.
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Αρχιμ. Αθανάσιος Μυτιληναίος. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Αρχιμ. Αθανάσιος Μυτιληναίος. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Σόδομα, Γόμορρα, Νινευή και η Ελλάδα του 2024, μέσα από το προφητικό μάτι του π. Αθανασίου Μυτιληναίου
Ἡ καταστροφή τῆς Νινευῆ. Σαρδανάπαλος, ὁ τελευταῖος αὐτοκράτωρ τῆς Νινευῆ.
†.Θά ἤθελα νά ρίχναμε μιά ματιά σ’ αὐτήν τήν ταλαίπωρη Νινευή, ἡ ὁποία ἀποτελεῖ ἕναν τύπον μελλούσης καταστροφῆς. Καί εἶναι πολύ ἀξιόλογος αὐτός ὁ ἱστορικός τύπος μελλούσης καταστροφῆς. Διότι ἔχομε καί ἕναν ἄλλον ἱστορικόν τύπον, ὁ ὁποῖος ἔλαβε χώρα εἰς τήν Νινευή. Εἶναι ὅταν ὁ Ἰωνᾶς δέν πηγαίνει στήν Νινευή καί τελικά τό ψάρι τόν τρώγει χωρίς νά τόν χωνέψη καί μέσα εἰς τήν κοιλίαν τοῦ κήτους μένει τρεῖς μέρες καί τρεῖς νύχτες κι ἐκεῖ εἶπε τήν περίφημη ὠδή του, ἡ ὁποία εἶναι Χριστολογική.
Λέγει τό ἑξῆς ἐκεῖ στήν ὠδή του ὁ Ἰωνᾶς: «ἔδυ ἡ κεφαλή μου εἰς σχισμάς ὀρέων» Πρό αὐτοῦ λέγει ὅτι κατέβηκα, λέει, στόν Ἅδη πού εἶναι ἐκεῖ αἰώνιοι μοχλοί -δέν ἀνοίγει δηλαδή κατά τρόπον πού νά παραβιαστῆ ἀπό ἄλλους, ξέρω ’γώ ἐχθρούς καί τά λοιπά.- Κι ὅμως δέν ἦταν εἰς τόν Ἅδη. Ἡ κοιλία τοῦ κήτους εἶναι τύπος τοῦ Ἅδου. Καί ἔγειρε «ἔδυ» -ἐβασίλεψε κατά λέξι, ἔδυσε- ἔγειρε ἡ κεφαλή μου σέ σχισμές ὀρέων. Ποιές σχισμές ὀρέων, ἀφοῦ ἤτανε μέσα στήν κοιλία τοῦ κήτους;
Ἀλλά ὁ Χριστος ὁ ἴδιος ἑρμηνεύει καί λέγει ὅτι ἡ κοιλία τοῦ κήτους εἶναι ὁ τάφος ὁ δικός Του. Καί εἰς λαξευτήν πέτραν ἐτοποθετήθη. Ἔγειρε ἡ κεφαλή τοῦ Χριστοῦ εἰς σχισμάς ὀρέων. Διότι τόν ἔβαλαν μέσα εἰς τόν λαξευμένον βράχον.
Βλέπετε προφητεία! Εἶναι Χριστολογική ἡ ὠδή τοῦ Ἰωνᾶ. Ἀλλά ἐάν ἀπετέλεσε αὐτή ἡ φυγή τοῦ Ἰωνᾶ τό κυριότατον μέρος τῆς προφητείας του -διότι ὁ Ἰωνᾶς δέν ἔγραψε τίποτα, ἄν διαβάσετε τό βιβλίο τοῦ Ἰωνᾶ δέν ἔγραψε τίποτα ὁ Ἰωνᾶς- ἀλλά ὁ ἴδιος ἀπετέλεσε προφητεία· ὁ ἴδιος! Δέν ἔγραψε προφητεία, ὁ ἴδιος στάθηκε προφητεία! Δηλαδή κατά ἕναν ἐποπτικόν τρόπον δημιούργησε γεγονότα. Αὐτά τά γεγονότα ἀποτελοῦν τήν προφητεία.
Καί τό σπουδαῖον εἶναι ὅτι, ὅταν ὁ Χριστός θέλησε νά μιλήση γιά τήν Ἀνάστασίν του, δέν ἐπεστράτευσε οὔτε τόν Ἠσαΐα, οὔτε τόν Ἱερεμία, οὔτε τόν Ἰεζεκιήλ, οὔτε τόν Δανιήλ· ἐπεστράτευσε τόν Ἰωνᾶ, ὁ ὁποῖος θεωρεῖται ἀπό τούς λεγόμενους μικρούς, ὄχι σέ ἀξία μικρούς προφήτας -ὄχι σέ ἀξία!- ἀλλά ἀπό πλευρᾶς ὄγκου ἔργου. Δέν ἔγραψε τίποτα ὁ Ἰωνᾶς κι οἱ ἄλλοι ἔγραψαν λίγα πράγματα. Εἶναι δώδεκα οἱ λεγόμενοι μικροί προφῆται.
Ὁ Κύριος χρησιμοποιεῖ τόν Ἰωνᾶ γιά τήν Ἀνάστασίν του· εἶπε στούς Ἑβραίους: «ζητᾶτε σημεῖον; θά σᾶς δοθῆ τό σημεῖον τοῦ Ἰωνᾶ». Καί μέ τόν τρόπον αὐτό ἀποδεικνύει τήν Ἀνάστασίν του, προφητικά.
Τό ἴδιο πρόσωπο τοῦ Ἰωνᾶ συνδέεται καί μέ τήν καταστροφή τῆς Νινευῆ. Καί ἡ καταστροφή τῆς Νινευή ἀποτελεῖ ἱστορικόν τύπον μελλούσης κατασροφῆς τοῦ κόσμου.
Ἔχομε τρεῖς -τρεῖς!- ἱστορικούς τύπους καταστροφῆς τοῦ κόσμου. Ἂν θέλετε εἶναι τέσσερις. Εἶναι πρῶτος ὁ κατακλυσμός· μετά εἶναι τά Σόδομα καί τά Γόμορα, εἶναι κατά κυριολεξίαν ἱστορικός τύπος καταστροφῆς τοῦ κόσμου· κατόπιν εἶναι ἡ καταστροφή τῆς Νινευή· κατόπιν εἶναι ἡ καταστροφή τῆς Βαβυλών ος -δέν χρησιμοποιεῖται μάλιστα ἡ Βαβυλών εἰς τήν Ἀποκάλυψι;- Σημειώσατε, σημειώσατε ὅτι, ὅταν ὁ Εὐαγγελιστής Ἰωάννης γράφη τήν Ἀποκάλυψί του, ἡ Βαβυλών ἦταν κατεστραμένη πεντακόσια χρόνια· πεντακόσια χρόνια ἡ Βαβυλών! «Τότε;» θά πῆτε. Κι ὅμως χρησιμοποιεῖ τ’ ὄνομα Βαβυλών ὁ Εὐαγγελιστής Ἰωάννης στήν Ἀποκάλυψι καί ἐννοεῖ τήν Ρώμη. Ἄρα τί σημαίνει αὐτό; ὅτι ἡ Βαβυλών εἶναι ἱστορικός τύπος μελλούσης καταστροφῆς -ὄχι μιᾶς πόλεως!- τοῦ κόσμου.
Καί τέλος, ὁ τελευταῖος ἱστορικός τύπος εἶναι ἡ καταστροφή τῆς Ἱερουσαλήμ πού συνδέεται μέ τό τέλος τοῦ κόσμου. Ἡ Βαβυλών καί ἡ Νινευή δέν συνδέεται μέ τό τέλος τοῦ κόσμου, ἁπλῶς γεγονότα μέσα στήν ἱστορία ὡς ὑπόδειγμα καταστροφῆς. Τά Σόδομα καί τά Γόμορα καί ἡ Ἱερουσαλήμ συνδέονται μέ τό τέλος τοῦ κόσμου.
Ἀντιλαμβάνεσθε λοιπόν, ἀφοῦ εἶναι ἱστορικοί τύποι μελλόντων συμφορῶν, μᾶς ἐνδιαφέρει˙ καί μᾶς ἐνδιαφέρει πολύ, διότι αὐτό μποροῦμε νά τό πάθωμε ἐμεῖς τώρα στόν εἰκοστό αἰῶνα, στόν πολιτισμό μας, στήν Ἑλλάδα, στήν Εὐρώπη, στήν ὑφήλιο, στήν Ἀμερική, δέν ξέρω ποῦ, καί νά ’χωμε φοβερές καταστροφές, φτάνοντας σέ πληρότητα ἀπ’ ὅ,τι οἱ πόλεις ἐκεῖνες.
Γι’ αὐτό ἀξίζει νά δοῦμε: τί συνέβη εἰς τήν Νινευή, ὥστε ἔφθασε νά καταστραφῆ;
Βέβαια θά ’χα πάρα πολλά νά σᾶς πῶ, πού θά μποροῦσε ν’ ἀποτελέση ἕνα ἀκόμη μάθημα μίας ὥρας ἐκεῖνα τά ὁποῖα θά εἶχα νά σᾶς πῶ. Ἀλλά δέν πειράζει ὅμως˙ σᾶς λέγω μόνον μερικά πολύ πολύ στοιχειώδη· ὅτι ἡ Νινευή καί ἡ Βαβυλών ἦταν δυό ἀντίζηλες πόλεις. Τελικά συμμαχοῦν οἱ Χαλδαῖοι, οἱ ὁποῖοι ἦσαν στό νότιο μέρος κοντά στόν Περσικό κόλπο, μέ τούς Μήδους ἀπό πάνω, πρός βορρᾶν, καί νίκησαν τήν Νινευή, ἡ ὁποία κατεστράφη τό 612 π.Χ. καί μετεβλήθη σέ σωρό ἐρειπίων εἰς τέτοιον βαθμόν, ὥστε ὁ Ξενοφῶν -ὁ δικός μας ὁ Ξενοφῶν!- ὅταν ἔκανε τήν γνωστή πορεία μέ τόν Κύρο -τά θυμόσαστε, ἔ; «Κύρου ἀνάβασις»- πέρασε ἀπό ’κεῖ ἀπό τήν Νινευή κάπου τό 400 π.Χ. καί δέν ἀντελήφθη ὅτι εὑρίσκετο -μόλις εἶχαν περάσει δηλαδή διακόσια χρόνια- δέν ἀντελήφθη ὅτι εὑρίσκετο πάνω ἀπό τά ἐρείπια τῆς Νινευή. Καί τοῦ εἶπαν ὅτι «ἐδῶ ἦταν ἡ Νινευή!».
Κάτι ἀνάλογο συνέβη καί μέ τήν Βαβυλώνα. Δέν ξέρουν ποῦ ἀκριβῶς ἦτο ἡ ἀκριβής της θέσις˙ τέτοια ἦταν ἡ καταστροφή της! Μέχρι τόν 18ο αἰῶνα ἡ Νινευή ἁγνοεῖτο ὡς θέσις. Γιατί μόλις διακόσια χρόνια μετά τήν καταστροφή της ὁ Ξενοφῶν δέν ἤξερε πού εἶναι˙ τοῦ ’παν ὅτι «ἐδῶ ἦταν ἡ Νινευή -ξέρω ’γώ λόφους ἀπό χῶμα- ἐδῶ ἦταν ἡ Νινευή», «μπά, ἡ Νινευή ἐδῶ;» Πόσο μᾶλλον περνῶντας οἱ αἰῶνες! Ἔτσι χάθηκε ἡ θέσις τῆς Νινευή˙ θά λέγαμε «κουκουβάγιες λαλοῦσαν στήν περιοχή!».
Ἔμεινε ἄγνωστη ἡ θέσις τῆς Νινευή καί ἀνεγνωρίσθη ὅτι βρίσκεται κοντά εἰς τήν Μοσούλη, τήν σημερινή Μοσούλη τῆς Βαγδάτης, πρός τό τέλος τοῦ 18ου αἰῶνος ἀπό τόν Γερμανόν Κάρστεν. Καί ἐπεβεβαιώθη τελικά μέ ἀνασκαφές ὅτι ἦτο ἡ Νινευή τό 1820 μ.Χ. Ἦταν τόση καί τέτοια ἡ καταστροφή της!
Ἀλλά γιά νά δοῦμε ὅμως γιατί ἦταν τόση καί τέτοια ἡ καταστροφή της. Προσέξατε! Ἡ πόλις αὐτή, πού κάποτε μετενόησε καί ἐσώθηκε, ξανάπεσε στήν ἁμαρτία· μιά ἁμαρτία πού δέν εἶχε ὅρια.
Φαίνεται -σᾶς παρακαλῶ κοπέλες, ἀνοῖξτε καλά τ’ αὐτιά σας ν’ ἀκούσετε αὐτό πού θά σᾶς πῶ- φαίνεται ὅτι οἱ ἄνθρωποι πάντα κάνουν ἁμαρτίες. Πάντοτε. Καί ψέματα λένε…, καί κλέβουν… καί πολέμους κάνουν…, καί τά λοιπά, καί τά λοιπά, καί τά λοιπά. Θά λέγαμε ὅτι οἱ Ἕλληνες ὅλο πολέμους ἔκαναν· ἔστω ἐπιθετικούς, ἔστω ἀμυντικούς, ἡρωϊκοί πόλεμοι ἦσαν, τέλος πάντων. Ὃλα ἁμαρτία εἶναι αὐτά τά πράγματα· ἀλλά ἔχει κι ἕνα μεγαλεῖο. Ἔχει κι ἕνα μεγαλεῖο! Θά τό πάρωμε κι ἔτσι.
Εἶναι ὅμως μερικές ἁμαρτίες μέσα στίς ἀνθρώπινες γενιές τίς ὁποῖες -πῶς νά τό κάνωμε;- ἰδιαίτερως ὁ Θεός δέν ἀνέχεται. Βεβαίως βασικά εἶναι ἡ εἰδωλολατρία˙ ἀλλά καί τήν εἰδωλολατρία τήν ἀνέχεται ὁ Θεός μέχρις ἑνός βαθμοῦ. Ὅταν λέγει ὁ Ἀπ. Παῦλος ἐπί παραδείγματι ὅτι «ὑπερεῖδε, λέγει, ὁ Θεός τούς χρόνους τῆς ἀγνοίας». Ἂγνοια οἱ ἄνθρωποι εἶχαν, δέν ἤξεραν τόν ἀληθινόν Θεόν. Ἔρχεται ἡ ὥρα νά γνωρίσουν τόν ἀληθινό Θεό.
