φραγκίσκος για να καταλήξουμε σε αυτό το ιστορικό γεγονός». 

Επίσης, δεν δίστασε να αναφερθεί στην επέτειο των 1.700 ετών από την σύγκληση της Α’ Οικουμενικής Συνόδου στη Νίκαια της Βιθυνίας, την οποία επρόκειτο να τιμήσουν από κοινού με τον πάπα Φραγκίσκο σε επίσκεψη που προγραμμάτιζαν στην πόλη αυτή τον Μάιο. Ο νέος πάπας φέρεται να είναι θετικός σε μία τέτοια συνάντηση σύμφωνα με νεότερο δημοσίευμα [2]. Ο κ. Βαρθολομαίος αναμένεται πάντως να πάει στην Ρώμη την Κυριακή 18 Μαΐου για την ενθρόνιση του νέου πάπα και να έχει ιδιαίτερη συνάντηση μαζί του. Στα παραπάνω δημοσιεύματα αναφέρεται επίσης ότι ο κ.Βαρθολομαίος θα επιθυμούσε επίσημη επίσκεψη του νέου πάπα στο Οικουμενικό Πατριαρχείο στις 30 Νοεμβρίου, που είναι η εορτή του Αποστόλου Ανδρέου.

Σε τρίτο δημοσίευμα [3], αναφέρεται ότι έδωσε συγχαρητήρια στον νέο πάπα, Λέοντα τον 14ο, για την εκλογή του με «την ελπίδα του ότι ο Αμερικανός Ποντίφικας θα συνεχίσει το έργο του προκατόχου του για την προσέγγιση της Ορθόδοξης και της Καθολικής Εκκλησίας». Αυτά ειπώθηκαν στην τιμητική εκδήλωση για τον Πατριάρχη Κων/πόλεως Βαρθολομαίο η οποία έλαβε χώρα στο αμφιθέατρο του Ιδρύματος Βασιλείου και Ελίζας Γουλανδρή που είχε ως θέμα την ζωή και το έργο του Πατριάρχη.

Αμετανοησίας το ανάγνωσμα

Αναρωτιόμαστε σε τι αποσκοπούν όλα αυτά. Υπάρχει περίπτωση ο οποιοσδήποτε πάπας να μετανοήσει και να επιστρέψει στην Ορθοδοξία; Γιατί τότε μόνο θα είχαν αξία όλες αυτές οι αβρότητες και τα αγαπητικά λόγια εκ μέρους του Πατριάρχη ή όλες αυτές οι συναντήσεις και οι εορτασμοί. Ο παπισμός δεν θα προδώσει ποτέ τις θέσεις και τις πεποιθήσεις του ό,τι και να γίνει, οπότε όλα οδηγούν στον θεομίσητο Οικουμενισμό και την απροϋπόθετη ένωση. Η Ορθοδοξία δεν γίνεται να έχει πνευματική σχέση με την αίρεση του παπισμού ή άλλων μη ορθόδοξων ομολογιών, όσο οι εκπρόσωποι και οπαδοί τους εμμένουν στις πλάνες τους και δεν επιστρέφουν στην Ορθοδοξία. 

Πολλοί σκέφτονται ότι ίσως οι συγγνώμες [4] του πάπα Φραγκίσκου για λάθη και αστοχίες των Παπικών μπορεί να αποτελούν μία ένδειξη καλής θελήσεως για μετάνοια από την πλευρά του Βατικανού αλλά αυτό μόνο ως κακόγουστο αστείο μπορεί να εκληφθεί. Μία τυπική και αόριστη συγγνώμη αποτελεί στάχτη στα μάτια όλων αυτών που εθελοτυφλούν και αρνούνται να δουν το πραγματικό πρόσωπο του παπισμού.

Η στάσις του Αγίου Ιωάννου της Κρονστάνδης έναντι των μη ορθόδοξων ομολογιών

Αν θέλουμε να μάθουμε τι πραγματικά είναι ο παπισμός και τα διάφορα άλλα αιρετικά παρακλάδια, αρκεί να μελετήσουμε τους Αγίους Πατέρες. Ο Άγιος Ιωάννης της Κροστάνδης [5] είναι σαφής και τα λεγόμενα του αποτελούν καταπέλτη κατά της παπικής αποσκίρτησης και των διαφόρων άλλων αιρετικών ομολογιών:

– «Ουδεμία άλλη Χριστιανική Ομολογία εκτός από την Ορθοδοξία μπορεί να φέρει ένα Χριστιανό στην τελειότητα της Χριστιανικής ζωής ή αγιότητος και να ολοκληρώση την κάθαρσι από τις αμαρτίες και να οδηγήση στην αφθαρσία, διότι οι άλλες ομολογίες κατέχουν την αλήθεια εν αδικία (Ρωμ. α’, 18), ανέμιξαν την δεισιδαιμονία και το ψεύδος με την αλήθεια και δεν κατέχουν εκείνα τα θεόσδοτα μέσα για την κάθαρσι, τον αγιασμό, την αναγέννησι και ανανέωσι τα οποία κατέχει η Ορθόδοξος Εκκλησία».

– «Ο πάπας και οι παπικοί, – κάλαμος υπό ανέμου σαλευόμενος – έχοντας υποδουλώσει όλον τον Καθολικισμό στην αίρεσι, τον κατέστησαν αδιόρθωτο, διότι ο πάπας παρ’ όλες τις αιρέσεις του αναγνωρίζεται ως αλάθητος από την Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία και έτσι δεν είναι δυνατόν να διορθωθή από κάποιον που σκέπτεται αντίθετα».

– «Οι Ρωμαιοκαθολικοί, με το να αναγνωρίζουν τον πάπα ως κεφαλή της Εκκλησίας, έχασαν την πραγματική Κεφαλή της Εκκλησίας – τον Χριστό – και παρέμειναν χωρίς Κεφαλή…» (2, σελ. 37).

– «Οι Λουθηρανοί απεκόπησαν και παρέμειναν χωρίς την Κεφαλή, οι Αγγλικανοί επίσης. Δεν έχουν την Εκκλησία…και ο Βελίαλ τους πολεμά με την δύναμι και τις μηχανορραφίες του και τους κρατά στην πλάνη του και την απώλεια. Ένα πλήθος ανθρώπων χάνονται στην αθεΐα και την φαυλότητα» (1, σελ.52).

– «Οι διάφορες Ομολογίες διατηρούν γνώμες και διδασκαλίες συνήθως αντίθετες προς την θεία αλήθεια του Ευαγγελίου και την διδασκαλία των Αγίων Αποστόλων, των Οικουμενικών και Τοπικών Συνόδων και των Αγίων Πατέρων… Η σχετικοποίησις της Πίστεως (του δόγματος) οδηγεί σε απιστία ή σε ψυχρότητα πίστεως, σε αμέλεια όσον αφορά στην τήρησι των αρχών της Πίστεως, σε ψυχρότητα μεταξύ των Χριστιανών» (1, σελ. 31).

Οικουμενιστικές πατριαρχικές εμμονές

Έτσι, λοιπόν, από το “τον πάπα να καταράσθε” του Αγίου Κοσμά του Αιτωλού μέχρι το “ο πάπας είναι φίλος της Ορθοδοξίας και αγιώτατος αδερφός” του κ. Βαρθολομαίου, μεσολαβεί μία άβυσσος. Είναι κάτι παραπάνω από φρικτά αυτά που κατά καιρούς έχουν ακουστεί από τα πατριαρχικά χείλη. Έτσι και σε αυτήν την περίπτωση, οι δηλώσεις του Πατριάρχη γράφουν μία νέα παράδοξη εκκλησιαστική θέση η οποία μάχεται τους Αγίους Θεοφόρους Πατέρες άρα και τον Ίδιο τον Άγιο Τριαδικό Θεό. Πώς μπορεί να προσφωνείται “μακαριστός” ο πάπας ο οποίος είναι ο αρχηγός της αίρεσης των Λατίνων;

Αν και ο Κύριος ανέτρεψε τα σχέδια των οικουμενιστών με τον θάνατο του πάπα Φραγκίσκου, για ποιο λόγο ο κ. Βαρθολομαίος επιμένει τόσο πολύ να καθιερωθεί ο κοινός εορτασμός του Πάσχα και προσπαθεί να παρακάμψει το Θείο θέλημα; Δεν πήρε το μήνυμα ότι αυτός ο συνεορτασμός δεν είναι θεάρεστος; Φέρεται σαν να προσπαθεί να υποδείξει στον Κύριο τις βουλές Του. Μήπως θα Τον παραγκωνίσει για να υλοποιήσει τα δικά του οικουμενιστικά και συγκρητιστικά σχέδια; 

Εν κατακλείδι, εμείς πιστοί στην μόνη αληθινή Εκκλησία, την Ορθοδοξία, συντασσόμαστε με τον λόγο του Αγίου Κυπριανού Καρθαγένης: «Η αληθινή Εκκλησία παραμένει μία και αδιαίρετος και η μόνη που σώζει. Αυτή είναι η Ανατολική Ορθόδοξος Εκκλησία».

