Διαβάζοντας την ευαγγελική περικοπή της 27ης Νοεμβρίου (Κατά ΛΟΥΚΑΝ Κ´ 1 – 8), και πιο συγκεκριμένα τον στίχο 4, και σε σχέση με το πρόσφατο γεγονός με τον καθηγητή του Λαυρίου και το φυλλάδιο με τον Άγιο Ιωάννη Χρυσόστομο, πλήθος αναδύονται οι ομοιότητες με ιερείς, αρχιερείς, μητροπολίτες, επισκόπους, αρχιεπισκόπους.
…οἱ δὲ συνελογίσαντο πρὸς ἑαυτοὺς λέγοντες ὅτι ἐὰν εἴπωμεν, ἐξ οὐρανοῦ, ἐρεῖ, διατί οὖν οὐκ ἐπιστεύσατε αὐτῷ;
Σκέφτονται λοιπόν οι προσκυνημένοι ιερείς και αρχιερείς μεταξύ τους και λένε πως αν ταχθούμε υπέρ του Αγίου Ιωάννη του Χρυσοστόμου, θα έρθουμε σε αντιπαράθεση με τους χρηματοδότες μας.
…ἐὰν δὲ εἴπωμεν, ἐξ ἀνθρώπων, πᾶς ὁ λαὸς καταλιθάσει ἡμᾶς …
Εάν δε αμφισβήτησουμε τις ρήσεις του Αγίου, και επομένως τον Θεό, το ορθόδοξο ποίμνιο θα μας λιθοβολήσει αγρίως.
Στρουθοκαμηλίζουν λοιπόν και κατησχημένοι δεν απαντούν, αλλά ως μισθωτοί σιωπούν διότι δεν ενδιαφέρονται για το ποίμνιο, παρά μόνον δια τον μισθόν τους.
Ιω. 10,13 – ὁ δἑ μισθωτὸς φεύγει, ὅτι μισθωτός ἐστι καὶ οὐ μέλει αὐτῷ περὶ τῶν προβάτων.
Οὐαὶ ὑμῖν, γραμματεῖς καὶ Φαρισαῖοι ὑποκριταί