.

.

Δός μας,

Τίμιε Πρόδρομε, φωνή συ που υπήρξες η φωνή του Λόγου. Δος μας την αυγή εσύ που είσαι το λυχνάρι του θεϊκού φωτός. Βάλε σήμερα τα λόγια μας σε σωστό δρόμο, εσύ που υπήρξες ο Πρόδρομος του Θεού Λόγου. Δεν θέλουμε να σε εγκωμιάσουμε με τα δικά μας λόγια, επειδή τα λόγια μας δεν έχουν μεγαλοπρέπεια και τιμή. Όσοι θα θελήσουν να σε στεφανώσουν με τα εγκώμιά τους, ασφαλώς θα πετύχουν κάτι πολύ πιό μικρό από την αξία σου. Λοιπόν να σιγήσω και να μη προσπαθήσω να διακηρύξω την ευγνωμοσύνη μου και τον θαυμασμό μου, επειδή υπάρχει ο κίνδυνος να μη πετύχω ένα εγκώμιο, άξιο του προσώπου σου;

Εκείνος όμως που θα σιωπήσει, πηγαίνει με τη μερίδα των αχαρίστων, γιατί δεν προσπαθεί με όλη του τη δύναμη να εγκωμιάσει τον ευεργέτη του. Γι’ αυτό, όλο και πιό πολύ σου ζητάμε να συμμαχήσεις μαζί μας και σε παρακαλούμε να ελευθερώσεις τη γλώσσα μας από την αδυναμία, που την κρατάει δεμένη, όπως και τότε κατάργησες, με τη σύλληψη και γέννησή σου, τη σιωπή του πατέρα σου του Ζαχαρία.

Άγιος Σωφρόνιος Ιεροσολύμων

Αν μας κατηγορούν δικαιολογημένα



Γνωρίζω, βέβαια, πόσο φοβερή και δυσβάσταχτη είναι η χλεύη, η κοροϊδία, η συκοφαντία, η κάθε λογής κακολογία. Όταν, μάλιστα, μας κατηγορεί και μας βρίζει άνθρωπος που τον έχουμε ευεργετήσει, τότε η προσβολή γίνεται ανυπόφορη τότε, αν μας λείπουν η ταπείνωση και η μακροθυμία, μπορεί να πνιγούμε από τη λύπη και την οδύνη. 

Σε κάθε περίπτωση, πάντως, ας μη νοιαζόμαστε για το αν μας κατηγορούν κάποιοι, αλλά για το αν μας κατηγορούν δικαιολογημένα. 

Αν, λοιπόν, δικαιολογημένα μας κατηγορούν, πρέπει να κλαίμε και να μετανοούμε. Αν, πάλι, μας κατηγορούν άδικα, πρέπει εκείνους να κλαίμε και τους εαυτούς μας να μακαρίζουμε, φέροντας στο νου μας τα λόγια του Κυρίου: «Μακάριοι είστε όταν σας χλευάσουν και σας καταδιώξουν και σας κακολογήσουν με κάθε ψεύτικη κατηγορία» (Ματθ. 5:11). 

Όχι λύπη και αθυμία, αλλά χαρά και αγαλλίαση ας αισθανόμαστε τότε, γιατί η ανταμοιβή μας στους ουρανούς θα είναι μεγάλη. 

Αγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος

...αυτός ο φτωχός, που σου τον δείχνει σχεδόν με το δάκτυλο. Αυτός είναι ο μαθητής του Χριστού...



«Αυτός ο φτωχός φώναζε, κι ο Θεός τον εισάκουσε». Δεν είναι πάντοτε αξιέπαινη η φτώχεια, αλλά η θεληματική, που επιτυγχάνεται σύμφωνα με το σκοπό του Ευαγγελίου. 

Διότι πολλοί είναι φτωχοί ως προς την περιουσία, όμως......έχουν διάθεση πλεονεξίας. Αυτούς δεν τους σώζει η φτώχεια, τους καταδικάζει η διάθεση. Δεν είναι λοιπόν άξιος μακαρισμού πάντοτε ο φτωχός, αλλά εκείνος που περισσότερο από τους θησαυρούς του κόσμου προτίμησε την εντολή του Χριστού. Αυτούς μακαρίζει κι ο Κύριος λέγοντας : « Mακάριοι αυτοί, που είναι φτωχοί στο πνεύμα». Όχι όσοι είναι φτωχοί στην περιουσία, αλλά όσοι προτίμησαν τη φτώχεια της ψυχής. Διότι τίποτε από εκείνα, που γίνονται χωρίς διάθεση είναι άξια μακαρισμού.

Κάθε αρετή, περισσότερο σε αυτή απ’ όλες τις άλλες, είναι γνώρισμα εκείνου, που ενεργεί με τη θέλησή του. Αυτός λοιπόν, λέγει, ο φτωχός φώναξε. Με τη δεικτική αυτή φωνή στρέφει τη σκέψη σου προς τον πτωχεύσαντα και πεινώντα κι όντα γυμνό κατά το Θεό. Αυτός ο φτωχός, που σου τον δείχνει σχεδόν με το δάκτυλο. Αυτός είναι ο μαθητής του Χριστού.

Μ. Βασιλείου. Ομιλ. Στους Ψαλμούς ΛΓ΄

Ἡ λερναία ὕδρα τοῦ Οἰκουμενισμοῦ ἀπειλεῖ ὅλους μας

Παρὰ τὴν συνοδικὴ καθιέρωση τῆς Παναιρέσεως τοῦ Οἰκουμενισμοῦ εἶναι δυστυχῶς φανερό, ὅτι τὸ ποίμνιο τῆς Ἐκκλησίας, στὴν πλειοψηφία του, ἀκόμα ἀγνοεῖ τὴν φύση καὶ τὸν χαρακτῆρα αὐτῆς τῆς ἐσχατολογικῆς αἱρέσεως, καθὼς καὶ τοὺς τρομεροὺς κινδύνους γιὰ τὴν σωτηρία τοῦ πιστοῦ, ποὺ αὐτὴ ἐπιφέρει. Οἱ λόγοι γι’ αὐτὴν τὴν τραγικὴ κατάσταση εἶναι πολλοί: Ἡ ἔλλειψη ἁγιοπατερικῆς καὶ σύμφωνης μὲ τὴν παράδοση τῆς Ἐκκλησίας κατήχησης, –καὶ ὡς ἐκ τούτου ἡ ἄγνοια τοῦ ποιμνίου γιὰ τὸ τί ἐστι ὁ Οἰκουμενισμός, ἡ ἔλλειψη συνέπειας καὶ συμφωνίας λόγων καὶ ἔργων ἀπὸ τοὺς ἐκκλησιαστικοὺς «ποιμένες», ἡ ἔλλειψη ὀρθῆς ἐκκλησιαστικῆς συνείδησης ἀπὸ τὸ ἴδιο τὸ ποίμνιο, ἡ ἔλλειψη γενικὰ θάρρους καὶ ἀγωνιστικότητας, ὡς ἐπακόλουθο τοῦ ὠχαδελφισμοῦ καὶ τῆς καναποκρατίας, γιὰ τὸ ὕψιστο, ἡ πανταχοῦ παροῦσα ἐκκοσμίκευση.

Ὅλα αὐτὰ δυσχεραίνουν τὴν συνειδητοποίηση ἀπὸ τὸ ποίμνιο τῆς ἐπικινδυνότητος τοῦ Οἰκουμενισμοῦ. Ἡ συνειδητοποίηση τοῦ γεγονότος, ὅτι ὁ Οἰκουμενισμὸς εἶναι ἕνα τέρας μὲ πολλὰ κεφάλια, μία λερναία ὕδρα, ἡ ὁποία ἀναπτύχθηκε τόσο γρήγορα καὶ μυστικά, ὥστε νὰ μὴν εἶναι δυνατὸν γιὰ τὸν ἁπλὸ πιστὸ νὰ διαπιστώσει πόσα κεφάλια ἔχει αὐτὸ τὸ τέρας., ὅτι ὁ Οἰκουμενισμὸς εἶναι ἕνα τέρας μὲ πολλὰ κεφάλια, μία λερναία ὕδρα, ἡ ὁποία ἀναπτύχθηκε τόσο γρήγορα καὶ μυστικά, ὥστε νὰ μὴν εἶναι δυνατὸν γιὰ τὸν ἁπλὸ πιστὸ νὰ διαπιστώσει πόσα κεφάλια ἔχει αὐτὸ τὸ τέρας. 

Περιγράφοντας λοιπὸν τὸ τέρας τοῦ Οἰκουμενισμοῦ μποροῦμε νὰ διακρίνουμε τὰ ἑξῆς κεφάλια:

Ὁ ὁριζόντιος Οἰκουμενισμός. Μία ἔννοια ποὺ καθιερώθηκε ἀπὸ τὸν ἑλβετὸ παπικὸ θεολόγο Othmar Keel καὶ ποὺ ἔχει ὡς σκοπὸ τὸν διάλογο καὶ τὴν τελικὴ ἕνωση ὅλων τῶν χριστιανικῶν δογμάτων ἀνεξαρτήτως δογματικῶν διαφορῶν μὲ στὸχο τὴν ἐπανίδρυση τῆς «Μίας Ἐκκλησίας» τοῦ πρώτου αἰῶνος προσαρμοσμένη στὶς σύγχρονες συνθῆκες.

Ὁ κάθετος Οἰκουμενισμός. Καὶ αὐτὴ ἡ ἔννοια πρωτοδιατυπώθηκε καὶ ἐπεκτάθηκε ἀπὸ τὸν ἴδιο παπικὸ θεολόγο καὶ ἔχει ὡς σκοπὸ τὴν ἀλληλοαναγνώριση μεταξὺ τῶν μονοθεϊστικῶν καὶ πολυθεϊστικῶν θρησκειῶν ὡς ἴσων σὲ κῦρος καὶ σημασία.

Ὁ Ἀβρααμικὸς Οἰκουμενισμός. Ἐδῶ πρόκειται γιὰ τὴν προσπάθεια διαλόγου καὶ τελικὰ ἑνότητας τῶν τριῶν μονοθεϊστικῶν θρησκειῶν, Ἰουδαϊσμοῦ, Ἰσλάμ, Χριστιανισμοῦ ὡς ἀποτέλεσμα τῆς ὑποτιθέμενης κοινῆς ρίζας τους: Τοῦ Ἀβραάμ. Ἐδῶ ὅμως δὲν πρόκειται τόσο γιὰ τὸν Ἀβραὰμ τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης, ὅσο γιὰ μία φιγούρα, ποὺ ἀποτελεῖ κατὰ τοὺς βλάσφημους ὑποστηρικτὲς αὐτῆς τῆς ἔννοιας, κοινὸ σύνδεσμο μεταξὺ τοῦ πολυθεϊστικοῦ καὶ μονοθεϊστικοῦ παρελθόντος τῶν τριῶν θρησκειῶν. 
Τὸ παρακάτω σκίτσο αὐτῆς τῆς ἔννοιας τὸ περιγράφει σαφέστατα:



Γιὰ νὰ μπορέσουν μάλιστα νὰ ἐπιτύχουν τοὺς σκοπούς τους οἱ Οἰκουμενιστὲς παρουσιάζουν τὰ ἀκόλουθα κείμενα ἀπὸ τὴν διδασκαλία τῶν τριῶν θρησκειῶν ὡς προβληματικά:

Ἰουδαϊσμός:
Ἐναντίον τῶν Εἰδωλολατρῶν: Γεν. 9,25f; 11,10-26; Λεβ. 18 ; Δευτερ. 4,19; 7,1-11; 12, 2f.31; 18,9-12.14.
Νουθεσίες: Ἔξ. 22,17 καὶ 19; Δευτερ. 13,7-17; 20,13-18; 28,15-68.

Χριστιανισμός:
Ἐναντίον τῶν Ἑβραίων: Ματθ. 21, 33-46; Λουκ. 12,10; Ἰω. 8,43f; πρὸς Θεσσ. 2,14-16; πρὸς Ἑβρ. 8,7-13.
Ἐναντίον τῶν Εἰδωλολατρῶν: πρὸς Ἐφ. 4,17 ; 5,3f.
Νουθεσίες: Ἰω.3,8; 4,22; πρὸς Ρωμ. 11; 1. πρὸς Κορ. 11,27.

Ἰσλάμ:
Ἐναντίον Εἰδωλολατρῶν, γυναικῶν, Χριστιανῶν, Ἰουδαίων: Σουρ. 2,142-145; 4,51; 4,116-121; 9,3-5; 9,30; 60,10.
Νουθεσίες: Σουρ. 9,28.
Δὲν διστάζουν δηλ. οἱ βλάσφημοι Οἰκουμενιστὲς νὰ κατηγοροῦν τὸ Εὐαγγέλιο ὡς βιβλίο μὲ προβληματικὲς θέσεις καὶ νὰ τὸ ἐξισώνουν μὲ τὸ Κοράνι καὶ τὴν Τορά.

Ὁ οἰκονομικὸς Οἰκουμενισμός: Ἡ σύμπραξη οἰκονομικῶν καὶ ἐκκλησιαστικῶν παραγόντων μέσα στὰ πλαίσια τῆς παγκοσμοιοποίησης.

Ὁ πολιτικὸς Οἰκουμενισμός: Ἰσχύουν τὰ παραπάνω αλλὰ τώρα σὲ πολιτικὸ ἐπίπεδο.

Ὁ κοινωνικὸς Οἰκουμενισμός: Ἀνάπτυξη οἰκουμενιστικῶν ἰδεῶν στὴν κοινωνία γιὰ τὴν καθίδρυση πολυπολιτισμικῶν, ἀδογμάτιστων κοινωνιῶν πάνω στὴν βάση τῆς διαφορετικότητας.

