(4ο από τα 4)
Η πολυσυζητημένη ,πολυτραγουδισμένη και πλέον παρεξηγημένη λέξη που συγχέεται μεταξύ πνευματικού και κοσμικού φρονήματος, είναι η αγάπη.
Έχει υποστεί τη μεγαλύτερη κακοποίηση χρησιμοποιούμενη ως μπαλαντέρ από τους εκάστοτε επίδοξους, προκειμένου να πετύχουν τους στόχους τους.
Ενώ λοιπόν η αγάπη δεν είναι απλώς αρετή, αλλά, ο ίδιος ο Θεός –κατά τον Ιερό Χρυσόστομο-, «και ο Θεός αγάπη εστί», εντούτοις οι μακράν του Θεού και όσοι λανθασμένα πιστεύουν (αιρετικοί), αντιλαμβάνονται την αγάπη κατά το δοκούν.
Είναι επομένως δυνατόν, ο διάβολος και τα όργανά του να μην επωφελούνται από αυτήν την τόσο σπουδαία λέξη, που πίσω της μπορεί κανείς να καλύψει , επικαλούμενος το ….καλό της οικουμένης, ακόμα και γενοκτονίες κρατών;
Ή μήπως δεν βλέπουμε να διαδραματίζονται με ραγδαίο ρυθμό τα γεγονότα από τους «σωτήρες» του κόσμου, επί προφάση δήθεν αγάπης και ενδιαφέροντος προς τους λαούς και προς την προστασία του πρασίνου; «Ουκ οίδασιν τι ποιούσιν»!
Ας προσπαθήσουμε λοιπόν, όσο μπορούμε, με τη βοήθεια του Θεού, να διαχωρίσουμε -πάντα κατά τας γραφάς-την πνευματική αγάπη από την αγάπη που υπάρχει και καλλιεργείται κατά κόρον στον κόσμο και ονομάζεται «κοσμική» ή αλλιώς «αγαπολογία».
Η ΕΝ ΧΡΙΣΤΩ ΑΓΑΠΗ Ή ΘΕΙΑ ΑΓΑΠΗ.
Θα μπορούσε να ονομαστεί και πνευματική, καθότι ο Απόστολος μας λέει ότι:
«Η αγάπη δεν ξεπέφτει ποτέ αλλά μένει πάντοτε βεβαία και ισχυρά, ακόμη και μετά τον θάνατόν μας» (Κορινθ. Α’ ιγ’ 8.)
Είναι επομένως αναπόσπαστη από το Πνεύμα το Άγιον. Φυσικά εννοεί την Αληθινή εν Χριστώ Αγάπη ή αλλιώς τη Θεία Αγάπη( κατά τον Άγιο Μάξιμο τον Ομολογητή).
Ούτε αντιφάσκει ο Απόστολος όταν λέει προς Κορινθίους ότι:
«Εις την παρούσαν ζωήν μένουν η Πίστις , η Ελπίς και η Αγάπη, αυτά τα τρία. Μεγαλυτέρα δε από αυτά είναι η Αγάπη» (Α’ ιγ’13),εννοώντας τη Θεία Αγάπη και όχι αυτή που εμείς εννοούμε.
Στους δε Γαλάτας μας λέει ότι: «Ο Δίκαιος θα ζήσει και θα σωθεί δια της Πίστεως», και πάλι : «Μόνον δια της Πίστεως δίδονται αι ευλογίαι …» (Γαλ.Γ’ 11,10.)
Αυτή τη Θεία εν Χριστώ Αγάπη μας τη δίδαξε αυτοπροσώπως και έμπρακτα ο ίδιος ο Θεάνθρωπος,ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός, ώστε να αποφευχθεί οποιαδήποτε παρερμηνεία και σύγχυση με την κοσμική αγάπη η οποία διαιρεί καθότι ενισχύεται από … «άλλο πνεύμα», ενώ η πρώτη, όσο υπάρχει …ενώνει!
Ας δώσουμε προσοχή στο Λόγο του Αγίου Μάξιμου του Ομολογητού, προς τακτοποίηση αυτών των δύο πρώτων εντολών του Θεού επί των οποίων κρέμεται όλος ο Νόμος.
ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΓΑΠΗ,ΠΩΣ ΓΕΝΝΑΤΑΙ ΚΑΙ ΠΩΣ ΑΠΟΚΤΑΤΑΙ.
Η Αγάπη είναι μία αγαθή διάθεση της ψυχής, η οποία την κάνει να μην προτιμά κανένα από τα όντα περισσότερο από τη γνώση του Θεού. Είναι όμως αδύνατο να φτάσει να αποκτήσει σταθερά αυτή την αγάπη όποιος έχει κάποια εμπαθή κλίση σε κάτι από τα γήινα.
