.

.

Δός μας,

Τίμιε Πρόδρομε, φωνή συ που υπήρξες η φωνή του Λόγου. Δος μας την αυγή εσύ που είσαι το λυχνάρι του θεϊκού φωτός. Βάλε σήμερα τα λόγια μας σε σωστό δρόμο, εσύ που υπήρξες ο Πρόδρομος του Θεού Λόγου. Δεν θέλουμε να σε εγκωμιάσουμε με τα δικά μας λόγια, επειδή τα λόγια μας δεν έχουν μεγαλοπρέπεια και τιμή. Όσοι θα θελήσουν να σε στεφανώσουν με τα εγκώμιά τους, ασφαλώς θα πετύχουν κάτι πολύ πιό μικρό από την αξία σου. Λοιπόν να σιγήσω και να μη προσπαθήσω να διακηρύξω την ευγνωμοσύνη μου και τον θαυμασμό μου, επειδή υπάρχει ο κίνδυνος να μη πετύχω ένα εγκώμιο, άξιο του προσώπου σου;

Εκείνος όμως που θα σιωπήσει, πηγαίνει με τη μερίδα των αχαρίστων, γιατί δεν προσπαθεί με όλη του τη δύναμη να εγκωμιάσει τον ευεργέτη του. Γι’ αυτό, όλο και πιό πολύ σου ζητάμε να συμμαχήσεις μαζί μας και σε παρακαλούμε να ελευθερώσεις τη γλώσσα μας από την αδυναμία, που την κρατάει δεμένη, όπως και τότε κατάργησες, με τη σύλληψη και γέννησή σου, τη σιωπή του πατέρα σου του Ζαχαρία.

Άγιος Σωφρόνιος Ιεροσολύμων

Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Επίσκοπος Αυγουστίνος. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Επίσκοπος Αυγουστίνος. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

ΚΑΚΟ ΕΝΑΣ ΛΥΚΟΣ ΝΑ ΥΠΟΔΥΕΤΑΙ ΤΟ ΠΡΟΒΑΤΟ· ΜΑ ΤΟ ΧΕΙΡΟΤΕΡΟ ΕΙΝΑΙ, ΟΤΑΝ ΕΝΑΣ ΠΟΙΜΕΝΑΣ ΤΩΝ ΠΡΟ­ΒΑΤΩΝ ΓΙΝΕΤΑΙ ΛΥΚΟΣ!


«…Κακὸ ἕνας λύκος νὰ ὑποδύεται τὸ πρόβατο· μὰ τὸ χειρότερο εἶνε, ὅταν ἕνας ποιμένας τῶν προ­βάτων γίνεται λύκος! Τέτοιοι λύκοι εἶ­νε οἱ ποιμένες ἐ­κεῖνοι ποὺ ὄχι «διὰ τῆς θύρας» (Ἰω. 10,1-2) ἀλ­λὰ μὲ ποικίλα ἄτιμα μέσα κατώρθωσαν νὰ καταλάβουν ἀξιώματα στὴν ἐκκλησία καὶ τὴν πο­λιτεία. Κάνεις τὸ λύκο βοσκὸ καὶ περιμένεις προ­κοπή;
Βοσκοὶ λύκοι! αὐτοὶ κατὰ τὸν ἀπόστο­λο Παῦλο εἶνε οἱ φοβερώτεροι ἐχθροὶ τῆς Ἐκ­κλη­σίας, δὲν «φείδονται τοῦ ποιμνίου» (Πράξ. 20,29). Ὁ Δαυῒδ τοὺς ζωγραφίζει (βλ. Ψαλμ. 9,26-33) καὶ πα­ρακα­λεῖ τὸ Θεὸ νὰ προστατεύῃ τοὺς φτωχοὺς ἀπ᾽ αὐ­τούς· «Ἀνάστηθι, Κύριε ὁ Θεός, …μὴ ἐπι­λάθῃ τῶν πενή­των»(ἔ.ἀ. 9,33). Ἡ ἀθεόφοβη ἀριστο­κρατία εἶνε ὁ μεγάλος κίνδυνος μιᾶς χώρας, γιὰ τὴν ὁ­ποία ὁ προφήτης θὰ ἔλεγε· «Οἱ ἄρ­χον­­­τες αὐ­τῆς ἐν μέ­σῳ αὐτῆς ὡς λύκοι ἁρπάζον­τες ἁρπά­γματα τοῦ ἐκ­χέαι αἷμα, ὅπως πλε­ονεξίᾳ πλεονεκτῶσι» (Ἰεζ. 22,27).
Ὅλες αὐτὲς τὶς ἀδικίες, τὶς δημόσιες προσ­­βολὲς τοῦ ἠθικοῦ νόμου, πρέπει νὰ τὶς καυτη­ριάζουν οἱ κήρυκες τοῦ Θεοῦ. Ἔχουν χρέος νὰ ἐ­λέγχουν τοὺς δρᾶστες τοῦ κακοῦ σύμφω­να μὲ τὴν ἐντολὴ τοῦ ἀποστόλου Παύλου στὸν Τιμόθεο· «Τοὺς ἁμαρτάνοντας ἐνώπιον πάν­των ἔλεγχε, ἵνα καὶ οἱ λοιποὶ φόβον ἔχωσι» (Α΄ Τιμ. 5,20). Ἀκοῦτε; δὲν λέει «τὴν ἁμαρτίαν», λέει «τοὺς ἁμαρτάνοντας», αὐτοὺς ποὺ ἁρπάζουν τὰ πρόβατα».

Του Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου

Χωρισμον, σεβασμιωτατοι!

Του Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου

(Τὴν εὔσημη τούτη ἡμέρα ἀξίζει νὰ θυμηθοῦμε τὴ διδαχὴ τοῦ ἀειμνήστου γέροντος π. Αὐγουστίνου μεταφέροντάς την ἐδῶ μέσα ἀπὸ ἕνα γνωστὸ ἔργο του· εἶνε τὸ τέλος τοῦ βιβλίου Ἐλευθέρα καὶ ζῶσα Ἐκκλησία [Ἀθῆναι 1954-55, σσ. 209-212, σὲ μεταγλώττισι]. 
 Ἐκφράζει τὸν πόνο του γιὰ τὴν Ἐκκλησία μας καὶ μὲ παρρησία ἀγωνίζεται νὰ ξυπνήσῃ τὶς συνειδήσεις τῶν τότε ποιμένων της ποὺ συγκροτοῦσαν τὴν ἱ. Σύνοδο τῆς Ἱεραρχίας. Πέρασαν βέβαια ἀπὸ τότε 60 χρόνια· μήπως ἆραγε ὁ λόγος του ἔγινε πιὰ ἀνεπίκαιρος καὶ ἀταίριαστος γιὰ τὴν κατάστασι ποὺ ζοῦμε ἐμεῖς σήμερα; Ἂς τὸν ἀκούσουμε.)

Ὤ πῶς κοιμῶνται οἱ ἱεράρχες μας, αὐτοὶ ποὺ κατὰ τὴ χειροτονία τους, μπροστὰ σὲ χιλιάδες λαοῦ, πατώντας ἐπάνω στὸν δικέφαλο ὡρκίστηκαν, πὼς θά ᾽νε ἄγρυπνοι φύλακες τῶν νόμων τῆς Ἐκκλησίας μας;

Ἀλλὰ δὲν λείπουν καὶ ἱεράρχες ποὺ ἀναστενάζουν γιὰ τὴ δουλεία τῆς Ἐκκλησίας. 
Ὁ ἀείμνηστος Κασσανδρείας Εἰρηναῖος, ὅταν γύρω στὸ 1930 ὡς ἱεράρχης τοῦ Οἰκουμενικοῦ Θρόνου ἐλάμβανε πρώτη φορὰ μέρος σὲ συνεδρίασι τῆς Ἱεραρχίας τῆς Ἑλλάδος, εἶχε τὸ θάρρος νὰ διακηρύξῃ, ὅτι τὸ Ἑλληνικὸ κράτος, κυβερνώμενο ἀπὸ τῆς συστάσεώς του ἀπὸ σκοτεινὲς δυνάμεις μὲ πρώτη τὸν μασονισμό, ἐξ δωσε νόμους ποὺ ἀποτελοῦν ἄρνησι τῆς πίστεως καὶ τῆς ἠθικῆς τοῦ Εὐαγγελίου. 
Καὶ γεμᾶτος ἱερὰ ἀγανάκτησι ἐπρότεινε, ἡ Ἱεραρχία ἐπειγόντως, τελεσιγραφικά, νὰ ζητήσῃ ἀπὸ τὴν κυβέρνησι μέσα σὲ ὡρισμένη προθεσμία «τὴν ἀπάλειψι ἀπὸ τὴ Νομοθεσία κάθε Νόμου ποὺ ἀντιστρατεύεται στὰ δόγματα, τὰ μυστήρια, τὸ Κανονικὸ Δίκαιο, τὶς παραδόσεις καὶ τὸν ἠθικὸ βίο τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας». 
Καὶ ἂν ἡ προθεσμία περάσῃ ἄπρακτη, ἡ Ἐκκλησία νὰ χωριστῇ ἀπὸ τὸ κράτος· νὰ διακηρυχθῇ, ὅτι ἡ Ὀρθόδοξος πίστις μας βρίσκεται σὲ διωγμό, καὶ ν᾿ ἀνατεθῇ ἡ ὑπεράσπισί της στὸν εὐσεβῆ Ἑλληνικὸ λαό, τὸ μόνο φύλακα τῶν θρησκευτικῶν καὶ ἐθνικῶν μας παραδόσεων. 

Ἀλλὰ καὶ ὁ ἀρχιεπί­σκοπος Ἀθηνῶν Σπυρίδων, στὸ συνέδριο τῶν θεολόγων ποὺ ἔγινε στὴν Ἀθήνα τὸ 1949, εἶχε τὴν εἰλικρίνεια νὰ ὁμολογήσῃ, ὅτι ζῇ καὶ αὐτὸς ὡς πρωθιεράρχης μέσα στὴν ἀθλιότητα τῆς δουλείας, ὅτι βλέπει τὴν Ἐκκλησία δεμένη ἀπὸ τὸ κράτος χειροπόδαρα, καὶ γι᾽ αὐτὸ ἔκανε ἔκκλησι στοὺς συνέδρους, νὰ ἐργασθοῦν καὶ αὐτοὶ στὸν κύκλο τους γιὰ νὰ σπάσουν τὸ συντομώτερο τὰ δεσμὰ τῆς Ἐκκλησίας.

