.

.

Δός μας,

Τίμιε Πρόδρομε, φωνή συ που υπήρξες η φωνή του Λόγου. Δος μας την αυγή εσύ που είσαι το λυχνάρι του θεϊκού φωτός. Βάλε σήμερα τα λόγια μας σε σωστό δρόμο, εσύ που υπήρξες ο Πρόδρομος του Θεού Λόγου. Δεν θέλουμε να σε εγκωμιάσουμε με τα δικά μας λόγια, επειδή τα λόγια μας δεν έχουν μεγαλοπρέπεια και τιμή. Όσοι θα θελήσουν να σε στεφανώσουν με τα εγκώμιά τους, ασφαλώς θα πετύχουν κάτι πολύ πιό μικρό από την αξία σου. Λοιπόν να σιγήσω και να μη προσπαθήσω να διακηρύξω την ευγνωμοσύνη μου και τον θαυμασμό μου, επειδή υπάρχει ο κίνδυνος να μη πετύχω ένα εγκώμιο, άξιο του προσώπου σου;

Εκείνος όμως που θα σιωπήσει, πηγαίνει με τη μερίδα των αχαρίστων, γιατί δεν προσπαθεί με όλη του τη δύναμη να εγκωμιάσει τον ευεργέτη του. Γι’ αυτό, όλο και πιό πολύ σου ζητάμε να συμμαχήσεις μαζί μας και σε παρακαλούμε να ελευθερώσεις τη γλώσσα μας από την αδυναμία, που την κρατάει δεμένη, όπως και τότε κατάργησες, με τη σύλληψη και γέννησή σου, τη σιωπή του πατέρα σου του Ζαχαρία.

Άγιος Σωφρόνιος Ιεροσολύμων

Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Ιωάννης Καποδίστριας. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Ιωάννης Καποδίστριας. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Οι Αγγλογερμανοί εκδικούνται τον Ιω.Καποδίστρια, επειδή τους «την έ φ ε ρ ε» στό καίριο Συνέδριο του Λάϊμπαχ!



Στο Συνέδριο του Λάϊμπαχ ο Ιωάννης Καποδίστριας κατάφερε και νομιμοποίησε την Ελληνική Επανάσταση του 1821 και το δικαίωμα της Ελλάδος για ελευθερία. 
Οι ευρωπαϊκές «μεγάλες δυνάμεις», αμέσως μετά την υπογραφή τής συμφωνίας, αλλοφρόνησαν. 

Ο δε άγγλος πληρεξούσιος που συμμετείχε στο Συνέδριο, τόσο πολύ το πήρε κατάκαρδα, που αυτοκτόνησε....

Ας δούμε τα τότε γεγονότα, τα οποία αποκρύπτουν από τους Έλληνες, διότι μέσα απ’ αυτά θα γίνει κατανοητό το μέγεθος της επιτυχίας του Καποδίστρια. 
Μιας επιτυχίας της οποίας οι συνέπειες υπάρχουν μέχρι σήμερα. 
Μέσα απ’ αυτά θα φανεί γιατί τον εκδικούνται μέχρι σήμερα.

Πάμε στην αρχή της δεκαετίας του 1820. 

Όταν οι ευρωπαίοι ηγέτες πληροφορήθηκαν την Προκήρυξη του Αλεξάνδρου Υψηλάντου, που προέτρεπε τους Έλληνες σε επανάσταση εναντίον των τούρκων, και σε συνδυασμό ότι εκείνον τον καιρό είχαν ξεσπάσει επαναστάσεις σε Ισπανία και Ιταλία, θορυβήθηκαν τόσο πολύ που συνεκάλεσαν Συνέδριο, από 26 Ιανουαρίου έως 12 Μαΐου 1821, στην πόλη Λάιμπαχ. Λάιμπαχ, είναι η σημερινή Λουμπλιάνα. Συγκεντρώθηκαν οι πληρεξούσιοι Πρωσίας, Αυστρίας (δηλαδή όλοι οι γερμανοί), Ρωσίας και Γαλλίας. 

Ο εκπρόσωπος της Αγγλίας συμμετείχε ως Παρατηρητής.