2.Την Αγάπη την γεννά η Απάθεια, την Απάθεια τη γεννά η Ελπίδα στο Θεό. Την Ελπίδα,η Υπομονή και η Μακροθυμία. Αυτές τις γεννά η καθολική Εγκράτεια, την Εγκράτεια, ο Φόβος του Θεού. Τον Φόβο του Θεού, τον γεννά η Πίστη.
3.Εκείνος που πιστεύει στον Κύριο, φοβάται την κόλαση. Κι εκείνος που φοβάται την κόλαση εγκρατεύεται από τα πάθη. Εκείνος που εγκρατεύεται από τα πάθη, υπομένει όσα θλίβουν.
Εκείνος που υπομένει όσα θλίβουν, θα αποκτήσει την Ελπίδα στο Θεό. Η Ελπίδα στο Θεό απομακρύνει το νου από κάθε εμπαθή κλίση προς τα γήινα. Και όταν χωριστεί από αυτήν ο νους, θα αποκτήσει την Αγάπη προς τον Θεό.
9.Αν η ζωή του νου είναι ο φωτισμός που δίνει η πνευματική γνώση, και αυτόν τον γεννά η Αγάπη προς το Θεό, ορθά έχει λεχθεί πως δεν είναι τίποτε πιο μεγάλο από τη Θεία Αγάπη.
{Τη συναντάμε συχνά στους Αγίους μας και ως Θείο Έρωτα.
Για να υπάρξει όμως προϋποθέτει καλοπροαίρετη ψυχή και Πίστη προς ΑΥΤΟ που σφόδρα θα αγαπήσουμε. Το δε «Μακάριοι οι μη ειδότες και πιστεύσαντες», ας μην είναι δικαιολογία ,διότι τώρα όλοι μας έχουμε δει και έχουμε ακούσει, συνεπώς αναπολόγητοι θα είμαστε!}
15.Εκείνος που βλέπει και ίχνος μόνο μίσους μέσα στην καρδιά του, προς οποιονδήποτε άνθρωπο για οποιοδήποτε φταίξιμό του, είναι εντελώς ξένος από την Αγάπη προς το Θεό. Γιατί η Αγάπη προς το Θεό, δεν ανέχεται διόλου το μίσος κατά του ανθρώπου.
16. «Όποιος με αγαπά-λέει ο Κύριος-θα τηρήσει τις εντολές Μου. Και δική Μου εντολή είναι να αγαπάτε ο ένας τον άλλο». Άρα λοιπόν εκείνος που δεν αγαπά τον πλησίον του, δεν τηρεί την Εντολή του Κυρίου. Εκείνος που δεν τηρεί την Εντολή, ούτε τον Κύριο μπορεί να αγαπήσει.
13.Όποιος αγαπά το Θεό δεν μπορεί να μην αγαπήσει και κάθε άνθρωπο σαν τον εαυτό του, αν και τον δυσαρεστούν τα πάθη εκείνων που δεν έχουν ακόμη καθαριστεί. Γι’ αυτό και χαίρεται με αμέτρητη και ανέκφραστη χαρά για τη διόρθωσή τους.»
(Φιλοκ.Β’,1η εκατ. κεφ. περί Αγάπης,σελ.49-50,Αγ.Μάξιμου του Ομολογητού κεφ.1,2,3,9,15,16,13)
Προανέφερε ο Άγιος ότι Αγάπη είναι «η αγαθή διάθεση της ψυχής». Δηλαδή η καλοπροαίρετη πτυχή της ψυχής η οποία κυριάρχησε και επιβλήθηκε της «κακής διάθεσης και κλίσης του εαυτού της». Ως εκ τούτου πίστευσε, αγάπησε το Θεό, όπως έχει εντολή και μάλιστα όπως επιθυμεί ο Κύριος Ιησούς Χριστός. Αφού λοιπόν μητέρα της Αγάπης είναι η Πίστη ή αλλιώς καρπός της Πίστης είναι η Αγάπη και δεδομένου ότι η Αγάπη «μένει πάντοτε βεβαία και ισχυρά ,ακόμα και μετά το θάνατό μας», πόσο μάλλον μένει βεβαία και ισχυρά η Πίστη που είναι μητέρα της Αγάπης ή αλλιώς η ρίζα του καρπού;
Όλα αυτά ισχύουν μόνο όταν είμαστε ενωμένοι μαζί Του.
Αυτήν την ένωση διέρρηξε ο εωσφόρος πιστεύοντας περισσότερο στον εαυτό του και όχι στο δημιουργό του. Αγάπησε περισσότερο τη δική του δόξα ,παρά τη δόξα του Θεού Πατρός. Ο εγωισμός του τον κατέστρεψε. Δεν είχε παρά μόνο έναν εχθρό εναντίον του, τον εαυτό του. Το αυτεξούσιό του επέλεξε την «δόξα» στον εαυτό του και όχι στο δημιουργό του.