[1] https://www.protothema.gr

[2] https://www.newsit.gr

[3] https://www.protothema.gr

[4] https://www.tovima.gr

[5] https://katanixi.gr

https://katanixi.gr/

Για την Δεσποτοκρατία

Προτιμῶ νά εἶμαι ἕνας καλόγερος ἀσυμβίβαστος μέ τόν κόσμο καὶ μὲ τὸν διάβολο, παρά νὰ εἶμαι ἐπίσκοπος καὶ ἀρχιεπίσκοπος και πατριάρχης καὶ νὰ συμβιβάζομαι μὲ τὸ διάβολο.

3 Μάι 2025

“Ἀπώτερος σκοπός; Ἡ ἐπιβολή τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, τῆς Νέας Ἐποχῆς τοῦ Ἀντιχρίστου καί τῆς Μεταπατερικῆς Θεολογίας!”

Τά τελευταῖα χρόνια κυρίως, παρατηρεῖται μία τάση στούς κόλπους τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, ἡ ὁποία ἀκούει στό ὄνομα: “Δεσποτοκρατία“.

Εἶναι μία “νέα πνευματική μόδα” πού καλπάζει πυρετωδῶς. Ἔχει ὡς εἰσηγητή της τόν Οἰκουμενισμό τῆς Νέας Ἐποχῆς τοῦ Ἀντιχρίστου, ὁ ὁποῖος ἐπιθυμεῖ νά καθυποτάξει τούς πάντες στούς δικούς του “ἀντικανονικούς κανόνες” καί στήν παπική ἀντίληψη “περί ἀλαθήτου” τοῦ Ἐπισκόπου! Κίνητρο; Ἡ κακοδοξία καί ἡ ὑπερηφάνεια! Ἀπώτερος σκοπός; Ἡ ἐπιβολή τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, τῆς Νέας Ἐποχῆς τοῦ Ἀντιχρίστου καί τῆς Μεταπατερικῆς Θεολογίας!

Πρόκειται γιά μία συγκεντρωτική τάση, λοιπόν, σύμφωνα μέ τήν ὁποία συσσωρεύεται ἡ ἐξουσία στό πρόσωπο τοῦ κάθε Ἐπισκόπου, ὁ ὁποῖος μετατρέπεται σέ “Δεσπότη πού δεσπόζει” καί ὄχι σέ Διάκονο πού διακονεῖ. Ὁ Δεσπότης ἐνεργεῖ καί συμπεριφέρεται ὡς βασιλικώτερος τοῦ Βασιλέως, τοῦ Θεοῦ τοῦ Ὑψίστου δηλαδή! Κι αὐτό γίνεται πασιφανές, ἀπό τήν στιγμή πού οἱ ἴδιοι οἱ Δεσπότες καταρρίπτουν στήν πράξη Ἱερούς Κανόνες, παραβιάζουν ἀποφάσεις Οἰκουμενικῶν Συνόδων, ἐμφανίζονται ὡς ἀνώτεροι καί ἁγιώτεροι τῶν Ἁγίων Πατέρων σπάζοντας τήν ἀσφαλή ἁλυσίδα: “ἑπόμενοι τοῖς ἁγίοις πατρᾶσι” καί ἀγνοώντας, ἐξουδενώνοντας καί διώκοντας ὀρθοτομοῦντες ρασοφόρους καί λαϊκούς χριστιανούς.

Ὁ Ἐπίσκοπος σημαίνει: “ἐπί σκοποῦ”· δηλαδή: στήν σκοπιά, στό φυλάκιο τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ ὡς ἀκοίμητος σκοπός-φρουρός, ὡς ξάγρυπνος διάκονος πάντων καί ἐπί συνεχοῦς παρατήρησης καί προφύλαξης τοῦ ποιμνίου ἀπό αἱρέσεις καί λύκους, καθώς καί περιφρούρησης τῆς Ἀληθινῆς Πίστεως ἀπό κάθε κακοδοξία, ἀλλοίωση, παραποίηση. Ἡ ἐτυμολογία τοῦ δεύτερου συνθετικοῦ τῆς λέξης “σκοπέω-σκοπῶ” σημαίνει: βλέπω, ἐξετάζω, παρατηρῶ, φροντίζω, προσέχω. (1)

Ὁ Δεσπότης, ἀντίθετα ἀπό τήν σημασία τῆς διακονίας-ὑπηρεσίας, σημαίνει: ἐξουσιαστής. Ἡ ἐτυμολογία τῆς λέξεως “δεσπόζω”:

1. κυριαρχῶ, ἐξουσιάζω κάποιον ἤ κάτι

2. (μεταφορικά) ἔχω τήν πιό σημαντική θέση

3. βρίσκομαι στό πιό ψηλό σημεῖο, ξεχωρίζω

4. ἐπιβάλλομαι μέ τόν ὄγκο καί τίς διαστάσεις μου (2)

Ὁ Ἀρχιερέας ὅλων τῶν ἀρχιερέων Ἰησοῦς Χριστός καί Θεός, στήν τελευταία του συνάντηση μέ τούς Ἀποστόλους στό Μυστικό Δεῖπνο, ἔνιψε τά πόδια τους ὡς καλός διάκονος καί ὡς παράδειγμα πρός μίμησιν, γιά νά τούς ὑποδείξει ἐμπράκτως πῶς πρέπει νά συμπεριφέρονται ὡς Ποιμένες· δηλαδή ἐν ταπεινώσει καί ὑπηρετώντας καί ὄχι ἐν ὑψηλοφροσύνῃ καί δεσπόζωντας!

Πῶς πρέπει νά εἶναι ὁ Ἐπίσκοπος (καί ὄχι Δεσπότης);

Μᾶς ἀπαντᾶ ἡ Ἁγία Γραφή διά στόματος Ἀποστόλου Παύλου: “δεῖ γὰρ τὸν ἐπίσκοπον ἀνέγκλητον εἶναι ὡς Θεοῦ οἰκονόμον, μὴ αὐθάδη, μὴ ὀργίλον, μὴ πάροινον, μὴ πλήκτην, μὴ αἰσχροκερδῆ, ἀλλὰ φιλόξενον, φιλάγαθον, σώφρονα, δίκαιον, ὅσιον, ἐγκρατῆ, ἀντεχόμενον τοῦ κατὰ τὴν διδαχὴν πιστοῦ λόγου, ἵνα δυνατὸς ᾖ καὶ παρακαλεῖν ἐν τῇ διδασκαλίᾳ τῇ ὑγιαινούσῃ καὶ τοὺς ἀντιλέγοντας ἐλέγχειν.” (Πρός Τίτον 1:7-9)

καί: “Σὺ δὲ λάλει ἃ πρέπει τῇ ὑγιαινούσῃ διδασκαλίᾳ.” (Πρός Τίτον 2:1) 

Παραθέτουμε ἕνα ἀπόσπασμα ὁμιλίας τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου, πού λέει:

“Ὑπάρχει ἕνας δεσποτικός νόμος γιά ἐμᾶς τοὺς κληρικούς, πού τόν πρόσθεσαν στον Δεκάλογο οἱ ἁγιοι ἀρχιερεῖς και εἶναι τρόπον τινα ὁ ἑνδέκατος νόμος τῆς δεσποτοκρατίας. Καὶ αὐτὸς εἶναι· ΑΚΟΥΕ- ΒΛΕΠΕ-ΣΙΩΠΑ.

Ἐγώ, μέ τὴν βοήθεια τοῦ Θεοῦ, σπάω τό φίμωτρο των δεσποτάδων, ἀνοίγω το στόμα μου καὶ θὰ σᾶς πῶ ὅπως πάντα γυμνή την ἀλήθεια…..

