ΑΠΟΣΠΑΜΑ ΟΜΙΛΙΑΣ ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΦΛΩΡΙΝΗΣ π. ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ ΚΑΝΤΙΩΤΟΥ, ΣΤΗΝ ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΤΟΥ ΚΟΥΤΛΟΥΜΟΥΣΙΟΥ ΤΟ 1990

ΕΝΑΣ ΙΒΗΡΙΤΗΣ ΜΟΝΑΧΟΣ ΖΗΤΗΣΕ ΤΗΝ ΑΠΕΛΑΣΗ ΤΟΥ ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΑΓΩΝΙΣΤΟΥ ΙΕΡΑΡΧΟΥ

Αρθρο που δημοσιευσαμε 

https://www.augoustinos-kantiotis.gr/?m=201407www.augoustinos-kantiotis.gr →

(Πατριάρχης τότε ήτο ο Δημήτριος, αλλά σύμβουλος ο Βαρθολομαίος. Πριν πεθάνει ο Αθηναγόρας φρόντισε να αφήσει διάδοχο ανώτερον απ’ αυτόν, αφού τον έστειλε να σπουδάσει ως διάκονος στη Ρώμη! Αυτό δεν το ξέχασε ο Βαρθολομαίος, γι’ αυτό τίμησε τα 50 χρόνια της προδοσία, που έγιναν αιτία να παύσουν 3 επίσκοποι και όλο το Άγιον Όρος το μνημόσυνο του Αθηναγόρα. Τώρα που έκανε χειρότερα ο Βαρθολομαίος κανένας δεν μιλά!!!

Τα παιδιά που σπούδαζαν στη Ρώμη, κοντά σε καρδιναλίους, τα ονόμαζε ο π. Αυγουστίνος· «Πέμπτη φάλαγγα που ετοιμάζει το Βατικανό να τα πάρει το διαμάντι της Ορθόδοξης πίστεως, να τα κάνει γενίτσαρους και να τα στρέψει εναντίον της». Πατήστε εδώ·(www.augoustinos-kantiotis.gr/?p=6363). Πόσο δίκαιο είχε ο Γέροντας το βλέπουμε μετά από 50 χρόνια!!!

Απόσπασμα ομιλίας στο Αγιον Όρος το 1990«…Έτσι φθάσαμε εις το σημείον αρχιερείς του Οικουμενικού θρόνου να εκφράζονται χυδαιότατα για το Πηδάλιο, το οποίο είναι επιμελημένη συλλογή ὀρων και κανόνων τοπικών και οικουμενικών συνόδων μετά ερμηνείας και υπομνηματισμού από τον περιώνυμο Αγιορείτη μοναχό άγιο Νικόδημο, και να το ονομάζουν χαρτί υγείας!!!

Στο κλίμα του Οικουμενικού Πατριαρχείου τελευταίως καλλιεργείται ένα πνεύμα νεοπατερισμού, σύμφωνα με το οποίο, τα όσα είπαν και διέταξαν οι πατέρες της Εκκλησίας κατά το παρελθόν σε τοπικές και οικουμενικές συνόδους, ίσχυαν για τον καιρό εκείνο· αλλά τώρα έχασαν την αξία τους. Για τον λόγο αυτό σύγχρονοι πατέρες θεσπίζουν νέους όρους, θεσμούς και ήθη στην Εκκλησία, τα οποία και έχουν κατ᾽ αυτούς σήμερα ισχύν και αξία! Αυτοί διαχειρίζονται τα μεγάλα θέματα της πίστεως και έχουν αναφαίρετο δικαίωμα με τις οικουμενιστικές τους εκδηλώσεις να υποδουλώσουν την ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ στον μινώταυρο του παπισμού με το πρόσχημα της Ενώσεως των εκκλησιών. Συνέπεια επίσης είναι άλλος ιεράρχης να πιστεύει ότι ο Χριστός δεν είχε το αναμάρτητο… Και είναι αυτός παρακαλώ, ιεράρχης του οικουμενικού κλίματος εν ενεργεία, χωρίς να του γίνει ουδέ η παραμικρή παρατήρησις, δεδομένου ότι εκατοντάδες επιστολών, αναφορών, υπομνημάτων των ευσεβών χριστιανών είχαν σταλεί στο Πατρειαρχείο… Εγώ δε απέστειλα στο Πατριαρχείο εμπεριστατωμένη μήνυση κατά του εν λόγω ιεράρχου, αλλά δυτυχώς η μήνυση μου πέρασε στο χρονοντούλαπο, χωρίς κάν να εξετασθεί, χωρίς καν να διαταχθούν ανακρίσεις.

Αντί δε να επιπλήξουν έστω και με την ελαφροτέραν επίπληξιν τον ιεράρχη που εξέφερε τη βλάσφημη και αιρετική αυτή δοξασία, απέστειλαν οι εν τω Πατριαρχείω επιστολήν προς εμέ, δια της οποίας ειρωνικώς γράφουν ότι είμαι ευαίσθητος και σκανδαλίζομαι από ωρισμένες ζωηρές εκφράσεις!».

Στο σημείο αυτό ένας από τους παρισταμένους μοναχούς -μέλη της Ιεράς Κοινότητος του Αγίου Όρους ο της μονής Ιβήρων, διέκοψε τον Σεβασμιώτατο και με ύφος αυθάδες είπε· ότι δεν περίμεναν σε μιά τέτοια επίσημη ημέρα να θίξουν ένα τέτοιο θέμα· όλοι περιμέναμε -είπε- η ομιλία σας να στραφεί στο εορταζόμενο γεγονός της αγίας Μεταμορφώσεως.

Κατόπιν τούτων διαμαρτυρόμεθα και αποχωρούμε τα μέλη της Ιεράς Επιστασίας. Και απεχώρησε αυτός και ένα ακόμη πρόσωπο. Στην συνέχεια έδωσαν εντολή να υποχωρήσαν και άλλα δύο μέλη, χωρίς την θέλησί τους… Όλος ο υπόλοιπος λαός και οι μοναχοί παρέμειναν μέσα και συνέχισαν την ακρόασι της ομιλίας του Σεβασμιωτάτου, ο οποίος στους αδίκως διαμαρτυρηθέντας και θεατρικώς αποχωρήσαντας, αφού είπε ότι μίλησε για τη Μεταμόρφωση το πρωί, όταν αυτοί έλαμψαν με την απουσίαν τους, είπε στεντορεία τη φωνή·

«Εμείς δεν θα παύσουμε να λαλούμε με τη γλώσσα της αληθείας, έστω και αν διωχθούμε, όπως διωχθήκαμε στο παρελθόν. Εμείς πάνω απ᾽ όλα ως πολυτιμότερο αγαθό θεωρούμε την Ορθοδοξία, την οποία πρέπει πάση θυσία να την διαφυλάξουμε ακεραία και αλώβητη.

Αλλά αν κληρικοί τινες και μοναχοί θέλουν να την προδώσουν και να την παραδώσουν στον αντίχριστο πάπα, ο λαός, ο ευσεβής λαός, ο πάντοτε σταθείς άγρυπνος ως φρουρός της Ορθοδοξίας, και τώρα θα σηκώση το ανάστημά του και δεν θα επιτρέψει τέτοια προδοσία.

Εκφράζω βαθυτάτη λύπη, διότι το άγιον Όρος, το οποίο θεωρείται πρόμαχος της Ορθοδοξίας και υπερασπιστής των ιερών παραδόσεων, κατ” εμέ και αλεξικέραυνον της ορθοδόξου Ελλάδος προδίδεται από μοναχούς, οι οποίοι υποστηρίζουν βλασφήμους ιεράρχας… Είναι τούτο σημείο εσχάτης καταπτώσεως! Αλλ᾽ αν αυτοί τόσο φθηνή αντίληψη για την Ορθοδοξία έχουν, ας μη λησμονούν ότι υπάρχει λαός, υπάρχει το λείμμα της ευσεβείας, κληρικοί και λαϊκοί, οι οποίοι πεθαίνουν για την Ορθοδοξία, έχουν ως σύνθημά· “Ορθοδοξία ή θάνατος” και δεν θα επιτρέψουν στους νεωτεριστάς νεορθοδόξους και νεοπάτορες να νοθεύσουν την πίστι και να υποτάξουν την Ορθοδοξία».

Ο λόγος του Μητροπολίτου Φλωρίνης άναψε φωτιές στους πατριαρχικούς, γι” αυτό ο κ. Λούλης μ’ εντολή των οικουμενιστών, διέταξε την απέλαση του σεβάσμιου Μητροπολίτου Φλωρίνης!

https://www.augoustinos-kantiotis.gr

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΠΑΦΟΥ ΤΥΧΙΚΟΣ ΔΕΝ ΔΕΧΘΗΚΕ ΤΗΝ ΚΑΡΑ ΤΟΥ «ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΠΑΥΛΟΥ» ΣΤΗΝ ΠΑΦΟ, ΠΟΥ ΘΑ ΤΗΝ ΜΕΤΕΦΕΡΑΝ ΚΑΡΔΙΝΑΛΙΟΙ ΑΠΟ ΤΟ ΒΑΤΙΚΑΝΟ

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΑΤΗ ΤΩΝ ΛΕΙΨΑΝΩΝ, ΠΟΥ ΞΕΦΟΥΡΝΙΖΟΥΝ ΣΤΟΥΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥΣ ΤΑ ΥΠΟΓΕΙΑ ΤΟΥ ΒΑΤΙΚΑΝΟΥ

Τό ποσο γνησια εἶναι τά λειψανα που θὰ ἔστελνε στην Πάφο το Βατικανό μᾶς δίνει ἀπάντηση ὁ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΦΛΩΡΙΝΗΣ ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΣ, Ο ΦΩΤΗΣ ΚΟΝΤΟΓΛΟΥ & ὁ καθηγητής τοῦ Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν Ν. ΤΩΜΑΔΑΚΗΣ

Καί οἱ τρεῖς ἀμφισβητοῦν για την γνησιότητα τῆς καρας τοῦ ἀποστόλου Ἀνδρέα που ξεφούρνισαν τα ὑπόγεια του Βατικανοῦ. Δεῖτε τό ἀγαλματίδιο, που παρέδωσαν οἱ καρδινάλιοι & τό προσκυνοῦσαν οἱ πιστοί το 1964 στην Πάτρα

Οἱ αείμνηστοι μάρτυρες εἶναι παρόντες, ἄς μη το πιστεύουν οἱ ἄπιστοι, δικαίωμά τους, και ἀπο τοὺς τάφους γίνονται μάρτυρες ὑπερασπίσεως στον ἀδίκως διωχθέντα ὀρθόδοξο ἱεράρχη Παφου Τυχικό. Ὁ Ὀρθόδοξος ἐπίσκοπος & καλὸς ποιμένας τῆς Πάφου, δὲν δέχθηκε νά φέρουν την «κάρα τοῦ ἀποστόλου Παύλου» ἀπό το Βατικανό οἱ καρδινάλιοι, για να μη πέσει το ποιμνιό του στην παγίδα τους

Μητροπολίτης Φλωρίνης Αὐγουστῖνος ἀπαντᾶ:

Η ΑΠΑΤΗ ΤΩΝ ΛΕΙΨΑΝΩΝ ΤΟΥ ΒΑΤΙΚΑΝΟY

https://youtu.be/Fd-3se8OFM8?si=bESqBbL8_D85vjWg

«…Τιμῶ τά λείψανα, τιμῶ τὰ λείψανα τὰ ἀληθινά. Δὲν θέλω νὰ πάθουμε ὅτι ἐπάθαμε μέ τό Βατικανό, διότι ξέρετε ὅτι τὰ ὑπόγεια τοῦ Βατικανοῦ εἶναι γεμάτα ἀπό κόκκαλα, κόκκαλα δῆθεν ἁγίων, πού μάζευαν χρόνια.

Ἔχω μια ὑπόνοια σοβαρά, ὅτι ὁ Πάπας κραττᾶ τά πραγματικά λείψανα καὶ μᾶς δίνει τά ψευδή λείψανα, γιὰ νὰ μᾶς ἀπατήση.

Κάτι ἐπ᾽αὐτοῦ. Δὲν θέλω νὰ σκανδαλίσω τάς ψυχάς, διότι μιά ψυχή που πιστεύει καὶ ἂν ἀκόμη τὸ λείψανο δὲν εἶναι πραγματικό, ἔχει τὴν χάρη τοῦ Θεοῦ, ἄλλα δὲν θέλω νὰ γίνουμε θύματα ἀπάτης τοῦ Βατικανοῦ,τό ὁποῖο ἀδειάζει τίς ἀποθῆκες του και τὰ σκορπίζει δεξιά καὶ ἀριστερὰ καὶ κραττᾶ τὰ πραγματικά λείψανα.

Κάτι ἐπ᾽ αὐτοῦ σπουδαῖο εἶπε ὁ Τωμαδάκης, ὁ καθηγητής τῆς Φιλοσοφίας, ὁ ὁποῖος ἐμελέτησε κάτω τάς κεφαλάς καὶ ἀπέδειξε, ὅτι ἐκεῖ μέσα ὑπάρχει μιὰ μεγάλη ἀπάτη.

Ὁ καθηγητής Ν. Τωμαδακης πού τόν μνημονεύει στήν ὁμιλία του ὁ ἀγωνιστής ἱεράρχης π. Αὐγουστῖνος, ἔδωσε στην δημοσιότητα 4 ἐπιστολές στην ἐφημεριδα «ΤΥΠΟΣ τον Ὀκτ. τοῦ 1964, ποὺ ἦρθε στὰ χέρια μας, ἀμφισβητεῖ την γνησιότητα τῆς κάρας «τοῦ ἀπόστολου Ἀνδρέα», που ἔφεραν καρδινάλιοι ἀπό το Βατικανό. Κάτι παρόμοιο θὰ κάναν & με τοῦ ἀποστόλου Παύλου(Δεῖτε φωτογραφικῶς ἕνα ἀπόσπασμα τῆς πρώτης ἐπιστολῆς).

Ὁ γνωστὸς σε ὅλους μας μεγάλος ἁγιογράφος Φώτης Κόντογλου ἔφριξε ὅταν εἶδε τὸ ἀγαλματίδιο, ποὺ ἔφεραν οἱ καρδινάλιοι με την κάρα και γράφει ἀπαξιωτικά γι᾽αυτήν.

ΠῼΣ ΗΡΘΕ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΜΑΣ ΑΥΤΗ Η ΠΑΛΑΙΑ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ;

Χέρι Θεοῦ τὴν ἔφερε, την ἐπόμενη ἡμέρα που καταδικάστηκε ὁ ἀθῶος ΤΥΧΙΚΟΣ ἀπό το δικαστήριο του Ἄννα και τοῦ Καϊαφα. Ηταν περασμενη ὡρα τα μεσανυκτα και πιάσαμε ἕναν φάκελο ἀπό τα ἀρχεῖα τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης Αὐγουστίνου, τό πρῶτο που ἦρθε στά χέρια μας ἦταν, αυτή ἡ πολύτιμη για την στιγμή ἐφημερίδα, τοῦ 1964.

Ὁ Μητροπολίτης Φλωρίνης Αὐγουστῖνος εἶναι παρόν ὅταν χρειαζόμεθα την βοήθειά του & τηρεῖ τον λόγο, που ἔδωσε σε κήρυγμά του: «Εγώ θα φύγω, πού θα πάω; Ὅπου και αν πάω, αν δῶ ὅτι η ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ κινδυνεύει θα κάνω επανάσταση θα χτυπήσω συναγερμό. Δεν θα αφήσω την Εκκλησία του Χριστού ούτε στους αθέους ούτε στους μασόνους ούτε στους οικουμενιστάς…».

Αὐτὴν τη στιγμή διώκεται ἕνας ἐπίσκοπος για τα ὀρθόδοξα φρονήματά του, ὁ Τυχικός & κάποιοι ἱερεῖς ὀρθόδοξοι που ἐφαρμόζουν τους ἱερους κανόνες. Δεν εἶναι ἀνωτερος ἀπό τους Ἱερους Κανόνες ὁ Πατριάρχης Βαρθολομαῖος που ἀγκαλιάζει τους αιρετικούς και δημιουργεῖ σχίσματα στην Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία, διώκοντας τους ὀρθοδόξους.

Διαβᾶστε πόσο φρικιαστική παρουσιάζει, ὁ γνωστός ἀείμνηστος μεγάλος ἁγιογράφος Φώτης Κόντογλου ὅταν ἀντίκρισε σε φωτογραφίες την κάρα, τοῦ «ἀποστολου», τότε «Ἀνδρέα», που ἔφεραν στην Πάτρα οἱ καρδινάλιοι ἀπό τὸ Βατικανό. Τό ἴδιο τώρα θα γινόταν μὲ «την κάρα τοῦ ἀποστόλου Παύλου. Πῶς μποροῦμε ἐμεῖς νὰ ἐμπιστευτοῦμε το Βατικανό μὲ την ἀπαίσια και σκοτεινή ἱστορία του. Δεν θέλουμε δωρα ἀπό τα χέρια τους. «Φοβοῦ τους Δαναούς και δωρα φέροντες». Κεφαλές ἀμφιβόλου προελεύσεως, Παπῶν ἤ καρδιναλιων δεν προσκυνοῦμε οἱ ὀρθόδοξοι.

