.

.

Δός μας,

Τίμιε Πρόδρομε, φωνή συ που υπήρξες η φωνή του Λόγου. Δος μας την αυγή εσύ που είσαι το λυχνάρι του θεϊκού φωτός. Βάλε σήμερα τα λόγια μας σε σωστό δρόμο, εσύ που υπήρξες ο Πρόδρομος του Θεού Λόγου. Δεν θέλουμε να σε εγκωμιάσουμε με τα δικά μας λόγια, επειδή τα λόγια μας δεν έχουν μεγαλοπρέπεια και τιμή. Όσοι θα θελήσουν να σε στεφανώσουν με τα εγκώμιά τους, ασφαλώς θα πετύχουν κάτι πολύ πιό μικρό από την αξία σου. Λοιπόν να σιγήσω και να μη προσπαθήσω να διακηρύξω την ευγνωμοσύνη μου και τον θαυμασμό μου, επειδή υπάρχει ο κίνδυνος να μη πετύχω ένα εγκώμιο, άξιο του προσώπου σου;

Εκείνος όμως που θα σιωπήσει, πηγαίνει με τη μερίδα των αχαρίστων, γιατί δεν προσπαθεί με όλη του τη δύναμη να εγκωμιάσει τον ευεργέτη του. Γι’ αυτό, όλο και πιό πολύ σου ζητάμε να συμμαχήσεις μαζί μας και σε παρακαλούμε να ελευθερώσεις τη γλώσσα μας από την αδυναμία, που την κρατάει δεμένη, όπως και τότε κατάργησες, με τη σύλληψη και γέννησή σου, τη σιωπή του πατέρα σου του Ζαχαρία.

Άγιος Σωφρόνιος Ιεροσολύμων

Έχει μπέσα ο άνθρωπος; -- Καί ψεματάκια πασχαλιάτικα, Γέροντα Νεκτάριε;

Ο άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης συμπεριλαμβάνει όλη την κατασταλαγμένη παράδοση μας και φυσικά δεν είναι απλά η γνώμη του, ακούστε το λέει και ο Γέροντας...


Τότε λοιπόν στο μακρινό παρελθόν 2019 έλεγε αυτά τα Ορθόδοξα.

Για να καταλάβουμε την σταθερότητα των θέσεων και την αξιοπιστία του ταυτόχρονα, δείτε πως με μια κολοτούμπα ο "Γέροντας" κάνει το άσπρο-μαύρο και λέει και την ρετσέτα του: "Σχισματικοί και πλανεμένοι όσοι εναντιώνονται στην αλλαγή εορτασμού του Πάσχα".

Πηγὴ ἐδῶ.

Δεῖτε τώρα τὸ βίντεο ποὺ προσπαθεῖ νὰ βγάλει τοὺς ἐμμένοντας εἰς τὴν Παράδοση τῆς Ἐκκλησίας σχισματικοὺς καὶ ἐκτὸς Ἐκκλησίας, καὶ τὸ μόνο ποὺ καταφέρνει εἶναι νὰ ἀποδείξει ὅτι ὁ ἴδιος παραπλανᾶ καὶ σὲ αὐτὸν οἱ κατηγορίες ποὺ προσάπτει στοὺς ἄλλους!!!


Άξιος γιά Μητροπολίτης τῆς νέας Οἰκουμενιστικῆς "ἐκκλησίας"! 
Ὑπάρχουν ἀκόμα κάποιες κενές θέσεις!

Ἀπὸ ἐδῶ.

Καὶ ὁ ἅγιος Κύριλλος ἀλλὰ καὶ ὁ π. Ἀθανάσιος Μυτιληναῖος (τοὺς ὁποίους χρησιμοποιεῖ γιὰ νὰ πείσει) τὸν διαψεύδουν, γιατὶ λένε τά ... ἀντίθετα!!! Καὶ ψέματα Γέροντα Νεκτάριε;

Ο άγιος Κύριλλος Πάπας Αλεξανδρείας (+444) επιβεβαιώνει τον άγιο Νικόδημο, με την ερμηνεία του στο κατά Ιωάννη:

«Είναι αξιοσημείωτο, όταν ο μακάριος ευαγγελιστής Ιωάννης μας εξιστορεί την ώρα της αναστάσεως, λέει: «Τῇ δὲ μιᾷ τῶν Σαββάτων Μαρία ἡ Μαγδαληνὴ ἔρχεται πρωΐ σκοτίας ἔτι οὔσης εἰς τὸ μνημεῖον» (Ιω. 20,1). Ο Ματθαίος όμως, θέλοντας επίσης να μας υποδείξει την ώρα, λέει ότι η ανάσταση έλαβε μέρος όταν είχε περάσει η «βαθιά νύκτα» (Ματθ. 28,1: «Ὀψὲ δὲ σαββάτων»). Υποθέτω, πως κανείς δεν φαντάζεται ότι υπάρχει αντίθεση μεταξύ των Πνευματοφόρων συγγραφέων, ή ότι ο ένας διορθώνει τον άλλον ως προς την ώρα της αναστάσεως. Εάν κάποιος επιχειρήσει να ψάξει το νόημα αυτών των ενδείξεων, θα βρει σύμφωνες τις φωνές των αγίων Ευαγγελιστών. Διότι, οι λέξεις «όρθρος βαθύς» και «βαθιά νύκτα», δείχνουν το ίδιο πράγμα: τα μεσάνυχτα, δηλαδή, την έλευση του μέσου διαστήματος της νύκτας. Λοιπόν, δεν υπάρχει καμία διαφωνία μεταξύ τους. Ο ένας μετράει την ώρα από το τέλος της νύκτας και ο άλλος από την αρχή της νύκτας, αλλά και οι δύο καταλήγουν στο ίδιο σημείο, όπως μόλις τώρα είπα: το μέσο της νυκτός».

[26] π. Αθανάσιος Μυτιληναίος (+23-5-2006):

«Απορία 32η:

Στον Άδη; Τυπικώς είναι τρεις ημέρες. Τυπικώς. Ουσιαστικά είναι 33 ώρες. Αλλά λέω 33, διότι αυτό βγαίνει, ας το πούμε, ερμηνευτικά. Είναι μυστήριο πότε ο Χριστός ανεστήθη. Είναι από τα κεκρυμμένα. Την αρχήν της Αναστάσεως δεν την ξέρομε. Δηλαδή πότε ανεστήθη ο Χριστός δεν το ξέρομε. Ξέρομε μόνο την αρχή…, το τέλος της Αναστάσεως. Αντιθέτως ξέρομε την αρχή της Αναλήψεως. Αλλά δεν ξέρομε το τέλος της Αναλήψεως. Πού έφθασε ο Χριστός; Καταλάβατε;

Λοιπόν ο Χριστός απέθανε επί του Σταυρού την Παρασκευή στις 3 το μεσημέρι. Και ανεστήθη ξημερώνοντας Κυριακή. Η Κυριακή όμως ξέρετε από πότε άρχιζε; Η δευτέρα ημέρα της εβδομάδος; Μετά τη δύση του ηλίου το Σάββατο. Σε μας η αλλαγή του 24ώρου γίνεται τα μεσάνυχτα. Κατά το εβραϊκό ημερολόγιο εγίνετο από δύση σε δύση ηλίου. Συνεπώς, ο Χριστός έμεινε 3 ώρες την Παρασκευή, 24 ώρες το Σάββατο, 27, και κάποιες ώρες, άγνωστο πόσο, την Κυριακή. Αλλά επειδή πολλές φορές οι Πατέρες θέλουν, οι ερμηνευταί γενικά, θέλουν να ταιριάζουν μερικά πράγματα, ερμηνευτική αδεία, θα λέγαμε, επειδή ο Ιησούς ήτο 33 ετών κατά το ανθρώπινον επί της γης, είπαν 33 ώρες. Συνεπώς προσέθεσαν άλλες 6 ώρες. Αλλά εάν υποτεθεί ότι στις 6 βασιλεύει ο ήλιος το Σάββατο, και 6 ώρες, είναι 12 τα μεσάνυχτα. 12 δηλαδή «Χριστός ανέστη».Καταλάβατε; Αυτό είναι. Αλλά σας είπα ότι ονομαστικώς είναι τρεις ημέρες. Δεν είναι όμως πραγματικές 3 ημέρες με την έννοια του 24ώρου. Γι΄ αυτό πολλοί λένε: “Μά, πώς είναι τρεις ημέρες;”. Είναι όπως σας είπα. Παίρνει από την κάθε ημέρα τμήμα. Αυτό είναι».

ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΑΓΩΝΙΣΘΕΙΤΕ



«…Να αφήσουμε την Εκκλησία του Χριστού 
στα χέρια των καθαρμάτων 
και των Γεροντίων 
και των εκφύλων;»!

«Ακούω φωνή· Εσείς δεν ακούτε; Από την Καισάρεια… ακούεται η βροντερά φωνή του Μεγάλου Βασιλείου· Ακούω την σάλπιγγα του ιερού Χρυσοστόμου. Ακούω την απαστράπτουσα φωνή του Γρηγορίου· Εσείς δεν ακούτε; Σάλπιγγες είναι. Τι μας λένε; «Αγωνισθείτε για την Εκκλησία του Χριστού μας. Αγωνιστείτε για να καθαριστεί η Εκκλησία από τα ανάξια στελέχη της, για να έρθει η Εκκλησία στο ύψος των Πατέρων… Γιατί τα λέω αυτά;…

Δυστυχώς υπάρχει μία εσφαλμένη γραμμη των πνευματικών πατέρων και εξομολόγων. Τί λέγουν; «Εμείς την ψυχούλα μας να κοιτάξουμε. Τί κάνει ο διάκος στην εκκλησία, τι κάνει ο παπάς, τι κάνει ο δεσπότης; (κάνει με το χέρι σιωπή)

ΤΗΝ ΨΥΧΟΥΛΑ ΜΑΣ ΝΑ ΚΟΙΤΑΞΟΥΜΕ;

Το θεωρώ σατανικό το ρήμα τούτο.

Την ψυχούλα μας να κοιτάξουμε και να αφήσουμε την Εκκλησία του Χριστού στα χέρια των καθαρμάτων και των Γεροντίων και των εκφύλων; Ετσι λέτε; Πολύ καλά.

*Είναι σαν να λένε· Να καίγεται το σπίτι και την ψυχούλα σου κοιτάξε· να μην σβήσεις την φωτιά.

*Να μπούν στο κατάστημά σου κλέφται και διαρρήκται και να σου λέει· Μη κουνηθείς, να μη ειδοποιήσεις την αστυνομία, την ψυχούλα σου να κοιτάζεις.

*Σαν να λένε· Να έχεις μαντρί με πρόβατα και να μην ενδιαφέρεσαι να διώξεις τους λύκους.

*Σαν να λένε· Να έχεις ωραίο αμπέλι με σταφύλια και ν’αφήσεις τ” αγριογούρουνα να πάνε με τις μουτσούνες τους να το καταστρέψουν. Υπάρχει γεωργός που αδιαφορεί για το γεώργιό του; Υπάρχει αμπελουργός, που αδιαφορεί για την άμπελόν του; Υπάρχει ποιμήν που αδιαφορεί για τα πρόβατά του; Υπάρχει αξιωματικός, που αδιαφορεί για το στράτευμά του; Δεν μπορεί αδελφοί μου να γίνει αυτό.