Χαρίζω σ᾽ ὅλους τοὺς κυρίους αυτοὺς ὅλα τὰ μπαστούνια, ὅλες τις μήτρες, ὅλες τις πατερίτσες ὅλα τὰ ἐγκόλπια καὶ κρατῶ ἕνα και μόνο· Κρατῶ το ρητό τῆς Ἁγίας Γραφῆς: «Ἕως τοῦ θανάτου ἀγώνισαι περὶ τῆς ἀληθείας, καὶ Κύριος ὁ Θεὸς πολεμήσει ὑπὲρ σοῦ» (Σ. Σειρ. 4,28)”.

https://katanixi.gr/

"ΕΙΤΕ ΑΠΟ ΔΟΛΟ Η ΑΓΝΟΙΑ, Η ΚΑΤΗΓΟΡΗΜΑΤΙΚΗ ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΗ ΤΟΥ ΛΕΜΕΣΟΥ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΕΛΩΣ ΑΒΑΣΙΜΗ ΚΑΙ ΨΕΥΔΗΣ"

 

Ιερά Αποτείχιση

Οι ακατήχητοι Έλληνες και το αμετανόητο Βατικανό

Ο ελληνικός λαός άραγε έχει λοβοτομηθεί, ώστε να αγνοεί ή να ξεχνά πως ο Παπισμός είναι η μεγαλύτερη διαστροφή του Χριστιανισμού.

του Δημ. Κ. Αναγνώστου, Θεολόγου

Με αφορμή την κηδεία του Πάπα φανερώθηκε ακόμη περισσότερο η σύγχυση, η πλάνη και η μειοδοσία πολλών συγχρόνων ορθοδόξων Ελλήνων όσον αφορά στην Πίστη τους, αλλά και στην Ιστορία. Ακούσαμε τα απίστευτα και απίθανα, ωσάν να βρισκόμαστε σε Παπική χώρα και ακόμη χειρότερα.

Η κ. Κορίνα Γεωργίου, δημοσιογράφος του Σκάϊ, συγκινημένη μέχρι δακρύων από την αποστολή της στο Βατικανό, ανέφερε (σχολιάζοντας την καλοκαιρία στη Ρώμη) :

«Ο ήλιος συνηγόρησε με την αγιότητα του Πάπα Φραγκίσκου και έδειξε ότι οδηγείται στο φως!«. Ο δε κ. Τσουρός, δημοσιογράφος του Mega, συμφώνησε στα σοβαρά, όπως υπογράμμισε, με τον καλεσμένο στην εκπομπή του παπικό κληρικό ότι στην εκλογή του νέου Πάπα θα κυριαρχήσει ο φωτισμός του Αγίου Πνεύματος, αφού άλλωστε και στους ορθοδόξους και στους καθολικούς, όπως ανέφερε, «ίδιο είναι το σώμα και το αίμα του Χριστού που κοινωνούν οι πιστοί» !!!

Τελικά και ακατήχητοι είμαστε και ανιστόρητοι. Και καλά οι δημοσιογράφοι, που είτε δεν ξέρουν τι λένε, είτε λένε ό,τι τους λένε να πούν, αλλά ο ελληνικός λαός άραγε έχει λοβοτομηθεί, ώστε να αγνοεί ή να ξεχνά πως ο Παπισμός είναι η μεγαλύτερη διαστροφή του Χριστιανισμού, ότι ο Πάπας ως θεσμός, με τα χαρακτηριστικά που προσέλαβε μετά την απόσχισή του από την Εκκλησία, έχει προσφυώς χαρακτηριστεί από έναν μεγάλο ορθόδοξο Δογματολόγο του 20ού αιώνα (τον Σέρβο Γέροντα Ιουστίνο Πόποβιτς) ως μια εκ των τριών πτώσεων στην ιστορία της ανθρωπότητος (πρώτος ο Αδάμ, δεύτερος ο Ιούδας και τρίτος ο Πάπας), το δε κράτος του Βατικανού είναι ένα εκ των πλέον διεφθαρμένων κρατών του κόσμου.

Για να μην πάω σε δυσκολότερα και βαθύτερα, όπως ότι ο Παπισμός δεν είναι η Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία, όπως ήταν μέχρι τον 11ο αιώνα. Άλλωστε Καθολική Εκκλησία, σύμφωνα με τους Αγίους της δεύτερης χιλιετίας είναι και παραμένει μόνον η Ορθόδοξη Εκκλησία, ως η «Μία, Αγία, Καθολική και Αποστολική Εκκλησία» που ομολογούμε στο Σύμβολο της Πίστεως.

Ας όψονται κάποιοι θεολόγοι του «Καιρού» και όχι μόνον, που έγιναν βασιλικότεροι του βασιλέως (Χριστιανοφοβικό Υπουργείο Παιδείας) και πρωτοστάτησαν ώστε ακόμη και το μάθημα των Θρησκευτικών για τους Ορθοδόξους Έλληνες μαθητές και μαθήτριες να πάψει να έχει Κατηχητικό χαρακτήρα και να γίνει ουσιαστικά θρησκειολογικό και άχρωμο. Μας έπεισαν ότι η Κατήχηση είναι κάτι κατώτερο και κακό, ενώ πρόκειται για την απαραίτητη πρόσληψη γνώσεως ώστε να αποκτήσουμε επίγνωση της μοναδικής και πολύτιμης Πίστεώς μας.

Από την άλλη, το Βατικανό παραμένει όπως και ο Παπισμός του, αμετανόητο, όπως επιβεβαιώθηκε για άλλη μια φορά (με «πλούσιο» παρελθόν σε βάρος της Ορθοδόξου Ανατολής και του Ελληνισμού, από την φρικτή πρώτη Άλωση της Κωνσταντινουπόλεως και την Εθνική μας Επανάσταση το 1821, μέχρι τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και τη Μικρασιατική Καταστροφή) ακόμη και στην κηδεία του αποβιώσαντος Φραγκίσκου, με την συμπερίληψη στο τελετουργικό της, της ενεργού συμμετοχής μιας ομάδος Ουνιτών («γενιτσάρων» της «Αγίας Έδρας», «ορθοδόξων» στην εμφάνιση που όμως μνημονεύουν και υποτάσσονται στον Πάπα), παρόντος του Πατριάρχου Βαρθολομαίου, οι οποίοι έκαναν επιμνημόσυνη δέηση για τον ποντίφηκα και έψαλαν μάλιστα στην ελληνική γλώσσα τρεις φορές το «Χριστός Ανέστη», ανταποδίδοντας έτσι γελοιοποίηση στην Ορθόδοξη Παράδοση της οποίας υποτίθεται, κατά τον πατριάρχη κ. Βαρθολομαίο και λοιπούς ομόφρονές του ή λοιπούς αφελείς, ότι ο αποθανών ήταν φίλος.

Τι θα μας σώσει;….Μας το υποδεικνύει ο ψαλμωδός:

«Δράξασθε παιδείας (ορθοδόξου κατηχήσεως & Πατερικής μελέτης), μήποτε οργισθή Κύριος και απωλείσθε εξ οδού δικαίας» !