Ὅπως ἐξελίσσονται γοργὰ τὰ πολιτικὰ καὶ ἐκκλησιαστικὰ γεγονότα, ἐνισχύεται καθημερινὰ ἡ πίστι, ὅτι ἡ ῥιζικὴ λύσι ποὺ θ᾽ ἀποδώσῃ τὴν ἐλευθερία στὴν Ἐκκλησία εἶνε ὁ χωρισμὸς ἐκκλησίας καὶ κράτους. Δὲν μπορεῖ ἡ Ἐκκλησία ἐπ᾿ ἄπειρον νὰ παίζῃ διελκυστίνδα μὲ τὸ κράτος· κάποτε τὸ σχοινὶ θὰ κοπῇ. Ὁ χωρισμὸς εἶνε ἀναπόφευκτος. 
 Μετὰ τὸ χωρισμὸ ἡ ἡγεσία τῆς Ἐκκλησίας δὲν θὰ ἔχῃ βέβαια τὴν ἐξω τερικὴ αὐτὴ αἴγλη ποὺ ἔχει σήμερα, ποὺ φέρε ται ὑψωμένη πάνω στὴ ῥάχη τοῦ θηρίου, τῆς πολιτικῆς ἐξουσίας· δὲν θὰ ἔχῃ τὸ προβάδισμα στὶς δημόσιες τελετές· δὲν θ᾿ ἀπο δίδωνται στοὺς ἀρχιερεῖς τιμὲς ἀντιστρατήγων, οὔτε θὰ τοὺς ἀπονέμωνται μεγαλό σταυροι, οὔτε θὰ κροτοῦν ὁμοβροντίες ὅπλων στὸν ἐνταφιασμό τους. Δὲν θὰ ἔχουν βέβαια καμμία ὑλικὴ βοήθεια ἀπὸ τὸ κράτος, ζώντας πλέον κατὰ τὸ πατερικὸ ῥη τὸ «Βιώσομαι ἐσθίων ἀκρίδας καὶ μέλι ἄγριον μᾶλλον, ἢ ψωμὸν ἐκ μισθωμάτων πόρνης», θὰ ζήσω δηλαδὴ τρώγοντας ἀκρίδες καὶ μέλι ἄ γριο, παρὰ ψωμὶ ἀπὸ χρήματα πόρνης. 
 Ἀλλὰ τί μὲ τοῦτο; «Καλύτερα μιᾶς ὥρας ἐλεύθερη ζωή, παρὰ σαράντα χρόνια σκλαβιὰ καὶ φυλακή». Μία ὥρα ἐλευθέρας Ἐκκλησίας εἶνε μύριες φορὲς προτιμότερη ἀπὸ ἑκατὸ χρόνια μονότονης ζωῆς μέσα σὲ μία δούλη Ἐκκλησία, ταπεινὴ ὑπηρέτρια, «γκαρσόνι» τῶν θελη μάτων τοῦ κόσμου. Γιατὶ ὅ,τι μπορεῖ νὰ γίνῃ μέσα σὲ μία ὥρα στὴν ἐλευθέρα Ἐκκλησία, δὲν μπορεῖ νὰ γίνῃ μέσα σὲ ἕναν αἰῶνα στὴ δούλη Ἐκκλησία, ποὺ οἱ κληρικοί της λογίζον ται ὡς «ἀριθμημένα κομμάτια τῆς κρατικῆς μη χανῆς», καθὼς κινοῦνται κατὰ τὶς διαταγὲς τῶν κρατούντων. Ὁ ἀέρας τῆς ἐλευθερίας ποὺ θὰ πνεύσῃ θὰ εἶνε τέτοιος, ὥστε τὸ σημερινὸ τέλμα τῶν βατράχων ποὺ κοάζουν θὰ διαλυθῇ. Νέος κόσμος θὰ ξεπηδήσῃ, ὁ κόσμος τῆς «ἐλευθερίας τῶν τέκνων τοῦ Θεοῦ» (πρβλ. ῾Ρωμ. 8,21). Θά ᾽νε ζηλευτὴ ἡ Ἐκκλησία ποὺ οἱ ἐπίσκοποί της θὰ ἄρχουν σὲ ὄντα ἐλεύθερα. «Βουλομένων γάρ», ὅπως λέει ὁ Γρηγόριος ὁ θεολόγος, «οὐ τυραννουμένων τὸ τῆς εὐσεβείας μυστή ριον», τὸ μυστήριο δηλαδὴ τῆς πίστεώς μας τὸ ζοῦν ἄνθρωποι ποὺ τὸ θέλουν, ὄχι ἄνθρωποι ποὺ ἀναγκάζονται νὰ τὸ ζήσουν. 
Οἱ ἐπίσκοποί μας, ἐλευθερωμένοι ἀπὸ τὸν θανάσιμο ἐναγκαλισμὸ τοῦ κράτους, ἀπαλλαγμένοι ἀπὸ τὴ γραφειοκρατία, τὶς διαρκεῖς ἐνοχλήσεις κι ἀνιαρὲς ἐπισκέψεις τῶν ἐπισήμων, θὰ ξαναβροῦν τὸ χαμένο ἑαυτό τους, θὰ γίνουν πιὸ πνευματικοί, πιὸ ἀποστολικοί, θὰ θυμηθοῦν τὰ λόγια τοῦ Κυρίου, τὸ «ἄτερ βαλλαντίου καὶ πήρας», δίχως πουγγὶ καὶ τρουβᾶ, χωρὶς πορτοφόλι καὶ σακκίδιο (Λουκ. 22,35)· καὶ ἂν τὸ κράτος γίνῃ λῃστὴς κι ἁρπάξῃ καὶ τὸ τελευταῖο τετρα γωνικὸ μέτρο κι ἀφήσῃ τὴν Ἐκκλησία χωρὶς περιουσία, ἡ Ἱεραρχία ἂς μὴν τρομάξῃ. Γυμνὴ ἀπ᾿ ὅλα τὰ ἐγκόσμια ἀγαθά, πλούσια ὅμως καὶ ἀκμάζουσα στὴν πίστι τοῦ Χριστοῦ καὶ κινουμένη δραστηρίως γιὰ τὴν ἐγκαθίδρυσι τῆς βασιλείας του στὶς καρδιές, «περιάγουσα περὶ ἑ αυτὴν (ἀκτινοβολώντας γύρω της) τὸν ἥλιον τῆς πνευματικότητός της», θὰ συγκεντρώσῃ καὶ πάλι ὅ,τι ὑλικὸ χρειάζεται γιὰ τὸ ἔργο της. Γιατὶ ἐκεῖνος ποὺ ὑποσχέθηκε «Ζητεῖτε πρῶτον τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ καὶ τὴν δικαιοσύνην αὐτοῦ, καὶ ταῦτα πάντα προστεθήσεται ὑμῖν» (Ματθ. 6,33) δὲν λέει ψέματα.

«Μασονικὸ κράτος ἡ Ἑλλάδα», διακήρυττε μὲ θάρρος ἕνας ἡρωικὸς ἱεράρχης καὶ τὸ ἀ ποδείκνυε μὲ ἐπιχειρήματα (βλ. περ. «Ἁγιορειτικὴ Βιβλιοθήκη», τ. 161/Φεβρουάριος 1950).
 «Οἱ μασόνοι, ἅγιοι ἀδελφοί», ἔλεγε στὴν ἱστορικὴ προσφώνησί του πρὸς τὴν Ἱεραρχία ὁ Κασσανδρείας Εἰρηναῖος, «οἱ μασό νοι καυχῶνται, ὅτι κατὰ 90% αὐτοὶ κυβερνοῦν κι αὐτὴ τὴν Ἑλλάδα». Ἀντιστρέφον τας λοιπὸν τὸ ῥητὸ ἂς ποῦμε· «Διαρρήξωμεν τοὺς δεσμοὺς αὐτῶν καὶ ἀπορρίψωμεν ἀφ᾿ ἡμῶν τὸν ζυγὸν αὐτῶν», ἂς σπάσουμε δηλαδὴ τὰ δεσμά τους κι ἂς πετάξουμε ἀπὸ πάνω μας τὸ ζυγό τους (πρβλ. Ψαλμ. 2,3). Χωρισμὸ τῆς ἐκκλησίας ἀπὸ τὸ κράτος! φωνάζει ἡ ἀδιάφθορη συνείδησι τοῦ Ὀρθοδό ξου πληρώματος· δὲν τὴν ἀκοῦνε ἆραγε οἱ ἅγιοι συν οδικοὶ πατέρες;

Χωρισμός! Νά τὸ φάρμακο –πικρὸ μὲν στὸ στόμα μερικῶν ἀλλὰ σωτήριο–, ποὺ θὰ ἐξυγιάνῃ ὅλο τὸν ἐκκλησιαστικὸ ὀργανισμό, ὁ ὁποῖος κινδυνεύει νὰ ὑποστῇ ὁλοκληρωτικὸ σάπισμα. Χωρισμός! αὐτὸ πρέπει νὰ γίνῃ σύνθημά μας. Χωρισμός! Ὄχι μοσχάρι καὶ γάιδαρος κάτω ἀπ᾽ τὸν ἴδιο ζυγό, ὄχι μαζὶ πίθηκος καὶ ἄγγελος. Χωρισμός. 
Ἐμπρός, τὸν ζυγὸν λύσα τε! Καὶ ποιοί εἶνε ἁρμόδιοι νὰ κηρύξουν τὸν χωρισμό; Ἐμεῖς δὲν βλέπουμε ἄλλους ἀπὸ τοὺς ἱεράρχας ποὺ συγκροτοῦν τὴν Σύνοδο τῆς Ἱεραρχίας. Ἡ Ἱεραρχία, αὐτὴ εἶνε ἡ κατ᾿ ἐξοχὴν ἁρμοδία γιὰ νὰ λύσῃ τὸ ἐπίμαχο ζήτημα.

Θὰ προχωρήσῃ ἆραγε στὸν χωρισμὸ καὶ θ᾿ ἀποδώσῃ τὴν Ἐκκλησία ὡς Νύμφη στὸν Νυμφίο Χριστό; Αὐτό, ὅπως ἔλεγε ὁ καθηγητὴς Ἀνδροῦ τσος, εἶνε κυρίως ΖΗΤΗΜΑ ΠΙΣΤΕΩΣ. Ἐὰν οἱ ἱεράρχαι μας ἔχουν βαθειὰ τὴν πίστι, τότε θ᾿ ἀ ποκτήσουν τὶς «δύο πτέρυγες τοῦ ἀετοῦ τοῦ μεγάλου» (Ἀπ. 12,14), θὰ ὑψωθοῦν πάνω ἀπὸ τὰ μικρὰ καὶ ταπεινά, πάνω ἀπὸ χωράφια καὶ οἰ κόπεδα, θὰ ἐπισκοπήσουν τὸν ὁρίζοντα, θὰ δοῦν τὴν Ἐκκλησία σὲ ἀθλία κατάστασι, θὰ πενθήσουν, καὶ κάνοντας ΑΓΡΥΠΝΙΑ, ΟΛΟΝΥΚΤΙΑ ΣΥΝ ΕΔΡΙΑΣΙ, «ἀνατείλαντος τοῦ ἡλίου» (πρβλ. Μᾶρκ. 16,2) θ᾿ ἀνοίξουν τὶς θύρες τοῦ Συνοδικοῦ Μεγάρου καὶ θὰ δώσουν στὴ δημοσιότητα τὸ ἑξῆς λακωνικὸ ἀνακοινωθέν, ποὺ θ᾿ ἀξί ζῃ περισσότερο ἀπὸ μακροσκελεῖς δηλώσεις.

«Δόξα τῇ ἁγίᾳ Τριάδι. Ἡ Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος ἀπὸ σήμερα τὸ πρωὶ κηρύσσεται ἐλευθέρα. Τὸ “δούλειον ἦμαρ”, ἡ περίοδος τῆς δουλείας, ἔδυσε. “Υἱοὶ φωτὸς οἱ πρὶν ἐσκοτισμένοι” , αὐτοὶ ποὺ προηγουμένως ἦταν σκοτισμένοι ἔγιναν παιδιὰ τοῦ φωτός (καταβ. Φώτ. ᾠδ. η΄)».

Θὰ τὸ πράξουν; Ἂν ἔχουν τὴν πίστι ὅλοι οἱ ἱεράρχαι μας, ἀσφαλῶς ὁ χωρισμὸς θὰ συν τελεσθῇ καὶ ἡμέρες δόξης θ᾿ ἀνατείλουν γιὰ τὴν Ἐκκλησία καὶ τὸ Γένος μας, τὸ ὁποῖο μόνο μία ἐλευθέρα Ἐκκλησία μπορεῖ νὰ τὸ σώσῃ. Ἂν ὅμως δειλιάσουν καὶ προταθοῦν κάποιοι συμβιβασμοί, τότε ἂς ἐξακολουθήσουν –οἱ διάδοχοι αὐτοὶ Βασιλείων, Γρηγορίων καὶ Χρυσοστό μων– νὰ συνωστίζωνται στοὺς διαδρόμους τοῦ ὑπουργείου, γιὰ νὰ περιμένουν πότε θ᾿ ἀνοίξῃ ἡ θύρα τοῦ γραφείου καὶ νὰ τοὺς δεχθῇ ὁ γενικὸς δερβέναγας, γιὰ νὰ παίρνουν ἀπ᾽ αὐ τὸν κατευθύνσεις πῶς θὰ κυβερνᾶται ἡ Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος… 
Ἔφτασε πιὰ ἡ ὥρα ἡ Ἱεραρχία νὰ ὑψώσῃ στὸ κατάρτι τὸ σῆμα τῆς ἐν Χριστῷ ἐλευθερίας τῆς Ἐκκλησίας.

