.
Καθηγητής Δρ. Νεκτάριος Δαπέργολας: Τό οἰκουμενιστικό ξεσάλωμα γύρω ἀπό τήν Σύνοδο τῆς Νίκαιας
Νεκτάριος Δαπέργολας
(Ἕνας ἀπερίγραπτος φερετζές γιά τήν νομιμοποίηση ὅλου τοῦ σημερινοῦ νεοεποχίτικου ὑπονόμου)
Σέ συνέχεια τοῦ πρόσφατου σχολίου μου γιά τίς ἐξελίξεις πού τρέχουν ὡς πρός τή μιαρή ἀπόπειρα διάλυσης τῆς Ὀρθοδοξίας μέσῳ τῆς δῆθεν Ἕνωσης μέ τόν ὑπόλοιπο «χριστιανικό» κόσμο, ἰδιαίτερης ἀναφορᾶς χρήζει ἡ συνεχῶς κλιμακούμενη φρίκη πού ζοῦμε ἐδῶ καί μερικούς μῆνες σχετικά μέ τόν κοινό ἑορτασμό τῶν 1700 χρόνων ἀπό τήν Α΄ Οἰκουμενική Σύνοδο. Ὑπό τό ψευτοάλλοθι τῆς δῆθεν κοινῆς ἀποδοχῆς τῆς ἐν λόγῳ Συνόδου ἀπό ὅλες τίς αὐτοφερόμενες ὡς «Ἐκκλησίες» τῆς Δύσης, ἡ ἐπέτειος τῶν 1700 χρόνων ἔχει μετατραπεῖ σέ ἕναν ἀπερίγραπτο φερετζέ γιά τήν νομιμοποίηση καί τήν ἐκθείαση ὄχι μόνο τῶν αἱρέσεων αὐτῶν (μία διαδικασία πού ξεκίνησε μέ τούς ψευτοδιαλόγους καί τήν δράση τοῦ ΠΣΕ, συνεχίστηκε μέ τό βδελυρό Κολυμπάρι καί κορυφώνεται σήμερα), ἀλλά καί ὅλου τοῦ σύγχρονου μετανεωτερικοῦ νεοεποχίτικου ὑπονόμου. Γιατί ἀπό τή στιγμή πού οἱ δυτικές ψευτοεκκλησίες δέν ἔχουν μόνο πλέον νά προβάλουν τίς ἐπί αἰῶνες αἱρετικές διδασκαλίες καί τά στρεβλά τους δόγματα, ἀλλά ἔχουν ἐνσωματώσει κάθε πτυχή τῆς woke διαστροφῆς τῆς τελευταίας 20ετίας, ὁ ἀγώνας ὅλων αὐτῶν τῶν ἀντίχριστων δῆθεν Χριστιανῶν γιά Ἕνωση συμπεριλαμβάνει καί ἀποδέχεται πλέον καί ὅλον αὐτόν τόν ἀδιανόητο ἐκφυλισμό τῶν ἐσχάτων ἡμερῶν.
Τόν τελευταῖο καιρό, μέ αὐτόν τόν φερετζέ τῆς Συνόδου τῆς Νικαίας, σέ πολλά σημεῖα τῆς Εὐρώπης πραγματοποιοῦνται κοινές ἐκδηλώσεις μέσα σέ ναούς (μέ συμπροσευχές ἐννοεῖται καί ἄλλες λατρευτικές προεκτάσεις), ὅπου βλασφημεῖται ξεκάθαρα τό Ἅγιο Πνεῦμα ἀπό φερομένους ὡς Ὀρθοδόξους ἀρχιερεῖς καί διακηρύσσεται ἡ ἑνότητα τῆς πίστης μέ ὅλο τό ρυπαρό πλέγμα τῶν αἱρέσεων. Χαρακτηριστική ἡ συγκέντρωση πρό ὀλίγων ἡμερῶν στόν Καθεδρικό Ναό τῆς Ἀλμουδένα στήν Ἱσπανία (φωτογραφίες 3 καί 4), ὅπου ὑπό τό σύνθημα «Ἕνας Κύριος, μία πίστη», μαζεύτηκαν ἐκπρόσωποι τοῦ Παπισμοῦ, κάμποσων Ὀρθόδοξων Ἐκκλησιῶν (Ρουμανικῆς, Σερβικῆς, Ρωσικῆς καί φυσικά τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου), τῆς Ἀρμενικῆς «Ἐκκλησίας», τῆς Ἀγγλικανικῆς «Ἐκκλησίας» καί διαφόρων προτεσταντικῶν κοινοτήτων. Ἡ κεντρική στιγμή τῆς συνάντησης ἦταν ἡ δημόσια παρουσίαση τῆς οἰκουμενιστικῆς Διακήρυξης γιά τό Σύμβολο τῆς Πίστεως, ἐνῷ στήν ὁμιλία του ὁ Παπικός Ἀρχιεπίσκοπος Μαδρίτης ἔκανε λόγο γιά «ἁλυσίδα προσευχῆς, μελέτης καί συγκεντρώσεων πού πραγματοποιοῦμε σέ ὅλες τίς ἐκκλησίες τῆς Δύσης καί τῆς Ἀνατολῆς κατά τή διάρκεια αὐτῆς τῆς περιόδου». Καί συνέχισε τονίζοντας ὅτι «ὑπῆρξαν ἐντάσεις καί δυσκολίες, ἀλλά ἦταν ἕνα σημάδι τοῦ ἔργου τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, πού μᾶς προσκαλεῖ νά κοιτάξουμε πέρα ἀπό τίς διαφορές μας, πού μᾶς προσκαλεῖ νά δοῦμε ὅτι ὁ Θεός εἶναι Ἕνας, ἀλλά ὅτι εἶναι Πατέρας, Υἱός καί Ἅγιο Πνεῦμα. Ὅτι μᾶς ἔχει φέρει στήν Ἐκκλησία Του, στό Μυστικό Του Σῶμα, μέσῳ τοῦ βαπτίσματος. Καί αὐτός εἶναι ὁ χῶρος ὅπου ἡ ποικιλομορφία ἐναρμονίζεται. Καλῶς ἤρθατε καί δεχθεῖτε τήν ἀγκαλιά αὐτῆς τῆς Ἐκκλησίας στή Μαδρίτη. Ἄς εἰσέλθουμε ἀπόψε στήν ἀγκαλιά τῆς προσευχῆς τοῦ Χριστοῦ, ὁ ὁποῖος σήμερα, ἀνάμεσά μας, συνεχίζει νά ὑψώνει τό βλέμμα του, ζητώντας νά γίνουμε ἕνα, ὥστε ὁ κόσμος νά πιστέψει ὅτι Ἐσύ μέ ἀπέστειλες».
Καί βέβαια εἶναι ξεκάθαρο ὅτι οἱ παραπάνω φληναφηματικές ἀγαπουλίστικες σάχλες, αὐθεντικό μέρος μιᾶς εὐρύτερης μπουρδολογίας πού ἀναπαράγεται καί ἀναμασᾶται ἐδῶ καί χρόνια καί στήν Ἀνατολή ἀπό χείλη ἀναρίθμητων δῆθεν Ὀρθοδόξων ἀρχιερέων καί λοιπῶν κληρικῶν, ἐπιβεβαιώνουν γιά πολλοστή φορά ὄχι μόνο τό ποῦ βρισκόμαστε ὅσον ἀφορᾶ τήν πορεία πρός τήν λεγόμενη Ἕνωση, ἀλλά καί τό ὅτι αὐτή ἡ πορεία δέν ἔχει πλέον τήν παραμικρή σχέση μέ τούς περιβόητους ἐκκλησιαστικούς διαλόγους. Κανείς ἀπολύτως διάλογος δέν διεξάγεται πιά, οὔτε κἄν προσχηματικός, πρός τήν ὑποτιθέμενη κατεύθυνση τῆς ἐξομάλυνσης τῶν θεολογικῶν διαφορῶν. Ἐπειδή οἱ διάλογοι αὐτοί ἔφτασαν σέ πλῆρες ἀδιέξοδο (δέν εἶναι ἄλλωστε τυχαία ἡ πρό πολλῶν ἤδη ἐτῶν παραδοχή τῆς ἀποτυχίας τους ἀπό τά χείλη τοῦ κορυφαίου οἰκουμενιστῆ Ἰωάννη Ζηζιούλα), κάποια στιγμή οὐσιαστικά ἐγκαταλείφθηκαν καί αὐτός εἶναι ὁ λόγος πού ἐδῶ καί πολύ καιρό ἀκοῦμε πιά μόνο τήν καραμέλα τῆς «ἀγάπης». Μιᾶς ἄνευ ὅρων καί προϋποθέσεων «ἀγάπης» ὡς χοάνης πού ἐνσωματώνει συμπεριληπτικά κάθε πλάνη, κάθε αἵρεση, κάθε βρωμιά καί δυσωδία. Σέ αὐτό τό σημεῖο βρισκόμαστε.