Εάν είσαι χριστιανός και πονείς την Εκκλησία του Χριστού· πρέπει κοντά στον άλλο αγώνα που κάνεις για τον εαυτό σου, ν” αγωνιστείς για την Εκκλησία του Χριστού. Η ανοχή αυτή που δεικνύουμε για την Εκκλησία του Χριστού είναι ενοχή και έγκλημα, είναι αμαρτία…. Την ψυχούλα μας να κοιτάξουμε και να αφήσουμε την Εκκλησία να περιέλθει στα καθάρματα και τα αποφώλια τέρατα και στους Γεροντίους και στην συνοματαξία αυτών; Την ψυχούλα μας να κοιτάξουμε. Το βιολί αυτό των πνευματικών πατέρων που ευνούχισαν τον ευσεβήν Ελληνικόν λαόν…

β) «…Τιμώμεν τον επίσκοπο, τιμώμεν τον καλόν επίσκοπο, τιμώμεν τον καλόν Ποιμένα τον Κύριον Ιησούν Χριστόν, ο οποίος είναι ο Αρχιποίμην του λογικού Ποιμνίου· τιμώμεν, λέγω, τον Εσταυρωμένο Λυτρωτή, ο οποίος είναι το πρότυπο παντώς καλού ποιμένος. Τιμώμεν τους επισκόπους, -τους αληθινούς επισκόπους-, υποκλινόμεθα, γονατίζουμε και φιλούμε τα κράσπεδά τους, δεν είμεθα άξιοι να φιλήσουμε ούτε τον ιμάντα των υποδημάτων τους… Αλλά ενώ αγαπητοί μου, υποκλινόμεθα ενώπιον παλαιών και νέων ιερών μορφών της σεπτής ιεραρχίας μας, δεν υποκλινόμεθα, δεν υποχρεούμεθα ούτε από το Ευαγγέλιο ούτε από τους Ιερούς Κανόνας, ούτε από την Ιστορία της Εκκλησίας να υποκλινόμεθα ενώπιον κακών επισκόπων· ενώπιον επισκόπων οι οποίοι αποτελούν την ανατροπήν του Ευαγγελικού κηρύγματος. Δεν υποκλινόμεθα ενώπιον σκανδαλοποιών ιεραρχών. Δεν υποκλινόμεθα ενώπιον ιεραρχών οι οποίοι εισήλθαν ανωμάλως εις την Εκκλησία του Χριστού μας. Η αγία μας Ορθοδοξία γνωρίζει μίαν μόνον θύραν, και πας ο εισερχόμενος δια αυτής είναι ποιμήν των προβάτων κανονικός…».

Απόσπασμα ομιλίας του Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου. Αθήνα 30-1-1962


Γεννήματα ἐ χ ι δ ν ῶ ν...


Οὐαὶ ὑμῖν, γραμματεῖς καὶ Φαρισαῖοι ὑποκριταί, ὅτι παρομοιάζετε τάφοις κεκονιαμένοις, οἵτινες ἔξωθεν μὲν φαίνονται ὡραῖοι, ἔσωθεν δὲ γέμουσιν ὀστέων νεκρῶν καὶ πάσης ἀκαθαρσίας. οὕτω καὶ ὑμεῖς ἔξωθεν μὲν φαίνεσθε τοῖς ἀνθρώποις δίκαιοι, ἔσωθεν δὲ μεστοί ἐστε ὑποκρίσεως καὶ ἀνομίας.

Οὐαὶ ὑμῖν, γραμματεῖς καὶ Φαρισαῖοι ὑποκριταί, ὅτι οἰκοδομεῖτε τοὺς τάφους τῶν προφητῶν καὶ κοσμεῖτε τὰ μνημεῖα τῶν δικαίων, καὶ λέγετε· εἰ ἦμεν ἐν ταῖς ἡμέραις τῶν πατέρων ἡμῶν, οὐκ ἂν ἦμεν κοινωνοὶ αὐτῶν ἐν τῷ αἵματι τῶν προφητῶν. ὥστε μαρτυρεῖτε ἑαυτοῖς ὅτι υἱοί ἐστε τῶν φονευσάντων τοὺς προφήτας. καὶ ὑμεῖς πληρώσατε τὸ μέτρον τῶν πατέρων ὑμῶν. ὄφεις, γεννήματα ἐχιδνῶν! πῶς φύγητε ἀπὸ τῆς κρίσεως τῆς γεέννης;»

Η ''ευχή'' είναι το σωσίβιο της ψυχής και του σώματός μας

«Η ''ευχή'' είναι το σωσίβιο της ψυχής και του σώματός μας. 

Καί στόν ωκεανό ακόμα να βρεθείς με βάρκα να ταξιδεύεις άφοβα. 

Δια της ευχής γίνεται ο άνθρωπος σαν παιδί. 

Τον επαναφέρει στην απλότητα και την αθωότητα που είχε ο Αδάμ στον Παράδεισο πριν την πτώση. 

Παύει τη διαφορά του άλλου φύλου. 

Αποκτά ακατανόητη για τους κοσμικούς την ευλογημένη αγία απάθεια. 

Με την ευχή αγιάζεις τον τόπο που κάθεσαι και το έργο που κάνεις. 

Πρόσεξε τώρα ο διάβολος στενοχωριέται που τον πολεμάς με την ευχή. 

Θα προσπαθεί να σου αποσπά το νου σου με διάφορες σκέψεις. 

Όλοι οι πειρασμοί σου πρέπει να ξέρεις, είναι γιά νά σέ  ε μ π ο δ ί σ ο υ ν  από τήν προσευχή του Ιησού».

Άγιος Αμφιλόχιος Μακρής



Τί δυστυχισμένοι καιροί ! ! !


Πραγματικῶς,οἱ καιροί πού βιώνουμε δέν θά μποροῦσαν νά ἔχουν ἄλλο χαρακτηρισμό πέραν αὐτοῦ τῆς δυστυχίας ἀπό κάθε ἄποψιν. Καί δέν εἶναι μόνον ἡ ἀπάτη τοῦ covid πού μᾶς ἔχει βάλλη σ᾿ἕνα πραγματικό ἀδιέξοδο (ἀνεργία,οἰκονομική δυσπραγία, κοινωνική ἀπομόνωσιν), τό ἀβέβαιο αὔριο πού ἀφορᾷ τά καρκινογόνα τέστ,τούς ἐμβολιασμούς,τά πιστοποιητικά πού θά σοῦ ἐπιβάλλουν γιά τήν εἴσοδό σου σ᾿ἕνα δυστοπικό μέλλον,ἔχουμε καί ὅλους αὐτούς,τούς ὑποταγμένους στήν ΝΤΠ,νά περνοῦν τά χειρότερα μηνύματα καί δή σέ νέους ἀνθρώπους. 

Ἕνα τέτοιο πέρασε, κατά τήν διάρκεια ἑνός ῥεπορτάζ μέ 15χρονα παιδιά,ἀπό δημοσιογράφο τῆς κρατικῆς τηλεοράσεως : 

«Εὐτράπελο καί ἀπόδειξις μή σοβαρότητος» ἡ Πίστις ἑνός 15χρονου ! Καί τό ἐπίσης σοβαρότατο μήνυμα : δέν μετρᾷ ἡ Πίστις στόν Θεό καί τήν βοήθειά Του,ἀλλά οἱ «δικλείδες ἀσφαλείας» πού θέτουν οἱ ἄνθρωποι,μέσῳ τῶν «πειραματικῶν» ἐμβολίων καί τῶν καρκινογόνων τέστ ! ! ! 

Αὐτό ἦταν τό μήνυμα πού πέρασε καί αὐτή εἶναι καί ἡ ἀπόδειξις τῶν δυστυχισμένων καιρῶν πού βιώνει ( ὡς πότε ἄρα γε θά εἴμεθα ζωντανοί γιά νά τούς βιώνουμε ; ) ὁλόκληρη ἡ ἀνθρωπότης ! 
...Ίσως το πιο θλιβερό μέρος όλων αυτών είναι ότι φταίμε εμείς οι ίδιοι. Όχι εσείς ή εγώ ατομικά, αλλά όλοι μας συλλογικά. Έχουμε γυρίσει την πλάτη μας στο Θεό, οπότε μας γύρισε και Αυτός τήν δική Του...

...οἱ ἄνθρωποι πίστευαν στόν Θεό καί ὁ Θεός ἦταν μαζύ τους.Τώρα,μαζύ μέ τό χάσιμο τῆς Πίστεως καί τήν ἀπώλεια τοῦ δρόμου τοῦ Θεοῦ,στήν οὐσία τοῦ ἰδίου τοῦ Θεοῦ,ὁ ἄνθρωπος ἔχει χάση τήν ἐλευθερία του...καί αὐτή ἡ ἐλευθερία εἶναι ἡ ἀπώλεια τῆς ἴδιας τῆς ταυτότητος τοῦ Ἀνθρώπου.Τοῦ Ἀνθρώπου ὡς τοῦ ἰδανικοτέρου δημιουργήματος τοῦ Θεοῦ. Ἡ ἀπάντησίς μας στά σχέδιά τους,λοιπόν,εἶναι νά συνεχίσουμε νά βαδίζουμε στόν Δρόμο τοῦ Θεοῦ.Νά συνεχίσουμε ν᾿ἀποδεικνύουμε πώς εἴμαστε τά τέλεια δημιουργήματά Του ! ( Χάσαμε τήν Ἐλευθερία μας ὅταν χάσαμε τόν Θεό ! )

Ἡ Πελασγική

ΑΠΑΝΤΗΣΙ ΣΤΟΥΣ ΚΑΤΗΓΟΡΟΥΣ ΤΩΝ ΙΕΡΩΝ ΚΑΝΟΝΩΝ

Tὸ πνεῦμα ὑποτιμήσεως τόσο τῶν ἁ­γί­ων πατέρων («μεταπατερικὴ» θεολογία) ὅσο καὶ τῶν ἱερῶν κανόνων («κωδικοποίηση»), μᾶς δίνουν πάλι τὴν εὐκαιρία νὰ συνεχίσουμε ἐκθέτοντας τὴν σχετικὴ διδασκαλία τοῦ π. Αὐγουστίνου περὶ τῶν ἱ. κανόνων ἀντλώντας ἀπὸ τὰ ἔργα του.


Ἐάν, ἀγαπητοί μου, ἐγκύψῃ κανεὶς στὴ μελέτη τῶν ἱερῶν κανόνων ὅπως τοὺς ἑρ­μηνεύουν σοφοὶ κανονολόγοι τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας καὶ μάλιστα ὁ ἅγιος Νικόδημος ὁ Ἁγιορείτης, ἐὰν πρὸ παντὸς πιστεύῃ ὅτι οἱ ἱεροὶ κανόνες εἶνε ἀποφάσεις ὄχι ἑνὸς ὑ­πουργικοῦ συμβουλίου ἢ κάποιας βου­λῆς ἀλλὰ ἱερῶν ἀνδρῶν ποὺ συνέρχονται καὶ συσκέπτονται ἐν ἁγίῳ Πνεύματι, τότε θὰ τοὺς βλέπῃ μὲ διαφορετικὸ βλέμμα. Θὰ βλέπῃ τὸ βάθος τῆς πατερικῆς σκέψεως καὶ ὄχι τὴν ἐ­πιφάνεια, τὸ πνεῦμα καὶ ὄχι τὸ γράμμα. «Τὸ γράμμα ἀποκτέννει, τὸ δὲ πνεῦμα ζωοποιεῖ» (Β΄ Κορ. 3,6). Ἡ οὐσία, ποὺ περικλείεται στὰ σχήματα τῶν ἱερῶν κανόνων, ἔχει αἰώνια ἀξία.
Μερικοί, γιὰ νὰ ἐξευτελίσουν καὶ διακωμῳ­δήσουν τοὺς ἱεροὺς κανόνες, ἀναφέρονται σὲ μερικοὺς ἀπὸ αὐτοὺς ποὺ θίγουν διάφορα ζητήμα­τα ἠθικῆς τάξεως καὶ ὠχυρωμένοι πίσω ἀπὸ τὸ γράμμα τους ἰσχυρίζονται ὅτι οἱ κανό­νες δὲν ἔχουν πλέον θέσι στὴ σύγχρονη ζωή.