Μακαριώτατε-σεβασμιώτατοι, ἀφουγκρασθῆτε τὸ λαό μας. Οἱ εὐκαιρίες δὲν περιμένουν. Πρὶν εἰσέλθουμε σὲ ἀκόμη μεγαλύτερο σκοτάδι, προσευχηθῆτε κατα­νυκτικά, σκεφθῆτε σοβαρά, ἀποφασίστε ἀνεπηρέαστα, ἐνεργῆστε γρήγορα, τολμῆστε γεν ναῖα, σπάστε τὰ δεσμὰ χωρὶς δισταγμό, ἐλευθερῶστε τὴν Ἐκκλησία, καὶ τότε θὰ σᾶς μνημονεύουν αἰωνίως ἐπάνω στὴν ἑλληνικὴ γῆ.

(†) ἐπίσκοπος Αὐγουστῖνος


ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΠΤΩΣΗ ΤΟΥ ΚΛΗΡΟΥ & ΤΩΝ ΕΠΙΣΚΟΠΩΝ Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΦΛΩΡΙΝΗΣ ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΣ ΕΛΕΓΕ: «ΘΑ ΑΚΟΥΣΕΤΕ ἹΕΡΕΙΣ ΝΑ ΨΑΛΛΟΥΝ, ΤΟ, «ΕΙΣ ΠΟΛΛΑ ΕΤΗ ΕΩΣΦΟΡΕ», ΑΝ ΤΟΥΣ ΤΟ ΖΗΤΗΣΟΥΝ, ΑΡΚΕΙ Ο ΜΙΣΘΟΣ ΤΟΥΣ ΝΑ ΜΗ ΚΟΠΕΙ.

Μητροπολίτης Φλωρίνης Αὐγουστῖνος μιλῶντας για την κατάσταση του σημερινοῦ κλήρου παρουσίασε τους ἱερεῖς της 16 ἡμέρας, που τρέχουν να πάρουν των μισθό τους, ενω εἶναι αδιαφοροι για τα πνευματικά τους καθήκοντα και την εὐθυνη που ἔχουν ἀπέναντι στο ποιμνίου τους και με πόνο ἔλεγε: Αὐτους αν τους ζητήσουν να ψάλλουν και εις τον Εωσφόρο: «Εις πολλά ἔτη», θα το κάνουν, τον μισθό τους μόνο να μη χασουν.

Ὁ εὐσεβής λαός εἶναι Ο ΦΡΟΥΡΟΣ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ


(Ἅγιος, Ὁμολογητής τῆς Πίστεως καί Προφήτης π. Αὐγουστῖνος Καντιώτης) 

Ὁ εὐσεβής λαός, κατά τό Κανονικόν Δίκαιον, εἶναι Ο ΦΡΟΥΡΟΣ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ καί ἔχει ὑποχρέωσιν ὁσάκις ἀρχιερεύς παρεκκλίνῃ ἐκ τῶν γραμμῶν τῆς Ὀρθοδοξίας καί γυμνῇ τῇ κεφαλῇ κηρύττῃ τι ἀσυμβίβαστον πρός τά παραδεδεγμένα, ὁ λαός αὐτός ὄχι μόνον νά διαμαρτύρεται, ἀλλά καί νά διακόπτῃ πᾶσαν πνευματικήν σχέσιν μετά τοῦ οὕτω πως παρεκτρεπομένου ἀρχιερέως. 

... Καθ’ ὅν χρόνον οἱ αἱρετικοί παντός τύπου ἀδίστακτοι, σφοδρῶς διαβάλλοντες τήν Ὀρθοδοξίαν, ὡς ἀγέλαι λύκων ἔχουν εἰσβάλει εἰς τόν Ὀρθόδοξον χῶρον καί ἀφαρπάζουν τά πρόβατα ἐκ τῆς μάνδρας τῆς Ὀρθοδοξίας, Ὑμεῖς Παναγιώτατε καί οἱ συνοδοιποροῦντες ὑμῖν ἀρχιερεῖς τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου, ἀντί ν’ ἁρπάσετε τάς ποιμαντορικάς σας ράβδους καί νά καταδιώξετε μακράν τούς λυμεῶνας τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως, Ὑμεῖς μετά τῶν ἀρχηγῶν τῶν αἱρετικῶν ἀνοίγετε εὐχάριστον «κουβεντολόϊ», χαριεντίζεσθε, ἐναγκαλίζεσθε, συντρώγετε, συμψάλλετε, συμπροσεύχεσθε. 

Δηλαδή, βοσκοί σεῖς τῆς ἱερᾶς ποίμνης, ἀνοίγετε τάς θύρας καί ὑποδέχεσθε τούς λύκους θωπεύοντες αὐτούς ἐν τῷ τρώγειν τά πρόβατά σας. 

Ποῦ τό πνεῦμα τῆς ἀντιστάσεως κατά τῆς πλάνης, ὅπερ ἐξέφραζεν ἐν Πνεύματι Ἁγίῳ ὁ ἡγαπημένος μαθητής; «Εἴ τις ἔρχεται πρός ὑμᾶς καί ταύτην τήν διδαχή οὐ φέρει, μή λαμβάνετε αὐτόν εἰς οἰκίας, καί χαίρειν αὐτῷ μή λέγετε» (Β΄ Ἰωαννου, 10-11).

Ἀντιγραφή ἀπό τό βιβλίο τοῦ ἁγίου, ὁμολογητοῦ καί προφήτου π. Αὐγουστίνου Καντιώτη ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΣΑΛΠΙΣΜΑΤΑ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΖΩΗΣ ΚΑΙ ΟΜΟΛΟΓΙΑΣ τῶν ἐκδόσεων «ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΥΨΕΛΗ»

Αναρτήθηκε από ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΟΡΘΟΔΟΞΟΙ

Δυστυχώς δεν υπάρχει σήμερα Χρυσόστομος...


Δυστυχώς δεν υπάρχει σήμερα Χρυσόστομος. Δεν υπάρχει σήμερα Μέγας Βασίλειος, δεν υπάρχει Γρηγόριος ο Ναζιανζηνός.

Δυστυχώς οι ολίγοι καλοί επίσκοποι που υπάρχουν είναι δειλοί, δεν έχουν σθένος ν’ αγωνισθούν. Και ξεχνούν οι καλοί επίσκοποι, ότι μία καθαίρεσις είναι τίτλος τιμής, δι’ εκείνον ο οποίος καθαιρείται, λόγω προσηλώσεως στην πίστι...


Καθηρημένος απέθανε ο Χρυσόστομος, αλλά η δόξα του είναι αιωνία μέσα στην Εκκλησία...!

Επίσκοπος Αυγουστίνος Καντιώτης


ΣΥΝΤΑΡΑΚΤΙΚΟ ΟΡΑΜΑ ΤΟΥ Μ. ΑΝΤΩΝΙΟΥ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΚΑΚΟΥΣ ΕΠΙΣΚΟΠΟΥΣ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΕΙΤΑΙ ΜΕ ΚΑΘΕ ΛΕΠΤΟΜΕΡΙΑ ΣΤΙΣ ΗΜΕΡΕΣ ΜΑΣ

(Τα σκίτσα εἶναι ἀπο το ἀρχειο του ἀγωνιστοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης Αυγουστίνου Καντιώτου.
Προσθέσαμε κάποια πρόσωπα στο σκιτσο το δεξιό. Δυστυχῶς, αυτά τα πρόσωπα, που ἔβλεπε στο ὅραμα του και ἔκλαιγε ὁ Μ. Ἀντωνιος εἶναι πολλά στις ἡμέρες μας, τα βλέπουν οἱ πιστοι και τρομάζουν)


(Ἀπό βιβλίο Μητροπολίτου Φλωρίνης, Πρεσπῶν & Εορδαίας 
Αὐγουστίνου Ν. Καντιώτου: «Ελευθερα & Ζωσα Εκκλησια σελ. 28
ἝΝΑ ὍΡΑΜΑ ΤΟΥ Μ. ἈΝΤΩΝΙΟΥ

...’Ενῶ ὁ Μ. Ἀντώνιος εἰργάζετο -διηγεῖται ὁ βιογράφος του, ὁ Μ. Ἀθανάσιος- ἦλθε σε ἔκσταση, εἶδε ὅραμα, τό ὁποῖο τοῦ ἔκαμε τέτοια ἐντύπωση, ὥστε ὁ ἅγιος ἀσκητής ἔτρεμε ἐγονάτισε και προσηυχετο μετὰ δακρύων. «Τί ἔχεις, πάτερ;» τὸν ἐρώτησαν οἱ μαθηταί του ἔντρομοι. Ἀλλ᾽ ὁ Μ. Ἀντωνιος σιωποῦσε, ἡ δὲ ψυχή του ἐβυθίζετο ὁλοένα σὲ θλῖψι βαθύτερη. Ἔβλεπε συνταρακτικό ὅραμα. Τέλος ἀπό τις ἐπίμονες παρακλήσεις τῶν συνασκητῶν του ὁ ἅγιοςἐκάμφθη, ἔλυσε τὴν σιωπή του, ἀναστέναξε βαθειά, καὶ εἶπε: Ὦ τέκνα μου! 
Εἶδα ὅραμα. Ἀλλὰ προτιμότερο εἶναι ν᾽᾽ἀποθάνη κανείς παρά νὰ ζήση καὶ νὰ. δῆ τὴν πραγματοποίηση τοῦ ὁράματος. Διότι ὀργή θὰ καταλάβη τὴν Ἐκκλησία, θὰ παραδοφῆ. εἰς ἀνθρωπους ὁμοίους μὲ ἄλογα κτήνη. Εἶδα τὴν Τράπεζα τοῦ Κυρίου νὰ κυκλώνουν ἡμίονοι πολλοί, οἱ ὁποῖοι πηδοῦσαν ἀτακτως καὶ ἐλάκτιζαν (κλωτσιοῦσαν) μανιωδῶς πρὸς πᾶν ὅτιὑπῆρχε ἐντός τοῦ Ἱ. Βήματος. Εἶδα, ἀναστέναξε καὶ ἄκουσα φωνή, ἡ ῾ποῖα μοῦ ἔλεγε: τὸ θυσιαστήριό μου θὰ γίνη βδέλυγμα.
Ἀλλὰ ποῖοι εἶναι οἱ ἡμίονοι; Ὦ Κύριε! Τὸ χέρι μου τρέμει νὰ γράψη ποῖοι εἶναι οἱ ἡμίονοι, ἀλλὰ ἡ καρδιά μου ἐπιβάλλει νὰ κηρυχθῆ ἡ ἀλήθεια Σου, ὁσονδήποτε πικρὰ καὶ ἐὰν εἶναι. Λοιπὸν ἡμίονοι κατὰ τὸ προφητικὸ τοῦτο ὅραμα τοῦ ἀετοῦ τῆς ἐρήμου δὲν εἶναι μόνο οἱ ὁπαδοὶ τῆς αἱρέσεως τοῦ Ἀρείου, οἱ ὁποῖοι διὰ τῆς βίας κατέλαβαν τὰ Ἱερὰ θυσιαστήρια καὶ ἐπὶ αἰῶνα ὁλόκληρο συνετάραξαν τὴν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ. Ἡμίονοι δὲν εἶναι μόνο οἱ σταυροφόροι τοῦ μεσαίωνος, οἱ ὁποῖοι ἐκ τῆς Δύσεως ὡς ἀγέλη ἡμιόνων εἰσεπήδησεν εἰς τὴν Ὀρθόδοξη Ἀνατολή, ἐξεδίωξε τοὺς κανονικούς ποιμένας, κα`θ ἀσχημόνησαν ἐντὸς τῶν Ἱ. βημάτων τῆς Ὀρθοδοξίαςμας. Ἡμίονοι δὲν εἶναι μόνο ὁ Μωάμεθ, οἱ στρατιῶτες τῆς ἄγριας στρατιᾶς του, οἱ ὁποῖοι εὐθὺς ὡς ἐξεπόρθησαν τὴν βασιλίδα τῶν πόλεων ὥρμησαν ὡς κτήνηεἰς τὸν Ἱ. Ναὸ τοῦ Θεοῦ Ἁγίας Σοφίας καὶ διέπραξαν ἐκεῖ αἴσχη ἀκατανόμαστα, γιὰ τὰ ὁποῖα ὁμιλεῖ ἡ ἱστορία τῆς μαρτυρικῆς μας φυλῆς. Ἡμίονοι ὅλοι αὐτοί! Ναί! Ἀλλὰ ἡμίονοι κατὰ τὴν εὐρυτέρα τοῦ ὁράματος ἑρμηνείαεἶναι καὶ ἄλλοι! Εἶναι ἀπὸ τὶς τάξεις τοῦ κλήρου προερχόμενοι φαῦλοι, ἀσυνείδητοι ἐκεῖνοι κληρικοί, οἱ ὁποῖοι κατέλαβαν διάφορες θέσεις στὴν Ἐκκλησία μετέβαλαν τὸν οἶκον τοῦ Θεοῦ εἰς οἶκον ἐμπορίου καὶ ποικίλης ἐκμεταλλεύσεως, τὰ δὲ ἱερὰ θυσιαστήρια εἰς βδέλυγμα ἐρημώσεως. Ἡμίονοι! Κάτι χειρότερο. Δὲν άκοῦς τὸν Προφήτη ὁ ὁποῖος κλαίων καὶ ὀδυρόμενος διὰ τὴν ἐρήμωσι τῆς πνευματικῆς ἀμπέλου φωνάζει: Κύριε! 
Μονιός (=ἀγριογούρουνο ἐλυμήνατο τὸν ἀμπελῶνα Σου;