Η ΚΑΡΑ ΤΟΥ ΠΡΩΤΟΚΛΗΤΟΥ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΑΝΔΡΕΟΥ

Τοῦ κ. ΦΩΤΙΟΥ ΚΟΝΤΟΓΛΟΥ

Ἔχω ἐμπρός μου μίαν φωτογραφία τῆς λεγομένης λειψανοθήκης τοῦ λειψάνου αὐτοῦ. Ἀλλὰ ἀντί λειψανοθήκης, βλέπω μίαν κακότεχνη γλυπτή κεφαλή, ἡ ὁποία, ὄχι μόνο σεβασμὸ δὲν προκαλεῖ, ἀλλὰ καὶ ἀποτροπιασμό, ὅπως εἶναι τοποθετημένη, μὲ ἕνα λεπτό λαιμό, ἐπάνω σέ μιὰ βάσι ποὺ ὁμοιάζει μὲ ὤμους ἀνθρώπου. Τό θέαμα εἶναι μακάβριο, ὡς νὰ πρόκειται περὶ νεκρικῆς προσωπίδος.

Αὐτὸ τὸ εἴδωλο, εἰδεχθὲς ὡς τὸ «βρέτας» τοῦ Ναβουχοδονόσορος, ἀντιπροσωπεύει ἐπαξίως τὸ θανατερὸν πνεῦμα τοῦ παπισμοῦ, ὅπως οἱ σκελετοὶ εἰς τὰ παπικὰ κοιμητήρια, τὰ λεγόμενα «κάμπο σάντος». Οἱ σκελετοί καὶ τὰ ἄλλα παραπλήσια μακάβρια θεάματα, ὑπῆρξαν πολὺ προσφιλῆ εἰς τὸ καταχθόνιο πνεῦμα τοῦ παπισμοῦ, καὶ ἀπὸ αὐτὰ ἐνεπνεύσθησαν πολλοὶ ζωγράφοι καὶ γλύπται ἀπὸ ἐκείνους οἱ ὁποῖοι ὑπηρέτησαν μὲ τέχνη των τὴν Λατινικήν Συναγωγην. Τὰ γνωστότερα ἔργα αὐτῆς τῆς ἀπελπιστικῆς τέχνης εἶναι ἡ Δευτέρα Παρουσία τοῦ Λούκα Σινιορέλλι καὶ τοῦ Μιχαήλ Ἀγγέλου, ὅπου σκελετοὶ ἐξέρχονται ἐκ τῶν μνημάτων, ἄλλοι ἐντελῶς ἀποσαρκωμένοι καὶ ἄλλοι φέροντες ὑπολείματα σαρκῶν ἐπὶ τῶν ὀστῶν.

Χαρακτηριστικὸς της τοιαύτης ἀνατριχιαστικῆς ἐμπνεύσεως τοῦ λατινικοῦ κόσμου ὑπῆρξε, σὺν τοῖς ἄλλοις, καὶ ὁ λεγόμενος πυρρίχιος χορός, εἰς τὸν ὁποῖον προεξάρχων ἧτο εἷς σκελετός, εἰς τοῦτο δὲ τὸν καταχθόνιον χορὸν ἐχόρευε καὶ ὁ Πάπας μετὰ τῶν ὑπηκόων του.

Εἰς ἐν κοιμητήριο τῆς Ἰταλίας ὑπάρχει μία ἀπὀ τὰς πλέον φρικιαστικάς παραστάσεις. Πρόκειται δια μίαν τοιχογραφίαν εἰς τὴν ὁποία εἶναι ζωγραφισμένα εἰς τὴν σειρὰν μνήματα, ἐντὸς τῶν ὁποίων κεῖνται τὰ τυμπανιαῖα πτώματα νεκρῶν πλήρη σκωλήκων, ἐκ τῆς δυσοσμίας δὲ φράττουν τὴν ἰνα των μερικοὶ ἔφιπποι πολεμισταί, Οἵτινες πλησιάζουν τοὺς τάφους.

Ὅντως, αἱ τοιαῦται εἰκόνες τῶν παπικῶν εἶναι πλήρεις «τῆς μακαρίας» ἐλπίδος τοῦ Χριστοῦ, κατὰ τὸν ἀπόστολο Παῦλο!!!

Εἰς τὴν ἀνατολικὴν ἁγιογραφία δὲν ὑπάρχει ζωγραφισμένος σκελετός, τὸ σύμβολο «τῶν μὴ ἐχόντων ἐλπίδα» θνητοψύχων, ἐκτὸς μόνον τὸ κρανίου τοῦ Ἀδάμ εἰς τὴν Σταύρωσιν, τὸ ὁποῖο εἶναι και αὐτὸ σχηματοποιημένον, εἰς τρόπον ὥστε νὰ μὴ ἐμποιῇ ἀποκρουστικὴν ἐντύπωσιν. Ἀνθρώπινος σκελετόςἀναφαίνεται, καὶ τοῦτο σπανιώτατα, εἰς τὴν ἀνατολικὴν ἁγιογραφία τῶν χρόνωντῆς τουρκοκρατίας, ἐξ ἐπιδράσεως σχετικῶν χαλκογραφιῶν τῆς Δύσεως, ὡς εἶναι ἡ παράτασις τοῦ ἀββᾶ Σισώη ἱσταμένου περιλύπου ἔμπροσθεν τοῦ τάφου τοῦ Μεγάλου Ἀλεξάνδρου, ἐντός τοῦ ὁποίου κεῖται σκελετός.

Λοιπόν, ἡ ἀπαισία μορφὴ ἡ ὁποία παρουσιάσθη ὡς «λειψανοθήκη» τῆς κάρας τοῦ ἀποστόλου Ἀνδρέα, ἔχει αὐτὸν τὸν μακάβριον χαρακτῆρα, ὅστις ἐκφράζει τὴν παρὰ τοῖς Λατινοις παγερὰν φρίκην τοῦ θανάτου. Μεταξὺ τῶν μεταβάντων εἰς Πάτρας, ὅπως ἀσπασθοῦν τὸ λειψανον, ὑπῆρξαν τινές οἱ ὁποῖοι ἐξεδήλωσαν ἐνδεικτικῶς τὸν ἀποτροπιασμόν των πρὸ τοῦ βαρβαροτέχνου τούτου εἰδώλου.

Ὁπωσδήποτε, οἱ παπικοὶ μᾶς ἐπέβαλον τὴν προσκύνησιν Λατινικοῦ ἀγάλματος, ὡς ἀπαρχὴν τῶν δεινῶν τὰ ὁποῖα θὰ πλήξουν ὑπούλως τὴν Ὀρθόδοξον πίστιν μας, ἀλλοίμονον!

ΦΩΤΙΟΣ ΚΟΝΤΟΓΛΟΥ

———

Ἀλλὰ ἐρωτῶμεν: Τί ἔγινε ἡ λειψανοθήκη βυζαντινῆς τέχνης, ἡ ὁποία περιεῖχε τὴν κάρα, ὅταν ἐκομίσθη αὕτη εἰς Ἰταλίαν παρὰ τοῦ ἀθλίου Λατινόφρονος Θωμᾶ;

https://www.augoustinos-kantiotis.gr/

Περιστατικά απο τον βίο του Επισκόπου Αυγουστίνου Καντιώτη --“Αὐτοὶ θὰ μᾶς πᾶνε στὸν Πάπα! ”».

ΣΥΝΈΔΡΙΟ ΘΕΟΛΟΓΩΝ.. 

«῞Οταν κατέβηκα ἀπὸ τὰ Ψηλὰ βουνὰ της Φλώρινας στὴν ᾿Αθήνα μετὰ ἀπὸ εἴκοσι χρόνια -εἶχα νὰ κατεβῶ ἀπὸ τὰ φοιτητικά μου χρόνια- (1929-1949) μὲ βρίσκει ἕνας παλιὸς συνάδελφος καὶ μοῦ λέει·

– Βρὲ Αὐγουστῖνε, πᾶμε ἐκεῖ κάτω, καὶ μοῦ ἔδειξε τὴν παλιὰ Βουλή, ἐκεῖ ποὺ εἶναι ἀπ᾿ἔξω τὸ ἄγαλμα τοῦ μπαρμπα-Κολοκοτρώνη.

᾿Εκεῖ μέσα, μοῦ λέει, γίνεται συνέδριο τῶν θεολόγων.

– Πᾶμε.

Μπαίνω μέσα καὶ βλέπω νὰ εἶνε συγκεντρωμένοι φοιτηταί, καθηγηταί, γυμνασιάρχαι, ἐπιθεωρηταί, δεσποτάδες μὲ ἐγκόλπια, ἱεροκήρυκες, μικροὶ καὶ μεγάλοι.

᾿Εγώ, τελείως ἄγνωστος στὴν ᾿Αθήνα, μπῆκα καὶ τρύπωσα, ὅπως εἶνε ἀμφιθεατρικῶς ἡ παλαιὰ Βουλή, ἐπάνω, στὰ τελευταῖα καθίσματα.

᾿Απὸ ᾿κεῖ τί ἔβλεπα; ῎Εβλεπα νὰ μπαίνουν κάτι γεροντάκια, παπᾶδες ποὺ ἄσπρισαν τὰ μαλλιά τους, παπᾶδες ποὺ ἄν δὲν ἦταν αὐτοὶ δὲν θὰ ὑπῆρχε τὸ ῾Ελληνικὸ κράτος. 

Αὐτοὶ ποὺ ἦταν στὴν ὑποδοχή, τὸ προεδρεῖο τῶν θεολόγων, δὲν τοὺς ἔδιναν καμμία σημασία· καὶ πολλοὶ ἀπ᾿ αὐτοὺς τοὺς σεβασμίους ῾Ιερεῖς ἦταν ὄρθιοι.

῞Οταν ἔμπαινε κανένας φραγκόπαπας, τοῦ ἔκαναν μεγάλες τσιριμόνιες, μεγάλες περιποιήσεις, καὶ τὸν ἔβαζαν στὰ πρῶτα καθίσματα.

Λέω· ποῦ εἶμαι;...

Εἶχα δίπλα μου ἕναν παπᾶ ποὺ ἔφυγε στὸ ἐξωτερικό.

– Δὲ βλέπεις, μοῦ λέει, τί γίνεται; Μὴ μιλᾶς ὅμως, καὶ μὲ κρατοῦσε ἀπὸ τὰ ῥάσα.

Καλὰ αὐτό, τὸ ὑπέφερα.

Σὲ λίγο ἀνεβαίνει κάποιος καθηγητὴς καὶ λέει·

– ῾Η σεβασμία Καθολικὴ ᾿Εκκλησία...

῎Ωχ! λέω.

᾿Ανεβαίνει δεύτερος καθηγητὴς καὶ λέει·

– ῾Η σεβασμιωτάτη ᾿Εκκλησία! τῶν Καθολικῶν...

῎Ε, δὲν ὑπέφερα· δὲ μ᾿ ἔχετε δεῖ ὅταν θυμώνω - ὁ Θεὸς νὰ μ᾿ ἐλεήση κι ἐμένα τὸν ἁμαρτωλό. ᾿Απὸ ᾿κεῖ ποὺ καθόμουν, σηκώνω τὸ χέρι καὶ μόνος παίρνω τὸ λόγο καὶ λέω:

– Σᾶς ἐρωτῶ νὰ μοῦ ἀπαντήσετε.

᾿Εγὼ γνωρίζω ἀπὸ τὴν κούνια, γνωρίζω ἀπὸ τὴ μάνα μου, γνωρίζω ἀπὸ τὸ μοναστήρι μου, γνωρίζω ἀπὸ τοὺς παλαιοὺς θεολόγους, ὅτι μία εἶνε ἡ ᾿Εκκλησία· ἡ ἁγία, ἡ ἀποστολική, ἡ᾿Ορθόδοξος ἡμῶν ᾿Εκκλησία.

῞Ολα τὰ ἄλλα εἶνε σχίσματα καὶ αἱρέσεις!. Σᾶς ἐρωτῶ νὰ μοῦ ἀπαντήσετε·

῾Η παπικὴ «ἐκκλησία» δὲν εἶνε σχίσμα καὶ αἵρεσις;

᾿Εγὼ λέω, ὅτι εἶνε αἵρεσις, καὶ ὡς αἵρεσις δὲν πρέπει νὰ λέγεται σεβασμία.

Τὸ τί ἔγινε!...; 

Δὲν ἀπαντοῦσε κανεὶς ἀπ᾿ αὐτοὺς στὸ ἐρώτημά μου.

Χτύπησαν τὰ κουδούνια. Φώναξαν τὴ φρουρά.

῏Ηρθαν οἱ χωροφύλακες γιὰ νὰ μὲ βγάλουν ἀπὸ ᾿κεῖ πάνω.

Τότε καμμιὰ δεκαριὰ παιδιά, νέοι θεολόγοι ποὺ τοὺς γνώριζα ἀπὸ τὸ στρατό, λένε·

-῎Οχι, δὲν θὰ βγῆ ἔξω ὁ ῾Ιεροκήρυκας.

῎Ετσι, μόλις καὶ μετὰ βίας, σταμάτησαν.

῞Οταν βγῆκα ἔξω, εἶπα μὲ τὸ μυαλό μου·

«Γιὰ φαντάσου, ποῦ μᾶς πᾶνε...».(σ.σ Αυτό το περιστατικό συνέβη το 1952)

Εἶπα μέσα μου·

“Αὐτοὶ θὰ μᾶς πᾶνε στὸν Πάπα! ”».

Κύριε ελέησον!

Περιστατικά απο τον βίο του Επισκόπου Αυγουστίνου Καντιώτη

Αναρτήθηκε από ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΟΡΘΟΔΟΞΟΙ

Για την Δεσποτοκρατία

Προτιμῶ νά εἶμαι ἕνας καλόγερος ἀσυμβίβαστος μέ τόν κόσμο καὶ μὲ τὸν διάβολο, παρά νὰ εἶμαι ἐπίσκοπος καὶ ἀρχιεπίσκοπος και πατριάρχης καὶ νὰ συμβιβάζομαι μὲ τὸ διάβολο.

3 Μάι 2025

“Ἀπώτερος σκοπός; Ἡ ἐπιβολή τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, τῆς Νέας Ἐποχῆς τοῦ Ἀντιχρίστου καί τῆς Μεταπατερικῆς Θεολογίας!”

Τά τελευταῖα χρόνια κυρίως, παρατηρεῖται μία τάση στούς κόλπους τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, ἡ ὁποία ἀκούει στό ὄνομα: “Δεσποτοκρατία“.

Εἶναι μία “νέα πνευματική μόδα” πού καλπάζει πυρετωδῶς. Ἔχει ὡς εἰσηγητή της τόν Οἰκουμενισμό τῆς Νέας Ἐποχῆς τοῦ Ἀντιχρίστου, ὁ ὁποῖος ἐπιθυμεῖ νά καθυποτάξει τούς πάντες στούς δικούς του “ἀντικανονικούς κανόνες” καί στήν παπική ἀντίληψη “περί ἀλαθήτου” τοῦ Ἐπισκόπου! Κίνητρο; Ἡ κακοδοξία καί ἡ ὑπερηφάνεια! Ἀπώτερος σκοπός; Ἡ ἐπιβολή τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, τῆς Νέας Ἐποχῆς τοῦ Ἀντιχρίστου καί τῆς Μεταπατερικῆς Θεολογίας!

Πρόκειται γιά μία συγκεντρωτική τάση, λοιπόν, σύμφωνα μέ τήν ὁποία συσσωρεύεται ἡ ἐξουσία στό πρόσωπο τοῦ κάθε Ἐπισκόπου, ὁ ὁποῖος μετατρέπεται σέ “Δεσπότη πού δεσπόζει” καί ὄχι σέ Διάκονο πού διακονεῖ. Ὁ Δεσπότης ἐνεργεῖ καί συμπεριφέρεται ὡς βασιλικώτερος τοῦ Βασιλέως, τοῦ Θεοῦ τοῦ Ὑψίστου δηλαδή! Κι αὐτό γίνεται πασιφανές, ἀπό τήν στιγμή πού οἱ ἴδιοι οἱ Δεσπότες καταρρίπτουν στήν πράξη Ἱερούς Κανόνες, παραβιάζουν ἀποφάσεις Οἰκουμενικῶν Συνόδων, ἐμφανίζονται ὡς ἀνώτεροι καί ἁγιώτεροι τῶν Ἁγίων Πατέρων σπάζοντας τήν ἀσφαλή ἁλυσίδα: “ἑπόμενοι τοῖς ἁγίοις πατρᾶσι” καί ἀγνοώντας, ἐξουδενώνοντας καί διώκοντας ὀρθοτομοῦντες ρασοφόρους καί λαϊκούς χριστιανούς.

Ὁ Ἐπίσκοπος σημαίνει: “ἐπί σκοποῦ”· δηλαδή: στήν σκοπιά, στό φυλάκιο τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ ὡς ἀκοίμητος σκοπός-φρουρός, ὡς ξάγρυπνος διάκονος πάντων καί ἐπί συνεχοῦς παρατήρησης καί προφύλαξης τοῦ ποιμνίου ἀπό αἱρέσεις καί λύκους, καθώς καί περιφρούρησης τῆς Ἀληθινῆς Πίστεως ἀπό κάθε κακοδοξία, ἀλλοίωση, παραποίηση. Ἡ ἐτυμολογία τοῦ δεύτερου συνθετικοῦ τῆς λέξης “σκοπέω-σκοπῶ” σημαίνει: βλέπω, ἐξετάζω, παρατηρῶ, φροντίζω, προσέχω. (1)

Ὁ Δεσπότης, ἀντίθετα ἀπό τήν σημασία τῆς διακονίας-ὑπηρεσίας, σημαίνει: ἐξουσιαστής. Ἡ ἐτυμολογία τῆς λέξεως “δεσπόζω”:

1. κυριαρχῶ, ἐξουσιάζω κάποιον ἤ κάτι

2. (μεταφορικά) ἔχω τήν πιό σημαντική θέση

3. βρίσκομαι στό πιό ψηλό σημεῖο, ξεχωρίζω

4. ἐπιβάλλομαι μέ τόν ὄγκο καί τίς διαστάσεις μου (2)

Ὁ Ἀρχιερέας ὅλων τῶν ἀρχιερέων Ἰησοῦς Χριστός καί Θεός, στήν τελευταία του συνάντηση μέ τούς Ἀποστόλους στό Μυστικό Δεῖπνο, ἔνιψε τά πόδια τους ὡς καλός διάκονος καί ὡς παράδειγμα πρός μίμησιν, γιά νά τούς ὑποδείξει ἐμπράκτως πῶς πρέπει νά συμπεριφέρονται ὡς Ποιμένες· δηλαδή ἐν ταπεινώσει καί ὑπηρετώντας καί ὄχι ἐν ὑψηλοφροσύνῃ καί δεσπόζωντας!