Εἶναι γνωστό ἐπίσης ὅτι τίς προσεχεῖς 2-3 ἡμέρες οἱ ἑορτασμοί θά κορυφωθοῦν μέ τήν κοινή παρουσία στήν ἴδια τή Νίκαια (καί φυσικά στήν Κωνσταντινούπολη) ὅλης αὐτῆς τῆς παναιρετικής πανσπερμίας, ἐνῷ ἀπό κάποιες πλευρές φημολογεῖται ἔντονα ὅτι μέ ἀφορμή αὐτή τήν κοινή παρουσία θά ἐξαγγελθοῦν ἐκ μέρους της φαναριώτικης σφηκοφωλιᾶς πράγματα πού θά ἐπιταχύνουν δραματικά τήν πορεία πρός τήν ἐπιποθούμενη καί προωθούμενη ἀπό ὅλα αὐτά τά (ἀνατολικά καί δυτικά) ὄργανα τοῦ σκότους Ἕνωση. Ἀκόμη ὅμως καί ἄν δέν γίνει κάτι τό ἐξαιρετικά δραματικό ἤ ἐντυπωσιακό, εἶναι βέβαιο ὅτι ἀπό μόνη της μία τέτοια μιαρή σύναξη θά προχωρήσει τό σχέδιο ἕνα ἀκόμη βῆμα παρακάτω. Εἴτε πρός τήν κατεύθυνση τῆς καθιέρωσης κοινοῦ ἑορτασμοῦ τοῦ Πάσχα, εἴτε πρός τήν ἐπίσημη ἐμφάνιση κοινοῦ Συμβόλου τῆς Πίστεως, εἴτε πρός κάποια ἄλλη σοβαρή ἐξέλιξη.
Οἱ ἐξελίξεις εἶναι πραγματικά ἀποτρόπαιες. Ἴσως ὅμως νά εἶναι καί ἀπαραίτητες ἐν τέλει. Ἀπαραίτητες ὑπό τήν ἔννοια ὅτι οὕτως ἤ ἄλλως τό μέγεθος τῆς μαγαρισιάς καί τῆς βλασφημίας εἶναι πλέον κολοσιαῖο καί κυρίαρχο. Μήπως εἶναι προτιμότερο νά πετάξουν ὅλοι τους καί τά τελευταῖα φύλλα συκῆς, μπάς καί ξεκαθαρίσει ἐπί τέλους κάποια στιγμή ἐκκλησιαστικά ἡ ᾖρα ἀπό τό σιτάρι; Αὐτός πάντως ὁ ἀργόσυρτος ἐκκλησιαστικός θάνατος μέσα στόν νεοταξικό οἰκουμενιστικό βόρβορο δέν ἀντέχεται πιά. Ἀναμένουμε λοιπόν τά γεγονότα μέ πολύ μεγάλο ἐνδιαφέρον. Καί ἀσφαλῶς καί μέ τή βεβαιότητα ὅτι ὅσο ἄσχημα κι ἄν γίνουν ἀπό τούς ἀνθρώπους τά πράγματα, ὁ Θεός στό τέλος θά βγάλει καλό μέσα ἀπό αὐτά...
Νεκτάριος Δαπέργολας
Πάμε ολοταχώς για σχίσμα εάν δεν τεθεί ένα φρένο στην κατά κρημνών πορεία του Φαναρίου
Λυκούργος Νάνης, ιατρός
Στο Σώμα της Εκκλησίας καταφέρονται φοβερά χτυπήματα αυτές τις μέρες που δημιουργούν οδυνηρές πληγές. Ανώτατοι εκκλησιαστικοί ηγέτες καταπροδίδουν χωρίς φόβο Θεού και ασύστολα την Ορθοδοξία με τις απαγορευμένες από τους ιερούς κανόνες συμπροσευχές με τους ετεροδόξους και με τις απαράδεκτες δηλώσεις στις οποίες προβαίνουν. Δεν τους ελέγχουν οι Ελλαδίτες μητροπολίτες και αυτοί έχουν αφεθεί ασύδοτοι στη μειοδοτική τους πολιτική.
Οι ημέτεροι Ελλαδίτες επίσκοποι αυτές τις ημέρες ετοιμάζονται για πανηγυρικά συλλείτουργα αντί να καυτηριάσουν την προδοσία και να κηρύξουν Γενικό εκκλησιαστικό πένθος, αγρυπνία και νηστεία. Είναι φοβερό αυτό που συμβαίνει.
Ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος ακολουθεί κατά πόδας το μέγα μειοδότη της Πίστεως Αθηναγόρα και ετοιμάζει από κοινού με τον αιρετικό πάπα της Ρώμης το προδοτικό της Ορθοδόξου αυτοσυνειδησίας «κοινό Πάσχα» με τους παπικούς.
Ο ορίζοντας ζοφούται και προδιαγράφονται οδυνηρές εξελίξεις.
Πάμε ολοταχώς για σχίσμα εάν δεν τεθεί ένα φρένο στην κατά κρημνών πορεία του Φαναρίου.
Νίκαια της Βιθυνίας 1700 χρόνια μετά – οι συμπροσευχές του ψεύδους που επιφέρουν ποινές στους βλάσφημους οικουμενιστές. (βίντεο)
σ.σ. Το στημένο θεατράκι στην Νίκαια της Βιθυνίας ήτανε σκοτεινό και μίζερο. Ακριβώς ό,τι περιμέναμε από τον όχλο των αποστατών που στήνει τα θεμέλια ενός νέου πύργου της Βαβέλ. Πριν 1700 χρόνια οι Άγιοι Θεοφόροι Πατέρες συνεκάλεσαν την Α Οικουμενική Σύνοδο για να καταδικάσουν την αίρεση του Αρείου, να συντάξουν το Σύμβολο της Πίστεως και να ορίσουν για όλους τους ορθά πιστεύοντες μία κοινή ημερομηνία εορτασμού του Πάσχα. Οι επόμενες Οικουμενικές Σύνοδοι καταδίκασαν όπως και η πρώτη τις αιρέσεις που κάθε φορά αναδύονταν. Σήμερα όλοι οι αιρετικοί που οι Οικουμενικές Σύνοδοι καταδίκασαν συνάχθηκαν σαν πειρατές στο ίδιο σημείο για να κάνουν το αντίθετο.
Οι Άγιοι Απόστολοι και οι Άγιοι Πατέρες ξεκίνησαν από τη Νίκαια να ξεκαθαρίζουν τα δόγματα και να καταδικάζουν τις αιρέσεις. Οι παν-αιρετικοί οικουμενισταί με τους διαλόγους της ψευτοειρήνης και της ψευτοαγάπης ροκανίζουν και αλλοιώνουν τα δόγματα, εκκλησιαστικοποιούν τις αιρέσεις και ετοιμάζουν τον δρόμο του Αντιχρίστου, όχι μόνο μεταξύ των αιρετικών αλλά και τον αλλοθρήσκων.
Ο αφθέντης Βαρθολομαίος, ο Αλεξανδρείας Θεόδωρος Β, ο Αμερικής Ελπιδοφόρος, ο Σουηδίας Κλεόπας και όσοι άλλοι συμμετείχαν στις βλάσφημες εκδηλώσεις που είδαμε, είναι οι προδόται της Πίστεως που θα γραφτούνε στις κατάμαυρες σελίδες της ιστορίας εάν δεν μετανοήσουν.
ΤΑΣ ΘΥΡΑΣ
Ολόκληρο το βίντεο ΕΔΩ
ΑΠΟΦΡΑΔΑ ΗΜΕΡΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ! Ω ΚΥΡΙΕ, ΠΩΣ ΜΑΣ ΑΝΕΧΕΣΑΙ ΑΚΟΜΗ.....