ΤΙ ΕΙΝΑΙ Ὁ ΣΤΑΥΡΟΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ; ΓΙΑΤΙ ΤΟΝ ΦΟΒΟΥΝΤΑΙ ΟΙ ΕΧΘΡΟΊ ΤΟΥ; ΓΙΑΤΙ ΤΟΝ ΚΑΤΕΒΑΖΟΥΝ ἈΠΟ ΤΗΝ ἉΓΙΑ ΤΡΑΠΕΖΑ ΟΙ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΑΙ ΕΠΙΣΚΟΠΟΙ & ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΕΤΑΙ Ὁ ΠΙΣΤΟΣ ΛΑΟΣ. ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑ & ΣΤΗΝ ΠΤΟΛΕΜΑΪ́ΔΑ, ΓΙΑ ΤΟ ΚΑΤΕΒΑΣΜΑ ΤΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ ΑΠΟ ΤΗΝ ἉΓΙΑ ΤΡΑΠΕΖΑ & ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΤΟΥ ΠΕΡΙΣΤΕΡΙΟΥ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ

Τί εἶναι ὁ σταυρός τοῦ Χριστοῦ; Γιατί τον φοβουνται οι εχθροί του; Γιατί συμπεριφέρονται σαν τους ἐχθρούς του & τον κατεβαζουν ἀπό την Ἁγία Τράπεζα οἱ οἱκουμενισται ἐπίσκοποι, ἀδιαφορωντας για τις διαμαρτυρίες του λαοῦ;

Ἀπόσπασμα ὁμιλίας τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Ν. Καντιώτου, στον Ἅγιο Παντελεήμονα Φλωρίνης, τις 6.4.1986.

Ὁ ἀγωνιστής Μητροπολίτης Φλωρίνης, Πρεσπῶν & Ἐορδαίας π. Αὐγουστῖνος Καντιώτης στὴν ὁμιλία του, κάνει διάλογο με ἐχθρούς & φίλους τοῦ Σταυροῦ τοῦ Χριστοῦ. Τους κάνει μια ἐρώτηση:
Τί εἶναι ὁ σταυρός τοῦ Χριστοῦ; Και ἁπαντᾶ….
Ἐνδιάμεσα στην ὁμιλία ὑπάρχει ἕνα πολύ μικρό βίντεο, πού ἔχει σχέση με τον Σταυρό. Εἶναι ἀπό τήν εἰρηνική διαμαρτυρία ὁμάδας πιστῶν τῆς Πτολεμαϊδος. Ἔγινε στις 14.10.2024 και ἔχει σχέση με την ἀπομάκρυνση τοῦ τιμοῦ Σταυροῦ ἀπό την Ἁγία Τράπεζα & την παρουσία τοῦ δεσπότη Περιστερίου Γρηγορίου, τοῦ πρώτου διδάξαντος την ἀπομάκρυνση τοῦ τιμίου σταυροῦ ἀπό το ἱερό θυσιαστήριο. Μάλλον, πριν ἀπ᾽ αυτόν ὁ ἀρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος, ἔδωσε το παράδειγμα. Ἔκανε ἁγιασμό σε σχολεια, που ὑπηρχαν λαθρομετανάστες, μόνο μέ βασιλικό, χωρίς σταυρό!!! Για να μήν τους προκαλέση! Μάλλον αὐτός εἶναι ὁ πραγματικός λόγος, που κατεβάζουν ἀπό την ἁγία Τράπεζα τον Ἐσταυρωμένο, τώρα που ἑτοιμάζονται νά ἑορτάσουν ἀπό Κοινοῦ τό ΟΡΘΟΔΟΞΟ ΠΑΣΧΑ μέ τους προτεστάντες και τους παπικούς.
Ὁ μητροπολίτης Περιστερίου Γρηγόριος ἦρθε στήν Πτολεμαΐδα, στόν ἐσπερινό τῆς ἑορτῆς τῆς Ἁγίας Παρασκευῆς τῆς Ἐπιβατιανῆς, πού τιμᾶται μέσα στο μεγαλοπρεπή ἱερό ναό τοῦ Ἁγίου Στεφάνου Πτολεμαΐδος.
Ἔξω ἀπό τον ναό τον περίμενε & ἕνα χορευτικό ἀπό το χωριό του τα Νάματα, για να τον τιμήσει, πριν ἀπό τον ἐσπερινό. Οἱ τρεῖς παρόντες ἐπίσκοποι, ὁ Φλωρίνης Εἰρηναῖος, ὁ Περιστερίου Γρηγόριος & ὁ Ιόππης Δαμασκηνός, που στα περισσότερα πανηγύρια τῆς Πτολεμαϊδας εἶναι παρόν, στάθηκαν, σαν σε παρέλαση στο πεζοδρόμιο και παρακολουθησαν το χορό. 
Ὁ ἦχος του χοροῦ ἀκούγονταν σαν μοιρολόϊ, ἀλλά στο τέλος τον χειροκρότησαν χαρούμενοι οἱ ἴδιοι οἱ χορευτές & ὁ Γρηγόριος κατεβηκε ἀπό το πεζοδρόμειο και ἀσπάσθηκε κάποιους ἀπό αύτους.
Οἱ διαμαρτυρώμενοι σταθηκαν σε κοντινή ἀπόσταση ἀπό τον ναό, με πανώ και φώναξαν μερικά συνθήματα, ὅπως: «Σαούλ Γρηγόριε, τί μέ διώκεις»; «Σαούλ «Εἰρηναῖε, τί μέ διώκεις»….
Ἐκτός ἀπό τόν δεσπότη Περιστερίου Γρηγόριο, ἔβγαλαν τον Ἐσταυρωμένο, πρό 6μηνου και ἀπό την Ἁγία Τράπεζα τοῦ Ἁγίου Στεφάνου, με ἐντολή ἢ μέ τήν ἔγκριση τοῦ νέου ἐπισκόπου Φλωρίνης Εἰρηναίου! Οἱ ἀρχιμανδρίτες πού πρωτοστατοῦν σε τέτοιου εἴδους ἐνέργειες, ὅπως φαίνεται, παίρνουν πόντους για την προαγωγή τους στο δεσποτικό ἀξίωμα; Οἱ δυστυχεῖς, γίνονται ἐπίσκοποι τῶν ἐσχάτων καιρῶν, που μιλᾶ πολύ σκληρά γι᾽ αὐτους ὁ ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός.
Τί τους ἔπιασε ὅλους & ἕνας-ἕνας, σαν να εἶναι ἑχθροί του Σταυροῦ, κατεβάζουν ἀπό την Ἁγία Τράπεζα τόν τίμιο Σταυρό; Καί πῶς δικαιολογοῦν την ἐνέργειά τους αυτή, που προκαλεῖ τον πιστό λαό;
Τόν καταργοῦν, λένε, γιατί τα τελευταῖα 150 χρόνια καθιερώθηκε! Το λένε, ποῖοι; Οἱ οἰκουμενισταί ἐπίσκοποι, ἐκεῖνοι, που δεν ἐνοχλοῦνται να λειτουργοῦν με τους ἀχειροτόνητους οὐνῖτες της Ουκρανίας!!! Ἐκεῖνοι που ὀνομαζε ὁ Μητροπολιτης Φλωρίνης Αὐγουστῖνος 5η Φάλαγγα, που θα ἐπιχειρήση να διαλύση την Ὀρθοδοξία στην Ἑλλάδα. Τό λένε ἐκεῖνοι που δεν σέβονται τους Ἱερούς Κανόνες και ἑτοιμάζονται πρώτοι να εορτάσουν το Κοινό Πάσχα με τους Προτεστάντες & τους Παπικούς!!! Τό λένε αὐτοί πού φοροῦν τα πανάκριβα ενδυματα τῶν βυζαντινῶν αυτοκρατόρων! Τίς μῖτρες, τους σάκκους και τις πανάκριβες αρχιερατικές στολές, που δεν ἦταν τῆς Ἐκκλησίας. Ἀν ἦταν εἰλικρινεῖς, λόγοι που ξηλώνουν τόν σταυρό, γιατί δεν πετοῦν ἀπό πάνω τους, ὅλη αυτή την πολυτέλεια τῶν Βυζαντινῶν αὐτοκρατόρων;
Ὁ ἱερός ναός Ἁγίου Στεφάνου, πού κοσμεῖ την πόλη τῆς Πτολεμαϊδος εἶναι ἔργο τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης Αὐγουστίνου Καντιώτου, πού γέμισε τήν Μητρόπολή του μέ μεγαλοπρεπεῖς ναούς & ἱδρύματα. Το ἐκκλησίασμα ἀπό 2% που τό βρῆκε ὅταν ἔγινε Μητροπολίτης Φλωρίνης, Πρεσπῶν και Εορδαίας τό ἔφτασε πάνω ἀπό 20%. Με την βοήθεια τοῦ πιστοῦ λαοῦ της Μητροπόλεως του & τῶν ἀπανταχοῦ ὀρθοδόξων Ἑλλήνων, που βοήθησαν το φιλανθρωπικό του ἔργο, γιατί γνώριζαν ὅτι και ἡ τελευταῖα δραχμή τους, θα ἔπιανε τόπο στον σεμνό ἀγωνιστή Μητροπολίτη, που στα 33 του χρόνια τῆς ἐπισκοπικῆς του διακονίας, εἶχε μόνο δύο φτωχές ἀρχιερατικές στολές και δεν φόρεσε ποτέ μιτρα στην μητροπολή του. Τοῦ την φόρεσαν μόνο ὅταν ἔγινε ἐπίσκοπος & μία φορά στο Ἅγιο Ὄρος, που τοῦ εἶπαν να κάνει ὑπακουή. Ἦταν ὁ μοναδικός δεσπότης, που δεν ἤξερε, τί χρήματα κυκλοφοροῦν, ἀφοῦ ζουσε σε κοινοβιο σαν πτωχός μοναχός και ἄλλος παραλάμβανε τον μισθό του και τον χρησιμοποιουσε ὅπου ὑπῆρχε ἀνάγκη.
Ἡ μικρή Μητρόπολή του ἦταν πρώτη στην φιλανθρωπια.
Στους σεισμοπαθεῖς τῆς Ἑλλάδος πρώτη ἔδινε τό παρόν.
Στους Κυπρίους μετά την εισβολή του Αττίλα, συμπαραστάθηκε με ὅποιο τρόπο μποροῦσε.
Στους Βορειοηπειρῶτες φυγάδες στάθηκε σαν πατέρας.
Φορτηγά με κάθε εἴδος βοήθεια ἔφευγαν ἀπό την Μητρόπολη Φλωρίνης στην Σερβία, στην Ρουμανία, στην Βόρειο Ηπειρο και ὅπου ἀλλου ὑπῆρχε ἀνάγκη.
Γέμισε ἀπό ιδρύματα και μεγαλοπρεπεῖς ναους την Μητρόπολή του. Και στο μικρότερο χωριο ἔκανε μεγαλοπρεπῆ ναό. Ἀγκάλιασε ἀπό την πρώτη στιγμή τους γύφτους τῆς Φλώρινας, τους κατήχησε τους βάπτισε, τους ἔκανε σπίτια και πρωτος τους ἔδωσε ταυτότητες, ὡς νεοφώτιστους της Μητροπόλεως Φλωρίνης και ἄλλαξαν πραγματικά ζωή. «Ἂν δεν ἦταν ὁ π. Αὐγουστῖνος θα εἴμασταν ἀκόμα γύφτοι», εἶπε κάποιος.

