Ὁ Μέγας Ἀθανάσιος ἀ π α ν τ ᾶ στούς ...τυφλο - υ π α κ ο ο ύ λ η δ ε ς!...

τοῦ Νεκτάριου Δαπέργολα, Διδάκτορος Βυζαντινῆς Ἱστορίας

Καί ἐπειδή ζοῦμε σέ κατεξοχήν μέρες σύγχυσης, διαστρέβλωσης καί ἀντινόησης, μέρες πού ὀ κάθε πλανεμένος ρασοφόρος ἀπαιτεῖ ἀπό τούς πιστούς τυφλή ὑπακοή στήν κάθε φρικώδη κακοδοξία πού ἐξέρχεται ἀπό τά χείλη του ἥ πού ἀποτυπώνεται στους τραγικούς φετφάδες τῆς λεγόμενης ΔΙΣ, μέ τό ἀνεκδιήγητο «επιχείρημα», ὅτι «αὐτά λέει ἡ Ἐκκλησία», ἄς δοῦμε τί γράφει ἐνδεικτικά (δύο μόνο σημεῖα γιά τήν ἀκρίβεια μεταξύ ἀρκετῶν ἀκόμη) ἕνας κορυφαῖος ἐκκλησιαστικός μας Πατέρας, τοῦ ὁποίου τή μνήμη ἑορτάζουμε σήμερα: ὁ Μέγας Ἀθανάσιος.

Τονίζει λοιπόν ξεκάθαρα ὁ Ἅγιος τήν ἐπιτακτική ἀνάγκη πρός πνευματικήν μας ὠφέλεια νά απομακρυνόμαστε ἀπό τούς πλανεμένους κληρικούς, τῶν ὁποίων τό φρόνημα ἀποστρεφόμαστε («ὧν τὸ φρόνημα ἀποστρεφόμεθα, τούτους ἀπὸ τῆς κοινωνίας προσήκει φεύγειν»: 

Patrologia Graeca 26, 1188ΒC). Καί συμπληρώνει πάλι ὁ ἴδιος ὅτι ὅπως πρέπει νά κόβουμε τόν ὀφθαλμό πού μᾶς σκανδαλίζει (ὅχι τόν αἰσθητό, ἀλλά τόν νοητό), ἔτσι καί ὁ ἐπίσκοπος ἤ ὁ ἱερέας, πού εἶναι οἱ ὀφθαλμοί τῆς Ἐκκλησίας, ἄν ἔχουν πέσει σέ πλάνη καί σκανδαλίζουν τόν λαό, πρέπει νά ἐκβάλλονται, γιατί καλύτερα δίχως αὐτούς νά συναθροίζονται οἱ πιστοί, παρά νά πᾶνε μαζί τους στήν Κόλαση, ὅπως καί μαζί μέ τόν Ἄννα καί τόν Καϊάφα 

(«Βαδίζοντες τὴν ἀπλανῆ καὶ ζωηφόρον ὁδόν, ὀφθαλμὸν μὲν ἐκκόψωμεν σκανδαλίζοντα, μὴ τὸν αἰσθητόν…ἀλλὰ τὸν νοητὸν. 

Οἶον ἐάν ὁ ἐπίσκοπος ἤ ὁ πρεσβύτερος, οἱ ὄντες ὀφθαλμοί τῆς Ἐκκλησίας, κακῶς ἀναστρέφωνται, καὶ σκανδαλίζωσι τὸν λαόν, χρὴ αὐτούς ἐκβάλλεσθαι. 

Συμφέρον γὰρ ἐστιν ἄνευ αὐτῶν συναθροίζεσθαι εἰς εὐκτήριον οἶκον, ἤ μετ’ αὐτοὺς ἐμβληθῆναι, ὡς μετὰ Ἄννα καὶ Καϊάφα, εἰς τὴν γέεναν τοῦ πυρός…ἵνα ἡ Ἐκκλησία ἀσκανδαλίστως συναγομένη διαφυλαχθήσεται»: Patrologia Graeca 27, 1369C).

Σέ πλήρη ἐναρμόνιση λοιπόν καί ὁ Μέγας Ἀθανάσιος τόσο μέ τόν Ἀπόστολο Παῦλο, ὅσο καί μέ τόν Μέγα Βασίλειο, τόν Ἅγιο Γρηγόριο Θεολόγο, τόν Ἱερό Χρυσόστομο, τόν μεταγενέστερο Μέγα Φώτιο καί πολλούς ἀκόμη μεγάλους Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας μας.

