Τὸ βάπτισμα Ἰωάννου ἐξ οὐρανοῦ ἦν ἢ ἐξ ἀνθρώπων;

Διαβάζοντας την ευαγγελική περικοπή της 27ης Νοεμβρίου (Κατά ΛΟΥΚΑΝ Κ´ 1 – 8), και πιο συγκεκριμένα τον στίχο 4, και σε σχέση με το πρόσφατο γεγονός με τον καθηγητή του Λαυρίου και το φυλλάδιο με τον Άγιο Ιωάννη Χρυσόστομο, πλήθος αναδύονται οι ομοιότητες με ιερείς, αρχιερείς, μητροπολίτες, επισκόπους, αρχιεπισκόπους.

…οἱ δὲ συνελογίσαντο πρὸς ἑαυτοὺς λέγοντες ὅτι ἐὰν εἴπωμεν, ἐξ οὐρανοῦ, ἐρεῖ, διατί οὖν οὐκ ἐπιστεύσατε αὐτῷ;

Σκέφτονται λοιπόν οι προσκυνημένοι ιερείς και αρχιερείς μεταξύ τους και λένε πως αν ταχθούμε υπέρ του Αγίου Ιωάννη του Χρυσοστόμου, θα έρθουμε σε αντιπαράθεση με τους χρηματοδότες μας.

…ἐὰν δὲ εἴπωμεν, ἐξ ἀνθρώπων, πᾶς ὁ λαὸς καταλιθάσει ἡμᾶς …

Εάν δε αμφισβήτησουμε τις ρήσεις του Αγίου, και επομένως τον Θεό, το ορθόδοξο ποίμνιο θα μας λιθοβολήσει αγρίως.

Στρουθοκαμηλίζουν λοιπόν και κατησχημένοι δεν απαντούν, αλλά ως μισθωτοί σιωπούν διότι δεν ενδιαφέρονται για το ποίμνιο, παρά μόνον δια τον μισθόν τους.

Ιω. 10,13 – ὁ δἑ μισθωτὸς φεύγει, ὅτι μισθωτός ἐστι καὶ οὐ μέλει αὐτῷ περὶ τῶν προβάτων.

Οὐαὶ ὑμῖν, γραμματεῖς καὶ Φαρισαῖοι ὑποκριταί

https://agonasax.blogspot.com

Μπά....ΕΜΑΘΑΝ ορισμένοι Συνοδικοί καί άλλοι εδώ, τί ΞΕΚΑΘΑΡΙΣΕ γιά τούς λαθρομετανάστες στήν πατρίδα του, ο Πατριάρχης Κύριλλος;

Μιλώντας σε συνεδρίαση του Παγκόσμιου Ρωσικού Λαϊκού Συμβουλίου, ο Πατριάρχης Μόσχας Κύριλλος δήλωσε, ότι η δυσανάλογη αντικατάσταση του γηγενούς πληθυσμού της Ρωσίας με μετανάστες, θα μπορούσε να οδηγήσει σε μια κρίσιμη πολιτιστική ανισορροπία στην χώρα, τονίζοντας πως κάτι τέτοιο δεν επιτραπεί από την δική του μεριά.

«Μαζικές ροές ξένων, φορείς διαφορετικού πολιτισμού, διαφορετικών αξιών και διαφορετικής ιστορικής εμπειρίας, αποτελούν απειλή για τον ρωσικό κόσμο. 

Ο αξιακός πυρήνας της ρωσικής κοινωνίας είναι η Ορθοδοξία.

Η Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία, δεν θα επιτρέψει ποτέ να αποσιωπηθούν τα κοινωνικά προβλήματα που προκαλούνται από τις ανεξέλεγκτες μεταναστευτικές ροές» τόνισε ο Πατριάρχης Μόσχας και πασών των Ρωσιών, Κύριλλος.

https://odysseiatv.blogspot.com

ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΠΤΩΣΗ ΤΟΥ ΚΛΗΡΟΥ & ΤΩΝ ΕΠΙΣΚΟΠΩΝ Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΦΛΩΡΙΝΗΣ ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΣ ΕΛΕΓΕ: «ΘΑ ΑΚΟΥΣΕΤΕ ἹΕΡΕΙΣ ΝΑ ΨΑΛΛΟΥΝ, ΤΟ, «ΕΙΣ ΠΟΛΛΑ ΕΤΗ ΕΩΣΦΟΡΕ», ΑΝ ΤΟΥΣ ΤΟ ΖΗΤΗΣΟΥΝ, ΑΡΚΕΙ Ο ΜΙΣΘΟΣ ΤΟΥΣ ΝΑ ΜΗ ΚΟΠΕΙ.

Μητροπολίτης Φλωρίνης Αὐγουστῖνος μιλῶντας για την κατάσταση του σημερινοῦ κλήρου παρουσίασε τους ἱερεῖς της 16 ἡμέρας, που τρέχουν να πάρουν των μισθό τους, ενω εἶναι αδιαφοροι για τα πνευματικά τους καθήκοντα και την εὐθυνη που ἔχουν ἀπέναντι στο ποιμνίου τους και με πόνο ἔλεγε: Αὐτους αν τους ζητήσουν να ψάλλουν και εις τον Εωσφόρο: «Εις πολλά ἔτη», θα το κάνουν, τον μισθό τους μόνο να μη χασουν.

https://www.augoustinos-kantiotis.gr/

Καθηγητής Δρ Νεκτάριος Δαπέργολας: "Ποιμένες" ὑπό τό κράτος παχυδερμικῆς ἀναισθησίας…

Νεκτάριος Δαπέργολας

Αὐτό θά μποροῦσε κανείς νά τό ἐκλάβει καί ὡς ἀπάντηση σέ ὅσα ἔγραφα πρόσφατα περί τῆς πλήρους σιγῆς τῶν Ἑλλαδικῶν ἐπισκόπων ἀπέναντι στόν διωγμό τῶν Ὀρθοδόξων τῆς Οὐκρανίας. Νά λοιπόν ἡ ἀπάντηση: ἕνα ἀκόμη ἀρχιερατικό συλλείτουργο στήν Χαλκίδα, ὅπου μαζεύτηκαν οὔτε ἕνας, οὔτε δύο, ἀλλά 15 ἐπίσκοποι, ἀνήμερα τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου, γιά νά συνεορτάσουν μέ τόν τοπικό μητροπολίτη γιά τήν ὀνομαστική του ἑορτή (1η καί 2η φωτογραφία). Κάτι ἀνάλογο συνέβη τήν ἴδια μέρα καί στά Τρίκαλα (3η καί 4η φωτογραφία), γιά τήν ἑορτή τοῦ ἐκεῖ ἐπισκόπου (ναί, ἐκείνου πού ἀκόμη περιμένουμε – εἰς μάτην προφανῶς – νά ἀκούσουμε τήν φωνούλα του γιά τό τί ἔγινε καί πῶς ἐνεπλάκη τό ὄνομά του στό δυσῶδες πανθρησκειακό συνέδριο πού ἦταν νά γίνει ἐκεῖ, ἀλλά εὐτυχῶς, λόγῳ τῶν ἀντιδράσεων πού ὑπῆρξαν, τελικά ματαιώθηκε). Διαβάσαμε μάλιστα καί ὅτι τό κύριο μενοῦ τοῦ ἑορταστικοῦ γεύματος ἐκεῖ στά Τρίκαλα περιλάμβανε ψάρι, ἄν καί ἐπρόκειτο γιά ἡμέρα νηστείας. Ἀλλά προφανῶς αὐτά εἶναι ψιλά γράμματα γιά τούς ταγούς μας: ἐδῶ, θά πεῖ κάποιος, ἔχουν γράψει πλέον δικό τους Εὐαγγέλιο, κομμένο καί ραμμένο στά μέτρα τους, στούς περί νηστείας κανόνες θά κολλήσουν;