Εάν μετά την Ανάσταση του Κυρίου δε μετανόησε, δεν θα μετανοήσει ποτέ. Ούτε άλλοι άγγελοι θα εκπέσουν. Οι άγγελοι ακατάπαυστα δοξολογούν το Θεό και οι Άγιοι, ανώτεροι των Αγγέλων, ας μας προβληματίσουν και παραδειγματίσουν για το πόσο πίστεψαν και αγάπησαν τον Κύριο, όντας άνθρωποι. Σε αυτούς επομένως «δίνει ο Κύριος εξουσίες προς επιβεβαίωση του κηρύγματός τους» επί της γης.
Γι’ αυτό ο Άγιος Συμεών μας παροτρύνει «..με δάκρυα παρακαλέστε τον Θεό να σας στείλει Άγιο και απαθή δάσκαλο..», διαφορετικά οι συμβουλές του κόσμου και των μισθωτών θα μας οδηγήσουν στον λάκκο. Όποιος έχει μάτια και αυτιά ας ακούσει και ας δει. Οι Άγιοι δοκιμάστηκαν από τον Κύριο πολύ σχολαστικά. Δεν «πέφτουν» όσο είναι στην Αγάπη του Θεού. Άντεξαν τις φοβερές επιθέσεις των τριών μεγάλων εχθρών που τους πολεμούσαν νυχθημερόν και όχι μόνο, αλλά κατανίκησαν αυτούς τους εχθρούς. Έδωσαν όλη τους την καρδιά και όλη τους την Αγάπη, μαζί και το αίμα τους για τον Κύριο. Πώς είναι δυνατόν να νικηθούν από έναν εχθρό που απέμεινε μετά την κοίμησή τους, αφού μάλιστα τον ενέκρωσαν ήδη, ευρισκόμενοι εν ζωή; Εμείς τι κάνουμε για τον Κύριο; Τι ανταποδίδουμε εις Αυτόν αντί τόσων ευεργεσιών που μας προσφέρει, χωρίς να τις αξίζουμε;
Ούτε ομολογία Αγάπης και Πίστης δεν είμαστε ικανοί να κάνουμε;
Ταυτιζόμαστε με τους εχθρούς Του δεχόμενοι την ένωση των αιρέσεων με την Αγιασμένη Εκκλησία Του;
Μη γένοιτο!
Μετά από τόσα που έχουν συμβεί τον τελευταίο καιρό, αν και τώρα δεν βλέπουμε την αποστασία κλήρου και λαού, τότε ας περιμένουμε δικαίως τη δεύτερη, αυστηρότερη παιδαγωγική Του. Ας προσέξουμε τι μας λέει ο Κύριος:
«Δεν είναι δε ανάγκη να σας είπω πολλά δια τας εντολάς, τας οποίας πρέπει να τηρήσετε, ΔΙΑ ΝΑ ΜΕΙΝΕΤΕ ΕΙΣ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗΝ ΕΜΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΠΑΤΡΟΣ ΜΟΥ,Η ΟΠΟΙΑ ΘΑ ΣΑΣ ΚΑΤΑΣΤΗΣΗ ΚΑΙ ΣΥΜΜΕΤΟΧΟΥΣ ΤΗΣ ΧΑΡΑΣ ΜΟΥ...» (Ιωάν.ΙΕ’12.)
«Σεις, προς τους οποίους δεικνύω με την θυσίαν της ζωής μου την τελείαν και ανυπέρβλητον Αγάπην μου, είσθε φίλοι μου ,και θα εξακολουθείτε να είσθε φίλοι μου, ΕΑΝ ΠΡΑΤΤΕΤΕ ΟΣΑ ΕΓΩ ΣΑΣ ΠΑΡΑΓΓΕΛΛΩ».(Ιωάν.ΙΕ’14)
«Έτσι ενωμένοι δια της Αγάπης θα παρουσιασθήτε ισχυροί και ανίκητοι εις όσους θα σας μισούν.»(Ιωάν.ΙΕ’17)
Όταν επομένως εμείς δεν είμαστε ενωμένοι δια της Αγάπης πώς θα αντιμετωπίσουμε τους τρεις μεγάλους εχθρούς μας (εαυτό μας, κόσμο, διάβολο) που ακατάπαυστα προσπαθούν να μας παρασύρουν; Δεν μας προτρέπει απλά να σώσουμε την ψυχή μας, αλλά μας λέει:
«Άγιοι γίνεσθε, ότι Άγιος ειμί Εγώ».
ΕΝ ΧΡΙΣΤΩ ΑΓΑΠΗ
Μόνο τρία παραδείγματα για να φανεί μερικώς η Θεία Αγάπη ή αλλιώς η εν Χριστώ Αγάπη, που αβίαστα εκδηλώνεται προς το συνάνθρωπο (τον πλησίον μας), καθότι «βλέποντας τον αδελφό μας, βλέπουμε Κύριον τον Θεό μας».