Ἅπαντες εἶναι σαφεῖς ὅτι σέ θέματα πίστης πρέπει νά εἴμαστε ἀνυποχώρητοι ἀπέναντι σέ πλανεμένους ποιμένες καί ὅτι ὄχι μόνο δέν οφείλουμε στίς περιπτώσεις αὐτές ὑπακοή, ἀλλά ἔχουμε μάλιστα καθῆκον καί ὑποχρέωση γιά τό ἀκριβῶς ἀντίθετο.

Ἐμεῖς αὐτούς διαβάζουμε, αὐτούς ἀκοῦμε, αὐτούς ἐμπιστευόμαστε, αὐτούς ἀκολουθοῦμε. 

Οἰ κακόμοιροι τυφλο-υπακοούληδες τῆς βολεψιᾶς καί τῶν θολῶν νερῶν ἄς ἀκοῦνε τόν Δράμας, τον Ἀλεξανδρουπόλεως, τόν Ναυπάκτου καί τόν Ἀργολίδος…

https://tasthyras.wordpress.com

Ἀλήθειες πού σήμερα παραβλέπονται ἀπό τούς πιστούς!

Ὁ Μέγας Ἀθανάσιος συνδέει τὴ διδασκαλία τοῦ Κυρίου, «Προσέχετε δέ ἀπό τῶν ψευδοπροφητῶν, οἵτινες ἔρχονται πρός ὑμᾶς ἐν ἐνδύμασι προβάτων, ἔσωθεν δέ εἰσι λύκοι ἅρπαγες» (Ματθ. 7, 15), μὲ τοὺς αἱρετικοὺς Ἐπισκόπους (καὶ τοὺς ἄλλους ρασοφόρους), οἱ ὁποῖοι δροῦν μέσα στὴν Ἐκκλησία ὡς κανονικοὶ Ἐπίσκοποι, ὅπως σήμερα οἱ Οἰκουμενιστές. Γράφει:

«Ἐὰν οὖν τινὰ ἴδης, ἀδελφέ, ὅτι ἔχει σχῆμα σεμνοπρεπές, μὴ πρόσχῃς, ὅτι ἐνδέδυται κώδιον προβάτου, ὅτι ὄνομα ἔχει πρεσβυτέρου ἢ ἐπισκόπου ἢ διακόνου ἢ ἀσκητοῦ, ἀλλὰ τὰς πράξεις αὐτοῦ περιέργασαι. Εἰ ἔστι σώφρων, εἰ ἔστι φιλόξενος ἢ ἐλεήμων ἢ ἀγαπητικός ἢ ἐν προσευχαῖς καρτερικός ἢ ὑπομονητικός. Εἰ ἔχει κοιλίαν θεόν, καὶ τὸν φάρυγγα ἅδην, νοσῶν χρήματα καὶ καπηλεύων τὴν θεοσέβειαν, ἄφες αὐτόν. Οὐ γὰρ ἐστι ποιμὴν ἐπιστημονικός, ἀλλὰ λύκος ἁρπακτικός.

Εἰ δὲ οἶδας τὰ δένδρα δοκιμάζειν ἀπὸ τῶν καρπῶν, ποῖα ἐστὶ τῇ φύσει, τῇ γεύσει, τῇ πιότητι, πολλῷ μᾶλλον ἀπὸ τῶν ἔργων ὀφείλεις δοκιμάζειν τοὺς Χριστεμπόρους, ὅτι, φοροῦντες φημάριον εὐλαβείας, ψυχὴν κέκτηνται διαβολικήν. Εἰ δὲ καὶ ἀπὸ ἀκανθῶν οὐ συλλέγεις σταφυλάς ἤ ἀπὸ τριβόλων σύκα, τί ὑπολαμβάνεις ὅτι ἀπὸ παραβατῶν ἔχεις τι ἀγαθὸν ἀκοῦσαι ἢ ἀπὸ προδοτῶν μαθεῖν τι χρήσιμον; Ἐκείνους τοίνυν ἀποστρέφου ὡς λύκους Ἀραβικούς, καὶ ἀκάνθας παρακοῆς, καὶ τριβόλους ἀδικημάτων, καὶ δένδρα πονηρά. Ἐὰν ἴδῃς συνετόν, κατὰ τὴν συμβουλεύουσαν σοφίαν, ὄρθριζε πρὸς αὐτόν, καὶ σταθμοὺς θυρῶν αὐτοῦ ἐκτριβέτω ὁ πούς σου, ἵνα παρ’ αὐτοῦ διδαχθῇς νόμου σκιαγραφήματα, καὶ χαρίτων δωρήματα» (P.G. 26.1253).