Πῶς πρέπει νά εἶναι ὁ Ἐπίσκοπος (καί ὄχι Δεσπότης);

Μᾶς ἀπαντᾶ ἡ Ἁγία Γραφή διά στόματος Ἀποστόλου Παύλου: “δεῖ γὰρ τὸν ἐπίσκοπον ἀνέγκλητον εἶναι ὡς Θεοῦ οἰκονόμον, μὴ αὐθάδη, μὴ ὀργίλον, μὴ πάροινον, μὴ πλήκτην, μὴ αἰσχροκερδῆ, ἀλλὰ φιλόξενον, φιλάγαθον, σώφρονα, δίκαιον, ὅσιον, ἐγκρατῆ, ἀντεχόμενον τοῦ κατὰ τὴν διδαχὴν πιστοῦ λόγου, ἵνα δυνατὸς ᾖ καὶ παρακαλεῖν ἐν τῇ διδασκαλίᾳ τῇ ὑγιαινούσῃ καὶ τοὺς ἀντιλέγοντας ἐλέγχειν.” (Πρός Τίτον 1:7-9)

καί: “Σὺ δὲ λάλει ἃ πρέπει τῇ ὑγιαινούσῃ διδασκαλίᾳ.” (Πρός Τίτον 2:1) 

Παραθέτουμε ἕνα ἀπόσπασμα ὁμιλίας τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου, πού λέει:

“Ὑπάρχει ἕνας δεσποτικός νόμος γιά ἐμᾶς τοὺς κληρικούς, πού τόν πρόσθεσαν στον Δεκάλογο οἱ ἁγιοι ἀρχιερεῖς και εἶναι τρόπον τινα ὁ ἑνδέκατος νόμος τῆς δεσποτοκρατίας. Καὶ αὐτὸς εἶναι· ΑΚΟΥΕ- ΒΛΕΠΕ-ΣΙΩΠΑ.

Ἐγώ, μέ τὴν βοήθεια τοῦ Θεοῦ, σπάω τό φίμωτρο των δεσποτάδων, ἀνοίγω το στόμα μου καὶ θὰ σᾶς πῶ ὅπως πάντα γυμνή την ἀλήθεια…..

Χαρίζω σ᾽ ὅλους τοὺς κυρίους αυτοὺς ὅλα τὰ μπαστούνια, ὅλες τις μήτρες, ὅλες τις πατερίτσες ὅλα τὰ ἐγκόλπια καὶ κρατῶ ἕνα και μόνο· Κρατῶ το ρητό τῆς Ἁγίας Γραφῆς: «Ἕως τοῦ θανάτου ἀγώνισαι περὶ τῆς ἀληθείας, καὶ Κύριος ὁ Θεὸς πολεμήσει ὑπὲρ σοῦ» (Σ. Σειρ. 4,28)”.

https://katanixi.gr/

Η ΟΥΝΙΑ ΟΠΛΟ ΤΟΥ ΠΑΠΙΣΜΟΥ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ

O ορθόδοξος λαός μας, αγαπητοί μου, ακούει τη λέξι «ουνίτες» και ερωτά· τί είναι οι ουνίτες; τί είναι η ουνία;

Oυνία δεν είναι ελληνική λέξι, είναι λέξι ξένη, πολωνικής μάλλον προελεύσεως, πού και μόνο αυτή αρκεί ν’ αποδείξει ότι η Ορθοδοξία δέχεται επιβουλή εκ μέρους εχθρών της πού έρχονται από έξω. Η ουνία είναι ένα από τα όπλα πού χρησιμοποιεί η παπική προπαγάνδα για να υποτάξει την Ορθόδοξο Εκκλησία.

Kαί τί δεν έκαναν εναντίον μας οι άνθρωποι του Βατικανού! Να τ’ απαριθμήσουμε; Αυθαίρετες επεμβάσεις παπών πρό του σχίσματος στην δικαιοδοσία της Ανατολικής Εκκλησίας, κατά των οποίων αντέδρασαν πατέρες της Εκκλησίας

-Οι σταυροφορίες, πού ως πρόφασι είχαν την απελευθέρωσι των Aγίων Tόπων αλλ’ ως βαθύτερο σκοπό έκρυβαν τη διάλυσι της Ορθοδόξου Bυζαντινής αυτοκρατορίας.

-Περιβόητες ψευδοενώσεις διά της βίας, όπως στή Φεράρρα και Φλωρεντία όπου αντιστάθηκε ο άγιος Μάρκος ο ευγενικός.

-Επιδρομές των Ενετών στα νησιά του ελληνικού αρχιπελάγους.

-Μηχανορραφίες των πρέσβεων του παπικού κράτους στην Κωνσταντινούπολι επί τουρκοκρατίας, με τίς οποίες γκρέμιζαν από το θρόνο γενναίους πατριάρχας και τους ωδηγούσαν στην εξορία και τα ικριώματα.

-Τα ιεροσπουδαστήρια πού λειτουργούσαν στή Ρώμη και αλλού, τα περιβόητα σεμινάρια, όπουστρατολογούσαν νεαρούς ορθοδόξους, για να τους μεταβάλουν σε προδότας της πίστεώς τους, σε γενιτσάρους του παπισμού και φανατικούς εχθρούς της Ορθοδοξίας. Oλα αυτά ήταν μέσα – όπλα, πού χρησιμοποίησαν για να κυριεύσουν το φρούριο και να παύσει να κυματίζε η σημαία της Ορθοδοξίας στην Ανατολή, για να κάνουν τους ορθοδόξους να πέσουν να προσκυνήσουν την παντούφλα του πάπα, πού η μωροφιλοδοξία των δυτικών τον ύψωσε πάνω από κάθε άλλη εξουσία.

Αλλ’ όλες οι προσβολές των παπικών κατά της πίστεώς μας αποκρούσθηκαν. Ελάχιστα και ανάξια λόγου υπήρξαν τα αποτελέσματα των ενεργειών τους. Λίγες χιλιάδες ορθοδόξων υπέκυψαν στίς πιέσεις, αποστάτησαν από τη μία αγία καθολική και αποστολική Εκκλησία και σχημάτισαν θρησκευτικές κοινότητες.

Tο Βατικανό όμως δεν απογοητεύθηκε.

Oι κορυφές του συνήλθαν σε σύναξι. Καρδινάλιοι, επίσκοποι, ηγούμενοι μεγάλων μοναχικών ταγμάτων μίλησαν και έθεσαν υπ’ όψιν της συνάξεώς τους όλα τα στοιχεία της δράσεώς τους μεταξύ των ορθοδόξων. Πόσο λίγοι καρποί! Τόσο χρήμα, τόση διπλωματία, τόση ρητορεία, τόσο αίμα αιώνων, κι αυτή η Ανατολή να μένει άκαμπτος; Ούτε θέλγητρα λοιπόν ούτε φόβητρα των παπών μπορούσαν να τη χωρίσουν από την ορθόδοξο πίστι;… Οι σύνεδροι βυθίστηκαν σε σκέψεις. Tότε ο εωσφόρος, πού από κάποια κόγχη της αιθούσης του Βατικανού παρακολουθούσε αθέατος τη συνεδρίασι, ανέλαβε να τους βγάλει από το αδιέξοδο. Σε μια στιγμή κατάλληλη έρριξε στο συνέδριο την ιδέα της ουνίας. Kαί δεν ήταν δυνατόν να προέλθει η ιδέα αυτή από άλλον, διότι αυτός υπήρξε ο πρώτος απατεώνας στόν κόσμο. Νομίζω πως τον ακούω να προτείνει το σχέδιό του και με το στόμα κάποιου μοναχού ιησουϊτικού τάγματος να ρητορεύει ως εξής.

―Aγαπητοί σύνεδροι! τα πράγματα μας αναγκάζουν να ομολογήσουμε μια αλήθεια. Kαί η αλήθεια είνε, ότι όλοι οι ορθόδοξοι λαοί της Ανατολής μας αντιπαθούν φοβερά. Έχουν κακή πείρα από μας τους δυτικούς. Kαί τί δεν έκαναν, πράγματι, εναντίον τους οι πρόγονοί μας! Οχι σαν χριστιανοί, όχι σαν άνθρωποι δεν φέρθηκαν στους λαούς της Ανατολής, αλλά σαν άγρια αιμοβόρα θηρία έπεσαν εναντίον τους. Συχνά ξεπέρασαν σε αγριότητα και τους Τούρκους. Η λέξι «φράγκος» έγινε η πιο μισητή λέξι στην Ανατολή. Γι’ αυτό, όταν βλέπουν «φραγκόπαπα» όπως λένε, φεύγουν μακριά, όπως φεύγουν τα πρόβατα μπροστά σε λύκους, τα ελάφια μπροστά σε κυνηγούς και τα περιστέρια μπροστά σε γεράκια. Ετσι, όπως ε­μαστε και όπως φαινόμαστε, δε γίνεται τίποτα. οι λύκοι, όπως είναι και όπως φαίνονται, δε μπορούν να εισχωρήσουν στο μαντρί. Αλλ’ εάν υποτεθεί, ότι κάποιος λύκος φορέσει προβειά; Τί λέτε; Tότε το μαντρί δε θ’ ανοίξει και πολλά πρόβατα δε θα τον πλησιάσουν; Έτσι ο λύκος μπορεί να κυριαρχήσει στο κοπάδι. οι κυνηγοί της Τιμούκουα (μιας αγρίας φυλής της B. Aμερικής), όπως είναι και φαίνονται, δε μπορούν να πιάσουν ούτε ένα ελάφι· όταν όμως φορέσουν προβειά από ελάφι, τότε τα ελάφια πλησιάζουν και πέφτουν νεκρά εμπρός στα πόδια τους! Αλλά γιατί, αδελφοί και πατέρες, προτρέπω να μιμηθούμε μεθόδους των αγρίων φυλών για το προπαγανδιστικό μας έργο; το πρότυπό μας είναι πολύ κοντά μας. είναι εδώ. Στό σημείο αυτό επικράτησε μικρά σιωπή, κι αμέσως ακούστηκε μια βραχνή φωνή να συνεχίζει το λόγο). Πρότυπό σας για προπαγανδιστική εργασία μεταξύ των ορθοδόξων είμαι εγώ, ο …εωσφόρος, του οποίου τη φωνή και τίς σκέψεις μεταδίδει αυτός πού σας ομιλεί. Δε θυμάστε τί έκανα εγώ στόν παράδεισο; Aν παρουσιαζόμουν στην Ευα όπως είμαι, αυτή ποτέ δε θα με πλησίαζε· θα έφευγε μακριά. Oταν όμως μετασχηματίσθηκα στο ωραιότατο παραδείσιο ζώο και της μίλησα με το στόμα του, τότε η Ευα συνελήφθη στην παγίδα μου. Με πλησίασε και άνοιξα μαζί της το γνωστό διάλογο, πού έφερε την έξωσι από τον παράδεισο. Η απάτη, ιδού η μέθοδός μου. αυτή τη μέθοδο να χρησιμοποιήσετε κ’ εσείς, αγαπητοί επίσκοποι, καρδινάλιοι, λευκοί και μαύροι πάπες. Ακούγοντας τώρα το συγκεκριμένο είδος απάτης πού θα σας συστήσω, μή τρομάξετε παρακαλώ. Μή εξαναστείτε. Μή φέρετε αντιρρήσεις και αντιδράσεις. Εγώ σας συμβουλεύω, ο πολύπειρος, πού γνωρίζω τί κερδίζει κανείς με τη μέθοδο του ψεύδους και της απάτης. Xωρίς αντίρρησι λοιπόν ακούστε και υπακούστε. θα βγάλετε τη στολή του φραγκόπαπα, πού τη μισεί κάθε ορθόδοξος, θα φορέσετε το ράσο και το καλυμμαύχι των ορθοδόξων ιερέων, θα πάψετε να ξυρίζεστε, θ’ αφήσετε γενειάδες, μ’ ένα λόγο θα πάρετε καθ’ όλα τη μορφή ορθοδόξου κληρικού. Αλλά προσοχή! στην καριδά σας θα έχετε ολόκληρο τον πάπα. Έτσι θα πλευρίσετε τους ορθοδόξους. Kαί τότε θα δείτε τα θαυμάσια αποτελέσματα της νέας μεθόδου, την οποία παρακαλώ να βαπτίσετε με το όνομα ουνία. Λοιπόν συμφωνείτε;

―Μάλιστα, συμφωνούμε! Επικροτούμε το σχέδιό σου, εωσφόρε, απήντησε η ομήγυρις.

―Ευχαριστώ πολύ, είπε ο εωσφόρος. Σας εύχομαι μεγάλες επιτυχίες.

Kι αφού έκανε μια βαθειά υπόκλισι εμπρός στους συνέδρους, αποχώρησε και τους άφησε να μεριμνήσουν για την εξεύρεσι των καταλλήλων προσώπων για την πραγματοποίησι του σατανικού σχεδίου. Έτσι στο σκοτάδι γεννήθηκε η ουνία…

Ονειρο, φανταστική εικόνα είναι αυτά; Αλλά θα έπρεπε ν’ ανοίξετε την ιστορία της Ορθοδόξου Εκκλησίας, για να δείτε τί θραύσι έκαναν στίς κατά τόπους εκκλησίες, επισκοπές, μητροπόλεις και πατριαρχεία της Ορθοδοξίας τα όργανα αυτά των παπών, πού λέγονται ουνίτες. Εκμεταλλευόμενοι τη δυστυχία των λαών της Ανατολής, με μορφή προβάτων εισχώρησαν οι φοβεροί αυτοί λύκοι στίς μάνδρες των ορθοδόξων και αποδεκάτισαν τα πρόβατα. Μόνο από την ορθόδοξο Εκκλησίας της Πολωνίας η ουνία κατώρθωσε ν’ απόσπασει γύρω στα 2 εκατομμύρια λαού και να σχηματίσει μέσα στα σπλάχνα του ορθοδόξου Πολωνικού λαού την οéνιτική θρησκευτική της κοινότητα, πού εξαρτάται απολύτως από το κέντρο της Ρώμης. Ιδίως στους αιώνες εκείνους πού οι ορθόδοξοι διατελούσαν κάτω από το πέλμα της τουρκικής κυριαρχίας, η ουνία κατώρθωσε να παρασύρει στα δίχτυα της πληθυσμούς ολοκλήρους και να επιφέρει μεγάλη αναστάτωσι.

Η Ορθοδοξία, παρά τίς δύσκολες εξωτερικές περιστάσεις πού βρισκόταν, δεν έμεινε απαθής θεατής της αρπαγής των πνευματικών της τέκνων μ’ αυτό το δόλιο τρόπο. σαν μάνα πόνεσε και ενδιαφέρθηκε. Έτσι το έτος 1722 συνήλθε στην Kωνσταντινούπολι Σύνοδος, στη οποία συμμετείχαν οι πατριάρχες Κωνσταντινουπόλεως Ιερεμίας ο Γ΄, Αντιοχείας Αθανάσιος ο Γ΄, και Ιεροσολύμων Χρύσανθος. Η Σύνοδος αυτή καταδίκασε τους ουνίτες, τα οργανα αυτά του παπισμού. K’ επειδή η ουνία εξακολουθούσε το καταχθόνιο έργο της και έσπειρε τα ζιζάνια στόν αγρό της ορθοδόξου Aνατολής, η Ορθόδοξος Εκκλησία και με άλλη εγκυκλιό της αυστηρότερη από την προηγούμενη, το έτος 1838 ήλεγξε και στηλίτευσε τους δολίους εργάτες της ουνίας.

Η ουνία, αγαπητοί μου, κρινομένη από πλευράς ηθικής και θρησκευτικής και μόνο, προκαλεί τη φρίκη για κάθε πιστό τέκνο της Ορθοδοξίας. Ποτέ στην θρησκευτική ζωή των ανθρώπων δεν παρουσιάστηκε τέτοιο σύστημα απάτης. Οντως γέννημα νυκτός και όχι ημέρας, γνήσιο τέκνο του εωσφόρου, ο οποίος μόνο αυτός μπορούσε να υπαγόρευσει τέτοια μέθοδο εξαπατήσεως των ορθοδόξων ψυχών. Αυτή είναι η ουνία.

Ὁμιλία τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης Αυγουστίνου Καντιώτου του 1957

† επίσκοπος Aυγουστίνος

https://www.augoustinos-kantiotis.gr

π. Αυγουστίνος Καντιώτης: Ο ναός του Θεού δεν είναι ωδείο !

Ο μακαριστός και πάντα επίκαιρος Μητροπολίτης Φλωρίνης Αυγουστίνος Καντιώτης ελέγχει αυστηρά τους χριστιανούς που πάνε να ακούσουν το τροπάριο της Κασσιανής, όχι για να προσευχηθούν, όχι για να θρηνήσουν τα αμαρτήματά τους, αλλά για να ευχαριστήσουν τα αυτιά τους. Αν ήλεγχε έτσι πριν 50 χρόνια, σήμερα, τί θα έλεγε;

«…Αγαπητοί μου τα τροπάρια δεν ἔγιναν για κοσμικές (ἐκδηλώσεις), δεν ἔγιναν για καλλιτεχνικούς σκοπούς, δεν ἔγιναν για να ἀρέσουν στα μουσικά αυτία τῶν ἀνθρώπων. Τα τροπάρια ἔγιναν για κάποιο ἄλλο σκοπό.