Διηγείται κάποιος αδελφός:
«Άκουσα ότι κάποιος ηλικιωμένος βούτηξε στη φουρτουνιασμένη θάλασσα και έσωσε μια κοπέλα που πνιγόταν. Όταν όμως με πολύ κόπο την έβγαλε στην παραλία δεν άντεξε η καρδιά του. Ενήργησε εν πλήρη συνειδήση. «Έδωσε την ζωήν του χάριν των φίλων του.»
Είδα με τα μάτια μου (συνεχίζει), έναν 22 χρονών να ορμάει μέσα στη φωτιά, να κλείνει και να ξηλώνει τα μανόμετρα προλαμβάνοντας στο κλάσμα του δευτερολέπτου την έκρηξη, σώζοντας δέκα συν –στρατιώτες του, που από άγνοια παρακολουθούσαν το συμβάν από πολύ κοντά.
Άκουσα επίσης,από στρατιωτικό, ότι ο αδελφός του (αξιωματικός και αυτός), έπεσε πάνω στη χειροβομβίδα, κουλουριάστηκε και έσωσε τους εκπαιδευόμενους πλησίον.»
Εδώ βλέπουμε ολοφάνερα,πώς λειτουργεί ενστικτωδώς και αυθόρμητα η Αγάπη και πώς συμπλέει με το καθήκον, όπου ξεχύνεται ως χείμαρρος από το πλεόνασμα της ψυχής ,αψηφώντας κάθε κίνδυνο.
Πλήρης εφαρμογή στην πράξη του:
«Μεγαλυτέραν Αγάπην προς τους φίλους κανείς δεν έχει από αυτήν, ήτοι από το να δώσει την ζωήν του χάριν των φίλων του.» (Ιωάν.ΙΕ’13)
ΑΓΑΠΗ ΟΥ ΚΑΤ’ ΕΠΙΓΝΩΣΙΝ
Ας δούμε λίγο την Αγάπη που κινείται μεν καλοπροαίρετα, αλλά ελλείψει διακρίσεως, μάλλον κακά αποτελέσματα φέρει αντί καλών.
«Μοναχός έδινε στον λαϊκό αδελφό του έως ότου τον κακόμαθε και τον έκανε τεμπέλη. Μετά κατ’εντολή του γέροντά του έπαψε να του δίνει, αντιθέτως του ζητούσε. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα ,να βρει δουλειά ο αδελφός του και να του προσφέρει, που και που. Η στέρηση βλέπουμε ότι του έκανε καλό. Από αγάπη του έδινε και τον έκανε τεμπέλη και από αγάπη του στέρησε και τον έκανε εργατικό.» (Γεροντικό)
Ποιά από τις δύο Αγάπες ευαρεστεί τον Θεό; Βλέπουμε εδώ πως η Αγάπη που στερείται διάκρισης επιφέρει κακό αντί καλού. «Μείζονα των αρετών η διάκριση.»
Παρόμοια βλέπουμε κατά κόρον στη διαπαιδαγώγηση των νέων, που με τις αλόγιστες παροχές τους καταστρέφουμε. Μετά αναρωτιόμαστε γιατί «η ηδονή φέρνει την οδύνη».
Ας εγκολπωθούμε του Αγ. Μάξιμου του Ομολογητή :
26. «Η διάθεση της Αγάπης δεν διαπιστώνεται μόνο με την παροχή χρημάτων, αλλά πολύ περισσότερο με τη μετάδοση λόγου και με τη σωματική διακονία.»
( Φιλοκ.Β’τομ.,σελ.51.,κεφ.26, 1η εκατ.κεφ. Περί Αγάπης)
Εννοώντας κατά πρώτον το Θείο Λόγο και δεύτερον το εντελώς αντίθετο από το «παρκάρισμα» των παιδιών για να απαλλαγούμε από αυτά, ενώ ο Θεός μας τα έδωσε για να τα νουθετήσουμε.
Βεβαίως χρειάζεται σωστή προσέγγιση, πάντα με τη βοήθεια πνευματικού, ώστε τίποτα να μην υποτιμηθεί από αυτά τα τόσο σοβαρά θέματα. Αν τώρα αδελφέ, ζητάς συμβουλή από μισθωτό, μη κληθέντα, αλλά αυθαιρέτως εισερχόμενο στην τόσο «μεγάλη γιορτή του γάμου», τότε κλάψε για τα αποτελέσματα των συμβουλών και εγκολπώσου όσο είναι νωρίς του Αγίου Συμεών του νέου Θεολόγου το ακόλουθο:
«Να ικετεύεις το Θεό με προσευχές και δάκρυα να σου στείλει οδηγό απαθή και Άγιο. Αλλά και συ ο ίδιος να μελετάς τις Θείες Γραφές και μάλιστα τα πρακτικά συγγράμματα των Αγίων Πατέρων, για να αντιπαραβάλλεις σ’αυτά τη διδασκαλία και τις πράξεις του διδασκάλου και γέροντά σου, βλέποντάς τες όπως σε καθρέφτη και εξετάζοντάς τες. Και όσα είναι σύμφωνα με τις Γραφές να τα εγκολπώνεσαι και να τα κρατείς στο νου σου, τα νόθα όμως και ξένα να τα διακρίνεις και να τα απορρίπτεις, για να μην πλανηθείς. Γιατί να ξέρεις, πολλοί πλάνοι και ΨΕΥΔΟ-διδάσκαλοι υπάρχουν σήμερα.» (Φιλοκ.Δ’σελ.18,κεφ.33.)