Υ. Γ. Και ενώ οι ανωτέρω αναφερόμενοι ατυχείς θαυμαστές του Πάπα είναι απλοί λαϊκοί, υπάρχουν και αρκετοί ρασοφόροι που δεν υστέρησαν σε απαράδεκτες δηλώσεις. Ενδεικτική και πιό χαρακτηριστική περίπτωση εκείνη του γνωστού αυτοδιαφημιζόμενου ως μεγάλου Πνευματικού Νεκταρίου Μουλατσιώτη, ο οποίος σε σχετικό βίντεο λέει άρρητα ρήματα, αποκαλύπτοντας σε όλο το αρνητικό «μεγαλείο» της την ρηχότητα ή και τον….καιροσκοπισμό του (ως όψιμος υποστηρικτής του ενοίκου του Φαναρίου), πλέκοντας το εγκώμιο του αποθανόντος αρχηγού της ΑΙΡΕΤΙΚΗΣ Δύσεως Πάπα Φραγκίσκου, εκτιμώντας δε ότι ως «φίλο της Ορθοδοξίας» τον πήρε ο Θεός μια καλή ημέρα κοντά Του (!) , ευχόμενος κι αυτός, ο πάλαι ποτέ προβαλλόμενος ως ακραιφνής αγωνιστής, την «ένωση των Εκκλησιών» ! Τι σου είναι η….σκοπιμότητα!…. Κι όμως, αυτόν τον αμετροεπή ρασοφόρο προβάλλει ο εκκλησιαστικός τηλεοπτικός Σταθμός «ΛΥΧΝΟΣ», της υποτίθεται παραδοσιακής Μητροπόλεως Πατρών, ως σοφό Γέροντα και έμπειρο Διδάσκαλο της Ορθοδοξίας. Νέοι καιροί, νέα ήθη!

https://agonasax.blogspot.com/

ΗΘΕΛΑΝ: Α) ΚΟΙΝΟ ΠΑΣΧΑ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΜΕ ΑΙΡΕΤΙΚΟΥΣ! Β) ΠΑΝΗΓΥΡΙΣΜΟΥΣ ΤΟΥ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΥ ΠΑΠΑ ΜΕ ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟ & ΑΛΛΩΝ ΑΙΡΕΤΙΚΩΝ, ΓΙΑ ΝΑ ΓΙΟΡΤΑΣΟΥΝ ΣΤΗΝ ΝΙΚΑΙΑ ΤΗΣ ΒΙΘΥΝΙΑΣ, 1700 ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ, ΤΗΝ ΝΙΚΗ ΤΩΝ ΑΙΡΕΤΙΚΩΝ ΚΑΤΑ ΤΗΣ Α´ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗΣ ΣΥΝΟΔΟΥ. ΕΚΑΝΑΝ ΟΜΩΣ ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟΥΣ ΧΩΡΙΣ ΤΟΝ ΞΕΝΟΔΟΧΟ & ΠΗΡΑΝ ΤΗΝ ΑΠΑΝΤΗΣΗ.

KOΡΑΚΕΣ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΥ ΕΞΕΛΘΕΤΕ

ΕΚΑΝΑΝ ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟΥΣ ΧΩΡΙΣ ΤΟΝ ΞΕΝΟΔΟΧΟ, ΤΟΝ ΠΑΝΤΟΔΥΝΑΜΟ ΘΕΟ & ΠΗΡΑΝ ΤΗΝ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Τά ἴδια ἔπαθε και ὁ Ἀθηναγόρας το 1972. Ὅταν ὅλα τα εἶχε ἑτοιμα για το κοινό ποτήριο, ἔσπασε το πόδι του, ἔπαθε ἐπιπλοκές και πέθανε πριν προλάβει να ολοκληρώση την ἄτιμη πράξη του. Τότε ἡ Ἐκκλησια εἶχε ἐπισκόπους με πίστη & φόβο Θεοῦ. Εἶχε μοναστήρια με ἀληθινούς μοναχούς. Εἶχε λαό, με ὀρθόδοξο φρόνημα και ὁ Θεός ἔβαλε φρένο στα σκοτεινα σχέδια τοῦ Ἀθηναγόρα & των μασόνων.

Ἡ μασονία πάνω ἀπό 50 χρονια δουλευει, για να αλλοιώσει την ἱεραρχια τῆς Ἑλλάδος, ἀνεβάζοντας στους ἐπισκοπικους θρόνους πρόσωπα δικά της, ἐκμεταλλευόμενοι τον ἀνορθόδοξο τρόπο «ἐκλογῆς».

Ὁ Βαρθολομαῖος ἐπι των ἡμερῶν του θεωροῦσε πιο καλές τις συνθηκες για να συνεχίση τό προδοτικό ἔργο τοῦ Ἀθηναγόρα, για τήν ὑποταγή τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας σε ὅλες τις αἰρεσεις. Τις βάπτισε «ἐκκλησίες»! Μπῆκε στην Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία & ἀνεγνωρισε τους άχειροτόνητους κακοποιους ὡς «ὀρθοδοξη ἐκκλησία»!!! Και ἐπισκοποί μας τί κάνουν; Τρέχουν ἀπό πίσω του & τοῦ κάνουν τεμεναδες!!! Και ὄχι μόνο αὐτό, συλλειτουργουν μαζί με τους ἐχειροτόνητος Ουκρανους!!! Ἔχοντας τους δεσποταδες, που ἔμπασε ἡ μασονία ἀπό τα παραθυρα & ἀπό τα κεραμμίδια στην Εκκλησία, νόμισε ὁ ταλαίπωρος ὅτι ἦταν ο ἀνοικτος δρόμο για ὑποταγή τῆς ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΕΛΛΑΔΙΚΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ στις αιρέσεις, ἀλλα ὁ Θεός ἀπάντησε με την ἀπόσυρση τοῦ Πάπα ἀπό τον κόσμο. Ποιο ἄλλο σημάδι θέλει για να καταλάβη ὅτι ἄλλος εἶναι το Ἀφεντικό τῆς ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ & ὅταν Ἐκεῖνος κρίνει, θα ἀποσύρη και αυτόν, κακην κακος ἀπό την Ἐκκλησία Του, ἀρκεῖ οἱ χριστιανοί να ζοῦμε με βαθια πίστη, ἀληθινή μετάνοια, δυνατη προσευχή & ἀγωνα.

Ο Πατριαρχης Βαρθολομαιος χωρις να λογαριαση την γνωμη τοῦ Ἑλληνικου λαοῦ, στηριζόμενος στα δεκανίκια τῶν μασόνων & των ἐχθρῶν τῆς Ὀρθοδόξου πίστεως τα τακτοποίησε ολα, με τον Πάπα Φραγκίσκο, για να παγιδευσει τον Ἑλληνικο λαό στις αιρεσεις & να του κλέψει την Ορθοδοξη πιστι, γιορταζοντας κοινο Πασχα με τους αιρετικους. β) Προγραμμάτισε ἀπό χρόνια να πανηγυρίσει τα 1700 χρονια την Α᾽ Οἰκουμενική Σύνοδο με τους αἰρετικούς, κουβαλώντας το Πάπα Φραγκισκό στην Νικαια τῆς Βιθυνίας, δηλαδή να καπελώση την Σύνοδο!!! γ) Και στη συνέχεια να πάει στο κοινο ποτηριο, ἀλλα τους εἶπε ὁ Θεός στόπ.

Ἐκαναν ἀπό χρόνια λογαριασμους χωρίς τον ΞΕΝΟΔΟΧΟ, Τον Παντοδύναμο Θεό.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΜΕΡΙΚΑ ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΑΤΑ

Μαρια Γιαχνακη

Ο Παναγιώτατος Οικουµενικός Πατριάρχης, κ.κ. Βαρθολοµαίος, και ο πάπας Φραγκίσκος της Ρώµης πρόκειται να συναντηθούν την άνοιξη (τέλη Μαΐου) στη Μικρά Ασία, στο πλαίσιο των εορτασµών για τα 1.700 χρόνια από την Α’ Οικουµενική Σύνοδο της Νίκαιας.

Κατά τη συνάντησή τους θα συµπροσευχηθούν στη Νίκαια της Βιθυνίας, ενώ έως τώρα πλειάδα συζητήσεων έχουν πραγµατοποιηθεί για τον κοινό εορτασµό του Πάσχα, που φέτος συµπίπτει ηµερολογιακά. Ωστόσο, έχει προηγηθεί µια ιστορική πρόσκληση του Οικουµενικού Πατριαρχείου προς το Βατικανό, να καθιερωθεί κοινός εορτασµός του Πάσχα από το 2025. Η πρόσκληση αυτή εκφράστηκε σε ανακοινωθέν της Σύναξης της Ιεραρχίας, ενώ η επέτειος για τα 1.700 χρόνια από τη σύγκληση της Α’ Οικουµενικής Συνόδου θεωρείται ως ιδανική αφετηρία για µια συνολική επανεκκίνηση του χριστιανισµού σε οικουµενική προοπτική….

