.

.

Δός μας,

Τίμιε Πρόδρομε, φωνή συ που υπήρξες η φωνή του Λόγου. Δος μας την αυγή εσύ που είσαι το λυχνάρι του θεϊκού φωτός. Βάλε σήμερα τα λόγια μας σε σωστό δρόμο, εσύ που υπήρξες ο Πρόδρομος του Θεού Λόγου. Δεν θέλουμε να σε εγκωμιάσουμε με τα δικά μας λόγια, επειδή τα λόγια μας δεν έχουν μεγαλοπρέπεια και τιμή. Όσοι θα θελήσουν να σε στεφανώσουν με τα εγκώμιά τους, ασφαλώς θα πετύχουν κάτι πολύ πιό μικρό από την αξία σου. Λοιπόν να σιγήσω και να μη προσπαθήσω να διακηρύξω την ευγνωμοσύνη μου και τον θαυμασμό μου, επειδή υπάρχει ο κίνδυνος να μη πετύχω ένα εγκώμιο, άξιο του προσώπου σου;

Εκείνος όμως που θα σιωπήσει, πηγαίνει με τη μερίδα των αχαρίστων, γιατί δεν προσπαθεί με όλη του τη δύναμη να εγκωμιάσει τον ευεργέτη του. Γι’ αυτό, όλο και πιό πολύ σου ζητάμε να συμμαχήσεις μαζί μας και σε παρακαλούμε να ελευθερώσεις τη γλώσσα μας από την αδυναμία, που την κρατάει δεμένη, όπως και τότε κατάργησες, με τη σύλληψη και γέννησή σου, τη σιωπή του πατέρα σου του Ζαχαρία.

Άγιος Σωφρόνιος Ιεροσολύμων

Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Ιερομάρτυς Ραφαήλ της Όπτινα. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Ιερομάρτυς Ραφαήλ της Όπτινα. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Ἀγαπητή μου κόρη Βάλια!Εἶσαι ἕνας στιγμιαῖος στρατοκόπος στή γῆ. Ἐπιστολή ἀπό τόν Ἱερομάρτυρα Ραφαήλ τῆς Ὄπτινα



Αγαπητή μου κόρη Βάλια! Πατρικά σου εύχομαι ειρήνη, υγεία και σωτηρία!... Ίσως δέ θα αγνοείς ότι μετά το Πάσχα αρρώστησα για δύο μήνες έως θανάτου. Μετά από ένα άγιο ευχέλαιο άρχισα να καλυτερεύω κάπως. Οι αρρώστιες κι οι δοκιμασίες είναι η επίγεια μοίρα μας. Μ' αυτές καθαριζόμαστε από τις αμαρτίες μας, όπως ο χρυσός στο χωνευτήρι- με αυτές το πνεύμα μας ηρεμεί και γινόμαστε τέλειοι. Η πίστη μας ενισχύεται, αναγνωρίζουμε πόσο ασήμαντοι κι αδύναμοι είμαστε, πόσο σύντομο είναι το ταξίδι μας στη γη.

Οι δοκιμασίες κι οι αρρώστιες μας λένε και μας υπενθυμίζουν. όπως παλιότερα με τα στόματα των προφητών: Άνθρωπε: μη σκλαβώνεσαι, μη παρασύρεσαι (όπως τα μικρά παιδιά στα παιχνίδια τους) με τα παροδικά κάλλη αυτού του κόσμου. 

Είσαι ένας στιγμιαίος στρατοκόπος στη γη. 

Η ζωή σου είναι ένα σύντομο όνειρο. Εκεί. πέρα από το κατώφλι του τάφου σου σέ περιμένει ή αιωνιότητα.

Είσαι η κορωνίδα της δημιουργίας στη γη.

Είσαι μια αντανάκλαση της θεότητας.

Η ψυχή σου είναι αθάνατη, όπως αθάνατος είναι κι ο Δημιουργός της. Ζήσε συνετά, ανθρώπινα.