ΤΟ ΕΣΒΕΣΜΕΝΟ ΦΑΝΑΡΙ ΠΡΟΔΙΔΕΙ ΑΣΥΣΤΟΛΑ ΓΙΑ ΜΙΑ ΑΚΟΜΗ ΦΟΡΑ ΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ! ΚΑΙ ΟΙ ''ΠΟΙΜΕΝΕΣ" ΜΑΣ ΚΑΘΕΥΔΟΥΝ ΜΑΚΑΡΙΩΣ....
ΕΑΝ ΖΟΥΣΕ ΕΠΙ ΤΗΣ ΓΗΣ Ο ΜΕΓΑΣ ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΣ ΚΑΝΤΙΩΤΗΣ ΘΑ ΕΙΧΕ ΧΑΛΑΣΕΙ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ....
Ο Πάπας Λέων στο Οικουμενικό Πατριαρχείο
Μετά το κοινό προσκύνημα, την Παρασκευή, 28-11-2025 του Οικουμενικού Πατριάρχη Βαρθολομαίου με τον Πάπα Λέοντα ΙΔ' στη Νίκαια για να τιμήσουν την 1.700η επέτειο από την Α' Οικουμενική Σύνοδο, το ενδιαφέρον στρέφεται στην παρουσία του προκαθήμενου της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας στο Φανάρι.
Ο Πάπας, συνοδευόμενος από την ακολουθία του, μετέβη στο Οικουμενικό Πατριαρχείο, όπου τον υποδέχθηκε ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος.
Οι δύο προκαθήμενοι εισήλθαν μαζί στον πατριαρχικό ναό του Αγίου Γεωργίου και πλέον τελείται Δοξολογία.
«Σας υποδεχόμαστε με χαρά και αγαλλίαση», είπε ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος απευθυνόμενος στον Πάπα Λέοντα και έκανε εκτενή αναφορά στην σύμπνοια που υπήρχε με τον προκάτοχό του, Πάπα Φραγκίσκο.
Σημείωσε δε, ότι είναι σημαντικό το γεγονός ότι το πρώτο εκτός Ιταλίας ταξίδι του Πάπα Λέοντος είναι στο μέρος που θεμελιώθηκε η χριστιανική εκκλησία, στη Νίκαια και στο κέντρο της Ορθοδοξίας στο Φανάρι.
Το μήνυμα της ενότητας των δύο εκκλησιών, είπε ο Πατριάρχης, το θεωρούμε πιο σημαντικό από ποτέ.
Σας καλωσορίζουμε ως αδελφό, ανανεώνουμε τη δέσμευση των εκκλησιών μας να φέρουμε την ειρήνη και τη συμφιλίωση στον κόσμο», είπε ο Πατριάρχης.
«Αγαπητέ εν Χριστώ αδελφέ», αντέτεινε ο Πάπας και πρόσθεσε: «Χαίρομαι που μοιράζομαι την προσευχή μαζί σας. Συγκινήθηκα μπαίνοντας στην εκκλησία, ένιωσα ότι βάδιζα στα βήματα του προκατόχου μου. Χαίρομαι που έχω τη δυνατότητα να γνωρίζω κάποιους από τους προκατόχους μου και είχα την ευκαιρία να χαράξω κοινή γραμμή μαζί τους για ζητήματα της εκκλησίας. Ζήσαμε εξαίρετες στιγμές γιατί γιορτάσαμε μαζί με τους αδελφούς μας την επέτειο των 1.700 ετών από την πρώτη ιερά σύνοδο. Εμπνευστήκαμε από την προσευχή του Ιησού να είμαστε ενωμένοι, αναλαμβάνουμε αυτό το έργο με σταθερή δέσμευση. Θα γιορτάσουμε τη μνήμη του Αγίου Ανδρέα. Είναι σημαντική η ένωση και η ενότητα των εκκλησιών».
Ακολούθησε, στην Αίθουσα του Θρόνου του Πατριαρχικού Οίκου η τελετή υπογραφής της Κοινής Δήλωσης. Μετά την υπογραφή της διακήρυξης, έγινε η παρουσίαση των ιεραρχών εκατέρωθεν και των λοιπών μελών της παπικής συνοδείας.
Στην κοινή τους δήλωση, μεταξύ άλλων, Πάπας και Πατριάρχης επισημαίνουν:
Πεπεισμένοι για τη σπουδαιότητα του διαλόγου, εκφράζουμε τη συνεχιζόμενη υποστήριξή μας προς το έργο της Διεθνούς Μικτής Επιτροπής για τον Θεολογικό Διάλογο μεταξύ της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας και της Ορθόδοξης Εκκλησίας, η οποία, κατά την παρούσα φάση, εξετάζει ζητήματα τα οποία έχουν ιστορικά θεωρηθεί διχαστικά.
Μαζί με τον αναντικατάστατο ρόλο τον οποίο διαδραματίζει ο θεολογικός διάλογος στη διαδικασία επαναπροσέγγισης μεταξύ των Εκκλησιών μας, εξαίρουμε επίσης τα άλλα αναγκαία στοιχεία αυτής της διαδικασίας, συμπεριλαμβανομένων των αδελφικών επαφών, προσευχητικού και κοινού έργου σε όλους εκείνους τους τομείς όπου η συνεργασία είναι ήδη εφικτή.
Με έμφαση παροτρύνουμε όλους τους πιστούς των Εκκλησιών μας, και ειδικά τους κληρικούς και τους θεολόγους, να αγκαλιάσουν με ευφρόσυνη διάθεση τους καρπούς τους οποίους έχουμε επιτύχει μέχρι τώρα, και να εργασθούν για τη συνεχή αύξηση αυτών των καρπών.
Ο στόχος της ενότητος των Χριστιανών περιλαμβάνει τον σκοπό της συνεισφοράς, κατά τρόπο θεμελιώδη και ζωογονητικό, στην ειρήνη μεταξύ όλων των λαών.
Μαζί υψώνουμε ένθερμα τη φωνή μας επικαλούμενοι το δώρο της ειρήνης από τον Θεό προς τον κόσμο μας. Είναι τραγικό ότι, σε πολλές περιοχές του κόσμου μας, οι συγκρούσεις και η βία εξακολουθούν να καταστρέφουν τόσο πολλές ζωές.
Απευθύνουμε έκκληση σε εκείνους που φέρουν την αστική και την πολιτική ευθύνη να πράξουν καθετί δυνατό ώστε να διασφαλισθεί ότι θα παύσει αμέσως η τραγωδία των πολέμων, και ζητούμε από όλους τους ανθρώπους καλής θελήσεως να υποστηρίξουν την παράκλησή μας.
Απορρίπτουμε ιδίως οποιανδήποτε χρήση της θρησκείας και του ονόματος του Θεού προς δικαιολόγηση της βίας.
Πιστεύουμε ότι ο αυθεντικός διαθρησκειακός διάλογος, μακράν του να αποτελεί αιτία συγκρητισμού και σύγχυσης, είναι ουσιώδης για τη συνύπαρξη λαών με διαφορετικές παραδόσεις και πολιτισμούς.
Έχοντας κατά νου την 60ή επέτειο της Διακήρυξης Nostra Aetate, παροτρύνουμε όλους τους άνδρες και τις γυναίκες καλής θελήσεως να εργασθούν από κοινού προς οικοδόμηση ενός δικαιότερου και πιο υποστηρικτικού κόσμου και να μεριμνήσουν για την κτίση, την οποία μας εμπιστεύθηκε ο Θεός.
Μόνο κατ’ αυτό τον τρόπο μπορεί η ανθρώπινη οικογένεια να υπερβεί την αδιαφορία, την επιθυμία για κυριαρχία, την απληστία της κερδοσκοπίας και την ξενοφοβία.
Το παρών δίνουν ο Πατριάρχης Αλεξανδρείας Θεόδωρος, ιεράρχες των Εκκλησιών της Κωνσταντινούπολης και της Ρώμης, καθώς και εκπρόσωποι των διπλωματικών αρχών.