Ὁ ναός τοῦ Θεοῦ δεν εἶναι ωδεῖο. Ὁ Ὀρθόδοξος ναός ἐν ἀντιθέση με τους παπικούς, πού ἔχουν ἀρμόνια, ἐν ἀντιθέση με τους προτεστάντες, που τα ἔχουν για καλλιτεχνική ἐμφάνιση. Ἐν ἀντιθέση, λέγω με τους προτεστάντας και τις ἄλλες αιρέσεις ο ὀρθόδοξος ναος δεν εἶναι καλλιτεχνικο συγκρότημα. Ὁ δε ψάλτης δεν εἶναι ἀοιδός, ἀπό ἐκείνους πού ψάλλουν στα καφενεία & στα κοσμικά κέντρα.Ὁ ψάλτης πρέπει να αισθάνεται, πρέπει να κλαίει. 

Ἐάν δεν τα αισθάνεται, ἐάν δεν τα πιστεύει εἶναι ἀνάξιος να λέγεται ψάλτης…

Σκοπός τῶν τροπαρίων, σκοπός τῶν υμνων εἶναι μεγάλος. Αὐτοί που κάναν τα τροπάρια, ἅγιοι ἄνθρωποι σκοπό εἶχαν να κεντήσουν την συνείδηση τοῦ ἐνόχου. Να προκαλέσουν ιδέες μεγάλες και υψηλές. Νά προκαλέσουν αισθήματα μεγάλα και υπέροχα…

Ποιό εἶναι το ποιημα της Κασσιανης;…

Εἶναι διαμάντι…..

Ὁμιλία τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης Πρεσπῶν & Εορδαίας π. Αὐγουστίνου Ν. Καντιώτου στον ἅγιο Παντελεήμονα Φλωρίνης την Μεγάλη Τρίτη, 21.4.1970

augoustino-kantiotis.gr

ΠΟΣΟ ΜΑΣ ΛΕΙΠΕΙΣ ΠΑΤΕΡ ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΕ !

Λυκούργος Νάνης, ιατρός

Πόσο μας λείπεις παππούλη μας!

Επί των ημερών σου η μητρόπολή σου ήταν προμαχώνας του αντιοικουμενισμού. Τα ιερατικά συνέδρια που γίνονταν τότε καυτηρίαζαν και στηλίτευαν τον οικουμενισμό, την εκκοσμίκευση, τη νοθεία και παραφθορά του λατρευτικού Ήθους και όχι μόνο! Το ίδιο και το περιοδικό «Σάλπιγξ Ορθοδοξίας». Δημοσίευε μνημειώδη αντιοικουμενιστικά κείμενα του μακαριστού Μιλτιάδη Μπατιστάτου, του Νικολάου Σωτηρόπουλου… και άλλων που «έσπαγαν κόκκαλα» κατά το κοινώς λεγόμενο. Το ίδιο και το περιοδικό της αδελφότητας του «Σταυρός». Το ίδιο και ο άμβωνας!

Στη «Χριστιανική Σπίθα» του Ιουλίου-Αυγούστου 1991, αριθμός φύλλου 481 με θέμα τον επάρατο και βλάσφημο μονοφυσιτισμό αφού επεσήμαινες τον κίνδυνο που συνεπάγεται ο οικουμενισμός για το Ορθόδοξο Δόγμα ζητούσες θεοφιλώς και με ενεργοποιμένο το αίσθημα της ποιμαντικής σου ευθύνης τη διακοπή των περιττών και επιζημίων διαλόγων με τους αιρετικούς «χριστιανούς». Τηλεγραφήματα, επιστολές, υπομνήματα, παρεμβάσεις, εισηγήσεις στην Ιεραρχία και τη Διαρκή Ιερά Σύνοδο για το θέμα του οικουμενισμού, μηνύσεις σε βάρος κακοδόξων επισκόπων όπως π.χ. του Χαλκηδόνος Μελίτωνος, διατελέσαντος δεξιάς χειρός του κεκοιμημένου αποστάτη της Ορθοδοξίας Αθηγαγόρα, πνευματικού πατρός του νυν πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως Βαρθολομαίου και εξωραιστού του δαιμονικού καρναβάλου και του Αυστραλίας Στυλιανού, αμφισβητήσαντος την αναμαρτησία του Θεανθρώπου, ομολογιακή σου ομιλία στο Άγιον Όρος που προκάλεσε τη δυσφορία των παρισταμένων τότε εκπροσώπων της Μονής Ιβήρων και του τότε πολιτικού διοικητή του Αγίου Όρους και φυσικά η ομολογιακή διακοπή μνημοσύνου του Αθηναγόρα μαζί με άλλους δύο ομόφρονες και ομοτρόπους μητροπολίτες, όλα τα παραπάνω αποτελούν ελάχιστη ανάμνηση των αντιοικουμενιστικών σου αγώνων.

Μπορούμε, άραγε, να φαντασθούμε πώς θα αντιδρούσες επί τη αναγνώσει και μελέτη και επεξεργασία, από της πλευράς του, των φρικαλέων ετεροδιδασκαλιών΄, των διατυπωθεισών υπό των γνωστών και μη εξαιρετέων μητροπολιτών άνευ ποιμνίου Περγάμου και Προύσης οι οποίοι δεν εφείσθησαν ουδέ του δόγματος της Αγίας Τριάδος μεταφέροντας στην απρόσιτη περιοχή των ενδοτριαδικών σχέσεων τα ιδεοληπτικά περί πρωτείου ληρήματα και φαντασιοκοπήματά τους; Ή πώς θα αντιδρούσες για τις ασχημίες του Ελπιδοφόρου σε ουνίτικο ναό της Ιταλίας;

Ή τίνι τρόπω θα στηλίτευες τις οικουμενιστικές ακροβασίες του πατριάρχη Βαρθολομαίου και του Αλβανίας Αναστασίου, καθώς και άλλων «προκαθημένων» Ορθοδόξων Πατριαρχείων και τοπικών Αυτοκεφάλων Ορθοδόξων Εκκλησιών, όπως επίσης και των γνωστών και μη εξαιρετέων Μεσσηνίας, Αλεξανδρουπόλεως, Δημητριάδος και Σύρου, ειδικώς των δύο τελευταίων;

Ή πώς θα ξιφουλκούσες κατά της δυσώνυμης «ακαδημίας Δημητριάδος», που απεργάζεται υπούλως και τεχνηέντως την αποδόμηση της γνησίας Ορθοδόξου πατερικής θεολογίας και του θεοπνεύστου οικοδομήματος των Θείων και Ιερών Κανόνων;

Ή πώς θα στηλίτευες τη νόθευση του Ορθοδόξου Ήθους και τον εμπαιγμό των Ιερών Μυστηρίων με την ταυτόχρονη τέλεση του γάμου και της βαπτίσεως του εξωγάμου τέκνου του ζευγους; Κια μια και περί Ορθοδόξου Ήθους ο λόγος, όλοι θυμόμαστε τους ανένδοτους αγώνες σου εναντίον του γιαναρικού νεο-νικολαιτισμού. Τι δε να πει κανείς και για το δριμύ έλεγχο που άσκησες στους «πανηγυρτζήδες» επισκόπους…

Σείεται ο τόπος μακαριστέ δέσποτα εξ αιτίας του οικουμενισμού και της συνακόλουθης προδοσίας της Ορθοδοξίας αλλά και ένεκα της εκκοσμικεύσεως. Ο οικουμενισμός και με «συνοδική», πλέον, βούλλα «νομιμοποιήθηκε» εκκλησιαστικά. Ο συγκρητισμός λυμαίνεται, πλέον, και τις εύπλαστες ψυχές των Ελληνοπαίδων διά του μεταλλαγμένου και εκτρωματικού μορφώματος των «νέων Θρησκευτικών» όπως εμπεριστατωμένως κατήγγειλε η ΠΕΘ, μοναδικό αξιόπιστο όργανο εκπροσωπήσεως του σώματος των εν Ελλάδι θεολόγων. Το Ορθόδοξο Ήθος υπονομεύεται, η πολυποίκιλη αμαρτία εξωραίζεται, ο συσχηματισμός με το δαιμονοκρατούμενο κόσμο και το φρόνημά του έχει προσλάβει επιδημικές διαστάσεις εντός του εκκλησιαστικού οργανισμού!

Πόσο επίκαιρος είσαι μακαριστέ μας επίσκοπε! ΠΟΣΟ ΜΑΣ ΛΕΙΠΕΙΣ ΠΑΠΠΟΥΛΗ ΜΟΥ!

https://www.augoustinos-kantiotis.gr

ΚΑΚΟ ΕΝΑΣ ΛΥΚΟΣ ΝΑ ΥΠΟΔΥΕΤΑΙ ΤΟ ΠΡΟΒΑΤΟ· ΜΑ ΤΟ ΧΕΙΡΟΤΕΡΟ ΕΙΝΑΙ, ΟΤΑΝ ΕΝΑΣ ΠΟΙΜΕΝΑΣ ΤΩΝ ΠΡΟ­ΒΑΤΩΝ ΓΙΝΕΤΑΙ ΛΥΚΟΣ!

«…Κακὸ ἕνας λύκος νὰ ὑποδύεται τὸ πρόβατο· μὰ τὸ χειρότερο εἶνε, ὅταν ἕνας ποιμένας τῶν προ­βάτων γίνεται λύκος! Τέτοιοι λύκοι εἶ­νε οἱ ποιμένες ἐ­κεῖνοι ποὺ ὄχι «διὰ τῆς θύρας» (Ἰω. 10,1-2) ἀλ­λὰ μὲ ποικίλα ἄτιμα μέσα κατώρθωσαν νὰ καταλάβουν ἀξιώματα στὴν ἐκκλησία καὶ τὴν πο­λιτεία. Κάνεις τὸ λύκο βοσκὸ καὶ περιμένεις προ­κοπή;

Βοσκοὶ λύκοι! αὐτοὶ κατὰ τὸν ἀπόστο­λο Παῦλο εἶνε οἱ φοβερώτεροι ἐχθροὶ τῆς Ἐκ­κλη­σίας, δὲν «φείδονται τοῦ ποιμνίου» (Πράξ. 20,29). Ὁ Δαυῒδ τοὺς ζωγραφίζει (βλ. Ψαλμ. 9,26-33) καὶ πα­ρακα­λεῖ τὸ Θεὸ νὰ προστατεύῃ τοὺς φτωχοὺς ἀπ᾽ αὐ­τούς· «Ἀνάστηθι, Κύριε ὁ Θεός, …μὴ ἐπι­λάθῃ τῶν πενή­των»(ἔ.ἀ. 9,33). Ἡ ἀθεόφοβη ἀριστο­κρατία εἶνε ὁ μεγάλος κίνδυνος μιᾶς χώρας, γιὰ τὴν ὁ­ποία ὁ προφήτης θὰ ἔλεγε· «Οἱ ἄρ­χον­­­τες αὐ­τῆς ἐν μέ­σῳ αὐτῆς ὡς λύκοι ἁρπάζον­τες ἁρπά­γματα τοῦ ἐκ­χέαι αἷμα, ὅπως πλε­ονεξίᾳ πλεονεκτῶσι» (Ἰεζ. 22,27).

Ὅλες αὐτὲς τὶς ἀδικίες, τὶς δημόσιες προσ­­βολὲς τοῦ ἠθικοῦ νόμου, πρέπει νὰ τὶς καυτη­ριάζουν οἱ κήρυκες τοῦ Θεοῦ. Ἔχουν χρέος νὰ ἐ­λέγχουν τοὺς δρᾶστες τοῦ κακοῦ σύμφω­να μὲ τὴν ἐντολὴ τοῦ ἀποστόλου Παύλου στὸν Τιμόθεο· «Τοὺς ἁμαρτάνοντας ἐνώπιον πάν­των ἔλεγχε, ἵνα καὶ οἱ λοιποὶ φόβον ἔχωσι» (Α΄ Τιμ. 5,20). Ἀκοῦτε; δὲν λέει «τὴν ἁμαρτίαν», λέει «τοὺς ἁμαρτάνοντας», αὐτοὺς ποὺ ἁρπάζουν τὰ πρόβατα».

Του Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου

https://www.augoustinos-kantiotis.gr/

Χωρισμον, σεβασμιωτατοι!

Του Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου

(Τὴν εὔσημη τούτη ἡμέρα ἀξίζει νὰ θυμηθοῦμε τὴ διδαχὴ τοῦ ἀειμνήστου γέροντος π. Αὐγουστίνου μεταφέροντάς την ἐδῶ μέσα ἀπὸ ἕνα γνωστὸ ἔργο του· εἶνε τὸ τέλος τοῦ βιβλίου Ἐλευθέρα καὶ ζῶσα Ἐκκλησία [Ἀθῆναι 1954-55, σσ. 209-212, σὲ μεταγλώττισι]. 

 Ἐκφράζει τὸν πόνο του γιὰ τὴν Ἐκκλησία μας καὶ μὲ παρρησία ἀγωνίζεται νὰ ξυπνήσῃ τὶς συνειδήσεις τῶν τότε ποιμένων της ποὺ συγκροτοῦσαν τὴν ἱ. Σύνοδο τῆς Ἱεραρχίας. Πέρασαν βέβαια ἀπὸ τότε 60 χρόνια· μήπως ἆραγε ὁ λόγος του ἔγινε πιὰ ἀνεπίκαιρος καὶ ἀταίριαστος γιὰ τὴν κατάστασι ποὺ ζοῦμε ἐμεῖς σήμερα; Ἂς τὸν ἀκούσουμε.)

Ὤ πῶς κοιμῶνται οἱ ἱεράρχες μας, αὐτοὶ ποὺ κατὰ τὴ χειροτονία τους, μπροστὰ σὲ χιλιάδες λαοῦ, πατώντας ἐπάνω στὸν δικέφαλο ὡρκίστηκαν, πὼς θά ᾽νε ἄγρυπνοι φύλακες τῶν νόμων τῆς Ἐκκλησίας μας;

Ἀλλὰ δὲν λείπουν καὶ ἱεράρχες ποὺ ἀναστενάζουν γιὰ τὴ δουλεία τῆς Ἐκκλησίας. 

Ὁ ἀείμνηστος Κασσανδρείας Εἰρηναῖος, ὅταν γύρω στὸ 1930 ὡς ἱεράρχης τοῦ Οἰκουμενικοῦ Θρόνου ἐλάμβανε πρώτη φορὰ μέρος σὲ συνεδρίασι τῆς Ἱεραρχίας τῆς Ἑλλάδος, εἶχε τὸ θάρρος νὰ διακηρύξῃ, ὅτι τὸ Ἑλληνικὸ κράτος, κυβερνώμενο ἀπὸ τῆς συστάσεώς του ἀπὸ σκοτεινὲς δυνάμεις μὲ πρώτη τὸν μασονισμό, ἐξ δωσε νόμους ποὺ ἀποτελοῦν ἄρνησι τῆς πίστεως καὶ τῆς ἠθικῆς τοῦ Εὐαγγελίου. 

Καὶ γεμᾶτος ἱερὰ ἀγανάκτησι ἐπρότεινε, ἡ Ἱεραρχία ἐπειγόντως, τελεσιγραφικά, νὰ ζητήσῃ ἀπὸ τὴν κυβέρνησι μέσα σὲ ὡρισμένη προθεσμία «τὴν ἀπάλειψι ἀπὸ τὴ Νομοθεσία κάθε Νόμου ποὺ ἀντιστρατεύεται στὰ δόγματα, τὰ μυστήρια, τὸ Κανονικὸ Δίκαιο, τὶς παραδόσεις καὶ τὸν ἠθικὸ βίο τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας». 

Καὶ ἂν ἡ προθεσμία περάσῃ ἄπρακτη, ἡ Ἐκκλησία νὰ χωριστῇ ἀπὸ τὸ κράτος· νὰ διακηρυχθῇ, ὅτι ἡ Ὀρθόδοξος πίστις μας βρίσκεται σὲ διωγμό, καὶ ν᾿ ἀνατεθῇ ἡ ὑπεράσπισί της στὸν εὐσεβῆ Ἑλληνικὸ λαό, τὸ μόνο φύλακα τῶν θρησκευτικῶν καὶ ἐθνικῶν μας παραδόσεων. 

Ἀλλὰ καὶ ὁ ἀρχιεπί­σκοπος Ἀθηνῶν Σπυρίδων, στὸ συνέδριο τῶν θεολόγων ποὺ ἔγινε στὴν Ἀθήνα τὸ 1949, εἶχε τὴν εἰλικρίνεια νὰ ὁμολογήσῃ, ὅτι ζῇ καὶ αὐτὸς ὡς πρωθιεράρχης μέσα στὴν ἀθλιότητα τῆς δουλείας, ὅτι βλέπει τὴν Ἐκκλησία δεμένη ἀπὸ τὸ κράτος χειροπόδαρα, καὶ γι᾽ αὐτὸ ἔκανε ἔκκλησι στοὺς συνέδρους, νὰ ἐργασθοῦν καὶ αὐτοὶ στὸν κύκλο τους γιὰ νὰ σπάσουν τὸ συντομώτερο τὰ δεσμὰ τῆς Ἐκκλησίας.