Η ΟΥΝΙΑ ΟΠΛΟ ΤΟΥ ΠΑΠΙΣΜΟΥ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ

Του Μητροπολίτου Φλωρίνης Αυγουστινου

O ορθόδοξος λαός μας, αγαπητοί μου, ακούει τη λέξι «ουνίτες» και ερωτά· τί είναι οι ουνίτες; τί είναι η ουνία;


Η ουνία δεν είναι ελληνική λέξι, είναι λέξι ξένη, πολωνικής μάλλον προελεύσεως, πού και μόνο αυτή αρκεί ν’ αποδείξει ότι η Ορθοδοξία δέχεται επιβουλή εκ μέρους εχθρών της πού έρχονται από έξω. Η ουνία είναι ένα από τα όπλα πού χρησιμοποιεί η παπική προπαγάνδα για να υποτάξει την Ορθόδοξη Εκκλησία.
Kαί τί δεν έκαναν εναντίον μας οι άνθρωποι του Βατικανού! Να τ’ απαριθμήσουμε; Αυθαίρετες επεμβάσεις παπών πρό του σχίσματος στην δικαιοδοσία της Ανατολικής Εκκλησίας, κατά των οποίων αντέδρασαν πατέρες της Εκκλησίας.
-Οι σταυροφορίες, πού ως πρόφασι είχαν την απελευθέρωσι των Aγίων Tόπων αλλ’ ως βαθύτερο σκοπό έκρυβαν τη διάλυσι της Ορθοδόξου Bυζαντινής αυτοκρατορίας.
-Περιβόητες ψευδοενώσεις διά της βίας, όπως στή Φεράρρα και Φλωρεντία όπου αντιστάθηκε ο άγιος Μάρκος ο ευγενικός.
-Επιδρομές των Ενετών στα νησιά του ελληνικού αρχιπελάγους.
-Μηχανορραφίες των πρέσβεων του παπικού κράτους στην Κωνσταντινούπολι επί τουρκοκρατίας, με τίς οποίες γκρέμιζαν από το θρόνο γενναίους πατριάρχας και τους ωδηγούσαν στην εξορία και τα ικριώματα.
-Τα ιεροσπουδαστήρια πού λειτουργούσαν στή Ρώμη και αλλού, τα περιβόητα σεμινάρια, όπου στρατολογούσαν νεαρούς ορθοδόξους, για να τους μεταβάλουν σε προδότας της πίστεώς τους, σε γενιτσάρους του παπισμού και φανατικούς εχθρούς της Ορθοδοξίας. Oλα αυτά ήταν μέσα – όπλα, πού χρησιμοποίησαν για να κυριεύσουν το φρούριο και να παύσει να κυματίζη η σημαία της Ορθοδοξίας στην Ανατολή, για να κάνουν τους ορθοδόξους να πέσουν να προσκυνήσουν την παντούφλα του πάπα, πού η μωροφιλοδοξία των δυτικών τον ύψωσε πάνω από κάθε άλλη εξουσία.
Αλλ’ όλες οι προσβολές των παπικών κατά της πίστεώς μας αποκρούσθηκαν. Ελάχιστα και ανάξια λόγου υπήρξαν τα αποτελέσματα των ενεργειών τους. Λίγες χιλιάδες ορθοδόξων υπέκυψαν στίς πιέσεις, αποστάτησαν από τη μία αγία καθολική και αποστολική Εκκλησία και σχημάτισαν θρησκευτικές κοινότητες.
Tο Βατικανό όμως δεν απογοητεύθηκε. Oι κορυφές του συνήλθαν σε σύναξι. Καρδινάλιοι, επίσκοποι, ηγούμενοι μεγάλων μοναχικών ταγμάτων μίλησαν και έθεσαν υπ’ όψιν της συνάξεώς τους όλα τα στοιχεία της δράσεώς τους μεταξύ των ορθοδόξων. Πόσο λίγοι καρποί! Τόσο χρήμα, τόση διπλωματία, τόση ρητορεία, τόσο αίμα αιώνων, κι αυτή η Ανατολή να μένει άκαμπτος; Ούτε θέλγητρα λοιπόν ούτε φόβητρα των παπών μπορούσαν να τη χωρίσουν από την ορθόδοξο πίστι;… Οι σύνεδροι βυθίστηκαν σε σκέψεις. Tότε ο εωσφόρος, πού από κάποια κόγχη της αιθούσης του Βατικανού παρακολουθούσε αθέατος τη συνεδρίασι, ανέλαβε να τους βγάλει από το αδιέξοδο. Σε μια στιγμή κατάλληλη έρριξε στο συνέδριο την ιδέα της ουνίας. Kαί δεν ήταν δυνατόν να προέλθει η ιδέα αυτή από άλλον, διότι αυτός υπήρξε ο πρώτος απατεώνας στόν κόσμο. Νομίζω πως τον ακούω να προτείνει το σχέδιό του και με το στόμα κάποιου μοναχού ιησουϊτικού τάγματος να ρητορεύει ως εξής.
―Aγαπητοί σύνεδροι! τα πράγματα μας αναγκάζουν να ομολογήσουμε μια αλήθεια. 
Kαί η αλήθεια είνε, ότι όλοι οι ορθόδοξοι λαοί της Ανατολής μας αντιπαθούν φοβερά. 
Έχουν κακή πείρα από μας τους δυτικούς. Kαί τί δεν έκαναν, πράγματι, εναντίον τους οι πρόγονοί μας! Οχι σαν χριστιανοί, όχι σαν άνθρωποι δεν φέρθηκαν στους λαούς της Ανατολής, αλλά σαν άγρια αιμοβόρα θηρία έπεσαν εναντίον τους. Συχνά ξεπέρασαν σε αγριότητα και τους Τούρκους. 
Η λέξι «φράγκος» έγινε η πιο μισητή λέξι στην Ανατολή. Γι’ αυτό, όταν βλέπουν «φραγκόπαπα» όπως λένε, φεύγουν μακριά, όπως φεύγουν τα πρόβατα μπροστά σε λύκους, τα ελάφια μπροστά σε κυνηγούς και τα περιστέρια μπροστά σε γεράκια. Ετσι, όπως ε­μαστε και όπως φαινόμαστε, δε γίνεται τίποτα. οι λύκοι, όπως είναι και όπως φαίνονται, δε μπορούν να εισχωρήσουν στο μαντρί. Αλλ’ εάν υποτεθεί, ότι κάποιος λύκος φορέσει προβειά; Τί λέτε; Tότε το μαντρί δε θ’ ανοίξει και πολλά πρόβατα δε θα τον πλησιάσουν; Έτσι ο λύκος μπορεί να κυριαρχήσει στο κοπάδι. οι κυνηγοί της Τιμούκουα (μιας αγρίας φυλής της B. Aμερικής), όπως είναι και φαίνονται, δε μπορούν να πιάσουν ούτε ένα ελάφι· όταν όμως φορέσουν προβειά από ελάφι, τότε τα ελάφια πλησιάζουν και πέφτουν νεκρά εμπρός στα πόδια τους! Αλλά γιατί, αδελφοί και πατέρες, προτρέπω να μιμηθούμε μεθόδους των αγρίων φυλών για το προπαγανδιστικό μας έργο; το πρότυπό μας είναι πολύ κοντά μας. είναι εδώ. 
Στό σημείο αυτό επικράτησε μικρά σιωπή, κι αμέσως ακούστηκε μια βραχνή φωνή να συνεχίζει το λόγο). Πρότυπό σας για προπαγανδιστική εργασία μεταξύ των ορθοδόξων είμαι εγώ, ο …εωσφόρος, του οποίου τη φωνή και τίς σκέψεις μεταδίδει αυτός πού σας ομιλεί. Δε θυμάστε τί έκανα εγώ στόν παράδεισο; Aν παρουσιαζόμουν στην Ευα όπως είμαι, αυτή ποτέ δε θα με πλησίαζε· θα έφευγε μακριά. Oταν όμως μετασχηματίσθηκα στο ωραιότατο παραδείσιο ζώο και της μίλησα με το στόμα του, τότε η Ευα συνελήφθη στην παγίδα μου. Με πλησίασε και άνοιξα μαζί της το γνωστό διάλογο, πού έφερε την έξωσι από τον παράδεισο. 
Η απάτη, ιδού η μέθοδός μου. αυτή τη μέθοδο να χρησιμοποιήσετε κ’ εσείς, αγαπητοί επίσκοποι, καρδινάλιοι, λευκοί και μαύροι πάπες. Ακούγοντας τώρα το συγκεκριμένο είδος απάτης πού θα σας συστήσω, μή τρομάξετε παρακαλώ. Μή εξαναστείτε. Μή φέρετε αντιρρήσεις και αντιδράσεις. 
Εγώ σας συμβουλεύω, ο πολύπειρος, πού γνωρίζω τί κερδίζει κανείς με τη μέθοδο του ψεύδους και της απάτης. Xωρίς αντίρρησι λοιπόν ακούστε και υπακούστε. θα βγάλετε τη στολή του φραγκόπαπα, πού τη μισεί κάθε ορθόδοξος, θα φορέσετε το ράσο και το καλυμμαύχι των ορθοδόξων ιερέων, θα πάψετε να ξυρίζεστε, θ’ αφήσετε γενειάδες, μ’ ένα λόγο θα πάρετε καθ’ όλα τη μορφή ορθοδόξου κληρικού. Αλλά προσοχή! στην καριδά σας θα έχετε ολόκληρο τον πάπα. Έτσι θα πλευρίσετε τους ορθοδόξους. Kαί τότε θα δείτε τα θαυμάσια αποτελέσματα της νέας μεθόδου, την οποία παρακαλώ να βαπτίσετε με το όνομα ουνία. Λοιπόν συμφωνείτε;
―Μάλιστα, συμφωνούμε! Επικροτούμε το σχέδιό σου, εωσφόρε, απήντησε η ομήγυρις.
―Ευχαριστώ πολύ, είπε ο εωσφόρος. Σας εύχομαι μεγάλες επιτυχίες.
Kι αφού έκανε μια βαθειά υπόκλισι εμπρός στους συνέδρους, αποχώρησε και τους άφησε να μεριμνήσουν για την εξεύρεσι των καταλλήλων προσώπων για την πραγματοποίησι του σατανικού σχεδίου. Έτσι στο σκοτάδι γεννήθηκε η ουνία…
Ονειρο, φανταστική εικόνα είναι αυτά; Αλλά θα έπρεπε ν’ ανοίξετε την ιστορία της Ορθοδόξου Εκκλησίας, για να δείτε τί θραύσι έκαναν στίς κατά τόπους εκκλησίες, επισκοπές, μητροπόλεις και πατριαρχεία της Ορθοδοξίας τα όργανα αυτά των παπών, πού λέγονται ουνίτες. Εκμεταλλευόμενοι τη δυστυχία των λαών της Ανατολής, με μορφή προβάτων εισχώρησαν οι φοβεροί αυτοί λύκοι στίς μάνδρες των ορθοδόξων και αποδεκάτισαν τα πρόβατα. Μόνο από την ορθόδοξο Εκκλησίας της Πολωνίας η ουνία κατώρθωσε ν’ απόσπασει γύρω στα 2 εκατομμύρια λαού και να σχηματίσει μέσα στα σπλάχνα του ορθοδόξου Πολωνικού λαού την οéνιτική θρησκευτική της κοινότητα, πού εξαρτάται απολύτως από το κέντρο της Ρώμης. Ιδίως στους αιώνες εκείνους πού οι ορθόδοξοι διατελούσαν κάτω από το πέλμα της τουρκικής κυριαρχίας, η ουνία κατώρθωσε να παρασύρει στα δίχτυα της πληθυσμούς ολοκλήρους και να επιφέρει μεγάλη αναστάτωσι.
Η Ορθοδοξία, παρά τίς δύσκολες εξωτερικές περιστάσεις πού βρισκόταν, δεν έμεινε απαθής θεατής της αρπαγής των πνευματικών της τέκνων μ’ αυτό το δόλιο τρόπο. σαν μάνα πόνεσε και ενδιαφέρθηκε. Έτσι το έτος 1722 συνήλθε στην Kωνσταντινούπολι Σύνοδος, στη οποία συμμετείχαν οι πατριάρχες Κωνσταντινουπόλεως Ιερεμίας ο Γ΄, Αντιοχείας Αθανάσιος ο Γ΄, και Ιεροσολύμων Χρύσανθος. 
Η Σύνοδος αυτή καταδίκασε τους ουνίτες, τα οργανα αυτά του παπισμού. K’ επειδή η ουνία εξακολουθούσε το καταχθόνιο έργο της και έσπειρε τα ζιζάνια στόν αγρό της ορθοδόξου Aνατολής, η Ορθόδοξος Εκκλησία και με άλλη εγκυκλιό της αυστηρότερη από την προηγούμενη, το έτος 1838 ήλεγξε και στηλίτευσε τους δολίους εργάτες της ουνίας.