Μετά την υπογραφή της διακήρυξης, θα ακολουθήσει η παρουσίαση των ιεραρχών εκατέρωθεν και των λοιπών μελών της παπικής συνοδείας, προτού οι δύο προκαθήμενοι αποσυρθούν για την κατ' ιδίαν συνάντηση τους στο πατριαρχικό γραφείο.
Το πρόγραμμα της πρώτης ημέρας στο Φανάρι θα ολοκληρωθεί με τον Μέγα Εσπερινό, χοροστατούντος του Πατριάρχη Αλεξανδρείας Θεόδωρου.
Αναρτήθηκε από ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΟΡΘΟΔΟΞΟΙ
«Θέλω νὰ δῶ τὸν Πάπα!»
Φαίνεται πὼς ἡ πολυδιαφημιζόμενη ὁμώνυμη θεατρικὴ “sold-out” ὀπερέττα τοῦ Θεοφράστου Σακελλαρίδη ποὺ θὰ ξεκινήσει νὰ παίζεται ἀπὸ τὶς 12 Δεκεμβρίου στὴν Ἐθνικὴ Λυρικὴ Σκηνὴ τῆς χώρας, μετὰ τὸ ἄρθρο τοῦ Γέροντος Χαλκηδόνος Ἐμμανουὴλ στὴν ἐφημερίδα «Τὸ Βῆμα» (23-11-2025), θὰ πάρει νωρίτερα «σάρκα καὶ ὀστᾶ» στὸ Φανάρι στὶς 30-11-2025, ἡμέρα τοῦ πρωτοκλήτου Ἀποστόλου Ἀνδρέα ,στὴν θρονικὴ ἑορτὴ τῆς Ἐκκλησίας Κωνσταντινουπόλεως.
Ἔτσι κατὰ κάποιο τρόπο θέλοντας καὶ μὴ «ὅλοι» θὰ δοῦμε τὸν Πάπα Λέοντα μαζὶ μὲ τὴν συνοδεία του, νὰ βεβηλώνουν τὸν Ὀρθόδοξο Πατριαρχικὸ Ναὸ τοῦ Ἁγίου Γεωργίου καὶ νὰ καταπατοῦν τοὺς ἱεροὺς κανόνες, συμπροσευχόμενοι μὲ τὸν Οἰκουμενικὸ Πατριάρχη καὶ ὅλους τοὺς παρευρισκομένους “πιστούς”, γιατί σύμφωνα μὲ τὰ γραφόμενα τοῦ Μητροπολίτου Ἐμμανουὴλ «Ἡ ἐπίσκεψη στὸ Φανάρι γιὰ τὴ Θρονικὴ Ἑορτὴ τοῦ Ἁγίου Ἀποστόλου Ἀνδρέου τοῦ Πρωτοκλήτου, ἔχει πλέον καθιερωθεῖ ὡς ἕνας ἰσχυρὸς θεσμός, ἕνας «διάλογος τῆς ἀγάπης» ποὺ ὑπερβαίνει τὰ ψυχρὰ πρωτόκολλα».
Στὴ συνέχεια ἐγκωμιάζοντας τὴν προγραμματισμένη κοινὴ παρουσία τοῦ Πατριάρχη μὲ τὸν Πάπα στὴ Νίκαια ἐνόψει τῆς συμπληρώσεως 1700 ἐτῶν ἀπὸ τὴν Α΄ Οἰκουμενικὴ Σύνοδο, ἐξυμνεῖ τὰ κατορθώματα τοῦ μακαριστοῦ Μητροπολίτη Μελίτωνα καὶ φυσικὰ τοῦ «μεγάλου» Πατριάρχου Ἀθηναγόρα γιὰ τὸν διάλογο τῆς ἀγάπης, ἀναφέροντας ὅτι «ἡ Ἐκκλησία δὲν μπορεῖ νὰ μένει ἐγκλωβισμένη στὶς πληγὲς τῆς Ἱστορίας, ἀλλὰ ὀφείλει νὰ τὶς ὑπερβεῖ ἐν ἀγάπῃ καὶ ἀληθείᾳ». Στὸ τέλος τοῦ ἄρθρου του μάλιστα, τολμᾶ εὐθαρσῶς νὰ ἀναφερθεῖ καὶ στοὺς δύο στύλους τῆς Ὀθοδόξου ὁμολογίας, τὸν Μεγάλο Φώτιο καὶ τὸν Ἅγιο Μᾶρκο τὸν Εὐγενικό, πλέκοντας τὸ λογοπαίγνιο τῆς «ἀληθείας», ὅτι «Σὲ αὐτὴν τὴν πορεία, ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία, τιμώντας τὴν κληρονομιὰ τοῦ Μεγάλου Φωτίου καὶ τοῦ Ἁγίου Μάρκου τοῦ Εὐγενικοῦ, θὰ εἶναι ὁ ἐγγυητὴς ὅτι ἡ πορεία πρὸς τὴν ἑνότητα δὲν θὰ γίνει εἰς βάρος τῆς ἀληθείας, ἀλλὰ διὰ τῆς ἀληθείας, ἡ ὁποία μόνη ἐλευθερώνει καὶ ἑνώνει».
Ἡ προετοιμασία τοῦ πιστοῦ Λαοῦ συνεχίζεται, ὅταν τὴν ἴδια μέρα μάλιστα ἔχουμε καὶ ταυτόχρονη συνέντευξη τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου στὴν ἐφημερίδα “Καθημερινὴ” γιὰ τὸ ἴδιο ἀκριβῶς θέμα.
Τυχαία χρονικὴ σύμπτωση θὰ πεῖ κανεὶς , τῆς προβολῆς τῆς θεατρικῆς παράστασης μὲ τὸ Ἐκκλησιαστικὸ γεγονός.
Ὑπάρχουν ὅμως κάποια κοινὰ στοιχεῖα –ἀντιθέσεις- τῶν δύο «παραστάσεων».
Ἡ ἱστορία λέει ὅτι ὅταν πρωτοπαρουσιάστηκε ἡ θεατρικὴ ὀπερέττα τὸ 1920 στὴν Ἑλλάδα συνοδεύτηκε ἀπὸ ἔντονες ἀντιδράσεις τῆς Καθολικῆς «Ἐκκλησίας» καὶ δυστυχῶς, ἀπὸ φόνο πιστοῦ ὀπαδοῦ της.
Φοβᾶμαι πὼς ἡ ἴδια ἱστορία θὰ γράψει , ὅτι ἡ “παράσταση “αἰσχύνης ποὺ προετοιμάζεται στὸ Φανάρι εἶχε καθηλωμένους θεατὲς ὅλους ἐμᾶς –κλῆρο καὶ λαὸ- ποὺ δὲν ἀντιδροῦμε σὲ ἄλλο ἕνα ἔγκλημα κατὰ τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως.
Ὃ μὴ Γένοιτο !!!
Γ.Π.
Καθηγητής Νεκτάριος Δαπέργολας: Μία κατάρρευση πέρα ἀπό κάθε ὃριο…
Νεκτάριος Δαπέργολας
Ἡ κατάρρευση τῆς «χριστιανικῆς» Εὐρώπης συνεχίζεται, πολύ πέρα πλέον ἀπό τά ὅρια ὄχι μόνο τῆς τραγωδίας, ἀλλά καί τοῦ σουρεαλιστικοῦ κλαυσίγελου. Στήν πρώτη εἰκόνα βλέπετε (καί ἀναμφίβολα καμαρώνετε) σκηνή ἀπό λουθηρανικό σουηδικό ναό, ἐκεῖ ὅπου πρόσφατα ἀποφασίστηκε ἡ τέλεση ὁμοφυλοφιλικῶν «γάμων» ὡς ὑποχρεωτική προϋπόθεση γιά τούς νέους κληρικούς (ἐνῷ μέχρι σήμερα ὑπῆρχε καί ἡ δυνατότητα ἄρνησης νά τούς τελέσουν, ἐπικαλούμενοι ζήτημα προσωπικῆς συνείδησης). Θυμίζουμε ὅτι ἡ Σουηδική Λουθηρανική «Ἐκκλησία» (ἡ μεγαλύτερη πληθυσμιακά τῆς χώρας αὐτῆς) πού πῆρε αὐτή τήν ἀπόφαση, δέν εἶχε μόνο ἐπί πολλά χρόνια μία γυναῖκα ὡς ἀρχιεπίσκοπο (τήν εἰκονιζόμενη Antje Jackelen, πού ἡ θητεία της ὁλοκληρώθηκε πέρυσι), ἀλλά εἶναι καί στελεχωμένη σέ ποσοστό περισσότερο τοῦ 50% ἀπό γυναῖκες «ἱερεῖς», ἐνῷ χαρακτηριστική τῆς πλήρους παράδοσής της στήν δαιμονική woke ἀτζέντα εἶναι – μεταξύ πολλῶν ἄλλων – καί ἡ πρό ἐτῶν ἀπόφασή της νά ἀντικαταστήσει τό ἀρσενικό γένος μέ τό οὐδέτερο στήν ὀνομασία τοῦ Θεοῦ!