Βαρθολομαιος-Παπας Φραγκισκος και ολοι οι εχθροι της ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ, που θελουν να μας αλλαξουν την πιστη, εκαναν λογαριασμό χωρίς τον ΞΕΝΟΔΟΧΟ, τον Παντοδύναμο Θεο

βημα ορθοδοξιας

https://www.vimaorthodoxias.gr › eipan › prota-i-enotit…

24 Απρ 2024 — Η ευχή του κ. Βαρθολομαίου για τον κοινό εορτασμό του Πάσχα με τους ετεροδόξους είναι συνέχεια συζητήσεων με τον Πάπα και το Παγκόσμιο Συμβούλιο …

Θα μεταβούμε μαζί με τον Πάπα στη Νίκαια το 2025 για ένα

Katanixi

https://katanixi.gr › kon-poleos-vartholomaios-tha-meta…

12 Μαΐ 2024 — Τα άνομα σχέδια Φαναρίου-Βατικανού για ένα κοινό εορτασμό της 1.700ης επετείου της Α’ Οικουμενικής Συνόδου το 2025 στη Νίκαια, αποκαλύπτει άρθρο …

https://katanixi.gr/kon-poleos-vartholomaios-tha-metavoyme-mazi-me-ton-papa-sti-nikaia-to-2025-gia-ena-istoriko-eortasmo-tis-epeteioy/

βημα ορθοδοξιας

https://www.vimaorthodoxias.gr › eipan › prota-i-enotit…

24 Απρ 2024 — Η ευχή του κ. Βαρθολομαίου για τον κοινό εορτασμό του Πάσχα με τους ετεροδόξους είναι συνέχεια συζητήσεων με τον Πάπα και το Παγκόσμιο Συμβούλιο ..

1700 χρόνια, Α’ Οικουμενική Σύνοδος, Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος

Σε συνέντευξη στην ιταλική εφημερίδα Avvenire, ο κ. Βαρθολομαίος , μεταξύ των άλλων, τονίζει ότι η επέτειος των 1700 χρόνων από την Α’ Οικουμενική Σύνοδο στη Νίκαια της Βιθυνίας “ μπορεί να αποτελέσει την ευκαιρία για τις χριστιανικές εκκλησίες να προβληματιστούν για το ταξίδι τους στην ιστορία, σχετικά με τα λάθη του παρελθόντος, καθώς και του παρόντος, και να ακολουθηθεί μια πιο αποφασιστική οικουμενική πορεία, αξιοποιώντας τα διδάγματα πάνω από έναν αιώνα σύγχρονης οικουμενικής εμπειρίας”.

https://ageliaforos.com/vartholomaios-i-symplirosi-to-2025-1700-chronon-apo-tin-a-oikoymeniki-synodo-eykairia-gia-provlimatismo/

Ο πάπας Φραγκίσκος θέλει να επισκεφθεί την Τουρκία για τα 1.700 χρόνια από τη Σύνοδο της Νίκαιας

Ο πάπας Φραγκίσκος εξέφρασε την επιθυμία να επισκεφθεί το 2025 τη Νίκαια (σήμερα Ιζνίκ) στην Τουρκία, με αφορμή τα 1700 χρόνια από την Α’ Οικουμενική Συνόδο, ανέφερε ο ειδησεογραφικός ιστότοπος του Βατικανού.

«Είναι ένα ταξίδι που επιθυμώ ολόψυχα να κάνω», δήλωσε ο 87χρονος Πάπας την Παρασκευή, καθώς υποδεχόταν αντιπροσωπεία από το Πατριαρχείο της Κωνσταντινούπολης, η οποία βρισκόταν στη Ρώμη για τη γιορτή του Πέτρου και του Παύλου, των ιδρυτών της εκκλησίας στη Ρώμη. Είναι μια εθιμοτυπική επίσκεψη που ανταποδίδει η Καθολική Εκκλησία με μια επίσκεψη στην Κωνσταντινούπολη για τη γιορτή του Αγίου Ανδρέα στις 30 Νοεμβρίου, ο οποίος σύμφωνα με την παράδοση ίδρυσε την εκκλησία στην Κωνσταντινούπολη.

Εξέφρασε ακόμη την ικανοποίησή του για το ότι το Οικουμενικό Πατριαρχείο εργάζεται πάνω στον εορτασμό της επετείου και ευχαρίστησε τον Πατριάρχη Βαρθολομαίο που τον προσκάλεσε. Εάν ο Πάπας Φραγκίσκος μπορέσει να επισκεφθεί την Τουρκία το 2025, θα είναι το δεύτερο ταξίδι του στη χώρα, έπειτα από αυτό του 2014 όταν πραγματοποίησε τριήμερη επίσκεψη στην Κωνσταντινούπολη και την Άγκυρα.

Η σύνοδος πραγματοποιήθηκε στη Νίκαια, ένα σημαντικό θρησκευτικό κέντρο κατά τη βυζαντινή περίοδο, το 325 μ.Χ., με τη συμμετοχή περισσότερων από 300 επισκόπων που προέρχονταν από διάφορα μέρη της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Αποτέλεσμα της Συνόδου ήταν παρήγαγε το Σύμβολο της Πίστεως Νίκαιας, το πρώτο σημαντικό κείμενο που συνοψίζει τη χριστιανική πίστη. Είναι το γνωστό μας «Πιστεύω», το οποίο αναγνωρίζεται από τους Καθολικούς, τους Ορθόδοξους και ορισμένους Προτεστάντες.

https://tomanifesto.gr/o-papas-fragkiskos-thelei-na-episkeftei-tin-toyrkia-gia-ta-1-700-chronia-apo-ti-synodo-tis-nikaias-177269

Ανάρτηση 26/12/2024 

Η Α.Θ. Παναγιότης ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ.κ. Βαρθολομαίος, κατόπιν αιτήσεώς του, συναντήθηκε σήμερα, 26 Δεκεμβρίου 2024, με τον Πρόεδρο της Τουρκικής Δημοκρατίας Εξοχ. κ. Recep Tayyip Erdoğan στο Προεδρικό Μέγαρο της Άγκυρας.

Συζητήθηκε το θέμα των προγραμματιζομένων εορτασμών κατά το προσεχές έτος για την συμπλήρωση 1700 ετών από την συγκρότηση της εν Νικαία Α’ Οικουμενικής Συνόδου (325-2025) και της ελεύσεως στην Τουρκία της Α. Αγιότητος του Πάπα Ρώμης Φραγκίσκου για να συμμετάσχει σε αυτούς.

https://www.flash.gr/tagip-erntogan-oikoymenikos-patriarchis-vartholomaios-synantithikan-stin-agkyra-976094

https://www.augoustinos-kantiotis.gr

Ο Ιουδας ο προδοτης, ο δουλος και δολιος και οι συγχρονοι όμοιοι του !

«(…) Ήτο εις το τραπέζι με τους δώδεκα μαθητάς Του»

«Είχε και αυτός λάβει εξουσίες και επί των δαιμόνων»

«Αναιδής, θρασύς, χειρότερος από θηρίον, αδιόρθωτος, ανάλγητος»

«Η αναίδειά του ήτο αξία μεγάλης αγανακτήσεως»

«Διότι μετά από αυτόν τον έλεγχον ερωτά:

«Μήπως είμαι εγώ Κύριε;»

Πόση αναισθησία; Ετόλμησε πάλιν να ερωτήση, βασιζόμενος εις την καλοσύνην του διδασκάλου με την ελπίδα ότι δεν θα τον ελέγξη (…)». Πόση τύφλωσις! Πού τον οδήγησε;

«Διότι τέτοια είναι η φιλαργυρία, τούς κάνει μωρούς και ανοήτους, θρασείς και σκύλους αντί ανθρώπων. Ή μάλλον και χειροτέρους από σκύλους, και δαίμονας από σκύλους (…)»

Αποσπάσματα από (ομιλία ΠΑ’ Ιωάννου Χρυσοστόμου ΕΠΕ, έργα 12 σελ. 159-189).

(Σας παρακαλώ διαβάστε ολόκληρη την λίαν ψυχοφελή ομιλία του Ι.Χρυσοστόμου.)

Παρόλα ταύτα ,τίποτα δεν κατάλαβε από τα σωτήρια λόγια του δασκάλου του.

Είχε λάβει και αυτός εξουσίες από τον ίδιον τον Ιησού Χριστό. («Διότι αυτός (ο Ιούδας) τον μεν διαβόλον τον επεδοκίμαζε(…)»), όπως και οι άλλοι ένδεκα. Παρόλα ταύτα τις έχασε, ούτε το ίχνος αυτών δεν τού έμεινε, όταν σταδιακά εισήρχετο ο διάβολος μέσα του.