Ἡ λερναία ὕδρα τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, αὐτὸ τὸ πολυκέφαλο τέρας, τοῦ ὁποίου ὅποιο κεφάλι καὶ νὰ κόψεις, θὰ ἐμφανιστεῖ ἕνα καινούργιο, ὑπάρχει –παρὰ τὰ ὅσα ψέμματα μᾶς ἀραδιάζει ὁ κάθε ἐντεταλμένος κ. Φραγκουλάκης, ὁ Μεσσηνίας, Κορίνθου κλπ.– κατωχυρώθηκε συνοδικὰ καὶ ἀφορᾶ λοιπὸν σαφέστατα ὅλους μας, περικλείει καὶ ἀπειλεῖ ὅλες τὶς πτυχὲς τῆς ζωῆς μας. Δὲν εἶναι ἀκολούθως δυνατὸν νὰ παραβλέψουμε τὶς συνέπειες ποὺ αὐτὸ τὸ τέρας ἐπιφέρει στὴν ζωή μας καὶ στὴν σωτηρία μας. Τὸ μόνο ποὺ παραμένει ἀνοιχτὸ εἶναι τὸ δίλημμα ἂν θὰ συμπράξουμε στὸ ἔργο αὐτοῦ τοῦ ἐσχατολογικοῦ τέρατος ἢ ἂν θὰ τὸ πολεμήσουμε μὲ γνώμονα πάντα τὴν διδασκαλία τῆς Ἐκκλησίας μας. Ὁ Θεὸς μᾶς ἔπλασε πραγματικὰ ἐλεύθερους. Ἂς κάνουμε λοιπὸν σωστὴ ἐφαρμογὴ αὐτῆς τῆς ἐλευθερίας μας. Ἡ εὐθύνη ἀνήκει μόνο σ’ ἐμᾶς.

Ἀδαμάντιος Τσακίρογλου

Μεταρρυθμίσεις ΣΥΡΙΖΑ Υποχρεωτικά τα σεμινάρια για gay και transsexual στα δημοτικά



Τά σχέδια τής Νέας Τάξης είναι γνωστά σέ όσους παρακολουθούν τά τεκταινόμενα γύρω μας. 
Στό συγκεκριμένο ζήτημα είναι φρίκη πραγματικά! 
Πρόκειται γιά μιά ολοκληρωτική δικτατορία, απεχθούς μορφής πού μέ πολύ ΥΠΟΥΛΟ τρόπο επιχειρούν νά επιβάλλουν.


Τό δυστύχημα είναι ότι υπάρχουν πολλοί ανόητοι, αφελείς καί βλάκες οι οποίοι ενδίδουν σ’ αυτήν τήν διαβολική προπαγάνδα καί μάλιστα τήν στηρίζουν.


Ακόμη καί αρκετοί που καμώνονται τούς «Χριστιανούς» (τρομάρα τους..) λαικοί αλλά καί (δυστυχώς) κληρικοί, υπό τό πρόσχημα τής «αγάπης» είναι ανεκτικοί σ’ αυτήν τήν ανομία η οποία ευθέως αντίκειται στό Ευαγγέλιο τού Χριστού.

Όσοι απομείναμε μέ ελάχιστο κοινό νού, έχουμε χρέος νά αντισταθούμε σ’ αυτήν τήν δαιμονική λαίλαπα!

ΚΑΜΙΑ ΑΝΟΧΗ !


video τι στο καλο πανε να διδαξουν στα παιδιά μας

https://youtu.be/aBxJdZkioXI 


Πηγή βίντεο balanthsberoia1


scripta manent: η εκκλησία σιώπησε και αυτό λέγεται Συγκατάθεση στον Σοδομισμό και την αποκτήνωση των παιδιών μας · θα τον λάβετε ολόκληρο τον μισθόν σας εν ημέρα κρίσεως...

Η διακοπή μνημοσύνου δεν είναι παράπτωμα που διώκεται από την Εκκλησία, αλλά που επαινείται από τους Αγίους της και τον Κύριο!

π. Θεόδωρος Ζήσης προς τον Θεσ/κης Άνθιμο: 
Μὴν περιμένετε νὰ ἐμφανισθῶ ὡς κατηγορούμενος μπροστὰ 
στὸ ἐπισκοπικό σας «δικαστήριο»


Δημοσιεύουμε τα κάτωθι έγγραφα που αφορούν την κλήση του π. Θεοδώρου Ζήση στο επισκοπικό δικαστήριο και την απάντηση του πατρός Θεοδώρου. 
Όπως αναφέρει και ο ίδιος στην επιστολή του προς τη Μητρόπολη δεν θα εμφανιστεί στο επισκοπικό δικαστήριο. Αναμένουμε με ενδιαφέρον τις εξελίξεις.

Πανοσιολογιώτατε π. Στέφανε,
Ἔλαβα χθές (25.09.2017) τὸ συνταχθὲν πρὸ δέκα ἡμερῶν (15.09.2017), μὲ ἀριθμὸ πρωτοκόλλου 2, δικαστικὸ διωκτικὸ ἔγγραφο, ποὺ ὑπογράφετε σεῖς ὡς ἀναπληρωτὴς πρόεδρος τοῦ Ἐπισκοπικοῦ Δικαστηρίου τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Θεσσαλονίκης, διὰ τοῦ ὁποίου μὲ καλεῖτε νὰ παραστῶ «ἐνώπιον τοῦ Ἐπισκοπικοῦ Δικαστηρίου τὴν Πέμπτην 28ην Σεπτεμβρίου 2017, περὶ ὥραν 12.00 μ. ἐν τοῖς Γραφείοις τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Θεσσαλονίκης, ἐπὶ τῆς ὁδοῦ Βογατσικοῦ 7 καὶ ἐν τῷ Γραφείῳ τῆς Πρωτοσυγκελλίας, ὄροφος 1ος, γραφεῖον ἀριθμ. 6, ἵνα δικασθῶ διὰ τὰ εἰς ἃ ὑπέπεσα κανονικὰ καὶ ἐκκλησιαστικὰ παραπτώματα τὰ ὑπὸ τῶν θείων καὶ ἱερῶν κανόνων καὶ τῶν κειμένων νόμων προβλεπόμενα».

Ὅπως εἶχα σημειώσει στὴν ἀπὸ 14-03-2017 ἀπάντησή μου στὰ διωκτικὰ δικαστικὰ ἔγγραφα τῆς Μητροπόλεως «ἡ παραπομπή μου στὸ ἐπισκοπικὸ δικαστήριο εἶναι παντελῶς μετέωρη καὶ ἀδικαιολόγητη καὶ ἀπὸ τὸ θεῖο καὶ ἀπὸ τὸ ἀνθρώπινο δίκαιο, οἱ δὲ κατηγορίες καὶ τὰ ἐκκλησιαστικὰ παραπτώματα τὰ ὁποῖα μοῦ προσάπτονται βρίσκονται μόνο στὴν ἐμπαθῆ φαντασία καὶ στὴν θεολογικὴ ἀγραμματοσύνη τῶν διωκτῶν μου, κατάλληλο περιτύλιγμα τοῦ μοναδικοῦ τους στόχου, νὰ φιμώσουν τὸν λόγο μου καὶ νὰ διαλύσουν τὴν παράταξη τῶν Ὀρθοδόξων».
Στὴν ἴδια ἀπάντηση ἀναιροῦσα λεπτομερῶς ὅλες τὶς εἰς βάρος μου κατηγορίες, α) τοῦ σχίσματος β) τῆς ἀπείθειας καὶ καταφρόνησης τῆς οἰκείας ἐκκλησιαστικῆς ἀρχῆς γ) τοῦ σκανδαλισμοῦ τῶν πιστῶν δ) τῆς ἐξύβρισης καὶ συκοφαντίας καί ε) τῆς Φατρίας, καὶ ἀπεδείκνυα ὅτι ὁ μόνος λόγος τῆς δίωξής μου εἶναι ἡ διακοπὴ μνημονεύσεως τοῦ ὀνόματος τοῦ μητροπολίτου γιὰ βασικὸ θέμα πίστεως, γιὰ τὴν ἀποδοχὴ δηλαδὴ τῆς παναιρέσεως τοῦ Οἰκουμενισμοῦ μέσῳ τῆς ἀποδοχῆς τῶν ἀποφάσεων τῆς ψευδοσυνόδου τῆς Κρήτης. Γι᾽ αὐτὸ ἄλλωστε καὶ ἡ δίωξή μου ἀσκήθηκε μετὰ τὴν διακοπὴ μνημοσύνου.
Σύμφωνα ὅμως μὲ τὸν 15ο κανόνα τῆς Πρωτοδευτέρας Συνόδου (861), ἐπὶ Μ. Φωτίου, ἡ διακοπὴ μνημοσύνου τοῦ ἐπισκόπου δὲν εἶναι κανονικὸ παράπτωμα, ἀλλὰ ἐπαινετὴ ἐνέργεια καὶ πράξη:
«Οὐ μόνον τῇ κανονικῇ ἐπιτιμήσει οὐχ ὑπόκεινται, ἀλλὰ καὶ τῆς πρεπούσης τιμῆς τοῖς Ὀρθοδόξοις ἀξιωθήσονται».
Ὁ μητροπολίτης Θεσσαλονίκης, καὶ σεῖς οἱ περὶ αὐτόν, ἀντὶ νὰ κατανοήσετε τὸ ἄδικο καὶ παντελῶς ἀθεμελίωτο τῆς δίωξής μου καὶ νὰ ἀναπαύσετε τὶς συνειδήσεις χιλιάδων Ὀρθοδόξων πιστῶν ἐντὸς καὶ ἐκτὸς τῆς Θεσσαλονίκης, ἐμμένετε στὴν ἀδικία καὶ στὴν καταφρόνηση τῶν Ἱερῶν Κανόνων καὶ τῶν Ἱερῶν Δογμάτων τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως καὶ μὲ καλεῖτε νὰ παραστῶ ὡς κατηγορούμενος σὲ μία παρῳδία δίκης, ὅπου δικαστὲς καὶ κατήγοροι εἶναι τὰ ἴδια πρόσωπα, μὲ προειλημμένη τὴν καταδικαστικὴ ἀπόφαση, τὴν ὁποία θὰ νομιμοποιήσω μὲ τὴν παρουσία μου.

Μὴν περιμένετε λοιπὸν νὰ ἐμφανισθῶ ὡς κατηγορούμενος μπροστὰ στὸ ἐπισκοπικό σας «δικαστήριο», διότι δὲν θὰ εἶναι δίκαιο καὶ ἀμερόληπτο δικαστήριο ἀλλὰ ἐχθρικὸ καταδικαστήριο, ποὺ ἐνεργεῖ ἀντίθετα πρὸς τοὺς Ἱεροὺς Κανόνες καὶ μὲ βάση ἕνα ἀπηρχαιωμένο, ἀντισυνταγματικὸ καὶ μεσαιωνικὸ νόμο (5383/1932), ποὺ εὐνοεῖ τὴν δεσποτοκρατία καὶ τὴν τυραννία τῶν ἐπισκόπων εἰς βάρος τῶν ἄλλων κληρικῶν, διότι κατὰ παγκόσμια δικαστικὴ πρωτοτυπία ὁ πρόεδρος τοῦ δικαστηρίου, ὁ ἐπίσκοπος, ἢ ὁ ἀναπληρωτής του, ὅπως ἐσεῖς, εἶναι συγχρόνως καὶ κατήγορος, τὰ δὲ λοιπὰ μέλη, ὁριζόμενα ἀπὸ τὸν ἐπίσκοπο, στεροῦνται ψήφου. Ἐπαναλαμβάνω αὐτὸ ποὺ εἶπε ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος, ποὺ ἀρνήθηκε νὰ παραστεῖ ὡς κατηγορούμενος στὴν διαβόητη «Ἐπὶ δρῦν» σύνοδο: «συνειδότες ὅτι οὐ πρὸς δικαστὴν ἀφικνούμεθα (ἦ γὰρ μυριάκις ἂν παρεγενόμεθα), ἀλλὰ πρὸς ἐχθρὸν καὶ πολέμιον» (PG 47, 9).


Προχωρῆστε λοιπὸν σὲ ἐρημοδικία καὶ ἀνακοινῶστε γρήγορα τὴν καταδικαστική σας ἀπόφαση, ἡ ὁποία θὰ σκανδαλίσει καὶ θὰ πικράνει μεγάλο μέρος τῶν Ὀρθοδόξων πιστῶν. Εὔχομαι, ἔστω καὶ τὴν τελευταία στιγμή, νὰ σᾶς φωτίσει ὁ Θεὸς νὰ δεῖτε τὴν ἀλήθεια.
Γι᾽ αὐτὸ συμπληρωματικὰ πρὸς ὅσες μαρτυρίες κάποιων προσώπων συμπεριέλαβα στὸ βιβλίο μου «Ἡ διακονία μου στὸν Ἱερὸ Ναὸ Ἁγίου Ἀντωνίου Θεσσαλονίκης», τὸ ὁποῖο σᾶς ἀπέστειλα ἤδη, συναποστέλλω συνημμένως ἐπιστολὲς δύο διακεκριμένων ἐπιστημόνων, ἑνὸς ἀνωτάτου δικαστικοῦ μὲ ἐντελῶς διαφορετικὴ ἀπὸ τὴν δική σας γνώμη, καὶ ἑνὸς ἀνωτάτου ἰατροῦ, καθηγητοῦ τῆς Ἰατρικῆς, μὲ θεραπευτικὴ διάγνωση γιὰ τὴν ἀσθένεια τῆς «πνευματικῆς ἀποπτώσεως».

Μὲ τὴν πρσήκουσα χαρὰ καὶ λύπη
Πρωτοπρεσβύτερος Θεόδωρος Ζήσης

Συνημμένα 2:
α) Ἐπιστολὴ κ. Βασιλείου Νικοπούλου, Ἐπιτίμου Προέδρου τοῦ Ἀρείου Πάγου
β) Ἐπιστολὴ κ. Ἰωάννου Κουντουρᾶ, Ὁμοτίμου Καθηγητοῦ Ἰατρικῆς Σχολῆς Α.Π.Θ.


Με …μάσκες;



Συνηθίσαμε να μιλάμε για μάσκες ή να τις θυμόμαστε κατά την περίοδο της αποκριάς. Λάθος! Οι μάσκες δεν έρχονται μια φορά τον χρόνο και για διασκέδαση. Τις μάσκες τις έχουμε πάντοτε μαζί μας, όλοι! Τις φοράμε κάθε μέρα. Δεν τις αποχωριζόμαστε! Δεν είναι το χαρακτηριστικό γνώρισμα της αποκριάς, όπως νομίζουμε, αλλά κι αυτής της καθημερινότητάς μας και της εποχής μας, αν θέλετε.

Γιατί; Μα η μάσκα έρχεται πάντα να κρύψει ό,τι θέλουμε να μην φαίνεται, να μας δείξει διαφορετικούς, συνήθως καλύτερους, να μας βοηθήσει να ξεγελάσουμε, να παραπλανήσουμε, κάποτε δε και να εξαπατήσουμε τον άλλο. Σε κάθε περίπτωση κρύβει την αλήθεια για το τι πράγματι είμαστε, είναι τελικά το σύμβολο της υποκρισίας!