Ἐμεῖς τοὺς ἀπαντοῦμε τὰ ἑξῆς.
1. Λένε ὅτι οἱ κανόνες, ἀφοῦ θεσπίσθηκαν πρὸ 1.200 – 1.600 ἐτῶν, εἶνε παμπάλαιοι. Λησμο­νοῦν ὅμως ὅτι μερικὰ πράγματα δὲν παλιώνουν. Παράδειγμα ὁ ἥλιος, ποὺ παρὰ τὴν ἡλικία του εἶνε γιὰ ὅλους ἀπολύτως ἀπαραίτητος. Μπορεῖ νὰ καταργηθῇ ὁ ἥλιος;
Ἀλλ᾽ ὅ,τι εἶνε γιὰ τὸ ὑλικὸ σύμπαν ὁ ἥλιος, εἶνε γιὰ τὸ πνευματικὸ σύμπαν ὁ ἠθικὸς νόμος, τὰ ἀθάνατα ῥήματα τοῦ Ναζωραίου στὸ Εὐαγγέλιο· εἶνε τὸ φῶς, πρὸς τὸ ὁποῖο σπεύδουν οἱ ψυχὲς ποὺ ζητοῦν τὴν ἀλήθεια. «Ἐκ νυκτὸς ὀρθρίζει τὸ πνεῦμά μου πρὸς σέ, ὁ Θεός, διότι φῶς τὰ προστάγματά σου ἐπὶ τῆς γῆς» φωνάζει ὁ προφήτης Ἠσαΐας (26,9). Ὅσοι αἰῶνες κι ἂν περάσουν καὶ ὅσες μεταβολὲς κι ἂν γίνουν, ὁ εὐαγγελικὸς νόμος θὰ ἐξακολου­θῇ νὰ ἰσχύῃ. Ἡ ψυχὴ τοῦ ἀνθρώπου, ὅπως ἔ­λεγε ὁ Τερτυλλιανός, εἶνε φύσει χριστιανική.
Καὶ οἱ ἱεροὶ κανόνες εἶνε οἱ ἀκτῖνες τοῦ πνευματικοῦ ἡλίου, ποὺ κατεβαίνουν μέχρι τὶς λεπτομέρειες τῆς ζωῆς μας πρὸς καθαγι­ασμὸν καὶ διαθλῶνται στὰ χρώματα τῶν ποικίλων ἀρετῶν. Φωτεινὲς ἀκτῖνες οἱ ἱεροὶ κανό­νες, ἀπαύγασμα τοῦ ἥλιου τοῦ Εὐαγγελίου. 

Ὁποιονδήποτε κανόνα καὶ ἂν ἐξετάσῃς, θὰ δῇς ὅτι δὲν εἶνε αὐθύπαρκτος ἀλλὰ στηρίζεται σὲ κάποιο θεόπνευστο λόγο τῆς ἁγίας Γρα­φῆς, τὸν ὁποῖο θέλει νὰ ἐφαρμόσῃ σὲ ὡρισμέ­νη περίπτωσι τῆς ἀνθρώπινης ζωῆς.
Ὁ ἥλιος δὲν μεταβάλλεται· καὶ ἡ ἠθικὴ τοῦ Εὐαγγελίου, ὅπως ἐκφράζεται στοὺς ἱεροὺς κανόνες, δὲν μεταβάλλεται. Παραμένει ἡ ἴδια, ὅσες χιλιάδες χρόνια κι ἂν περάσουν. Τὸ εἶπε ὁ Κύριος· «Ὁ οὐρανὸς καὶ ἡ γῆ παρελεύσον­ται, οἱ δὲ λόγοι μου οὐ μὴ παρέλθωσι» (Ματθ. 24,35).
2. Οἱ ἱεροὶ κανόνες, λένε, εἶνε ὄχι μόνο παμ­πάλαιοι ἀλλὰ καὶ ἀνεφάρμοστοι. Ἀνεφάρμοστη λοιπὸν ἡ χριστιανικὴ ἠθικὴ ποὺ εἰσηγοῦν­ται οἱ κανόνες; ἀνεφάρμοστη ἡ νηστεία, ὁ τακτικὸς ἐκκλησισμός, ἡ ἐξομολόγησις, ἡ παρθενικὴ ζωή, ἡ μονογαμία καὶ τὸ ἰσόβιο τοῦ γά­μου, ἡ ἀφιλαργυρία καὶ ἡ ἀκτημοσύνη;… Ὄχι! Ἐφ᾽ ὅσον καὶ ἕνας ἄνθρωπος πάνω στὴ γῆ θὰ ἐφαρμόζῃ στὴ ζωή του τὶς ἐντολὲς τοῦ ἠθικοῦ νόμου, φτάνει αὐτὸς γιὰ ν᾽ ἀποδείξῃ ὅτι ἡ χριστιανικὴ ἠθικὴ δὲν εἶνε ἀνεφάρμοστη. Γιατὶ ὅσα πράττει ἕνας, μποροῦν νὰ πράξουν καὶ οἱ πολλοί, ἀφοῦ εἶνε τῆς ἴδιας φύσε­ως. Ἂν τώρα πολλοὶ δὲν θέλουν νὰ συμμορφωθοῦν μὲ τὰ παραγγέλματα τῶν ἱερῶν κανό­νων, αἰτία δὲν εἶνε οἱ κανόνες ἀλλὰ ἡ θέλησί τους ποὺ δὲν ὑποτάσσεται στὸ θεῖο θέλημα. Ὑπάρχουν φάρμακα γιὰ ῥιζικὴ θεραπεία· ἀλλ᾽ ἐὰν ὁ ἄρρωστος παρὰ τὶς συστάσεις τοῦ γιατροῦ δὲν θέλῃ νὰ τὰ πάρῃ καὶ πεθαίνῃ, αἴτιος τοῦ θανάτου δὲν εἶνε ὁ γιατρὸς ἀλλὰ ὁ ἄρρωστος.
Δὲν συμφωνοῦμε μ᾽ ἐκείνους ποὺ λένε ὅτι, ἐπειδὴ ἡ κοινωνία ἐξελίσσεται καὶ ἀλλάζει, πρέπει καὶ ἡ Ἐκκλησία χάριν τῶν πολλῶν νὰ συμμορφωθῇ μὲ τὶς ἀπαιτήσεις τῶν καιρῶν καὶ νὰ καταργήσῃ τοὺς ἱεροὺς κανόνες. Ἂς ἀκού­σουν τὰ αἰώνια λόγια ποὺ εἶπε ὁ Κύριος· «Εἰσ­έλθετε διὰ τῆς στενῆς πύλης· ὅτι πλατεῖα ἡ πύλη καὶ εὐρύχωρος ἡ ὁδὸς ἡ ἀπάγουσα εἰς τὴν ἀπώλειαν, καὶ πολλοί εἰσιν οἱ εἰσερχόμενοι δι᾽ αὐτῆς. τί στενὴ ἡ πύλη καὶ τεθλιμμένη ἡ ὁδὸς ἡ ἀπάγουσα εἰς τὴν ζωήν, καὶ ὀλίγοι εἰσὶν οἱ εὑρίσκοντες αὐτήν!» (Ματθ. 7,13-14).
Ἂν ἀρχίσῃ ἡ Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ νὰ παρα­κολουθῇ τὸ ῥεῦμα τοῦ κόσμου, θὰ γίνῃ ἀγνώ­ρι­­στη. Ἂν π.χ. αὔριο ὁ κόσμος νομιμοποιήσῃ τὴν ὁμοφυλοφιλία καὶ ἀναγνωρίσῃ τὸ γάμο τῶν ὁ­μοφυλοφίλων, τί, πρέπει καὶ ἡ Ἐκκλησία μὲ τοὺς ἱερεῖς της νὰ ἐπευλογήσῃ τὸν καταραμέ­νο αὐτὸ δεσμό; Κι ἂν ἀκόμη ὅλη ἡ κοινωνία καταντήσῃ Σόδομα καὶ Γόμορρα καὶ οἱ πιστοὶ μείνουν λίγοι, ἡ Ἐκκλησία δὲν θὰ ὑποχωρήσῃ. Θὰ παραμείνῃ στὶς θέσεις της ἀνυποχώρητη. Θὰ μείνῃ δηλαδὴ ἀσυγχρόνιστη σὲ ζητήματα ἀρχῶν ἠθικῆς· καὶ δείχνοντας σταθερὰ τὸν κατάστερο οὐρανὸ τῶν ἠθικῶν ἀξιῶν θὰ προσ­φέρῃ τὴν ὑψίστη ὑπηρεσία στὴν ἀνθρωπότητα ποὺ κινδυνεύῃ νὰ ταφῇ στὴ διαφθορά.
3. Ὑπάρχουν ὅμως, μᾶς λένε, καὶ μερικοὶ κα­νόνες ποὺ ἔχουν περιστατικὸ χαρακτῆρα, για­τὶ ἀναφέρονται σὲ ζητήματα ποὺ τάραξαν κάποτε τὴν Ἐκκλησία… Ἀλλὰ ἐπειδὴ ὡρισμένες αἱρετικὲς διδασκαλίες καὶ πλάνες, γιὰ τὶς ὁ­ποῖες ἐλήφθησαν εἰδικὰ μέτρα καὶ συνεστήθη­σαν εἰδικὰ φάρμακα, ἐξέλιπαν, τὰ εἰδικὰ ἐκεῖ­να φάρμακα χάνουν τὴν ἀξία τους; Ὄχι. Θὰ φυλα­χθοῦν στὸ φαρμακεῖο τῆς Ἐκκλησίας καί, ἄν τυχὸν παρουσιασθοῦν παρόμοιες περιπτώσεις ψυχικῶν ἀσθενειῶν, θὰ τεθοῦν καὶ πάλι σὲ χρῆ­σι. Ἀλλὰ τὸ σπουδαιότερο ἐδῶ εἶνε τὸ ἑξῆς· ποιός εἶνε ἐκεῖνος ποὺ θὰ χαρακτηρίσῃ ἕνα κανόνα ὡς περιστατικὸ ἢ θὰ θεσπίσῃ νέους κανόνες ποὺ πάντως δὲν θὰ εἶνε ἀντίθετοι μὲ τὸ πνεῦμα τῶν προγενεστέρων ἱερῶν κανόνων; Ὄχι βέβαια ὁ ἄλφα ἢ ὁ βῆτα ὀρθολογιστὴς ἢ ἄπιστος, ἀλλὰ ἡ Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ σὲ ἅ­γιες τοπικὲς ἢ οἰκουμενικὲς Συνόδους.
4. Φοβοῦνται τέλος οἱ κατήγοροι ὅτι ἡ ἀναγνώρισις τοῦ κύρους τῶν κανόνων θὰ ἐνισχύ­σῃ τοὺς «ζηλωτὰς» νὰ ἐπιβάλουν μία κοινωνία μασαιωνική. Μπράβο τους, διέγνωσαν τὸν κίνδυνο ποὺ διατρέχει ὁ τόπος μας! Ἀλλὰ οἱ «ζηλωταί», γιὰ τοὺς ὁποίους μιλοῦν τόσο περιφρονητικά, ἐκτὸς ἀπὸ τὴν πίστι τους στὸ λόγο τοῦ Θεοῦ, κανένα ἄλλο ὅπλο δὲν ἔχουν. Οὔτε τάνκς οὔτε ἀεροπλάνα γιὰ ν᾽ ἀνατρέψουν καθεστῶτα. Τέτοια ὅπλα ἄλλοι διαθέτουν. Οἱ πιστοὶ δὲν γίνονται βίαιοι ἀνατροπεῖς. Μάρτυρες καὶ ὁμολογηταὶ ναί, ἀνατροπεῖς διὰ τῆς βίας ὄχι. Ὅσες φορὲς ἐμφανίσθηκαν οἱ σπάνιοι αὐτοὶ ἄνδρες ποὺ ποθοῦν τὴ δόξα τοῦ Θεοῦ, διώχθηκαν, ἐξευτελίσθηκαν, ἐξουδενώ­θηκαν καὶ βρῆκαν μαρτυρικὸ θάνατο ἀπὸ τὰ ὄργανα τοῦ καίσαρος. Ὁ κόσμος θέλει ἕνα χριστιανισμὸ μέτριο καὶ χλιαρό. Ὄχι, κύριοι! Ὁ Χριστιανισμὸς ἔχει ὑψηλοὺς στόχους. Μὲ τὴν ἐφαρμογὴ τῶν ἱερῶν κανόνων, ἡ κοινωνία μας θὰ γίνῃ κράτος Θεοῦ, ἀληθινὴ ἀ­ποικία ἀγγέλων· ἐνῷ μὲ τὴν καταπάτησι καὶ περιφρόνησί τους κινδυνεύει νὰ γίνῃ κοινωνία ἀμοραλιστῶν, οἱ ὁποῖοι κατὰ τὴν προφητεία τοῦ ἁγίου Κοσμᾶ τοῦ Αἰτωλοῦ θὰ ζοῦν σὰν ἀ­χαλίνωτα ζῷα κι ἀκόμη χειρότερα.