Καί φυσικά δέν θά ἀναλύσουμε ἐδῶ τό ἐρώτημα γιά τό τί σχέση μπορεῖ νά ἔχουν ὅλοι αὐτοί (ἑορτάζοντες καί συνεορτάζοντες) μέ τόν μαρτυρικό μέγα ἱεράρχη καί λαμπρό ἐκκλησιαστικό Πατέρα, πού τέτοιον ἀσκητικό βίο ἔζησε καί τέτοιες διώξεις ὑπέστη ἀπό τήν ἄνομη κοσμική ἐξουσία τῆς ἐποχῆς του. Δέν τό ἀναλύουμε, γιατί πολύ ἁπλά θά μᾶς πιάσει κατάθλιψη. Ἐδῶ ὅμως δέν μιλᾶμε γιά μία ἁπλῶς μεγάλη ἀπόσταση καί θλιβερή σύγκριση: ἐδῶ μιλᾶμε γιά ἀνθρώπους σέ ἀπολύτως προκλητική ἀταραξία καί παχυδερμική ἀναισθησία, τήν ὥρα πού ὁ κόσμος κυριολεκτικά φλέγεται. Καί προφανῶς δέν ἐννοῶ μόνο τά αἱματηρά αἴσχη κατά τῶν Ὀρθοδόξων στήν Οὐκρανία, ἀλλά καί τά ὅσα αἴσχη ἐκτυλίσσονται ἐδῶ – γιατί καί στήν Ἑλλάδα διωγμό ἐπί τῆς οὐσίας ἔχουμε, ἀπό ἕνα ἀντίχριστο καθεστώς πού ἐδῶ καί χρόνια κλειδαμπαρώνει καί βεβηλώνει τούς ναούς, προστατεύει τήν βλασφημία τῶν ἱερῶν καί τῶν ὁσίων μας ἀπό χυδαίους δικαιωματάδες, θεσπίζει σοδομονόμους καί αἰσχρά δῆθεν δικαιώματα «φυλομετάβασης», φέρνει μέτρα ψηφιακῆς τυραννίας μέ ταυτότητες καί προσωπικούς ἀριθμούς καί γενικά κάνει ὅ,τι πιό σιχαμερό καί ἄρρωστο μπορεῖ γιά νά διαλύσει αὐτήν τήν κάποτε ἁγιοτόκο πατρίδα.

Τραγικά ἄφωνοι ἀπέναντι σέ ὅλα αὐτά οἱ μητροπολῖτες μας, ὄχι ἁπλά μή ἐπικριτικοί, ἀλλά συχνά καί ἐπιδοκιμαστικοί τῆς καθεστωτικῆς ἀθλιότητας, σέ νεοσεργιανικό ἐναγκαλισμό μέ τά σκύβαλα τῆς κοσμικῆς ἐξουσίας, τραγικοί καί σέ θέματα πίστεως, τήν ὁποία ἐπίσης μολύνουν μέ τίς οἰκουμενιστικές πλάνες, τίς διαστρεβλωτικές καινοτομίες ἤ ἔστω μέ τήν συνένοχη σιωπή τους. Κρατικοδίαιτοι χρυσοκάνθαροι, πού προκαλοῦν καί ἀπό πάνω μέ ὅλα αὐτά τά ὀμαδόν πηγαινέλα, τά συλλείτουργα καί τά συμπόσια, μέ τό πρόσχημα τοπικῶν καί ὀνομαστικῶν ἑορτῶν (πλέον μάλιστα κάποιοι ἔχουν φτάσει στίς ἐσχατιές τῆς κατάντιας νά ἑορτάζουν καί γενέθλια καί νά σβήνουν καί κεράκια σέ τοῦρτες), ὅπου περιφέρονται σάν φουσκωμένα παγόνια, ἀκκιζόμενοι, χαριεντιζόμενοι καί ἀλληλοκολακευόμενοι. Αὐτή εἶναι πιά ἡ δημόσια παρουσία τους, μαζί βεβαίως μέ τά κούφια κηρύγματα τῆς ἀγαπολογίας ἤ τόν μηχανικό καί ξύλινο ἀναμηρυκασμό τῶν ἀληθειῶν μιᾶς πίστης πού οὔτε οἱ ἴδιοι πιά δέν δείχνουν νά τίς ἐνστερνίζονται.

Ἄν ὅμως ὅλα αὐτά δέν ἀποτελοῦν ντροπή καί κατάντια καί προδοσία, εἰδικά μάλιστα σέ μία ἐποχή πού, ἀντί νά συμπορεύονται μέ τό ἀντίχριστο σύστημα ἤ νά κρύβονται συστηματικά στά ὑπόγεια, θά ἔπρεπε νά εἶναι μπροστάρηδες ἀνένδοτων ἀγώνων καί ἴσως καί μάρτυρες γιά τήν ἀλήθεια τοῦ Χριστοῦ, τότε προφανῶς οἱ λέξεις ἔχουν ἐντελῶς πιά χάσει τήν σημασία τους…

https://agonasax.blogspot.com/

Νεκτάριος Δαπέργολας: Μέ τό μαχητικό πνεῦμα πού πρέπει νά διακρίνει κάθε Ὀρθόδοξο Χριστιανό…

Νεκτάριος Δαπέργολας

Διδάκτωρ Βυζαντινῆς Ἱστορίας

Πολλά συγχαρητήρια ἀξίζουν στήν ὁμάδα τῶν πιστῶν τοῦ Περιστερίου, πού συνεχίζοντας τήν ἀντίδραση στήν αὐθαίρετη ἀπόφαση τοῦ τοπικοῦ μητροπολίτη νά βγάλει τούς Ἐσταυρωμένους ἀπό τίς Ἀγίες Τράπεζες τῶν ναῶν τῆς περιοχῆς, ὀργάνωσαν καί τήν πρόσφατη δράση κατά τήν ἐκεῖ ἐπίσκεψη τοῦ πατριάρχη Βαρθολομαίου, διευρύνοντας (πολύ σωστά) τό ἀντικείμενο τῆς διαμαρτυρίας καί σέ ἄλλα θέματα (ὅπως τά σχέδια περί «κοινοῦ Πάσχα» καί γενικότερα ἡ φιλοπαπική καί οἰκουμενιστική του δραστηριότητα). 

Δέν ἔχουν ἀνάγκη φυσικά ἀπό τούς ἀνθρώπινους ἐπαίνους, ἀλλά τό σωστό πρέπει νά λέγεται - καί μάλιστα νά ἀναδεικνύεται πρός μίμηση καί παραδειγματισμό. Ὅσα καί ἄν λένε οἱ καθωσπρεπειτζῆδες τῆς μεταπατερικῆς ἀγαπολογίας καί ὅσο καί ἄν γαυγίζουν ἐναντίον τους κάτι περίεργοι παπᾶδες τοῦ νεοεποχίτικου μύλου πού ὅλα τά ἀλέθει (ἐνδεικτικά καί μόνο θυμήθηκα τόν γνωστό θλιβερό θολολόγο μέ τά...γλωσσόφιλα), οἱ ὀλιγάριθμοι αὐτοί ἀλλά ἀποφασισμένοι Χριστιανοί ἐκφράζουν τό δυναμικό πνεῦμα πού ὀφείλει νά δείχνει κάθε Ὀρθόδοξος εἰδικά σέ αὐτούς τούς καιρούς τῆς διαστρέβλωσης, τῆς ἀλλοίωσης καί τοῦ χυδαίου χλευασμοῦ τῶν ἱερῶν καί τῶν ὁσίων μας. 

Ἀναβιώνοντας τό μαχητικό πνεῦμα τῶν παλαιῶν Χριστιανῶν, πού ἔβγαιναν στούς δρόμους κάθε φορά πού κινδύνευε ἡ πίστη τους ἀπό τή διείσδυση τῶν αἱρετικῶν λύκων, καί φυσικά θυμίζοντάς μας καί ὅσα ἔλεγε ὁ Ἅγιος Παΐσιος, καθώς καί ὁ μακαριστός Αὐγουστῖνος Καντιώτης, γιά τό πόσο ἀναγκαῖο εἶναι σήμερα οἱ Χριστιανοί νά φωνάξουν καί νά ἀντιδράσουν, ἡ ὁμάδα τοῦ Περιστερίου δείχνει πραγματικά τόν δρόμο. Ὁ δρόμος, μαζί βεβαίως μέ τήν προσευχή καί τόν πνευματικό ἀγῶνα τῆς μετανοίας, εἶναι αὐτός: ἡ μαρτυρία τῆς ἀλήθειας τοῦ Χριστοῦ καί ἡ ὁμολογία πίστεως. Καί τό «ἅγιο πεζοδρόμιο» εἶναι ἀσφαλῶς ξεκάθαρη καί δυναμική ὁμολογία. 