Στήν 2η φωτογραφία ἐπίσης καμαρώνετε τήν νέα ἀρχιεπίσκοπο τοῦ Καντέρμπουρυ καί προκαθήμενη τῆς Ἀγγλικανικῆς «Ἐκκλησίας», ἐνῷ στήν ἑπόμενη τήν παστορίνα πού «εὐλογεῖ» στό Βερολῖνο τέσσερις ἄνδρες πού «παντρεύονται» μεταξύ τους.
Εἶναι τόσο ἐκκωφαντικῆς κατάντιας οἱ εἰκόνες, πού δέν χρειάζεται νά προβεῖ κάποιος σέ ἄλλα σχόλια, πλήν τῆς ἀπαραίτητης βεβαίως ὑπενθύμισης ὅτι μέ ὅλες αὐτές τίς ἀνεκδιήγητες ἐκδοχές τοῦ νεοεποχίτικου ὑπόνομου πασχίζει μέ νύχια καί μέ δόντια νά μᾶς ἑνώσει ὁ φερόμενος ὡς ὀρθόδοξος πατριάρχης (καί πού τόν καμαρώνετε καί αὐτόν στίς ὑπόλοιπες φωτογραφίες μαζί μέ τήν προρηθεῖσα Σουηδέζα ψευτοαρχιεπίσκοπο καί σέ λατρευτική παρέα μέ ὅλους τούς φίλους του, σέ παλαιότερες ἐπισκέψεις του στήν Σουηδία). Τήν ἐποχή πού πολλοί ἄνθρωποι τῆς Δύσης, ἀπελπισμένοι ἀπό τά ὑπαρξιακά τους ἀδιέξοδα καί ἀπηυδισμένοι ἀπό τόν ἐκφυλισμένο βόθρο τῶν ἐκεῖ χριστιανικῶν αἱρέσεων καί δῆθεν «Ἐκκλησιῶν», ἀναζητοῦν ἀπεγνωσμένα τήν ἀλήθεια καί ἀρκετοί ἐξ αὐτῶν ἀνακαλύπτουν τήν Ὀρθοδοξία, ἔρχεται ἡ φαναριώτικη σφηκοφωλιά μέ ὅλα τά παρακλάδια της σέ Εὐρώπη καί Ἀμερική, γιά νά τούς σπρώξουν σέ ἀκόμη χειρότερο τέλμα κι ἀπό αὐτό στό ὁποῖο βρίσκονταν πρίν. Καί μαζί μέ αὐτούς, νά βουλιάξουν καί ὅλους μας, μέσα ἀπό τήν βδελυρή ἕνωση μέ ὅλον αὐτόν τόν δύσοσμο ζόφο, τήν ὁποία προωθοῦν ἐδῶ καί δεκαετίες.
Πλέον μάλιστα εἴμαστε ἀκριβῶς στό σημεῖο πού τό πράττουν ἐπιταχύνοντας τίς ἐξελίξεις καί ἔχοντας πετάξει κάθε μάσκα καί κάθε πρόσχημα. Σέ μία κατάσταση πού ἀναμένεται πολύ σύντομα νά κορυφωθεῖ δραματικά…
Πως η επίσημη Εκκλησία απορρίπτει την διδασκαλία του Αγίου Παισίου
Γράφει ο Βασίλειος Ξεσφίγγης
Στις 13 Ιανουαρίου 2015 η Ιερά Σύνοδος του Οικουμενικού Πατριαρχείου αποφάσισε την κατάταξη του μοναχού Παισίου του Αγιορείτου στο Αγιολόγιο της Ορθοδόξου Εκκλησίας.
Ωστόσο εδώ έχουμε έναν νέο δημοφιλή Άγιο ο οποίος δίδαξε και είπε κάποια πράγματα.
Η επίσημη Εκκλησία από την στιγμή που τον αναγνώρισε ως Άγιο ουσιαστικά αναγνωρίζει και την διδασκαλία αυτού, δεν μπορεί να γίνει διαφορετικά.
Ας δούμε τι είπε ο Άγιος Παίσιος για τις νέες ταυτότητες όμως.
Απαντήσεις Αγίου Γέροντος Παϊσίου σε απορίες για ηλεκτρονικές ταυτότητες
Η ταυτότητα μου, είναι κάτι προσωπικό, δεν είναι νόμισμα. Ταυτότητα σημαίνει ότι και η λέξη, ταυτίζεται δηλαδή κανείς μ αυτά που δηλώνει. Βάζουν το διάβολο και υπογράφω ότι τον αποδέχομαι. Πως να το κάνω αυτό;
– Γέροντα τι σχέση έχει αυτή η ταυτότητα με το σφράγισμα;
– Η ταυτότητα δεν είναι σφράγισμα, είναι η εισαγωγή του σφραγίσματος.
– Ο κόσμος Γέροντα, ρωτάει τι να κάνει σχετικά με τις νέες ταυτότητες.
– Εσείς καλύτερα, όταν σας ρωτούν, να τους λέτε να συμβουλεύονται τους πνευματικούς τους και να κάνουν υπομονή να δουν πως θα ενεργήσει η Εκκλησία, γιατί πολλοί κάνουν ερωτήσεις, αλλά λίγοι καταλαβαίνουν τις απαντήσεις. Αφού ξεκάθαρα το γράφω στο φυλλάδιο «Σημεία των καιρών», ας ενεργήσει ο καθένας ανάλογα με την συνείδηση του. Βέβαια μερικοί είπαν: «Ε, αυτά είναι μια γνώμη ενός καλογήρου, δεν είναι η θέση της Εκκλησίας». Εγώ όμως δεν είπα δική μου γνώμη, αλλά διατύπωσα απλά τα λόγια του Χριστού, του Ευαγγελίου, γιατί την δική μας γνώμη πρέπει να την υποτάσσουμε στο θέλημα του Θεού, που εκφράζεται μέσα στο Ευαγγέλιο.
Άλλοι, αντίθετα από όσα λέω, λένε ότι τα είπε ο π. Παΐσιος. Μερικοί πάλι που τα ακούν, αφού είναι τόσο σοβαρά θέματα, δεν ρωτούν αν είναι έτσι, αν πράγματι τα είπα, αλλά τα πιστεύουν. Εγώ δεν φοβάμαι, τα λέω έξω απ τα δόντια. Έρχονται στο Καλύβι, πετάν εξάρια στο κουτί. Καλά αυτά, τέλος πάντων! Μια μέρα πέταξαν μια πινακίδα έξω από την πόρτα….. Νόμιζα ότι ήρθε κάποιος, δεν με βρήκε και έγραψε «απουσιάζει», για να το δει και κανείς άλλος. Κοιτάω μετά, τι να δω! Είχε μια βρισιά! Τέτοια βρισιά δεν είχα ακούσει ούτε κοσμικός. Θα φάει ένα σκούπισμα όλη αυτή η κατάσταση, αλλά θα περάσουμε μια μπόρα.
Ο κόσμος έχει ξεσηκωθεί, και εμείς πρέπει να ξεσηκωθούμε με πολλή προσευχή. Άλλοι ενδιαφέρονται για το θέμα των ταυτοτήτων, άλλοι το εκμεταλλεύονται και δημιουργούν προβλήματα. Η Εκκλησία πρέπει να πάρει μια θέση σωστή. Να μιλήσει, να εξηγήσει στους πιστούς, για να καταλάβουν ότι, αν πάρουν την ταυτότητα, αυτό θα είναι πτώση. Συγχρόνως να ζητήσει από το κράτος τουλάχιστον να μην είναι υποχρεωτική η νέα ταυτότητα. Αν η Εκκλησία λάβει μια θέση σοβαρή και σεβασθούν την ελευθερία των πιστών, και όποιος θέλει θα βγάλει νέα ταυτότητα, όποιος θέλει θα έχει την παλιά, τότε θα την πληρώσουν μόνο μερικά γερά καρύδια, γιατί οι άλλοι θα τους πηγαίνουν κόντρα. Ο πολύς κόσμος θα κάνη την δουλειά του. Όσοι θα θέλουν να εξυπηρετηθούν θα έχουν την νέα και οι άλλοι οι καημένοι, οι ευλαβείς θα έχουν την παλιά ταυτότητα και θα τους ταλαιπωρούν.