Εἴτε ζοῦμε σέ κατάστασι ἀγνοίας, εἴτε σέ κατάστασι γνώσεως Θεοῦ, αὐτά τά κάποια ἁμαρτήματα, ἅμα ὑπάρχουν, φοβερά ἐρεθίζουν τόν Θεόν. Βασικά εἶναι τά σαρκικά ἁμαρτήματα. Βασικά. Ὅπως κατεστράφη ὁ ἀρχαῖος κόσμος διά τοῦ κατακλυσμοῦ, «διά τό εἶναι αὐτούς σάρκας»· ὑλισταί, σαρκικοί ἄνθρωποι! Ἀλλά ἀπό τά σαρκικά ἁμαρτήματα -πότε δέν ὑπῆρχαν πορνεῖες στήν ἱστορία; πάντα ὑπῆρχαν καί θά ὑπάρχουν πάντοτε πορνεῖες καί ἀνηθικότητες- μερικά ἁμαρτήματα ἀπό τά σαρκικά εἶναι ἰδιαζόντως σιχαμερά εἰς τόν Θεόν.
Καί τά ἰδιαζόντως σιχαμερά ἁμαρτήματα, παιδιά εἶναι: Ἡ ἀλλαγή τῶν φύλων· ὅταν τό ἀγόρι γίνεται κορίτσι, κι ὅταν τό κορίτσι γίνεται ἀγόρι· αὐτό τό μπέρδεμα. Αὐτό τό μπέρδεμα. Ἀρχίζουν οἱ ἄνδρες νά γυναικίζουν μέ τά ροῦχα τους… μέ τά μαλλιά τους… μέ τό περπάτημά τους… καί μέ τήν συμπεριφορά τους. Ὅπως καί τά κορίτσια ἀρχίζουν νά ἀνδρίζουν μέ τά μαλλιά τους…, μέ τά ροῦχα τους…, μέ τά παντελόνια πού φορᾶνε… Ἀκοῦτε;… Ἀκοῦτε; Μέ τά παντελόνια πού φορᾶνε…, καί λοιπά, καί λοιπά καί αὐτές ἀνδρίζουν· δηλαδή ἀνδροποιεῖται ἡ γυναῖκα καί γυναικοποιεῖται ὁ ἄνδρας καί γίνεται αὐτό τό μπέρδεμα τῶν φύλων. Αὐτό τό μπέρδεμα τῶν φύλων εἶναι ἰδιαζόντως σιχαμερό εἰς τόν Θεό.
Ἔχω χρέος νά τό πῶ καί νά τό φωνάξω. «Διατί κατεστράφησαν τά Σόδομα καί τά Γόμορα;» Διαβάστε εἰς τό βιβλίο τῆς Γενέσεως, κεφάλαιο 19ο, νά ἰδῆτε ἐκεῖ γιατί κατεστράφησαν, παρακαλῶ, οἱ πόλεις αὐτές. Γιατί, ἀπό μικροῦ, λέγει, ἕως μεγάλου οἱ ἄνδρες μετήρχοντο τίς διαστροφές. Αὐτές πού μετέρχεται καί ἡ ἐποχή μας. Ναί!
Γιά νά ’ρθωμε τώρα καί στή Νινευή. -Καί νά φαντασθῆτε ὅτι δέν ἐσώθη οὔτε ἕνας ἀπό τά Σόδομα καί τά Γόμορα. Οὔτε ἕνας δέν σώθηκε!- Μένει ἡ Νινευή. Γιά νά δοῦμε τή Νινευή. Γιατί κατεστράφη τόσο πολύ; τί συνέβαινε εἰς τήν πόλιν αὐτήν; Ἁμαρτίες; Πάντα εἶχε ἁμαρτίες ἡ Νινευή. Εἶχε τέτοιες ἁμαρτίες! Καί ἀπό ποῦ ξεκινοῦσαν αὐτές οἱ ἁμαρτίες; Ἀπό τόν Αὐτοκράτορα. Καί ὅταν λέει βρωμάει τό ψάρι ἀπό τό κεφάλι, τότε βρωμάει καί ἡ οὐρά· ὅταν βρωμάει τό κεφάλι! Ὅταν ὁ Αὐτοκράτωρ, ὁ Βασιλεύς, ὁ Κυβερνήτης εἶναι τέτοιος ἄνθρωπος, δέν μπορεῖ παρά καί ὁ λαός νά εἶναι ὅμοιος.
Λοιπόν, ὁ τελευταῖος Αὐτοκράτωρ τῆς Νινευή ἦταν ὁ γνωστός μας Σαρδανάπαλος. Θά σᾶς πῶ γιά τόν Σαρδανάπαλο τί γράφει ὁ Ἀθηναῖος εἰς τό βιβλίο του «Δειπνοσοφιστής» (Κεφ. 12ον, 528). Γράφει καί ὁ Πλούταρχος καί μάλιστα μία πρότασι μόνο ἀλλάζει συντακτικῶς· εἶναι ὅμως οἱ ἴδιες λέξεις. Ἀναφέρεται καί ἀπό τόν Πλούταρχο ἡ περίπτωσι αὐτή. Γράφει καί ὁ Διόδωρος, Ἕλληνες συγγραφεῖς.
Σᾶς διαβάζω πρῶτα τί γράφει ὁ Ἀθηναῖος στόν «Δειπνοσοφιστή» του. Τί εἶχε…, τί εἶχε ὁ Σαρδανάπαλος, ὁ τελευταῖος αὐτοκράτωρ τῆς Νινευή; ὁ ὁποῖος περιττόν νά σᾶς πῶ ὅτι τόν ἔσφαξαν καί λοιπά, καί λοιπά.
«Εἶχε γυναικείαν φωνήν καί ἐψιμυθιωμένος καί κεκοσμημένος γυναιστί» Ἐψιμυθιωμένος θά πῆ: φοροῦσε ψιμύθια, αὐτά πού βάζουν οἱ γυναῖκες, κοκκινάδια, ποῦδρες, ψιμύθια· αὐτά λέγονται ψιμύθια. Φοροῦσε λοιπόν ψιμύθια, τέτοια πράγματα, δηλαδή κραγιόνια καί τέτοια πράγματα καί ἦταν στολισμένος, λέγει, γυναιστί, κατά τρόπον γυναικεῖον.
«Καί μετά τῶν παλακίδων ξένων πορφύραν ἀναβάβηνται μετ’ αὐτῶν καθήμενος» Ἦταν λέγει μέ τίς παλακιδες -παλιογυναῖκες- καί -τό ρῆμα «ξένω» εἶναι μέχρι καί σήμερα, «ἒχομε νά ξάνωμε μαλλί, λέγει ἡ παροιμία»- ἒξενε πορφύρα, δηλαδή εὑρίσκετο μέσα σέ γυναικεῖες δουλειές μαζί μέ τίς γυναῖκες. Προσέξτε· «ἀναβάβηνται μετ’ αὐτῶν καθήμενος.» Ἀναβάβην θά πῆ: εἶχε τά πόδια ἀπρεπῶς τοποθετημένα ὅταν ἐκάθητο· ὃπως σήμερα βλέπομε σχεδόν κατά κανόνα· ἀκόμη καί στήν ἐξομολόγησι πού ἔρχονται τό κάνουν αὐτό, ἀκόμη καί στήν Ἐκκλησία μέσα τό κάνουν. Τό ’χω προσέξει αὐτό τό πρᾶγμα· εἶναι φοβερό! οἱ γυναῖκες πού βάζουν τό ’να πόδι πάνω στ’ ἄλλο. Ποτέ μή βάζετε τό ’να πόδι πάνω στ’ ἄλλο! εἶναι… εἶναι φοβερό, γιά νά μή πῶ κι ἀλλά γύρω ἀπό τό θέμα αὐτό.
«Τάς ὀφρύς ὑπογεγραμμένος.» Τί θά πῆ «τάς ὀφρύς ὑπογεγραμμένος»; Εἶχε ξυρίσει τά φρύδια του κι εἶχε βάλει μολυβιά, αὐτά πού βάζουν καί οἱ γυναῖκες. Ναί!
«Γυναικείαν δέ στολήν ἔχων» φοροῦσε γυναικεῖα ροῦχα «καί κατακεκηχυρισμένον τόν πόγωνα». Τελικά ἐπικράτησε οἱ ἄνδρες νά ξυρίζωνται χωρίς αὐτό νά ἔχη μία ἐπίπτωσι ἄσχημη. Ἀλλά ἐν τοιαύτῃ περίπτωσει, τότε ἐκεῖνος πού ξύριζε τά γένεια του ἦταν διαβεβλημένος ἄνθρωπος, ἠθικά διαβεβλημένος. Αὐτό δέ τό κατακεκηχυρισμένον, -ἡ κήσυρις εἶναι ἡ ἐλαφρόπετρα, ἡ γνώστη πού τρίβομε καί λυαίνομε μάρμαρα, πλακάκια ὅταν εἶναι λερωμένα· παίρνομε τήν ἐλαφρόπετρα καί τρίβομε καί τό καθαρίζομε, τό λειαίνομε. Εἶναι παρακείμενος ἐδῶ πέρα, «κατακεκηχυρισμένος» θά πῆ λειασμένος, δηλαδή μέ ἀλλά λόγια τό πρόσωπό του δέν ἦταν ἁπλῶς μόνον ξυρισμένο, ἀλλά καί πάρα πάρα πολύ λεῖο. Ποιός ξέρει τί ἀλοιφές θά ἔβαζε καί τί κρέμες θά ἔβαζε γιά νά κάνη τό πρόσωπο του τέτοιο.
Ὁ δέ Διόδωρος γράφει: «Τάς ἀφροδισιακάς τέρψεις μεταδιώκων ἀνδρός ἅμα καί γυναικός» ζοῦσε καί σάν ἄνδρας, ζοῦσε καί σάν γυναῖκα. Αὐτό πού σᾶς εἶπα πού δυστυχῶς συμβαίνει. «Ἐπίγραμμα εἰς τόν τάφο του ἦταν τό ἑξῆς:» ἔμεινε μάλιστα παροιμιῶδες μέσα στήν ἱστορία τό ἐπίγραμμα τοῦ Σαρδανάπαλου. «Ἒπιον, ἔφαγον, ἠφροδισίασα οἰδώς τόν χρόνον ὄντα βραχύν». Ἔφαγα, ἤπια, γλέντησα, ξέροντας ὅτι ἡ ζωή εἶναι μικρή.
Λοιπόν πέστε μου, σᾶς παρακαλῶ, αὐτά πού παρουσίασε ὁ Σαρδανάπαλος ὁ αὐτοκράτωρ ὁ τελευταῖος τῶν Ἀσσυρίων, ἔχει κοινά χαρακτηριστικά μέ τήν ἐποχή μας; Ἔχει. Ἐάν ἔχη -ἡ καταστροφή τῆς Νινευή εἶναι ἱστορικός τύπος- τί πρόκειται νά πάθη μία γενεά καί μία ἐποχή συγκεκριμένη, ὅταν ἐπαναλαμβάνη αὐτούς τούς τρόπους ζωῆς;
Ἄς φοβηθοῦμε, παιδιά! Παιδιά! ἄς φοβηθοῦμε! Θέλετε δέ νά γλιτώσετε ὅπως γλίτωσε ὁ Τωβίας -πού τοῦ παραγγέλει ὁ Τωβίτ νά φύγη ἀπό τήν Νινευή- καί καί νά μή καταστραφοῦμε; Θέλετε; Ὁ Θεός θά βρῆ τρόπο νά μᾶς γλιτώση. Εἶναι δυνατός ὁ Θεός. Ἀρκεῖ νά εἴμεθα κάτω ἀπό τίς ἐντολές Του. Ἀρκεῖ νά μή συμμορφούμεθα μέ τό πνεῦμα τῆς ἐποχῆς μας.
Μή πεῖ μία κοπέλα, μά ὅλες φορᾶνε παντελόνια, δέν θά βάλω ἐγώ; Ὄχι παιδί μου, δέν θά βάλης ἐσύ. Μά ὅλες κινοῦνται μ’ αὐτόν τόν τρόπο, ἐγώ νά μή κινηθῶ; Ὄχι παιδί μου, δέν θά κινηθῆς ἐσύ.
Ἐάν ἔτσι πραγματικά κινηθοῦμε τότε, ἐάν ὁ Θεός ἐπιτρέψη ξέσπασμα καμμιᾶς καταστροφῆς, νά μέ θυμώσαστε, ὁ Θεός θά γλιτώση ἐκείνους πού ἔμειναν πιστοί στ’ ὄνομά Του. Θά ταλαιπωρηθοῦν μαζί μέ τούς ἄλλους, ἀλλά θά γλιτώσουν ὅμως τελικά. Θά γλιτώσουν, γιατί ὁ Θεός γνωρίζει τούς δικούς Του, τούς ἔχει γραμμένους εἰς βίβλον ζωῆς· ἀγαπᾶ τούς δικούς του καί τούς προστατεύει.
Ἔτσι τελειώνοντας, παιδιά, ὁλόκληρο τό βιβλίο τοῦ Τωβίτ, εἴδαμε πόση ὠφέλεια πραγματικά πήραμε ἀπ’ αὐτό τό ὡραιότατο βιβλίον. Καί σήμερα μέ τήν χάριν τοῦ Θεοῦ τό κλείνομε.
Εὔχομαι ὁ Θεός νά σᾶς βοηθήση, καί νά μᾶς βοηθήση ὅλους νά γίνωνται ὅλα αὐτά πραγματικά συμπεράσματα τῆς ζωῆς μας.
Θά συνεχίσωμε μέ ἀλλά θέματα ἀπό τήν προσεχῆ φορά.
Απόσπασμα από την 18η ομιλία στο βιβλίο της Παλαιάς Διαθήκης «Τωβίτ ».
Όλες οι ομιλίες της Κατηγορίας :
“Τωβίτ. (Ὁμιλίες βασισμένες στό βιβλίο τῆς Π. Διαθήκης Τωβίτ).
” εδώ
Απομαγνητοφώνηση ομιλίας δια χειρός του αξιοτίμου κ. Αθανασίου Καραμίντζα.
Ψηφιοποίηση και επιμέλεια κειμένου δια χειρός του αξιοτίμου κ. Γεωργίου Μαλούση.
__Playlist “Ασπάλαθου”.__
Απομαγνητοφωνημένες ομιλίες του πατρός Αθανασίου.
Αποσπάσματα ομιλιών πατρός Αθανασίου
__ Facebook __
Κατάλογος ομιλιών πατρός Αθανασίου Μυτιληναίου.