Η ουνία, αγαπητοί μου, κρινομένη από πλευράς ηθικής και θρησκευτικής και μόνο, προκαλεί τη φρίκη για κάθε πιστό τέκνο της Ορθοδοξίας. Ποτέ στην θρησκευτική ζωή των ανθρώπων δεν παρουσιάστηκε τέτοιο σύστημα απάτης. Οντως γέννημα νυκτός και όχι ημέρας, γνήσιο τέκνο του εωσφόρου, ο οποίος μόνο αυτός μπορούσε να υπαγόρευσει τέτοια μέθοδο εξαπατήσεως των ορθοδόξων ψυχών. Αυτή είναι η ουνία.

† επίσκοπος Aυγουστίνος

(ΟΜΙΛΙΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΦΛΩΡΙΝΗΣ π. ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ ΚΑΝΤΙΩΤΟΥ 1957)



Ὅταν ἀπέλασαν τόν Καντιώτη ἀπό τό Ἅγιον Ὄρος, διότι ἔβγαλε ἕνα πύρινο ἀντι-Οἰκουμενιστικό λόγο!


Απόσπασμα αντιοικουμενιστικής ομιλίας του Μητρ. Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου στην πανήγυρι της Ι. Μ. Κουτλουμουσίου το 1990, που άναψε φωτιές σε 2-3 πατριαρχικούς του Αγίου Όρους

Ἀπὸ τὸ βιβλίο τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου «Κόρακες τοῦ Οἰκουμενισμοῦ ἐξέλθετε τῆς Κιβωτοῦ» (σελ. 14).

«…Ἀρχιερεῖς τοῦ Οἰκουμενικοῦ θρόνου ἐκφράζονται χυδαιότατα γιὰ τὸ Πηδάλιο, τὸ ὁποῖο εἶνε ἐπιμελημένη συλλογὴ ὅρων καὶ κανόνων τοπικῶν καὶ οἰκουμενικῶν Συνόδων μετὰ ἑρμηνείας καὶ ὑπομνηματισμοῦ ἀπὸ τὸν περιώνυμο Ἁγιορείτη μοναχὸ ἅγιο Νικόδημο. Ὀνομάζουν τὸ Πηδάλιο …χαρτὶ ὑγείας!

Στὸ κλίμα τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου τελευταίως καλλιεργεῖται ἕνα πνεῦμα νεοπατερισμοῦ, σύμφωνα μὲ τὸ ὁποῖο τὰ ὅσα εἶπαν καὶ διέταξαν οἱ πατέρες τῆς Ἐκκλησίας κατὰ τὸ παρελθόν, σὲ τοπικὲς καὶ οἰκουμενικὲς Συνόδους, ἴσχυαν γιὰ «τῷ καιρῷ ἐκείνῳ», ἀλλὰ τώρα ἔχασαν τὴν ἀξία τους. Γιὰ τὸν λόγο αὐτὸν σύγχρονοι πατέρες θεσπίζουν νέους ὅρους, θεσμοὺς καὶ ἤθη στὴν Ἐκκλησία, τὰ ὁποῖα καὶ ἔχουν κατ᾽ αὐτοὺς σήμερα ἰσχὺν καὶ ἀξία! Αὐτοὶ διαχειρίζονται τὰ μεγάλα θέματα τῆς πίστεως καὶ ἔχουν ἀναφαίρετο δικαίωμα μὲ τὶς οἰκουμενιστικές τους ἐκδηλώσεις νὰ ὑποδουλώσουν τὴν ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ στὸν μινώταυρο τοῦ παπισμοῦ μὲ τὸ πρόσχημα τῆς ἑνώσεως τῶν «ἐκκλησιῶν».

Συνέπεια αὐτῶν εἶνε, ἄλλος ἱεράχης νὰ πιστεύῃ, ὅτι ὁ Χριστὸς δὲν εἶχε τὸ ἀναμάρτητον… Καὶ εἶνε αὐτός, παρακαλῶ, ἱεράρχης τοῦ Οἰκουμενικοῦ κλίματος ἐν ἐνεργείᾳ, χωρὶς νὰ τοῦ γίνῃ οὔτε ἡ παραμικρὰ παρατήρησις, δεδομένου ὅτι ἑκατοντάδες ἐπιστολῶν, ἀναφορῶν, ὑπομνημάτων τῶν εὐσεβῶν Χριστιανῶν εἶχαν σταλῆ στὸ Πατριαρχεῖο… Ἐγὼ δὲ ἀπέστειλα στὸ Πατριαρχεῖο ἐμπεριστατωμένη μήνυσιν κατὰ τοῦ ἐν λόγῳ ἱεράρχου, ἀλλὰ δυστυχῶς ἡ μήνυσίς μου πέρασε στὸ χρονοντούλαπο, χωρὶς κἂν νὰ ἐξετασθῇ, χωρὶς κἂν νὰ διαταχθοῦν ἀνακρίσεις.

Ἀντὶ δὲ νὰ ἐπιπλήξουν ἔστω καὶ μὲ τὴν ἐλαφροτέραν ἐπίπληξιν τὸν ἱεράρχη ποὺ ἐξέφερε τὴν βλάσφημη καὶ αἱρετικὴ αὐτὴ δοξασία, ἀπέστειλαν οἱ ἐν τῷ Πατριαρχείῳ ἐπιστολὴν πρὸς ἐμέ, διὰ τῆς ὁποίας εἰρωνικῶς γράφουν, ὅτι «εἶμαι εὐαίσθητος καὶ σκανδαλίζομαι ἀπὸ ὡρισμένες ζωηρὲς ἐκφράσεις»!

Στὸ σημεῖο αὐτὸ ἕνας ἀπὸ τοὺς παρισταμένους μοναχοὺς – μέλη τῆς Ἱερᾶς Κοινότητος τοῦ Ἁγίου Ὄρους, ὁ τῆς μονῆς Ἰβήρων, διέκοψε τὸν σεβασμιώτατο καὶ μὲ ὕφος αὔθαδες εἶπε, ὅτι δὲν περίμεναν σὲ μιὰ τέτοια ἐπίσημη ἡμέρα νὰ θιγῇ ἕνα τέτοιο θέμα.

Ὅλοι περιμέναμε, εἶπε, ἡ ὁμιλία σας νὰ στραφῇ στὸ ἑορταζόμενο γεγονὸς τῆς ἁγίας Μεταμορφώσεως. Κατόπιν τούτων διαμαρτυρόμεθα καὶ ἀποχωροῦμε τὰ μέλη τῆς Ἱερᾶς Ἐπιστασίας.

Καὶ ἀπεχώρησε αὐτὸς καὶ ἕνα ἀκόμη πρόσωπο. Στὴν συνέχεια ἔδωσαν ἐντολὴ νὰ ἀποχωρήσουν καὶ ἄλλα δύο μέλη, παρὰ τὴν θέλησί τους… Ὁ ἡγούμενος τῆς μονῆς εἶπε· «Συνεχίστε, σεβασμιώτατε».Ὅλος δὲ ὁ ὑπόλοιπος λαὸς καὶ οἱ μοναχοὶ παρέμειναν στὴν θέσι τους μέσα στὸ ναὸ καὶ συνέχισαν τὴν ἀκρόασι τῆς ὁμιλίας τοῦ ἱεράρχου, ὁ ὁποῖος στοὺς ἀδίκως διαμαρτυρηθέντας καὶ θεατρικῶς ἀποχωρήσαντας εἶπε, ὅτι μίλησε γιὰ τὴν Μεταμόρφωσι τὸ πρωί, ὅταν αὐτοὶ ἔλαμψαν μὲ τὴν ἀπουσία τους. Καὶ μὲ στεντορεία τὴ φωνὴ προσέθεσε·

«Ἐμεῖς δὲν θα παύσωμε νὰ λαλοῦμε μὲ τὴν γλῶσσα τῆς ἀληθείας, ἔστω καὶ ἂν διωχθοῦμε, ὅπως διωχθήκαμε στὸ παρελθόν. Ἐμεῖς πάνω ἀπ᾽ ὅλα ὡς πολυτιμότερο ἀγαθὸ θεωροῦμε τὴν Ὀρθοδοξία, τὴν ὁποία πρέπει πάσῃ θυσίᾳ νὰ τὴν διαφυλάξουμε ἀκεραία καὶ ἀλώβητη.

Ἂν κάποιοι κληρικοὶ καὶ μοναχοὶ θέλουν νὰ τὴν προδώσουν καὶ νὰ τὴν παραδώσουν στὸν ἀντίχριστο πάπα, ὁ λαός, ὁ εὐσεβὴς λαός, ὁ πάντοτε σταθεὶς ἄγρυπνος ὡς φρουρὸς τῆς Ὀρθοδοξίας, καὶ τώρα θὰ ὑψώσῃ τὸ ἀνάστημά του καὶ δὲν θὰ ἐπιτρέψῃ τέτοια προδοσία.

Ἐκφράζω βαθυτάτη λύπη, διότι τὸ Ἅγιον Ὄρος, τὸ ὁποῖο θεωρεῖται πρόμαχος τῆς Ὀρ­θοδοξίας καὶ ὑπερασπιστὴς τῶν ἱερῶν παραδόσεων –κατ᾽ ἐμὲ δὲ καὶ ἀλεξικέραυνον τῆς ὀρθοδόξου Ἑλλάδος–, προδίδεται ἀπὸ μοναχοὺς οἱ ὁποῖοι ὑποστηρίζουν βλασφήμους ἱεράρχας… Εἶνε τοῦτο σημεῖον ἐσχάτης καταπτώσεως! Ἀλλ᾽ ἂν αὐτοὶ τόσο φθηνὴ ἀντίληψι γιὰ τὴν Ὀρθοδοξία ἔχουν, ἂς μὴ λησμονοῦν ὅτι ὑπάρχει λαός, ὑπάρχει τὸ λεῖμμα τῆς εὐσεβείας, κληρικοὶ καὶ λαϊκοί, οἱ ὁποῖοι πεθαίνουν γιὰ τὴν Ὀρθοδοξία, ἔχουν ὡς σύνθημα «Ὀρθοδοξία ἢ θάνατος» καὶ δὲν θὰ ἐπιτρέψουν στοὺς νεωτεριστὰς νεορθοδόξους καὶ νεοπάτορες νὰ νοθεύσουν τὴν πίστι καὶ νὰ ὑποτάξουν τὴν Ὀρθοδοξία.

Ὁ λόγος τοῦ μητροπολίτου Αὐγουστίνου ἄναψε φωτιὲς στοὺς πατριαρχικούς, γι᾽ αὐτὸ ὁ τότε διοικητὴς τοῦ Ἁγίου Ὄρους κ. Λούλης, κατ᾽ ἐπιθυμίαν τῶν οἰκουμενιστῶν, διέταξε τὴν ἀπέλασι τοῦ ἱεράρχου! Τὸν ξύπνησαν νύκτα, τοῦ ἀνακοίνωσαν ὅτι εἶνε ἀνεπιθύμητος στὸ Ἅγιον Ὄρος, καὶ ζήτησαν ν᾽ ἀναχωρήσῃ ἐκείνη τὴν ὥρα! Φοβοῦνταν νὰ περιμένουν μέχρι τὸ πρωί, μὴ τυχὸν πάρουν εἴδησι γιὰ τὴν ἀπαίσια πρᾶξι τους οἱ μοναχοί καὶ ξεσηκωθοῦν. Τέτοιου εἴδους ἀγάπη καὶ ἀνεκτικότητα ἔχουν οἱ οἰκουμενισταὶ γιὰ τοὺς ὀρθοδόξους· δὲν σεβάστηκαν οὔτε ἕνα γέροντα ἀγωνιστὴ ἱεράρχη!