Σιγά - σιγά, μετά την κάρτα και την ταυτότητα, δηλαδή το «φακέλωμα», θα προχωρήσουν πονηρά στο σφράγισμα.
Με διάφορα πονηρά μέσα θα κάνουν εκβιασμούς, για να δέχονται οι άνθρωποι το σφράγισμα στο μέτωπο ή στο χέρι. Θα στριμώξουν τα πράγματα και θα πουν: «Μόνο με τις κάρτες θα κινείστε, τα χρήματα θα καταργηθούν». Θα δίνη κανείς την κάρτα στο κατάστημα και θα ψωνίζει, και ο καταστηματάρχης θα παίρνει τα χρήματα από την Τράπεζα. Όποιος δεν θα έχει κάρτα, δεν θα μπορεί ούτε να πουλάει ούτε να αγοράζει. Από το άλλο μέρος θα αρχίζουν να διαφημίζουν «το τέλειο σύστημα», το σφράγισμα με ακτίνες λέιζερ με το 666 στο χέρι ή στο μέτωπο, που δεν θα διακρίνεται εξωτερικά. Συγχρόνως στην τηλεόραση θα δείχνουν ότι ο τάδε πήρε την κάρτα του τάδε και του πήρε τα χρήματα από την Τράπεζα και θα λένε συνέχεια:
«Πιο σίγουρο είναι το σφράγισμα είναι το τελειότερο σύστημα. Ούτε το κεφάλι μπορεί να πάρει ο άλλος ούτε το χέρι, ούτε το σφράγισμα βλέπει». Γι’ αυτό τώρα αφήνουν τους ληστές, τους κακοποιούς να οργώνουν.
Βλέπουμε λοιπόν σε όσα ο ίδιος ο Άγιος Παίσιος κήρυττε ότι απέρριψε τις νέες ταυτότητες θεωρώντας ότι αυτές είναι η εισαγωγή για το σφράγισμα.
Ας δούμε τι θέση πήρε η επίσημη Εκκλησία και ο προκαθήμενος Της για τις νέες ταυτότητες.
Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος: Eίμαι υπέρ των νέων ταυτοτήτων.
Εγώ πήγα στο χωριό μου και έβγαλα.
Πιο ειδικά ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος δήλωσε “εγώ προσωπικά έβγαλα νέα ταυτότητα. Αλλά δεν μπορεί να γίνεται ο Αρχιεπίσκοπος επιστρατευμένος ότι “έβγαλα ταυτότητα, ελάτε και ακολουθήστε το παράδειγμα μου”. Αλλά δεν αρνούμαι να το πω.
Στην προκειμένη περίπτωση έχουμε έναν Άγιο που λέει ΟΧΙ και έναν Αρχιεπίσκοπο που λέει ΝΑΙ στις νέες ταυτότητες.
Ένας από τους δυο οπωσδήποτε κάνει λάθος.
Γεννάται όμως ένα ερώτημα.
Πως γίνεται η Εκκλησία να απορρίπτει την διδασκαλία ενός Αγίου που η ίδια αναγνώρισε ως Άγιο;
Εδώ δυο τινά μπορεί να συμβαίνουν.
Ή ότι ο Άγιος Παίσιος δεν ήταν Άγιος, οπότε δίδασκε λάθος πράγματα.
Ή ότι η επίσημη Εκκλησία στην προκειμένη περίπτωση κάνει ένα τεράστιο σφάλμα, και οδηγεί τον λαό του Χριστού στο σφράγισμα με τις ευλογίες της μάλιστα.
Ας συμπεράνει ο αναγνώστης τι από τα δυο μπορεί να συμβαίνει.
Πηγή Orti-pisti
Αναρτήθηκε από ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΟΡΘΟΔΟΞΟΙ
Κομανέτσι
Ο π. Ευάγγελος Παπανικολάου σε πρόσφατο βίντεο [1] σχολιάζει τις εξελίξεις γύρω από τον Πανιερώτατο Τυχικό και την δική του εμπλοκή στο θέμα. Διευκρινίζει για την διακοπή μνημόνευσης ότι στην δήλωσή του ο Πανιερώτατος Τυχικός εννοούσε ότι καταδικάζει εκείνους που καταδικάζει και ο 15ος, δηλαδή όσους δημιουργούν σχίσμα όταν δεν συντρέχουν οι λόγοι που αναφέρει ο Κανόνας αυτός. Δεν μας εξήγησε όμως ποιος συμβούλευσε τον Πανιερώτατο να αφήσει την πρόταση στη μέση, για να χωράει πολλές ερμηνείες, χωρίς να διευκρινίσει σε μία πρόταση τί είναι αυτό που καταδικάζει και τί αυτό που επαινεί ο Κανόνας.
Προχώρησε ο π. Ευάγγελος να πει ότι εάν σήμερα υπήρχε ο λόγος που αναφέρει ο 15ος Κανόνας, δηλαδή κήρυξη αίρεσης γυμνή τη κεφαλή, τότε και ο ίδιος θα συμφωνούσε με την διακοπή μνημόνευσης αλλά σήμερα τέτοιοι λόγοι δεν συντρέχουν. Για να μας αποδείξει μάλιστα πόσο ενωμένος είναι με την Εκκλησία έβαλε απόσπασμα του πατριάρχη Αλεξανδρείας Θεόδωρου Β που τον επαινούσε.
Θεώρησε τιμή του ο π. Ευάγγελος να επαινείται από τον πατριάρχη Θεόδωρο που υπέγραψε την Ψευδοσύνοδο της Κρήτης, η οποία έβγαλε την ίδια τη λέξη «αίρεση» από το λεξιλόγιο της Εκκλησίας και σήμερα διδάσκεται στα σχολεία· που αναγνωρίζει τους αχειροτόνητους σχισματικούς της Ουκρανίας (κατά τα άλλα ανησυχεί για σχίσμα)· που έχει διακυρήξει γυμνή τη κεφαλή με την αρχιερατική του στολή μέσα σε Ναό, ότι «Οι Εκκλησίες μας είναι μία Εκκλησία, με «Αρχηγό τον Ιησού Χριστό»... Και στα ιερά τζαμιά λατρεύεται από το Κοράνι ο Θεός!» [2]· που έχει γυναίκα ψευτοδιακόνισσα στην επικράτειά του [3]· που επιτρέπει την ομοφυλοφιλία επειδή «….παιδιά μου εγώ δεν θέλω να κατακρίνω ούτε να πω την γνώμη μου αλλά θέλω να είναι όλοι ευτυχισμένοι όποια κατεύθυνση και αν διάλεξαν.» [4]· που διατηρεί σχέσεις με αιρετικούς με κάθε επισημότητα [5] και [6].
Τόσο ξεκάθαρα τα έχει στο μυαλό του ο π. Ευάγγελος που μαζί με όλα αυτά θυμήθηκε και τον Άγιο Μάξιμο τον Ομολογητή, ο οποίος δεν σήκωνε μύγα στο σπαθί του. Θα ανεχότανε όλα τα παραπάνω ΑΙΣΧΗ ο Άγιος Μάξιμος π. Ευάγγελε;
Επικαλέσθηκε και βιβλίο του κεκοιμημένου π. Βασίλειου Βολουδάκη στο οποίο γίνεται αναφορά στον π. Σίμωνα τον Αρβανίτη. Γράφει λέει στο βιβλίο ότι όταν του ζήτησαν τα πνευματικοπαίδια του να διακόψει την μνημόνευση του Αθηναγόρα που έκανε τρομερά ανοίγματα στον πάπα, εκείνος αρνήθηκε, και μάλιστα είπε ότι «εγώ και να κοινωνήσουνε δεν θα διακόψω το μνημόσυνο»!