Ὅπως ἐξελίσσονται γοργὰ τὰ πολιτικὰ καὶ ἐκκλησιαστικὰ γεγονότα, ἐνισχύεται καθημερινὰ ἡ πίστι, ὅτι ἡ ῥιζικὴ λύσι ποὺ θ᾽ ἀποδώσῃ τὴν ἐλευθερία στὴν Ἐκκλησία εἶνε ὁ χωρισμὸς ἐκκλησίας καὶ κράτους. Δὲν μπορεῖ ἡ Ἐκκλησία ἐπ᾿ ἄπειρον νὰ παίζῃ διελκυστίνδα μὲ τὸ κράτος· κάποτε τὸ σχοινὶ θὰ κοπῇ. Ὁ χωρισμὸς εἶνε ἀναπόφευκτος. 

 Μετὰ τὸ χωρισμὸ ἡ ἡγεσία τῆς Ἐκκλησίας δὲν θὰ ἔχῃ βέβαια τὴν ἐξω τερικὴ αὐτὴ αἴγλη ποὺ ἔχει σήμερα, ποὺ φέρε ται ὑψωμένη πάνω στὴ ῥάχη τοῦ θηρίου, τῆς πολιτικῆς ἐξουσίας· δὲν θὰ ἔχῃ τὸ προβάδισμα στὶς δημόσιες τελετές· δὲν θ᾿ ἀπο δίδωνται στοὺς ἀρχιερεῖς τιμὲς ἀντιστρατήγων, οὔτε θὰ τοὺς ἀπονέμωνται μεγαλό σταυροι, οὔτε θὰ κροτοῦν ὁμοβροντίες ὅπλων στὸν ἐνταφιασμό τους. Δὲν θὰ ἔχουν βέβαια καμμία ὑλικὴ βοήθεια ἀπὸ τὸ κράτος, ζώντας πλέον κατὰ τὸ πατερικὸ ῥη τὸ «Βιώσομαι ἐσθίων ἀκρίδας καὶ μέλι ἄγριον μᾶλλον, ἢ ψωμὸν ἐκ μισθωμάτων πόρνης», θὰ ζήσω δηλαδὴ τρώγοντας ἀκρίδες καὶ μέλι ἄ γριο, παρὰ ψωμὶ ἀπὸ χρήματα πόρνης. 

 Ἀλλὰ τί μὲ τοῦτο; «Καλύτερα μιᾶς ὥρας ἐλεύθερη ζωή, παρὰ σαράντα χρόνια σκλαβιὰ καὶ φυλακή». Μία ὥρα ἐλευθέρας Ἐκκλησίας εἶνε μύριες φορὲς προτιμότερη ἀπὸ ἑκατὸ χρόνια μονότονης ζωῆς μέσα σὲ μία δούλη Ἐκκλησία, ταπεινὴ ὑπηρέτρια, «γκαρσόνι» τῶν θελη μάτων τοῦ κόσμου. Γιατὶ ὅ,τι μπορεῖ νὰ γίνῃ μέσα σὲ μία ὥρα στὴν ἐλευθέρα Ἐκκλησία, δὲν μπορεῖ νὰ γίνῃ μέσα σὲ ἕναν αἰῶνα στὴ δούλη Ἐκκλησία, ποὺ οἱ κληρικοί της λογίζον ται ὡς «ἀριθμημένα κομμάτια τῆς κρατικῆς μη χανῆς», καθὼς κινοῦνται κατὰ τὶς διαταγὲς τῶν κρατούντων. Ὁ ἀέρας τῆς ἐλευθερίας ποὺ θὰ πνεύσῃ θὰ εἶνε τέτοιος, ὥστε τὸ σημερινὸ τέλμα τῶν βατράχων ποὺ κοάζουν θὰ διαλυθῇ. Νέος κόσμος θὰ ξεπηδήσῃ, ὁ κόσμος τῆς «ἐλευθερίας τῶν τέκνων τοῦ Θεοῦ» (πρβλ. ῾Ρωμ. 8,21). Θά ᾽νε ζηλευτὴ ἡ Ἐκκλησία ποὺ οἱ ἐπίσκοποί της θὰ ἄρχουν σὲ ὄντα ἐλεύθερα. «Βουλομένων γάρ», ὅπως λέει ὁ Γρηγόριος ὁ θεολόγος, «οὐ τυραννουμένων τὸ τῆς εὐσεβείας μυστή ριον», τὸ μυστήριο δηλαδὴ τῆς πίστεώς μας τὸ ζοῦν ἄνθρωποι ποὺ τὸ θέλουν, ὄχι ἄνθρωποι ποὺ ἀναγκάζονται νὰ τὸ ζήσουν. 

Οἱ ἐπίσκοποί μας, ἐλευθερωμένοι ἀπὸ τὸν θανάσιμο ἐναγκαλισμὸ τοῦ κράτους, ἀπαλλαγμένοι ἀπὸ τὴ γραφειοκρατία, τὶς διαρκεῖς ἐνοχλήσεις κι ἀνιαρὲς ἐπισκέψεις τῶν ἐπισήμων, θὰ ξαναβροῦν τὸ χαμένο ἑαυτό τους, θὰ γίνουν πιὸ πνευματικοί, πιὸ ἀποστολικοί, θὰ θυμηθοῦν τὰ λόγια τοῦ Κυρίου, τὸ «ἄτερ βαλλαντίου καὶ πήρας», δίχως πουγγὶ καὶ τρουβᾶ, χωρὶς πορτοφόλι καὶ σακκίδιο (Λουκ. 22,35)· καὶ ἂν τὸ κράτος γίνῃ λῃστὴς κι ἁρπάξῃ καὶ τὸ τελευταῖο τετρα γωνικὸ μέτρο κι ἀφήσῃ τὴν Ἐκκλησία χωρὶς περιουσία, ἡ Ἱεραρχία ἂς μὴν τρομάξῃ. Γυμνὴ ἀπ᾿ ὅλα τὰ ἐγκόσμια ἀγαθά, πλούσια ὅμως καὶ ἀκμάζουσα στὴν πίστι τοῦ Χριστοῦ καὶ κινουμένη δραστηρίως γιὰ τὴν ἐγκαθίδρυσι τῆς βασιλείας του στὶς καρδιές, «περιάγουσα περὶ ἑ αυτὴν (ἀκτινοβολώντας γύρω της) τὸν ἥλιον τῆς πνευματικότητός της», θὰ συγκεντρώσῃ καὶ πάλι ὅ,τι ὑλικὸ χρειάζεται γιὰ τὸ ἔργο της. Γιατὶ ἐκεῖνος ποὺ ὑποσχέθηκε «Ζητεῖτε πρῶτον τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ καὶ τὴν δικαιοσύνην αὐτοῦ, καὶ ταῦτα πάντα προστεθήσεται ὑμῖν» (Ματθ. 6,33) δὲν λέει ψέματα.

«Μασονικὸ κράτος ἡ Ἑλλάδα», διακήρυττε μὲ θάρρος ἕνας ἡρωικὸς ἱεράρχης καὶ τὸ ἀ ποδείκνυε μὲ ἐπιχειρήματα (βλ. περ. «Ἁγιορειτικὴ Βιβλιοθήκη», τ. 161/Φεβρουάριος 1950).

 «Οἱ μασόνοι, ἅγιοι ἀδελφοί», ἔλεγε στὴν ἱστορικὴ προσφώνησί του πρὸς τὴν Ἱεραρχία ὁ Κασσανδρείας Εἰρηναῖος, «οἱ μασό νοι καυχῶνται, ὅτι κατὰ 90% αὐτοὶ κυβερνοῦν κι αὐτὴ τὴν Ἑλλάδα». Ἀντιστρέφον τας λοιπὸν τὸ ῥητὸ ἂς ποῦμε· «Διαρρήξωμεν τοὺς δεσμοὺς αὐτῶν καὶ ἀπορρίψωμεν ἀφ᾿ ἡμῶν τὸν ζυγὸν αὐτῶν», ἂς σπάσουμε δηλαδὴ τὰ δεσμά τους κι ἂς πετάξουμε ἀπὸ πάνω μας τὸ ζυγό τους (πρβλ. Ψαλμ. 2,3). Χωρισμὸ τῆς ἐκκλησίας ἀπὸ τὸ κράτος! φωνάζει ἡ ἀδιάφθορη συνείδησι τοῦ Ὀρθοδό ξου πληρώματος· δὲν τὴν ἀκοῦνε ἆραγε οἱ ἅγιοι συν οδικοὶ πατέρες;

Χωρισμός! Νά τὸ φάρμακο –πικρὸ μὲν στὸ στόμα μερικῶν ἀλλὰ σωτήριο–, ποὺ θὰ ἐξυγιάνῃ ὅλο τὸν ἐκκλησιαστικὸ ὀργανισμό, ὁ ὁποῖος κινδυνεύει νὰ ὑποστῇ ὁλοκληρωτικὸ σάπισμα. Χωρισμός! αὐτὸ πρέπει νὰ γίνῃ σύνθημά μας. Χωρισμός! Ὄχι μοσχάρι καὶ γάιδαρος κάτω ἀπ᾽ τὸν ἴδιο ζυγό, ὄχι μαζὶ πίθηκος καὶ ἄγγελος. Χωρισμός. 

Ἐμπρός, τὸν ζυγὸν λύσα τε! Καὶ ποιοί εἶνε ἁρμόδιοι νὰ κηρύξουν τὸν χωρισμό; Ἐμεῖς δὲν βλέπουμε ἄλλους ἀπὸ τοὺς ἱεράρχας ποὺ συγκροτοῦν τὴν Σύνοδο τῆς Ἱεραρχίας. Ἡ Ἱεραρχία, αὐτὴ εἶνε ἡ κατ᾿ ἐξοχὴν ἁρμοδία γιὰ νὰ λύσῃ τὸ ἐπίμαχο ζήτημα.

Θὰ προχωρήσῃ ἆραγε στὸν χωρισμὸ καὶ θ᾿ ἀποδώσῃ τὴν Ἐκκλησία ὡς Νύμφη στὸν Νυμφίο Χριστό; Αὐτό, ὅπως ἔλεγε ὁ καθηγητὴς Ἀνδροῦ τσος, εἶνε κυρίως ΖΗΤΗΜΑ ΠΙΣΤΕΩΣ. Ἐὰν οἱ ἱεράρχαι μας ἔχουν βαθειὰ τὴν πίστι, τότε θ᾿ ἀ ποκτήσουν τὶς «δύο πτέρυγες τοῦ ἀετοῦ τοῦ μεγάλου» (Ἀπ. 12,14), θὰ ὑψωθοῦν πάνω ἀπὸ τὰ μικρὰ καὶ ταπεινά, πάνω ἀπὸ χωράφια καὶ οἰ κόπεδα, θὰ ἐπισκοπήσουν τὸν ὁρίζοντα, θὰ δοῦν τὴν Ἐκκλησία σὲ ἀθλία κατάστασι, θὰ πενθήσουν, καὶ κάνοντας ΑΓΡΥΠΝΙΑ, ΟΛΟΝΥΚΤΙΑ ΣΥΝ ΕΔΡΙΑΣΙ, «ἀνατείλαντος τοῦ ἡλίου» (πρβλ. Μᾶρκ. 16,2) θ᾿ ἀνοίξουν τὶς θύρες τοῦ Συνοδικοῦ Μεγάρου καὶ θὰ δώσουν στὴ δημοσιότητα τὸ ἑξῆς λακωνικὸ ἀνακοινωθέν, ποὺ θ᾿ ἀξί ζῃ περισσότερο ἀπὸ μακροσκελεῖς δηλώσεις.

«Δόξα τῇ ἁγίᾳ Τριάδι. Ἡ Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος ἀπὸ σήμερα τὸ πρωὶ κηρύσσεται ἐλευθέρα. Τὸ “δούλειον ἦμαρ”, ἡ περίοδος τῆς δουλείας, ἔδυσε. “Υἱοὶ φωτὸς οἱ πρὶν ἐσκοτισμένοι” , αὐτοὶ ποὺ προηγουμένως ἦταν σκοτισμένοι ἔγιναν παιδιὰ τοῦ φωτός (καταβ. Φώτ. ᾠδ. η΄)».

Θὰ τὸ πράξουν; Ἂν ἔχουν τὴν πίστι ὅλοι οἱ ἱεράρχαι μας, ἀσφαλῶς ὁ χωρισμὸς θὰ συν τελεσθῇ καὶ ἡμέρες δόξης θ᾿ ἀνατείλουν γιὰ τὴν Ἐκκλησία καὶ τὸ Γένος μας, τὸ ὁποῖο μόνο μία ἐλευθέρα Ἐκκλησία μπορεῖ νὰ τὸ σώσῃ. Ἂν ὅμως δειλιάσουν καὶ προταθοῦν κάποιοι συμβιβασμοί, τότε ἂς ἐξακολουθήσουν –οἱ διάδοχοι αὐτοὶ Βασιλείων, Γρηγορίων καὶ Χρυσοστό μων– νὰ συνωστίζωνται στοὺς διαδρόμους τοῦ ὑπουργείου, γιὰ νὰ περιμένουν πότε θ᾿ ἀνοίξῃ ἡ θύρα τοῦ γραφείου καὶ νὰ τοὺς δεχθῇ ὁ γενικὸς δερβέναγας, γιὰ νὰ παίρνουν ἀπ᾽ αὐ τὸν κατευθύνσεις πῶς θὰ κυβερνᾶται ἡ Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος… 

Ἔφτασε πιὰ ἡ ὥρα ἡ Ἱεραρχία νὰ ὑψώσῃ στὸ κατάρτι τὸ σῆμα τῆς ἐν Χριστῷ ἐλευθερίας τῆς Ἐκκλησίας.

Μακαριώτατε-σεβασμιώτατοι, ἀφουγκρασθῆτε τὸ λαό μας. Οἱ εὐκαιρίες δὲν περιμένουν. Πρὶν εἰσέλθουμε σὲ ἀκόμη μεγαλύτερο σκοτάδι, προσευχηθῆτε κατα­νυκτικά, σκεφθῆτε σοβαρά, ἀποφασίστε ἀνεπηρέαστα, ἐνεργῆστε γρήγορα, τολμῆστε γεν ναῖα, σπάστε τὰ δεσμὰ χωρὶς δισταγμό, ἐλευθερῶστε τὴν Ἐκκλησία, καὶ τότε θὰ σᾶς μνημονεύουν αἰωνίως ἐπάνω στὴν ἑλληνικὴ γῆ.

(†) ἐπίσκοπος Αὐγουστῖνος

https://www.augoustinos-kantiotis.gr/

ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΠΤΩΣΗ ΤΟΥ ΚΛΗΡΟΥ & ΤΩΝ ΕΠΙΣΚΟΠΩΝ Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΦΛΩΡΙΝΗΣ ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΣ ΕΛΕΓΕ: «ΘΑ ΑΚΟΥΣΕΤΕ ἹΕΡΕΙΣ ΝΑ ΨΑΛΛΟΥΝ, ΤΟ, «ΕΙΣ ΠΟΛΛΑ ΕΤΗ ΕΩΣΦΟΡΕ», ΑΝ ΤΟΥΣ ΤΟ ΖΗΤΗΣΟΥΝ, ΑΡΚΕΙ Ο ΜΙΣΘΟΣ ΤΟΥΣ ΝΑ ΜΗ ΚΟΠΕΙ.

Μητροπολίτης Φλωρίνης Αὐγουστῖνος μιλῶντας για την κατάσταση του σημερινοῦ κλήρου παρουσίασε τους ἱερεῖς της 16 ἡμέρας, που τρέχουν να πάρουν των μισθό τους, ενω εἶναι αδιαφοροι για τα πνευματικά τους καθήκοντα και την εὐθυνη που ἔχουν ἀπέναντι στο ποιμνίου τους και με πόνο ἔλεγε: Αὐτους αν τους ζητήσουν να ψάλλουν και εις τον Εωσφόρο: «Εις πολλά ἔτη», θα το κάνουν, τον μισθό τους μόνο να μη χασουν.

https://www.augoustinos-kantiotis.gr/

Ὁ εὐσεβής λαός εἶναι Ο ΦΡΟΥΡΟΣ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ

(Ἅγιος, Ὁμολογητής τῆς Πίστεως καί Προφήτης π. Αὐγουστῖνος Καντιώτης) 

Ὁ εὐσεβής λαός, κατά τό Κανονικόν Δίκαιον, εἶναι Ο ΦΡΟΥΡΟΣ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ καί ἔχει ὑποχρέωσιν ὁσάκις ἀρχιερεύς παρεκκλίνῃ ἐκ τῶν γραμμῶν τῆς Ὀρθοδοξίας καί γυμνῇ τῇ κεφαλῇ κηρύττῃ τι ἀσυμβίβαστον πρός τά παραδεδεγμένα, ὁ λαός αὐτός ὄχι μόνον νά διαμαρτύρεται, ἀλλά καί νά διακόπτῃ πᾶσαν πνευματικήν σχέσιν μετά τοῦ οὕτω πως παρεκτρεπομένου ἀρχιερέως. 

... Καθ’ ὅν χρόνον οἱ αἱρετικοί παντός τύπου ἀδίστακτοι, σφοδρῶς διαβάλλοντες τήν Ὀρθοδοξίαν, ὡς ἀγέλαι λύκων ἔχουν εἰσβάλει εἰς τόν Ὀρθόδοξον χῶρον καί ἀφαρπάζουν τά πρόβατα ἐκ τῆς μάνδρας τῆς Ὀρθοδοξίας, Ὑμεῖς Παναγιώτατε καί οἱ συνοδοιποροῦντες ὑμῖν ἀρχιερεῖς τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου, ἀντί ν’ ἁρπάσετε τάς ποιμαντορικάς σας ράβδους καί νά καταδιώξετε μακράν τούς λυμεῶνας τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως, Ὑμεῖς μετά τῶν ἀρχηγῶν τῶν αἱρετικῶν ἀνοίγετε εὐχάριστον «κουβεντολόϊ», χαριεντίζεσθε, ἐναγκαλίζεσθε, συντρώγετε, συμψάλλετε, συμπροσεύχεσθε. 