Καί δέν πειράζει πού δέν εἶναι λαοθάλασσα οἱ ἐν λόγῳ ἀδελφοί ἀπό τό Περιστέρι: ἄς μήν μᾶς φοβίζει πού εἴμαστε μικρό ποίμνιο (Λούκ. ιβ΄ 32) καί ἄς μήν ξεχνᾶμε βεβαίως καί τήν περίφημη φράση τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου ὅτι ἀρκεῖ ἀκόμη καί ἕνας μόνο ἄνθρωπος «ζήλῳ πεπυρωμένος ὁλόκληρον διορθώσασθαι δῆμον». Ἀλλά καί ἄς μήν ξεχνᾶμε ἐπίσης ὅτι, ἀκόμη καί ἄν δέν ὑπάρχει ἄμεσα φανερό καί χειροπιαστό ἀποτέλεσμα, κανένας ἀγῶνας δέν πάει χαμένος. Κάθε κόπος καί κάθε ἀγῶνας πού γίνεται γιά τήν ὑπεράσπιση τῆς πίστης μας, ἀκόμη καί ἄν φαινομενικά δείχνει ἀποτυχημένος καί ἄκαρπος, ὅμως εὐλογεῖται ἀπό τόν Θεό καί δημιουργεῖ παρακαταθήκη πού κάποια μέρα εἶναι βέβαιο ὅτι θά ἀποδώσει καρπούς.

Καλή δύναμη λοιπόν στούς μαχητικούς Χριστιανούς τοῦ Περιστερίου, μαζί μέ τήν εὐχή νά συνεχίσουν τήν προσπάθειά τους καί νά βροῦν μιμητές καί σέ ἄλλα μέρη τῆς χώρας. Ἀπέναντι στούς ὀλετῆρες καί τούς ἐκποιητές δέν ὑπάρχουν πλέον ἄλλα περιθώρια σιωπῆς καί συμβιβασμῶν...

«Πᾶνος» 

https://agonasax.blogspot.com/

«Ἡ συντροφιά μέ τούς αἱρετικούς μπορεῖ νά μᾶς δηλητηριάσει καί νά μᾶς θανατώσει πνευματικά...»

Ἀν εἴμαστε πνευματικὰ ἀδύναμοι καὶ ἡ συμπεριφορὰ τοῦ ἄλλου μᾶς ἐπηρεάζει ἀρνητικά, τότε πρέπει νὰ μὴ τὸν κατηγοροῦμε, ἀλλὰ νὰ τὸν ἀποφεύγουμε καὶ νὰ μὴν ἔχουμε μαζί του συναναστροφὲς καὶ συνέπειες... 

Καὶ ἂν εἶναι αἱρετικὸς τότε νὰ τὸν ἀποφεύγουμε τελείως καὶ νὰ μὴν τὸν δεχόμαστε... 

Γιατί ἡ συντροφιὰ μὲ τοὺς αἱρετικοὺς εἶναι ἐπικίνδυνη, μπορεῖ νὰ μᾶς δηλητηριάσει καὶ νὰ μᾶς θανατώσει πνευματικά...

Άγιος Ἰάκωβος Τσαλίκης

https://pneumatoskoinwnia.blogspot.com

«Καρδίαν συντετριμμένην και τεταπεινωμένην ο Θεός ουκ εξουδενώσει…»

Όποιος θέλει να σωθεί πρέπει να έχει την καρδιά του σε κατάσταση μετανοίας και συντριβής: «Θυσία τω Θεώ πνεύμα συντετριμμένον, καρδίαν συντετριμμένην και τεταπεινωμένην ο Θεός ουκ εξουδενώσει» (Ψαλμ. ν’, 19).

Όσιος Σεραφείμ του Σάρωφ

Δεν χρειάζεται να δώση ο άνθρωπος άλλο τίποτε σάν αντάλλαγμα για την ψυχή του παρά το να γνωρίζη τον εαυτό του πως είναι μηδέν. Και με αυτό θα προσφέρη στον Θεό «καρδίαν συντετριμμένην και τεταπεινωμένην», η οποία είναι η μόνη θυσία που αρμόζει να προσφέρεται στο Θεό από κάθε ευσεβή άνθρωπο.

Και αυτήν μόνο την θυσία δεν πρόκειται να εξουδενώση ο Θεός, ο οποίος γνωρίζει τον άνθρωπο πως δεν έχει άλλο τίποτε δικό του να του προσφέρη σάν θυσία, καθώς λέγει και ο Δαυΐδ: «Ότι ει ηθέλησας θυσίαν, έδωκα άν ολοκαυτώματα ουκ ευδοκήσεις. Θυσία τω Θεώ πνεύμα συντετριμμένον, καρδίαν συντετριμμένην και τεταπεινωμένην ο Θεός ουκ εξουδενώσει».

Με αυτήν την θυσία και σώθηκαν και σώζονται και θα σωθούν βασιλείς, δυνάστες, ευγενείς, δυσγενείς, σοφοί, αμαθείς, πλούσιοι, φτωχοί, ζητιάνοι, άδικοι, πλεονέκτες, άνομοι, ασελγείς, φονιάδες και κάθε είδος αμαρτωλών.

Και το βάθος αυτής της θυσίας πρέπει να μετράται με το μέτρο των αμαρτημάτων δηλαδή κατά τις αμαρτίες που έκανε ο άνθρωπος, ανάλογη να έχη και την ταπείνωσι και την συντριβή.

Aλλά ακόμη και όσιοι και δίκαιοι και καθαροί τή καρδία και όλοι γενικά διά μέσου αυτής μόνο της θυσίας σώζονται. Και η ελεημοσύνη και η πίστις και η φυγή του κόσμου και αυτός ο μεγάλος αγώνας του μαρτυρίου από τα κάρβουνα αυτής της θυσίας, δηλαδή της συντριβής, παίρνουν φωτιά.

Και αυτή είναι η θυσία στην οποία δεν βρίσκεται αμαρτία και η οποία νικά την φιλανθρωπία του Θεού. Γι’ αυτήν την θυσία μόνο έρχονται οι αρρώστιες, οι θλίψεις, οι στενοχώριες, τα πταίσματα, τα πάθη τα ψυχικά και τα συνακόλουθα σωματικά για να προσφέρη αυτήν την θυσία στον Θεό κάθε θεοσεβής.

Διότι εκείνος που θα αποκτήση αυτήν την θυσία, την συντριβή και ταπείνωσι, δεν είναι δυνατόν να πέση από κανένα μέρος, γιατί βρίσκεται πιό κάτω από όλους.

Και ο Θεός δεν κατέβηκε στην γή και δεν ταπείνωσε τον εαυτό του μέχρι θανάτου για τίποτε άλλο παρά μόνο, για να εμφυτεύση σε όσους πιστεύουν σ αυτόν «καρδίαν συντετριμμένην και τεταπεινωμένην».

Αν υποθέσουμε ότι κάποιος σκορπίζει όλα του τα υπάρχοντα και τα δίνει σε πτωχούς και νηστεύει και αγρυπνεί και χαμευνεί και προσεύχεται στο Θεό νύκτα και μέρα, και δεν ζητήση από το Θεό να αποκτήση καρδιά από φυσικού της συντετριμμένη και τεταπεινωμένη (διότι «πάν δώρημα τέλειον άνωθέν εστι καταβαίνον εκ του Πατρός των φώτων»), αυτός ο άνθρωπος δεν πρόκειται να ωφελήση καθόλου τον εαυτό του.

Πρέπει λοιπόν να επιζητούμε εκείνη και μόνο την οδό διά της οποίας εμφυτεύεται μέσα μας καρδιά από φυσικού της συντετριμμένη και τεταπεινωμένη.

Αγ. Συμεών ο νέος Θεολόγος

Ένας άλλος πνευματικός του υιός του είπε: με τις άγιες ευχές σου, Γέροντα, δόξα τω Θεώ, συνήθισα την προσευχή έστω και αν αυτή είναι εξωτερική!