Αμ έτσι εξηγείται… Όταν έχει φτάσει κανείς στο σημείο να δείχνει ανοχή ακόμη και στο ….. ΚΟΙΝΟ ΠΟΤΗΡΙΟ και το αναφέρει στην ομιλία του σα να έχει κάτι να προσφέρει, πώς είναι σε θέση να διακρίνει τις πάμπολες περιπτώσεις όπου σήμερα κηρύττεται αίρεση γυμνή τη κεφαλή; Χαρακτήρισε μάλιστα «θεούσους» όσους έφυγαν από τον π. Σίμωνα τότε. «Θεούσους» να υποθέσουμε θεωρεί ο π. Ευάγγελος και το μεγαλύτερο μέρος του Αγίου Όρους όπως και τον Άγιο Παΐσιο που είχαν διακόψει την μνημόνευση του ονόματος του Αθηναγόρα μέχρι να πεθάνει.
Δηλώνετε π. Ευάγγελε ότι αποδέχεστε ό,τι αποδέχθηκαν οι Οικουμενικές Σύνοδοι των Πατέρων, αλλά πρσκυνάτε και φιλάτε τα πόδια του «πατέρα» και «αφθέντη» σας Βαρθολομαίου, ο οποίος θεωρεί τους Κανόνες των Συνόδων «τείχη του αίσχους» και τους Πατέρες της Εκκλησίας «θύματα του αρχέκακου όφεως»!
Δηλώνετε π. Ευάγγελε ότι καταδικάζετε ό,τι καταδίκασαν οι Οικουμενικές Σύνοδοι, δηλαδή τις αιρέσεις, αλλά δέχεστε την Ψευδοσύνοδο του Κολυμπαρίου που ανύψωσε τις αιρέσεις σε «εκκλησίες»!
ΗΜΑΡΤΟΝ πάτερ μου. Θα χρειάζονταν διακοπές μνημόνευσης εάν όλοι εσείς οι «λαοπρόβλητοι» λέγατε την αλήθεια; Μήπως κάποιοι έχετε ξεπεράσει την Κομανέτσι με τα άλματα που κάνετε; Δεν προβληματίζεσθε ότι έτσι που θολώνετε τα νερά γίνεστε ΕΣΕΙΣ ηθικός αυτουργός σχισμάτων; Πόσα σχίσματα ακόμη θα αντέξει η Ελλαδίτσα μας από τα σκουπίδια του «αφθέντη» σας; Τα ψέματα σχίζουν πάτερ μου. Η αλήθεια του Χριστού ενώνει.
Έτσι όπως μιλάτε για κάποια θέματα πάτερ, προβληματιζόμαστε κι εμείς για ποιον λόγο τελικά σπεύσατε να βοηθήσετε τον Πανιερώτατο Τυχικό. Επειδή νοιώσατε στο πετσί σας την αδικία που υπέστη ή επειδή θέλατε να αποτρέψετε μία τυχόν «επαφή» του με τον υγιή χώρο της διακοπής μνημόνευσης που ο «αφθέντης» σας τρέμει;
Όπως και να χει, ο Πανιερώτατος Πάφου Τυχικός δεν έχει μιλήσει ακόμη. Όλοι οι άλλοι (συμπεριλαμβανομένων και ημών) έχουν μιλήσει για αυτόν, εκείνος όμως όχι. Ας προσευχηθούμε στον Θεό να τον ενδυναμώσει να βγει κάποια στιγμή να πει την αλήθεια που έχει μέσα στην καρδιά του.
ΥΓ. Και να ξέρετε π. Ευάγγελε ότι εγώ που τα γράφω αυτά σας έχω στην προσευχή μου.
[1]-https://youtu.be/b8Yo8vtVXIU
Ο Χριστός δεν ήρθε για τους καθαρούς, αλλά για τους πληγωμένους.
Κάποτε, ήρθε στο Μοναστήρι του Οσίου Δαβίδ στην Εύβοια, όπου ήταν ηγούμενος ο Γέροντας Ιάκωβος, ένας άνθρωπος σκληρός, άθεος, με περήφανο και ειρωνικό ύφος. Ήρθε επειδή μια συγγενής του, που τον αγαπούσε, τον έπεισε «να πάει να δει εκείνον τον καλόγερο που λένε πως είναι άγιος...».
Μπαίνει μέσα στο μοναστήρι, και βρίσκει τον Γέροντα να στέκεται ήρεμος και χαμογελαστός.
Ο άνθρωπος δεν περίμενε χειραψίες. Πάει να πει μια κουβέντα, αλλά ο Άγιος τον κοιτάζει κατάματα και του λέει γλυκά, χωρίς καν να τον ξέρει:
— Παιδί μου… αυτός που λες πως δεν υπάρχει, σε περιμένει κάθε βράδυ που κλαις μόνος σου...
Ο άθεος ταράχτηκε... Δεν είχε πει τίποτα σε κανέναν. Κανείς δεν ήξερε πως τα βράδια, μόνος του, του ξέφευγαν δάκρυα και λόγια όπως: «Θεέ μου, υπάρχεις άραγε;»
Ο Γέροντας του χαμογέλασε, του έπιασε απαλά το χέρι και του είπε:
— Ο Χριστός δεν ήρθε για τους καθαρούς, αλλά για τους πληγωμένους.
Μην Τον φοβάσαι. Αυτός θα σε βάλει στον Παράδεισο. Όχι γιατί είσαι καλός — αλλά γιατί Τον αναζήτησες έστω με ένα δάκρυ.
Ο άνθρωπος έμεινε άφωνος. Έβαλε τα κλάματα. Τον έπιασε με λυγμούς. Εκείνη τη μέρα εξομολογήθηκε για πρώτη φορά στη ζωή του. Έμεινε στο μοναστήρι 3 μέρες. Όταν έφυγε, ήταν άλλος άνθρωπος.
Και χρόνια μετά, όταν ξαναήρθε για να προσκυνήσει, είπε σε κάποιον:— Εγώ πίστεψα στον Θεό, γιατί ένας άνθρωπος που δεν με ήξερε, μου μίλησε για την καρδιά μου, σαν να την κρατούσε στα χέρια του.
Ο Θεός δεν λέγει γιατί ψεύδεσαι, γιατί σκότωσες, γιατί έκανες εκείνην την αμαρτία... Ποτέ δεν θέτει αυτά τα ερωτήματα αφού ξέρει την απάντηση...
Η ερώτησή Του είναι: Γιατί δεν έρχεσαι σε εμένα να σε θεραπεύσω, να σε ξεκουράσω, να σε παρηγορήσω; Έλα να σε ξεκουράσω, να σε παρηγορήσω, να σε πάρω στην αγκαλιά Μου...
Μοναχή Σιλουανή Βλάντ
Σωτήρα Μου, Μή Μέ Ἀποστραφεῖς!
Σωτήρα μου, μὴ μὲ ἀποστραφεῖς!
Μὴ μὲ πετάξεις μακριὰ ἀπ᾿ τὸ θεῖο πρόσωπό Σου!
Πάρε ἀπὸ πάνω μου τὸν βαρὺ χαλκὰ τῆς ἁμαρτίας ποὺ μὲ πνίγει.
Καὶ καθὼς εἶσαι σπλαχνικὸς συγχώρεσέ μου τ᾿ ἁμαρτήματα.
Συγχώρεσε, Σωτήρα μου, τὰ ἁμαρτήματά μου.
Ὅλα ὅσα κάνω μὲ τὴ θέλησή μου ἢ χωρὶς αὐτήν.
Ὅσα φανερὰ καὶ ὅσα κρυφά, ὅσα γνωρίζω καὶ ὅσα δὲν γνωρίζω.
Ὅλα συγχώρεσὲ τα ὡς Θεός.Γίνε εὔσπλαχνος καὶ σῶσε με.
Ἀπ᾿ τὰ χρόνια τῆς νιότης, Σωτήρα μου,περιφρόνησα τὶς ἐντολές Σου!
Πέρασα τὴ ζωή μου ὁλόκληρη δουλεύοντας στὰ πάθη,μ᾿ ἀμέλεια καὶ τεμπελιά!
Γι᾿ αὐτὸ φωνάζω δυνατά, Σωτήρα μου:
Ἔστω καὶ στὸ τέλος τῆς ζωῆς μου σῶσε με.