†.Πρός Δόξαν τοῦ Ἁγίου Τριαδικοῦ Θεοῦ.
Αναρτήθηκε από ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΟΡΘΟΔΟΞΟΙ
«πολύ φοβούμαι πως εσείς που με ακούτε τώρα είστε η τελευταία κατηχούμενη γενιά».
ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΜΥΤΙΛΗΝΑΙΟΣ
Έλεγε πριν από πολλά χρόνια ο Γέροντας Αθανάσιος σε κατ' ιδίαν συζητήσεις : «θα έρθει ο καιρός που όσοι είσαστε εκπαιδευτικοί δεν θα αντέχετε από αυτά που θα γίνονται στις τάξεις και στα σχολεία και από αυτά που θα σας υποχρεώνουν να διδάσκετε».
Επίσης έλεγε σε ομιλίες του : «πολύ φοβούμαι πως εσείς που με ακούτε τώρα είστε η τελευταία κατηχούμενη γενιά».
Γέροντας π. Αθανάσιος Μυτιληναίος: πᾶσα φυτεία ποὺ δὲν ἐφύτευσε ὁ Θεὸς «ἐκριζωθήσεται» (Ματθ. 15, 13)
Γέροντας π. Αθανάσιος Μυτιληναίος_
Μιὰ Ἐκκλησία ποὺ ἐξυπηρετεῖ ἕνα ἄθεο καθεστώς, ὑπηρετεῖ, ὄχι ἁπλῶς ὑπάρχει, …ὑπηρετεῖ στοὺς σκοπούς του ἕνα ἄθεο καθεστώς, δὲν εἶναι δυνατὸν νὰ εἶναι ἐκ Θεοῦ φυτεία.
Καὶ ὅπως λέγει ὁ ἴδιος ὁ Κύριος: πᾶσα φυτεία ποὺ δὲν ἐφύτευσε ὁ Θεὸς «ἐκριζωθήσεται»
(Ματθ. 15, 13).
Γέροντας Αθανάσιος Μυτιληναίος :«Το φοβερό αμάρτημα, με το οποίο θα έρθει το τέλος του κόσμου, είναι η αρσενοκοιτία, δηλαδή η ομοφυλοφιλία
«Η ομοφυλοφιλία, όπως και η κτηνοβασία, είναι ασέβεια.
Η μοιχεία είναι αδικία, γιατί αδικείς τη γυναίκα σου, αδικείς τον άντρα σου με τρίτο πρόσωπο.
Η πορνεία είναι απλώς αμάρτημα. Αυτό το είπα, γιατί η εποχή μας χαρακτηρίζεται από αυτό το φοβερό αμάρτημα της ομοφυλοφιλίας, και θεωρείται βδελυκτή μίξη, παράνομος πράξη, διάλυση κόσμου. Θέλουν να διαλύσουν το σχέδιο του Θεού πάνω στη δημιουργία οι ομοφυλόφιλοι!».
«Το φοβερό αμάρτημα, με το οποίο θα έρθει το τέλος του κόσμου, είναι η αρσενοκοιτία, δηλαδή η ομοφυλοφιλία. Τα Σόδομα και τα Γόμορρα είναι τύπος του μέλλοντος κόσμου και της καταστροφής του. Λέγει ο Άγιος Ιερώνυμος: «Όταν θα πολλύνει η αρσενοκοιτία πάνω στη γη, τότε θα καταστραφεί ο κόσμος και θα έρθει ο Χριστός ξανά στη γη». Και φοβάμαι πως η αμαρτία αυτή πλέον δεν γνωρίζει όρια. Και όταν λέμε «αρσενοκοιτία», δεν εννοούμε μόνο άντρες με άντρες, αλλά είναι και ο λεσβιασμός».
Απόσπασμα από την 17η ομιλία, απο το βιβλίο
Δευτερονόμιο.
Γέροντας Αθανάσιος Μυτιληναίος
Όταν ο λαός δεν αντιδράσει, τότε θα τιμωρηθούν και οι άρχοντες και ο λαός.
Γιατί τιμωρείται ο λαός; Διότι απεδέχθει την αμαρτία που εργάζονται οι άρχοντες.
Όπως και να έχει το πράγμα, μόνον όταν ο λαός αντιδράσει, τότε δεν θα τιμωρήσει ο Θεός το λαό. Αυτό να το ξέρουμε πολύ καλά.
Γι αυτό, ο λαός πρέπει όταν βλέπει κάτι κακό, να αντιδρά. Το ίδιο πράγμα ισχύει και εις την Εκκλησία, όταν άρχοντες κακοί επιβάλλουν φερ’ ειπείν αιρετικές θέσεις ή ότι άλλο, ο λαός θα φωνάξει, θα διαμαρτυρηθεί.
Θα επαναλάβω, δεν θα κάνει επανάσταση, αλλά θα διαμαρτυρηθεί και αυτό σημαίνει υγεία και συνεπώς δεν υπάρχει λόγος να τιμωρηθεί ο λαός.
Όταν όμως ο λαός δεν αντιδράσει, τότε θα τιμωρήσει ο Θεός και τους άρχοντες και το λαό.
π. Αθανάσιος Μυτιληναίος
Τέτοια εἶναι τά ἐπιτίμια τῆς πορνείας καί πρό τοῦ μωσαϊκοῦ νόμου καί στό νόμο καί διά τοῦ νόμου. (ΑΓΙΟΣ ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ Ο ΠΑΛΑΜΑΣ)
Ποῖος δέν γνωρίζει τούς Σοδομῖτες καί τήν παρανομώτερη ἀπό πορνεία ἔξαψί τους καί τήν παραδοξότερη βροχή τοῦ πυρός ἐπάνω σ’ αὐτούς καί τήν ἀπώλεια;
Πολλές φορές μάλιστα ὁλόκληρη πόλις ὑπέστη τή συνέπεια τῆς διαγωγῆς ἑνός μόνον ἀσελγοῦς ἀνδρός, ὅπως συνέβη στήν πόλη τῶν Σικίμων, οἱ ὁποῖοι ἀφανίσθηκαν τελείως ἀπό τά παιδιά τοῦ Ἰακώβ, ἐπειδή ὁ Συχέμ ἅρπαξε τήν θυγατέρα τοῦ Ἰακώβ Δεῖνα.
Ἀλλά, γιά νά ἀφήσωμε τώρα τούς πρό τοῦ νόμου, ὁ ἴδιος ὁ μωσαϊκός νόμος δέν παραγγέλει νά λιθοβολῆται ἡ νύφη, ἄν δέν εὑρεθῇ παρθένος, ἡ δέ πορνευόμενη κόρη ἱερέως νά καίεται στό πῦρ;
Δέν ἀπαγορεύει νά προσφέρεται στόν ναό τοῦ Κυρίου ὁ μισθός πόρνης;
Ὅταν δέ οἱ Ἰσραηλῖτες συνῆλθαν πορνικῶς μέ τίς Μωαβίτιδες, ἔπεσαν μέ μάχαιρα σέ μία ἡμέρα εἴκοσι τρεῖς χιλιάδες ἄνδρες ... (Ψαλμ. 72,27).
Τέτοια εἶναι τά ἐπιτίμια τῆς πορνείας καί πρό τοῦ μωσαϊκοῦ νόμου καί στό νόμο καί διά τοῦ νόμου.
Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς
ΠΑΛΑΜΙΚΟΝ ΤΑΜΕΙΟΝ, σελ. 822, Βενεδίκτου ἱερομονάχου Ἁγιορείτου
Μέγας Αθανάσιος: Τρία τα τελούμενα εν ανθρώποις
Το κατά φύσιν,
το παρά φύσιν
και το υπέρ φύσιν.
Και κατά φύσιν μεν εστίν ο γάμος
Παρά φύσιν ο σοδομισμός
Και υπέρ φύσιν η παρθενία.
Και πάλιν,
κατά φύσιν ο δικαίως συναγόμενος πλούτος
Παρά φύσιν η πλεονεξία
Υπέρ φύσιν η ακτημοσύνη.
Ομοίως,
κατά φύσιν η ειρήνη
Παρά φύσιν το μίσος
Υπέρ φύσιν η συγχώρησις και η ευεργεσία.
Μέγας Αθανάσιος
π. Αθανάσιος Μυτιληναίος: Όταν ο λαός δεν αντιδράσει, τότε θα τιμωρηθούν και οι άρχοντες και ο λαός
Όταν ο λαός δεν αντιδράσει, τότε θα τιμωρηθούν και οι άρχοντες και ο λαός.
Γιατί τιμωρείται ο λαός; Διότι απεδέχθει την αμαρτία που εργάζονται οι άρχοντες.
Όπως και να έχει το πράγμα, μόνον όταν ο λαός αντιδράσει, τότε δεν θα τιμωρήσει ο Θεός το λαό. Αυτό να το ξέρουμε πολύ καλά. Γι αυτό, ο λαός πρέπει όταν βλέπει κάτι κακό, να αντιδρά.
Το ίδιο πράγμα ισχύει και εις την Εκκλησία, όταν άρχοντες κακοί επιβάλλουν φερ’ ειπείν αιρετικές θέσεις ή ότι άλλο, ο λαός θα φωνάξει, θα διαμαρτυρηθεί.
Θα επαναλάβω, δεν θα κάνει επανάσταση, αλλά θα διαμαρτυρηθεί και αυτό σημαίνει υγεία και συνεπώς δεν υπάρχει λόγος να τιμωρηθεί ο λαός.
Όταν όμως ο λαός δεν αντιδράσει, τότε θα τιμωρήσει ο Θεός και τους άρχοντες και το λαό.
π. Αθανάσιος Μυτιληναίος
Γένεσις 1,27 : "καὶ ἐποίησεν ὁ Θεὸς τὸν ἄνθρωπον, κατ᾿ εἰκόνα Θεοῦ ἐποίησεν αὐτόν, ἄρσεν καὶ θῆλυ ἐποίησεν αὐτούς"
Η ομοφυλοφιλία είναι και παραμένει αμαρτία, π. Αθανάσιος Μυτιληναίος
Λέει εδώ… τι να πω ! Όταν βέβαια τίθενται σήμερα και απορίες τέτοιας φύσεως, όλα πια θα λέγαμε τσουλάνε στο δρόμο:
Ορισμένοι υποστηρίζουν ότι η ομοφυλοφιλία οφείλεται σε γενετήσιους παράγοντες. Ποια είναι η δική σας άποψη;
Μάλιστα. Είναι πολύ απλή η απάντησις. Διότι το κριτήριό μας είναι ο λόγος του Θεού. Είναι η Αγία Γραφή. Εάν το κριτήριό μας δεν ήταν ο λόγος του Θεού, τότε η απάντησις είναι δύσκολη και πολύπλοκη.
Να πω καταρχάς τί λένε εκείνοι που λένε ό,τι λένε. Ό,τι ακριβώς λέει κει εδώ η απορία. Ότι οφείλεται σε γενετησίους παράγοντες. Ναι. Ότι κάτι φταίει εκεί… κάτι φταίει εκεί… κάτι φταίει εκεί. Και μάλιστα αυτά τα έχουμε γνωρίσει εδώ και δεκαετίες πίσω. Όταν ήθελαν να δικαιολογούν πάντοτε την ομοφυλοφιλία, ότι είναι μία «ασθένεια» -«ασθένεια» δηλαδή εντός εισαγωγικών- ότι είναι έτσι… ότι είναι έτσι… κτλ κτλ.
Παιδιά, ξέρετε τί συμπεράσματα έχουνε βγει πάνω σε αυτό; Φοβερά συμπεράσματα έχουνε βγει. Και το χειρότερο [είναι] ότι παρασύρονται και εκκλησιαστικοί παράγοντες. Εδώ και 35 με 40 χρόνια θυμάμαι, γιατί στους Άγγλους είχε εμφανιστεί οξύ το θέμα. Ω οι Άγγλοι! Επειδή διαιρούν και βασιλεύουν, διαιρούν και βασιλεύουν τους τιμώρησε -το λέει ο Απόστολος Παύλος στην πρώτη Προς Ρωμαίους Επιστολή- τους τιμώρησε με πάθη ατιμίας. Ναι. Ναι. Ναι. Με πάθη ατιμίας. Όσοι είναι εκείνοι οι οποίοι στρέφονται κατά του θελήματος του Θεού, στρέφονται κατά των λαών, κατά των ανθρώπων, ναι, επιτρέπει ο Θεός να πάσχουν από πάθη ατιμίας.
Λοιπόν. Εκεί τί να σας πώ; Να σας πω ότι έχω μία ειδική ποιμαντική ψυχολογία, συγγραφεύς «ιερεύς» είναι, πάστορ, και λέει ότι είναι ασθένεια η ομοφυλοφιλία; Να σας πω ότι ο «αρχιεπίσκοπος» του Καντέρμπουρι υποστηρίζει ότι είναι ασθένεια και ότι ξέρω γω; Κι εκεί αγανακτούσα -σας είπα κάπου 40 χρόνια είναι αυτό το θέμα- και έλεγα ΜΑ ΔΕΝ ΑΝΟΙΞΑΝ ΤΗΝ ΑΓΙΑ ΓΡΑΦΗ ΠΟΤΕ ΝΑ ΔΟΥΝ ΤΙ ΓΡΑΦΕΙ ΕΚΕΙ ΜΕΣΑ;
Η απάντησις είναι. Ανοίξτε τα αυτιά να ακούσετε.
Εφ’ όσον ο λόγος του Θεού χαρακτηρίζει την ομοφυλοφιλία ως αμαρτία, κάθε άλλη εξήγησις, κάθε άλλη προσπάθεια για εξήγηση, προσπάθεια αμνηστεύσεως του πάθους πέφτει στο κενό. Σαφέστατα η Αγία Γραφή μας ομιλεί.
Στην Παλαιά Διαθήκη μάλιστα η τιμωρία ήταν θάνατος. Τ’ ακούσατε; Ήτανε θάνατος! Όπως και… δεν θέλω να λερώσω τα αυτιά σας… στην Καινή Διαθήκη που κάνει περιγραφή ο Απόστολος Παύλος εις την Προς Ρωμαίους Επιστολή και λέγει εκεί από τί έπασχε ο αρχαίος κόσμος, και λέει και την εξήγηση. Ποιά εξήγηση; Ότι γι’ αυτό λέει ο Θεός τους παρέδωκε εις πάθη ατιμίας ένεκα της ειδωλολατρίας των. Και λέγει στους Κορινθίους, μην πλανάσθαι, ούτε πόρνοι, ούτε μοιχοί, ούτε μαλακοί, ούτε αρσενοκοίται -μαλακός είναι ο, λυπάμαι, είναι ο παθητικός ομοφυλόφιλος, αρσενοκοίτης είναι ο ενεργητικός ομοφυλόφιλος- βασιλείαν Θεού ού κληρονομήσουσι.