Οἱ ἱεροὶ κανόνες, ἀγαπητοί μου, εἶνε φωτει­νοὶ δεῖκτες στὴν πορεία πρὸς τὰ ἄνω. Εἶνε χα­λινάρια στὶς κτηνώδεις ὀρέξεις τοῦ ἀνθρώπου. Εἶνε πηδάλιο σὲ ἄγρια θάλασσα. Εἶνε, γιὰ νὰ φέρουμε ἁγιογραφικὴ εἰκόνα, ὁ φράχτης ποὺ ἔβαλε ὁ Κύριος γύρω ἀπὸ τὸ θεοφύτευτο Ἀμ­πέλι του (Ματθ. 21,33. Μᾶρκ. 12,1), γιὰ νὰ μὴν εἰσβάλλουν σ᾽ αὐ­τὸ ἄγρια ζῷα, ἀλεποῦδες καὶ «μονιοί» (δηλα­δὴ ἀγριόχοιροι· Ψαλμ. 79,13), καὶ τρῶνε τοὺς καρποὺς καὶ ξεπατώνουν τὶς ῥίζες. Οἱ ἱεροὶ κανόνες ἢ νόμοι τῆς Ἐκκλησίας εἶνε, γιὰ νὰ θυμηθοῦμε καὶ τὴν προγονική μας σοφία, σὰν τὰ ἰσχυρὰ τείχη τῶν πόλεων, ἐπάνω στὰ ὁποῖα στέκον­ται οἱ γενναῖοι ὑπερασπισταὶ καὶ ἀποκρούουν τὶς ἐπιθέσεις τῶν βαρβάρων. Χωρὶς τείχη οἱ ἀρχαῖες πόλεις ἦταν εὐάλωτες· ἀλλὰ καὶ χω­ρὶς σταθεροὺς νόμους οἱ κοινωνίες πέφτουν καὶ διαλύονται. Καὶ ποιοί ἄλλοι νόμοι εἶνε φωτεινότεροι, ὡραιότεροι, εὐεργετικώτεροι, τελειότεροι ἀπὸ τοὺς ἱεροὺς κανόνες τῶν ἁγί­ων οἰκουμενικῶν καὶ τοπικῶν Συνόδων;
Νά, ἀγαπητοί μου, ἡ ῥιζικὴ ἀντίθεσι καὶ διαφωνία μας μὲ τοὺς περιφρονητὰς τῶν ἱερῶν κανόνων. Δὲν ἀγωνιζόμεθα γιὰ κάποιες ἐπουσιώδεις λεπτομέρειες, ἀλλὰ γιὰ ἱεροὺς κανόνες. Καὶ δηλώνουμε, ὅτι γιὰ τὸ κῦρος τῶν ἱε­ρῶν κανόνων θ᾽ ἀγωνισθοῦμε μέχρι τέλους. Στ᾽ αὐτιά μας ἠχοῦν τὰ λόγια τοῦ ἀρχαίου φιλοσόφου Ἡρακλείτου· «Μάχεσθαι δεῖ τὸν δῆ­μον ὑπὲρ τοῦ νόμου ὅκωσπερ τείχεος»· πρέπει ὁ λαὸς νὰ ὑπερασπίζεται τοὺς νόμους ὅ­πως ὑπερασπίζεται τὸ τεῖχος τῆς πόλεώς του.

(†) ἐπίσκοπος Αὐγουστῖνος
Περιληπτικὴ μεταφορὰ (μέρος 2ο) καὶ μεταγλώττισι ἀπὸ ἄρθρο στὸ περ. «Χριστ. Σπίθα» (φ. 358/Ἰούλ. 1973) καὶ βιβλίο Ἐξέστημεν; (Ἀθῆναι 1973, σσ. 58-65) 24-6-2014.





Τα σημεία των καιρών που αρνήθηκαν να δούν, στη Σύνοδο Φερράρας - Φλωρεντίας


Γράφει ο Ιωάννης Σ. Κορνιλάκης


"Υποκριταί, το μεν πρόσωπον του ουρανού γινώσκετε διακρίνειν, τα δε σημεία των καιρών ου δύνασθε γνώναι;" ( Ματθ. ΙΣΤ, 3 ).

Υπήρξε μια προσπάθεια συνεννόησης μεταξύ Ανατολής και Δύσεως 14-15 χρόνια πριν την Άλωση Κωνσταντινουπόλεως. Είναι ιστορικά γνωστή ως η Σύνοδος Φερράρας - Φλωρεντίας το 1438-39.

Μια ψευδοσύνοδος, που κατέληξε σε μιά ψευδοένωση των Εκκλησιών, αλλά Θεϊκή Ευδοκία εκεί θα λάμψει το άστρο του Στύλου της Ορθοδοξίας, του Μητροπολίτη Εφέσου Αγίου Μάρκου του Ευγενικού.

Τα λόγια του Πάπα Ευγένιου Δ', πληροφορούμενου ότι ο Μάρκος δεν υπέγραψε τον Ενωτικό Όρο τα λέει όλα: "Λοιπόν, ουδέν εποιήσαμεν ".

Όμως, και ανεξάρτητα των πολιτικών κινήτρων του Αυτοκράτορα της εποχής Ιωάννη Η' Παλαιολόγου, που εναγωνίως αναζητά βοήθεια ανθρώπινη απο τη Δύση, έναντι του ερχόμενου εξ Ανατολών κινδύνου των Τούρκων, η βοήθεια έπρεπε να αναζητηθεί στους Ουρανούς.

Ο Αυτοκράτορας κυρίως, αλλά και οι Εκκλησιαστικοί της εποχής αναζήτησαν τη βοήθεια στη γη...

Η έλλειψη πίστης στο Θεό τους κατέστησε υποκριτές, που αδυνατούσαν εκεί μπροστά στα μάτια τους να Τον δούν. Να δουν δηλαδή τα Σημεία των καιρών.

Απο το 1422 ο Ιωάννης Η' κυβερνά, μιάς και ο πατέρας του Μανουήλ Β' Παλαιολόγος έχει καταπέσει λόγω σοβαρής ασθένειας.

Το έτος αυτό θα στείλει μια επιστολή στον Πάπα Μαρτίνο Ε' ( 1417-1431 ).

Ιδού μερικά της σημεία. "...Δέον να συγκροτηθεί Οικουμενική Σύνοδος κατά τας επτά Οικουμενικάς Συνόδους. Ο τόπος έσται η Κωνσταντινούπολις, όμως αδυνατούμε να υποβληθούμε εις τας δαπάνες ταύτας. Δια τούτο παρακαλούμε Υμάς να φροντίσετε περί των δεόντων... Ημείς εσμέν σχεδόν τελείως κατεστραμμένοι... Ως προς τον χρόνον ημείς ηθέλομεν ίνα η Ένωσις γίνει και σήμερον...".

Όταν ο Αυτοκράτωρ γράφει αυτά υπολείπονται 30 και πλέον ολόκληρα χρόνια για να επέλθει οριστικά και αμετάκλητα ο κίνδυνος των Τούρκων με την άλωση...

Ο Πάπας Μαρτίνος; Δεν θα χάσει την ευκαιρία. Θα αποστείλει εκπρόσωπο του τον Αντώνιο Μάσσα, ο οποίος ενώπιον του Πατριάρχου Ιωσήφ και της Συνόδου θα πει τα εξής ταπεινωτικά λόγια:

"Εάν έχετε σκοπόν ο τε Βασιλεύς και ο Πατριάρχης γενέσθαι την ένωσιν, προς πίστιν ήν κατέχει η Ρωμαϊκή εκκλησία και γενέσθαι υποταγήν προς τον Πάπαν... Όστις θεός έν τη γη...".

Και όμως, ο Πατριάρχης και η Σύνοδος τον ακούν. Έν τω μεταξύ ο Πάπας Μαρτίνος πεθαίνει και τον διαδέχεται ο Πάπας Ευγένιος Δ' το 1431. Ο Ευγένιος βρίσκεται απροετοίμαστος να συμμετέχει σε μια Λατινική Σύνοδο στην Βασιλεία, που ξεκίνησε τις εργασίες της στις 23 Ιουλίου 1431.

Η Σύνοδος αυτή επιθυμούσε πράγματι να κάνει ανάμορφωτικό έργο και ξεκίνησε απ' την κεφαλή, αυτόν τον Πάπα. Ο Πάπας διαμαρτυρήθηκε και αφού δεν εισακούστηκε, διέκοψε την επαφή με τη Σύνοδο.

Η Σύνοδος της Βασιλείας ζήτησε εκπροσώπους της Ανατολικής Ορθοδόξου Εκκλησίας με σκοπό την ένωση. Οι εργασίες της Συνόδου τραβούν σε μάκρος.

Φθάνουμε έτσι στις 8 Ιανουαρίου 1438, που ο Πάπας Ευγένιος εκήρυξε την έναρξη των εργασιών άλλης Συνόδου στη Φερράρα της Ιταλίας.

Το έτος αυτό η Δυτική Εκκλησία είναι διασπασμένη και υπάρχουν δυο έν λειτουργία Σύνοδοι, που διεξάγουν πόλεμο μεταξύ τους, δια των όπλων του αφορισμού, των καθαιρέσεων και των απαγορεύσεων.

Οι της Ανατολής επιζητούν την ένωση με τους Λατίνους οι οποίοι μεταξύ τους μάχονται και ειναι οι ίδιοι διχασμένοι. Και όμως διακρίνουν το πρόσωπο του ουρανού. " Ο πτωχό-αλαζών Αυτοκράτωρ και ο Πατριάρχης καθώς ετοιμάζοντο, ίνα αποδημήσωσιν εις την Ιταλίαν, ήριζον τις των δυο να λάβη το πλείον των 15.000 Φλωρίων, όσπερ ο Πάπας ως μισθόν δουλείας αυτών, εστειλεν αυτοίς...".

Ποιός μας τα διασώζει αυτά; Μα ένας εκ των Αρχόντων της Εκκλησιας της Κωνσταντινουπόλεως, που συμμετέχει αυτοπροσώπως, ο Μέγας Εκκλησιάρχης και Δικαιοφύλαξ, Σίλβεστρος Συρόπουλος.

Θα συμπλήρωνα όχι μόνο ως μισθόν δουλείας αλλά ως ανταπόδοση προδοσίας. Στα χρόνια του Χριστού υπήρξε ένας, ο Ιούδας, τώρα υπάρχουν δυο. Τελικά ο απόπλους απ' την Κωνσταντινούπολη θα γίνει 27 Νοεμβρίου 1437.

Δεν θα προλάβουν να εγκαταλείψουν τον Βόσπορο και τα σημεία των καιρών παρουσιάζονται.

Δυο ισχυρότατοι σεισμοί σείουν συνθέμελα την Κωνσταντίνου Πόλιν.

Θα φθάσουν στη Βενετία στις 8 Φεβρουαρίου 1438. Ο Πατριάρχης με τον κλήρο μετέβησαν στον ναό του Αγίου Μάρκου, και ως γράφει ο Συρόπουλος είδαν και τα κλεμμένα...

Μπροστά στα μάτια τους ο Θεός τους δείχνει τα σημεία των καιρών και εκείνοι συνεχίζουν να διακρίνουν το πρόσωπο του ουρανού.

Οι Λατίνοι τους οδηγούν στο σημείο που έχουν τοποθετήσει τα κλεμμένα απ' την Κωνσταντινούπολη απο την Δ' Σταυροφορία και δεν αντιλαμβάνονται που, με ποιούς, και γιατί, πρόκειται να συνέλθουν.

Μετά απο 20 ημερες αναχώρησαν για τη Φερράρα.