ΜΑΡΤΥΡΙΑ ΤΟΥ ΜΟΝΑΧΟΥ ΣΕΡΑΦΕΙΜ
ΑΠΟ ΤΗΝ ΙΕΡΑ ΣΚΗΤΗ ΘΕΟΠΡΟΜΗΤΟΡΟΣ ΑΓΙΑΣ ΑΝΝΗΣ
ΕΝ ΣΚΗΤΗ ΑΓΙΑΣ ΑΝΝΗΣ ΤΗ 28/9/1990

Σήμερα είναι η μνήμη του νεότερου Πατροκοσμά Αγίου Μέγα Ιεράρχου Αυγουστίνου Καντιώτη…


Ἦχος δ´. Ἐπεφάνης σήμερον.
Ἱεράρχην μέγιστον, τῆς Ἐκκλησίας, Αὐγουστῖνον ὅσιον, ἀνευφημήσωμεν πιστοί, προφητικῶν δι’ ἐλλάμψεων, τὸν τοῦ Κυρίου, τὴν ποίμνην φωτίσαντα.
[Ιωάννης Τσιλιμιγκάκης]

Η μνήμη της κοιμήσεως του μεγάλου ιεράρχη που φοβούνται όλοι, διότι ορθοτομούσε το λόγο της ορθόδοξης αληθείας ακέραια, δίχως εκπτώσεις όπως σήμερα!

Σαν σήμερα, στις 28 Αυγούστου 2010, εκοιμήθη εν Κυρίω μια αγιασμένη μορφή της Ορθοδοξίας μας, ένας πολύ μεγάλος ιεράρχης και προφήτης των ημερών μας, ο επί 33 συναπτά έτη Μητροπολίτης Φλωρίνης, Πρεσπών και Εορδαίας Αυγουστίνος Καντιώτης, σε ηλικία 104 ετών! †



Εμφανίστηκε ο π. Αυγουστίνος σε μια πρεσβυτέρα, πολύ ενάρετη και αγία ψυχή, στην Αιτωλοακαρνανία, μητρόπολη που είχε διακονήσει, και της είπε: «Να με παρακαλάς, να μου ζητάς ό,τι θέλεις, ο Θεός μας μου έδωσε την αγιότητα, με έκανε άγιο!»


Ο Άγιος επίσκοπος Αυγουστίνος, δώρο Θεού στην Εκκλησία, ο «Νέος Χρυσόστομος», κατά τον Άγιο Παΐσιο, στον δρόμο των αγίων αποστόλων, στα ίχνη των αγίων πατέρων· η πρώτη δήλωσή του στο ποίμνιό του: «Δὲν θὰ θυσιάσω τὶς ἀρχές μου χάριν τοῦ θρόνου, ἀλλὰ χίλιους θρόνους θὰ θυσιάσω γιὰ τὸν Χριστὸ καὶ τὴν Αλήθεια!»


Η Οσία γερόντισσα Γαλακτία στις 28/8/2010 είπε: «Σήμερα σείστηκαν τα επουράνια! Ένας μεγάλος Ιεράρχης ανέβηκε στον Ουρανό! (ήταν ο Φλωρίνης Αυγουστίνος) Δίπλα στον Πατροκοσμά! Τον βλέπουν οι κακομοίρηδες, κάποιοι άλλοι αρχιερείς από την άλλη πάντα (κόλαση) και λιώνουν!» (μαρτυρία Μαρίας Δασκαλάκη)


Ο Άγιος Ιουστίνος Πόποβιτς έλεγε: «Εσείς στην Ελλάδα δεν έχετε καμμία ανάγκη! Έχετε έναν επίσκοπο, τον Αυγουστίνο Καντιώτη, που δείχνει τον σωστό δρόμο τον οποίο πρέπει να βαδίσετε! Θα θέλαμε και εμείς στην Σερβία να έχουμε ένα τέτοιο επίσκοπο!»


Είπε ο Άγιος Ιάκωβος Τσαλίκης της Ευβοίας: «Ο π. Αυγουστίνος Καντιώτης είναι πατήρ της Εκκλησίας!»~ «Τί κάνει, Νῖκο, ὁ δεσπότης μας, ὁ π. Αὐγουστῖνος; Αὐτὸς μᾶς κρατάει ὅλους, αὐτὸς κρατάει ὅλη τὴν ᾿Ορθοδοξία. Ξέρεις γιατὶ τὸν μισοῦν καὶ τὸν διώκουν ἄλλοι δεσποτάδες; Τὸν μισοῦν καὶ τὸν διώκουν, διότι τὸν φθονοῦν, ἐπειδὴ εἶνε ἀνώτερός τους καὶ δὲν μποροῦν νὰ τὸν φθάσουν».


Ο Άγιος Πορφύριος είπε στο γνήσιο πνευματικό τέκνο του π. Αυγουστίνου, Νικόλαο Σωτηρόπουλο: «῾Ο Αὐγουστῖνος εἶνε ὁ μεγάλος ἀσκητής. ῞Οσα λέγει καὶ ὅσα γράφει εἶνε ὅλα διαμάντια». Σε άλλο πρόσωπο ο Άγιος είπε· «῾Ο Αὐγουστῖνος εἶνε Πατερικὴ μορφή, σὰν τοὺς Πατέρες τῆς Α´ Οἰκουμενικῆς Συνόδου». Στον π. Λαυρέντιο Γρατσία είπε: «Ο π. Αυγουστίνος ό,τι συμβαίνει στην Εκκλησία το νοιώθει σαν να συμβαίνει επάνω του στον εαυτό του.»


Ο άγιος Γεώργιος Καρσλίδης ο Ομολογητής [4 Νοεμβρίου] από την Δράμα: «στον Αθανάσιο Βογατίνη, που διάβαζε το φυλλάδιο “Σπίθα”, που εκδίδει ακόμα ο μητροπολίτης Φλωρίνης Αυγουστίνος, λέει: Ο Αυγουστίνος θα ομολογήσει για την δόξα του Κυρίου».

Σημαδιακή η μέρα αυτή, αφού ο υπεραιωνόβιος π. Αυγουστίνος εκοιμήθη: Ημέρα Σάββατο -ημέρα των κεκοιμημένων 28 Αυγούστου -ημέρα της κοιμήσεως του ομωνύμου του αγίου Αυγουστίνου επισκόπου Ιππώνος (✞28-8-430). Την ώρα που στο Άγιον Όρος τέλειωνε η αγρυπνία για την μνήμη της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, η οποία γιορτάζει στις 28 Αυγούστου.

ΤΙΣ ΠΡΕΣΒΕΙΕΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΜΕΓΑ ΙΕΡΑΡΧΗ ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ ΚΑΝΤΙΩΤΟΥ.


Ἦχος γ´. Τὴν ὡραιότητα.
Ὅτε πρὸς Κύριον, σὺ ἐξεδήμησας, τότε ἐσείσθησαν, τὰ ἐπουράνια, ἱεραρχῶν ἡ καλλονή, πανένδοξε Αὐγουστῖνε, καὶ κατατηκόμενοι, ἐν δεινοῖς ἐθεώρουν σε, ἀπὸ τῆς κολάσεως, ἱεράρχαι ἀνόσιοι, ὡς ἔφη ἡ σεπτὴ Γαλακτία, Κρήτης ἀγλάισμα τὸ νέον.
[Ιωάννης Τσιλιμιγκάκης]




Σήμερα σείστηκαν τα επουράνια!Ένας μεγάλος ιεράρχης ανέβηκε στον ουρανό



Ή Ὁσία Γερόντισσα Γαλακτία τῆς Κρήτης στὶς 28-8-2010 μοῦ εἶπε:
«Σήμερα σείστηκαν τὰ ἐπουράνια!
Ἕνας μεγάλος Ἱεράρχης ἀνέβηκε στὸν οὐρανό (ἦταν ὁ Φλωρίνης Αὐγουστῖνος).
Δίπλα στὸν Πατροκοσμά!
Τὸν βλέπουν οἱ κακομοίρηδες, κάποιοι ἄλλοι Ἀρχιερεῖς ἀπὸ τὴν ἄλλη πάντα (κόλαση) καὶ λιώνουν»!
(μαρτυρία Μαρίας Δασκαλάκη).

Είπε ό άγιος Ιάκωβος Τσαλικης τής Ευβοίας: 
« Ό π. Αυγουστίνος Καντιώτης είναι Πατήρ τής Εκκλησίας»!

*Εμφανίστηκε ό π. Αυγουστίνος σέ μία πρεσβυτέρα, πολύ ενάρετη καί αγία ψυχή, στήν Αιτωλοακαρνανία, μητρόπολη που είχε διακονήσει, καί τής είπε: 
«Νά μέ παρακαλάς, νά μού ζητάς ό,τι θέλεις, ό Θεός μας μού έδωσε τήν Αγιότητα, μέ έκανε Άγιο»!


Ό άγιος επίσκοπος Αυγουστίνος, δώρο Θεού στήν Εκκλησία, ό «Νέος Χρυσόστομος», κατά τόν Άγιο Παΐσιο, στόν δρόμο τών αγίων αποστόλων, στά ίχνη τών Αγίων Πατέρων·ή πρώτη δήλωσή του στό ποίμνιό του:
«Δὲν θὰ θυσιάσω τὶς ἀρχές μου χάριν τοῦ θρόνου, ἀλλὰ χίλιους θρόνους θὰ θυσιάσω γιὰ τὸν Χριστὸ καὶ τὴν ἀλήθεια»!
(Κ. Ο. Ε.)







«ΤΙ ΙΔΕΑ ΕΙΧΕ Ο ΑΓΙΟΣ ΚΟΣΜΑΣ Ο ΑΙΤΩΛΟΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΚΛΗΡΟ. ΠΡΟΦΗΤΕΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΠΤΩΣΗ ΤΩΝ ΑΡΧΙΕΡΕΩΝ & ΤΩΝ ΙΕΡΕΩΝ


ΟΙ ΣΗΜΕΡΙΝΟΙ ΙΕΡΕΙΣ & ΑΡΧΙΕΡΕΙΣ
ΣΤΑ ΖΥΓΙΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΚΟΣΜΑ ΤΟΥ ΑΙΤΩΛΟΥ
ΦΟΒΕΡΕΣ ΠΡΟΦΗΤΕΙΕΣ ΠΟΥ ΕΠΑΛΗΘΕΥΟΝΤΑΙ ΣΤΙΣ ΜΕΡΕΣ ΜΑΣ


Απόσπασμα ὁμιλίας τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου. Ἔγινε στην Αθηνα στις 23.8.1965
με θέμα: «ΤΙ ΙΔΕΑ ΕΙΧΕ Ο ΑΓΙΟΣ ΚΟΣΜΑΣ Ο ΑΙΤΩΛΟΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΚΛΗΡΟ. ΠΡΟΦΗΤΕΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΠΤΩΣΗ ΤΩΝ ΑΡΧΙΕΡΕΩΝ & ΤΩΝ ΙΕΡΕΩΝ.

1) Ο ΑΓΙΟΣ ΚΟΣΜΑΣ ΤΙΜΟΥΣΕ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΚΛΗΡΟ & ΕΔΕΙΧΝΕ ΤΗΝ ΥΨΗΛΗ ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΤΟΥ… Αλλά εἶπε και δύο φοβερές προφητειες για την κατάπτωσή του
α) ΘΑ ΧΑΘΗ Η ΑΡΜΟΝΙΑ ΠΟΥ ΥΠΑΡΧΕΙ ΜΕΤΑΞΥ ΤΟΥ ΚΛΗΡΟΥ & ΤΟΥ ΠΙΣΤΟΥ ΛΑΟΥ & ΔΕΝ ΘΑ ΕΥΘΥΝΕΤΑΙ Ο ΛΑΟΣ ΓΙ᾽ΑΥΤΟ.
β) ΟΙ ΑΡΧΙΕΡΕΙΣ & Ο ΚΛΗΡΟΣ ΘΑ ΚΑΤΑΝΤΗΣΟΥΝ ΧΕΙΡΟΤΕΡΟΙ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ… Φοβερές προφητειες που δυστυχῶς, ἐπαληθευονται στις μέρες μας. 