Καθαρές κουβέντες! Τις μάσκες (κι όχι τη μάσκα!) τις φοράμε, λίγο ως πολύ, σαν τα …ρούχα μας!Δηλαδή, παντού και πάντοτε με διάφορα αξεσουάρ! Δεν είναι μόνο οι μεγάλοι ή οι πολιτικοί, όπως κάποιοι υποστηρίζουν, ούτε κάποιοι παράνομοι και καταζητούμενοι που μεταμφιέζονται. Είναι και οι μικροί, είμαστε όλοι! Ανάλογα του τι θέλουμε να φαινόμαστε, τι θέλουμε να κρύψουμε, πού πηγαίνουμε, ποιους θέλουμε να «κερδίσουμε», τι ζητάμε να επιτύχουμε! Είναι μια μόνιμη κατάσταση, έγιναν τρόπος συμπεριφοράς…

Πίσω απ’τις μάσκες κρύβεται ο φίλος, ο συμμαθητής, ο συνάνθρωπος! Κρύβεται η υστεροβουλία, η ψευτιά, η ιδιοτέλεια, η εκμετάλλευση, η πονηριά, ο δόλος, ακόμη και η χαιρεκακία! Σε κάθε περίπτωση κρύβεται η γνησιότητα. Δείχνει τάχα την ειλικρίνεια, την αγάπη, τη συμπόνια, τη χαρά, τον ηρωισμό, την ανθρωπιά, το ενδιαφέρον, αλλά και τον φιλάνθρωπο, τον καλό χαρακτήρα, την εξαιρετική προσωπικότητα, τον θεοσεβή, τον Χριστιανό, τον ενάρετο, την αλήθεια, ενώ (ποτέ) δεν είναι… Οπότε τι κρύβεται τελικά; Μα ο χειρότερος εαυτός μας. Ναι!

Σκεφθείτε το! Πόσες φορές πήγαμε να συμπαρασταθούμε σε κάποιον, ενώ μέσα μας δεν το πιστεύαμε; Πόσες φορές είπαμε «συγχαρητήρια» και «μπράβο» σε κάποιον άλλο, ενώ μέσα μας αισθανόμαστε εντελώς το αντίθετο; Πόσες φορές δεν πήγαμε χαμογελαστοί και «αεράτοι» κάπου, προκειμένου να επιτύχουμε το σκοπό μας;

Να γιατί ο Βίκτωρ Ουγκώ έλεγε: «Όλα είναι ένα διαρκές καρναβάλι!»

Και να σκεφθεί κανείς ότι Αμερικάνοι γιατροί προετοιμάζονται για τη μεταμόσχευση ολόκληρου του προσώπου! Δηλαδή, όποιος θέλει, θα μπορεί να έχει όποια μάσκα θέλει, μόνιμα φορεμένη! Μόνο που οι ειδικοί επιστήμονες επισημαίνουν πως «μια τέτοια επέμβαση, θα έθετε σε κίνδυνο την εικόνα που έχουν για τον εαυτό τους οι ασθενείς, την κοινωνική τους αποδοχή, καθώς και το πόσο φυσιολογικοί νιώθουν»!

Έτσι είναι με τις μάσκες και τα …μασκαρέματα!

Αλλά μάσκες δε φορούν μόνο οι άνθρωποι ως πρόσωπα. Φορούν και πολλά πράγματα του καιρού μας, πολλές θελκτικές καταστάσεις του σήμερα. Η «ωραία» τηλεόραση, το θέαμα που υποτίθεται ότι θα μας ψυχαγωγήσει, τα «κεφάτα» κέντρα της διασκέδασης, η «ανάλαφρη» μουσική, το έντυπο που γοητεύει, η παρέα που συγκινεί, το τσιγάρο, το αλκοόλ και οι ναρκωτικές ουσίες που σου υπόσχονται ότι θα νιώσεις αλλιώς!

Ωραίες φαίνονται οι μάσκες, πολύ ωραίες όλες τους. Εξάλλου γι’αυτό τις χρησιμοποιούμε. Ωστόσο είναι βραχύβιες, πρόσκαιρες, στα σίγουρα προσωρινές. Όσο και το ψέμα που συμβολίζουν! Κι αν είπαν πως «το ψέμα δε ζει για να γεράσει», γιατί κάποιος μπορεί να …γεράσει εξαπατώντας μόνιμα τους άλλους;

Ναι, ποτέ καμιά μάσκα δε μένει αιώνια στο πρόσωπο κανενός, αργά ή γρήγορα πέφτει, οπότε και στο τέλος η αλήθεια λάμπει. Το πρόσωπό μας, το πραγματικό μας πρόσωπο αποκαλύπτεται πλήρως. Κι αλίμονο αν αυτό είναι άσχημο, τραγικό, φοβερό ή αποκρουστικό ή τέλος πάντως αυτό που δεν έδειχνε.

Υπό την έννοια αυτή πάντοτε οι μάσκες μας υποβιβάζουν, μας ταλαιπωρούν και μας εκθέτουν!

Μου άρεσε πολύ τούτος ο λόγος του συγγραφέα Ραλφ Έμερσον. Γράφει: «Η κοινωνία είναι ένας χορός μεταμφιεσμένων, όπου όλοι κρύβουν τον πραγματικό τους χαρακτήρα, και ταυτόχρονα τον αποκαλύπτουν κρυπτόμενοι«! Το προσέξατε αυτό το τελευταίο;

Δέστε κι αυτό που είπε ο Ιρλανδός συγγραφέας Όσκαρ Ουάιλτν: «Ο άνθρωπος είναι λιγότερο ο εαυτός του όταν μιλάει ως ο εαυτός του. Δώσ’ του μια μάσκα και θα σου πει την αλήθεια»!

Άραγε το σκεφτήκαμε ποτέ αυτό, δηλαδή το πόσο αποκαλυπτόμαστε εκεί, που νομίζουμε πως… με τη μάσκα κρυβόμαστε;

Κι ένας άλλος συγγραφές, ο Ιταλός Τσέζαρε Παβέζε, τόνισε τούτη την αλήθεια: «Τα τελευταία χρόνια της ζωής είναι σαν το τέλος ενός «πάρτι μασκέ» και τότε που πέφτουν όλες οι μάσκες»! Τι σας θυμίζει; Μα το ότι τίποτα τελικά δε μένει κρυφό στα μάτια του Θεού, αυτός δεν εξαπατάται από τις ψευτιές και τις υποκρισίες μας και στο τέλος, τότε που θα φύγουμε από τούτη τη ζωή, όχι μόνο όλα θα αποκαλυφθούν, αλλά και θα αμειφθούμε όπως και με ό,τι πρέπει.

Λένε πως, όταν οι Αμερικανοί συνέλαβαν τον Σαντάμ Χουσεΐν, για να είναι βέβαιοι ότι δεν είναι κάποιος απ’τους σωσίες του, τον υπέβαλαν σε τεστ DNA, οπότε και παρέκαμψαν τις μάσκες, τις μεταμφιέσεις και όλα τα μασκαρέματα! Ναι, η μορφή μας με όλα αυτά μπορεί να αλλάζει, όχι όμως και το βάθος του εαυτού μας, η ρίζα του, η φύση του.

Και κάτι ακόμη. Ο Χριστός εκείνο που στηλίτευσε μοναδικά ήταν η υποκρισία. Συγχώρησε κάθε αμαρτία, έδειξε κατανόηση σε κάθε αμαρτωλό. Όχι όμως και την υποκρισία, όπως εκείνη των Φαρισαίων. Γιατί απλούστατα ως αμαρτωλός, υπάρχει περίπτωση να καταλάβεις το σφάλμα σου και να μετανοήσεις. Ως υποκριτής, ποτέ!

Λοιπόν, αφού αυτή είναι η φύση της μάσκας, τότε γιατί τη χρησιμοποιούμε;

Αφού μας «βολεύει» τόσο λίγο, όσο και το ψέμα, πόσο μας χρειάζεται πραγματικά;

Αφού τη φορούν όλοι και όλα γιατί δεν είμαστε υποψιασμένοι, οπότε και μας εξαπατούν;

Σαφώς με τις μάσκες παίζει το παιχνίδι της αμαρτίας, με τον πιο «ωραίο» και παραπλανητικό τρόπο ή είναι τελικά η ίδια η αμαρτία;

Κάτω οι μάσκες, λοιπόν! Θέλουμε να αναπνεύσουμε! Να απελευθερωθούμε από την υποκρισία και τη μόνιμη ψευτιά! Είπαν: 

«Η πιο σημαντική ελευθερία είναι να είσαι αυτό που είσαι πραγματικά»!

Στέφανε, βγάλε γρήγορα και τις δικές σου μάσκες….Μπορείς;


Στέφανος


Απόσπασμα από το Περιοδικό «Τα κρίνα»
Τεύχος 251, Φεβρουαρίου 2006 

Ουδείς αναμάρτητος

Δεν υπάρχει άνθρωπος αναμάρτητος.
Κι αν μου πεις ότι ο τάδε είναι δίκαιος
είναι σπλαχνικός, είναι φλάνθρωπος
Θα συμφωνήσω.

Δεν μπορεί, όμως
Να μην έχει και κάποιο ελάττωμα.
Ή από την κενοδοξία θα νικιέται
Ή από την κακολογία ή από κάτι άλλο.

Ένας κάνει ελεημοσύνες, αλλά δεν είναι αγνός.
Άλλος είναι αγνός, αλλά δεν κάνει ελεημοσύνες.
Ο ένας έχει τη μία αρετή και ο άλλος την άλλη.

Ο Φαρισαίος νήστευε, προσευχόταν
Δεν αδικούσε κανέναν, τηρούσε το νόμο.
Είχε όμως αλαζονεία.
Έτσι καταδικάστηκε από τον Κύριο
Γιατί η αλαζονεία τον ζημίωσε περισσότερο απ`όσο 
θα τον ζημίωναν όλες οι αμαρτίες μαζί .

Δεν υπάρχει λοιπόν άνθρωπος απόλυτα δίκαιος
Απόλυτα ενάρετος
Απόλυτα καθαρός από αμαρτία.

Από την άλλη μεριά, δεν υπάρχει αμαρτωλός άνθρωπος 
που να μην κι ένα μικρό έστω καλό.
Κάποιος λ.χ., κάνει αρπαγές και καταστροφές.
Μερικές φορές, όμως, δείχνει καλοσύνη, 
βοηθάει έναν άνθρωπο, λυπάται για το κακό.

Ποιος ήταν σκληρότερος από τον άρπαγα βασιλιά Αχαάβ;
Και όμως, ακόμα κι αυτός ένιωσε κάποτε συντριβή και κατάνυξη.
Ποιος ήταν χειρότερος από τον φιλάργυρο και προδότη Ιούδα;
Και όμως, ακόμα κι αυτός μετά την προδοσία του, είπε:
''Αμάρτησα, γιατί έστειλα στο θάνατο έναν Αθώο'' ( Ματθ. 27: 4 ).

Στη ζωή αυτή εφαρμόζεται σ`όλους ο νόμος της ανταποδόσεως.
Γι`αυτό οι ενάρετοι δοκιμάζουν θλίψεις.
Γι`αυτό οι άδικοι απολαμβάνουν αγαθά.

Οι πρώτοι τιμωρούνται εδώ για τις λίγες αμαρτίες τους
Κι έτσι δεν θα στερηθούν τον παράδεισο.
Οι δεύτεροι αμείβονται εδώ για τις λίγες καλές τους πράξεις
Και θα τιμωρούνται αιώνια για την πολλή κακία τους.

Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος

Κρύος ιδρώτας έχει λούσει τους Ιεράρχες με την «αγία ανυπακοή»

Και ο Μητροπολίτης Καστορίας ζητάει υπακοή στον Επίσκοπο!
Κρύος ιδρώτας έχει λούσει τους Ιεράρχες με την «αγία ανυπακοή»
-Θα πάρει η Ιεραρχία θέση σε λίγες μέρες;


Του Μάνου Χατζηγιάννη

Κρύος ιδρώτας έχει λούσει τους Ιεράρχες με την «αγία ανυπακοή»…. Ο ένας μετά τον άλλον εκδηλώνουν εμμέσως πλην σαφώς την ανησυχία τους για τις επαναλαμβανόμενες διακοπές μνημονεύσεων από μεμονωμένους ιερείς, συμβουλεύοντας τους κληρικούς της μητροπολιτικής τους περιφέρεις να ….είναι υπάκουοι!Τα παραδείγματα πάρα πολλά…

Πρόσφατα ο Μητροπολίτης Βεροίας ζήτησε υπακοή από τους κληρικούς του, ο δε Μητροπολίτης Σιδηροκάστρου στην υπόθεση του π. Φώτιου Τζούρα μην ζυγίζοντας τα λόγια του μας είπε μεταξύ άλλων-άκουσον άκουσον- πως “Δεν μπορεί ένας ιερευς να είναι περισσότερο Ορθόδοξος από έναν Μητροπολίτη”..

Τους τελευταίους μήνες έχει καταγραφεί μια σειρά από υπερβολικές δηλώσεις
“’Όποιος διακόπτει την σχεση του με τον Επίσκοπο είναι σαν να διακόπτει την σχέση του με τον Χριστό” είπε χαρακτηριστικά ο Μητροπολίτης Λαγκαδά κ. Ιωάννης,
Ο Μητροπολίτης Φθιώτιδας σε κήρυγμά του είχε πει: «Την ευθύνη των εκκλησιαστικών ζητημάτων την έχουν οι στρατηγοί της εκκλησίας, δηλαδή οι επίσκοποί της και όχι οι απλοί στρατιώτες», ενώ παλιότερα είχε δηλώσει: “Οι Φαρισαίοι παρά το θαύμα που επετέλεσε ο Κύριος, τον κατηγόρησαν για βλασφημία κατά του Θεού. Δυστυχώς έτσι συμβαίνει και στις μέρες μας και πολλές φορές ο διάβολος εισβάλει και στους ανθρώπους της Εκκλησίας, σπέρνοντας διχόνοια .Όπως και τότε έτσι και σήμερα οι αντιλέγοντες και οι αμφισβητίες κατηγορούν το καλό και είτε λόγω της αμάθειας ή της ημιμάθειας τους διαστρεβλώνουν την αλήθεια και δυστυχώς απ’ αυτούς ξεκινούν οι έριδες και τα σχίσματα, τα οποία κομματιάζουν την Ενότητα της Εκκλησίας”.