Καὶ ἀλλοῦ γράφει:

«Ὧν τό φρόνημα ἀποστρεφόμεθα, τούτους ἀπό τῆς κοινωνίας προσήκει φεύγειν» (ΒΕΠΕΣ 33, 182, 20).

https://eugenikos.blogspot.com/

«Να φυλάσσετε δε τους εαυτούς σας από όσους νομίζουν, ότι δεν πιστεύουν τα του Αρείου, κοινωνούν όμως με τους Αρειανούς.» (Μέγας Αθανάσιος, P.G.26, 1188BC)

«Νὰ ἀποφεύγετε τὴν ἐκκλησιαστικὴ κοινωνία μὲ ὅσους πιστεύουν φανερὰ τὰ ἀσεβῆ δόγματα. 

Νὰ φυλάσσετε δὲ τοὺς ἑαυτούς σας ἀπὸ ὅσους νομίζουν, ὅτι δὲν πιστεύουν τὰ τοῦ Ἀρείου, κοινωνοῦν ὅμως μὲ τοὺς Ἀρειανούς. 

Ἰδιαιτέρως δέ, ἁρμόζει σὲ μᾶς νὰ ἀποφεύγουμε τὴν ἐκκλησιαστικὴ κοινωνία μὲ ἐκείνους ποὺ ἀποστρεφόμαστε τὸ φρόνημά τους. 

Ἐὰν πάλι κάποιος προσποιεῖται, ὅτι ὁμολογεῖ τὴν ὀρθὴ πίστη, παρουσιάζεται ὅμως νὰ κοινωνεῖ μὲ τοὺς αἱρετικούς, αὐτὸν νὰ τὸν προτρέπετε νὰ ἀπέχει ἀπὸ μία τέτοια συνήθεια. 

Καὶ ἐὰν μὲν συμφωνεῖ μαζί σας, νὰ τὸν ἔχετε σὰν ἀδελφό. Ἐάν ὅμως ἐπιμένει φιλόνικα, νὰ τὸν ἀποφεύγετε. Ἐφόσον συμπεριφέρεστε μὲ αὐτὸν τὸν τρόπο, θὰ διατηρήσετε τὴν πίστι σας καθαρή. Ἀλλὰ καὶ ἐκεῖνοι θὰ ὠφεληθοῦν βλέποντάς σας καὶ θὰ φοβηθοῦν, μήπως θεωρηθοῦν ὅτι εἶναι ἀσεβεῖς καὶ ἔχουν τὰ ἴδια φρονήματα μὲ αὐτούς»

(Μέγας Ἀθανάσιος, Τοῖς τόν μονήρη βίον ἀσκοῦσι….P.G.26, 1188BC).

http://synaksiorthodoxon.blogspot.gr

Μεγάλο φάρμακο σωτηρίας είναι η ταπεινοφροσύνη..

Μεγάλο φάρμακο σωτηρίας είναι η ταπεινοφροσύνη. Διότι, ο σατανάς δεν κατέπεσε από τους ουρανούς ούτε εξαιτίας σαρκικής ακολασίας, ούτε εξαιτίας άλλων υλικών απολαύσεων, αλλά μόνο από υπερηφάνεια. Να γιατί ο Υιός του Θεού έγινε άνθρωπος, για να γίνουμε και μεις, οι υιοί του ανθρώπου, υιοί του Θεού.

Μέγας Αθανάσιος

http://amartolon-sotiria.blogspot.gr/

"Τοις αιρετικοίς μηδένα κοινωνείν παραγγείλατε, μήτε γράφειν"

Σύνοδος τῆς Σαρδικῆς ΠΡΟΣ ΕΠΙΣΚΟΠΟΥΣ:

ΚΑΜΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΜΕ ΑΙΡΕΤΙΚΟΥΣ

(ΠΑΠΙΚΟΥΣ καὶ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΕΣ)

«Σπουδάσατε τὴν ὁμοφωνίαν διασῴζεσθαι»