Ο μισθωτός χαρακτηρίζεται από θράσος, περιορίζει την αγάπη μόνο στις παροχές υλικών για ευνόητους λόγους. Εναντιώνεται προς τον συνάνθρωπο φτάνοντας μέχρι την καταδίωξη συνδούλου του. Αυτός όχι μόνο δεν αγαπά, αλλά κρύπτει τον φθόνο του μέσω της υποκριτικής αγάπης. Γίνεται όμως αντιληπτός από τα έργα του όπως μας λέει ο Κύριος:
«Από τον καρπό θα αναγνωρίσετε το δένδρο.»
Η πραγματική Αγάπη διευκρινίζεται μέσα στις Άγιες Γραφές γιατί μόνο αυτοί που αγαπούν μπορούν να εξηγήσουν με λόγο και πράξη την αγάπη. Και αυτοί είναι ο ίδιος ο Θεός που με την Σταύρωση Του μας απέδειξε την ανυπέρβλητον Αγάπη Του, και οι Άγιοί Του που ζουν ανάμεσά μας σε διαφορετικούς χρόνους και με έμπρακτο τρόπο μας διδάσκουν την Αληθινή εν Χριστώ Αγάπη. Είναι μακάριος, μας λέει ο Κύριος, αυτός που πονάει και συμπάσχει με τους πονεμένους και χαίρεται μαζί με αυτούς που χαίρονται. Μακάριος και αυτός που καταδιώκεται για την Πίστη Του, όπως και αυτός που του συμπαρίσταται.
Μας λέει ο Άγιος :
«Εάν αγαπάς τον συνάνθρωπό σου θέλεις να τον βοηθάς.
Εάν τον αγαπάς σαν τον εαυτό σου (όπως έχεις εντολή), θέλεις να μοιράζεσαι τα υπάρχοντά σου με αυτόν. Τότε ανήκεις στο κατά φύσιν και εκτελείς την Εντολή του Κυρίου: «Αγάπα τον πλησίον σου όπως τον εαυτόν σου».
Εάν τώρα αγαπάς τον πλησίον σου (φίλο σου) περισσότερο από τον εαυτό σου, ε!!...τότε άγγιξες το υπέρ-φύσιν και ομοιάζεις του Ιησού Χριστού. Δίνεις και την ζωήν σου για τον φίλο σου.»
Εάν κάποιος αγαπά πραγματικά τον πλησίον του είναι δυνατόν να τον σκανδαλίζει, να τον κλέβει, να τον συκοφαντεί; Και αν τίποτα από όλα αυτά δεν κάνει διότι τον αγαπά, είναι δυνατόν να κακομεταχειρίζεται τους γονείς του; Να πως αποδεικνύεται ότι όλος ο Νόμος κρέμεται από την Πίστη και την Αγάπη προς τον Θεό!
Εύκολα λοιπόν κατανοείται ότι όποιος δεν τηρεί τις Εντολές του Κυρίου και ιδιαίτερα ο γνους και μη ποιήσας, δεν αγαπά τον Κύριο και ας λέει με το στόμα του ότι τον αγαπά.
Αυτός είναι φαρισαίος, υποκριτής και επικίνδυνος για τον πλησίον του. Γι’αυτόν η Γραφή λέει:
«Και δίπλα του αν περάσεις θα ζημιωθείς..». Πώς επομένως ένας που δεν αγαπάει τον Θεό θα αγαπήσει τον συνάνθρωπό του; Μάλλον το συμφέρον του αγαπά. Ως τυφλός και νεκρός πνευματικά δεν αντιλαμβάνεται ότι Σωτηρία χωρίς την έμπρακτη απόδειξη ενδιαφέροντος και Αγάπης προς τον πλησίον, δεν επιτυγχάνεται.
ΑΓΑΠΟΛΟΓΙΑ
Ψεύτικη αγάπη ,δηλαδή μόνο στα λόγια, γιατί το περιεχόμενό της είναι δόλιο υποκινούμενο από τον διάβολο. Άπειρα τα παραδείγματα της Αγάπης του κόσμου, λίγα μόνο ενδεικτικά.
1ον) Όρκοι και υποσχέσεις Αγάπης μέχρι θανάτου. Μετά από ένα χρόνο: «Δε μου το έλεγες πιο νωρίς, ώστε να σου το πω πρώτος εγώ, (χθες);». Από αυτήν την Αγάπη εννοείται ότι έλειπε εξαρχής το περιεχόμενο, ποτέ δεν υπήρξε, γιατί ανάμεσα απουσίαζε ο Θεός. Ευχής έργον που υπάρχει η μετάνοια και όχι μόνο μας ξεπλένει, αλλά μας ανεβάζει εκεί που δεν αξίζουμε.
ΑΥΤΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΠΑΤΕΡΑΣ ΜΑΣ! ΠΟΛΥΕΥΣΠΛΑΧΝΟΣ, ΜΑΚΡΟΘΥΜΟΣ, ΠΟΛΥΕΛΕΟΣ, ΥΠΟΜΟΝΕΤΙΚΟΣ!
ΜΑΣ ΑΡΠΑΖΕΙ ΑΠΟ ΤΑ ΒΡΩΜΕΡΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥ ΜΙΣΑΝΘΡΩΠΟΥ ΜΕ ΤΟΥΣ ΠΛΕΟΝ ΑΦΑΝΤΑΣΤΟΥΣ ΕΝΤΥΠΩΣΙΑΚΟΥΣ ΤΡΟΠΟΥΣ. ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ ΑΓΑΠΗ. Εμείς να εμπαίζουμε, υποκρινόμενοι ότι αγαπάμε και ο Πατέρας μας να σταυρώνεται συνεχώς από εμάς περιμένοντας πάνω στο Σταυρό τη μετάνοιά μας.
2ον) Είπε ο φαρισαίος: «..Εγώ δεν είμαι σαν κι αυτόν. Δίνω το δέκατον και τηρώ το Νόμο..». Ποιά διαφορά υπάρχει τώρα μεταξύ αυτού και της προβολής και διαφήμισης των φιλανθρωπικών έργων «αγάπης»;
«Εμείς δεν είμαστε σαν τους άλλους, είμαστε χριστιανοί. Δίνουμε μάλιστα τόσες χιλιάδες μερίδες φαγητό στους φτωχούς». Δεν περισσεύουν όμως -δυστυχώς- ούτε ελάχιστες για όσους οι ίδιοι διώκουν για τη Πίστη τους και την Αγάπη τους προς τον Θεό. Άγνωστο γι’αυτούς το : «Δεν πρέπει η αριστερά να γνωρίζει τι ποιεί η δεξιά». Άγνωστο επίσης και το : «Αλλοίμονον όμως εις σας τους φαρισαίους, διότι δίδεται δεκάτην από το δυόσμον και από το απήγανον και από κάθε λάχανον, παραβαίνετε δε με αδιαφορίαν την δικαιοσύνην και την προς τον Θεόν αγάπην. Τα τελευταία αυτά έπρεπε πρωτίστως να πράττετε και αφού πράξετε αυτά , τότε να μη αφίνετε και εκείνα»(Λουκ.ΙΑ’42).
Εξουθενώνουν τις ψυχές με τη γνωστοποίηση των δήθεν φιλανθρωπικών έργων και όλα αυτά είναι μέσα στα πλαίσια της αγάπης ,όπως αυτοί την εννοούν.
Επόμενο να πληρωθούν με το ίδιο νόμισμα, του φαρισαίου.
3ον) Αγαπάμε τις χελώνες, τις γάτες, τα πλέον κατά τα άλλα αξιαγάπητα ζώα, αλλά δεν παύουν να είναι όντα που υπάρχουν για να υπηρετούν τον άνθρωπο. Τα ταΐζουμε στο στόμα για να τους δείξουμε την αγάπη μας. «Επενδύουμε» σε αυτά, τα ονομάζουμε ενώ τους αδελφούς μας αποφεύγουμε να τους προσφωνήσουμε με το όνομά τους. Ξοδεύουμε για συνθήκες καλής διαβίωσης ,χωρίς να νοιαζόμαστε που θα διανυκτερεύσει ο αδελφός μας, που διώκεται για την Πίστη του.
Διακονούμε τα ζώα ενώ εθελοτυφλούμε και κωφεύουμε, επικαλούμενοι πολλές δικαιολογίες (ψέματα) προς αποφυγή σωματικής διακονίας για τον αδελφό μας, όπως έχουμε εντολή.
Πολλές φορές μάλιστα «ξινίζουμε τα μούτρα μας», όταν τον βλέπουμε. Έτσι, περίτρανα αντιλαμβάνεται ο έχων ώτα και οφθαλμούς πνευματικούς, την Θεία Αγάπη από την αγαπολογία. Αντιλαμβάνεται επίσης του Αγίου, το ακόλουθο:
«Είναι αδύνατον να φθάσει να αποκτήσει σταθερά αυτή την αγάπη (την Θεία), όποιος έχει κάποια εμπαθή κλίση σε κάτι από τα γήινα.»