Ο Μητροπολίτης Κορίνθου πήγε ένα βήμα παραπέρα χαρακτηρίζοντας “αίρεση” την ανυπακοή στον Επίσκοπο.

Ο Μητροπολίτης Μαντινείας Αλέξανδρος έστειλε έμμεσο πλην σαφές μήνυμα λέγοντας πως “είναι γεγονός και νόμος του Θεού, ο οποίος λέει «Μνημονεύετε των ηγουμένων ημών…» “
Νέο…κρούσμα στην Καστοριά

Το τελευταίο παράδειγμα ήρθε από την Καστοριά κατά την χειροτονία του Μοναχού Νικηφόρου Καλλίνικου σε διάκονο που τέλεσε ο Μητροπολίτης Καστορίας κ. Σεραφείμ χθες Κυριακή 24 Σεπτεμβρίου στον Ιερό Ναό των Αγίων Πάντων Καστοριάς.
Μεταξύ άλλων στην ομιλία του προς τον νέον διάκονο ο κ. Σεραφείμ σημείωσε: «Ο κληρικός, σημείωσε χαρακτηριστικά, είναι κι αυτός ένας μαθητής του Χριστού, όπως και οι Απόστολοι του Χριστού ήταν μαθητές Του. Και ένας τέτοιος μαθητής δεν μπορεί να λέγει και να διδάσκει διαφορετικά από αυτά που ορίζει η Εκκλησία μας, το ευαγγέλιο και η παράδοσή μας. Οφείλει υπακοή στο θέλημα του Θεού και υπακοή στο πρόσωπο του Επισκόπου, από τον οποίο έλαβε την ατίμητη ιερωσύνη».
Κατέληξε δε προτρέποντας τον νέο Διάκονο να μιμηθεί κι αυτός τους μαθητές του Χριστού και να έχει στη ζωή του πίστη, υπακοή και εμπιστοσύνη. Τέλος, του τόνισε πως το μεγαλύτερο δώρο που θα μπορούσε να προσφέρει στον Επίσκοπό του θα ήταν η προκοπή του και αγιασμός του.
Αρχές του άλλου μήνα θα διεξαχθεί η νέα συνεδρίαση της Ιεράς Συνόδου της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος. Θα πάρει θέση περί όλων αυτών των ηχηρών εξελίξεων η επίσημη Εκκλησία ή και σε αυτό το θύμα να νίπτει τας χείρας της;;;

Αυτοί που έκαναν την κόλαση παράδεισο...



Απο μικρά παιδιά, πάντες πιστεύουν και αναδεικνύουνε τα πλεονεκτήματα μας. Με το καιρό μαθαίνουμε κι εμείς να ποντάρουμε την ζωή μας, πάνω σε αυτά. Σε τέτοιο βαθμό που πλέον να ταυτιζόμαστε μαζί τους. Να θεωρούμε οτι εμείς, είμαστε τα πλεονεκτήματα μας, οι νίκες, επιτυχίες και κατορθώματα μας. Τι γίνεται όμως όταν έρθει μια μέρα που χάνομαι κάποια από αυτά ή και όλα; Όταν η ζωή φέρει μια δοκιμασία που τα πάντα μοιάζουν να αχρηστεύονται; Τότε η κατάθλιψη μοιάζει ως η μόνη οδός. Το κλείσιμο σε ένα «ρακένδυτο» και «εξευτελισμένο», «αδύναμο» εαυτό(όπως εμείς πιστεύουμε) που πλέον δε μπορεί να στεφθεί νικητής και δυνατός ή όπως ο κόσμος της «επιτυχίας» ονομάζει, ικανός.
Κι όμως τα πράγματα δεν είναι έτσι. Η μόνο έτσι. Γιατί αυτό που πολλές φορές ονομάζουμε ήττα είναι η πιο μεγάλη νίκη της ζωής μας. Αυτό που ονομάζουμε αποτυχία ίσως να φανεί ως η μόνη πραγματική μας επιτυχία. Εκείνο που ονοματίσαμε αμαρτία και λιώσαμε στις ενοχές αργότερα φανερώνεται ως η αιτία της αρετής μας, και εκείνο που έμοιαζε ως το τέλος ήταν μονάχα μια νέα αρχή.
Πρέπει να επιτρέψουμε στο εαυτό μας, να δει με άλλα μάτια, την ζωή μας, την ύπαρξη, τον κόσμο. Να δούμε οτι εκείνα που θεωρούμε ως «μειονεκτήματα» στην ζωή μας, ίσως να είναι οι πιο μεγάλές ευλογίες.
Ένα ατύχημα, μια αρρώστια, ένας χωρισμός, μια αποτυχία σε ένα στόχο, μια ήττα, πολλές φορές είναι η αρχή για κάτι σπουδαίο, γνήσιο, σημαντικό, και πολύ δυνατό. Εκατομμύρια άνθρωποι βρήκαν τον πραγματικό εαυτό τους, όταν αγκάλιασαν τα μειονεκτήματα της φύσης τους ή τις αδυναμίες του χαρακτήρα τους, τις «ατυχίες» της ζωής, όταν αποδέχθηκαν την πραγματικότητα τους και δεν την έκρυψαν κάτω από το χαλί. Όταν ρεαλιστικά είδαν και είπαν, «εντάξει δεν τα έχω όλα, έχω λίγα και ίσως πολύ λίγα, αλλά δεν θέλω να κλαίω γι αυτό μια ζωή. Θέλω να δω τι μπορώ να κάνω με αυτά που εχώ, με αυτά που αντέχω, με αυτά που μπορώ....»
Και τότε τι έγινε; Το μπορώ μεγάλωσε, το θέλω θέριεψε, και οι αντοχές αυξήθηκαν. Μια πίστη αγκάλιασε ολη την ύπαρξη τους και ως αφύπνιση ο Θεός τους ψιθύρισε το αυτί, «Κοίτα, άρχισε να πιστεύεις όχι μόνο στα προτερήματα σου αλλά και στα «μειονεκτήματα» σου. Όταν θα μάθεις να διαχειρίζεται τις πληγές σου τότε θα θεραπευθούν. Όταν μάθεις να διαχειρίζεσαι τις αδυναμίες σου, θα γίνουν δύναμη. Εάν δεν μάθεις να διαχειρίζεται την κόλαση ποτέ δεν θα περάσεις στο παράδεισο...…"

Τα γνωστά σύμβολα του internet ειναι Μασονικά



Τα γνωστά σύμβολα του διαδιχτύου, όπως για πχ το face book, gmail, google, chrome και άλλα, δεν είναι τόσο αθώα όσο θα νομίζει ένας καλοπροαίρετος, αλλά ανενημέρωτος και ανυποψίαστος χρήστης.
Το κάθε σύμβολο, όπως αποκαλύπτει το παρακάτω βίντεο, έχει το αντίστοιχο του μασονικό σύμβολο και όπως αναφέρεται, έχει δημιουργηθεί ακριβώς σαν προέκταση του αντίστοιχου μασονικού.
Με λίγα λόγια η μασονία έχει την δική της αποκλειστική παρουσία στο διαδίχτυο και αυτό σίγουρα κάτι θα σημαίνει. Αναρωτηθήκατε ;


ΣΥΝΤΑΚΤΙΚΗ ΟΜΑΔΑ ΧΕΙΛΑΔΑΚΗ
www.nikosxeiladakis.gr

Τα σημεία των καιρών που αρνήθηκαν να δουν στη Σύνοδο Φερράρας - Φλωρεντίας



Γράφει ο Ιωάννης Σ. Κορνιλάκης στην Romfea.gr

"Υποκριταί, το μεν πρόσωπον του ουρανού 
γινώσκετε διακρίνειν,
τα δε σημεία των καιρών ου δύνασθε γνώναι; 
" ( Ματθ. ΙΣΤ, 3 )

Υπήρξε μια προσπάθεια συνεννόησης μεταξύ Ανατολής και Δύσεως 14-15 χρόνια πριν την Άλωση Κωνσταντινουπόλεως. Είναι ιστορικά γνωστή ως η Σύνοδος Φερράρας - Φλωρεντίας το 1438-39.
Μια ψευδοσύνοδος, που κατέληξε σε μιά ψευδοένωση των Εκκλησιών, αλλά Θεϊκή Ευδοκία εκεί θα λάμψει το άστρο του Στύλου της Ορθοδοξίας, του Μητροπολίτη Εφέσου Αγίου Μάρκου του Ευγενικού.
Τα λόγια του Πάπα Ευγένιου Δ', πληροφορούμενου ότι ο Μάρκος δεν υπέγραψε τον Ενωτικό Όρο τα λέει όλα: "Λοιπόν, ουδέν εποιήσαμεν".
Όμως, και ανεξάρτητα των πολιτικών κινήτρων του Αυτοκράτορα της εποχής Ιωάννη Η' Παλαιολόγου, που εναγωνίως αναζητά βοήθεια ανθρώπινη απο τη Δύση, έναντι του ερχόμενου εξ Ανατολών κινδύνου των Τούρκων, η βοήθεια έπρεπε να αναζητηθεί στους Ουρανούς.
Ο Αυτοκράτορας κυρίως, αλλά και οι Εκκλησιαστικοί της εποχής αναζήτησαν τη βοήθεια στη γη.
Η έλλειψη πίστης στο Θεό τους κατέστησε υποκριτές, που αδυνατούσαν εκεί μπροστά στα μάτια τους να Τον δούν. Να δουν
δηλαδή τα Σημεία των καιρών.
Απο το 1422 ο Ιωάννης Η' κυβερνά, μιάς και ο πατέρας του Μανουήλ Β' Παλαιολόγος έχει καταπέσει λόγω σοβαρής ασθένειας.
Το έτος αυτό θα στείλει μια επιστολή στον Πάπα Μαρτίνο Ε' ( 1417-1431 ).
Ιδού μερικά της σημεία. "... Δέον να συγκροτηθεί Οικουμενική Σύνοδος κατά τας επτά Οικουμενικάς Συνόδους. Ο τόπος έσται η Κωνσταντινούπολις, όμως αδυνατούμε να υποβληθούμε εις τας δαπάνες ταύτας. Δια τούτο παρακαλούμε Υμάς να φροντίσετε περί των δεόντων... Ημείς εσμέν σχεδόν τελείως κατεστραμμένοι... Ως προς τον χρόνον ημείς ηθέλομεν ίνα η Ένωσις γίνει και σήμερον...".
Όταν ο Αυτοκράτωρ γράφει αυτά υπολείπονται 30 και πλέον ολόκληρα χρόνια για να επέλθει οριστικά και αμετάκλητα ο κίνδυνος των Τούρκων με την άλωση.