Ὅταν ἀκόμα ὁ Ἀρειανισμὸς ἦταν ζωντανός, παρὰ τὴν καταδίκη του ἀπὸ τὴν Α΄ Οἰκουμενικὴ Σύνοδο, ἀφοῦ μὲ τὴν βοήθεια καὶ τῶν αἱρετικῶν αὐτοκρατόρων κάποιες Ἐπισκοπές –μὲ Ὀρθόδοξο πλήρωμα– τὶς κατεῖχαν Ἀρειανοί, καὶ ἔτσι ὑπῆρχε μεγάλη σύγχυση καὶ ἀκαταστασία εἰς τὰ τῆς Πίστεως, ἡ Σύνοδος τῆς Σαρδικῆς ἀποστέλλει ἐπιστολὴ πρὸς τοὺς ἀπόντες Ἐπισκόπους καὶ τοὺς λέγει:

Οἱ αἱρετικοὶ ἀξίζουν ἀναθέματος, ὄχι γιατὶ παρέβησαν κάποιο Κανόνα, ἀλλὰ γιατὶ καπηλεύτηκαν καὶ νόθευσαν τὸν λόγον τῆς ἀληθείας. Ἰσχύει, λοιπόν, γι’ αὐτοὺς ὁ λόγος τοῦ ἀποστόλου Παύλου «εἴ τις ὑμᾶς εὐαγγελίζεται παρ' ὃ παρελάβετε, ἀνάθεμα ἔστω», ἡ ἐφαρμογὴ τοῦ ὁποίου δὲν χρειάζεται τὸ στήριγμα οὐδενὸς Κανόνος. Ὁ ἀναθεματισμὸς δηλαδή, δὲν προέρχεται ἀπὸ κάποια δική μας συνοδικὴ ἀπόφαση, ἀλλὰ ἀποτελεῖ ἐφαρμογὴ τῶν λόγων τοῦ Ἀποστόλου.

Ὡς ἐκ τούτου, οἱ ἀποφάσεις τῶν ἐν Συνόδῳ Ἁγίων Πατέρων καὶ οἱ Ἱ. Κανόνες δὲν κάνουν τίποτε ἄλλο παρὰ ἐφαρμόζουν καὶ ἑρμηνεύουν τὸ Εὐαγγέλιο. Εἶναι δηλαδὴ ἀπὸ τὸν λόγο τοῦ Ἀποστόλου ἀναθεματισμένος καθένας ποὺ παραχαράσσει τὸν λόγον τῆς ἀληθείας. Ἀσφαλῶς, διὰ τὴν ἐκκλησιαστικὴ τάξη, εἶναι ἀπαραίτητες καὶ οἱ ἀποφάσεις τῶν Συνόδων.

Καὶ παραγγέλει ἡ Σύνοδος: οὐδεμία κοινωνία μὲ τοὺς αἱρετικούς. Μακριὰ ἀπὸ αὐτούς. Οὔτενὰ γράφετε σὲ αὐτούς, οὔτενὰπαραλαμβάνετε τὰ γράμματά τους!

Καὶ ἐσεῖς (συνεχίζει πρὸς τοὺς ἀπόντες τῆς Συνόδου Ἐπισκόπους-συλλειτουργούς), φροντίστε νὰ ἐφαρμόσετε τὶς ἀποφάσεις τῆς Συνόδου ἐναντίον τῶν αἱρετικῶν καὶ νὰ μὴ κοινωνεῖτε μὲ αὐτούς, γιατὶ μόνο ἔτσι διασώζεται ἡ ἐν Χριστῷ ὁμοφωνία, ἡ ὁποία δυστυχῶς ἀπουσιάζει στὴν σύγχρονη τοπική, ἀλλὰ καὶ πανορθόδοξη Σύνοδο Ἐπισκόπων!

«Ἡ ἁγία σύνοδος ἡ κατὰ θεοῦ χάριν ἐν Σαρδικῇ συναχθεῖσα τοῖς ἁπανταχοῦ ἐπισκόποις... ἐν κυρίῳ χαίρειν.

Ἔστωσαν τοίνυν ὑμῖν ἀνάθεμα διὰ τὸ "κεκαπηλευκέναι τὸν λόγον" τῆς ἀληθείας· ἀποστολικὸν ἔστι παράγγελμα· "εἴ τις ὑμᾶς εὐαγγελίζεται παρ' ὃ παρελάβετε, ἀνάθεμα ἔστω". τούτοις μηδένα κοινωνεῖν παραγγείλατε· "οὐδεμία γὰρ κοινωνία φωτὶ πρὸς σκότος". τούτους πάντας μακρὰν ποιεῖτε· "οὐδεμία γὰρ συμφωνία Χριστῷ πρὸς Βελίαρ". καὶ φυλάξασθε, ἀγαπητοί, μήτε γράφειν πρὸς αὐτοὺς μήτε γράμματα παρ' αὐτῶν δέχεσθαι. σπουδάσατε δὲ μᾶλλον καὶ ὑμεῖς, ἀδελφοὶ καὶ συλλειτουργοί, "ὡς τῷ πνεύματι παρόντες" τῇ συνόδῳ ἡμῶν συνεπιψηφίσασθαι δι' ὑπογραφῆς ὑμετέρας ὑπὲρ τοῦ παρὰ πάντων τῶν πανταχοῦ συλλειτουργῶν τὴν ὁμοφωνίαν διασῴζεσθαι».