Έξι Λατίνοι Επίσκοποι πρόφτασαν στο δρόμο τον Πατριάρχη και απαίτησαν όταν συναντηθεί με τον Πάπα να ασπασθεί τον πόδα του. Ο Πατριάρχης βέβαια αντέδρασε και δεν το έπραξε...

Ο Θεός βοά. Στις Πράξεις των Αποστόλων (10, 25-26), ο εκατόνταρχος Ρωμαίος Κορνήλιος πέφτει γονατιστός στα πόδια του Αποστόλου Πέτρου. Και ο Απόστολος θα του πει: "Ανάστηθι, καγώ άνθρωπος ειμί ".

Ο Απόστολος Πέτρος δηλώνει άνθρωπος και ο Πάπας, υποτίθεται στην έδρα του Πέτρου καθεζόμενος δηλώνει Θεός.

Και όμως και πάλι οι δικοί μας διακρίνουν το πρόσωπο του ουρανού...

Τελικώς η Σύνοδος της Φερράρας ανεκηρύχθη την 9η Απριλίου 1438. Ποια όμως ημέρα ήταν αυτή;

"Συμπτωματικά" Μεγάλη Τετάρτη. Μεγάλη Τετάρτη πραγματοποιήθηκε και η προδοσία του Ιούδα. Προϋπήρξαν τα Φλωρία της προδοσίας, ιδού τώρα και η Ουράνια επιβεβαίωση. Και όμως συνεχίζουν να διακρίνουν το πρόσωπο του ουρανού.

Οι μήνες περνούσαν, και ο Αυτοκράτωρ με τους κόλακες του είχαν επιδοθεί στο " πνευματικό " έργο του κυνηγίου.

Έφτασε μάλιστα να ζητιανεύει απ' τον Πάπα να του στείλει άλογα. Και πράγματι μετά απο παρακάλια τριών μηνών του εστειλε δέκα άλογα. (...)

Έν τω μεταξύ ξεσπά στη Φερράρα λοιμώδης νόσος. Πολλοί άνθρωποι πεθαίνουν καθημερινά. Οι Λατίνοι Καρδινάλιοι φοβήθηκαν. Απο τους έντεκα παριστάμενους έφυγαν οι έξι.

Απο τους 150 Λατίνους Επισκόπους έφυγαν οι 100... Απο τους δικούς μας "Θεία χάριτι ουδείς έπαθεν κακόν η ενόσησεν κατα τον καιρόν τον του λοιμού. Όπερ εφάνη λίαν παράδοξον" (Συρόπουλος). Και όμως δεν ηβουλήθησαν συνιέναι...

Ο καιρός περνά και ο Θεός υπομονετικά τους διαφυλάσσει και τους δείχνει Σημεία.

Οι Λατίνοι κυκλοφορούν φυλλάδια στα οποία κατηγορούν την Ορθόδοξη Εκκλησία για 54 αιρέσεις. Τελικά στις 10 Ιανουαρίου 1439 αποφασίζεται η μεταφορά στη Φλωρεντία.

Στις 29 Φεβρουαρίου ξεκινούν οι εργασίες στο παλάτι του Πάπα.

Ο ´Αγιος Μάρκος ο Ευγενικός ανθίσταται. Βοά ότι η προσθήκη "και εκ του Υιού" δηλαδή το Filoque αποτελεί αίρεση.

Ο Μητροπολίτης Νίκαιας Βησσαρίων θα αποδειχθεί προδότης του δόγματος. Μάλιστα θα αποκαλέσει τον Άγιο Μάρκο Ευγενικό δαιμονισμένο, και θα κινηθεί και απειλητικά εναντίον του...

Οι Λατίνοι ζητούν οικονομία και συγκατάβαση απ' τον Μάρκο, ο οποίος απαντούσε ότι δεν επιτρέπεται οικονομία και συγκατάβαση στα της πίστεως.

Ο Νίκαιας Βησσαρίων και ο Ρωσίας Ισίδωρος (έτερος προδότης του δόγματος), έδιναν τον υπέρ πάντων αγώνα. Η διάσπαση προ των πυλών. Και όμως τα σημεία των καιρών ου ηδηνήθησαν γνώναι. Και ο Πατριάρχης Ιωσήφ τι απέγινε; Ιδού τα τελευταία του λόγια: "Ενούμαι αυτοίς και συγκοινωνώ".

Τελικά ο συγκεκριμένος Πατριάρχης δεν θα υπογράψει τον Ενωτικό Όρο.

Οκτώ μόλις ημερες πριν την υπογραφή του "δειπνήσας, απήλθε εις τον κοιτώνα του, αποθανόντος εκ συγκοπής η αποπληξίας αιφνιδίως".

Ακόμη και μετά απ' αυτό το αναμφισβήτητο τραγικό Σημείο των καιρών η υποκρισία συνεχίζεται.

Θα υπογράψουν όλοι πλην του Εφέσου Μάρκου Ευγενικού, του αδελφού του Ιωάννη Ευγενικού και του Σταυρουπόλεως Ησαΐα που θα αποδράσει για να μην υπογράψει.


Στις 5 Ιουλίου 1439 υπεγράφη ο Όρος της ενώσεως απο Λατίνους και Έλληνες.

Την επόμενη εντός του ναού Ανεγνώσθη μετά την δοξολογία. Τελικά οι υποσχέσεις του Πάπα για βοήθεια παρέμειναν στα λόγια.

Στις 19 Οκτωβρίου η αποστολή των Ελλήνων αναχώρησε απο την Ιταλία και έφτασε στην Κωνσταντινούπολη την 1η Φεβρουαρίου 1440.

Η επιστροφή τους όμως δεν βρήκε αυτούς χωρίς σημεία των καιρών.

Η σύζυγος του Αυτοκράτορος ήδη νεκρή.

Η σύζυγος του αδελφού του, Δημητρίου Παλαιολόγου και αυτή νεκρή.

Στην Κωνσταντινούπολη αναζητείται Πατριάρχης ενωτικός. Το σκάφος της Εκκλησίας κλυδωνίζεται...

Η άλωση δεν θα αργήσει ως Υπέρτατο Σημείο...

Όσον αφορά τους προδότες του δόγματος Βησσαρίωνα και Ισίδωρο και οι δυο έγιναν Καρδινάλιοι. Οι πρώτος μαλιστα παρ' ολίγον και Πάπας. Πέθανε στις 18 Νοεμβρίου 1472 στη Ραβένα, στο σπίτι του Διοικητή της πόλης Αντώνιου Δανδόλου.

Αντιλαμβανόμενος το τέλος του ζήτησε να τον μεταφέρουν με το κρεββάτι στην αυλή. Εκεί μπροστά σε πλήθος κόσμου είπε το Σύμβολο της Πίστεως με την προσθήκη του Filioque. Αμετανόητος...

Τα σημεία δεν αποτελούν συμπτώσεις.

Η λέξη είναι απλά περιγραφική των φαινομένων και όχι επεξηγηματική.

Ο Λόγος που επεξηγεί τα φαινόμενα ειναι ο Λόγος του Ιησού. "Τα Σημεία των καιρών".

"Υποκριταί, το μεν πρόσωπον του ουρανού γινώσκετε διακρίνειν, τα δε σημεία των καιρών ου δύνασθε γνώναι;" (Ματθ. ΙΣΤ, 3).


Ξεκίνησε η απόσβεση της προδοσίας;

Αρχιεπίσκοπος Αθηνών:

«Πρέπει να τρέξουμε για να εμβολιαστούμε, όχι απλώς να πάμε»!!!

Σχόλιο: Οὔτε ἡ χρησιμοποίηση κυττάρων ἀπὸθανατωθέντα ἔμβρυα ἐνδιαφέρει τὸν κ. Ἱερώνυμο, οὔτε οἱ θάνατοι ἐκ τῶν ἐμβολίων. Γι' αὐτὸν μόνο τὸ ἐμβόλιο εἶναι «τείχος προστασίας»! Τὰ ὅπλα τῆς Ἐκκλησίας, τὰ Μυστήρια, οἱ Λιτανεῖες, ἡ Παναγία, ὁ Χριστὸς δὲν ὑπάρχουν στὴν προοπτικὴ τοῦ Ἀρχιεπισκόπου, οὔτε σὰν συμπληρωματικὰ μέτρα!



Ξεκίνησε η απόσβεση; Αρχιεπίσκοπος Αθηνών: «πρέπει να τρέξουμε για να εμβολιαστούμε, όχι απλώς να πάμε».

«Το θέμα του εμβολιασμού πρέπει να το δούμε σαν τείχος προστασίας. Ιδιαίτερα εμείς οι ηλικιωμένοι και οι ευπαθείς ομάδες πρέπει να τρέξουμε, για να εμβολιαστούμε, όχι απλώς να πάμε» δήλωσε ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερώνυμος μιλώντας στην ΕΡΤ και συνέχισε ότι «έτσι προστατεύουμε όχι μόνο τον εαυτό μας, αλλά και τους άλλους ανθρώπους. Και η χριστιανική αγάπη αυτό λέει».

Επίσης, ο Αρχιεπίσκοπος σημείωσε ότι «πρέπει να έχουμε εμπιστοσύνη στους επιστήμονες και στους ειδικούς και να μην διστάσουμε να εμβολιαστούμε, ώστε να γίνουμε ο τοίχος που θα μπορέσει να εμποδίσει την περαιτέρω ακμή της ασθενείας του κορονοϊού».

Ρεπορτάζ για το Ραδιόφωνο της Εκκλησίας: Μάκης Αδαμόπουλος

Πριν καν μπουν τα χρήματα στα ταμεία της Αρχιεπισκοπής, ανέλαβε δράση ο Αρχιεπίσκοπος Ελλάδος.

Έχει δύναμη το ράσο, ακόμα και στις μέρες μας, τόση που θα μπορούσε να σώσει όλη την Ελλάδα. Όμως, δυστυχώς, οι πλείστοι των Ιεραρχών (και λοιπών ρασοφόρων), οδηγούν αλλού το ποίμνιο.

Στο στόμα του λύκου. 

«Προσέχετε ἑαυτοῖς ἀπὸ τῶν ψευδοπροφητῶν͵ οἵτινες ἔρχονται πρὸς ὑμᾶς ἐν ἐν δύμασι προβάτων͵ ἔσωθεν δέ εἰσι λύκοι ἅρπαγες· ἀλλ΄ ἀπὸ τῶν καρπῶν αὐτῶν ἐπιγνώσεσθε αὐτούς» (Ματθ. 7.15).

Η χριστιανική αγάπη υπαγορεύει, νομίζω, εσείς οι πνευματικοί μας πατέρες να φροντίζετε για τις ψυχές των πιστών (αντί να εντείνετε τον φόβο και να δημιουργείτε σύγχυση). Όσο για το ιατρικό έργο, αφήστε το στους γιατρούς.

Ο τοίχος που θα εμποδίσει την εξάπλωση της ασθένειας είναι οι λιτανείες που ΔΕΝ κάνετε (αλλά ευτυχώς υπάρχουν ιερείς που κάνουν εν κρυπτώ και έτσι μπορούμε να ελπίζουμε) και οι προσευχές που θα προσελκύσουν το έλεος του Κυρίου. Τα εμβόλια δεν είναι πανάκεια. Είναι ένας ανθρώπινος τρόπος (αμφισβητούμενος από πολλούς-ακόμη και από επιστήμονες).

Πηγὴ ἐδῶ κι ἐδῶ.


Καθώς ὁ κατάλογος τῶν θανάτων ἀπό Ἐμβόλιο πληθαίνει





Οἱ Κληρικοὶ (Ἀρχιερεῖς καὶ Ἱερεῖς) ποὺ προπαγάνδιζαν ὑπὲρ τοῦ ἐμβολιασμοῦ, ὄχι μόνον μὲ λόγια, ἀλλὰ καὶ μὲ ἐπίδειξιν ἀπὸ τηλοψίας, εἶνε ἕτοιμοι τώρα νὰ κρεμάσουν τὸ ἐπιτραχήλιόντους, μετὰ ἀπὸ τοὺς θανάτους ποὺ προκαλοῦνται καὶ μάλιστα τόσον ἄμεσα;

Καὶ εἶναι πολὺ συγκεκριμμένοι οἱ τοιοῦτοι. Ἀναφέρω ἐνδεικτικῶς μερικὰ ὀνόματα:

1. Μητροπολίτης Ναυπάκτου καὶ Ἁγίου Βλασίου Ἱερόθεος,

2. Μητροπολίτης Πειραιῶς Σεραφείμ,

3. (Συμπληρῶστε ὅσοι γνωρίζετε καὶ ἄλλους).