Ο Πάπας Μαρτίνος; Δεν θα χάσει την ευκαιρία. Θα αποστείλει εκπρόσωπο του τον Αντώνιο Μάσσα, ο οποίος ενώπιον του Πατριάρχου Ιωσήφ και της Συνόδου θα πει τα εξής ταπεινωτικά λόγια : " Εάν έχετε σκοπόν ο τε Βασιλεύς και ο Πατριάρχης γενέσθαι την ένωσιν, προς πίστιν ήν κατέχει η Ρωμαϊκή εκκλησία και γενέσθαι υποταγήν προς τον Πάπαν... Όστις θεός έν τη γη...".
Και όμως, ο Πατριάρχης και η Σύνοδος τον ακούν. Έν τω μεταξύ ο Πάπας Μαρτίνος πεθαίνει και τον διαδέχεται ο Πάπας Ευγένιος Δ' το 1431. Ο Ευγένιος βρίσκεται απροετοίμαστος να συμμετέχει σε μια Λατινική Σύνοδο στην Βασιλεία, που ξεκίνησε τις εργασίες της στις 23 Ιουλίου 1431.
Η Σύνοδος αυτή επιθυμούσε πράγματι να κάνει ανάμορφωτικό έργο και ξεκίνησε απ' την κεφαλή, αυτόν τον Πάπα. Ο Πάπας διαμαρτυρήθηκε και αφού δεν εισακούστηκε, διέκοψε την επαφή με τη Σύνοδο.
Η Σύνοδος της Βασιλείας ζήτησε εκπροσώπους της Ανατολικής Ορθοδόξου Εκκλησίας με σκοπό την ένωση. Οι εργασίες της Συνόδου τραβούν σε μάκρος.
Φθάνουμε έτσι στις 8 Ιανουαρίου 1438, που ο Πάπας Ευγένιος εκήρυξε την έναρξη των εργασιών άλλης Συνόδου στη Φερράρα της Ιταλίας.
Το έτος αυτό η Δυτική Εκκλησία είναι διασπασμένη και υπάρχουν δυο έν λειτουργία Σύνοδοι, που διεξάγουν πόλεμο μεταξύ τους, δια των όπλων του αφορισμού, των καθαιρέσεων και των απαγορεύσεων.
Οι της Ανατολής επιζητούν την ένωση με τους Λατίνους οι οποίοι μεταξύ τους μάχονται και ειναι οι ίδιοι διχασμένοι. Και όμως διακρίνουν το πρόσωπο του ουρανού. " Ο πτωχό-αλαζών Αυτοκράτωρ και ο Πατριάρχης καθώς ετοιμάζοντο, ίνα αποδημήσωσιν εις την Ιταλίαν, ήριζον τις των δυο να λάβη το πλείον των 15.000 Φλωρίων, όσπερ ο Πάπας ως μισθόν δουλείας αυτών, εστειλεν αυτοίς...".
Ποιός μας τα διασώζει αυτά; Μα ένας εκ των Αρχόντων της Εκκληςιας της Κωνσταντινουπόλεως, που συμμετέχει αυτοπροσώπως, ο Μέγας Εκκλησιάρχης και Δικαιοφύλαξ Σίλβεστρος Συρόπουλος.
Θα συμπλήρωνα όχι μόνο ως μισθόν δουλείας αλλά ως ανταπόδοση προδοσίας. Στα χρόνια του Χριστού υπήρξε ένας, ο Ιούδας, τώρα υπάρχουν δυο. Τελικά ο απόπλους απ' την Κωνσταντινούπολη θα γίνει 27 Νοεμβρίου 1437.
Δεν θα προλάβουν να εγκαταλείψουν τον Βόσπορο και τα σημεία των καιρών παρουσιάζονται. Δυο ισχυρότατοι σεισμοί σείουν συνθέμελα την Κωνσταντίνου Πόλιν.
Θα φθάσουν στη Βενετία στις 8 Φεβρουαρίου 1438. Ο Πατριάρχης με τον κλήρο μετέβησαν στον ναό του Αγίου Μάρκου, και ως γράφει ο Συρόπουλος είδαν και τα κλεμμένα. Μπροστά στα μάτια τους ο Θεός τους δείχνει τα σημεία των καιρών και εκείνοι συνεχίζουν να διακρίνουν το πρόσωπο του ουρανού.
Οι Λατίνοι τους οδηγούν στο σημείο που έχουν τοποθετήσει τα κλεμμένα απ' την Κωνσταντινούπολη απο την Δ' Σταυροφορία και δεν αντιλαμβάνονται που, με ποιούς, και γιατί, πρόκειται να συνέλθουν. Μετά απο 20 ημερες αναχώρησαν για τη Φερράρα. Έξι Λατίνοι Επίσκοποι πρόφτασαν στο δρόμο τον Πατριάρχη και απαίτησαν όταν συναντηθεί με τον Πάπα να ασπασθεί τον πόδα του.
Ο Πατριάρχης βέβαια αντέδρασε και δεν το έπραξε. Ο Θεός βοά. Στις Πράξεις των Αποστόλων ( 10, 25-26 ), ο εκατόνταρχος Ρωμαίος Κορνήλιος πέφτει γονατιστός στα πόδια του Αποστόλου Πέτρου. Και ο Απόστολος θα του πει: " Ανάστηθι, καγώ άνθρωπος ειμί ".
Ο Απόστολος Πέτρος δηλώνει άνθρωπος και ο Πάπας, υποτίθεται στην έδρα του Πέτρου καθεζόμενος δηλώνει Θεός. Και όμως και πάλι οι δικοί μας διακρίνουν το πρόσωπο του ουρανού. Τελικώς η Σύνοδος της Φερράρας ανεκηρύχθη την 9η Απριλίου 1438. Ποια όμως ημέρα ήταν αυτή;
"Συμπτωματικά " Μεγάλη Τετάρτη. Μεγάλη Τετάρτη πραγματοποιήθηκε και η προδοσία του Ιούδα. Προϋπήρξαν τα Φλωρία της προδοσίας, ιδού τώρα και η Ουράνια επιβεβαίωση. Και όμως συνεχίζουν να διακρίνουν το πρόσωπο του ουρανού.
Οι μήνες περνούσαν, και ο Αυτοκράτωρ με τους κόλακες του είχαν επιδοθεί στο " πνευματικό " έργο του κυνηγίου.
Έφτασε μάλιστα να ζητιανεύει απ' τον Πάπα να του στείλει άλογα. Και πράγματι μετά απο παρακάλια τριών μηνών του εστειλε δέκα άλογα.
Έν τω μεταξύ ξεσπά στη Φερράρα λοιμώδης νόσος. Πολλοί άνθρωποι πεθαίνουν καθημερινά. Οι Λατίνοι Καρδινάλιοι φοβήθηκαν. Απο τους έντεκα παριστάμενους έφυγαν οι έξι.
Απο τους 150 Λατίνους Επισκόπους έφυγαν οι 100. Απο τους δικούς μας " Θεία χάριτι ουδείς έπαθεν κακόν η ενόσησεν κατα τον καιρόν τον του λοιμού. Όπερ εφάνη λίαν παράδοξον " (Συρόπουλος). Και όμως δεν ηβουλήθησαν συνιέναι.
Ο καιρός περνά και ο Θεός υπομονετικά τους διαφυλάσσει και τους δείχνει Σημεία.
Οι Λατίνοι κυκλοφορούν φυλλάδια στα οποία κατηγορούν την Ορθόδοξη Εκκλησία γαι 54 αιρέσεις. Τελικά στις 10 Ιανουαρίου 1439 αποφασίζεται η μεταφορά στη Φλωρεντία.
Στις 29 Φεβρουαρίου ξεκινούν οι εργασίες στο παλάτι του Πάπα. 
Ο ´Αγιος Μάρκος ο Ευγενικός ανθίσταται. Βοά ότι η προσθήκη " και εκ του Υιού " δηλαδή το Filoque αποτελεί αίρεση.
Ο Μητροπολίτης Νίκαιας Βησσαρίων θα αποδειχθεί προδότης του δόγματος. 
Μάλιστα θα αποκαλέσει τον Άγιο Μάρκο Ευγενικό δαιμονισμένο και θα κινηθεί και απειλητικά εναντίον του.
Οι Λατίνοι ζητούν οικονομία και συγκατάβαση απ' τον Μάρκο, ο οποίος απαντούσε ότι δεν επιτρέπεται οικονομία και συγκατάβαση στα της πίστεως. Ο Νίκαιας Βησσαρίων και ο Ρωσίας Ισίδωρος ( έτερος προδότης του δόγματος ), έδιναν τον υπέρ πάντων αγώνα.
Η διάσπαση προ των πυλών. Και όμως τα σημεία των καιρών ου ηδηνήθησαν γνώναι. Και ο Πατριάρχης Ιωσήφ τι απέγινε; Ιδού τα τελευταία του λόγια: " ... Ενούμαι αυτοίς και συγκοινωνώ ". Τελικά ο συγκεκριμένος Πατριάρχης δεν θα υπογράψει τον Ενωτικό Όρο.
Οκτώ μόλις ημερες πριν την υπογραφή του " δειπνήσας, απήλθε εις τον κοιτώνα του, αποθανόντος εκ συγκοπής η αποπληξίας αιφνιδίως".
Ακόμη και μετά απ' αυτό το αναμφισβήτητο τραγικό Σημείο των καιρών η υποκρισία συνεχίζεται. Θα υπογράψουν όλοι πλην του Εφέσου Μάρκου Ευγενικού, του αδελφού του Ιωάννη Ευγενικού και του Σταυρουπόλεως Ησαια που θα αποδράσει για να μην υπογράψει. Στις 5 Ιουλίου 1439 υπεγράφη ο Όρος της ενώσεως απο Λατίνους και Έλληνες.
Την επόμενη εντός του ναού Ανεγνώσθη μετά την δοξολογία. 
Τελικά οι υποσχέσεις του Πάπα για βοήθεια παρέμειναν στα λόγια.
Στις 19 Οκτωβρίου η αποστολή των Ελλήνων αναχώρησε απο την Ιταλία και έφτασε στην Κωνσταντινούπολη την 1η Φεβρουαρίου 1440.
Η επιστροφή τους όμως δεν βρήκε αυτούς χωρίς σημεία των καιρών. Η σύζυγος του Αυτοκράτορος ήδη νεκρή.
Η σύζυγος του αδελφού του Δημητρίου Παλαιολόγου και αυτή νεκρή. 
Στην Κωνσταντινούπολη αναζητείται Πατριάρχης ενωτικός. 
Το σκάφος της Εκκλησίας κλυδωνίζεται. Η άλωση δεν θα αργήσει ως Υπέρτατο Σημείο.
Όσον αφορά τους προδότες του δόγματος Βησσαρίωνα και Ισίδωρο και οι δυο έγιναν Καρδινάλιοι. Οι πρώτος μαλιστα παρ' ολίγον και Πάπας. Πέθανε στις 18 Νοεμβρίου 1472 στη Ραβένα, στο σπίτι του Διοικητή της πόλης Αντώνιου Δανδόλου.
Αντιλαμβανόμενος το τέλος του ζήτησε να τον μεταφέρουν με το κρεββάτι στην αυλή. Εκεί μπροστά σε πλήθος κόσμου είπε το Σύμβολο της Πίστεως με την προσθήκη του Filioque. Αμετανόητος…

Τα σημεία δεν αποτελούν συμπτώσεις. Η λέξη ειναι απλά περιγραφική των φαινομένων και όχι επεξηγηματική. Ο Λόγος που επεξηγεί τα φαινόμενα ειναι ο Λόγος του Ιησού. 
" Τα Σημεία των καιρών ".

ΜΙΚΤΟΙ ΓΑΜΟΙ Η ευλογία μιας αμαρτίας



του Χρήστου Κων. Λιβανού

Η ευθύνη των επισκόπων

Ερχόμαστε όμως τώρα στους κυρίους υπευθύνους αυτής της αμαρτωλής καταστάσεως που έχει επικρατήσει μέσα στην Εκκλησία μας. Είναι οι επίσκοποι. Αυτοί παραμέρισαν τους Ιερούς Κανόνες και περιφρόνησαν το θέλημα και τις εντολές του Θεού. Αυτοί εισήγαγαν τον παράνομο αυτό θεσμό των μικτών γάμων μέσα στην Εκκλησία και αυτοί είναι εκείνοι, που εάν ήθελαν, θα μπορούσαν με μία Πανορθόδοξη Σύνοδο να τους απαγορεύσουν. Δεν το κάνουν όμως, για τρεις κυρίως λόγους. Λόγω δειλίας, λόγω αδιαφορίας και λόγω... Οικουμενισμού.
Με τους οικουμενιστές ασχοληθήκαμε και σε προηγούμενο κεφάλαιο. Η πώρωσή τους είναι τόσο μεγάλη, ο σκοτασμός του νοός των τόσο πολύς, που οι ελπίδες να ιδή η Εκκλησία κάτι καλό από αυτούς έχουν εξανεμισθή. Οι άνθρωποι αυτοί χύνουν κροκοδείλια δάκρυα, όποτε τους ομιλούν για μικτούς γάμους, από μέσα τους όμως χαίρονται, διότι μέσω αυτών πραγματοποιούνται τα φιλενωτικά σχέδιά τους. Αυτοί εργάζονται πυρετωδώς- και ποιος γνωρίζει με τι είδους ανταλλάγματα- για έναν άλλο γάμο. Ένα γάμο απείρως αμαρτωλώτερο και ασεβέστερο. Ένα γάμο βδέλυγμα στα μάτια του Θεού. Ποιος είναι ο γάμος αυτός; Είναι ο γάμος μεταξύ Ορθοδοξίας και αιρέσεως, μεταξύ αλήθειας και πλάνης, μεταξύ φωτός και σκότους, μεταξύ Χριστού και Σατανά! Ω της παραφροσύνης των! Δεν αναρωτήθηκαν ποτέ "τις συμφώνησις Χριστώ προς Βελίαλ"; (Β' Κορινθ. 6, 15)
Δεν εδιάβασαν ποτέ τούς λόγους εκείνους του Αποστόλου Ιούδα, σύμφωνα με τους οποίους οι αιρετικοί είναι "νεφέλαι άνυδροι υπό ανέμων παραφερόμεναι, δένδρα φθινοπωρινά, άκαρπα, δις αποθανέντα, εκριζωθέντα, κύματα άγρια θαλάσσης επαφρίζοντα τας εαυτών αισχύνας, αστέρες πλανήται, οις ο ζόφος του σκότους εις τον αιώνα τετήρηται"; (Ιουδ. 12-13)
Τι να τους ειπούμε; Πως να τους πείσουμε να αλλάξουν πορεία; Το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να τους επαναλάβουμε τον λόγο που απηύθυνε ο Χριστός προς τον Ιούδα: "ο ποιείς, ποίησον τάχιον"! Για να ξεκαθαρίση η κατάσταση. Για να χωρισθή η ήρα από το στάρι. Για να απαλλαγή η Εκκλησία από τα δεσμά, με τα οποία την έχουν δέσει, και ελεύθερη πλέον να συνεχίση το ιεραποστολικό και απολυτρωτικό της έργο επάνω στη γη.
Υπάρχουν όμως και άλλοι επίσκοποι που δεν είναι οικουμενιστές. Τι κάνουν αυτοί; Γιατί δεν ομιλούν; Γιατί επιτρέπουν την άλωση του ποιμνίου τους από τους μικτούς γάμους; Διότι αυτοί έχουν ένα άλλο κακό. Είναι δειλοί! Φοβούνται!...."Ου έδωκεν υμίν ο Θεός πνεύμα δειλίας, αλλά δυνάμεως" (Β' Τιμοθ. 1,7)....
Απομένει μία κατηγορία επισκόπων. Είναι αυτή των αδιαφόρων. Αυτοί, ούτε οικουμενιστές είναι, ούτε δειλοί. Είναι όμως αδιάφοροι. Βλέπουν την αλματώδη αύξηση των μικτών γάμων στα ληξιαρχικά τους βιβλία και δεν ανησυχούν. Αυτό που τους ενδιαφέρει είναι ο θρόνος τους, οι τιμές που απολαμβάνουν από τους ανθρώπους, τα οικονομικά μεγέθη της εκκλησιαστικής τους περιουσίας και η καλοπέρασή τους. Νομίζουν, οι δυστυχείς, ότι ο πτωχός και ταπεινός Ναζωραίος έχυσε το Αίμα του επάνω στο Σταυρό για να μπορούν αυτοί να πλουτίζουν και να καλοπερνούν!...

ΠΗΓΗ: "ΜΙΚΤΟΙ ΓΑΜΟΙ Η ευλογία μιας αμαρτίας"(*) του Χρήστου Κων. Λιβανού, Έκδοση Ελληνορθοδόξου Ιεραποστολικής Αδελφότητος "Ο Μέγας Αθανάσιος", Τορόντο, Καναδά 2001, ΕΚΔΟΣΗ Β', Σελ. 227-236 


Σχόλιο scripta manent: οι Δειλοί και οι αδιάφοροι θα τιμωρηθούν όσο και οι παραβάτες, και κατά δεύτερον, κατεγνωσμένη αίρεση και μάλιστα υπογεγραμένη όπως στην Πανορθόδοξη του Κολυμπαρίου συνιστά ΑΚΥΡΑ ΜΥΣΤΗΡΙΑ
Οι μικτοί γάμοι δεν είναι η μοναδική αίρεση που υπέγραψαν στο Κολυμπάρι, είναι μεγάλη η λίστα.