Δηλαδή, βοσκοί σεῖς τῆς ἱερᾶς ποίμνης, ἀνοίγετε τάς θύρας καί ὑποδέχεσθε τούς λύκους θωπεύοντες αὐτούς ἐν τῷ τρώγειν τά πρόβατά σας. 

Ποῦ τό πνεῦμα τῆς ἀντιστάσεως κατά τῆς πλάνης, ὅπερ ἐξέφραζεν ἐν Πνεύματι Ἁγίῳ ὁ ἡγαπημένος μαθητής; «Εἴ τις ἔρχεται πρός ὑμᾶς καί ταύτην τήν διδαχή οὐ φέρει, μή λαμβάνετε αὐτόν εἰς οἰκίας, καί χαίρειν αὐτῷ μή λέγετε» (Β΄ Ἰωαννου, 10-11).

Ἀντιγραφή ἀπό τό βιβλίο τοῦ ἁγίου, ὁμολογητοῦ καί προφήτου π. Αὐγουστίνου Καντιώτη ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΣΑΛΠΙΣΜΑΤΑ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΖΩΗΣ ΚΑΙ ΟΜΟΛΟΓΙΑΣ τῶν ἐκδόσεων «ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΥΨΕΛΗ»

Αναρτήθηκε από ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΟΡΘΟΔΟΞΟΙ

Δυστυχώς δεν υπάρχει σήμερα Χρυσόστομος...

Δυστυχώς δεν υπάρχει σήμερα Χρυσόστομος. Δεν υπάρχει σήμερα Μέγας Βασίλειος, δεν υπάρχει Γρηγόριος ο Ναζιανζηνός.

Δυστυχώς οι ολίγοι καλοί επίσκοποι που υπάρχουν είναι δειλοί, δεν έχουν σθένος ν’ αγωνισθούν. Και ξεχνούν οι καλοί επίσκοποι, ότι μία καθαίρεσις είναι τίτλος τιμής, δι’ εκείνον ο οποίος καθαιρείται, λόγω προσηλώσεως στην πίστι...

Καθηρημένος απέθανε ο Χρυσόστομος, αλλά η δόξα του είναι αιωνία μέσα στην Εκκλησία...!

Επίσκοπος Αυγουστίνος Καντιώτης

https://pneumatoskoinwnia.blogspot.com/

ΣΥΝΤΑΡΑΚΤΙΚΟ ΟΡΑΜΑ ΤΟΥ Μ. ΑΝΤΩΝΙΟΥ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΚΑΚΟΥΣ ΕΠΙΣΚΟΠΟΥΣ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΕΙΤΑΙ ΜΕ ΚΑΘΕ ΛΕΠΤΟΜΕΡΙΑ ΣΤΙΣ ΗΜΕΡΕΣ ΜΑΣ

(Τα σκίτσα εἶναι ἀπο το ἀρχειο του ἀγωνιστοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης Αυγουστίνου Καντιώτου.

Προσθέσαμε κάποια πρόσωπα στο σκιτσο το δεξιό. Δυστυχῶς, αυτά τα πρόσωπα, που ἔβλεπε στο ὅραμα του και ἔκλαιγε ὁ Μ. Ἀντωνιος εἶναι πολλά στις ἡμέρες μας, τα βλέπουν οἱ πιστοι και τρομάζουν)

(Ἀπό βιβλίο Μητροπολίτου Φλωρίνης, Πρεσπῶν & Εορδαίας 

Αὐγουστίνου Ν. Καντιώτου: «Ελευθερα & Ζωσα Εκκλησια σελ. 28

ἝΝΑ ὍΡΑΜΑ ΤΟΥ Μ. ἈΝΤΩΝΙΟΥ

...’Ενῶ ὁ Μ. Ἀντώνιος εἰργάζετο -διηγεῖται ὁ βιογράφος του, ὁ Μ. Ἀθανάσιος- ἦλθε σε ἔκσταση, εἶδε ὅραμα, τό ὁποῖο τοῦ ἔκαμε τέτοια ἐντύπωση, ὥστε ὁ ἅγιος ἀσκητής ἔτρεμε ἐγονάτισε και προσηυχετο μετὰ δακρύων. «Τί ἔχεις, πάτερ;» τὸν ἐρώτησαν οἱ μαθηταί του ἔντρομοι. Ἀλλ᾽ ὁ Μ. Ἀντωνιος σιωποῦσε, ἡ δὲ ψυχή του ἐβυθίζετο ὁλοένα σὲ θλῖψι βαθύτερη. Ἔβλεπε συνταρακτικό ὅραμα. Τέλος ἀπό τις ἐπίμονες παρακλήσεις τῶν συνασκητῶν του ὁ ἅγιοςἐκάμφθη, ἔλυσε τὴν σιωπή του, ἀναστέναξε βαθειά, καὶ εἶπε: Ὦ τέκνα μου! 

Εἶδα ὅραμα. Ἀλλὰ προτιμότερο εἶναι ν᾽᾽ἀποθάνη κανείς παρά νὰ ζήση καὶ νὰ. δῆ τὴν πραγματοποίηση τοῦ ὁράματος. Διότι ὀργή θὰ καταλάβη τὴν Ἐκκλησία, θὰ παραδοφῆ. εἰς ἀνθρωπους ὁμοίους μὲ ἄλογα κτήνη. Εἶδα τὴν Τράπεζα τοῦ Κυρίου νὰ κυκλώνουν ἡμίονοι πολλοί, οἱ ὁποῖοι πηδοῦσαν ἀτακτως καὶ ἐλάκτιζαν (κλωτσιοῦσαν) μανιωδῶς πρὸς πᾶν ὅτιὑπῆρχε ἐντός τοῦ Ἱ. Βήματος. Εἶδα, ἀναστέναξε καὶ ἄκουσα φωνή, ἡ ῾ποῖα μοῦ ἔλεγε: τὸ θυσιαστήριό μου θὰ γίνη βδέλυγμα.

Ἀλλὰ ποῖοι εἶναι οἱ ἡμίονοι; Ὦ Κύριε! Τὸ χέρι μου τρέμει νὰ γράψη ποῖοι εἶναι οἱ ἡμίονοι, ἀλλὰ ἡ καρδιά μου ἐπιβάλλει νὰ κηρυχθῆ ἡ ἀλήθεια Σου, ὁσονδήποτε πικρὰ καὶ ἐὰν εἶναι. Λοιπὸν ἡμίονοι κατὰ τὸ προφητικὸ τοῦτο ὅραμα τοῦ ἀετοῦ τῆς ἐρήμου δὲν εἶναι μόνο οἱ ὁπαδοὶ τῆς αἱρέσεως τοῦ Ἀρείου, οἱ ὁποῖοι διὰ τῆς βίας κατέλαβαν τὰ Ἱερὰ θυσιαστήρια καὶ ἐπὶ αἰῶνα ὁλόκληρο συνετάραξαν τὴν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ. Ἡμίονοι δὲν εἶναι μόνο οἱ σταυροφόροι τοῦ μεσαίωνος, οἱ ὁποῖοι ἐκ τῆς Δύσεως ὡς ἀγέλη ἡμιόνων εἰσεπήδησεν εἰς τὴν Ὀρθόδοξη Ἀνατολή, ἐξεδίωξε τοὺς κανονικούς ποιμένας, κα`θ ἀσχημόνησαν ἐντὸς τῶν Ἱ. βημάτων τῆς Ὀρθοδοξίαςμας. Ἡμίονοι δὲν εἶναι μόνο ὁ Μωάμεθ, οἱ στρατιῶτες τῆς ἄγριας στρατιᾶς του, οἱ ὁποῖοι εὐθὺς ὡς ἐξεπόρθησαν τὴν βασιλίδα τῶν πόλεων ὥρμησαν ὡς κτήνηεἰς τὸν Ἱ. Ναὸ τοῦ Θεοῦ Ἁγίας Σοφίας καὶ διέπραξαν ἐκεῖ αἴσχη ἀκατανόμαστα, γιὰ τὰ ὁποῖα ὁμιλεῖ ἡ ἱστορία τῆς μαρτυρικῆς μας φυλῆς. Ἡμίονοι ὅλοι αὐτοί! Ναί! Ἀλλὰ ἡμίονοι κατὰ τὴν εὐρυτέρα τοῦ ὁράματος ἑρμηνείαεἶναι καὶ ἄλλοι! Εἶναι ἀπὸ τὶς τάξεις τοῦ κλήρου προερχόμενοι φαῦλοι, ἀσυνείδητοι ἐκεῖνοι κληρικοί, οἱ ὁποῖοι κατέλαβαν διάφορες θέσεις στὴν Ἐκκλησία μετέβαλαν τὸν οἶκον τοῦ Θεοῦ εἰς οἶκον ἐμπορίου καὶ ποικίλης ἐκμεταλλεύσεως, τὰ δὲ ἱερὰ θυσιαστήρια εἰς βδέλυγμα ἐρημώσεως. Ἡμίονοι! Κάτι χειρότερο. Δὲν άκοῦς τὸν Προφήτη ὁ ὁποῖος κλαίων καὶ ὀδυρόμενος διὰ τὴν ἐρήμωσι τῆς πνευματικῆς ἀμπέλου φωνάζει: Κύριε! 

Μονιός (=ἀγριογούρουνο ἐλυμήνατο τὸν ἀμπελῶνα Σου;

https://www.augoustinos-kantiotis.gr

ΝΑ ΕΙΜΕΘΑ ΕΠΙΦΥΛΑΚΗ ΣΥΜΒΟΥΛΗ ΕΠΙΣΚ ΑΥΓ ΚΑΝΤΙΩΤΟΥ

Episkopos Episkopos

ΤΙ ΕΙΝΑΙ Ὁ ΣΤΑΥΡΟΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ; ΓΙΑΤΙ ΤΟΝ ΦΟΒΟΥΝΤΑΙ ΟΙ ΕΧΘΡΟΊ ΤΟΥ; ΓΙΑΤΙ ΤΟΝ ΚΑΤΕΒΑΖΟΥΝ ἈΠΟ ΤΗΝ ἉΓΙΑ ΤΡΑΠΕΖΑ ΟΙ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΑΙ ΕΠΙΣΚΟΠΟΙ & ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΕΤΑΙ Ὁ ΠΙΣΤΟΣ ΛΑΟΣ. ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑ & ΣΤΗΝ ΠΤΟΛΕΜΑΪ́ΔΑ, ΓΙΑ ΤΟ ΚΑΤΕΒΑΣΜΑ ΤΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ ΑΠΟ ΤΗΝ ἉΓΙΑ ΤΡΑΠΕΖΑ & ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΤΟΥ ΠΕΡΙΣΤΕΡΙΟΥ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ

Τί εἶναι ὁ σταυρός τοῦ Χριστοῦ; Γιατί τον φοβουνται οι εχθροί του; Γιατί συμπεριφέρονται σαν τους ἐχθρούς του & τον κατεβαζουν ἀπό την Ἁγία Τράπεζα οἱ οἱκουμενισται ἐπίσκοποι, ἀδιαφορωντας για τις διαμαρτυρίες του λαοῦ;

Ἀπόσπασμα ὁμιλίας τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Ν. Καντιώτου, στον Ἅγιο Παντελεήμονα Φλωρίνης, τις 6.4.1986.

Ὁ ἀγωνιστής Μητροπολίτης Φλωρίνης, Πρεσπῶν & Ἐορδαίας π. Αὐγουστῖνος Καντιώτης στὴν ὁμιλία του, κάνει διάλογο με ἐχθρούς & φίλους τοῦ Σταυροῦ τοῦ Χριστοῦ. Τους κάνει μια ἐρώτηση:

Τί εἶναι ὁ σταυρός τοῦ Χριστοῦ; Και ἁπαντᾶ….

Ἐνδιάμεσα στην ὁμιλία ὑπάρχει ἕνα πολύ μικρό βίντεο, πού ἔχει σχέση με τον Σταυρό. Εἶναι ἀπό τήν εἰρηνική διαμαρτυρία ὁμάδας πιστῶν τῆς Πτολεμαϊδος. Ἔγινε στις 14.10.2024 και ἔχει σχέση με την ἀπομάκρυνση τοῦ τιμοῦ Σταυροῦ ἀπό την Ἁγία Τράπεζα & την παρουσία τοῦ δεσπότη Περιστερίου Γρηγορίου, τοῦ πρώτου διδάξαντος την ἀπομάκρυνση τοῦ τιμίου σταυροῦ ἀπό το ἱερό θυσιαστήριο. Μάλλον, πριν ἀπ᾽ αυτόν ὁ ἀρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος, ἔδωσε το παράδειγμα. Ἔκανε ἁγιασμό σε σχολεια, που ὑπηρχαν λαθρομετανάστες, μόνο μέ βασιλικό, χωρίς σταυρό!!! Για να μήν τους προκαλέση! Μάλλον αὐτός εἶναι ὁ πραγματικός λόγος, που κατεβάζουν ἀπό την ἁγία Τράπεζα τον Ἐσταυρωμένο, τώρα που ἑτοιμάζονται νά ἑορτάσουν ἀπό Κοινοῦ τό ΟΡΘΟΔΟΞΟ ΠΑΣΧΑ μέ τους προτεστάντες και τους παπικούς.

Ὁ μητροπολίτης Περιστερίου Γρηγόριος ἦρθε στήν Πτολεμαΐδα, στόν ἐσπερινό τῆς ἑορτῆς τῆς Ἁγίας Παρασκευῆς τῆς Ἐπιβατιανῆς, πού τιμᾶται μέσα στο μεγαλοπρεπή ἱερό ναό τοῦ Ἁγίου Στεφάνου Πτολεμαΐδος.

Ἔξω ἀπό τον ναό τον περίμενε & ἕνα χορευτικό ἀπό το χωριό του τα Νάματα, για να τον τιμήσει, πριν ἀπό τον ἐσπερινό. Οἱ τρεῖς παρόντες ἐπίσκοποι, ὁ Φλωρίνης Εἰρηναῖος, ὁ Περιστερίου Γρηγόριος & ὁ Ιόππης Δαμασκηνός, που στα περισσότερα πανηγύρια τῆς Πτολεμαϊδας εἶναι παρόν, στάθηκαν, σαν σε παρέλαση στο πεζοδρόμιο και παρακολουθησαν το χορό. 

Ὁ ἦχος του χοροῦ ἀκούγονταν σαν μοιρολόϊ, ἀλλά στο τέλος τον χειροκρότησαν χαρούμενοι οἱ ἴδιοι οἱ χορευτές & ὁ Γρηγόριος κατεβηκε ἀπό το πεζοδρόμειο και ἀσπάσθηκε κάποιους ἀπό αύτους.

Οἱ διαμαρτυρώμενοι σταθηκαν σε κοντινή ἀπόσταση ἀπό τον ναό, με πανώ και φώναξαν μερικά συνθήματα, ὅπως: «Σαούλ Γρηγόριε, τί μέ διώκεις»; «Σαούλ «Εἰρηναῖε, τί μέ διώκεις»….

Ἐκτός ἀπό τόν δεσπότη Περιστερίου Γρηγόριο, ἔβγαλαν τον Ἐσταυρωμένο, πρό 6μηνου και ἀπό την Ἁγία Τράπεζα τοῦ Ἁγίου Στεφάνου, με ἐντολή ἢ μέ τήν ἔγκριση τοῦ νέου ἐπισκόπου Φλωρίνης Εἰρηναίου! Οἱ ἀρχιμανδρίτες πού πρωτοστατοῦν σε τέτοιου εἴδους ἐνέργειες, ὅπως φαίνεται, παίρνουν πόντους για την προαγωγή τους στο δεσποτικό ἀξίωμα; Οἱ δυστυχεῖς, γίνονται ἐπίσκοποι τῶν ἐσχάτων καιρῶν, που μιλᾶ πολύ σκληρά γι᾽ αὐτους ὁ ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός.