Ὑπάρχουν εὐσυνείδητοι Κληρικοί, οἱ ὁποῖοι δὲν τολμοῦν οὔτε αὐτοκίνητον νὰ ὁδηγήσουν καὶ ἀναγκάζονται νὰ ὑποχρεώνωνται κάθε φορὰ ποὺ θέλουν νὰ ὑπάγουν κάπου μακρυά, διὰ νὰ μὴ συμβῇ κανεὶς πειρασμὸς καθ᾿ ὁδὸν καὶ γίνουν αἰτία νὰ τραυματισθῇ κανεὶς εἰς ἀτύχημα ἢ ἀκόμη καὶ νὰ χάσῃ κανεὶς τὴν ζωήν του καὶ τότε νὰ ἀναγκασθοῦν νὰ ἐγκαταλείψουν τὴν Ἱερωσύνην.

Καὶ κάτι ἀκόμη ποὺ ἴσως μερικοὶ νὰ μὴ γνωρίζουν:

Τὰ κωλύματα τῆς Ἱερωσύνης δὲν ἐπιδέχονται οἰκονομίαν.

Ludmilla Simone

Πηγὴ ἐδῶ.


Πρίμο σεκόντο ὁ Ἱερώνυμος μέ τούς νεοταξίτες καί τίς ἐπιταγές τους


Ἀναρωτιέται μέ ἀνάρτησίν της στό φ/β,ἡ ἀγαπητή Σοφία γιά τόν Ἱερώνυμο καί τήν στάσιν του ἀπέναντι στήν ἀπάτη/covid καί τήν ἀπόλυτον ὑπεράσπισίν της. Γιά τήν προτροπή του στούς κληρικούς νά ἐμβολιαστοῦν ὥστε νά παρασύρουν τό ποίμνιο στόν μαζικό ἐμβολιασμό,δῆλα δή στήν ὑλοποίησιν τοῦ σχεδίου τῶν σατανιστῶν/καμπαλιστῶν σιώνων : 

Από πού προέρχονται μερικοί παπάδες, δεσποτάδες, ό Αρχιεπίσκοπος Τζερόνυμο ;

Γιά ποιόν Θεό μιλάνε;

Ιερώνυμος: «Εμβολιαστείτε! Είναι μία πράξη αγάπης προς τον Θεό. Οι κληρικοί να δώσουν το παράδειγμα....ο Θεός επιθυμεί από εμάς να επιλέγουμε πάντα το καλό, με νου και με γνώση. Κάνοντας το εμβόλιο, αξιοποιώντας αυτό το δώρο του Θεού και της επιστήμης στον άνθρωπο, το καλό επιλέγουμε. Το εμβόλιο μας προσφέρει τη δυνατότητα επαναφοράς της κανονικότητας της ζωής μας και την ανθρώπινη αγκαλιά που τόσο πολύ μας έχει λείψει. »


Ούτε από τήν εκκλησία συμπαράσταση . Βέβαια υπάρχουν καί αγωνιστές παπάδες πού φωνάζουν κατά τής μάσκας καί τών εμβολίων αλλά δέν λέει κανένας νά παραιτηθεί καί κάνει υπακοή στήν Ι.Σ καί λειτουργεί σέ άδεια εκκλησία. Ή είσαι αγωνιστής καί ξεκινάς πόλεμο σηκώνοντας μπαϊράκι ή μόνο λόγια. Από δευτέρα πού αρχίζουν τά δύσκολα μέ τήν επιβολή τέστ θέλω νά δώ τούς επαναστάτες . Αλλά πολλοί μέν οί κλητοί, λίγοι δέ οί εκλεκτοί.( ἀπό ἐδῶ)

Πῶς τό ἔγραψες Σοφία ; « Από δευτέρα πού αρχίζουν τά δύσκολα μέ τήν επιβολή τέστ θέλω νά δώ τούς επαναστάτες » 

Ὅλο καί πιό σκοῦρα τά πράγματα. Τί νά σοῦ κάνουν κι᾿οἱ ἐπαναστάτες ὅταν δέν ὑπάρχει συμπαράστασις; Μᾶς βλέπω νά ῥοβολᾶμε σέ τίποτα βουνά καί σπηλιές μήπως γλυτώσουμε ἀπό τούς τριβόλους καί τίς φυλακές πού μᾶς ἑτοιμάζουν ! Ενεργοποιήθηκε το αυτόφωρο για αρνητές self test: Σύλληψη μητέρας μαθητή στη Θεσσαλονίκη

Πῶς νά μήν βάλλουν μπροστά τά «μεγάλα μέσα» ὅταν ἔχεις τόν Ἀρχιεπίσκοπον,τήν κεφαλή τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος,νά ζητᾷ πίστιν καί ὑποταγή στά πιό σκοτεινά σχέδια τῆς ΝΤΠ ; 

Ἀλλά, εἴπαμε : 

« πολλοί γάρ εἰσί κλητοί ὁλίγοι δέ ἐκλεκτοί» !


Ἡ Πελασγική

ΜΗΝΥΜΑ ΤΟΥ ΓΕΡΟΝΤΑ ΤΟΥ ΓΕΩΚΩΝ ΓΙΑ ΤΟ ΒΡΑΔΥ ΤΗΣ ΑΝΑΣΤΑΣΕΩΣ

ΚΑΤ’ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ Ο ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ 
ΘΑ ΤΟ ΔΕΧΤΕΙ ΩΣ ΑΓΙΟ ΦΩΣ…


Κοινοποιεί και σχολιάζει ο Γεωκών

Παιδιά μου, ΠΡΟΣΕΞΤΕ, η Ανάσταση το Σάββατο η ώρα 9, όπως έχουν αποφασίσει, δεν είναι Ανάσταση του ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ.

Το Μ. Σάββατο στο σπίτι σας η ώρα 12 τα μεσάνυχτα να ανάψετε το αναστάσιμο κερί σας από το κανδήλι που έχετε μπροστά από το εικονοστάσι σας, και να ψάλλετε το ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ

ΚΑΤ’ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ Ο ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ ΘΑ ΤΟ ΔΕΧΤΕΙ ΩΣ ΑΓΙΟ ΦΩΣ…

Προειδοποιήσεις του Γέροντα…

«Aς προσέξουν οι κεφαλές την Εκκλησίας Του Χριστού γιατί δεν είναι δική τους…Περιουσία δική τους έχουν μόνο την ψυχή τους και περιουσία Του Χριστού είναι οι ψυχές τους, το λέω αυτό με νόημα , για να προσέχουν και να είναι σωστοί απέναντι στον κόσμο…

Παιδιά μου Ο Ίδιος Ο Χριστός παρακαλά οι κεφαλές της Εκκλησίας Του να αλλάξουν γνώμη και γνωμικές, να γίνουν και να γνωρίζουν που βαδίζουν, γιατί ήδη έχουν αρχίσει να πίνουν από δυο ποτήρια νερό.

Το Δισκοπότηρο είναι μόνο ένα, δεν υπάρχει δεύτερο, το άλλο που δεν λέγεται Δισκοπότηρο, έχει μέσα μόνο δηλητήριο!»

ΣΧΟΛΙΟ…Τελικά ο χειρότερος εφιάλτης είναι εντός των πυλών, είναι όλα στημένα για την Πανθρησκεία!!! Όλες οι δυνάμεις του κακού, εκτός και εντός Ελλάδος, εκτός και εντος Ορθοδοξίας, είναι απέναντι από τους Έλληνες ορθόδοξους χριστιανούς……

Συνεργάζονται μεταξύ τους ΟΙ ΑΘΕΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΙ, και οι προδότες της Ορθοδοξίας , όλοι έχουν εξαπολύσει την πιο σκληρή και την πιο άδικη επίθεση που έχουν δεχθεί ποτέ οι Έλληνες ορθόδοξοι χριστιανοί… Την πιο ύπουλη, άνανδρη και βρόμικη επίθεση που έχουμε δεχθεί…Θέλουν να εξαφανίσουν τους Έλληνες

Αυτοί που πολεμάνε την ορθοδοξία και την Ελλάδα …είναι οι επαγγελματίες «νεκροί» και μαζί τους κι εκείνοι που δεν κατάλαβαν ποτέ πως είναι «νεκροί …

Αυτοί, που σταύρωσαν τον Χριστό και εκείνοι που δεν πιστεύουν στον Θεό…και αυτοί που συνεργάζονται με αιρετικούς…

«Τώρα ο Διάβολος κάνει διακοπές, γιατί το έργο του το έχουν αναλάβει οι Επίσκοποι»!!!!

«Οἱ λύκοι οὐρλιάζουν-καὶ οἱ ποιμένες εὐωχοῦνται ἀσφαλισμένoι στὶς στάνες τους».

Το Pentapostagma έγραψε: «Ο αρχέκακος όφις, ο διάβολος, δεν ησύχασε. Άρχισε τώρα να πολεμάει την Εκκλησία, από μέσα, χρησιμοποιώντας ως όργανά του εκκλησιαστικά πρόσωπα, ακόμη και επισκόπους».

Δηλαδή πρόσωπα τα οποία, ενώ θα έπρεπε να είναι οι φύλακες «της Ιεράς μας Παραδόσεως», δυστυχώς, με απαράδεκτες δηλώσεις και ενέργειές τους, όχι απλά «ρίχνουν νερό στο μύλο» των χριστιανομάχων, αλλά προχωρούν και σε καινοτομίες, οι οποίες μαρτυρούν ξεκάθαρα, ότι και αυτοί πάσχουν από την ίδια αρρώστια, από την οποία πάσχουν και οι χριστιανομάχοι.


Καθώς οι εικόνες του Πάθους θα διαδέχονται η μία την άλλη...


Τις μέρες που έρχονται, δεν θα θυμηθούμε απλώς, αλλά θα παρασταθούμε στο Πάθος του Χριστού. Θα είμαστε μέρος του πλήθους που θα περικυκλώσει τον Χριστό, τους Μαθητές και τη Θεοτόκο.

Καθώς θα ακούμε τα αναγνώσματα, καθώς θα παρακολουθούμε τις Ευχές της Εκκλησίας, καθώς οι εικόνες του Πάθους θα διαδέχονται η μία την άλλη μπροστά στα μάτια μας....

Ας θέσουμε στον εαυτό μας το ερώτημα:

Μέσα σ’ αυτό το πλήθος, πού βρίσκομαι εγώ, ποιός είμαι; Ένας Φαρισαίος; 
Ένας Γραμματέας; 
Ένας προδότης; 
Ένας δειλός; 
Ποιός; 
Ή μήπως στέκομαι ανάμεσα στους Αποστόλους;

Μητροπολίτης Σουρόζ Antony Bloom


Οὐαί, ἡμῖν· καὶ ἀλλοίμονό μας


Πρέπει νὰ τὸ χωνέψουμε. Τὸ πλήρωμα τοῦ σκάφους δὲν μπορεῖ. Δὲν φτάνει. Δὲν ἐπαρκεῖ. Ὅπως «ἡ τῶν ἐκ Ζεβεδαίου μήτηρ οὐκ ἐξαρκοῦσα ᾑτεῖτο προσκαίρου βασιλείας τιμὴν», ἔτσι καὶ οἱ νῦν ἀρχιποίμενες καὶ ποιμένες. Οὐκ ἐξαρκοῦσι. Δὲν φτάνουν. Εἶναι λίγοι, μικροὶ, χωματένιοι, ταπεινωμένοι στὰ γήϊνα, στοὺς φόβους, στὶς τιμές καὶ στὰ συμφέροντα, σὰν καὶ ὅλους μας. Δὲν ἀποδείχθηκε τώρα αὐτό, μὲ τὰ παρόντα γεγονότα. Χρόνια ἀποδεικνύεται, φαίνεται, φωνάζει. Ὅμως οὔτε βλέπουμε, οὔτε ἀκοῦμε, οὔτε ἀντιλαμβανόμεθα. Γιατὶ εἴμαστε ὅλοι νωθροὶ, βολεμένοι, κακομοίρηδες. Κλεισμένοι στὸν ἐγωϊσμό μας, στὴν εὐσέβειά μας, στὴν καλοπέρασί μας. 