(Στὸ ἔργο τοῦ Μ. Ἀθανασίου, Apologia contra Arianos sive Apologia secunda, TLG, Chapter 50, section 2, line 266).

Μετὰ κι ἀπ' αὐτὲς τὶς ξεκάθαρες θέσεις μιᾶς Συνόδου, (γιὰ τὴν στάση μας πρὸς τοὺς αἱρετικούς) ποὺ διέσωσε καὶ ἐφάρμοσε καὶ ὁ Μ. Ἀθανάσιος, τὸ ἐρώτημα πρὸς ὅλους τοὺς Ποιμένες καὶ διδασκάλους (κι ὄχι μόνο πρὸς τοὺς Ἐπισκόπους) εἶναι:

Πῶς ἐσεῖς συνεχίζετε νὰ κοινωνεῖτε μὲ Ἐπισκόπους ποὺ ψήφισαν ἐν Συνόδῳ κακόδοξα πράγματα, ποὺ μετὰ ἀπὸ πέντε μῆνες ἀδιαφοροῦν γιὰ τὶς ἀποφάσεις τῆς Ψευδοσυνόδου τοῦ Κολυμπαρίου καὶ τὶς θεωροῦν ὡς δευτερεῦον θέμα;

Πότε οἱ Ἅγιοι, μετὰ ἀπὸ κάποια Σύνοδο ποὺ νομοθέτησε καὶυἱοθέτησε αἱρετικὲς θέσεις, συνέχισαν νὰ ἀποδέχονται, νὰκοινωνοῦν καὶ νὰ μνημονεύουν τοὺς πρωτεργάτες της;

(*) Σαρδική Σύνοδος. Σημαντική εκκλησιαστική σύνοδος, η οποία είχε τον χαρακτήρα οικουμενικής και συγκλήθηκε το 343 μ.Χ. στην πόλη Σαρδική (σημερινή Σόφια) από τους αυτοκράτορες του Δυτικού και του Ανατολικού Ρωμαϊκού κράτους, Κώνστα Α΄ και Κωνστάντιο, αντιστοίχως, για να επιχειρηθεί συμβιβασμός ανάμεσα στους ορθόδοξους χριστιανούς και στην αίρεση των αρειανών (προς τους οποίους ήταν ευμενώς διακείμενος ο Κωνστάντιος).

https://paterikiparadosi.blogspot.gr/

Στήκετε στάς παραδόσεις

«Κάθε ένας που λέει πράγματα διαφορετικά από τα διατεταγμένα ακόμα κι αν είναι αξιόπιστος ή νηστευτής ή και κάνει θαύματα και ασκητεύει και προφητεύει, ας σου φαίνεται ως ένας λύκος, ο οποίος ενδεδυμένος με δέρμα προβάτου φθείρει και αφανίζει τα πρόβατα»

(Αγ. Ιγνάτιος ο Θεοφόρος) 

"Εάν ο Επίσκοπος ή ο πρεσβύτερος οι όντως οφθαλμοί της εκκλησίας κακώς αναστρέφονται και σκανδαλίζωσι τον λαόν, χρή τούτους εκβάλλεσθαι. Συμφέρον γαρ άνευ αυτών συναθροίζεσθαι εις ευκτήριον οίκον, παρά μετ’ αυτών εμβληθήναι όπως με Άννα και Καιάφα εις την γέεναν του πυρός»

(Μ. Αθανάσιος, ΒΕΠΕΣ 33,199) 

Ἱστολόγιον ΚΑΙΟΜΕΝΗ ΒΑΤΟΣ

Ἡ μουσικὴ, γιὰ τοὺς Ἁγίους Πατέρες, εἶναι μέσο κατευνασμοῦ τῶν παθῶν, ψυχικῆς κάθαρσης, πνευματικῆς ἀγαλλίασης