Το πλέον χαρακτηριστικό παράδειγμα αγαπολογίας το συναντάμε στον έναν εκ των δύο αντι-χρίστων (Πάπα), στον αρχι-αιρεσιάρχη Βαρθολομαίο, Ιερώνυμο και όσων ψήφισαν αλλά και όσων ακολουθούν συμπορευόμενοι, τα ψηφίσματα της ανιστόρητης συναγωγής, της ληστρικής ΨΕΥΔΟ-συνόδου Κολυμπαρίου Κρήτης.
Κόπτονται για την προστασία της γης ενώ απ’την άλλη οι ίδιοι την καταστρέφουν.
Αναμένεται η έλευση του ΑΝΤΙ-χρίστου και οι υποτιθέμενοι «πνευματικοί ηγέτες» σιωπούν!!
Γιατί άραγε;;
Άγουν στίφη αλλοθρήσκων, «όσων δεν εδέχθηκαν την Βασιλεία Του επ’ αυτών», για δόλιους σκοπούς ,προφασιζόμενοι πως τους νοιάζονται…
Ψεύδονται ασύστολα ,όταν αγνοούν τους Αποστολικούς κανόνες που αναφέρονται στην αποτείχιση, λέγοντας μάλιστα πως μόνο ο 15ος υπάρχει και πως είναι δυνητικός.
Προβληματιστείτε αδελφοί μου και γρηγορείτε. Τάσσονται υπέρ των μασόνων πολιτικών των οποίων γνωρίζουμε τις προθέσεις ,πολλά χρόνια τώρα.
Εάν οι ονομαζόμενοι πνευματικοί ηγέτες δεν κατηχούν το ποίμνιο για τα επερχόμενα, ποιός θα του μιλήσει, για τις παγίδες που έχουν στηθεί προκειμένου να προσκυνήσουν τον ΑΝΤΙχριστο;
Είδατε αδελφοί μου, πως τόσα χρόνια οι μισθωτοί αναφέρονταν μόνο στη μισή αλήθεια; Την άλλη μισή την αποκρύπτουν,ακολουθούσαν και ακολουθούν τη γραμμή του υποβολέα τους.
Όλα όσα διαδραματίζονται,… από αιρετική διδασκαλία θρησκευτικών στα σχολεία, μέχρι την αποδοχή των ηλεκτρονικών ταυτοτήτων, τα έχουν συμφωνήσει και υπογράψει στην ΨΕΥΔΟ-σύνοδο Κρήτης. Ουδεμία σχέση έχουν με την Αγιασμένη Εκκλησία του Ιησού Χριστού. Έχουν έντεχνα και σκόπιμα δημιουργήσει στο ποίμνιο μία ψευδή πνευματική εικόνα στο όνομά τους. Πολλοί μάλιστα καλλιεργούν για την αφεντιά τους, στον κόσμο που τους ακολουθεί, ακόμα και αγιοσύνη. Ενώ ο Κύριος διδάσκει Αγάπη εκείνοι στρέφονται με μανία όχι μόνο κατά του πλησίον τους, αλλά και εναντίον κάθε Ορθοδόξου Χριστιανού, χωρίς λόγο και αιτία, αλλά μόνο και μόνο επειδή πιστεύει και αγαπά τον Κύριο.
Αυτήν την εωσφορική αγάπη που λέγεται αγαπολογία προτάσσουν οι μακράν του Θεού αιρετικοί ,ως ξένοι και απόβλητοι της Ορθοδοξίας, αποκομμένοι εκ της «αμπέλου» και της «ρίζας», ξηραμένοι και γυμνοί από κάθε αρετή.
Διεστραμμένοι σε κάθε επίπεδο, θρησκευτικό, κοινωνικό, προσωπικό, οικογενειακό. Αγαπούν τα ζώα και τα δένδρα περισσότερο από τους ανθρώπους. Τα γιορτάζουν όπως και τον Βαλεντίνο κι αν δεν το κάνουν οι ίδιοι, δια της ένοχης σιωπής τους ,το επιτρέπουν στους άλλους.
Χαίρονται ιδιαιτέρως, εκδηλώνοντας ιδιαίτερο ενδιαφέρον και αγάπη προς κάθε ανώμαλο πράγμα εκτός από ο,τιδήποτε αναδεικνύει την Αλήθεια, η οποία μας σώζει.
«Γνώσεσθε την Αλήθειαν, και η Αλήθεια ελευθερώσει υμάς.»(Ιωάν.Η’32)
Το θέμα της Αγάπης και της Πίστης δεν κλείνει ποτέ. Είναι άπειρο, γιατί άπειρος είναι και ο Θεός. Είναι αυτό που μας ανεβάζει ψηλά ,στη «θέση» για την οποία δημιουργηθήκαμε. Γι’ αυτό και όλα θα πάψουν να υπάρχουν κάποια στιγμή, εκτός της Αγάπης και της Πίστης.