Του απάντησε: Αυτό δεν έχει σημασία! Όσο πιο πολύ φροντίζεις και κάνεις τον κανόνα σου, τόσο πιο πολύ θα μεγαλώνει ο πόθος σου να ασχολείσαι με την προσευχή του Ιησού.

Και τότε θα προσεύχεσαι πολύ περισσότερο από ό,τι ορίζει ο κανόνας σου.

Για την προσευχή του Ιησού ο π. Ιωσήφ έλεγε: Πρέπει να την λέμε αργά και καθαρά. Κάνοντας παύσεις ανάμεσα στις ευχές!

Βέβαια τότε μας έρχονται λογισμοί. Ο διάβολος προσπαθεί να μας αποσπάσει από την προσευχή!

Εμείς οφείλομε να ριχτούμε τότε στην προσευχή με πιο πολύ ζήλο. Και τότε οι λογισμοί, δηλ. ο διάβολος που μας τους φέρει, νικημένος με το φοβερό όνομα του Ιησού θα φύγει.

Είπε ο π. Ιωσήφ: Πολλοί πενθούν αλλ’ όχι για τον θάνατο!

Πολλοί θρηνούν αλλ’ όχι μια τις αμαρτίες τους!

Πολλοί φαίνονται ταπεινοί· αλλά στην πραγματικότητα δεν είναι!

Αν θέλεις να επιτύχεις στην προσευχή του Ιησού, οφείλεις να είσαι σε όλα ταπεινός: στο βλέμμα. Στο βάδισμα. Στο ντύσιμο. Σε όλη σου την συμπεριφορά.

Η προσευχή του Ιησού δίνει μεγάλη ωφέλεια στην ψυχή αυτού που την λέει.

Πρέπει να συνηθίσωμε να την λέμε.

Και τότε σε καιρό ασθενείας θα μας είναι παρηγορία.

Όταν συνηθίσεις να προσεύχεσαι αδιάλειπτα, δεν θα αισθανθής ποτέ πλήξη.

Η ευχή θα σε παρηγορεί.

Μα αν, τότε που είσαι υγιής, δεν προσεύχεσαι, να το ξέρεις: θα την αναζητήσεις, όταν πια θα βρίσκεσαι σε κατάσταση οδύνης!

Αλλά τότε θα σου είναι πολύ δύσκολο, να μάθεις να προσεύχεσαι.

Γι’ αυτό, όσο και αν το βλέπεις ότι δεν είναι καθαρή η προσευχή σου, μη πάψεις ποτέ να λες με ταπείνωση: Κύριε, Ιησού Χριστέ, Υιέ του Θεού, ελέησέ με, τον αμαρτωλό και ο Θεός, «καρδίαν συντετριμμένην και τεταπεινωμένην ουκ εξουδενώσει».

Από το βιβλίο “Στάρετς Ιωσήφ”, έκδοση Ιεράς Μητροπόλεως Νικοπόλεως.

Ποτέ να μην προσεύχεσθε βιαστικά. Να προσεύχεσθε με έντονη συμμετοχή του νου και της καρδιάς στα νοήματα της προσευχής.

Να προετοιμάζεσθε πριν από την προσευχή μαζεύοντας τις σκέψεις και προσπαθώντας με συγκεντρωμένη προσοχή να σταθήτε ενώπιον του Κυρίου.

Βασική προϋπόθεσις μια καλής προσευχής είναι η μετάνοια. Όλοι είμαστε αμαρτωλοί και ο Θεός «πνεύμα συντετριμμένον, καρδίαν συντετριμμένην και τεταπεινωμένην ουκ εξουδενώσει».

Σε κάθε προσευχή θυμηθήτε τις αμαρτίες στις οποίες πέσατε.

Αγίου Θεοφάνους του Εγκλείστου

Περί νοεράς προσευχής

- Πώς, Γέροντα, θα ξεπεράσω την φιλαυτία; Οι σωματικές μου δυνάμεις είναι λίγες και δυσκολεύομαι στην αυταπάρνηση και στην θυσία.

- «Θυσία τω Θεώ πνεύμα συντετριμμένο καρδίαν συντετριμμένην και τεταπεινωμένην ο Θεός ουκ εξουδενώσει». 

Δεν ξεπερνάς την φιλαυτία σου με το να σηκώνης τον βαρύ τουρβά του άλλου - αυτό δεν θα το ζητήση από σένα ο Θεός, αφού δεν έχεις σωματικές δυνάμεις -, αλλά αν ταπεινώνεσαι και σηκώνης μια κουβέντα, μια αδικία. Κι αν προστεθή και λίγος σωματικός κόπος από αγάπη και καλωσύνη, ξέρεις πώς βοηθάει μετά ο Θεός;

- Γέροντα, ο σωματικός κόπος και η άσκηση τί σχέση έχουν με την εκκοπή των παθών;

- Ο σωματικός κόπος υποτάσσει το σώμα στο πνεύμα. Και η νηστεία και η αγρυπνία και κάθε άσκηση, όταν γίνωνται για την αγάπη του Χριστού, παράλληλα με τον αγώνα για την εκκοπη των ψυχικών παθών, βοηθούν. Γιατί, αν δεν κάνη κανείς αγώνα για να ξερριζώση τα ψυχικά πάθη, την υπερηφάνεια, την ζήλεια, τον θυμό, και κάνη μόνο μια ξερή σωματική άσκηση, θα θρέψη τα πάθη του με την υπερηφάνεια. Τα ψυχικά πάθη μας κάνουν μεγαλύτερο κακό από ό,τι το πάχος του σώματος· αυτό είναι καλοήθης όγκος, ενώ τα ψυχικά πάθη είναι κακοήθης όγκος. Δεν λέω να μην κάνη κανείς άσκηση, αλλά να μπή στο νόημα της ασκήσεως που σκοπός της είναι η απέκδυση από τον παλαιό μας άνθρωπο.

- Πώς πρέπει, Γέροντα, να αγωνίζεται κανείς στην εγκράτεια;

- Ο αγώνας πρέπει να γίνεται ως εξής: Ό,τι έχει ανάγκη ο οργανισμός να του το δίνη κανείς· ύπνο, φαγητό κ.λπ. Μετά θα έχη στόχο να κόβη τα ψυχικά πάθη: τις επιθυμίες του, τον εγωισμό του, την ζήλεια του κ.λπ. Και μετά να κάνη εγκράτεια στο φαγητό, στον ύπνο. Τότε θα έχη νόημα η σωματική άσκηση.

Διασκευή και μεταγλώττιση από αρχαίο χειρόγραφο της Ί. Μονής Κωσταμονίτου. Αγίου Όρους.

Χριστιανέ μου.

Επαναλάμβανε συνεχώς την ευχή ΚΥΡΙΕ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΕ ΕΛΕΗΣΟΝ ΜΕ ΤΟΝ ΑΜΑΡΤΩΛΟΝ.

ΓΝΩΡΙΖΕ ΟΤΙ:

Με την συνεχή αυτή ευχή θα διαλυθούν όλες oι εσωτερικές ταραχές, φόβοι, στενοχώριες και θα σε βοηθήσει ό Χριστός ν’ αποκτήσεις καρδίαν συντετριμμένην και τότε ακριβώς θα συντριβή εις την τελειότητα ή δύναμις του Σατανά.

Όπως κάποιος φοβάται να πιάσει με το χέρι του ένα πυρακτωμένο σίδερο, έτσι και ό διάβολος φοβάται την συντριβή της καρδίας, την οποίαν προκαλεί ή ευχή ΚΥΡΙΕ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΕ, ΥΙΕ ΤΟΥ ΘΕΟΥ, ΕΛΕΗΣΟΝ ΜΕ.

Ή συντριβή της καρδίας πού προκαλεί ή συνεπής αυτή ευχή διώχνει την αμαρτία και κάθε σατανική πονηρία, ταπεινώνει την Έπαρσιν του Εωσφόρου και εξασφαλίζει την σωτηρίαν της ψυχής.

Μπροστά εις την συντετριμμένην καρδίαν με την ευχή ΚΥΡΙΕ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΕ ΥΙΕ ΤΟΥ ΘΕΟΥ, ΕΛΕΗΣΟΝ ΜΕ ό Σατανάς και οι δαίμονές του φεύγουν πιο γρήγορα και από την αστραπή.