Όλοι μαζί ήθελαν ν’ αποφασίσουν για τα συμφέροντά τους. Όλοι πλην Ρωσίας ήθελαν, επειδή η Ρωσία υποδαύλιζε την επανάσταση στην Ελλάδα, να μοιράσουν μεταξύ τους τα Βαλκάνια (κάτι που συνεχίζεται μέχρι σήμερα), και η Ρωσία να πάρει την Μικρά Ασία. 

Όταν άκουσε τα σχέδιά τους ο Καποδίστριας – να ειπωθεί ότι ο Καποδίστριας στο Συνέδριο αυτό ήταν πληρεξούσιος της Ρωσίας-, είδε τον άμεσο κίνδυνο ν’ αφανισθεί η Ελλάς από τους Δυτικούς, η Επανάσταση στην Ελλάδα δεν θα είχε καμμία τύχη, άρα και οι Έλληνες. 

Οι ευρωπαίοι «φίλοι μας», δεν ήθελαν σε καμία περίπτωση ελεύθερη χώρα με το όνομα, Ελλάς. 
Οι άγγλοι μάλιστα από πριν είχαν δείξει τις διαθέσεις τους, πουλώντας την Πάργα στον Αλή πασά για να μην έχουν οι Σουλιώτες πηγή ανεφοδιασμού.

Τότε ο Καποδίστριας, έκανε μια ευφυέστατη πρόταση στους συνέδρους. Πρότεινε να υπογραφεί ένα Πρωτόκολλο ουδερότητος βάσει του οποίου θ’ απαγορευόταν η Ρωσία να βοηθήσει την Ελλάδα και οι υπόλοιπες χώρες να βοηθήσουν την Τουρκία. 

Οι ευρωπαίοι, πονηρά σκεπτόμενοι, εφ΄όσον ήδη είχαν μάθει ότι έπαυσε ο πόλεμος στην Βλαχία, οι επαναστάσεις σε Ιταλία και Ισπανία είχαν αποσβεστεί, και το κυριότερο, έμαθαν ότι εισέβαλε στην Πελοπόννησο ο Δράμαλης με 40.000 στρατό (τώρα λένε 30.000) και ότι οι Έλληνες επαναστάτες είχαν διαλυθεί μόλις εμφανίσθηκε, συμφώνησαν με την πρόταση του Καποδίστρια διότι πίστεψαν ότι ήταν θέμα χρόνου η επιστροφή της Πελοποννήσου στην Τουρκία. 


Οπότε, θεώρησαν την ελληνική επανάσταση λήξασα και υπέγραψαν το Πρωτόκολλο ουδετερότητος οι εκπρόσωποι ΟΛΩΝ των χωρών.

Τώρα αρχίζουν τα ωραία με τον Καποδίστρια. 

Αφού υπογράφηκε και επικυρώθηκε το Πρωτόκολλο, σηκώθηκε ο Καποδίστριας και είπε στους συνέδρους«Κύριοι, το Ελληνικό έθνος σας ευγνωμονεί δια μέσω εμού, και σας θεωρεί ευεργέτες και σωτήρες αυτού». 

Τότε τον ερώτησαν γιατί τα λέει αυτά. 
Ο Καποδίστριας τους απάντησε, ότι «δυνάμει του Πρωτοκόλλου αυτού, ούτε η Ρωσία μπορεί να βοηθήσει την Ελλάδα, ούτε εσείς την Τουρκία, αλλά δεν μπορείτε πλέον να εμποδίσετε τους Έλληνες να πολεμούν τους τούρκους».

Τότε ο άγγλος πληρεξούσιος Κάσλριγκ , με αγγλική υπεροψία και ευρωπαϊκή αμάθεια, ερώτησε τον Καποδίστρια «Τι εστί το Ελληνικόν τούτο Έθνος;», για να δώσει ο Καποδίστριας την γενναιόφρονη και αμίμητη απάντηση. 

«Ελληνικό έθνος είναι αυτό που ομιλεί την πατρόθεν και μητρόθεν την Ελληνική γλώσσα, πρεσβεύει την Ανατολική ορθόδοξη θρησκεία, και κατοικεί στην γη που γεννήθηκε εξ αμνημονεύτων αιώνων». 
Αυτό το είπε στο άγγλο γιατί εννοούσε και τα Ιόνια νησιά που τότε ανήκαν στους εγγλέζους.