Μέγας Κανών Αγίου Ανδρέου Κρήτης
Yπάρχει μία αίσθηση της Εκκλησιαστικής συνείδησης, ότι ο αντίχριστος δεν θα αργήσει...
Yπάρχει μία αίσθηση της Εκκλησιαστικής συνείδησης, ότι ο αντίχριστος δεν θα αργήσει να έρθει, επειδή ζούμε Εσχάτους καιρούς...
Θα σας θυμίσω, για να δείτε την Εκκλησιαστική συνείδηση, το Απολυτίκιο του Αγίου Νεκταρίου, που εκεί λέγει ότι: ''Εφάνη εις τους Εσχάτους καιρούς''...
Ενώ δεν έχομε άλλα Απολυτίκια, ψάξτε όλα τα Απολυτίκια των Αγίων όλων των Αιώνων, δέ θα δείτε πουθενά να υπάρχει αυτός ο χαρακτηρισμός: ''Έσχατοι καιροί...''
π. Αθανάσιος Μυτιληναίος. (+)
“Νά Φωνάξουμε Τό …’100′ Του Θεού !!!”
π. Ανανίας Κουστένης+:
…Τι θα ’πρεπε να κάνουμε, όταν έχουμε πόλεμο;
Να φωνάξουμε το ‘100’ του Θεού!
Τον Κύριο! Την Παναγία! Τους Αγίους! Τους ανθρώπους μας!
Να φωνάξουμε! «Κύριε, εκέκραξα προς σε»! ακούσαμε πριν λίγο.
Κράζω από μέσα μου.
Φωνάζω δυνατά. Να φωνάξουμε!
Ή έχουμε μια δυσκολία.
Δεν καθόμαστε, άμα δεν βγαίνει το πράγμα κι είναι στο αδιέξοδο.
Να γονατίσουμε! Χριστιανοί δεν είμαστε; Να γονατίσουμε κάτω και να πούμε, «Κύριε, βοήθησε μας»!
Ας κάνουμε μια Παράκληση.
Ας διαβάσουμε ένα Ψαλμό.
Ας διαβάσουμε το Ευαγγέλιο.
Εγώ πολλές φορές που δυσκολεύομαι και με το ζάχαρο και με τα βάσανα, που έχω, λέω, «Παιδιά», όποιος είν’ εκεί, «διαβάστε μου λίγο Ευαγγέλιο, να φτειαχτώ».
-Μιλάω Εξαρχειακά, έτσι, αλλά είναι η γλώσσα μας.-
«Διαβάστε μου λίγο Ευαγγέλιο, να φτειαχτώ»! Και διαβάζω δέκα σειρές, ένα κεφαλαιάκι, και μετά είν’ αλλοιώς.
Αλλάζει όλο το κλίμα. Το ’χετε δει. Το ξέρετε.
Δεν μιλάω τώρα… Σε ανθρώπους ειδήμονας μιλάω και ειδότας. Λοιπόν.
Και φτειάχνεται κανείς. Φτειάχνεται.
Και λέει ο άλλος, «Διαβάζω το Ευαγγέλιο…».
Το Ευαγγέλιο δεν το διαβάζουμε. Μας διαβάζει! Μας ακτινογραφεί.
Είδες τι ακτινογραφία μας τραβάει!
Πολλές φορές διαβάζοντάς το, βλέπουμε τον εαυτό μας μέσα.
Πού υπολειπόμεθα, πού έχομε πλην, πού έχομε συν, και ό,τι άλλο υπάρχει. Έτσι.…
To Ευαγγέλιο είν’ η βάση. Πρώτα είναι το Ευαγγέλιο και μετά είναι όλα τ’ άλλα.
Πρώτα το Ευαγγέλιο!
Πάνω στην Αγία Τράπεζα το Ευαγγέλιο έχουμε!
Και το Σώμα και το Αίμα του Χρίστου. Αυτό έχουμε.
Η μισή Λειτουργία είναι το Ευαγγέλιο, η Λειτουργία των Κατηχουμένων, κι η άλλη μισή, η Λειτουργία των Πιστών, η τέλεση του μυστηρίου της Θείας Ευχαριστίας.
Το Σώμα και το Αίμα του Χρίστου!…
Ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος λέει, να ’χουμε σπίτι μας το Ευαγγέλιο. Ακόμη κι όταν δεν το διαβάζουμε, -τι ωραία τα λέει ο άγιος!- έχουμε ευλογία.
Όταν το διαβάζουμε λίγο, μεγαλώνει το καλό. Έχουμε και φως.
Κι όταν το διαβάζουμε περισσότερο, έχουμε περισσότερο φως.
Κι όταν το διαβάζουμε και το κάνομε, τότε έχομε τον Παράδεισο. Έχομε τον Παράδεισο! Έχομε τον Παράδεισο!
Βέβαια!
Λέγουνε μερικοί, «Διαβάζουμε και δεν καταλαβαίνουμε». «Βρε, διαβάστε και μην καταλαβαίνετε.
Καταλαβαίνει ο άλλος και φεύγει»! … Έτσι!
Μην αφήνουμε το άγιο Ευαγγέλιο.
Μην αφήνουμε το άγιο Ευαγγέλιο!
Π. Ανανιας Κουστένης+
Ο Άγιος Της (Αμέτρητης!) Υ Π Ο Μ Ο Ν Η Σ !
Ὅταν ὁ Ἅγιος Νεκτάριος ἐσυκοφαντεῖτο καί καθυβρίζετο ἀπό τήν εἰσαγγελική ἀρχή, ἀπό τήν στρατιωτική ἀρχή καί ἀπό τούς ἄλλους παράγοντες τοῦ τόπου ἐκεῖ καί τόν εἴχανε ἀπομονώσει μέσα στήν αἴθουσα, ἐκεῖνος μόνο ἄκουγε….
Δέν ξέρω τί ἄκουγε, τί λέξεις… ὅτι τά παιδιά ἀπό τίς παράνομες σχέσεις του, τά εἶχε πετάξει μέσα εἰς τό πηγάδι ἐκεῖ… καί αὐτός ἀτάραχος σιωποῦσε!
Μήπως δέν ἤξερε νά ἀπαντήσει,
ἤ δέν ἦταν λόγιος,
ἤ δέν ἤξερε νά τούς καθηλώσει,
ἤ δέν ἤξερε νά τούς ἀφορίσει,
ἤ δέν ἤξερε νά τούς κεραυνοβολήσει;
Ὅλα τά ἤξερε, ἀλλά δέν ἔκανε τίποτα ἀπ’ αὐτά.
Δέν ἀπαντοῦσε καί ἁπλῶς ἐστράφη μόνο εἰς μιά στιγμή καί κοίταξε ἐπάνω εἰς τόν Κύριο πού ἦταν κρεμασμένος.
Καί ὅταν ἔφυγαν, τότε ἡ μικρή, ἡ Νεκταρία, ἡ ὁποία ἔβλεπε καί ἄκουγε ἀπό μία γωνία τό περιστατικό, πῆγε καί ἔπεσε στά γόνατα τοῦ Ἁγίου Νεκταρίου καί τοῦ λέγει:
– Σεβασμιότατε, πῶς τά ἄντεξες αὐτά τά λόγια;
Πῶς ἄντεξες Σεβασμιότατε, αὐτούς τούς χαρακτηρισμούς;
Καί δείχνοντας ὁ Ἅγιος Νεκτάριος (μία εικόνα μέ) τόν Κύριο, τῆς εἶπε:
– Αὐτός πῶς ἄκουγε;
Τί εἶπε Αὐτός παιδί μου, ὅταν κατηγορεῖτο;
Τί εἶπε;
Καταλάβατε; Ἀλλά πού;… Ποιός μιμεῖται ἀπό ἐμᾶς τόν Χριστό;
Εἴμαστε, ἤ δέν εἴμαστε Χριστιανοί;
Εἴμαστε…
Πεῖτε μου, ποιός μιμεῖται ἀπό ἐμᾶς τόν Χριστό σ’ αὐτές καί παρόμοιες μ’ αὐτές περιπτώσεις;…
Δημήτριος Παναγόπουλος ὁ Ἱεροκῆρυξ+
Εγγραφή σε:
Σχόλια
(
Atom
)