Τί τους ἔπιασε ὅλους & ἕνας-ἕνας, σαν να εἶναι ἑχθροί του Σταυροῦ, κατεβάζουν ἀπό την Ἁγία Τράπεζα τόν τίμιο Σταυρό; Καί πῶς δικαιολογοῦν την ἐνέργειά τους αυτή, που προκαλεῖ τον πιστό λαό;

Τόν καταργοῦν, λένε, γιατί τα τελευταῖα 150 χρόνια καθιερώθηκε! Το λένε, ποῖοι; Οἱ οἰκουμενισταί ἐπίσκοποι, ἐκεῖνοι, που δεν ἐνοχλοῦνται να λειτουργοῦν με τους ἀχειροτόνητους οὐνῖτες της Ουκρανίας!!! Ἐκεῖνοι που ὀνομαζε ὁ Μητροπολιτης Φλωρίνης Αὐγουστῖνος 5η Φάλαγγα, που θα ἐπιχειρήση να διαλύση την Ὀρθοδοξία στην Ἑλλάδα. Τό λένε ἐκεῖνοι που δεν σέβονται τους Ἱερούς Κανόνες και ἑτοιμάζονται πρώτοι να εορτάσουν το Κοινό Πάσχα με τους Προτεστάντες & τους Παπικούς!!! Τό λένε αὐτοί πού φοροῦν τα πανάκριβα ενδυματα τῶν βυζαντινῶν αυτοκρατόρων! Τίς μῖτρες, τους σάκκους και τις πανάκριβες αρχιερατικές στολές, που δεν ἦταν τῆς Ἐκκλησίας. Ἀν ἦταν εἰλικρινεῖς, λόγοι που ξηλώνουν τόν σταυρό, γιατί δεν πετοῦν ἀπό πάνω τους, ὅλη αυτή την πολυτέλεια τῶν Βυζαντινῶν αὐτοκρατόρων;

Ὁ ἱερός ναός Ἁγίου Στεφάνου, πού κοσμεῖ την πόλη τῆς Πτολεμαϊδος εἶναι ἔργο τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης Αὐγουστίνου Καντιώτου, πού γέμισε τήν Μητρόπολή του μέ μεγαλοπρεπεῖς ναούς & ἱδρύματα. Το ἐκκλησίασμα ἀπό 2% που τό βρῆκε ὅταν ἔγινε Μητροπολίτης Φλωρίνης, Πρεσπῶν και Εορδαίας τό ἔφτασε πάνω ἀπό 20%. Με την βοήθεια τοῦ πιστοῦ λαοῦ της Μητροπόλεως του & τῶν ἀπανταχοῦ ὀρθοδόξων Ἑλλήνων, που βοήθησαν το φιλανθρωπικό του ἔργο, γιατί γνώριζαν ὅτι και ἡ τελευταῖα δραχμή τους, θα ἔπιανε τόπο στον σεμνό ἀγωνιστή Μητροπολίτη, που στα 33 του χρόνια τῆς ἐπισκοπικῆς του διακονίας, εἶχε μόνο δύο φτωχές ἀρχιερατικές στολές και δεν φόρεσε ποτέ μιτρα στην μητροπολή του. Τοῦ την φόρεσαν μόνο ὅταν ἔγινε ἐπίσκοπος & μία φορά στο Ἅγιο Ὄρος, που τοῦ εἶπαν να κάνει ὑπακουή. Ἦταν ὁ μοναδικός δεσπότης, που δεν ἤξερε, τί χρήματα κυκλοφοροῦν, ἀφοῦ ζουσε σε κοινοβιο σαν πτωχός μοναχός και ἄλλος παραλάμβανε τον μισθό του και τον χρησιμοποιουσε ὅπου ὑπῆρχε ἀνάγκη.

Ἡ μικρή Μητρόπολή του ἦταν πρώτη στην φιλανθρωπια.

Στους σεισμοπαθεῖς τῆς Ἑλλάδος πρώτη ἔδινε τό παρόν.

Στους Κυπρίους μετά την εισβολή του Αττίλα, συμπαραστάθηκε με ὅποιο τρόπο μποροῦσε.

Στους Βορειοηπειρῶτες φυγάδες στάθηκε σαν πατέρας.

Φορτηγά με κάθε εἴδος βοήθεια ἔφευγαν ἀπό την Μητρόπολη Φλωρίνης στην Σερβία, στην Ρουμανία, στην Βόρειο Ηπειρο και ὅπου ἀλλου ὑπῆρχε ἀνάγκη.

Γέμισε ἀπό ιδρύματα και μεγαλοπρεπεῖς ναους την Μητρόπολή του. Και στο μικρότερο χωριο ἔκανε μεγαλοπρεπῆ ναό. Ἀγκάλιασε ἀπό την πρώτη στιγμή τους γύφτους τῆς Φλώρινας, τους κατήχησε τους βάπτισε, τους ἔκανε σπίτια και πρωτος τους ἔδωσε ταυτότητες, ὡς νεοφώτιστους της Μητροπόλεως Φλωρίνης και ἄλλαξαν πραγματικά ζωή. «Ἂν δεν ἦταν ὁ π. Αὐγουστῖνος θα εἴμασταν ἀκόμα γύφτοι», εἶπε κάποιος.

https://www.augoustinos-kantiotis.gr/

Η ΟΥΝΙΑ ΟΠΛΟ ΤΟΥ ΠΑΠΙΣΜΟΥ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ

Του Μητροπολίτου Φλωρίνης Αυγουστινου

O ορθόδοξος λαός μας, αγαπητοί μου, ακούει τη λέξι «ουνίτες» και ερωτά· τί είναι οι ουνίτες; τί είναι η ουνία;

Η ουνία δεν είναι ελληνική λέξι, είναι λέξι ξένη, πολωνικής μάλλον προελεύσεως, πού και μόνο αυτή αρκεί ν’ αποδείξει ότι η Ορθοδοξία δέχεται επιβουλή εκ μέρους εχθρών της πού έρχονται από έξω. Η ουνία είναι ένα από τα όπλα πού χρησιμοποιεί η παπική προπαγάνδα για να υποτάξει την Ορθόδοξη Εκκλησία.

Kαί τί δεν έκαναν εναντίον μας οι άνθρωποι του Βατικανού! Να τ’ απαριθμήσουμε; Αυθαίρετες επεμβάσεις παπών πρό του σχίσματος στην δικαιοδοσία της Ανατολικής Εκκλησίας, κατά των οποίων αντέδρασαν πατέρες της Εκκλησίας.

-Οι σταυροφορίες, πού ως πρόφασι είχαν την απελευθέρωσι των Aγίων Tόπων αλλ’ ως βαθύτερο σκοπό έκρυβαν τη διάλυσι της Ορθοδόξου Bυζαντινής αυτοκρατορίας.

-Περιβόητες ψευδοενώσεις διά της βίας, όπως στή Φεράρρα και Φλωρεντία όπου αντιστάθηκε ο άγιος Μάρκος ο ευγενικός.

-Επιδρομές των Ενετών στα νησιά του ελληνικού αρχιπελάγους.

-Μηχανορραφίες των πρέσβεων του παπικού κράτους στην Κωνσταντινούπολι επί τουρκοκρατίας, με τίς οποίες γκρέμιζαν από το θρόνο γενναίους πατριάρχας και τους ωδηγούσαν στην εξορία και τα ικριώματα.

-Τα ιεροσπουδαστήρια πού λειτουργούσαν στή Ρώμη και αλλού, τα περιβόητα σεμινάρια, όπου στρατολογούσαν νεαρούς ορθοδόξους, για να τους μεταβάλουν σε προδότας της πίστεώς τους, σε γενιτσάρους του παπισμού και φανατικούς εχθρούς της Ορθοδοξίας. Oλα αυτά ήταν μέσα – όπλα, πού χρησιμοποίησαν για να κυριεύσουν το φρούριο και να παύσει να κυματίζη η σημαία της Ορθοδοξίας στην Ανατολή, για να κάνουν τους ορθοδόξους να πέσουν να προσκυνήσουν την παντούφλα του πάπα, πού η μωροφιλοδοξία των δυτικών τον ύψωσε πάνω από κάθε άλλη εξουσία.

Αλλ’ όλες οι προσβολές των παπικών κατά της πίστεώς μας αποκρούσθηκαν. Ελάχιστα και ανάξια λόγου υπήρξαν τα αποτελέσματα των ενεργειών τους. Λίγες χιλιάδες ορθοδόξων υπέκυψαν στίς πιέσεις, αποστάτησαν από τη μία αγία καθολική και αποστολική Εκκλησία και σχημάτισαν θρησκευτικές κοινότητες.

Tο Βατικανό όμως δεν απογοητεύθηκε. Oι κορυφές του συνήλθαν σε σύναξι. Καρδινάλιοι, επίσκοποι, ηγούμενοι μεγάλων μοναχικών ταγμάτων μίλησαν και έθεσαν υπ’ όψιν της συνάξεώς τους όλα τα στοιχεία της δράσεώς τους μεταξύ των ορθοδόξων. Πόσο λίγοι καρποί! Τόσο χρήμα, τόση διπλωματία, τόση ρητορεία, τόσο αίμα αιώνων, κι αυτή η Ανατολή να μένει άκαμπτος; Ούτε θέλγητρα λοιπόν ούτε φόβητρα των παπών μπορούσαν να τη χωρίσουν από την ορθόδοξο πίστι;… Οι σύνεδροι βυθίστηκαν σε σκέψεις. Tότε ο εωσφόρος, πού από κάποια κόγχη της αιθούσης του Βατικανού παρακολουθούσε αθέατος τη συνεδρίασι, ανέλαβε να τους βγάλει από το αδιέξοδο. Σε μια στιγμή κατάλληλη έρριξε στο συνέδριο την ιδέα της ουνίας. Kαί δεν ήταν δυνατόν να προέλθει η ιδέα αυτή από άλλον, διότι αυτός υπήρξε ο πρώτος απατεώνας στόν κόσμο. Νομίζω πως τον ακούω να προτείνει το σχέδιό του και με το στόμα κάποιου μοναχού ιησουϊτικού τάγματος να ρητορεύει ως εξής.

―Aγαπητοί σύνεδροι! τα πράγματα μας αναγκάζουν να ομολογήσουμε μια αλήθεια. 

Kαί η αλήθεια είνε, ότι όλοι οι ορθόδοξοι λαοί της Ανατολής μας αντιπαθούν φοβερά. 

Έχουν κακή πείρα από μας τους δυτικούς. Kαί τί δεν έκαναν, πράγματι, εναντίον τους οι πρόγονοί μας! Οχι σαν χριστιανοί, όχι σαν άνθρωποι δεν φέρθηκαν στους λαούς της Ανατολής, αλλά σαν άγρια αιμοβόρα θηρία έπεσαν εναντίον τους. Συχνά ξεπέρασαν σε αγριότητα και τους Τούρκους. 

Η λέξι «φράγκος» έγινε η πιο μισητή λέξι στην Ανατολή. Γι’ αυτό, όταν βλέπουν «φραγκόπαπα» όπως λένε, φεύγουν μακριά, όπως φεύγουν τα πρόβατα μπροστά σε λύκους, τα ελάφια μπροστά σε κυνηγούς και τα περιστέρια μπροστά σε γεράκια. Ετσι, όπως ε­μαστε και όπως φαινόμαστε, δε γίνεται τίποτα. οι λύκοι, όπως είναι και όπως φαίνονται, δε μπορούν να εισχωρήσουν στο μαντρί. Αλλ’ εάν υποτεθεί, ότι κάποιος λύκος φορέσει προβειά; Τί λέτε; Tότε το μαντρί δε θ’ ανοίξει και πολλά πρόβατα δε θα τον πλησιάσουν; Έτσι ο λύκος μπορεί να κυριαρχήσει στο κοπάδι. οι κυνηγοί της Τιμούκουα (μιας αγρίας φυλής της B. Aμερικής), όπως είναι και φαίνονται, δε μπορούν να πιάσουν ούτε ένα ελάφι· όταν όμως φορέσουν προβειά από ελάφι, τότε τα ελάφια πλησιάζουν και πέφτουν νεκρά εμπρός στα πόδια τους! Αλλά γιατί, αδελφοί και πατέρες, προτρέπω να μιμηθούμε μεθόδους των αγρίων φυλών για το προπαγανδιστικό μας έργο; το πρότυπό μας είναι πολύ κοντά μας. είναι εδώ. 

Στό σημείο αυτό επικράτησε μικρά σιωπή, κι αμέσως ακούστηκε μια βραχνή φωνή να συνεχίζει το λόγο). Πρότυπό σας για προπαγανδιστική εργασία μεταξύ των ορθοδόξων είμαι εγώ, ο …εωσφόρος, του οποίου τη φωνή και τίς σκέψεις μεταδίδει αυτός πού σας ομιλεί. Δε θυμάστε τί έκανα εγώ στόν παράδεισο; Aν παρουσιαζόμουν στην Ευα όπως είμαι, αυτή ποτέ δε θα με πλησίαζε· θα έφευγε μακριά. Oταν όμως μετασχηματίσθηκα στο ωραιότατο παραδείσιο ζώο και της μίλησα με το στόμα του, τότε η Ευα συνελήφθη στην παγίδα μου. Με πλησίασε και άνοιξα μαζί της το γνωστό διάλογο, πού έφερε την έξωσι από τον παράδεισο. 

Η απάτη, ιδού η μέθοδός μου. αυτή τη μέθοδο να χρησιμοποιήσετε κ’ εσείς, αγαπητοί επίσκοποι, καρδινάλιοι, λευκοί και μαύροι πάπες. Ακούγοντας τώρα το συγκεκριμένο είδος απάτης πού θα σας συστήσω, μή τρομάξετε παρακαλώ. Μή εξαναστείτε. Μή φέρετε αντιρρήσεις και αντιδράσεις. 

Εγώ σας συμβουλεύω, ο πολύπειρος, πού γνωρίζω τί κερδίζει κανείς με τη μέθοδο του ψεύδους και της απάτης. Xωρίς αντίρρησι λοιπόν ακούστε και υπακούστε. θα βγάλετε τη στολή του φραγκόπαπα, πού τη μισεί κάθε ορθόδοξος, θα φορέσετε το ράσο και το καλυμμαύχι των ορθοδόξων ιερέων, θα πάψετε να ξυρίζεστε, θ’ αφήσετε γενειάδες, μ’ ένα λόγο θα πάρετε καθ’ όλα τη μορφή ορθοδόξου κληρικού. Αλλά προσοχή! στην καριδά σας θα έχετε ολόκληρο τον πάπα. Έτσι θα πλευρίσετε τους ορθοδόξους. Kαί τότε θα δείτε τα θαυμάσια αποτελέσματα της νέας μεθόδου, την οποία παρακαλώ να βαπτίσετε με το όνομα ουνία. Λοιπόν συμφωνείτε;

―Μάλιστα, συμφωνούμε! Επικροτούμε το σχέδιό σου, εωσφόρε, απήντησε η ομήγυρις.

―Ευχαριστώ πολύ, είπε ο εωσφόρος. Σας εύχομαι μεγάλες επιτυχίες.

Kι αφού έκανε μια βαθειά υπόκλισι εμπρός στους συνέδρους, αποχώρησε και τους άφησε να μεριμνήσουν για την εξεύρεσι των καταλλήλων προσώπων για την πραγματοποίησι του σατανικού σχεδίου. Έτσι στο σκοτάδι γεννήθηκε η ουνία…

Ονειρο, φανταστική εικόνα είναι αυτά; Αλλά θα έπρεπε ν’ ανοίξετε την ιστορία της Ορθοδόξου Εκκλησίας, για να δείτε τί θραύσι έκαναν στίς κατά τόπους εκκλησίες, επισκοπές, μητροπόλεις και πατριαρχεία της Ορθοδοξίας τα όργανα αυτά των παπών, πού λέγονται ουνίτες. Εκμεταλλευόμενοι τη δυστυχία των λαών της Ανατολής, με μορφή προβάτων εισχώρησαν οι φοβεροί αυτοί λύκοι στίς μάνδρες των ορθοδόξων και αποδεκάτισαν τα πρόβατα. Μόνο από την ορθόδοξο Εκκλησίας της Πολωνίας η ουνία κατώρθωσε ν’ απόσπασει γύρω στα 2 εκατομμύρια λαού και να σχηματίσει μέσα στα σπλάχνα του ορθοδόξου Πολωνικού λαού την οéνιτική θρησκευτική της κοινότητα, πού εξαρτάται απολύτως από το κέντρο της Ρώμης. Ιδίως στους αιώνες εκείνους πού οι ορθόδοξοι διατελούσαν κάτω από το πέλμα της τουρκικής κυριαρχίας, η ουνία κατώρθωσε να παρασύρει στα δίχτυα της πληθυσμούς ολοκλήρους και να επιφέρει μεγάλη αναστάτωσι.

Η Ορθοδοξία, παρά τίς δύσκολες εξωτερικές περιστάσεις πού βρισκόταν, δεν έμεινε απαθής θεατής της αρπαγής των πνευματικών της τέκνων μ’ αυτό το δόλιο τρόπο. σαν μάνα πόνεσε και ενδιαφέρθηκε. Έτσι το έτος 1722 συνήλθε στην Kωνσταντινούπολι Σύνοδος, στη οποία συμμετείχαν οι πατριάρχες Κωνσταντινουπόλεως Ιερεμίας ο Γ΄, Αντιοχείας Αθανάσιος ο Γ΄, και Ιεροσολύμων Χρύσανθος. 

Η Σύνοδος αυτή καταδίκασε τους ουνίτες, τα οργανα αυτά του παπισμού. K’ επειδή η ουνία εξακολουθούσε το καταχθόνιο έργο της και έσπειρε τα ζιζάνια στόν αγρό της ορθοδόξου Aνατολής, η Ορθόδοξος Εκκλησία και με άλλη εγκυκλιό της αυστηρότερη από την προηγούμενη, το έτος 1838 ήλεγξε και στηλίτευσε τους δολίους εργάτες της ουνίας.

Η ουνία, αγαπητοί μου, κρινομένη από πλευράς ηθικής και θρησκευτικής και μόνο, προκαλεί τη φρίκη για κάθε πιστό τέκνο της Ορθοδοξίας. Ποτέ στην θρησκευτική ζωή των ανθρώπων δεν παρουσιάστηκε τέτοιο σύστημα απάτης. Οντως γέννημα νυκτός και όχι ημέρας, γνήσιο τέκνο του εωσφόρου, ο οποίος μόνο αυτός μπορούσε να υπαγόρευσει τέτοια μέθοδο εξαπατήσεως των ορθοδόξων ψυχών. Αυτή είναι η ουνία.

† επίσκοπος Aυγουστίνος

(ΟΜΙΛΙΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΦΛΩΡΙΝΗΣ π. ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ ΚΑΝΤΙΩΤΟΥ 1957)

https://www.augoustinos-kantiotis.gr

Ὅταν ἀπέλασαν τόν Καντιώτη ἀπό τό Ἅγιον Ὄρος, διότι ἔβγαλε ἕνα πύρινο ἀντι-Οἰκουμενιστικό λόγο!

Απόσπασμα αντιοικουμενιστικής ομιλίας του Μητρ. Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου στην πανήγυρι της Ι. Μ. Κουτλουμουσίου το 1990, που άναψε φωτιές σε 2-3 πατριαρχικούς του Αγίου Όρους

Ἀπὸ τὸ βιβλίο τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου «Κόρακες τοῦ Οἰκουμενισμοῦ ἐξέλθετε τῆς Κιβωτοῦ» (σελ. 14).