Όπως δεν μπορείς να μετρήσεις τις κινήσεις των πτερών της μέλισσας όταν πετά, έτσι δεν μπορείς ν’ αντιληφθείς τα τόσον γοργά βήματα του Σατανά. όταν φεύγει από πρόσωπου της συντετριμμένης καρδίας με την συνεχή ευχή ΚΥΡΙΕ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΕ, ΥΙΕ ΤΟΥ ΘΕΟΥ, ΕΛΕΗΣΟΝ ΜΕ.

Όπως εκείνος πού ομιλεί δημόσια για τη φωτιά, μόλις περικυκλωθεί απ’ αυτήν αμέσως σταματά και φεύγει, έτσι και Σατανάς πού ομιλεί δημόσια για κάθε κακό, σταματά και φεύγει από προσώπου της συντετριμμένης καρδίας- ύστερα από την ευχή ΚΥΡΙΕ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΕ, ΥΙΕ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΕΛΕΗΣΟΝ ΜΕ.

Όταν ό δαίμονας περιεργάζεται την καρδίαν σου πού λέγει την’ ευχή ΚΥΡΙΕ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΕ. ΥΙΕ ΤΟΥ ΘΕΟΥ, ΕΛΕΗΣΟΝ ΜΕ, πρώτα ετοιμάζει τα βήματά του για να φύγει από τον φόβο του, μήπως συνετρίβη ή καρδία σου με την ευχή αυτή.

Κάθε αρετή φοβίζει τον δαίμονα, στό βαθμό πού φοβάται ό λαγός, όταν καταδιώκεται από τον σκύλο. Όπως ό λαγός αντιλαμβάνεται ότι δύσκολα διαφεύγει την καταδίωξιν των λαγωνικών, έτσι και ό δαίμονας είναι βέβαιος ότι περισσότερον από κάθε άλλην αρετήν θα τον φθάσει γρηγορώτερον ό κεραυνός της συντετριμμένης καρδίας από την ευχή ΚΥΡΙΕ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΕ, ΥΙΕ ΤΟΥ ΘΕΟΥ, ΕΛΕΗΣΟΝ ΜΕ.

Τα στρουθία δεν φοβούνται τόσον την ορμή του αετού, όσον φοβούνται οι δαίμονες την ορμή της συντετριμμένης καρδίας από την ευχή KYPΙE ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΕ. ΥΙΕ ΤΟΥ ΘΕΟΥ, ΕΛΕΗΣΟΝ ΜΕ.

Όπως το φίδι περισσότερον από κάθε άλλη πληγή φοβάται τα νύχια του γάτου, έτσι και ό δαίμονας περισσότερον από κάθε άλλην αρετή φοβάται την συντριβή της καρδίας από την ευχή ΚΥΡΙΕ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΕ, ΥΙΕ ΤΟΥ ΘΕΟΥ, ΕΛΕΗΣΟΝ ΜΕ.

Φαρμακερά είναι στο φίδι τα νύχια του γάτου, άλλα στην ψυχή του ανθρώπου είναι επτά φορές πιο φαρμακερά τα νύχια του διαβόλου, ενώ ή συντριβή της καρδίας γι’ αυτόν είναι εβδομήντα επτά φορές πιο φαρμακερή από τα δικά του νύχια, ύστερα από την Ευχή ΚΥΡΙΕ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΕ, ΥΙΕ ΤΟΥ ΘΕΟΥ, ΕΛΕΗΣΟΝ ΜΕ.

Μη φοβηθείς την συντριβή της καρδίας σου γιατί με αυτόν τον τρόπο θα σε φοβηθούν οι δαίμονες.

Εκείνος πού συντρίβει την καρδιά του με την ευχή ΚΥΡΙΕ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΕ. ΥΙΕ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΕΛΕΗΣΟΝ ΜΕ, έχει τον σατανά σαν μυρμήγκι κάτω από τα πόδια του και δεν τον φοβίζει.

Εκείνος δε πού δεν την συντρίβει, τον έχει κατεπάνω του σαν λιοντάρι και γι’ αυτό πάντοτε τον φοβάται. Ίδρωσες από την στενοχώρια σου προσευχόμενος εκ βαθέων και από καρδίας;

Χαίρε, διότι εμιμήθης εμπράκτως τον Ιδρώτα του Χριστού σου, ο οποίος έγινε ως θρόμβος αίματος εις την προσευχήν του, πίπτοντας επι την γην.

ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΑΓ. ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΟΝΟΣ & ΕΥΒΟΥΛΗΣ

ΔΗΜΟΥ ΑΜΥΝΤΑΙΟΥ Πηγή: ΠΗΓΗ ΖΩΗΣ

«Καρδίαν συντετριμμένην και τεταπεινωμένην ο Θεός ουκ εξουδενώσει…»

Ἄς μήν ἐπιτρέπουμε στόν νοῦ μας τή μελέτη πνευματικῶν βιβλίων πέραν αὐτῶν, πού ἔχουν συντάξει οἱ συγγραφεῖς τῆς Ἐκκλησίας μας, γιά τούς ὁποίους ὑπάρχει σαφής ἐκκλησιαστική μαρτυρία ὅτι ἀποτελούν ὄργανα τοῦ Ἁγίου Πνεύματος.

"Ας μην επιτρέπουμε στον νου μας τη μελέτη πνευματικών βιβλίων πέραν αυτώ που έχουν συντάξει οι συγγραφείς της Εκκλησίας μας, για τους οποίους υπάρχει σαφής εκκλησιαστική μαρτυρία ότι αποτελούν όργανα του Αγίου Πνεύματος.

Όποιος μελετά το έργο τους οπωσδήποτε κοινωνεί με το πνεύμα το Άγιο που οικούσε μέσα τους και μιλούσε με το στόμα τους.

Όποιος αντίθετα μελετά βιβλία αιρετικών- κι ας αποκαλούνταν άγιοι- κοινωνεί με το πνεύμα της πλάνης και δείχνοντας τον κρυφό εγωισμό του με την ανυπακοή του στην Εκκλησία πέφτει στα δίχτυα του πονηρού.

Τι να κάνουμε με την καρδιά μας;

Αυτή την αγριελιά ας την μπολιάσουμε με ένα κλαδάκι από ήμερη και καρποφόρα ελιά. Ας την κεντρίσουμε με τα χαρακτηριστικά του Χριστού ας της μεταδώσουμε την ευαγγελική ταπείνωση, ας την αναγκάσουμε να οικειωθεί το θέλημα του Θεού.

Θα διαπιστώσουμε τότε την εναντίωσή της στο Ευαγγέλιο, την ακατάπαυστη αντιλογία της στις θείες εντολές, την πεισματική ανυποταξία της στον Κύριο.

Σ΄αυτή την αντίδραση της καρδιάς μας θα δούμε σαν σε καθρέφτη την πτώση του ανθρωπίνου γένους, τη δική μας πτώση.

Βλέποντάς την ας κλάψουμε μπροστά στον Θεό και σωτήρα μας, ας πονέσουμε λυτρωτικά κι όσο δεν θεραπευόμαστε από τα πάθη ας παραμένουμε σε αυτόν τον πόνο.

Γιατί καρδιά συντετριμμένη και τεταπεινωμένη δεν θα την εγκαταλείψει ο Θεός, δεν θα την αφήσει στα χέρια του εχθρού.

Ο Θεός ως πλάστης και απόλυτος Κύριος μπορεί να αναπλάσει την καρδιά μας, αν αυτή αδιάλειπτα τον ικετεύει με δάκρυα και να τη μεταβάλει από καρδιά φιλάμαρτη σε καρδιά φιλόθεη, αγία". 