ΟΠΟΙΟΣ ΤΟΛΜΑ ΝΑ ΑΛΛΟΙΩΣΕΙ ΕΣΤΩ ΚΑΙ ΕΛΑΧΙΣΤΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΘΕΙΑ ΑΓΑΠΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΙΣΤΗ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙ ΝΑ ΑΛΛΟΙΩΣΕΙ ΤΟΝ ΙΔΙΟ ΤΟΝ ΘΕΟ,ΟΠΕΡ ΑΔΥΝΑΤΟΝ.
Ο ΛΙΘΟΣ ΣΤΟΝ ΟΠΟΙΟ ΠΡΟΣΚΡΟΥΕΙ ΘΑ ΤΟΝ ΣΥΝΘΛΙΨΕΙ .ΩΣΤΟΣΟ ΟΣΟΙ ΤΟΝ ΑΚΟΛΟΥΘΟΥΝ ΘΑ ΥΠΟΣΤΟΥΝ ΤΟ ΙΔΙΟ , ΔΙΟΤΙ: «ο γνούς καί μή ποιήσας δαρήσεται πολλάς, ο δε μή γνούς και αναξίως ποιήσας δαρήσεται ολίγας. Διότι ηγνόησε το θέλημα του Κυρίου του, τας εντολάς Του» (Λουκ. ιβ΄47).
Η Γραφή μας λέει ότι «στους έσχατους χρόνους η Αγάπη θα ψυγεί». Αυτό σημαίνει ότι όσο πλησιάζουμε προς τη Δευτέρα παρουσία,η Αγάπη έχει φθίνουσα πορεία, είναι επομένως άξιον απορίας πως μετά τόσων ετών Θείας Κοινωνίας με το Σώμα και το Αίμα του Χριστού μας ,αντί οι Εντολές να εγκολπώνονται ,αυτές να περιθωριοποιούνται στο εσωτερικό της καρδιάς ακόμα και των «ορθοδόξων χριστιανών». Ας γίνει πλήρως κατανοητό του Αποστόλου Παύλου το :
«Σας παρακαλώ δε αδελφοί μου, γίνετε άγρυπνοι φρουροί και προσέξτε αυτούς που δημιουργούν σκάνδαλα και διαιρέσεις στην Εκκλησία του Χριστού. Σημαδέψατέ τους και φύγετε μακράν από αυτούς.»
Στο «Μετά Φόβου Θεού ,Πίστεως και Αγάπης προσέλθετε» μας καλεί ξεκάθαρα μόνο όταν πληρούμε αυτές τις προϋποθέσεις. Υποσχόμαστε προς τον Κύριο, για πολλοστή φορά, αγώνα κάθαρσης προς ομοίωσή Του. Λαμβάνουμε το Σώμα και το Αίμα Του για να Τον έχουμε αδιαλείπτως στο νου μας και δια της βίας φύσεως με τη βοήθειά Του, να Τον εγκολπωθούμε στο κέντρο της καρδιάς μας γενόμενοι ένα με Αυτόν, αφού ο ίδιος μας υποσχέθηκε ότι «Αν τηρούμε τις Εντολές Του, τότε Αυτός και ο Πατέρας Του θα κάνει μόνιμη μονήν την καρδιά μας.»
Εάν το μίσος, η οργή και η ταραχή υπάρχουν έστω και λίγο στην ψυχή μας, καλύτερα να μην πλησιάζουμε τον «άνθρακα» μήπως και μας κατακάψει ,λέγουν οι Άγιοι.
Ας αφήσουμε τα Δώρα μπροστά στο θυσιαστήριο, να τρέξουμε όσο είναι νωρίς να συμφιλιωθούμε με τον αδελφό μας και επιστρέφοντας να τα προσφέρουμε ,γιατί τότε και μόνο τότε, γίνονται δεκτά.
Εύχομαι από καρδιάς, ο φιλεύσπλαχνος Ιησούς Χριστός να δυναμώνει την Πίστη και την Αγάπη μας προς Αυτόν.
Επιπλέον, το γιατί οι Άγιοι Απόστολοι μας λένε στον ΜΕ’ (45ο) κανόνα του Πηδαλίου (σελ.50) : «…Πρέπει γαρ τους αιρετικούς να μισούμεν και να αποστρεφόμεθα…», θα προσπαθήσουμε να το προσεγγίσουμε –με τη βοήθεια του Θεού-μιαν άλλη φορά.
Να είμαστε όμως σίγουροι, ότι οι Άγιοι Απόστολοι ποτέ δεν μίλησαν αλληγορικά. Έλεγαν πάντα το «ου» «ου» και το «ναι» «ναι»!
Με ακλόνητη Πίστη ας δοξάζουμε τον Κύριον και αδιαλείπτως να προσευχόμαστε ευρισκόμενοι σε εγρήγορση,γιατί τον ΑΝΤΙ-χριστο θα τον φέρουν οι μισούντες Αυτόν. Οι μακράν της Θείας Αγάπης αιρετικοί.
Με εν Χριστώ Αγάπη και ενδιαφέρον
Γεώργιος Φλώρος