Αυτός ο Κάσλριγκ, όταν επέστρεψε στην Αγγλία και είδε πόσο επλήγησαν τα αγγλικά συμφέροντα εξ αιτίας του, και αφού αποδοκιμάσθηκαν τα Πρακτικά του Συνεδρίου από την Αγγλική Κυβέρνηση,αυτοκτόνησε!!! (Μα αν, αντίστοιχα, όποιος «έλληνας» ή έλληνας, που έβλαπτε τα συμφέροντα της Ελλάδος αυτοκτονούσε, η Ελλάς θα ήταν πρώτη στον κόσμο χρόνια τώρα).

Ο Μέτερνιχ  και οι άγγλοι τότε, σκύλιασαν εναντίον του Καποδίστρια και για να εμποδίσουν την πρόοδο τις ελληνικής επαναστάσεως έστειλαν τον πράκτορά τους, τον Μαυροκορδάτο και οι γάλλοι έστειλαν τον Κωλέτη. 

Απλά να προσθέσω ότι όταν οι άγγλοι-γάλλοι-ρώσοι έκαψαν τον τουρκικό στόλο μαζί με αυστριακά πλοία στο Ναυαρίνο, το έκαναν για δικό τους όφελος και όχι για να μας βοηθήσουν. 

Το γεγονός αυτό ήταν έμμεση συνέπεια του Πρωτοκόλλου ουδετερότητος του Καποδίστρια. 

Αλλά κυρίως, έκαψαν τον τούρκικο στόλο κατά λάθος. 


Ο ναύαρχος Κόδριγκτον (κάτω) πέρασε από δικαστήριο και παραλίγο να εκτελεστεί. 


Και ξέρετε πως αποζημίωσαν οι «καλοί ευρωπαίοι φίλοι μας» την καταστροφή του τουρκικού στόλου; 

Έδωσαν την Κρήτη, Χίο και Σάμο στην Τουρκία ως αποζημίωση!!!

Η Ελλάς έπρεπε να είναι όσο το δυνατόν πιο μικρή για να μπορεί η Τουρκία να την καταλάβει αργότερα εύκολα. Το Πρωτόκολλο ουδετερότητος είχε αλλάξει δραστικά τις συμπεριφορές των χωρών.

Εδώ καταδείχθηκε το μεγαλύτερο για την Ελλάδα επίτευγμα του Έλληνος Ανδρός. 

Ο Καποδίστριας με το Πρωτόκολλο ουδετερότητος έσωσε την Ελληνική Επανάσταση και το Ελληνικό έθνος, και για αυτό τον σκότωσαν οι Μαυρομιχαλαίοι αφού τους επηρέασαν δολίως οι άγγλοι. 

Γι αυτό έβαλαν τον Κολοκοτρώνη στην φυλακή. 
Τον φυλάκισαν επειδή νίκησε τον Δράμαλη στα Δερβενάκια, η μάχη είναι γνωστή ως «η Σφαγή του Δράμαλη». 
Στον Δράμαλη στήριζαν τις ελπίδες τους οι ευρωπαίοι ώστε να ακυρωθεί εκ των γεγονότων το Πρωτόκολλο ουδετερότητος.

Μέχρι σήμερα φαίνονται οι ευεργετικές συνέπειες των διπλωματικών ενεργειών του Καποδίστρια. 
Μέχρι σήμερα οι αγγλογερμανοί δεν μπορούν να το ξεπεράσουν, επειδή μετά απ’ αυτό ευρίσκοντο πάντοτε δέσμιοι γεγονότων και η Ελλάς προόδευε. 

Μέχρι σήμερα η Αγγλία έχει πρόβλημα με την Ελλάδα. 

Γι αυτό, όταν με το καλό προσεχώς νικήσουμε, το ξενοδοχείο που είναι δίπλα στην Βουλή και που παραπέμπει στον ιδιοκτήτη του προτεκτοράτου «Ελλάς», πρέπει να μετονομαστεί σε «Μεγάλη Ελλάς».