Ασκητικές εμπειρίες Αγίου Ιγν. Μπριαντσανίνωφ Β΄

https://proskynitis.blogspot.com/

Αγίου Πορφυρίου Καυσοκαλυβίτου “Ο Θείος Έρως”

Ο Χριστός είναι το παν. Αυτός είναι η αγάπη μας, Αυτός είναι ο έρωτάς μας. Είναι έρωτας αναφαίρετος ο έρωτας του Χριστού. Από κει πηγάζει η χαρά. Η χαρά είναι ο ίδιος ο Χριστός. Είναι μια χαρά που σε κάνει άλλο άνθρωπο. Είναι μια πνευματική τρέλα, αλλά εν Χριστώ. Σε μεθάει σαν το κρασί το ανόθευτο, αυτό το κρασί το πνευματικό. … Ο πνευματικός οίνος είναι άκρατος, ανόθευτος, πολύ δυνατός κι όταν τον πίνεις σε μεθάει. Αυτή η μέθη είναι δώρο του Θεού, που δίδεται στους «καθαρούς τη καρδία». Όσο μπορείτε να νηστεύετε, όσες μετάνοιες μπορείτε να κάνετε, όσες αγρυπνίες θέλετε ν’ απολαμβάνετε· αλλά να είστε χαρούμενοι. Να έχετε τη χαρά του Χριστού. Είναι η χαρά που διαρκεί αιώνια, που έχει αιώνια ευφροσύνη. Είναι η χαρά του Κυρίου μας, που δίνει την ασφαλή γαλήνη, τη γαλήνια τερπνότητα και την πάντερπνη ευδαιμονία. Η χαρά η πασίχαρη, που ξεπερνά κάθε χαρά. Ο Χριστός θέλει κι ευχαριστείται να σκορπάει τη χαρά, να πλουτίζει τους πιστούς Του με χαρά. Εύχομαι, «ίνα η χαρά υμών ή πεπληρωμένη».

Αυτή είναι η θρησκεία μας. Εκεί πρέπει να πάμε. Ο Χριστός είναι ο Παράδεισος παιδιά μου. Τι είναι Παράδεισος; Ο Χριστός είναι. Από δω αρχίζει ο Παράδεισος. Είναι ακριβώς το ίδιο· όσοι εδώ στη γη ζουν τον Χριστό, ζουν το Παράδεισο. Έτσι είναι που σας το λέγω.

Είναι σωστό αληθινό αυτό πιστέψτε με! Έργο μας είναι να προσπαθούμε να βρούμε έναν τρόπο να μπούμε μέσα στο φως του Χριστού. Δεν είναι να κάνεις τα τυπικά. Η ουσία είναι να είμαστε μαζί με τον Χριστό. Να ξυπνήσει η ψυχή και ν’ αγαπήσει τον Χριστό, να γίνει αγία. 

Να επιδοθεί στο θείο έρωτα.

Αυτά η ψυχή μας θέλει να αποκτήσει. Αν προετοιμασθούμε ανάλογα, η χάρις θα μας τα δώσει. Δεν είναι δύσκολο. Αν αποσπάσομε την χάρι, όλα είναι εύκολα, χαρούμενα κι ευλογία Θεού. Η θεία χάρις διαρκώς κρούει την πόρτα της ψυχής μας και περιμένει ν’ανοίξομε, για να έλθει στην διψώσαν καρδίαν μας και να την πληρώσει. Το πλήρωμα είναι ο Χριστός, η Παναγία μας, η Αγία Τριάς. Τι ωραία πράγματα!

Άμα αγαπάεις ζεις στην Ομόνοια και δεν ξέρεις ότι βρίσκεσαι στην Ομόνοια. 

Ούτε αυτοκίνητα βλέπεις, ούτε κόσμο βλέπεις, ούτε τίποτα. Είσαι μέσα σου με το πρόσωπο που αγαπάεις. Το ζεις, το ευχαριστιέσαι, σ’ εμπνέει. Δεν είναι αληθινά αυτά; 

Σκεφθείτε αυτό το πρόσωπο που αγαπάτε να είναι ο Χριστός. Ο Χριστός στο νου σου, ο Χριστός στην καρδιά σου, ο Χριστός σ’ όλο σου το είναι, ο Χριστός παντού.

Ο Χριστός είναι η ζωή, η πηγή της ζωής, η πηγή της χαράς, η πηγή του φωτός του

αληθινού, το παν. Όποιος αγαπάει τον Χριστό και τους άλλους, αυτός ζει τη ζωή. Ζωή χωρίς

Χριστό είναι θάνατος, είναι κόλαση, δεν είναι ζωή. Αυτή είναι η κόλαση, η μη αγάπη. 

Ζωή είναι ο Χριστός. Η αγάπη είναι η ζωή του Χριστού. Ή θα είσαι στη ζωή ή στο θάνατο. Από σένα εξαρτάται να διαλέξεις. Ενώ το επιθυμούμε, ενώ το θέλομε, ενώ είμαστε άξιοι, η θεία χάρις έρχεται μέσω του αδελφού. Όταν αγαπάμε τον αδελφό, αγαπάμε την Εκκλησία, άρα τον Χριστό. Μέσα στην Εκκλησία είμαστε κι εμείς. Άρα όταν αγαπάμε την Εκκλησία αγαπάμε και τον εαυτό μας.

Ν’ αγαπάμε τον Χριστό μόνο γι’ Αυτόν. Ποτέ για μας. Ας μας βάλει όπου θέλει. Ας μας δώσει ότι θέλει. 

Είναι κακό ν’ απελπίζεσαι, διότι ο απελπισμένος πικραίνεται και χάνει την προθυμία και τη δύναμή του.

Όσο αγαπάεις τον Χριστό, τόσο νομίζεις ότι δεν Τον αγαπάεις κι όλο λαχταράεις

περισσότερο να Τον αγαπήσεις. Χωρίς όμως να το καταλαβαίνεις πηγαίνεις πιο ψηλά, πιο ψηλά! Όταν βρεις τον Χριστό σου αρκεί δεν θέλεις τίποτ’ άλλο, ησυχάζεις. 

Γίνεσαι άλλος άνθρωπος. Ζεις παντού, όπου υπάρχει ο Χριστός. … Όπου υπάρχει η αγάπη στον Χριστό εξαφανίζεται η μοναξιά. Είσαι ειρηνικός, χαρούμενος, γεμάτος. Ούτε μελαγχολία ούτε αρρώστια, ούτε πίεση ούτε άγχος ούτε κατήφεια, ούτε κόλαση. Όταν έλθει ο Χριστός στην καρδιά η ζωή αλλάζει.

Κυριαρχεί ο Χριστός. Και η λαχτάρα του ανεσπέρου φωτός. Αυτή η λαχτάρα σε κάνει να αισθάνεσαι ότι ο θάνατος είναι η γέφυρα που θα την περάσεις σε μια στιγμή για να συνεχίσεις τη ζωή του Χριστού. 

https://proskynitis.blogspot.com/

Αν δεν σπάσεις τα μούτρα σου, δεν τριφτείς σαν τη λεμονόκουπα δεν τα μαθαίνεις

"Έπεσα σηκώθηκα,έπεσα σηκώθηκα,έπεσα σηκώθηκα,έπεσα σηκώθηκα,έπεσα σηκώθηκα. Θα μαλλιάσει η γλώσσα μου να λέει αυτή τη λέξη. Όχι από τη μια μέρα στην άλλη. Πέρασαν χρόνια αυτό το οποίο ζω σήμερα. Χρόνια! Με λόγια παχυά, θεωρίες, μπλα, μπλα, μπλα δεν τα μαθαίνεις. Αν δεν σπάσεις τα μούτρα σου, δεν τριφτείς σαν τη λεμονόκουπα δεν τα μαθαίνεις.  

Γι'αυτό είπαν και οι Πατέρες θα χύσεις αίμα και θα πάρεις πνεύμα."

Γέροντας Αγάθων Κωνσταμονίτης

πηγή

Ἡ ἀναβολή τῆς μετανοίας εἶναι κίνδυνος καί τρόμος...

Ὅποιος εἶναι γέρος, νὰ σκέπτεται, ὅτι ὕστερα ἀπὸ λίγο ἀπέρχεται τοῦ κόσμου. Ἔχει δυνατότητα μέσα σὲ λίγο χρόνο ν᾿ ἀπαλείψει τ᾿ ἁμαρτήματά του.

Ὅποιος πάλι εἶναι νέος, νὰ σκέπτεται τὸ ἄδηλο τῆς ἡμέρας τοῦ θανάτου.