Δεν τού τις αφαίρεσε ο Ιησούς Χριστός, ούτε σύνοδος έγινε ή συνέλευση για να τον καθαιρέσει και στη συνέχεια να γυμνωθεί της χάριτος των θαυμαστών δυνάμεων που είχε λάβει. Κανείς δεν ενήργησε για την απώλεια της «ιεροσύνης του». Αλλά τί έγινε; Αυτομάτως ,αστραπιαία εξέπεσε μετά το πέρας των προσπαθειών του Χριστού, όπως ο εωσφόρος. Και αντί να διορθωθεί μετά από τους αλλεπάλληλους ελέγχους του Κυρίου, αυτός «έμενεν αδιόρθωτος, διότι ήτο ανάλγητος,(…)»,με αποτέλεσμα «εισέβαλε μέσα του ολόκληρος ο σατανάς και τον εκυρίευσεν εντελώς».

Ας προσέξουν όσοι λέγουν ότι το να λάβει κάποιος εξουσίες και να τις απωλέσει έγκειται αποκλειστικά και μόνο στους προεστώτες, και καθόλου στον άμεσα ενδιαφερόμενο ή υπόλογο.

(Βλέπε: «ο αγαθούτσικος μοναχός»:

https://www.triklopodia.gr/%ce%b3%ce%b5%cf%8e%cf%81%ce%b3%ce%b9%ce%bf%cf%82-%cf%86%ce%bb%cf%8e%cf%81%ce%bf%cf%82-%ce%bf-%ce%b1%ce%b3%ce%b1%ce%b8%ce%bf%cf%8d%cf%84%cf%83%ce%b9%ce%ba%ce%bf%cf%82-%ce%bc%ce%bf%ce%bd%ce%b1%cf%87/ )

Γιατί εάν λαμβάνεις από τον ίδιο τον Θεό και τα χάνεις όλα εξαιτίας της απροσεξίας σου, τότε βάλε στο νου σου και κατάλαβε τί θα λάβεις από αυτούς που δεν έχουν λάβει τίποτα, τους γυμνούς χάριτος, τους αυτόκλητους και πόσο ευκολότερα θα χάσεις και τα ελάχιστα που σού έχουν δοθεί άνωθεν (από τον Κύριο). Κινδυνεύεις μάλιστα παρασυρόμενος να νομίζεις ότι έλαβες. Μάς ενημερώνουν σχετικά, πλείστα παραδείγματα για ανθρώπους που νόμιζαν οι ταλαίπωροι ότι επικοινωνούσαν με τη θριαμβεύουσα. Δυστυχώς όμως είχαν επικοινωνία με τον τρισκατάρατο που τούς ξεγελούσε κάνοντας αυτός τις αγυρτείες, ενώ ο πλανεμένος πίστευε ότι είναι δικά του επιτεύγματα, γιατί ευαρεστούσε τον Θεό. (Κατά παραχώρηση για να αποκαλυφθεί η πλάνη).

Να πώς βεβαιώνεται η αιτία απώλειας της χάριτος από τον ίδιο τον Ιησού Χριστό:

«Μείνατε ενωμένοι με Εμέ δια να μένω και εγώ ενωμένος με εσάς(…).(Ιωαν.ΙΕ’4 ,Τρεμπ. σελ.445)

Όποιος δεν μείνει ενωμένος μαζί Μου έχει ήδη πεταχθεί έξω(…).» (Ιωαν. ΙΕ’6,Κολιτσάρα,σελ. 393)

Και αλλού μάς λέει ο Κύριος:

«Ας είναι αναθεματισμένοι και χωρισμένοι δια παντός από τον Χριστόν, όσοι σάς ταράττουν και θέλουν να μεταβάλουν και να αλλοιώσουν το αληθές περί Χριστού κήρυγμα».

(Γαλ. Α’7,8,9, σελ. 748,Τρεμπ.)

«Διότι το αμάρτημα της προδοσίας ήτο (και είναι) πολύ μεγάλο (…)» 

«Αλίμονον όμως εις τον άνθρωπον εκείνον δια του οποίου ο Υιός του ανθρώπου παραδίδεται. Θα ήτο καλύτερα δι’ αυτόν να μην είχε γεννηθεί». 

Όταν πολεμάς τα δόγματα της Εκκλησίας ,πολεμάς τον ίδιο τον Θεό, γίνεσαι θεομάχος και αλίμονο εις αυτόν που θα προσκρούσει εις τον λίθον της Αλήθειας όπου στερεώνεται η Εκκλησία του Χριστού. Ο λίθος αυτός θα τον συνθλίψει. Σαφέστατες Εντολές τις οποίες υποτιμούν οι πονηροί, εκμεταλλευόμενοι με πανουργία και εμμονή την ευλογημένη μετάνοια, μόνο στα περί βίου αμαρτήματα, έχοντάς την ως άλλοθι για να δικαιολογήσουν τον πόλεμο που έχουν ξεσηκώσει εναντίον των δογμάτων. Γίνονται θεομάχοι και αποδίδουν τη σημερινή κατάντια μόνο στα περί βίου αμαρτήματα και όχι στα περί Πίστεως, θαρρείς και στα περί Πίστεως δεν χρειάζεται μετάνοια. Εκεί κι αν χρειάζεται όμως, καθότι «δια της Πίστεως και υπομονής θα σωθούμε».

Ας μην ξεγελιόμαστε. Αυτός του οποίου η Πίστη πλησίασε τον κόκκο σιναπιού έχει ήδη φροντίσει την κάθαρση και συνεχίζει ευαρεστώντας τον Θεό.

Εξ’ ου και το:

«Ο δίκαιος θα ζήσει και θα σωθεί δια της Πίστεως».

Αυτός όμως που επιμένει να ανατρέπει τη διδασκαλία του Κυρίου, Τον προδίδει, γυμνώνεται της χάριτος εντελώς γενόμενος όργανο του πονηρού. Και ως επακόλουθο αυτού καθίσταται αδύνατον να επέλθει μετάνοια, αφού λείπει η χάρις. Ενώθηκαν οι δόλιοι προβατόσχημοι με τους εχθρούς του Θεού, τους αιρετικούς, δηλαδή τους αντίχριστους που προλείαναν – προπαρασκεύασαν την έλευση του ανόμου, έγιναν και αυτοί αντίχριστοι.

Και …ΦΡΙΞΟΝ ΗΛΙΕ ,αποφάσισαν οι δόλιοι ότι ενεργούν τα μυστήρια των αιρετικών. Όλα αυτά κόντρα στις αποφάσεις των Αποστόλων, Θεοφόρων Πατέρων και Οικουμενικών Συνόδων.

Και να πει κανείς ότι αγνοούν τους Νόμους;

Είναι όμως δούλοι και δόλιοι ,πανούργοι και προδότες, χειρότεροι του Ιούδα ο οποίος δεν ήξερε, ούτε Ευαγγέλιο κρατούσε στα χέρια του.

Στρέφονται μονίμως και με εμμονή στους κυβερνώντες ,στους «Πιλάτους» ενώ γνωρίζουν πολύ καλά τί είπε ο Κύριος και σε ποιους καταλόγισε τη μέγιστη ευθύνη.

Τάδε έφη Κύριος:

«Δι’ αυτό ο Καϊάφας και το συνέδριον των εβραίων, που από φθόνον με παρέδωκαν εις τα χέρια σου, έχουν μεγαλυτέραν ενοχήν από σε, ο οποίος δεν τολμάς να αποδώσης δικαιοσύνην.» (Ιωαν. ΙΘ’11,σελ. 409,Κολιτσάρα)

Μία σέκτα διεφθαρμένων ,κατοίκων της Βαβυλώνας μετά την ΨΕΥΔΟΣΥΝΟΔΟ ΚΟΛΥΜΠΑΡΙΟΥ, πιέζει να τους ακολουθήσουμε στρώνοντας το δρόμο για την έλευση του αντιχρίστου. Με αυτούς ΤΙΠΟΤΑ δεν μάς ενώνει. Ανήκουν στα τέκνα του διαβόλου αφού δεν υπακούν στον Ιησού Χριστό και στους Αποστόλους. Εμείς δια της Πίστεως, της υπομονής και της μετάνοιας «προσδοκούμε την ζωήν του μέλλοντος αιώνος».