Οἱ Πατέρες τῆς ἐκκλησίας τονίζουν συχνὰ στὰ κείμενά τους τὸν ρόλο τῆς ἐκκλησιαστικῆς μουσικῆς στὴν διαμόρφωση καὶ τὴν καλλιέργεια τοῦ χριστιανικοῦ ἤθους καὶ παροτρύνουν τοὺς χριστιανοὺς νὰ ὑμνοῦν μὲ τὴν μουσικὴ τὸν Θεό. Ἡ μουσικὴ, γιὰ τοὺς Ἁγίους Πατέρες, εἶναι μέσο κατευνασμοῦ τῶν παθῶν, ψυχικῆς κάθαρσης, πνευματικῆς ἀγαλλίασης.

Γράφει ὁ Μέγας Βασίλειος: «Ἡ ψαλμωδία γαληνεύει τίς ψυχές, προξενεῖ τήν εἰρήνη, καταστέλλει τόν θόρυβο καί τά κύματα τῶν λογισμῶν». 

Ὁ Μέγας Ἀθανάσιος, ἐπίσης, γράφει τὰ ἑξῆς: «Μέ τήν ψαλμωδία ἡ ταραχή καί ἡ ἀγριότητα καί ἡ ἀταξία πού ὑπάρχει στήν ψυχή ἐξομαλύνεται, ἐνῶ ἡ λύπη θεραπεύεται». 

Τέλος, ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος παρατηρεῖ: «Γίνεται ἅγιος καί ὁ ἀέρας μέ τήν ψαλμωδία… Ἡ διάνοια ἀκούει τήν φωνή καί ἀλλάζει· εἰσέρχεται ἡ μελωδία καί δραπετεύουν τά πάθη τῆς πλεονεξίας»2.

Ἡ βυζαντινή μουσική, ὅταν τήν χρησιμοποιοῦμε, μᾶς ἁγιάζει χωρίς πολύ κόπο.

«Ἡ βυζαντινή μουσική», δίδασκε ὁ Άγιος Πορφύριος, «εἶναι πάρα πολύ ὠφέλιμη. Κανένας χριστιανός δέν πρέπει νά ὑπάρχει χωρίς νά ξέρει βυζαντινή μουσική. Πρέπει ὅλοι νά μάθομε. Ἔχει ἄμεση σχέση μέ τήν ψυχή. Ἡ μουσική ἁγιάζει τόν ἄνθρωπο ἀναίμακτα. Χωρίς κόπο, ἀγαλλόμενος, γίνεσαι ἅγιος»3.

«Ὅταν μελαγχολεῖτε», ἔγραφε πρὸς πνευματικό του παιδὶ ὁ Ὅσιος Θεοφάνης ὁ Ἔγκλειστος, «νὰ ψάλλετε τὰ δυὸ τοῦτα τροπάριά Της: «Μακαρίζομεν σὲ πᾶσαι αἱ γενεαί, Θεοτόκε Παρθένε· ἐν Σοί γὰρ ὁ ἀχώρητος Χριστὸς ὁ Θεὸς Ἡμῶν χωρηθῆναι ηὐδόκησε. Μακάριοι ἐσμέν καὶ ἡμεῖς προστασίαν Σὲ ἔχοντες· ἡμέρας γὰρ καὶ νυκτὸς πρεσβεύεις ὑπὲρ ἠμῶν καὶ τὰ σκῆπτρα τῆς βασιλείας ταῖς Σαῖς ἱκεσίαις κρατύνονται διὸ ἀνυμνοῦντες βοῶμεν Σοί· Χαῖρε κεχαριτωμένη, ὁ Κύριος μετά Σοῦ». «Σὲ τὸ ἀπόρθητον τεῖχος, τὸ τῆς σωτηρίας ὀχύρωμα, Θεοτόκε Παρθένε, ἱκετεύομεν. Τὰς τῶν ἐναντίων βουλάς διασκέδασον, τοῦ λαοῦ Σου τὴν λύπην εἰς χαρὰν μετάβαλε· ὑπὲρ εἰρήνης τοῦ κόσμου πρέσβευε· ὅτι Σὺ εἶ, Θεοτόκε, ἡ ἐλπὶς Ἡμῶν»»4.

Ἀπόσπασμα ἀπό τό Βιβλίο:Τά πάθη καί ἡ κατάθλιψη – Τί εἶναι καί πῶς θεραπεύονται (Ἱερομονάχου Σάββα Ἁγιορείτου)

http://proskynitis.blogspot.gr