Νὰ σκέπτεται, ὅτι πολλὲς φορὲς γεροντότεροι ἔμειναν, καὶ νεώτεροι πρὶν ἀπ᾿ αὐτοὺς ἔφυγαν…

Ἡ ἀναβολὴ τῆς μετανοίας εἶναι κίνδυνος καὶ τρόμος. Ἡ μὴ ἀναβολὴ εἶναι ἀσφαλὴς σωτηρία…

Μὴ λές, «ἔχω καιρό». Διότι τέτοια λόγια πολὺ παροργίζουν τὸν Κύριο!

«Ὁ μὲν γέρων ἐννοείτω, ὅτι μικρὸν ὕστερον ἀπελεύσεται. Ἔξεστιν αὐτῷ ἐν βραχεῖ χρόνῳ τὸ πᾶν ἀπονίψασθαι.

Ὁ νέος πάλιν καὶ αὐτὸς τὸ ἄδηλον λογιζέσθω τῆς τελευτῆς, καὶ ὅτι πολλῶν πολλάκις πρεσβυτέρων μενόντων ἐνταῦθα, οἱ νέοι πρὸ αὐτῶν ἀπηνέχθησαν…

Ἐκ τοῦ ἀναβάλλεσθαι κίνδυνος καὶ φόβος.

Ἐκ δὲ τοῦ μὴ ἀναβάλλεσθαι σωτηρία δήλη καὶ ἀσφαλής…

Μὴ λέγε, ἔσται καιρός.Τοιαῦτα ρήματα σφόδρα παροργίζει τὸν Θεόν.»

Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος

https://proskynitis.blogspot.com/

...𝜑𝜏ά𝜉𝛼𝜇𝜀 𝜎𝜏𝜂 𝜎𝜂𝜇𝜀𝜌𝜄𝜈ή 𝜋𝛼𝜌𝛼𝜁ά𝜆𝜂 𝜅𝛼𝜄 𝜅𝜌έ𝜇𝜀𝜏𝛼𝜄 𝛼𝜋ό 𝜇𝜄𝛼 𝜅𝜆𝜔𝜎𝜏ή ό𝜆𝜂 𝜂 𝜋𝜌𝜊𝜅𝜊𝜇𝜇έ𝜈𝜂 𝛼𝜈𝜃𝜌𝜔𝜋ό𝜏𝜂𝜏𝛼

𝛫𝛼𝜏𝛼𝜈𝜏ή𝜎𝛼𝜇𝜀 𝜒𝜊ί𝜌𝜊𝜄 𝜎𝜄𝜒𝛼𝜇𝜀𝜌𝜊ί, 𝛿𝜊𝜎𝜇έ𝜈𝜊𝜄 𝜎𝜏𝜄ς 𝜋𝜄𝜊 𝛽𝜌ώ𝜇𝜄𝜅𝜀ς 𝜂𝛿𝜊𝜈ές, 𝛼𝛿𝜄ά𝜈𝜏𝜌𝜊𝜋𝜊𝜄, 𝜋𝜆𝜀𝜊𝜈έ𝜒𝜏𝜀ς, 𝜃𝜀𝜊𝜇ί𝜎𝜂𝜏𝜊𝜄, ά𝜎𝜋𝜆𝛼𝜒𝜈𝜊𝜄, 𝜏𝜌𝜀𝜆𝜊ί 𝛾𝜄𝛼 𝜏𝛼 𝜆𝜀𝜑𝜏ά, 𝛾𝜀𝜇ά𝜏𝜊𝜄 𝛼𝜆𝛼𝜁𝜊𝜈𝜀ί𝛼 𝛾𝜄𝛼 𝜏𝜂𝜈 𝜀𝜋𝜄𝜎𝜏ή𝜇𝜂 𝜇𝛼ς, 𝜔ς 𝜋𝜊𝜐 𝜑𝜏ά𝜉𝛼𝜇𝜀 𝜎𝜏𝜂 𝜎𝜂𝜇𝜀𝜌𝜄𝜈ή 𝜋𝛼𝜌𝛼𝜁ά𝜆𝜂 𝜅𝛼𝜄 𝜅𝜌έ𝜇𝜀𝜏𝛼𝜄 𝛼𝜋ό 𝜇𝜄𝛼 𝜅𝜆𝜔𝜎𝜏ή ό𝜆𝜂 𝜂 𝜋𝜌𝜊𝜅𝜊𝜇𝜇έ𝜈𝜂 𝛼𝜈𝜃𝜌𝜔𝜋ό𝜏𝜂𝜏𝛼.

Φώτιος Κόντογλου

https://proskynitis.blogspot.com/

Μή ἀποστρέψῃς τό πρόσωπόν σου ἀπό τοῦ παιδός σου...

«Μή ἀποστρέψῃς τὸ πρόσωπόν σου ἀπό τοῦ παιδός σου, ὅτι θλίβομαι, ταχύ ἐπάκουσόν μου, πρόσχες τῇ ψυχῇ μου καί λύτρωσαι αὐτήν»

Ψαλμ. 68, 18-19.

https://proskynitis.blogspot.com/

Ο γέροντας Ιάκωβος Τσαλίκης για τις συμπροσευχές και το Βάπτισμα των ετεροδόξων

Διηγείται ο Γέροντας Ιάκωβος Τσαλίκης: «Κάποτε επισκέφθηκε το Μοναστήρι μας ένας Προτεστάντης πάστορας. Όταν με ενημέρωσαν ότι αυτός ο κύριος είναι ιερέας των Προτεσταντών, τον πλησιάσαμε και τον ξεναγήσαμε στο Μοναστήρι μας. Μετά, είπα να ετοιμάσουν για τον άνθρωπο φαγητό. Εγώ δεν κάθησα μαζί του στο τραπέζι, αλλά αποσύρθηκα στο κελί μου. Διότι αυτό απαιτεί η τάξις. Οι Πατέρες απαγορεύουν τη συμπροσευχή που προηγείται της κοινής τραπέζης».

Σε άλλη περίπτωση επισκέφθηκαν το Μοναστήρι δύο αγιορείτες ιερομόναχοι και μια ηλικιωμένη κυρία Καθολική, ρωσικής καταγωγής, που είχε αποφασίσει να γίνει Ορθόδοξη.

Όταν στο Γέροντα αναφέρθηκε ότι, κατόπιν αποφάσεως της Ιεράς Συνόδου, στα άτομα αυτά είναι αρκετό το μυστήριο του Χρίσματος, χωρίς το Βάπτισμα, ο Γέροντας είπε:

-Δεν γνωρίζω τι αποφάσισε η Ιερά Σύνοδος. Εκείνο που γνωρίζω είναι ότι το Ευαγγέλιο λέει: «ο πιστεύσας και βαπτισθείς σωθήσεται». Γι’ αυτό πρέπει να γίνεται κανονικά το μυστήριο του Βαπτίσματος και του Χρίσματος.

Και σε ένα τρίτο περιστατικό ενός Καθολικού, που θέλησε να βαπτισθεί, αφού ο Γέροντας τον προέτρεψε να επισκεφθεί τον επίσκοπο της περιοχής του, απ’ όπου επέστρεψε με τη σύσταση ότι δεν χρειάζεται βάπτισμα άλλα μόνο χρίσμα, χωρίς να σχολιάσει την παραπάνω αντιμετώπιση, έφερε μία μεγάλη κολυμβήθρα στο Μοναστήρι και, βοηθούμενος από ένα αρχιμανδρίτη, πνευματικό του τέκνο, βάπτισε κανονικά τον εν λόγω άνθρωπο στο παρεκκλήσι του Αγίου Χαραλάμπη.

Απόσπασμα από το νέο βιβλίο του Αρχιμ. Ιωάννη Κωστώφ «ΑΝΤΙΑΙΡΕΤΙΚΑ ΕΦΟΔΙΑ, όχι να εκτρέφουμε, αλλά να εκτρέπουμε την αίρεσι», σελ. 55-56 

Αναδημοσιεύουμε από το Ιστολόγιο "Αναβάσεις" την παρούσα ανάρτηση για να βοηθήσουμε τους πλανεμένους οικουμενιστές να σφαλίσουν τα βλάσφημά τους στόματα.