Το να γνωρίζεις με λεπτομέρεια αυτούς που θα φέρουν τον αντίχριστο και να προσποιείσαι ότι δεν γνωρίζεις ποιοι προπαρασκεύασαν τον δρόμο για την προσωπική έλευσή του, τη στιγμή μάλιστα που ο Άγιος Ιωάννης ο θεολόγος το λέει ξεκάθαρα, δεν πείθεις ότι είσαι αγαθούτσικος σαν τον μοναχό, αλλά, αποδεικνύεις ο ίδιος ότι είσαι ..πονηρούτσικος. Κι αν ο αγαθούτσικος μ. έχασε το βάπτισμα, βάλε στο νου σου και κατάλαβε τί θα χάσεις αν δεν επιστρέψεις μετανοημένος όσο είναι νωρίς και όσο οι προσευχές των αδερφών υφίστανται.

Αν δεν γινόταν η προλείανση (όπως λένε οι αιρετικοί) ή η προπαρασκευή του δρόμου (κατά τον Αγ. Ιωάννη τον θεολόγο) η έλευση του αντιχρίστου, δεν θα γινόταν. Επομένως ,πρέπει να καταλάβουν επιτέλους οι δύσπιστοι ότι ο διάβολος θα δώσει στον άνθρωπο αυτόν (τον αντίχριστο), με τη συγκατάθεσή του, όλα τα κακούργα ένστικτα και είναι γνωστόν προ αιώνων (όχι όμως και το όνομά του) από πού θα κατάγεται. Όπως επίσης είναι γνωστό και ποιοι είναι αυτοί που θα φροντίσουν για την έλευσίν του.

Γιατί επομένως αποκρύπτουν έντεχνα και προκλητικά τούς αιρετικούς που θα είναι η αιτία τής ενθρόνισης του βδελύγματος; «Οι αιρετικοί ούτοι χαρακτηρίζονται ως πρόδρομοι και όργανα του αντιχρίστου, και αυτοί αντίχριστοι υπό του Αποστόλου Ιωάννου, αποκαλούμενοι.» (Επιστολαί του Ιωάννου, σελ. 950,Τρεμπ.)

Η απάντηση είναι διότι έχει εισέλθει και εις αυτούς το ακάθαρτο πνεύμα και δια των έργων τους γίνονται αντιληπτοί. Είναι θέμα χρόνου να δαιμονιστούν εντελώς και να μην ξέρουν τί κάνουν.

Ούτε αυτό θα γίνει ταυτόχρονα εις όλους. Το βλέπουμε άλλωστε και στην πράξη, που αντί να συνετίζονται περισσότερο δαιμονίζονται. Αυτούς τους αντίχριστους, τους σύγχρονους Ιούδες, πολλοί τούς θέλουν να βρίσκονται στις θέσεις τους ως πνευματικοί ηγέτες. Ο νοών νοείτο!

Γνωρίζουμε επομένως ότι δεν έγινε σύνοδος, ούτε συνεδρίαση, ούτε καν συνέλευση για να απωλέσει τις πλούσιες δωρεές που έλαβε ο Ιούδας. Ο πνευματικός τέλειος και ακριβής Νόμος λειτουργεί αυτόματα. Έτσι είναι αυτά! Αν δεν αξιοποιήσεις το ένα που σού δόθηκε θα χάσεις και το ελάχιστο που σού έχει δοθεί. Και αν εμπορευθείς τη δωρεά προς ίδιον όφελος, αγνοώντας το:«δωρεάν ἐλάβετε, δωρεὰν δότε», εκμεταλλευόμενος τα του Οίκου του Πατρός ,τότε μη διερωτάσαι …γιατί;

Η πεπατημένη οδός είναι ήδη στρωμένη «με κόπο άλλων, άλλοι εκοπίασαν». Και αν την αγνοήσουμε ακολουθώντας άλλον δρόμο αυτομάτως γινόμαστε βορρά των θηρίων. Ένας είναι ο δρόμος , Μία η Εκκλησία.

Προστάζουν οι Απόστολοι, κάνουν τον κουτό οι πολέμιοι της Εκκλησίας του Χριστού. Ας μην ξεγελιόμαστε απ’ αυτό που είπε στους μαθητές Του:

23.« Εις όποιους συγχωρείτε τις αμαρτίες θα είναι συγχωρεμένες και από τον Θεόν. Εις όποιους όμως τις κρατείτε άλυτες και ασυγχώρητες, θα μείνουν αιωνίως ασυγχώρητες.» (Ιωάν. Κ’23,σελ. 415, Κολιτσάρα), διότι αυτό είναι Εντολή Κυρίου αναμφισβήτητη και ισχύει όπου υπάρχει συνέχεια της αποστολικής διαδοχής. Πλην όμως όταν οι Απόστολοι προστάζουν και οι επόμενοι αυτών λοιδορούν απορρίπτοντας τους Κανόνες ως τείχη του αίσχους και τις Εντολές ως προσωρινές, αγνοώντας τις προσταγές ,παύει αυτομάτως η αποστολική διαδοχή σε αυτούς, επειδή έγιναν ανυπάκουοι προς τον Κύριο και τους Αποστόλους.

Η ρήξη έγινε ήδη. Άλλα λέει ο Κύριος και οι Απόστολοι, άλλα κάνουν οι επόμενοι αποστατούντες. Η αποστολική διαδοχή έχει διακοπεί. Οι αποστάτες μόνοι τους καθόρισαν τη θέση τους ΕΚΤΟΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ!

Βεβαιώνεται και τα τεκμήρια παραθέτονται από τον Ίδιο τον Ιησού Χριστό:

«Εκείνος που θα πιστέψει εις το κήρυγμά σας (των Αποστόλων) και θα βαπτισθεί θα σωθεί, εκείνος όμως που θα απιστήσει θα κατακριθεί». (Μαρκ. ΙΣΤ’16,σελ.214, Τρεμπέλα)

Αυτό ισχύει για όλους.

Τελικά ποιοι είναι οι εκλεκτοί; Και πώς είναι δυνατόν να πλανηθούν γενόμενοι (χειρότεροι και ασεβέστεροι), αφού και χάρες έλαβαν και εξουσίες έλαβαν και εις αυτούς «εφύσησε εις τα πρόσωπά των την ζωογόνον πνοήν της νέας ζωής και τούς είπε: «Λάβετε Πνεύμα Άγιον»»; (Ιωάν. Κ’22,σελ. 415 Κολιτσάρα)

Επίσης τούς είπε: «Εις όποιους συγχωρείτε τις αμαρτίες θα είναι συγχωρεμένες. Εις όποιους όμως τις κρατείτε άλυτες και ασυγχώρητες».

Συνεπάγεται λοιπόν ότι όποιος δεν εμβολιάστηκε, κρατείτε ασυγχώρητη η αμαρτία του και είναι εκτός Εκκλησίας;

Να τούς χαίρονται αυτοί που είναι πλησίον τέτοιων «πνευματικών οδηγών».

Εμάς δε θα μάς τρελάνουν οι τρελοί ,ούτε οι δαιμονισμένοι.

Αυτό δε μάς λέει η προφητεία; Ότι δηλαδή θα πλανηθούν και οι εκλεκτοί;

Άρα ποιος συνέβαλε και απώλεσαν την πλούσια χάρη που έλαβαν από τον ελεήμονα και πανάγαθο Ιησού Χριστό; Σύνοδος, συνέλευση, σύναξη;

Τίποτ’ απ’ αυτά, βεβαίως!

«Αλλά έχει συμβεί εις αυτούς (….) αφού ελούσθη(σαν) και εκκαθαρίσθη(σαν), εκυλήσθη(σαν) μέσα στην λάσπην και με τα συνεχή κυλίσματά της (τους) έγινε (έγιναν) περισσότερον ακάθαρτος(οι).» (Β’ Πέτρου β’22,σελ. 947, Τρεμπέλα)

Ακούσατε τί λέει; Δεν είχαν χάρες. Τούς χαρίστηκαν και στη συνέχεια τα έχασαν όλα, γενόμενοι χειρότεροι, ρυπαρότεροι από πριν. Ποιος τούς υποχρέωσε να κυλιστούν στη λάσπη και ποιος τούς κατέστησε εντελώς «γυμνούς» ,χειρότερους από πρώτα; Ουδείς δεν ενήργησε, αλλά οι ίδιοι καθόρισαν τη θέση τους, γι’ αυτό ομιλεί περί τύφλωσης.24. «Ο Θωμάς όμως, ένας από τους δώδεκα, (…)δεν ήτο μαζή τους, όταν ήλθε ο Ιησούς». (Ιωαν.Κ’24,σελ.415 Κολιτσάρα)

Όλοι οι άλλοι συμπεριλαμβανομένου του προδότη Ιούδα ήταν εκεί, έλαβε συνεπώς και ο Ιούδας «(…) ζωογόνον πνοήν της νέας ζωής καθώς και «πνεύμα άγιον»». 