Χρήματα, κτήματα, θελήματα. Θέσεις, δόξα, τιμή. Ἔγινε ἡ καλοπέρασι καὶ ἡ εὐζωΐα τὸ μόνο ἰδανικό. Ἡ ἱερωσύνη ἔγινε δρόμος ἀνόδου, προβολῆς, ἐξουσίας. Ὁ ἄλλος, ὁ ἀδελφὸς, τὸ πρόβατο τοῦ Χριστοῦ ἔγινε -ὡς «πνευματικοπαίδι»- τὸ ἀντικείμενο τῆς δικῆς μου προβολῆς, ἡ ἀπόδειξις καὶ ταυτόχρονα τὸ πεδίον τῆς ἐξουσίας μου, τὸ καύχημά μου. Σὰν τοὺς Ἐβραίους ποὺ προσυλήτιζαν καὶ περιέτεμναν «ἵνα καυχώνται ἐν τῇ τῶν ἄλλων σαρκί». 
Ὁ «θεολόγος» ἔγινε διανοούμενος-εἰδικὸς , σὰν τοὺς τραγελαφικοὺς λοιμοξιολόγους καὶ τοὺς ἄλλους, ποὺ δῆθεν συμβουλέυουν τοὺς κυβερνῶντες ὅ,τι τοὺς χρειάζεται γιὰ νὰ προχωρήσουν τὸ προαποφασισμένο σχέδιο.

Ὁ μόνος ρόλος ποὺ διαδραματίζουν οἱ δῆθεν ποιμένες εἶναι νὰ μεταφέρουν καὶ ἐπιβάλλουν τὶς προσταγὲς τῶν ἀρχόντων στὸ πλήρωμα τῆς ἐκκλησίας. Οὔτε θέλουν νὰ σταματήσουν τὸν κατήφορο, οὔτε μποροῦν, οὔτε ἔχουν γραμμὲς -κόκκινες ἤ πράσινες ἤ βυσινιές. 
Δὲν θέλουν γιατὶ δὲν πιστεύουν σὲ τίποτα ἄλλο ἀπὸ τὴν θέσι τους μέσα στὸ σύστημα καὶ τὴν ἀπόλαυσι ὅσων τοὺς παρέχει. Δὲν μποροῦν διότι τὸ λουρὶ ποὺ τοὺς ἔχουν δέσει καὶ τοὺς κρατοῦν –καὶ φυσικὰ δὲν εἶναι μόνον τὰ οἰκονομικά- τοὺς ἐπιτρέπει νὰ κινοῦνται στὴν περίμετρο του, μόνον. Ἔτσι ἀρκοῦνται σὲ φραστικὰ φανταστικὰ πυροτεχνήματα γιὰ συζητήσεις καὶ ἀγῶνες μὲ τοὺς ἐξουσιαστὲς. Ἀποτέλεσμα; Ἀκόμη καὶ ἡ Ἀνάστασις νὰ πάει ἀπὸ τὴ Κυριακὴ τοῦ Πάσχα στὸ Μ. Σάββατο. Τί νὰ συζητήσεις τώρα; Τί νὰ πῇς; Τί νὰ ζητήσῃς; Καὶ μόνον αὐτὸ ἀποδεικνύει τὴν ἀνεπάρκεια, τὴν πλάνη, τὴν ἔλειψι.

Ὁ μόνος τρόπος νὰ μετακινηθοῦν ἀπὸ τὸ βάθρο τῆς ὑπεροψίας καὶ νὰ ἀνασηκωθοῦν λιγάκι ἀπὸ τὸν βόθρο τῆς προδοσίας εἶναι νὰ φοβηθοῦν ἀπὸ τὸν λαὸ περισσότερο ἀπὸ ὅσο φοβοῦνται τοὺς ἄρχοντες.

Ἀλλὰ καὶ ὁ λαὸς εἶναι –εἴμαστε, δηλαδὴ, νὰ μὴν παρεξηγηθοῦμε- τοῦ ἰδίου φυράματος. 
«Οἱ ἀκολουθίες εἶναι μεγάλες, αὐτὸς ὁ παπᾶς εἶναι καλὸς τελειώνει στὸ ἄψε-σβῆσε, ἀλεύρι-τιγάνι τελειώσαμε. Καὶ τί τὶς θέλεις τὶς νηστεῖες; Χρειάζονται πλέον; Πλάκα κάνεις; Σαράντα μέρες, γιατί; Καὶ δὲν εἶναι δικαίωμά μου αὐτό; Καὶ δὲν εἶναι ἐπιλογή μου ἐκεῖνο; Καὶ βάλαμε στὸ κεφάλι μας ἀφέντη; Οἱ αὐστηρότητες δὲν μοῦ ἀρέσουν. Θέλω κατανόησι» καὶ ὅσα ἄλλα νεοορθόδοξα κονανίστικα καὶ λυβικά καὶ ἐπισκοπικά. Ἔτσι, λίγο-λίγο, ἀπὸ τὰ μικρὰ στὰ μεγαλύτερα καὶ ἀπὸ τὰ μεγάλα στὰ μέγιστα, καταλήξαμε στὰ σημερινὰ ἀποκαλυπτικά. Στὶς ἐκκλησίες, πλέον, κάνει κουμάντο ὁ κάθε στιγμιαῖος τσαρλατάνος τῆς ἐξουσίας. Εἴτε τὰ ἐνεργούμενα τῶν νεοεποχιτῶν μὲ τὸ The Great Reset στὸ γραφεῖο τους, εἴτε οἱ εἰδήμονες συνεργάτες τους στοὺς ὁποίους ἐξασφάλισαν τὸ ἀκαταδίωκτο νομίμως, ὥστε νὰ συνεχίσουν ἄφοβα τὴν ἐπένδυσι τῶν ἐπιθυμιῶν τους μὲ ψευτοεπιστημονικὸ μανδύα.

Καὶ νὰ ἔρχονται οἱ ὄντως ψευδοποιμένες -ὅπως οἱ ἴδιοι μὲ τὶς πράξεις τους ἀποδεικνύουν ὅτι εἶναι- οἱ συνεργάτες τῶν δολίων αὐτῶν κυβερνώντων, νὰ λένε ὅτι δὲν πειράζει ποὺ ἔκλεισαν οἱ ἐκκλησίες, δὲν εἶναι τίποτε τὸ νὰ φορᾶς δυό-τρεῖς μουρῖδες, οὔτε τὸ νὰ μὴν φιλᾶς εἰκόνες καὶ ἐσχάτως ὅτι δὲν ἔγινε καὶ κάτι ἄν κάνουμε Ἀνάστασι τὸ Μ. Σάββατο μαζὶ μὲ τοὺς Ἐβραίους, ἀντὶ γιὰ τὴν Κυριακὴ τοῦ Πάσχα. Τόση φασαρία γιὰ τέσσερις πέντε ὧρες; «Για τον Θεό δεν παίζει ρόλο ούτε η ώρα, ούτε τα κοσμικά έθιμα» (1) κοάζει ἀπὸ τὸ τέλμα τοῦ ἄργους μασκοφορεμένος βάτραχος-ἀρχιερεῦς ἐνώνοντας τοὺς κοασμοὺς του μὲ τὸν χορὸ τῶν ἀνὰ τὴν Ἐλλάδα ὁμοίων καὶ ὁμοφρόνων του. (Καὶ μὴν μοῦ πεῖ κανεὶς μεγαλοβδομαδιάτικα ὅτι ὁ χαρακτηρισμὸς βάτραχος εἶναι προσβλητικὸς καὶ βαρὺς γιατὶ πρὸ ὁλίγου στὴν ἐκκλησία ἄκουσα νὰ τοὺς ἀποκαλεῖ, ὁ ἵδιος ὁ Κύριος, μές᾿ ἀπὸ τὸ εὐαγγέλιο: ὄφεις, γεννήματα ἐχιδνῶν, ὁδηγοὺς τυφλούς καὶ ὑποκριτές). Ξέρουν καλά αὐτοὶ, τί παίζει ρόλο γιὰ τὸν Θεό. 
Αὐτοὶ ἔγιναν ἀντιπρόσωποι τοῦ Θεοῦ, πλέον, καὶ παραμέρισαν τοὺς ἁγίους καὶ τοὺς Πατέρες καὶ τὶς γραφές. Οἱ παπίσκοι τῆς ἀνατολῆς, οἱ φεουδάρχες τοῦ Πνεύματος, οἱ ἐπιτελοῦντες τὸ πρόσταγμα τοῦ ἀρχεκάκου, αὐτοὶ ξέρουν καλὰ τί παίζει ρόλο γιὰ τὸν Θεό. Ὅπως ξέρουν ὅτι «νεοεποχὶτες, νεοταξίτες, σιωνιστὲς, παπικοί, οἰκουμενιστές» εἶναι ἀνακαλύψεις «γερόντων» γιὰ νὰ κρατοῦν τοὺς ὀπαδούς τους!!! (1)

Φυσικὸ εἶναι βέβαια οἱ οἰκουμενιστὲς ἐπίσκοποι, οἱ συνεργάτες τῶν σιωνιστῶν, οἱ ὁμοτράπεζοι τῶν παπιστῶν (μέχρι καὶ προλόγους γράφουν γιὰ τὸν Πάπα), τὰ ὄργανα τῶν νεοεποχιτῶν νὰ δηλώνουν ὅτι τίποτα ἀπὸ αὐτὰ δὲν ὑπάρχει, ἀλλὰ εἶναι κατασκευάσματα συγχρόνων «γερόντων» πρὸς ἄγραν ἀφελῶν ὁπαδῶν. Νὰ τοὺς παραθέσεις ὅσα λέει ὁ ἅγιος Παΐσιος, ὁ ἅγιος Πορφύριος, ὁ ἅγιος Ἰουστῖνος ὁ Πόποβιτς, ὁ Φλωρίνης Αὐγουστῖνος Καντιώτης, ὁ π. Ἐπιφάνιος Θεοδωρόπουλος, ὁ π. Ἀθανάσιος Μυτιλιναῖος, ὁ π. Ἱωάννης Ρωμανίδης, ὁ π. Γεώργιος Καψάνης –γιὰ νὰ ἀναφέρω μερικοὺς μόνον ἀπὸ τοὺς συχρόνους κεκοιμημένους ἁγίους πατέρες ἀγιοκαταταχθέντας ἤ μή; Τί νὰ πῇς καὶ τί νὰ κάνῃς; Αὐτοὶ οὔτε ἀκούουν, οὔτε ἐνδιαφέρονται. Θέλουν στανικὰ νὰ ἐπιβάλλουν τὰ δικά τους. Ἔχουν συμμαχήσει μὲ τὸν καίσαρα, ὅπως γινόταν πάντα ἀπὸ τοὺς μισθωτοὺς ποιμένες, καὶ θέλουν νὰ ἐπιβληθοῦν στοὺς ἱερεῖς καὶ στὸν λαό. Καὶ αὐτὸ κάνουν. Ἐξουσία καὶ μόνο ἐξουσία. 
Ἄς λέει ὁ Κύριος: «Οἱ βασιλεῖς τῶν ἐθνῶν κυριεύουσιν αὐτῶν, καὶ οἱ ἐξουσιάζοντες αὐτῶν εὐεργέται καλοῦνται· ὑμεῖς δὲ οὐχ οὕτως, ἀλλ᾿ ὁ μείζων ἐν ὑμῖν γινέσθω ὡς ὁ νεώτερος, καὶ ὁ ἡγούμενος ὡς ὁ διακονῶν.» Αὐτοὶ ὄχι μόνο ἀπαιτοῦν νὰ ἐξουσιάζουν καὶ νὰ κυριεύουν τὸν λαό, ἀλλὰ ἔφεραν τὰ πράγματα σὲ τέτοιο σημεῖο ὥστε νὰ ἐπαληθεύεται σχεδὸν τὸ προφητικὸ «καὶ οὐκ ἔστιν ἐν τῷ καιρῷ τούτῳ … οὐδὲ ὁλοκαύτωσις, οὐδὲ θυσία, οὐδὲ προσφορὰ, οὐδὲ θυμίαμα». Μὲ τὴν διαφορὰ ὅτι ὅλα αὐτὰ «ὑπάρχουν» μὲ νεοεποχίτικο τρόπο. 
Ὑπάρχουν ἐκκλησίες ἀλλὰ ἤ εἶναι κλειστὲς, ἤ μπαίνουν καμπόσοι, ἤ μπαίνεις μὲ μουρόπανα, ἤ πρέπει νὰ κάνεις τέστ γιὰ ἀρρώστιες ἤ ὅτι ἄλλο σκεφτοῦνε αὔριο. Γίνεται Ἀνάστασις, ἀλλὰ γίνεται ἀπόγευμα Μ. Σαββάτου, γίνεται μαζὶ μὲ τὸ Ἐβραϊκὸ Φάσκα, δὲν διαβάζεται ὁ Ὄρθρος τῆς ἀναστάσεως καὶ τελειώνουμε κατὰ τὶς 10 διότι … καιροφυλακτεῖ ἀπ᾿ἔξω ὁ κωρονοϊός. Σὲ λίγες μέρες ὅμως, μόλις περάσει τὸ Πάσχα, ὅλα θὰ εἶναι ἐλέυθερα καὶ ἀνοιχτά. Καὶ οἱ φύλακες τί κάνουν; Βρίζουν,φοβερίζουν ἀπειλοῦν … ὅποιον διαμαρτυρηθεῖ.