Ως σήμερα φθάνει η εκδικητική τους μανία για τον Καποδίστρια. 

Είναι ντροπή και ασέβεια προς τον Καποδίστρια, προς τους Έλληνες προς την Ελλάδα, αυτό που επιχειρούν τα μέλη της Επιτροπής που θα εορτάσει, αν προλάβει, τα 200 χρόνια από την Επανάσταση του 1821. 

Φυσικά, έχουν φροντίσει από πριν να μην γνωρίζουμε εμείς οι Έλληνες την Ιστορία μας ώστε να μπορούν αυτοί που κινούν τα νήματα στην Ελλάδα να ενεργούν εκ του ασφαλούς. 
Ο «κοτζαμπασιδισμός» είναι μια ιδεολογία μονίμου διαρκείας, υποτέλειας, και μισαλλοδοξίας, και πρέπει να μελετηθεί επαρκώς προς γνώση και συμμόρφωση, για το καλό της πατρίδος. 

Δεν έχουν διαφορές οι τουρκοκοτζαμπάσηδες, από τους ευρωκοτζαμπάσηδες.

Επιχειρούν ν’ αφαιρέσουν από την εθνική συνείδησή μας τον Καποδίστρια για να μην εμπνέει και προκύψει στο μέλλον κάποιος αντίστοιχος.

Χρήστος Μαντζιάρης

http://skeftomasteellhnika.blogspot.com

Αρνοῦμαι νὰ ἐγγίσω μέχρι καὶ τοῦ ὀβολοῦ τὰ δημόσια χρήματα

«…Ἐλπίζω ὅτι ὅσοι ἐξ ὑμῶν συμμετάσχουν εἰς τὴν Κυβέρνησιν θέλουν γνωρίσει μέθ’ ἐμοῦ ὅτι εἰς τὰς παρούσας περιπτώσεις, ὅσοι εὑρίσκονται εἰς δημόσια ὑπουργήματα δὲν εἶναι δυνατὸν νὰ λαμβάνουν μισθοὺς ἀναλόγως μὲ τὸν βαθμὸ τοῦ ὑψηλοῦ ὑπουργήματός των καὶ μὲ τὰς ἐκδουλεύσεις των, ἀλλ’ ὅτι οἱ μισθοὶ οὗτοι πρέπει νὰ ἀναλογοῦν ἀκριβῶς μὲ τὰ χρηματικὰ μέσα, τὰ ὁποία ἔχει ἡ Κυβέρνησις εἰς τὴν ἐξουσίαν της…»
«…ἐφ’ ὅσον τὰ ἰδιαίτερα εἰσοδήματά μου ἀρκοῦν διὰ νὰ ζήσω, ἀρνοῦμαι νὰ ἐγγίσω μέχρι καὶ τοῦ ὀβολοῦ τὰ δημόσια χρήματα, ἐνῶ εὑρισκόμεθα εἰς τὸ μέσον ἐρειπίων καὶ ἀνθρώπων βυθισμένων εἰς ἐσχάτην πενίαν».

Ἰωάννης Καποδίστριας, Κυβερνήτης τῆς Ἑλλάδος

Ιωάννης Καποδίστριας: «Ο φιλήκοος των ξένων είναι προδότης»



“Η νίκη θα είναι δική μας, αν βασιλεύση είς την ακαρδίαν μας μόνο το αίσθημα το ελληνικό, ο φιλήκοος των ξένων είναι προδότης.“

-11 Ιανουαρίου 1828 ο Καποδίστριας απεβιβάσθη στην Αίγινα. Ο Γ. Τερτσέτης στα «Απόλογα για τον Καποδίστρια» περιγράφει συνομιλία του Κυβερνήτη με τον Γεωργάκη Μαυρομιχάλη:

«Είναι καιροί πού πρέπει να φορούμε όλοι ζώνη δερματένια και να τρώμε ακρίδες και μέλι άγριο. Είδα πολλά είς την ζωή μου, αλλά σαν το θέαμα όταν έφθασα εδώ εις την Αίγινα δεν είδα τί παρόμοιο ποτέ, και άλλος να μην το ιδή… «Ζήτω ο κυβερνήτης ο σωτήρας μας, ο ελευθερωτής μας!» εφώναζαν γυναίκες αναμαλλιάρες, άνδρες με λαβωματιές πολέμου, ορφανά κατεβασμένα από τις σπηλιές.