«…Ἀρχιερεῖς τοῦ Οἰκουμενικοῦ θρόνου ἐκφράζονται χυδαιότατα γιὰ τὸ Πηδάλιο, τὸ ὁποῖο εἶνε ἐπιμελημένη συλλογὴ ὅρων καὶ κανόνων τοπικῶν καὶ οἰκουμενικῶν Συνόδων μετὰ ἑρμηνείας καὶ ὑπομνηματισμοῦ ἀπὸ τὸν περιώνυμο Ἁγιορείτη μοναχὸ ἅγιο Νικόδημο. Ὀνομάζουν τὸ Πηδάλιο …χαρτὶ ὑγείας!

Στὸ κλίμα τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου τελευταίως καλλιεργεῖται ἕνα πνεῦμα νεοπατερισμοῦ, σύμφωνα μὲ τὸ ὁποῖο τὰ ὅσα εἶπαν καὶ διέταξαν οἱ πατέρες τῆς Ἐκκλησίας κατὰ τὸ παρελθόν, σὲ τοπικὲς καὶ οἰκουμενικὲς Συνόδους, ἴσχυαν γιὰ «τῷ καιρῷ ἐκείνῳ», ἀλλὰ τώρα ἔχασαν τὴν ἀξία τους. Γιὰ τὸν λόγο αὐτὸν σύγχρονοι πατέρες θεσπίζουν νέους ὅρους, θεσμοὺς καὶ ἤθη στὴν Ἐκκλησία, τὰ ὁποῖα καὶ ἔχουν κατ᾽ αὐτοὺς σήμερα ἰσχὺν καὶ ἀξία! Αὐτοὶ διαχειρίζονται τὰ μεγάλα θέματα τῆς πίστεως καὶ ἔχουν ἀναφαίρετο δικαίωμα μὲ τὶς οἰκουμενιστικές τους ἐκδηλώσεις νὰ ὑποδουλώσουν τὴν ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ στὸν μινώταυρο τοῦ παπισμοῦ μὲ τὸ πρόσχημα τῆς ἑνώσεως τῶν «ἐκκλησιῶν».

Συνέπεια αὐτῶν εἶνε, ἄλλος ἱεράχης νὰ πιστεύῃ, ὅτι ὁ Χριστὸς δὲν εἶχε τὸ ἀναμάρτητον… Καὶ εἶνε αὐτός, παρακαλῶ, ἱεράρχης τοῦ Οἰκουμενικοῦ κλίματος ἐν ἐνεργείᾳ, χωρὶς νὰ τοῦ γίνῃ οὔτε ἡ παραμικρὰ παρατήρησις, δεδομένου ὅτι ἑκατοντάδες ἐπιστολῶν, ἀναφορῶν, ὑπομνημάτων τῶν εὐσεβῶν Χριστιανῶν εἶχαν σταλῆ στὸ Πατριαρχεῖο… Ἐγὼ δὲ ἀπέστειλα στὸ Πατριαρχεῖο ἐμπεριστατωμένη μήνυσιν κατὰ τοῦ ἐν λόγῳ ἱεράρχου, ἀλλὰ δυστυχῶς ἡ μήνυσίς μου πέρασε στὸ χρονοντούλαπο, χωρὶς κἂν νὰ ἐξετασθῇ, χωρὶς κἂν νὰ διαταχθοῦν ἀνακρίσεις.

Ἀντὶ δὲ νὰ ἐπιπλήξουν ἔστω καὶ μὲ τὴν ἐλαφροτέραν ἐπίπληξιν τὸν ἱεράρχη ποὺ ἐξέφερε τὴν βλάσφημη καὶ αἱρετικὴ αὐτὴ δοξασία, ἀπέστειλαν οἱ ἐν τῷ Πατριαρχείῳ ἐπιστολὴν πρὸς ἐμέ, διὰ τῆς ὁποίας εἰρωνικῶς γράφουν, ὅτι «εἶμαι εὐαίσθητος καὶ σκανδαλίζομαι ἀπὸ ὡρισμένες ζωηρὲς ἐκφράσεις»!

Στὸ σημεῖο αὐτὸ ἕνας ἀπὸ τοὺς παρισταμένους μοναχοὺς – μέλη τῆς Ἱερᾶς Κοινότητος τοῦ Ἁγίου Ὄρους, ὁ τῆς μονῆς Ἰβήρων, διέκοψε τὸν σεβασμιώτατο καὶ μὲ ὕφος αὔθαδες εἶπε, ὅτι δὲν περίμεναν σὲ μιὰ τέτοια ἐπίσημη ἡμέρα νὰ θιγῇ ἕνα τέτοιο θέμα.

Ὅλοι περιμέναμε, εἶπε, ἡ ὁμιλία σας νὰ στραφῇ στὸ ἑορταζόμενο γεγονὸς τῆς ἁγίας Μεταμορφώσεως. Κατόπιν τούτων διαμαρτυρόμεθα καὶ ἀποχωροῦμε τὰ μέλη τῆς Ἱερᾶς Ἐπιστασίας.

Καὶ ἀπεχώρησε αὐτὸς καὶ ἕνα ἀκόμη πρόσωπο. Στὴν συνέχεια ἔδωσαν ἐντολὴ νὰ ἀποχωρήσουν καὶ ἄλλα δύο μέλη, παρὰ τὴν θέλησί τους… Ὁ ἡγούμενος τῆς μονῆς εἶπε· «Συνεχίστε, σεβασμιώτατε».Ὅλος δὲ ὁ ὑπόλοιπος λαὸς καὶ οἱ μοναχοὶ παρέμειναν στὴν θέσι τους μέσα στὸ ναὸ καὶ συνέχισαν τὴν ἀκρόασι τῆς ὁμιλίας τοῦ ἱεράρχου, ὁ ὁποῖος στοὺς ἀδίκως διαμαρτυρηθέντας καὶ θεατρικῶς ἀποχωρήσαντας εἶπε, ὅτι μίλησε γιὰ τὴν Μεταμόρφωσι τὸ πρωί, ὅταν αὐτοὶ ἔλαμψαν μὲ τὴν ἀπουσία τους. Καὶ μὲ στεντορεία τὴ φωνὴ προσέθεσε·

«Ἐμεῖς δὲν θα παύσωμε νὰ λαλοῦμε μὲ τὴν γλῶσσα τῆς ἀληθείας, ἔστω καὶ ἂν διωχθοῦμε, ὅπως διωχθήκαμε στὸ παρελθόν. Ἐμεῖς πάνω ἀπ᾽ ὅλα ὡς πολυτιμότερο ἀγαθὸ θεωροῦμε τὴν Ὀρθοδοξία, τὴν ὁποία πρέπει πάσῃ θυσίᾳ νὰ τὴν διαφυλάξουμε ἀκεραία καὶ ἀλώβητη.

Ἂν κάποιοι κληρικοὶ καὶ μοναχοὶ θέλουν νὰ τὴν προδώσουν καὶ νὰ τὴν παραδώσουν στὸν ἀντίχριστο πάπα, ὁ λαός, ὁ εὐσεβὴς λαός, ὁ πάντοτε σταθεὶς ἄγρυπνος ὡς φρουρὸς τῆς Ὀρθοδοξίας, καὶ τώρα θὰ ὑψώσῃ τὸ ἀνάστημά του καὶ δὲν θὰ ἐπιτρέψῃ τέτοια προδοσία.

Ἐκφράζω βαθυτάτη λύπη, διότι τὸ Ἅγιον Ὄρος, τὸ ὁποῖο θεωρεῖται πρόμαχος τῆς Ὀρ­θοδοξίας καὶ ὑπερασπιστὴς τῶν ἱερῶν παραδόσεων –κατ᾽ ἐμὲ δὲ καὶ ἀλεξικέραυνον τῆς ὀρθοδόξου Ἑλλάδος–, προδίδεται ἀπὸ μοναχοὺς οἱ ὁποῖοι ὑποστηρίζουν βλασφήμους ἱεράρχας… Εἶνε τοῦτο σημεῖον ἐσχάτης καταπτώσεως! Ἀλλ᾽ ἂν αὐτοὶ τόσο φθηνὴ ἀντίληψι γιὰ τὴν Ὀρθοδοξία ἔχουν, ἂς μὴ λησμονοῦν ὅτι ὑπάρχει λαός, ὑπάρχει τὸ λεῖμμα τῆς εὐσεβείας, κληρικοὶ καὶ λαϊκοί, οἱ ὁποῖοι πεθαίνουν γιὰ τὴν Ὀρθοδοξία, ἔχουν ὡς σύνθημα «Ὀρθοδοξία ἢ θάνατος» καὶ δὲν θὰ ἐπιτρέψουν στοὺς νεωτεριστὰς νεορθοδόξους καὶ νεοπάτορες νὰ νοθεύσουν τὴν πίστι καὶ νὰ ὑποτάξουν τὴν Ὀρθοδοξία.

Ὁ λόγος τοῦ μητροπολίτου Αὐγουστίνου ἄναψε φωτιὲς στοὺς πατριαρχικούς, γι᾽ αὐτὸ ὁ τότε διοικητὴς τοῦ Ἁγίου Ὄρους κ. Λούλης, κατ᾽ ἐπιθυμίαν τῶν οἰκουμενιστῶν, διέταξε τὴν ἀπέλασι τοῦ ἱεράρχου! Τὸν ξύπνησαν νύκτα, τοῦ ἀνακοίνωσαν ὅτι εἶνε ἀνεπιθύμητος στὸ Ἅγιον Ὄρος, καὶ ζήτησαν ν᾽ ἀναχωρήσῃ ἐκείνη τὴν ὥρα! Φοβοῦνταν νὰ περιμένουν μέχρι τὸ πρωί, μὴ τυχὸν πάρουν εἴδησι γιὰ τὴν ἀπαίσια πρᾶξι τους οἱ μοναχοί καὶ ξεσηκωθοῦν. Τέτοιου εἴδους ἀγάπη καὶ ἀνεκτικότητα ἔχουν οἱ οἰκουμενισταὶ γιὰ τοὺς ὀρθοδόξους· δὲν σεβάστηκαν οὔτε ἕνα γέροντα ἀγωνιστὴ ἱεράρχη!

ΜΑΡΤΥΡΙΑ ΤΟΥ ΜΟΝΑΧΟΥ ΣΕΡΑΦΕΙΜ

ΑΠΟ ΤΗΝ ΙΕΡΑ ΣΚΗΤΗ ΘΕΟΠΡΟΜΗΤΟΡΟΣ ΑΓΙΑΣ ΑΝΝΗΣ

ΕΝ ΣΚΗΤΗ ΑΓΙΑΣ ΑΝΝΗΣ ΤΗ 28/9/1990

https://synaksiorthodoxon.blogspot.com/2017/01/blog-post_17.html

Πότε επιτρέπεται οι Χριστιανοί να κάνουν ανυπακοή πρός τους Εκκλησιαστικούς Ηγέτες;

 

Άγιος Δημήτριος Ορθόδοξη Παρουσία

Σήμερα είναι η μνήμη του νεότερου Πατροκοσμά Αγίου Μέγα Ιεράρχου Αυγουστίνου Καντιώτη…

Ἦχος δ´. Ἐπεφάνης σήμερον.

Ἱεράρχην μέγιστον, τῆς Ἐκκλησίας, Αὐγουστῖνον ὅσιον, ἀνευφημήσωμεν πιστοί, προφητικῶν δι’ ἐλλάμψεων, τὸν τοῦ Κυρίου, τὴν ποίμνην φωτίσαντα.

[Ιωάννης Τσιλιμιγκάκης]

Η μνήμη της κοιμήσεως του μεγάλου ιεράρχη που φοβούνται όλοι, διότι ορθοτομούσε το λόγο της ορθόδοξης αληθείας ακέραια, δίχως εκπτώσεις όπως σήμερα!

Σαν σήμερα, στις 28 Αυγούστου 2010, εκοιμήθη εν Κυρίω μια αγιασμένη μορφή της Ορθοδοξίας μας, ένας πολύ μεγάλος ιεράρχης και προφήτης των ημερών μας, ο επί 33 συναπτά έτη Μητροπολίτης Φλωρίνης, Πρεσπών και Εορδαίας Αυγουστίνος Καντιώτης, σε ηλικία 104 ετών! †

Εμφανίστηκε ο π. Αυγουστίνος σε μια πρεσβυτέρα, πολύ ενάρετη και αγία ψυχή, στην Αιτωλοακαρνανία, μητρόπολη που είχε διακονήσει, και της είπε: «Να με παρακαλάς, να μου ζητάς ό,τι θέλεις, ο Θεός μας μου έδωσε την αγιότητα, με έκανε άγιο!»

Ο Άγιος επίσκοπος Αυγουστίνος, δώρο Θεού στην Εκκλησία, ο «Νέος Χρυσόστομος», κατά τον Άγιο Παΐσιο, στον δρόμο των αγίων αποστόλων, στα ίχνη των αγίων πατέρων· η πρώτη δήλωσή του στο ποίμνιό του: «Δὲν θὰ θυσιάσω τὶς ἀρχές μου χάριν τοῦ θρόνου, ἀλλὰ χίλιους θρόνους θὰ θυσιάσω γιὰ τὸν Χριστὸ καὶ τὴν Αλήθεια!»

Η Οσία γερόντισσα Γαλακτία στις 28/8/2010 είπε: «Σήμερα σείστηκαν τα επουράνια! Ένας μεγάλος Ιεράρχης ανέβηκε στον Ουρανό! (ήταν ο Φλωρίνης Αυγουστίνος) Δίπλα στον Πατροκοσμά! Τον βλέπουν οι κακομοίρηδες, κάποιοι άλλοι αρχιερείς από την άλλη πάντα (κόλαση) και λιώνουν!» (μαρτυρία Μαρίας Δασκαλάκη)

Ο Άγιος Ιουστίνος Πόποβιτς έλεγε: «Εσείς στην Ελλάδα δεν έχετε καμμία ανάγκη! Έχετε έναν επίσκοπο, τον Αυγουστίνο Καντιώτη, που δείχνει τον σωστό δρόμο τον οποίο πρέπει να βαδίσετε! Θα θέλαμε και εμείς στην Σερβία να έχουμε ένα τέτοιο επίσκοπο!»

Είπε ο Άγιος Ιάκωβος Τσαλίκης της Ευβοίας: «Ο π. Αυγουστίνος Καντιώτης είναι πατήρ της Εκκλησίας!»~ «Τί κάνει, Νῖκο, ὁ δεσπότης μας, ὁ π. Αὐγουστῖνος; Αὐτὸς μᾶς κρατάει ὅλους, αὐτὸς κρατάει ὅλη τὴν ᾿Ορθοδοξία. Ξέρεις γιατὶ τὸν μισοῦν καὶ τὸν διώκουν ἄλλοι δεσποτάδες; Τὸν μισοῦν καὶ τὸν διώκουν, διότι τὸν φθονοῦν, ἐπειδὴ εἶνε ἀνώτερός τους καὶ δὲν μποροῦν νὰ τὸν φθάσουν».

Ο Άγιος Πορφύριος είπε στο γνήσιο πνευματικό τέκνο του π. Αυγουστίνου, Νικόλαο Σωτηρόπουλο: «῾Ο Αὐγουστῖνος εἶνε ὁ μεγάλος ἀσκητής. ῞Οσα λέγει καὶ ὅσα γράφει εἶνε ὅλα διαμάντια». Σε άλλο πρόσωπο ο Άγιος είπε· «῾Ο Αὐγουστῖνος εἶνε Πατερικὴ μορφή, σὰν τοὺς Πατέρες τῆς Α´ Οἰκουμενικῆς Συνόδου». Στον π. Λαυρέντιο Γρατσία είπε: «Ο π. Αυγουστίνος ό,τι συμβαίνει στην Εκκλησία το νοιώθει σαν να συμβαίνει επάνω του στον εαυτό του.»

Ο άγιος Γεώργιος Καρσλίδης ο Ομολογητής [4 Νοεμβρίου] από την Δράμα: «στον Αθανάσιο Βογατίνη, που διάβαζε το φυλλάδιο “Σπίθα”, που εκδίδει ακόμα ο μητροπολίτης Φλωρίνης Αυγουστίνος, λέει: Ο Αυγουστίνος θα ομολογήσει για την δόξα του Κυρίου».

Σημαδιακή η μέρα αυτή, αφού ο υπεραιωνόβιος π. Αυγουστίνος εκοιμήθη: Ημέρα Σάββατο -ημέρα των κεκοιμημένων 28 Αυγούστου -ημέρα της κοιμήσεως του ομωνύμου του αγίου Αυγουστίνου επισκόπου Ιππώνος (✞28-8-430). Την ώρα που στο Άγιον Όρος τέλειωνε η αγρυπνία για την μνήμη της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, η οποία γιορτάζει στις 28 Αυγούστου.

ΤΙΣ ΠΡΕΣΒΕΙΕΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΜΕΓΑ ΙΕΡΑΡΧΗ ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ ΚΑΝΤΙΩΤΟΥ.

Ἦχος γ´. Τὴν ὡραιότητα.

Ὅτε πρὸς Κύριον, σὺ ἐξεδήμησας, τότε ἐσείσθησαν, τὰ ἐπουράνια, ἱεραρχῶν ἡ καλλονή, πανένδοξε Αὐγουστῖνε, καὶ κατατηκόμενοι, ἐν δεινοῖς ἐθεώρουν σε, ἀπὸ τῆς κολάσεως, ἱεράρχαι ἀνόσιοι, ὡς ἔφη ἡ σεπτὴ Γαλακτία, Κρήτης ἀγλάισμα τὸ νέον.

[Ιωάννης Τσιλιμιγκάκης]

ΑΠΑΝΤΑ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