Καὶ μεῖς; Ἄντὶ νὰ κοιτάζουμε τὰ χάλια μας καὶ τὸ ψυχομαχητό μας ψάχνουμε νὰ δοῦμε ἄν ἀπόμεινε κανένας παπᾶς ποὺ νὰ πονῇ καὶ νὰ σέβεται ὅσα παρέλαβε καὶ να τολμᾷ νὰ τὰ κάνει ὅπως γινόταν χιλιάδες χρόνια τώρα, γιὰ νὰ πᾶμε νὰ κάνουμε ἀνάστασι.

Ἐκεί καταντήσαμε. Νὰ κάθομαι τώρα ἐγὼ νὰ γράφω αὐτὰ βράδυ Μεγάλης Δευτέρας. 
Νὰ μὴ μιλήσεις, θὰ σκάσῃς. Νὰ μιλήσεις, εἶσαι βρωμιάρης, ἀσεβὴς, ἐπηρμένος καὶ ἱεροκατήγορος καὶ ἔχεις καὶ τὸ θράσος νὰ θὲς νὰ μεταλάβεις.

Ἔχωμε μπεῖ σὲ μεγάλη νύχτα καὶ τὸ σκοτάδι γίνεται ὅλο καὶ πιὸ πηχτό. Εἴμαστε πολλοὶ καὶ εἶναι λίγοι. Μὴν μένουμε ἀδρανεῖς, σὲ ὅσα ἐξαρτοῦνται ἀπὸ μᾶς. Μὴν ἀκοῦμε τοὺς συγχρόνους φαρισαίους. Μὴ μᾶς κοιμίζουν οἱ διάφοροι μὲ ψευτοευλάβειες καὶ ΠάσχαΟΝLine (Στὴν Ἐκκλησία ἀπὸ τὸ σπίτι. Μὲ τὸν Πέτρο Γαϊτάνο. Γιὰ ὅσους «δεν θα μπορούν να επισκεφθούν δια ζώσης τους ιερούς ναούς την περίοδο της Μεγάλης Εβδομάδας και της Ανάστασης» (2))!!!

Ἡ πραγματικὴ ἑνότης εἶναι νὰ εἶσαι μὲ τὸν Ἕνα καὶ τοὺς δικούς Του, τοὺς ἁγίους Πατέρες. 
Ἡ πραγματικὴ ἀσφάλεια εἶναι νὰ γίνῃς ἄξιος νὰ πιῇς ἀπὸ τὸ ποτήριον τοῦ θανάτου ποὺ προσφέρει στοὺς φίλους Του. (Ποτήριον θανάτου ἐπηγγείλω πιεῖν τοῖς φίλοις σου, ὃ ποτήριον πρὸ τούτων, πιεῖν ὁ αὐτὸς ἔλεγες, ἁμαρτημάτων καθαρτήριον. Ἰδιόμελον ἀποστίχων ὄρθρου Μ. Δευτέρας). Τὰ μουρόπανα τῆς ξεφτίλας καὶ τὰ ἐμβόλια τῆς ἀπάτης εἶναι σύμβολα καὶ ἐργαλεία ἐπονείδιστης ζωῆς καὶ αἰσχροῦ θανάτου. Καὶ τὸ νὰ γιορτάζεις ἀνάστασι τὸ μεγάλο Σάββατο μαζὶ μὲ τοὺς ἐβραίους εἶναι πρόβα γιὰ τὴν πανθρησκεία ποὺ ἔρχεται ἀκάθεκτη. 
Αὐτὰ κατάφερε ἡ λεβέντικη ἱεραρχία μας μὲ τοὺς «ἀγῶνες» της. Αὐτὰ ἀκολουθοῦμε καὶ μεῖς σὰν πειθήνια δίποδα κάνοντας «ὑπακοή». Τυφλοὶ οἱ ὁδηγοὶ, γκαβοὶ καὶ εὐ-βλαβεῖς ἐμεῖς. Τό μόνο σίγουρο τὸ γκρεμοτσάκισμα.

Τζανάκης Γεώργιος. Ἀκρωτήρι Χανίων. Μ. Δευτέρα 2021

(1)https://imargolidos.gr/%ce%b1%cf%81%ce%b3%ce%bf%ce%bb%ce%af%ce%b4%ce%bf%cf%82-%ce%bd%ce%b5%ce%ba%cf%84%ce%ac%cf%81%ce%b9%ce%bf%cf%82-%cf%84%ce%bf-%cf%83%cf%8d%ce%bd%ce%b4%cf%81%ce%bf%ce%bc%ce%bf-%cf%84%ce%bf%cf%85/ (2) «Πάσχα ONline» με τον Π.Γαϊτάνο: Έτσι θα γιορτάσουν φέτος οι πιστοί την Μεγάλη Εβδομάδα (φώτο) | Pronews

Να αναγνωρίζεις τους λύκους με ένδυμα προβάτου…



Tους μεν λύκους που έρχονται από έξω τους βλέπουμε, διότι είναι οι φανεροί εχθροί της πίστεως που το δηλώνουν φανερά, Υπήρχαν όμως και υπάρχουν και εχθροί της Εκκλησίας που είναι μέσα στο μαντρί της. Λύκοι μέσα στο μαντρί ! Μά γίνεται αυτό; υπάρχουν τέτοιοι λύκοι; ΝΑΙ ΥΠΑΡΧΟΥΝ…. Λύκοι όμως που δεν τους καταλαβαίνουν τις περισσότερες φορές τα πρόβατα γιατί φοράνε από πάνω τους την προβιά του προβάτου. Είναι δηλαδή «προβατόσχημοι λύκοι».

Έχουν συμφωνήσει να παραδώσουν την Ορθοδοξία στα χέρια του Πάπα

Στα Εισόδια της Θεοτόκου ψέλνουν: “ταις ικεσίαις Σου Αγνή, ελευθέρωσον ημάς, εκ των παγίδων του εχθρού, και πάσης αιρέσεως”,

Με τι στόμα ψέλνουν αυτά τα λόγια στον Θεό, οι Μασκοφόροι, ρασοφόροι, αιρεσιάρχες οικουμενιστές, που αντί να αφορίζουν τους αιρετικούς, συγκοινωνούν (δαιμονικώς θεολογούντες) μαζί τους;

Ποιά παράδοση τηρείτε οικουμενιστές Ιερείς, Αρχιερείς και Πατριάρχες; Όχι μόνο δεν τηρείτε, αλλά με μανία προσπαθείτε να την καταργήσετε! δεν φοβάστε μην πέσει κεραυνός και σας κατακάψει υποκριτές που δεν υστερείτε σε τίποτα των Φαρισαίων της εποχής του Κυρίου;

45ος Κανών Αγίων Αποστόλων…… “Επίσκοπος ή Πρεσβύτερος ή Διάκονος αιρετικοίς συνευξάμενος, μόνον, αφοριζέσθω, εί δε επέτρεψεν αυτοίς, ώς κληρικοίς ενεργήσαί τι, καθαιρείσθω”,

65ος Κανών Αγίων Αποστόλων…..”Ει τις κληρικός, ή λαϊκός εισέλθοι εις συναγωγήν Ιουδαίων, ή αιρετικών προσεύξασθαι και καθαιρέσθω και αφοριζέσθω”

33ος Κανών Λαοδικίας….”Ότι ού δεί αιρετικοίς ή σχισματικοίς συνεύχεσθαι”

Μια φωτισμένη επιστολή που γράφτηκε το 1927 από τον μέγα στάρετς της Όπτινα, Άγιο Ανατόλιο.

«Ο εχθρός του ανθρωπίνου γένους θα ενεργεί με πονηρία, με σκοπό να ελκύσει εντός της αιρέσεως, εάν ήτο δυνατόν ακόμη και τους εκλεκτούς. Δεν θα αρχίσει κατʼ ευθείαν ωμά να απορρίπτει τα δόγματα της Θεοτόκου, αλλά θα αρχίσει ανεπαίσθητα να διαστρεβλώνει τις διδασκαλίες και τους θεσμούς της Εκκλησίας και το πραγματικό νόημα τους, όπως μας παρεδόθησαν από τους Αγίους Πατέρες εν Αγίω Πνεύματι. Ολίγοι θα αντιληφθούν αυτές τις πανουργίες του εχθρού, εκείνοι μόνον οι πλέον πεπειραμένοι εις την πνευματική ζωήν. Οι αιρετικοί θα πάρουν την εξουσία της εκκλησίας και θα τοποθετήσουν ιδικούς τους υπηρέτες παντού, οι δε πιστοί θα καταφρονούνται ΓΙ’ αυτό παιδί μου, όταν δεις την παράβαση της πατερικής παράδοσης και της Θείας τάξεως, που εγκαθιδρύθει από τον ίδιο τον Θεό γνώριζε ότι οι αιρετικοί έχουν ήδη εμφανισθεί, αν και προς τον παρόν μπορεί να αποκρύπτουν την ασέβειά τους. Ακόμη θα διαστρέφουν τη Αγία Πίστη μας ανεπαίσθητα με σκοπό να παραπλανήσουν τους άπειρους στα δίκτυα τους. Να αναγνωρίζεις σʼ αυτους τους λύκους με ένδυμα προβάτου από τις υπερήφανες διαθέσεις τους και από την αγάπη τους για εξουσία… οι αληθινοί υπηρέτες του θεού είναι ταπεινοί και υπακούουν στην εκκλησία. Οι πιστοί τότε που δεν έχουν δείξει τίποτε άλλες αρετές θα λάβουν στεφάνους μόνο και μόνον, επειδή στάθηκαν στέρεοι στην πίστη.

Να φοβάσαι τον Κύριο παιδί μου. Να φοβάσαι μην αποβληθείς στην αιώνια κόλαση. Στέκε ανδρείως στην πίστη και αν είναι αναγκαίο υπέμεινε διωγμούς και άλλες θλίψεις, διότι και ο Κύριος θα είναι μαζί και οι άγιοι μάρτυρες και ομολογητές θα βλέπουν με χαρά του αγώνες σου. Να μη φοβάσαι τις θλίψεις αλλά μάλλον να φοβάσαι την ολέθρια αίρεση, διότι αυτό είναι που μας γυμνώνει από την Θεία Χάρη.»