Αναρτήθηκε από ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΟΡΘΟΔΟΞΟΙ

- Τί θά κάνεις Γέροντα, ἄν ἀκούσεις ὅτι κηρύχθηκε πόλεμος;

-Τί θά κάνεις Γέροντα, ἄν ἀκούσεις ὅτι κηρύχθηκε πόλεμος;

-Θά κάνω μία Θεία Λειτουργία... 

Ἅγιος Ἰουστῖνος Πόποβιτς

https://pneumatoskoinwnia.blogspot.com

Καθηγητής Δρ Νεκτάριος Δαπέργολας : Πάντα προκλητικά ἀδιάφοροι καί σιωπηλοί μπροστά στόν διωγμό τῆς Ὀρθοδοξίας στήν Οὐκρανία

Νεκτάριος Δαπέργολας

Στήν Οὐκρανία συνεχίζεται πάντα ὁ ἀνελέητος διωγμός τῶν Ὀρθοδόξων ἀπό τό οὐκρανοναζιστικό σκυλολόϊ καί τούς ἀντίχριστους ψευτοπαπᾶδες του. Τά ὅσα εἴδαμε πρόσφατα μέ τόν ἐμβληματικό μητροπολίτη Μπάντσεν Λογγίνο νά καταρρέει ἀπό καρδιακή προσβολή μέσα στό ψευτοδικαστήριο τοῦ καθεστῶτος Ζελένσκι, πρόσθεσαν ἕνα ἀκόμη θλιβερό κρίκο στήν αἱματηρή ἁλυσίδα. Λίγες μέρες μόλις μετά τήν αἱματηρή ἐπίθεση μέσα στόν καθεδρικό ναό τοῦ Τσερκάσι, ἐν ὥρᾳ Θείας Λειτουργίας, καί τόν ξυλοδαρμό τοῦ τοπικοῦ ἐπισκόπου Θεοδοσίου (γράψαμε γιά τό συμβάν σέ παλαιότερο κείμενο).

Θυμίζω ὅτι ὁ Λογγίνος (γνωστὸς ὄχι μόνο γιὰ τὸ ἀταλάντευτο ὀρθόδοξο ὁμολογιακό του φρόνημα, ἀλλὰ βεβαίως καὶ γιὰ τὸ σπουδαῖο ἵδρυμα μὲ περισσότερα ἀπὸ 400 ὀρφανὰ καὶ παιδιὰ μὲ ἀναπηρίες ποὺ εἶχε φτιάξει στὴ Μονὴ Μπάντσεν, ὅπου ἦταν ἐπὶ χρόνια ἡγούμενος) ὑφίσταται τά πάνδεινα ἐδῶ καί πολύ καιρό (ἀπομακρύνθηκε ἀπό τό μοναστήρι του, διώκεται ποινικά μέ γελοῖες κατηγορίες, παρακρατικοί τραμποῦκοι ἔκαψαν πρό μηνῶν τό σπίτι του καί τόν ξυλοκόπησαν ἄγρια κλπ, ὅπως βλέπετε στήν 3η εἰκόνα) καί στήν διάρκεια τῆς δίκης-παρωδίας ἐναντίον του (30/10/2024) δέν ἄντεξε ὁ ταλαιπωρημένος ὀργανισμός του καί πλέον νοσηλεύεται σέ κρίσιμη κατάσταση (εἰκόνες 4,5,6).

Ἔχουμε φτάσει πλέον στό σημεῖο μέχρι καί ἀπό τήν τόσο ἐχθρική Δύση νά ὑψώνονται κάποιες φωνές διαμαρτυρίας γιά τά ὅσα ὑφίστανται οἱ Ὀρθόδοξοι στή χώρα τοῦ ἐβραιοχάζαρου κλόουν καί τῶν ρασοφόρων παλιάτσων τοῦ ἀλητήριου Ἐπιφανίου, ἀλλά ἐδῶ στήν Ὀρθόδοξη Ἑλλάδα νά σιωποῦν οἱ πάντες ἀνερυθρίαστα. Καί γιά τόν μέν ἠθικό αὐτουργό ὅλης αὐτῆς τῆς τραγωδίας, ἐκεῖ στό πνευματικά σβησμένο καί θεοσκότεινο Φανάρι, ἔχουμε μιλήσει πολλές φορές. Γιά νά μήν τό ἐπικεντρώνουμε ὅμως μόνο ἐκεῖ, εἶναι τραγική ἡ ἔλλειψη καί ἑνός ἔστω λόγου συμπάθειας καί στήριξης πρός τήν δεινῶς διωκόμενη γνήσια Οὐκρανική Ἐκκλησία ἀπό τά χείλη τῶν Ἑλλαδικῶν ἱεραρχῶν (ἔστω ἀπό ἐκείνους πού γνωρίζουμε ὅτι δέν συμφωνοῦν μέ τό ἐκεῖ ἐξελισσόμενο αἶσχος, γιατί γιά τούς ἄλλους δέν τρέφουμε βεβαίως αὐταπάτες).

Θυμίζω ἐδῶ (ἐπειδή κάποιοι θολώνουν ἐσκεμμένα τά νερά) ὅτι ἐπισήμως ἡ Ἑλλαδική Ἐκκλησία δέν ἔπαψε ποτέ νά ἀναγνωρίζει τήν πραγματική Ἐκκλησία τῆς Οὐκρανίας, οὔτε ἔχει ποτέ συνοδικῶς (διά συζητήσεως καί ψηφοφορίας) ἀποφανθεῖ ὅτι ἀναγνωρίζει τήν κάλπικη τοῦ καθηρημένου Ντουμένκο. Αὐτό ἔγινε πραξικοπηματικά (δέν θά ξεχάσουμε ποτέ τήν ἀπαράδεκτη ἀνακοίνωση τοῦ τότε ἐκπροσώπου Τύπου τῆς Συνόδου μητροπολίτη Ναυπάκτου) καί ἔκτοτε πέρασε καί παγιώθηκε σιωπηλά, χωρίς νά ὑπάρχει κἄν κοινή θέση – γι’ αὐτό καί βλέπουμε ἄλλους μητροπολῖτες νά μνημονεύουν τον Ἐπιφάνιο καί νά συλλειτουργοῦν μέ τούς σχισματικούς καί ἄλλους ἀκόμη καί σήμερα νά ἀρνοῦνται ἤ νά κάνουν διάφορα γιά νά τό ἀποφύγουν.

Ἐδῶ ὅμως βλέπουμε πιά ἀκόμη καί αὐτούς νά ἔχουν σιγήσει, ἀπρόθυμους ὄχι νά ἀσκήσουν κριτική στούς Βαρθολομιερώνυμους (ἐντάξει, ἐδῶ γελᾶμε), ἀλλά ἀκόμη καί νά ποῦν μία ἔστω κουβέντα γιά τό δρᾶμα πού ζοῦν οἱ Ὀρθόδοξοι ἐκεῖ πάνω ἀπό τό ναζιστικό οὐκρανικό καθεστώς καί τίς παρακρατικές συμμορίες του. Παγερή σιωπή καί σέ αὐτό, ὅπως βέβαια καί σέ ὅλα τά ἄλλα. Ἡ Ὀρθόδοξη πατρίδα μας βουλιάζει καί χάνεται καί τό μόνο πού ἀκούγεται γύρω μας εἶναι οἱ πανηγυρικές ἰαχές καί τά δαιμονικά οὐρλιαχτά τῶν ὀργάνων τοῦ σκότους. Ἐκεῖνοι πού πρέπει νά φωνάξουν καί νά ἀντιδράσουν, σιωποῦν ἄνευ ντροπῆς. Ὅπως ὅμως ἔχουν τεράστια εὐθύνη γιά τή σιωπή τους σέ ὅλα τά μείζονα πνευματικά θέματα, ἐξίσου φταῖνε καί γιά τό δρᾶμα τῆς διωκόμενης Ὀρθοδοξίας στήν Οὐκρανία. Γιατί ἡ σιωπή εἶναι πάντοτε συνενοχή. Καί τό αἷμα πού χύνεται ἐκεῖ πάνω δέν βαραίνει μόνο τόν τραγικό Παποκαισαρίσκο της φαναριώτικης σφηκοφωλιᾶς. Βαραίνει πιά ἐδῶ καί πολύ καιρό καί τά δικά τους χέρια…

https://agonasax.blogspot.com/