Δεν λέει πουθενά όμως αν είναι κανείς άρρωστος δεν θα κληρονομήσει την Βασιλεία του Θεού. Τ’ ακούσατε; Γιατί δεν μπορεί… είναι στο κρεββάτι. Είναι παράλυτος δεν μπορεί να πάει στην Εκκλησία να κάνει την προσευχή του, την κάνει στο κρεββάτι. Παράλυτος. Δεν λέει, επειδή δεν σηκώνεσαι από το κρεββάτι σου και δεν πας στην Εκκλησία δεν θα μπεις στην Βασιλεία του Θεού. Είναι γραμμένο πουθενά αυτό; Αυτό είναι αρρώστια,
ΑΛΛΑ Η ΟΜΟΦΥΛΟΦΙΛΙΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΡΡΩΣΤΙΑ ΜΕ ΤΗΝ ΕΝΝΟΙΑ ΝΑ ΑΜΝΗΣΤΕΥΘΕΙ. ΕΙΝΑΙ ΑΜΑΡΤΙΑ.
Ακούσατέ το. Δεν θέλω να μείνει ούτε αγόρι ούτε κορίτσι που να μην ακούσει αυτήν την απάντηση. Θα το παρακαλέσω πάρα πολύ. Επειδή υπερεπλεόνασεν η αμαρτία αυτή, ξεχύθηκε στους δρόμους όπως στην εποχή των Σοδόμων και της Γομόρρας. Και τί έχουμε να περιμένουμε; Να περιμένουμε ό,τι συνέβη στα Σόδομα και στα Γόμορρα. Ναι ναι. Μη νομίσετε.
ΤΙΜΩΡΕΙ Ο ΘΕΟΣ ΤΑ ΠΑΘΗ ΑΥΤΑ, ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΛΕΓΟΝΤΑΙ ΠΑΘΗ ΑΤΙΜΙΑΣ.
Επιτέλους επιτέλους, αν είσαι πόρνος μετέρχεσαι ένα πάθος το οποίο δεν είναι πάθος ατιμίας. Αυτό όμως είναι πάθος ατιμίας. Λοιπόν, Προσοχή. Προσοχή. Προσοχή.
Ομιλία στο arnion 08/01/95
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΟΥ ΜΑΚΑΡΙΣΤΟΥ Π. ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΜΥΤΙΛΗΝΑΙΟΥ ΣΕ ΣΧΕΤΙΚΗ ΕΡΩΤΗΣΗ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΣΤΙΣ 03-12-95
ΟΙ ΔΕΧΘΕΝΤΕΣ ΤΟ «ΣΦΡΑΓΙΣΜΑ» ΤΟΥ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΥ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΜΕΤΑΝΟΗΣΟΥΝ;
ΒΙΝΤΕΟ
Μια άλλη απορία λέγει: Γιατί όσοι θα δεχθούν τον αριθμό του Αντιχρίστου δεν θα μπορούν να μετανοήσουν; Αλλά θα δαιμονιστούν; Ο αριθμός αυτός καθ΄ εαυτόν δαιμονίζει;
Ο αριθμός αυτός καθ’ εαυτόν, όπως τον έχουμε μέσα εις την απαρίθμηση των αριθμών, δεν έχει τίποτα, καμμία σημασία και αξία. Φερ’ ειπείν, λέμε 665, 666, 667… εκεί δεν κάνουμε κάποιο βήμα, κάποιο άλμα.
Ναι, είναι κάτι περίεργο αυτό, το να μην λέει κανείς αυτόν τον αριθμό. Να κάνει ένα πήδημα και να πηγαίνει στον επόμενον αριθμόν γιατί αυτός θεωρείται παράξενος, και περίεργος, και δυσοίωνος, και δεν ξέρω τί, και αντίχριστος.
Είναι ένας αριθμός. Ο αριθμός αυτός μπορούσε να είναι ο οποιοσδήποτε και δεν κάνει τί άλλο παρά δείχνει το όνομα. Σας έχω και άλλοτε πει τί σημαίνει αυτό.
Ότι δηλαδή, όταν έχομε ένα όνομα, ας πούμε Αθανάσιος, γράφω το όνομα κατακόρυφα ένα ένα γράμμα, Α, θ και ούτω καθεξής και πλάι βάζω στο κάθε γράμμα τον αντίστοιχο αριθμό του. Λέω «Αθανάσιος».
Το Α είναι το 1, =1. Το θ είναι το 9, =9. Πάλι α=1. Παρακάτω είναι ν=14… Αν προσθέσω τώρα αυτούς τους επιμέρους αριθμούς, φτιάχνω το όνομά μου. Τον αριθμό μου που αντιστοιχεί στο όνομά μου. Κατά τον ίδιο τρόπο είναι και το όνομα του Αντιχρίστου.
Δηλαδή, αν καταλαβαίνετε, είναι κρυπτογραφημένο το όνομα του Αντιχρίστου. Κρυπτογραφημένο, για πολλούς και ευνοήτους λόγους. Γι’ αυτό προσπαθούν μερικοί να το αποκρυπτογραφήσουν αλλά αστοχούν. Αλλάζουν την ορθογραφία ενός ονόματος και άλλα πολλά…Δεν είναι σωστό.
Όταν θα έλθει ο Αντίχριστος τότε αγαπητοί μου θα είναι φανερός πλέον και τότε ακόμη και οι δύο Προφήται θα υποδείξουν και θα πουν ότι αυτός είναι ο Αντίχριστος.
Αλλά θα αποκαλύπτεται μόνο εις τους πιστούς και εις τους νήφοντας Χριστιανούς. Νήφοντας. Δηλαδή εκείνοι που έχουν καθαρότητα καρδίας και νου. Και θα λέγουν ότι τώρα αυτός είναι ο Αντίχριστος.
Κατά τα άλλα, το να λέμε ότι ο Γκορμπατσώφ είχε εδώ ένα σημάδι και θύμιζε το 666 και δεν ξέρω τί, αυτά είναι ένας βιασμός των πραγμάτων. Δεν είνα
ι σωστά. Είναι παρακινδυνευμένο πράγματα.
Ωστόσο να έλθω στην κυρία ερώτηση που λέγει ότι δεν θα μπορούν να μετανοήσουν. Ναι. Εδώ έχουμε το εξής. Όχι να κοιμάμαι και να μου βάλουνε το 666 -προσέξτε- να με υπνώσουν και να μου βάλουν το 666.
Αυτό είναι άκυρο. Όπως το να με ναρκώσουν και να με βαπτίσουν. Αυτό είναι άκυρο. Να με ναρκώσουν και να με παντρέψουν.
Είναι γνωστό, όταν δεν υπάρχει η θέληση εκείνου που θα δεχθεί το μυστήριον αλλά και του ιερέως -και άλλοτε σας το έχω πει αυτό- που θα τελέσει το μυστήριον, το μυστήριο είναι άκυρο. Δηλαδή, αν βάλουν το περίστροφο στον κρόταφο ενός ιερέως να παντρέψει κάποιους, το μυστήριο αυτό, ο γάμος, είναι άκυρος.
Όχι λοιπόν υπό αυτές τις συνθήκες. Σημαίνει το θέλω να δεχθώ το χάραγμα του Αντιχρίστου. Το θέλω για πολλούς λόγους, φερ’ ειπείν να ΄χω την ασφάλειά μου, να μην με διώξουνε απ’ την πόλη μου, το σπίτι μου, να ‘χω να φάω και να πιώ, να μην τρέχω στις ερημιές,
Είναι εκείνο που είχα ακούσει: για τα παιδιά μου, λένε μερικοί! Ακούτε: για τα παιδιά μου! Τι περίεργο; Τί να πω πάνω σ’ αυτό;
Λοιπόν. Σημαίνει το θέλω. Το θέλω. Έτσι, όταν δεχθώ το μυστήριον του εγχαράγματος… Μυστήριο είναι και αυτό! Το μυστήριο του Αντιχρίστου…
Πώς το λέει αυτό ο Απόστολος Παύλος για το όνομα που λέγαμε προηγουμένως… λέει, το μυστήριον της ανομίας. Είναι στην δευτέρα προς Θεσσαλονικείς επιστολή. Το μυστήριο της ανομίας ήδη λέει ενεργείται.
Τότε, όταν το δεχθώ με όλη μου την καρδιά δεν μπορώ να μετανοήσω πλέον γιατί προσέβαλα το Βάπτισμά μου. Και δεν γίνομαι δεκτός, δεν μπορώ να μετανοήσω.
Το βλέπουμε αυτό σε πάρα πολλά σημεία εις το βιβλίο της Αποκαλύψεως. Και αντί λέει να μετανοήσουν εβλασφήμισαν και έκαναν και έδειξαν.
Η μετάνοια δεν είναι καρπός μόνο τις ιδίας θελήσεως αλλά καρπός της ιδίας θελήσεως μετά της Θείας Χάριτος. Προσέξατέ το. Ούτε και η Πίστις. Όλα αυτά είναι γνωρίσματα που έρχονται σαν ενέργειες από τον Θεό.
Αν λοιπόν δεν μου στείλει ο Θεός την ενέργεια της πίστεως δεν μπορώ να είμαι πιστός, την ενέργεια της αγάπης δεν μπορώ να έχω αγάπη, και την ενέργεια της σωτηρίας δεν μπορώ να την έχω εάν δεν συμβάλει ο Θεός.
Συνεπώς. Δεν είναι δικό μου θέμα μόνον, αλλά ο Θεός την χάρη Του δεν θα την δώσει στους ανθρώπους που εδέχθηκαν το χάραγμα του Αντιχρίστου.
Άσε τα πολλά χριστιανικά βίντεο και ΒΑΛΕ ΑΡΧΗ ΜΕΤΑΝΟΙΑΣ ΤΩΡΑ !!! - Τί σημαίνει "ΜΕΤΑΝΟΕΙΤΕ"; Αποσπάσματα στο βίντεο από ομιλία του πατρός Αθανασίου Μυτιληναίου († 23/5/2006) περί Μετανοίας:
ΔΕ ΘΑ ΣΕ ΣΩΣΟΥΝ ΤΑ ΠΟΛΛΑ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΑ ΒΙΝΤΕΟ ΚΑΙ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ ΣΤΟ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟ, ΑΛΛΑ Ο ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ ΣΤΗΝ ΠΡΑΞΗ
- ΓΙ ΑΥΤΟ ΞΕΚΙΝΑ ΤΩΡΑ, ΚΑΝΕ ΤΩΡΑ ΤΗΝ ΑΡΧΗ !!!
ΒΑΛΕ ΑΡΧΗ ΜΕΤΑΝΟΙΑΣ ΤΩΡΑ !!!
ΑΠΟΦΑΣΙΣΕ ΠΛΕΟΝ ΝΑ ΑΛΛΑΞΕΙΣ ΟΡΙΣΤΙΚΑ ΖΩΗ
- ΤΡΕΞΕ ΣΤΟΝ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΣΟΥ, ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ ΤΙΣ ΑΜΑΡΤΙΕΣ ΣΟΥ ΚΑΙ ΞΕΚΙΝΑ ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΝΑ ΖΕΙΣ ΜΙΑ ΖΩΗ, ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΘΕΛΗΜΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΚΑΙ ΟΧΙ ΤΟ ΔΙΚΟ ΣΟΥ !!!
ΚΑΙ ΑΝ, ΕΝΩ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΣ, ΞΑΝΑΠΕΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΑΜΑΡΤΙΑ, ΠΑΛΙ ΒΑΛΕ ΞΑΝΑ ΑΡΧΗ ΜΕΤΑΝΟΙΑΣ !!!
ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΘΑ ΤΟ ΚΑΝΕΙΣ ΜΕΧΡΙ ΘΑΝΑΤΟΥ !!!
ΜΟΝΟ ΕΤΣΙ ΘΑ ΣΩΣΕΙΣ ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΣΟΥ ΚΑΙ ΘΑ ΒΟΗΘΗΣΕΙΣ, ΜΕ ΤΟ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΣΟΥ ΚΑΙ ΜΕ ΤΟ ΕΛΕΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ, ΣΤΗ ΣΩΤΗΡΙΑ ΚΑΙ ΤΩΝ ΓΥΡΩ ΣΟΥ !!!
ΑΠΕΓΚΛΩΒΙΣΟΥ ΑΠΟ ΤΟ ΠΟΛΥ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟ ΚΑΙ ΒΑΛΕ ΤΟ ΧΡΙΣΤΟ ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΠΛΕΟΝ ΣΤΗΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΤΗΤΑ ΣΟΥ !!!
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΑΓΩΝΑ "ΔΩΡΕΑΝ" ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ "ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ ΚΑΙ ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΖΩΗ" ΠΟΥ ΔΗΜΟΣΙΕΥΕΤΑΙ (με την Άδεια του Συγγραφέα)
ΣΤΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ "ΔΡΟΜΟΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ" https://dromosorthodoxias.blogspot.gr
Το ορθόδοξο αυτό έργο είναι ένα μακρόχρονο αποτέλεσμα, κατόπιν Ευλογίας Πνευματικού και δεν έχει κερδοσκοπικό σκοπό.
ΞΕΦΥΛΙΣΤΕ ΑΠΕΥΘΕΙΑΣ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΕΔΩ: https://dromosorthodoxias.blogspot.co... ===== Αποσπάσματα στο βίντεο από ομιλία του πατρός Αθανασίου Μυτιληναίου († 23/5/2006) περί Μετανοίας: "Τις έσχατες ημέρες το βασικό κήρυγμα θα είναι ΚΗΡΥΓΜΑ ΜΕΤΑΝΟΙΑΣ.
Γι αυτό ακριβώς αγαπητοί μου ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΜΕΤΑΝΟΗΣΟΥΜΕ. Και η υπόθεσις δεν είναι υπόθεσις (της μετανοίας εννοείται) συναισθηματική, αλλά ένα γεγονός, μια αλλαγή του ανθρώπου, μια μετάθεση του ανθρώπου από το δικό του το θέλημα εις το θέλημα του Θεού. ΑΥΤΟ ΘΑ ΠΕΙ ΜΕΤΑΝΟΙΑ. Αλλάζω νου, αλλάζω σκέψη, γυρίζω πίσω, αντελήφθηκα οτι ο δρόμος μου ήταν λανθασμένος και τώρα επιστρέφω...
Και το κήρυγμα του Κυρίου μας δεν άρχισε έτσι; "μετανοεῖτε· ἤγγικε γὰρ ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν"... Και ο Κύριος δεν είπε "μετανοήσατε", ο Κύριος είπε "ΜΕΤΑΝΟΕΙΤΕ", που δείχνει οτι η μετάνοια είναι ΕΝΑ ΓΕΓΟΝΟΣ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ.
Δεν είναι μια κατάστασις της στιγμής, αλλά κάτι που διαρκεί... Πρέπει κάθε μέρα να βάζουμε μιαν αρχή, κάθε στιγμή, μια αρχή, αρχίζω να μετανοώ...
ΑΥΤΟ ΘΑ ΕΙΝΑΙ Η ΜΕΤΑΝΟΙΑ ΣΑΝ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΜΕΣΑ ΜΑΣ. Όχι μετανόησα και τώρα είμαι σε μια κατάσταση ασφαλείας...
ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ, να μην το ξεχνούμε αυτό αγαπητοί μου ποτέ... Ο Άγιος Ιωάννης (ο συγγραφέας της Κλίμακος) ονομάζει την αληθινή μετάνοια, "μεμεριμνημένην"... μεμεριμνημένη, μετοχή του ρήματος μεριμνώ, που θα πει φροντίζω μετά πολλής επιμελείας, λοιπόν είναι η μετάνοια η φροντισμένη, η μετάνοια που δεν λέγω "ε καλά, δε βαριέσαι τώρα αυτό..."
ΟΧΙ, πολλή φροντίδα θα καταβάλλω εις τον εαυτόν μου για να επιτύχω αυτήν την μετάνοια. Γιατι η μετάνοια δεν είναι μια υπόθεσις μιας συγκινήσεως - πολλές φορές λέμε "άκουσα ένα κήρυγμα και συγκινήθηκα... ούτε ακόμη είναι μια κρίση συνειδησιακή, αλλά μια μόνιμη κατάσταση, η οποία αποφέρει καρπούς. Σκεφτείτε οτι ο Άγιος Ιωάννης ο Βαπτιστής έλεγε... "ποιήσατε καρπούς αξίους της μετανοίας"...
ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΣ Ο ΚΑΡΠΟΣ; Αν ήμουν θυμώδης, να είμαι πράος, καρπός η πραότητα της μετανοίας, αν ήμουν ανελεήμων και άσπλαχνος, τώρα να γίνω ελεήμων, καρπός λοιπόν της μετανοίας κ.ο.κ. Είναι μερικοί που λέγουν οτι εγώ δε θα συγχωρεθώ ποτέ.
ΕΝΑ ΑΜΑΡΤΗΜΑ ΕΙΝΑΙ ΑΣΥΓΧΩΡΗΤΟ, εκείνο που ο Κύριος είπε που είναι βλασφημία κατά του Αγίου Πνεύματος... αλλά εδώ είναι το αμάρτημα...
ΤΟ ΑΜΕΤΑΝΟΗΤΟ, ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΑΣΥΓΧΩΡΗΤΟ, διότι αν πω οτι έκανα μια αμαρτία και δεν είναι δυνατόν να συγχωρεθώ, τότε σημαίνει οτι αποδίδω ασθένεια, αδυναμία εις το Αίμα του Χριστού, που συγχωρεί τις αμαρτίες...
Ακόμη να προσέξουμε πάρα πολύ την απόγνωση, την απελπισία γιατί αποτελεί ένα ισχυρό όπλο του διαβόλου... δηλαδή (οι δαίμονες) αποκαλούν το Θεό οτι είναι φιλάνθρωπος πριν από την πτώση... όταν όμως πέσεις σου λένε: "Ααα, ο Θεός τώρα δε σε συγχωρεί, ήτανε μεγάλη σου η πτώση". Μή τους πιστέψεις, παραμέλησέ τους και πες, όπως λέγει ένας άλλος μεγάλος διδάσκαλος, ο Άγιος Εφραίμ ο Σύρος, θα πεις:
"ΕΧΩ ΚΥΡΙΟΝ ΦΙΛΑΝΘΡΩΠΟΝ ΚΑΙ ΘΑ ΜΕ ΣΥΓΧΩΡΗΣΕΙ !!!"
«Τό Πνεῦμα τὸ Ἅγιον θά μαρτυρήσει τό ποιός εἶμαι ἐγώ»
Πολλοὶ ἄθεοι ὑποστηρίζουν ὅτι οἱ θρησκεῖες ἔχουν τὶς δικές τους ἀντιλήψεις, καὶ πιστεύουν ἐξ ἴσου στοὺς δικούς της ἀνώτερους σκοπούς.
Ἔτσι, εἰρωνικὰ ρωτοῦν:
«Καὶ ποῦ φαίνεται ὅτι ὁ Χριστιανισμὸς εἶναι πραγματικὴ θρησκεία;»
Τί μποροῦμε νὰ ἀπαντήσουμε στὰ λόγια τους αὐτά;
- Εἶναι πολὺ ἁπλοῦν. Μὴν ξεχνοῦμε ὅτι ὅλες οἱ θρησκεῖες εἶναι κατ᾿ ἐπίνοιαν, ἐφεύρεσις τοῦ ἀνθρώπου.
Δεῖτε στὸν μασωνισμό∙ βλέπουν μπροστά τους τὸν ἥλιο:
«Ἂχ καημένε μου ἥλιε! Σὲ κάνω θεό μου»! Αὐτὸ εἶναι κατὰ μίαν ἐπίνοιαν∙ τὸ φτιάχνει ὁ ἄνθρωπος.Ὁ Χριστιανισμὸς εἶναι κατὰ ἀποκάλυψιν.
Δεύτερον∙ ὁ Χριστιανισμὸς ἔχει γεγονότα∙ εἶναι λιγότερον τὰ θαύματα τοῦ Χριστοῦ∙ εἶναι ἡ Ἀνάστασις τοῦ Χριστοῦ, ἡ Ἀνάληψις καὶ ἡ Πεντηκοστή.
Εἶναι γεγονότα χειροπιαστά.
Δὲν λέγω γιὰ τὰ θαύματα τοῦ Χριστοῦ καὶ τὴν διδασκαλία του, παίρνω μόνον αὐτό: Ἡ Ἀνάστασις, ἡ Ἀνάληψις καὶ ἡ Πεντηκοστή, εἶναι βράχοι τῆς πίστεως ὅτι ὁ Χριστιανισμὸς εἶναι ἀληθινός.
Διότι, ἂν δὲν ἦταν ὁ Χριστὸς ἀληθινὸς Θεός, θὰ ἐρχόταν τὸ Ἅγιον Πνεῦμα;
Ἔλεγαν οἱ ἑβραῖοι ὅτι ἐσφετερίζετο θεῖες ἰδιότητες: «Ἀκούσατε τί εἶπε; ὅτι εἶναι Υἱὸς τοῦ Θεοῦ μὲ τὴν εἰδικὴ σημασία!
Τί ἄλλη μαρτυρία θέλουμε; ἔνοχος θανάτου!» φωνάξαν στὸ συνέδριο!
Μάλιστα∙ ἂν ἦταν ἔνοχος ἀπέναντι στὸν Θεόν, θὰ πήγαινε στὰ τάρταρα τοῦ ᾅδου, ἀλλ᾿ ὁ Θεὸς εὐαρεστεῖται καὶ στέλνει τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον, τὸ ὁποῖον δίνει τὴν μαρτυρίαν τοῦ ποιός εἶναι ὁ Χριστός.
Γι᾿ αὐτὸ εἶπε ὁ Χριστός:
«Τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον θὰ μαρτυρήσει τὸ ποιός εἶμαι ἐγώ».
Ἄρα μποροῦμε νὰ ποῦμε ὅτι ὅλες οἱ θρησκεῖες ποὺ καμώνονται ὅτι εἶναι κάτι, εἶναι κατ᾿ ἀνθρωπίνην ἐπίνοιαν, ἐπινόησιν, ἐνῶ ὁ Χριστιανισμὸς εἶναι κατὰ ἀποκάλυψιν!
Καὶ δεύτερον, ἔχουμε τὰ γεγονότα.
Τί γεγονότα ἔχουν οἱ ἄλλοι; ὅτι ἦρθε ὁ ἥλιος γιὰ νὰ ἀκουμπήσει στὴν γῆν καὶ νὰ πεῖ∙ «καλημέρα σας, εἶμαι θεός;»
-Δὲν εἶπε τέτοιο πρᾶγμα ὁ ἥλιος!
Μὴν ξεχνᾶτε ὅτι ὁ Ἰησοῦς τοῦ Ναυῆ ἐσταμάτησεν τὸν ἥλιον γιατὶ ἐπικαλέσθηκε τὸ ὄνομα τοῦ Θεοῦ.
Ὁ ἀληθινὸς Θεὸς εἶναι πέρα καὶ πάνω ἀπὸ τὴν δημιουργία του καὶ ὅλα εἶναι δικά του ἔργα.
Ἐμεῖς ἔχουμε ἀληθινή πίστιν καὶ θρησκείαν, καὶ μόνον αὐτὴ ὑπάρχει, καὶ δὲν ὑπάρχει τίποτε ἄλλο ἀληθινό.
✞ Γέροντας Ἀθανάσιος Μυτιληναίος
Ναι, θα πληρώσουμε και πολύ ακριβά. Μόνο η μετάνοια καταργεί ή μεταθέτει το σχέδιο του Θεού
Μόνο η μετάνοια καταργεί ή μεταθέτει το σχέδιο του Θεού.
Αν προσέχαμε όλα αυτά τα σημάδια που μας δίνονται, θα είμαστε και προσεκτικότεροι στη ζωή μας…
Εγώ δεν σας κρύβω ότι φοβάμαι, τρέμω ότι ο λαός μας θα πληρώσει, γιατί αποδώσαμε με την αρχαία έννοια της λέξεως την ύβριν στον Ιησού Χριστό.
Ναι, θα πληρώσουμε και πολύ ακριβά.
Δεν ξέρουμε πότε....
(†) π. Αθανάσιος Μυτιληναίος
Προφητικὴ Ὁμιλία τοῦ π. Ἀθανάσιου Μυτιληναίου (Πράξεις τῶν Ἀποστόλων, Ἀριθ. ὁμιλ. 162,17-11- 1991). Η ΕΤΟΙΜΑΖΟΜΕΝΗ ΠΑΝΟΡΘΟΔΟΞΗ ΣΥΝΟΔΟΣ, Ο ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ, Ο ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ, Ο ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΣ
Προφητικὴ Ὁμιλία τοῦ π. Ἀθανάσιου Μυτιληναίου
Ἀπομαγνητοφώνηση θεολόγου καθηγητού ✝︎Παναγιώτου Π. Σημάτη
Η ΕΤΟΙΜΑΖΟΜΕΝΗ ΠΑΝΟΡΘΟΔΟΞΗ ΣΥΝΟΔΟΣ,
Ο ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ,
Ο ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ,
Ο ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΣ
Ἀπὸ «Δελτίο Τύπου» τῆς «Φιλορθοδοξου Ενωσεως “Κοσμας Φλαμιατος”»
Ὁλόκληρη ἡ ὁμιλία ὑπάρχει στὸ ἱστολόγιο impantokratoros.gr: π. Ἀθαν. Μυτιληναῖος, Πράξεις τῶν Ἀποστόλων, Ἀριθ. ὁμιλ. 162, 17-11- 1991.
…Στὸ παρὸν Ἐνημερωτικό Δελτίο τῆς ΦΕΚΦ παρουσιάζουμε μιὰ ὁμιλία τοῦ ἀείμνηστου π. Ἀθανασίου Μυτιληναίου, ὁ ὁποῖος ἦταν (κατὰ κοινὴ ὁμολογία ὅσων τὸν ἔζησαν καὶ τὸν ἄκουσαν) ὀρθοδοξότατος στὸ φρόνημα, ἐμβριθὴς μελετητὴς τῶν Ἁγίων Πατέρων καὶ τῆς Ἁγίας Γραφῆς καὶ πιστὸς ἀναλυτής της. Διαβάζοντας κανεὶς τὴν ὁμιλία αὐτή, ἂν καὶ ἔγινε πρὶν ἀπὸ εἴκοσι χρόνια, νομίζει πὼς εἶναι τωρινή, ἀφοῦ θίγει σύγχρονα φλέγοντα θέματα, ὅπως:
* γιά τὴν μέλλουσα νὰ συνέλθει Πανορθόδοξο Σύνοδο (τὴν ὁποία ὀνομάζει ἀνορθόδοξο Σύνοδο τῶν Οἰκουμενιστῶν καὶ κατευθυνόμενη ἀπὸ τὸν ἀντίχριστο),
* γιὰ τὴν ἁπλούστευση-κατάργηση τῆς "νέας" νηστείας ποὺ ἑτοιμάζεται,
* γιὰ τὸ χρέος τῆς ἀπομάκρυνσης ἀπὸ τοὺς αἱρετικούς, ποὺ ἐντέλλεται ἡ Καινὴ Διαθήκη, ἀλλὰ ἀρνοῦνται νὰ ἐφαρμόσουν οι διοικοῦντες,
* γιὰ τὸ ποιό ἀκριβῶς σημεῖο τῆς Πίστεως προσβάλλει ἡ αἵρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ,
* γιὰ τὸ «ἔρχομαι ταχὺ» τῆς Ἀποκαλύψεως,
* γιὰ τὸν Ἀντίχριστο κ.ἄ.
Ἡ σημαντικὴ αὐτὴ ὁμιλία(3) (μὲ κάποιες συντομεύσεις) ἔχει ὡς ἑξῆς:
«Τὸ θέμα μας (ἀπὸ τὸ βιβλ. Πράξ. 15, 30) εἶναι γύρω ἀπὸ τὴν Σύνοδον τὴν Ἀποστολική. (Ἡ ἀπόφασή της ἐγράφη καί) ἐδόθη στοὺς δύο Ἀποστόλους, τὸν Σίλα καὶ τὸν Ἰούδα, γιὰ νὰ μεταφέρουν τὴν ἐπιστολὴ αὐτὴ εἰς τὴν Ἀντιόχεια. «Καὶ συναγαγόντες τὸ πλῆθος ἐπέδωκαν τὴν ἐπιστολήν». Βλέπουμε, λοιπόν, ὅτι ἐδῶ δίδεται ἡ ἐπιστολὴ δημόσια.
Ἔχει σημασία αὐτό. Δημόσια ἐπίδοσις, δημόσια ἀνάγνωσις. Δηλαδὴ δὲν ἔχουμε παρασκήνια. Προσέξτε αὐτό, τὸ πολὺ σπουδαῖο. Δὲν θὰ ἤθελα νὰ πῶ, ὅτι κάποια πράγματα δὲν πρέπει νὰ εἶναι μυστικά, διότι ὅλοι οἱ ἄνθρωποι δὲν εἶναι ἕτοιμοι νὰ ἀκούσουν κάτι. Δὲν θὰ βγάλουμε τὰ «ἐν οἴκῳ…ἐν δήμῳ». Ὅμως ἐκεῖνο ποὺ μᾶς βοηθάει ἐμᾶς να δοῦμε ἐδῶ, εἶναι ὅτι δὲν ὑπάρχουν παρασκήνια. Στὴν Ἐκκλησία δὲν ὑπῆρχαν, ―στὴν πρώτη, τὴν χριστιανικὴ Ἐκκλησία― δὲν ὑπῆρχαν παρασκήνια. Πολὺ δὲ παραπάνω, δὲν ὑπῆρχε, θὰ λέγαμε, μία πολιτικὴ συμπεριφορά.
Πόσες φορές, στὶς ἡμέρες μας λέγετε αὐτό, ὅτι ἄρχοντες τῆς Ἐκκλησίας ἀσκοῦν μίαν πολιτικήν, ἢ ὁ καθενάς ―ὅπως καὶ οἱ πολιτικοί― ἐξαγγέλλουν τὸ πρόγραμμά τους! Πολλὲς φορές, ἐξαγγέλλουν ἕνα πρόγραμμα καὶ λέγουν ὅτι αὐτὴ εἶναι ἡ πολιτική τους. Ἡ Ἐκκλησία δὲν μπορεῖ νὰ ἔχει πολιτική. Ἡ πολιτικὴ εἶναι τερτίπια τοῦ κόσμου τούτου, εἶναι νόθο πρᾶγμα, δὲν εἶναι γνήσιο πρᾶγμα καὶ αὐτὸ νὰ τὸ ἀποδοκιμάζουμε, τουλάχιστον μέσα μας, ὅταν τὸ συναντοῦμε.
«Ἀναγνῶντες δέ, ἐχάρησαν ἐπὶ τῇ παρακλήσει». Ἀφοῦ λοιπὸν ἀνέγνωσαν τὴν ἐπιστολή, χάρηκαν γιὰ τὶς ἀποφάσεις τῆς Συνόδου. Καὶ οἱ ψευδοδιδάσκαλοι ἀπεστομώθησαν, δὲν εἶχαν τίποτα ἄλλο νὰ ποῦν.
Προσέξτε, ὅμως, ἐδῶ: γιὰ νὰ πάρουμε μία εἰκόνα τῆς ἀξίας τοῦ πράγματος, ἂς τὸ δοῦμε τὸ θέμα ἀντίστροφα καὶ ἐπικαιρότατα. Ὅταν λέω ἀντίστροφα, ἐννοῶ μία πραγματικότητα, ὄχι σὰν ἐκείνη ποὺ μας περιγράφουν τὸ βιβλίο τῶν Πράξεων, ἀλλὰ κάτι πολὺ διαφορετικό.
Σᾶς εἶπα ὅτι ὁ σκοπὸς μιᾶς Συνόδου εἶναι νὰ φέρει τὴν εἰρήνη. Ἔρχεται ἡ εἰρήνη πάντοτε; Λοιπόν, φημολογεῖται ἡ συγκρότησης μιᾶς Συνόδου ἀνορθοδόξου, Οἰκουμενικῆς. Ξέρεται ὅτι μέχρι τώρα ἔχουμε 7 Οἰκουμενικὲς Συνόδους. Ἔτσι λοιπόν, φημολογεῖται μία Ὀγδόη Οἰκουμενικὴ Σύνοδος, ἡ ὁποία θὰ γίνει στὶς μέρες μας. Θά…! Εἶναι πολλὰ χρόνια ποὺ ἔχουν ἤδη ἀρχίσει οἱ ἐργασίες γι’ αὐτὴ τὴν 8η Οἰκουμενικὴ Συνόδο. Ἔχουν δημιουργηθεῖ, ἀκόμα ἔχουν πραγματοποιηθεῖ καὶ προσύνοδοι. Ἐρωτοῦμε: τί μπορεῖ νὰ περιέχει αὐτὴ ἡ 8η Οἰκουμενικὴ Σύνοδος; Γι’ αὐτὸ θέλω νὰ καταλάβετε ὅτι αὐτὰ ποὺ λέμε ἀπὸ τὸ βιβλίο τῶν Πράξεων, τὰ ὁποῖα ἀποτελοῦν ὑπόδειγμα γιὰ νὰ ξέρουμε πῶς νὰ στεκόμαστε στὴν πορεία τῆς Ἐκκλησίας μέσα στὴν ἱστορία.
Λοιπόν, τί θὰ περιέχει αὐτὴ ἡ Σύνοδος; Δηλαδὴ μὲ τί θὰ ἀσχοληθεῖ; …Ὅπως λέει ὁ πατὴρ Ἰουστῖνος Πόποβιτς, εἶναι χαρακτηριστικό, πὼς σὲ κάθε ἐργασία ποὺ γίνεται, προσυνοδική (αὐτῆς τῆς Πανορθοδόξου Συνόδου), ἀλλάζουν καὶ τὰ πράγματα. Καὶ ἔτσι δὲν μένει κάτι σταθερό. Αὐτὸ βέβαια τὸ κατακρίνει ὁ πατὴρ Ἰουστῖνος. Εἰλικρινὰ αὐτὰ ποὺ γράφει ὁ πατὴρ Ἰουστῖνος εἶναι κάτω ἀπὸ τὴν καθοδήγηση τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, μυρίζει Πνεῦμα Ἅγιο. Ὅ,τι λέγει καὶ ὅ,τι γράφει εἶναι πολὺ σπουδαῖα, ἀλλὰ θὰ σᾶς ἀναφέρω μόνο ἕνα σημεῖο, τὸ ὁποῖο κάπου τὸ διάβασα. Ἕνα ἀπὸ τὰ θέματα, θὰ εἶναι καὶ τὸ θέμα τῆς νηστείας. Τροποποιεῖται ἡ νηστεία ἐπὶ τὸ ἐλαφρότερον.
Συγκεκριμένα θὰ πεῖ ἡ Σύνοδος αὐτή, ἢ θὰ ζητήσει μᾶλλον, νὰ καθιερωθεῖ ὅτι τὴν Τετάρτη καὶ τὴν Παρασκευὴ μποροῦμε νὰ τρῶμε ψάρι, ἐνῶ εἶναι γνωστό, ὅτι μέχρι τώρα ὅ,τι καθιερώθηκε καὶ ἐθεσπίστη, ἡ Τετάρτη καὶ ἡ Παρασκευὴ δεν ἔχει λάδι. Εἶναι ἀλάδωτα. Ἄλλο τώρα, ἐὰν γιὰ κάποιους λόγους, ποὺ αὐτὰ ρυθμίζονται ἀπὸ τὸν πνευματικό, ἀτομικὰ γιὰ τὸν καθένα, μπορεῖ κανεὶς νὰ τρώει ἐκεῖνο ποὺ πρέπει νὰ φάει. Ἔχει (κάποιος ἄνθρωπος) τοῦτο, ἔχει ἐκεῖνο, μία ἀρρώστια, εἶναι μικρὸ παιδί, εἶναι ἠλικιωμένος ἄνθρωπος, ἔχει ὅ,τι ἔχει, καὶ μποροῦμε νὰ ἐπιτρέψουμε καὶ τὸ λάδι καὶ τὸ γάλα καὶ τὸ κρέας! Καὶ ὅπως πολὺ ὀρθὰ λέγουν οἱ Πατέρες, ὅτι ἡ νηστεία δὲν εἶναι σωματοκτόνος, ἀλλὰ παθοκτόνος, δὲν σκοτώνει τὸ σῶμα, σκοτώνει τὰ πάθη… Σημειῶστε ὅτι ἡ Ρωμαιοκαθολικὴ ἐκκλησία, ἔχει ψάρι Τετάρτη καὶ Παρασκευή! Μήπως ἐδῶ νὰ πονηρευόμαστε; Μήπως ἡ καθιέρωση ψαριοῦ αὐτὲς τὶς 2 μέρες τῆς ἑβδομάδας, θὰ ἤθελαν νὰ μᾶς κάνει νὰ μοιάζουμε μὲ τὴν πνευματικότητα τῆς Ρωμαιοκαθολικῆς «ἐκκλησίας»; Βάζω τὸ μήπως.
Μπορεῖ ἀκόμη ἐνδεχομένως ―προσέξτε, ἐνδεχομένως, δὲν ξέρω τίποτα― νὰ ἐπιτρέψουν καὶ τὶς ἐξωγαμικὲς σχέσεις, μὲ τὴν ἔννοια ὅτι σήμερα ἡ ἐποχή μας εἶναι τέτοια ποὺ ἕνας νέος ἄνθρωπος δὲν μπορεῖ νὰ ἀντέξει σὲ μία ἐγκράτεια. Ἐνδεχομένως· διότι ὅταν ἀρχίσει ὁ κατήφορος, τότε τίποτα δὲν τὸν κρατᾶ καὶ τίποτα δὲν τὸν σταματᾶ. Λοιπόν, ἐρωτῶ: ἐὰν τέτοια πράγματα θεσπίσουν καὶ φυσικὰ ἐκεῖνοι, οἱ ὁποῖοι δὲν ἔχουν καὶ πολὺ εὐσέβεια, θὰ τὸν χειροκροτήσουν· καὶ ξέρετε τί θὰ ποῦν: νά! προοδευτικὲς ἀντιλήψεις. Μάλιστα. Ὄχι ἐσεῖς οἱ χριστιανοὶ ποὺ μένετε μὲ σκουριασμένες θέσεις.
Ὅμως μπορεῖτε νὰ φανταστεῖτε, τί ἀποτελέσματα θὰ εἴχαμε ἀπὸ ἀποφάσεις μιᾶς τέτοιας Συνόδου; Τί ἄλλο; (ἐγὼ εἶχα ἑτοιμάσει τὶς σημειώσεις μου γι’ αὐτὰ ποὺ θὰ σᾶς πῶ, ἐχάρηκα ὅμως, ὅταν εἶδα ὅτι ὁ πατὴρ Ἰουστῖνος Πόποβιτς, λέει τὸ ἴδιο πρᾶγμα) σχίσματα, διότι πολλοὶ θὰ ποῦν: “Ἐγὼ δὲν τὰ δέχομαι αὐτὰ τὰ πράγματα”. Τίποτα καλὸ νὰ μὴν περιμένουμε ἀπὸ μία τέτοια Σύνοδο (λέγει) ὁ πατὴρ Ἰουστῖνος. Παρὰ μόνο σχίσματα, σχίσματα, σχίσματα. Λέει καὶ κάτι ἄλλο· καὶ αἱρέσεις.
Δὲν εἶναι πολὺ φυσικό; Τί σᾶς εἶπα; Θὰ σᾶς πῶ τὸ ἀντίστροφο παράδειγμα. Κάθε ἄλλο παρὰ θὰ εὐχαριστήσουν, ἀποφάσεις τέτοιες, μιᾶς τέτοιας Συνόδου, ὅπως εὐχαρίστησε ἡ ἀποφάση τῆς Συνόδου τῶν Ἱεροσολύμων. Ἂν μὲ ρωτήσετε: καλά, καὶ τί εἶναι ἐκεῖνο ποὺ θὰ τοὺς ἔκανε, ἔτσι νὰ κινηθοῦν; Μάλιστα, ὅπως παρατηρεῖ ὁ πατὴρ Ἰουστῖνος, αὐτὸ βέβαια 10 χρόνια πίσω, ὑπάρχει μία βιασύνη. Ἡ βιασύνη ὑπάρχει καὶ σήμερα. Βιασύνη. Νὰ γίνει αὐτὴ ἡ Σύνοδος.
Ἐγὼ θὰ σᾶς ἔλεγα, προσωπική μου γνώμη: ὅτι μία τέτοια Σύνοδο, δὲν τὴν κινεῖ τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιο, τὴν κινοῦν οἱ σκοτεινὲς δυνάμεις, μὲ ἐπικεφαλεῖς τὴν Μασονία.
…Διότι οἱ ἔνοχοι ―ἐκεῖνοι ποὺ καταλύουν Τετάρτη, καὶ Παρασκευή, καὶ Σαρακοστὲς γιὰ νὰ μὴν αἰσθάνονται ἄσχημα― θὰ ποῦν: τὸ καθόρισε ἡ Ἐκκλησία. Ἔτσι ἀφαιρεῖται ἀπὸ αὐτοὺς τὸ αἴσθημα τῆς ἐνοχῆς.
Τὸ θέμα, ὅμως, εἶναι πολὺ ἁπλό. Δὲν μπορεῖς νὰ φᾶς, δηλαδὴ νὰ νηστέψεις; Πήγαινε στὸν πνευματικό σου (σᾶς τὸ εἶπα καὶ προηγουμένως) καὶ τὸ θέμα δύνασαι νὰ τὸ ρυθμίσεις. Ἀλλὰ ὄχι. Πρέπει ἐκεῖνοι ποὺ ἔχουν λίγη εὐσέβεια ἢ ὑποτονικὴ εὐσέβεια νὰ μὴν αἰσθάνονται ἔνοχοι, ὅταν τοὺς προβάλλεται ὅτι ἔτσι πρέπει νὰ ζοῦν, ἔτσι πρέπει νὰ νηστεύουν. Γι’ αὐτό, αὐτὴ ἡ Σύνοδος, ἐὰν θὰ γίνει θὰ χαρακτηριστεῖ ψευδοσύνοδος, δὲν θὰ γίνει ἀποδεκτή.
Εἶναι ὅμως καὶ κάτι ἄλλο. Ἐκεῖνοι οἱ ὁποῖοι θὰ συγκαλοῦσαν τὴν Σύνοδο ἢ ἐκεῖνοι ποὺ θὰ παρακαθίσουν (ἐδῶ, τώρα θέλω νὰ τὸ προσέξετε καλά-καλὰ αὐτό), ἐκεῖνοι οἱ ὁποῖοι θὰ παρακαθήσουν εἰς τὴν Σύνοδο, ποῖοι θὰ εἶναι; Οἱ ἐπίσκοποι ποὺ θὰ καθίσουν γιὰ νὰ συζητήσουν τὰ θέματα τῆς Συνόδου, σὲ ποία πνευματικὴ καταστάση βρίσκονται; Ὀρθοδοξοῦν ἢ δὲν ὀρθοδοξοῦν; Ὅσο μποροῦμε (καὶ ἐγὼ καὶ ἐσεῖς) νὰ ξέρουμε σήμερα, ἐκεῖνοι οἱ ὁποῖοι θὰ παρακαθίσουν, ἔχουν ἁλωθεῖ ἀπὸ τὸν Οἰκουμενισμό. Ἀπερίφραστα ―ἴσως κάποιες ἐξαιρέσεις νὰ ὑπάρχουν―, αὐτοὶ οἱ ἄνθρωποι δὲν ὀρθοδοξοῦν. Ἔστω καὶ ἂν λέγονται Πατριάρχες, ἂν λέγονται Ἀρχιεπίσκοποι, ἂν λέγονται Ἐπίσκοποι, δὲν ὀρθοδοξοῦν. Τὸ γνωρίζουμε αὐτὸ ἀπὸ ἀτομικὲς δηλώσεις ποὺ κάνουν, ἀπὸ τὸν τρόπο ποὺ κινοῦνται καὶ ἐκφράζονται. Τὸ γνωρίζουμε αὐτό! Θὰ τό πῶ ἄλλη μία φορά. Ἔχουν ἁλωθεῖ καὶ ἀπὸ τὴν Μασονία καὶ ἀπὸ τὸν Οἰκουμενισμό.
Αὐτοὶ λοιπὸν οἱ ἄνθρωποι, ἅμα θὰ καθίσουν στὸ τραπέζι τῶν συζητήσεων, θὰ κινηθοῦν ἐν Πνεύματι Ἁγίῳ; Δὲν νομίζω. Δὲν νομίζω. Εἶναι πολὺ σοβαρὰ πράγματα. Εἶναι παρὰ πολὺ σοβαρά. Προσέξτε, οἱ σκοτεινὲς δυνάμεις ἔχουν ἤδη χαλκεύσει καὶ ἔχουν ἤδη πείσει αὐτοὺς τοὺς ἀνθρώπους ποὺ ἔχουνε οἰκουμενικὲς θέσεις. Βεβαίως, βεβαίως, εἶναι Οἰκουμενιστές! Δυστυχῶς, πλὴν ἐξαιρέσεων (τὸ ὑπογραμμίζω αὐτό). Λοιπόν, στὸ σχέδιο τῶν σκοτεινῶν δυνάμεων ποὺ ἔχουν ἐγκλωβίσει ἤδη τὴν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ, ὑπάρχει τὸ ἑξῆς σχέδιο: Νὰ ἐπέλθει μετὰ ἡ «ἕνωση τῶν ἐκκλησιῶν». Ὀρθοδοξίας, Ρωμαιοκαθολικισμοῦ καὶ Προτεσταντισμοῦ. Αὐτὴ εἶναι ἡ πρώτη φάση.
Ἀλλὰ δὲν σταματάει τὸ κακὸ ἐκεῖ. Ἔχουμε ἀκόμα μία φάση. Εἶναι ἡ φάση ἑνώσεως τοῦ Χριστιανισμοῦ μὲ τὰ τρία αὐτὰ (Ὀρθοδοξία, Ρωμαιοκαθολικισμὸς καὶ Προτεσταντισμὸς) μὲ τὶς ἄλλες θρησκεῖες. Ὅλα αὐτὰ ἤδη ἔχουνε μπεῖ σὲ δοκιμασία, δηλαδή, ὅπως ὅταν θέλουμε νὰ κάνουμε μία παράσταση, θεατρικὴ παράσταση, γίνεται μία δοκιμή, καὶ δεύτερη, καὶ τρίτη. Ἔ, μετὰ γίνεται μία πρόβα τζενεράλε, μία γενικὴ πρόβα. Ὅλες αὐτὲς οἱ συναντήσεις ποὺ γίνονται, πότε ἐδῶ καὶ πότε ἐκεῖ, καὶ ποὺ εἶναι δυστυχῶς καὶ ὀρθόδοξοι, μὰ στὴν Εὐρώπη εἶναι, μὰ στὴν Ἀμερική, εἶναι καμώματα τῆς γενικῆς πρόβας. Νὰ δοῦν, πῶς πάει τὸ πρᾶγμα, ὥστε λοιπὸν τὸ μεθεπόμενο βῆμα εἶναι αὐτό. Εἶναι ἡ ἕνωση ὅλων τῶν θρησκειῶν.
Μὰ σᾶς ἐρωτῶ: τότε γιατί νὰ εἶμαι Χριστιανός; Καὶ ἂν λέμε ὅτι ὁ Χριστιανισμὸς σώζει καὶ τίποτα ἄλλο δὲν σώζει, ὅτι ἡ ὀρθοδοξία σώζει καὶ τίποτα ἄλλο δὲν σώζει, τότε; Τότε τὸ κριτήριο δὲν εἶναι πιὰ ἡ Σωτηρία. Ποιό θὰ εἶναι τὸ κριτήριο; Τὸ κριτήριο εἶναι κάτι ἄλλο. Ἂς ποῦμε ὅτι εἶναι πολιτικό. Ἂς ποῦμε ὅτι εἶναι κοινωνικὸ τὸ κριτήριο. Διότι μὴν ξεχνᾶτε, σύγχρονοι ἡγέτες, πολιτικοὶ ἡγέτες σὲ ὅλο τὸν κόσμο, τὴν θρησκεία τὴν βλέπουν σὰν ἕνα στοιχεῖο ποὺ μπορεῖ κανεὶς νὰ ἐπηρεάζει τὰ πλήθη, νὰ ἐπηρεάζει τοὺς λαούς.
Ἂν ἔτσι τὰ πράγματα ἔχουν, δὲν ἐνδιαφέρει τὸ φαινόμενο ποὺ λέμε σωτηρία, τοὺς εἶναι τελείως ἀδιάφορο. Θὰ ἔχουν ἐπιτύχει κάτι ἄλλο· τὴν λεγομένη παγκόσμια «εἰρήνη» καὶ τὴν παγκόσμια «ἀγάπη». Γι’ αὐτὸ πολὺ ὀρθά, ἐστάλει μήνυμα ἀπὸ τὸν Ἅγιο Φλωρίνης (π. Αὐγουστῖνο Καντιώτη). Ναί! (εἶπε) καὶ ἀγάπη, ἀλλὰ καὶ «ἐν ἀληθείᾳ». Καὶ αὐτὸ τὸ ἀγάπη ἐν ἀληθείᾳ, εἶναι φράσεις τοῦ εὐαγγελιστοῦ Ἰωάννου.
Διαβάστε τὶς Ἐπιστολές του: Δὲν φέρει ὁ ἄλλος τὴν ἀλήθεια; Καλημέρα δὲν θὰ τοῦ πεῖτε! Στὸ σπίτι σας δὲν θὰ τὸν βάλετε! Γιὰ νὰ δεῖτε ὅτι ἡ ἀγάπη δὲν εἶναι σαλιαρίσματα. Δὲν εἶναι φτωχοί, φτηνοί, ρηχοὶ συναισθηματισμοί: ματς-μουτς! Ἡ ἀγάπη πρέπει νὰ εἶναι «ἐν ἀληθείᾳ». Θὰ σὲ ἀγαπῶ, ἂν εἶσαι «ἐν ἀληθείᾳ», ἂν εἶσαι ὀρθόδοξος. Ἐὰν δὲν εἶσαι, θὰ σὲ ἀγαπῶ μὲ τὴν ἔννοια νὰ σὲ σώσω, δὲν θὰ ἔχω ὅμως κοινωνία μαζί σου. Γιατὶ ἂν χάσω τὸ κριτήριο τῆς ὀρθοδοξότητος ―ποὺ εἶναι ἡ σωτηρία― τότε τί κάνουμε; Μὰ δὲν κάνουμε τίποτε.
Ἔχουνε ἁλωθεῖ οἱ ταγοὶ τῆς ἐκκλησίας μας. Θὰ τὸ πῶ ἄλλη μία φορά: τοὺς ἐνδιαφέρει τὸ κοινωνικὸ στοιχεῖο· θὰ ἔχουμε «εἰρήνη» στὴν κοινωνία, στὸν κόσμο. Δὲν θὰ ἔχουμε πολέμους, θὰ ἔχουμε «ἀγάπη». Ἐκεῖ σταματᾶμε; Πέστε μου, πότε ἐμφανίστηκε μεγαλύτερη αἵρεση ἀπὸ αὐτὴ ἐδῶ; Τὴν ὁποία σερβίρει, ἡ παναίρεση, κατὰ τὸν πατέρα Ἰουστῖνο, τοῦ Οἰκουμενισμοῦ. Τὸ ἀντιλαμβάνεστε; Δὲν ἔχουμε τὸ στοιχεῖο τῆς σωτηρίας καὶ συνεπῶς ματαιοπονοῦμε. Κατεβάσαμε τὸν Χριστιανισμό, στὸ ἐπίπεδο τοῦ κοινωνισμοῦ· αὐτὸ δὲν εἶναι καινούριο καὶ ἐδῶ στὴν Ἑλλάδα ἔχει ἐπιχειρηθεῖ, καὶ ἐν πολλοῖς ἤδη ὑπηρετεῖτε ἀπὸ τὶς ἐνορίες, αὐτὸ τὸ στοιχεῖο.
Καὶ βλέπετε, τί να σᾶς πω. Νὰ σᾶς πω ὅτι καὶ τὸ κήρυγμα σήμερα τὸ χριστιανικὸ ἔχει κοινωνικὸ χαρακτήρα, ὄχι σωτηριολογικόν, ἀλλὰ κοινωνικόν; Νὰ σᾶς πῶ ἡ κατήχηση, ἡ ὁποία ἐξαντλεῖται (τῶν παιδιῶν ἡ κατήχηση μὲ τὰ πνευματικὰ κέντρα ποὺ ἔχουμε στὶς ἐνορίες), ἐξαντλεῖται κυριότατα εἰς τὴν ψυχαγωγία, καὶ τὸ θέμα -τὸ μάθημα ποὺ θὰ εἰπωθεῖ- δὲν εἶναι ἐκεῖνο ποὺ τελικὰ θὰ σώσει, θὰ συγκλονίσει καὶ θὰ ἀναμορφώσει τὸ παιδί; Εἶναι μερικὲς ρετσέτες συμπαγεῖς, θὰ λέγαμε ἠθικολογικές. Ποῦ εἶναι ἡ σωτηρία; Ἡ σωτηρία ἐκεῖ βρίσκεται;
Ἂς ξυπνήσουμε, ἂς ὑποπτευθοῦμε· ὁ Χριστιανισμὸς εἶναι σωτηρία. Ἂν διορθώνει τὴν κοινωνία, ἂν κάνει τοὺς ἀνθρώποὺς μὲ ἄλφα κεφαλαῖο (Ἀνθρώπους), ἄλλο θέμα. Αὐτὰ εἶναι δευτερογενῆ ἀποτελέσματα. Ἀλλὰ τὸ κύριο στοιχεῖο εἶναι ἡ σωτηρία. Αὐτὸ ὅμως, ἤδη, δὲν ὑπηρετεῖται.
Λοιπόν, αὐτὰ ποὺ λέμε, μὲ κύριο στοιχεῖο τὴν 8η Οἰκουμενικὴ Σύνοδο, ξέρετε ὅτι ἀποτελοῦν ἕναν πειρασμὸ εἰς τὸν χῶρο τῆς ἐκκλησίας παγκοσμίως. Ναί, ἕνας πειρασμός. Αὐτὸς ὁ πειρασμός, ξέρετε τί θὰ ἐπιδιώκει νὰ ἐπιτυχεῖ; Καὶ γιατὶ εἶναι πειρασμός; Γιατὶ θὰ προσπαθήσει νὰ ξεθωριάσει τὸ Θεανθρώπινο πρόσωπο τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ. Ἐκεῖνο ποὺ ὁ Ἄρειος δὲν τὰ κατάφερε, καὶ ἐκεῖ ποὺ ὁ μονοφυσιτισμὸς δὲν τὰ κατάφερε, ὁ Οἰκουμενισμὸς ἔβαλε μπροστὰ νὰ τὰ καταφέρει. Διότι, ὅταν ξεθωριάσουν καὶ τὸ ἀνθρώπινο καὶ τὸ θεῖο στοιχεῖο εἰς τὸ πρόσωπο τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ, τότε τί ἔχω;
Αὐτὸς ὁ πειρασμὸς φαίνεται ὅτι θὰ εἶναι ὁ τελευταῖος τῆς ἱστορίας. Πειρασμός, δεινός, διότι εἶναι προφητευμένο. Καὶ τὸ προφητεύει ὁ Χριστός καὶ εἶναι εἰς τὸ βιβλίο τῆς Ἀποκαλύψεως. Ἀκούσατε τί λέει: «Ὅτι ἐτήρησας τὸν λόγον τῆς ὑπομονῆς μου, κἀγώ σε τηρήσω ἐκ τῆς ὥρας τοῦ πειρασμοῦ, τῆς μελλούσης (ὥρας ἐννοεῖται) ἔρχεσθαι ἐπὶ τῆς οἰκουμένης ὅλης» ―ἀκοῦστε, ἐπὶ τῆς οἰκουμένης ὅλης― «πειράσαι τοὺς κατοικοῦντας ἐπὶ τῆς γῆς. Ἔρχομαι ταχύ, κράτει ὃ ἔχεις ἵνα μηδεὶς λάβῃ τὸν στέφανόν σου». Ἐπειδὴ λέγει, ἐσὺ ἐφύλαξες (ἐτήρησες) τὸν λόγο τῆς ὑπομονῆς μου, δηλαδὴ ὅτι ἀφορᾶ στὸ νὰ ἔχεις ὑπομονὴ καὶ να μὲ κρατᾶς, ἐμένα τὸν Κύριον, μέσα σὲ ἀντίξοες καταστάσεις, καὶ ἐγὼ θὰ σὲ φυλάξω· ἐπειδὴ ἐτήρησες, καὶ ἐγὼ θὰ σὲ τηρήσω (θὰ σὲ φυλάξω). Ἀπὸ ποῦ θὰ σὲ φυλάξω; Ἀπὸ τὴν ὥρα τοῦ πειρασμοῦ ποὺ πρόκειται νὰ ἔλθει ἐπὶ τῆς οἰκουμένης ὅλης! Πολὺ μεγάλος πειρασμός. Ἀλλ’ «ἔρχομαι ταχύ», γρήγορα. Κράτα καλὰ ἐκεῖνο τὸ ὁποῖο ἔχεις γιὰ νὰ μὴν πάρει κανεὶς τὸ στεφάνι τῆς τιμῆς σου καὶ τῆς δόξης σου.