ΔΕΝ ΗΡΘΕ ΑΚΟΜΗ Ο ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΣ, ΟΤΑΝ ΕΡΘΗ ΘΑ ΓΙΝΗ ΔΙΩΓΜΟΣ, ΕΓΩ ΔΕΝ ΘΑ ΖΩ ΤΟΤΕ. ΕΣΕΙΣ ΘΑ ΔΗΤΕ ΔΑΣΚΑΛΟΥΣ ΚΑΘΗΓΗΤΑΣ ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΟΥΣ, ΓΙΑΤΙ ΟΧΙ ΚΑΙ ΠΑΠΑΔΕΣ ΚΑΙ ΔΕΣΠΟΤΑΔΕΣ, ΝΑ ΧΕΙΡΟΚΡΟΤΟΥΝ ΤΟΝ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟ! ΑΠΟ ΤΙΣ 30.000 ΔΑΣΚΑΛΟΥΣ ΠΟΥ ΕΧΕΙ Η ΕΛΛΑΔΑ, ΖΗΤΗΜΑ ΑΝ 100 ΠΟΥΝ: «ΕΜΕΙΣ ΛΟΥΣΤΡΟΙ ΘΑ ΓΙΝΟΥΜΕ, ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΔΙΔΑΣΚΟΥΜΕ ΑΘΕΪΑ»

ΠΡΟΦΗΤΙΚΟΣ ΛΟΓΟΣ ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΦΛΩΡΙΝΗΣ ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ
ΘΑ ΓΙΝΗ ΔΙΩΓΜΟΣ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΙΣ 30.000 ΔΑΣΚΑΛΟΥΣ ΠΟΥ ΕΧΕΙ Η ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΑΣ ΖΗΤΗΜΑ ΕΑΝ ΜΕΙΝΟΥΝ 100 ΔΑΣΚΑΛΟΙ ΠΟΥ ΝΑ ΠΟΥΝ ΠΡΟΤΙΜΟΥΜΕ ΝΑ ΓΙΝΟΥΜΕ ΛΟΥΣΤΡΟΙ ΠΑΡΑ ΝΑ ΚΗΡΥΤΤΟΥΜΕ ΑΘΕΪΑ

Ἀπο το βιβλίο τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου
«ΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΣΤΟΥΣ ΕΣΧΑΤΟΥΣ ΚΑΙΡΟΥΣ», ἐκδοση Γ ἐπηυξημένη, 2015, σελ. 15

Πάντοτε τὰ πτωχαδάκια διώκονται, καὶ μένουν κοντὰ στὸ Χριστό. Οἱ ἄλλοι, ποὺ ἔχουν ἀξιώματα, ὡς ἐπὶ τὸ πλεῖστον πολεμοῦν τὸ Χριστό.
Θὰ γίνῃ διωγμός. Θὰ τὰ δῆτε ἐσεῖς ποὺ θὰ ζήσετε, ἐγὼ γέρος ἄνθρωπος εἶμαι. Θὰ γίνῃ διωγμός, καὶ θὰ δῆτε ὅλους τοὺς δασκαλάκους νὰ προσκυνᾶνε τὸ κόκκινο θηρίο. Τριάντα χιλιάδες εἶνε ὅλοι οἱ δάσκαλοι· ζήτημα νὰ μείνουν ἑκατὸ ποὺ νὰ ποῦν· Προτιμοῦμε νὰ γίνουμε λοῦστροι στὴν πλατεῖα τῆς πόλεως, παρὰ νὰ κηρύττουμε ἀθεΐα. Ὅλοι οἱ ἄλλοι, μὲ ὅση εὐκολία χειροκροτοῦσαν τὸν Παπαδόπουλο, μὲ ὅση εὐκολία χειροκροτοῦσαν τὸν Καραμανλῆ, μὲ τὴν ἴδια εὐκολία θὰ χειροκροτοῦνε καὶ τὸν ἀντίχριστο. Θὰ τὰ δῆτε αὐτά. Συμφέρον καὶ μόνο συμφέρον εἶνε σήμερα οἱ ἄνθρωποι, καὶ τίποτε περισσότερο. 
Τέτοιοι εἶνε καὶ οἱ δάσκαλοι καὶ οἱ καθηγηταὶ καὶ οἱ ἀξιωματικοί, γιατί ὄχι καὶ οἱ παπᾶδες καὶ οἱ δεσποτάδες – δὲν κάνω καμμία διάκρισι.
Δὲν ἦρθε ἀκόμη ἡ ὥρα τοῦ ἀντιχρίστου· ὅταν θὰ ἔρθῃ, θὰ τὸ δοῦμε. Μιλάει παρακάτω ὁ ἀπόστολος γιὰ τὴν ὥρα τοῦ ἀντιχρίστου.
Διαμάντια ἄθραυστα εἶνε οἱ πραγματικοὶ Χριστιανοί.

….Λίγοι, ἦταν οἱ Χριστιανοὶ τῆς Θεσσαλονίκης, ἀλλὰ ζωντανοί. Ἔχει ἀξία ὄχι τὸ ποσὸν ἀλλὰ τὸ ποιόν. Πότε θ᾿ ἀποκτήσῃ ἡ Ἐκκλησία μας τέτοιους ζωντανοὺς Χριστιανούς;

(Εἶναι ἀπομαγνητοφωνημένο ἀπόσπασμα ἀπο κύκλο Ἁγίας Γραφῆς ἀνδρῶν τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου στην Μητρόπολη, ἀπο τὸ 1975)

Για τα νέα βιβλία των θρησκευτικῶν, που έβγαλε το αθεο Ὑπουργεῖο παιδείας για τα Ὸρθόδοξα παιδιά τῶν Ἑλλήνων, ὑπάρχουν κάποιοι δάσκαλοι, που θα πηδήξουν τις σελίδες που κηρύσσουν την πανθρησκεία και είναι άντίθετες ὰπό την Ὸρθόδοξη πίστη των Ἑλλήνων, που προστατεύεται από το Σύνταγμα.
Καλά είναι, οἱ γονείς να μιλήσουν με τους δασκάλους παιδιῶν τους και να δοῦν αν εκείνοι προστατεύσουν τα παιδια τους ὰπό το άθεο ὑπουργεῖο παιδείας και ανάλογα να πράξουν.

Όταν ο σκοπός του σκοπού (Επισκόπου) αλλάζει, διαφοροποιείται

Αγαπητοί,
Οι υιοί των ανθρώπων του 21ου αιώνα με όλη την καλή θέληση που τους διακρίνει κρίνουν πως πρέπει να εργαστούν από κοινού με σκοπό την ειρήνη και την ασφάλεια του κόσμου. Σοβαρό θέμα - παλαιό αλλά και νέο - είναι η ειρήνη του κόσμου, η συμφιλίωση, η αγάπη, οι λυμένες διαφορές και η κοινή πορεία! Ένα βασικό σύνθημα των ειρηνοποιών του καιρού μας είναι ο σεβασμός στις διαφορές και στη διαφορετικότητα!
ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΟΜΩΣ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΣΩΜΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ, ΔΗΛΑΔΗ ΣΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΜΑΣ, ΝΑ ΠΟΥΜΕ ΤΑ ΙΔΙΑ ΛΟΓΙΑ; ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΣΕΒΑΣΤΕΣ ΓΝΩΜΕΣ π.χ. ΟΤΙ Ο ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΣΥΝ ΑΥΤΩ ΑΠΟΤΕΛΟΥΝ "ΣΩΜΑ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ"; Ή ΠΑΛΙ ΟΙ ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΙ ΣΥΝ ΤΟΙΣ ΛΟΙΠΟΙΣ ΑΠΟΤΕΛΟΥΝ "ΣΩΜΑ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΚΟ"; Ας είδωμεν…

ΟΙ ΥΙΟΙ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ

Οι άνθρωποι που ζουν στο σήμερα αγνοώντας το "σήμερα" της Εκκλησίας του Χριστού και τα περί του άρχοντα της Ειρήνης, δηλ. του αναστάντος Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, αναζητούν τρόπους ασφαλείς και έξυπνους προς την επίτευξη του ΣΚΟΠΟΥ. Όλων η προσοχή είναι στραμμένη προς τα εκεί, ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΕΙΡΗΝΗ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ (και την επίλυση των διαφορών που μας χωρίζουν). Ο σκοπός αυτός ελκύει βέβαια πολλούς ευφυείς ανθρώπους από όλο τον επιστημονικό κόσμο που έχουν σπουδάσει τον άνθρωπο, τον κόσμο και τον Θεό. Οι επιστήμονες της ψυχο-ανθρωπολογίας, της κοσμολογίας και της θεολογίας μέσα από κοπιώδεις διαλόγους και μυστικά δείπνα παρουσιάζουν τα θετικά συμπεράσματα των φανταχτερών συνεδρίων τους, φωτίζοντας τον ορθό και ασφαλή δρόμο της ανεκτικότητας, της αλληλοκατανόησης, του σεβασμού των διαφορών σε επίπεδο (εκλεκτών) λαών ή θρησκειών και μαζί την οδό της δήθεν ορθής κατανόησης του πρώτου, του εκλεκτού, ή αλλιώς του διαφορετικού ανθρώπου! Η αναζήτηση όμως αυτή του κόσμου για την ειρήνη του κόσμου δεν είναι άλλη από την αναζήτηση της αλήθειας, της μόνης αλήθειας που είναι ο Θεός των Ορθοδόξων Χριστιανών, ο Θεός της Ειρήνης, και η αναζήτηση αυτή από τη μεριά τους δεν αποτελεί ανησυχητικό αλλά μάλλον ένα θεάρεστο έργο! Τι λοιπόν μας χωρίζει; Ποια είναι η θρησκευτική διαφορά μεταξύ των υιών του Θεού και των υιών των ανθρώπων;…

ΟΙ ΥΙΟΙ ΤΟΥ ΘΕΟΥ

Αδελφοί, τι κι αν η ειρήνη του κόσμου αποτελεί και σήμερα την Νο 1 αναζήτηση του κόσμου! Η μέριμνα αυτή που είναι καθαρά κοσμική αποσκοπεί σε μία αδιατάρακτη ζωή, σε μία άλλου είδους ζωή και βασιλεία επί της γης διαφορετικής, αλλά και αδιάφορης για την απλή και ταπεινή Ζωή της Μίας Σταυρώσιμης Εκκλησίας μας. Στο τραπέζι αυτό των διαπραγματεύσεων έχουν θέση όλοι οι επιστήμονες, ακόμη και αυτοί των θρησκειών, χριστιανικών και μη, αλλ' όχι οι Ορθόδοξοι, οι υιοί του Θεού! Γιατί; Διότι ο σκοπός των ΣΚΟΠΩΝ μας είναι πολύ διαφορετικός από τον ΣΚΟΠΟ του κόσμου που αναζητάει μία ταραχώδη αμαρτωλή επικίνδυνη ζωή και ταυτόχρονα έναν ειρηνικό ήσυχο θάνατο σε βαθύ γήρας! Τι λοιπόν; Δεν θα συζητήσουμε με τον κόσμο;...
Αδελφοί, καλύτερα για λίγο να σιωπήσουμε! Κι ας αφουγκραστούμε τη φωνή των αγίων Πατέρων που μέσα στη Γραφή βρήκαν όλα τα φάρμακα εκτός της υποκρισίας! Την ώρα λοιπόν και τη στιγμή που οι ειδικοί των θρησκειών -κυρίως οι επίσκοποί μας - μαζί με τους θρησκειοψυχολόγους αναζητούν φόρμες ενωτικές και τρόπους υπέρβασης του εαυτού μας, της ταυτότητάς μας, εθνικής και θρησκευτικής αλλά και των διαφορών που μας χωρίζουν από τον κόσμο των θρησκειών..., εμείς ας αναρωτηθούμε και ας ερευνήσουμε τα σχετικά με τη θέση και του ρόλου του επισκόπου εν τη Εκκλησία εν σχέσει με αυτήν που έχουμε εμείς οι απλοί λαϊκοί! Αλήθεια! Εδώ πρώτα απ' όλα θα πρέπει να αναζητήσουμε την ειρήνη του Χριστού και όχι του κόσμου, μιάς και τα πράγματα μέσα στην Εκκλησία μας βαίνουν προς τον Πάπα. Γι' αυτό τον λόγο ας δούμε εν τέλει τι είναι αυτό μας ενώνει εν τη Εκκλησία, και τι πάλι είναι αυτό που μας χωρίζει κατά Θεόν από τέτοιους επισκόπους! Αλήθεια, ποια είναι η διαφορά μεταξύ κληρικών και λαϊκών, μεταξύ επισκόπου και ιερέων; Υπάρχει πρώτος και δεύτερος και τρίτος ή είμαστε ΙΣΟΤΙΜΟΙ όπως και τα Πρόσωπα της ΑΓΙΑΣ ΤΡΙΑΔΟΣ;

Α'. Η ΘΕΣΙΣ ΤΟΥ ΚΛΗΡΟΥ ΕΝ ΤΗ ΕΚΛΗΣΙΑ

"... ο κλήρος και το ιερατείον δεν αποτελεί... ξεχωριστόν τι σώμα, έξω της εκκλησίας και οιονεί υπερκείμενον ταύτης ως άλλη τις εκκλησία υπέρ την εκκλησίαν των πιστών, αλλ' είναι εντεταγμένος εις το εν σώμα της εκκλησίας και συνεπώς κλήρος και λαός συναποτελούν άπαντες ένα σώμα" [1]. Ο Π. Τρεμπέλας για το ότι οι λαϊκοί αποτελούν ασφάλεια και δύναμη υπέρ των επισκόπων γράφει: "Και ότι μεν η συνεργασία και του λαϊκού στοιχείου αποτελεί ασφάλειαν και δύναμιν πολλάκις ακαταγώνιστον διά τους εν τη Εκκλησία επισκόπους και κληρικούς, δεν φαίνεται μεν τόσον απτώς τώρα, οπότε όπισθεν των επισκόπων ίσταται το κράτος διά της υλικής αυτού δυνάμεως συντρέχον αυτούς και επιβάλλον εις το ποίμνιον ποιμένας πολλάκις αναξίους της αποστολής των"... Και σε περίπτωση που χωρισθεί το κράτος από την Εκκλησία ή που το κράτος πάρει εχθρική στάση απέναντί της. τότε λέγει ο Τρεμπέλας, "τότε θα καταφανή αναντιρρήτως, ότι δι' έκαστον επίσκοπον και πρεσβύτερον ισχύς αυτού θα είναι η αγάπη του λαού του"[1].