ΝΑ ΕΤΟΙΜΑΖΟΜΕΘΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΚΑΤΑΚΟΜΒΕΣ & ΝΑ ΜΗ ΦΟΒΟΜΑΣΤΕ ΚΑΝΕΝΑΝ. ΟΙ ΨΕΥΤΟΠΟΙΜΕΝΕΣ ΜΑΣ ΕΓΚΑΤΕΛΕΙΨΑΝ, ΑΛΛΑ Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΔΕΝ ΜΑΣ ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΠΕΙ ΠΟΤΕ, ΑΡΚΕΙ ΕΜΕΙΣ ΝΑ ΜΗΝ ΤΟΝ ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΨΟΥΜΕ. Ἐδωσε ἐξετάσεις ὁ ἱερός κλῆρος. Φάνηκαν ποιοί ἱερεῖς ἔχουν φόβο Θεοῦ καὶ πειθάρχουν στὸν Θεό καὶ ὄχι στὶς ἐντολές τῶν ἀνθρώπων. Νὰ μείνουμε κοντά τους και νὰ τους στηρίζουμε στον ἀγώνα τους

Ἀκούετε, ὦ ἅγιοι ἐπίσκοποι καί μητροπολῖται;


Ἡ ἡμετέρα Ἐκκλησία θέλουσα νά τονίσῃ ὅτι ἡ διαφύλαξις, ὁμολογία, διακήρυξις καί ὑπεράσπισις τῆς Ὀρθοδόξου πίστεως εἶναι τό οὐσιῶδες καθῆκον τοῦ ἐπισκόπου, κατά τό τυπικόν τῆς χειροτονίας ὑποχρεώνει τόν ἐκλεγέντα νά σταθῇ εἰς τό μέσον τοῦ ἱεροῦ ναοῦ καί νά ἀπαγγείλῃ τό «πιστεύω» διά διακηρύξεως τῆς Ὀρθοδόξου πίστεως καί ἀποκηρύξεως ὅλων τῶν αἱρετικῶν, οἱ ὁποῖοι προσέβαλον καί προσβἀλλουν τά ὀρθά δόγματα. 

Ἐναντίον αὐτῶν βοᾷ ὁ ἐψηφισμένος τό ἀνάθεμα! 

Ἀκούετε, ὦ ἅγιοι ἐπίσκοποι καί μητροπολῖται; 

Διά μέσου ὑμῶν ὁ Ἥλιος τῆς Ὀρθοδοξίας πρέπει νά λάμπῃ εἰς τάς ψυχάς τοῦ ποιμνίου σας. Δέν ἐπιτρέπεται ν’ ἀφήνηται κανένα νέφος κακοδοξίας καί πλάνης νά σκιάζῃ τόν ἥλιον τοῦτον. 

Ἀκούετε καί πάλιν, ὦ ἅγιοι ἐπίσκοποι καί μητροπολῖται; 

Αἱ ἀλήθειαι τῆς πίστεως, τά δόγματα, τά ὑπό τῶν Οἰκουμενικῶν Συνόδων διατυπωθέντα, εἶνε θεοχάρακτοι πλάκες, εἰς τάς ὁποίας δέν δύναται νά προστεθῇ τι ἤ ν’ ἀφαιρεθῇ. Μένουν ἐς αεί θεμέλια τῆς Ἐκκλησίας. 


Ἀπόσπασμα ἀντιγραφέν ἀπό τό βιβλίο ΣΦΕΝΔΟΝΗ τοῦ ὁσίου, προφήτου καί ὁμολογητοῦ τῆς Πίστεως πατρός Αὐγουστίνου Καντιώτη (σελ. 265-266).

Αναρτήθηκε από ΟΜΟΛΟΓΙΑ

«Η ΣΙΩΠΗ ΤΩΝ ΕΠΙΣΚΟΠΩΝ ΕΓΚΛΗΜΑ ΚΑΙ ΑΘΕΪΑ» π ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΣ ΚΑΝΤΙΩΤΗΣ

 

Episkopos Episkopos

Ἐπικοινωνία μέ αἱρετικούς ἴσον πορνεία ΟΣΙΟΣ ΘΕΟΔΩΡΟΣ Ο ΣΤΟΥΔΙΤΗΣ: Ὑπάρχουν δύο εἴδη πορνείας


«Δύο τοίνυν εἰσί πορνεῖαι· μία μέν ἡ ἐπί τῇ πίστει, ἑτέρα δέ ἡ ἐπί τῷ σώματι»
Ὑπάρχουν δύο εἴδη πορνείας. Ἡ μία εἶναι στήν πίστη καί ἡ ἄλλη στό σῶμα.
Αὐτός, λοιπόν, πού ὑποδουλώθηκε διά τῆς ἐπικοινωνίας μέ τούς αἱρετικούς, εἶναι αὐτός ὁ ὁποῖος ἐπόρνευσε ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ διά τῆς πίστεως, καί ὡς ἐκ τούτου μέ εὐκολία δύναται νά πορνεύσει καί μέ τό σῶμα.
Εἶναι, λοιπόν, πλανεμένοι καί ἀπατεῶνες ὅσοι ἰσχυρίζονται, ὅτι εἶναι καλύτερα νά ἐπικοινωνήσεις μέ τήν αἵρεση παρά νά ὑποφέρεις τόν διωγμό χάριν τοῦ Χριστοῦ. (Μικρά κατήχησις 3η)

ΟΣΙΟΣ ΘΕΟΔΩΡΟΣ Ο ΣΤΟΥΔΙΤΗΣ: «μοιχεία γάρ ἐστίν, ὦ πανσύνετοι, καί τό τῆς αἱρετικῆς κοινωνίας μετέχειν». (Ἐπιστολή 292. Μοναζούσαις)
Τοὐτέστιν:

Σέ σᾶς τούς γνωστικούς ἀπευθύνομαι καί λέω· προσοχή! Κάθε σχέση καί ἐπικοινωνία μέ τούς αἱρετικούς ἰσοδυναμεῖ μέ ἐγκατάληψη καί περιφρόνηση τοῦ Χριστοῦ. Δηλαδή, εἶναι καθαρή μοιχεία.

=================================================

«Αἱρετικόν ἄνθρωπον μετά πρώτην καί δευτέραν νουθεσίαν παραιτοῦ» ΣΗΜΕΙΟΝ ΤΩΝ ΚΑΙΡΩΝ 

"Ὁ κόσμος σήμερον δὲν δίδει σημασίαν εἰς τὴν σοβαρότητα τοῦ ἐκ τῆς αἱρέσεως κινδύνου" 

Αἵρεσις εἶναι ἡ δηλητηριώδης τροφὴ τῆς ψυχῆς' 

εἶναι ἡ νοθεία τῶν σωτηρίων φαρμάκων' 

εἶναι ἡ ὑποκλοπὴ τῆς ἱερᾶς παρακαταθήκης' 

εἶναι ἡ παραχάραξις τῶν νομισμάτων τῆς ἀληθείας' 

εἶναι ἡ παραποίησις τοῦ τελείου' 

εἶναι ἡ παρέκλισις ἐκ τῆς ὀρθῆς γραμμῆς τὴν ὁποίαν χαράσσει ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ.

Αἵρεσις εἶναι ἡ παραδοχὴ θρησκευτικῶν ἰδεῶν, τὰς ὁποίας ἡ Ἐκκλησία καταδικάζει ὡς ψευδεῖς καὶ ἀντικειμένας εἰς τὴν ὀρθὴν αὐτῆς πίστιν.

Αἵρεσις εἶναι ἔγκλημα κατὰ τοῦ κύρους καὶ τῆς αὐθεντίας τῆς Ἐκκλησίας τὴν ὁποίαν ὁ Χριστὸς ἵδρυσεν ὡς στῦλον καὶ ἑδραίωμα τῆς ἀληθείας.

π. Αὐγουστῖνος Καντιώτης
ὅσιος, προφήτης καί ὁμολογητής τῆς Πίστεως.

Αναρτήθηκε από ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΟΡΘΟΔΟΞΟΙ

ΕΣΤΕΜΜΕΝΟ(ΣΤΕΦΑΝΩΜΕΝΟ) ΘΗΡΙΟ ΤΗΣ ΑΠΟΚΑΛΥΨΕΩΣ

Η εξέλιξη και η ανάπτυξη του κακού σε τρεις διαδοχικούς κύκλους:

α) Το κακό παλαιοτερα γινοταν κρυφα. Κλειναν τις πόρτες και τα παράθυρα αυτοί που το ἔκαναν. Κάτι ἦταν και αυτό. Ξεραν ὅτι ἦταν κακο και ντρεπονταν να μην τους δουν οι ἄνθρωποι.

β) Θα φύγει η ντροπή και το κακό θα γίνεται δημόσια και με ἀναίδια.

γ) Το κακό προχωρεί με άλματα. Δεν θα ντρέπονται και δεν κρύβονται αυτοί που το κάνουν. 
Θα βγαίνουν στους δρόμους και θα πανηγυρίζουν! 
Κάνουν παρελάσεις «υπερηφανίας» = αηδίας! 
Οι ἕλληνες βουλευτές τους στεφανώνουν και δεν ντρέπονται, καταπατώντας τους θείους και ἀνθρωπίνους νόμους. Τους βραβευουν, για να κάνουν την Ελλάδα Σόδομα και Γομμόρα, γιατί τέτοια εντολή παίρνουν από τα μασονικά αφεντικά τους. και αντί να ντρέπονται καμαρώνουν για το αμαρτία, αλλά θα βραβεύεται με βραβείο Νόμπελ. 
Και το βραβείο του ακού είναι ο έσχατος όρος της διαφθοράς…θα βραβέυεται και στεφανώνεται.

Ακοῦστε ἀπόσπασμα ομιλίας του Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου: «Το εστεμμένο θηρίο της Αποκαλύψεως», που εκφωνήθηκε στην Αθήνα την 16-10-1988


π. Αυγουστίνος Καντιώτης: ΜΥΣΤΙΚΟΣ ΣΚΟΠΟΣ ΕΞΕΛΙΣΣΟΜΕΝΟΣ ΚΑΤΑ ΣΤΑΔΙΑ


ΜΥΣΤΙΚΟΣ ΣΚΟΠΟΣ ΕΞΕΛΙΣΣΟΜΕΝΟΣ ΚΑΤΑ ΣΤΑΔΙΑ

Συνέδρια θεολογικά, συναντήσεις ἱεραρχῶν καὶ εἰ τί ἄλλο καθ' ἠμᾶς εἶναι προσχήματα τοῦ Παπισμοῦ. Ἂς μὴ ἀπατώμεθα ὡς ἀνόητα ὀρνίθια πρὸ τῆς μεταμφιεσμένης αλώπεκος τῆς Ρώμης. Ἡ ἕνωσις, ἢ ψευδοένωσις, ἔχει ἀποφασισθῆ.

Ἔχει ἀποφασισθῆ εἰς μυστικὰ διαβούλια Ἀνατολῆς καὶ Δύσεως, διαβούλια πολιτικῆς, οἰκονομικῆς καὶ θρησκευτικῆς φύσεως, ὧν ἐγκέφαλος ὁ Πάπας. 

Τὸ δὲ σχέδιον πρὸς πραγματοποίησιν τοῦ σκοποῦ εξελίσσεται κατὰ φάσεις καὶ στάδια ἐν ἀγνοία τοῦ ὀρθοδόξου λαοῦ, ὁ ὁποῖος έκπληκτος μίαν πρωΐαν θὰ ἀκούση ὅτι ἡ ἕνωσις επετεύχθη!

Προοίμιον δὲ αὐτῆς εἶναι αἳ κoιναι προσευχαὶ Ορθοδόξων μετὰ Δυτικῶν, τὰς ὁποίας κατὰ περίεργον τρόπον θέλουν τινὲς νὰ δικαιολογήσουν. Συντελείται εἰς βάθος καὶ ἔκτασιν προδοσία, τὴν ὁποίαν δὲν δυνάμεθα νὰ φαντασθῶμεν!

† π. Αυγουστίνος Καντιώτης

Αναρτήθηκε από ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΟΡΘΟΔΟΞΟΙ