.
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Άγιος Αρσένιος ο Καππαδόκης. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Άγιος Αρσένιος ο Καππαδόκης. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Θὰ ἔπαιρνε ὁ Ἅγιος Ἀρσένιος τὸ φραγγέλιο ;
Γράφει ὁ π. Διονύσιος Ταμπάκης
ΠΑΡΑ ΤΙΣ ΑΝΩΤΕΡΕΣ ΣΠΟΥΔΕΣ τοῦ Ὁσίου Ἀρσενίου (μέχρι καὶ Γαλλικὰ εἶχε μάθει στὴν Σμύρνη ὅπου φοίτησε ) ἀλλὰ καὶ τῆς εὐρύχωρης καρδιᾶς καὶ σκέψης του, ἀφοῦ ἡ ἀγάπη του ἀγκάλιαζε ὅλη τὴν κτίση, μέχρι καὶ αὐτὰ τὰ ταλαιπωρημένα γαϊδουράκια, γιαυτὸ καὶ ποτὲ δὲν ἀνέβηκε σὲ αὐτὰ προτιμώντας νὰ ὑποφέρει ἀπὸ τὶς πεζοπορίες.
Παρὰ λοιπὸν τὰ ἀνωτέρω, ἦταν ἀπόλυτος διώκτης κάθε ξενόφερτου πνεύματος καὶ ἤθους ποὺ ξεστράτιζε τοὺς Χριστιανοὺς ἀπὸ τὴν λιβανοκαπνισμένη Ὀρθοδοξία.
Στὸν βίο τοῦ Ὁσίου Ἀρσενίου, γράφει ὁ Ἅγιος Παίσιος ὁ Ἁγιορείτης, πὼς κάποτε μία κοπέλα, ἡ Ὁσία Καραμουρατίδου, ὅταν ἦταν νεόνυμφη φοροῦσε μία μαντήλα παρδαλὴ Σμυρνιώτικη. Παρὰ τὶς ἐπανειλημμένες παρατηρήσεις τοῦ Αγ. Ἀρσενίου νὰ μὴν τὴν φοράει ἀλλὰ νὰ…. εἶναι σεμνὴ ἐκείνη δὲν ἄκουγε.
Τότε τῆς λέει αὐστηρά: Φράγκικες ἀρρώστιες στὰ Φάρασα δὲν θέλω.
Ἐὰν δὲν συμμορφωθεῖς τότε θὰ λειτουργήσουν οἱ πνευματικοὶ νόμοι καὶ τὰ παιδιὰ ποὺ θὰ γεννᾶς ἀφοῦ βαπτίζονται θὰ φεύγουν ἀγγελούδια γιὰ τὸν Οὐρανό.
Πράγμα τὸ ὁποῖο ἔγινε, ἀφοῦ ἔφυγαν ἔτσι δύο της παιδιά.
Τότε πέταξε τὴν παρδαλὴ μαντήλα καὶ ἀφοῦ ζήτησε συγχώρεση ἀπὸ τὸ Ἅγιο γέννησε κατόπιν κατὰ πρόρρηση τοῦ Ὁσίου ἄλλα δύο παιδιά.
(«Ὁ Πατὴρ Ἅγιος Ἀρσένιος ὁ Καππαδόκης»ἔκδ. Ι. Ἡσυχαστηρίου «Εὐαγγ. Ἰωάννης ὁ Θεολόγος», Σουρωτὴ Θεσσαλονίκης, 1975, σέλ. 94-95)
Φανταστεῖτε συνεπῶς ἂν ὁ Ἅγιος Ἀρσένιος ζοῦσε στὴν ἐποχή μας καὶ ἔβλεπε ὅλες αὐτὲς τὶς ἀξιολύπητες Οἰκουμενιστικὲς διαχύσεις: Ὀρθόδοξοι Ἀρχιερεῖς καὶ λοιποὶ Κληρικοὶ νὰ συμπροσεύχονται χέρι-χέρι μὲ περήφανους αἱρετικούς τῶν «ἱστορικῶν Ἐκκλησιῶν», Δεσποτίνες, Παστορίνες καὶ ἄλλους ποὺ πρὶν λίγο τα χέρια τους εὐλόγησαν Γάμους ἀρσενοκοιτῶν καὶ λεσβιῶν ἢ ἀκόμη μὲ ἀλλόθρησκους Μουσουλμάνους, βουδιστὲς κ.α. ἄραγε ποιὰ θὰ ἦταν ἡ ἀντίδρασή του;
Τελικὰ δὲν εἶναι τυχαῖο το πότε καὶ σὲ ποιὰ ἐποχὴ ἔρχεται ὁ κάθε ἄνθρωπος στὸν κόσμο. Ἀφοῦ ἐὰν ζοῦσε σήμερα ὁ Ὅσιος θὰ εἶχε πάρει σίγουρά το φραγγέλιο καὶ δὲν θὰ εἶχε ἀφήσει τίποτα τὸ κάλπικο καὶ πλάνο ὄρθιο.
Η πίστη μας δεν πουλιέται! ~ Άγιος Αρσένιος ο Καππαδόκης
Ο Άγιος Αρσένιος ο Καππαδόκης, αρνούνταν όλα τα δώρα που του πρόσφεραν
ως ευχαριστία για τις ευεργεσίες του, λέγοντας: «Η πίστη μας δεν πουλιέται!».
Απέκρυπτε δε τις αρετές του υποκρινόμενος εκκεντρικότητες ή εξάψεις οργής,
για να αποφύγει την εκτίμηση των ανθρώπων, και να διαφυλάξει την ησυχία του...
Όταν η θαυματουργική του δύναμη γεννούσε τον θαυμασμό, απαντούσε αυστηρά:
Ε, τι θαρρείτε, πως είμαι άγιος; Αμαρτωλός είμαι, χειρότερος από σας. Δεν βλέπετε;
Ακόμη και τον θυμό μου δεν μπορώ να συγκρατήσω...
Ο Χριστός κάμνει τα θαύματα που βλέπετε.
Εγώ τα χέρια μου μόνον υψώνω και Τον παρακαλώ...
Πηγή: Περιοδ. ο Άγιος Λάζαρος, έκδ. Ι.Ν. Αγ. Λαζάρου Λάρνακος
Σχόλιο Π. κοινωνίας: Και είναι μια βαθιά ανάγκη που με κάνει να σταθώ στόν λόγο του Αγίου, πως... ''Η πίστη μας δεν πουλιέται...''
Μα σήμερα πουλιέται και η Πίστη! Πουλιέται με τα ΕΣΠΑ των Ι. Μονών, με τις άνομες συμβάσεις, τις ακατανόμαστες πράξεις, τις συμπροσευχές μετά των Αιρετικών, την αφωνία, τις δειλές σιωπές και υποχωρήσεις... (Περί Δειλίας εδω, Κλίμαξ Αγίου Ιωάννου Σιναΐτου).
Και πουλιέται η Πίστη απο πολλούς, που έδωσαν υπόσχεση πως θα ήταν φύλακες,
μα κάνουν στήν άκρη τις φωνές των Αγίων, διότι είναι ''αναχρονηστικές''!
Και τάχα εμποδίζουν την ενώτητα, με τίς άλλες ''εκκλησίες''...
Και περιμένει σκυφτός ο κατατρεγμένος τούτος λαός, να δεί απο κάπου φως, να βγούν οι ''Στρατηγοί'' του αγώνα να πάρουν θέση...
Το Φως όμως είναι Του Χριστού, και απο κει λαμβάνουν όλοι...
Τρέξε καρδιά μου πρός το Φως, και μην πουλάς την Πίστη!
Με αυτή την Προσευχή έγινα καλά λέγοντάς την τρεις φορές την ημέρα
Του Αγίου Αρσενίου του Καππαδόκη
Εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος . Αμήν.
Άγιος ο Θεός, Άγιος Ισχυρός, Άγιος Αθάνατος ελέησον ημάς. (τρεις φορές)
Παναγία τριάς, ελέησον ημάς. Κύριε ιλάσθητι ταίς αμαρτίαις ημών. Δέσποτα, συγχώρισον τας ανομίας ημίν. Άγιε, επισκεψε και ίασαι τας ασθενείας ημών, ένεκεν του ονόματός σου.
Κύριε ελέησον, Κύριε ελέησον, Κύριε ελέησον.
Πάτερ ημών, ο εν τοις ουρανοίς, αγιασθήτω το όνομά Σου, ελθέτω η βασιλεία Σου, γεννηθήτω το θέλημά Σου ως εν ουρανό και επί της γης. Τον άρτον ημών τον επιούσιον δος ημίν σήμερον, και άφες ημίν τα οφειλήματα ημών, ως και ημείς αφίεμεν τοις οφειλέταις ημών, και μη εισενέγκης ημάς εις πειρασμόν αλλά ρύσαι ημάς από του πονηρού.
Δι’ ευχών των αγίων πατέρων ημών, Κύριε Ιησού Χριστέ ο Θεός, ελέησον και σώσον ημάς. Αμήν.
Θεοτόκε Παρθένε, χαίρε κεχαριτωμένη Μαρία, ο Κύριος μετά Σου. Ευλογημένη Συ εν γυναιξί, και ευλογημένος ο καρπός της κοιλίας Σου, ότι Σωτήρα έτεκες, των ψυχών ημών.
Βαπτιστά του Χριστού, πάντων ημών μνήσθητι, ίνα ρυσθώμεν των ανομιών ημών, σοι γαρ εδόθη χάρις, πρεσβεύειν υπέρ ημών.
Βίον ένθεον, καλώς ανύσας, σκεύος τίμιόν του Παρακλήτου, ανεδείχθης θεοφόρε Αρσένιε, και των θαυμάτων την χάριν δεξάμενος, πάσι παρέχεις ταχείαν βοήθειαν, πάτερ Όσιε, Χριστόν τον Θεόν ικέτευε, δωρήσασθαι, ημίν το μέγα έλεος
Δεύτε προσκυνήσομεν και προσπέσωμεν τω Βασιλεί ημών Θεώ.
Δεύτε προσκυνήσομεν και προσπέσωμεν Χριστό τω Βασιλεί ημών Θεώ.
Δεύτε προσκυνήσομεν και προσπέσωμεν Αυτώ Χριστώ τω Βασιλεί και Θεώ ημών.
Ψαλμός 37ος
Κύριε, μη τω θυμώ σου ελέγξης με, μηδέ τη οργή σου παιδεύσης με. ότι τα βέλη σου ενεπάγησάν μοι, και επεστήριξας επ᾿ εμέ την χείρά σου· ουκ έστιν ίασις εν τη σαρκί μου από προσώπου της οργής σου, ουκ έστιν ειρήνη εν τοις οστέοις μου από προσώπου των αμαρτιών μου. ότι αι ανομίαι μου υπερήραν την κεφαλήν μου, ωσεί φορτίον βαρύ εβαρύνθησαν επ᾿ εμέ. προσώζεσαν και εσάπησαν οι μώλωπές μου από προσώπου της αφροσύνης μου· εταλαιπώρησα και κατεκάμφθην έως τέλους, όλην την ημέραν σκυθρωπάζων επορευόμην. ότι αι ψόαι μου επλήσθησαν εμπαιγμάτων, και ουκ έστιν ίασις εν τη σαρκί μου· εκακώθην και εταπεινώθην έως σφόδρα, ωρυόμην από στεναγμού της καρδίας μου. Κύριε, εναντίον σου πάσα η επιθυμία μου, και ο στεναγμός μου από σού ουκ απεκρύβη. η καρδία μου εταράχθη, εγκατέλιπέ με η ισχύς μου, και το φως των οφθαλμών μου, και αυτό ουκ έστι μετ᾿ εμού. οι φίλοι μου και οι πλησίον μου εξ εναντίας μου ήγγισαν και έστησαν, και οι έγγιστά μου από μακρόθεν έστησαν· και εξεβιάζοντο οι ζητούντες την ψυχήν μου, και οι ζητούντες τα κακά μοι ελάλησαν ματαιότητας, και δολιότητας όλην την ημέραν εμελέτησαν. εγώ δε ωσεί κωφός ουκ ήκουον και ωσεί άλαλος ουκ ανοίγων το στόμα αυτού· και εγενόμην ωσεί άνθρωπος ουκ ακούων και ουκ έχων εν τω στόματι αυτού ελεγμούς. ότι επί σοι, Κύριε, ήλπισα· συ εικακούση, Κύριε ο Θεός μου. ότι είπα· μήποτε επιχαρώσί μοι οι εχθροί μου· και εν τω σαλευθήναι πόδας μου επ᾿ εμέ εμεγαλορρημόνησαν. ότι εγώ εις μάστιγας έτοιμος, και η αλγηδών μου ενώπιόν μου εστι διαπαντός. ότι την ανομίαν μου εγώ αναγγελώ και μεριμνήσω υπέρ της αμαρτίας μου. οι δε εχθροί μου ζώσι και κεκραταίωνται υπέρ εμέ, και επληθύνθησαν οι μισούντές με αδίκως· οι ανταποδιδόντες μοι κακά αντί αγαθών ενδιέβαλλόν με, επεί κατεδίωκον αγαθωσύνην. μη εγκαταλίπης με, Κύριε· ο Θεός μου, μη αποστής απ᾿εμού· πρόσχες εις την βοήθειάν μου, Κύριε της σωτηρίας μου.
Ευαγγέλιο
Κατά Ματθαίον, Κεφάλαιο 8/5-17
Εισελθόντι δε αυτώ εις Καπερναούμ προσήλθεν αυτώ εκατόνταρχος παρακαλών αυτόν και λέγων· Κύριε, ο παίς μου βέβληται εν τη οικία παραλυτικός, δεινώς βασανιζόμενος. και λέγει αυτώ ο ᾿Ιησούς· εγώ ελθών θεραπεύσω αυτόν. και αποκριθείς ο εκατόνταρχος έφη· Κύριε, ουκ ειμί ικανός ίνα μου υπό την στέγην εισέλθης· αλλά μόνον ειπέ λόγω, και ιαθήσεται ο παίς μου. και γαρ εγώ άνθρωπός ειμι υπό εξουσίαν, έχων υπ᾿ εμαυτόν στρατιώτας, και λέγω τούτω, πορεύθητι, και πορεύεται, και άλλω, έρχου, και έρχεται, και τω δούλω μου, ποίησον τούτο, και ποιεί. ακούσας δε ο ᾿Ιησούς εθαύμασε και είπε τοις ακολουθούσιν· αμήν λέγω υμίν, ουδέ εν τω ᾿Ισραήλ τοσαύτην πίστιν εύρον. λέγω δε υμίν ότι πολλοί από ανατολών και δυσμών ήξουσι και ανακλιθήσονται μετά᾿Αβραάμ και ᾿Ισαάκ και ᾿Ιακώβ εν τη βασιλεία των ουρανών, οι δε υιοί της βασιλείας εκβληθήσονται εις το σκότος το εξώτερον· εκεί έσται ο κλαυθμός και ο βρυγμός των οδόντων. και είπεν ο ᾿Ιησούς τω εκατοντάρχω· ύπαγε, και ως επίστευσας γενηθήτω σοι. και ιάθη ο παίς αυτού εν τη ώρα εκείνη. Καί ελθών ο ᾿Ιησούς εις την οικίαν Πέτρου είδε την πενθεράν αυτού βεβλημένην και πυρέσσουσαν· και ήψατο της χειρός αυτής, και αφήκεν αυτήν ο πυρετός και ηγέρθη και διηκόνει αυτώ. ᾿Οψίας δε γενομένης προσήνεγκαν αυτώ δαιμονιζομένους πολλούς, και εξέβαλε τα πνεύματα λόγω και πάντας τους κακώς έχοντας εθεράπευσεν, όπως πληρωθή το ρηθέν διά῾Ησαίου του προφήτου λέγοντος· αυτός τας ασθενείας ημών έλαβε και τας νόσους εβάστασεν.
Κομβοσχοίνι: Το «Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με» & «Άγιε Αρσένιε, πρέσβευε υπέρ ημών»
Απολυτίκιο Οσίου Παταπίου
Θείας κλήσεως, ιχνηλατήσας, εκ νεότητας, τας επιδόσεις, δι” ασκήσεως τω κόσμω εξέλαμψας και δοξασθείς απάθειας ταις χάρισι, πάθη ποικίλα ίασαι Πατάπιε, Πάτερ Όσιε, Χριστόν τον Θεόν ικέτευε, δωρήσασθαι ημίν το μέγα έλεος.
Απολυτίκιο Αγίων Αναργύρων
Άγιοι Ανάργυροι και θαυματουργοί, επισκέψασθε τας ασθενείας ημών· δωρεάν ελάβατε, δωρεάν δότε ημίν.
Απολυτίκιο Αγίου Παντελεήμονος
Αθλοφόρε Άγιε, και ιαματικέ Παντελεήμον, πρέσβευε τω ελεήμονι Θεώ, ίνα πταισμάτων άφεσιν, παράσχη ταίς ψυχαίς ημών.
Δι’ ευχών των αγίων πατέρων ημών, Κύριε Ιησού Χριστέ ο Θεός, ελέησον και σώσον ημάς. Αμήν.
ΗΤΑΝ Ο ΑΓΙΟΣ ΑΡΣΕΝΙΟΣ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΗΣ ;
Από τον λατινόφρονα Πατριάρχη Ιωάννη ΙΑ” Βέκκο για την αντι-ορθόδοξη πολιτική τους, ας πάμε σε ένα άλλο πιο σύγχρονο Άγιο, τον Όσιο Αρσένιο τον Καππαδόκη για να ερευνήσουμε αν μοιάζει μοιάζει με αυτούς τους «φανατικούς» αντι-οικουμενιστές Αγίους.
Ο Άγιος Αρσένιος είχε ευρύχωρη καρδιά και μυαλό ,πέρα από μικρότητες,φανατισμούς και μικρονοϊκές αντιμετωπίσεις.Έτσι η αγάπη του διαχέονταν σε όλη την κτίση και σε όλους τους ανθρώπους , ακόμη και σε άτομα διαφορετικού θρησκεύματος και εθνότητος.
Κάθε πονεμένος για αυτόν ήταν παιδί του, που ώφειλε να το παρηγορήσει. Αναφέρει σχετικά ο Γέροντας Παϊσιος :«Είναι αλήθεια ότι ο Πατήρ, όπου περνούσε και του έφερναν αρρώστους, για να τους διαβάσει, ποτέ δεν εξέταζε, εάν ο άρρωστος είναι Χριστιανός ή Τούρκος, αλλά από ποιά αρρώστια πάσχει, για να βρει την ανάλογη ευχή.»
Μα όσο ήταν ο Άγιος, Οικουμενικός στην αγάπη του, τόσο δεν ήτανε Οικουμενιστής στην πίστη του.Προσευχόταν για όλους τους ανθρώπους μα όχι μαζί με όλους τους ανθρώπους.Τα πληθωρικά οικουμενιστικά ανοίγματα και οι συμπροσευχές με ανθρώπους απειθείς στην αλήθεια ,δεν είχαν θέση στην πίστη του Αγίου Αρσενίου.
Γράφει ο Άγιος Παϊσιος :
« Μία φορὰ εἶχαν στείλει ἕναν δάσκαλο προτεστάντη, ὁ ὁποῖος, μόλις ἔφθασε στὰ Φάρασα, ζήτησε τὸ σπίτι τοῦ προτεστάντη Κουψῆ – ποὺ τὸν πλήρωναν νὰ κάνει προσηλυτισμὸ – γιὰ νὰ ξεφορτώσει τὰ πράγματά του καὶ νὰ μείνει σ’ αὐτόν. Ὅταν τὸ ἔμαθε γιὰ τὸν δάσκαλο ὁ Πατὴρ Ἀρσένιος, πῆγε ἀμέσως, τὸν συνάντησε καὶ τοῦ εἶπε: (τι να του είπε άραγε; «καλώς ήρθες! Ελάτε να γίνουμε πολλοί και δεύτε στις συμπροσευχές και τις συνευωχίες;» ΟΧΙ αλλά ) «γρήγορα νὰ φύγης, ὅπως ἔχεις τὰ πράγματά σου, πρὶν τὰ ξεφορτώσης, γιατί στὰ Φάρασα ἄλλον προτεστάντη δὲν θέλουμε. Μᾶς φθάνει ὁ ἕνας ποὺ ἔχουμε καὶ ὁ ἕνας Τοῦρκος ποὺ εἶναι ἀπὸ χρόνια». Μετὰ ἀπὸ αὐτὰ εἶπε καὶ στὴν Ἐκκλησία ὁ Πατήρ: «ὅποιος θὰ πεῖ καλημέρα τοῦ Κουψῆ, νὰ τὸ ξέρει ὅτι θὰ βγεῖ ἄλειωτος». Ἦταν ἡ μόνη λύση αὐτὴ γιὰ νὰ ἀπομονώση τὴν σφήκα, τὸν Κουψῆ, ὁ ὁποῖος κέντριζε συνέχεια τοὺς νέους κυρίως, γιατί ἔχυνε στὶς τρυφερὲς ψυχὲς τὸ δηλητήριο τῆς πλάνης του καὶ τοὺς ἀγρίευε μὲ τὸ νὰ κατηγορεῖ τὸν Χατζεφεντῆ (δηλ. τὸν ἅγιο Ἀρσένιο), ὅτι διώχνει τοὺς δασκάλους γιὰ νὰ ἀφήση τὰ παιδιὰ ἀμόρφωτα. Ἀφοῦ πιὰ δὲν μιλοῦσε κανεὶς τοῦ Κουψῆ, ἀναγκάστηκε νὰ καταλάβη τὴν πλάνη του. Πῆγε στὸν Πατέρα Ἀρσένιο, τοῦ ζήτησε συγχώρεση καὶ ἐπανῆλθε στὸ κοπάδι του καὶ αὐτός· ἔτσι χάλασε πιὰ ἡ σφηκοφωλιὰ τῶν προτεσταντῶν.
«Ὁ Πατὴρ Ἅγιος Ἀρσένιος ὁ Καππαδόκης»
ἔκδ. Ἱ. Ἡσυχαστηρίου «Εὐαγγ. Ἰωάννης ὁ Θεολόγος»,
Σουρωτή Θεσσαλονίκης, 1975, σελ. 39-40
Τίμιοι Χριστιανοί και Αγίοι , που ποτέ δεν δώσανε διαζύγιο στην Αλήθεια από την Αγάπη.
Κατά πως λέγει και ο Χριστός:
ἐγώ εἰμι ἡ ὁδὸς καὶ ἡ ἀλήθεια καὶ ἡ ζωὴ· (Ἰωάνν. κεφ. ιδ΄ στίχ. 6).
π. Διονύσιος Ταμπάκης
-13 Μαϊου 2015-
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις
(
Atom
)