Προσπάθησε να ετοιμάσεις έναν τόπο για σένα, άξιο της κλήσης σου. Προορισμός σου είναι ο ουρανός, ο παράδεισος. Συντροφιά σου εκεί θα είναι οι άγγελοι κι οι άγιοι πάντες!!!

Χαίρομαι πού υποσχέθηκες να τηρήσεις τις συμβουλές μου - είναι ειλικρινείς, όπως οι ευχές του πατέρα προς το αγαπημένο του παιδί. Μη στενοχωριέσαι για μικροπράγματα. Να ενισχύσεις το νευρικό σου σύστημα και τον οργανισμό σου κι ή οικογένεια σου θα βρει τη χαρά και την ειρήνη... Να ζεις ειρηνικά κι εύχομαι ο Κύριος να σ' ευλογήσει με χαρά κι όλα τα αγαθά!

Βάλια! Το καθήκον της ανατροφής των παιδιών πέφτει κυρίως σέ σένα.

Να καθοδηγήσεις το νου και τη θέληση τους προς την τιμιότητα, την καλοσύνη και την αλήθεια. Είσαι μητέρα. Είσαι ή πρώτη πού είδες το χαμόγελο τους, η πρώτη πού άκουσες τα ψελλίσματά τους, την πρώτη λέξη τους, πού είναι ότι πιο ευχάριστο για σένα: «Μαμά!»

Η μητρική, τρυφερή και στοργική καρδιά σου είναι πιο ικανή και πιο ειδική από κάθε «ψυχολόγο ή ψυχίατρο», για να πιάνει και να παρατηρεί όλες τις κινήσεις της ψυχής και της καρδιάς τους και να τούς καθοδηγεί στο δρόμο της αλήθειας και του αγαθού.

Ό πατέρας είναι άπλα για την πειθαρχία. Μόνο η προσεχτική κι επιτήδεια ανατροφή των παιδιών από τη μητέρα έχει χαρίσει στην ανθρωπότητα μεγάλους ανθρώπους.

Φρόντισε με τη ζωή σου να είσαι ανεπίληπτο υπόδειγμα στα παιδιά σου τόσο με τις πράξεις όσο και με τα λόγια σου. Τα παιδιά είναι όπως το πιο ευαίσθητο φωτογραφικό φιλμ. Τα πάντα εκεί τυπώνονται γρήγορα κι ανεξίτηλα. Πολλοί γονείς παραπονούνται για τα παιδιά τους. Να το θυμάσαι αυτό αγαπητή μου.

Δεν είναι πολύς καιρός πού στην Τούλα ένας φρεσκοπαντρεμένος νεαρός μηχανικός περπατούσε μέσα σ' ένα κοιμητήριο μαζί με τη νεαρή αγαπημένη σύζυγό του και της είπε χαριεντιζόμενος: «Γυναίκα! Κοίταξε πόσο γοητευτική είναι αύτη η γωνίτσα - αυτός ο μικρός χώρος εδώ! Όταν πεθάνω, το δίχως άλλο να με θάψεις έδώ».

Από το γλυκό πρόσωπο της νεαρής συζύγου πέρασε μια σκιά και σκοτείνιασε.. Κοίταξε το σύζυγό της με μάτια γεμάτα δάκρυα και του είπε επιτιμητικά: «Γιατί με στενοχωρείς με τέτοιες μαύρες σκέψεις, τώρα πού μόλις ξεκινάμε την κοινή ζωή μας;»

Λίγες μέρες αργότερα το νέο άντρα τον έβαλαν στη θέση πού διάλεξε. Έτσι είναι η ζωή μας.

ΙΕΡΟΜΑΡΤΥΡΑΣ ΡΑΦΑΗΛ ΤΗΣ ΟΠΤΙΝΑ.

http://apantaortodoxias.blogspot.gr