Προσέξτε ο Ιούδας έλαβε εξουσίες, και επί των δαιμόνων, δεν έβγαλε όμως τον διάβολο από μέσα του που εισήρχετο σταδιακά, αλλά τον άφησε να τον κυριεύσει ολοσχερώς. Ο ίδιος τον άφησε.

Εδώ βλέπουμε ότι το αυτεξούσιο είναι απαραβίαστο και καλείται να ομοιάσει του Κυρίου, έστω και ως τον μικρότερο κόκκο σιναπιού. Εάν ζητούσε βοήθεια που σημαίνει ότι θα είχε προηγηθεί η μετάνοια, θα την είχε λάβει πλουσία ,όπως ο Πέτρος. Έτσι λειτουργεί το αυτεξούσιό μας που δεν το παραβιάζει ούτε ο Ιησούς Χριστός. Μόνο οι δαίμονες και τα όργανά τους παραβιάζουν και εκβιάζουν, φοβίζουν και παραπλανούν. Δεν καταστρέφουν δικά τους δημιουργήματα, διότι τίποτα δεν δημιουργούν. Αλλά περιμένουν πότε θα δημιουργηθεί κάτι καλό (πότε θα γίνει η σπορά δηλαδή) και τότε παρεμβαίνουν για να καταστρέψουν, σπέρνοντας την ήρα!

Και όλα αυτά δεν γίνονται μόνο από τους δαίμονες αλλά από ανθρώπους που τούς υπηρετούν «Εχθρός άνθρωπος το έκαμε». Εννοήσατε τί είπε; Είπε, εχθρός άνθρωπος. Να λοιπόν ποιοι είναι οι εχθροί του Θεού και του ανθρώπου, που συχνά τούς συγχέουμε με τους εχθρούς του ανθρώπου, τούς ευεργέτες του (μας) δηλαδή.

Συνεπώς, εξαρτάται και από εμάς να λάβουμε ή να απωλέσουμε. Ο Κύριος θέλει να μάς χαρίζει. Εμείς όμως θέλουμε να λαμβάνουμε; Πώς θα λάβουμε επομένως, αν δεν θέλουμε να λάβουμε; Είπαμε ότι παραβίαση αυτεξουσίου δεν γίνεται. Αν πάλι θέλεις να λάβεις από ποιόν θα λάβεις; Απ’ Αυτόν που πρόδωσες; Έτσι νομίζεις; Εις μάτην προσεύχεσαι αν δεν επανορθώσεις. Έκραζαν οι μωρές Παρθένες:

«Εμείς είμαστε. Δεν μάς γνωρίζεις;»

Δεν σάς ανα-γνωρίζω, ήταν η απάντηση. Καλύτερα να μην ήσαν παρθένες, αλλά να γρηγορούσαν μετανοημένες.

«Είπε, λοιπόν, τότε εις αυτούς ο Ιησούς: 

«Ειρήνη εις σας (υπάρχει τώρα …ειρήνη; Το λέω γιατί πρέπει να βασιζόμαστε πάντα στην αλήθεια.) Όπως έστειλεν Εμέ ο Πατήρ, δια να τελειώσω το έργον της σωτηρίας των ανθρώπων, έτσι και Εγώ στέλνω σάς (μαζί και τον Ιούδα) Να μεταφέρετε εις τους ανθρώπους την σωτηρίαν». (Ιωαν. Κ’21,σελ 415 Κολιτσάρα)

Οι Απόστολοι δια του Αγίου Πνεύματος κατανόησαν την αποστολική διαδοχή και χειροτόνησαν άλλους και ούτω καθ’ εξής φτάσαμε στον 21ο αι., κοσμικά, δηλαδή συμπληρώσαμε τον 2ο χριστιανικό αιώνα (1000 έκαστος) συν 25 χρόνια επιπλέον. Αλλιώς, λαμβάνοντας υπόψιν το «Τετέλεσται» απομένουν 8 χρόνια για να συμπληρωθούν οι δύο αιώνες.

Είμαστε ογδοείτες ,που σημαίνει ότι σε 8 χρόνια συμπληρώνονται οι 8 αιώνες. Απομένει το «Ό,τι αν προσδαπανίσεις», ταυτοχρόνως δε «θα κολοβώσει τον χρόνο γιατί δεν θα έμενε ούτε ένας» και χάριν των εναπομεινάντων εκλεκτών θα συμβεί τούτο.

Είμαστε έτοιμοι για αυτά που θα συμβούν;

Ενημερώνουμε τα παιδιά (μας) για να αντέξουν;

Να γιατί ΦΡΙΤΤΟΥΝ ΤΑ ΟΡΓΑΝΑ ΤΩΝ ΔΑΙΜΟΝΩΝ και θέλουν να καταστρέψουν τις οικογένειες. Και οι «εκλεκτοί»;;…ΑΠΟΝΤΕΣ!

Σωζόμαστε -λένε- και μέσω άλλων θρησκειών !

ΆΠΑΓΕ ΤΗΣ ΒΛΑΣΦΗΜΙΑΣ!!

Αυτοί (οι προδότες) είναι ανάμεσά μας και διακρίνονται από τους πραείς και ταπεινούς τη καρδία, οι οποίοι προσεύχονται -εν μετανοία – να τούς φωτίζει ο Θεός. Όσοι καταχράζονται οικειοποιούμενοι τις δωρεές της Εκκλησίας, προγεύονται μερικώς τη δυστυχία τους από εδώ και δε φταίει το Ευαγγέλιο αλλά η κακία τους. Και όσοι πορεύονται προσπαθώντας να ταυτίσουν τη ζωή τους κατά τις Εντολές του Θεού, δέχονται την αμείωτη ,σκανδαλώδη βοήθεια, άνωθεν. Ο Κύριος των δυνάμεων δεν εμπαίζεται!

Δεν είναι δυνατόν ισορροπημένος άνθρωπος να λέει ότι:

«ο Βαρθολομαίος λέει ..αιρετικά, αλλά ο ίδιος δεν είναι …αιρετικός ,αφού δεν έχει καταδικαστεί από σύνοδο!» (θα το αναλύσουμε σε άλλο άρθρο με αποδείξεις -πάντα κατά τας Γραφάς) .

Στο χριστεπώνυμο πλήρωμα δηλαδή -υποστηρίζει ο κάθε πλανεμένος- ότι ο Βαρθολομαίος αυτά που κηρύττει είναι αιρετικά, ενώ στον Ιησού Χριστό, ΕΜΠΡΟΣΘΕΝ ΤΟΥ ΙΕΡΟΥ ΦΡΙΚΤΟΥ ΘΥΣΙΑΣΤΗΡΙΟΥ, λέει ότι ορθοτομεί τον Λόγο της Αλήθειας του Θεού(ο Βαρθολομαίος)!

Προσέξτε τους παμπόνηρους «διότι τέτοιοι άνθρωποι δεν δουλεύουν εις τον Κύριο μας Ιησού Χριστό, (…)» (Ρωμ. ΙΣΤ’18, σελ. 659,Τρεμπ.) στον Οποίον ανήκει η Τιμή, η Δόξα και η Προσκύνηση …ΑΜΗΝ!

Το πνεύμα των παθών μάς συνταράσσει συθέμελα και η Ανάσταση του γλυκύτατου Ιησού Χριστού επαναφέρει την ελπίδα της σωτηρίας μας.

Με ειλικρινή μετάνοια και αμείωτο ενδιαφέρον για τον καλό αγώνα, εύχομαι ολόψυχα ΚΑΛΗ και ΜΟΝΙΜΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ στις ψυχές όλων μας!

Με εν Χριστώ αγάπη και ενδιαφέρον

Γεώργιος Φλώρος

https://www.augoustinos-kantiotis.gr/