Μαυροφορεμένες γυναίκες, γέροντες μου εζητούσαν να αναστήσω τους πεθαμένους τους, μανάδες μου έδειχναν εις το βυζί τα παιδιά τους και μου έλεγαν να τα ζήσω και ότι δεν τους απέμειναν παρά εκείνα κι εγώ και με δίκαιο μου εζητούσαν όλα αυτά, διότι εγώ ήλθα και σεις με προσκαλέσατε να οικοδομήσω, να θεμελιώσω κυβέρνησιν και κυβέρνησις και ως πρέπει ζει, ευτυχεί τους ζωντανούς, ανασταίνει και αποθαμένους διατί διορθώνει την ζημία του θανάτου και της αδικίας. Δεν ζει ο άνθρωπος, ζει το έργο του, καρποφορεί, αν ο διοικητής είναι δίκαιος, αν το κράτος έχη συνείδησι, ευσπλαχνία, μέτρα σοφίας.

“…Ώς ψάρι εις το δίχτυ σπαράζει είς πολλούς κινδύνους ακόμη ή ελληνική ελευθερία. Μου εδώσατε τους χαλινούς του κράτους. Τίνος κράτους; Μετρούμε είς τα δάκτυλα την επικράτειάν μας. Τ’ Ανάπλι, την Αίγιναν, Πόρο, Ύδρα, Κόρινθο, Μέγαρα, Σαλαμίνα. Ο Ιμπραΐμης κρατεί τα κάστρα και το μεσόγειο της Πελοποννήσου, ο Κιουτάγιας την Ρούμελη, πολλά νησιά βασανίζονται από αυτεξούσιο στρατό καί από πειρατείαν, τα δύο μεγάλα πολεμικά καράβια μας είναι αραγμένα ξαρμάτωτα εις τον Πόρο, η Αθήνα έφαγε πέρυσι τους ανδρειότερους των Ελλήνων. Που το θησαυροφυλάκιον του έθνους; Ακούω επουλήσατε και την δεκατία του φετεινού έτους πρίν σπαρθή ακόμα το γέννημα, ο τόπος είναι χέρσος, σπάνιοι οι κάτοικοι; σκόρπιοι είς τα βουνά και εις τα σπήλαια. Το δημόσιο είναι πλακωμένο από δυο εκατομμύρια λίρες στερλίνες χρέος, άλλα τόσα ζητούν οι στρατιωτικοί, η γη είναι υποθηκευμένη είς τους Άγγλους δανειστάς, ανάγκη να την ελευθερώσωμε με την ίδια απόφασι ως την ελευθερώσαμε καί από τα άρματα του Κιουτάγια και του Αιγυπτίου.

Δεν λυπούμαι, δεν απελπίζομαι, προτιμώ αυτό το σκήπτρο του πόνου καί των δακρύων παρά άλλο. Ο Θεός μου τάδωσε, το παίρνω, θέλει να με δοκιμάση. Είμαι από τη φυλή σας, είς ένα μνήμα μαζί με σας θα θαφτώ, ό,τι έχω, ζωή,περιουσία, φιλίες είς την Ευρώπην, κεφάλαια γνώσεων αποκτημένα από τόσα θεάματα και ακροάματα συμβάντων του κόσμου είς τάς ημέρας μου, τα αφιερώνω είς την κοινήν πατρίδα…

Κατεβαίνω πολεμιστής είς το στάδιον, θα πολεμήσω ως κυβέρνησις, δεν λαθεύομαι τον έρωτα των προνομίων πού είναι φυτευμένες είς ψυχές πολλών, τα ονειροπολήματα των λογιωτάτων, ξένων πρακτικής ζωής, τοφιλύποπτο, κυριαρχικό και ανήμερο αλλοεθνών ανδρών. Η νίκη θα είναι δική μας, αν βασιλεύση είς την ακαρδίαν μας μόνο το αίσθημα το ελληνικό, ο φιλήκοος των ξένων είναι προδότης.“