Β'. Η ΕΝ ΤΩ ΣΩΜΑΤΙ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΙΣΟΤΙΜΙΑ ΤΩΝ ΜΕΛΩΝ
Η θέση του κλήρου και της ιεραρχίας καθορίζεται πλήρως και με σαφή τρόπο στην Α' προς Κορινθίους επιστολή όπου ο απόστολος των εθνών μιλάει για τα ΔΙΑΦΟΡΑ χαρίσματα. "Κατά την υπό των εγκύρων και επισήμων ερμηνευτών της Ορθοδόξου Εκκλησίας ερμηνείαν των εν τω κεφαλαίω τούτω θεοπνεύστων λόγων του θείου Παύλου, υπάρχουν μεν ΔΙΑΦΟΡΑ εν τη Εκκλησία χαρίσματα, αλλ' η ΔΙΑΦΟΡΑ αυτή ου μόνον δεν αποκλείει, αλλ' όλως τουναντίον και συνιστά την ι σ ο τ ι μ ί α ν πάντων των μελών αυτής... Η ΔΙΑΦΟΡΑ δε, των χαρισμάτων καθίσταται αναγκαία, διότι, ίνα απαρτισθή εν σώμα, πρέπει να υπάρχουν μέλη ΔΙΑΦΟΡΑ. Εάν δε, το αυτό χάρισμα είχον πάντες, παρατηρεί ο Ζιγαβηνός "εν αν μέλος ήσαν και ου σώμα"... Ακριβώς "η διαφορά αύτη" εν τοις χαρίσμασιν αυτή εστί "μάλιστα η ποιούσαν την ισοτιμίαν", λέγει ο Δαμασκηνός...[1]. Ο απόστολος των εθνών Παύλος ως προς εκείνους που έχουν τα ανώτερα χαρίσματα, στον στίχο 21, λέγει αυτά που δυστυχώς οι επίσκοποι του 21ου αιώνα έχουν αρνηθεί! Το τι λέγει ο απόστολος "περί του οφθαλμού και της κεφαλής εν σχέσει προς τα λοιπά μέλη του σώματος" είναι γνωστά!
Αξιοπρόσεκτο τέλος είναι ότι ενώ ο επίσκοπος δεν μπορεί να πει στα υπόλοιπα μέλη του σώματος της Εκκλησίας "χρείαν ημών ουκ έχω", οι λαϊκοί και οι κληρικοί έχουν το δικαίωμα να βγάζουν τα αλλήθωρα μάτια των επισκόπων τους που κοιτούν προς Δύση Νότο και Βορρά ώστε το ποίμνιό τους να γίνεται βορά και τροφή των αιρετικών λύκων που είναι οι χειρότεροι όλων.

Γ'. Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ

Ότι βεβαίως το ιερατείο μας έχει ειδικό χάρισμα που μεταδίδεται μέσα από το μυστήριο της ιεροσύνης κανείς από αυτούς που στέκονται ορθά στα της πίστεως δεν μπορεί να αρνηθεί! Αλλ' όμως παρά το ειδικό χάρισμα συναποτελούν μαζί με τους υπόλοιπους πιστούς το "εν και το αυτό σώμα". Ο ιερός Χρυσόστομος κατεβάζοντας απ' ουρανού την φωνή του Παύλου εν σχέσει με το "ημείς πάντες" (Α' Κορινθ. 12,12) λέγει: " Ουδέ γαρ ε γ ώ  ο  α π ό σ τ ο λ ό ς   σου τι πλέον έχω κατά τούτο, φησί. Και γαρ σ ύ σώμα, κ α θ ά π ε ρ ε γ ώ κ α ι ε γ ώ κ α θ ά π ε ρ σ ύ, και την αυτήν άπαντες έχομεν κεφαλήν"[1]
ΤΕΛΙΚΑ,
Ποιοι είναι αυτοί που σχίζουν την Εκκλησία του Χριστού και τη χωρίζουν σε διάφορα μέρη όπως:
- διδάσκουσα Εκκλησίαν
- ποιμαίνουσα Εκκλησία
-επίσημος Εκκλησία
ΚΑΙ είμαι εγώ πράγματι ζωντανό μέλος του σώματος της Εκκλησίας όταν στέκομαι αδιάφορος προ της σφαγής των αδελφών μου και αναμασώ το ''θα μας πει η Εκκλησία το τι θα πράξουμε'' ή "όπου επίσκοπος εκεί Εκκλησία";
ΚΑΙ εν τέλει περιμένουμε "να μας πει η Επίσκοπος Εκκλησία για το τι θα πράξουμε" εν σχέσει με την Παναίρεση του Οικουμενισμού και της 1ης ψευδοσυνόδου των Οικουμενιστών;...

Μετά τιμής
Δημήτριος Β. Εμμανουήλ
Ιεροψάλτης, Εκπαιδευτικός

[1] "ΟΙ ΛΑΪΚΟΙ ΕΝ ΤΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ", Π.Ν. ΤΡΕΜΠΕΛΑ, ΕΚΔΟΣΙΣ "Ο ΣΩΤΗΡ", 
ΑΘΗΝΑΙ-ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 1976, ΣΕΛ. 159-168

Τί περιμένετε άγιοι ηγούμενοι και πατέρες;

Εγερτήριο σάλπισμα Αγίου Θεοδώρου του Στουδίτου.

ΣΧΟΛΙΟ π. Φώτιου Βεζύνια:
Τί περιμένετε άγιοι ηγούμενοι και πατέρες; 
Τί άλλο δηλαδή πρέπει να γίνει; 
Πόσος καιρός ακόμα να περάσει; Λέτε ότι φταίει η Ιεραρχία... λέτε ότι φταίει ο Πατριάρχης... 
ΟΧΙ ΦΤΑΙΤΕ και ΕΣΕΙΣ...
Αν αποφασίζατε όλοι μαζί σε μία ταυτόχρονη "ΔΙΑΚΟΠΗ ΜΝΗΜΟΣΥΝΟΥ", αύριο θα γινόταν ΣΥΝΟΔΟΣ που θα ΑΝΑΘΕΜΑΤΙΖΕ την σύνοδο της Κρήτης. Μόνο έτσι θα λυθεί το πρόβλημα της Εκκλησίας.

ΟΛΟΙ ΘΑ ΔΩΣΟΥΜΕ ΛΟΓΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΑΣΤΙΚΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΣΥΝΕΙΔΗΣΕΩΣ ΜΑΣ ΠΟΥ ΚΑΛΛΙΕΡΓΟΥΜΕ ΕΠΙΜΕΛΩΣ!!!!


Η Εκκλησία του Θεού δεν έχει μείνει χωρίς ποιμένα, μολονότι την έχουν κατατοξεύσει. 
 Και «πύλαι άδου» δεν έχουν καταφέρει να την καθυποτάξουν. Ούτε ανέχεται να κάμνει κάτι και να λέγει αντίθετα προς τους καθιερωμένους («κειμένους») όρους και νόμους. 
Όμως πολλοί ποιμένες ποικιλοτρόπως έγιναν άφρονες. Διότι και συνόδους εσυγκρότησαν μεγάλες και πολυπληθείς, και θεώρησαν τους εαυτούς τους ότι είναι Εκκλησία Θεού, και φρόντισαν να φαίνονται ότι υπερασπίζονται τους «κανόνες». Στην πράξη όμως εστρέφονταν εναντίον των κανόνων. Λοιπόν, Σύνοδοι δεν είναι όταν μαζεύονται απλώς ιεράρχες και ιερείς, έστω και αν είναι πολλοί. Διότι είναι καλύτερο, λέγει ο λόγος του Θεού, να είναι ένας που κάνει το θέλημα του Κυρίου, παρά μυριάδες που το παραβαίνουν.

Η Σύνοδος λοιπόν πρέπει να γίνεται εν ονόματι Κυρίου με ειρήνη και με τήρηση των «κανόνων» και οι καταδικαστικές και οι αθωωτικές αποφάσεις να μην λαμβάνονται όπως τύχει, αλλά όπως ορίζει η αλήθεια και οι κανόνες και οι γνωρίζοντες την ακρίβεια. Διότι ο τέλειος λόγος του Θεού δεν μπορεί από τη φύση του να δένεται και να ορίζεται όπως θέλει ο καθένας. Και στους ιεράρχες σε καμία περίπτωση δεν έχει δοθεί εξουσία να παραβαίνουν τους «κανόνες», παρά μόνο να συμβαδίζουν με τα όσα έχουν γίνει αποδεκτά και έχουν αναγνωριστεί, και να ακολουθούν τους πριν από αυτούς Πατέρες. Δεν επιτρέπεται λοιπόν ούτε η δική μας τοπική Εκκλησία ούτε καμία άλλη, να κάμνει κάτι παραβαίνοντας τους κείμενους νόμους και «κανόνες». Διότι, αν γινόταν αυτό το Ευαγγέλιοθα ήταν κενό και οι κανόνες άχρηστοι. Οπότε κάθε επίσκοπος κατά την διάρκεια της αρχιεροσύνης του, επειδή θα του ήταν επιτρεπτό να ενεργεί με τους ομόφρονές του όπως θα ήθελε, θα ήταν ένας νέος Ευαγγελιστής ένας άλλος Απόστολος και άλλος Νομοθέτης!!. Ευτυχώς δεν συμβαίνει αυτό, διότι έχουμε παραγγελία από τον ίδιο τον Απόστολο Παύλο, αν κάποιος διδάσκει η μας προστάζει να κάνουμε κάτι αντίθετο προς αυτό που παραλάβαμε, που να είναι δηλαδή αντίθετο προς τους «κανόνες» των κατά καιρούς οικουμενικών και τοπικών Συνόδων, αυτός να μην είναι αποδεκτός στην Εκκλησία και να μη λογαριάζεται μεταξύ των αγίων χριστιανών.

Σ΄ αυτούς τους χρόνους που ζούμε, που ο Χριστός διώκεται, όποιος έχει κάποιο εκκλησιαστικό αξίωμα και ξεχωρίζει για τη χριστιανική του γνώση, οφείλει να διακρίνεται εις το να λαλεί και να διδάσκει το λόγο της ορθοδοξίας. Όμως και εκτός αυτού. Εάν κάποιος είναι απλός μαθητής, έχει χρέος να λέει με θάρρος και παρρησία την αλήθεια, με ελεύθερη τη γλώσσα του….
Αλλά πώς φτάσαμε να προτιμούμε την ησυχία των μοναστηριών μας 
περισσότερο από το Θεό; και την καλοπέρασή μας από την υπέρ του αγαθού κακοπάθεια; Που είναι η δύναμη και η δόξα του μοναχικού μας τάγματος; Θυμηθείτε πως οι μακάριοι άγιοι Σάββας και Θεοδόσιος, την ώρα που ο βασιλιάς Αναστάσιος πήγε με το μέρος της δυσμενούς αιρέσεως, ξεσηκώθηκαν και πρωτοστάτησαν με ζήλο προμαχώνας για την ορθόδοξη πίστη. Και αυτό το έκαναν αναθεματίζοντας μέσα στην Εκκλησία, με τους ομόφρονές τους Ορθόδοξους, τους αιρετικούς, και αποστέλλοντας στο βασιλιά τη διαμαρτυρία τους, βεβαιώνοντας τον ότι θα προτιμούσαν τον θάνατο παρά να μεταβάλλουν κάτι από τα παραδεδομένα και καθιερωμένα δόγματα…
Εάν λοιπόν το μοναχικό τάγμα δεν θεωρήσει ότι όλα είναι σκύβαλα δηλαδή τα τιποτένια, και εννοώ τις όποιες ανέσεις των μοναστηριών και τα συναφή, πως τότε ο λαϊκός, όταν κληθεί να ομολογήσει την πίστη του, (πώς) θα μπορέσει να παραθεωρήσει γυναίκα, παιδιά και τα σχετικά; Γι΄ αυτό σας θυμίζω: να μην σιωπήσουμε μπροστά στην πρόκληση των αιρετικών, για να μη γίνει σιωπή μας η κραυγή της αμαρτίας των Σοδόμων. Ας θυσιάσουμε τα κάτω, για να κερδίσουμε τα άνω. Ας μη γίνουμε σκάνδαλο για την Εκκλησία του Θεού…. Εάν λοιπόν είναι κάποιοι αληθινοί μοναχοί, ας το δείξουν στην παρούσα περίσταση με τα έργα τους. Και έργο του Μοναχού είναι να μην ανέχεται ούτε η παραμικρή καινοτομία να εισχωρήσει στη γνησιότητα του ευαγγελίου και αυτό, για να μη δώσουμε το παράδειγμα στους λαϊκούς ότι προτιμούμε την αίρεση και την αιρετική «συν-κοινωνία», και έτσι έχουμε να δώσουμε λόγο για την απώλειά τους!
«Η εντολή του Κυρίου είναι να μη σιωπάμε τον καιρό που η πίστη μας βρίσκεται σε κίνδυνο. Ώστε, όταν για την πίστη ο λόγος, δεν μπορείς να πεις ποιος είμαι εγώ; ένας απλός ιερέας, άρχοντας, στρατιώτης, γεωργός, φτωχός. Δεν μου πέφτει λόγος και φροντίδα για αυτό το ζήτημα. Αλίμονο, οι λίθοι θα κράξουν και εσύ θα μείνεις σιωπηλός και χωρίς φροντίδα;».
«Αυτή είναι η ευαγγελική πίστη ημών των αμαρτωλών. Αυτή είναι η αποστολική ομολογία ημών των ευτελών. Ακόμα και ο Πέτρος και ο Παύλος αν μας πουν αντίθετα πράγματα, ακόμα και αν έλθει άγγελος από τους ουρανούς και μας διδάξει άλλο ευαγγέλιο, να μην τον δεχτείτε, γιατί δεν ακολουθεί την υγιή διδασκαλία της πίστεως».
«Και όλα τα καλά του κόσμου να προσφέρει ένας άνθρωπος που αποδέχεται την αίρεση φίλος του Θεού δεν γίνεται. Είναι εχθρός Του. Και αν κάποιος καθίσει να φάει και να πιει με αιρετικούς, έχει ευθύνη».
«Δεν είναι ‘οικονομία’ να κάνουμε να αθετούμε αυτά που μας παραδόθηκαν, ούτε να κάνουμε οποιαδήποτε, μικρή παραχώρηση ανάλογα με τις περιστάσεις και τη λογική μας κρίση».
«Όποιοι είναι, στους καιρούς μας, αληθινοί μοναχοί, να το δείξουν εμπράκτως. Και έργο του Μονάχου είναι να μην ανέχεται ούτε την παραμικρή καινοτομία και αλλοίωση στο ευαγγέλιο. Ένας που ευδοκιμεί στο έργο του Θεού είναι προτιμότερος από χιλιάδες άλλους που καμαρώνουν για την αυθάδεια τους. Αλλά συ, αν θέλεις προτίμησε να είσαι με το πλήθος των πνιγμένων παρά να σωθείς μαζί με τον Νώε. Όσο για μένα, επίτρεψέ με να τρέξω και να σωθώ με τους ολίγους μέσα στην κιβωτό δηλαδή στην ασφάλεια της Εκκλησίας».