Ἀλλὰ προσέξτε ἐδῶ· ποῖος εἶναι ὁ πειρασμὸς αὐτός; Εἶναι γραμμένο: ὁ πειρασμὸς αὐτός, ἀφοῦ θὰ καλύπτει ὁλόκληρη τὴν οἰκουμένη, δὲν θὰ εἶναι παρὰ ἡ μεγάλη νοθεία τῆς πίστεως. Τῆς πίστεως εἰς τὸ θεανθρώπινο πρόσωπο τοῦ Χριστοῦ· καὶ αὐτὸ θὰ τὸ πετύχει μόνο ὁ Οἰκουμενισμός, ἀφοῦ θὰ ἑνωθεῖ μὲ τὶς ἄλλες θρησκεῖες. Ἀφοῦ θὰ ἑνωθεῖ μὲ τὶς ἄλλες θρησκεῖες! (Μὲ συγχωρεῖτε ποὺ τὰ λέω 2 καὶ 3 φορές· συνέχομαι).
Ἔτσι ὁ Οἰκουμενισμὸς κατ’ οὐσίαν προσβάλει τὸ θεανθρώπινο πρόσωπο τοῦ Χριστοῦ· μέχρι νὰ τὸ ἐξαφανίσει.
Ἀλλά, ἂν θέλει νὰ ἐξαφανίσει τὸ θεανθρώπινο πρόσωπο τοῦ Χριστοῦ, θὰ τὸ κάνει ὁ Ἀντίχριστος· τότε τί εἶναι ὁ Οἰκουμενισμός;
Εἶναι ἀντίχριστος μέθοδος, ἀντίχριστος τρόπος.
Προσέξτε, ὅταν βγάζουν διαγγέλματα ὑψηλὰ ἱστάμενα πρόσωπα καὶ ταγοὶ τῆς ἐκκλησίας, δὲν ἀναφέρουν τὸν ἅγιο Τριαδικὸ Θέον, οὔτε ἀναφέρουν τὸν Ἰησοῦ Χριστό. Οὔτε μία φορά! Ἀλλὰ τί; Ὁ Θεός! Μὰ Θεὸς εἶναι καὶ ὁ Ματς (ὁ Μέγας ἀρχιτέκτων τοῦ Σύμπαντός) ποὺ εἶναι ὁ Θεὸς τῶν Μασόνων! Καὶ γιὰ νὰ ὑπηρετήσουν καὶ νὰ εὐχαριστήσουν αὐτὰ τὰ …ἀφεντικά τους, δὲν λένε τὸ ὄνομα τοῦ Χριστοῦ ἢ τὸ ὄνομα τοῦ Ἁγίου Τριαδικοῦ Θεοῦ· λένε ὁ Θεός.
Ὅταν ὅμως προσβάλλεται ἡ πίστις, ἔρχεται ἡ ἀποστασία. Γιὰ τὴν ὁποία μιλάει ὁ Ἀπόστολος Παῦλος καὶ ἡ ὁποία, μὲ τὴν σειρά της, συνεπιφέρει τὴν ἔκκληση τῶν ἠθῶν. Ποῖος ἀρνεῖται σήμερα ὅτι δὲν ἔχουμε ἀποστασία καὶ συνεπῶς ἔκκληση ἠθῶν. Διότι, ἂν εἴχαμε τὴν πίστη, δὲν θὰ εἴχαμε τὴν ἔκκληση τῶν ἠθῶν.
Καὶ τί λέει ὁ Χριστός; Ἐπειδὴ ἐτήρησες τὸν λόγο τῆς ὑπομονῆς μου. Ἐδῶ δηλαδή, ὁ λόγος τῆς ὑπομονῆς τοῦ Χριστοῦ, τί εἶναι αὐτό; Εἶναι ἡ ὑπομονὴ ποὺ δίδει ὁ Χριστὸς σὲ κείνους ποὺ πῆραν τὴν ἀποφάση νὰ μείνουν κοντά, προσέξτε, εἰς τὸν ἀνόθετον Χριστό.
Τί λέγει ἀκόμη ὁ Κύριος: «Ἔρχομαι ταχύ»! Ἔρχομαι γρήγορα· καὶ ὅπως σᾶς εἶχα πεῖ παλιά, …ἀπὸ τὸν Ἀβραὰμ μέχρι τὸν Χριστὸ ἔχουμε 2 χιλιάδες 100 χρόνια. Καὶ παρατηροῦμε ὅτι οἱ προφῆτες μιλοῦσαν γιὰ κάτι ποὺ θὰ ἐρχόταν ἀργά.
Τὸν 6ο αἰῶνα ζεῖ ὁ Δανιὴλ καὶ τοῦ λέγει ὁ Ἄγγελος: “Δανιὴλ κοιμήσου, θὰ πεθάνεις. Θὰ ἀργήσουν αὐτὰ νὰ γίνουν”. Ἀκούσατε; Θὰ ἀργήσουν νὰ γίνουν.
Ὁ Κύριος προφητεύει στὴν Κ. Διαθήκη: «Ἔρχομαι ταχύ». Ἐγὼ νομίζω ὅτι, ἂν πέρασαν δυὸ χιλιάδες 100 χρόνια, δὲν μποροῦν νὰ περάσουν περισσότερα· τώρα στὸ χῶρο τῆς Καινῆς, ἤδη διανύουμε τὰ δυὸ χιλιάδες χρόνια· δὲν μπορεῖ νὰ εἶναι μακριὰ τὸ τέλος. Ἄν μοῦ πεῖτε πλανῶμαι. Δὲν ξέρω. Ἡ αἴσθησή σας, τὸ Πνεῦμα τοῦ Θεοῦ, πῶς σᾶς φωτίζει νὰ καταλαβαίνεται μέσα σας: εἶναι μακριὰ τὸ τέλος ἢ εἶναι κοντὰ τὸ τέλος;
Ὅταν παντοῦ βλέπουμε (ὅπως λέει ὁ Μπρατσιώτης στὸ ὑπόμνημά του στὴν Ἀποκαλύψη), αἰσθανόμεθα τὶς προφητεῖες τοῦ Χριστοῦ ὅτι ἔρχεται γρήγορα (καὶ τῶν Ἀποστόλων)· σὰν νὰ ἀκοῦμε τὸν καλπασμό· πῶς ἀκοῦμε σὲ μία ἀποστάση 300 μέτρα τὰ πέταλα τῶν ἀλόγων ποὺ τρέχουν; Ἔτσι ἀκοῦμε, λέγει, τὸν καλπασμὸ τῶν γεγονότων ποὺ ἔρχονται, ὅτι ἔρχεται ὁ Χριστός. «Ἔρχομαι ταχύ», λοιπόν, λέγει ὁ Κύριος. Καὶ αὐτὸ τὸ ταχύ, κάθε φορά ποὺ περνάει, εἶναι ἱστορικὰ συντομότερο ἀπὸ τὴν προηγουμένη στιγμή. Ἑπόμενο θὰ μοῦ πεῖτε. Ἐπειδὴ ὅμως εἶναι καὶ γραμμένο στὴν πρὸς Ρωμαίους (λέγει ὁ Ἀπόστολος): «νῦν γὰρ ἐγγύτερον ἡμῶν ἡ σωτηρία ἢ ὅτε ἐπιστεύσαμεν»…· τρέχει μὲ καλπασμὸ αὐτὸ τὸ τέλος.
«Κράτει ὃ ἔχεις». Τί ἔχεις; Αὐτὸ ποὺ ἔχουμε ἀγαπητοί μου, εἶναι ἡ πίστη καὶ ἡ ὀρθὴ πνευματικότητα καὶ ἡ ὀρθὴ ὁμολογία, τρία πράγματα. Ἡ ὀρθὴ πιστὴ εἶναι ἐκείνη ἡ ὁποία γεννάει τὴν ὀρθὴ πνευματικότητα. Δὲν θὰ ἦταν κανεὶς πεισματάρης, ὅπως οἱ Πατέρες τῶν Συνόδων, νὰ ἐπιμένουν διὰ μίαν ἀλήθειαν, ἐὰν ἀπὸ αὐτὴ τὴν ἀλήθειαν δὲν ἀπέρρεε ἡ ὀρθὴ πνευματικότητα, βάση τῆς ὁποίας θὰ σωθοῦμε. Ἂν δὲν ζήσεις σωστά, δὲν ἔχεις ὀρθὴ πνευματικότητα, πῶς θὰ σωθεῖς; Ἀλλὰ ἡ ὀρθὴ πνευματικότητα ἀπορρέει ἀπὸ τὴν ὀρθὴ πίστιν· εἶναι ἑπόμενο. Καὶ πῶς μπορεῖς νὰ σταθεῖς ὁμολογητὴς τοῦ Χριστοῦ, ἂν τὰ πράγματα δὲν εἶναι ἔτσι; Γιατί ὁ ἄλλος νὰ δώσει τὴ ζωή του; Ἂν εἶναι γιὰ νὰ περνάω καλὰ στὴ ζωὴ αὐτή, γιατί νὰ δώσω τὴ ζωή μου; Δὲν ἔχει κἂν νόημα, ἀγαπητοί μου, ἡ ὁμολογία, ἀφοῦ εἶναι κατεβασμένη στὸ ἐπίπεδο τοῦ κοινωνισμοῦ τὸ θέμα καὶ τοῦ Χριστιανισμοῦ.
Χρειάζεται λοιπὸν ἐπαγρύπνησις, ἐπαγρύπνησις. Ὄντως οἱ μέρες εἶναι πονηρές. Γι’ αὐτὸ λέει ὁ εὐαγγελιστὴς Ἰωάννης: «βλέπετε ἑαυτούς; ἵνα μὴ ἀπολέσωμεν ἃ εἰργασάμεθα». Προσέχετε τὸν ἑαυτό σας, γιὰ νὰ μὴν χάσουμε ἐκεῖνο ποὺ δουλέψαμε, «ἀλλὰ μισθὸν πλήρη ἀπολάβωμεν». Καὶ ὅταν μιλᾶμε γιὰ ἕναν πλήρη μισθό, δὲν εἶναι παρὰ αὐτὴ ἡ Βασιλεία τοῦ Θεοῦ.
Ἔτσι οἱ πιστοί, ἀγαπητοί, ὅταν βλέπουν τέτοιες Συνόδους καὶ οἰκουμενιστὰς συνέδρους, πῶς εἶναι δυνατὸν νὰ χαίρουν, ὅπως ἔχαιραν τότε οἱ παραλῆπτες τῆς ἐπιστολῆς τῆς ἀποστολικῆς Συνόδου;
«Ἔχαιρον» λέγει. Εἶχαν τοὺς λόγους τους νὰ χαίρονται. Σήμερα δὲν ἔχουμε τοὺς λόγους μας νὰ χαίρουμε. Γι’ αὐτὸ θὰ σᾶς ἔλεγα ἕνα παράδειγμα, ὅλα αὐτά ποὺ σᾶς ἀνέφερα, ἀπὸ τὴν ἀναποδη, ἀντίστροφα. Οἱ πιστοὶ χαίρουν, μόνο γιὰ ὅ,τι εἶναι σύμφωνο μὲ τὸ πνεῦμα τὸ ἅγιον. Καὶ μόνο τότε χαίρουν!
Ἀπομαγνητοφώνηση Π. Π. Σ.
ΥΠΟΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ:
(1) Ὁ Πατριάρχης Βαρθολομαίος, μιλώντας πρόσφατα γιὰ τὴν σύγκληση Ἁγίας καὶ Μεγάλης Συνόδου, δήλωσε: «Ἀποφασίσαμε νὰ ἐπιταχύνουμε τὴν διαδικασία τῆς Ἁγίας καὶ Ἱερᾶς Συνόδου ὅλων τῶν Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν». Ἐπίσης, ἀνέφερε ὅτι ἡ σύγκληση τῆς Συνόδου καὶ τὰ ἀποτελέσματά της θὰ ἔχουν μεγάλη σημασία γιὰ ὅλη τὴν Ὀρθοδοξία. Πληροφορίες ἀναφέρουν, ὅτι θὰ ἐξετασθοῦν 10 περίπου θέματα, μεταξὺ τῶν ὁποίων εἶναι τὸ Αὐτοκέφαλο καὶ τὸ θέμα τῆς νηστείας. «Ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία» κατέληξε, «προσπαθεῖ νὰ συμβαδίζει μὲ τὴν σημερινὴ ἐποχή, χωρὶς νὰ θυσιάζει τίποτα ἀπὸ τὴν διδασκαλία της» (romfea.gr/component/content/article/13/5068). Στὸ ἴδιο πνεῦμα, τῆς διατήρησης ἀκεραίας τῆς Πίστεως μίλησε σὲ ἄλλη εὐκαιρία καὶ ὁ Ἀρχιγραμματέας τῆς Ἱ. Συνόδου τοῦ Πατριαρχείου ἀρχιμ. Ἐλπιδοφόρος, λέγων: «ἐπιτρέψτε μου νὰ πῶ ὅτι ἐκ τῶν πραγμάτων φάνηκε ὅτι στὴν Ἐκκλησία ὅσο καλὲς καὶ ἂν εἶναι οἱ προθέσεις, ἡ παραβίαση τῶν ἱερῶν κανόνων σὲ καμία περίπτωση δὲν ἐπιφέρουν θετικὰ ἀποτελέσματα» (www.amen.gr/index.php?mod=news&op=article&aid=2616). Ἀλήθεια, αὐτὴ ἡ διαπίστωση τοῦ Ἀρχιγραμματέα, δὲν ἰσχύει γιὰ τὴν παραβίαση τῶν Ἱ. Κανόνων διὰ τῶν συμπροσευχῶν ἀπὸ τὸν Πατριάρχη;
(2) «Ἀλλ' ὁ ὄχλος οὗτος ὁ μὴ γινώσκων τὸν νόμον ἐπικατάρατοί εἰσι» (Ἰω. 7, 49).(3) Ὁλόκληρη ἡ ὁμιλία ὑπάρχει στὸ ἱστολόγιο impantokratoros.gr: π. Ἀθαν. Μυτιληναῖος, Πράξεις τῶν Ἀποστόλων, Ἀριθ. ὁμιλ. 162,17-11- 1991. Οἱ ὑπογραμμίσεις τοῦ κειμένου δικές μας.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις
(
Atom
)