ΑΓΙΟΣ ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΣΤΟΥΔΙΤΗΣ

ΤΟ ΕΙΔΑΜΕ ΣΤΟ: "ΤΙΠΟΤΕ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΙΣΑΞΙΟ ΤΗΣ ΟΡΘΔΟΞΟΥ ΠΙΣΤΕΩΣ" εκδ. "ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΥΨΕΛΗ"

Υπέρ της δωρεάς οργάνων τάχθηκε ο Μητροπολίτης Μεσσηνίας Χρυσόστομος



Ο άνθρωπος που δεν δίστασε να συνηγορήσει υπέρ της δολοφονίας της Εκκλησίας (κακοδοξώντας περί διηρημένης Εκκλησίας), γιατί θα διστάσει να υπερασπιστεί τη δολοφονία ανθρώπων;

Έκανε αίσθηση η παρέμβαση του Μητροπολίτη Μεσσηνίας Χρυσοστόμου στο πλαίσιο του Διεθνούς Συνεδρίου του Ερευνητικού Ινστιτούτου για την μακροζωία και την πρόληψη των ασθενειών γήρατος.
Ο κ. Χρυσόστομος εμφανίστηκε κατά της καύση των νεκρών τονίζοντας ότι κανένας δεν μπορεί να αυτοδιαχειριστεί τη ζωή του κατά το δοκούν ή να επιδιώξει την αυτοκαταστροφή του. «Δεν υπάρχει ζωή όπου υπάρχει ατομικότητα. Ο άνθρωπος σχετίζεται πρώτιστα με τον Θεό και η σχέση αυτή «παράγει» ζωή, γι’ αυτό και υπάρχει η δυνατότητα να ζήσει αιώνια. Η επιτυχία προς την αιωνιότητα εξαρτάται τελικά οπό τον τρόπο με τον οποίο ο άνθρωπος διαχειρίζεται το θείο δώρο του ως ζωή. Η πραγματική ζωή δεν συνεπάγεται μία αποκλειστική και αυτοδιαχειριζόμενη κατάσταση, αλλά είναι μία ζωή ιερά η οποία δεν ανήκει αποκλειστικά στον άνθρωπο αλλά σε όλους και πρώτιστα στο Θεό. Εξαιτίας αυτής της ιερότητας της ζωής του ανθρώπου κανένας δεν μπορεί να αυτοδιαχειριστεί τη ζωή του κατά το δοκούν ή να επιδιώξει την αυτοκαταστροφή του (τα προβλήματα της ευθανασίας, της αυτοκτονίας, της καύσης του σώματος) και μάλιστα ἐν ονόματι οποιασδήποτε έννοιας ατομικού δικαιώματος ἤ ατομικής ελευθερίας» δήλωσε χαρακτηριστικά ο κ Χρυσόστομος.
Ο Μητροπολίτης Μεσσηνίας εμφανίστηκε και υπέρ της δωρεάς οργάνων. «Ο άνθρωπος ανήκει σε όλους τούς άλλους, τούς εκτός του εαυτού του γι αυτό και πρέπει να θυσιάζεται γι’ αυτούς (αυτοθυσία) και επίσης να προσφέρεται σωματικά ακόμη και βιολογικά σ’ αυτούς, μέσα από κάθε μεταμοσχευτική δωρεά οργάνων και υγρών του σώματός του. Το σώμα του έχει λόγο ύπαρξης όταν χρησιμοποιείται, προκειμένου να δώσει και αυτό ζωή σε άλλους, άλλως καθίσταται «σκωλήκων βρώμα και δυσωδία». Στο σημείο αυτό νομίζω ότι είναι αναγκαία μία διευκρίνιση. Η μεταμοσχευτική προσφορά των οργάνων και υγρών ενός ανθρώπου σε έναν άλλον άνθρωπο δεν είναι απλώς μία πράξη ηθικής επιταγής αλλά τυγχάνει καταρχήν έκφραση της ίδιας της ελευθερίας του ανθρώπου ως τρόπου αγαπητικής προσφοράς προς τον άλλον άνθρωπο» δήλωσε.

Άλλο η συμφιλίωση των ανθρώπων, και άλλο η συμφιλίωση των θρησκειών


Άγιος Νικόλαος Αχρίδος

Πολλοί άσχετοι με κάθε πίστη, λένε πως τάχα θέλουν την ένωση όλων των θρησκειών.

«Όλοι θέλομε να δώσει ο Θεός ενότητα πίστεως στον κόσμο. Μα εσείς τα μπερδεύετε τα πράγματα. 

Άλλο η συμφιλίωσις των ανθρώπων, και άλλο η συμφιλίωση των θρησκειών. 

Ο Χριστιανισμός επιβάλλει ν' αγαπάμε με όλη μας την καρδιά τους πάντες, όποια πίστη και αν έχουν! 

Συγχρόνως όμως μας διατάζει να κρατάμε αλώβητη την πίστη μας και τα δόγματά της. Σαν χριστιανοί πρέπει να ελεείτε όλο τον κόσμο, όλους τους ανθρώπους! 
Ακόμη και την ζωή σας να δώσετε γι αυτούς. 

Αλλά τις αλήθειες Του Χριστού δεν έχετε το δικαίωμα να τις θίξετε. 

Γιατί δεν είναι δικές σας. 

Η πίστη Του Χριστού δεν είναι ιδιοκτησία μας να την κάνωμε ο,τι θέλομε»!

(Αγ. Νικολάου Βελιμίροβιτς, «Επιστολές»)

ΣΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΑ ΤΟΥ ΕΡΝΤΟΓΑΝ ΗΔΗ 10 ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ ΠΗΡΑΝ ΤΗΝ ΚΑΡΤΑ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΗ ΜΕ ΤΟ ΤΣΙΠ

Φαίνεται πως η Τουρκιά εξελίσσεται σαν πρωτοπόρα χώρα στο θέμα της κάρτας του πολίτη και όπως αναφέρουν τα τουρκικά ΜΜΕ, ήδη περί τα 10 εκατομμύρια Τούρκοι από την αρχή της χρονιάς έχουν «φορτωθεί» με την νέα ταυτότητα με το ηλεκτρονικό τσιπ που φακελώνει όλα τα προσωπικά δεδομένα και κάνει τους ανθρώπους ένα νούμερο προς έλεγχο και .. κατανάλωση.
Όπως αναφέρεται, καθημερινά περί τις 72 χιλιάδες απευθύνονται για να πάρουν την κάρτα του πολίτη, ενώ η παραγωγή φτάνει τις 62 χιλιάδες με αποτέλεσμα να παραγγελθούν και άλλες μηχανές για… την αύξηση της παραγωγής.
Σύμφωνα με τον αρμόδιο διευθυντή του υπουργού Εσωτερικών, Sinan Güner, η κάρτα του πολίτη είχε τεράστια επιτυχία στην Τουρκία και μόνο στις τελευταίες γιορτές του Μπαιράμ δόθηκαν 410 χιλιάδες κάρτες.
Η Τουρκία λοιπόν δείχνει τον… δρόμο του ηλεκτρονικού φακελώματος.
Και εις ανώτερα!

ΝΙΚΟΣ ΧΕΙΛΑΔΑΚΗΣ
Δημοσιογράφος-Συγγραφέας-Τουρκολόγος

www.nikosxeiladakis.gr

Απίστευτή Βλασφημία! Έγραψε την Αγία Γραφή, για ομοφυλόφιλους με Θεό την Rihanna και τον Donald Trump ως Σατανά

Πριν από μερικά χρόνια όταν κάποιοι σχεδίασαν τα σκίτσα του Μωάμεθ στη Δανία έγινε κυριολεκτικά χαλασμός κόσμου! Σήμερα κάποιος άλλος εκμεταλλευόμενος πως ο Χριστιανισμός είναι θρησκεία της αγάπης και δεν αντιδράει στις βλάσφημες προκλήσεις όπως οι φανατικοί μουσουλμάνοι έκανε το αδιανόητο: Ξαναέγραψε την Αγία Γραφή σε gay εκδοχή με θεό την γνωστή τραγουδίστρια Rihanna και Σατανά τον Αμερικανό πρόεδρο Ντοναλντ Τραμπ.
Συγκεκριμένα ένας κωμικός του YouTube, που έγραψε στο παρελθόν ένα ερωτικό μυθιστόρημα για το Donald Trump, έχει μετατρέψει τώρα την Αγία Γραφή σε….γκέι «κομμάτι της λογοτεχνίας».
Ο Elijah Daniel αποφάσισε την Παρασκευή ότι πρόκειται να ξαναγράψει τη Βίβλο «για να το κάνει καλό και ομοφυλόφιλο»
Ο συγγραφέας άλλαξε το μισό των λέξεων στην Αγία Γραφή για να το κάνει «gayer»(πιο προσιτό στους ομοφυλόφιλους).
«Στην αρχή η Ριάννα δημιούργησε τους ουρανούς και τη γη» ξεκινάει….
Αντί για τον Αδάμ και την Εύα, υπάρχει ο Αδάμ και… ο Στιβ!
Σάλος έχιε δημιουργηθεί και στο Amazon.com, το οποίο κατηγορήθηκε για τη «λογοκρισία» από τους θυμωμένους χρήστες του Twitter, αφού απαγόρευσε την έκδοση της «ομοφυλόφιλης» εκδοχής της Αγίας Γραφής. Η έκδοση PDF του βιβλίου διατίθεται προς πώληση σε έναν ιστότοπο που δημιουργήθηκε από τον ίδιο τον Daniel.
Στην εκδοχή του του Daniel λοιπόν η γνωστή τραγουδίστρια Rihanna εμφανίζεται σαν τον Θεό, ο Αμερικανός Πρόεδρος Donald Trump ως Σατανάς και ο Ιησούς στο θαύμα του γάμου της Κανά μετατρέπει το νερό σε κοκτέιλ αντί του κρασιού.
Ο συγγραφέας έχει αλλάξει τα μισά λόγια της Αγίας Γραφής για να το κάνει πιο ομοφυλόφιλα….
Ο Ντάνιελ είναι πιο διάσημος ως δήμαρχος της κοινότητας Hell (μτφρ κόλαση) του Μίτσιγκαν όπου για λιγότερο από μια μέρα τον Αύγουστο του τρέχοντος έτους απαγόρευσε τους ετεροφυλόφιλους στην πόλη. Ισχυρίζεται δε πως η σατυρική του γκέι βίβλος είναι για την «παράξενη» κοινότητα που εξαθλιώνεται από τις διδασκαλίες του Χριστιανισμού…
Το βιβλίο βέβαια έχει γίνει ανάρπαστο στις ιστοσελίδες της διεθνούς γκέι κοινότητας….

ΣΑΤΑΝΙΚΗ ΜΟΔΑ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΜΕΣΑ ΣΤΟΝ ΙΕΡΟ ΝΑΟ

Γράφει Συντακτική Ομάδα Χειλαδάκη

Ιου. 1,13 Είναι άγρια κύματα θαλάσσης που χύνουν προς τα έξω σαν αηδιαστικόν αφρόν τας αισχράς και επαισχύντους πράξεις των. Είναι αστέρια, που πλανώνται έξω από την τροχιάν των εδώ και εκεί, δια να εξαπατούν τους ταξιδεύοντας, να βαδίζουν δε και οι ίδιοι προς τον όλεθρον. Εις αυτούς έχει επιφυλαχθή αιωνία η τιμωρία, το πυκνόν και αδιαπέραστον σκότος του Αδου.

Ένας Τούρκος μοντελιστ και μάλιστα μιας μόδας που προβάλλει σατανικά πρότυπα εμφανίστηκε στον ναό του Αγίου Αντρέα στο Λονδίνο και το εκπληκτικό ήταν ότι εκεί μέσα έκανε την επίδειξη μόδας του.

Ο εν λόγω Τούρκος μοντελίστ μετέτρεψε την ίδια την εκκλησία σε παράσταση σατανικών μοντέλων χωρίς να υπάρχει καμία αντίδραση. Είναι χαρακτηριστικό ότι το φόντο της επίδειξης ήταν γεμάτο από μασωνικά και σατανικά και κάρτες ταρώ σύμβολα.

Ο Τούρκος αυτός μοντελίστας που ονομάζεται Dilara Findikoglu, πρόβαλλε χωρίς δισταγμό την κολεξιόν του για το 2018 μέσα στο ιερό του ναού. Σημειωτέον ότι ο ναός αυτός του Αγίου Αντρέα δεν είναι ένας τυχαίος ναός αλλά από τις πιο φημισμένες και ιστορικές εκκλησίες της Αγγλίας.

Το εκπληκτικό είναι ότι οι ίδιοι οι ιερείς του ναού αντί να αισχυνθούν και να αντιδράσουν σε αυτή τη μεγάλη βεβήλωση, έδειχναν ακόμα και ότι είναι ευχαριστημένοι γιατί όπως φαίνεται αμείφθηκαν αδρά από τον Τούρκο μοντελίστα. Το μήνυμα προς τη νεολαία μέσα από το ιερό ενός ναού είναι όλο και πιο πολύ σατανισμός ακόμα και στην εμφάνιση.

Αποκ. 17,1 Και ήλθεν από τον ουρανόν ένας εκ των επτά αγγέλων, που είχαν τας επτά φιάλας, και συνωμίλησε μαζή μου, λέγων• “έλα να σου δείξω την κατάκρισιν και καταδίκην της πόρνης της μεγάλης (της διεφθαρμένης, δηλαδή, και εξηχρειωμένης πολυαρίθμου πόλεως), η οποία κάθεται επάνω εις ύδατα πολλά (τα οποία συμβολίζουν λαούς και έθνη με αμαρτωλά και γήϊνα φρονήματα, ωσάν την μεγάλην πόλιν).

Αποκ. 17,3 Και με μετέφερε εν εκστάσει κατά ένα τρόπον πνευματικόν εις ένα τόπον έρημον από την χάριν του Θεού και τους ανθρώπους του Θεού. Και είδα μίαν γυναίκα (που εξεικόνιζε την διεφθαρμένην Ρωμην) να κάθεται επάνω στο θηρίον το κόκκινον (το αιμοχαρές και αιματοβαμμένον από τα εγκλήματά του), το οποίον ήτο γεμάτον από βλασφημίας και είχε επτά κεφαλάς και δέκα κέρατα (τα οποία συμβολίζουν ασεβείς αυτοκράτορας, που είχαν θεοποιήσει τον εαυτόν τους).

ΣΥΝΤΑΚΤΙΚΗ ΟΜΑΔΑ ΧΕΙΛΑΔΑΚΗ
www.nikosxeiladakis.gr